5 Acceptable English Grammar Mistakes: Are you telling me to make these mistakes?!

Hi.

سلام.

I'm Vanessa from SpeakEnglishWithVanessa.com.

من ونسا هستم از SpeakEnglishWithVanessa.com.

Let's talk about some good mistakes.

بیایید در مورد چند اشتباه خوب صحبت کنیم.

It's true that sometimes native English speakers make mistakes when they're speaking English,

درست است که گاهی اوقات افرادی که انگلیسی زبان مادری هستند هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی اشتباه می کنند

and it's probably true for your native language as well.

و احتمالاً برای زبان مادری شما نیز صدق می کند.

There are two kinds of mistakes that native speakers make.

دو نوع اشتباه وجود دارد که افراد بومی مرتکب می شوند.

One of them is mistakes that are unacceptable.

یکی از آنها اشتباهاتی است که قابل قبول نیست.

These mistakes are just really mistakes.

این اشتباهات واقعاً اشتباه هستند.

They aren't thinking straight.

آنها درست فکر نمی کنند.

They are not thinking about their grammar, or maybe they just don't know the correct

آنها به گرامر خود فکر نمی کنند، یا شاید فقط گرامر صحیح را نمی دانند

grammar, so they're incorrectly forming their sentences.

، بنابراین جملات خود را اشتباه می سازند .

When they speak, other people know ah, that wasn't correct.

وقتی آنها صحبت می کنند، دیگران می دانند آه، این درست نبود.

They feel a little bit strange.

کمی احساس غریبی می کنند.

You know when someone makes a mistake in your native language, you know that feeling you

شما می‌دانید که وقتی کسی در زبان مادری شما اشتباه می‌کند، آن احساس را

get.

می‌دانید.

Oh, something wasn't quite right.

اوه، چیزی کاملاً درست نبود.

The second kind of mistake is a mistake based on the grammar book, so a grammar book shows

نوع دوم اشتباه، یک اشتباه بر اساس کتاب گرامر است، بنابراین یک کتاب گرامر

a certain rule, but in reality, native speakers use another style of speaking, and this kind

قاعده خاصی را نشان می دهد، اما در واقع، زبان مادری از سبک دیگری برای صحبت استفاده می کند، و این

of mistake, if native speakers use it while they're talking, other native speakers won't

نوع اشتباه، اگر افراد بومی از آن استفاده کنند در حالی که هستند. صحبت کردن، دیگر گویشوران بومی لزوماً نمی

necessarily say, "Oh, ooh.

گویند: "اوه، اوه.

That was bad grammar.

این دستور زبان بد بود.

Oh, they don't know how to speak."

اوه، آنها نمی دانند چگونه صحبت کنند."

They don't feel weird about it.

آنها در مورد آن احساس عجیبی ندارند.

They might kind of notice if they are big into grammar, and love, studying grammar,

آنها ممکن است متوجه شوند که اگر در گرامر بزرگ باشند، و عاشق مطالعه گرامر باشند،

they might know, but it doesn't feel weird, like that first kind of mistake, so that's

ممکن است بدانند، اما این احساس عجیبی ندارد، مانند اولین نوع اشتباه، بنابراین این

the kind of mistake that I want to talk about today, the mistake that native speakers accept.

همان اشتباهی است که امروز می خواهم درباره آن صحبت کنم. ، اشتباهی که بومی زبانان آن را می پذیرند.

These are ones that are perfectly acceptable, and this is perfectly acceptable in spoken

اینها مواردی هستند که کاملاً قابل قبول هستند و این در زبان انگلیسی گفتاری کاملاً قابل قبول است

English.

.

