What Bruce Lee can teach us about living fully | Shannon Lee

Translator: Leslie Gauthier Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

Bruce Lee is my father,

သရုစ်လီက ကျွန်မရဲ့အဖေပါ။

and he is best well-known as a martial artist

အများစု သိကြ သလိုပဲ သိုင်းပညာရှင်နဲ့ အတိုက်အခိုက်

and an action film star,

ရုပ်ရှင်မင်းသားတစ်ယောက်အဖြစ်

as I'm sure most of you know.

လူသိအများဆုံးဖြစ်ခဲ့တယ်။

He died when I was four years old,

ကျွန်မ အသက် လေးနှစ်မှာ အဖေ ဆုံးခဲ့ပေမဲ့

but I have a really deep memory of him.

ကျွန်မမှာ သူ့ရဲ့ တကယ့်ကို နက်ရှိုင်းတဲ့ အမှတ်ရမှုတစ်ခုရှိတယ်။

I don't have those long-form, storied memories that you do when you're older,

သင်တို့ အိုမင်းလာတဲ့အခါရှိတဲ့ ရေရှည် ဇာတ်လမ်း အမှတ်ရမှုတွေ ကျွန်မမှာ မရှိပေမဲ့

but the memory that I do have is of the feeling of him.

ကျွန်မမှာရှိတဲ့ အမှတ်ရမှုက အဖေ့ကို ခံစားရတာပါ။

I remember his energy,

အဖေ့ရဲ့စွမ်းအင်၊ သူ့ရဲ့တည်ရှိမှု၊

his presence,

ချစ်မတ္တာနဲ့

his love --

ဒါရဲ့လုံခြုမှုနဲ့

the safety of it,

ဒါရဲ့စွမ်းအားနဲ့

the power of it,

ဒါရဲ့တောက်ပမှုကို

the radiance of it.

အမှတ်ရတယ်။

And to me that memory is very deep and personal.

ကျွန်မအတွက်တော့ ဒီအမှတ်ရမှုက အလွန်နက်ရှိုင်းပြီး ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်နေတာပါ။

And it is the memory of the quality of his essential nature.

ဒါက အဖေ့ရဲ့ ပဓာနကျတဲ့ သဘာဝရဲ့ အရည်အသွေးကို အမှတ်ရမှုပါ။

What a lot of people don't know about my father

အဖေနဲ့ပတ်သက်ပြီး လူတော်များများ မသိကြတာက

is that he was also a philosopher.

သူဟာ ဒဿနပညာရှင်လည်း ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကိုပါ။

He had a very ever-evolving philosophy

သူ့မှာ သူ နေထိုင်ခဲ့တဲ့ အမြဲ ဆင့်ကဲ ပြောင်းလဲနေတဲ့

that he lived,

ဒဿနတစ်ခုရှိခဲ့ပြီး

and it is that distinction -- that he lived his philosophy

ဒါက သူ့ဒဿနအတိုင်း သူနေထိုင်ခဲ့တဲ့ ထူးခြားမှုဖြစ်ပြီး

and didn't just espouse his philosophy --

ဒါက သူ့ဒဿနကို အားပေးရုံတင်မက

that made him the force of nature that he was, and still engages us today.

သူ ဖြစ်ခဲ့တဲ့၊ဒီနေ့ ကျွန်မတို့နဲ့ အံကျဆဲ သဘာဝ အင်အားဖြစ်အောင် သူ့ကို ဖန်တီးခဲ့တယ်။

His wisdom has salvaged me many times in my life:

သူ့ရဲ့ဉာဏ်ပညာက ကျွန်မရဲ့ဘဝမှာ ကျွန်မကို အကြိမ်များစွာ ကယ်တင်ပေးခဲ့တယ်။

ကျွန်မရဲ့အစ်ကိုဆုံးတဲ့အခါ၊

when my brother died,

when my heart's been broken,

ကျွန်မ အသည်းကွဲတဲ့အခါ၊

whenever I have faced a challenge to my mind, my body or my spirit,

ကျွန်မရဲ့ စိတ်၊ကိုယ်၊ဝိညာဉ်မှာ စိန်ခေါ်မှုတစ်ခု ရင်ဆိုင်ရတဲ့ အခါတိုင်းမှာ

the way that he expressed himself has lifted me up.

