Speaking English | A Lesson with FRIENDS!

It’s that time of year where we take a  Friends Christmas episode and we do a  

full pronunciation analysis of the scene. What are  

the characteristics of American English?  Today they're talking about how much to  

tip somebody for the holidays. Here’s  the scene that we’ll study together.

Hey.

Hey, how much did you guys  tip the super this year?

Yeah, we were going to give fifty but if you  guys gave more, we don’t want to look bad.

Oh, actually, this year, we  just made them homemade cookies.

And twenty-five it is.

You gave them cookies?

Money is so impersonal. Cookies  says someone really cares.

Alright we’re broke but cookies do say that.

And now let’s do the full analysis.

Be sure to download my Sounds  of American English Cheat Sheet,  

it’s free. It’s an illustrated reference  guide for you for all the American English  

sounds including the phonetic symbols you need  to know. Link here and in the video description.

Hey.

Hey, how much did you guys  tip the super this year?

If you weren’t sure what is a common greeting  in American English, this clip will definitely  

show you that. We have the word ‘hey’  four times in a row at the beginning  

of this scene. This is a much common  way to greet a friend than hello or hi.

Hey.

Hey. Hey. Hey. So the first one a little bit  longer, hey. Hey, the second one shorter,  

they both have that up down shape of  stress. Hey, then another one. Hey.

Hey.

So these were all another way of saying hello. Now  this is just sort of, this is less about hello.  

Joey has already said hello, it’s more getting  the attention I’m about to ask you something,  

hey. And this one is really short. Hey, how  much, hey, hey, hey, hey, hey, how much.

Hey, how much--

Just very quick and then the pitch  goes up for our question word how.

Hey, how much--

Also, the pronunciation of the word hey. We  do say the H in this word, we don’t always say  

beginning H’s but in this word we do. The H  consonant and the a diphthong hey, hey, hey.

Hey.

Hey, how much did you guys  tip the super this year?

I want to pop in to give a huge thanks  to my supporters here on Youtube via the  

channel membership. When you join, you  get badges to make your comments pop,  

you get access to emoji and the  top level also gets free audio  

lessons every month. Thank you so much for  your support. Click join to learn more.

Hey, how much did you guys  tip the super this year?

How much did you guys. So, we have  a couple stressed syllables here.

How, up down, how much did you guys.

Hey, how much did you guys--

tip the super this year?

How much did you guys tip the super. Then  we have two more stressed syllables here as we  

go down. Tip the, and for that shape of  stress, pitch just goes up a little bit,  

just a little curve, tip the, and it’s a  little longer than the other syllables.  

Tip the super. Su, first syllable stress,  that’s the one with the slight up down shape.

Hey, how much did you guys  tip the super this year?

This year. And then he makes his intonation go up at  the end. Now, let’s look at the words that aren’t  

stressed. We have how, stressed. Now, usually when  we’re asking a question, the question word how,  

what, when, where, why is stressed. If we’re  making a statement with the question word, then  

it’s not stressed. For example, “I don’t know how  much it cost.” I don’t know how, how, how. There,  

it’s unstressed but if I’m saying how much does  it cost, asking a question then it is stressed.

Hey, how much did you guys--

So, we gave that length on how and then much,  did, you, guys. Those three words all said more  

quickly and really linking together smoothly, not  much time is given to those less important words.

Hey, how much did you guys--

And we’re also coming down in pitch. So, we  started higher with hey or sorry with how. How much did  

you guys, and then all of that pitch is starting  to fall down a little bit. That’s the general  

trend of sentences in American English, they start  higher in pitch and then they head down. And then  

we have little lifts and bumps up as we go for  stressed syllables like tip and su in super.

Hey, how much did you guys  tip the super this year?

So now that you know, you don’t need to  put much effort, time and energy into much,  

did, you, guys. Now that you know that,  hopefully, it will make it easier for you  

to simplify and imitate this phrase. How  much did you guys. How much did you guys.

Hey, how much did you guys--

Now, he’s linking the words ‘did you’ in one of  the ways we can do this did you. So, the d and the  

y are combining to make a j sound, jj, jj which we  write in the phonetic alphabet with these symbols.

Did you

So it’s not did you but we simplify  that did you, did you, did you

did you guys--

tip the super this year?

Tip the super this year?  [flap]. So smoothly connected,  

we don’t have any gaps or breaks between  words. Everything flows together smoothly.

Tip the super this year?

We have the word ‘the’. Starts with a voiced  th. The, the, the. We have the word ‘this’,  

starts with the voiced th. Th, th, this.  Now, when we have an unstressed word,  

these are both unstressed and it begins with  a voiced th. One thing that Americans tend  

to do is not bring the tongue tip through so  this is a shortcut. The, the, the, the . Instead,  

the tongue touches the backs of the teeth rather  than coming all the way through the teeth. The,  

the, the, this, this, this. It helps to say those  words more quickly. Also the word ‘year’. I just  

want to point out if you look it up in IPA, it  will say Y consonant, ih as in sit vowel schwa  

and the r consonant. Now, schwa R, this  ending changes the ih vowel into something  

more like an ee vowel. So it’s not  ye, year, but ye ye ye, year, year.

super this year?

The word ‘super’ is short here for  superintendent and that’s the person  

who lives at the building and is  in charge of the building. Takes  

care of maintenance if you have an issue  with your apartment, you call the super.

super this year?

Yeah, we were going to give fifty but if you  guys gave more, we don’t want to look bad.

So now, Chandler comes in with a fairly long  thought group. What is a thought group? That  

is a chunk of words that does not have  a break in speech. So if he would pause,  

that would break it up into more  than one thought group but there  

are no pauses. He links everything together,  therefore it makes this one thought group.

Yeah, we were going to give fifty but if you  guys gave more, we don’t want to look bad.

Yeah, we were going to give fifty. So we have  some stress here, yeah, we were going to give  

fifty. And then we have some stress on the  dollar amount, let’s just start with that.

Yeah, we were going to give fifty--

So, just like up here we did did you, did you  do to make those two words link together a  

little bit more smoothly. We take going to  and we make that gonna and you’ve probably  

noticed that. That’s extremely common in spoken  English and it doesn’t even have to be casual  

conversation. You will hear that reduction gonna  in speeches, in you know, the business boardroom,  

it’s just that common. Now, you don’t want to  write it, but saying it, it happens all the time.

Yeah, we were going to give--

We were going to becomes we were gonna, we  were gonna, we were gonna. So, we and were  

both said pretty quickly too. We and then were,  I think we can get by thinking of this as just  

schwa R, were, were, were. So fast. Were gonna,  were gonna, were gonna, were gonna, were gonna.  

English is full of this contrast of stressed  longer syllables with and up down shape versus  

unstressed very short syllables, were, were,  were gonna, were gonna, were gonna, were gonna.

Yeah, we were going to give--

Fifty.

Let’s just write out the word fifty so that we  can study the word itself. So, we have give,  

ending in a V, then we have fifty beginning with  and F, So, in this particular link, when we have  

an ending consonant and a beginning consonant  that are paired. So F and V go together because  

they take the same mouth position. V, F, V, F. I  alternate between V and F, the only thing I change  

is engaging my vocal cords V for that extra voiced  sound versus not F, that’s unvoiced, that’s the F.  

So when we have an ending voiced consonant linking  into a beginning unvoiced consonant that is its  

pair, we drop the ending consonant usually give  fifty. So you don’t have to worry about making a V,  

just link g into fifty smoothly and it’ll  sound perfect. Give fifty, give fifty, give fifty.

to give fifty--

Fifty. So I’m not hearing tt, a true t, fifty.  But it’s more like a soft D. Fifty, fifty, fifty.