Make sure that when you're taking a grammar test, of course, chose what the grammar book

مطمئن شوید که هنگام امتحان گرامر ، البته آنچه را که کتاب گرامر

says is correct, or if you're speaking in front of the CEOs of your company, make sure

می گوید صحیح است، انتخاب کنید یا اگر در مقابل مدیران شرکت خود صحبت می کنید، مطمئن

you use correct grammar, of course, but these are acceptable in daily life, and native speakers

شوید که از گرامر صحیح استفاده می کنید، اما اینها در زندگی روزمره قابل قبول هستند و زبان مادری

use these all the time.

همیشه از آنها استفاده می کنند.

Let's talk about the first mistake that's acceptable for you to use in English.

بیایید در مورد اولین اشتباهی که برای شما قابل قبول است در زبان انگلیسی استفاده کنید صحبت کنیم.

Last week, me and my husband played a three-hour board game.

هفته گذشته من و شوهرم یک بازی رومیزی سه ساعته انجام دادیم.

Last week, me and my husband played a three-hour board game.

هفته گذشته من و شوهرم یک بازی رومیزی سه ساعته انجام دادیم.

Did you hear that sentence?

آن جمله را شنیدی؟

Last week, me and my husband played a three-hour board game.

هفته گذشته من و شوهرم یک بازی رومیزی سه ساعته انجام دادیم.

Last week, me and my husband played a three-hour board game.

هفته گذشته من و شوهرم یک بازی رومیزی سه ساعته انجام دادیم.

What's the correct way to say this sentence?

روش صحیح بیان این جمله چیست؟

The correct way is to say, my husband and I played a three-hour board game, but you

روش صحیح این است که بگوییم من و شوهرم یک بازی رومیزی سه ساعته انجام دادیم، اما می

know what?

دانید چیست؟

Native speakers often use me instead of I as the subject, so it's often the singular

سخنرانان بومی اغلب از من به جای من به عنوان موضوع استفاده می کنند، بنابراین اغلب نسخه مفرد است

version, so you could say, "Him and his friend, her and her friend, me and my husband."

، بنابراین می توانید بگویید: "او و دوستش، او و دوستش، من و شوهرم."

That singular version, you can use that as the subject, with someone else.

این نسخه مفرد، می توانید از آن به عنوان موضوع، با شخص دیگری استفاده کنید.

This is the most obvious mistake out of these five examples, so if you asked a native speaker,

این واضح‌ترین اشتباه از بین این پنج مثال است، بنابراین اگر از یک زبان مادری بپرسید،

they would most likely know, oh, yeah.

به احتمال زیاد می‌دانند، اوه، بله.

That's not correct, but they don't feel weird about it, and they probably use it themselves.

این درست نیست، اما آنها در مورد آن احساس عجیبی ندارند و احتمالاً خودشان از آن استفاده می کنند.

For this mistake, and you're going to see this as a common theme for the other mistakes

برای این اشتباه، و شما این را به عنوان یک موضوع رایج برای سایر اشتباهات

as well, if you use the grammar correctly, often times, people are going to think that

نیز خواهید دید، اگر از گرامر به درستی استفاده کنید، اغلب اوقات، مردم فکر می کنند که

you are too formal, or maybe a little bit snobby, so by using the mistake, you're actually

شما بیش از حد رسمی یا شاید کمی بداخلاق هستید. ، بنابراین با استفاده از اشتباه، شما در

being a little more conversational, a little more natural, even though it's definitely

واقع کمی مکالمه تر، کمی طبیعی تر هستید، حتی اگر این

a mistake in the grammar book.

اشتباه در کتاب دستور زبان باشد.

Let's talk about the second example, and these next ones are much more acceptable, even than

بیایید در مورد مثال دوم صحبت کنیم و این موارد بعدی حتی از نمونه اول بسیار قابل قبول تر هستند

the first one.

.

The second mistake is a greeting, a really common greeting, so let's watch a quick example,

اشتباه دوم یک احوالپرسی است، یک سلام واقعاً رایج، بنابراین بیایید یک مثال سریع را تماشا کنیم،

so you can see how this is in real life.

تا بتوانید ببینید در زندگی واقعی چگونه است.

Oh, hey.

اوه تو.