သူ့ကိုယ်သူ ဖော်ပြပုံက ကျွန်မကို မြှင့်တင်ပေးခဲ့တယ်။

And so I come to you today not as a researcher

ဒီလိုနဲ့ ဒီနေ့ သင်တို့ဆီ ကျွန်မ လာခဲ့တာက သုတေသီတစ်ယောက်၊

or an educator or a guru

ပညာပေးသူတစ်ယောက်၊ ဂုရုတစ်ယောက်၊

or even a life coach,

ဘဝ နည်းပြတစ်ယောက်အနေနဲ့တောင် မဟုတ်ဘဲ

but as a student of Bruce Lee --

ဘရုစ်လီရဲ့ ကျောင်းသူတစ်ယောက်၊

as his daughter,

သူ့သမီး တစ်ယောက်၊

and also as a student of my own life.

ကျွန်မ ကိုယ်ပိုင်ဘဝရဲ့ ကျောင်းသူတစ်ယောက်အနေနဲ့ပါ။

So ...

ဒီတော့

my big burning question that I want you all to consider today is ...

ဒီနေ့ သင်တို့အားလုံးကို စဉ်းစားစေချင်တဲ့ ကျွန်မရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ အရေးပါတဲ့ မေးခွန်းက

how are you?

သင်တို့ ဘယ်လိုနေကြလဲပါ။

Let me elaborate.

အသေးစိတ်ရှင်းပြပါရစေ။

Whenever anyone would ask my mom what my father was like,

အဖေက ဘယ်လိုမျိုးလဲလို့ တစ်ယောက်ယောက်က အမေ့ကို မေးတဲ့အခါတိုင်း

she would say, "How he was in front of the camera,

အမေ ပြောလေ့ရှိတာက “ကင်မရာရှေ့မှာ သူရှိခဲ့ပုံ၊

ရုပ်ရှင်တွေမှာ သူ့ကိုတွေခဲ့ပုံ၊

how you saw him in his films,

how you saw him in his interviews

တွေ့ဆုံခန်းတွေမှာ သူ့ကို မြင်ခဲ့ပုံက

was, in fact, exactly how he was."

တကယ်ပဲ သူ ရှိခဲ့ပုံ အတိအကျပဲ“တဲ့။

There were not multiple Bruce Lees.

ဘရုစ်လီတွေ ပေါင်းစုံ မရှိခဲ့ဘူး။

အများသိတဲ့ ဘရုစ်လီနဲ့ ကိုယ်ပိုင် ဘရုစ်လီ

There was not public Bruce Lee and private Bruce Lee,

or teacher Bruce Lee and actor Bruce Lee and family man Bruce Lee.

ဒါမှမဟုတ် ဆရာ ဘရုစ်လီ၊ မင်းသား ဘရုစ်လီ၊ မိသားစုဝင် ဘရုစ်လီ မရှိခဲ့ဘူး။

There was just one unified, total Bruce Lee.

တစ်ခုတည်း၊ပေါင်းစည်းနေတဲ့ အကြွင်းမဲ့ ဘရုစ်လီပဲရှိခဲ့တယ်။

And that Bruce Lee had a very deep, philosophical life practice

ဒီဘရုစ်လီမှာ “မိမိကိုယ်မိမိ အစစ် အမှန်ဖြစ်ခြင်း” လို့ ခေါ်တဲ့ နက်ရှိုင်းတဲ့

called self-actualization.

ဒဿနဆိုင်ရာ ဘဝ အလေ့အကျင့်တစ်ခု ရှိခဲ့တယ်။

You've probably heard that term before.

ဒီစကားရပ်ကို အရင်က ကြားဖူးလောက်မှာပါ။

It's also known as how to be yourself in the best way possible.

ဖြစ်နိုင်သမျှ မိမိကိုယ်မိမိ အကောင်းဆုံး ဖြစ်စေနည်းလို့လည်း သိကြပါတယ်။

And that Bruce Lee said this:

နောက်ပြီး ဘရုစ်လီက ဒါကို ပြောခဲ့တယ်၊

"When I look around, I always learn something

“ဝန်းကျင်ကိုကြည့်တဲ့အခါ အမြဲတစ်ခုခုသင်ယူတယ်။

and that is to be always yourself,

ဒါက မိမိကိုယ်မိမိ အမြဲဖြစ်ဖို့၊

and to express yourself and have faith in yourself.