Fifty.

Fifty. So not tt, a sharp true t release.

Fifty.

But if you guys gave more--

Alright, let’s look at the rest of the  sentence now. The rest of that thought  

group and pull out our stressed longer syllables.

But if you guys gave more--

But if you guys gave more. I’m feeling  that on you but and if said so quickly. But  

if you, but if you, but if you. Do you feel  how you is a little bit longer. But if you.

But if you--

guys gave more--

But if you guys gave more, gave more, gave more,  

gave more. We can feel that intonation  change, it’s got that up down shape.

But if you guys gave more--

We don’t want to look bad, we. We don’t want to  look bad. Alright, so but if these two words link  

together with a flap t, why? We make a t a flap t  if it comes between two vowel or diphthong sounds,  

here it comes between the uh vowel and the e  vowel, so rather than t, making that a true t,  

it’s just a flap of the tongue which sounds like  the American D between vowels, but if [flap], but  

if, but if, but if, but if, but if, but if,  but if you, but if you, but if you. Now,  

we have an F linking into the word you, it’s  going to sound sort of like the word few  

because of how we link things  together and that’s okay we want that,  

we want that smoothness. But  if you, but if you, but if you.

But if you--

guys gave more--

But if you guys gave more. Guys gave, guys  gave, guys gave. They’re a little bit flatter  

because they’re feeling unstressed here.  The more important word is more. He wants  

to compare so more has that stress not guys gave.

But if you guys gave more--

We don’t want to look bad. We don’t  want to. Alright, so just like gonna  

was for going to, wanna is what  we say for want to, wanna, wanna,  

wanna. And that’s ending in the schwa. Gonna,  wanna, gotta, all of those are ending in an  

unstressed schwa sound so it’s not wanna ah  but it’s uh, uh, wanna, wanna, uh, uh , uh.

We don’t want to--

Now let’s look at our n  apostrophe t here in don’t.  

We’re probably not going to hear a tt, a true t.

We don’t want to--

Don’t want to, don’t want to, totally  dropped. So we have a couple different  

pronunciations for n apostrophe t. One of  them is no t and that’s what he’s doing.  

The N links right into the w. don’t wanna,  don’t wanna, don’t wanna, don’t wanna.

We don’t want to--

look bad.

Look bad, look bad. So clearly, two different  pitches there. Look is higher, look bad.

look bad.

The oo there is not ooh but it’s uh  like in push. Look, look, look bad

look bad.

And the d, we make this with our vocal cords, we  don’t du, do a stop and a release. We just bad,  

make this subtle sound in the vocal cords with the  tongue in position for the d. Bad, bad, look bad

look bad.

The K, this is a stop consonant which  means there’s a stop and a release. We  

often drop the release when it’s followed by  another consonant and that’s what he does,  

he doesn’t say look bad, look, kk, kk, kk. He  doesn’t release that, it’s just look bad, look,  

little stop of air and ten right  into the word bad. Look bad.

look bad.

Oh, actually, this year, we  just made them homemade cookies.

Oh, oh. Very quick kind of quiet oh, oh.  Still a little bit of an up down shape, oh.

Oh,

Oh, actually, this year, we  just made them homemade cookies.

Actually this year. So stress on ah,  actually and then more stress on this,  

this year. So in other years maybe they have given  him cash but not this year. Actually this year.

actually, this year--

we just made them homemade cookies.

We just made them homemade cookies. Then we have  some more stress, we just made them homemade  

cookies. So that’s a nice pattern.  Stressed, unstressed, [flap].

we just made them homemade cookies.

Now we have some reductions here, some  sounds changing, let’s look at that.

Oh, actually, this year, we  just made them homemade cookies.

The word actually. This can be four syllables,  actually, but most people will say three. That’s  

what she has done, actually. So that’s a vowel  in our stressed syllable ah. I’ll go ahead and  

write out the full pronunciation in IPA.  Æk, that’s this right here is the mark for  

a stressed syllable. So the first syllable  is stressed Æk ʃəli, actually, actually.

Actually, --

this year—

Then, this year. Now I’ve noticed  with this particular combination,  

s going into a y sound that sometimes  it sounds lika an sh. This year,  

this year. And I feel like I’m  hearing that a little bit from her.

this year—

This year

So don’t stress it, don’t make it  really heavy but just a light sh  

sounds there to link. This  year, this year, this year.

this year—

we just made him homemade cookies.

So let’s listen to the rest of the sentence again.

this year we just made him homemade cookies.

You know now that I’m listening a little  bit more closely to just this section,  

I don’t really feel stress on made. I think  it’s we, home, cook. Let’s listen to that again.

year we just made him homemade cookies.

We just made him homemade cookies. So just  made him. These three words are flatter,  

said more quickly and we do have some reductions  in there. Just. We drop that t, it’s really  

common when you have a consonant cluster with  t like s-t, c-t. It’s then followed by another  

consonant to drop that t. So rather than just  made, it’s just made, just made, just made.  

Him, it’s also common in the words him, her,  his, he for example to drop the h. We make that  

a reduction and we just link ih as in sit M into  the sound before so it’s the d here so the d flaps  

into that made them, made them, made them, just  made them, just made them, just made them. So we  

make those three words more quickly. I know this  sounds confusing, why are we dropping these sounds.  

We do it to meet the overall goal of smoothness  and connection between words in American English.  

And, if this feels like a lot, I do want you  to know that there are rules for this. The t  

between consonants, that’s a rule. That happens  regularly. Dropping the h in this function word,  

that’s a rule. That happens regularly. These are  all rules that you can know, study and learn so that it  

doesn’t feel random. You start to get a sense for  how Americans link and smooth out their speech.

we just made him homemade cookies.

We just made him homemade cookies. Homemade  cookies. So two more stressed syllables. Homemade,  

this is a compound word but notice, we have an  m followed by an m. We link those with on single  

m sound. Homemade. Now, we have an ending  d consonant, just like on the last slide,  

we don’t release that. It’s not made cookies  but made, tongue in position for the D vocal  

cords vibrate but no escape of air at the end. We  go right from that d sound into the k sound, the  

first sound of cookies here again, oo doesn’t make  ooh, it makes uh like in push k cookies, cookies.

homemade cookies.

And twenty-five it is. I’m just going to write  out twenty-five so we can study that a little bit.

And twenty-five it is.

And twenty-five it is. So the most  stressed syllable there is the dollar  

amount. Twe, and twe. So the and reduction, we  dropped the d and we just link that in on the way  

up to our peak of stress and twenty-five it is.  Twenty-five. There are two t’s in the word twenty  

but that second t is pretty much never pronounced.  It’s dropped so this is another rule. After an n,  

we sometimes drop the t. It sometimes happens  almost all the time in the word twenty.

And twenty-five it is.

Twenty-five. And twenty-five it is. Now let’s  look at it and is. That is not pronounced it is  

but rather it is, it is, it is. Linking together  with the flap T which is like d between vowels  

in American English. It is, it is, it is [flap].  That flap t helps to smooth things out. That is  

smoother than a true t. It is, it is, it is, it  is, it is, it is, it is. We like that smoothness.

it is.

You gave him cookies?

Okay, now Joey asks a question,  what are his stressed words here?

You gave him cookies?

You gave him. [flap]. Do you hear the pitch  change? It goes up. You gave them and comes  

back down. That means gave is a stressed  syllable, it is a little bit longer. Again,  

we have no h in him, the v is linking right  into the ih vowel. You gave him, you gave him.

