Learning English Speaking—5 Common Mistakes in ENGLISH SPEAKING and How to FIX Them | English Lesson

In today's video, we're going to go over five mistakes that we see our students making when speaking English.

در ویدیوی امروز، پنج اشتباهی را که دانش آموزانمان هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی مرتکب می شوند، مرور می کنیم.

These are bigger picture mistakes and focusing on them can make a huge change in your spoken English.

اینها اشتباهات تصویری بزرگتری هستند و تمرکز روی آنها می تواند تغییر بزرگی در زبان انگلیسی شما ایجاد کند.

To help me make this video, we're bringing in a teacher that I've been working with for almost ten years.

برای کمک به من در ساخت این ویدیو، ما معلمی را می آوریم که تقریباً ده سال است با او کار می کنم.

He's an accent coach in Rachel's English academy, and I've heard and seen

او یک مربی لهجه در آکادمی انگلیسی ریچل است، و من

the stunning results that students can get by working with him.

نتایج خیره کننده ای را که دانش آموزان می توانند با کار کردن با او به دست آورند، شنیده و دیده ام.

You may recognize him, he's definitely been on this youtube channel before, the one and only Tom Kelly.

ممکن است او را بشناسید، او قطعاً قبلاً در این کانال یوتیوب بوده است، تنها تام کلی.

Hi! I'm Tom Kelly a Rachel's English teacher with Rachel's English Academy.

سلام! من تام کلی هستم و معلم انگلیسی ریچل با آکادمی انگلیسی راشل هستم.

And today, I'm gonna share with you five mistakes that you may be making

و امروز، پنج اشتباهی را که ممکن است مرتکب شوید و باعث می‌شود که

that are getting in the way of you sounding like a native speaker. So let's get started.

شما مانند یک زبان مادری به نظر برسید را با شما در میان می‌گذارم. پس بیایید شروع کنیم.

Mistake number one.

اشتباه شماره یک

Not doing the hard work.

انجام ندادن کار سخت

So it may seem like the hard work of speaking American English is learning all the vocabulary,

بنابراین ممکن است به نظر برسد که کار سخت صحبت کردن به انگلیسی آمریکایی، یادگیری تمام واژگان،

working on the rhythm, the intonation, all of that really challenging stuff.

کار بر روی ریتم، لحن و همه چیزهای واقعا چالش برانگیز است.

But in order to even work on that, there's something you may have to do and that is take your face to the gym.

اما برای اینکه حتی روی آن کار کنید، ممکن است کاری انجام دهید و آن این است که صورت خود را به باشگاه ببرید.

All of the muscles and articulators of your face,

تمام ماهیچه‌ها و مفصل‌کننده‌های صورت شما،

right now, they move in a way that comes from you being able to speak your native language effortlessly.

در حال حاضر، به گونه‌ای حرکت می‌کنند که از شما ناشی می‌شود که می‌توانید بدون زحمت به زبان مادری خود صحبت کنید.

And that's exactly what you want to do with American English.

و این دقیقاً همان کاری است که می خواهید با انگلیسی آمریکایی انجام دهید.

Native speakers are speaking English effortlessly, they're not working hard to make any of these sounds,

سخنرانان بومی بدون زحمت انگلیسی صحبت می کنند، برای ایجاد هیچ یک از این صداها سخت کار نمی کنند،

they're not running into issues with the TH sound, or the T sound, or the AW as in Law vowel.

با صدای TH، صدای T، یا AW مانند واکه قانون مواجه نمی شوند.

They're able to say it without even thinking about it.

آنها می توانند بدون فکر کردن به آن بگویند.

In order to get to that place, you need to open up some more flexibility in the way you use your articulators.

برای اینکه بتوانید به آن مکان برسید، باید انعطاف بیشتری را در نحوه استفاده از مفصل‌کننده‌های خود باز کنید.

That means kind of loosening up, relaxing them, finding some more options for the way that they move,

این به این معنی است که آنها را شل کنید، آنها را آرام کنید، گزینه های بیشتری را برای نحوه حرکت آنها پیدا کنید،

because right now, you have a strong habit to move them

زیرا در حال حاضر، شما عادت قوی دارید که آنها را

in the way that you use them for your native language. That's why you may have an accent.

طوری حرکت دهید که از آنها برای زبان مادری خود استفاده می کنید. به همین دلیل ممکن است لهجه داشته باشید.

And Tom and I want you to know that we think nothing is wrong with an accent.

و من و تام می‌خواهیم بدانید که ما فکر می‌کنیم لهجه مشکلی ندارد.

We do not think that everyone needs to sound the same. An accent can be a very beautiful part of your identity.

ما فکر نمی کنیم که همه باید یکسان صدا کنند. لهجه می تواند بخش بسیار زیبایی از هویت شما باشد.

