English Pronunciation Analysis | Advanced English Conversation | Rachel’s English

You’ve told me one of your favorite exercises is a Ben Franklin exercise,

where we study everything about American English pronunciation

to help you improve your listening comprehension and understand how to sound more American.

So today, we’re going to do a Ben Franklin exercise on a monologue about the weather.

First, we’ll listen to the full monologue, then there will be an in-depth analysis.

After that, after you study everything about stress,

reductions, and linking, there will be a listen and repeat section.

This is where you get to practice out loud and see if you can imitate what I’ve done.

First, the monologue.

Today it’s a hundred degrees in Philadelphia.

That’s thirty eight degrees Celsius.

We’re in the middle of a heat wave, which is the opposite of a cold snap,

and every day this week is supposed to be upper nineties.

I know some people love the heat.

I am not one of these people.

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

Now, the analysis.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

What do you hear is being the most stressed words in that little thought group?

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

I hear the stressed syllable of ‘a hundred’ and ‘Philadelphia’.

Let me write this out.

A hundred.

So stress is on the first syllable of ‘hun’.

A hundred.

Today, it's a hundred degrees in Philadelphia.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

And I feel that I'm emphasizing the H a little bit more than normal,

that's to add stress to that syllable, to that word.

A hundred.

Hundred, making the H a little stronger than normal.

A hundred degrees.

A hundred degrees.

A hundred degrees.

And I break it up a little bit. There's a little break between ‘today’ and ‘it's’.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

And then I do another little break here.

Why did I do that?

Well, I think I did it to add emphasis to how hot it is.

It's a hundred degrees.

When we put a little break before

a segment in a thought group, it helps to add stress to it

just like exaggerating the beginning consonant did.

It's a hundred degrees.

Today it's a hundred degrees.

Today it's a hundred degrees.

Today it's a hundred degrees in Philadelphia.

Philadelphia.

This is a long word and long words can be intimidating.

Notice the PH, which is in here twice, is pronounced as an F.

Philadelphia.

Phila-del-phia.

So the syllable ‘Phil’ has a little bit of secondary stress, it's a little bit longer

but ‘del’ has the most stress, the up-down shape of the voice,

and that's what we can use to shape the word.

Philadelphia.

Philadelphia.

Philadelphia.

Philadelphia.

Philadelphia.

Philadelphia.

Philadelphia.

That's thirty eight degrees Celsius.

That's thirty eight degrees Celsius.

That's thirty eight degrees.

I did it again, I put a little break before the TH for ‘thirty’ and that adds stress.

That's thirty eight degrees.

If I made it more smooth: That's thirty eight degrees.

That's thirty eight degrees.

Then I lose some of the stress that I want to put on how hot it is.

I want to put stress on the number: That's thirty eight degrees.

Let's write that out too.

That's thirty eight degrees.

That's thirty eight degrees.

That's thirty eight degrees.

Thirty eight degrees.

Okay, we have a couple things happening with our T's here.

We have this first T in ‘thirty’, that's a flap T.

And the T is a flap T when it comes between two vowels or

when it comes after an R before a vowel like in the word ‘thirty’.

Thirty.

Thirty eight degrees.

So the T in ‘eight’ is a Stop T because the next sound is a consonant.

Thirty eight degrees.

So we definitely don't release it, it's definitely not a True T,

that would sound like this: Thirty eight degrees.

Thirty eight degrees.

And that's just more emphasis on the T.

It's a more clear pronunciation than we would give it.

We make it a stop.

Thirty eight degrees.

Thirty eight.

Eight.

Eight.

Eight.

Eight.

We cut off that word by cutting off the air.

That abrupt stop is what lets us know this was a T.

Thirty eight degrees.

Thirty eight degrees.

Thirty eight degrees.

Thirty eight degrees.

The word ‘degrees’ ends in the Z sound and the word ‘Celsius’

begins with the S sound.

If I was speaking less clearly, a little bit more conversationally,

I would have said: Thirty eight degrees Celsius.

And I would have connected the two and just made a single S sound,

but I was being a little bit more clear here, just like up here when I said ‘a hundred degrees’,

and then I put a little break after ‘degrees’.

I did not connect with the same sound because I wanted

the ‘thirty eight degrees’ to stick out of the line a little bit for stress, for emphasis.

Thirty eight degrees Celsius.

Thirty eight degrees Celsius.

Thirty eight degrees Celsius.

Celsius.

Celsius.

First syllable stress: thirty eight degrees.

Stress on ‘thir—’.

Thirty eight degrees Celsius.

And then we also have stress on that first syllable.

Celsius.

Celsius.

Celsius.

Celsius.

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave.

One word is the most stressed there, is most clear, highest in pitch.

What is it?

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave.

Heat.

Definitely ‘heat’ has the most stress.

We're in the middle of a heat wave.

And what do you notice about the T there?

A Stop T because the next word begins with a consonant.

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave.

So ‘mid’, a little bit of stress.

‘Wave’ is also a stressed word. It's not as stressed as ‘heat’, that's the most stressed,

but it is longer and more clear.

