ENGLISH PRONUNCIATION AND ACCENT TRAINING: Detailed Analysis of American speech | Rachel’s English

Today, we're going to do one of the most effective exercises in improving your listening comprehension,

which in turn, improves your pronunciation,

your accent, and how natural you sound when speaking American English.

We're going to do a Ben Franklin exercise.

I've been doing these exercises for years with my students

and i've seen that they are truly one of the best ways to understand how Americans really speak.

So what we do is we take a bit of speech that a real American is speaking,

and then we do a full analysis of the pronunciation.

We'll look at the stress, we’ll look at reductions, we'll look at things like a flap T,

so that you understand everything that's being said and how to say that yourself.

First, the speech that we're going to analyze.

I'm going to talk about a fall baking weekend that I had with my friend, Laura.

This year, the fall baking weekend was a little bit different.

because now we have not just one kid, not just two kids, but three kids, including a newborn.

So everything was a little chaotic when my friend Laura and her family came to visit.

We made a caramel custard tart.

It was delicious.

But most importantly, we had an amazing weekend spending time together with our families.

And now, the analysis.

This year, the fall baking weekend was a little bit different because—

That was a long thought group.

I didn't take a breath or make a longer break until after the word because, but I did put a little bit of a lift.

Was a little bit different--

This year, the fall baking weekend was a little bit different because —

This year, the fall baking weekend was a little bit different because —

This year, the fall baking weekend was a little bit different because—

And by just putting a little lift, a little tiny break in the voice, it brings those out more of those words,

it makes them more important.

Also 'was' I made that pretty long, I drew out the vowel a little bit.

Often, the word 'was' is reduced and then it's pronounced: wiz, wiz, said very quickly.

But I didn't do that. I fully pronounced it. Did not reduce to the schwa.

But I left the UH as in butter vowel.

Was, was, was a little bit different.

Was a little bit different

Was a little bit different

Was a little bit different

Was a little bit different

And we have flap T in the word ‘little’.

That's always pronounced that way.

Little, da-da-da-da.

With the tongue flapping against the roof of the mouth.

And then we have a stop T in ‘bit’.

A little bit different, different.

And also in different.

the stop T in bit, followed by a consonant.

same with the stop T in different.

The NT ending, whether it's in a word like this, or where it's N apostrophe T,

is often pronounced as a nasally stop T.

So we have two stops here.

A little bit different, nt-nt-nt-nt-nt--

With that nasal N sound coming to an abrupt stop in the nose.

A little bit different, a little bit different, a little bit different.

Notice how I'm pronouncing the word ‘different’.

This is a word that can be pronounced with three syllables, diff-er-ent or two, diff-rent,

and I pronounce it as two. Its more common, it's easier.

So go ahead and just think of it as two syllables with the first syllable being stressed.

diff-rent, rent, rent, rent.

And notice this is a schwa, not much of a vowel, and the second syllable said very quickly.

Rent, diff-rent, different, different.

different, different, different.

What about the top line?

All of those words said really quickly, but there are important words there.

The fall baking weekend.

I'm talking about an event.

Why did I say these words so quickly?

Listen to how quickly I said them.

This year, the fall baking weekend--

This year, the fall baking weekend--

This year, the fall baking weekend--

Well, I had already introduced the idea that I was going to be talking about the fall baking weekend,

so that's why this second time, I said it more quickly.

I'm not introducing the idea, i've already told you that's what I'm going to talk about.

So what was the most important part about this sentence to me, was describing it, not introducing it.

You already know I'm talking about the fall baking weekend, that's why that ended up sounding faster.

That's why it was said more quickly.

and the information about it that it was a little bit different is what was more stressed and more clear.

This year, the fall baking weekend--

This year, the fall baking weekend--

This year, the fall baking weekend was a little bit different because--

So then I say because, because.

because, because, because.

It's not reduced.

Often this word is reduced, but I'm saying it more clearly here.

Be-- unstressed syllable with the IH as in sit vowel, then a stressed syllable, UH as in butter vowel.

Because, because.

Because, because.

Because now we have not just one kid--

Now we have-- And I put a break, not just one kid.

Now we have not just one kid--

Now we have not just one kid--

Now we have not just one kid--

And I really stress the first word of each of those thought groups.

Now we have not just one kid--

Now we have not just one kid--

Now we have not just one kid--

Now we have not just one kid--

And again, a stop T in ‘not’ because the next sound is a consonant.

Not just one kid--

What do you notice about the T in the word ‘just’?

Not just one kid--

Not just one kid--

Not just one kid--

It's actually dropped.

I don't say it at all.

Why?

We often drop the T when it comes between two consonants.

So when the ST cluster is followed by a word that begins with a consonant, we drop it.

Now you're thinking, hold on, the letter O, that's a vowel.

You're right.

But the word ‘one’ is pronounced beginning with the W consonant.

Www-uhh-nn.

So whenever we're talking about rules with the T, we're talking about sounds, not letters.

The sound T here comes between two consonant sounds, the consonant sound S

and the consonant sound W.

Now, even though this word is spelled with the letter O at the beginning, that doesn't matter.

It still comes between two consonant sounds, and it's dropped.

Just one, just one.

T is dropped and the two words are linked together.

Just one, just one, just one kid.

Kid, this is a more casual way to say child, very common in English.

Just one kid, just one kid.

Just one kid, not just two kids.

Not just two kids.

Again, stressing not, and again, a stop T.

Not just two kids.

Now here, we have the T followed by a T.

Ok, those just combine just to make one true T.

because a T beginning a stressed word like ‘two’ will always be a true T.

Not just two kids.

So the S links right into that true T.

Not just two kids, not just two kids.

Not just two kids, but three kids.

But three kids.

So I'm stressing ‘three’.

So I stressed not, not, and then three.

I'm saying first of all, what we didn't have, one kid, two kids. That would have been simple.

But we had three kids in the house.

Three. This is a tricky word, isn't it?

We have the unvoiced TH, thhh-- and then the R consonant, thr, thr.

So the tongue tip must come through the teeth for that unvoiced TH, then the tip pulls back

so it's not touching anything inside the mouth to make the R.

Thr-, thr-, three.

But three kids, but three kids, but three kids including a newborn.

Including a newborn.

So ‘include’, stress on the middle syllable there.

A, a schwa just linking these two words together.

Including a newborn.

In the word newborn, the first syllable of stress but I make my pitch go up at the end

to show that I'm not done talking about this.

What about the fact that we had three kids? Well, I'm about to tell you that.

Including a newborn, including a newborn, including a newborn.

newborn, newborn.

So the intonation goes up.

Well, what about that?

Well, that means everything was a little chaotic.

A newborn, a newborn, a newborn, so everything was a little chaotic.

So everything was a little chaotic.

A little chaotic, chaotic.

First syllable stress there, that's the most stressed word there, and we have a flap T.

Did I say first syllable? definitely meant middle syllable.

Cha-o-tic.

chaotic with a flap T beginning the third syllable.

Notice this CH here?

not pronounced ch--, also not pronounced sh-, but instead pronounced kk- like the K sound.

Chaotic, chaotic, chaotic.

So everything was a little chaotic.

So everything was a little chaotic.

So everything was a little chaotic.

A little chaotic.

Again, the word ‘little’.

T's there pronounced as a flap T.

A little, a little, a little.

And the letter A, the word ‘a’, just a quick schwa.

A- a- A little, a little.

A little chaotic, little chaotic.

So everything was a little chaotic.

Everything was a little chaotic.

Ev-- First syllable stress, and also the word ‘was’ reduces here.

On the first screen, we talked about how it wasn't introduced, it was pronounced was,

but here, it's pronounced: was, was, was, said very quickly, linking into the next word.

Was a, was a, was a, everything was a little chaotic.

Ev-- and a, chao--, are the most stressed syllables there.

The other syllables said pretty quickly, maybe a reduction, like in was: was a, was a.

So everything was a little chaotic.

So everything was a little chaotic.

So everything was a little chaotic when my friend--

When my friend--

when my friend--

when my friend--

Okay the word ‘when’ definitely not pronounced.

Whe-- with a full EH as in bed vowel that's really sounding reduced.

When, when, when, when.

I would write that with the W, the schwa, and the N.

Also notice WH, that can be pronounced with a little escape of air.

When.

But I did not do that, and I don't do it, really.

I find it a little old-fashioned and my mom does it.

She's not old-fashioned, but she maybe talks that way sometimes,

but most people, more modern is just to do a clean W sound with no escape of air beforehand.

When my friend.

