Am I Good Enough to Speak English Fluently? | IMPOSTER SYNDROME

When I'm at my best, my vision  is the only thing that I can see.

وقتی در بهترین حالت هستم، بینایی من تنها چیزی است که می توانم ببینم.

Sometimes blindly. At my best I'm naive, I  actually believe I can change the world.

گاهی کورکورانه. در بهترین حالت من ساده لوح هستم، در واقع معتقدم که می توانم دنیا را تغییر دهم.

When I'm at my best my vision  is the only thing that I can see

وقتی در بهترین حالت خود هستم بینایی من تنها چیزی است که گاهی کورکورانه می بینم

sometimes blindly

Okay, so according to a study published by the  Journal of Behavioral Sciences, approximately 70% of  

خوب، بنابراین طبق مطالعه منتشر شده توسط ژورنال علوم رفتاری، تقریباً 70 درصد از

people suffer from imposter syndrome. People of all  ages, from a variety of careers and jobs, struggle  

افراد از سندرم ایمپوستر رنج می برند. افراد در هر سنی، از مشاغل و مشاغل مختلف،

with it every single day of their lives. You've  probably experienced it on some level yourself. 

هر روز از زندگی خود با آن مبارزه می کنند. احتمالاً خودتان آن را تا حدی تجربه کرده‌اید.

Like not believing in your ability to do something  and fearing that people will find out, judging your  

مانند باور نداشتن به توانایی خود برای انجام کاری و ترس از اینکه دیگران متوجه شوند، قضاوت درباره

capability to the point of calling yourself  a fraud, and believing that everyone else is  better than you are.

توانایی‌های خود تا حدی که خودتان را کلاهبردار خطاب کنید ، و باور داشته باشید که دیگران بهتر از شما هستند.

Okay so imposter syndrome  is this feeling of, first of all, not being enough.  

بسیار خوب، پس سندرم فریبنده این احساس، اول از همه، کافی نیست.

The inability to celebrate your achievements  and successes because you think that inside  

ناتوانی در جشن گرفتن دستاوردها و موفقیت‌هایتان، زیرا فکر می‌کنید که در درون

you're a fraud and everyone is going to find  out that you're a fraud sooner than later.  

شما یک کلاهبردار هستید و همه زودتر متوجه می‌شوند که شما یک کلاهبردار هستید.

So it's like, even if you were able to achieve  something or do something that you should be  

بنابراین، حتی اگر بتوانید به چیزی برسید یا کاری را انجام دهید که باید به آن

proud of, and other people you know admire you for  it and and they recognize it... um you can't own that, 

افتخار کنید، و افراد دیگری که می‌شناسید شما را به خاطر آن تحسین می‌کنند و آن را تشخیص می‌دهند... امم، شما نمی‌توانید مالک آن باشید،

because you feel that it was a fluke,  right? And, you know, like maybe now it was  

چون احساس می‌کنید که این یک اتفاق بود، درست است؟ و، می‌دانید، مثل اینکه شاید الان بود

it worked out but you know next time it happens  they're gonna find out that I don't know English,  

درست شد، اما می‌دانید دفعه بعد که این اتفاق می‌افتد، آنها متوجه می‌شوند که من انگلیسی نمی‌دانم،

or I'm a bad teacher. And imposter syndrome, and  and again, I think it's essentially this idea of  

یا معلم بدی هستم. و سندرم ایمپوستر، و دوباره، فکر می‌کنم اساساً این ایده

not being good enough. And it's like about 70%  of the population experience imposter syndrome.  

به اندازه کافی خوب نیست. و تقریباً 70٪ از جمعیت سندرم خیانتکار را تجربه می کنند.

It's a psychological pattern.

این یک الگوی روانی است.

This happens to all of us. We are still us and we're still human.

این اتفاق برای همه ما می افتد. ما هنوز خودمان هستیم و هنوز انسانیم.

