English Conversation

You guys love Ben Franklin videos.

They're one of the best ways for you to improve listening comprehension

and learn tricks to sound more natural when speaking English, like using specific reductions.

This January, you're getting five all new Ben Franklin videos

where we do a full analysis of real American English conversations.

Today's topic, word game.

Let's get started with this analysis.

First, the whole conversation.

Team two, listen up.

- I'm looking at you. - Woot, woot!

Three, two, one.

Okay. This is something that you use to sweep the floor, and you plug it in.

- Broom. - No, you plug it in. Vacuum.

- Uh, it’s two words. - Vacuum cleaner.

Now, the analysis.

Team two, listen up.

Team two, listen up.

So we had divided our family into two teams

and both ‘team’ and ‘two’ are stressed. Team two.

But ‘two’ is the most stressed because

that is the part that makes it different from team one.

And actually, I wrote that poorly. That should look like this. Team two.

In English, we don't want choppy words within a thought group.

We don't want them to feel separate.

We always want them to feel very connected.

The intonation, the pitch, always changes smoothly.

Team two. So the ending M right into the T with no break.

Team two, listen up.

Team two.

Team two.

Team two, listen up.

Again here, it links together.

Smooth: Listen up.

The T in listen is always silent.

The ending N linking into the beginning vowel.

Nup— listen up.

Listen up.

Listen up.

Listen up.

What's going on with the P here? I'm not releasing it. Up. Ppp--

I'm not releasing it with a puff of air, my lips closed, that cuts off the sound, that's the stop part of the stop consonant.

But then they don't open releasing the air.

This is fairly normal. It's fairly common to drop the release part of a stop consonant

when it comes at the end of a thought group. Listen up.

You can see my lips come together.

Listen up.

That gives the idea of the P and then that's it.

I move on to my next phrase.

‘Listen up’ is a phrasal verb.

How is it different from ‘listen’?

It's something you would use if you're trying to get the attention of someone or even more often, of a group of people.

This is something you might say if you feel like people have not been paying attention

and now you really need them to.

You're saying: I need everyone's attention because what I'm about to say is really important.

Listen up. Listen up.

Listen up. Listen up. Listen up.

I'm looking at you.

I'm looking at you.

I say this right as someone on my team cheers me on with a little high-pitched: woot woot!

That's just something, a phrase you might use

to show excitement or to cheer someone on in a competition.

I'm looking at you.

I'm looking at you.

I'm looking at you.

So I say I'm looking at you.

‘Look’ and ‘you’ get the most stress in this phrase.

A couple things happen here. First of all,

well, we have the contraction ‘I am’ to I'm

which is said quickly: I’m. I'm. I'm looking— I'm looking—

‘Look’ being the stressed syllable there, then I changed the NG sound, I just make it an N sound. Lookin.

So I make the sound at the front of my mouth with the front of my tongue

rather than at the back of my mouth with the back of my tongue.

I'm looking at you. Lookin.

I'm looking at you. I'm looking at you. I'm looking at you.

This is a little bit more casual of a pronunciation

and we definitely change the NG to the N

quite a bit in -ing words but I don't recommend doing it all the time.

There's definitely such thing as doing it too much.

We tend to do it more with the -ing words that are the most common.

What's going on with ‘at you’?

First of all, I reduce the vowel in ‘at’ so it's: uh- uh- uh- the schwa.

Then we hear a CH sound. Where's that coming from?

When a word ends in a T and the next word is ‘you’ or ‘your’,

it's not uncommon to combine those to link them together with a CH sound: choo— choo—

at you— at you—

I’m looking at you.

at you— at you— I’m looking at you.

I must have thought that somebody on my team had not been paying very good attention because I say ‘listen up’

which means what I’m saying next really matters,

I’m about to start, and then I say ‘I’m looking at you.’

specifically calling out someone on my team.

I’m looking at you.

Three. Two. One.

Then my nephew gives me a countdown for the timer.

Three separate content words.

Three.

Two.

One.

All with an up-down shape of stress.

Three. Two. One.

We never want flat pitches in our stressed words.

This up-down shape of stress, this change of pitch of intonation,

is what marks a stressed syllable. It's very natural American English to do this.

Three. Two. One.

Three. Two. One.

Three. Two. One.

Okay this is something that you use…

Okay this is something--

So the words ‘this’ and ‘is’, they would usually be said very quickly.