When my friend, when my friend Laura.

when my friend Laura--

So I then say her name, I put a tiny lift between the words ‘friend’ and ‘Laura’.

and if I hadn't, I probably would have dropped the D, my friend Laura, my friend Laura,

because it's very common to drop the D between two consonants just like we did with the T in the words

‘just one’.

Just one, just one.

Friend Laura.

Would very often be pronounced: friend Laura, friend Laura, with no D,

but I put a little tiny break before her name to emphasize it, and so I do give a light D at the end of the word ‘friend’.

When my friend Laura, when my friend Laura.

when my friend Laura and her family came to visit,

Laura and her family came to visit.

So what are the most stressed words there?

The clearest, the longest?

Laura and her family came to visit.

Laura and her family came to visit.

Laura and her family came to visit.

Laura and her family came to visit.

Two nouns and a verb.

What about the other words?

What about and and her?

They get reduced. Let's listen.

Laura and her family--

Laura and her family--

Laura and her family--

Laura and her family--

Laura and her family--

And her, and her, and her, and her, and her.

The word ‘and’ reduced to just schwa N: and, and, and.

The word ‘her’ reduced to just schwa R.

er, er, er.

So I dropped the H, I dropped the D, I reduced the vowels: And her, and her, and her, and her.

Laura and her family--

And her, and her, and her.

Said very quickly, very unclear, yet this is the pronunciation that Americans use

And that is clear to Americans because it makes the stressed words, the more important words.

stick out of the phrase more and be more clear.

It's like giving the listener the most important words.

So the contrast that we like in American English is only possible when we make some words less clear

like ‘and’ and ‘her’.

These are function words.

Laura and her family.

Laura and her family--

Laura and her family--

Laura and her family--

Notice the word ‘family’.

This could be a three-syllable word: fam-il-ly, family, family.

Maybe that's how you say it.

maybe that's how you learned it.

but I recommend going with a two-syllable pronunciation instead: fam-ly.

So the first syllable is stressed and the middle syllable is dropped.

Family, family.

That's more common and it's easier.

So try it out.

Family, family, family came to visit.

came to visit, came to visit.

So came, another verb, but less important than ‘visit’.

It's not as clear, it's not as stressed, and the word ‘to’ reduced.

we turn that into more of a flap sound.

Came to, came to, came to visit, came to visit, came to visit.

We're after the M, the tongue just bounces quickly against the roof of the mouth, and the vowel is reduced.

Came to, came da-da-da.

You could also think of this as a D, if that works better for you, a very light quick D.

Came to visit.

And a stop T because this T comes at the end of a thought group.

Came to visit, Came to visit--

Came to visit.

We made a caramel custard tart--

We made a caramel custard tart.

We made, made, made.

I make the D sound here, I don't release it.

That would sound like this: made, made, but it's more of a stop: made, made.

Mmm-- Different from a stop T where I just stopped the air.

Here, I am actually making a little D sound with a vibration of the vocal cords.

Made.

dddd-

That makes the D.

I don't need dda-- the release.

Made, made, made a caramel custard tart.

A-- The letter A, the word ‘a’, a quick schwa.

A caramel custard tart, caramel custard tart.

Each one of those words stressed, but the stress is less clear as we go on because

the general trend in sentences is the energy is less in the voice towards the end.

We made a caramel custard tart.

We made a caramel custard tart.

We made a caramel custard tart.

Caramel custard tart.

So do you hear how the pitch is lower for each one of those?

Car-- cus-- tart--

Caramel custard tart.

That's what feels natural in American English.

The pitch goes down and the volume goes down towards the end of a sentence.

Caramel custard tart.

Caramel custard tart.

Caramel custard tart.

Did you hear I made a clear true T here at the end?

Tart, tart.

I wouldn't have had to, I could have said: tart, tart, tart, and made an abrupt stop there.

but we do often make a clearer true T sound in a cluster like the RT cluster.

Tart.

Tart, tart, tart.

It was delicious but--

It was delicious.

It was delicious.

I'm noticing something interesting here. I drop the T in ‘it’.

I don't even make a stop T. That would be: it was, it, it,

but instead, I just make an IH vowel.

It was delicious, it was delicious.

There's no stop at all, and why is that?

It's because it's a common two-word sequence.

It was.

It's not stressed, it doesn't have to be that clear.

It was delicious.

It was delicious.

The important word there is the adjective.

It was delicious.

And here, my pitch goes up at the end.

Delicious.

Because again, I want to signify I'm not done talking.

I'm going to talk more about how that weekend was.

It was delicious.

It was delicious.

It was delicious.

The word ‘was’ here, reduced.

Was, was.

How quickly can you say that word?

Was, was.

It was, it was, it was, it was.

This little two-word phrase not very clear on its own but in the context of the whole sentence.

It was delicious.

It's very clear to native speakers.

It was, it was, it was, it was.

It was, it was, it was delicious but most importantly--

But most importantly.

The word ‘but’, it's own little thought group, stop T.

But, but, but.

but, but most importantly--

most importantly.

Okay, ST cluster.

Now you learned that we will very often drop that T if it's followed by a consonant.

Here, it's followed by a vowel.

The IH as in sit vowel.

but you know what?

I still drop it.

Most importantly, most importantly.

Why? It doesn't really follow a rule.

I'm doing it because it's so clear what I'm saying, most importantly, most importantly,

that I don't feel like I need the T sound.

Of course, I didn't think this but as I said, it, this is what came out.

Most importantly, most importantly.

Just connecting the S sound into the next word.

Most importantly, most importantly, most importantly.

importantly importantly.

Stressed syllable there. The second syllable, import, stop T, nntt-- stop T, ly.

So the two stop T's, we have a sequence here.

T schwa N, and whenever we have that sequence of T schwa N, it's a stop T,

that's the most common pronunciation.

Important, importantly.

Mountain, sentence.

All of these words have the T schwa N.

kitten, mitten.

and we make that a stop sound followed by N.

Mitt-nn.

import-nnt-ly.

This one's interesting because it's two stop T's in a row.

Impor-nnnt-ly.

So you put your tongue up into position for the T, import--, you stop the air, then you make an N sound,

stop the air, and make the ‘ly’ ending.

Importantly, importantly, importantly.

Importantly, importantly, importantly, we had an amazing weekend spending time together with our families.

We had an amazing weekend--

Amazing weekend--

Really stressing the stressed syllable there.

It was amazing.

with a word like this that has some drama and some intensity in it, we tend to really stress them.

We had an amazing weekend spending time together, also stressed, with our families, also stressed.

And notice fam-lies, just like fam-ly, I'm dropping the middle syllable.

Fam-lies.

So first syllable stress, fam-lies, fam-lies.

We had an amazing weekend spending time together with our families.

We had an amazing weekend spending time together with our families.

We had an amazing weekend spending time together with our families.

Let's look at the other words.

We have a couple unstressed words here in a row.

We had an, we had an, we had an.

Lower in pitch, flatter in pitch, a little less clear.

The word ‘an’, that's just schwa N said really quickly.

We had an, we had an.

D links into the schwa, and N links into the next vowel.

Had an amazing.

