PERFECT ENGLISH – 10 must-know English words! | Rachel’s English Pronunciation | Top 100 words

Today, you are getting the next video in the 100 most common words in English series.

امروز، ویدیوی بعدی از 100 کلمه رایج در مجموعه های انگلیسی را دریافت می کنید.

This is video 10, where we will be covering the last 10 words,

این ویدیوی 10 است که در آن 10 کلمه آخر را پوشش خواهیم داد،

that is 91 through 100

یعنی 91 تا 100

in the most common words in English list.

در رایج ترین کلمات در لیست انگلیسی.

In this series, we're studying the real pronunciation.

در این مجموعه، ما در حال مطالعه تلفظ واقعی هستیم.

This is likely different from what you learned in English class.

این احتمالاً با آنچه در کلاس انگلیسی آموخته اید متفاوت است.

You see, in American English, we have all sorts of words that are unstressed or even reduced:

ببینید، در انگلیسی آمریکایی، ما انواع و اقسام کلماتی داریم که بدون تاکید یا حتی کاهش یافته اند:

that means we change the pronunciation.

این به این معنی است که تلفظ را تغییر می دهیم.

The set of the 100 most common words in American English contains many, many words that reduce.

مجموعه 100 کلمه رایج در انگلیسی آمریکایی حاوی کلمات بسیار زیادی است که کاهش می دهند.

If you haven't already seen video 1 and the other videos in this series,

اگر قبلا ویدیو 1 و سایر ویدیوهای این مجموعه را ندیده اید،

I do suggest you start there.

پیشنهاد می کنم از آنجا شروع کنید.

These videos build one on top of the next,

این ویدیوها یکی بر روی بعدی ساخته می شوند،

so click here to watch video one.

بنابراین برای تماشای ویدیوی اول اینجا را کلیک کنید.

In this final video, we do have a couple of great reductions.

در این ویدیوی نهایی، ما چند کاهش عالی داریم.

But our first word, number 91, isn't a word that reduces.

اما کلمه اول ما، عدد 91، کلمه ای نیست که کاهش دهد.

The word is 'even', and this is an adjective,

کلمه "حتی" است و این یک صفت،

an adverb, or a verb.

یک قید یا یک فعل است.

So a content word, usually stressed in a sentence.

بنابراین یک کلمه محتوا، معمولا در یک جمله تاکید می شود.

But as I wrote sample sentences, I was thinking about how

اما وقتی جملات نمونه می‌نوشتم، به این فکر می‌کردم که چگونه

sometimes even content words seem unstressed

گاهی حتی کلمات محتوایی بدون تاکید به نظر می‌رسند،

because there are so many other stressed words that are more stressed in a sentence.

زیرا بسیاری از کلمات تاکیدی دیگر وجود دارند که در یک جمله تاکید بیشتری دارند.

First, let's study word stress.

ابتدا بیایید استرس کلمه را مطالعه کنیم.

It's a two-syllable word, with stress on the first syllable,

این یک کلمه دو هجایی است، با تاکید بر هجای اول،

the EE vowel. Ee. Even, ee.

مصوت EE. ای حتی، ای.

The tongue tip is down, touching the back of the bottom front teeth,

نوک زبان به سمت پایین است و پشت دندان های جلویی پایینی را لمس می کند

and the top front part of the tongue arches towards the roof of the mouth, ee.

و قسمت جلویی بالای زبان به سمت سقف دهان قوس می کند، ee.

The corners of the lips may pull out a bit.

ممکن است گوشه های لب کمی بیرون بیاید.

Ee. Even.

ای زوج.

Then we have V, schwa, N.

سپس V، schwa، N را داریم.

When the schwa is followed by N, it's absorbed by it, so you don't need to try to make a schwa sound,

هنگامی که schwa با N دنبال می شود، توسط آن جذب می شود، بنابراین نیازی نیست که سعی کنید صدای شوا و

then an N sound.

سپس صدای N ایجاد کنید.

You can think of just going straight from V right into N, vn, vn, vn.

می توانید به این فکر کنید که مستقیماً از V به سمت N، vn، vn، vn بروید.

It's flat, low in pitch, and said very quickly.

مسطح، کم صدا است و خیلی سریع گفته می شود.

It's an unstressed syllable.

این یک هجای بدون تاکید است.

Even in our stressed words, unstressed syllables are fast, less clear.

حتی در کلمات تاکیدی ما، هجاهای بدون تاکید سریع و کمتر واضح هستند.

Even, even.

حتی، حتی.

