ENGLISH: 10 Critical Words! (5/11)

Today you are getting the next video in the 100 most common words in English series,

امروز ویدیوی بعدی را از 100 کلمه رایج در مجموعه های انگلیسی دریافت می کنید،

this is video 5.

این ویدیو 5 است.

In this series, were studying the real pronunciation.

در این مجموعه، تلفظ واقعی را مطالعه می کردیم.

This is likely different

این احتمالاً

from what you learned in English class.

با آنچه در کلاس انگلیسی آموخته اید متفاوت است.

You see, in American English, we have all sorts of words that are unstressed or even reduced:

ببینید، در انگلیسی آمریکایی، ما انواع و اقسام کلماتی داریم که بدون تاکید یا حتی کاهش یافته اند:

that means we change the pronunciation.

این به این معنی است که تلفظ را تغییر می دهیم.

The set of the 100 most common words in English contains many, many words that reduce.

مجموعه 100 کلمه رایج در زبان انگلیسی حاوی کلمات بسیار زیادی است که کاهش می دهند.

If you haven't already seen video 1

اگر قبلاً ویدیو 1

and the other videos in this series, I do suggest

و سایر ویدیوهای این مجموعه را ندیده‌اید، پیشنهاد می‌کنم از

you start there.

آنجا شروع کنید.

These videos build one on top of the next,

این ویدیوها یکی بر روی بعدی ساخته می شوند،

so click here to watch video one.

بنابراین برای تماشای ویدیوی اول اینجا را کلیک کنید.

Today, were starting with number 41, the word 'so'.

امروز با شماره 41 شروع می‌شد، کلمه «پس».

Does this word reduce?

آیا این کلمه کم می کند؟

Yes it does.

بله درست است.

Fully pronounced, it has the OH as in NO diphthong.

به طور کامل تلفظ می شود، OH مانند دیفتونگ NO دارد.

So, so.

نه خوب نه بد.

I don't think so.

من اینطور فکر نمی‌کنم.

So.  Your hair looks so good.

بنابراین. موهای شما خیلی خوب به نظر می رسند.

So.

بنابراین.

But you'll hear it reduced to 'suh' when its used as a filler

اما وقتی از آن به عنوان یک کلمه پرکننده در ابتدای جمله استفاده می‌شود، می‌شنوید که به «suh» تبدیل می‌شود

word at the beginning of a sentence.

.

As a filler word, the word doesn't really have meaning.

به عنوان یک کلمه پرکننده، کلمه واقعاً معنی ندارد.

For example:  So what do you think?

به عنوان مثال:  پس نظر شما چیست؟

So what do you think? So. So.

خب چی فکر می کنی؟ بنابراین. بنابراین.

So you're going to need another one.  So. So.

بنابراین به یکی دیگر نیاز خواهید داشت. بنابراین. بنابراین.

You'll definitely hear Americans do this.

قطعاً این کار را از آمریکایی‌ها خواهید شنید.

Number 42:  Up.

شماره 42:  بالا.

Hey, we found another word that doesn't reduce.

سلام، کلمه دیگری پیدا کردیم که کاهش نمی‌دهد.

This word will be stressed.

این کلمه تاکید خواهد شد.

We're on number 42 of the 100 most common words in English,

ما در شماره 42 از 100 کلمه رایج در انگلیسی قرار داریم،

and this is only the third word that generally is always stressed.

و این تنها سومین کلمه ای است که به طور کلی همیشه بر آن تاکید می شود.

How amazing that so many words are unstressed or reduce!

چقدر شگفت انگیز است که بسیاری از کلمات بدون تاکید یا کاهش می یابند!

For this word, we have the UH as in BUTTER vowel and the P consonant, Up.

برای این کلمه، UH مانند مصوت BUTTER و صامت P، Up داریم.

Up.

بالا

P is a stop consonant,

P یک همخوان توقف است،

which means we stop the air, up-,

به این معنی که هوا را متوقف می کنیم، up-،

and release it, pp.

و آن را رها می کنیم، pp.

The release is very light.

رهاسازی بسیار سبک است.

Up, up.

بالا بالا.

Sometimes we don't release stop consonants,

گاهی اوقات ما همخوان‌های توقف را آزاد نمی‌کنیم،

like if it's at the end of a thought group:

مثلاً اگر در انتهای یک گروه فکری باشد:

What's up?

