How to Interview for a Job in American English, part 5/5

You’re hired! Two words everyone loves to hear. But before we hear those words comes

(dun dun duuuuhn!) the interview. Today’s video is part five in a five-part series that

is all about preparing for a job interview.

This is the last video in a five-part series on preparing for an interview. In the previous

videos, we’ve gone over how to prepare your answers for common interview questions. Today

we’ll discuss things like body language, humor, and expression, and how to use them

to your advantage in an interview.

First, let’s look at the complete mock interview from the series. What do you notice about

how I present myself, and the interviewer? What do our postures and facial expressions

say to you?

TK: Hello Ms. Smith, I’m Tom Kelley. Thanks so much for coming in.

RS: It’s my pleasure, thanks so much for meeting with me.

TK: Of course. Did you have any trouble finding the office?

RS: Nope. The directions on the website were great.

TK: Good. Would you like some water or coffee before we begin?

RS: I’m okay, thank you. TK: Alright. So, to get started, why don’t

you tell me a little bit about yourself. RS: Sure. I studied at the University of Florida

and graduated in 2010 with a Masters Degree in Toy Design. After graduation, I was hired

at Happy Kid’s Creative. I’ve been there for the past five years and am currently the

Director of Toy Production. During that time sales have grown steadily. It’s been a great

experience, but I’ve run out of room to grow with HKC and I’m looking for new opportunities.

I have a lot of experience leading teams in the creative process and finding new markets

for the products that we create. T: That’s great. Can you tell me how you

heard about this position? RS: Of course. A friend of mine saw the position

listed on LinkedIn and forwarded it to me, so I spent some time on your website learning

about the position and the company. I also read an article in Business Weekly about your

work that really got me interested. TK: What attracted you to our company?

RS: To be honest, what really caught my eye was your focus on growth. I was really impressed

with your ambitious goals and the clear plan you have for achieving those goals. I also

like the support you provide for your employees. I love your continuing education initiatives,

where you pay for employees to educate themselves in new techniques and skill sets. I think

that really helps to build employee satisfaction and loyalty.

TK: You’ve obviously done your homework. What would you say is your greatest strength?

RS: I would say, my greatest strength is a combination of enthusiasm and persistence.

My work ethic won’t let me settle for less than my best. I’m able to persevere through

challenges and setbacks without falling into frustration or anger. I’ve noticed that

this tends to keep those around me in good spirits as well, which is a plus.

TK: That’s very good. Can you tell me about a time where you suffered a setback and had

to maintain your enthusiasm? RS: Sure. One definitely comes to mind. Last

year a project for a new toy was in its final stages after two years of work. As we were

looking at the branding and working up a final marketing plan, a competitor launched a version

of the exact same toy that we were launching. As the leader of the project, I knew that

my reaction would set the tone for the group. I acknowledged that it was a setback, but

challenged the group to think of this as a blessing in disguise. I asked them to go out

and buy the competitor’s product and make a list of anything they wished the toy could

do that it didn’t. It turned out that the list was pretty long. We added these items

to our toy, and launched a far superior product 6 months later. So, in many ways, the competitor’s

product became the key to our success. TK: That sounds like a great victory. Now.

What would you consider your greatest weakness? RS: Chocolate. Just kidding! No, my biggest

weakness is public speaking. It’s something that I’ve spent a lot of time working on

and in which I’ve improved a great deal. I’m very comfortable in smaller meetings

with my teams. But when I present an idea or concept to a larger audience, I still experience

some stage fright. At this point, I can handle these situations professionally, but I would

like to be more comfort in these moments so I can really enjoy the experience of presenting,

rather than just survive it. TK: Fear of public speaking is a very common

fear; I’m in the same boat on that one! Where do you see yourself in five years?

RS: As I mentioned before, I’m interested in growth. In five years I would like to be

a part of a company growing its business on a regular and consistent basis. I’d like

to be in a Vice President position with a focus on development. And while I know that

would require much more public speaking, in five years I plan on being ready for it.