But we have turned into our own harshest critics. This imposter syndrome is present with so much  

اما ما تبدیل به خشن ترین منتقدان خود شده ایم. این سندروم فریبنده با قدرت بسیار زیادی

power in our journey to learn English. How many  times we've found ourselves feeling judged while  

در سفر ما برای یادگیری زبان انگلیسی وجود دارد. چند بار وقتی در مقابل مردم صحبت می‌کنیم، احساس می‌کنیم که مورد قضاوت قرار

we speak in front of people? Remember that job  that fit perfectly with what you wanted to do,  

گرفته‌ایم؟ آن شغلی را به خاطر بیاورید که کاملاً با کاری که می‌خواستید انجام دهید مطابقت داشت،

but that you didn't apply because English was  a requirement and you already felt anxious  

اما درخواست نکردید زیرا انگلیسی یک الزام بود و قبلاً

about the interview? Or refusing to apply to  that university program because you didn't  

در مورد مصاحبه احساس اضطراب می‌کردید؟ یا از درخواست برای آن برنامه دانشگاه امتناع می‌کنید، زیرا

sound as smart as you wanted to when writing  in English. Now, as adults, we are especially  

هنگام نوشتن به زبان انگلیسی آنقدر که می‌خواهید هوشمند به نظر نمی‌رسیدید . اکنون، به عنوان بزرگسال، به ویژه

sensitive to people looking at or listening to  us. When we grow up, we're even more aware of the  

نسبت به افرادی که به ما نگاه می کنند یا به ما گوش می دهند حساس هستیم. وقتی بزرگ می‌شویم، حتی بیشتر از

world around us, and sometimes that awareness  makes us even more insecure about ourselves. 

دنیای اطرافمان آگاه می‌شویم، و گاهی اوقات این آگاهی ما را نسبت به خود ناامن‌تر می‌کند.

Plus kids have got no sort of limiting  mental factors like adults will, you know,  

به‌علاوه، بچه‌ها هیچ گونه عوامل ذهنی محدودکننده‌ای ندارند، مانند بزرگسالان،

feel bad if they haven't made progress in a  certain amount of time, they feel self-conscious,  

اگر در مدت زمان مشخصی پیشرفت نکرده باشند، احساس بدی خواهند داشت ، احساس خودآگاهی

they're proud. All those sorts of things kids don't  seem to be weighed down by all that stuff and so  

می‌کنند،   آنها افتخار می‌کنند. به نظر می‌رسد که همه چیزهایی که بچه‌ها با آن چیزها سنگینی نمی‌کنند، بنابراین

their language learning journey is probably a lot  more smooth. And there are fewer obstacles,  

سفر یادگیری زبان آنها احتمالاً بسیار راحت‌تر است. و موانع کمتری وجود دارد،

whereas adults will put all sorts of obstacles  in their way, that "oh I'm not good enough at this",  

در حالی که بزرگسالان انواع موانع را سر راه خود قرار می‌دهند، که «اوه، من در این کار به اندازه کافی خوب نیستم»،

"I've got an accent", blah blah blah. Yeah,  so yeah it does take time. You gotta, you know,  

«لهجه دارم»، بله‌بله. بله، پس بله زمان می برد. شما باید، می دانید

it takes time like in the same way that kids do it.

،   مثل همان روشی که بچه ها آن را انجام می دهند، زمان می برد.

So, as Luke mentions, we adults often feel very  

بنابراین، همانطور که لوک اشاره می کند، ما بزرگسالان اغلب نسبت به خود احساس

insecure about ourselves. We think stuff like  "yeah that person has a better accent than me",  

ناامنی می کنیم. ما فکر می کنیم مواردی مانند «بله آن شخص لهجه بهتری از من دارد»،

or "I'm not sure I'm good enough to  reach my goal of being completely fluent". 

یا «مطمئن نیستم به اندازه کافی خوب باشم که بتوانم به هدفم که کاملاً مسلط است برسم».

And another popular one: "everyone is smarter  than me because they speak perfect English".  