We had an amazing

We had an amazing

We had an amazing

امروز، ما یکی از موثرترین تمرین‌ها را در بهبود درک شنیداری شما انجام می‌دهیم که به نوبه خود تلفظ، لهجه شما و میزان طبیعی صدای شما هنگام صحبت کردن به انگلیسی آمریکایی را بهبود می‌بخشد. ما یک تمرین بن فرانکلین را انجام می دهیم. من سال‌هاست که این تمرین‌ها را با دانش‌آموزانم انجام می‌دهم و دیده‌ام که آنها واقعاً یکی از بهترین راه‌ها برای درک اینکه آمریکایی‌ها چگونه صحبت می‌کنند هستند. بنابراین کاری که ما انجام می‌دهیم این است که کمی از گفتار که یک آمریکایی واقعی صحبت می‌کند، استفاده می‌کنیم و سپس تجزیه و تحلیل کامل تلفظ را انجام می‌دهیم. ما به استرس نگاه خواهیم کرد، ما به کاهش ها نگاه خواهیم کرد، ما به مواردی مانند فلپ T نگاه خواهیم کرد، به طوری که شما همه چیزهایی که گفته می شود و چگونه می توانید آن را بگویید. اول، گفتاری که می خواهیم تحلیل کنیم. من قصد دارم در مورد یک آخر هفته شیرینی پزی پاییزی که با دوستم، لورا داشتم، صحبت کنم. امسال، آخر هفته پخت پاییزی کمی متفاوت بود. زیرا اکنون ما نه فقط یک بچه، نه فقط دو بچه، بلکه سه بچه، از جمله یک نوزاد تازه متولد شده، داریم. بنابراین وقتی دوستم لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند همه چیز کمی آشفته بود. تارت کاسترد کاراملی درست کردیم. خوشمزه بود. اما مهمتر از همه، ما یک تعطیلات آخر هفته شگفت انگیزی را با خانواده هایمان سپری کردیم. و اکنون، تجزیه و تحلیل. امسال، آخر هفته پخت پاییزی کمی متفاوت بود زیرا- این یک گروه فکری طولانی بود. نفسی نکشیدم یا استراحت طولانی تری تا بعد از کلمه انجام ندادم زیرا، اما کمی بلند کردم. کمی متفاوت بود-- امسال، آخر هفته پخت پاییزی کمی متفاوت بود زیرا - امسال، آخر هفته پخت پاییزی کمی متفاوت بود زیرا - امسال، آخر هفته پخت پاییزی کمی متفاوت بود زیرا- و فقط با گذاشتن کمی بلند کردن، یک شکست کوچک در صدا، آن ها را بیشتر از آن کلمات بیرون می آورد، آنها را مهم تر می کند. همچنین "بود" که من آنقدر طولانی کردم، کمی صدادار را بیرون کشیدم. اغلب، کلمه "بود" کاهش می یابد و سپس تلفظ می شود: wiz، wiz، خیلی سریع گفته می شود. اما من این کار را نکردم. کاملا تلفظش کردم به schwa تقلیل نداد. اما UH را مانند واکه کره ای گذاشتم. بود، بود، کمی متفاوت بود. کمی متفاوت بود کمی متفاوت بود کمی متفاوت بود کمی متفاوت بود و در کلمه «کم» فلپ T داریم. که همیشه اینطور تلفظ می شود. کوچولو، دا-دا-دا-دا. با تکان دادن زبان به سقف دهان. و سپس یک توقف T در "bit" داریم. کمی متفاوت، متفاوت. و همچنین در مختلف. توقف T در بیت و به دنبال آن یک صامت. همان با توقف T در مختلف. پایان NT، چه در کلمه ای مانند این باشد، چه در جایی که N آپاستروف T باشد، اغلب به عنوان یک توقف بینی T تلفظ می شود. بنابراین ما در اینجا دو توقف داریم. کمی متفاوت، nt-nt-nt-nt-nt-- با صدای N بینی که ناگهان در بینی قطع می شود. کمی متفاوت، کمی متفاوت، کمی متفاوت. توجه کنید که چگونه کلمه "متفاوت" را تلفظ می کنم. این کلمه ای است که می توان آن را با سه هجا تلفظ کرد. رایج تر است، راحت تر است. پس ادامه دهید و آن را به عنوان دو هجا با تاکید بر هجای اول در نظر بگیرید. diff-rent، اجاره، اجاره، اجاره. و توجه کنید که این یک schwa است، نه چندان واکه، و هجای دوم خیلی سریع گفته می شود. اجاره، متفاوت، اجاره، متفاوت، متفاوت. متفاوت، متفاوت، متفاوت در مورد خط بالا چطور؟ همه این کلمات واقعاً سریع گفته شد، اما کلمات مهمی در آنجا وجود دارد. آخر هفته شیرینی پزی پاییزی. من در مورد یک رویداد صحبت می کنم. چرا این قدر سریع این کلمات را گفتم؟ گوش کن چقدر سریع گفتم. امسال، آخر هفته پخت پاییزی-- امسال، آخر هفته پخت پاییزی-- امسال، آخر هفته پخت پاییزی-- خب، قبلاً این ایده را مطرح کرده بودم که قرار بود در مورد آخر هفته پخت پاییزی صحبت کنم، پس این چرا این بار دوم، سریعتر گفتم. من این ایده را معرفی نمی‌کنم، قبلاً به شما گفته‌ام که این چیزی است که در مورد آن صحبت خواهم کرد. بنابراین آنچه برای من مهم ترین قسمت این جمله بود، توصیف آن بود، نه معرفی آن. شما قبلاً می دانید که من در مورد آخر هفته پخت پاییزی صحبت می کنم، به همین دلیل است که در نهایت سریعتر به نظر می رسید. برای همین سریعتر گفته شد. و اطلاعات در مورد آن که کمی متفاوت بود همان چیزی است که تاکید بیشتری داشت و واضح تر بود. امسال، آخر هفته پخت پاییزی-- امسال، آخر هفته پخت پاییزی-- امسال، آخر هفته پخت پاییزی کمی متفاوت بود چون-- پس می گویم چون، چون. چون، چون، چون کم نشده است. اغلب این کلمه کاهش می یابد، اما من اینجا آن را واضح تر می گویم. Be-- هجای بدون تاکید با IH در واکه نشسته، سپس یک هجای تاکیدی، UH مانند مصوت کره. چون، چون چون، چون چون الان ما فقط یک بچه نداریم - حالا داریم - و من استراحت می کنم، نه فقط یک بچه. حالا ما فقط یک بچه نداریم - حالا فقط یک بچه نداریم - حالا فقط یک بچه نداریم - و من واقعاً بر اولین کلمه هر یک از آن گروه های فکری تاکید می کنم. حالا ما فقط یک بچه نداریم-- حالا فقط یک بچه نداریم-- حالا فقط یک بچه نداریم-- حالا فقط یک بچه نداریم-- و دوباره، یک توقف T در "نه" چون صدای بعدی صامت است. نه فقط یک بچه-- در مورد T در کلمه "فقط" چه می بینید؟ نه فقط یک بچه -- نه فقط یک بچه -- نه فقط یک بچه -- در واقع حذف شده است. من اصلا نمیگم چرا؟ ما اغلب وقتی T را بین دو صامت قرار می دهیم رها می کنیم. بنابراین وقتی پس از خوشه ST کلمه ای که با یک حرف صامت شروع می شود دنبال می شود، آن را رها می کنیم. حالا شما فکر می کنید، حرف O را نگه دارید، این حرف صدادار است. حق با شماست. اما کلمه "یک" با همخوان W تلفظ می شود. واو-اوه-نان. بنابراین هر زمان که ما در مورد قوانین با T صحبت می کنیم، در مورد صداها صحبت می کنیم، نه حروف. صدای T در اینجا بین دو صدای همخوان می آید، صدای همخوان S و صدای همخوان W. حالا با اینکه این کلمه در ابتدا با حرف O نوشته می شود، مهم نیست. هنوز بین دو صدای همخوان می آید و رها شده است. فقط یک، فقط یک T حذف می شود و دو کلمه به هم مرتبط می شوند. فقط یک، فقط یک، فقط یک بچه. بچه، این روش معمولی تری برای گفتن فرزند است که در انگلیسی بسیار رایج است. فقط یک بچه، فقط یک بچه فقط یک بچه، نه فقط دو بچه. نه فقط دو تا بچه باز هم تاکید نمی کنم، و دوباره، یک توقف T. نه فقط دو بچه. اکنون در اینجا، T را داریم که با یک T دنبال می‌شود. Ok، آن‌ها فقط با هم ترکیب می‌شوند تا یک T درست بسازند، زیرا T که یک کلمه تاکیدی مانند «دو» را شروع می‌کند، همیشه یک T واقعی خواهد بود. نه فقط دو بچه. بنابراین S مستقیماً به T واقعی پیوند می خورد. نه فقط دو بچه، نه فقط دو بچه. نه فقط دو بچه، بلکه سه بچه. اما سه تا بچه بنابراین من روی "سه" تاکید می کنم. بنابراین من تاکید کردم نه، نه، و سپس سه. من اول از همه می گویم چیزی که نداشتیم، یک بچه، دو بچه. که ساده بود. اما ما سه تا بچه در خانه داشتیم. سه. این یک کلمه حیله گر است، اینطور نیست؟ ما TH بدون صدا، thhh-- و سپس همخوان R، thr، thr را داریم. بنابراین نوک زبان باید از طریق دندان‌ها برای آن TH بی‌صدا عبور کند، سپس نوک آن عقب می‌کشد تا با چیزی در داخل دهان تماس نداشته باشد تا R. Thr-, thr-, سه بسازد. اما سه بچه، اما سه بچه، اما سه بچه از جمله یک نوزاد تازه متولد شده. از جمله یک نوزاد تازه متولد شده. بنابراین «شامل»، روی هجای میانی در آنجا تأکید کنید. A، یک شوا فقط این دو کلمه را به هم پیوند می دهد. از جمله یک نوزاد تازه متولد شده. در کلمه newborn، اولین هجای استرس است، اما من صدایم را در پایان بالا می‌برم تا نشان دهم صحبتم در این مورد تمام نشده است. در مورد اینکه ما سه بچه داشتیم چطور؟ خب، من این را به شما می گویم. از جمله نوزاد، از جمله نوزاد، از جمله نوزاد. تازه متولد شده، تازه متولد شده بنابراین لحن بالا می رود. خوب، در مورد آن چه؟ خب، یعنی همه چیز کمی آشفته بود. یک نوزاد، یک نوزاد، یک نوزاد تازه متولد شده، بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. کمی آشفته، آشفته. تاکید هجای اول وجود دارد، این کلمه بیشترین تاکید را در آنجا دارد، و ما یک فلپ T داریم. آیا من هجای اول را گفتم؟ قطعاً به معنای هجای وسط بود. بی نظم. آشفته با فلپ T که هجای سوم را آغاز می کند. به این CH اینجا توجه کنید؟ ch-- تلفظ نمی شود، همچنین sh- تلفظ نمی شود، اما در عوض kk- مانند صدای K تلفظ می شود. آشفته، آشفته، آشفته. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. کمی آشفته. باز هم کلمه "کم". T در آنجا به صورت فلپ T تلفظ می شود. A little, a little, a little. و حرف A، کلمه "a"، فقط یک schwa سریع. الف- الف- کمی، کمی. کمی آشفته، کمی آشفته. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. همه چیز کمی آشفته بود. Ev-- تاکید هجای اول و همچنین کلمه "بود" در اینجا کاهش می یابد. در صفحه اول، ما در مورد اینکه چگونه معرفی نشد، تلفظ شد، صحبت کردیم، اما در اینجا تلفظ می شود: بود، بود، بود، خیلی سریع گفته شد، به کلمه بعدی پیوند داد. بود، بود، بود، همه چیز کمی آشفته بود. Ev-- و a، chao-- بیشترین هجاهایی هستند که در آنجا تاکید دارند. هجاهای دیگر خیلی سریع گفتند، شاید یک کاهش، مانند در بود: a، بود. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود. بنابراین همه چیز کمی آشفته بود زمانی که دوست من-- وقتی دوستم-- وقتی دوستم-- وقتی دوستم-- باشه کلمه «وقتی» قطعا تلفظ نمی شود. Whe-- با یک EH کامل مانند مصوت تخت که واقعاً به نظر کاهش می یابد. کی، کی، کی، کی. من می خواهم بنویسم که با W، schwa، و N. همچنین به WH توجه کنید، که می تواند با کمی فرار از هوا تلفظ شود. چه زمانی. اما من این کار را نکردم و واقعاً انجام نمی دهم. من آن را کمی قدیمی می دانم و مادرم این کار را می کند. او از مد افتاده نیست، اما ممکن است گاهی اوقات اینطور صحبت کند، اما بیشتر مردم، مدرن تر این است که از قبل یک صدای W تمیز و بدون فرار از هوا پخش کنند. وقتی دوست من. وقتی دوست من، وقتی دوست من لورا. وقتی دوستم لورا-- پس من نام او را می گویم، بین کلمات "دوست" و "لائورا" فاصله کوچکی قرار می دهم. و اگر نمی‌کردم، احتمالاً D را رها می‌کردم، دوستم لورا، دوستم لورا، زیرا انداختن D بین دو صامت بسیار معمول است، درست مانند آنچه با T در کلمات «فقط یک» انجام دادیم. فقط یک، فقط یک دوست لورا اغلب تلفظ می شود: دوست لورا، دوست لورا، بدون D، اما من برای تأکید بر نام او کمی فاصله کوچک می گذارم، و بنابراین در پایان کلمه «دوست» علامت D را روشن می کنم. وقتی دوست من لورا، وقتی دوست من لورا. وقتی دوستم لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند، لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند. پس بیشترین استرس در آنجا چیست؟ واضح ترین، طولانی ترین؟ لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند. لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند. لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند. لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند. دو اسم و یک فعل. در مورد بقیه کلمات چطور؟ و و او چطور؟ آنها کاهش می یابد. بیا گوش بدهیم. لورا و خانواده اش-- لورا و خانواده اش-- لورا و خانواده اش-- لورا و خانواده اش-- لورا و خانواده اش-- و او، و او، و او، و او و او. کلمه «و» فقط به schwa N کاهش می یابد: و، و، و. کلمه "او" به فقط schwa R. er, er, er کاهش یافت. پس H را انداختم، D را انداختم، مصوت ها را کم کردم: And her, and her, and her, and her. لورا و خانواده اش - و او، و او، و او. خیلی سریع گفت، خیلی نامشخص است، با این حال این تلفظی است که آمریکایی ها استفاده می کنند و این برای آمریکایی ها واضح است زیرا باعث می شود کلمات تاکید شده، کلمات مهم تر شوند. بیشتر از عبارت فاصله بگیرید و واضح تر باشید. مثل این است که مهم ترین کلمات را به شنونده بدهید. بنابراین تضادی که ما در انگلیسی آمریکایی می پسندیم تنها زمانی امکان پذیر است که برخی از کلمات مانند "and" و "او" را کمتر واضح کنیم. اینها کلمات تابعی هستند. لورا و خانواده اش لورا و خانواده اش - لورا و خانواده اش - لورا و خانواده اش - به کلمه "خانواده" توجه کنید. این می تواند یک کلمه سه هجا باشد: خانواده، خانواده، خانواده. شاید اینطوری میگی شاید اینطوری یاد گرفتی اما من توصیه می کنم به جای آن با تلفظ دو هجایی بروید: fam-ly. بنابراین هجای اول تاکید می شود و هجای وسط حذف می شود. خانواده، خانواده این رایج تر است و راحت تر است. پس امتحانش کن خانواده، خانواده، خانواده برای دیدار آمدند. آمد برای بازدید، آمد برای بازدید. بنابراین، یک فعل دیگر، اما کمتر از «بازدید» آمد. آنقدرها واضح نیست، آنقدرها هم تاکیدی نیست، و کلمه «به» کاهش یافته است. ما آن را بیشتر به صدای فلپ تبدیل می کنیم. آمد به، آمد به دیدار، آمد به دیدار، آمد به دیدار. ما دنبال M هستیم، زبان فقط به سرعت به سقف دهان می‌چرخد و مصوت کاهش می‌یابد. آمد، آمد دا-دا. شما همچنین می توانید این را به عنوان یک D در نظر بگیرید، اگر برای شما بهتر کار می کند، یک D سریع بسیار سبک برای بازدید آمده است. و یک توقف T زیرا این T در انتهای یک گروه فکری می آید. آمد برای بازدید، آمد برای بازدید - آمد برای بازدید. ما یک تارت کاسترد کاراملی درست کردیم-- تارت کاستارد کاراملی درست کردیم. ساختیم، ساختیم، ساختیم. من اینجا صدای D را می دهم، آن را رها نمی کنم. این به نظر می رسد: ساخته شده، ساخته شده، اما بیشتر یک توقف است: ساخته شده، ساخته شده است. Mmm-- متفاوت از ایستگاه T که در آن من فقط هوا را متوقف کردم. در اینجا، من در واقع صدای D کمی با لرزش تارهای صوتی تولید می کنم. ساخته شده است. dddd- این باعث می شود D. من به dda نیازی ندارم-- انتشار. تارت کاسترد کاراملی درست کرد، درست کرد. الف - حرف A، کلمه "a"، یک شوای سریع. یک تارت کاستارد کاراملی، تارت کاستارد کاراملی. هر کدام از آن کلمات تاکید داشتند، اما هرچه پیش می‌رویم استرس کمتر مشخص می‌شود، زیرا روند کلی در جملات این است که انرژی تا پایان صدا در صدا کمتر می‌شود. تارت کاسترد کاراملی درست کردیم. تارت کاسترد کاراملی درست کردیم. تارت کاسترد کاراملی درست کردیم. تارت کاسترد کاراملی. بنابراین آیا می شنوید که چگونه زمین برای هر یک از آنها کمتر است؟ Car-- cus-- tart-- تارت کاستارد کاراملی. این چیزی است که در انگلیسی آمریکایی طبیعی به نظر می رسد. گام پایین می آید و حجم آن تا انتهای جمله پایین می آید. تارت کاسترد کاراملی. تارت کاسترد کاراملی. تارت کاسترد کاراملی. آیا شنیده‌اید که من در پایان یک T واضح را در اینجا بیان کردم؟ تارت، تارت من مجبور نبودم، می توانستم بگویم: تارت، تارت، تارت، و یک توقف ناگهانی در آنجا انجام دهم. اما ما اغلب صدای T واقعی واضح تری را در خوشه ای مانند خوشه RT تولید می کنیم. تارت. تارت، تارت، تارت. خوشمزه بود اما - خوشمزه بود. خوشمزه بود. من اینجا متوجه چیز جالبی شدم. T را در «آن» می‌اندازم. من حتی یک توقف T را نمی سازم. این می شود: بود، آن بود، اما در عوض، من فقط یک واکه IH درست می کنم. خوشمزه بود خوشمزه بود اصلاً توقفی وجود ندارد، و چرا اینطور است؟ به این دلیل است که یک دنباله دو کلمه ای رایج است. بود. استرس ندارد، لازم نیست آنقدر واضح باشد. خوشمزه بود. خوشمزه بود. کلمه مهم آنجا صفت است. خوشمزه بود. و در اینجا، زمین من در پایان بالا می رود. خوشمزه - لذیذ. چون باز هم می‌خواهم بگویم حرفم تمام نشده است. من قصد دارم بیشتر در مورد چگونگی آن آخر هفته صحبت کنم. خوشمزه بود. خوشمزه بود. خوشمزه بود. کلمه "بود" در اینجا کاهش یافت. بود، بود. چقدر سریع می توانید آن کلمه را بگویید؟ بود، بود. بود، بود، بود، بود. این عبارت کوچک دو کلمه ای به تنهایی واضح نیست بلکه در متن کل جمله است. خوشمزه بود. برای زبان مادری بسیار واضح است. بود، بود، بود، بود. این بود، بود، خوشمزه بود اما مهمتر از همه - اما مهمتر از همه. کلمه "اما"، گروه فکری کوچک خود است، T. اما، اما، اما. اما، اما مهمتر از همه - مهمتر از همه. خوب، خوشه ST. حالا شما یاد گرفتید که اگر پس از آن یک حرف بی صدا آمده باشد، ما اغلب آن T را حذف می کنیم. در اینجا، یک مصوت به دنبال آن آمده است. IH در واکه نشسته است. اما میدونی چیه؟ من هنوز آن را رها می کنم. از همه مهمتر، از همه مهمتر. چرا؟ واقعاً از یک قانون پیروی نمی کند. من این کار را انجام می دهم زیرا آنقدر واضح است که چه می گویم، مهمتر از همه، مهمتر از همه، که احساس نمی کنم به صدای T نیاز دارم. البته من این را فکر نمی کردم، اما همانطور که گفتم، این چیزی است که بیرون آمد. از همه مهمتر، از همه مهمتر. فقط صدای S را به کلمه بعدی متصل کنید. مهمتر از همه مهمتر از همه مهمتر. مهمتر از همه هجای تاکید شده وجود دارد. هجای دوم، واردات، توقف T، nntt-- توقف T، ly. بنابراین این دو T's توقف می کنند، ما در اینجا یک دنباله داریم. T schwa N، و هر زمان که دنباله T schwa N را داشته باشیم، یک توقف T است، این رایج ترین تلفظ است. مهم، مهم کوه، جمله. همه این کلمات T schwa N. kitten، mitten دارند. و ما صدای توقف را به دنبال N. Mitt-nn ایجاد می کنیم. import-nnt-ly. این یکی جالب است زیرا دو توقف T در یک ردیف است. مهم nnnt. بنابراین زبان خود را در موقعیت T قرار می دهید، import--، هوا را متوقف می کنید، سپس صدای N ایجاد می کنید، هوا را متوقف می کنید و پایان "ly" را می سازید. مهم، مهم، مهم. نکته مهم، مهم، مهم این است که ما یک تعطیلات آخر هفته شگفت انگیزی را با خانواده خود سپری کردیم. آخر هفته شگفت‌انگیزی داشتیم - آخر هفته شگفت‌انگیز - واقعاً روی هجای تاکیدی در آنجا تاکید می‌کردیم. شگفتآور بود. با کلمه ای مانند این که مقداری درام و شدت در آن وجود دارد، ما واقعاً به آنها استرس وارد می کنیم. آخر هفته ای شگفت انگیز را با هم گذراندیم، همچنین استرس داشتیم، با خانواده هایمان نیز استرس داشتیم. و به فامیلی ها توجه کنید، درست مثل فامیلی، هجای وسط را حذف می کنم. خانواده دروغ می گوید. بنابراین تاکید هجای اول، فامیلی، فامیلی. آخر هفته شگفت انگیزی را با خانواده هایمان سپری کردیم. آخر هفته شگفت انگیزی را با خانواده هایمان سپری کردیم. آخر هفته شگفت انگیزی را با خانواده هایمان سپری کردیم. بیایید به کلمات دیگر نگاه کنیم. ما در اینجا چند کلمه بدون تاکید داریم. یک داشتیم، داشتیم، داشتیم. در زیر و بمی پایین تر، در زمین صاف تر، کمی شفاف تر. کلمه "an"، این فقط schwa N است که خیلی سریع گفت. یک داشتیم، یک داشتیم. D به schwa پیوند می دهد و N به واکه بعدی پیوند می دهد. شگفت انگیزی داشت. ما یک شگفت انگیز داشتیم یک شگفت انگیز داشتیم یک شگفت انگیز داشتیم