چه خبر؟

What's up?

چه خبر؟

There I'm not releasing the P.

من P را منتشر نمی‌کنم.

What's up?

چه خبر؟

Also we often skip the release if the next word begins with a consonant sound:

همچنین، اگر کلمه بعدی با صدای همخوان شروع شود، اغلب از انتشار صرفنظر می کنیم:

What's up, Mom?

چه خبر، مامان؟

What's up, Mom?

چه خبر، مامان؟

My lips came together for the P,

لب‌هایم برای P به هم رسیدند،

but then when they parted, rather than pp,

اما بعد از اینکه به جای pp،

the light escape of air, I just went right into the M sound.

فرار نور هوا، از هم جدا شدند، درست به صدای M رفتم.

I think 'up' is so common because its used in so many phrasal verbs.

من فکر می‌کنم "بالا" بسیار رایج است زیرا در افعال عبارتی بسیار استفاده می‌شود. به هم

Crack up, break up, throw up, act up,

خوردن، از هم گسیختن، پرتاب کردن، عمل کردن، خزش کردن،

creep up, butter up,

کره کردن،

burn up, bone up, just to name a few.

سوختن، استخوان کردن، فقط برای نام بردن چند مورد.

There are so many phrasal verbs in English.

در زبان انگلیسی افعال عبارتی بسیار زیادی وجود دارد.

At the beginning of 2017, I made a new video every day going over phrasal verbs.

در ابتدای سال 2017، من هر روز یک ویدیوی جدید ساختم که به افعال عبارتی می پردازد.

Click here to see that collection, or see the link in the video description.

برای دیدن آن مجموعه اینجا را کلیک کنید یا لینک در توضیحات ویدیو را ببینید.

Number 43:  Out.

شماره 43: بیرون.

Oh, this is funny.

اوه، این خنده دار است.

This is another word that is common in phrasal verbs.

این کلمه دیگری است که در افعال عبارتی رایج است.

Work out, figure out, burn out, black out,

تمرین کنید، مشخص کنید، فرسوده شوید، سیاه شوید، جلوی خود را بگیرید،

block out, stand out, bring out.

برجسته شوید، بیرون بیاورید. جای

Not surprising that some of these phrasal verb parts

تعجب نیست که برخی از این بخش‌های فعل عبارتی

are showing up on this list.

در این فهرست نشان داده می‌شوند.

There are a bunch without.

یک دسته بدون وجود دارد.

And this word doesn't reduce.

و این کلمه کاهش نمی‌کند.

We have the OW diphthong, ow,

ما دوفتونگ OW، ow،

and the T consonant, out.

و صامت T را بیرون داریم.

Out.

بیرون.

And just like P, T is a stop consonant.

و درست مانند P، T یک همخوان توقف است.

We don't usually release it: tt--

ما معمولاً آن را آزاد نمی‌کنیم: tt--

if it comes at the end of a thought group, or if the next word begins with a consonant.

اگر در انتهای یک گروه فکری آمده باشد، یا اگر کلمه بعدی با یک حرف صامت شروع شود.

Let's look at some examples:  Watch out!

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم:  مراقب باشید!

End of the phrase, an unreleased T.

پایان عبارت یک تی منتشر نشده

Watch out.

مراقب باشید.

I cut off the air, so it's not: watch ow.

من هوا را قطع کردم، پس اینطور نیست: تماشا کن.

Watch ow.

تماشا کن به

That would just sound like there was no T.

نظر می رسد که T وجود ندارد.

But with the abrupt stop, watch out!

اما با توقف ناگهانی، مراقب باشید!

Without the falling intonation, it sounds like a T to us.

بدون آهنگ سقوط، برای ما مانند یک T به نظر می رسد.

Watch out.

مواظب باش.

You cant back out now.

الان نمیتونی عقب نشینی کنی

Out now.

الان بیرون

There, the T was followed by a word beginning with a consonant,

در آنجا، T با کلمه‌ای که با یک صامت شروع می‌شود، دنبال می‌شود،

another Stop T.

دیگر Stop T.

Out now.

Out now.

Out now.

الان بیرون

T is special:  if the next word begins with a vowel or diphthong, then we flap it.

T خاص است: اگر کلمه بعدی با مصوت یا دو صدا شروع شود، آن را تکان می دهیم.

A single rra-- against the roof of the mouth.

یک rra منفرد - در برابر سقف دهان.