و یک مورد محبوب دیگر: "همه از من باهوش تر هستند، زیرا آنها انگلیسی کامل صحبت می کنند".

I'd rather have that. I'd rather show our students  i think, I think your listeners and your students  

من ترجیح می دهم آن را داشته باشم. من ترجیح می‌دهم به دانش‌آموزانمان نشان دهم، فکر می‌کنم، فکر می‌کنم شنوندگان شما و دانش‌آموزان شما

Ethan are probably at a similar similar level,  right? The intermediate to advanced. I'd rather  

اتان احتمالاً در سطح مشابهی هستند، درست است؟ متوسط ​​تا پیشرفته. ترجیح می‌دهم

show them the real English rather than spend time  cleaning it up and making it perfect. Because again,  

انگلیسی واقعی را به آنها نشان دهم تا اینکه وقت بگذارم آن را تمیز و کامل کنم. زیرا دوباره،

it comes back to our value of connection not  perfection. We don't want to show you perfection  

این به ارزش ارتباط ما برمی‌گردد نه کمال. ما نمی‌خواهیم کمال را به شما نشان

because we're not perfect. We make mistakes, right?  We know that as native speakers, so why us? Why strive for that?  

دهیم   زیرا کامل نیستیم. ما اشتباه می کنیم، درست است؟ ما می دانیم که به عنوان زبان مادری، پس چرا ما؟ چرا برای آن تلاش کنید؟

And even though we know that most  those things aren't true, we still keep believing  

و حتی اگر می دانیم که بیشتر آن چیزها درست نیستند، ما همچنان به آنها اعتقاد داریم

them. So much so that we try to become something  that we're not, just like khadar, in a previous  

. به قدری که سعی می کنیم به چیزی تبدیل شویم که نیستیم، درست مانند خدار، که در درس قبلی

Beyond Borders lesson stated while talking  about her own English learning journey.   

فراتر از مرزها در حین صحبت درباره سفر یادگیری انگلیسی خود صحبت می کرد.

And I do think that in a way I was hoping to erase a part  of my past, and kind of like create a new identity. 

و من فکر می کنم که به نوعی امیدوار بودم بخشی از گذشته ام را پاک کنم و به نوعی هویت جدیدی ایجاد کنم.

Even though it was, of course it was still me. But I  was exploring a lot of new things. And then at some  

با اینکه اینطور بود، البته هنوز من بودم. اما من در حال کاوش چیزهای جدید زیادی بودم. و سپس در برخی از

point, you know, I moved back to Israel and then  moved back to the US again to to study acting.  

مراحل، می دانید، من به اسرائیل بازگشتم و سپس دوباره به ایالات متحده بازگشتم تا در رشته بازیگری تحصیل کنم.

And I think back then I was like coming to terms  with who i am and my identity. I went back to Hadar  

و فکر می‌کنم در آن زمان مثل این بود که با کسی که هستم و هویتم کنار بیایم. به حدار برگشتم

And then I started to bridge that, those two identities together.

و سپس شروع کردم به پل زدن آن، این دو هویت با هم.

Now, it's really interesting to see what happened to Hadar. A lot  of my colleagues, people who speak English and  

حالا واقعاً جالب است که ببینیم چه بر سر هادار آمده است. بسیاری از همکاران من، افرادی که انگلیسی صحبت می‌کنند و

communicate completely intelligibly, have struggled  with it. Speaking English with an accent has become  

کاملاً قابل فهم ارتباط برقرار می‌کنند، با آن مشکل داشته‌اند. صحبت کردن به زبان انگلیسی با لهجه

a challenge for them, because on the one hand  they are constantly reminded of being an outsider.  

برای آنها به یک چالش تبدیل شده است، زیرا از یک سو دائماً به آنها یادآوری می شود که یک خارجی هستند.