You gave him--

cookies?

Cookies? Now we have stress here as as well.  You can see his head nods a little bit. We  

have extra energy, extra stress in the k sound  of cookies, kk, kk, cookies. But the stress is  

a little bit different rather than having this  up down shape, it has a down up shape. Cookies?  

So this is less common but it is  another shape of stress. Basically,  

anytime we’re changing direction uh or uh. That is  stress. So first syllable stress but were heading  

up because it’s a yes no question and yes no  question tend ot head up in intonation. This  

is different from statements that tend to head  down. So rather than cookies, he says cookies?

cookies?

Money is so impersonal.

Monica has an argument for why they gave  them cookies. What is her stress here?

Money is so impersonal.

Money, money. Definitely we feel  that pitch change. Money is so,  

she goes up again. So impersonal. So  we have three stressed words. Money,  

so and impersonal. But I want to point  out, in all of our stressed words,  

only one syllable is stressed. So the unstressed  syllable of money is not longer. Does not have  

an up down shape of stress. And impersonal.  The other three syllables of impersonal are  

not stressed. They’re just like an unstressed  word. Sonal, sonal. So it’s not impersonal, that would be  

all syllables but ust one stressed syllable.  Impersonal [flap]. Impersonal, impersonal.

Money is so impersonal.

In these two unstressed syllables, you can just  really think of dropping the vowel, they’re both  

the schwa and the schwa gets absorbed by n. It  gets absorbed by L. So, sonal, sonal, sonal. Now  

this is a dark L, that means we make it at the  back of the tongue and not at the front. Words  

that end in a dark or that end in an L, that is a  dark L. So, if you’re unfamiliar with the dark L,  

check out my video on the L consonant and the  dark L so you can get a feel for how to make  

that. It’s not le, le, le at the front of the  mouth but uhl, uhl, uhl at the back of the mouth.

is so impersonal.

Let’s look at our linking, Is,  that is the ih as in sit Z,  

the word so S consonant o diphthong.  Is so, that’s not how we do it.

is so impersonal.

Remember when we had an ending v and a beginning  f? That's what happening here. Z and S, these take  

the same mouth position. Zz, ss, zz, ss. The  only thing that’s different is z is voiced and  

s is unvoiced so, the rule there is unvoiced is  stronger, it wins, it’s beginning a stressed word,  

we drop the z. is so, is so. So just the ih  vowel into the s but make sure you link it.  

Is so, is so, is so. Not is so but a little  easier, a little more relaxed. Is so, is so

is so--

is so impersonal.

