The Human Cost of Coal Mining in China | Xiaojun "Tom" Wang | TED

Translator: shirin etebar Reviewer: Masoud Motamedifar

So in early April this year,

در اوایل آوریل امسال،

I went back to my hometown, Lüliang

من به خانه مادری‌ام، لولیانگ

in central China’s Shanxi Province,

در مرکز شهر شانسی چین سر زدم،

for the tomb-sweeping day.

برای شرکت در روز جاروی مقبره.

The tomb-sweeping day, literally,

به معنای واقعی کلمه، روز جارو کردن مقبره،

it is a day when we go and clean the tombs

روزی است که ما به قبرستان رفته

of our deceased beloved ones.

و قبرهای عزیزانمان را تمیز می‌کنیم.

It is also a day when we go and ask for blessings from our ancestors.

روزی که ما برای اجدادمان دعای خیر می‌کنیم.

And this year,

و امسال،

my sister became a new grandmother,

خواهرم دوباره مادربزرگ شد

and she wanted to ask for blessings from our father

و در این روز برای طلب خیر برای نوه پسرش

for her new grandson.

به مزار پدرمان رفت.

We had a hard time finding our father's tomb.

ما به سختی قبر پدرم را پیدا کردیم.

The roads leading into our village had wide cracks,

جاده‌های منتهی به روستایمان ترک‌های گسترده‌ای خورده بودند

with signs telling people to stay away and beware of landslides.

با هشدارهایی برای دور کردن مردم و آگاه کردنشان از رانش زمین.

Landslides in my usually dry hometown

رانش زمین در زمین خشک مادری من

used to be just a rare natural disaster.

یک فاجعه طبیعی نادر به حساب می‌آمد.

Today, they are manmade, everyday threats

امروزه، هر تهدیدی نتیجه اعمال بشر هستند،

because our mountains are being hollowed out by coal mining.

به علت اینکه کوهستان‌های ما با استخراج زغال سنگ خالی می‌شوند.

And these are the very mountains where my father and my grandfather

و اینها همان کوه‌هایی هستند که پدر و پدربزرگ من

and our ancestors are buried.

و اجدادمان در آنجا به خاک سپرده شده‌اند.

My name is Xiaojun Wang.

اسم من شیائوجون وانگ است.

People who are familiar with Chinese language,

مردم آشنا با زبان، فرهنگ و تاریخ چینی

culture or history will immediately know I was born in the 1970s

فورا خواهند فهمید که من در سال ۱۹۷۰ به دنیا آمده‌ام،

because of the character “jun” in my name.

به علت وجود حرف «جون» در اسمم.

Jun means soldier,

جون به معنی سرباز است،

and that, back then, was the best job in China.

و در آن زمان سربازی بهترین شغل در چین بود.

And that was what my veteran grandfather had expected me to do:

و این همان چیزی بود که پدربزرگ جانبازم از من انتظار داشت:

to grow up and become a soldier, just like him.

تا بزرگ شوم و درست مثل خودش یک سرباز شوم.

I grew up, became a teacher, a journalist,

من بزرگ شدم، معلم، یک روزنامه‌نگار،

and then an environmental activist.

و سپس یک فعال محیط زیست شدم.

My work today focuses mostly on helping my village,

امروزه فعالیت من بیشتر بر روی کمک به روستایم،

my province and China to move out of coal addiction,

شهرم و چین متمرکز است، با هدف رهایی از اعتیاد زغال‌سنگ،

regain our confidence

بازگشت عزت‌نفسمان

and build a new, clean living without coal.

و بنا کردن یک محیط زندگی نو و تمیز بدون زغال‌سنگ.

Because I have witnessed how my village,

چون من شاهد این بودم که روستایم

my province had been destroyed by coal mining and coal burning.

و شهرم با استخراج و سوزاندن زغال‌سنگ ویران شده است.

My province, over 40 percent, sits on top of coal and coal mining.

بیش از ۴۰ درصد منطقه مسکونی از شهر من بر روی زغال‌سنگ و معادن بنا شده است.

At its peak in the mid-1990s,

در اوج خود در اواسط ۱۹۹۰،

we had about 11,000 coal mines all over the province.