Let's look at some sample sentences.

بیایید به چند جمله نمونه نگاه کنیم.

I didn't make much money, but I did break even.

من پول زیادی به دست نیاوردم، اما از بین رفتم.

Even numbers can be divided by two.

اعداد زوج را می توان بر دو تقسیم کرد.

Even, even.

حتی، حتی.

In both of these sentences, the word was longer and clearer.

در هر دوی این جمله، کلمه طولانی تر و واضح تر بود.

But let's look at two other sentences.

اما بیایید به دو جمله دیگر نگاه کنیم.

This one's even better.

این یکی حتی بهتر است در

Here, THIS and BETTER are more stressed, the flow goes UH-uh-UH.

اینجا، THIS و BETTER استرس بیشتری دارند، جریان UH-Uh-UH می رود.

This one's even better.

این یکی حتی بهتر است

BETTER is much more important than EVEN,

BETTER بسیار مهمتر از EVEN است،

so I stress that more.

بنابراین بیشتر بر آن تاکید می کنم.

This one's even better.

این یکی حتی بهتر است

This makes 'even' feel unstressed.

این باعث می شود "حتی" احساس استرس نداشته باشید.

This one's even, even, even.

این یکی حتی، حتی، یکنواخت است.

This one's even better.

این یکی حتی بهتر است

Do you hear how it's flatter and doesn't have the up-down shape?

آیا می شنوید که چگونه صاف تر است و شکل بالا به پایین را ندارد؟

This one's even, even, even, even, even, even, better.

این یکی حتی، حتی، حتی، حتی، حتی، حتی بهتر است.

That means it's unstressed.

یعنی بدون استرس است.

I don't even know what to do.

من حتی نمی دانم چه کار کنم.

I don't even know what to do.

من حتی نمی دانم چه کار کنم.

Even, even, even.

حتی، حتی، حتی.

I don't even know.

من حتی نمی دانم.

I don't even, even, even, even.

من حتی، حتی، حتی، حتی.

Unstressed, less clear than KNOW and DO.

بدون استرس، کمتر از دانستن و انجام دادن روشن است.

I don't even know what to do.

من حتی نمی دانم چه کار کنم.

Even, even, even.

حتی، حتی، حتی.

This makes EVEN feel unstressed.

این باعث می شود حتی احساس استرس نداشته باشید.

The contrast with the longer, up-down shape of those stressed syllables.

تضاد با شکل بلندتر و بالا به پایین آن هجاهای تاکید شده.

So when should you make sure to make it stressed?

بنابراین چه زمانی باید مطمئن شوید که آن را تحت فشار قرار دهید؟

I would say when it's a verb or a phrasal verb.

وقتی فعل یا فعل عبارتی باشد می گویم.

But if it's an adverb describing a verb, or an adjective describing another adjective,

اما اگر این یک قید است که یک فعل را توصیف می کند، یا یک صفت است که یک صفت دیگر را توصیف می کند،

then you can make it unstressed.

می توانید آن را بدون تاکید کنید.

Because the verb or adjective it's describing will be more stressed.

زیرا فعل یا صفتی که آن را توصیف می کند بیشتر تاکید می کند.

Stressed or unstressed:

استرس دار یا بدون استرس:

Even, even.

حتی، حتی.

Even, even.

حتی، حتی.

Number 92. The word NEW.

شماره 92. کلمه NEW.

This is an adjective.

این یک صفت است.

It’s a content word, it’s stressed.

این یک کلمه محتوایی است، تاکید دارد.

If you look it up, depending on the dictionary, it might say that this word has two pronunciations.

اگر به آن نگاه کنید، بسته به فرهنگ لغت، ممکن است بگوید که این کلمه دو تلفظ دارد.

That’s not really true.

این واقعاً درست نیست.

We only use one, and it’s N consonant and oo vowel new, new.

ما فقط از یکی استفاده می کنیم، و آن هم N همخوان و oo واکه جدید، جدید است.

The dictionary might give an alternate pronunciation, new, with the EW diphthong like in ‘few’,

این فرهنگ لغت ممکن است یک تلفظ جایگزین، new، با دیفتونگ EW مانند «چند»،

new,

جدید بدهد،

but I really have not heard anyone use that pronunciation

اما من واقعاً نشنیده‌ام که کسی از این تلفظ

in conversational or business or even more formal English.

در مکالمه یا تجاری یا حتی رسمی‌تر انگلیسی استفاده کند.

New. New.

جدید. جدید.