We do know that some students have problems being understood, and therefore they lack confidence

ما می دانیم که برخی از دانش آموزان در درک مشکل دارند و بنابراین

when speaking English.

هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی اعتماد به نفس ندارند.

Other students are very, very good but it's their own personal goal to sound native.

سایر دانش آموزان بسیار بسیار خوب هستند اما هدف شخصی آنها این است که بومی به نظر برسند.

So what our goal is to help students meet their own goal, not to eliminate accents altogether.

بنابراین هدف ما این است که به دانش آموزان کمک کنیم تا به هدف خود برسند، نه حذف لهجه ها به طور کلی.

One of the things that I do with my students is I give them drills.

یکی از کارهایی که با دانش آموزانم انجام می دهم این است که به آنها دریل می دهم.

Things that don't sound like English at all, but are actually practicing

چیزهایی که به هیچ وجه شبیه به زبان انگلیسی نیستند، اما در واقع در حال تمرین

the building blocks of sounding like a native speaker.

بلوک های سازنده صدایی شبیه به یک زبان مادری هستند.

For instance, we'll take the ai as in buy diphthong.

به عنوان مثال، ai را در خرید دیفتونگ در نظر می گیریم.

This diphthong requires the tongue to start low in the mouth

این دیفتونگ مستلزم آن است که زبان از پایین دهان شروع شود

and then rise in the middle of the tongue as it arches up.

و سپس در وسط زبان در حالی که قوس پیدا می کند بالا بیاید.

Ai, ai--

Ai, ai--

the tip of the tongue stays low and forward and relaxed.

نوک زبان پایین و رو به جلو و ریلکس می ماند.

The jaw drops down but doesn't necessarily go all the way back up.

فک پایین می‌افتد اما لزوماً تا آخر بالا نمی‌رود.

It stays loose and relaxed, the lips, totally relaxed.

شل و آرام می ماند، لب ها کاملاً ریلکس هستند.

Ai-ai-ai.

آی-آی-آی.

For many students, this is very challenging.

برای بسیاری از دانش آموزان، این بسیار چالش برانگیز است.

To keep the jaw relaxed while the tongue does more work, while the tongue lifts up in the mouth.

برای آرام نگه داشتن فک در حالی که زبان کار بیشتری انجام می دهد، در حالی که زبان در دهان بلند می شود.

Ai-ai.

Ai-ai.

So this is what I'll have my students do.

بنابراین این کاری است که من از دانش آموزانم می خواهم انجام دهند.

Very slowly, I have them say this diphthong over and over again but not using the jaw at all,

خیلی آهسته، من از آنها می خواهم که این دیفتونگ را بارها و بارها می گویند اما اصلاً از فک استفاده نمی کنند،

let the jaw be completely relaxed.

بگذارید فک کاملاً شل شود.

Ai, ai, ai, ai, ai, ai—

آی، آی، آی، آی، آی، آی،

My jaw, totally relaxed, my lips, totally relaxed, my tongue doing all the work.

آرواره من، کاملا آرام، لب های من، کاملا آرام، زبان من تمام کارها را انجام می دهد.

Ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai—

آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی -

Over time, you'll be able to do it quickly.

با گذشت زمان، شما می توانید آن را به سرعت انجام دهید.

Let's try that together.

بیایید آن را با هم امتحان کنیم.

Saying the ai diphthong, trying to move the jaw, not at all or very little.

گفتن آی دیفتونگ، تلاش برای حرکت دادن فک، اصلا یا خیلی کم.

Ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai, ai—

آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی، آی -

Okay, it's possible, and it really does make me focus in on the tongue movement.

بسیار خوب، ممکن است، و این واقعا باعث می شود که روی حرکت زبان تمرکز کنم.

It is this kind of practice that helps you begin

این نوع تمرین است که به شما کمک می کند شروع به

learning to have more flexibility from your articulators, that helps you begin to sound more like a native speaker.

یادگیری انعطاف پذیری بیشتر از طریق بیان کننده های خود کنید، و به شما کمک می کند تا بیشتر شبیه یک زبان مادری به نظر برسید.

Another example is working on the Flap T sound.

مثال دیگر کار بر روی صدای Flap T است.

Da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da

Da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-دا

Wow, did you see that?

وای، دیدی؟

The tongue was moving and everything else in the face was totally relaxed.

زبان در حال حرکت بود و هر چیز دیگری در صورت کاملاً آرام بود.

Da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da

Da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da

Making a very quick d sound. Again, jaw totally relaxed, lips totally relaxed,

ایجاد صدای بسیار سریع د. باز هم، فک کاملاً شل شده است، لب ها کاملاً شل شده اند،

just bouncing the tip of the tongue off the roof of the mouth,

فقط نوک زبان را از سقف دهان پر می کند،

anywhere off the roof of the mouth, it doesn't matter where,

هر جایی که از سقف دهان خارج می شود، مهم نیست که در کجا،

the Flap T can be made anywhere off the roof of the mouth.