This is something—

but as I read it, I'm still thinking about what to say,

so they get made longer. This is—

They're both turned into stressed syllables but this is not how it would normally be pronounced.

‘This is’ becomes: this is— this is— this is something— this is something—

That's the change that's important in conversational American English.

Now here of course it's not quite conversational. This is different. I'm playing a game

and I'm taking more time as I'm thinking on the spot.

That means thinking without prior preparation about what to say.

This is something—

This is something—

This is something that you use—

Something that you use—

So here we have a T followed by ‘you’. I do not make it a CH.

I make it a Stop T: that you use—

but I do reduce the AH vowel.

‘That’ becomes: that— that— that—

This helps me say this word more quickly.

That you use--

That you use--

That you use--

That you use to sweep the floor.

To sweep the floor--

Okay, another example of an over pronunciation of a word.

The word ‘to’ almost never pronounced this way in conversational English. To.

Why did I do that? I was thinking of what is the right word to say.

So in conversational English, it would be: to sweep—

to— to— to—

The OO vowel reduces to the schwa: to sweep— to sweep— to sweep the floor—

to sweep the floor—

to sweep the floor—

to sweep the floor and you plug it in.

To sweep the floor and you plug it in.

Sweep.

Floor.

To sweep the floor.

Sweep the floor. Sweep the floor.

Listen to these three words and pay attention to the stress pattern. It's long, short, long.

Sweep the floor. Sweep the floor. Sweep the floor.

Sweep the floor.

So the word ‘the’ doesn't have this up-down shape of stress. It's flatter and it’s said very quickly.

the-- the-- the--

Sweep the-- sweep the-- sweep the floor and you plug it in.

And you plug it in— and—

Drop the D so even though I hold this word out a little bit as I think

and I don't reduce the vowel, the vowel is still ah.

I do drop the D, just a very common reduction of that word.

You plug it in—

And you plug it in-- And you plug it in-- And you plug it in--

So here we have three words: plug it in,

where you have two links of ending consonant to beginning vowel: plug it— git— git—

So you can think of the ending consonant G

as beginning the next word git— git— plug it— plug it— plug it—

That may help you link.

It in— it in— it in—

Here, again, we link the ending T right into the vowel IH and it changes to a flap T.

Why does it do that? Because it comes between two vowels.

It in— it in— it in—

plug it in— plug it in—

plug it in— plug it in— plug it in—

‘Plug in’ is a phrasal verb and we use this with electronics or things that charge,

