Are you following your dreams? ⏲️ 6 Minute English

Hello.

سلام.

This is 6 Minute English from

این 6 دقیقه انگلیسی از

BBC Learning English.

BBC Learning English است.

I’m Neil.

من نیل هستم

And I’m Beth.

و من بث هستم.

When I was a boy, I wanted to be

وقتی پسر بودم دوست

a fireman when I grew up.

داشتم وقتی بزرگ شدم آتش نشان شوم.

How about you, Beth?

تو چطور، بث؟

Did you have

آیا

any childhood dreams?

رویای کودکی داشتید؟

I wanted to be an astronaut

می‌خواستم فضانورد شوم

and fly to the Moon…

و به ماه پرواز کنم...

When we’re young most of us have

وقتی جوان هستیم، بیشتر ما

big dreams and plans for the future.

رویاها و برنامه‌های بزرگی برای آینده داریم.

Unfortunately, as we grow up these

متأسفانه، همانطور که ما بزرگ می شویم، این

childhood dreams often get lost in the

رویاهای دوران کودکی اغلب در

adult world of jobs, money,

دنیای بزرگسالی مشاغل، پول،

families and careers.

خانواده و مشاغل گم می شوند.

But not for everyone…

اما نه برای همه...

Daisy, from New Zealand, and, Herman,

دیزی، اهل نیوزلند، و هرمان،

from Argentina are two

از آرژانتین، دو

people who decided

نفر هستند که تصمیم

to follow their childhood dreams.

گرفتند رویاهای کودکی خود را دنبال کنند.

They

آنها

wanted the world to become a utopia – a

می خواستند جهان به یک مدینه فاضله تبدیل شود - یک

perfect, ideal society where everyone is

جامعه ایده آل و ایده آل که در آن همه

happy and gets along with each other.

خوشحال باشند و با یکدیگر کنار بیایند.

In this programme, we’ll be hearing how

در این برنامه، ما می شنویم که چگونه

Daisy and Herman made their dreams

دیزی و هرمان رویاهای خود را محقق کردند

come true – not by changing the world,

- نه با تغییر جهان،

but by changing themselves.

بلکه با تغییر خودشان.

And, as usual,

و طبق معمول،

we’ll be learning some new vocabulary too.

واژگان جدیدی را نیز یاد خواهیم گرفت.

But before that I have a question

اما قبل از آن یک سوال

for you, Beth.

از شما دارم، بث.

Following your dreams can

دنبال کردن رویاهایتان

be tough, but not following them can leave

می‌تواند سخت باشد، اما پیروی نکردن از آنها می‌تواند باعث

you regretting all the things you wanted

پشیمانی شما از تمام کارهایی شود که

to do but didn’t.

می‌خواستید انجام دهید اما نکردید.

In 2012, Australian nurse,

در سال 2012،

Bronnie Ware, wrote her bestselling book,

برونی ور، پرستار استرالیایی

The Top Five Regrets of the Dying, after

، پس از

interviewing terminally ill patients about

مصاحبه با بیماران لاعلاج در مورد

their life regrets.

پشیمانی های زندگی شان، کتاب پرفروش خود را به نام پنج حسرت برتر مردگان نوشت.

So, what do you think

بنابراین، به نظر شما

their top regret was?

بیشترین پشیمانی آنها چه بود؟

Was it:

آیا این بود:

a) I wish I hadn’t worked so hard?

الف) ای کاش اینقدر سخت کار نمی کردم؟

b) I wish I had followed my dreams?

ب) ای کاش رویاهایم را دنبال می کردم؟

or

یا

c) I wish I’d made more money?

ج) ای کاش پول بیشتری به دست می آوردم؟

Well, I’ll guess it’s b) they wish they

خوب، حدس می‌زنم ب) آنها آرزو می‌کردند

had followed their dreams.

که آرزوهایشان را دنبال کنند.

OK, Beth.

باشه بث

I’ll reveal the correct answer

پاسخ صحیح را

at the end of the programme.

در پایان برنامه اعلام خواهم کرد.

The first dreamer we’re going to meet lives

اولین رؤیایی که قرار است با آن ملاقات کنیم در ریورساید زندگی می کند

in Riverside, a peace-loving community in

، یک جامعه صلح دوست در

New Zealand where everyone shares

نیوزیلند که در آن همه

everything.