မိမိကိုယ်မိမိ ဖော်ပြဖို့နဲ့ မိမိကိုယ်မိမိ ယုံကြည်စိတ်ရှိဖို့ပါ။

Don't go out and find a successful personality and duplicate it,

အပြင်ကို ထွက်ပြီး အောင်မြင်တဲ့ ပင်ကိုစရိုက်တစ်ခုကို ရှာကာ ပုံတူမပွားဘဲ

but rather start from the very root of your being,

ဒါအစား ကိုယ့်ဖြစ်တည်ခြင်းရဲ့ ရင်းမြစ်ကနေပဲ စတင်လိုက်ပါ။

which is 'How can I be me?'"

ဒါက ငါဟာ ငါဘယ်လို ဖြစ်နိုင်လဲ“ဆိုတာပါ။

Many of us have done some soul-searching

ကျွန်မတို့ အတော်များများက မိမိကိုယ်မိမိ ဝေဖန်တာ(သို့)

or at least some incessant thinking and worrying

အနည်းဆုံး ကိုယ့်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်၊စိတ်ထက်သန်မှု၊

about things like our purpose, our passion, our impact,

သက်ရောက်မှု၊တန်ဖိုးတွေနဲ့ ဖြစ်တည်ခြင်းအတွက်

our values

အကြောင်းပြချက်လို အရာတွေအကြောင်း

and our "reason for being."

မရပ်မနား တွေးတာ၊ပူပန်တာတွေ လုပ်ကြတယ်။

And that is sometimes considered our why.

ဒါကို ကျွန်မတို့ရဲ့ ဘာကြောင့်လို့ တစ်ခါတစ်ရံ ယူဆတာပါ။

Why am I here? Why this life?

ဘာကြောင့် ငါ ဒီမှာ ရှိတာလဲ။ ဘာကြောင့် ဒီဘဝလဲ။

What am I meant to be doing?

ငါ ဘာလုပ်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားလဲ။

ဒီသတင်းအချက်အလက် အစလေးကို ဆုပ်ကိုင်မိရင်

If we can grab a little piece of that information,

it can help to ground us and root us,

ဒါက ကျွန်မတို့ကို အခြေခိုင်ဖို့၊ အမြစ်တွယ်ဖို့ ကူညီပေးနိုင်ပြီး

and it can also point us in a direction,

ဦးတည်ရာတစ်ခုကိုပါ ညွှန်ပြပေးနိုင်တယ်။

and typically what it points us to is our what.

ထုံးစံအတိုင်း ကျွန်မတို့ကို ညွှန်ပြတာက ကျွန်မတို့ရဲ့ ဘာဆိုတာပါ။

What we manifest in the world,

ဒီကမ္ဘာထဲမှာ ကျွန်မတို့ ပြသတာ၊

ကျွန်မတို့ ရှိတာပါ။

what we have.

So our job, our home, our hobbies and the like.

ဒီတော့ ကျွန်မတို့အလုပ်၊ အိမ်နဲ့ ဝါသနာတွေလိုမျိုးဟာတွေပါ။

But there's this little space in between the why and the what

ဒါပေမဲ့ ကျွန်မတို့ရဲ့အာရုံစိုက်မှု အပြည့်မရတဲ့ ဘာကြောင့်နဲ့ ဘာဆိုတာကြားမှာ

that often doesn't get our full attention,

ဒီနေရာလပ်လေးရှိတယ်။

and that is our ...

ဒါက ကျွန်မတို့ရဲ့

how.

ဘယ်လိုဆိုတာပါ။

How we get there and the quality of that doing.

အဲဒီကို ဘယ်လိုရောက်တာနဲ့ ဒီလုပ်နေတာရဲ့ အရည်အသွေးပါ။

And I want to offer that this is actually the most important part of the equation

တစ်ကိုယ်ရေ ဖြစ်ထွန်းမှု၊ တပေါင်းတစည်းတည်း သဘောနဲ့ ကိုယ်ဖန်တီးတဲ့

when it comes to our personal growth,

ရေရှည် သက်ရောက်မှုလို့ ဆိုတဲ့အခါ

our sense of wholeness

ကျွန်မ ပေးချင်တာတာက

and even the long-term impact that we make.