And, on the other hand, being different, not fitting  in, is challenge in itself. But these feelings are  

و از سوی دیگر، متفاوت بودن، متناسب نبودن ، به خودی خود چالش است. اما این احساسات

really like every feeling. Stories that we have  repeated to ourselves so many times that we just  

واقعاً مانند هر احساسی هستند. داستان هایی که آنقدر برای خودمان تکرار کرده ایم که فقط

believe them and that's it. Which is the most human  thing, really. You think that speaking a foreign  

باورشان می کنیم و بس. که واقعاً انسانی‌ترین چیز است. شما فکر می کنید که صحبت کردن به یک

language is just too much of a hassle. And that,  after all, if English isn't your mother tongue, then  

زبان خارجی بسیار دردسرساز است. و اینکه، به هر حال، اگر انگلیسی زبان مادری شما نباشد،

it will never be something that you can achieve.  But where you start, in this case as a learner,  

هرگز چیزی نخواهد بود که بتوانید به آن دست یابید. اما جایی که شروع می‌کنید، در این مورد به‌عنوان یک یادگیرنده،

doesn't dictate where you'll be. Which is  natural and fluent as a global citizen.  

تعیین نمی‌کند که کجا باشید. که به عنوان یک شهروند جهانی طبیعی و روان است.

Because English, after all, is a global  language now. It's a global lingua franca. And  

زیرا انگلیسی، بالاخره، اکنون یک زبان جهانی است. این یک زبان جهانی است. و

there are many English speakers, many voices  around the world. It means that everybody,  

انگلیسی زبانان زیادی، صداهای بسیاری در سراسر جهان وجود دارد. این بدان معناست که همه،

everybody simply has to be a bit more tolerant  of accent variation. Because that's the world.  

همه به سادگی باید نسبت به تنوع لهجه تحمل بیشتری داشته باشند . چون دنیا همینه

That's the world. It's a global community. We have  to, uhm, we speak locally, we understand globally. 

دنیا همین است. این یک جامعه جهانی است. ما باید، اوهوم، محلی صحبت می کنیم، جهانی می فهمیم.

That means our tolerance as listeners has to  be much bigger than our capability as speakers.  

این بدان معناست که تحمل ما به عنوان شنونده باید بسیار بیشتر از توانایی ما به عنوان سخنران باشد.

And if your goal is to speak English fluently,  naturally, and confidently. Then we have just the  

و اگر هدف شما این است که انگلیسی را روان ، طبیعی و با اطمینان صحبت کنید. سپس ما فقط

thing for you. Our RealLife English app is the  only place where, for free, you can speak English  

چیز را برای شما داریم. برنامه RealLife English ما تنها جایی است که می‌توانید به صورت رایگان در

anytime, anywhere, and discover other cultures by  just touching a button. Plus, you can listen to full  

هر زمان و هر مکان انگلیسی صحبت کنید و فرهنگ‌های دیگر را فقط با لمس یک دکمه کشف کنید. به‌علاوه، می‌توانید به

interviews with the teachers and experts that you  are seeing today with an interactive transcript  

مصاحبه‌های کامل   با معلمان و کارشناسانی که امروز می‌بینید با رونوشت تعاملی

and vocabulary definitions .Give it a try. Just  click here or in the description below to  

و تعاریف واژگانی گوش دهید. آن را امتحان کنید. فقط اینجا یا در توضیحات زیر کلیک کنید تا

download it now. Or you can search for RealLife  English in the Apple App or Google Play Store  

هم اکنون آن را دانلود کنید. یا می‌توانید RealLife English را در Apple App یا Google Play Store جستجو کنید

So what do we do? What can we do to overcome the  fear of not being a good enough English speaker?  

پس چه کنیم؟ برای غلبه بر ترس از اینکه به اندازه کافی انگلیسی زبان خوب نباشیم، چه کنیم؟

Well, first of all, it's important that we know  that our path is the one that we make ourselves.  

خوب، اول از همه، مهم است که بدانیم مسیر ما راهی است که خودمان می سازیم.