همه چیز را به اشتراک می گذارند.

Riverside members work for

اعضای ریورساید

the community’s businesses, including

برای مشاغل جامعه از

a farm, a hotel and a café.

جمله مزرعه، هتل و کافه کار می کنند.

All the money they

تمام پولی که به

earn is collected and shared

دست می آورند جمع آوری می شود و

between everyone equally.

بین همه به طور مساوی تقسیم می شود.

Daisy, who was born in East Germany,

دیزی، که در آلمان شرقی به دنیا آمد،

joined Riverside in 2004.

در سال 2004 به ریورساید پیوست.

Here she explains

در اینجا

her belief in sharing to BBC

او اعتقاد خود را به اشتراک گذاری با

World Service programme, The Documentary.

برنامه سرویس جهانی بی بی سی، مستند، توضیح می دهد.

What I think I always believed in is that

چیزی که فکر می‌کنم همیشه به آن اعتقاد داشتم این است

the sharing of resources can provide

که اشتراک منابع می‌تواند مزیت

a group of people with quite a great

بسیار خوبی برای گروهی از افراد ایجاد

advantage, but it doesn’t matter how

کند، اما مهم نیست که

many hours you work or what work

چند ساعت کار می‌کنید یا چه کاری

you do, everyone is getting the

انجام می‌دهید، همه به

same amount.

یک اندازه دریافت می‌کنند.

And that is something

و این چیزی است

that many people outside of

که بسیاری از افراد خارج از

Riverside struggle with, and where

ریورساید با آن دست و پنجه نرم می کنند، و جایی که

we’re often getting this ‘communism’

ما اغلب این برچسب «کمونیسم» را به

label attached to us, because it’s so…

خود می چسبانیم، زیرا

it seems so outlandish for people.

برای مردم بسیار عجیب به نظر می رسد.

Riverside isn’t a communist community.

ریورساید یک جامعه کمونیستی نیست.

In fact, people with many different political

در واقع افرادی با دیدگاه های سیاسی مختلف

views live there.

در آنجا زندگی می کنند.

But Daisy says that local

اما دیزی می گوید که

people struggle with the idea that

مردم محلی با این ایده دست و پنجه نرم می

everything is shared.

کنند که همه چیز مشترک است.

If you struggle with

اگر

an idea, you find it difficult to

با ایده ای دست و پنجه نرم می کنید،

accept or think about it.

پذیرش یا فکر کردن در مورد آن برایتان دشوار است.

Daisy also says some local people

دیزی همچنین می گوید که برخی از مردم محلی

call Riverside outlandish –

ریورساید را

strange and unusual.

عجیب و غریب – عجیب و غیرعادی می نامند.

Our second group of dreamers are

دومین گروه از رویاپردازان ما

a family - the Zapps.

یک خانواده هستند - Zapps.

In 2000, childhood

در سال 2000

sweethearts, Herman and Candelaria Zapp,

، هرمان و کاندلاریا زاپ، عزیزان دوران کودکی خود،

bought a vintage car and set off

یک ماشین قدیمی خریدند و با کمتر از 3500 دلار در جیب

from Argentina to travel around

از آرژانتین به راه افتادند تا به دور دنیا سفر

the world with less than 3.500 dollars

in their pockets.

کنند.

Twenty-two years and

بیست و دو سال و

three children later they have visited

سه کودک بعد از آن،

over a hundred countries, meeting

بیش از صد کشور را بازدید کردند

with countless people and

و در راه با افراد و

experiences on the way.

تجربیات بی شماری ملاقات کردند.

Here, Herman Zapp explains to BBC

در اینجا، هرمان زاپ به

World Service’s, The Documentary, how

سرویس جهانی بی‌بی‌سی، مستند، توضیح می‌دهد که چگونه

following his dream has

دنبال کردن رویای

changed him for the better.

او او را برای بهتر شدن تغییر داده است.

I am so happy with the Herman there is now,

من از هرمنی که اکنون وجود دارد

that I know now – not the one who

آنقدر خوشحالم که اکنون می دانم - نه کسی که

wanted to conquer the world, but the one

می خواست جهان را فتح کند، بلکه

who was conquered by the world.