You don’t want to start with your lips in a tight circle for OO, nooo, nooo, that’s not quite right.

شما نمی خواهید با لب های خود در یک دایره تنگ برای OO، nooo، nooo شروع کنید، این کاملا درست نیست.

Start with your lips more relaxed, then bring them in for the OO vowel.

با لب‌هایتان آرام‌تر شروع کنید، سپس آنها را برای واکه OO وارد کنید.

New, new, new.

جدید، جدید، جدید.

Let’s look at some sample sentences.

بیایید به چند جمله نمونه نگاه کنیم.

There's a new idea.

یک ایده جدید وجود دارد.

I lost my new camera.

دوربین جدیدم را گم کردم

She has a new book coming out.

او یک کتاب جدید در حال انتشار دارد. شکل

New, new, up-down shape of stress, a little longer, it’s one of the more clear words in the sentences.

جدید، جدید، بالا-پایین استرس، کمی طولانی تر، یکی از واضح تر کلمات در جملات است.

Number 93, the word ‘want’.

شماره 93، کلمه "خواستن".

Now, we mentioned this when we were looking at number 58, the word him, in the sample sentence,

اکنون، زمانی که به شماره 58، کلمه او، در جمله نمونه

“We want him to succeed.”

«می‌خواهیم او موفق شود» به این موضوع اشاره کردیم.

So when do re-visit that sample sentence.

بنابراین چه زمانی دوباره از آن جمله نمونه بازدید کنید.

But first, let’s talk about is it a content word or a function word.

اما ابتدا، بیایید در مورد این صحبت کنیم که آیا این یک کلمه محتوا است یا یک کلمه تابع.

Will it generally be stressed, or unstressed in a sentence.

آیا به طور کلی تاکید می شود، یا بدون تاکید در یک جمله؟

It’s, a verb, or it can also be a noun.

این یک فعل است یا می تواند یک اسم نیز باشد.

Those are content words, so this word is usually stressed in a sentence.

اینها کلمات محتوایی هستند، بنابراین این کلمه معمولاً در یک جمله تاکید می شود.

With stressed words, we don’t really reduce, we don’t drop or change a sound.

با کلمات تاکیدی، ما واقعاً صدایی را کم نمی‌کنیم، رها نمی‌کنیم یا تغییر نمی‌دهیم.

But every once in a while we do, and ‘want’ is one of those words.

اما هر از چند گاهی این کار را انجام می دهیم و «خواستن» یکی از این کلمات است.

It’s a content word, it’s stressed, but still, it’s not uncommon to drop the T at the end.

این یک کلمه محتوایی است، تاکید دارد، اما با این حال، حذف T در پایان غیر معمول نیست.

Let’s look at our sample sentence, We want him to succeed.

بیایید به جمله نمونه خود نگاه کنیم، ما می خواهیم او موفق شود.

Want him, want him.

او را بخواه، او را بخواه

Want is stressed, but there’s no T.

خواستن استرس دارد، اما T وجود ندارد.

I’m dropping the H in him, a very common reduction, and we link the two words together,

من H را در او حذف می‌کنم، یک کاهش بسیار رایج، و ما این دو کلمه را به هم مرتبط می‌کنیم، او را می‌خواهم

want him, want him, want him.

، او را می‌خواهم، او را می‌خواهم.

It’s common to do this when the next word begins with a vowel or diphthong:

زمانی که کلمه بعدی با مصوت یا دیفتونگ شروع می شود، انجام این کار معمول است: می

I want everyone to be there.

خواهم همه آنجا باشند.

No T.

نه T.

Want everyone, want everyone.

همه را بخواه، همه را بخواه.

We want her to do to better.

ما از او می خواهیم که بهتر عمل کند.

Want her, want her.

او را بخواه، او را بخواه پس از

Dropping the H, ‘want’ is now followed by a vowel, and so I dropped the T.

انداختن حرف H، "خواستن" با یک مصوت همراه می شود، و بنابراین من T را رها کردم

Want her, want her.

.

I want another one.

من یکی دیگه میخوام

Want another, want another.

دیگری بخواه، دیگری بخواه.

Dropped T.

In all of these sentences it was stressed, longer, with the up-down shape of stress.

در همه این جملات تاکید شد، طولانی تر، با شکل استرس بالا به پایین.

But, at the same time it was reduced.

اما، در همان زمان کاهش یافت.

The T was dropped.

T انداخته شد.

What if the next word begins with a consonant?

اگر کلمه بعدی با صامت شروع شود چه؟

Then we make that a Stop sound.

