How to Say and Use EXCUSE ME in English

In this American English pronunciation video, we’re going to go over how to pronounce

در این ویدیوی تلفظ انگلیسی آمریکایی، ما قصد داریم به نحوه تلفظ

and use the phrase ‘excuse me’.

و استفاده از عبارت "excuse me" بپردازیم.

The phrase ‘excuse me’ can be used in different situations to mean different things.

عبارت "ببخشید" را می توان در موقعیت های مختلف به معنای چیزهای مختلف استفاده کرد.

But first, let’s talk about the pronunciation of the word ‘excuse’. I’m going to say

اما ابتدا، اجازه دهید در مورد تلفظ کلمه "بهانه" صحبت کنیم. من به

it two different ways. Can you hear the difference? Excuse, excuse. Excuse, excuse. It’s a subtle

دو روش مختلف می گویم. آیا میتوانی تفاوت را بشنوی؟ بهانه، بهانه. بهانه، بهانه. این یک

difference, and it’s in the ending sound. If the ending sound is voiced, in this case,

تفاوت ظریف است و در صدای پایانی است. اگر صدای پایانی صدا داده شود، در این مورد،

a Z sound, excuse, then it’s a verb. If it’s unvoiced, excuse, then it’s a noun.

صدای Z، بهانه است، پس یک فعل است. اگر بی صدا است، ببخشید، پس اسم است.

It’s a verb in the phrase ‘excuse me’. So, for the most part, we will be using a

این یک فعل در عبارت "ببخشید" است. بنابراین، در بیشتر موارد، ما از

Z sound.

صدای Z استفاده خواهیم کرد.

The different ways to use this phrase. First, you can use it to get someone’s attention.

روش های مختلف استفاده از این عبارت اول، می توانید از آن برای جلب توجه دیگران استفاده کنید.

>> Excuse me, where’s the bathroom? >> Around the corner.

>> ببخشید حمام کجاست؟ >> در گوشه و کنار.

>> Excuse me, do you have the time? >> Ah, it’s about 9:15.

>> ببخشید آیا وقت دارید؟ >> آه، ساعت حدود 9:15 است.

>> Thank you sir. >> You’re welcome.

>> ممنون آقا. >> خوش آمدید.

Because we’re using it to get someone’s attention, excuse me, it has to be very clear

از آنجا که ما از آن برای جلب توجه کسی استفاده می کنیم ، ببخشید، باید بسیار واضح

and a little bit louder. So, we begin with the IH as in SIT vowel. Ih, ih, ih, a little

و کمی بلندتر باشد. بنابراین، ما با IH مانند مصوت SIT شروع می کنیم. آه، آه، آه، یک

jaw drop. Ex-, ex-, ex-.

قطره فک کوچک. سابق، سابق، سابق.

To make the K, the back part of the tongue reaches up and touches the soft palate. Ex-,

برای ساختن K، قسمت پشتی زبان به بالا می رسد و کام نرم را لمس می کند. سابق،

kk, kk, ks, ks. Do you see how my jaw closes? That’s because the teeth have to be together

kk، kk، ks، ks. میبینی چجوری فکم بسته میشه؟ دلیلش این است که دندان ها باید کنار هم باشند

to make the S. The tongue tip is down, pressing here, to put a little tension in the tongue,

تا S ایجاد شود. نوک زبان به سمت پایین است، اینجا را فشار دهید تا کمی کشش در زبان،

behind the bottom front teeth. Ex-, ex-.

پشت دندان های جلویی پایینی ایجاد شود. سابق-، سابق-.

The back part of the tongue reaches up and touches the soft palate, kk, kk, kk.

قسمت پشتی زبان به بالا می رسد و کام نرم را لمس می کند، kk، kk، kk.

da-DA-da, excuse me. It has the EW as in FEW diphthong. So, the tongue tip is down, pressing

da-DA-da، ببخشید. مانند FEW دیفتونگ EW دارد . بنابراین، نوک زبان به سمت پایین است و

behind the bottom front teeth. For the first half of the diphthong, the front part of the

پشت دندان های جلویی پایین فشار می آورد. برای نیمه اول دیفتونگ، قسمت جلویی

tongue is reaching towards the roof of the mouth, yy, yy, to make that Y sound. Excu-,