TK: Okay, well, I have everything I need, but do you have any questions for me, about

the company or the position? RS: Yes. Imagine you're looking back on this

hiring decision in a year. The person you hired has exceeded your expectations. What

did he or she do that impressed you most? TK: That’s a great question. I think in

one year the person would have come in and spent some time learning from the team and

people that have been here a while. Then, she or he will start making changes in an

informed way. In one year I want this person’s team to be a well-oiled machine. I want them

to be bouncing ideas off each other, coming up with new designs and making headway into

new markets. RS: That’s helpful. It’s good to know

what the expectations are. Can you tell me about the team that I would be working with?

TK: Sure. I believe all of them have been with the company for over five years and know

the ropes. I would say there’s a little bit of frustration currently because of our

lack of growth. This will be the third time we’ve brought in a new team leader in four

years. RS: Do you know what’s causing that kind

of rapid turn over? T: To be honest, the last three team leaders

have been hired from within the company. And sometimes it’s hard to think outside the

box when you’ve been inside the box for awhile. We’re hoping to bring in some new

ideas and energy and get our development team back on track.

RS: That makes sense. I really appreciate that you’re considering me for the position.

I’d love to be a part of the company achieving its goals.

TK: Very good. Okay. That’s great, thanks so much for coming in, Rachel. It’s great

to meet you. I’ll give you a call in the next three days.

RS: Sounds good, I look forward to it. Thanks again.

TK: My pleasure.

First let’s talk about the handshake. A long time ago, women used to shake hands more

like this. But now, men and women alike use the same handshake, putting your right hand

forward. Make it firm but not too tight or aggressive. A firm handshake makes a good

first impression.

TK: Hello Ms. Smith, I’m Tom Kelley. Thanks so much for coming in.

RS: It’s my pleasure, thanks so much for meeting with me.

TK: Of course.

Let’s look at my posture.

It’s good to sit upright and look alert. You don’t want to slump back or slouch,

that’s a bit too casual for a job interview.

Don’t sit stiffly, but do sit upright with a good energy. Let’s look at facial expressions.

Notice that my face is very engaged. I look excited and happy. That’s the message you

want to send. It’s not unprofessional to be energized.

In some cultures, it might be professional to be more reserved, but in America, a friendly,

engaged demeanor is important. Watch my face as I listen to the interview questions.

Smiling and nodding are a way to show that you’re engaged and listening.

When watching the interview, did you notice I made a joke?

TK: Now, what would you consider your greatest weakness?

RS: Chocolate. Using humor or making a joke in an interview

can show your personality. But limit it to maybe one or two moments. Otherwise, it will

distract from the other important things you want to say.

This wraps up our interview series. I hope it helps you prepare for job or school interviews

in the US. How does this compare to your culture? Are interviews more casual, or more formal?

Let me know in the comments below.

To close, here’s the full interview one more time.

TK: Hello Ms. Smith, I’m Tom Kelley. Thanks so much for coming in.

RS: It’s my pleasure, thanks so much for meeting with me.

TK: Of course. Did you have any trouble finding the office?

RS: Nope. The directions on the website were great.

TK: Good. Would you like some water or coffee before we begin?

RS: I’m okay, thank you. TK: Alright. So, to get started, why don’t

you tell me a little bit about yourself. RS: Sure. I studied at the University of Florida

and graduated in 2010 with a Masters Degree in Toy Design. After graduation, I was hired

at Happy Kid’s Creative. I’ve been there for the past five years and am currently the

Director of Toy Production. During that time sales have grown steadily. It’s been a great

experience, but I’ve run out of room to grow with HKC and I’m looking for new opportunities.

I have a lot of experience leading teams in the creative process and finding new markets

for the products that we create. T: That’s great. Can you tell me how you

heard about this position? RS: Of course. A friend of mine saw the position

listed on LinkedIn and forwarded it to me, so I spent some time on your website learning

about the position and the company. I also read an article in Business Weekly about your

work that really got me interested. TK: What attracted you to our company?

RS: To be honest, what really caught my eye was your focus on growth. I was really impressed

with your ambitious goals and the clear plan you have for achieving those goals. I also

like the support you provide for your employees. I love your continuing education initiatives,

where you pay for employees to educate themselves in new techniques and skill sets. I think

that really helps to build employee satisfaction and loyalty.