سپس صدای Stop را در می آوریم.

Just like with N’T endings, it’s a nasally stop sound because of the N, want, want, nt, nt, nt, nt, nt.

درست مانند پایان‌های N’T، به دلیل N، want، want، nt، nt، nt، nt، nt، صدای توقف بینی است.

So as you’re making the N, you make an abrupt stop by the air stopping airflow.

بنابراین وقتی N را می‌سازید، یک توقف ناگهانی توسط جریان هوا متوقف می‌شود.

Want, want.

خواستن، خواستن

And that the stop sound.

و اینکه صدای توقف

I want that.

من آن را میخواهم.

Want that.

آن را بخواه

I want that

من می خواهم که

I want this one, want, nt, nt, nt, want.

من این یکی را می خواهم، می خواهم، nt، nt، nt، می خواهم.

Ok, we’ve talked about the ending a lot, what about the rest of the word?

خوب، ما در مورد پایان زیاد صحبت کرده ایم، در مورد بقیه کلمه چطور؟

It begins with the W consonant, then you have your choice of two vowels,

با صامت W شروع می شود، سپس طبق فرهنگ لغت می توانید دو مصوت را انتخاب کنید،

AH as in FATHER or AW as in LAW, according to the dictionary.

AH در FATHER یا AW در LAW .

Let’s try them out, AH, Father, AH, wa-, want. Want. Or AW, LAW, want, want.

بیایید آنها را امتحان کنیم، AH، پدر، AH، wa-، می خواهید. خواستن یا AW، LAW، می خواهم، می خواهم.

Want or AH, LAW, AH, Want, Want, want.

خواستن یا AH، LAW، AH، می خواهند، می خواهند، می خواهند.

Those both work, but I also hear a lot of Americans saying ‘want’, ah, law want.

این هر دو کار می کنند، اما من همچنین می شنوم که بسیاری از آمریکایی ها می گویند "می خواهم"، آه، قانون می خواهد.

this is what I do, with the UH as in BUTTER vowel.

این کاری است که من با UH مانند واکه BUTTER انجام می دهم.

Waa--, want, want.

وای--، می خواهی، می خواهی.

I don’t want that, want, waaa--, want.

من آن را نمی خواهم، می خواهم، وآ--، می خواهم.

Want.

خواستن

So you have your choice of three vowels.

بنابراین شما باید از بین سه مصوت انتخاب کنید.

You’re also probably familiar with the reduction ‘wanna’.

احتمالاً با کاهش «خواستن» نیز آشنا هستید.

This is want + to, and we drop the T.

این خواست + to است، و ما T را رها می کنیم.

I think in this reduction, it’s especially common to use the UH vowel, wanna, wanna.

من فکر می کنم در این کاهش، استفاده از واکه UH، wanna، wanna بسیار رایج است.

I know, they ‘wanna’ see you.

می دانم، آنها "می خواهند" شما را ببینند.

Wanna.

می خواهم.

So a stressed word, but we might reduce it.

بنابراین یک کلمه تاکیدی است، اما ممکن است آن را کاهش دهیم.

Number 94, a function word that does often reduce, the word ‘because’.

شماره 94، یک کلمه تابعی که اغلب کلمه "زیرا" را کاهش می دهد.

Just like with the word ‘want’ the stressed syllable here might be pronounced with the AH as in FATHER vowel,

درست مانند کلمه "خواستن"، هجای تاکید شده در اینجا ممکن است با AH مانند مصوت FATHER تلفظ شود،

because, the AW as in LAW vowel, because, or the UH as in BUTTER Vowel, because.

زیرا، AW در واکه LAW، زیرا، یا UH در مصوت BUTTER، زیرا.

Because, because, because.

چون، چون، چون.

But this words is a conjunction, a preposition, that is, a function word, and so we often reduce it.

اما این کلمات یک حرف ربط، حرف اضافه، یعنی یک کلمه تابعی است و بنابراین ما اغلب آن را کاهش می دهیم.

We say it really quickly and not too clearly, and we change it, even the stressed syllable, to be the schwa.

ما آن را خیلی سریع و نه خیلی واضح می گوییم، و آن را حتی هجای تاکید شده را به schwa تغییر می دهیم.

Because, because, because, because, because, because.

چون، چون، چون، چون ، چون، چون.

OR we go even further, and we drop the first syllable, cuz, cuz.

یا از این هم فراتر می رویم و هجای اول یعنی cuz, cuz را رها می کنیم.

