THIS IS WHY IT’S SO DIFFICULT: How to Speak American English | Learn English with FRIENDS

Some people might say Americans butcher the  pronunciation of English. We certainly do  

برخی از مردم ممکن است بگویند آمریکایی ها تلفظ انگلیسی را قصاب می کنند. ما مطمئناً کار

our own thing with it. Today we’re going to  study part of a scene from Friends to see:  

خودمان را با آن انجام می دهیم. امروز می‌خواهیم بخشی از صحنه‌ای از دوستان را مطالعه کنیم تا ببینیم:

what are all the things that  Americans do with spoken English?  

آمریکایی‌ها چه کارهایی را با مکالمه انگلیسی انجام می‌دهند؟

How does Rachel Greene speak so fast? It’s  all about rhythm and simplification. Studying  

چگونه ریچل گرین اینقدر سریع صحبت می کند؟ همه چیز مربوط به ریتم و ساده‌سازی است. مطالعه به

spoken English this way helps my students a ton with their English listening comprehension and  

زبان انگلیسی به این روش به دانش‌آموزانم کمک می‌کند تا درک شنیداری انگلیسی خود را بیشتر کنند و

also helps them speak English that’s more  smooth, natural, and easier to understand.  

همچنین به آن‌ها کمک می‌کند انگلیسی را راحت‌تر، طبیعی‌تر و قابل درک‌تر صحبت کنند.

Also, fresh off the press, click here or in the  video description to get a free cheat sheet, the  

همچنین، تازه از مطبوعات، اینجا یا در توضیحات ویدیو کلیک کنید تا یک برگه تقلب رایگان،

sounds of American English, it’s a great reference  tool and even I use it quite a bit. This is the  

صداهای انگلیسی آمریکایی را دریافت کنید، این یک ابزار مرجع عالی است و حتی من کمی از آن استفاده می کنم. این

scene we’ll use for our analysis. Rachel has just  found out that Chandler and Monica are dating,  

صحنه‌ای است که ما برای تحلیل خود از آن استفاده خواهیم کرد. ریچل به تازگی متوجه شده که چندلر و مونیکا با هم قرار دارند،

and she really wants to tell Joey.

و او واقعاً می‌خواهد به جوی بگوید.

Oh, Joey. I have such a problem.

اوه جوی من چنین مشکلی دارم.

Oh, well, your timing couldn’t be better. I  am putting out fires all over the place today.

اوه، خوب، زمان شما نمی تواند بهتر باشد. امروز در حال خاموش کردن آتش در همه جا هستم.

Okay, okay. Joey? I have  got to tell you something.

خوب خوب. جوی؟ باید یه چیزی بهت بگم

What? What? What is it, what is it?

چی؟ چی؟ چیست، چیست؟

Oh my God. It’s so huge. But you just have  to promise me – you can’t tell anyone.

اوه خدای من. خیلی بزرگ است اما شما فقط باید به من قول بدهید - نمی توانید به کسی بگویید.

Oh no, no, no. I don’t want to know.

اوه نه نه نه من نمی خواهم بدانم.

Now let’s do that analysis together.

حالا بیایید آن تحلیل را با هم انجام دهیم.

Oh, Joey.

اوه جوی

There’s a little bit of stress in her voice  here. Oh. A little bit of that up-down shape, Oh,  

اینجا کمی استرس در صدای او وجود دارد. اوه کمی از آن شکل بالا به پایین، اوه،

Joey, and then we have that very clear  up-down curve for a stressed syllable  

جوی، و سپس آن منحنی بسیار واضح بالا به پایین را برای یک هجای تأکید شده داریم

so the first syllable ‘Jo’ is what’s stressed.  The second syllable which is just the e vowel,  

بنابراین هجای اول «جو» همان چیزی است که تأکید می‌شود. هجای دوم که فقط مصوت e است،

Joey, ee, it just comes on the way down  doesn’t have it’s own separate shape or feel,  

Joey, ee، فقط در مسیر پایین می آید شکل یا احساس جداگانه خود را

it’s just falling away from that stressed  syllable so it’s really smooth. Joey.

ندارد،   فقط از آن هجای تأکید شده دور می شود بنابراین واقعاً صاف است. جوی.

Oh, Joey.

اوه جوی

I have such a problem.

من چنین مشکلی دارم.

Normally, we would say problem. Really  clear first syllable stress and a very  

به طور معمول، ما می گوییم مشکل. واقعاً استرس هجای اول واضح و

short second syllable but she’s bringing a lot  of stress and energy to this word, ‘problem’.  

هجای دوم بسیار کوتاه است، اما او استرس و انرژی زیادی به این کلمه، «مشکل» وارد می‌کند.

And she really holds on to that second  syllable so it also feels stressed.

و او واقعاً هجای دوم را نگه می‌دارد، بنابراین احساس استرس نیز می‌کند.

I have such a problem.

من چنین مشکلی دارم.

Problem. So, it would be  really common for um, to just  

مسئله. بنابراین، برای ما بسیار معمول است که

be like the e in Joey and just come down  away from that stressed syllable pro,  

فقط مانند e در جوی باشیم و از آن مشکل هجای حرفه‌ای پرت‌کم فاصله بگیریم

problem. But here it’s got its own  separate shape for stress and emphasis.

. اما در اینجا شکل جداگانه‌ای برای استرس و تاکید دارد.

problem.

مسئله.

Problem. The letter o makes the ah as in  father vowel here and the e is the schwa,  

مسئله. حرف o در اینجا ah را مانند واکه پدر می کند و e schwa،

problem, lem, lem. But she does put  a little bit more of a vowel in there  

مشکل، lem، lem است. اما او به دلیل نگه داشتن آن، کمی بیشتر یک مصوت را در آنجا

because of holding it out. So I think we can think  of that as the u vowel like in butter. Probleem.

قرار می دهد. بنابراین من فکر می‌کنم که می‌توانیم آن را به عنوان واکه u مانند کره در نظر بگیریم. مشکل

Problem.

مسئله.

The other words definitely less stressed than our  noun here, I have such a, I have such a. But there  

کلمات دیگر قطعاً کمتر از اسم ما در اینجا استرس دارند، من چنین دارم، چنین دارم.

is some on the word such, “I have such a”. And  notice the ch sound links right into the schwa,  

اما برخی از این کلمه وجود دارد، "من چنین چیزی دارم". و به پیوندهای صوتی ch دقیقاً به schwa توجه کنید،

a nice smooth ending consonant to beginning  vowel link such a, such a, such a. I have such a.

یک همخوان خوب با پایان صاف برای شروع پیوند مصوت مانند a, such a, such a. من چنین دارم

I have such a--

من چنین

So I in have said really quickly.  I have, I have, I have, I have.

چیزی دارم - بنابراین من خیلی سریع گفتم. دارم، دارم، دارم، دارم.

You don’t want to make more of it that.  We want the contrast of the short words,  

شما نمی خواهید بیشتر از این کار کنید. ما تضاد کلمات

the short syllables with the long words  and long syllables. I have, I have, I have,  

کوتاه، هجاهای کوتاه با کلمات بلند و هجاهای بلند را می خواهیم. من دارم، دارم، دارم،

I have such. I have such a. One down shape  of stress in those four words. I have such a.

چنین دارم. من چنین دارم یک شکل پایین از استرس در آن چهار کلمه. من چنین دارم

I have such a.

من چنین دارم

I have such a problem.

من چنین مشکلی دارم.

I have such a problem.