ما حدود ۱۱,۰۰۰ معدن زغال‌سنگ در سراسر شهر داشتیم.

And even today, right now,

حتی امروزه،

more than one million people work at various coal mines.

بیش از یک میلیون نفر در معادل مختلف زغال‌سنگ کار می‌کنند.

And that means one of every 30 people.

و این به معنی یک نفر از ۳۰ نفر است.

One of them was my cousin,

یکی از آنها پسرعمو من بود،

who also had the name or the character “jun” in his name.

کسی که مانند من در اسمش حرف «جون» داشت.

So he shared the same expectations from our grandfather.

و پدربزرگمان از او هم انتظار سرباز شدن داشت.

He grew up, became a coal miner.

او بزرگ شد و یک معدنچی.

Ten years ago, he was injured in a coal mine accident.

ده سال پیش، در حادثه معدن آسیب دید.

He got addicted to painkillers.

به داروهای مسکن معتاد شد.

His liver was damaged.

کلیه‌اش آسیب دیده بود.

And three years ago, he died.

و سه سال پیش، او فوت کرد.

He was younger than me.

او از من جوانتر بود.

And now today,

و امروز،

he's buried in the same mountains as our grandfather.

در همان کوه‌هایی آرمیده است که پدربزرگمان دفن شده.

Even buried,

حتی با دفن شدن،

he’s still not free from coal-mine related accidents.

او هنوز از حوادث مرتبط به زغال‌سنگ رهایی کامل نیافته است.

We have been told to remove or to relocate

به ما گفته شده بود که مزار خانوادگی‌مان را حذف و جابجا کنیم.

our family graveyard.

By the end of this year,

در آخر امسال،

we need to find new places for our deceased beloved ones.

ما باید مکان جدیدی برای عزیزان ازدست رفته‌مان پیدا کنیم.

My cousin, our fathers,

پسرعمویم، پدرهایمان،

our grandfather,

پدربزرگمان،

our grandparents, our ancestors.

مادربزرگ و اجدادمان.

And that is the reality my province has been stuck in.

و این واقعیتی است که شهرم گرفتار آن شده است.

We are proudly,

ما با افتخار،

ironically speaking,

از قضا،

the eldest coal brother for China.

قدیمی‌ترین معدنچیان چین هستیم.

We produce over one billion tons of coal every year.

ما هر ساله بیش از یک میلیارد تن زغال‌سنگ تولید می‌کنیم.

So one billion tons of coal is dug out every year from underneath our mountains,

پس هر ساله یک میلیارد تن زغال‌سنگ از کوهستان‌های ما استخراج می‌شوند

and most of that is sent to other provinces

و اغلب آن به استان‌ها و شهرهای دیگر صادر شده

and cities to support their economies.

تا اقتصادشان را قوت بخشد.

This highly centralized coordination mechanism in China

این مکانیسم بسیار متمرکز و هماهنگ در چین،

is called the “sibling mechanism.”

به عنوان مکانیسم خواهربرادری شناخته می‌شود.

We support 24 provinces and cities in China.

ما ۲۴ استان و شهر چین را تامین می‌کنیم.

They rely on our coal for their heating,

آنها برای گرمایش،

their electricity, their industries,

برق، صنعتشان و تقریبا همه چیز به زغال‌سنگ ما متکی هستند.

almost everything.

And we are very proud to be that.

و ما بسیار مفتخریم.

In mid-2021,

در اواسط ۲۰۲۱،

an energy crisis hit China.

چین در یک بحران انرژی قرار گرفت.

So the parents in Beijing

سپس مادرپدرها در بیجین (پکن)

asked Shanxi to keep digging

از شانسی خواستند که

and to dig harder and faster.

بیشتر و زودتر استخراج کند.

And we, the eldest coal brother, Shanxi,

و ما، قدیمی‌ترین معدنچیان زغال‌سنگ، شانسی

responded with earnest and pride.

با اشتیاق و افتخار پاسخ دادیم.

Then in early October,

سپس در اوایل اکتبر،

a very rare heavy rainstorm hit our usually dry province.

طوفانی نادر و شدید در منطقه معمولا خشک ما اتفاق افتاد.

Almost 100 towns got flooded.