we had an amazing, we had an amazing.

یک شگفت انگیز داشتیم، یک شگفت انگیز داشتیم.

By linking the ending consonant of a word into the beginning vowel of the next word,

با پیوند دادن صامت پایانی یک کلمه به مصوت ابتدایی کلمه بعدی، به

that helps us link things together smoothly.

ما کمک می کند تا چیزها را به راحتی به هم پیوند دهیم.

It helps everything sound nice and smooth, and in American English, we really like smooth speech.

این کمک می کند همه چیز خوب و روان به نظر برسد، و در انگلیسی آمریکایی، ما واقعاً گفتار صاف را دوست داریم.

We had an amazing--

ما یک اتفاق شگفت‌انگیز داشتیم-- ما یک اتفاق

We had an amazing--

We had an amazing--

شگفت‌انگیز داشتیم--

We had an amazing weekend spending time together.

ما یک آخر هفته شگفت‌انگیز را با هم گذراندیم.

We had an amazing weekend--

آخر هفته شگفت انگیزی داشتیم--

Very, very light D there.

خیلی خیلی سبک D آنجا.

Spending time together.

گذراندن وقت با هم.

Crisp true T here, time, time.

T واقعی واضح اینجا، زمان، زمان.

That's because it's a stressed word and it begins with the T, so that's gonna be a true T.

این به این دلیل است که یک کلمه تاکیدی است و با T شروع می شود، بنابراین یک T واقعی خواهد بود.

We had an amazing weekend spending time together.

ما یک تعطیلات آخر هفته شگفت انگیزی را با هم گذراندیم.

We had an amazing weekend spending time together.

آخر هفته شگفت انگیزی را با هم گذراندیم.

We had an amazing weekend spending time together.

آخر هفته شگفت انگیزی را با هم گذراندیم.

Time together--

زمان با هم --

And I did also a true T to begin ‘together’.

و من یک T واقعی را برای شروع "با هم" انجام دادم.

Time together, together, together.

زمان با هم، با هم، با هم.

Notice it looks like the word ‘to’.

توجه کنید که شبیه کلمه "به" است.

We don't pronounce it too, we pronounce it: te, te, te, together.

ما هم آن را تلفظ نمی کنیم، آن را تلفظ می کنیم : ته، ته، ته، با هم.

Stress on the second syllable.

بر هجای دوم تاکید کنید.

Together, time together.

با هم، زمان با هم.

time together, time together, time together with our families.

زمان با هم، زمان با هم بودن، زمان با هم بودن با خانواده هایمان.

With our families, with our families.

با خانواده هایمان، با خانواده هایمان.

With and our, a little bit less important, said a little bit more quickly.

با و ما، کمی کمتر مهم، کمی سریعتر گفت.

With our, with our, with our, with our, with our.

با ما، با ما، با ما، با ما، با ما.

with our families, with our families, with our families.

با خانواده هایمان، با خانواده هایمان، با خانواده هایمان.

The word 'our' were sounds like the word ‘are’.

کلمه "ما" مانند کلمه "هستند" بود.

With our, with our, with our, with our, with our, with our.

با ما، با ما، با ما، با ما، با ما، با ما.

And you can think of it as being AH, R or or even you can make it the schwa R,

و می‌توانید آن را به‌عنوان AH، R یا حتی می‌توانید

with our families, when you're pronouncing it extra quickly.

