Your Right to Mental Privacy in the Age of Brain-Sensing Tech | Nita Farahany | TED

Translator: alireza masoum Reviewer: mohammad ali masoum

Today, we know and track virtually nothing that’s happening in our own brains.

امروزه، ما تقریباً چیزی را که در مغزمان اتفاق می‌افتد نمی‌دانیم و ردیابی نمی‌کنیم.

But in a future that is coming much faster than you realize,

اما در آینده‌ای که بسیار سریع‌تر از آن چیزی که تصور می‌کنید در حال رخ دادن است،

all of that is about to change.

همه چیز در شرف تغییر است.

We're now familiar with sensors in our smart watches to our rings,

ما اکنون با حسگرهایی در ساعت‌های هوشمند تا حلقه‌هایمان آشنا هستیم،

that track everything from our heartbeats to our footsteps, breaths,

که همه چیز را از ضربان قلب گرفته تا قدم‌ها، نفس‌ها،

body temperature, even our sleep.

دمای بدن و حتی خواب ما را ردیابی می‌کنند.

Now, consumer neurotech devices are being sold worldwide

اکنون، دستگاه‌های نوروتکنولوژی مصرف‌کننده در سرتاسر جهان فروخته می‌شوند

to enable us to track our own brain activity.

تا ما را قادر به ردیابی فعالیت مغز خود کنند.

As companies from Meta to Microsoft,

همانطور که شرکت‌هایی از متا گرفته تا مایکروسافت،

Snap and even Apple

اسنپ و حتی اپل

begin to embed brain sensors in our everyday devices

شروع به تعبیه حسگرهای مغز در دستگاه‌های روزمره ما

like our earbuds, headphones, headbands, watches and even wearable tattoos,

مانند هدفون‌های بی سیم، هدفون‌ها، هدبند، ساعت‌ها و حتی خالکوبی‌های پوشیدنی می‌کنند،

we're reaching an inflection point in brain transparency.

ما به نقطه عطف شفافیت مغز می‌رسیم.

And those are just some of the company names we're familiar with.

و اینها تنها برخی از نام‌های شرکتی هستند که با آنها آشنا هستیم.

There are so many more.

خیلی بیشتر وجود دارد.

Consumer neurotech devices are moving from niche products

دستگاه‌های عصبی مصرف‌کننده در حال حرکت از محصولات خاص

with limited applications

با کاربردهای محدود به راهی هستند که

to becoming the way in which we'll learn about our own brain activity,

ما در مورد فعالیت مغز خودمان،

our controller for virtual reality and augmented reality.

کنترل‌کننده واقعیت مجازی و واقعیت افزوده یاد می‌گیریم.

And one of the primary ways we'll interact

و یکی از راه‌های اصلی تعامل

with all of the rest of our technology.

ما با بقیه فناوری‌هایمان است.

Even conservative estimates of the neurotech industry

حتی برآوردهای محافظه کارانه صنعت نوروتکنولوژی

put it at more than 38 billion dollars by 2032.

آن را تا سال ۲۰۳۲ به بیش از ۳۸ میلیارد دلار می‌رساند.

This new category of technology presents unprecedented possibility,

این دسته جدید از فناوری امکان بی سابقه‌ای،

both good and bad.

هم خوب و هم بد نشان می‌دهد.

Consider how our physical health and well-being are increasing

در نظر بگیرید که چگونه سلامت جسمی و رفاه ما در حال افزایش است

while neurological disease and suffering continue to rise.

در حالی که بیماری و رنج عصبی همچنان رو به فزون است.

55 million people around the world are struggling with dementia,

۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل دست و پنجه نرم می‌کنند،

with more than 60 to 70 percent of them suffering from Alzheimer's disease.

که بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد آنها از بیماری آلزایمر رنج می‌برند.

Nearly a billion people struggle with mental health

نزدیک به یک میلیارد نفر با سلامت روان و

and drug use disorders.

اختلالات مصرف مواد مخدر دست و پنجه نرم می‌کنند.

Depression affects more than 300 million.