من چنین مشکلی دارم.

I have such a problem.

من چنین مشکلی دارم.

Oh, well--

اوه، خوب -

Oh, well. Both of those are going up. Up, well.  

اوه، خوب. هر دوی اینها در حال بالا رفتن هستند. بالا، خوب

The word well not pronounced too clearly. Well,  well, well, well, uhuhuhl. A little bit of a w  

این کلمه خیلی واضح تلفظ نمی شود. خوب، خوب، خوب، خوب، اوهو کمی احساس می‌شود

maybe a schwa or an f feel with a dark l  well well. But it’s short, it’s not stressed.

شاید یک schwa یا f با یک تاریکی خوب. اما کوتاه است، استرس ندارد.

Oh, well--

اوه، خوب -

Your timing couldn’t be better.

زمان شما نمی تواند بهتر باشد.

So let’s just look at this part of  his phrase and I want you to think  

پس بیایید فقط به این قسمت از عبارت او نگاه کنیم و می‌خواهم به این فکر

about what are the stressed syllables like we  had such and problem in this first sentence.  

کنید که هجاهای تاکیدی مثل ما در جمله اول چه مشکلی داشتیم.

Where do you find you want to move a little  bit? Maybe move your head a little bit.  

کجا می‌خواهید کمی جابه‌جا شوید ؟ شاید سرت را کمی تکان بده.

What do you think are the most stressed  syllables with that peak of stress?

فکر می‌کنید بیشترین هجاها با آن اوج استرس کدامند؟

Your timing couldn’t be better.

زمان شما نمی تواند بهتر باشد.

I feel it. Your timing couldn’t be better.  On this first syllable of time, your timing,  

من آنرا حس میکنم. زمان شما نمی تواند بهتر باشد. در این اولین هجای زمان، زمان‌بندی شما

the first syllable of timing, your timing couldn’t  be better. But it’s all smooth, we don’t have any  

،   اولین هجای زمان‌بندی، زمان‌بندی شما نمی‌تواند بهتر باشد. اما همه چیز روان است، ما هیچ

skips or break, everything’s either leading up  to a stressed syllable or coming away from it.  

پرش یا شکستی نداریم، همه چیز یا به یک هجای تاکیدی منتهی می‌شود یا از آن دور می‌شود.

So the word your, that’s not reduced. Said your,  your, your. Very fast, simplify as much as you  

بنابراین کلمه شما، که کاهش نمی یابد. گفت تو، تو، تو. بسیار سریع، تا جایی که می توانید ساده کنید

can. Your, your, your, your timing. Now here  we have a stressed syllable it begins with a t,  

. زمان شما، شما، شما، شما. اکنون اینجا یک هجای تأکید داریم که با t شروع می‌شود،

that is a true t. A lot of our t’s in English  change to other sounds but this is a true t,  

که یک t واقعی است. بسیاری از t های ما در انگلیسی به صداهای دیگر تغییر می کنند، اما این یک t واقعی است،

your timing. And as I say that, do  you hear the melody of my voice?  

زمان شما. و همانطور که من این را می گویم، آیا آهنگ صدای من را می شنوید؟

Ahh, ahh, your timing, your timing. With that up  down shape of stress for the stressed syllable.

آه، آه، زمان شما، زمان شما. با آن شکل بالا پایین استرس برای هجای تاکید شده.

Your timing--

زمان‌بندی شما - بهتر از این

couldn’t be better.

I want to pop in for a huge thanks  to all my supporters here on YouTube,  

نمی‌توانست باشد.

می‌خواهم از همه حامیانم در اینجا در YouTube تشکر فراوان کنم،

everyone who has joined my channel, they get  special badges to make their comments pop,  

همه کسانی که به کانال من پیوسته‌اند، نشان‌های ویژه‌ای دریافت می‌کنند تا نظرات خود را برجسته کنند،

early release of videos when available,  access to members-only posts and videos,  

انتشار زودهنگام ویدیوها در صورت موجود بودن، دسترسی به پست‌ها و ویدیوهای مختص اعضا،

and the top tier gets a free monthly audio  lesson. Thank you! Click JOIN to learn more.

و ردیف برتر یک درس صوتی ماهانه رایگان دریافت می کند . متشکرم! برای کسب اطلاعات بیشتر روی JOIN کلیک کنید.

Couldn’t be, couldn’t be. So the  word l in the word could is silent,  

نمی تواند باشد، نمی تواند باشد. بنابراین کلمه l در کلمه could ساکت است

the vowel there is the same vowel that we  have in push, book, here it’s spelled as ‘ou’.  

،    مصوت وجود دارد همان مصوتی است که در push, book داریم، اینجا به صورت «ou» نوشته می‌شود.

In push, it’s spelled with just the u,  

در فشار، فقط با u،

and in book it’s spelled with ‘oo’. But it’s  the same sound on all of these words, uh, uh.  

و در کتاب با «oo» املا می شود. اما صدای همه این کلمات یکسان است، اوه، اوه.

Could, could, couldn’t be.

می تواند، می تواند، نمی تواند باشد.

couldn’t be--

نمی

couldn’t be better.

تواند - نمی تواند بهتر باشد.

Let’s listen to just “couldn’t be better.” You  

بیایید فقط به «بهتر از این نمی‌توانست» گوش کنیم. شما

tell me what you think you’re hearing with this  n’t contraction. Are you hearing tt, a true t?

به من بگویید که فکر می کنید با این انقباض چه چیزی می شنوید. آیا tt را می شنوید، یک T واقعی؟

couldn’t be better.

نمی تواند بهتر باشد

N’t contractions, we have three possibilities  there. We have the least common true t, couldn’t,  

نه انقباض، ما در آنجا سه ​​احتمال داریم. ما کمترین رایج ترین t صحیح را داریم، نمی توانستیم،

couldn’t be. That’s not what we hear. Then we  couldn’t be. Couldn’t be with a little break,  

نمی توانستیم باشد. این چیزی نیست که ما می شنویم. سپس ما نمی‌توانستیم باشیم. نمی‌توانم با کمی استراحت

a little stop of air, that’s the stop  t. That’s fairly common. Couldn’t be.  

، کمی توقف هوا، این توقف است . این نسبتاً رایج است. نمی تواند باشد.

But actually, what I’m hearing is the  third pronunciation which is no t at all,  

اما در واقع، آنچه که من می‌شنوم، تلفظ سوم است که اصلاً t نیست،

t dropped right from n smoothly into b  with no break. Couldn’t be, couldn’t be.

t مستقیماً از n به b بدون وقفه کاهش یافته است . نمی تواند باشد، نمی تواند باشد.

couldn’t be better.

نمی تواند بهتر باشد

So keep that in mind when you’re  looking at n apostrophe t words,  

بنابراین زمانی که به n واژه‌های آپاستروف نگاه می‌کنید، این را در نظر داشته باشید

the least common pronunciation by far is a true t.

،   کمترین تلفظی که تا به حال وجود دارد یک t واقعی است.

couldn’t be better.

نمی تواند بهتر باشد

couldn’t be better. Ahuhuh. Two  up-down shapes of stress, the tt  

نمی تواند بهتر باشد آهووو دو شکل استرس از بالا به پایین، tt

here is a flap t, the tongue just  flaps against the roof of the mouth  

در اینجا یک فلپ t است، زبان فقط به سقف

[flap], better, better.

دهان می‌چرخد، بهتر، بهتر.

couldn’t be better.