You’ve probably seen people write C-U-Z,

احتمالاً دیده اید که افرادی C-U-Z می نویسند،

I don’t like that. I don’t like writing reductions, though it’s really common.

من آن را دوست ندارم. من از کاهش نوشتن خوشم نمی آید ، اگرچه این واقعاً رایج است.

But speaking reductions, that’s great.

اما کاهش صحبت کردن، عالی است.

That’s wonderful English.

این انگلیسی فوق العاده است.

Let’s look at a few example.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

We’re late ‘cuz’ there was a traffic jam. Cuz, cuz.

دیر رسیدیم «چون» ترافیک بود. کوز، کوز

Late cuz.

دیر چون

Or I could say, we’re late because there was a traffic jam.

یا می‌توانم بگویم، دیر کرده‌ایم، زیرا ترافیک بود.

Because, because, because.

چون، چون، چون.

Either way, one syllable or two, it’s unstressed, reduced, not fully pronounced.

در هر صورت، یک یا دو هجا، بدون تاکید، کاهش یافته، کاملا تلفظ نشده است.

They’re staying home ‘cuz’ of the storm.

آنها به دلیل طوفان در خانه می مانند.

She’s grounded ‘cuz’ of her grades.

او «با توجه به» نمرات خود را پایه گذاری کرده است.

‘Grounded’ means in trouble, facing restrictions, usually this is something parents

"زمین دار" به معنای در مشکل، مواجه شدن با محدودیت ها است، معمولاً این کاری است که والدین

do teenagers for breaking rules or bad behavior.

برای زیر پا گذاشتن قوانین یا رفتار بد نوجوانان انجام می دهند.

The ‘cuz’ or because reduction.

"کوز" یا به دلیل کاهش.

Number 95, the word ‘any’.

شماره 95، کلمه "هر".

This word can be stressed or unstressed in a sentence, but it doesn’t reduce.

این کلمه می تواند در یک جمله تاکید یا بدون تاکید باشد، اما کاهش نمی یابد.

We don’t drop or change a sound, we just make the quality different to make it stressed or unstressed:

ما صدایی را رها نمی‌کنیم یا تغییر نمی‌دهیم، فقط کیفیت را متفاوت می‌کنیم تا آن را تحت فشار یا بدون استرس قرار دهیم:

ANY vs. any.

ANY در مقابل هر کدام.

Any.

هر

We would stress this word when using it as an adjective describing a noun:

وقتی از آن به عنوان صفتی برای توصیف یک اسم استفاده می کنیم، روی این کلمه تأکید می کنیم:

any kid would love that.

هر بچه ای آن را دوست دارد.

What kind of kid?

چه جور بچه ای؟

Any kid.

هر بچه ای

At any rate, that’s a good deal.

به هر حال، این معامله خوبی است.

Any kid, any rate.

هر بچه ای، هر نرخی.

Otherwise, it can sound unstressed: Do you feel any better?

در غیر این صورت، ممکن است بدون استرس به نظر برسد: آیا احساس بهتری دارید؟

FEEL any BETTER?

احساس بهتری دارید؟

Feel any, any, any, any, any.

احساس هر، هر، هر، هر، هر، هر.

There it’s not that up down shape here compared to FEEL and BETTER: Feel any better?

اینجا در مقایسه با FEEL and BETTER آن شکل از بالا به پایین نیست: آیا احساس بهتری دارید؟

any, any, any, any.

هر، هر، هر، هر

Lower in pitch and flatter.

پایین تر و صاف تر.

Unstressed

بدون استرس

We also use ‘any’ for an unknown amount.

ما همچنین از "any" برای مقدار نامشخص استفاده می کنیم.

Then it sounds unstressed: Do you have any money?

بعد بدون استرس به نظر می رسد: پول داری؟

Have any, any, any, any.

هر، هر، هر، هر کدام را داشته باشید.

Do you have any time?

وقت داری؟

Any, any, any, said quickly, flat and low in pitch.

هر، هر، هر، سریع گفته شد، صاف و کم صدا.

Any, any.

هر، هر

The pronunciation: We have the EH as in BED vowel, EH, eh-n, the N consonant and an unstressed EE.

تلفظ: ما EH را در واکه BED، EH، eh-n، صامت N و EE بدون تاکید داریم.

Any, any.

هر، هر

Any or any.

هر کدام یا هر کدام.

Number 96, wow, we’re getting close to the end!

شماره 96، وای، داریم به پایان نزدیک می شویم!

Number 96 is ‘these’.

شماره 96 «اینها» است.