How's it going?

اوضاع چطوره؟

Dan: Oh, hey.

دن: اوه، هی.

Pretty good.

خیلی خوب.

Vanessa: Oh, hey.

ونسا: اوه، هی.

How's it going?

اوضاع چطوره؟

Dan: Oh, hey.

دن: اوه، هی.

Pretty good.

خیلی خوب.

Vanessa: How are you doing?

ونسا: حالت چطوره؟

Oh, pretty good.

اوه خیلی خوبه

How are you doing?

حال شما چطور است؟

Pretty good.

خیلی خوب.

In this situation, most people know that it should be, I'm doing well.

در این شرایط، اکثر مردم می دانند که باید باشد، حال من خوب است.

How are you doing?

حال شما چطور است؟

Well, but if you say well in this situation, people might roll their eyes, and say, "Ugh,

خوب، اما اگر در این شرایط خوب بگویید، ممکن است مردم چشمان خود را گرد کنند و بگویند: "اوه،

she is too interested in grammar."

او خیلی به گرامر علاقه دارد."

It's much more acceptable to use the mistake.

استفاده از اشتباه بسیار قابل قبول تر است.

Good.

خوب

How are you doing?

حال شما چطور است؟

Good.

خوب

For me, because I care about grammar, not so much, but enough, that I often just try

برای من، چون به گرامر اهمیت می دهم، نه آنقدر، اما به اندازه کافی، که اغلب سعی می کنم

to evade this rule completely, and I just use a completely different word.

کاملاً از این قانون فرار کنم و فقط از یک کلمه کاملاً متفاوت استفاده می کنم.

You just say something like, "Great.

شما فقط چیزی شبیه به "عالی.

Fantastic.

فوق

Incredible."

العاده. باورنکردنی" می گویید.

I use a different kind of word, instead of good versus well, so that's up to you, but

من از نوع دیگری از کلمه استفاده می کنم، به جای خوب در مقابل خوب، بنابراین این به شما

it's much more acceptable to say something other than well.

بستگی دارد، اما گفتن چیزی غیر از خوب بسیار قابل قبول تر است.

The third mistake is a lovely example.

اشتباه سوم یک مثال دوست داشتنی است.

Let's take a look at a quick scene using this expression.

بیایید به یک صحنه سریع با استفاده از این عبارت نگاهی بیندازیم .

Dan: If I was a snake, do you think my baby would be scared?

دان: اگر من یک مار بودم، فکر می‌کنی بچه‌ام می‌ترسید؟

If I was a snake, do you think my baby would be scared?

اگر من مار بودم به نظر شما بچه ام می ترسید؟

Vanessa: All right.

ونسا: خیلی خب.

You heard, "If I was a snake, do you think my baby would be scared?"

شنیدی: "اگر من مار بودم، فکر می کنی بچه ام می ترسید؟"

If I was a snake.

اگر مار بودم

Ooh.

اوه

What do we got going on here?

اینجا چه کار داریم؟

In English, there are not many chances to use the subjunctive form of the verb, but

در انگلیسی، شانس زیادی برای استفاده از فرم فاعل فعل وجود ندارد، اما

this is one situation where it is correct to say, "If I were a snake."

این یکی از موقعیت‌هایی است که در آن درست است که بگوییم «اگر من یک مار بودم».

If you said, "I were happy yesterday," people would look at you like you were a little bit

اگر می گفتید "من دیروز خوشحال بودم"، مردم به شما نگاه می کردند که انگار کمی

crazy, but when we add the word if, it means that you're going to use the subjunctive case,

دیوانه هستید، اما وقتی کلمه if را اضافه می کنیم، به این معنی است که شما از حالت فاعلی استفاده خواهید کرد،

and that means if I were becomes correct.

و این بدان معنی است که اگر من بودند درست می شود.