TK: You’ve obviously done your homework. What would you say is your greatest strength?

RS: I would say, my greatest strength is a combination of enthusiasm and persistence.

My work ethic won’t let me settle for less than my best. I’m able to persevere through

challenges and setbacks without falling into frustration or anger. I’ve noticed that

this tends to keep those around me in good spirits as well, which is a plus.

TK: That’s very good. Can you tell me about a time where you suffered a setback and had

to maintain your enthusiasm? RS: Sure. One definitely comes to mind. Last

year a project for a new toy was in its final stages after two years of work. As we were

looking at the branding and working up a final marketing plan, a competitor launched a version

of the exact same toy that we were launching. As the leader of the project, I knew that

my reaction would set the tone for the group. I acknowledged that it was a setback, but

challenged the group to think of this as a blessing in disguise. I asked them to go out

and buy the competitor’s product and make a list of anything they wished the toy could

do that it didn’t. It turned out that the list was pretty long. We added these items

to our toy, and launched a far superior product 6 months later. So, in many ways, the competitor’s

product became the key to our success. TK: That sounds like a great victory. Now.

What would you consider your greatest weakness? RS: Chocolate. Just kidding! No, my biggest

weakness is public speaking. It’s something that I’ve spent a lot of time working on

and in which I’ve improved a great deal. I’m very comfortable in smaller meetings

with my teams. But when I present an idea or concept to a larger audience, I still experience

some stage fright. At this point, I can handle these situations professionally, but I would

like to be more comfort in these moments so I can really enjoy the experience of presenting,

rather than just survive it. TK: Fear of public speaking is a very common

fear; I’m in the same boat on that one! Where do you see yourself in five years?

RS: As I mentioned before, I’m interested in growth. In five years I would like to be

a part of a company growing its business on a regular and consistent basis. I’d like

to be in a Vice President position with a focus on development. And while I know that

would require much more public speaking, in five years I plan on being ready for it.

TK: Okay, well, I have everything I need, but do you have any questions for me, about

the company or the position? RS: Yes. Imagine you're looking back on this

hiring decision in a year. The person you hired has exceeded your expectations. What

did he or she do that impressed you most? TK: That’s a great question. I think in

one year the person would have come in and spent some time learning from the team and

people that have been here a while. Then, she or he will start making changes in an

informed way. In one year I want this person’s team to be a well-oiled machine. I want them

to be bouncing ideas off each other, coming up with new designs and making headway into

new markets. RS: That’s helpful. It’s good to know

what the expectations are. Can you tell me about the team that I would be working with?

TK: Sure. I believe all of them have been with the company for over five years and know

the ropes. I would say there’s a little bit of frustration currently because of our

lack of growth. This will be the third time we’ve brought in a new team leader in four

years. RS: Do you know what’s causing that kind

of rapid turn over? T: To be honest, the last three team leaders

have been hired from within the company. And sometimes it’s hard to think outside the

box when you’ve been inside the box for awhile. We’re hoping to bring in some new

ideas and energy and get our development team back on track.

RS: That makes sense. I really appreciate that you’re considering me for the position.

I’d love to be a part of the company achieving its goals.

TK: Very good. Okay. That’s great, thanks so much for coming in, Rachel. It’s great

to meet you. I’ll give you a call in the next three days.

RS: Sounds good, I look forward to it. Thanks again.

TK: My pleasure.