فلپ T را می توان در هر جایی از سقف دهان ساخت. دهان.

Da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da

Da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da-da

Is that really hard?

واقعا سخت است؟

Does your tongue not want to do that?

آیا زبان شما نمی خواهد این کار را انجام دهد؟

That means you want to build more tongue flexibility, because we use that Flap T all the time, quickly,

این بدان معناست که شما می‌خواهید انعطاف‌پذیری بیشتری در زبان ایجاد کنید، زیرا ما همیشه از Flap T استفاده می‌کنیم، به سرعت،

it's a major part of the rhythm of English.

این بخش عمده‌ای از ریتم انگلیسی است.

If I can't say 'I got it' with a Flap T and I have to say: I got it, I got it, that won't sound like American English.

اگر نتوانم با فلپ T بگویم "من آن را گرفتم" و باید بگویم: فهمیدم، فهمیدم، این به نظر انگلیسی آمریکایی نخواهد بود.

I need that Flap T.

من به فلپ تی نیاز دارم.

I got it, I got it.

گرفتمش.

That quick bounce of the tip of the tongue off the roof of the mouth,

جهش سریع نوک زبان از سقف دهان،

that is what helps you sound like a native speaker.

همان چیزی است که به شما کمک می‌کند شبیه یک زبان مادری به نظر برسید.

So I really recommend getting into relaxing your face, opening up your articulators to more flexibility.

بنابراین من واقعاً توصیه می‌کنم به آرام کردن صورت خود بپردازید و به انعطاف‌پذیری بیشتری باز کنید.

One resource we have with Rachel's English is a series on relaxation that Rachel and I made quite a while ago.

یکی از منابعی که با Rachel's English داریم، مجموعه‌ای درباره آرامش است که من و ریچل مدتی پیش ساختیم.

And I'll make sure that there's a link to that resource here so you can maybe build a warm up for yourself.

و من مطمئن خواهم شد که پیوندی به آن منبع در اینجا وجود دارد تا شاید بتوانید خودتان را گرم کنید. از

Use some of those drills on a daily basis to start opening up that flexibility.

برخی از این تمرین ها به صورت روزانه استفاده کنید تا این انعطاف پذیری را باز کنید.

Over time, with constant practice, you will end up sounding more like a native speaker.

با گذشت زمان، با تمرین مداوم، در نهایت بیشتر شبیه یک زبان مادری خواهید بود.

Mistake number two: stop over pronouncing the sounds of American English.

اشتباه شماره دو: از تلفظ صداهای انگلیسی آمریکایی خودداری کنید.

So many of you may have learned to make some of the sounds of American English by

بنابراین بسیاری از شما ممکن است یاد گرفته باشید که برخی از صداهای انگلیسی آمریکایی را با

moving your articulators a lot.

جابجایی زیاد مفاصل خود در بیاورید.

So for instance, the EE as in she vowel,

بنابراین، برای مثال، EE در واکه‌اش،

maybe you'll learn to make that by pulling your lip corners really far wide.

شاید یاد بگیرید که با کشیدن گوشه‌های لب‌تان به‌طور بسیار گسترده، آن را بسازید.

Eee-- ee-

Eee--ee-

and maybe that was super helpful to really get a sense for that sound.

و شاید این بسیار مفید بود تا واقعاً حسی برای آن صدا پیدا کنیم.

Maybe when you learned the AW as in Law vowel, you really rounded your lips a lot.

شاید وقتی AW را در واکه Law یاد گرفتید، واقعاً لب هایتان را خیلی گرد کرده اید.

Aw-- aw-- and dropped your jaw huge.

اوه-- اوه-- و فکت به شدت افتاد.

Aw, aw-- in order to find that sound.

اوه، اوه-- برای پیدا کردن آن صدا.

Great! That was really helpful for you to learn that sound.

عالی! این برای شما برای یادگیری آن صدا واقعا مفید بود.

Maybe when you practice the ay as in say diphthong sound, you pull wide as well: ay, ay, ay.

شاید وقتی ay را مانند صدای دیفتونگ تمرین می‌کنید، باز هم بکشید: ay, ay, ay.

Maybe that helped you kind of get a sense for that diphthong the first time you practiced it.

شاید این به شما کمک کرد که در اولین باری که آن را تمرین کردید، حسی نسبت به آن دیفتونگ پیدا کنید.

But all of those sounds, when spoken by native speakers, have a much more relaxed quality to them.

اما همه این صداها، وقتی توسط افراد بومی صحبت می‌شوند، کیفیت بسیار آرام‌تری دارند.