What about these two strings of words that are not stressed?

What do they sound like?

Let's just listen to them on their own.

First: We’re in the—

What does that sound like?

We're in the—

We're in the—

We're in the—

We're in the—

We're in the—

We're in the—

Not very clear.

It’s definitely not: We're in the—,

that would be a stressed pronunciation.

They're all unstressed, said very quickly, no gaps between the words.

We're in the—

We're in the—

We're in the—

We're in the—

We're in the—

We're in the—

We're in the—

I would write this contraction ‘we’re’ with the schwa.

Schwa R, said very quickly, not too clear:

we’re, we’re, we’re, we’re, we’re.

Then ‘in’: We’re in— we’re in— we’re in— we’re in— with no break,

we’re in the—

we’re in the—

we’re in the—

The word ‘the’ with no break, schwa.

We're in the—

we're in the—

we're in the—

We're in the—

we're in the—

we're in the—

Then we have the words ‘of’ and ‘a’.

Of a—

of a—

of a—

Of a—

of a—

of a—

of a—

of a—

I don't drop the V sound, and I would probably write this with the full UH as in butter rather than a schwa.

But it’s still said quickly, it's still unstressed.

Of a— of a— of a— of a—

That's really different than our most stressed word ‘heat’

which has up-down shape and is much longer.

These strings of unstressed words are very flat in pitch,

compared to the stressed words, and that's part of the important contrast of American English.

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave.

We're in the middle of a heat wave which is the opposite of a cold snap.

Which is the opposite of a cold snap.

Which is the opposite of a cold snap.

So ‘heat wave’, ‘cold snap’,

in both of those phrases, both words are stressed but the first word is the most stressed.

Which is the opposite of a cold snap.

Which is the opposite of a cold snap.

Which is the opposite of a cold snap.

So in this sentence fragment, ‘op’ and ‘cold’ and ‘snap’ are our most stressed words

and the other words like above are less clear, flatter in pitch, unstressed.

Let's listen to ‘which is the’.

Which is the—

which is the—

which is the—

Which is the—

which is the—

which is the—

which is the—

Now, I noticed I pronounced the word ‘the’ with a schwa.

There is an official rule about the pronunciation of ‘the’

and it says: when the next word begins with a vowel,

you make that an EE vowel: the opposite.

But I have noticed that many Americans don't do this and I did not do this here.

I made this a schwa.

Which is the—

which is the—

which is the—

Notice the S in ‘is’ makes the Z sound.

The letter S often makes the Z sound.

Don't be deceived and think because you see the letter S, that it's the S sound.

Which is the—

Which is the—

Which is the opposite of a cold snap.

Opposite of a cold—

Opposite of a cold—

Opposite of a cold—

So these words are all linked together.

The T becomes a Flap T which links into the next word.

Opposite of a—

of a, of a, of a.

Opposite of a cold snap—

But all of these words link together, there's no break, there's no choppiness.

Which is the opposite of a cold snap.

Which is the opposite of a cold snap.

Which is the opposite of a cold snap.

Let's look at the ending D in ‘cold’.

It is not released.

That would sound like this: cold snap, cold snap, cold snap, cold ddd—.

We don't do that. We put the tongue up into position for the D,

and we vibrate the vocal cords: cold snap,

and then we go right into the S sound without releasing.

So the D sound is very subtle when it's followed by a consonant

because we don't release it but native speakers still definitely hear that vibration in the vocal cords.

Cold, cold, ddd, cold snap.

Cold snap, cold snap, cold snap.

So a ‘heat wave’ is a phrase we use when there's a period of time, a couple of days,

where the heat reaches an extreme high,

and a ‘cold snap’ is the exact opposite.

We use this phrase for a period of days where the weather reaches extremely low temperatures.

Usually, a heat wave or a cold snap

last just a few days, maybe at most, a week.

We're in the middle of a heat wave which is the opposite of a cold snap.

We're in the middle of a heat wave which is the opposite of a cold snap.

We're in the middle of a heat wave which is the opposite of a cold snap.

And every day this week—

And every day this week—

And, and.

I drop the D there. We almost always drop the D in this word.

And, and.

I don't reduce the vowel. I still make: ah, ah, ahn,

it is common to make that a schwa, and that would sound like this:

Nn every day this week—

Nn every—

Nn every—

But I did put more of a vowel in it: and every—

and every day—

every day this week—

‘Every’ the most stressed word there.

And every day this week—

And every day this week—

And every day this week—

‘Day’ and ‘week’ also a little bit longer than the unstressed word ‘this’,

but they don't have the height of pitch that ‘every’ has.

‘Every’ is most stressed.

Every day this week.

Let's listen to just these three words. Day this week.

So you can hear the contrast of long, short, long: da da da. Da da da.

Day this week.

Day this week—

Day this week—

Day this week is supposed to be upper nineties.

Is supposed to be upper nineties.

Let's write this out again.

I should do a better job of writing out my numbers for these exercises.

Is supposed to be upper nineties.

So I put a little break here.

Again, for emphasis.

I want to emphasize how hot it's supposed to be.