ဒါဟာ ဒီညီမျှခြင်းရဲ့ တကယ့် အရေးအပါဆုံး အပိုင်းဖြစ်တယ်ဆိုတာပါ။

How is the action that bridges the gap from the internal to the external.

ဘယ်လိုဆိုတာက အတွင်းနဲ့ အပြင်ကြားက ကွာဟချက်ကို ဖြည့်ဆည်းတဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်ပါ။

And bridging the gap is a very important concept

ကွာဟချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးတာက ကျွန်မရဲ့အဖေလို သိုင်းပညာရှင်တွေအတွက်

for martial artists like my father.

အလွန် အရေးပါတဲ့ အယူအဆတစ်ခုပါ။

It's how you get from point A to point B.

ဒါက က ကနေ ခ အမှတ်ကို သင်ရောက်ရှိပုံပါ။

It's how you get from here to your target under the most vital of circumstances.

ဒီနေရာကနေ အခြေအနေတွေရဲ့ အရေးအပါဆုံး အောက်က သင့်ပစ်မှတ်ဆီ ရောက်ရှိပုံပါ။

And so it makes all the difference.

ဒီလိုနဲ့ ဒါက ခြားနားမှု အားလုံးကို ဖြစ်စေတယ်။

Do you get there as an amateur? Are you sloppy?

အပျော်တမ်း ရောက်တာလား။ သင်ဟာ ဖြစ်ကတတ်ဆန်းနိုင်လား။

Are you wild, chaotic,

သင်ဟာ ကြမ်းတမ်း၊ဖရိုဖရဲ၊

sometimes you get lucky, sometimes you're not lucky?

တစ်ခါတလေ ကံကောင်းပြီး တစ်ခါတစ်လေ ကံခေလား။

Or are you a warrior?

ဒါမှမဟုတ် သင်ဟာ စစ်သည်တော်လား။

Are you confident?

ယုံကြည်စိတ်ရှိလား။

Are you focused?

အာရုံစူးစိုက်လား။

Are you skilled?

ကျွမ်းကျင်မှုရှိလား။

Are you intuitive?

အလိုလို သိတတ်လား။

Are you expressive, creative, aware?

ဖော်ပြတတ်၊ ဖန်တီးတတ်၊ သတိပြုမိတတ်လား။

So I want to talk to you today about your how in your life.

ဒီတော့ ဒီနေ့ သင့်ဘဝထဲက ဘယ်လိုဆိုတာ အကြောင်းကို ကျွန်မ ပြောချင်တယ်။

So we do a little bit of --

ဒီတော့ “ဘာကြောင့် ငါ ဒီမှာရှိလဲ။

ငါ ဘာလုပ်ဖို့ ရည်ရွယ်လဲ” အပေါ် ဖြစ်တည်မှုဆိုင်ရာ

we spend a little time in existential crisis

over "Why am I here? What am I meant to be doing?"

အကျပ်ရိုက်တဲ့ ကာလထဲက အချိန်လေးတစ်ခုကို ကုန်ဆုံးပြီး

and we put a ton of effort into our what --

ကိုယ့်ရဲ့ ဘာဆိုတာထဲမှာ အားထုတ်မှု အများကြီးထည့်တယ်။

our job, our career, our partner that we have

ကိုယ့်အလုပ်၊အသက်မွေးမှု၊ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့ လက်တွဲဖော်နဲ့

and the hobbies we pursue.

ကိုယ်လိုက်စားတဲ့ ဝါသနာတွေပေါ့။

But I want us to consider

စဉ်းစားစေချင်တာက “ဘယ်လို“ဆိုတာက ဘာတိုင်းထဲက

that our how is the expression of our why

in every what,

ဘာတိုင်းထဲက ဘာကြောင့်ရဲ့ ထုတ်ဖော်ပြသမှုပါ။

whether we're aware of it or not.

သတိပြုမိတာဖြစ်စေ၊မပြုမိတာဖြစ်စေပါ။

And so let's take an example.

ဒီတော့ ဥပမာတစ်ခုအနေနဲ့

Let's say that I have a value of kindness.

ကျွန်မမှာ ကြင်နာမှုရဲ့တန်ဖိုးတစ်ခု ရှိတယ်ဆိုပါတော့။

I'm all about kindness,

ကျွန်မဟာ ကြင်နာမှုနဲ့ ပတ်သက်တယ်။

I feel really natural being kind,

ကြင်နာခြင်းကို တကယ့် သဘာဝခံစားတယ်။

I want to see more kindness in the world.