تقریبا ۱۰۰ شهر با سیل ویران شدند.

More landslides happened.

زمین لغزش بیشتری اتفاق افتاد.

Over 120,000 people had to evacuate,

بیش از ۱۲۰,۰۰۰ نفر مجبور به تخلیه شدند،

leaving behind their houses,

مجبور به ترک خانه‌هایشان،

their crops,

کنار گذاشتن محصولات کشاوزی‌شان،

their livestock,

دام‌هایشان شدند

to soak, to rot, to die

تا خیس، پوسیده و کشته شوند

and to collapse in flood water.

و در آب سیل فرو روند.

At the same time, our governor held a press conference.

در همان زمان، استاندار ما کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد.

Not to ask Beijing for rescue or for help,

نه برای درخواست نجات و کمک از بیجین

but to promise that we would keep digging

بلکه برای اعلام اینکه استخراج زغال‌سنگ ادامه خواهد یافت

and to ensure the rest of the other 24 siblings

و برای اطمینان از تامین زغال‌سنگِ

coal supply for the rest of the year.

بقیه ۲۴ شهرای خواهر و برادر برای بقیه سال.

Then, one month later, in November,

سپس یک ماه بعد، در نوامبر،

at COP26 in Glasgow,

در کنفرانس COP26 در گلاسکو،

the whole world, China included, promised and committed to a coal phasedown.

کل جهان، به علاوه‌ی چین، به کاهش استخراج زغال‌سنگ متعهد شدند.

China had also made its domestic commitments

چین هم تعهدات داخلی خود را به جا آورده بود

to reach carbon emission peak by 2030

که تا سال ۲۰۳۰ به اوج انتشار کربن

and carbon neutrality by 2060.

و خنثی‌سازی آن تا ۲۰۶۰ برسد.

The most effective ways to reach these goals or these targets

موثرترین راه برای رسیدن به این اهداف

is to reduce the burning of coal.

کاهش سوخت زغال‌سنگ است.

So clearly, the direction for coal

پس به وضوح، آینده‌ی زغال‌سنگ

has been very firmly set.

قاطعانه مشخص شده است.

Coal has no future.

زغال‌سنگ هیچ آینده‌ای ندارد.

Many of the 24 provinces and cities,

بسیاری از ۲۴ استان و شهرها،

who have been relying heavily on Shanxi coal, our coal,

که اکیدا بر زغال‌سنگ شانسی، زغال‌سنگ ما، متکی بودند،

are taking actions to move away from coal into a cleaner,

اقداماتی برای فاصله گرفتن از زغال‌سنگ به طرف اقتصادی پاک‌تر

stronger economy that is mainly supported by renewable energy.

و قوی‌تر انجام می‌دهند که متکی بر انرژی تجدیدپذیر است.

But.

اما،

Our province has been told to keep digging and to dig harder and faster,

به ما گفته شده بود که استخراج را سخت‌تر و سریع‌تر ادامه دهیم،

because the parents in Beijing are still very concerned

زیرا مصرف‌کنندگان بیجین درباره بحران دیگر انرژی

about another energy crisis.

هنوز نگران هستند.

That is our reality.

این واقعیت ما است.

That is the reality the eldest coal brother Shanxi has been stuck in.

این واقعیتی است که قدیمی‌ترین معدنچیان شانسی به آن گرفتارند.

Burning less coal is good news for the world.

سوزاندن زغال‌سنگ کمتر خبر خوبی برای دنیا است.

Burning less coal is even good news for Shanxi.

سوزاندن زغال‌سنگ کمتر حتی برای شانسی هم خوب است.

Because the sooner all the other siblings start to reduce their reliance on coal,

چون به محض اینکه شهرهای دیگر شروع به کاهش وابستگی خود به زغال سنگ کنند،

the sooner can we start to climb out of coal mine shafts

زودتر می‌توانیم از چاه‌های معدن زغال‌سنگ خارج شویم

and to look around, above the ground,

و به اطراف، بالای زمین،

for other options and other solutions

برای گزینه‌ها و راه‌حل‌های دیگر

in the sunlight,

در نور خورشید،

in the open, clean air.

در فضای باز نگاه کنیم.

Above the ground,

روی زمین،

we have the highest cluster of ancient buildings in China.