Upper nineties.

Upper nineties.

Both of those two-syllable words have first syllable stress: upper nineties.

And notice, this is a Flap T, it comes between two vowels.

Nineties, da, da, da, da, da.

Nineties.

Now, what's happening with the word ‘supposed’ in the phrase ‘supposed to’?

Is supposed to be upper nineties.

Is supposed to be upper nineties.

Is supposed to be upper nineties.

So we have ‘is supposed to’.

‘Is’ ends in the Z.

‘Supposed’ starts with an S.

Now here's a case where I am linking and I'm dropping the Z.

S is an unvoiced consonant and unvoiced consonants are considered to be strong.

Voiced consonants like Z are weak, so when they link together, the strong consonant wins.

So rather than saying: is supposed—

and making a Z than an S, it's just: Isspposed—

Isspposed— isss—

just one single S sound.

Is supposed to—

is supposed to—

is supposed to—

Now, this word, this phrase, actually: supposed to,

never pronounced that clearly. We do a reduction with it.

Can you hear it?

Is supposed to—

is supposed to—

is supposed to—

Supposed to—

supposed to—

شما به من گفتید که یکی از تمرینات مورد علاقه شما تمرین بن فرانکلین است، جایی که ما همه چیز را در مورد تلفظ انگلیسی آمریکایی مطالعه می کنیم تا به شما کمک کنیم درک شنیداری خود را بهبود ببخشید و درک کنید که چگونه بیشتر آمریکایی به نظر برسد. بنابراین امروز، ما قصد داریم تمرین بن فرانکلین را در مونولوگ در مورد آب و هوا انجام دهیم. اول، ما به مونولوگ کامل گوش می دهیم، سپس یک تحلیل عمیق وجود دارد. پس از آن، پس از مطالعه همه چیز در مورد استرس، کاهش و پیوند دادن، بخش گوش دادن و تکرار وجود خواهد داشت. اینجاست که می‌توانید با صدای بلند تمرین کنید و ببینید آیا می‌توانید کارهایی که من انجام داده‌ام را تقلید کنید. اول، مونولوگ. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. این سی و هشت درجه سانتیگراد است. ما در میانه یک موج گرما هستیم، که برعکس یک سرماخوردگی است، و هر روز این هفته قرار است بالای دهه نود باشد. من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند. من جزو این افراد نیستم. آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم. حالا تحلیل امروز در فیلادلفیا صد درجه است. چه چیزی می شنوید که بیشترین استرس را در آن گروه کوچک فکر می کند؟ امروز در فیلادلفیا صد درجه است. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. من هجای تاکیدی «صد» و «فیلادلفیا» را می‌شنوم. بگذار این را بنویسم صد. بنابراین تأکید بر هجای اول «هون» است. صد. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. و من احساس می‌کنم که من کمی بیشتر از حد معمول بر H تأکید می‌کنم، این برای افزودن استرس به آن هجا، به آن کلمه است. صد. صد، که H را کمی قوی تر از حد معمول می کند. صد درجه صد درجه صد درجه و من آن را کمی تجزیه می کنم. بین «امروز» و «این است» فاصله کمی وجود دارد. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. و سپس یک استراحت کوچک دیگر در اینجا انجام می دهم. چرا این کار را کردم؟ خوب، فکر می کنم این کار را انجام دادم تا بر میزان داغ بودن آن تأکید کنم. صد درجه است هنگامی که قبل از یک بخش در یک گروه فکری کمی استراحت می کنیم، به اضافه کردن استرس به آن کمک می کند درست مانند اغراق کردن صامت آغازین. صد درجه است امروز صد درجه است. امروز صد درجه است. امروز در فیلادلفیا صد درجه است. فیلادلفیا. این یک کلمه طولانی است و کلمات طولانی می توانند ترسناک باشند. توجه کنید PH، که در اینجا دو بار است، به صورت F. Philadelphia تلفظ می شود. فیلادلفیا. بنابراین هجای «فیل» کمی تأکید ثانویه دارد، کمی طولانی‌تر است، اما «دل» بیشترین تنش را دارد، شکل صدا به بالا به پایین، و این چیزی است که می‌توانیم برای شکل دادن به کلمه استفاده کنیم. فیلادلفیا. فیلادلفیا. فیلادلفیا. فیلادلفیا. فیلادلفیا. فیلادلفیا. فیلادلفیا. یعنی سی و هشت درجه سانتیگراد. یعنی سی و هشت درجه سانتیگراد. یعنی سی و هشت درجه. من دوباره این کار را انجام دادم، یک استراحت کوچک قبل از TH برای "سی" گذاشتم و این استرس را اضافه می کند. یعنی سی و هشت درجه. اگر من آن را صاف تر کردم: این سی و هشت درجه است. یعنی سی و هشت درجه. سپس مقداری از استرسی که می خواهم به گرمای هوا وارد کنم، از دست می دهم. من می خواهم روی عدد تاکید