شما بچه ها عاشق ویدیوهای بن فرانکلین هستید. آنها یکی از بهترین راه‌ها برای بهبود درک شنیداری و یادگیری ترفندهایی هستند که در هنگام صحبت کردن انگلیسی، مانند استفاده از کاهش‌های خاص، طبیعی‌تر به نظر برسند. این ژانویه، پنج ویدیوی جدید بن فرانکلین را دریافت می‌کنید که در آن‌ها تجزیه و تحلیل کاملی از مکالمات واقعی انگلیسی آمریکایی انجام می‌دهیم. موضوع امروز، بازی با کلمات. بیایید با این تحلیل شروع کنیم. اول، کل گفتگو. تیم دو، گوش کن - دارم به تو نگاه میکنم. -ووووووت سه دو یک. باشه. این چیزی است که از آن برای جارو کردن زمین استفاده می کنید و آن را به برق وصل می کنید. - جارو. - نه، شما آن را وصل کنید. - اوه، دو کلمه است. - جارو برقی. حالا تحلیل تیم دو، گوش کن تیم دو، گوش کن بنابراین ما خانواده خود را به دو تیم تقسیم کرده بودیم و هر دو "تیم" و "دو" استرس دارند. تیم دو. اما "دو" بیشترین استرس را دارد زیرا این قسمتی است که آن را از تیم اول متفاوت می کند. و در واقع، من آن را ضعیف نوشتم. که باید شبیه این باشد. تیم دو. در زبان انگلیسی، ما نمی خواهیم کلمات پراکنده در یک گروه فکری وجود داشته باشد. ما نمی خواهیم آنها احساس جدایی کنند. ما همیشه می‌خواهیم که آنها احساس ارتباط زیادی داشته باشند. لحن، زیر و بمی، همیشه به آرامی تغییر می کند. تیم دو. بنابراین پایان M درست به T بدون وقفه. تیم دو، گوش کن تیم دو. تیم دو. تیم دو، گوش کن دوباره در اینجا، آن را با هم پیوند می دهد. صاف: گوش کن. T در گوش دادن همیشه ساکت است. N انتهایی که به مصوت آغازین پیوند می یابد. نه - گوش کن گوش کن گوش کن گوش کن اینجا چه خبر است؟ من آن را آزاد نمی کنم. بالا Ppp-- من آن را با یک پف هوا رها نمی کنم، لب هایم بسته است، که صدا را قطع می کند، این قسمت توقف همخوان استاپ است. اما پس از آن هوا را آزاد نمی کنند. این نسبتاً عادی است. این نسبتاً معمول است که قسمت آزاد کننده یک همخوان توقف در انتهای یک گروه فکری بیاید. گوش کن می‌بینی که لب‌هایم به هم می‌رسند. گوش کن این ایده P را می دهد و بعد تمام می شود. به عبارت بعدی خود می روم. "Listen up" یک فعل عبارتی است. چه تفاوتی با "گوش دادن" دارد؟ این چیزی است که اگر بخواهید توجه یک نفر یا حتی بیشتر از یک گروه از مردم را به خود جلب کنید، از آن استفاده خواهید کرد. این چیزی است که اگر احساس می کنید مردم به آنها توجه نکرده اند و اکنون واقعاً به آنها نیاز دارید، می توانید بگویید. شما می گویید: من به توجه همه نیاز دارم زیرا آنچه می خواهم بگویم واقعاً مهم است. گوش کن گوش کن گوش کن گوش کن گوش کن دارم به تو نگاه میکنم. دارم به تو نگاه میکنم. این را درست در حالی می گویم که یکی از اعضای تیم من با صدای بلند تشویقم می کند: ووت ووت! این فقط چیزی است، عبارتی که ممکن است برای نشان دادن هیجان یا تشویق کسی در یک مسابقه استفاده کنید. دارم به تو نگاه میکنم. دارم به تو نگاه میکنم. دارم به تو نگاه میکنم. پس میگم دارم بهت نگاه میکنم «نگاه» و «شما» بیشترین استرس را در این عبارت می‌گیرید. چند اتفاق اینجا می افتد. اول از همه خوب، ما انقباض «من هستم» به من را داریم که به سرعت گفته می شود: من هستم. من هستم. من نگاه می‌کنم—من دنبال می‌کنم—«نگاه کن» در آنجا هجای تأکید شده است، سپس صدای NG را تغییر دادم، فقط آن را به صدای N تبدیل کردم. نگاه کردن. بنابراین من صدا را در جلوی دهانم با جلوی زبانم ایجاد می کنم نه در پشت دهانم با پشت زبانم. دارم به تو نگاه میکنم. نگاه کردن. دارم به تو نگاه میکنم. دارم به تو نگاه میکنم. دارم به تو نگاه میکنم. این یک تلفظ ساده‌تر است و ما قطعاً NG را کمی در کلمات -ing به N تغییر می‌دهیم، اما توصیه نمی‌کنم همیشه این کار را انجام دهید. قطعاً چیزی به نام انجام بیش از حد آن وجود دارد. ما تمایل داریم این کار را بیشتر با کلمات -ing که رایج‌ترین هستند انجام دهیم. با "تو" چه خبر است؟ اول از همه، مصوت را در «at» کاهش می‌دهم، بنابراین: uh- uh-uh- the schwa. سپس صدای CH را می شنویم. این از کجا می آید؟ وقتی کلمه ای به حرف T ختم می شود و کلمه بعدی «شما» یا «شما» است، ترکیب آن ها برای پیوند دادن آنها با صدای CH غیر معمول نیست: choo— choo— at you— at you— I'm look at شما. به تو - به تو - من به تو نگاه می کنم. من باید فکر می کردم که یکی از اعضای تیم من خیلی خوب توجه نکرده است زیرا من می گویم "گوش کن" به این معنی که چیزی که بعدا می گویم بسیار مهم است، من شروع می کنم، و سپس می گویم "من دنبال می کنم". به شما. دارم به تو نگاه میکنم. سه. دو یکی سپس برادرزاده ام یک شمارش معکوس برای تایمر به من می دهد. سه کلمه محتوای مجزا. سه. دو یکی همه با یک شکل استرس بالا به پایین. سه. دو یکی ما هرگز نمی‌خواهیم زمین‌های مسطح در کلمات تاکید شده‌مان وجود داشته باشد. این شکل تنش بالا به پایین، این تغییر زیر و بم آهنگ، چیزی است که یک هجای تاکید شده را مشخص می کند. انجام این کار به انگلیسی آمریکایی بسیار طبیعی است. سه. دو یکی سه. دو یکی سه. دو یکی بسیار خوب این چیزی است که شما استفاده می کنید... خوب این چیزی است-- بنابراین کلمات "این" و "است" معمولاً خیلی سریع گفته می شوند. این چیزی است - اما همانطور که آن را می خوانم، هنوز به این فکر می کنم که چه بگویم، بنابراین آنها طولانی تر می شوند. این است که هر دو به هجاهای تاکیدی تبدیل می شوند، اما تلفظ آن به طور معمول اینگونه نیست. "This is" می شود: این است - این است - این چیزی است - این چیزی است - این تغییری است که در مکالمه انگلیسی آمریکایی مهم است. حالا اینجا البته کاملاً محاوره ای نیست. این فرق داره. من در حال انجام یک بازی هستم و زمانی که در محل فکر می کنم زمان بیشتری را صرف می کنم. این بدان معناست که بدون آمادگی قبلی در مورد آنچه که باید بگویید فکر کنید. این چیزی است— این چیزی است— این چیزی است که شما از آن استفاده می کنید— چیزی که شما استفاده می کنید— بنابراین در اینجا ما یک T به دنبال «شما» داریم. من آن را CH نمی کنم. من آن را Stop T: که شما استفاده می‌کنید، می‌کنم، اما مصوت AH را کاهش می‌دهم. «That» می‌شود: that— that— that— این به من کمک می‌کند این کلمه را سریع‌تر بگویم. چیزی که شما استفاده می کنید -- که استفاده می کنید -- که استفاده می کنید -- که برای جارو کردن زمین استفاده می کنید. برای جارو کردن زمین - بسیار خوب، مثال دیگری از تلفظ بیش از حد یک کلمه. کلمه "to" تقریباً هرگز به این شکل در مکالمه انگلیسی تلفظ نمی شود. به. چرا این کار را کردم؟ داشتم به این فکر می کردم که چه کلمه ای برای گفتن مناسب است. بنابراین در زبان انگلیسی محاوره ای، این خواهد بود: sweep— to— to— to— واکه OO به schwa کاهش می یابد: sweep— sweep— to sweep the floor— to sweep the floor— to sweep the floor— sweep the برای جارو کردن کف و شما آن را وصل می کنید. جارو کنید. کف. برای جارو کردن زمین جارو کف. جارو کف. به این سه کلمه گوش دهید و به الگوی استرس توجه کنید. طولانی، کوتاه، طولانی است. جارو کف. جارو کف. جارو کف. جارو کف. بنابراین کلمه "the" این شکل استرس را ندارد. صاف تر است و خیلی سریع گفته می شود. the-- the-- the-- Sweep the-- sweep the-- زمین را جارو کن و تو آن را وصل می کنی. فکر کن و من مصوت را کم نمی کنم، مصوت همچنان آه است. من D را حذف می کنم، فقط کاهش بسیار رایج آن کلمه. شما آن را وصل می کنید— و آن را وصل می کنید—— و آن را وصل می کنید———————————————————————————————————— بنابراین در اینجا ما سه کلمه داریم: plug it in، که در آن شما دو پیوند صامت پایان به مصوت آغازین دارید: plug it— git— git— بنابراین می توانید صامت پایانی G را به عنوان شروع کلمه بعدی git— git— plug it— plug it— plug it— در نظر بگیرید که ممکن است به شما در پیوند دادن کمک کند. این در— it in— it in— در اینجا، دوباره، پایان T را درست به مصوت IH پیوند می دهیم و به یک فلپ T تغییر می کند. چرا این کار را می کند؟ زیرا بین دو مصوت می آید. آن را وارد کنید— آن را وارد کنید— آن را وارد کنید— آن را وصل کنید— آن را وصل کنید— آن را وصل کنید— آن را وصل کنید— وصل کنید— «وصل کنید» یک فعل عبارتی است و ما از آن برای وسایل الکترونیکی یا چیزهایی که شارژ می شوند استفاده می کنیم،