این زمانی از سال است که در آن قسمت کریسمس دوستان را می گیریم و تجزیه و تحلیل تلفظ کامل صحنه را انجام می دهیم. ویژگی‌های انگلیسی آمریکایی چیست؟ امروز آنها در مورد میزان انعام دادن به کسی برای تعطیلات صحبت می کنند. در اینجا صحنه‌ای است که با هم مطالعه خواهیم کرد. سلام. هی، بچه ها امسال چقدر انعام دادید؟ بله، قرار بود پنجاه تا بدهیم، اما اگر شما بیشتر بدهید، نمی‌خواهیم بد به نظر برسیم. اوه، در واقع، امسال، ما برای آنها کوکی‌های خانگی درست کردیم. و بیست و پنج است. به آنها کوکی دادی؟ پول خیلی غیرشخصی است. کوکی‌ها  می‌گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می‌دهد. بسیار خوب، ما خراب هستیم، اما کوکی ها این را می گویند. و اکنون بیایید تجزیه و تحلیل کامل را انجام دهیم. حتماً برگه تقلب Sounds  of American English من را دانلود کنید،   رایگان است. این یک راهنمای مرجع مصور برای شما برای همه صداهای انگلیسی آمریکایی از جمله نمادهای آوایی است که باید بدانید. لینک اینجا و در توضیحات ویدیو. سلام. هی، بچه ها امسال چقدر انعام دادید؟ اگر مطمئن نبودید که یک تبریک رایج در انگلیسی آمریکایی چیست، این کلیپ قطعاً آن را به شما نشان خواهد داد. ما کلمه "هی" را چهار بار متوالی در ابتدای این صحنه داریم. این روشی بسیار متداول برای احوالپرسی با یک دوست غیر از سلام یا سلام است. سلام. سلام. سلام. سلام. بنابراین مورد اول کمی طولانی تر است، هی. سلام، دومی کوتاه‌تر،   هر دوی آن‌ها آن شکل استرس به بالا را دارند. هی بعد یکی دیگه سلام. سلام. بنابراین همه اینها راه دیگری برای سلام کردن بود. اکنون  این یک جورهایی است، این کمتر مربوط به سلام است. جوی قبلاً سلام کرده است، بیشتر جلب توجه می کنم که می خواهم چیزی از شما بپرسم،   هی. و این یکی واقعا کوتاه است. هی، چقدر، هی، هی، هی، هی، هی، چقدر. هی، چقدر-- خیلی سریع و سپس زمین برای کلمه سوال ما چگونه بالا می رود. هی، چقدر-- همچنین، تلفظ کلمه هی. ما در این کلمه H را می‌گوییم، همیشه H شروع نمی‌کنیم، اما در این کلمه می‌گوییم. صامت H و دیفتونگ هی، هی، هی. سلام. هی، بچه ها امسال چقدر انعام دادید؟ می‌خواهم از طریق عضویت در کانال از حامیانم در اینجا در یوتیوب تشکر فراوان کنم. وقتی به آن ملحق می‌شوید، نشان‌هایی دریافت می‌کنید تا نظرات خود را برجسته کنید، به شکلک‌ها دسترسی پیدا می‌کنید و سطح بالا نیز هر ماه درس‌های صوتی رایگان دریافت می‌کند. ممنون بابت همکاریتان. برای کسب اطلاعات بیشتر روی join کلیک کنید. هی، بچه ها امسال چقدر انعام دادید؟ بچه ها چقدر دادید بنابراین، ما در اینجا چند هجا داریم. چطور، بالا پایین، چقدر شما بچه ها. هی، بچه ها چقدر انعام دادید-- فوق العاده امسال؟ بچه ها چقدر انعام دادید. سپس  وقتی پایین می‌رویم، دو هجای تأکیدی دیگر در اینجا داریم. نوک را بزنید، و برای آن شکل از استرس، گام فقط کمی بالا می‌رود، فقط کمی منحنی، نوک می‌دهد و کمی بلندتر از هجاهای دیگر است. انعام فوق العاده. سو، تکیه هجای اول، این همان چیزی است که شکل کمی به بالا دارد. هی، بچه ها امسال چقدر انعام دادید؟ امسال. و سپس در انتها لحن خود را بالا می‌برد. اکنون، بیایید به کلماتی که استرس ندارند نگاه کنیم. ما چگونه، تاکید کرد. اکنون، معمولاً وقتی سؤالی می‌پرسیم، کلمه سؤالی چگونه،  چی، کی، کجا، چرا استرس دارد. اگر با کلمه سؤالی عبارتی می‌سازیم، آن وقت استرس ندارد. برای مثال، «نمی‌دانم چقدر هزینه دارد». من نمی دانم چگونه، چگونه، چگونه. آنجا،  بدون استرس است، اما اگر بخواهم بگویم چقدر هزینه دارد، سؤالی بپرسم، استرس دارد. هی، بچه ها چقدر کار کردید-- بنابراین، ما این مقدار را در مورد اینکه چقدر انجام دادیم،  انجام دادیم، بچه ها. این سه کلمه همگی بیشتر   سریع گفته می‌شوند و واقعاً به آرامی به هم مرتبط می‌شوند،  زمان زیادی به آن کلمات کم اهمیت داده نمی‌شود. هی، بچه ها چقدر کار کردید-- و ما هم وارد زمین می شویم. بنابراین، ما با سلام یا متاسفم با چگونه شروع کردیم. بچه ها چقدر    انجام دادید، و سپس تمام آن زمین شروع   کمی پایین می‌آید. این روند کلی   جملات در انگلیسی آمریکایی است، آنها با صدای بلندتر شروع می‌شوند و سپس پایین می‌روند. و سپس   وقتی به سراغ  هجاهای تاکیدی مانند tip و su در سوپر می‌رویم، برآمدگی‌ها و برآمدگی‌های کمی داریم. هی، بچه ها امسال چقدر انعام دادید؟ بنابراین اکنون که می دانید، نیازی نیست که تلاش، زمان و انرژی زیادی صرف کنید، شما، بچه ها، انجام دادید. اکنون که می‌دانید، امیدواریم ساده‌سازی و تقلید این عبارت برای شما آسان‌تر شود. بچه ها چقدر هزینه کردید بچه ها چقدر دادید هی، بچه ها چقدر کار کردید-- حالا، او کلمات "آیا شما" را به یکی از روش هایی که ما می توانیم این کار را برای شما انجام دهیم، پیوند می دهد. بنابراین، d و y در حال ترکیب شدن برای ایجاد صدای j، jj، jj هستند که با این علامت‌ها در الفبای آوایی می‌نویسیم. آیا شما این کار را نکردید، اما ما آن را ساده می کنیم. نکته فوق العاده امسال؟ [فلپ]. خیلی راحت به هم متصل هستند،   هیچ شکاف یا وقفه‌ای بین کلمات نداریم. همه چیز به آرامی در کنار هم جریان دارد. نکته فوق العاده امسال؟ ما کلمه "the" را داریم. با یک صدا شروع می شود. ، ما کلمه "this" را داریم که با صدای th شروع می شود. هفتم، هفتم، این حالا، وقتی یک کلمه بدون تاکید داریم،   اینها هر دو بدون تأکید هستند و با یک کلمه صدادار شروع می شود. یکی از کارهایی که آمریکایی ها تمایل دارند انجام دهند این است که سر زبان را از بین نبرند، بنابراین این یک میانبر است. ، ، ، ، درعوض، زبان به جای اینکه تا انتها از میان دندان ها عبور کند، پشت دندان ها را لمس می کند. ، ،، این، این، این، این. گفتن سریع‌تر آن کلمات کمک می‌کند. همچنین کلمه "سال". فقط می‌خواهم به آن اشاره کنم که اگر آن را در IPA جستجو کنید، می‌گوید همخوان Y، ih مانند sit واکه schwa   و همخوان r. اکنون، schwa R، این پایان واکه ih را به چیزی شبیه به یک مصوت ee تغییر می‌دهد. پس شما نیستید، سال، بلکه شما، سال، سال. فوق العاده امسال؟ کلمه "super" در اینجا کوتاه به معنی سرپرست است و آن شخصی است که در ساختمان زندگی می کند و مسئول ساختمان است. اگر مشکلی با آپارتمان خود دارید، به تعمیر و نگهداری رسیدگی می‌کند. فوق العاده امسال؟ بله، قرار بود پنجاه تا بدهیم، اما اگر شما بیشتر بدهید، نمی‌خواهیم بد به نظر برسیم. بنابراین اکنون، چندلر با یک گروه فکری نسبتاً طولانی وارد می‌شود. گروه فکری چیست؟ آن  تکه‌ای از کلمات است که وقفه‌ای در گفتار ندارند. بنابراین اگر او مکث کند، آن را به بیش از یک گروه فکری تقسیم می‌کند، اما هیچ مکثی وجود ندارد. او همه چیز را به هم پیوند می‌دهد، بنابراین این یک گروه فکری را می‌سازد. بله، قرار بود پنجاه تا بدهیم، اما اگر شما بیشتر بدهید، نمی‌خواهیم بد به نظر برسیم. آره قرار بود پنجاه بدیم بنابراین ما اینجا استرس داریم، بله، می‌خواستیم پنجاه بدهیم. و سپس ما روی مقدار دلار استرس داریم، اجازه دهید فقط با آن شروع کنیم. بله، می‌خواستیم پنجاه بدهیم-- بنابراین، درست مانند آنچه در اینجا برای شما انجام دادیم، آیا شما انجام دادید تا این دو کلمه کمی راحت‌تر به هم مرتبط شوند. ما رفتن به را انجام می‌دهیم و آن را انجام می‌دهیم و احتمالاً   متوجه آن شده‌اید. این در زبان انگلیسی گفتاری بسیار رایج است و حتی لازم نیست مکالمه گاه به گاه باشد. این کاهش را در سخنرانی‌ها خواهید شنید، می‌دانید، در اتاق هیئت مدیره کسب‌وکار،   این امر بسیار رایج است. اکنون، نمی‌خواهید آن را بنویسید، اما گفتن آن، همیشه اتفاق می‌افتد. آره، قرار بود بدهیم-- قرار بود به آن چیزی تبدیل شویم که می‌خواستیم، می‌خواستیم، می‌رفتیم. بنابراین، ما و هر دو خیلی سریع گفتیم. ما و پس از آن بودیم،  فکر می‌کنم می‌توانیم با فکر کردن به این موضوع به‌عنوان   schwa R، were، were, were به این نتیجه برسیم. خیلی سریع. قرار بود، قرار بود، می‌رفت، می‌رفت، می‌رفت. انگلیسی مملو از این تضاد هجاهای بلندتر با تاکید و شکل بالا و پایین در مقابل هجاهای خیلی کوتاه بدون تاکید، were, were,  were, were gonna, were gonna, were gonna است. آره، قرار بود بدیم - پنجاه. بیایید فقط کلمه پنجاه را بنویسیم تا بتوانیم خود کلمه را مطالعه کنیم. بنابراین، ما داده ایم،   که به یک V ختم می شود، سپس پنجاه شروع با  و F داریم، بنابراین، در این پیوند خاص، وقتی   یک صامت پایان و یک صامت آغاز  داریم که جفت شده اند. بنابراین F و V با هم ترکیب می شوند زیرا  موقعیت دهان یکسانی دارند. V، F، V، F. من بین V و F متناوب می‌شوم، تنها چیزی که تغییر می‌دهم این است که تارهای صوتی V را برای آن صدای بیشتر درگیر کنم، در مقابل صدای F نیست، این صدای بی‌صدا است، این همان F است.   بنابراین وقتی یک همخوان صوتی پایانی داریم. با پیوند دادن  به یک صامت بی‌صدا ابتدایی که جفت آن است، صامت پایانی را معمولاً پنجاه می‌دهیم. بنابراین لازم نیست نگران ساخت یک V باشید،  فقط g را به پنجاه پیوند دهید و کاملاً عالی به نظر می رسد. پنجاه بده، پنجاه بده، پنجاه بده. دادن پنجاه -- پنجاه. بنابراین من tt را نمی شنوم، یک t واقعی، پنجاه. اما بیشتر شبیه یک D نرم است. پنجاه، پنجاه، پنجاه. پنجاه. پنجاه. بنابراین نه tt، یک انتشار t واقعی. پنجاه. اما اگر بچه‌ها بیشتر داده‌اید - بسیار خوب، حالا به بقیه جمله نگاه می‌کنیم. بقیه این فکر را گروه بندی کنید و هجاهای طولانی تر ما را بیرون بکشید. اما اگر شما بچه ها بیشتر بدهید - اما اگر بچه ها بیشتر بدهید. من این را نسبت به شما احساس می‌کنم، اما اگر خیلی سریع گفته شود. اما اگر شما، اما اگر شما، اما اگر شما. آیا احساس می کنید که کمی طولانی تر شده اید؟ اما اگر شما اما اگر شما - بچه ها بیشتر دادید - اما اگر بچه ها بیشتر دادید، بیشتر دادید، بیشتر دادید،   بیشتر دادید. می‌توانیم احساس کنیم که لحن تغییر می‌کند، آن شکل از بالا به پایین است. اما اگر بچه ها بیشتر بدهید - ما نمی خواهیم بد به نظر برسیم، ما. ما نمی‌خواهیم بد به نظر برسیم. بسیار خوب، اما اگر این دو کلمه با یک flap t به هم مرتبط شوند، چرا؟ اگر بین دو صدای مصوت یا دو صدا باشد، t را یک فلپ t می‌سازیم، در اینجا بین مصوت uh و مصوت e می‌آید، بنابراین به جای t، آن را t واقعی می‌کنیم،   فقط یک تکه زبان است که شبیه صدای آمریکایی است. D بین مصوت ها، اما اگر [flap]، اما اگر، اما اگر، اما اگر، اما اگر، اما اگر، اما اگر، اما اگر شما، اما اگر شما، اما اگر شما. اکنون،   ما یک F داریم که به کلمه you پیوند می‌دهد، به دلیل اینکه چگونه چیزها را به هم پیوند می‌دهیم شبیه به کلمه «چند» به نظر می‌رسد و اشکالی ندارد که ما آن را می‌خواهیم،   ما آن نرمی را می‌خواهیم. اما اگر شما، اما اگر شما، اما اگر شما. اما اگر شما - بچه ها بیشتر بدهید - اما اگر بچه ها بیشتر بدهید. بچه ها دادند، بچه ها دادند، بچه ها دادند. آن‌ها کمی متملق‌تر هستند   زیرا در اینجا احساس استرس نمی‌کنند. کلمه مهمتر بیشتر است. او می‌خواهد آنقدر بیشتر با هم مقایسه کند که استرسی که مردان نمی‌دهند. اما اگر بچه ها بیشتر بدهید - ما نمی خواهیم بد به نظر برسیم. ما نمی خواهیم. بسیار خوب، پس دقیقاً همان طور که gonna   برای رفتن بود، خواستن همان چیزی است که ما می گوییم برای خواستن، خواستن، خواستن،   خواستن. و این به شوا ختم می شود. می‌خواهم، می‌خواهم، باید، همه آن‌ها به یک صدای شوا بدون استرس ختم می‌شوند، بنابراین نمی‌خواهم آه، اما اوه، اوه، می‌خواهم، می‌خواهم، اوه، اوه، اوه. ما نمی‌خواهیم - حالا بیایید به n  آپستروف خود t در اینجا در don't نگاه کنیم. ما احتمالاً یک tt، یک t واقعی را نخواهیم شنید. ما نمی‌خواهیم - نمی‌خواهم، نمی‌خواهم، کاملاً حذف شد. بنابراین ما چند تلفظ مختلف برای n آپاستروف t داریم. یکی از آنها no t است و این کاری است که او انجام می دهد. N درست به w پیوند می خورد. نمی‌خواهم، نمی‌خواهم، نمی‌خواهم، نمی‌خواهم. ما نمی خواهیم - بد به نظر برسیم. بد نگاه کن، بد نگاه کن بنابراین به وضوح، دو زمین مختلف وجود دارد. نگاه بالاتر است، بد نگاه کنید. نگاه بد. oo وجود دارد اوه نیست، اما مانند فشار دادن است. ببین، ببین، بد نگاه کن، بد نگاه کن. و د، ما این را با تارهای صوتی خود می‌سازیم، انجام نمی‌دهیم، توقف و رها کردن را انجام می‌دهیم. ما خیلی بد،   این صدای ظریف را در تارهای صوتی با زبان در موقعیت d ایجاد می کنیم. بد، بد، بد به نظر بد. K، این یک همخوان توقف است که به معنی توقف و رها شدن است. ما اغلب زمانی که به دنبال آن یک صامت دیگر می آید، انتشار را رها می کنیم و این همان کاری است که او انجام می دهد،   نمی گوید بد نگاه کن، نگاه کن، kk، kk، kk. او این را رها نمی‌کند، فقط بد به نظر می‌رسد، نگاه کن،   یک توقف کوچک هوا و ده درست  در کلمه بد است. نگاه بد. نگاه بد. اوه، در واقع، امسال، ما برای آنها کوکی‌های خانگی درست کردیم. اوه، اوه خیلی سریع یه جورایی ساکت آه، اوه. هنوز کمی به شکل بالا پایین است، اوه. اوه، اوه، در واقع، امسال، ما برای آنها کوکی‌های خانگی درست کردیم. در واقع امسال بنابراین روی آه، در واقع و سپس استرس بیشتری روی این موضوع،   امسال. بنابراین در سال‌های دیگر شاید به او پول نقد داده‌اند، اما امسال نه. در واقع امسال در واقع، امسال - ما فقط برای آنها کوکی های خانگی درست کردیم. ما فقط برای آنها کلوچه های خانگی درست کردیم. سپس استرس بیشتری داریم، فقط آنها را کوکی‌های خانگی درست کردیم. پس این یک الگوی خوب است. تحت فشار، بی تنش، [پره]. ما فقط برای آنها کوکی های خانگی درست کردیم. اکنون در اینجا چند کاهش داریم، برخی صداها در حال تغییر هستند، بیایید به آن نگاه کنیم. اوه، در واقع، امسال، ما برای آنها کوکی‌های خانگی درست کردیم. کلمه در واقع. این می تواند چهار هجا باشد،  اما بیشتر مردم سه هجا را خواهند گفت. این کاری است که او انجام داده است. بنابراین این یک مصوت  در هجای تاکید شده ما ah است. من ادامه می دهم و تلفظ کامل را در IPA می نویسم. خوب، این دقیقاً در اینجا علامت هجای تاکیدی است. بنابراین هجای اول Æk ʃəli، در واقع، در واقع تاکید دارد. در واقع، -- امسال -- سپس، امسال. اکنون متوجه شده‌ام که با این ترکیب خاص، به صدای y می‌رود که گاهی اوقات شبیه به صدای ش می‌شود. امسال،   امسال. و من احساس می‌کنم که این