کنم: این سی و هشت درجه است. بیایید آن را هم بنویسیم. یعنی سی و هشت درجه. یعنی سی و هشت درجه. یعنی سی و هشت درجه. سی و هشت درجه. بسیار خوب، ما چند اتفاق با T های ما در اینجا رخ می دهد. ما این اولین T را در «سی» داریم، این یک فلپ T است. و T یک فلپ T است وقتی بین دو مصوت می آید یا وقتی بعد از یک R قبل از یک مصوت مانند کلمه «سی» می آید. سی سی و هشت درجه. بنابراین T در "هشت" یک Stop T است زیرا صدای بعدی یک صامت است. سی و هشت درجه. بنابراین ما قطعاً آن را منتشر نمی‌کنیم، قطعاً T True نیست، که اینگونه به نظر می‌رسد: سی و هشت درجه. سی و هشت درجه. و این فقط تاکید بیشتری بر T است. این تلفظ واضح تر از آن است که ما به آن می دهیم. ما آن را متوقف می کنیم. سی و هشت درجه. سی و هشت. هشت هشت هشت هشت ما با قطع هوا این کلمه را قطع کردیم. این توقف ناگهانی چیزی است که به ما نشان می دهد که این یک T. سی و هشت درجه است. سی و هشت درجه. سی و هشت درجه. سی و هشت درجه. کلمه "درجه" با صدای Z و کلمه "سلسیوس" با صدای S شروع می شود. اگر کمتر واضح صحبت می کردم، کمی بیشتر به صورت مکالمه صحبت می کردم، می گفتم: سی و هشت درجه سانتی گراد. و من این دو را به هم وصل می‌کردم و فقط یک صدای S ایجاد می‌کردم، اما اینجا کمی واضح‌تر بودم، درست مثل اینجا که گفتم "صد درجه"، و سپس کمی استراحت بعد از "درجه" گذاشتم. . من با همان صدا وصل نشدم زیرا می‌خواستم «سی و هشت درجه» برای استرس، برای تأکید، کمی از خط خارج شود. سی و هشت درجه سانتیگراد. سی و هشت درجه سانتیگراد. سی و هشت درجه سانتیگراد. درجه سانتیگراد درجه سانتیگراد تاکید هجای اول: سی و هشت درجه. روی "thir-" استرس داشته باشید. سی و هشت درجه سانتیگراد. و سپس روی آن هجای اول نیز تاکید داریم. درجه سانتیگراد درجه سانتیگراد درجه سانتیگراد درجه سانتیگراد ما در وسط موج گرما هستیم. ما در وسط موج گرما هستیم. یک کلمه بیشترین تاکید را در آنجا دارد، واضح ترین، بالاترین سطح است. چیست؟ ما در وسط موج گرما هستیم. ما در وسط موج گرما هستیم. ما در وسط موج گرما هستیم. حرارت. قطعا "گرما" بیشترین استرس را دارد. ما در وسط موج گرما هستیم. و چه چیزی در مورد T وجود دارد؟ A Stop T زیرا کلمه بعدی با یک صامت شروع می شود. ما در وسط موج گرما هستیم. ما در وسط موج گرما هستیم. ما در وسط موج گرما هستیم. ما در وسط موج گرما هستیم. بنابراین "میانه"، کمی استرس. "موج" نیز یک کلمه تاکیدی است. به اندازه "گرما" استرس ندارد، این بیشترین استرس است، اما طولانی تر و واضح تر است. در مورد این دو رشته کلمه که تاکید ندارند چطور؟ صدای آنها چگونه است؟ بیایید به تنهایی به آنها گوش دهیم. اول: ما در آن هستیم - چه صدایی دارد؟ ما در -- ما در -- ما در -- ما در -- ما در -- ما در -- خیلی واضح نیست. قطعاً اینطور نیست: ما در- هستیم، این یک تلفظ تاکیدی خواهد بود. همه آنها بدون استرس هستند، خیلی سریع گفته می شود، هیچ فاصله ای بین کلمات وجود ندارد. ما در - ما در - ما در - ما در - ما در - ما در - ما در - من این انقباض را می نویسم "ما" دوباره با شوا شوا آر، خیلی سریع، نه خیلی واضح گفت: ما هستیم، ما هستیم، ما هستیم، ما هستیم، ما هستیم. سپس "در": ما در - ما در - ما در - ما در - بدون وقفه، ما در - ما در - ما در - کلمه " بدون وقفه، شوا. ما در - ما در - ما در - ما در - ما در - ما در - هستیم سپس کلمات "از" و "الف" را داریم. از a— of a— of a— Of a— of a— of a— of a— از a— من صدای V را نمی ریزم و احتمالاً این را با UH کامل مانند کره بنویسم تا شوا . اما هنوز هم به سرعت گفته می شود، هنوز بدون استرس است. از a- of a- of a- of a- واقعاً متفاوت از پر تاکید ترین کلمه ما "حرارت" است که شکل بالا به پایین دارد و بسیار طولانی تر است. این رشته از کلمات بدون تاکید در مقایسه با کلمات تاکید شده بسیار صاف هستند و این بخشی از تضاد مهم انگلیسی آمریکایی است. ما در وسط موج گرما هستیم. ما در وسط موج گرما هستیم. ما در میانه یک موج گرما هستیم که برعکس یک سرماخوردگی است. که برعکس سرماخوردگی است. که برعکس سرماخوردگی است. بنابراین "موج گرما"، "سرماخوردگی"، در هر دو عبارت، هر دو کلمه تاکید دارند اما کلمه اول بیشترین استرس را دارد. که برعکس سرماخوردگی است. که برعکس سرماخوردگی است. که برعکس سرماخوردگی است. بنابراین در این قطعه جمله، "op" و "cold" و "snap" بیشترین تاکید ما را دارند و کلمات دیگر مانند بالا کمتر واضح، صاف تر، بدون تاکید هستند. بیایید به "که است" گوش کنیم. کدام است - که است - که است - که است - که است - که