Questions and Answers with Rachel! -- American English and Culture

Fans, this video is for you! Welcome to the first ever Rachel's English question and answer video.

طرفداران، این ویدیو برای شماست! به اولین ویدیوی پرسش و پاسخ انگلیسی راشل خوش آمدید.

I put a posting on Facebook asking for questions from my fans. Thanks guys, I got

من یک پست در فیس بوک قرار دادم که از طرفدارانم سؤال می پرسید. ممنون بچه ها، من

some really great questions, and good ideas for future videos on pronunciation. So I had

چند سوال واقعا عالی و ایده های خوبی برای ویدیوهای بعدی در مورد تلفظ داشتم. بنابراین مجبور شدم

to choose just a few questions to answer.

فقط چند سوال را برای پاسخ انتخاب کنم.

First: Someone asked about what to say in response to 'thank you'. Most people will

اول: شخصی در پاسخ به "متشکرم" در مورد اینکه چه باید گفت؟ اکثر مردم خواهند

say 'you're welcome!' -- and I do have a video on that! But you will hear other phrases,

گفت "خوش آمدید!" -- و من یک ویدیو در مورد آن دارم! اما عبارات دیگری را خواهید شنید،

for example, 'no problem'. Or you might hear 'my pleasure'. That's a little more formal.

به عنوان مثال، "مشکلی نیست". یا ممکن است "خوشحالی من" را بشنوید. این کمی رسمی تر است.

Question: why is American English different from British English? Great question. Well,

سوال: چرا انگلیسی آمریکایی با انگلیسی بریتانیایی متفاوت است؟ سوال عالی خوب،

language is always evolving, and ours evolved an ocean away from Britain. So it makes sense

زبان همیشه در حال تکامل است و زبان ما اقیانوسی دور از بریتانیا تکامل یافته است. بنابراین منطقی است

that they would have evolved differently. But also, I think when the British came to

که آنها به طور متفاوتی تکامل یافته باشند. اما همچنین، فکر می‌کنم زمانی که بریتانیایی‌ها به

America, there was some desire to be different. Noah Webster, who wrote the Webster dictionary,

آمریکا آمدند، تمایلی برای متفاوت بودن وجود داشت. نوح وبستر، که فرهنگ لغت وبستر را نوشت،

wanted to reform the spelling of British English, to simplify that and make it match the sounds

می خواست املای انگلیسی بریتانیایی را اصلاح کند تا آن را ساده کند و با صداهای بهتر مطابقت دهد

better. Also, in Britain, there was a whole society structure in place. In America much

. همچنین، در بریتانیا، یک ساختار اجتماعی کامل وجود داشت. در آمریکا بسیار

less so, and there might have been a desire to be less formal, and maybe that is where

کمتر، و ممکن است تمایل به کمتر رسمی بودن وجود داشته باشد، و شاید

a lot of our reductions have come from, things like the Flap T, which aren't used in Britain.

بسیاری از کاهش‌های ما از آنجا ناشی شده است، چیزهایی مانند Flap T، که در بریتانیا استفاده نمی‌شوند.

I don't know, it's just a guess!

نمی دونم، فقط یک حدس است!

I got a question about American culture. This guy talked about having a hard time socializing.

من یک سوال در مورد فرهنگ آمریکایی داشتم. این مرد در مورد مشکلات اجتماعی صحبت کرد.

I made a video about how to say hello to someone you know, check it out if you haven't. And

من یک ویدیو در مورد نحوه سلام کردن به کسی که می‌شناسید درست کردم ، اگر نمی‌شناسید آن را بررسی کنید. و

I think a lot of Americans are really open to conversation as a culture, but it depends

من فکر می‌کنم بسیاری از آمریکایی‌ها واقعاً به عنوان یک فرهنگ پذیرای گفتگو هستند، اما این بستگی

on the personality if someone is going to start a conversation. So if you're outgoing,

به شخصیت دارد که کسی قرار است گفتگو را شروع کند. بنابراین اگر خارج از منزل هستید،

you may have to start the conversation. I got another question about how to start a

ممکن است مجبور شوید مکالمه را شروع کنید. من یک سوال دیگر در مورد چگونگی شروع

conversation with a stranger, and I think this is a great topic. I'm going to start

مکالمه با یک غریبه داشتم و فکر می کنم این یک موضوع عالی است. من قصد دارم بر

working on a video for it.