را کمی از او می‌شنوم. امسال—امسال پس استرس نداشته باشید، آن را واقعاً سنگین نکنید، اما فقط یک صدای خفیف برای پیوند به صدا در می آید. امسال، امسال، امسال. امسال - ما فقط برای او کلوچه های خانگی درست کردیم. پس بیایید دوباره به ادامه جمله گوش کنیم. امسال برایش کلوچه های خانگی درست کردیم. اکنون می‌دانید که من فقط به این بخش کمی دقیق‌تر گوش می‌دهم،   واقعاً در مورد ساخت احساس استرس نمی‌کنم. فکر می‌کنم این ما هستیم، خانه، آشپزی می‌کنیم. بیایید دوباره به آن گوش کنیم. سالی که فقط برایش کلوچه های خانگی درست کردیم. ما فقط برایش کلوچه های خانگی درست کردیم. پس فقط او را ساخت. این سه کلمه صاف‌تر هستند،   سریع‌تر گفته می‌شوند و ما مقداری کاهش  در آنجا داریم. فقط ما آن t را حذف می‌کنیم، زمانی که یک خوشه صامت با t مانند s-t، c-t دارید، واقعاً رایج است. سپس یک صامت دیگر برای رها کردن آن t دنبال می شود. بنابراین به جای اینکه فقط ساخته شده باشد، فقط ساخته شده است، تازه ساخته شده است. او، همچنین در کلمات him, her,  his, he برای مثال انداختن h رایج است. ما آن را کاهش می‌دهیم و ih را مانند sit M به صدای قبل پیوند می‌دهیم، بنابراین d در اینجا است، بنابراین d flaps   به آن‌ها تبدیل می‌شود، آنها را می‌سازد، آنها را می‌سازد، فقط آنها را می‌سازد، فقط آنها را می‌سازد، فقط آنها را می‌سازد. بنابراین ما این سه کلمه را سریع‌تر می‌سازیم. می‌دانم که این گیج‌کننده به نظر می‌رسد، چرا این صداها را حذف می‌کنیم. ما این کار را انجام می دهیم تا به هدف کلی نرمی و ارتباط بین کلمات در انگلیسی آمریکایی برسیم. و اگر این خیلی زیاد است، می‌خواهم بدانید که قوانینی برای این کار وجود دارد. t بین صامت ها، این یک قانون است. این به طور منظم اتفاق می‌افتد. حذف h در این کلمه تابع،   این یک قانون است. که به طور منظم اتفاق می افتد. اینها همه قوانینی هستند که می‌توانید بدانید، مطالعه کنید و یاد بگیرید تا به‌طور تصادفی به نظر نرسد. شما شروع به درک می‌کنید که چگونه آمریکایی‌ها سخنرانی خود را به هم پیوند می‌دهند و صاف می‌کنند. ما فقط برایش کلوچه های خانگی درست کردیم. ما فقط برایش کلوچه های خانگی درست کردیم. کوکی‌های خانگی. بنابراین دو هجای تاکیدی دیگر. خانگی،   این یک کلمه مرکب است، اما توجه داشته باشید، ما یک m به دنبال آن داریم. ما آن‌ها را با صدای تکی مرتبط می‌کنیم. خانگی. اکنون، ما یک صامت d پایانی داریم، درست مانند اسلاید آخر،   آن را آزاد نمی کنیم. این کوکی درست نشده است، بلکه ساخته شده است، زبان در موقعیتی برای تارهای صوتی D می لرزد، اما در انتها از هوا فرار نمی کند. ما از آن صدای d درست به صدای k می‌رویم، اولین صدای کوکی‌ها در اینجا دوباره، اوو نمی‌سازد، اوه مانند کوکی‌های push k، کوکی‌ها می‌شود. کوکی های خانگی و بیست و پنج است. من فقط بیست و پنج را می نویسم تا بتوانیم آن را کمی مطالعه کنیم. و بیست و پنج است. و بیست و پنج است. بنابراین بیشترین هجا که در آنجا تاکید دارد، مقدار دلار است. Twe، و twe. بنابراین و کاهش، ما d را رها کردیم و فقط آن را در راه به اوج استرس خود و بیست و پنج پیوند می‌دهیم. بیست و پنج. دو تا t در کلمه بیست وجود دارد اما آن t دوم تقریباً هرگز تلفظ نمی شود. حذف شده است، بنابراین این یک قانون دیگر است. بعد از یک n، گاهی اوقات t را رها می کنیم. گاهی اوقات تقریباً همیشه در کلمه بیست اتفاق می افتد. و بیست و پنج است. بیست و پنج. و بیست و پنج است. حالا بیایید به آن نگاه کنیم و هست. که تلفظ نمی شود آن است   بلکه هست، هست، هست. پیوند دادن به هم با فلپ T که در انگلیسی آمریکایی مانند d بین حروف صدادار است. هست، هست، [فلپ] است. این فلپ به صاف کردن همه چیز کمک می کند. این نرم‌افزار از t واقعی‌تر است. هست، هست، هست، هست، هست، هست، هست. ما آن نرمی را دوست داریم. این است. به او کلوچه دادی؟ خوب، حالا جوی یک سوال می پرسد،  کلمات تاکید شده او در اینجا چیست؟ به او کلوچه دادی؟ به او دادی [فلپ]. آیا صدای تغییر صدا را می شنوید؟ بالا می رود. آنها را دادی و برگشتی پایین. یعنی داده یک هجای تاکیدی است، کمی طولانی‌تر است. باز هم،   ما هیچ h در او نداریم، v درست  به مصوت ih متصل می‌شود. دادی بهش دادی به او کوکی دادی؟ بیسکویت ها؟ الان اینجا هم استرس داریم. سرش را کمی تکان می دهد. ما انرژی اضافی، استرس اضافی در صدای k کوکی‌ها، kk، kk، کوکی‌ها داریم. اما استرس کمی متفاوت است به جای داشتن این شکل بالا پایین، شکل پایین به بالا دارد. بیسکویت ها؟ بنابراین این کمتر رایج است، اما شکل دیگری از استرس است. اساساً،   هر زمان که در حال تغییر جهت هستیم آه یا آه. این همان استرس است. بنابراین هجای اول تاکید داشت، اما به سمت بالا حرکت می‌کردیم، زیرا این یک سوال بله نه است و سوال بله نه، به صورت لحنی بالا می‌رود. این    با اظهاراتی که تمایل به سر به پایین دارند متفاوت است. بنابراین به جای کوکی، او می گوید کوکی؟ بیسکویت ها؟ پول خیلی غیرشخصی است. مونیکا استدلالی دارد که چرا به آنها کوکی داده اند. استرس او اینجا چیست؟ پول خیلی غیرشخصی است. پول، پول قطعاً ما آن تغییر زمین را احساس می‌کنیم. پول اینطور است، او دوباره بالا می رود. خیلی غیرشخصی بنابراین  سه کلمه تاکیدی داریم. پول،   خیلی و غیرشخصی است. اما می‌خواهم اشاره کنم، در همه کلمات تاکید شده ما، فقط یک هجا تاکید دارد. بنابراین هجای بدون تاکید پول دیگر نیست. استرس به شکل بالا و پایین ندارد. و غیر شخصی. بر سه هجای دیگر غیرشخصی تأکیدی نیست. آنها دقیقاً مانند یک کلمه بدون تاکید هستند. سونال، سونال. بنابراین غیرشخصی نیست، همه هجاها هستند اما فقط یک هجای تاکید شده. غیر شخصی [فلپ]. غیر شخصی، غیر شخصی. پول خیلی غیرشخصی است. در این دو هجای بدون تاکید، می‌توانید واقعاً به حذف مصوت فکر کنید، آنها هر دو schwa هستند و schwa توسط n جذب می‌شود. جذب L. بنابراین، سونال، سونال، سونال. اکنون   این یک L تیره است، به این معنی که ما آن را در پشت زبان می‌سازیم و نه در جلو. کلمات   که به L تاریک ختم می‌شوند یا به L ختم می‌شوند، این یک  L تیره است. بنابراین، اگر با L تیره آشنا نیستید،   ویدیوی من در مورد همخوان L و  L تاریک را ببینید تا بتوانید احساس کنید چگونه آن را بسازیم. این le, le, le در جلوی دهان نیست، اما uhl, uhl, uhl در پشت دهان است. خیلی غیرشخصی است بیایید به پیوند خود نگاه کنیم، Is،  که ih در sit Z است،   کلمه so S همخوان یا دوگانه است. اینطور است، ما این کار را انجام نمی دهیم. خیلی غیرشخصی است به یاد دارید زمانی که یک v پایانی و یک شروع f داشتیم؟ این چیزی است که اینجا اتفاق می افتد. Z و S، اینها موقعیت دهان یکسانی دارند. Zz، ss، zz، ss. تنها چیزی که متفاوت است این است که z صداگذاری می‌شود و s بی‌صدا است، بنابراین، قاعده unvoiced قوی‌تر است، برنده است، شروع یک کلمه تاکیدی است،   z را رها می‌کنیم. چنین است، چنین است. بنابراین فقط واکه ih را به s وارد کنید، اما مطمئن شوید که آن را پیوند داده اید. چنین است، چنین است، چنین است. اینطور نیست، اما کمی آسان‌تر، کمی آرام‌تر. آیا چنین است، چنین است، بسیار غیرشخصی است.