است - حالا متوجه شدم که کلمه "the" را با schwa تلفظ کردم. یک قاعده رسمی در مورد تلفظ "the" وجود دارد و می گوید: وقتی کلمه بعدی با مصوت شروع می شود، شما آن را واکه EE می کنید: برعکس. اما من متوجه شده ام که بسیاری از آمریکایی ها این کار را انجام نمی دهند و من این کار را در اینجا انجام ندادم. من این را یک شوا کردم. که - که است - که است - توجه کنید که S در "is" صدای Z را می دهد. حرف S اغلب صدای Z را ایجاد می کند. فریب نخورید و فکر کنید چون حرف S را می بینید صدای S است. کدام است- کدام است- که مخالف یک ضربه سرد است. مخالف سرماخوردگی- مخالف سرماخوردگی- مقابل سرماخوردگی- پس این کلمات همه با هم پیوند خورده اند. T تبدیل به یک Flap T می شود که به کلمه بعدی پیوند می یابد. مقابل a- از a، از a، of a. در مقابل یک ضربه سرد - اما همه این کلمات به هم پیوند می خورند، هیچ شکستی وجود ندارد، هیچ لرزشی وجود ندارد. که برعکس سرماخوردگی است. که برعکس سرماخوردگی است. که برعکس سرماخوردگی است. بیایید به پایان D در "سرد" نگاه کنیم. منتشر نمی شود. این به نظر می رسد: ضربه ناگهانی سرد، ضربه ناگهانی سرد، ضربه ناگهانی سرد، ddd سرد -. ما این کار را نمی کنیم. ما زبان را در موقعیت D قرار می دهیم، و تارهای صوتی را به لرزه در می آوریم: ضربه سرد، و سپس بدون رها کردن، مستقیماً به سمت صدای S می رویم. بنابراین صدای D زمانی که با یک صامت دنبال می شود بسیار ظریف است زیرا ما آن را منتشر نمی کنیم، اما گویشوران بومی همچنان قطعاً آن لرزش را در تارهای صوتی می شنوند. سرد، سرد، ddd، ضربه سرد. سرماخوردگی، سرماخوردگی، سرماخوردگی. بنابراین "موج گرما" عبارتی است که ما در زمانی استفاده می کنیم که یک دوره زمانی وجود دارد، چند روز، که در آن گرما به شدت بالا می رسد، و "سرماخوردگی" دقیقا برعکس است. ما از این عبارت برای دوره ای از روزهایی که هوا به دمای بسیار پایین می رسد استفاده می کنیم. معمولاً موج گرما یا سرماخوردگی فقط چند روز و شاید حداکثر یک هفته طول می کشد. ما در میانه یک موج گرما هستیم که برعکس یک سرماخوردگی است. ما در میانه یک موج گرما هستیم که برعکس یک سرماخوردگی است. ما در میانه یک موج گرما هستیم که برعکس یک سرماخوردگی است. و هر روز این هفته - و هر روز این هفته - و، و. D را آنجا می اندازم. ما تقریبا همیشه در این کلمه حرف D را حذف می کنیم. و و. مصوت را کم نمی کنم. من هنوز هم می‌سازم: آه، آه، آهان، معمول است که آن را یک شوا بسازیم، و این چنین به نظر می‌رسد: Nn هر روز این هفته—Nn هر— Nn هر— اما من یک مصوت بیشتری در آن قرار دادم: و هر روز - و هر روز - هر روز این هفته - "همه" پر استرس ترین کلمه آنجاست. و هر روز در این هفته - و هر روز این هفته - و هر روز این هفته - "روز" و "هفته" نیز کمی طولانی تر از کلمه بدون تاکید "این" است، اما آنها ارتفاع زیر و بمی آن را ندارند. هر" دارد. "هر" بیشترین استرس را دارد. این هفته هر روز بیایید فقط به این سه کلمه گوش کنیم. روز این هفته بنابراین می توانید کنتراست طولانی، کوتاه، بلند را بشنوید: da da da. دا دا. روز این هفته روز این هفته - روز این هفته - قرار است روز این هفته بالای دهه نود باشد. قرار است بالای دهه نود باشد. بیایید دوباره این را بنویسیم. من باید بهتر کار کنم که اعدادم را برای این تمرین ها بنویسم. قرار است بالای دهه نود باشد. بنابراین من یک استراحت کوچک در اینجا قرار دادم. باز هم برای تاکید. می خواهم تاکید کنم که چقدر قرار است داغ باشد. بالای دهه نود. بالای دهه نود. هر دوی این کلمات دو هجایی دارای تاکید هجای اول هستند: بالای نود. و توجه کنید، این Flap T است، بین دو مصوت می آید. دهه نود، دا، دا، دا، دا، دا. دهه نود حال، با کلمه "قرار است" در عبارت "قرار است" چه اتفاقی می افتد؟ قرار است بالای دهه نود باشد. قرار است بالای دهه نود باشد. قرار است بالای دهه نود باشد. بنابراین ما "قرار است" داریم. "Is" به Z ختم می شود. "Supposed" با یک S شروع می شود. حال در اینجا موردی وجود دارد که من پیوند می دهم و Z را حذف می کنم. صامت های صوتی مانند Z ضعیف هستند، بنابراین وقتی به هم متصل می شوند، صامت قوی برنده می شود. بنابراین به جای اینکه بگوییم: فرض می شود - و یک Z به جای S درست می کند، فقط: Isspposed- Isspposed- isss - فقط یک صدای S تک است. قرار است - قرار است - قرار است - حالا، این کلمه، این عبارت، در واقع: قرار است، هرگز به وضوح تلفظ نشده است. ما با آن کاهش می دهیم. آیا می توانید آن را بشنوید؟ قرار است- قرار است- قرار است- قرار است- قرار است-