نمی تواند بهتر باشد

Some students find it tricky to  go from flap t into the schwa r  

برخی از دانش‌آموزان رفتن از flap t به schwa r

which is the ending of this word, better.  So the tongue bounces against the roof of  

که انتهای این کلمه است، مشکل است. بنابراین زبان به پشت بام می‌چرخد

the then the tip pulls back a little bit  so it’s not touching anything. Be-tter.  

، سپس نوک آن کمی عقب می‌آید تا با چیزی تماس نگیرد. بهتر.

I always encourage students  to hold out the sound before  

من همیشه دانش‌آموزان را تشویق می‌کنم که صدا را قبل

and after a flap t to help them focus on that  clean quick movement holding out that errr,  

و بعد از یک فلپ t نگه دارند تا به آنها کمک کنم روی آن حرکت سریع و تمیز با نگه داشتن آن err،

r schwa combination, errr will also help  you focus in on that sound. Be-tter. Better.

r schwa ترکیبی، err نیز به شما کمک کند روی آن صدا تمرکز کنید. بهتر. بهتر.

couldn’t be better.

نمی تواند بهتر باشد

I am putting out fires.

دارم آتش را خاموش می کنم

I am putting out fires. So it’s very  common to speak with the contraction  

دارم آتش را خاموش می کنم بنابراین بسیار معمول است که با انقباض صحبت کنید

‘I’m’ but here he is stressing I so he  doesn’t make that a contraction. I am.

«من هستم»، اما در اینجا او بر من تأکید می‌کند تا آن را به انقباض تبدیل نکند. من هستم.

I am--

I am putting out fires all over the place.

من هستم-- دارم آتش را در همه جا خاموش می کنم.

I am putting out fires. So we have an idiom  here. We have stress on the stressed syllable  

دارم آتش را خاموش می کنم بنابراین ما در اینجا یک اصطلاح داریم. ما روی هجای تاکید شده پودینگ تاکید داریم

of pudding. Put now fires all over the  place. First syllable of over also stress.

. اکنون همه جا را آتش بزنید. هجای اول بیش از حد نیز تاکید می کند.

I am putting out fires all over the place.

در حال خاموش کردن آتش در همه جا هستم.

So the flap t just like in better. This sounds  like the d between vowels in American English  

بنابراین تی فلپ فقط در بهتر است. در انگلیسی آمریکایی مانند d بین حروف صدادار به نظر می‌رسد،

so this word actually sounds just like  this word “pudding” which is a dessert.  

بنابراین این کلمه در واقع دقیقاً شبیه کلمه «پودینگ» است که یک دسر است.

Because d between vowels sounds the same  as t between vowels, we call that a flap t,  

از آنجایی که d بین مصوت ها مانند t بین مصوت ها است، ما آن را یک flap t می نامیم،

now he doesn’t say pudding with  the ing ending, he actually  

حالا او نمی گوید پودینگ با پایان ing، در واقع

switches the ing to an in ending puttin, puttin.

ing را به یک در پایان Putin، puttin تغییر می دهد.

I am putting out--

من می‌فرستم--

And when we do that, it changes actually  the t pronunciation if you can believe it.  

و وقتی این کار را انجام می‌دهیم، اگر بتوانید آن را باور کنید، در واقع تلفظ t تغییر می‌کند.

Changing the ending actually changes  how we pronounce the middle consonant  

تغییر پایان در واقع نحوه تلفظ صامت میانی را تغییر می‌دهد.

I’m not getting into all the details that has  to do with the sounds in between but basically  

من به تمام جزئیات مربوط به صداهای میانی نمی‌پردازم، اما

it turns into a flap t into a stop t. Puttin,  puttin. So I’m going to go ahead and erase  

اساساً به یک flap t به یک توقف t تبدیل می‌شود. پوتین، پوتین. بنابراین من می‌روم و

flap t because I don’t want to confuse anybody  when you’re going back looking at it. So putting  

flap t را پاک می‌کنم، زیرا نمی‌خواهم کسی را گیج کنم وقتی شما به آن نگاه می‌کنید. بنابراین،

ing ending we’re going to make that a flap t.  

با پایان دادن به آن، آن را به یک فلپ تبدیل می کنیم.

But if we make that an in ending then we change it  to a stop t, putting, putting. I am putting out.

اما اگر آن را a در پایان قرار دهیم، آن را به یک توقف t، قرار دادن، قرار دادن تغییر می دهیم. دارم بیرون میارم

I am putting out--

من در

I am putting out fires all over the place.

حال خاموش کردن هستم - همه جا آتش را خاموش می کنم.

Actually I would say we have some stress on out as  well. Putting out, another stop t. Fires all over.  

در واقع می‌توانم بگویم که ما هم استرس داریم. خاموش کردن، یکی دیگر از توقف t. همه جا آتش گرفته

Why is this a stop t? Well, the t is a stop t, the  general rule is when it’s followed by a consonant  

چرا این یک توقف است؟ خوب، t یک توقف t است، قانون کلی این است که پس از آن یک صامت  ،

so here it is followed by a consonant  so we’re going to make that a stop t,  

پس در اینجا با یک صامت دنبال می‌شود، بنابراین ما می‌خواهیم آن را توقف t،

putting out fires, putting out fires. Now, the  ending z sound of fires links into the next word.  

خاموش کردن آتش، خاموش کردن آتش‌ها انجام دهیم. اکنون، صدای پایان z آتش سوزی به کلمه بعدی پیوند می خورد.

This is the ah as in law vowel and it’s  really common to link ending consonants  

این مصوت ah در قانون است و پیوند صامت‌های پایانی   به مصوت‌های ابتدایی بسیار رایج است،

into beginning vowels so it almost sounds like  the ending consonant begins to the next word.  

بنابراین تقریباً به نظر می‌رسد که  همخوان پایانی با کلمه بعدی شروع می‌شود.

So you could think of the as zall, zall,  zall, zall, zall. Fires all, fires all over.

بنابراین شما می توانید به عنوان زال، زال، زال، زال، زال فکر کنید. همه جا آتش می گیرد، همه جا آتش می گیرد.

putting out fires all over the place.

خاموش کردن آتش در همه جا

And that’s how we get that really smooth character  of American English. Fires all over the place.

و اینگونه است که ما به آن شخصیت واقعاً نرم انگلیسی آمریکایی دست می‌یابیم. آتش سوزی در همه جا.

fires all over the place.

آتش سوزی در همه جا

Here again we have an ending consonant and  beginning vowel. Vowel or diphthong in this  

در اینجا دوباره یک صامت پایانی و مصوت ابتدایی داریم. مصوت یا دیفتونگ در این

case the o as in no diphthong so we want to take  the l, lover, lover, allover, all over the place.

مورد o در هیچ دوفتانگی نیست، بنابراین می‌خواهیم l، عاشق، عاشق، سراسر، را در همه جا بگیریم.

all over the place.

همه جا

all over the place today.

امروز در همه جا

all over the place today. Then again a little  bit more stress on the second syllable of  

امروز در همه جا سپس دوباره کمی بیشتر روی هجای دوم

today. A few things, the most stress here  really is in the vowel or the diphthong o  

امروز تاکید کنید. چند مورد، بیشترین استرس در اینجا واقعاً در مصوت یا دوگانه o است

and you can see he moves  his head on that all over.  

و می‌توانید ببینید که او سرش را روی آن تکان می‌دهد.

Sometimes Americans will add a physical gesture  to our most stressed syllable for emphasis.  