روی یک ویدیو برای آن کار کنم.

Egle, who has been an active fan for many years, asked me if I gave up being a singer.

ایگل که سالهاست طرفدار فعالی بوده از من پرسید که آیا خواننده بودن را رها می کنم؟

The answer is yes, but I don't usually use the term 'give up'. Some of my fans out

پاسخ مثبت است، اما من معمولاً از اصطلاح "تسلیم شدن" استفاده نمی کنم. ممکن است برخی از طرفداران من

there might not know, but I used to be an opera singer, and I stopped. My last show was in

ندانند، اما من قبلا یک خواننده اپرا بودم و متوقف شدم. آخرین نمایش من در

2009. When you say that you're giving something up, that means that you don't really

سال 2009 بود. وقتی می گویید که از چیزی صرف نظر می کنید، به این معنی است که واقعاً نمی

want to stop doing it, but you will. For example, in the Christian tradition, people will give

خواهید آن را متوقف کنید، اما این کار را خواهید کرد. به عنوان مثال، در سنت مسیحی، مردم از

something up for Lent: like, I'm going to give up chocolate for Lent. It's not because

چیزی برای روزه صرف نظر می کنند: مانند، من می خواهم شکلات را برای روزه کنار بگذارم. دلیلش این نیست که از

you hate chocolate, but because you're going to give up something you like as part of your

شکلات متنفر هستید، بلکه به این دلیل است که از چیزی که دوست دارید به عنوان بخشی از

spiritual practice. So I don't usually say I gave up singing, because I was ready to.

تمرین معنوی خود صرف نظر می کنید. بنابراین معمولاً نمی گویم خوانندگی را رها کردم، چون آماده بودم.

I didn't want to keep doing it. My interest in it as a career had completely gone away

نمی خواستم به این کار ادامه دهم. علاقه من به آن به عنوان یک حرفه تا آن زمان کاملاً از بین رفته بود

by then. So, I didn't do it because I had to, I did it because I wanted to. So I usually

. بنابراین، من این کار را نکردم زیرا مجبور بودم ، این کار را انجام دادم زیرا می خواستم. بنابراین معمولاً می

say I quit singing, or, I stopped singing.

گویم خوانندگی را ترک کردم، یا آواز خواندن را متوقف کردم.

This brings me to the next question, why did I decide to do Rachel's English? I didn't

این من را به سوال بعدی می رساند که چرا تصمیم گرفتم انگلیسی راشل را انجام دهم؟ من

really. I decided to start making some videos for fun, but I didn't really think about whether

واقعا این کار را نکردم. تصمیم گرفتم شروع به ساختن چند ویدیو برای سرگرمی کنم، اما واقعاً به این فکر نکردم که آیا

or not people would actually watch them! I had no idea it would become this. I don't

مردم واقعاً آنها را تماشا خواهند کرد یا نه! نمیدونستم اینجوری میشه فکر نمی کنم

think I was even wishing for that. If you want to know more about how I got into this,

حتی آرزوی آن را داشته باشم. اگر می خواهید در مورد چگونگی ورود من به این موضوع بیشتر بدانید،

you can check out an interview I did a while back.

می توانید مصاحبه ای را که مدتی قبل انجام دادم بررسی کنید . در

Here's a question I got about driving: Can you start driving when you're 16? Yes. Actually,

اینجا یک سوال در مورد رانندگی وجود دارد: آیا می توانید از 16 سالگی رانندگی را شروع کنید؟ آره. در واقع،

15, and in some states, 14, though for that first year, you have to have an adult in the

15، و در برخی ایالت ها، 14، هر چند برای اولین سال، شما باید یک بزرگسال در

car. But yes, I started driving when I was 16. And yes we have speed limits! Every single road.

ماشین داشته باشید. اما بله، من رانندگی را از 16 سالگی شروع کردم. و بله، ما محدودیت سرعت داریم! تک تک جاده ها

If you speed or get in an accident, you do get points added to your license, and if you

اگر سرعت بگیرید یا تصادف کنید، امتیازی به گواهینامه شما اضافه می شود و اگر

get to a certain number, then your license gets suspended and you can't drive for a while.

به عدد خاصی برسید، گواهینامه شما معلق می شود و نمی توانید برای مدتی رانندگی کنید.