So it's a three-syllable word, suh— sorry it's a three-syllable phrase.

پس این یک کلمه سه هجایی است، suh- ببخشید این یک عبارت سه هجایی است.

Supposed to—

قرار است-

But I turn that into a two-syllable phrase.

اما من آن را به یک عبارت دو هجایی تبدیل می کنم.

Spposed to—

Spposed to—

So officially, this would be a ZD ending, but I make it unvoiced ST

بنابراین رسماً، این پایان ZD خواهد بود، اما من آن را بدون صدا ST می‌کنم

and when I link that into the next word that begins with a T,

و وقتی آن را به کلمه بعدی که با T شروع می‌شود، پیوند می‌دهم،

the word ‘to’ with the reduced to the schwa ‘to’.

کلمه «to» را با کاهش به schwa «to» پیوند می‌دهم.

When I link it in, then I just make one T sound: spposed to—

وقتی آن را پیوند می‌دهم، فقط یک صدای T ایجاد می‌کنم: spposed to—

And I'm basically dropping this first syllable: Suh— po—

و اساساً این هجای اول را حذف می‌کنم: Suh— po—

I drop the vowel so it's just: Ssspose to—

من صدادار را رها می‌کنم تا فقط: Ssspose to—

Ssspose to—

Ssspose to—

So we do a couple things here: we reduce by instead of putting a vowel between the S and the P,

بنابراین ما یک زوج انجام می‌دهیم موارد در اینجا: به جای قرار دادن یک مصوت بین S و P،

we just put the S right up next to the P, which drops the first unstressed syllable.

فقط S را در کنار P قرار می دهیم که اولین هجای بدون تاکید را حذف می کند.

So we take the S, put it on to the stressed syllable ‘po’: sspo—,

بنابراین S را می گیریم، آن را روی هجای تاکید شده «po» قرار می دهیم: sspo—،

and then we take the ending, we make it unvoiced, and we link it directly into the T.

و سپس پایان را می گیریم، آن را بی صدا می کنیم، و آن را مستقیماً به T. Ssspose مرتبط می کنیم

Ssspose to—

به—

Ssspose to—

Ssspose to—

Ssspose to—

Ssspose to

I actually have a video where I go over the pronunciation of ‘supposed to’ and I give some more examples.

من در واقع یک ویدیو دارم که در آن به تلفظ "supposed to" می پردازم و چند مثال دیگر می زنم.

So I’ll link to that at the end of this video.

بنابراین در پایان این ویدیو به آن لینک خواهم داد.

But practice that with me for a moment: is supposed to—

اما برای یک لحظه آن را با من تمرین کنید: قرار است -

is supposed to—

قرار است -

is supposed to—

قرار است -

That's a very natural way to pronounce those three words together.

این یک روش بسیار طبیعی برای تلفظ این سه کلمه با هم است.

Is supposed to—

قرار است -

Is supposed to—

قرار است -

Is supposed to be upper nineties.

قرار است بالای دهه نود باشد.

I know some people love the heat.

من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

Okay, then I have: I know some people love the heat.

خوب، پس من دارم: می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند. در

It's very clear there, I think, what the most stressed syllable is.

آنجا خیلی واضح است، من فکر می کنم، بیشترین هجا چیست.

What about in the next sentence?

در جمله بعدی چطور؟

I know some people love the heat. I am not one of these people.

من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند. من جزو این افراد نیستم.

I know some people love the heat. I am not one of these people.

من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند. من جزو این افراد نیستم.

I know some people love the heat. I am not one of these people.

من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند. من جزو این افراد نیستم.