گاهی آمریکایی‌ها برای تاکید، یک حرکت فیزیکی به پر استرس‌ترین هجای ما اضافه می‌کنند.

That’s a good clue that that’s the syllable  that you want to put your energy towards.

این یک سرنخ خوب است که می‌خواهید انرژی خود را روی آن صرف کنید.

all over the place--

all over the place today.

همه جا - امروز در همه جا.

All over the place today. I want to talk to  a second about the last word. People see to  

امروز همه جا می‌خواهم یک ثانیه درباره آخرین کلمه صحبت کنم. مردم

when they want to say to. But this is always  tt with a schwa, don’t make the u vowel make  

وقتی می‌خواهند به آن بگویند، می‌بینند. اما این همیشه tt با یک schwa است، امروز واکه u

it much faster to, to, today. And this t can be  a trues t or a flap it, he is making it a true t.  

را خیلی سریع‌تر به «to» تبدیل کنید. و این t می‌تواند یک t واقعی یا یک تلنگر باشد، او آن را به t واقعی تبدیل می‌کند.

So this word is today. Not  today but today, today, today.

پس این کلمه امروز است. نه امروز، امروز، امروز، امروز.

all over the place--

all over the place today.

همه جا - امروز در همه جا.

The syllable er plus the words the in place,  they’re unstressed, they’re said more quickly.  

هجای er به اضافه کلمات در جای خود قرار دارند، بدون تأکید هستند، سریع‌تر گفته می‌شوند.

For the place, for the place, for the place.  So you need to take some of the clarity out,  

برای مکان، برای مکان، برای مکان. بنابراین باید مقداری از وضوح،

some of your voice out some of the energy out  in order to be able to make them that quickly  

مقداری از صدای خود را مقداری از انرژی بیرون بیاورید تا بتوانید آنها را به سرعت ایجاد کنید

so we have that important contrast of stressed and  unstressed. Now the word ‘the’. I’m going to give  

بنابراین ما آن تضاد مهم استرس و بدون استرس را داشته باشیم. حالا کلمه "the". می‌خواهم به

you a trick, a tip for a word like the that  starts with the voiced th and is unstressed.  

شما ترفندی بدهم، نکته‌ای برای کلمه‌ای مانند آن که با کلمه‌ی صدادار شروع می‌شود و بدون تاکید است.

We have the, this, these those, that,  quite a few common words that follow  

ما چند کلمه متداول داریم، این، این، آن، آن، که از

this pattern of unstressed and beginning with a  voiced th. For those words, you don’t actually  

این الگوی بدون تاکید پیروی می‌کند و با یک حرف صدا شروع می‌شود. برای این کلمات، در واقع مجبور نیستید

have to bring your tongue tip all the way through  the teeth. The, you don’t have to make it that  

نوک زبان خود را تا انتها از دندان‌ها بیاورید. لازم نیست آن را

clearly. But you don’t want to put your tongue  to the roof of the mouth because then it will  

به وضوح بیان کنید. اما شما نمی‌خواهید زبانتان را روی سقف دهان بگذارید، زیرا در این صورت

start to sound like duh, a d and we do not want  that. So in order to make it sound like a th  

شروع به صدایی می‌کند که به نظر می‌رسد و ما این را نمی‌خواهیم. بنابراین، برای اینکه به جای اینکه زبانتان به سقف دهان برسد، آن را شبیه به یک صدا

rather than having your tongue  tip at the roof of the mouth,  

کنید ،

have it touching the backs of the teeth. The, the,  the, the, the, the, the, the. That will help it  

بگذارید پشت دندان‌ها را لمس کند. ،،،،، این به آن کمک می‌کند که

sound like a th. And it will also help you make it  more quickly. The, the, the, the, the. The place,  

صدایی شبیه به یک ثانویه داشته باشد. و همچنین به شما کمک می‌کند آن را سریع‌تر انجام دهید. ، ، ، ، ، مکان

the place, the place. Notice those are low  in pitch and a little quiet? Those are some  

، مکان، مکان. توجه داشته باشید که صدای آنها کم است و کمی ساکت هستند؟ اینها برخی

of the qualities of unstressed syllable. The  place, the place, the place, the place today.

از ویژگی‌های هجای بدون تأکید هستند. مکان، مکان، مکان، مکان امروز.

all over the place today.

امروز در همه جا

What does the idiom mean “to put out  fires”? Or “to put out fires all over  

اصطلاح «خاموش کردن آتش» به چه معناست؟ یا "برای خاموش کردن آتش در همه

the place”? This means deal with problems.  So if a situation, a problem has risen  

جا"؟ این یعنی مقابله با مشکلات. بنابراین، اگر موقعیتی، مشکلی پیش آمده است

and you have to deal with it, you can say, uh,  alright, I guess I’ll go out put out that fire.

و شما باید با آن کنار بیایید، می‌توانید بگویید، اوه، خوب، حدس می‌زنم آن آتش را خاموش کنم.

I am putting out fires all over the place today.

امروز همه جا را خاموش می کنم.

Okay, okay.

خوب خوب.

Okay, okay. She’s making that with first syllable  stress. That word can have either first or second  

خوب خوب. او این را با استرس هجای اول می‌سازد. آن کلمه می‌تواند دارای تاکید هجای اول یا دوم

syllable stress. You can say, okay or okay. And  here she’s doing that first syllable stress, okay,  

باشد. شما می توانید بگویید، خوب یا خوب. و اینجا او همان تاکید هجای اول را انجام می‌دهد، باشه،

okay. Now that is an o diphthong in that  first syllable so make sure you’re moving  

خب. اکنون این دو هجای اول است، پس مطمئن شوید که

your lips a little bit, Ou. they have to  round in more, that movement gives us the  

لب‌هایتان را کمی تکان می‌دهید، او. آنها باید بیشتر گرد شوند، این حرکت

change which gives us the full quality of  the diphthong, ou, ou, uo, ou. Okay, okay.

تغییری را به ما می دهد که کیفیت کامل دیفتونگ، او، او، او، او را به ما می دهد. خوب خوب.

Okay, okay.

خوب خوب.

Joey?

جوی؟

Joey? Joey? The questioning intonation going  up, she’s about to ask something of him,  

جوی؟ جوی؟ لحن پرسشگر بالا می رود، او می خواهد چیزی از او بپرسد،

she wants permission to tell him this big secret.  So earlier, she said “Joey.” and it went down,  

او اجازه می خواهد تا این راز بزرگ را به او بگوید. بنابراین قبل از آن، او گفت: "جوی." و پایین آمد،

the statement intonation here. Joey? it’s going up  questioning intonation and again, that unstressed  

لحن بیانیه در اینجا. جوی؟ این هجای بدون تاکید

syllable at the end doesn’t have its own shape,  it just comes into the rise of the voice, “Joey?”

در انتها شکل خودش را ندارد، فقط صدای "جوی؟" بلند می شود.

Joey?

جوی؟

I have got to tell you something.

باید یه چیزی بهت بگم

Okay now, let’s see if you can guess upon  

خوب حالا، بیایید ببینیم که آیا می توانید با

hearing this sentence three times.  What is the most stressed word?

شنیدن این جمله سه بار حدس بزنید. پر استرس ترین کلمه چیست؟

I have got to tell you something.

باید یه چیزی بهت بگم

It’s the one that’s the loudest, the most  stressed, got. I have got to tell you something.  