The more tension you use to create any sound of American English,

هرچه از تنش بیشتری برای ایجاد هر صدای انگلیسی آمریکایی استفاده کنید،

the more it will end up sounding just a little bit accented. It won't sound quite as natural,

بیشتر به نظر می رسد که فقط کمی لهجه داشته باشد. این کاملاً طبیعی به نظر نمی رسد،

and we're looking for that natural flow.

و ما به دنبال آن جریان طبیعی هستیم.

To do that, you actually want to do less.

برای انجام این کار، در واقع می خواهید کمتر انجام دهید.

You can often simplify the way you're making those sounds.

شما اغلب می توانید روشی را که آن صداها را تولید می کنید ساده کنید.

So let's take a look at the EE as in she vowel.

بنابراین بیایید نگاهی به EE در واکه او بیندازیم.

Ee, ee, see, speaker-- my lips are not going wide.

ای، ای، ببین، بلندگو-- لب هایم باز نمی شوند.

Ee, ee.

ای، ای.

Instead, my tongue position is really helping to make this sound by closing off space in the mouth.

در عوض، موقعیت زبان من واقعاً با بستن فضای دهان به ایجاد این صدا کمک می کند.

The front and middle part of the tongue are moving up, closing off that space, my lips, relatively relaxed.

قسمت جلویی و وسط زبان به سمت بالا حرکت می کند، آن فضا را می بندد، لب های من نسبتاً شل شده اند.

Ee, ee, see, speaker--

ای، ای، ببین، گوینده--

Now, the ay as in say diphthong, ay, ay.

حالا، ay در می گویند دوفتون، آی، آی.

My jaw drops down, my tongue does move, but my lips, very relaxed.

آرواره ام پایین می آید، زبانم حرکت می کند، اما لب هایم خیلی آرام هستند.

Ay, ay, say, later.

آه، آه، بگو، بعدا.

How about the UH as in Push vowel?

در مورد UH در واکه Push چطور؟

For a lot of students, their lips round too much for this vowel sound.

برای بسیاری از دانش آموزان، لب های آنها بیش از حد برای این صدای مصوت گرد می شود.

Ooh, ooh, and it ends up sounding somewhere between an UH as in Push vowel,

اوه، اوه، و به پایان می رسد جایی بین UH مانند در واکه فشاری،

and an OO as in boo or new vowel sound.

و OO در صدای بو یا صدادار جدید.

Ooh, uh.

اوه، اوه

For the UH as in Push vowel, uh, uh, the lip corners, they round very subtly.

برای UH مانند Push واکه، اوه، اوه، گوشه های لب، بسیار ظریف گرد می شوند.

It's really a simple lip rounding, it's not extreme, it's not ooh but uh. Do you see that very subtle lip rounding?

این واقعا یک گرد کردن لب ساده است، نه افراطی، نه اوه اما اوه. آیا آن گرد شدن بسیار ظریف لب را می بینید؟

Uh, uh, push, push, push.

اوه، اوه، فشار، فشار، فشار.

So let's actually take a look at some native speakers using some of these words

بنابراین بیایید در واقع نگاهی به برخی از گویشوران بومی بیندازیم که از برخی از این کلمات استفاده می‌کنند

and see how they use their articulators to make them.

و ببینیم چگونه از بیانگرهای خود برای ساختن آنها استفاده می‌کنند.

And sound coming out of a small speaker like--

و صدایی که از یک بلندگوی کوچک بیرون می‌آید مانند -

The most powerful speaker in American history--

قوی‌ترین بلندگو در تاریخ آمریکا -

Learn how to be a speaker--

یاد بگیرید چگونه یک بلندگو باشید -

Do you notice how none of them pull really far wide?

آیا متوجه می‌شوید که هیچ‌کدام از آن‌ها واقعاً فاصله زیادی ندارند؟

In those examples of the word 'speaker', spoken by those native speakers, you didn't see the lips pull wide.

در آن نمونه‌های کلمه «گوینده» که توسط آن زبان‌های بومی به زبان می‌آید، لب‌ها را نمی‌بینید که باز شوند.

They were able to make that vowel sound with a lot less effort.

آنها توانستند آن مصوت را با تلاش بسیار کمتری تولید کنند.

How can I push myself--

چگونه می توانم به خودم فشار بیاورم--

People will push back against that--

مردم در برابر آن فشار خواهند آورد--

There's tremendous pushback from the community--

واکنش های شدیدی از طرف جامعه وجود دارد-- به

Notice for that word 'push', push, the speakers are not pushing their lips super far forward.

کلمه "فشار" توجه کنید، فشار دهید، بلندگوها لب های خود را خیلی جلو نمی برند.

Instead, it's a lot more relaxed, it's more subtle.

در عوض، بسیار آرام تر است، ظریف تر است.

Again, more relaxed quality.

باز هم کیفیت آرام تر.

It's premature for us to say there's a clear path forward.