شما استخدام شده اید! دو کلمه که همه دوست دارند بشنوند. اما قبل از اینکه این کلمات را بشنویم (dun dun duuuuhn!) مصاحبه می آید. ویدیوی امروز قسمت پنجم از یک مجموعه پنج قسمتی است که همه چیز در مورد آماده شدن برای یک مصاحبه شغلی است. این آخرین ویدیو از یک مجموعه پنج قسمتی در مورد آماده شدن برای مصاحبه است. در ویدیوهای قبلی، نحوه آماده سازی پاسخ های خود را برای سوالات متداول مصاحبه بررسی کرده ایم. امروز در مورد مواردی مانند زبان بدن، شوخ طبعی و بیان و نحوه استفاده از آنها به نفع خود در مصاحبه بحث خواهیم کرد. ابتدا، بیایید به مصاحبه ساختگی کامل سریال نگاه کنیم. در مورد نحوه ارائه خودم و مصاحبه کننده به چه چیزی توجه می کنید؟ حالات و حالات صورت ما به شما چه می گوید؟ TK: سلام خانم اسمیت، من تام کلی هستم. خیلی ممنون که وارد شدید. RS: خوشحالم، از ملاقات با من بسیار متشکرم. TK: البته. آیا برای پیدا کردن دفتر مشکلی نداشتید؟ RS: نه. راهنمایی های سایت عالی بود. TK: خوب. آیا قبل از شروع، کمی آب یا قهوه میل دارید؟ RS: من خوبم، ممنون. TK: باشه. بنابراین، برای شروع، چرا کمی از خودتان به من بگویید. RS: حتما. من در دانشگاه فلوریدا تحصیل کردم و در سال 2010 با مدرک کارشناسی ارشد در طراحی اسباب بازی فارغ التحصیل شدم. پس از فارغ التحصیلی، در Happy Kid’s Creative استخدام شدم. من در پنج سال گذشته آنجا بودم و در حال حاضر مدیر تولید اسباب بازی هستم. در این مدت فروش به طور پیوسته رشد کرده است. این یک تجربه عالی بود، اما فضای من برای رشد با HKC تمام شده است و به دنبال فرصت‌های جدید هستم. من تجربه زیادی در رهبری تیم ها در فرآیند خلاقانه و یافتن بازارهای جدید برای محصولاتی که ایجاد می کنیم، دارم. T: این عالی است. می‌توانید به من بگویید چگونه در مورد این موقعیت شنیدید؟ ر.س: البته. یکی از دوستانم موقعیت فهرست شده در لینکدین را دید و آن را برای من ارسال کرد، بنابراین من مدتی را در وب سایت شما سپری کردم تا در مورد موقعیت و شرکت یاد بگیرم. من همچنین مقاله ای در بیزینس ویکلی در مورد کار شما خواندم که واقعاً من را علاقه مند کرد. TK: چه چیزی شما را به شرکت ما جذب کرد؟ RS: صادقانه بگویم، چیزی که توجه من را جلب کرد تمرکز شما بر رشد بود. من واقعاً تحت تأثیر اهداف بلندپروازانه شما و برنامه روشنی که برای دستیابی به آن اهداف دارید، قرار گرفتم. من همچنین حمایتی را که برای کارمندان خود ارائه می دهید دوست دارم. من ابتکارات آموزش مداوم شما را دوست دارم، جایی که برای کارمندان هزینه می‌دهید تا خودشان را در زمینه تکنیک‌ها و مجموعه مهارت‌های جدید آموزش دهند. من فکر می کنم که واقعا به ایجاد رضایت و وفاداری کارکنان کمک می کند. TK: واضح است که شما تکالیف خود را انجام داده اید. به نظر شما بزرگترین نقطه قوت شما چیست؟ RS: می توانم بگویم، بزرگترین قدرت من ترکیبی از اشتیاق و پشتکار است. اخلاق کاری من به من اجازه نمی دهد به چیزی کمتر از بهترین خود رضایت دهم. من می‌توانم در برابر چالش‌ها و شکست‌ها بدون اینکه دچار ناامیدی یا خشم شوم، استقامت کنم. من متوجه شده ام که این باعث می شود اطرافیانم نیز روحیه خوبی داشته باشند، که یک امتیاز مثبت است. TK: این خیلی خوب است. آیا می توانید در مورد زمانی به من بگویید که در آن شکست خوردید و مجبور بودید اشتیاق خود را حفظ کنید؟ RS: حتما. قطعا یکی به ذهنم میرسه سال گذشته پروژه ای برای یک اسباب بازی جدید پس از دو سال کار در مراحل پایانی خود بود. همانطور که ما در حال بررسی نام تجاری و کار بر روی یک برنامه بازاریابی نهایی بودیم، یک رقیب نسخه ای از همان اسباب بازی را که ما عرضه می کردیم، عرضه کرد. به‌عنوان رهبر پروژه، می‌دانستم که واکنش من لحن گروه را تعیین می‌کند. من تصدیق کردم که این یک شکست بود، اما گروه را به چالش کشیدم تا به این به عنوان یک نعمت در مبدل فکر کنند. از آنها خواستم بیرون بروند و محصول رقیب را بخرند و لیستی از هر کاری که دوست دارند اسباب بازی بتواند انجام دهد تهیه کنند. معلوم شد که لیست بسیار طولانی است. ما این موارد را به اسباب بازی خود اضافه کردیم و 6 ماه بعد یک محصول بسیار برتر را روانه بازار کردیم. بنابراین، از بسیاری جهات، محصول رقیب کلید موفقیت ما شد. TK: این یک پیروزی بزرگ به نظر می رسد. اکنون. بزرگترین نقطه ضعف خود را چه می دانید؟ RS: شکلات. شوخی کردم! نه، بزرگترین ضعف من سخنرانی در جمع است. این چیزی است که من زمان زیادی را صرف آن کرده ام و در آن پیشرفت زیادی کرده ام. من در جلسات کوچکتر با تیمم خیلی راحت هستم. اما وقتی ایده یا مفهومی را به مخاطبان بزرگ‌تری ارائه می‌کنم، همچنان ترس از صحنه را تجربه می‌کنم. در این مرحله، می‌توانم به‌طور حرفه‌ای با این موقعیت‌ها کنار بیایم، اما دوست دارم در این لحظات آرامش بیشتری داشته باشم تا بتوانم واقعاً از تجربه ارائه لذت ببرم، نه اینکه فقط از آن جان سالم به در ببرم. TK: ترس از سخنرانی در جمع یک ترس بسیار رایج است. من در همان قایق هستم! پنج سال دیگر خودت را کجا می بینی؟ RS: همانطور که قبلاً اشاره کردم، من به رشد علاقه مند هستم. در پنج سال آینده من می خواهم بخشی از شرکتی باشم که تجارت خود را به طور منظم و مداوم رشد می دهد. من می خواهم در یک موقعیت معاون رئیس جمهور با تمرکز بر توسعه باشم. و در حالی که می دانم که این نیاز به سخنرانی عمومی بیشتری دارد، در پنج سال آینده تصمیم دارم برای آن آماده باشم. TK: خوب، خوب، من همه چیز مورد نیاز خود را دارم، اما آیا در مورد شرکت یا موقعیت، سؤالی از من دارید؟ RS: بله. تصور کنید که در یک سال آینده به این تصمیم استخدام نگاه می کنید. فردی که استخدام کرده اید فراتر از انتظارات شما بوده است. او چه کاری انجام داد که بیشتر شما را تحت تأثیر قرار داد؟ TK: این یک سوال عالی است. فکر می‌کنم در یک سال آن شخص وارد می‌شد و مدتی را صرف یادگیری از تیم و افرادی می‌کرد که مدتی در اینجا بودند. سپس، او شروع به ایجاد تغییرات در روشی آگاهانه خواهد کرد. من می‌خواهم در یک سال تیم این شخص یک ماشین روغن‌کاری شده باشد. من می‌خواهم که آنها ایده‌های خود را از یکدیگر منعکس کنند، طرح‌های جدیدی ارائه دهند و به بازارهای جدید پیشرفت کنند. RS: این مفید است. خوب است بدانید چه انتظاراتی دارید. آیا می توانید در مورد تیمی که قرار است با آن کار کنم به من بگویید؟ TK: مطمئنا. من معتقدم که همه آنها بیش از پنج سال است که در شرکت بوده اند و طناب ها را می شناسند. من می گویم در حال حاضر کمی ناامیدی به دلیل عدم رشد ما وجود دارد. این سومین باری خواهد بود که در چهار سال گذشته یک رهبر جدید تیم را وارد می کنیم. RS: آیا می دانید چه چیزی باعث این نوع چرخش سریع می شود؟ T: صادقانه بگویم، سه رهبر تیم آخر از داخل شرکت استخدام شده اند. و گاهی اوقات زمانی که مدتی درون جعبه بوده اید، فکر کردن به خارج از جعبه سخت است. ما امیدواریم که ایده‌ها و انرژی جدید را وارد کنیم و تیم توسعه خود را به مسیر خود بازگردانیم. RS: این منطقی است. من واقعاً قدردانی می کنم که شما من را برای این موقعیت در نظر می گیرید. من دوست دارم بخشی از شرکتی باشم که به اهدافش دست می یابد. TK: خیلی خوب است. باشه. این عالی است، از حضور شما بسیار متشکرم، راشل. از آشنایی با شما عالی است در سه روز آینده با شما تماس خواهم گرفت. RS: خوب به نظر می رسد، من مشتاقانه منتظر آن هستم. بازم ممنون TK: خوشحالم. ابتدا اجازه دهید در مورد دست دادن صحبت کنیم. خیلی وقت پیش خانم ها بیشتر به این شکل دست می دادند. اما اکنون، زنان و مردان به طور یکسان از همان دست دادن استفاده می کنند و دست راست شما را جلو می برند. آن را محکم کنید اما نه خیلی سفت یا تهاجمی. یک دست دادن محکم تاثیر اول را خوب می گذارد. TK: سلام خانم اسمیت، من تام کلی هستم. خیلی ممنون که وارد شدید. RS: خوشحالم، از ملاقات با من بسیار متشکرم. TK: البته. بیایید به وضعیت من نگاه کنیم. خوب است که صاف بنشینید و هوشیار به نظر برسید. شما نمی خواهید عقب بیفتید یا خم شوید، این برای یک مصاحبه شغلی کمی غیر عادی است. سفت ننشینید، اما با انرژی خوب صاف بنشینید. بیایید به حالات چهره نگاه کنیم. توجه کنید که صورت من خیلی درگیر است. من هیجان زده و خوشحال به نظر می رسم. این پیامی است که می خواهید بفرستید. داشتن انرژی غیر حرفه ای نیست. در برخی فرهنگ‌ها، ممکن است محتاط‌تر بودن حرفه‌ای باشد، اما در آمریکا، رفتار دوستانه و متعهدانه مهم است. وقتی به سوالات مصاحبه گوش می دهم، مراقب چهره من باشید. لبخند زدن و تکان دادن سر راهی برای نشان دادن اینکه درگیر هستید و گوش می دهید. هنگام تماشای مصاحبه متوجه شدید که من شوخی کردم؟ TK: حالا، بزرگترین نقطه ضعف خود را چه می دانید؟ RS: شکلات. استفاده از طنز یا شوخی در مصاحبه می تواند شخصیت شما را نشان دهد. اما آن را به یک یا دو لحظه محدود کنید. در غیر این صورت، حواس را از دیگر چیزهای مهمی که می خواهید بگویید منحرف می کند. این مجموعه مصاحبه ما را به پایان می رساند. امیدوارم به شما کمک کند برای مصاحبه شغلی یا مدرسه در ایالات متحده آماده شوید. این چگونه با فرهنگ شما مقایسه می شود؟ آیا مصاحبه‌ها معمولی‌تر هستند یا رسمی‌تر؟ با گذاشتن کامنت در ادامه به من اطلاع دهید. برای پایان، یک بار دیگر مصاحبه کامل را در اینجا آورده ایم. TK: سلام خانم اسمیت، من تام کلی هستم. خیلی ممنون که وارد شدید. RS: خوشحالم، از ملاقات با من بسیار متشکرم. TK: البته. آیا برای پیدا کردن دفتر مشکلی نداشتید؟ RS: نه. راهنمایی های سایت عالی بود. TK: خوب. آیا قبل از شروع، کمی آب یا قهوه میل دارید؟ RS: من خوبم، ممنون. TK: باشه. بنابراین، برای شروع، چرا کمی از خودتان به من بگویید. RS: حتما. من در دانشگاه فلوریدا تحصیل کردم و در سال 2010 با مدرک کارشناسی ارشد در طراحی اسباب بازی فارغ التحصیل شدم. پس از فارغ التحصیلی، در Happy Kid’s Creative استخدام شدم. من در پنج سال گذشته آنجا بودم و در حال حاضر مدیر تولید اسباب بازی هستم. در این مدت فروش به طور پیوسته رشد کرده است. این یک تجربه عالی بود، اما فضای من برای رشد با HKC تمام شده است و به دنبال فرصت‌های جدید هستم. من تجربه زیادی در رهبری تیم ها در فرآیند خلاقانه و یافتن بازارهای جدید برای محصولاتی که ایجاد می کنیم، دارم. T: این عالی است. می‌توانید به من بگویید چگونه در مورد این موقعیت شنیدید؟ ر.س: البته. یکی از دوستانم موقعیت فهرست شده در لینکدین را دید و آن را برای من ارسال کرد، بنابراین من مدتی را در وب سایت شما سپری کردم تا در مورد موقعیت و شرکت یاد بگیرم. من همچنین مقاله ای در بیزینس ویکلی در مورد کار شما خواندم که واقعاً من را علاقه مند کرد. TK: چه چیزی شما را به شرکت ما جذب کرد؟ RS: صادقانه بگویم، چیزی که توجه من را جلب کرد تمرکز شما بر رشد بود. من واقعاً تحت تأثیر اهداف بلندپروازانه شما و برنامه روشنی که برای دستیابی به آن اهداف دارید، قرار گرفتم. من همچنین حمایتی را که برای کارمندان خود ارائه می دهید دوست دارم. من ابتکارات آموزش مداوم شما را دوست دارم، جایی که برای کارمندان هزینه می‌دهید تا خودشان را در زمینه تکنیک‌ها و مجموعه مهارت‌های جدید آموزش دهند. من فکر می کنم که واقعا به ایجاد رضایت و وفاداری کارکنان کمک می کند. TK: واضح است که شما تکالیف خود را انجام داده اید. به نظر شما بزرگترین نقطه قوت شما چیست؟ RS: می توانم بگویم، بزرگترین قدرت من ترکیبی از اشتیاق و پشتکار است. اخلاق کاری من به من اجازه نمی دهد به چیزی کمتر از بهترین خود رضایت دهم. من می‌توانم در برابر چالش‌ها و شکست‌ها بدون اینکه دچار ناامیدی یا خشم شوم، استقامت کنم. من متوجه شده ام که این باعث می شود اطرافیانم نیز روحیه خوبی داشته باشند، که یک امتیاز مثبت است. TK: این خیلی خوب است. آیا می توانید در مورد زمانی به من بگویید که در آن شکست خوردید و مجبور بودید اشتیاق خود را حفظ کنید؟ RS: حتما. قطعا یکی به ذهنم میرسه سال گذشته پروژه ای برای یک اسباب بازی جدید پس از دو سال کار در مراحل پایانی خود بود. همانطور که ما در حال بررسی نام تجاری و کار بر روی یک برنامه بازاریابی نهایی بودیم، یک رقیب نسخه ای از همان اسباب بازی را که ما عرضه می کردیم، عرضه کرد. به‌عنوان رهبر پروژه، می‌دانستم که واکنش من لحن گروه را تعیین می‌کند. من تصدیق کردم که این یک شکست بود، اما گروه را به چالش کشیدم تا به این به عنوان یک نعمت در مبدل فکر کنند. از آنها خواستم بیرون بروند و محصول رقیب را بخرند و لیستی از هر کاری که دوست دارند اسباب بازی بتواند انجام دهد تهیه کنند. معلوم شد که لیست بسیار طولانی است. ما این موارد را به اسباب بازی خود اضافه کردیم و 6 ماه بعد یک محصول بسیار برتر را روانه بازار کردیم. بنابراین، از بسیاری جهات، محصول رقیب کلید موفقیت ما شد. TK: این یک پیروزی بزرگ به نظر می رسد. اکنون. بزرگترین نقطه ضعف خود را چه می دانید؟ RS: شکلات. شوخی کردم! نه، بزرگترین ضعف من سخنرانی در جمع است. این چیزی است که من زمان زیادی را صرف آن کرده ام و در آن پیشرفت زیادی کرده ام. من در جلسات کوچکتر با تیمم خیلی راحت هستم. اما وقتی ایده یا مفهومی را به مخاطبان بزرگ‌تری ارائه می‌کنم، همچنان ترس از صحنه را تجربه می‌کنم. در این مرحله، می‌توانم به‌طور حرفه‌ای با این موقعیت‌ها کنار بیایم، اما دوست دارم در این لحظات آرامش بیشتری داشته باشم تا بتوانم واقعاً از تجربه ارائه لذت ببرم، نه اینکه فقط از آن جان سالم به در ببرم. TK: ترس از سخنرانی در جمع یک ترس بسیار رایج است. من در همان قایق هستم! پنج سال دیگر خودت را کجا می بینی؟ RS: همانطور که قبلاً اشاره کردم، من به رشد علاقه مند هستم. در پنج سال آینده من می خواهم بخشی از شرکتی باشم که تجارت خود را به طور منظم و مداوم رشد می دهد. من می خواهم در یک موقعیت معاون رئیس جمهور با تمرکز بر توسعه باشم. و در حالی که می دانم که این نیاز به سخنرانی عمومی بیشتری دارد، در پنج سال آینده تصمیم دارم برای آن آماده باشم. TK: خوب، خوب، من همه چیز مورد نیاز خود را دارم، اما آیا در مورد شرکت یا موقعیت، سؤالی از من دارید؟ RS: بله. تصور کنید که در یک سال آینده به این تصمیم استخدام نگاه می کنید. فردی که استخدام کرده اید فراتر از انتظارات شما بوده است. او چه کاری انجام داد که بیشتر شما را تحت تأثیر قرار داد؟ TK: این یک سوال عالی است. فکر می‌کنم در یک سال آن شخص وارد می‌شد و مدتی را صرف یادگیری از تیم و افرادی می‌کرد که مدتی در اینجا بودند. سپس، او شروع به ایجاد تغییرات در روشی آگاهانه خواهد کرد. من می‌خواهم در یک سال تیم این شخص یک ماشین روغن‌کاری شده باشد. من می‌خواهم که آنها ایده‌های خود را از یکدیگر منعکس کنند، طرح‌های جدیدی ارائه دهند و به بازارهای جدید پیشرفت کنند. RS: این مفید است. خوب است بدانید چه انتظاراتی دارید. آیا می توانید در مورد تیمی که قرار است با آن کار کنم به من بگویید؟ TK: مطمئنا. من معتقدم که همه آنها بیش از پنج سال است که در شرکت بوده اند و طناب ها را می شناسند. من می گویم در حال حاضر کمی ناامیدی به دلیل عدم رشد ما وجود دارد. این سومین باری خواهد بود که در چهار سال گذشته یک رهبر جدید تیم را وارد می کنیم. RS: آیا می دانید چه چیزی باعث این نوع چرخش سریع می شود؟ T: صادقانه بگویم، سه رهبر تیم آخر از داخل شرکت استخدام شده اند. و گاهی اوقات زمانی که مدتی درون جعبه بوده اید، فکر کردن به خارج از جعبه سخت است. ما امیدواریم که ایده‌ها و انرژی جدید را وارد کنیم و تیم توسعه خود را به مسیر خود بازگردانیم. RS: این منطقی است. من واقعاً قدردانی می کنم که شما من را برای این موقعیت در نظر می گیرید. من دوست دارم بخشی از شرکتی باشم که به اهدافش دست می یابد. TK: خیلی خوب است. باشه. این عالی است، از حضور شما بسیار متشکرم، راشل. از آشنایی با شما عالی است در سه روز آینده با شما تماس خواهم گرفت. RS: به نظر خوب می رسد، من مشتاقانه منتظر آن هستم. بازم ممنون TK: خوشحالم.

Are you signed up for my mailing list? If so, you get free weekly emails in your inbox

آیا در لیست پستی من ثبت نام کرده اید؟ اگر چنین است، ایمیل‌های هفتگی رایگان

with English videos and lessons, as well stories of American culture and my own life. Click

با فیلم‌ها و درس‌های انگلیسی و همچنین داستان‌هایی از فرهنگ آمریکایی و زندگی من در صندوق ورودی خود دریافت می‌کنید.

here or in the description to sign up.

برای ثبت نام اینجا یا در توضیحات کلیک کنید.

That’s it, and thanks so much for using Rachel’s English.

همین، و از اینکه از زبان انگلیسی راشل استفاده کردید بسیار سپاسگزارم.