ကမ္ဘာထဲမှာ ပိုများတဲ့ ကြင်နာမှုကို မြင်ချင်တယ်။

Is that kindness --

ဒီကြင်နာမှုက

is that value in the result

ရလဒ်ထဲက တန်ဖိုးလား၊

or is it in the doing?

ဒါမှမဟုတ် လုပ်နေတာထဲမှာလား။

Are you trying to be kind when it's hard to be kind?

ကြင်နာဖို့ ခက်ခဲနေချိန်မှာ ကြင်နာဖို့ ကြိုးစားနေတာလား။

Can you do something you don't want to do kindly,

လူတစ်ယောက်ကို အလုပ်ဖြုတ်တာလို ကြင်နာစွာ

like fire someone?

မလုပ်ချင်တာတစ်ခုကို သင် လုပ်နိုင်လား။

Can you leave a relationship with kindness?

ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကို ကြင်နာစိတ်နဲ့ စွန့်ပစ်နိုင်လား။

If kindness is the value,

ကြင်နာမှု တန်ဖိုးဆိုရင်

then are you trying to express it

သင်ဟာ သင်လုပ်နေတာရဲ့ နယ်ပယ်တစ်ခုလုံးထဲမှာ

in the whole spectrum of your doing --

ဒါကို ဖော်ထုတ်ပြဖို့ ကြိုးစားနေပြီး

and trying to do that?

ဒါကို လုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေလား။

Or are you just doing it when it's easy?

ဒါမှမဟုတ် လွယ်တဲ့အချိန်မှာပဲ ဒါကို လုပ်နေတာလား။

So I want us to think about that for a moment

ဒီတော့ ခဏလောက် စဉ်းစားပြီး တွေးကြည့်စေချင်စေချင်တာက

and consider, you know, if we come home

အိမ်ကို ရောက်တဲ့အခါ

and we're kind and generous and loving with our kids,

ကိုယ့်ကလေးတွေနဲ့အတူ ကြင်နာ၊သဘောကောင်းပြီး၊ချစ်တတ်ကြပေမဲ့

but then we go to work

ဒီနောက် အလုပ်ကို သွားတဲ့အခါ

and we are dismissive

ကိုယ့် လက်ထောက်ကို နှိမ့်ချပြီး

and rude to our assistant

ရိုင်းပြကာ သူတို့ကို

and we treat them like a subhuman,

လူစဉ်မမီတဲ့လူတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံရင်

then there is a fragmentation in the beingness of our value.

ကိုယ့်တန်ဖိုးရဲ့ ဖြစ်တည်ခြင်းမှာ အပိုင်းအစတစ်ခုရှိနေတာပါ။

And so I want us to consider that how we are in our lives

ဒီတော့ ထည့်သွင်းစဉ်းစားစေချင်တာက ဘဝတွေမှာ ကျွန်မတို့ ဖြစ်တည်နေပုံက

is in fact how we are.

တကယ်တော့ ကျွန်မတို့ ဖြစ်တည်နေပုံပါ။

Meaning, if I am the kind of person

ဆိုလိုတာက ကျွန်မဟာ လမ်းထဲကို သွားပြီး

that walks down the street and smiles at people

လမ်းဘေးစင်္ကြံမှာ လူတွေကို ဖြတ်လျှာက်သွားစဉ်သူ တို့ကို ပြုံးပြကာ

and says "hi" as I walk past them on the sidewalk,

နှုတ်ဆက်တဲ့ လူမျိုးဖြစ်နေရင်

then that is how I am.

ဒါက ကိုယ် ဖြစ်တည်နေပုံပါ။

But if I'm also the kind of person who makes fun of my brother

ဒါပေမဲ့ ကျွန်မဟာ ကိုယ့်အစ်ကိုနဲ့ အနောက်မှာ ရောက်တဲ့ အခွင့်ရှိတိုင်း

every chance that I get behind his back,

သူ့ကို နောက်ပြောင်တတ်တဲ့ လူမျိုးဆိုရင်

that is also the kind of person that I am.