با خانواده‌های ما به عنوان schwa R در نظر بگیرید، زمانی که آن را سریع تلفظ می‌کنید.

With our families, with our families.

با خانواده هایمان، با خانواده هایمان.

with our families, with our families, with our families.

با خانواده هایمان، با خانواده هایمان، با خانواده هایمان.

Let's listen to the whole speech one more time.

بیایید یک بار دیگر به کل سخنرانی گوش دهیم.

This year, the fall baking weekend was a little bit different because

امسال، آخر هفته شیرینی پزی پاییزی کمی متفاوت بود، زیرا

now we have not just one kid, not just two kids, but three kids, including a newborn.

اکنون ما نه فقط یک بچه، نه فقط دو بچه، بلکه سه بچه، از جمله یک نوزاد تازه متولد شده، داریم.

So everything was a little chaotic when my friend Laura and her family came to visit.

بنابراین وقتی دوستم لورا و خانواده اش برای ملاقات آمدند همه چیز کمی آشفته بود.

We made a caramel custard tart.

تارت کاسترد کاراملی درست کردیم.

It was delicious.

خوشمزه بود.

But most importantly, we had an amazing weekend, spending time together with our families.

اما مهمتر از همه، ما یک آخر هفته شگفت انگیز را پشت سر گذاشتیم، با خانواده هایمان وقت گذراندیم.

Now as a bonus, I'm going to put in a video that I made last year with Laura at our fall baking weekend

حالا به عنوان یک امتیاز، می‌خواهم ویدیویی را که سال گذشته با لورا در تعطیلات آخر هفته‌ی پاییزی‌مان درست کردم قرار دهم

and you're going to learn some interesting things about American English pronunciation,

و شما چیزهای جالبی در مورد تلفظ انگلیسی آمریکایی،

phrasal verbs, idioms, and more.

افعال عبارتی، اصطلاحات و موارد دیگر یاد بگیرید.

In this American English pronunciation video,

در این ویدیوی تلفظ انگلیسی آمریکایی،

we're going to study real-life English while I make an apple pie with my dear friend Laura.

ما قصد داریم در حالی که با دوست عزیزم لورا یک پای سیب درست می‌کنم، انگلیسی واقعی را مطالعه کنیم.

Okay, time to eat the caramel sauce.

خوب، وقت خوردن سس کارامل است.

Caramel. Caramel. Caramel.

کارامل. کارامل. کارامل.

They're all okay.

They're all okay.

همشون خوبن

همشون خوبن

Okay.

Hmm…

باشه.

هوم...

this tasty word can be pronounced three ways.

این کلمه خوشمزه را می توان به سه صورت تلفظ کرد.

Caramel. Caramel.

کارامل. کارامل.

Or caramel.

یا کارامل.

Each pronunciation is accepted and you will find all three of these pronunciations listed in the dictionary.

هر تلفظی پذیرفته می شود و هر سه این تلفظ را در لغت نامه خواهید دید.

Here's what it says.

این چیزی است که می گوید.

Whisk in a medium saucepan.

در یک قابلمه متوسط ​​هم بزنید.

Now it doesn't say over medium-low heat.

حالا روی حرارت متوسط ​​کم نمیگه.

K.

Mkay.

K.

Mkay.

>> I'll do that. >> Okay.

>> من این کار را انجام خواهم داد. >> باشه.

Notice how we respond to each other.

توجه کنید که چگونه به یکدیگر پاسخ می دهیم.

K and mkay.

K و mkay.

These are both common variants of the word ‘okay’.

این هر دو نوع رایج کلمه "خوب" هستند.

This word is used a lot in conversational English.

این کلمه در مکالمه انگلیسی بسیار استفاده می شود.

It can be used to say ‘I understand, I'm listening’ which is how Laura and I both use it here.

می‌توان از آن برای گفتن «می‌فهمم، گوش می‌کنم» استفاده کرد، که من و لورا هر دو از آن در اینجا استفاده می‌کنیم.

Over medium-low heat.

روی حرارت متوسط ​​تا کم.

K.

Mkay.

K.

Mkay.

I've read a part of the recipe and we're both saying I understand that.

من بخشی از دستور غذا را خوانده ام و هر دو می گوییم من این را می فهمم.

Then she offers to take care of it and I say ‘mkay’ again here meaning I understand.

سپس او پیشنهاد می کند که از آن مراقبت کند و من دوباره اینجا می گویم "mkay" به این معنی که می فهمم.

-I'll do that. -Okay.

-این کار را انجام خواهم داد. -باشه.

We also use it for ‘yes’.

ما همچنین از آن برای "بله" استفاده می کنیم.

Will you add the sugar?

شکر را اضافه می کنید؟

Okay.

باشه.

Over a medium low heat.

روی حرارت ملایم متوسط.

K.

K.

Mkay.

Mkay.

>> I'll do that. >> Okay.

>> من این کار را انجام خواهم داد. >> باشه.

Here's what it says.

این چیزی است که می گوید.

So we do this until the sugar is dissolved then we add the butter which I put out on the counter

پس این کار را انجام می دهیم تا شکر حل شود سپس کره را که با چوب روی پیشخوان گذاشتم اضافه می کنیم

with a stick.

.

>> Just light on the butter. >> Yeah.

>> فقط کره را روشن کنید. >> آره

You know, it's not… this, this pie is not very high in calories

می دانید، اینطور نیست... این پای، کالری زیادی ندارد،

so that's false.

بنابراین اشتباه است.

False.

نادرست

I've said something here that's not true.

من اینجا چیزی گفتم که درست نیست.

It's false.

دروغ است.

I'm not being serious.

جدی نمیگم

The pie is very high in calories.

کیک بسیار پر کالری است.

Listen to the different ways you can say I'm not being serious.

به راه های مختلفی که می توانید بگویید من جدی نیستم گوش کنید.

False. Oh I'm joking. I'm being facetious.

نادرست اوه شوخی میکنم دارم شیطون میشم

I'm just kidding.

شوخی کردم.

- How else could you say that? - She's joking.

-دیگه چطور می تونی اینو بگی؟ - او شوخی می کند.

You already say that?

شما قبلا این را می گویید؟

- I did say that. I'm pulling my leg. -You’re pulling your leg.

- من این را گفتم. پایم را می کشم. -داری پاتو میکشی

Yeah, I'm pulling your leg.

آره، پای تو را می کشم.

It's a high in calorie pie.

این پای پر کالری است.

Okay so um...

باشه پس ام...

- Just joshing… - I'm just joshing you.

- فقط جاش می کنم... - من فقط تو رو جاش می کنم.

Where does that one come from?

اون یکی از کجا میاد؟

I'm just Joshin.

من فقط جاشین هستم.

You could say that. I'm just joshing.

شما می توانید این را بگویید. من فقط جاش می کنم.

Hey, don't get upset. I'm just Joshin.

هی ناراحت نشو من فقط جاشین هستم.

I'm joking.

من شوخی میکنم.

I'm being facetious.

دارم شیطون میشم

I'm just kidding.

شوخی کردم.

I'm pulling your leg.

پای تو را می کشم.

I'm just joshing.

من فقط جاش می کنم.

All of these things mean what I'm saying should not be taken seriously or literally.

همه این موارد به این معنی است که آنچه من می گویم نباید جدی یا تحت اللفظی تلقی شود. می

I could have also said I'm just playing or I'm playing.

توانستم بگویم فقط بازی می کنم یا بازی می کنم.

The word ‘just’ in all of these phrases can be used but doesn't have to be used.

کلمه "فقط" در همه این عبارات قابل استفاده است اما لازم نیست استفاده شود.

A note on the pronunciation of the word ‘just’, if it's followed by a word that begins with the consonant,

نکته ای در مورد تلفظ کلمه "just"، اگر پس از آن کلمه ای با حرف صامت شروع شود،

the T will usually be dropped.

T معمولا حذف می شود.

For example, I'm just kidding.

مثلاً من شوخی می کنم.

Just kidding.

شوخی کردم

Straight from the S sound into the K with no T.

مستقیماً از صدای S به K بدون T.

False. I'm joking.

False. من شوخی میکنم.

I'm being facetious.

دارم شیطون میشم

I'm just kidding. I'm pulling your leg. It's a high in calorie pie. I'm just joshing you.

شوخی کردم. پای تو را می کشم. این پای پر کالری است. من فقط تو را جاش می کنم.

Where does that one come from?

اون یکی از کجا میاد؟

>> You want to grab the stick of butter? >> Yeah.