In any other situation, I were sounds completely crazy, but with if, it means, it's correct,

در هر موقعیت دیگری، من کاملاً دیوانه بودم، اما با if، یعنی درست است،

so the sentence should be, if I were a snake, do you think my baby would be scared?

بنابراین جمله باید این باشد، اگر من یک مار بودم، به نظر شما بچه من می ترسید؟

In daily life, we use both of these, but we're most likely to use the mistake.

در زندگی روزمره، ما از هر دوی اینها استفاده می کنیم، اما به احتمال زیاد از اشتباه استفاده می کنیم.

If I was a snake.

اگر مار بودم

My theory about why we often use the mistake is because we're just not used to pairing

نظریه من در مورد اینکه چرا ما اغلب از اشتباه استفاده می کنیم به این دلیل است که ما به جفت کردن

I and were together, because in English, we don't use the subjunctive tense very much.

من عادت نداریم و با هم بودم، زیرا در انگلیسی، ما از زمان فاعلی زیاد استفاده نمی کنیم.

I know in some other romantic languages, like Spanish, and French, the subjunctive is much

من می دانم که در برخی از زبان های عاشقانه دیگر مانند اسپانیایی و فرانسوی، فاعل بسیار

more common, so in your daily conversations, it is perfectly acceptable and in fact maybe

رایج تر است، بنابراین در مکالمات روزانه شما کاملاً قابل قبول است و در واقع شاید

desirable to say, "If I was a boy, my life would be very different.

مطلوب باشد که بگویید: "اگر پسر بودم، زندگی من به همین شکل بود. خیلی متفاوت بود.

If I was."

اگر من بودم."

Make sure if you're taking the test, of course, you should say, "If I were," but in daily

مطمئن شوید که اگر در آزمون شرکت می کنید، البته باید بگویید «اگر بودم»، اما در

conversation, the mistake is more acceptable.

مکالمه روزانه، اشتباه بیشتر قابل قبول است.

The fourth mistake has to do with our lovely friends lay and lie.

اشتباه چهارم به دروغ گفتن و دروغ گفتن دوستان دوست داشتنی ما مربوط می شود.

I know when I learned about this in grammar class, in the US, I hated it, because I always

می دانم وقتی در کلاس گرامر، در ایالات متحده، این موضوع را یاد گرفتم، از آن متنفر شدم، زیرا همیشه

felt so confused, and the reason why I felt confused is because in daily life, we don't

احساس سردرگمی می کردم، و دلیل اینکه چرا احساس سردرگمی می کردم این است که در زندگی روزمره، ما

really stick to the grammar rules, so it didn't feel natural or comfortable to me.

واقعاً به قوانین گرامر پایبند نیستیم. بنابراین برای من طبیعی یا راحت نبود.

I know that my middle school English teachers tried to impress upon me, use the correct

می‌دانم که معلم‌های انگلیسی دبیرستان من سعی کردند بر من تأثیر بگذارند، از نسخه صحیح استفاده کنند

version, but people are going to say what they're going to say, and it's not often what

، اما مردم آنچه را که می‌خواهند بگویند، می‌گویند، و اغلب این چیزی نیست که

the grammar book says that you should say.

کتاب گرامر می‌گوید که شما باید بگویید.

Let's take a look at what is the most common thing to say, and then we're going to talk

بیایید نگاهی بیندازیم که متداول‌ترین حرف برای گفتن چیست و سپس در

about what's actually correct.

مورد آنچه واقعاً درست است صحبت می‌کنیم.

Dan: I'm sick.

دن: من مریضم.

I'm gonna go lay down.

من میرم دراز بکشم

Yesterday, I laid down because I was sick.

دیروز چون مریض بودم دراز کشیدم.

Vanessa: You heard, I'm sick.

ونسا: شنیدی، من مریضم.

I'm gonna go lay down.

من میرم دراز بکشم

Yesterday, I was sick.

دیروز مریض بودم

Yesterday, I laid down.

دیروز دراز کشیدم

Hmm.

هوم

Here, we actually have the opposite of the correct word being used.