This word can be stressed or unstressed, depending on how it’s being used, but we don’t reduce it.

این کلمه بسته به نحوه استفاده از آن می تواند تاکید یا بدون تاکید باشد، اما ما آن را کاهش نمی دهیم.

Voiced TH, EE vowel, weak ending these.

صدادار TH، EE واکه، پایان ضعیف اینها.

I want to point out that when this word is unstressed, I’ll even say any time it doesn’t begin a thought group,

می‌خواهم به این نکته اشاره کنم که وقتی این کلمه بدون تاکید باشد، حتی می‌گویم هر زمان که گروه فکری را شروع نمی‌کند،

it’s common to cheat the pronunciation of the TH a little bit.

رایج است که تلفظ TH را کمی تقلب کنیم.

It still sounds like a TH to us, but we’ll make it without bringing the tongue tip through the teeth:

هنوز هم برای ما مانند یک TH به نظر می رسد، اما بدون اینکه نوک زبان را از بین دندان ها ببریم، آن را درست می کنیم:

These, these.

اینها، اینها.

We make it like this. These, these, these.

اینجوری درستش میکنیم اینها، اینها، اینها

The tongue tip is just behind the teeth, the, the, the, these, then it pulls down for the E vowel.

نوک زبان درست پشت دندان ها قرار دارد، the, the, the, these, سپس برای واکه E پایین می آید.

You might see my tongue behind the teeth, the --, these, these, but I’m not really bringing it out.

ممکن است زبان من را پشت دندان‌ها ببینید، اینها، اینها، اما من واقعاً آن را بیرون نمی‌آورم.

tttttthhhhese, these.

ttttthhhhese، اینها

Instead It's these, these, these.

در عوض اینها، اینها، اینها هستند.

This is an important shortcut for non-native speakers

این یک میانبر مهم برای سخنرانان غیر بومی است

since so many of them struggle with the full pronunciation of the TH sound.

زیرا بسیاری از آنها با تلفظ کامل صدای TH مشکل دارند.

Th, th, th, thse, these, the tongue tip isn’t at the roof of the mouth, and it's not pointing down.

نوک زبان در سقف دهان نیست و به سمت پایین نیست.

It’s pressing the backs of the teeth and then pulling away.

پشت دندان ها را فشار می دهد و سپس کنار می کشد.

These, these.

اینها، اینها

Let’s look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

First, sentences where they’re not stressed:

اول، جملاتی که در آنها تاکیدی نیست:

Everyone wants one of these.

همه یکی از اینها را می خواهند.

These, these, these.

اینها، اینها، اینها

We need these to be cut in half.

ما باید اینها را نصف کنیم.

These, these, these.

اینها، اینها، اینها

Simple TH pronunciation where the tip does not come thru.

تلفظ ساده TH در جایی که نوک از آن عبور نمی کند.

Now lets make it stressed, like at the beginning of the sentence:

حالا اجازه دهید آن را تاکید کنیم، مانند ابتدای جمله:

These are great.

اینها عالی هستند.

These people need help.

این افراد به کمک نیاز دارند.

These, these, tongue tip is coming thru and we have that up-down shape, a little longer, a little clearer.

اینها، اینها، نوک زبان در حال عبور است و ما آن شکل بالا به پایین را داریم، کمی طولانی تر، کمی واضح تر.

These.

اینها.

Number 97, give.

شماره 97 بده.

This is a verb, and verbs are content words, which means they’re stressed and they don’t reduce.

این یک فعل است و افعال کلمات محتوایی هستند، به این معنی که استرس دارند و کاهش نمی‌یابند.

Except certain ones can reduce, and this is one of them.

به جز موارد خاصی می توانند کاهش دهند و این یکی از آنهاست.

Give, G consonant, IH vowel, V consonant.

بده، همخوان G، مصوت IH، همخوان V.

I’ll give you that for your birthday.

برای تولدت بهت میدم

Give.

دادن.

I'll give you.

من به تو خواهم داد.

Stressed, fully pronounced.

تاکید شده، کاملا تلفظ می شود.

We’re going to give her a discount.

ما به او تخفیف می دهیم.

Give, give, again stressed and fully pronounced.

بده، بده، دوباره با تاکید و کاملا تلفظ.

But with ‘me’, it’s common to reduce this.

اما با «من»، کاهش این امر معمول است.

It’s still a verb and it’s still stressed, but we drop the final V sound:

این هنوز یک فعل است و همچنان تاکید دارد، اما صدای V نهایی را حذف می کنیم:

Gimme that.

Gimme that.

