The Secret to Telling a Great Story — in Less Than 60 Seconds | Jenny Hoyos | TED

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Moon Thit

Have you ever wondered how much ice cream you can get for a dollar?

တစ်ဒေါ်လာနဲ့ ရေခဲမုန့် ဘယ်လောက်ရနိုင်လဲလို့ တွေးမိဖူးလား။

Or what's the cheapest thing in an airport?

ဒါမှမဟုတ် လေဆိပ်မှာ ဈေးအသက်သာဆုံးက ဘာလဲ။

Or if it's faster to go inside or a drive-through?

ဒါမှမဟုတ် ပိုမြန်တာက လမ်းလျှောက် ဝင်တာလား ကားမောင်းဝင်တာလား။

Probably not.

မဖြစ်လောက်ပါဘူး။

But somehow, answering these weird questions

ဒါပေမဲ့ တစ်နည်းနည်းနဲ့ ဒီထူးဆန်းတဲ့ မေးခွန်းတွေ ဖြေတာ၊

and sharing those experiences

ဒီအတွေ့အကြုံတွေ မျှဝေတာက

have become my life's work.

ကျွန်မဘဝရဲ့ အလုပ်ဖြစ်လာတယ်။

Now even though I only have five minutes to share my viral storytelling framework,

အခု ကျွန်မရဲ့ ပျံ့နှံ့လွယ်တဲ့ ပုံပြောတဲ့ ဘောင်ကို မျှဝေဖို့ ၅ မိနစ်ပဲ အချိန်ရပေမဲ့၊

great stories should be told in less than 60 seconds.

ဇာတ်လမ်းကောင်းတွေကို စက္ကန့် ၆၀ အတွင်းမှာ ပြောပြသင့်တာပါ။

And it's not just about becoming a viral social media star.

ဒါက ပျံ့နှံ့လွယ်တဲ့ ဆိုရှယ်မီဒီယာ စတားတစ်ယောက်ဖြစ်လာဖို့ထက်ပိုပါတယ်။

It's about making your conversations better,

ဒါက စကားဝိုင်းတွေ ပိုကောင်းအောင်လုပ်ဖို့ပါ၊

whether you’re with friends, family

သူငယ်ချင်းတွေ၊ မိသားစုတွေနဲ့ဖြစ်ဖြစ်၊

or trying to convince your boss for a raise.

လစာတိုးဖို့ အထက်လူကြီးကို စည်းရုံးဖို့ ကြိုးစားတာဖြစ်ဖြစ်ပါ။

So here's how to make every second count.

ဒီတော့ ဒီမှာ စက္ကန့်တိုင်းကို အရေးပါအောင်လုပ်နည်းပါ။

Many great stories start with a question,

ဇာတ်လမ်းကောင်းများစွာက မေးခွန်းနဲ့ စတာက

because it will make people stick until the end to find out the answer.

လူတွေက အဖြေကို သိရှိဖို့ အဆုံးအထိ စွဲမြဲစေတာကြောင့်ပါ။

And remember, you want to get your audience's attention immediately,

ပရိသတ်ရဲ့ အာရုံစိုက်မှုကို ချက်ချင်း ရချင်တော့

so you want to start by asking something shocking.

ထိတ်လန့်စရာတစ်ခုခုကို မေးတာနဲ့ စချင်တာကို သတိရပါ။

And one of the things I've always wondered

ကျွန်မ အမြဲ တွေးခဲ့ဖူးတာတွေထဲက တစ်ခုက

was if fast food was really as fast as they say.

အမြန်ပြင် အစာက ပြောသလို မြန်လားဆိုတာပါ။

So I answered just this in a video

ဒါကို ဒီဗီဒီယိုထဲမှာ ဖြေလိုက်တော့

and got over 45 million views.

ကြည့်ရှုသူ ၄၅ သန်းကျော် ရတယ်။

Let's check out how I hooked my viewers.

ကြည့်ရှုသူတွေကို ကျွန်မ ဆွဲဆောင်ပုံကို ကြည့်ရအောင်။

(Video) Can I have a burger?

 (ဗီဒီယို) ဘာဂါ ရနိုင်လား။

Can you put cheese, lettuce and tomatoes? This thing's not hot enough.

ဒိန်ခဲ၊ ဆလတ်နဲ့ ခရမ်းချဉ်သီး ထည့်လို့ရလား။ ဒါက သိပ်မပူဘူး။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

(Stage) That thing really wasn't hot enough.