>> می خواهید چوب کره را بگیرید؟ >> آره

So every fall, for what, how many years have you been doing this?

پس هر پاییز، برای چه، چند سال است که این کار را می‌کنید؟

Well we've lived here since 2010.

خوب ما از سال 2010 اینجا زندگی می کنیم.

- Here? No way. - And it probably started...

- اینجا؟ به هیچ وجه. - و احتمالا شروع شد... به

No way.

هیچ وجه.

Here no way.

اینجا هیچ راهی نیست

What does that mean?

معنی آن چیست؟

That means I can't believe what she's saying.

یعنی نمی توانم حرف های او را باور کنم.

I don't think it's true and it turns out I misunderstood.

فکر نمی کنم درست باشد و معلوم است که من اشتباه متوجه شده ام.

I thought she meant she had been living in that house since 2010

فکر کردم منظورش از سال 2010 در آن خانه بوده است،

but she meant she'd been living in the town since then.

اما منظورش این بود که از آن زمان در شهر زندگی می کرد.

Well we've lived here since 2010.

خوب ما از سال 2010 اینجا زندگی می کنیم.

- Here? No way. - And it probably started…

- اینجا؟ به هیچ وجه. - و احتمالا شروع شد...

- No. No. No. In North Hampton. - Oh, you mean North Hampton.

- نه. نه. در نورث همپتون. - اوه، منظورت نورث همپتون است.

-Seven-ish. -6 or 7 years. Yeah.

-هفت -6 یا 7 سال. آره

I said seven-ish years while Laura said six or seven years.

من گفتم هفت سال در حالی که لورا گفت شش یا هفت سال.

‘Ish’ is something you might hear put at the end of a word to show approximation.

"Ish" چیزی است که ممکن است بشنوید که در انتهای یک کلمه قرار داده شده است تا تقریب را نشان دهد.

-Seven-ish. -6 or 7 years. Yeah.

-هفت -6 یا 7 سال. آره

Every fall I come up to Laura's house and we have a fall baking weekend

هر پاییز به خانه لورا می‌آیم و آخر هفته‌ی شیرینی پاییزی داریم

and actually we've made lots of videos from the fall baking weekend so I’ll put a link to that playlist

و در واقع ما ویدیوهای زیادی از آخر هفته پخت پاییزی تهیه کرده‌ایم، بنابراین پیوند آن لیست پخش را

in the comments below.

در نظرات زیر می‌گذارم.

Also right here, just click the I.

همچنین در اینجا، فقط روی I کلیک کنید.

They're really fun.

آنها واقعا سرگرم کننده هستند.

They are.

آن ها هستند.

At least we have fun.

حداقل لذت می بریم. به

We have fun.

ما خوش می گذرد.

We keep on working on the sauce for that pie adding butter and then adding cream.

ما همچنان روی سس آن پای کار می کنیم و کره را اضافه می کنیم و سپس خامه را اضافه می کنیم.

Okay, are you ready to whisk?

باشه، آماده هم زدن هستی؟

- I think I’m supposed to add this really slowly. - Slowly.

- فکر می کنم قرار است این را خیلی آرام اضافه کنم. - آهسته آهسته

Am I supposed to keep on whisking or stirring?

آیا قرار است به هم زدن یا هم زدن ادامه دهم؟

There we're both unsure of what the recipe says.

در آنجا هر دوی ما از آنچه دستور غذا می گوید مطمئن نیستیم.

We both used the phrase ‘supposed to’.

ما هر دو از عبارت "قرار است" استفاده کردیم.

We both reduce this phrase to: spose ta.

ما هر دو این عبارت را به: spose ta کاهش می دهیم.

We reduced it from three syllables to two.

آن را از سه هجا به دو هجا کاهش دادیم.

This is really common.

این واقعا رایج است.

The S and T can either be pronounced: sposta, or ZD, spose ta.

S و T می توانند تلفظ شوند: sposta، ​​یا ZD، spose ta.

- I think I’m supposed to add this really slowly. - Slowly.

- فکر می کنم قرار است این را خیلی آرام اضافه کنم. - آهسته آهسته

Am I supposed to keep on whisking or stirring?

آیا قرار است به هم زدن یا هم زدن ادامه دهم؟

Alright. Here we go.

بسیار خوب. در اینجا ما می رویم.

>> Woah! >> Woah! Steam bomb! The camera!

>> وای! >> وای! بمب بخار! دوربین!

Ok, so now we're slicing the apples.

خوب، حالا ما سیب ها را برش می دهیم.

We're using machine to make it a little easier.

ما از ماشین استفاده می کنیم تا کمی آسان تر کنیم.

You can put them in here then.

می توانید آنها را در اینجا قرار دهید.

Yeah.

آره

Okay.

There are always lots of reductions in American English.

باشه.

همیشه کاهش های زیادی در انگلیسی آمریکایی وجود دارد. بیایید

Let's look at the ones I just used.

به مواردی که من استفاده کردم نگاه کنیم.

‘We are’ contracts to ‘we're’ and is often pronounced ‘were’ in conversation.

«ما هستیم» با «ما هستیم» قرارداد دارد و اغلب در مکالمه «بود» تلفظ می‌شود.

It's really fast and it sounds just like this word: were.

این واقعا سریع است و دقیقاً مانند این کلمه به نظر می رسد: were.

I use that contraction twice here.

من در اینجا دو بار از آن انقباض استفاده می کنم.

So now we're slicing the apples.

خب حالا سیب ها را برش می زنیم.

We're using a machine to make it a little easier.

ما از یک ماشین استفاده می کنیم تا کمی آسان تر کنیم.

You can put them in here then.

می توانید آنها را در اینجا قرار دهید.

Yeah.

آره

Okay.

You're going to put them in here then.

باشه.

شما آنها را در اینجا قرار خواهید داد.

Some more reductions.

چند کاهش بیشتر

The word are at the beginning was dropped.

کلمه are در ابتدا حذف شد.

We need that word to be grammatically correct but it is sometimes dropped in spoken English.

ما به این کلمه نیاز داریم که از نظر گرامری صحیح باشد، اما گاهی اوقات در انگلیسی گفتاری حذف می شود.

‘Going to’ became ‘gonna’ and the TH was dropped in them.

«Going to» به «gonna» تبدیل شد و TH در آنها حذف شد.

‘Put them’ becomes: put ‘em— put ‘em— No TH and a flap T to connect the two words.

«Put them» می شود: put «em— put «em— No TH و flap T برای اتصال دو کلمه. آن‌ها را

Put ‘em— put ‘em—

بگذارید – آن‌ها را بگذارید –

You can put them in here then.

می‌توانید آن‌ها را در اینجا قرار دهید.

Yeah. Okay.

آره باشه.

Right. Watch this do its magic.

درست. تماشا کنید که این کار جادوی خود را انجام می دهد.

Love it. They come out at the bottom. Totally thin slice.

دوستش دارم. آنها از پایین بیرون می آیند. برش کاملا نازک

Let's put the lemon juice in.

بیایید آب لیمو را داخل آن بریزیم.

Let's put the lemon juice in.

بیایید آب لیمو را داخل آن بریزیم.

The word ‘let's’ is really unclear.

کلمه "بیایید" واقعاً نامشخص است.

It's very common to drop the beginning and basically just make the TS sound.

بسیار معمول است که شروع را رها کنید و اساسا فقط صدای TS را ایجاد کنید.

Let's put the lemon juice in. Ts- ts- ts-

بیایید آب لیمو را داخل آن بریزیم

That's, its, and what can also make this reduction.

.

We're just putting the TS sound in front of the next word.

ما فقط صدای TS را در مقابل کلمه بعدی قرار می دهیم.

See this video for further examples and explanation.

برای مثال و توضیح بیشتر این ویدیو را ببینید.

Let's put the lemon juice in.

بیایید آب لیمو را داخل آن بریزیم.

And the baby’s up. Let me go get him.

و بچه بلند شود. بذار برم بیارمش

Let me go get him.

بذار برم بیارمش

A couple reductions here.

چند کاهش در اینجا.

Let me becomes lemme, and the H is dropped in ‘him’.

اجازه دهید من lemme می شوم و H در "او" حذف می شود.

Dropping the H in this word is a really common reduction.

انداختن H در این کلمه یک کاهش واقعا رایج است.

When we do this, it sounds just like when we dropped the TH in them.

وقتی این کار را انجام می‌دهیم، درست مانند زمانی است که TH را در آن‌ها انداختیم.

‘Get him’ becomes ‘get um’.

«او را بگیر» به «اِم» تبدیل می‌شود.

Just like ‘put them’ was ‘put em’.