I am not—

من نیستم-

Okay, so in both of those phrases, I bring the stressed word out even more,

خوب، بنابراین در هر دوی این عبارت ها، کلمه تاکید شده را حتی بیشتر، حتی

even more up-down shape, even more putting a little bit more strength on the first consonant.

بیشتر به شکل بالا به پایین بیرون می آوردم، و حتی بیشتر کمی قدرت بیشتری به صامت اول می دهم.

I also make a True T here at the end of ‘not’.

من همچنین یک T True را در اینجا در انتهای «نه» می‌سازم.

That's, again, because I'm exaggerating that word.

باز هم به این دلیل است که من در مورد این کلمه اغراق می کنم.

I'm making it even more clear than normal.

من آن را حتی بیشتر از حد معمول روشن می کنم.

Normally, if I was going to link that into the sentence, it would be a Stop T

به طور معمول، اگر بخواهم آن را به جمله پیوند دهم، Stop T خواهد بود

because the next word begins with a consonant.

زیرا کلمه بعدی با یک صامت شروع می شود. می

I know you're thinking: wait, that's the letter O, that's a vowel,

دانم که دارید فکر می کنید: صبر کنید، این حرف O است، آن مصوت است،

but phonetically, it's written with the consonant: one.

اما از نظر آوایی، با حرف بی صدا نوشته می شود: یک.

So that would be a stop T, but I'm making it a true T

بنابراین این یک توقف T خواهد بود، اما من آن را برای تاکید بیشتر به یک T واقعی تبدیل می کنم

for extra emphasis, to bring it away from the rest of the sentence a little bit for stress.

تا کمی برای استرس آن را از بقیه جمله دور کنم.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

So we have a couple other words that have a little bit more length.

بنابراین ما چند کلمه دیگر داریم که کمی طول بیشتری دارند.

I know some people love the heat.

من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند.

But it's not the same as ‘love’ which is the most stressed.

اما این همان «عشق» نیست که بیشترین استرس را دارد.

And I give a light True T here at the end. It would also be very common to make that a Stop T.

و من در پایان یک True T نور می دهم. ساخت Stop T نیز بسیار متداول است. می

I know some people love the heat.

دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند.

I know some people love the heat.

من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند.

I know some people love the heat.

من می دانم که برخی از مردم گرما را دوست دارند.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

‘One’ a little bit more length.

"یک" کمی طول بیشتر.

One of these people.

یکی از این افراد.

And a little bit more length on the stressed syllable of people as well.

و کمی طول بیشتر در هجای تاکید شده افراد نیز.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

I am not one of these people.

من جزو این افراد نیستم.

Of these, of these, of these.

از اینها، از اینها، از اینها.

Said quickly, unstressed, flatter in pitch.

به سرعت گفت، بدون استرس، در زیر و بم تملق.

One of these—

یکی از اینها—

One of these—

یکی از اینها—

One of these people—

یکی از این افراد—

Weather like this makes me want to stay inside all day.

هوای اینچنینی مرا وادار می کند که تمام روز را در داخل خانه بمانم.

Weather like this, weather like this.

هوا اینجوریه هوا اینجوریه

So ‘weather’ isn't super clearly pronounced but I do stress the first syllable.

بنابراین "آب و هوا" به وضوح تلفظ نمی شود، اما من روی هجای اول تاکید می کنم.

The stressed syllable.

هجای تاکید شده.

Weather like this makes me want to stay inside.

هوای اینچنینی باعث می‌شود که بخواهم داخل بمانم.

Weather like this makes me want to stay inside.

هوای اینچنینی باعث می‌شود که بخواهم داخل بمانم.

Weather like this makes me want to stay inside.

هوای اینچنینی باعث می‌شود که بخواهم داخل بمانم.

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم.

Stay inside all day and only venture out after the sun has set.

تمام روز را در داخل خانه بمانید و فقط پس از غروب خورشید بیرون بروید.

So those are the longest, most clear words.

بنابراین این طولانی ترین و واضح ترین کلمات هستند.

Of course, we have other stressed words: makes, want, inside, venture out, after.

البته کلمات تاکیدی دیگری هم داریم: می سازد، خواستن، درون، سرمایه گذاری بیرون، بعد.

But when you have many stressed words in a sentence,

اما وقتی در یک جمله کلمات تاکیدی زیادی دارید،

some are going to take precedence and are going to sound more stressed

برخی اولویت دارند و استرس بیشتری به نظر می رسند

and others will sound more unstressed

و برخی دیگر بدون استرس به نظر می رسند

and that's what's happening here.

و این چیزی است که در اینجا اتفاق می افتد.

All stressed words, all nouns, verbs, adjectives, adverbs, will not be equally stressed in a sentence.

تمام کلمات تاکید شده، همه اسم ها، افعال، صفت ها، قیدها به یک اندازه در یک جمله تاکید نمی شوند.

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم.

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم.

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم. آیا

Are there any reductions?

کاهشی وجود دارد؟

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم.

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم.

Weather like this makes me want to stay inside all day and only venture out after the sun has set.