افسردگی بیش از ۳۰۰ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

Consumer neurotech devices could finally enable us

دستگاه‌های نوروتکنولوژی مصرف‌کننده در نهایت می‌توانند ما را

to treat our brain health and wellness

قادر سازند تا با سلامت و تندرستی مغزمان به همان اندازه جدی

as seriously as we treat the rest of our physical well-being.

رفتار کنیم که با بقیه سلامت فیزیکی خود رفتار می‌کنیم.

But making our brains transparent to others

اما شفاف سازی مغز ما برای دیگران خطرات خارق العاده‌ای

also introduces extraordinary risks.

را نیز به همراه دارد.

Which is why, before it's too late to do so,

به همین دلیل است که قبل از اینکه برای انجام این کار دیر شود،

we must change the basic terms of service for neurotechnology

باید شرایط اولیه خدمات فناوری عصبی را

in favour of individual rights.

به نفع حقوق فردی تغییر دهیم.

I say this not just as a law professor who believes in the power of law,

من این را نه فقط به عنوان یک استاد حقوق که به قدرت قانون اعتقاد دارد،

nor just a philosopher trying to flesh out norms,

و نه فقط فیلسوفی که سعی می‌کند هنجارها را تطبیق دهد،

but as a mother who's been personally and profoundly impacted

بلکه به عنوان مادری که شخصاً و عمیقاً تحت تأثیر

by the use of neurotechnology in my own life.

استفاده از فناوری عصبی در زندگی‌ام قرار گرفته است می‌گویم.

On Mother's Day in 2017,

در روز مادر در سال ۲۰۱۷،

as my daughter Calista lay cradled in my arms,

در حالی که دخترم کالیستا در آغوش من بود،

she took one last beautiful breath.

آخرین نفس زیبا را کشید.

After a prolonged hospitalization,

پس از بستری طولانی مدت،

complications following infections claimed her life.

عوارض ناشی از عفونت جان او را گرفت.

The harrowing trauma that she endured and we witnessed stretched into weeks.

ضربه هولناکی که او متحمل شد و ما شاهد آن بودیم هفته‌ها طول کشید.

And I was left with lasting trauma

و من با ترومای پایداری روبه‌رو شدم

that progressed into post-traumatic stress disorder.

که به اختلال استرس پس از سانحه تبدیل شد.

Sleep escaped me for years.

سال‌ها خواب نداشتم.

As each time I closed my eyes, I relived everything,

هر بار که چشمانم را می‌بستم، همه چیز را زنده می‌دیدم،

from the first moments that I was pushed out of the emergency room

از اولین لحظاتی که از اورژانس بیرون رانده شدم

to her gut-wrenching cries.

تا گریه‌های دردناک او.

Ultimately, it was the help of a talented psychologist,

در نهایت، با کمک یک روانشناس با استعداد،

using exposure therapy,

استفاده از مواجهه درمانی،

and my use of neurofeedback

و استفاده از نوروفیدبک بود

that enabled me to sleep through the night.

که به من امکان داد تا تمام شب بخوابم.

For others who are suffering from traumatic memories,

برای دیگرانی که از خاطرات آسیب‌زا رنج می‌برند،

an innovative new approach using decoded neurofeedback,

یک رویکرد جدید ابتکاری با استفاده از نوروفیدبک رمزگشایی شده،

or DecNef, may offer reprieve.

یا DecNef ممکن است مهیا کند.

This groundbreaking approach uses machine-learning algorithms

این رویکرد پیشگامانه از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی

to identify specific brain-activity patterns,

برای شناسایی الگوهای فعالیت مغزی خاص،

including those associated with traumatic memories.

از جمله الگوهای مرتبط با خاطرات آسیب‌زا استفاده می‌کند.

Participants then play a game

سپس شرکت‌کنندگان یک بازی انجام می‌دهند

that enables them to retrain their brain activity

که آنها را قادر می‌سازد تا به جای آن فعالیت مغز خود را

on positive associations instead.

بر روی تداعی‌های مثبت دوباره آموزش دهند.