درست مانند «آنها را بگذار» «آنها را بگذار».

The flap T links the words and the reduction of ‘them’ and ‘him’ are the exact same sounds, schwa and M.

فلپ T کلمات را به هم پیوند می دهد و کاهش «آنها» و «او» دقیقاً همان صداها هستند، schwa و M.

Get em— put em—

Get em— put em—

Let me go get him.

Let me go get him.

Can you look right there?

می توانید همان جا را نگاه کنید؟

Say ‘Hi! I just had a nice nap!’

سلام کن! من فقط چرت خوبی داشتم!»

Can you say ‘Hey everybody!’

می‌توانید بگویید «هی همه!»

Can you try that?

می‌توانید آن را امتحان کنید؟

‘Hey everybody!’

«هی همه!»

You want to try?

می‌خواهید امتحان کنید؟

No. Okay.

نه. باشه. آیا

Can I go ahead and put the apples in there?

می توانم جلو بروم و سیب ها را در آنجا قرار دهم؟

Yeah, dump them in.

آره، آنها را بیرون بریزید.

Dump them in.

‘Them’ is reduced again.

آنها را داخل بیاندازید. آنها

Dump em— dump em—

را تخلیه کن - آنها را تخلیه کن -

Yeah, dump em in.

آره، آنها را تخلیه کن.

I'm going to take you down to daddy.

من تو را نزد بابا می برم.

I'm going to take you down to daddy.

من تو رو میبرم پیش بابا

'I'm going to' got reduced.

"من می روم" کاهش یافت.

With our most common words and phrases, we tend to do the most dramatic reductions.

با متداول ترین کلمات و عبارات خود، ما تمایل داریم که چشمگیرترین کاهش ها را انجام دهیم.

I’m gonna-- There's almost an idea of I in front of it but not really.

من می خواهم-- تقریباً یک ایده از من در مقابل آن وجود دارد، اما نه واقعاً.

I’m gonna-- I’m gonna-- I’m gonna--

من می خواهم-- می خواهم-- می خواهم--

I'm gonna take you down to daddy.

تو را پیش بابا می برم.

I made a video where I go over this reduction and more examples.

من یک ویدیو ساختم که در آن به این کاهش و نمونه های بیشتر می پردازم.

Click here or in the description below to see that video.

برای دیدن آن ویدیو اینجا یا در توضیحات زیر کلیک کنید.

I'm going to take you down to daddy.

من تو رو میبرم پیش بابا

Alright.

بسیار خوب.

- All of them? - Let me read ahead.

- همه آنها؟ -اجازه بده قبلش بخونم

Yeah, all of them.

آره همشون

I love how when you start paying attention to a particular reduction, you constantly hear it.

من عاشق این هستم که وقتی شروع به توجه به یک کاهش خاص می کنید، مدام آن را می شنوید.

Did you catch the reductions of ‘them’ here?

آیا کاهش «آنها» را در اینجا متوجه شدید؟

We're talking about the apple slices.

ما در مورد تکه های سیب صحبت می کنیم.

- All of them? - Let me read ahead.

- همه آنها؟ -اجازه بده قبلش بخونم

Yeah, all of them.

آره همشون

All of them. Nice ‘them’ reduction, Laura.

همه آنها. کاهش "آنها" خوب است، لورا.

-All of them? -Mm-hmm.

-همه آنها؟ -مم-هوم

I like it. Linking with the V.

من این را دوست دارم. ارتباط با V. بسیار

Okay.

خوب.

Then we mixed the apples in with the other dry ingredients.

سپس سیب ها را با سایر مواد خشک مخلوط می کنیم.

We packed the apples into our pie shell and drizzled on the caramel sauce which got too thick as it cooled.

سیب ها را در پوسته پای خود بسته بندی کردیم و روی سس کارامل که با سرد شدن خیلی غلیظ شد، ریختیم.

We overcooked it and finally we make the lattice top for the pie.

زیاد پختیم و در نهایت رویه توری پای را درست می کنیم .

I had some problems and I kept messing it up.

من مشکلاتی داشتم و مدام آن را به هم می زدم.

I couldn’t-- What is wrong with me?

من نتوانستم-- چه مشکلی با من دارد؟

I’m like really screwing up.

من مثل این هستم که واقعاً خراب کنم.

Really screwing up.

واقعا خرابه

Screw up is a phrasal verb which means to do something the wrong way

Screw up یک فعل عبارتی است که به معنای انجام کاری اشتباه

or to do a bad job with something.

یا انجام کار بد با چیزی است.

I screwed up the pie crust.

پوسته پای را پیچ کردم.

You could also say mess up.

شما همچنین می توانید بگویید بهم ریخته.

I messed up the pie crust.

پوسته پای را به هم ریختم.

I’m really screwing up.

من واقعا دارم خراب می کنم

I have to wipe that off.

باید پاکش کنم

Oh darn.

اوه لعنتی

I beat that caramel sauce.

اون سس کارامل رو زدم

This is weird, Laura. Last time I made this, it seeped in much more.

این عجیب است، لورا. آخرین باری که این را ساختم، خیلی بیشتر نفوذ کرد.

So when... because look when I'm doing the lattice now, when I pull it up, it's like bringing up all this goo.

پس وقتی... چون ببین وقتی الان دارم مشبک را انجام می‌دهم، وقتی آن را بالا می‌کشم، مثل این است که همه اینها را بالا بیاورم.

- It’s thicker. - It's weird.

- ضخیم تر است. - عجیب است.

I gotta say right now I'm like, I'm feeling embarrassed about how this is turning out.

باید بگویم که در حال حاضر احساس خجالت می‌کنم که چگونه این اتفاق می‌افتد.

Turn out.

تبدیل شود.

Another phrasal verb.

یک فعل عبارتی دیگر.

As I'm using it here, it means how something develops or ends.

همانطور که من از آن در اینجا استفاده می کنم، به این معنی است که چیزی چگونه توسعه می یابد یا به پایان می رسد.

I'm not happy with how it's going, I'm embarrassed with the end result of my pie.

من از این که چطور پیش می رود راضی نیستم، از نتیجه نهایی پایم خجالت می کشم.

I got to say, right now, I'm like, I'm feeling embarrassed about how this is turning out.

باید بگویم، در حال حاضر، من احساس شرمندگی می کنم که چگونه این اتفاق می افتد.

I finished making the top and we put it in the oven and the final scene of course needs to be trying the pie.

رویه را تمام کردم و در فر گذاشتیم و صحنه آخر البته باید پای را امتحان کنید.

It’s out of the oven, looking good.

از فر خارج شده، ظاهر خوبی دارد.

Laura, how are you feeling about it?

لورا، در مورد آن چه احساسی داری؟

I’m feeling great!

حالم عالیه!

Oh, also we made a pumpkin pie.

اوه، ما یک پای کدو حلوایی درست کردیم.

I’m also feeling great about that.

من هم از این بابت احساس خوبی دارم.

From scratch with a pumpkin.

از ابتدا با کدو تنبل.

We made whipped cream.

خامه فرم گرفته درست کردیم.

Big deal.

معامله بزرگ.

And Dana made chocolate-dipped macaroons.

و دانا ماکارونی آغشته به شکلات درست کرد.

Macaroon or Macaron?

ماکارون یا ماکارون؟

To clarify, this is a macaroon and this is a macaron.

برای روشن شدن، این یک ماکارون است و این یک ماکارون است.

Which is also pronounced ‘macaroon’.

که "ماکارون" نیز تلفظ می شود.

I don’t know, I’ll look it up and I’ll let everyone know.

من نمی دانم، من آن را جستجو می کنم و به همه اطلاع می دهم.

Okay, let’s cut this pie.

خوب، بیایید این پای را برش دهیم.

Who wants a little bit of apple?

چه کسی کمی سیب می خواهد؟

If you'd like to recreate this pie, it really is amazingly delicious.

اگر می خواهید این پای را دوباره بسازید، واقعاً فوق العاده خوشمزه است.

Please see the link in the video description below.

لطفا لینک موجود در توضیحات ویدیوی زیر را ببینید.

It's from my favorite pie book, the Four and Twenty Blackbirds book.

این از کتاب پای مورد علاقه من، کتاب چهار و بیست مرغ سیاه است.

I’m going to have a caramely taste.

من طعم کاراملی خواهم داشت.

It turned out well.

خوب معلوم شد.

That’s it guys, and thanks so much for using Rachel’s English!

بچه ها همین است، و از اینکه از زبان انگلیسی Rachel استفاده می کنید بسیار سپاسگزارم!