این صدایی است که بیشترین، بیشترین استرس را دارد. باید یه چیزی بهت بگم

Also sometimes for emphasis, we’ll put  a little break before or a little break  

همچنین گاهی اوقات برای تاکید، یک استراحت کوچک را قبل یا کمی استراحت

after a stressed word and it doesn’t fit  into the flow of the sentence as much.

بعد از یک کلمه تاکیدی قرار می دهیم و آنقدر در جریان جمله نمی گنجد.

I have got to tell you something.

باید یه چیزی بهت بگم

So we have stress on I. I have got. And  now we have an ending t and a beginning t,  

بنابراین ما روی من استرس داریم. و اکنون ما یک t پایان و یک t ابتدایی داریم،

she is linking those with a single but clear  and fully released true t. Got to, got to.

او آن‌ها را با یک t واقعی اما واضح و کاملاً آزاد پیوند می‌دهد. رسیدم، رسیدم.

I have got--

من باید -

I have got to tell you something.

باید چیزی به شما بگویم.

Got to. So the vowel in the word to  reduces to the schwa just like in today.  

به. بنابراین مصوت در کلمه to مانند امروز به schwa کاهش می یابد.

That’s not two day and this isn’t two.  This is to. Got to tell you something.

این دو روز نیست و این دو روز نیست. این برای. باید یه چیزی بهت بگم

got to tell you something.

باید یه چیزی بهت بگم

I have got to tell you something. We have two  more stressed words here, we have to tell. Again,  

باید یه چیزی بهت بگم ما باید بگوییم که اینجا دو کلمه تاکیدی دیگر داریم. دوباره،

with a true t. So we have two true t’s here.  One, linking got and to and one beginning the  

با t واقعی. بنابراین ما در اینجا دو t واقعی داریم. یکی، پیوند داده شد و به و یکی شروع

stressed word tell. Tell you something. So the  word something is stressed but any stressed  

کلمه تاکیدی بگویید. یه چیزی بهت بگم بنابراین کلمه چیزی تاکید دارد اما هر

word only has one stressed syllable. So thing,  still unstressed, thing, thing, something.

کلمه تاکیدی فقط یک هجای تاکید دارد. چیزی، هنوز بدون استرس، چیز، چیز، چیزی.

got to tell you something.

باید یه چیزی بهت بگم

The letter o in got it the ah as in father vowel.  The letter oh in to is the schwa vowel and the  

حرف o در آن را مانند ah در واکه پدر دریافت کرد. حرف oh in to مصوت schwa و

letter o in something is the uh as in butter  vowel. Up here, the letter o was the o as in no  

حرف o در چیزی مانند uh در واکه کره است. در اینجا، حرف o در دو

diphthong. That is one of the things that is so  tricky about American English. The letters don’t  

خطی no  بود. این یکی از چیزهایی است که در مورد انگلیسی آمریکایی بسیار مشکل است. حروف

have just one sound that they can represent. It  makes both pronunciation and spelling tricky.

فقط یک صدا ندارند که بتوانند نشان دهند. هم تلفظ و هم املا را مشکل می کند.

got to tell you something.

باید یه چیزی بهت بگم

Let’s just listen to “to tell you something.”  and I want you to listen to the music of that.  

بیایید فقط به "چیزی به شما بگویم" گوش کنیم. و من از شما می خواهم که به موسیقی آن گوش دهید.

The up-down shapes of stress on tell and some.

اشکال بالا-پایین استرس در گفتن و برخی.

to tell you something.

تا یه چیزی بهت بگم

It almost feels like a song, doesn’t it?

تقریباً شبیه یک آهنگ است، اینطور نیست؟

to tell you something.

تا یه چیزی بهت بگم

Let’s talk a little bit about the l in  the word “tell”. So that’s a true t,  

بیایید کمی در مورد l در کلمه "بگو" صحبت کنیم. بنابراین این یک t درست است،

e as in bed l. And when the l comes after the  vowel or diphthong in the syllable which here  

e همانطور که در رختخواب l. و وقتی l بعد از مصوت یا دوفتونگ در هجا می آید که در

it’s s so it comes after then it’s called a  dark l. And Americans usually don’t lift their  

اینجا s است بنابراین بعد از آن می آید، به آن یک L تاریک می گویند. و آمریکایی‌ها معمولاً

tongue tip for that dark l. They usually  make that sound a different way, uhl, uhl,  

نوک زبان خود را برای آن لِ تیره بلند نمی‌کنند. آنها معمولاً با پشت زبان آن صدا را به گونه ای متفاوت تولید می کنند،

with the back of the tongue so the tongue tip is  down. The back of the tongue presses down and back  

به طوری که نوک زبان پایین باشد. پشت زبان کمی به سمت پایین و عقب فشار می آورد

a little bit. uhl, uhl, uhl. And then we usually  don’t lift the tongue tip. If the next word begins  

. اوهل، اوهل، اوهل و سپس ما معمولاً نوک زبان را بلند نمی‌کنیم. اگر کلمه بعدی

with a vowel or diphthong, then we might to  link in just like we did on the previous page.  

با یک مصوت یا دیفتونگ شروع می‌شود، می‌توانیم مانند صفحه قبل پیوند دهیم.

Here, when we were linking the word all and over,  it was a dark l because it’s at the end of the  

در اینجا، زمانی که کلمه را مرتباً به هم پیوند می‌دادیم، یک لغت تیره بود زیرا در انتهای

word but because of the linking it feels like it’s  the beginning of the word so we do lift the tongue  

کلمه است، اما به دلیل پیوند دادن به نظر می‌رسد که این کلمه ابتدای کلمه است، بنابراین در این صورت نوک زبان را بلند می‌کنیم.

tip in that case if it’s linking into a vowel  or diphthong. But here, the next word is you,  

این به یک مصوت یا دیفتونگ پیوند می‌خورد. اما در اینجا، کلمه بعدی شما هستید،

in this case that first sound is acting like  a consonant, sometimes the combination is  

در این مورد آن صدای اول مانند یک صامت عمل می کند، گاهی اوقات این ترکیب

more of a diphthong, here it’s acting  more as a consonant, the y consonant,  

بیشتر شبیه یک دوفتونگ است، در اینجا بیشتر به عنوان یک صامت عمل می کند، همخوان y،

tell-you. So I’m making that smoothly with no  lift of the tongue tip. Tell. This sound here  

به شما می گوید. بنابراین من آن را به آرامی و بدون بلند کردن نوک زبان درست می‌کنم. بگو این صدا در

is the dark sound made with the back of the  tongue. Tell, uhl, uhl, uhl, uhl, uhl, uhl.  

اینجا  صدای تیره‌ای است که با پشت زبان ایجاد می‌شود. بگو، اُهل، اُهل، اُهل، اُهل، اُهل، اُهل.

If you’re confused by the dark l,  it is a bit of a confusing sound,  

اگر با تاریکی گیج شده‌اید ، صدای آن کمی گیج‌کننده است،

I do have some videos on it, you can look them  up on my Youtube channel.Tell you something.

من چند ویدیو روی آن دارم، می‌توانید آن‌ها را در کانال یوتیوب من جستجو کنید. چیزی به شما بگویم.

to tell you something.

تا یه چیزی بهت بگم

Now the th in something, that is an  unvoiced th so the tongue tip does  

در حال حاضر th در چیزی، که یک th بدون صدا است، بنابراین نوک زبان

have to come through the teeth there.  Don’t hold the air though or force it,  

باید از دندان‌ها عبور کند. هوا را نگه ندارید یا به زور آن را فشار ندهید،

thh, thhh. The air should be able to  move freely. Something, something.

thh، thhh. هوا باید بتواند آزادانه حرکت کند. چیزی چیزی.

you something.