If I had had DecNef available to me at the time,

اگر در آن زمان DecNef را در دسترس داشتم،

I might have overcome my PTSD more quickly

ممکن بود سریع‌تر بر PTSD خود غلبه کنم

without having to relive every sound, terror and smell in order to do so.

بدون اینکه مجبور باشم برای انجام این کار هر صدا، وحشت و بویی را دوباره زنده کنم.

I'm not the only one.

تنها من نیستم.

Sarah described herself as being at the end of her life,

سارا زندگی خودش را به دلیل افسردگی شدید

no longer in a life worth living,

و غیرقابل درمانش رو به پایان توصیف کرد،

because of her severe and intractable depression.

زندگی دیگر ارزش زیستن ندارد.

Then, using implanted brain sensors

سپس، سارا با استفاده از حسگرهای مغزی کاشته‌ شده

that reset her brain activity like a pacemaker for the brain,

که فعالیت مغز او را مانند ضربان‌ساز برای مغز بازنشانی می‌کرد،

Sarah reclaimed her will to live.

سارا اراده خود را برای زندگی دوباره به دست آورد.

While implanted neurotechnology advances have been extraordinary,

در حالی که پیشرفت‌های فناوری عصبی کاشته‌شده فوق‌العاده بوده است،

it's the everyday brain sensors

حسگرهای مغزی روزمره هستند

that are embedded in our ordinary technology

که در فناوری معمولی ما تعبیه شده‌اند

that I believe will impact the majority of our lives.

که معتقدم بر اکثریت زندگی ما تأثیر می‌گذارند.

Like the one third of adults

مانند یک سوم بزرگسالان

and nearly one quarter of children who are living with epilepsy

و تقریباً یک چهارم کودکان مبتلا به صرع که

for whom conventional anti-seizure medications fail.

داروهای متداول ضد تشنج برای آنها ناموفق است.

Now, researchers from Israel to Spain have developed brain sensors

محققانی از اسرائیل تا اسپانیا با استفاده از

using the power of AI in pattern recognition

قدرت AI در تشخیص الگو و الکتروانسفالوگرافی مصرف‌کننده

and consumer electroencephalography

حسگرهای مغزی را توسعه داده‌اند تا تشنج‌های صرع را

to enable the detection of epileptic seizures minutes

از چند دقیقه تا یک ساعت قبل از وقوع آن‌ها تشخیص دهند

to up to an hour before they occur,

و هشدارهای احتمالی نجات جان،

sending potentially life-saving alerts to a mobile device.

را به دستگاه تلفن همراه ارسال کنند.

Regular use of brain sensors could even enable us

استفاده منظم از حسگرهای مغزی حتی می‌تواند ما را قادر سازد

to detect the earliest stages

تا مراحل اولیه تهاجمی‌ترین

of the most aggressive forms of brain tumors, like glioblastoma,

انواع تومورهای مغزی، مانند گلیوبلاستوما را شناسایی کنیم،

where early detection is crucial to saving lives.

جایی که تشخیص زودهنگام برای نجات جان انسان‌ها ضروری است.

The same could hold true for Parkinson's disease, to Alzheimer's,

همین امر می‌تواند برای بیماری پارکینسون، آلزایمر،

traumatic brain injury, ADHD, and even depression.

آسیب مغزی تروماتیک، ADHD و حتی افسردگی صادق باشد.

We may even change our brains for the better.

حتی ممکن است مغزمان را به سمت بهتر شدن تغییر دهیم.

The brain training game industry,

صنعت بازی‌های آموزشی مغز،

worth a staggering 6.5 billion dollars in 2021,

به ارزش حیرت‌انگیز ۶.۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱،

was for years met with controversy

برای سال‌ها به دلیل ادعاهای علمی بدون پشتوانه

because of unsupported scientific claims about their efficacy.

در مورد اثربخشی آنها با بحث و جدل مواجه شد.

But now some brain-training platforms like Cognizant have proven powerful

اما اکنون برخی از پلتفرم‌های آموزش مغز مانند cognizant

in improving brain processing speeds, memory, reasoning

در بهبود سرعت پردازش مغز، استدلال حافظه و

and even executive functioning when played repeatedly over time.