For example:  Get out of here.

برای مثال:  از اینجا برو.

Out of, out of.

از، خارج از.

Ra-- ra--

Ra-- ra--

A flap T to connect the two words.

فلپ T برای اتصال دو کلمه.

And did you notice the reduction of OF?

و آیا متوجه کاهش OF شدید؟

Yep, that's just the schwa.

بله، این فقط شوا است.

'Of' is word number 4 in the 100 most common words in English list.

"Of" کلمه شماره 4 در 100 کلمه رایج در لیست انگلیسی است.

Number 44.  The word IF.

شماره 44.  کلمه IF.

This word is usually a conjunction and then, it's unstressed.

این کلمه معمولاً یک ربط است و سپس بدون تاکید است.

It's said very quickly.

خیلی سریع گفته می شود.

Call me if you get lost.

اگه گم شدی زنگ بزن

Call me if you get lost.

اگه گم شدی زنگ بزن

Call me if you get lost.

اگه گم شدی زنگ بزن

Here, its part of a string of unstressed words.

اینجا بخشی از یک رشته کلمات بدون تاکید است.

Low in pitch, flat, said quickly.  If, if, if.

پایین، صاف، سریع گفت. اگر، اگر، اگر.

Me if you-- me if you-- call me if you get lost.

من اگر تو - من اگر تو - اگر گم شدی به من زنگ بزن.

You might even hear the word reduced at the beginning of a sentence,

حتی ممکن است کلمه کاهش یافته را در ابتدای جمله بشنوید،

just the F sound attached to the next word, no vowel:

فقط صدای F متصل به کلمه بعدی، بدون واکه:

If you want leave, that's okay.

اگر می‌خواهید ترک کنید، اشکالی ندارد.

If she doesn't care, that's okay.

اگر او اهمیتی نمی‌دهد، اشکالی ندارد.

Ff, ff, ff, if you wanna.

اف، اف، اف، اف، اگر می خواهید.

If she-- ff--

اگر او-- ff--

Reduced.

کاهش یابد.

Number 45, the word about.

شماره 45، کلمه در مورد.

This word can be a preposition, an adverb, or an adjective.

این کلمه می تواند یک حرف اضافه، یک قید یا یک صفت باشد.

It doesn't reduce, none of the sounds change.

کاهش نمی یابد، هیچ یک از صداها تغییر نمی کند.

Sometimes its stressed in a sentence,

گاهی اوقات در یک جمله تاکید می‌شود،

for example, I was out and about and thought I'd stop by.

برای مثال، من بیرون بودم و فکر می‌کردم می‌روم.

About, about.

درباره، در مورد.

Its longer and it has more volume, a higher pitch: out and about.

طولانی‌تر است و حجم بیشتری دارد، گام بالاتری دارد: بیرون و اطراف.

But it can also be unstressed:

اما می‌تواند بدون استرس نیز باشد:

Its all about the timing.

همه چیز مربوط به زمان است.

Its all about the timing.

همه چیز مربوط به زمان است.

About the, about the, about the,

در مورد، در مورد، در مورد،

it's lower in pitch and volume, and a little less clear than when it was stressed, about.

آن را در زیر و بم و حجم کمتر است، و کمی کمتر از زمانی که آن تاکید داشت، در مورد.

Its all about the timing.

همه چیز مربوط به زمان است.

About the, about the, about the.

درباره، در مورد، در مورد.

So, it can be unstressed, but nothing changes, it doesn't reduce.

بنابراین، می‌توان بدون استرس، اما چیزی تغییر نمی‌کند، کاهش نمی‌یابد.

Since its a two-syllable word, it still has one syllable that's stressed,

از آنجایی که یک کلمه دو هجایی است، هنوز یک هجا دارد که تاکید دارد،

that's a little clearer, even when the word is being used in an unstressed way.

که کمی واضح‌تر است، حتی زمانی که از کلمه به‌صورت بدون تاکید استفاده می‌شود.

Number 46.  The word 'who'.

شماره 46.  کلمه "چه کسی".

We already talked about one question word, and that is the word 'what'.

ما قبلاً در مورد یک کلمه سوال صحبت کردیم و آن کلمه "چه" است.

That word can reduce, we do drop the T if the next word begins with a D.

این کلمه می‌تواند کاهش یابد، اگر کلمه بعدی با D شروع شود، T را حذف می‌کنیم.

