The Secret to Telling a Great Story — in Less Than 60 Seconds | Jenny Hoyos | TED

Translator: Reza Neshat Reviewer: shirin etebar

Have you ever wondered how much ice cream you can get for a dollar?

آیا تا به حال فکر کرده‌اید با یک دلار چقدر بستنی می‌شود خرید؟

Or what's the cheapest thing in an airport?

یا ارزان‌ترین چیز در یک فرودگاه چیست؟

Or if it's faster to go inside or a drive-through?

یا اینکه رفتن به داخل سریع‌تر است یا خرید از بیرون؟

Probably not.

احتمالا نه.

اما به نوعی، پاسخ دادن به این سوالات عجیب

But somehow, answering these weird questions

and sharing those experiences

و به اشتراک گذاشتن این تجربیات تبدیل به کار من در زندگی شده‌است.

have become my life's work.

Now even though I only have five minutes to share my viral storytelling framework,

حتی با اینکه فقط پنج دقیقه فرصت دارم تا چارچوب داستان‌سرایی وایرال خود را بگویم،

great stories should be told in less than 60 seconds.

داستان‌های خوب باید در کمتر از ۶۰ ثانیه گفته شوند.

And it's not just about becoming a viral social media star.

و این فقط در مورد تبدیل شدن به یک ستاره رسانه‌های اجتماعی وایرال نیست.

It's about making your conversations better,

بلکه در مورد بهتر کردن مکالمات شماست،

whether you’re with friends, family

چه با دوستان، خانواده باشید

or trying to convince your boss for a raise.

یا بخواهید رئیستان را برای گرفتن ترفیع متقاعد کنید.

So here's how to make every second count.

پس در اینجا چگونگی استفاده بهینه از هر ثانیه را می‌بینید.

Many great stories start with a question,

بسیاری از داستان‌های عالی با یک سوال شروع می‌شوند،

because it will make people stick until the end to find out the answer.

زیرا باعث می‌شود مردم تا پایان برای یافتن پاسخ بمانند.

و به یاد داشته باشید، شما می‌خواهید توجه مخاطبان

And remember, you want to get your audience's attention immediately,

خود را فورا جلب کنید، پس باید با پرسیدن یک

so you want to start by asking something shocking.

چیز تکان‌دهنده شروع کنید. یکی از چیزهایی که همیشه

And one of the things I've always wondered

برایم سوال بود این بودکه آیا فست فود واقعا به همان سرعتی که می‌گویند هست؟

was if fast food was really as fast as they say.

بنابراین من دقیقا به همین سوال

So I answered just this in a video

در یک ویدیو پاسخ دادم و بیش از ۴۵ میلیون بازدید گرفت.

and got over 45 million views.

Let's check out how I hooked my viewers.

بیایید ببینیم چگونه توجه بینندگانم را جلب کردم.

(Video) Can I have a burger?

(ویدیو) میشه یه برگر داشته باشم؟

Can you put cheese, lettuce and tomatoes? This thing's not hot enough.

میشه پنیر، کاهو و گوجه فرنگی بذارید؟ اینقدرها هم داغ نیست.(خنده)

(Laughter)

(Stage) That thing really wasn't hot enough.

(صحنه) اون واقعا به اندازه کافی داغ نبود.

اما همانطور که می‌بینید، من این سوال را خیلی جدی گرفتم.

But as you can see, I took this question very seriously.

و بعد از اینکه توجه مخاطب را جلب کردید، باید آن‌ها را به یک سفر ببرید،

And after you've hooked your audience, you want to take them on a journey,

building up to your answer,

که به پاسخ شما منتهی شود،

where you want them to feel constant progression,

جایی که شما می‌خواهید آن‌ها پیشرفت مداوم را حس کنند،

so we're moving closer and closer to our answer

بنابراین ما به پاسخ خود نزدیک‌تر می‌شویم

so we feel like we can't stop listening.

و احساس می‌کنیم نمی‌توانیم به گوش دادن ادامه ندهیم.

And in my case, I did just this by saying

و در مورد من، من این کار را با گفتن اینکه گوجه‌فرنگی،

کاهو و پنیر را به برگر اضافه می‌کنم انجام دادم،

that I’ll be adding tomatoes, lettuce and cheese to the burger,

so now we know how close I am to finishing the competition, thus the video.

بنابراین اکنون می‌دانیم چقدر به پایان مسابقه و در نتیجه ویدیو نزدیک هستم.

اما اگر همه چیز به خوبی پیش برود، هیچ‌کس اهمیت نمی‌دهد،

But if everything is smooth sailing, then nobody cares,

which is why we need to add conflict before getting to our answer.

به همین دلیل باید قبل از رسیدن به پاسخ‌مان، تعارض اضافه کنیم.

So here's how I did that.

پس این‌طوری این کار را انجام دادم.

(Video) Yes, please. And cheese.