برای ما زود است که بگوییم راه روشنی وجود دارد.

I would say that from an economic standpoint--

من می‌توانم بگویم که از نقطه‌نظر اقتصادی--

And they would come to 'em and say...

و آنها به سراغ آنها می‌آیند و می‌گویند...

For the ay diphthong in say, say, notice, they are using the tongue movement, not the lips.

برای دیفتونگ ay در بگویید، بگو، توجه کنید، آنها از حرکت زبان استفاده می‌کنند، نه از لب‌ها.

There's not a huge amount of effort going into this sound from the articulators.

تلاش زیادی برای این صدا از جانب سازندگان انجام نمی شود.

So don't over pronounce the sounds of American English.

بنابراین صداهای انگلیسی آمریکایی را بیش از حد تلفظ نکنید .

If there is a sound that you feel like you need tension to make,

اگر صدایی وجود دارد که احساس می‌کنید برای ایجاد آن به تنش نیاز دارید،

that you need to make this big movement from your articulators,

که باید این حرکت بزرگ را از طریق بیانگرهای خود انجام دهید، به

chances are you're probably over pronouncing it.

احتمال زیاد در تلفظ آن زیاده‌روی کرده‌اید.

See if you can relax it.

ببینید آیا می توانید آن را آرام کنید.

See if you can do less.

ببینید آیا می توانید کمتر انجام دهید.

Simplify the way you're making these sounds.

روش تولید این صداها را ساده کنید.

It will make you sound more like a native speaker.

این باعث می شود که شما بیشتر شبیه یک زبان مادری باشید.

Mistake number three: not being flexible with the sounds of American English.

اشتباه شماره سه: عدم انعطاف پذیری با صداهای انگلیسی آمریکایی.

So yes, we don't want to over pronounce and we want to be drilling relaxation

بنابراین بله، ما نمی‌خواهیم بیش از حد تلفظ کنیم و می‌خواهیم آرامش را ایجاد کنیم

and finding more flexibility from our articulators.

و انعطاف‌پذیری بیشتری را از مفاصل خود پیدا کنیم.

But now, I'm talking about flexibility once you know the vowel and diphthong sounds,

اما حالا، من در مورد انعطاف پذیری صحبت می کنم، زمانی که شما صداهای مصوت و دایفتونگ را بشناسید،

once you have a strong sense of these sounds.

زمانی که حس قوی از این صداها داشته باشید.

Some of my students want to be able to always pronounce those sounds exactly the same way.

برخی از دانش‌آموزان من می‌خواهند همیشه بتوانند آن صداها را دقیقاً به همین شکل تلفظ کنند. به

That way they can have tons of confidence that they're doing it right.

این ترتیب آنها می توانند اعتماد به نفس زیادی داشته باشند که این کار را به درستی انجام می دهند.

But what that ends up taking away from you is your ability to express yourself with the language.

اما چیزی که در نهایت از شما سلب می شود، توانایی شما برای بیان خود با زبان است.

With the music of American English, we use the vowels and diphthongs

با موسیقی انگلیسی آمریکایی، ما از مصوت ها و دوفتونگ ها

in different ways depending on what we're trying to express.

به روش های مختلف بسته به آنچه می خواهیم بیان کنیم استفاده می کنیم.

Sometimes English teachers talk about short vowels and long vowels.

گاهی اوقات معلمان انگلیسی در مورد مصوت های کوتاه و مصوت های بلند صحبت می کنند.

I tend to think this is kind of unhelpful when it comes to speaking like a native speaker,

من تمایل دارم فکر کنم که وقتی صحبت از صحبت کردن مثل یک زبان مادری به میان می‌آید، مفید نیست،

because we play with the length of all vowel sounds in order to express ourselves in different ways.

زیرا ما با طول همه صداهای صدادار بازی می‌کنیم تا خودمان را به روش‌های مختلف بیان کنیم.

Let's take an example.

بیایید یک مثال بزنیم.

The ih as in sit vowel.

ih در مصوت نشستن.

Often this is thought of as a very short vowel sound.

اغلب این به عنوان یک صدای مصوت بسیار کوتاه در نظر گرفته می شود.

But let's think about an example where we might want to lengthen it, to kind of hold it out.

اما بیایید به مثالی فکر کنیم که در آن ممکن است بخواهیم آن را طولانی کنیم، تا به نوعی آن را حفظ کنیم. فرض

Let's say I'm very frustrated with my child and they will not sit down,

کنید من از فرزندم بسیار ناامید هستم و او نمی نشیند،

it's and they're just, they're running all around and I need them to sit down, and I need to really let them know

این است و آنها فقط دارند، آنها همه جا می دوند و من نیاز دارم که آنها بنشینند، و من واقعا باید به آنها بگویم که

how serious I am.

چقدر جدی هستم. .

I might say: sit down.