حتی عملکرد اجرایی در هنگام بازی مکرر در طول زمان قدرتمند هستند.

When paired with neurofeedback devices for learning reinforcement,

هنگامی که با دستگاه‌های بازخورد نورونی برای تقویت یادگیری جفت می‌شویم،

this could revolutionize how we learn and adapt to change.

این می‌تواند نحوه یادگیری و سازگاری ما با تغییر را متحول کند.

Other breakthroughs could be transformational

پیشرفت‌های دیگر می‌تواند

for the human experience.

برای تجربه بشر تحول‌آفرین باشد.

Today, most human brain studies

امروزه، بیشترین مطالعات مغزی انسان

are based on a very small number of participants

بر اساس تعداد بسیار کمی از شرکت کنندگان

engaged in very specific tasks in a controlled laboratory environment.

درگیر در وظایف بسیار خاص در یک محیط آزمایشگاهی کنترل شده است.

With widespread use of brain sensors,

با استفاده گسترده از حسگرهای مغز،

the data we could have to learn about the human brain

داده‌هایی که می‌توانیم درباره مغز انسان بیاموزیم

would exponentially increase.

به طور تصاعدی افزایش می‌یابد.

With sufficiently large datasets of long-term, real-world data

با مجموعه داده‌های به اندازه کافی بزرگ از داده‌های درازمدت

from people engaged in everyday activity,

و دنیای واقعی از افرادی که در فعالیت‌های روزمره شرکت می‌کنند،

we just might address everything from neurological disease and suffering

ممکن است به همه چیز از بیماری و رنج عصبی گرفته

to creating transformational possibilities for the human experience.

تا ایجاد فرصت‌های دگرگون‌کننده برای تجربه انسانی بپردازیم.

But all of this will only be possible

اما همه اینها تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود

if people can confidently share their brain data

که افراد بتوانند با اطمینان اطلاعات مغز خود را

without fear that it will be misused against them.

بدون ترس از سوء استفاده علیه آنها به اشتراک بگذارند.

You see, the brain data that will be collected

می‌بینید که داده‌های مغزی که توسط این

and generated by these devices

دستگاه‌ها جمع‌آوری و تولید می‌شود

won't be collected in traditional laboratory environments

در محیط‌های آزمایشگاهی سنتی یا

or in clinical research studies run by physicians and scientists.

در مطالعات تحقیقات بالینی که توسط پزشکان و دانشمندان انجام می‌شود جمع آوری نمی‌شود.

Instead, it will be the sellers of these new devices,

در عوض، فروشندگان این دستگاه‌های جدید،

the very companies who've been commodifying our personal data for years.

همان شرکت‌هایی هستند که سال‌ها اطلاعات شخصی ما را کالایی می‌کنند.

Which is why we can't go into this new era naive about the risks

به همین دلیل ما نمی‌توانیم به این دوره جدید ساده لوحانه در مورد خطرات

or complacent about the challenges

یا شکایت در مورد چالش‌هایی که

that the collection and sharing our brain data will pose.

جمع‌آوری و به اشتراک گذاری داده‌های مغز ما مطرح می‌شود بپردازیم.

Scientific hurdles can and will be addressed in time,

موانع علمی می‌توانند و به موقع برطرف شوند،

but the social hurdles will be the most challenging.

اما موانع اجتماعی چالش برانگیزترین خواهند بود.

Unlike the technologies of the past that track and hack the human brain,

برخلاف فناوری‌های گذشته که مغز انسان را ردیابی و هک می‌کردند،

brain sensors provide direct access to the part of ourselves

حسگرهای مغز دسترسی مستقیم به بخشی از خودمان را فراهم می‌کنند

that we hold back,

که ما آن را عقب نگه می‌داریم،

that we don't express through our words and our actions.

و از طریق گفتار و اعمال خود بیان نمی‌کنیم.