در اینجا، ما در واقع مخالف کلمه درست استفاده شده را داریم.

The correct version is this.

نسخه صحیح این است.

Dan: I'm sick.

دن: من مریضم.

I'm gonna go lie down.

من میرم دراز بکشم

Yesterday, I lay down because I was sick.

دیروز چون مریض بودم دراز کشیدم.

Vanessa: Let's take a look at this in closer detail.

ونسا: بیایید با جزئیات بیشتر به این موضوع نگاه کنیم .

You might have noticed that the original, incorrect version, but the most commonly used

شاید متوجه شده باشید که نسخه اصلی و نادرست، اما رایج ترین

version, uses lay in the present.

نسخه استفاده می شود که در حال حاضر استفاده می شود.

I'm sick.

من مریضم.

I'm gonna go lay down, but the correct past tense uses lay.

من می روم دراز بکشم، اما استفاده از زمان گذشته درست وجود دارد.

Yesterday, I lay down, so why are we using the past tense in the present incorrectly?

دیروز دراز کشیدم پس چرا از زمان گذشته در حال نادرست استفاده می کنیم؟

Somehow this happened in the English language, and it's stuck, so that's, in my opinion,

این به نوعی در زبان انگلیسی اتفاق افتاده است، و گیر کرده است، بنابراین، به نظر من، به

why lay and lie are just so confusing when you try to learn them, because they don't

همین دلیل است که چرا دروغ و دروغ وقتی سعی می‌کنید آنها را یاد بگیرید بسیار گیج‌کننده هستند، زیرا آنها

feel natural.

احساس طبیعی ندارند.

The grammar book says one thing.

کتاب گرامر یک چیز می گوید.

Native English speakers in daily conversation use another, and in fact, when I asked Dan

انگلیسی زبانان بومی در مکالمه روزانه از دیگری استفاده می کنند و در واقع وقتی از دن

about this, I read the sentence to him, and he said, "What's wrong?

در این مورد پرسیدم جمله را برای او خواندم و او گفت: "چه مشکلی دارد

It's right, right?"

؟ درست است، درست است؟"

He didn't even know that it was incorrect.

او حتی نمی دانست که این اشتباه است.

If those of you out there are grammar lovers, and you think, why didn't Dan know this?

اگر کسانی از شما عاشق دستور زبان هستند، و فکر می کنید، چرا دن این را نمی دانست؟

First of all, if you ask most native speakers that, they're not going to really feel like

اول از همه، اگر از اکثر زبان‌های مادری بپرسید که واقعاً احساس نمی‌کنند که

it's so strange, like it feels bad to say that.

این خیلی عجیب است، مثل اینکه گفتن آن احساس بدی است.

It just feels okay to say that.

فقط گفتن این حرف خوب است.

It's quite natural, even though it's technically incorrect.

این کاملا طبیعی است، حتی اگر از نظر فنی نادرست باشد.

When you're talking about taking a nap, you can say, "I'm gonna go lay down.

وقتی در مورد چرت زدن صحبت می‌کنید، می‌توانید بگویید: "

I'm gonna go lay down.

من می‌روم دراز بکشم. می‌روم دراز بکشم. می‌روم دراز

I'm gonna go lay down."

بکشم."

Yesterday, I was tired, so I laid down.

دیروز خسته بودم، دراز کشیدم.

I was tired, so I laid down.

خسته بودم، دراز کشیدم.

This is perfectly acceptable, and most speakers, in American English, of course.

این کاملاً قابل قبول است و البته اکثر سخنرانان انگلیسی آمریکایی هستند.

That's where I'm speaking from.

من از آنجا صحبت می کنم.

Most American English speakers are not going to even bat an eye about it.

اکثر انگلیسی زبانان آمریکایی حتی نمی‌خواهند به آن توجه کنند.

Bat an eye just means they're not going to think twice about it.

یک چشم خفاش فقط به این معنی است که آنها دو بار در مورد آن فکر نمی کنند.