تو چیزی

You something.

تو یه چیزی

What? What is it? What is it?

چی؟ چیست؟ چیست؟

What? What is it? What is it?

چی؟ چیست؟ چیست؟

What? Upward intonation, what? And those are  all stop t’s so a t is a stop t, I said if  

چی؟ لحن رو به بالا، چی؟ و اینها همه توقف t هستند، بنابراین a t یک توقف t است، من گفتم

it’s followed by a consonant but also if  it’s at the end of a sentence or thought  

اگر پس از آن یک صامت آمده باشد، اما همچنین اگر در پایان یک جمله یا

group. Here it’s the end. What? What? So  it’s really common to make that a stop t  

گروه فکری باشد. اینجا پایان است. چی؟ چی؟ بنابراین، واقعاً معمول است که آن را یک توقف انجام دهیم،

so that’s an abrupt stop of the  air without tt, that release.

بنابراین یک توقف ناگهانی هوا بدون tt، آن رهاسازی است.

What? What is it? What is it?

چی؟ چیست؟ چیست؟

What is it? What is it? What  is it? What is it? So here,  

چیست؟ چیست؟ چیست؟ چیست؟ بنابراین در اینجا،

what is, both of those have stress on  is, what is it? That’s a great little  

چیزی که وجود دارد، هر دوی آنها استرس دارند این است که چیست؟ این یک

three-word phrase to practice, it has  one peak of stress. What, leads up to it.  

عبارت کوچک سه کلمه ای برای تمرین است، یک اوج استرس دارد. چه، منجر به آن می شود.

It falls away from it. And we have linking  ending consonant to beginning vowel.

از آن دور می شود. و ما صامت پایانی را به مصوت آغازین پیوند می دهیم.

What is it? What is it?

چیست؟ چیست؟

Also the h in what we usually  don’t pronounce that at all.  

همچنین h در چیزی که ما معمولاً آن را تلفظ نمی‌کنیم.

Some people could say what, what with  that little extra escape of air with a w,  

برخی از مردم می‌توانند بگویند که چه، چه با آن فرار اضافی هوا با w،

we write that in ipa with this little h before the  w but most Americans don’t pronounce it that way  

ما می‌نویسیم که در ipa با این h کوچک قبل از w، اما بیشتر آمریکایی‌ها دیگر آن را به این شکل تلفظ نمی‌کنند

anymore and we just make a clean w sound. What?  What? What is it? What is it linking consonant,  

و ما فقط صدای w تمیزی تولید می‌کنیم. چی؟ چی؟ چیست؟ چه چیزی صامت را به هم پیوند می‌دهد،

that makes it a flap t, the ending  z into the it as in sit vowel. What  

که آن را به یک flap t تبدیل می‌کند، پایان z به آن مانند در واکه sit.

is it. What is it? And a stop t at the end  because it’s the end of the thought group  

چیست. چیست؟ و یک توقف در انتها، زیرا پایان گروه فکری است،

so really smooth linking it should feel  just like one word what is it, what is it

بنابراین پیوند دادن واقعاً روان باید احساس کند که یک کلمه چیست، چیست،

What is it? What is it?

چیست؟ چیست؟

Oh my God, it’s so huge.

وای خدای من، خیلی بزرگ است.

Oh my God. This phrase usually we’re going  to have stress on the first and last word, oh  

اوه خدای من. این عبارت معمولاً روی اولین و آخرین کلمه استرس داریم،

my God. And again the letter o  making the ah as in father vowel

خدای من. و باز هم حرف o که آه را در واکه پدر می‌سازد

Oh my God,

، خدای من،

it’s so huge.

خیلی بزرگ است.

And she doesn’t put a brak here, she keeps going,  

و او در اینجا یک ترمز نمی کند، او به راه خود ادامه می دهد

the d links right into the  ih as in sit vowel. It’s so.

،   d درست به ih مانند در واکه نشسته پیوند می خورد. آن چنان.

Oh my God, it’s so huge.

وای خدای من، خیلی بزرگ است.

Oh my God, it’s so huge. And then so and huge both  have stress and I want to point out we have an  

وای خدای من، خیلی بزرگ است. و پس از آن، هر دو استرس دارند و من می‌خواهم به این نکته اشاره کنم که ما یک

ending s, a beginning s, those link with a single  s sound. It’s so, it’s so, no break, all connected

پایان داریم، یک شروع، آنهایی که با یک صدای واحد پیوند دارند . اینطور است، اینطور است، هیچ شکستی وجود ندارد، همه به هم متصل هستند،

Oh my God, it’s so huge.

خدای من، خیلی بزرگ است.

Huge. In American English, we don’t drop this  this h but it’s also not hh, very throaty,  

بزرگ. در انگلیسی آمریکایی، ما این را نمی‌اندازیم، اما این hh نیست، خیلی گلویی نیست

it’s just hhh, a very light  escape of air. The letter u  

،   فقط hhh، یک فرار بسیار سبک از هوا است. حرف u

makes the u diphthong here, huge. And then  we end with the g sound, huge, huge, huge.

در اینجا دیفتونگ u را بزرگ می کند. و سپس با صدای g، عظیم، عظیم، عظیم، پایان می‌دهیم.

it’s so huge.

خیلی بزرگ است

But you just have to promise  me you cannot tell anyone.

اما شما فقط باید به من قول بدهید که نمی توانید به کسی بگویید.

So she goes all the way to here without  taking a breath without making a break.  

بنابراین او تا اینجا می‌رود بدون اینکه نفسی بکشد.

Everything links together even though  writing it out we would use some grammar  

همه چیز به هم پیوند می خورد، حتی اگر برای نوشتن آن، از برخی از

punctuation like the period but she skips right  over that and talking there are no breaks here

نشانه های گرامری مانند نقطه استفاده کنیم، اما او درست از آن می گذرد و صحبت می کند، اینجا هیچ وقفه ای وجود ندارد،

But you just have to promise  me you cannot tell anyone.

اما فقط باید به من قول بدهید که نمی توانید به کسی بگویید.

But you just have to promise me. Wow, okay  so she says these words really quickly.  

اما تو فقط باید به من قول بدهی وای، باشه پس او این کلمات را خیلی سریع می گوید.

A little bit of stress on you,  a little bit of stress of pro,  

کمی استرس روی شما ، کمی استرس حرفه ای،

but it’s all said really quickly, isn’t it? We  don’t have that full engagement of the voice,  

اما همه چیز خیلی سریع گفته می شود، اینطور نیست؟ ما  آن درگیری کامل صدا را نداریم،  صدای

we don’t have full volume, we  don’t have a lot of up-down melody.

کامل نداریم، ملودی بالا به پایین زیادی نداریم.

But you just have to promise me--

اما تو فقط باید به من قول بدهی -

But you just have to promise me. Wow, to say it  that quickly we have to simplify some so the word  

اما فقط باید به من قول بدهی. وای، اگر بخواهیم آنقدر سریع بگوییم، باید چند کلمه را ساده کنیم

but, said so fast and the t combines with the  you, this happens, the ending t beginning y  

، اما، خیلی سریع گفته می‌شود و t با کلمه تو ترکیب می‌شود ، این اتفاق می‌افتد، پایان t که شروع به y می‌کند

consonant into a ch so but you becomes  butchyou, butchyou, butchyou, butchyou.  