where you have the plug and you either insert it into the socket in the wall,

جایی که شما دوشاخه را داشته باشید و یا آن را در پریز دیوار قرار دهید،

or maybe you're inserting the plug into the device itself like your phone.

یا شاید مانند گوشی خود دوشاخه را در خود دستگاه قرار دهید.

This is the phrasal verb to ‘plug in’.

این فعل عبارتی برای "plug in" است.

Plug it in— plug it in— plug it in—

آن را به برق بزنید— آن را وصل کنید— آن را وصل کنید—

People guess broom. Broom.

مردم جارو را حدس می زنند. جارو.

No, you don't plug a broom in.

نه، شما جارو را به برق وصل نمی کنید.

This was my, my main clue: sweep.

این سرنخ اصلی من بود: جارو کردن.

Of course people are going to guess broom but when I said plug it in,

مطمئناً مردم می خواهند جارو را حدس بزنند، اما وقتی گفتم آن را وصل کنید،

remember this has to do with electronics, so that was my big clue. It's not a broom.

به یاد داشته باشید که این به الکترونیک مربوط می شود، بنابراین این سرنخ بزرگ من بود. جارو نیست.

No, you plug it in.

نه، آن را وصل کن

Okay so there's some shouting here. I say ‘no, you plug it in.’ no. No.

من می گویم "نه، شما آن را وصل کنید." نه. نه.

Just like ‘Three. Two. One.’, it's a one word thought group, and it has that up-down shape. No.

درست مثل "سه". دو یک.، این یک گروه فکری یک کلمه ای است و آن شکل بالا به پایین را دارد. نه.

Then I say ‘you plug it in’

سپس در حالی که مردم فریاد می زنند، می گویم "شما آن را وصل کنید"

as people are yelling and again we have this nice linking ending G into the beginning vowel

و دوباره این پیوند زیبا را داریم که پایان G به مصوت ابتدایی

and then the flap T to link these two words. Plug it in.

و سپس فلپ T برای پیوند این دو کلمه می رسد. آن را به برق وصل کنید.

And as I do that, they get, they get the idea.

و همانطور که من این کار را انجام می‌دهم، آنها به این ایده می‌رسند.

‘Vacuum’, they yell.

آنها فریاد می زنند "خلاء".

- Broom. - Vacuum!

- جارو. - جارو برقی!

- Broom. - Vacuum!

- جارو. - جارو برقی!

- Broom. - Vacuum!

- جارو. - جارو برقی!

But I need to get them to say ‘vacuum cleaner’ so I give them one more clue.

اما من باید آنها را وادار کنم که بگویند "جاروبرقی" تا یک سرنخ بیشتر به آنها بدهم.

- Broom. - Vacuum!

- جارو. - جارو برقی!

Uh, it’s two words.

اوه، دو کلمه است.

It's two words.

دو کلمه است

'Two words' stress there.

استرس "دو کلمه" وجود دارد.

'The word ‘it's’ lower in pitch, flatter, faster.

کلمه «این است» در زیر و بم پایین تر، صاف تر، سریع تر.

Two words.

دو کلمه.

Two words. Two words.

دو کلمه. دو کلمه.

- Two words. - Vacuum cleaner.

- دو کلمه. - جارو برقی.

Vacuum cleaner. Vacuum cleaner.

جارو برقی. جارو برقی.

So now they're stressing ‘clean’ because that’s what makes the word different from vacuum.

بنابراین اکنون آنها بر "تمیز" تاکید می کنند زیرا این چیزی است که کلمه را با خلاء متفاوت می کند.

Although normally, in a compound word like this, it's the first word that is stressed,

اگرچه به طور معمول، در یک کلمه ترکیبی مانند این، اولین کلمه ای است که تاکید می شود،

so that would be: vacuum cleaner.

بنابراین این عبارت خواهد بود: جاروبرقی.

Other examples of compound words: eyeball.

نمونه های دیگر واژه های مرکب: کره چشم.

First word is stressed.

کلمه اول تاکید دارد.

Mailman.

مامور پست.

First word is stressed.

کلمه اول تاکید دارد.

Basketball.

بسکتبال.

First word is stressed. In this case, well as always, it's only the stressed syllable.

کلمه اول تاکید دارد. در این مورد، مثل همیشه، فقط هجای تاکید شده است.