But generally, question words don't reduce.

اما به طور کلی، کلمات سؤالی کاهش نمی‌یابند.

Generally, they're stressed.

به طور کلی، آنها استرس دارند.

Who was that?

که بود؟

Who does she think she is?

فکر میکنه کیه مگه؟

When 'who' begins a question, it doesn't reduce.

وقتی «چه کسی» سؤالی را شروع می‌کند، کاهش نمی‌یابد.

It's the H sound and the OO as in BOO vowel.

این صدای H و OO در واکه BOO است.

Who, who.

کی کی.

But sometimes we use the word 'who' in the middle of a sentence.

اما گاهی اوقات از کلمه "who" در وسط جمله استفاده می کنیم.

Then it can reduce.

سپس می تواند کاهش یابد.

For example:  Anyone who wants to come can come.

به عنوان مثال:  هر کسی که می خواهد بیاید می تواند بیاید.

Anyone who wants.

هرکسی که بخواهد.

Anyone who wants.

هرکسی که بخواهد.

Did you notice how I reduced that?

دقت کردی چطوری کم کردم؟

I dropped the consonant!

صامت را انداختم!

It was just the OO vowel.

این فقط مصوت OO بود.

Oo, anyone who. Anyone who wants.

اوه، هر کسی که. هرکسی که بخواهد.

This is a reduction you might hear Americans do.

این کاهشی است که ممکن است از آمریکایی ها بشنوید.

Number 47:  The word 'get'.

شماره 47: کلمه "به دست آوردن".

A verb, this word is a content word and is generally stressed in a sentence.

یک فعل، این کلمه یک کلمه محتوایی است و به طور کلی در یک جمله تاکید می شود.

So this is the 5th word we've found in our list of the 100 most common words in English

بنابراین، این پنجمین کلمه‌ای است که در فهرست 100 کلمه رایج در زبان انگلیسی پیدا کرده‌ایم

that I feel confident I can say is always stressed.

که مطمئنم می‌توانم بگویم همیشه استرس دارد.

Just 5 out of 47!  Wow!

فقط 5 از 47! وای!

Unstressed and reduced words are so common!

کلمات بدون تاکید و کاهش یافته بسیار رایج هستند!

Let's talk about the pronunciation.

بیایید در مورد تلفظ صحبت کنیم.

G consonant, EH as in BED vowel, and the T.

همخوان G، EH در مصوت BED، و T.

We already talked about an ending T in out.

ما قبلاً در مورد پایان T در خارج صحبت کردیم.

The same rules apply here because the T comes at the end of the word,

قوانین یکسانی در اینجا اعمال می شود زیرا T در آخر کلمه،

just after a vowel or diphthong.

درست بعد از مصوت یا دیفتونگ می آید.

If the word ends a thought group or is followed by a consonant,

اگر کلمه به یک گروه فکری ختم می‌شود یا بعد از آن یک حرف صامت می‌آید،

it will be a Stop T.

یک Stop T خواهد بود.

Example: I'll get the biggest one.  Get the, get the, get the.

مثال: من بزرگ‌ترین را دریافت خواهم کرد. بگیر، بگیر، بگیر.

Abrupt stop.

توقف ناگهانی

I'll get the biggest one.

من بزرگترین را دریافت خواهم کرد.

If the next word begins with a vowel or a diphthong, then you will flap the T:

اگر کلمه بعدی با یک مصوت یا یک دایفتونگ شروع شود، T را تکان می دهید:

I don't get it.

متوجه نشدم.

Get it, get it, ra--, ra--

آن را دریافت کنید، آن را دریافت کنید، ra--، ra--

I don't get it.

من آن را نمی فهمم.

Do you hear the Flap?  Get it.  I don't get it.

آیا صدای فلپ را می شنوید؟ آن را دریافت کنید. من آن را نمی‌فهمم.

Number 48.  The word 'which'.

شماره 48.  کلمه "که".

This word can be stressed or unstressed,

این کلمه

depending on how it's being used in a sentence.

بسته به نحوه استفاده از آن در جمله می‌تواند تاکید یا بدون تاکید باشد.

But nothing changes, it doesn't reduce.

اما چیزی تغییر نمی‌کند، کاهش نمی‌یابد.

So, stressed, it's: which.

بنابراین، تاکید شده، این است: کدام.

Which do you want?