(ویدیو) بله، لطفا. و پنیر.

Mother: There's smoke in here.

مادر: اینجا دود هست.

Jenny Hoyos: This thing is still raw. Good thing there's a line.

جنی هویوس: این هنوز خام است. خوبه که صف هست. وای خدای من.

Oh my goodness.

مادر: داری چیکار می‌کنی؟ داری ماشین رو آتیش می‌زنی.

Mother: What are you doing? You're going to burn that car.

JH: I'll cut the tomatoes while this cooks.

ج.ه: من گوجه‌فرنگی‌ها را وقتی این می‌پزه خرد می‌کنم.

Mother: I hope I don't have to eat that.

مادر: امیدوارم مجبور نباشم اینو بخورم. ج.ه: بهشون بگو آروم‌تر.

JH: Tell them to slow down.

مادر: داری همه این کارها رو برای یه سابسکرایبر انجام میدی؟

Mother: You're doing all this for one subscriber?

You're going to make a mess.

میخوای همه جا رو کثیف کنی. ج.ه: کچاپ رو روی نون‌ها بمال.

JH: Put the ketchup on the buns.

(Stage) As you saw, without conflict, the audience just isn’t as invested,

(صحنه) همانطور که دیدید، بدون تعارض، مخاطب سرمایه‌گذاری نمی‌کند،

به همین دلیل من از مادرم به عنوان طرح فرعی استفاده کردم.

which is why I used my mom as the B plot.

So you’re now not only invested in the competition

بنابراین شما نه تنها در مسابقه سرمایه‌گذاری کرده‌اید

but also curious to see what's going to happen between my mom and I.

بلکه کنجکاو هستید که ببینید چه اتفاقی بین من و مادرم می‌افتد.

And after enough buildup, we finally need our answers.

و بعد از ساختن کافی، ما بالاخره به پاسخ‌های خود نیاز داریم.

Will I cook the burger faster?

آیا من برگر را سریع‌تر می‌پزم؟

Will I accidentally set my mom’s car on fire?

آیا به طور تصادفی ماشین مادرم را آتش خواهم زد؟

The key here is to build tension by making the answer feel uncertain

نکته کلیدی در اینجا ایجاد تنش با احساس نامشخص بودن

to make a satisfying ending.

پاسخ برای ایجاد یک پایان رضایت‌بخش است.

Here's how I did just that.

اینطوری این کار را انجام دادم.

(Video) We’re one person away.

(ویدیو) ما یک نفر باهم فاصله داریم. فقط باید برگر سریع‌تر بپزد.

We just need the burger to cook faster.

Mother: We're moving, we're moving.

مادر: داریم حرکت می‌کنیم، داریم حرکت می‌کنیم.

JH: No, my burger is not done yet. You're driving too crazy.

ج.ه: نه، برگر من هنوز آماده نیست. تو خیلی دیوانه‌وار رانندگی می‌کنی.

It needs to cook faster.

باید سریع‌تر بپزد.

Mother: We're next.

مادر: نفر بعدی هستیم.

(Music)

(موسیقی)

JH: We're pulling up to the window.

ج.ه: داریم به سمت پنجره می‌ریم.

(Music)

(موسیقی)

And, oh my goodness!

و، وای خدای من!

(Music)

(موسیقی)

We cooked faster and better.

ما سریع‌تر و بهتر پختیم.

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

And that's it. We cooked faster than the drive-through.

همین بود. ما سریع‌تر از بیرون‌بر پختیم.

Does it matter that my burger was basically raw?

آیا مهم است که برگر من اساسا خام بود؟

Absolutely not.

قطعا نه.

Because the viewers wanted an answer,

زیرا بینندگان یک پاسخ می‌خواستند،

so I gave it to them quickly and concisely, in an engaging way,

بنابراین من آن را به سرعت و مختصر، به روشی جذاب به آن‌ها دادم،

which led our video to getting over 45 million views.

که باعث شد ویدیوی ما بیش از ۴۵ میلیون بازدید بگیرد.

And you might be impressed to know

و ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرید اگر بدانید که من به جای

that instead of telling this talk in five minutes, I actually did it in four,

اینکه این سخنرانی را در پنج دقیقه بگویم، در واقع در چهار دقیقه انجام دادم،

so you now have an extra minute to practice your 60-second story.

بنابراین اکنون یک دقیقه اضافی برای تمرین داستان ۶۰ ثانیه‌ای خود دارید.

(Laughter)

(خنده)

Because if it takes longer to tell your story than it does to make a burger,

زیرا اگر گفتن داستان شما بیشتر از درست کردن یک برگر طول بکشد،

then you're probably overcooking both.

احتمالا دارید هر دو را زیاد می‌پزید.

(Laughter)

(خنده)

Thank you.

متشکرم.

(Cheers and applause)

(تشویق و تحسین)