ممکن است بگویم: بنشین.

Right? I might lengthen that ih as in sit vowel. Sit down.

درست؟ من ممکن است آن ih را مانند مصوت sit طولانی کنم. بشین

Okay, I'll sit down.

باشه میشینم

Right? Now that's very different than if a friend comes over and I want to invite them to have a seat,

درست؟ حالا این خیلی متفاوت است با اینکه اگر دوستی بیاید و من بخواهم آنها را دعوت کنم که یک صندلی بنشینند،

I might say: you want to sit down?

ممکن است بگویم: می خواهید بنشینید؟

You want to sit down?

میخوای بشینی؟

Sit, sit, sit, sit, sit.

بنشین، بنشین، بنشین، بنشین، بنشین.

Totally different, the way I'm handling that vowel sound.

کاملاً متفاوت است، روشی که من با آن صدای مصوت برخورد می کنم.

That play that you want to be able to have with the vowels and diphthongs of American English

آن بازی که شما می خواهید بتوانید با حروف صدادار و دوگانه انگلیسی آمریکایی داشته باشید،

is really important to practice. And so often when you're practicing,

تمرین کردن بسیار مهم است. و اغلب زمانی که در حال تمرین هستید،

you're just practicing the vowel or diphthong in one way.

فقط واکه یا دیفتونگ را به یک روش تمرین می کنید.

I would say, if you're practicing vocabulary, practice saying the word in different kinds of sentences,

من می گویم، اگر در حال تمرین واژگان هستید، گفتن کلمه را در انواع مختلف جملات،

in different situations in your mind.

در موقعیت های مختلف در ذهن خود تمرین کنید.

Talk to that child who won't sit down.

با آن کودکی که نمی نشیند صحبت کنید.

Talk to the friend who you want to offer a seat.

با دوستی که می خواهید صندلی پیشنهاد دهید صحبت کنید.

Try the words out in different situations,

کلمات را در موقعیت های مختلف امتحان کنید،

and see if you can be a little bit more playful with the vowels and diphthongs, with the music of your English.

و ببینید که آیا می توانید کمی با حروف صدادار و دیفتونگ، با موسیقی انگلیسی خود بازیگوش تر باشید. یک

How about another example?

مثال دیگر چطور؟

How about the EE as in she vowel?

در مورد EE در واکه او چطور؟

Often thought of as a bit of a longer vowel sound.

اغلب به عنوان یک صدای مصوت بلندتر در نظر گرفته می شود.

Ee, ee.

ای، ای.

But maybe if you're completely shocked and you just learned some news and you're kind of quiet,

اما شاید اگر کاملا شوکه شده باشید و به تازگی خبرهایی را یاد گرفته باشید و کمی ساکت باشید

and you're saying: I can't believe it. I can't believe it. Believe, believe.

و بگویید: باورم نمی شود. من نمی توانم آن را باور کنم. باور کن، باور کن در

There the EE as in she vowel happening very quickly, but I'm expressing this disbelief.

آنجا EE مانند واکه او خیلی سریع اتفاق می افتد، اما من این ناباوری را ابراز می کنم.

I can't believe it. I can't believe it.

من نمی توانم آن را باور کنم. من نمی توانم آن را باور کنم.

However, if I am just super excited about something, and: I just can't believe it! I cannot believe that happened.

با این حال، اگر من فقط در مورد چیزی فوق العاده هیجان زده هستم، و: من فقط نمی توانم آن را باور کنم! من نمی توانم باور کنم که این اتفاق افتاده است.

Right? There, I'm using it to be very long, I'm expressing myself in an entirely different way.

درست؟ در آنجا، من از آن برای مدت طولانی استفاده می کنم، من خودم را به روشی کاملاً متفاوت بیان می کنم.

Okay, let's stop and think about this.

خوب، بیایید بایستیم و در مورد این فکر کنیم. به

Think about a phrase in your own native language that can be used various ways,

عبارتی در زبان مادری خود فکر کنید که می تواند به روش های مختلف استفاده شود،

it could just be a translation of 'sit down' for example.

برای مثال می تواند فقط ترجمه ای از «نشستن» باشد.

Now think about the extremely different situations in which you might use this.

اکنون در مورد موقعیت های بسیار متفاوتی که در آن ممکن است از آن استفاده کنید فکر کنید.

Say that phrase out loud.

این عبارت را با صدای بلند بگویید.

Think about how much the quality of your voice changes depending on what you're trying to convey.

به این فکر کنید که کیفیت صدای شما بسته به چیزی که می خواهید منتقل کنید چقدر تغییر می کند.

So tom's point is if you try to make everything the same and just learn one version of every sound,

بنابراین هدف تام این است که اگر سعی کنید همه چیز را یکسان کنید و فقط یک نسخه از هر صدا،

one way of speaking English,

یک روش صحبت کردن به زبان انگلیسی را یاد بگیرید،

then you're probably going to miss some chances for expression that don't have to do with language itself.