But there are ways to take the points off, like taking a class. I'm actually not

اما راه هایی برای حذف امتیاز وجود دارد، مانند شرکت در کلاس. من در واقع

like most Americans, in that I don't have a car, I haven't had one for over 10 years,

مثل اکثر آمریکایی ها نیستم، از این نظر که ماشین ندارم، بیش از 10 سال است،

maybe even 15 by now.

شاید حتی 15 سال باشد.

So I mostly take the bus or a train, or sometimes I get people to drive me around.

بنابراین من بیشتر سوار اتوبوس یا قطار می‌شوم، یا گاهی اوقات افرادی را وادار می‌کنم که با من رانندگی کنند.

Yulia asked about stressful situations. I know Yulia because she took a Rachel's English

یولیا در مورد موقعیت های استرس زا پرسید. من یولیا را می شناسم زیرا او در کلاس انگلیسی راشل شرکت کرد

class. Hi Yulia! She's asking about speaking in stressful situations, when the stress level

. سلام یولیا! او در مورد صحبت کردن در موقعیت های استرس زا می پرسد، وقتی سطح استرس

is high, it becomes harder to pay attention to pronunciation. And of course, it's in a

بالا است، توجه به تلفظ سخت تر می شود . و البته، در یک

stressful situation that you want to make sure you're understood! I don't actually think

موقعیت استرس زا است که می خواهید مطمئن شوید که درک شده اید! من واقعاً فکر نمی کنم که

you can treat the pronunciation without treating the stress. So, the best way in the moment

بتوانید تلفظ را بدون درمان استرس درمان کنید. بنابراین، بهترین راه در لحظه

to bring yourself down from that stressful state, is actually to feel your breath and

برای پایین آوردن خود از آن حالت استرس زا ، در واقع این است که نفس خود را احساس کنید و

pay attention to it for a few seconds. So, I think you have to just for a moment of focus

برای چند ثانیه به آن توجه کنید. بنابراین، من فکر می‌کنم برای

on your breath to help deal with your stress, that will help you communicate better. Rather

کمک به مقابله با استرس، باید فقط برای یک لحظه روی نفس خود تمرکز کنید، این به شما کمک می‌کند بهتر ارتباط برقرار کنید. به جای اینکه

than thinking of, how can I communicate better!?!?! That's just more stressful.

فکر کنم چطور میتونم بهتر ارتباط برقرار کنم!؟!؟! فقط استرسش بیشتره

This video is getting long, so I'm going to wrap it up with one last question. Someone

این ویدیو در حال طولانی شدن است، بنابراین من می خواهم آن را با یک سوال پایان دهم. شخصی

asked about the process of making a video, and I do want to explain that because I think

در مورد روند ساخت یک ویدیو پرسید و من می خواهم آن را توضیح دهم زیرا فکر می کنم

some people will put up a request for a video, and then get sad when I don't post it the

برخی افراد درخواستی برای یک ویدیو ارسال می کنند و وقتی هفته بعد آن را پست نمی کنم ناراحت می شوند

next week. But it is a long process! First I have to choose my topics, do my research

. اما این یک پروسه طولانی است! ابتدا باید موضوعاتم را انتخاب کنم، تحقیق

and experimenting, to make sure I know how I want to explain it. Then I write the script.

و آزمایش کنم تا مطمئن شوم که چگونه می خواهم آن را توضیح دهم. سپس فیلمنامه را می نویسم.

That whole process can take a couple of hours, even for a video that's just a few minutes

کل این فرآیند می‌تواند چند ساعت طول بکشد، حتی برای ویدیویی که فقط چند دقیقه

long. Generally I try to do around 20 so I can film them all at the same time. Then I

طول می‌کشد. به طور کلی سعی می کنم حدود 20 فیلم را انجام دهم تا بتوانم همزمان از همه آنها فیلمبرداری کنم. سپس

reserve a studio. Obviously, this is not my studio. This is my living room. Also, it's

یک استودیو رزرو می کنم. بدیهی است که این استودیوی من نیست . این اتاق نشیمن من است. همچنین، بدیهی است

obvious that I didn't take any time to make sure my hair looked nice or anything, but

که من برای اطمینان از اینکه موهایم زیبا به نظر می رسند یا هر چیز دیگری، وقت نگرفتم، اما

I do do that when I'm filming at the studio. I rent space at YouTube in Manhattan, and

وقتی در استودیو فیلمبرداری می کنم این کار را انجام می دهم. من فضایی را در یوتیوب در منهتن اجاره می‌کنم، و

they have a lot of professional lights and cameras, a good microphone, I bring my own