به یک ch می‌شود، اما تو می‌شود به butchyou، butchyou، butchyou، بوچی تو

Helps us say that a little bit more quickly. But you

به ما کمک می کند تا این را کمی سریع تر بیان کنیم.

But you just have to promise me--

اما تو اما فقط باید به من قول بدهی -

But you just have to. What else is happening  that helps us simplify and say this more quickly?  

اما فقط باید. چه چیز دیگری در حال رخ دادن است که به ما کمک می‌کند این را ساده‌تر کنیم و سریع‌تر بگوییم؟

The st consonant cluster, when this is followed  by a consonant. It's the most common pronunciation  

خوشه همخوان st، زمانی که پس از آن یک صامت دنبال شود. این رایج‌ترین

by far to drop the t. Just have, and that’s what  she does. That also helps her say it more quickly.  

تلفظ   است که t را حذف می‌کنید. فقط داشته باشید، و این کاری است که او انجام می دهد. این همچنین به او کمک می کند تا آن را سریع تر بیان کند.

But you know what? Even in a stressed word,  you just have to. Even if I was going to stress  

اما میدونی چیه؟ حتی در یک کلمه پر استرس ،  فقط باید این کار را انجام دهید. حتی اگر می خواستم فقط استرس داشته باشم

just, if it’s followed by a  consonant, I do drop that t.

، اگر بعد از آن یک حرف بی صدا آمده باشد، آن t را رها می کنم.

But you just have to promise me--

اما تو فقط باید به من قول بدهی -

But you just have to promise me. But you just  have to, have to. So when have which is a v is  

اما فقط باید به من قول بدهی. اما شما فقط باید، مجبورید. بنابراین هنگامی که دارای what is a v به

followed by the word to which is pretty common, we  actually change the v to the f. have to, have to,  

دنبال کلمه که بسیار رایج است، در واقع v را به f تغییر می دهیم. باید، باید،

have to. So it becomes ft schwa. Hafta, hafta,  hafta, hafta, hafta. Low in pitch, said quickly,  

باید. بنابراین تبدیل به ft schwa می شود. هفتا، هفتا، هفتا، هفتا، هفتا. با صدای کم، به سرعت،

simply without much mouth movement. Have to, have  to, just have to, just have to, just have to.

به سادگی بدون حرکت دهان زیاد. باید، باید، فقط باید، فقط باید، فقط باید.

But you just have to promise me--

اما تو فقط باید به من قول بدهی -

But you just have to promise me. Promise  me, promise me, promise me, promise me.  

اما فقط باید به من قول بدهی. به من قول بده، قول بده، قول بده، قول بده.

Not a lot of melody, pretty flat,  mostly an unstressed feeling.

ملودی زیادی ندارد، خیلی صاف، عمدتاً یک احساس بدون استرس.

you just have to promise me--

فقط باید به من قول بدهی -

You cannot tell anyone.

نمی توانی به کسی بگویی.

Now, she slows down again and she brings  more stress into some of the words.

اکنون، او دوباره کند می‌شود و استرس بیشتری را به برخی از کلمات وارد می‌کند.

You cannot tell anyone.

شما نمی توانید به کسی بگویید.

You cannot tell anyone. Okay, I’m actually going  to write this out differently. I wrote can’t,  

شما نمی توانید به کسی بگویید. بسیار خوب، من در واقع می‌خواهم این را متفاوت بنویسم. نوشتم نمی توانم،

that’s not what’s she’s saying. She’s not  doing the contraction because she needs  

این چیزی نیست که او می گوید. او انقباض را انجام نمی‌دهد زیرا باید

to stress it. That means she’s not going  to contract, contract it, you cannot tell  

به آن استرس وارد کند. این بدان معناست که او قرارداد نمی‌بندد، قرارداد نمی‌دهد، شما نمی‌توانید به کسی بگویید

anyone. We have three syllables in a  row, the two unstressed syllables at the  

. ما سه هجا پشت سر هم داریم، دو هجای بدون تاکید

end on anyone just come in as the voice  falls away from that stressed syllable.  

در پایان هر کسی که صدا از آن هجای تاکیدی دور می‌شود وارد می‌شود.

You, unstressed, leading up to  can’t. Sorry, leading up to cannot.

شما، بدون استرس، منجر به نمی‌توانید. با عرض پوزش، منجر به نمی شود.

You cannot tell anyone.

شما نمی توانید به کسی بگویید.

So she doesn’t say cannot, she says  cannot, cannot. So we have k schwa  

بنابراین او نمی گوید نمی توانم، او می گوید نمی تواند، نمی تواند. بنابراین ما k

and unstressed said more quickly. It's the  unstressed syllable here. Because she wants  

schwa   و بدون تاکید را سریعتر می گوییم. اینجا هجای بدون تاکید است. زیرا او

to stress not the negative. So we have you  can, you can, you can, you can, you can.

می‌خواهد استرس منفی را نداشته باشد. بنابراین ما داریم شما می توانید، شما می توانید، شما می توانید، شما می توانید، شما می توانید.

you can--

شما می

You can, you can, you can, you can,  you can, you cannot, you cannot.

توانید - شما می توانید، شما می توانید، شما می توانید، شما می توانید، شما می توانید، شما نمی توانید، شما نمی توانید.

You cannot--

شما

You cannot tell anyone.

نمی توانید -- شما نمی توانید به کسی بگویید.

You cannot tell. Again, she has an ending  t, a beginning t, she makes that a single  

شما نمی توانید بگویید. باز هم، او یک پایان دارد ، یک شروع t، او آن را به یک

but strong and clear true  t. Cannot tell, cannot tell.

اما قوی و واضح تبدیل می کند. نمی توان گفت، نمی توان گفت.

cannot tell--

نمی توانم بگویم -

Anyone.

هر کسی.

Cannot tell anyone.

نمیشه به کسی گفت

So I’m trying to decide, do I think she’s linking  the l into the eh vowel here, tell anyone, I don’t  

بنابراین من سعی می‌کنم تصمیم بگیرم، آیا فکر می‌کنم او در اینجا l را به واکه eh مرتبط می‌کند، به کسی بگو، من

really think so. Tell anyone, I think there’s  just a slight lift there to bring more stress to  

واقعاً چنین فکر نمی‌کنم. به هر کسی بگویید، من فکر می‌کنم فقط یک حرکت خفیف وجود دارد تا استرس بیشتری

the word. You cannot tell anyone. So make this  a dark l, tell, uhluhluhluhl, tell, uhluhluhl.  

به کلمه وارد شود. شما نمی توانید به کسی بگویید. پس این را به یک لغت تاریک تبدیل کن، بگو، اوهلوهلوهل، بگو، اوهلوهلول.

Don’t involve the tip of your tongue  there. You cannot tell anyone.

نوک زبان خود را در آنجا درگیر نکنید . شما نمی توانید به کسی بگویید.

You cannot tell anyone.

شما نمی توانید به کسی بگویید.

And actually, as I’m listening again and more, I  do think anyone. She is also kind of emphasizing  

و در واقع، همانطور که دوباره و بیشتر گوش می‌دهم، به هر کسی فکر می‌کنم. او همچنین در اینجا به نوعی روی

the last syllable here which would be a little  unusual, it’s not very conversation but it’s  

هجای آخر تأکید می کند که کمی غیرمعمول است، این حرف چندان محاوره ای نیست، اما

definitely bringing in her point normally  we would say anyone but she’s saying anyone.  