ما بلندترین ساختمان‌های باستانی چین را داریم.

Over 75 percent of buildings

بیش از ۷۵ درصد از بناهایی

that are older than 1,000 years exist in my province.

که قدمتی بیشتر از ۱,۰۰۰ سال دارند، در منطقه من هستند.

The Forbidden City in Beijing

شهر ممنوعه در پکن

is only 600 years old.

قدمتی فقط به اندازه ۶۰۰ سال دارد.

(Laughter)

(خنده)

And even underneath the ground,

و حتی در زیر زمین،

our real treasure is not coal.

ثروت واقعی ما زغال‌سنگ نیست.

We have ancient tombs

ما قبرهایی باستانی داریم

that are easily 500 years older

که حتی با قدمتی ۵۰۰ سال

than the better-known terracotta warriors.

بیشتر از جنگجویان سفالی مشهور هستند.

That is our real treasure.

این گنجینه واقعی ماست.

That is our real pride.

این افتخار حقیقی ماست.

Not many people outside Shanxi know about it, though.

البته بسیاری از مردم خارج از شانسی از این موضوع آگاه نیستند.

In fact, not many people outside Shanxi know much about Shanxi other than coal.

در حقیقت، بیشتر افراد شانسی را به خاطر زغال‌سنگش می‌شناسند.

We are the birthplace of China's agriculture and culture.

ما زادگاه فرهنگ و کشاورزی چین هستیم.

We are the birthplace of noodles and bread and wine.

ما زادگاه نودل، نان و شراب هستیم.

We are the birthplace of Chinese language, poetry

ما سرچشمه زبان و شعر چینی

and even the earliest banking system in China.

و حتی ابتدایی‌ترین سیستم بانک‌داری در چین هستیم.

People outside Shanxi associate us with coal

افراد خارج از شانسی ما را با زغال‌سنگ می‌شناسند

because that's what we have been giving.

چون این چیزی بود که عرضه می‌کردیم.

So fortunately, Shanxi Province,

پس خوشبختانه، منطقه شانسی،

our government, has been slowly waking up

فرمانداری ما کم‌کم از خواب بیدار شده

and are taking actions to move away.

و برای جدایی از معادن اقداماتی انجام می‌دهند.

So things are changing, things are happening.

پس اوضاع در حال تغییر است، اتفاقاتی در حال رخ دادن است.

But Shanxi alone cannot do it.

اما شانسی به تنهایی از پس این کار برنمی‌آید.

We alone will not be able to break away from the vicious circle of cold reliance

ما تنهایی نمی‌توانیم از چرخه‌ی معیوب وابستگی یا اعتیاد

or coal addiction.

به زغال‌سنگ جدا شویم.

Beijing and other sibling provinces need to step up

پکن و سایر استان‌های خواهر و برادر باید سهم خود را

with their share and pay back.

افزایش داده و جبران کنند.

Just like how our coal has been mobilized

درست همانطور که زغال‌سنگ ما

to support all these provinces' economy and growth,

برای حمایت از اقتصاد و پیشرفت استان‌ها جمع می‌شد،

this mechanism, this sibling coordination mechanism in China,

این مکانیسم هماهنگ خواهربرادری در چین

needs to start today

باید از امروز شروع شود

and bring resources, clean resources,

و منابع پاک را به سمت ما سوق دهد،

back to us and towards us and help us.

بازگرداند و ما را یاری دهد.

In the past 45 years,

در ۴۵ سال گذشته،

this mechanism has helped,

این مکانیسم کمک‌کننده بوده است،

has worked very, very effectively

بسیار سودمندانه و موثر

to bring all the technology and investments

در راهِ آوردن تکنولوژی و اختراعات نو

from the richer coastal provinces in the east

از مناطق ساحلی ثروتمند در شرق

to the poorer inland provinces in China.

به مناطق جزایری فقیر چین عمل کرده است.

It also very successfully helped China to end extreme poverty

همچنین کمک چندانی در ریشه‌کن کردن فقر شدیدِ

for its 1.4 billion people back in 2021.

۱/۴ میلیارد نفر چینی در سال ۲۰۲۱ کرد.