احتمالاً فرصت‌هایی را برای بیان از دست خواهید داد که به خود زبان مربوط نیست.

So don't be afraid to play a little bit with emotion and language, volume, pitch, length, these kinds of things.

بنابراین از اینکه کمی با احساسات و زبان، حجم، زیر و بم، طول و این جور چیزها بازی کنید نترسید.

So I highly recommend practicing different situations when you're practicing your vocabulary.

بنابراین به شدت توصیه می‌کنم هنگام تمرین واژگان خود، موقعیت‌های مختلف را تمرین کنید.

Try it in different sentences.

آن را در جملات مختلف امتحان کنید.

See if you can play with the language a bit more.

ببینید آیا می توانید کمی بیشتر با زبان بازی کنید.

Because the more you do that the more you're gonna sound super natural, like a native speaker.

زیرا هرچه بیشتر این کار را انجام دهید، مانند یک زبان مادری، بسیار طبیعی به نظر خواهید رسید.

I think play is something that's really underrated in practice.

من فکر می کنم بازی چیزی است که در عمل واقعا دست کم گرفته می شود.

It can help you find more freedom in speaking

این می تواند به شما کمک کند آزادی بیشتری در صحبت کردن پیدا کنید

and that can loosen up your articulators, which is something that tom's already talked about.

و می تواند بیانگرهای شما را شل کند، چیزی که تام قبلاً در مورد آن صحبت کرده است.

Mistake number four: not listening like a native speaker.

اشتباه شماره چهار: گوش نکردن مثل یک زبان مادری.

Now, I've actually made an entire video on this topic talking about how to listen like a native speaker.

اکنون، من در واقع یک ویدیوی کامل در مورد این موضوع ساخته‌ام که در مورد نحوه گوش دادن مانند یک زبان مادری صحبت می‌کند.

So I'm not going to take a ton of time here to explain it.

بنابراین من در اینجا زمان زیادی را برای توضیح آن صرف نمی کنم.

But I want you to check that video out because it is super important to start listening for the music

اما من از شما می خواهم که آن ویدیو را بررسی کنید، زیرا بسیار مهم است که شروع به گوش دادن به موسیقی

underneath the words, as opposed to just listening for the words.

زیر کلمات کنید، نه فقط گوش دادن به کلمات.

When we listen for only the words, as a listener of American English,

وقتی ما به عنوان یک شنونده انگلیسی آمریکایی فقط به کلمات گوش می دهیم،

then we're just getting the comprehension, we're understanding what's being said,

آنگاه تازه درک می کنیم، آنچه گفته می شود را می فهمیم،

but we don't really understand how to imitate it.

اما واقعاً نمی فهمیم که چگونه از آن تقلید کنیم.

And being able to imitate the native speakers that you hear is incredibly important

و اینکه بتوانید از زبان مادری که می شنوید تقلید کنید، بسیار مهم است

in becoming able to sound more like a native speaker.

تا بتوانید بیشتر شبیه یک زبان مادری به نظر برسید.

So check that video out.

بنابراین آن ویدیو را بررسی کنید.

I'm going to give you a little hint, it's all about listening to the stressed syllables.

من قصد دارم یک اشاره کوچک به شما بدهم، همه چیز در مورد گوش دادن به هجاهای تاکیدی است.

You want to hear the music on the stressed syllables. Rachel calls it the shape of stress,

شما می خواهید موسیقی روی هجاهای تاکید شده را بشنوید. راشل آن را شکل استرس،

this up-and-down curve in the voice.

این منحنی بالا و پایین در صدا می‌نامد.

That's what you want to be listening for.

این چیزی است که شما می خواهید به آن گوش دهید.

Check that video out.

آن ویدئو را بررسی کنید

I'll put a link to that video at the end of this video.

در انتهای این ویدیو لینک آن ویدیو را قرار خواهم داد.

Mistake number five: trying to speak English perfectly.

اشتباه شماره پنج: تلاش برای صحبت کردن به طور کامل انگلیسی.

The thing is, nobody speaks English perfectly.

مسئله این است که هیچ کس به طور کامل انگلیسی صحبت نمی کند.

We all have our own little quirks in the way that we speak, and we all make mistakes, all the time.

همه ما در نحوه صحبت کردن خصلت های کوچک خود را داریم و همه ما همیشه اشتباه می کنیم. از

I'm asked to repeat myself the same way you are.

من خواسته شده است که حرفم را همان طور که هستی تکرار کنم.

Even my wife will ask me to repeat myself. I'll be unclear to the person who I speak to the most.

حتی همسرم از من می خواهد که حرفم را تکرار کنم. من برای کسی که بیشتر با چه کسی صحبت می کنم نامشخص خواهم بود.