ဒါကလည်း ကျွန်မ ဖြစ်နေတဲ့ လူစားမျိုးပါပဲ။

And ultimately how we are

နောက်ဆုံးကတော့ ကိုယ့်ဖြစ်တည်ပုံက

makes up the totality of the picture of who we are.

ကိုယ်ဘယ်သူဆိုတဲ့ ပုံရိပ်ရဲ့တစ်ခုလုံးကို ကျွန်မတို့ ဖန်တီးတာပါ။

And so I want to talk about how do we unite these pieces

ဒီတော့ ကိယ့်မှာအပိုင်းအစ တစ်ခုခု ရှိတယ်ဆိုရင် ဒီအပိုင်းတွေကို

if we have any fragmentation.

စုစည်းပုံအကြောင်း ပြောချင်တယ်။

I want to understand how we embody ourselves

ကိုယ့်ရဲ့တစ်ခုတည်းသာရှိတဲ့ ပင်ကိုမူလကို မိမိကိုယ်မိမိ ပုံဖော်ပုံကို

as our one and only self.

နားလည်စေချင်တာပါ။

How do we actualize the whole self?

ဒီပင်ကိုယ်မူလကို အစစ်အမှန်ဖြစ်အောင် ဘယ်လိုလုပ်လဲ။

My father said, "All goals apart from the means are an illusion.

အဖေ ပြောတာက “နည်းလမ်းတွေကလွဲပြီး ပန်းတိုင်းအားလုံးဟာ ယုံမှားမှုတစ်ခုပါ။

There will never be means to ends --

နည်းလမ်းတွေက အဆုံးတွေအတွက် ဘယ်တော့မှ ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘဲ

only means.

နည်းလမ်းတွေပဲရှိတယ်။

And I am means.

ငါဟာ နည်းလမ်းပါ။

I am what I started with

ငါဟာ ငါ စတင်တဲ့အရာဖြစ်ပြီး

and when it is all over,

အားလုံးပြီးသွားတဲ့အခါ

I will be all that is left."

ကျန်ခဲ့တာအားလုံးက ငါပဲ ဖြစ်မယ်။”

So you can employ a systematic approach to training and practicing,

ဒီတော့ လေ့ကျင့်၊ကျင့်တာ အတွက် စနစ်ကျတဲ့ နည်းလမ်းကို သုံးနိုင်ပေမဲ့

but you can't employ a systematic approach to actually living

စစ်မှန်တဲ့ ရှင်သန်ခြင်းအတွက် ဒီနည်းလမ်းကို မသုံးနိုင်ဘူး။

because life is a process not a goal.

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဘဝဟာ လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခု ဖြစ်ပြီး ပန်းတိုင်မဟုတ်လို့ပါ။

It is a means and not an end.

ဒါက နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး အဆုံးတစ်ခုမဟုတ်ပါ။

So "to obtain enlightenment" --

ဒီတော့ ဉာဏ်အလင်းကို ရယူဖို့နဲ့

and I'm going to say self-actualize,

မိမိကိုယ်မိမိ အစစ်အမှန်ဖြစ်စေပြီး တစ်ခုလုံးကို ရယူဖို့

to be self-actualized or to obtain wholeness --

မိမိကိုယ် မိမိ အစစ်အမှန်ဖြစ်အောင်လုပ်ပါ လို့ကျွန်မ ပြောမှာက

"emphasis should fall NOT on the cultivation

အလေးထားမှုက သီးခြား ပိုင်နက်ရဲ့

of the particular department" --

ပျိုးထောင်မှုတစ်ခု မဟုတ်ဘဲ

all of our whats --

ဘာဆိုတာအားလုံးအပေါ် ကျရောက်သင့်ပြီး

"which then merges into the totality of who we are as a total human being,

ဒါက အကြွင်းမဲ့ လူသားအဖြစ် ကိုယ်ဘယ်သူ ဆိုတာရဲ့ အကြွင်းမဲ့မှုထဲမှာ ပေါင်းစပ်တယ်။

but rather, on the total human being

ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းကတော့ အကြွင်းမဲ့ လူသားဖြစ်ခြင်းမှာ

that then enters into and unites those particular departments."

နောက်တော့ ဒါက ဝင်လာပြီး ဒီသီးခြား ပိုင်နက်တွေကကို ပေါင်းစည်းတာပါ။

You are your how.