Cookies says someone really cares.

کوکی ها می گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می دهد.

Cookies says, cookies says someone really cares.  So we have stress on cookies. Coo, cookies says.

کوکی ها می گویند، کوکی ها می گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می دهد. بنابراین ما روی کوکی ها استرس داریم. کوکی می گوید.

Cookies says someone really cares.

کوکی ها می گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می دهد.

Then we have a llittle stress on  some, but rather than someone,  

سپس ما روی برخی استرس کمی داریم ، اما به جای کسی،

it’s someone really cares. And we end with  the most stressed out of those three there.  

این کسی است که واقعاً اهمیت می‌دهد. و ما با بیشترین استرس از این سه مورد در آنجا پایان می‌دهیم.

Up down shape. So we have stress going down  up, stress going down up and then cares,  

شکل بالا پایین. بنابراین ما استرس داریم که پایین می‌آید ، استرس پایین می‌آید و سپس مراقبت،

our most stressed word. Alright,  let’s look at our linking here.

استرس‌ترین کلمه ماست. بسیار خوب، بیایید به پیوند خود در اینجا نگاه کنیم.

Cookies says someone really cares.

کوکی ها می گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می دهد.

Well, first let’s look at grammar, we have  cookies. Cookies, that’s plural so we could  

خوب، ابتدا اجازه دهید به دستور زبان نگاه کنیم، ما کوکی‌هایی داریم. کوکی‌ها، جمع است، بنابراین می‌توانیم

say they. Cookies, they, say, we wouldn’t say  says, that would be wrong. Something single,  

آنها را بگوییم. کوکی ها، آنها می گویند، ما نمی گوییم  می گوید، این اشتباه است. چیزی مجرد،

singular like it says. So we have a plural,  cookies but then we have it says but says  

مفرد که می گوید. بنابراین ما یک جمع داریم، کوکی‌ها، اما بعد داریم که می‌گوید اما می‌گوید

doesn’t go with a plural, it goes with a  single object so what is happening here?  

با یک جمع نمی‌آید، با یک شیء منفرد می‌آید، پس اینجا چه اتفاقی می‌افتد؟

I think the idea here is it’s the act, it’s the  gift of cookies so a single act, a single gift,  

من فکر می‌کنم ایده اینجا این است که این عمل است، هدیه کوکی‌هاست، بنابراین یک عمل، یک هدیه،

that is something. It says someone really  cares. So, I think it’s a little bit weird,  

این چیزی است. می گوید کسی واقعاً اهمیت می دهد. بنابراین، من فکر می‌کنم کمی عجیب است،

I think I would have said cookies say someone  really cares but they’ve said cookies says so,  

فکر می‌کنم می‌گفتم کوکی‌ها می‌گویند کسی واقعاً اهمیت می‌دهد، اما آنها می‌گویند کوکی‌ها این را می‌گویند،

we’ll just think of this as being the gift  of cookies says someone really cares. So,  

ما فقط به این فکر می‌کنیم که هدیه کوکی‌ها می‌گوید کسی واقعاً اهمیت می‌دهد. بنابراین،

just a quick little grammar note on why that might  be confusing. Okay, now let’s look at our linking.

فقط یک یادداشت کوتاه دستور زبان در مورد اینکه چرا ممکن است گیج کننده باشد. خوب، حالا بیایید به پیوند خود نگاه کنیم.

Cookies says someone really cares.

کوکی ها می گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می دهد.

Cookies says. So, cookies, the plural there  is a z sound. Cookies. It’s a weak ending z,  

کوکی ها می گوید. بنابراین، کوکی‌ها، جمع آن صدای z است. بیسکویت ها. این یک z پایان ضعیف است،

it links into an unvoiced s, that one wins,  

به یک s بدون صدا پیوند می‌یابد، که یکی برنده می‌شود،

so just drop the plural cookies says and  just think of linking it in like that.

بنابراین فقط کوکی‌های جمع را رها کنید و فقط به این فکر کنید که آن را به همین شکل پیوند دهید.

Cookies says--

کوکی‌ها می‌گوید--

Someone really cares.

کسی واقعاً اهمیت می‌دهد.

Says someone. Again says, the ending  s there is z. All ending voiced  

کسی می گوید. باز هم می گوید، پایان آن z است. همه صامت‌های صوتی انتهایی

consonants are weak so it’s not Z, very strong but  

ضعیف هستند، بنابراین Z نیست، بسیار قوی است، اما

zzz. But again, it’s linking into a word that  begins with an S so we drop that says someone.

zzz است. اما دوباره، به کلمه‌ای پیوند می‌خورد که با S شروع می‌شود، بنابراین آن را رها می‌کنیم که می‌گوید یک نفر.

Says someone--

کسی می‌گوید--

So, even though we’re dropping and linking,  I’m still feeling that as cookies says someone  

بنابراین، حتی با وجود اینکه در حال رها کردن و پیوند دادن هستیم، هنوز احساس می‌کنم همانطور که کوکی‌ها می‌گویند کسی

really cares but we’re linking it together,  cookies says someone, cookies says someone.

واقعاً اهمیت می‌دهد، اما ما آن را به هم پیوند می‌دهیم، کوکی‌ها می‌گویند کسی، کوکی‌ها می‌گویند کسی.

Cookies says someone--

کوکی‌ها می‌گوید یک نفر -

So, a note about say and says. Say is pronounced  with the s consonant and the ei diphthong, say.  

بنابراین، یک یادداشت درباره بگویید و می‌گوید. Say با صامت s و ei diphthong تلفظ می‌شود.

Says. Even though all we’re doing is adding  the S actually changes the vowel, so now,  

می گوید. حتی اگر تمام کاری که ما انجام می‌دهیم اضافه کردن S است که در واقع مصوت را تغییر می‌دهد، بنابراین اکنون،

rather than the ei diphthong, it’s the  e vowel, says. Say, says. Cookie says.  

به جای دیفتونگ ei، این مصوت e است. بگو، می گوید. کوکی می گوید.

Cookies says someone really cares.

کوکی ها می گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می دهد.

Cookies says someone really cares.

کوکی ها می گویند که یک نفر واقعاً اهمیت می دهد.

The o vowel in some are stressed syllable  is the very related uh as in butter vowel  

واکه o در برخی از هجاهای تاکیدی بسیار مرتبط با uh است مانند واکه کره ای

in American English. Someone really  cares. Very smooth and connected.