Gi-- stressed, but no V.

Gi-- تاکید کرد، اما نه V.

Gimme, Gimme that.

Gimme، Gimme که.

In fact, sometimes you might see it written GIMME.

در واقع، گاهی اوقات ممکن است آن را با نوشته GIMME ببینید.

Gimme, gimme, gimme.

بده، بده، بده.

Gimme that.

آن را بده

Can you gimme more time?

میشه وقت بیشتری بذاری؟

So the G-I syllable is still stressed, gi -- even though we’re dropping the final V.

بنابراین هجای G-I همچنان تاکید دارد، gi -- حتی اگر V نهایی را حذف کنیم.

This is just like ‘want’.

این دقیقاً مانند "خواستن" است.

It’s a content word, a stressed word, and yet, in certain cases, we drop the final sound.

این یک کلمه محتوایی، یک کلمه تاکیدی است، و با این حال، در موارد خاص، ما صدای نهایی را حذف می کنیم.

Isn’t it interesting?

جالب نیست؟

As you study how Americans really speak,

همانطور که نحوه صحبت آمریکایی ها را مطالعه می کنید، می

you see that the full pronunciation often isn’t the most natural or common pronunciation.

بینید که تلفظ کامل اغلب طبیعی ترین یا رایج ترین تلفظ نیست.

If all you learned was the book pronunciation, you’d have a pretty hard time putting sentences together naturally.

اگر تنها چیزی که یاد گرفتید تلفظ کتاب بود، در کنار هم قرار دادن جملات به طور طبیعی زمان بسیار سختی خواهید داشت.

That’s what this video series is about.

این مجموعه ویدیویی در مورد این است.

Getting you to see it’s not always about a full, clear pronunciation in English.

وادار کردن شما به دیدن آن همیشه در مورد تلفظ کامل و واضح در انگلیسی نیست.

Let’s keep going.

بیا ادامه بدیم.

Number 98, the word ‘day’.

شماره 98، کلمه "روز".

This is always a noun, and it is always stressed. We don’t reduce it!

این همیشه یک اسم است و همیشه تاکید می شود. ما آن را کم نمی کنیم!

Out of all of the most common words that we’ve studied so far, almost 100, this is only number 25

از میان همه رایج‌ترین کلماتی که تاکنون مطالعه کرده‌ایم، تقریباً 100 کلمه، این تنها عدد 25 است

that is never unstressed or reduced.

که هرگز بدون تاکید یا کاهش نمی‌یابد.

Wow!

وای!

D consonant, AY as in SAY diphthong.

صامت D، AY در دوفتونگ SAY.

First drop your jaw, a-, then arch the top front part of the tongue towards the roof of the mouth.

ابتدا فک خود را بیندازید، a-، سپس قسمت جلوی بالایی زبان را به سمت سقف دهان قوس دهید.

and the jaw relaxes up.

و فک شل می شود.

Ay, day, day.

ای، روز، روز

I need another day to finish.

من به یک روز دیگر نیاز دارم تا تمام کنم.

What day is he coming back?

چه روزی برمی گردد؟

Let’s call it a day.

بگذارید آن را یک روز بنامیم.

Day, day, up-down shape of stress, longer clearer.

روز، روز، شکل استرس از بالا به پایین، واضح تر است.

That last sentence, let’s call it a day, is an idiom that means, let’s stop doing what we’re doing.

جمله آخر، اجازه دهید آن را یک روز بنامیم، اصطلاحی است که به این معنی است، بیایید از انجام کاری که انجام می‌دهیم دست برداریم.

It usually refers to work.

معمولاً به کار اشاره دارد.

For example, if I’m working late at night, David might come up to my office and say,

برای مثال، اگر من تا دیروقت شب کار کنم، ممکن است دیوید به دفتر من بیاید و بگوید،

Rachel, why don’t you call it a day?

راشل، چرا آن را یک روز صدا نمی‌زنی؟

Number 99, the word ‘most’.

شماره 99، کلمه "بیشترین".

This can be several different parts of speech, but all uses are content words.

این می تواند چندین بخش مختلف گفتار باشد، اما همه کاربردها کلمات محتوایی هستند.

So this word is generally stressed.

بنابراین این کلمه به طور کلی تاکید دارد.

But it still might get a small reduction, and that’s because of the ending cluster.

اما همچنان ممکن است کاهش کمی داشته باشد، و این به خاطر خوشه پایانی است.

This is just like number 88, first, or number 57, just.

این دقیقاً مانند شماره 88، اول، یا شماره 57، فقط است.