Okay.

باشه.

Great.

عالی.

Go lay down.

برو دراز بکش

Let's talk about the fifth and final example.

بیایید در مورد پنجمین و آخرین مثال صحبت کنیم.

There's a lot of children's books on my shelf.

در قفسه من تعداد زیادی کتاب برای کودکان وجود دارد.

There's a lot of children's books on my shelf.

در قفسه من تعداد زیادی کتاب برای کودکان وجود دارد.

You just heard, there's a lot of children's book on my shelf.

تازه شنیدی، تعداد زیادی کتاب برای کودکان در قفسه من هست.

There's a lot of children's books on my shelf.

در قفسه من تعداد زیادی کتاب برای کودکان وجود دارد.

Books.

کتاب ها

Books.

کتاب ها

This is plural, so why in the world do we use there's?

این جمع است، پس چرا در دنیا از there's استفاده می کنیم؟

There's.

وجود دارد.

There is.

وجود دارد.

Is is used with singular things.

آیا با چیزهای مفرد استفاده می شود.

What in the world are native speakers thinking?

زبان مادری در دنیا به چه چیزی فکر می کنند؟

I think that they're just really not thinking about the full sentence when they start the

فکر می‌کنم وقتی فعل را شروع می‌کنند واقعاً به جمله کامل فکر نمی‌کنند

verb, so it's okay to say, "Oh, there are a lot of children books on the shelf."

، بنابراین اشکالی ندارد که بگوییم: "اوه، تعداد زیادی کتاب برای کودکان در قفسه وجود دارد."

There are, but it flows more naturally on your tongue to say, there's, instead of there

وجود دارد، اما به‌جای وجود وجود، گفتن وجود دارد، به‌طور طبیعی روی زبان شما

are.

جاری می‌شود.

There are.

وجود دارد.

It feels a little bit cumbersome and difficult, but often times we say, "There's" with something

کمی دست و پا گیر و دشوار به نظر می رسد، اما اغلب اوقات ما می گوییم، "وجود دارد" با چیزی

plural or something singular.

جمع یا چیزی مفرد.

There's a book on my shelf.

یک کتاب در قفسه من است.

There's a lot of books on my shelf, so in fact, you're going to hear native speakers

کتاب‌های زیادی در قفسه من وجود دارد، بنابراین در واقع، می‌شنوید که افراد بومی

say this a lot, and don't be alarmed.

این را زیاد می‌گویند و نگران نباشید.

It's quite normal, and natural, even though it's technically not correct.

این کاملا طبیعی و طبیعی است، حتی اگر از نظر فنی درست نباشد.

If you want to use this in its construction, don't worry about it, but make sure that you're

اگر می خواهید از این در ساخت آن استفاده کنید، نگران آن نباشید، اما مطمئن شوید که در

using the word there.

آنجا از کلمه استفاده می کنید.

You can't say, "They is going to the store."

شما نمی توانید بگویید: "آنها به فروشگاه می روند."

Don't say that.

اینو نگو

Only use the word there's.

فقط از کلمه وجود دارد استفاده کنید.

There's.

وجود دارد.

There's.

وجود دارد.

Thanks so much for learning these five acceptable English mistakes with me.

از اینکه این پنج اشتباه قابل قبول انگلیسی را با من یاد گرفتید بسیار سپاسگزارم.

I just want to emphasize again that if you would like to use the correct grammar, no

من فقط می خواهم دوباره تأکید کنم که اگر می خواهید از دستور زبان صحیح استفاده کنید،

problem.

مشکلی نیست.

A lot of these examples came up over the 30-day listening challenge that just finished in

بسیاری از این مثال‌ها در چالش شنیداری 30 روزه که به تازگی در ژانویه 2018 به پایان رسید

January 2018, and a lot of the conversation clips included these mistakes, and I got a

، ارائه شد، و بسیاری از کلیپ‌های مکالمه شامل این اشتباهات بود، و من

lot of emails from students saying, "Why am I hearing this mistake?