کدام را می خواهید؟

Which, which.  Up-down shape of stress.

کدام کدام. شکل استرس بالا به پایین

Which, which.

کدام کدام.

But unstressed, it's lower in pitch and flat:  which, which.

اما بدون تنش، گام پایین‌تر و صاف است: کدام، کدام.

The movie, which I saw last night, was terrible.

فیلمی که دیشب دیدم وحشتناک بود.

The movie which I-- which, which, which, which.

فیلمی که من-- کدام، کدام، که، کدام.

Unstressed there, flat. Which. Which.

بدون تنش آنجا، مسطح. کدام کدام

Let's talk about the pronunciation.

بیایید در مورد تلفظ صحبت کنیم.

It begins with WH.

با WH شروع می شود.

This can be pronounced two ways:  first, a pure W sound.

این را می‌توان به دو صورت تلفظ کرد: اول، صدای W خالص.

This is how I've been pronouncing it.

من اینطوری تلفظش کردم.

Ww, ww, which, which.

Ww، Ww، کدام، کدام.

The other way is to pronounce it, I think is more old-fashioned, with a: hh-- hh-- hh--

راه دیگر این است که آن را تلفظ کنید، من فکر می کنم قدیمی تر است، با یک: hh--hh--hh--

sound before. A little escape of air first.

صدای قبل. ابتدا کمی فرار از هوا

Which. Which.  Do you hear that?  HH, hh, which.

کدام کدام آیا این را می شنوید؟ HH، hh، که. در

This is actually how my Mom pronounces WH- words,

واقع مادرم کلمات WH- را اینگونه تلفظ می کند

and I made a video with her about these two possible pronunciations.

و من یک ویدیو با او در مورد این دو تلفظ ممکن ساختم.

Click here or in the description below to see that video.

برای دیدن آن ویدیو اینجا یا در توضیحات زیر کلیک کنید.

W, IH as in SIT vowel, and CH.

W، IH در واکه SIT، و CH.

Which.

کدام

Which stressed, and which, which, unstressed.

کدام استرس و کدام، بدون استرس.

Quick question:  Did studying this word make you think of any other words?

سوال سریع:  آیا مطالعه این کلمه باعث شد به کلمات دیگری فکر کنید؟

Which and witch are homophones when you use the clean W for which.

وقتی از W تمیز برای کدام استفاده می‌کنید، کدام و جادوگر همفون هستند.

That means they're two totally different words, different spellings, different meanings,

این بدان معناست که آنها دو کلمه کاملاً متفاوت، املای متفاوت، معانی متفاوت هستند،

but they have the same pronunciation.

اما تلفظ یکسانی دارند.

Number 49:  Go.  A verb.

شماره 49: برو. یک فعل

Let's conjugate it:  I go, you go, she goes,

بیایید آن را با هم ترکیب کنیم:  من می‌روم، شما می‌روید، او می‌رود،

just add a light Z at the end: goes, goes, goes.

فقط یک Z روشن در پایان اضافه کنید: می‌رود، می‌رود، می‌رود.

He goes, we go, they go.

او می رود، ما می رویم، آنها می روند.

Yes, in this form, I would say, this word is always stressed!

بله، در این شکل، من می گویم، این کلمه همیشه تاکید دارد!

The G consonant and the OH diphthong.

صامت G و دوگانه OH.

Go.

برو

Jaw drop, then lip rounding for the diphthong.

افت فک و سپس گرد کردن لب برای دیفتانگ.

Oh.  Go, go.  Goes.

اوه برو برو. می رود.

But you know what?

اما میدونی چیه؟

There's another conjugation for this word:  the –ing form.

ترکیب دیگری برای این کلمه وجود دارد: شکل –ing.

Going.

رفتن

I'm going to go to the store.

من به فروشگاه می روم.

I'm going to go to the mall.

من به بازار می روم.

There I'm using the –ing form and the infinitive.

در آنجا از فرم –ing و مصدر استفاده می‌کنم.

Going to go.

رفتن برای رفتن.

Now, if you've seen any of my real-life English videos, or any of my speech analysis videos,

اکنون، اگر هر یک از ویدیوهای انگلیسی واقعی من، یا هر یک از ویدیوهای تجزیه و تحلیل گفتار من را دیده‌اید،

then you know the phrase 'going to' is very common,

می‌دانید که عبارت «رفتن به» بسیار رایج است،

and you know, we do reduce that.