Brain data in many instances will be more sensitive

داده‌های مغز در بسیاری از موارد حساس‌تر از

than the personal data of the past,

داده‌های شخصی گذشته هستند،

because it reflects our feelings, our mental states, our emotions,

زیرا احساسات، حالات ذهنی، عواطف،

our preferences, our desires, even our very thoughts.

ترجیحات، تمایلات و حتی افکار ما را منعکس می‌کنند.

I would never have wanted the data that was collected

من هرگز نمی‌خواستم داده‌هایی که در حین کار

as I worked through the trauma of my personal loss

با آسیب‌های شخصی من جمع آوری شده بود

to have been commodified,

توسط دیگران کالا،

shared and analyzed by others.

به اشتراک گذاشته و تجزیه و تحلیل شود.

These aren't just hypothetical risks.

اینها فقط خطرات فرضی نیستند.

Take Entertek, a Hangzhou-based company,

Take Enterte، یک شرکت مستقر در هانگژو،

who has collected millions of instances of brain activity data

که میلیون‌ها نمونه از داده‌های مربوط به فعالیت مغزی را جمع‌آوری کرده است

as people have engaged in mind-controlled car racing,

چون مردم در مسابقات اتومبیل رانی کنترل‌شده ذهنی،

sleeping, working,

خوابیدن، کار کردن،

even using neurofeedback with their devices.

و حتی استفاده از نوروفیدبک با دستگاه‌های خود شرکت کرده‌اند.

They've already entered into partnerships with other companies

آنها قبلاً برای به اشتراک گذاشتن و تجزیه و تحلیل

to share and analyze that data.

آن داده‌ها با شرکت های دیگر وارد مشارکت شده‌اند.

Unless people have individual control over their brain data,

مگر اینکه افراد کنترل فردی بر روی داده‌های مغز خود داشته باشند،

it will be used for microtargeting or worse,

به جای درمان زوال عقل،

instead of treating dementia.

از آن برای هدف گذاری میکرو یا بدتر از آن استفاده می‌شود.

Like the employees worldwide

مانند کارمندانی در سرتاسر جهان

who've already been subject to brain surveillance in the workplace

که قبلاً تحت نظارت مغزی در محل کار قرار گرفته‌اند

to track their attention and fatigue,

تا توجه و خستگی آنها را ردیابی شود،

to governments, developing brain biometrics,

دولت‌ها، بیومتریک مغز را

to authenticate people at borders,

برای احراز هویت افراد در مرزها،

to interrogate criminal suspects' brains

بازجویی از مغز مظنونان جنایتکار

and even weapons that are being crafted

و حتی سلاح‌هایی که در حال ساخت هستند توسعه می‌دهند

to disable and disorient the human brain.

تا مغز انسان را از کار انداخته و منحرف کنند.

Brain wearables will have not only read but write capabilities,

پوشیدنی‌های مغزی نه تنها قابلیت خواندن بلکه نوشتن خواهند داشت،

creating risks that our brains can be hacked, manipulated,

و خطراتی را ایجاد می‌کنند که مغز ما می‌تواند هک شود، دستکاری شود،

and even subject to targeted attacks.

و حتی در معرض حملات هدفمند قرار گیرد.

We must act quickly to safeguard against the very real

ما باید به سرعت عمل کنیم تا در برابر خطرات بسیار واقعی

and terrifying risks to our innermost selves.

و وحشتناکی که در درون خودمان وجود دارد محافظت شویم.

Recognizing a human right to cognitive liberty

به رسمیت شناختن حقوق بشر برای آزادی شناختی

would offer those safeguards.

این تضمین‌ها را ارائه می‌دهد.

Cognitive liberty is a right from interference by others,

آزادی شناختی حقی است از مداخله دیگران،

but it is also a right to self-determination

اما همچنین حق تعیین سرنوشت بر مغز

over our brains and mental experiences to enable human flourishing.

و تجارب ذهنی ما است تا به شکوفایی انسان کمک کند.