So when someone asks you to repeat yourself, when you make those mistakes,

بنابراین وقتی کسی از شما می‌خواهد که خودتان را تکرار کنید، وقتی آن اشتباهات را مرتکب می‌شوید،

let's see if we can instead of getting super frustrated, and down and feeling like "Ugh, I'll never get this."

بیایید ببینیم به جای اینکه فوق‌العاده ناامید شویم، و احساس کنیم که "اوه، من هرگز این کار را نمی‌کنم" می‌توانیم.

know that you're just like a native speaker, you're making a mistake.

بدانید که شما دقیقاً مانند یک زبان مادری هستید، اشتباه می کنید.

So what do you do in those moments?

پس در آن لحظات چه کار می کنید؟

I say, celebrate a little bit. Realize "Oh! Awesome! I made a mistake! That's something I can improve upon!"

میگم یه کم جشن بگیر درک کنید "اوه! عالی! من اشتباه کردم! این چیزی است که می توانم آن را بهبود بخشم!"

maybe write down the mistake, practice it for next time.

شاید اشتباه را یادداشت کنید، آن را برای دفعه بعد تمرین کنید.

Whenever you actually become aware of a mistake you're making, it's a chance to celebrate,

هر زمان که واقعاً از اشتباهی که مرتکب می شوید آگاه شدید، فرصتی برای جشن گرفتن است،

because you are getting better. Two days ago, maybe you wouldn't have even known you made the mistake.

زیرا در حال بهتر شدن هستید. دو روز پیش، شاید حتی نمی دانستید که اشتباه کرده اید.

Now, you know. It's a huge thing.

حالا تو می دانی. این یک چیز بزرگ است.

So don't let mistakes get you down.

بنابراین اجازه ندهید اشتباهات شما را از بین ببرد.

Instead, look at mistakes as an opportunity.

در عوض به اشتباهات به عنوان یک فرصت نگاه کنید.

Making mistakes is your way forward.

اشتباه کردن راه پیش روی شماست. هر

The more mistakes you make, the more you'll have information to improve.

چه بیشتر اشتباه کنید، اطلاعات بیشتری برای بهبود خواهید داشت.

So that means you want to be speaking English a lot.

بنابراین این بدان معناست که شما می خواهید زیاد انگلیسی صحبت کنید.

Don't let the fear of making a mistake keep you from going out there and trying it, talking to people.

اجازه ندهید ترس از اشتباه کردن، شما را از بیرون رفتن و امتحان کردن آن و صحبت با مردم باز دارد.

When people say "What?" that's an awesome opportunity to maybe even say:

وقتی مردم می گویند "چی؟" این یک فرصت عالی است که شاید حتی بگویم:

what was it that I said that you didn't get?

چه چیزی بود که گفتم که به دست نیاوردی؟

Can you tell me why that was hard to understand?

می توانید به من بگویید چرا درک آن سخت بود؟

Let the mistakes be an opportunity for learning.

بگذارید اشتباهات فرصتی برای یادگیری باشد.

If you can do that, you will move forward so much faster. So I highly recommend, make a bunch of mistakes.

اگر بتوانید این کار را انجام دهید، خیلی سریعتر جلو خواهید رفت. بنابراین من به شدت توصیه می کنم، یک دسته از اشتباهات را انجام دهید.

Don't forget that one. Go make a mistake today!

اون یکی رو فراموش نکن برو امروز اشتباه کن!

All right, that's everything. So what do we want to remember?

بسیار خوب، همه چیز همین است. پس چه چیزی را می خواهیم به خاطر بسپاریم؟

You want to remember to take your face to the gym.

شما می خواهید به یاد داشته باشید که صورت خود را به باشگاه ببرید.

You want to remember to not over pronounce the sounds of American English.

باید به خاطر داشته باشید که صداهای انگلیسی آمریکایی را بیش از حد تلفظ نکنید.

You want to remember to play with the vowels and diphthongs

شما می خواهید به یاد داشته باشید که با حروف صدادار و دیفتونگ بازی کنید

so you can express yourself like a native speaker.

تا بتوانید مانند یک زبان مادری خود را بیان کنید.

You want to remember to listen like a native speaker.

شما می خواهید به یاد داشته باشید که مانند یک زبان مادری گوش دهید.

Oh! And don't even worry about making mistakes, right? Make 'em!

اوه! و حتی نگران اشتباه کردن نباشید ، درست است؟ آنها را درست کن

Oh! See? Tom was having fun playing.

اوه! دیدن؟ تام از بازی کردن لذت می برد.

That's everything from me.

این همه چیز از من است.

Thank you so much for watching, and as always, thanks so much for using Rachel's English.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم و مثل همیشه از اینکه از انگلیسی راشل استفاده کردید بسیار سپاسگزارم.