قطعاً به طور معمول نظر او را بیان می کند.

Really stressing that. Not one person

واقعا تاکید می کنم که نه یک نفر

You cannot tell anyone.

شما نمی توانید به کسی بگویید.

Oh no, no, no, no, no, no.

اوه نه، نه، نه، نه، نه.

Oh no, oh no. Linked together, the word  no is stressed with that up-down shape,  

اوه نه، اوه نه. در پیوند با هم، کلمه « نه» با آن شکل بالا به پایین تأکید می‌شود،

these are both oh diphthongs. Oh no.

اینها هر دو آه دوگانه هستند. وای نه.

Oh no

اوه نه

Oh no, no, no, no, no, no.

اوه نه، نه، نه، نه، نه، نه.

No, no, no, no, no, no. Then it’s one stress  with the rest falling in to the way down. no,  

نه نه نه نه نه نه. سپس این یک استرس است و بقیه به سمت پایین می روند. نه

no, no, no, no. And the tongue is just  flipping up to the roof of the mouth and  

نه نه نه نه. و زبان فقط به سقف دهان می‌چرخد و

then right back down there, all connected  not separate words. No, no, no, no, no, no.

سپس درست به پایین بازمی‌گردد، همه به هم متصل هستند و کلمات جدا نیستند. نه نه نه نه نه نه.

Oh no, no, no, no, no, no.

اوه نه، نه، نه، نه، نه.

And when we’re doing them like that in a string  not really saying the full diphthong each time

و وقتی آنها را به صورت رشته ای انجام می دهیم، واقعاً هر بار دیفتونگ کامل را نمی گوییم

No, no, no, no, no, no, no. Then  it becomes more like the other no’s  

نه، نه، نه، نه، نه، نه، نه. سپس بیشتر شبیه نه‌های دیگر می‌شود

are just schwa. No, no, no, no, no, no, no.

که فقط شوا هستند. نه نه نه نه نه نه نه.

Oh no, no, no, no, no, no.

اوه نه، نه، نه، نه، نه.

I don’t want to know.

من نمی خواهم بدانم.

I don’t want to know. So we have stress  on I and no. I don’t want to know.

من نمی خواهم بدانم. بنابراین ما روی من استرس داریم و نه. من نمی خواهم بدانم.

I don’t want to know.

من نمی خواهم بدانم.

I actually going to change the way I’m writing  the stress on I. I think it’s more of a going up.  

من در واقع روش نوشتن را تغییر می‌دهم و استرس روی من است.

I don’t want to know. And then curve up and down,  I’ll know so don’t want to, all that higher but  

من نمی خواهم بدانم. و سپس منحنی را به بالا و پایین بکشید، می‌دانم پس نمی‌خواهم، این همه ارتفاع بالاتر اما

flatter pitch. I don’t want to, I don’t want to,  don’t want to, don’t want to, don’t want to, don’t  

مسطح‌تر. نمی‌خواهم، نمی‌خواهم، نمی‌خواهم، نمی‌خواهم، نمی‌خواهم،

want to, don’t want to. How is he making that  so fast. Well, an apostrophe t dropping the t.  

نمی‌خواهم، نمی‌خواهم. او چگونه اینقدر سریع این کار را انجام می دهد. خب، یک آپستروف t که t را رها می کند.

Want to, dropping the t’s turning that into. Want  to, want to, want to, want, want to with a schwa.

می خواهم، رها کردن t و تبدیل آن به. می‌خواهم ، می‌خواهم، می‌خواهم، می‌خواهم، می‌خواهم با یک شوا.

I don’t want to know.

من نمی خواهم بدانم.

I don’t want to know. Dropping those true  t’s definitely helps to smooth that out.  

من نمی خواهم بدانم. کنار گذاشتن این حرف‌های واقعی قطعاً به رفع آن کمک می‌کند.

Helps us say that phrase more  quickly. Now here the word no,  

به ما کمک می‌کند آن عبارت را سریع‌تر بیان کنیم. اکنون در اینجا کلمه نه،

that’s the o diphthong, sounds just like this  word no, different spelling different words,  

این دویفتونگ o است، دقیقاً مانند این کلمه نه به نظر می رسد، املای متفاوت کلمات مختلف،

same pronunciation, so the o diphthong  can be written o w, or just o.

تلفظ یکسان است، بنابراین دیفتونگ o را می توان o w یا فقط o نوشت.

I don’t want to know.

من نمی خواهم بدانم.

There’s so much to study in just a  few lines of English, isn’t there?  

فقط در چند خط انگلیسی چیزهای زیادی برای مطالعه وجود دارد، اینطور نیست؟

Let’s see the scene with  the analysis two more times.

بیایید دو بار دیگر صحنه را با تجزیه و تحلیل ببینیم.

Oh, Joey. I have such a problem.

اوه جوی من چنین مشکلی دارم.

Oh, well, your timing couldn’t be better. I  am putting out fires all over the place today.

اوه، خوب، زمان شما نمی تواند بهتر باشد. امروز در حال خاموش کردن آتش در همه جا هستم.

Okay, okay. Joey? I have  got to tell you something.

خوب خوب. جوی؟ باید یه چیزی بهت بگم

What? What? What is it, what is it?

چی؟ چی؟ چیست، چیست؟

Oh my God. It’s so huge. But you just have  to promise me – you can’t tell anyone.

اوه خدای من. خیلی بزرگ است اما شما فقط باید به من قول بدهید - نمی توانید به کسی بگویید.

Oh no, no, no. I don’t want to know.

اوه نه نه نه من نمی خواهم بدانم.

Oh, Joey. I have such a problem.

اوه جوی من چنین مشکلی دارم.

Oh, well, your timing couldn’t be better. I am putting out fires all over the place today.

اوه، خوب، زمان شما نمی تواند بهتر باشد. امروز همه جا را خاموش می کنم.

Okay, okay. Joey? I have got to tell you something. 

خوب خوب. جوی؟ باید یه چیزی بهت بگم

What? What? What is it, what is it?

چی؟ چی؟ چیست، چیست؟

Oh my God. It’s so huge. But you just have to promise me – you can’t tell anyone.

اوه خدای من. خیلی بزرگ است اما شما فقط باید به من قول بدهید - نمی توانید به کسی بگویید.

Oh no, no, no. I don’t want to know.

اوه نه نه نه من نمی خواهم بدانم.

If you like this kind of analysis,  check out this playlist here on YouTube,  

اگر این نوع تجزیه و تحلیل را دوست دارید ، این لیست پخش را در اینجا در YouTube بررسی کنید

or consider signing up for my Academy which has  over 150 of these kinds of pronunciation analyses  

یا در آکادمی من ثبت نام کنید که دارای بیش از 150 نوع تجزیه و تحلیل تلفظ   به

along with all sorts of training that transforms  the voices and accents of my students – go to  

همراه انواع آموزش هایی است که صداها و لهجه های دانش آموزان من را تغییر می دهد - بروید به

RachelsEnglishAcademy.com to learn more.  Don’t forget to subscribe here on YouTube,  

RachelsEnglishAcademy.com برای کسب اطلاعات بیشتر. فراموش نکنید که در اینجا در YouTube مشترک شوید،

I love being your English teacher. That’s it,  and thanks so much for using Rachel’s English.

من دوست دارم معلم انگلیسی شما باشم. همین است، و از اینکه از انگلیسی راشل استفاده کردید بسیار سپاسگزارم.