When the word is followed by a consonant, it’s common to drop the T.

وقتی کلمه با یک صامت دنبال می شود، حذف T معمول است.

Most people like it.

بیشتر مردم آن را دوست دارند.

Most people.

اکثر مردم.

Most people.

اکثر مردم.

It’s the most challenging part.

این چالش برانگیزترین بخش است چالش

Most challenging

برانگیزترین چالش

Most challenging

برانگیزترین

Most people, most challenging.

اکثر مردم، چالش برانگیزترین.

We drop this T because it comes between two consonants

ما این T را حذف می کنیم زیرا بین دو صامت قرار می گیرد

and sometimes we do that to make speech smoother.

و گاهی اوقات این کار را انجام می دهیم تا گفتار روان تر شود.

To make the transition between two words smoother.

برای اینکه انتقال بین دو کلمه هموارتر شود.

If the word is followed by a word that begins with a vowel or diphthong, or at the end of your thought group,

اگر بعد از کلمه کلمه ای با حرف صدادار یا دو زبانه یا در انتهای گروه فکری شما شروع می شود،

then do make the T: I got most of the questions right.

T را بسازید: من بیشتر سوالات را درست متوجه شدم.

Here it's followed by a vowel.

در اینجا یک مصوت به دنبال آن آمده است.

Most of the, most of the, most, and I'am making a T.

بیشتر، بیشتر، بیشتر، و من در حال ساختن یک T.

Most. Most.

Most. اکثر.

M consoant, OH diphthong, mo-.

صامت M، OH دیفتونگ، mo-.

Jaw drop then lip rounding Mo-, most.

افت فک و سپس گرد کردن لب Mo-، بیشتر.

Then the ST cluster.

سپس خوشه ST.

Most.

اکثر.

Number 100! The final word! Us.

شماره 100! حرف آخر! ما

This word is a pronoun, a function word, and so it’s not normally stressed.

این کلمه یک ضمیر، یک کلمه تابعی است و بنابراین معمولاً تاکیدی بر آن نیست.

It’s unstressed.

بدون استرس است

They took us to the movies.

ما را به سینما بردند.

Took us, us, us, us.

ما را برد، ما را، ما را، ما را.

They gave it to us for our anniversary.

برای سالگردمان به ما دادند.

Gave it to us, us, us, us, us.

آن را به ما، ما، ما، ما، ما داد.

You could write this in IPA as schwa-S.

شما می توانید این را در IPA به عنوان schwa-S بنویسید.

Fully pronounced, it’s UH as in BUTTER – S.

کاملا تلفظ می‌شود، UH مانند BUTTER - S.

US, but unstressed, us, us, us.

US، اما بدون استرس، ما، ما، ما.

If it’s the last word in a sentence, I would stress it: This belongs to us.

اگر آخرین کلمه در یک جمله باشد، بر آن تاکید می کنم: این متعلق به ماست.

Us, up-down shape of stress.

ما، شکل استرس بالا به پایین.

But usually, us, us, us, unstressed.

اما معمولا، ما، ما، ما، بدون استرس.

Flat in pitch said very quickly.

مسطح در زمین گفت: خیلی سریع.

Wow. There it is, the whole list, the 100 most common words in English, how Americans pronounce them.

وای. در اینجا، کل لیست، 100 کلمه رایج در انگلیسی، نحوه تلفظ آنها توسط آمریکایی ها وجود دارد.

I started this project to show students how frequently we reduce words,

من این پروژه را شروع کردم تا به دانش‌آموزان نشان دهم که چقدر کلمات را کاهش می‌دهیم،

and the contrast of stressed and unstressed words.

و تضاد کلمات تاکید شده و بدون تاکید را کاهش می‌دهیم.

I feel like we still have a lot to learn from this list.

من احساس می کنم هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری از این لیست داریم.

Let’s do one more video together, where we look at the list as a whole

بیایید یک ویدیوی دیگر را با هم انجام دهیم، که در آن فهرست را به طور کلی بررسی می کنیم

and come up with your pronunciation strategies.

و به استراتژی های تلفظ شما می پردازیم.

Join me for the last video in this series, which will coming up next week, Tuesday morning eastern time.

برای آخرین ویدیوی این مجموعه که هفته آینده، صبح سه شنبه به وقت شرقی پخش می شود، به من بپیوندید.

That’s it, and thanks so much for using Rachel’s English.

همین، و از اینکه از زبان انگلیسی راشل استفاده کردید بسیار سپاسگزارم.