(စင်ပေါ်မှာ) ဒါက တကယ် ပူသင့်သလောက် မပူဘူး။

But as you can see, I took this question very seriously.

ဒါပေမဲ့၊ မြင်တဲ့အတိုင်း၊ ဒီမေးခွန်းကို အလေးအနက်ထားခဲ့တယ်။

And after you've hooked your audience, you want to take them on a journey,

 ပရိသတ်ကို ဆွဲဆောင်ပြီးနောက် သူတို့ကို ခရီးတစ်ခုဆီ ခေါ်ဆောင်သွားချင်ပြီး

building up to your answer,

အဖြေကို အရှိန်မြှင့်တယ်၊

where you want them to feel constant progression,

သူတို့ကို အဆက်မပြတ် တိုးတက်နေတာ ခံစားစေချင်တော့၊

so we're moving closer and closer to our answer

နားမထောင်ဘဲမနေနိုင်သလို ခံစားရအောင်

so we feel like we can't stop listening.

အဖြေဆီ ပိုနီးကာ၊နီးကာ ရွေ့လျားနေတယ်။

And in my case, I did just this by saying

ကျွန်မရဲ့အဖြစ်မှာ ဘာဂါမှာ ခရမ်းချဉ်သီး၊ ဆလတ်နဲ့

that I’ll be adding tomatoes, lettuce and cheese to the burger,

ဒိန်ခဲတွေ ထည့်မယ်ပြောပြီး ဒီအတိုင်းပဲ လုပ်ခဲ့တယ်၊

so now we know how close I am to finishing the competition, thus the video.

ဒါကြောင့် အခု ပြိုင်ပွဲ ပြီးဖို့ ဘယ်လောက် နီးစပ်နေပြီလဲဆိုတာ ဗီဒီယိုမှာ ကြည့်ပါ။

But if everything is smooth sailing, then nobody cares,

ဒါပေမဲ့၊ အရာရာက ချောမွေ့နေရင်၊ ဘယ်သူမှ ဂရုမစိုက်တာာကြောင့်၊

which is why we need to add conflict before getting to our answer.

အဖြေဆီ မရောက်ခင် ဝိရောဓိတွေ ထပ်ဖြည့်ဖို့ လိုတယ်။

So here's how I did that.

ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်ခဲ့လဲ။

(Video) Yes, please. And cheese.

 (ဗီဒီယို) ဟုတ်ကဲ့၊ ဒိန်ခဲပါ။

Mother: There's smoke in here.

အမေ။ မီးခိုးတွေ ပါနေတယ်။

Jenny Hoyos: This thing is still raw. Good thing there's a line.

JH: ဒါက အကြမ်းပဲရှိသေးတယ်။ ကောင်းတာတွေက တစ်တန်းရှိတယ်။

Oh my goodness.

အို၊ အမလေး။

Mother: What are you doing? You're going to burn that car.

အမေ။ နင် ဘာလုပ်နေတာလဲ။ နင် ဒီကားကို မီးရှို့မိတော့မယ်။

JH: I'll cut the tomatoes while this cooks.

JH: တည်ထားတုန်း၊ ခရမ်းချဉ်သီး လှီးလိုက်မယ်။

Mother: I hope I don't have to eat that.

အမေ။ ငါ မစားရပါစေနဲ့လို့ မျှော်လင့်တယ်။

JH: Tell them to slow down.

JH:အရှိန်လျှော့ခိုင်းလိုက်ပါ။

Mother: You're doing all this for one subscriber?

အမေ။ မှာသူတစ်ယောက်အတွက် လုပ်နေတာလား။

You're going to make a mess.

ရှုပ်ပွကုန်တော့မှာပဲ။

JH: Put the ketchup on the buns.

JH : မုန့်တွေပေါ်မှာ အချဉ် ထည့်လိုက်ပါ။

(Stage) As you saw, without conflict, the audience just isn’t as invested,

(စင်ပေါ်မှာ) မြင်တဲ့အတိုင်း၊ ဝိရောဓိမရှိ၊ ပရိသတ်က အာရုံမစိုက်တာကြောင့်

which is why I used my mom as the B plot.

ကျွန်မ အမေကို ဇာတ်ကွက် (ခ) အဖြစ် သုံးခဲ့တာပါ။

So you’re now not only invested in the competition

ဒီတော့ အခု ရှင်တို့ဟာ ပြိုင်ပွဲမှာ အာရုံစိုက်ရုံမက၊

but also curious to see what's going to happen between my mom and I.