زبان به سمت سقف دهان می‌رسد، yy، yy تا صدای Y را ایجاد کند. عذر،

yy, yy, yy. Then we have the OO vowel, excu-, so the lips will round. Excuse me, -se me,

yy، yy، yy. سپس ما واکه OO، excu- را داریم، بنابراین لب ها گرد می شوند. ببخشید، -se me،

-se me. Then we have the Z sound, the M consonant, and the EE vowel. So, to make the Z sound,

-se me. سپس صدای Z، صامت M و مصوت EE را داریم. بنابراین، برای ایجاد صدای Z،

the tongue is here, touching the back of the bottom front teeth, and the teeth are closed,

زبان اینجاست و پشت دندان های جلوی پایینی را لمس می کند و دندان ها بسته می شوند،

zz, zz. It’s just like the S except I’m vibrating the vocal cords with my voice, zz.

zz، zz. درست مثل S است به جز اینکه تارهای صوتی را با صدایم می لرزانم، zz.

ZZ-mm. Then we just close the lips to go into the M sound. Excuse me, ee. And then the EE

ZZ-mm. سپس لب ها را می بندیم تا وارد صدای M شویم. ببخشید، ای. و سپس EE

as in SHE vowel. Lips will part, jaw won’t drop much because the tongue is lifting pretty

در واکه SHE. لب ها از هم جدا می شوند، فک زیاد نمی افتد زیرا زبان در

high here to the roof of the mouth. The tongue tip is down, but the front part lifts. Excuse

اینجا تا سقف دهان بسیار بالا می رود. نوک زبان پایین است، اما قسمت جلویی آن بلند می شود.

me, excuse me.

ببخشید، ببخشید.

Let’s watch one more time.

بیایید یک بار دیگر تماشا کنیم.

>> Excuse me, where’s the bathroom? >> Around the corner.

>> ببخشید حمام کجاست؟ >> در گوشه و کنار.

>> Excuse me, do you have the time? >> Ah, it’s about 9:15.

>> ببخشید آیا وقت دارید؟ >> آه، ساعت حدود 9:15 است.

>> Thank you sir. >> You’re welcome.

>> ممنون آقا. >> خوش آمدید.

We also use this phrase to get around somebody, or if we accidentally bump into somebody in

ما همچنین از این عبارت برای دور زدن کسی یا اگر تصادفاً با کسی در میان

a crowd. Now here, we don’t really need to get someone’s attention, so we might

جمعیت برخورد کنیم استفاده می کنیم. اکنون اینجا، ما واقعاً نیازی به جلب توجه کسی نداریم، بنابراین ممکن است

really mutter it, excuse me, ‘scuse me, ‘scuse me, dropping the first syllable altogether.

واقعاً آن را غر بزنیم، ببخشید، «مرا ببخشید، «مرا ببخشید، هجای اول را به طور کلی حذف کنیم.

I’ve noticed sometimes I even almost just whisper it if I accidentally bump into somebody,

من گاهی اوقات متوجه شده ام که اگر تصادفاً با کسی برخورد کنم،

or if I need to slide between two people, ‘scuse me [3x]. So this is very different

یا اگر لازم است بین دو نفر سر بخورم، تقریباً فقط آن را زمزمه می کنم، "مرا [3x] ببخشید." بنابراین این بسیار متفاوت

from the first case where we needed to get someone’s attention, and we had to say it

از مورد اول است که ما نیاز داشتیم توجه کسی را جلب کنیم، و باید آن را

really clearly. Excuse me, ‘scuse me, ‘scuse me.

واقعاً واضح می‌گفتیم. ببخشید، «مرا معذور»، «مرا معذور کنید .

>> ‘Scuse me, ‘scuse me. >> ‘Scuse me, ‘scuse me, thank you. ‘Scuse me.

>> "مرا معذور کن، مرا عذرخواهی کن." >> "مرا معذور کن، "مرا معذور کن، متشکرم." «مرا معذرت می‌خواهیم.