No one else can do the work or walk that path  for us. Our goals are our own, and there are a  

هیچ کس دیگری نمی تواند کار را انجام دهد یا آن مسیر را برای ما طی کند. اهداف ما متعلق به خودمان هستند و

million ways to achieve them. But we choose the  one that fits best with who we are. Secondly, you  

میلیون‌ها راه برای رسیدن به آنها وجود دارد. اما ما یکی را انتخاب می‌کنیم که به بهترین شکل با آنچه که هستیم مطابقت دارد. ثانیاً، شما

need to acknowledge these feelings. Because they  will encourage you to focus on doing the work.  

باید این احساسات را بپذیرید. زیرا آنها شما را تشویق می‌کنند تا روی انجام کار تمرکز کنید.

Even if it scares you, you have to do it. Have  you heard the phrase "fake it until you make it"?  

حتی اگر شما را می ترساند، باید آن را انجام دهید. آیا عبارت «تا زمانی که درست نکنید آن را جعل کنید» شنیده‌اید؟

It suggests that you have got to have a positive  mindset towards achieving a goal.

این نشان می دهد که باید ذهنیت مثبتی نسبت به دستیابی به یک هدف داشته باشید.

There's always more that they want to achieve, it's not just... it's  not just the language. It's just that English is  

همیشه چیزهای بیشتری وجود دارد که آنها می خواهند به آن برسند، این فقط... فقط زبان نیست. فقط

a reflection of the things that we achieve for  ourselves in life, and it's a personal achievement  

انگلیسی انعکاسی از چیزهایی است که برای خودمان در زندگی به دست می آوریم، و

more than it's a language achievement when we feel  free and fluent. 

زمانی که احساس آزادی و مسلط می کنیم، بیشتر از آن که یک دستاورد زبانی باشد، یک دستاورد شخصی است .

Now, as I said in the beginning, judging ourselves is the easiest thing to do. But  we need to become our biggest fans if we want to  

حالا همانطور که در ابتدا گفتم قضاوت در مورد خودمان ساده ترین کار است. اما اگر می‌خواهیم

move forward on our journey. I invite you to focus  on yourself, to have an open mind about English,  

در سفر خود به جلو حرکت کنیم، باید بزرگترین طرفداران خود شویم. من از شما دعوت می‌کنم روی خودتان تمرکز کنید، ذهنی باز در مورد انگلیسی داشته باشید،

and except that mistakes are just steps forward.

و با این تفاوت که اشتباهات فقط یک قدم رو به جلو هستند.

I think I just realized there's nothing to be afraid of, especially on the  internet where people are making themselves  

فکر می‌کنم به تازگی متوجه شدم که از چیزی برای ترسیدن وجود ندارد، به خصوص در اینترنت که در آن افراد خود

available to speak with learners of their  language. They're inherently going to be helpful,  

را برای صحبت با زبان‌آموزان زبانشان در دسترس قرار می‌دهند. آنها ذاتاً مفید خواهند بود،

and I'd much rather make embarrassing mistakes online than in person. And usually your mistakes  

و من ترجیح می‌دهم اشتباهات شرم‌آوری را به صورت آنلاین انجام دهم تا حضوری. و معمولاً اشتباهات

aren't embarrassing. 99% of the time it's just you  trying to find the right word. And so realize that  

شما خجالت‌آور نیستند. 99٪ مواقع فقط شما سعی می کنید کلمه مناسب را پیدا کنید. و بنابراین بدانید که

there is nothing to be afraid of, but everyone has  to make this realization on their own. You can't  

از چیزی برای ترسیدن وجود ندارد، اما هرکسی باید به تنهایی این را درک کند. نمی

be told "there's nothing to be afraid of, just lose  the fear. Just speak". Everyone has to follow their  

توان به شما گفت "چیزی برای ترسیدن وجود ندارد، فقط ترس را از دست بدهید . فقط صحبت کنید". هر کس باید سفر خود را دنبال

own journey to realize that it's going to be ok. Just speak.

کند تا بفهمد که خوب خواهد شد. فقط حرف بزن