အမေနဲ့ ကျွန်မ ကြားမှာ ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာ သိချင်စိတ်လည်းဖြစ်နေတယ်။ 

And after enough buildup, we finally need our answers.

လုံလောက်တဲ့ အရှိန်မြှင့်မှုပြီးတဲ့အခါ၊ နောက်ဆုံး ကျွန်မတို့ အဖြေတွေ လိုအပ်တယ်။

Will I cook the burger faster?

ဘာဂါကို ပိုမြန်မြန် ကျက်အောင်လုပ်နိုင်မလား။

Will I accidentally set my mom’s car on fire?

အမေရဲ့ကားကို မတော်တဆ မီးလောင်စေမှာလား။

The key here is to build tension by making the answer feel uncertain

ဒီနေရာမှာ သော့ချက်က ကျေနပ်စရာ အဆုံးသတ်တစ်ခုဖြစ်စေဖို့ အဖြေကို

to make a satisfying ending.

မရေရာဖြစ်စေရင်း အားပြိုင်မှု တည်ဆောက်တာပါ။

Here's how I did just that.

ဒါက ကျွန်မ လုပ်ခဲ့ပုံပါ။

(Video) We’re one person away.

 (ဗီဒီယို) ​​ရောက်တော့မယ်။

We just need the burger to cook faster.

ပိုမြန်မြန် ကျက်ဖို့ ဘာဂါပဲ လိုတယ်။

Mother: We're moving, we're moving.

အမေ။ ငါတို့ ရွေ့နေတယ်၊ ​ ရွေ့နေတယ်။

JH: No, my burger is not done yet. You're driving too crazy.

JH: မဟုတ်ဘူး ကျွန်မရဲ့ဘာဂါ မပြီးသေးဘူး။ အမေ ကားမောင်းတာ ရမ်းလွန်းတယ်။

It needs to cook faster.

မြန်မြန် ကျက်ဖို့ လိုတယ်။

Mother: We're next.

အမေ။ ငါတို့က နောက်အလှည့်။

(Music)

(တေးဂီတ)

JH: We're pulling up to the window.

JH : ဆိုင်ပြတင်းနားမှာ ရပ်လိုက်မယ်။

(Music)

(တေးဂီတ)

And, oh my goodness!

အိုး၊ အမလေး။

(Music)

(ဂီတ)

We cooked faster and better.

ပိုမြန်မြန်၊ ပိုကောင်းကေင်း ချက်ခဲ့တယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

And that's it. We cooked faster than the drive-through.

ဒါပါပဲ။ ကျွန်မတို့ မောင်းဝင်တာထက် ပိုမြန်တယ်။

Does it matter that my burger was basically raw?

ကျွန်မရဲ့ ဘာဂါက ပင်ကိုအတိုင်း အစိမ်းပဲဖြစ်နေတာက အရေးပါသလား။

Absolutely not.

လုံးဝမဟုတ်ပါဘူး။

Because the viewers wanted an answer,

ကြည့်ရှုသူတွေက အဖြေ လိုချင်တာကြောင့်၊

so I gave it to them quickly and concisely, in an engaging way,

ဗီဒီယိုကို ကြည့်ရှုသူ ၄၅ သန်းကျော်အထိ ရရှိစေတဲ့

which led our video to getting over 45 million views.

ဆွဲဆောင်တဲ့ နည်းလမ်းနဲ့ မြန်မြန်နဲ့ လိုတိုရှင်း ပေးလိုက်တာပါ။

And you might be impressed to know

ဒီဟောပြောချက်ကို ၅ မိနစ်အတွင်း အစား

that instead of telling this talk in five minutes, I actually did it in four,

တကယ်တော့ ၄ မိနစ်အတွင်း ပြောခဲ့တာကို သိတော့ ရှင်တို့ သဘောကျလောက်မယ်၊

so you now have an extra minute to practice your 60-second story.

အခု  စက္ကန့် ၆၀ ဇာတ်လမ်းကို လေ့ကျင့်ဖို့ နောက်ထပ်တစ်မိနစ်ပဲ ရှိတော့တယ်။

(Laughter)

(ရယ်မောသံများ)

Because if it takes longer to tell your story than it does to make a burger,

ဘာဂါလုပ်ရတာထက်  ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြဖို့ အချိန်ပိုကြာရင်၊

then you're probably overcooking both.

နှစ်ခုစလုံး အကျက်လွန်သွားလောက်တယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Cheers and applause)

(လက်ခုပ်၊ဩဘာသံများ)