آنها نورها و دوربین‌های حرفه‌ای زیادی دارند، یک میکروفون خوب، من

teleprompter. And I shoot them all. It takes all day to shoot those 20 videos, and often

تله پرومتر خودم را می‌آورم. و من به همه آنها شلیک می کنم. فیلمبرداری آن 20 ویدیو تمام روز طول می کشد، و اغلب

I realize when I get home that I've messed something up and I can't make one of the videos

وقتی به خانه می رسم متوجه می شوم که چیزی را به هم ریخته ام و نمی توانم یکی از ویدیوهایی را که قبلاً

I had been planning. But, then I edit the video, and that takes anywhere from 2-8 hours,

برنامه ریزی کرده بودم بسازم. اما، سپس ویدیو را ویرایش می‌کنم ، و

per video, depending on what kind it is.

بسته به نوع آن، برای هر ویدیو بین 2 تا 8 ساعت طول می‌کشد .

Once I upload to YouTube there's still a lot work to be done.

وقتی در یوتیوب آپلود کردم، هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد.

I have to make the captions, which see here, and also annotations and links. The whole

من باید زیرنویس ها را بسازم که اینجا را می بینید و همچنین حاشیه نویسی و پیوندها را. کل

takes about 10 hours per video. That's why I only do 1 video a week. I used to do two, but

هر ویدیو حدود 10 ساعت طول می کشد. به همین دلیل است که من فقط 1 ویدیو در هفته انجام می دهم. من قبلاً دو کار انجام می دادم، اما

it was just wearing me out. I'd love to do more at some point, but for now it's just

این کار من را خسته می کرد. من دوست دارم در مقطعی کارهای بیشتری انجام دهم، اما در حال حاضر این

not possible. I get many more than 1 video request each week, and that is why most people

امکان پذیر نیست. من هر هفته بیش از 1 درخواست ویدیو دریافت می کنم و به همین دلیل است که متاسفانه اکثر افرادی

who request a video will not get to see that video, unfortunately. But I hope at some point

که درخواست ویدیو می کنند نمی توانند آن ویدیو را ببینند. اما امیدوارم در مقطعی

my life changes so I can do 2-3 videos a week. I really like the editing part. Actually this

زندگی ام تغییر کند تا بتوانم هفته ای 2 تا 3 ویدیو بسازم. من بخش ویرایش را خیلی دوست دارم. در واقع این

is a cool video I made behind the scenes in Los Angeles at the YouTube studios, so you

یک ویدیوی جالب است که من در پشت صحنه در لس آنجلس در استودیوهای یوتیوب ساخته ام، بنابراین

can see that to get an idea of what it's like.

می توانید آن را ببینید تا ایده ای از چگونگی آن بدست آورید .

Friends and fans, thank you so much for your questions! I'm sorry I wasn't able to answer

دوستان و طرفداران، از سوالات شما بسیار سپاسگزارم ! متاسفم که نتوانستم به

them all. Do me a favor, if you haven't signed up for my mailing list, do! It's the easiest

همه آنها پاسخ دهم. لطفی به من بکنید، اگر در لیست پستی من ثبت نام نکرده اید، انجام دهید! این ساده ترین

way for me to keep in touch with you. You can follow this link, or go to the description

راه برای من برای حفظ ارتباط با شما است. می توانید این لینک را دنبال کنید یا به توضیحات

below. Also, be my Fan on Facebook and follow me on Twitter here. We passed 50,000 fans

زیر بروید. همچنین، طرفدار من در فیس بوک باشید و من را در توییتر اینجا دنبال کنید. ما از 50000 طرفدار

the week on Facebook, it was awesome! And finally guys, I would like to ask you to share

در هفته در فیس بوک گذشتیم، عالی بود! و در آخر بچه ها، من می خواهم از شما خواهش کنم که

Rachel's English with your friends, or if you have a blog, or share it on Facebook, that's

انگلیسی راشل را با دوستان خود به اشتراک بگذارید، یا اگر وبلاگ دارید، یا آن را در فیس بوک به اشتراک بگذارید،

really how Rachel's English grows. Thank you so much for your support!

واقعاً انگلیسی راشل اینگونه رشد می کند. ممنون بابت همکاریتان!

By guys! See you soon!

توسط بچه ها! به زودی میبینمت!