در انگلیسی آمریکایی. کسی واقعاً اهمیت می‌دهد. بسیار روان و متصل.

Someone really cares.

کسی واقعا اهمیت می دهد.

The word really, can be three syllables but  more common to do it as two and that’s what  

این کلمه واقعاً می‌تواند سه هجا باشد، اما انجام آن به صورت دو هجای رایج‌تر است و این همان کاری است که

she’s doing. Really, really. You'll also hear  it as re with the ih as in sit vowel. I think  

او انجام می‌دهد. واقعا واقعا. همچنین آن را به صورت re با ih و در واکه sit خواهید شنید. من فکر می‌کنم

she’s doing e, really, really cares. Now, the  word cares, we have the consonant. E as in  

او دارد انجام می‌دهد، واقعاً، واقعاً اهمیت می‌دهد. اکنون، کلمه مراقبت است، ما صامت داریم. E در

bed vowel followed by schwa r and this schwa r  combination does change e so it’s not pure. Ca,  

واکه تخت و به دنبال آن schwa r است و این ترکیب schwa r e را تغییر می دهد بنابراین خالص نیست. Ca،

cares. It’s now how we say it, we say  cares cares. So, the R changes the e vowel,  

اهمیت می دهد. اکنون اینگونه است که می گوییم، می گوییم اهمیت می دهد. بنابراین، R مصوت e را تغییر می‌دهد،

it’s a little bit more closed, not quite as  much jaw drop, tongue is closer to the roof  

کمی بسته‌تر است، نه به اندازه افتادگی فک، زبان به سقف دهان نزدیک‌تر است

of the mouth. Ca--, cares. Cares. And  this s is a very weak ending Z, cares.

. Ca--، اهمیت می دهد. مراقبت می کند. و این s یک پایان بسیار ضعیف Z است، اهمیت می‌دهد.

really cares.

واقعا اهمیت می دهد

Alright, we’re broke.

خوب، ما شکست خوردیم.

Alright, we’re broke. Alright, a couple  of fun things happening here. Alright,  

خوب، ما شکست خوردیم. بسیار خوب، چند اتفاق جالب اینجا رخ می دهد. بسیار خوب،

alright, stop T, so we don’t hear  that release, alright, alright. Also,  

باشه، T را متوقف کنید، تا آن انتشار را نشنیم، خوب، خوب. همچنین،

the L is pretty much dropped. That’s the most  common pronunciation so you can think of it  

L تقریباً کاهش یافته است. این رایج‌ترین تلفظ است، بنابراین می‌توانید آن را

as being a very quick o as in law vowel,  aw, aw aw, aw. Alright, alright, alright.

به‌عنوان یک O بسیار سریع مانند در واکه قانون، aw، aw aw، aw در نظر بگیرید. باشه، باشه، باشه

Alright--

خوب - ما

we're broke.

خراب شدیم.

Alright, we’re broke. [flap]. The same  stress pattern, unstressed, stressed,  

خوب، ما شکست خوردیم. [فلپ]. همان الگوی استرس، بدون استرس، استرس،

unstressed, stressed. We are,  we’re reduces becomes we’re,  

بدون استرس، استرس. ما هستیم، ما کاهش می‌یابد، هستیم،

we’re. So say that as quickly as you can.  We’re, we’re, we’re. We’re broke. We’re broke.

هستیم. پس هر چه سریعتر این را بگویید. ما هستیم، ما هستیم، ما هستیم. ما شکسته ایم ما شکسته ایم

we're broke.

ما شکسته ایم

but

Broke but. Broke but. I don’t really  hear the release of the K, do you? I  

اما

شکست اما. شکست اما من واقعاً انتشار K را نمی‌شنوم، شما؟ من

think that that’s more of a stop without the  release. We’re broke but, we’re broke but

فکر می‌کنم که بدون انتشار این یک توقف بیشتر است . ما خراب هستیم، اما، ما شکسته ایم، اما

we're broke but--

شکسته ایم اما -

but cookies do say that.

اما کوکی ها این را می گویند.

We’re broke but. Do you notive how I’m saying  this word, I’m not saying but. I’m saying but,  

ما شکسته ایم اما آیا متوجه هستید که چگونه این کلمه را می گویم، اما نمی گویم. من می گویم اما،

but, reduced. B consonant, schwa, stop T not but,  just but, but, but, but. But cookies. But cookies.

اما، کاهش یافته است. B صامت، schwa، توقف T not but، فقط اما، اما، اما، اما. اما کوکی ها اما کوکی ها

But cookies--

اما کوکی ها --

but cookies do say that.

اما کوکی ها این را می گویند.

Cookies do say that. So we have a lot more  stress here. She really wants to make her point.  

کوکی ها این را می گویند. بنابراین ما در اینجا استرس بسیار بیشتری داریم . او واقعاً می خواهد نظر خود را بیان کند.

Cookies do say that. I would  say they’re all stressed.  

کوکی ها این را می گویند. می‌توانم بگویم همه آنها استرس دارند.

We have up down shape of stress. Up down, up  down and then down up, that stop t at the end  

ما شکل استرس رو به بالا داریم. بالا پایین، بالا پایین و سپس پایین بالا، آن توقف t در انتها

not released. So, she’s stressing more words than  you normally would in a sentence because she feels  

آزاد نمی شود. بنابراین، او بیشتر از آنچه شما معمولاً در یک جمله استفاده می‌کنید، روی کلمات تأکید می‌کند، زیرا احساس می‌کند

challenged. She feels like they think that she’s  being cheap, she’s trying to make a nice gesture.

به چالش کشیده می‌شود. او احساس می کند که آنها فکر می کنند که او ارزان است، او سعی می کند یک ژست خوب انجام دهد.

Cookies do say that.

کوکی ها این را می گویند.

Cookies do say that. Smoothly linked together.

کوکی ها این را می گویند. هموار با هم مرتبط هستند.

Cookies do say that.

کوکی ها این را می گویند.

Let’s listen to this whole  conversation one more time.

بیایید یک بار دیگر به کل این مکالمه گوش کنیم.

Hey.

سلام.

Hey, how much did you guys  tip the super this year?

هی، بچه ها امسال چقدر انعام دادید؟

Yeah, we were going to give fifty but if you  guys gave more, we don’t want to look bad.

بله، قرار بود پنجاه تا بدهیم، اما اگر شما بیشتر بدهید، نمی‌خواهیم بد به نظر برسیم.

Oh, actually, this year, we  just made them homemade cookies.

اوه، در واقع، امسال، ما برای آنها کوکی‌های خانگی درست کردیم.

And twenty-five it is.

و بیست و پنج است. به

You gave him cookies?

او کلوچه دادی؟

Money is so impersonal. Cookies  says someone really cares.

پول خیلی غیرشخصی است. کوکی‌ها می‌گویند که کسی واقعاً اهمیت می‌دهد.

Alright we’re broke but cookies do say that.

بسیار خوب، ما خراب هستیم، اما کوکی ها این را می گویند.

Thank you so much for studying with me. Be  sure to subscribe with notifications on so  

خیلی ممنون که با من درس میخونی حتماً با اعلان‌ها مشترک شوید تا

you know about each new lesson and keep your  learning going now with this video. I love  

درباره هر درس جدید بدانید و اکنون با این ویدیو به یادگیری خود ادامه دهید. من دوست دارم

being your English teacher. That’s it and  thanks so much for using Rachel’s English.

معلم انگلیسی شما باشم. همین است و بسیار سپاسگزارم که از انگلیسی راشل استفاده کردید.