To achieve this,

برای دستیابی به این هدف،

we need to recognize three interrelated human rights

ما باید سه حقوق بشر مرتبط با یکدیگر را به رسمیت بشناسیم

and update our understanding of them

و درک خود را از آنها به روز کنیم

to secure to us a right to mental privacy,

تا حقی برای حفظ حریم خصوصی ذهنی برای ما تضمین کنیم،

to safeguard us from interference with our automatic reactions,

تا از دخالت در واکنش‌های خودکار،

our emotions and our thoughts.

احساسات و افکارمان محافظت شویم.

Freedom of thought as an absolute human right

آزادی فکر به عنوان حق انسانی مطلق

to protect us from interception,

برای محافظت از ما در برابر رهگیری،

manipulation and punishment of our thoughts.

دستکاری و مجازات افکارمان است.

And self-determination

و خود تصمیم گیری

to secure self-ownership over our brains and mental experiences,

برای تضمین مالکیت خود بر مغز و تجربیات ذهنی ما،

to access and change them if we want to do so.

برای دسترسی به آنها و تغییر آنها در صورت تمایل.

There are important efforts already underway

تلاش‌های مهمی از سوی سازمان ملل متحد تا یونسکو،

from the UN to UNESCO, in nations worldwide,

در کشورهای سراسر جهان،

over rights and regulations around neurotechnologies.

در مورد حقوق و مقررات پیرامون فناوری‌های عصبی در حال انجام است.

But those rights need to be better aligned

اما این حقوق باید با مجموعه

with a broader set of digital rights.

گسترده‌تری از حقوق دیجیتال هماهنگ شود.

Cognitive liberty is an update to liberty in the digital age

آزادی شناختی به‌ روزرسانی آزادی در عصر دیجیتال

as an umbrella concept of human flourishing

به عنوان یک مفهوم چتر شکوفایی انسان

across digital technologies.

در سراسر فناوری‌های دیجیتال است.

Because the right way forward isn't through metaverse rights

زیرا راه درست رو به جلو از طریق حقوق متاورس

or AI rights

یا حقوق هوش مصنوعی

or neurotech rights and the like.

یا حقوق نوروتکنولوژی و مواردی از این دست نیست.

It's to recognize that these technologies don't exist in silos,

باید بدانیم که این فناوری‌ها در سیلوها وجود ندارند،

but in combination, affecting our brains and mental experiences.

بلکه به صورت ترکیبی روی مغز و تجربیات ذهنی ما تأثیر می‌گذارند.

We are literally at a moment before.

ما به معنای واقعی کلمه در یک لحظه قبل هستیم.

And I mean a moment.

و منظورم یک لحظه است.

Consumer brain wearables have already arrived,

پوشیدنی‌های مصرفی مغز قبلاً وارد شده‌اند،

and the commodification of our brains has already begun.

و کالایی سازی مغز ما از قبل آغاز شده است.

It's now just a question of scale.

اکنون فقط بحث مقیاس است.

We haven't yet passed the inflection point

ما هنوز از نقطه عطف عبور نکرده‌ایم

where most of our brains can be directly accessed and changed by others.

که بیشتر مغز ما بتواند مستقیماً دسترسی داشته باشد و توسط دیگران تغییر کند.

But it is about to happen,

اما در شرف وقوع است،

giving us a final moment to make a change

و آخرین لحظه را به ما می‌دهد تا تغییری ایجاد کنیم

so that we don't look back in a few years' time

تا چند سال دیگر به گذشته نگاه نکنیم

and lament the world we've left behind.

و از دنیایی که پشت سر گذاشته‌ایم غصه نخوریم.

We can and should be hopeful and deliberate

ما می‌توانیم و باید نسبت به انتخاب‌هایی که

about the choices we make now

اکنون انجام می‌دهیم امیدوار باشیم

to secure a right to self-determination over our brains and mental experiences.

و سنجیده باشیم تا حق تعیین سرنوشت را بر مغز و تجربیات ذهنی خود تضمین کنیم.

The possibilities, if we do so,

امکانات، اگر این کار را انجام دهیم،

are limited only by our imagination.

تنها توسط تخیل ما محدود می‌شود.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)