آب و هوای این چنینی باعث می شود که من بخواهم تمام روز را در داخل خانه بمانم و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروم.

I definitely hear this one: want to.

من قطعا این یکی را می شنوم: می خواهم.

So common to reduce that: makes me wanna, makes me wanna.

کاهش آن بسیار رایج است: مرا می‌خواهد، مرا می‌خواهد.

Weather like this makes me want to stay inside.

هوای اینچنینی باعث می‌شود که بخواهم داخل بمانم.

So these words here from ‘like’ all the way to ‘wanna’, a little flatter in pitch,

بنابراین این کلمات در اینجا از «لایک» تا «خواستن»، کمی مسطح‌تر،

they don't have the stressed shape of the other syllables in this sentence.

شکل تاکیدی هجاهای دیگر این جمله را ندارند.

Makes me want to stay inside all day—

باعث می شود بخواهم تمام روز را در داخل بمانم- باعث می شود

Makes me want to stay inside all day—

بخواهم تمام روز در داخل بمانم- باعث می شود بخواهم

Makes me want to stay inside all day—

تمام روز را در داخل بمانم-

Makes me want to stay inside all day and only venture out—

باعث می شود که بخواهم تمام روز را در داخل بمانم و فقط جرات کنم -

And only, and only.

و فقط و فقط.

Dropped D in ‘and’.

D در "and" حذف شده است.

And only venture out—

و فقط جرأت کنید بیرون --

And only venture out—

و فقط جسارت کنید --

And only venture out—

و فقط جسارت کنید --

And only venture out after the Sun has set—

و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروید --

And I put a little break here after ‘out’.

و من بعد از "خروج" یک استراحت کوچک در اینجا قرار دادم.

I make that a Stop T.

من آن را یک Stop T می‌کنم.

If I didn't put a break and I was linking it in,

اگر یک break قرار نمی‌دادم و آن را پیوند می‌دادم،

then it would be a Flap T because it would come between two vowels or diphthongs.

آنوقت یک Flap T می‌شد زیرا بین دو مصوت یا دیفتونگ قرار می‌گرفت.

Out after, out after.

بیرون بعد، بیرون بعد.

But I said: venture out after the sun is set.

اما من گفتم: بعد از غروب آفتاب بیرون برو.

So I put a little break there, breaking up my longer sentence into smaller thought groups.

بنابراین من یک استراحت کوچک در آنجا گذاشتم و جمله طولانی تر خود را به گروه های فکری کوچکتر تقسیم کردم.

And only venture out after the sun has set.

و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروید.

And only venture out after the sun has set.

و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروید.

And only venture out after the sun has set.

و فقط بعد از غروب خورشید بیرون بروید.

Sun has set, sun has set.

خورشید غروب کرد، خورشید غروب کرد.

So two unstressed words, flatter in pitch.

بنابراین دو کلمه بدون تاکید، تملق در زمین.

After the sun has set.

پس از غروب خورشید.

Contrast of stressed and unstressed, so important.

تضاد استرس و بدون استرس، بسیار مهم است.

After the sun has set.

پس از غروب خورشید.

After the sun has set.

پس از غروب خورشید.

After the sun has set.

پس از غروب خورشید.

In the next section, in the imitation section,

در بخش بعدی، در بخش تقلید،

I'm going to be breaking up longer sentences like this into smaller segments for you to imitate with.

جملات طولانی‌تری مانند این را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم می‌کنم تا شما آن را تقلید کنید.

And now, the imitation exercise.

و حالا تمرین تقلید.

You’ll hear each phrase three times.

هر عبارت را سه بار خواهید شنید.

Then there will be a break for you to repeat it.

سپس وقفه ای برای تکرار آن وجود دارد.

Repeat it out loud, and try to match exactly what you hear.

آن را با صدای بلند تکرار کنید و سعی کنید دقیقاً با آنچه می شنوید مطابقت داشته باشد.

Then I’ll say it one more time, and you say it with me.

سپس من آن را یک بار دیگر می گویم، و شما آن را با من بگویید.

Try not to think about what you’re saying and how to pronounce it,

سعی کنید به آنچه می گویید و نحوه تلفظ آن فکر نکنید،

instead, just focus on imitating what you hear.

در عوض، فقط روی تقلید آنچه می شنوید تمرکز کنید.

It’s not a bad idea to practice this section several times.

چند بار تمرین این بخش ایده بدی نیست.

This is where you can really change some of your speaking habits.

اینجاست که شما واقعاً می توانید برخی از عادات صحبت کردن خود را تغییر دهید.

Great job.

کارت عالی بود.

If you want to see other Ben Franklin videos, check out this playlist.

اگر می‌خواهید ویدیوهای دیگر بن فرانکلین را ببینید، این لیست پخش را بررسی کنید.

If you liked this video, please share it with a friend.

اگر این ویدیو را دوست داشتید، لطفا آن را با یک دوست به اشتراک بگذارید.

That’s it, and thanks so much for using Rachel’s English

همین است، و از اینکه از زبان انگلیسی Rachel استفاده کردید بسیار سپاسگزارم