ایمیل‌های زیادی از دانش‌آموزان دریافت کردم که می‌گفتند: «چرا این اشتباه را می‌شنوم.

This person's a native speaker."

این شخص یک زبان مادری است."

I wanted to share these mistakes with all of you so that when you hear them, you realize,

می خواستم این اشتباهات را با همه شما در میان بگذارم تا با شنیدن آنها متوجه شوید،

okay.

باشه.

This is an acceptable mistake.

این یک اشتباه قابل قبول است.

They're not just doing something to prove a point.

آنها فقط برای اثبات یک موضوع کاری انجام نمی دهند .

It's something that a lot of native speakers do, but also for you, if you interact with

این کاری است که بسیاری از افراد بومی انجام می دهند، اما همچنین برای شما، اگر با

native speakers, and you use one version instead of the other, you're going to be perceived

زبان مادری تعامل داشته باشید و از یک نسخه به جای نسخه دیگر استفاده کنید، به

in a different way.

روشی متفاوت درک خواهید شد.

I want to make sure that you feel like you are completely comfortable in a situation,

می‌خواهم مطمئن شوم که احساس می‌کنید در یک موقعیت کاملاً راحت هستید

and understand correctly, and can use English in the most natural way, which is not always

و به درستی می‌فهمید و می‌توانید از انگلیسی به طبیعی‌ترین شکل استفاده کنید، که همیشه

the correct way.

راه درستی نیست.

Let me know in the comments.

در نظرات به من اطلاع دهید.

Were any of these new for you?

آیا هیچ کدام از اینها برای شما جدید بود؟

Did you know that these mistakes are generally acceptable?

آیا می دانستید که این اشتباهات به طور کلی قابل قبول هستند؟

Of course, they're not going to be acceptable to everyone.

البته، آنها برای همه قابل قبول نیستند.

I'm sure someone in the comments will say, "This is terrible.

من مطمئن هستم که یکی در نظرات خواهد گفت: "این وحشتناک است.

Don't tell students to do this," but in general, these are quite acceptable in American English,

به دانش آموزان نگویید این کار را انجام دهند"، اما به طور کلی، اینها در انگلیسی آمریکایی کاملاً قابل قبول هستند،

so let me know in the comments if any of them are new for you.

بنابراین اگر هر یک از آنها هستند، در نظرات به من اطلاع دهید. جدید برای شما

Can you use these mistakes?

آیا می توانید از این اشتباهات استفاده کنید؟

Something in my heart tells me this is wrong to tell you to make a mistake, but you know

چیزی در قلبم به من می گوید که این اشتباه است که به شما بگویم اشتباه کنید، اما می دانید

what?

چیست؟

That's the purpose of this video.

هدف این ویدیو همین است.

It's okay to make these mistakes.

اشکالی ندارد که این اشتباهات را انجام دهید.

It's acceptable, so I hope that this video was useful to you.

قابل قبول است، امیدوارم این ویدیو برای شما مفید بوده باشد.

Keep up the good work with English, and I'll see you the next time.

با انگلیسی به کار خود ادامه دهید، دفعه بعد شما را می بینم.

Bye.

خدا حافظ.

The next step is to download my free ebook, Five Steps to Becoming a Confident English

گام بعدی دانلود کتاب الکترونیکی رایگان من، پنج قدم برای تبدیل شدن به یک سخنران مطمئن انگلیسی است

Speaker.

.

This will help you know what is the next step in your English journey, to help you really

این به شما کمک می کند تا بدانید قدم بعدی در سفر انگلیسی شما چیست و به شما کمک می کند واقعاً به

master English, and speak fluently.

زبان انگلیسی تسلط داشته باشید و روان صحبت کنید.

Thanks so much, and I'll see you later.

خیلی ممنون و بعدا میبینمت

Bye.

خدا حافظ.