In the coming decades and years,

در دهه‌ها و سال‌های آتی،

before 2030, before 2060,

قبل از ۲۰۳۰، قبل از ۲۰۶۰،

this same sibling mechanism will be crucial for China as a whole,

همین مکانیسم خواهر و برادری برای کل چین به عنوان یک خانواده بزرگ

as a big family, to achieve its dual carbon targets,

برای دستیابی به اهداف دوگانه‌ی خود برای کربن بسیار مهم خواهد بود،

which is carbon emission peak by 2030

اهدافی که اوج انتشار کربن تا سال ۲۰۳۰

and carbon neutrality by 2060.

خنثی‌سازی آن تا سال ۲۰۶۰ هستند.

As I said, as a whole, as a big family,

و من قبلا گفتم، در کل، به عنوان خانواده‌ای بزرگ،

that means Shanxi, my province, cannot be left behind,

شانسی، شهر من، نباید نادیده گرفته شود،

stuck in coal mine shafts,

به دام افتاده در چاه‌های معدن زغال‌سنگ،

stuck in coal smog

در دود زغال‌سنگ

and stuck in collapsed mountains.

و کوهستانی فروریخته.

Only with this policy coordination led by Beijing

تنها با این هماهنگی سیاستی به رهبری پکن

and also financial and technical support from other sibling provinces

و همچنین حمایت مالی و فنی از دیگر استان‌های خواهر و برادر

can we start to climb out of the coal mine shaft

می‌توانیم از معدن زغال‌سنگ خارج شویم

and rebuild our new economy

و اقتصاد جدیدمان را

by reviving our ancient history

با احیای تاریخ باستانی خود

for a more guaranteed future.

برای آینده‌ای تضمین‌شده‌تر بازسازی کنیم.

We have all these ancient buildings,

ما تعداد زیادی بناهای باستانی داریم،

we have all this culture that are waiting to be woken up

فرهنگی نهفته و منتظر برای بیداری داریم،

to actually present and to share with the rest of the world.

برای حضور و تبلیغ به کل دنیا.

This is how we can start to have a fair,

این‌گونه است که می‌توانیم

clean transition above the ground

تحولی عادلانه و پاک داشته باشیم

without leaving our people behind jobless,

بدون اینکه مردم را بیکار،

hopeless, helpless and futureless.

ناامید، درمانده و بی‌آینده پشت سر بگذاریم.

Because each gram of coal that we dig

چون هر گرم از زغال‌سنگی که استخراج می‌کنیم

will send all these ancient temples

تمام این معابد و مقبره‌های باستانی را

and ancient tombs closer to collapsing.

به فروپاشی نزدیکتر می‌کند.

Each gram of coal that we burn

هر گرم از زغال‌سنگی که می‌سوزانیم

will send more acid rain to the farmlands

باعث افزایش بارش باران اسیدی بر روی مزارع کشاورزی

and more coal dust to the fragile wooden temples.

و دوده‌های بیشتری روی معابد چوبی شکننده خواهد شد.

We pray for hope when we go to these temples.

وقتی به این معابد می‌رویم برای امیدواری دعا می‌کنیم.

We pray for hope,

برای امیدواری دعا می‌کنیم،

we pray for blessings from our ancestors

از اجدادمان دعای خیر می‌کنیم،

because we deserve a better future.

چون سزاوار آینده‌ای بهتر هستیم.

A clean, a safe, a healthy future

آینده‌ای پاک، ایمن و سالم،

for my sister's new grandson.

برای نوه‌ی تازه بدنیا آمده‌ی خواهرم.

And at the same time, our deceased beloved ones,

و در حین حال عزیزان متوفی ما،

my cousin, our fathers,

پسر عمویم، پدران ما،

our grandparents, our ancestors,

پدربزرگ و مادربزرگ‌ها، اجدادمان هم

also deserve a safe future.

شایسته آینده‌ای امن هستند.

They deserve to rest in real peace

آنها سزاوار این هستند که در آرامش واقعی

without having the fear to be relocated in their graveyard.

بدون ترس از جابجایی در قبرستانشان استراحت کنند.

So that's my story.

پس این داستان من است.

Thank you so very much.

خیلی ممنونم.

(Applause)

(تشویق)