So bas— basketball.

پس بسکتبال.

The first syllable is stressed.

هجای اول تاکید دارد.

Compound words, first word is stressed.

کلمات مرکب، کلمه اول تاکید می شود.

Let's listen to the whole conversation one more time.

بیایید یک بار دیگر به کل مکالمه گوش کنیم.

Team two, listen up.

تیم دو، گوش کن

-I'm looking at you. -Woot, woot!

-دارم به تو نگاه میکنم. -وووووت!

Three, two, one.

سه دو یک.

Okay. This is something that you use to sweep the floor, and you plug it in.

باشه. این چیزی است که از آن برای جارو کردن زمین استفاده می کنید و آن را به برق وصل می کنید.

- Broom. - No, you plug it in. Vacuum.

- جارو. - نه، شما آن را وصل کنید.

- Uh, it’s two words. - Vacuum cleaner.

- اوه، دو کلمه است. - جارو برقی.

That analysis is really fun and helpful, right?

آن تحلیل واقعا سرگرم کننده و مفید است، درست است؟

Click here to see other Ben Franklin videos on my YouTube channel.

برای دیدن سایر ویدیوهای بن فرانکلین در کانال یوتیوب من اینجا را کلیک کنید.

But if you’re ready to go even further, even bigger,

اما اگر آماده‌اید حتی فراتر بروید، حتی بزرگ‌تر،

I challenge you this January, to start the new year off right with a new commitment to your English Studies.

من شما را در این ژانویه به چالش می‌کشم تا سال جدید را با تعهدی جدید به مطالعات انگلیسی خود شروع کنید. به

Join my online school, Rachel’s English Academy.

مدرسه آنلاین من، آکادمی انگلیسی راشل بپیوندید.

There, you will find tons of Ben Franklin speech analysis videos just like this one

در آنجا، هزاران ویدیوی تحلیل گفتار بن فرانکلین را خواهید یافت، درست مانند این

that you can’t get anywhere else.

که در هیچ جای دیگری نمی‌توانید تهیه کنید.

They’re longer, they cover more conversation, and I add more each month.

آنها طولانی تر هستند، مکالمات بیشتری را پوشش می دهند، و من هر ماه موارد بیشتری را اضافه می کنم.

You have to have the interest.

شما باید علاقه داشته باشید.

You have to make the time to watch the videos, to work with the audio. Can you do this?

باید برای تماشای فیلم ها، کار با صدا وقت بگذارید. آیا می توانید این کار را انجام دهید؟

To help you get in the door, to help you get started,

برای کمک به شما برای ورود به در، برای کمک به شما برای شروع،

I’m offering a discount for the month of January.

من یک تخفیف برای ماه ژانویه ارائه می کنم.

You can get the first month of the Academy for just $5.

شما می توانید ماه اول آکادمی را فقط با 5 دلار دریافت کنید.

Use the code start2018 at checkout.

هنگام پرداخت از کد start2018 استفاده کنید.

The fee is normally 14 dollars a month, which is a steal for what you get.

این کارمزد معمولاً 14 دلار در ماه است، که برای آنچه شما دریافت می کنید، دزدی است.

Tools and support for self-study to make a real difference in how you sound.

ابزار و پشتیبانی برای خودآموزی برای ایجاد تفاوت واقعی در نحوه صدای شما.

If you sign up and this method doesn’t help you, no problem!

اگر ثبت نام کردید و این روش به شما کمکی نکرد، مشکلی نیست!

Just email me within 30 days and you’ll get a full refund.

فقط ظرف 30 روز به من ایمیل بزنید و بازپرداخت کامل دریافت خواهید کرد.

This is a subscription and you will be charged every month with continuous access to everything.

این یک اشتراک است و هر ماه با دسترسی مداوم به همه چیز هزینه از شما دریافت می شود.

But you can cancel at any time.

اما شما می توانید در هر زمان لغو کنید.

Just email me and I will make that happen for you.

فقط به من ایمیل بزنید و من این کار را برای شما انجام خواهم داد.

So get this deal and in 2018, get the accent you want.

بنابراین این معامله را دریافت کنید و در سال 2018 لهجه مورد نظر خود را بدست آورید.

More fluency, more ease in American conversation.

تسلط بیشتر، سهولت بیشتر در مکالمه آمریکایی.