We can also use this phrase if we don’t understand, and we need somebody to repeat what

همچنین می‌توانیم از این عبارت استفاده کنیم اگر متوجه نمی‌شویم، و به کسی نیاز داریم که آنچه را که

they’ve said. Excuse me? Excuse me? Here again I’m dropping the first syllable. You

گفته‌اند تکرار کند. ببخشید؟ ببخشید؟ در اینجا دوباره هجای اول را حذف می کنم. شما

don’t have to. Excuse me? But it doesn’t have to be so clearly pronounced because we’re

مجبور نیستید. ببخشید؟ اما لزومی ندارد که به وضوح تلفظ شود زیرا ما

not getting someone’s attention. We don’t have to get the focus here, we already have

توجه کسی را جلب نمی کنیم. ما مجبور نیستیم اینجا تمرکز کنیم، ما از قبل

the focus. Excuse me, excuse me? Notice also, the voice is going up in pitch. That means

تمرکز داریم. ببخشید، ببخشید؟ همچنین توجه کنید، صدا در حال بالا رفتن است. یعنی یه

it’s a question. That’s the signal to the person that I didn’t understand. Excuse me?

سواله این سیگنالی است که من متوجه آن شخص نمی‌شوم. ببخشید؟

>> So I don’t know what I’m going to get. >> Excuse me?

>> بنابراین من نمی دانم چه چیزی می خواهم بدست بیاورم. >> ببخشید؟

>> I don’t know what I’m going to get. >> Ah.

>> نمی دانم قرار است چه چیزی به دست بیاورم. >> آه.

>> How about three? >> Excuse me?

>> چگونه در مورد سه؟ >> ببخشید؟

>> How about three? >> Yeah, three works.

>> چگونه در مورد سه؟ >> آره، سه کار.

>> Okay.

>> باشه.

>> Excuse me? [6x]

>> ببخشید؟ [6x]

It’s just like saying ‘What did you say?’, only it’s a little faster. Excuse me, excuse

درست مثل گفتن «چی گفتی؟» است، فقط کمی سریع‌تر است. ببخشید،

me?

ببخشید؟

This phrase can also be used sarcastically, as a response to somebody overreacting to

این عبارت همچنین می تواند به طعنه، به عنوان پاسخی به واکنش بیش از حد کسی به

something. For example, ‘Rachel, you always make a mess in the kitchen.’ ‘Excuse me.’

چیزی استفاده شود. به عنوان مثال، «راشل، تو همیشه در آشپزخانه آشوب می‌کنی.» «ببخشید.»

Now, when we use it sarcastically like that, we tend to really stretch out the stressed

حالا، وقتی به طعنه‌آمیز از آن استفاده می‌کنیم، واقعاً تمایل داریم که هجای تأکید شده

syllable, excuse, excuse. Well excuse me. Of course, it’s a little bit rude, you would

، بهانه، بهانه را گسترش دهیم. خب ببخشید البته، کمی بی ادبی است، ممکن است

be using this, maybe, in an argument with somebody.

در بحث با کسی از این استفاده کنید .

>> Dad, I can’t believe you ate the last cookie!

>> بابا، باورم نمیشه که آخرین کوکی رو خوردی!

>> Well excuse me!

>> خب ببخشید!

So there you go, four different ways to use and pronounce the phrase ‘excuse me’. So the

بنابراین، چهار روش مختلف برای استفاده و تلفظ عبارت «ببخشید» وجود دارد. بنابراین

pronunciation matters. Are we trying to get somebody’s attention? Then we need to be

تلفظ مهم است. آیا ما سعی می کنیم توجه کسی را جلب کنیم؟ سپس ما باید

really clear. Are we signaling that we don’t understand? Then we need to phrase it as a

واقعاً شفاف باشیم. آیا ما نشان می دهیم که نمی فهمیم؟ سپس باید آن را به عنوان یک

question with the pitch going up. Excuse me? Instead of, excuse me.

سوال با بالا رفتن زمین بیان کنیم. ببخشید؟ به جای اینکه ببخشید

>> [burp] Excuse me! >> Hi.

>> [آوغ زدن] ببخشید! >> سلام.

>> Hi.

>> سلام.

I hope this video has helped you figure out how and when to use this phrase. Don’t forget

امیدوارم این ویدیو به شما کمک کرده باشد که چگونه و چه زمانی از این عبارت استفاده کنید.

to like and share this video!

لایک و اشتراک گذاری این ویدیو را فراموش نکنید!

That’s it, and thanks so much for using Rachel’s English.

همین، و از اینکه از زبان انگلیسی راشل استفاده کردید بسیار سپاسگزارم.

>> Did you touch your mic? You can’t touch it. >> Well excuse me!!

>> آیا میکروفون خود را لمس کردید؟ شما نمی توانید آن را لمس کنید. >> خب ببخشید!!