သင်ဟာ သင့်ရဲ့ဘယ်လိုဆိုတာပါ။

You --

သင်ပါ။

if you have some consciousness

သင့်မှာ အသိတစ်ခုခုရှိပြီး

and you want to bring some practice,

အလေ့အကျင့်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်စေချင်ရင်၊

if you want to step into that warrior space

သင့်ရဲ့ ဘယ်လိုဆိုတာ တစ်ဝိုက်က ဒီစစ်သည်တော် နေရာထဲကို

around your how --

လှမ်းဝင်ချင်ရင်

how you express in every aspect of your life --

သင့်ဘဝရဲ့ ရှုထောင့်တိုင်းမှာ သင်ဖော်ပြပုံဆိုပါတော့၊

then you get to be the artist of that expression.

သင်ဟာ ဒီဖော်ပြမှုရဲ့အနုပညာရှင် ဖြစ်လာဖွယ်ရှိတယ်။

You get to step into that and claim it

သင် လှမ်းဝင်ပြီး ဒါကို တောင်းဆို၊

and exercise it

ကျင့်သုံးခွင့်ရှိပြီး

and bring that beingness through your doingness

သင့်ရဲ့လုပ်ခြင်းကနေ ဖြစ်ခြင်းကို

into your havingness.

ပိုင်ဆိုင်ခြင်းထဲမှာ ရောက်ရှိစေတယ်။

And there you will find the most profound of your growth,

အဲဒီမှာ သင့်ဖြစ်ထွန်းမှုရဲ့ အနက်ရှိုင်းဆုံးကို သင်တွေ့ရှိမယ်။

you will find a sense of wholeness

တပေါင်းတစည်းတည်းဖြစ်မှု သဘောကို သင်တွေ့ရှိမယ်။

and ultimately, you will leave a lasting impact on your environment.

နောက်ဆုံးမှာ သင်ဟာ သင့်ဝန်းကျင်မှာ ရှည်ကြာတဲ့ သက်ရောက်မှုတစ်ခု ချန်ထားရစ်မယ်။

My father was his how.

အဖေက သူ့ရဲ့ဘယ်လိုဆိုတာ ဖြစ်ခဲ့တယ်။

He applied the execution of who he was

သူက သူဘယ်သူဖြစ်ခဲ့တာရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုကို

to every aspect of his life.

သူ့ဘဝရဲ့ ရှုထောင့်တိုင်းမှာ အသုံးချခဲ့တယ်။

He was way more than that kung fu guy from the '70s.

သူဟာ ၇၀ နှစ်လွန်တွေက ကွန်ဖူးသမားဆိုတာထက် ပိုပါတယ်။

He was someone who worked very hard at actualizing his inner self

သူဟာ သူ့အတွင်း ပင်ကိုမူလကို အစစ်အမှန်ဖြစ် ရေးနဲ့ ဒါကို ကမ္ဘာထဲကို ထုတ်ဖော်ပြသရေးမှာ

and expressing it out into the world.

အလွန် ကြိုးစားခဲ့သူတစ်ယောက်ပါ။

And that laid the foundation for what continues to inspire us,

ဒါက ဆက်လက်ပြီး ကျွန်မတို့ကို စေ့ဆော်ပေးတာ၊

engage us,

အံကျစေပြီး သူ့ကို

excite us

စိတ်ဝင်စားစေတာအတွက်

and attract us to him.

အုတ်မြစ်ချပေးခဲ့တာပါ။

He was the embodied example of living fully.

သူဟာ ပြည့်ဝစွာ နေထိုင်းခြင်းရဲ့ နမူနာ ပြယုဂ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။

He said, "I am means."

သူ ပြောခဲ့တာက “ငါဟာ နည်းလမ်းပဲ“တဲ့။

And there are only means.

နည်းလမ်းတွေပဲ ရှိတာပါ။

So I'm going to ask you one more time.

ဒီတော့ သင်တို့ကို နောက်တစ်ခါ မေးမယ်။

Thank you for listening, and please consider,

နားဆင်ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ။ နောက်ပြီး

for you,

သင်လုပ်တာရဲ့ နယ်ပယ်တစ်ကြောမှာ

across the spectrum of your doing,

သင့်အတွက် ထည့်စဉ်းစားပါ။

how are you?

သင်တို့ ဘယ်လိုလဲ၊

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)