کسی بود که جهان فتح کرد.

I learn

من

so much from people, and it’s

از مردم چیزهای زیادی یاد می‌گیرم و

amazing how the more you meet people,

شگفت‌انگیز است که هر چه بیشتر با مردم ملاقات می‌کنید

the more you know stories, how

، داستان‌ها را بیشتر می‌شناسید،

much more humble you become because

چقدر فروتن‌تر می‌شوید زیرا

you notice that you are a beautiful, tiny

متوجه می‌شوید که یک تکه شن زیبا و کوچک

piece of sand, but a very important piece

، اما یک تکه شن بسیار مهم هستید.

of sand like everyone is, right?

مثل همه، درست است؟

After many years travelling, meeting

پس از سال‌ها سفر، ملاقات

new people and hearing their stories,

با افراد جدید و شنیدن داستان‌های آنها،

Herman is more humble – not proud or

هرمان متواضع‌تر است – نه مغرور و نه

arrogant.

مغرور.

He no longer wants to

او دیگر نمی‌خواهد

conquer the world – to control it by force;

جهان را تسخیر کند - آن را به زور کنترل کند.

rather, he has been conquered

بلکه او

by his experiences.

توسط تجربیات خود تسخیر شده است.

Herman compares himself to a beautiful

هرمان خود را با یک

but tiny piece of sand and uses the phrase

تکه شن زیبا اما کوچک مقایسه می کند و از عبارت

'a grain of sand' to describe things which

"دانه شن" برای توصیف چیزهایی استفاده می کند که

are insignificant in themselves, but

به خودی خود بی اهمیت هستند، اما

at the same time are an important

در عین حال

part of the whole.

بخش مهمی از کل هستند.

Daisy and Herman are rare examples

دیزی و هرمان نمونه‌های نادری

of dreamers who followed their dream

از رویاپردازانی هستند که رویای خود را دنبال کردند

and found a happy life, lived without

و زندگی شادی یافتند، بدون پشیمانی زندگی کردند

regret – which reminds me

- که من را به یاد

of your question, Neil.

سوال شما می‌اندازد، نیل.

Yes, I asked about Bronnie Ware’s book, The Top Five Regrets of the Dying.

بله، در مورد کتاب برونی ور ، پنج حسرت برتر مردن پرسیدم.

What do you think the number one regret was, Beth?

فکر می کنی پشیمانی شماره یک چه بود، بث؟

I guessed it was b) not following your dreams.

حدس می زدم ب) رویاهایتان را دنبال نمی کنید.

Which was the right answer!

که جواب درستی بود!

Not having

the courage to follow your dreams was

نداشتن شجاعت دنبال کردن رویاهایتان به

listed as the top life regret.

عنوان برترین پشیمانی زندگی ذکر شد.

At least we

حداقل ما

have people like Daisy and Herman

افرادی مانند دیزی و هرمان را داریم

to remind us dreams can come true!

که به ما یادآوری کنند که رویاها می توانند به حقیقت بپیوندند!

OK, let’s recap the vocabulary from

خوب، بیایید واژگان این برنامه را جمع‌بندی کنیم

this programme, starting with

، با

'utopia' – a perfect world where

«اتوپیا» شروع کنیم - دنیایی عالی که

everyone is happy.

همه در آن خوشحال هستند.

If you 'struggle with an idea',

اگر «با یک ایده دست و پنجه نرم کنید»،

you find it difficult to accept.

پذیرش آن برایتان دشوار است.

The adjective, outlandish, means

صفت غریب به معنای

strange and unusual.

عجیب و غریب و غیرعادی است.

'To conquer' something means

"تسخیر" چیزی به معنای

to control it by force.

کنترل آن به زور است.

Someone who is 'humble' is

کسی که "متواضع"

not proud or arrogant.

است مغرور و متکبر نیست.

And finally, the phrase 'a grain of sand'

و در نهایت، عبارت "یک دانه شن"

describes something which is both

چیزی را توصیف می کند که هر دو

insignificant yet somehow important.

ناچیز و در عین حال به نوعی مهم است.

Once again, our six minutes are up.

یک بار دیگر، شش دقیقه ما تمام شد.

Bye for now!

فعلا خداحافظ!

Goodbye!

خداحافظ!