و می‌دانید، ما آن را کاهش می‌دهیم.

What do we reduce it to?  Do you know?

آن را به چه چیزی کاهش دهیم؟ میدونی؟

Going to.

قصد دارم به.

Let me say that in a sentence again: I'm going to go to the mall.

بگذارید دوباره در یک جمله بگویم: من می‌خواهم به مرکز خرید بروم.

I'm gonna go.

میخواهم بروم.

There, did you hear it?

اونجا شنیدی؟

Gonna-- gonna-- gonna--

می‌خواهم-- می‌خواهم-- می‌خواهم-- می‌خواهم

I'm going to go to the mall.

به مرکز خرید بروم.

Right. It's 'gonna'.

درست. "می‌خواهد".

One of the most common reductions in all of English.

یکی از رایج ترین کاهش ها در تمام زبان انگلیسی.

Now, occasionally I get a comment from someone saying, 'gonna' is not proper English.  Hmm.

اکنون، گهگاه نظری از شخصی دریافت می کنم که می گوید، «gonna» انگلیسی مناسبی نیست. هوم

Not true.

درست نیست.

I would never tell anyone to write it.

من هرگز به کسی نمی گویم که آن را بنویسد.

Ok?  Don't write it!

خوب؟ آن را ننویس!

But its perfectly natural and normal in spoken English.

اما در زبان انگلیسی گفتاری کاملاً طبیعی و عادی است.

It's proper. It's a beautiful reduction!

این مناسب است. کاهش زیبایی است!

I made a video several years ago

من چندین سال پیش ویدئویی ساختم که

where I took a couple of presidential speeches.

در آن چند سخنرانی ریاست جمهوری را انجام دادم.

And I found examples of gonna.

و نمونه‌هایی از gonna را پیدا کردم.

So even world leaders giving important speeches to large groups of people

بنابراین حتی رهبران جهان که سخنرانی های مهمی برای گروه های زیادی از مردم دارند از

use this reduction.

این کاهش استفاده می کنند.

If you're interested in seeing that video, click here or in the description below.

اگر به دیدن آن ویدیو علاقه دارید، اینجا یا در توضیحات زیر کلیک کنید.

What's the pronunciation of gonna?

تلفظ gonna چیست؟

First syllable is stressed.  We have the G consonant,

هجای اول تاکید دارد. ما صامت G،

the UH as in BUTTER vowel,

UH در واکه BUTTER،

N, gun-- gun-- gun--

N، gun-- gun-- gun--

and then the schwa in the unstressed syllable.

و سپس schwa در هجای بدون تاکید داریم.

Uh-- uh-- Gonna.  Gonna.

اوه-- اوه-- قراره. میخوام.

If you have not already noticed this reduction,

اگر قبلاً متوجه این کاهش نشده‌اید،

now that you've learned it,

اکنون که آن را یاد گرفته‌اید،

you're gonna hear it all the time.  It's everywhere.

همیشه آن را می‌شنوید. همه جا هست.

Gonna. You're gonna hear it.

میخوام. شما آن را خواهید شنید.

Number 50. Wow, we're halfway down the list.

شماره 50. وای، ما نصف راه را پایین لیست کردیم.

What is number 50?

عدد 50 چیست؟

Me.

من

A pronoun, which is a function word,

یک ضمیر، که یک کلمه تابعی است،

which means it will generally be unstressed in a sentence.

به این معنی که به طور کلی در یک جمله بدون تاکید خواهد بود.

It doesn't reduce, we don't change any of the sounds,

کاهش نمی‌یابد، ما هیچ‌یک از صداها را تغییر نمی‌دهیم،

but it's flat in pitch, said quickly compared to the other stressed words in the sentence.

اما در مقایسه با سایر کلمات تاکید شده در جمله، به سرعت بیان می‌شود.

He gave me his number.

شماره اش را به من داد.

Gave and number are stressed,

داده و شماره تاکید دارند،

the rest of the words, unstressed.

بقیه کلمات بدون تاکید.

He gave me his number.

شماره اش را به من داد.

Me his, me his, me his,

من مال، من مال، من مال او،

both flat in pitch, unstressed.

هر دو صاف، بدون تنش.

Said very quickly.

خیلی سریع گفت.

Do you hear how I'm reducing the word 'his'?

آیا می شنوید که چگونه کلمه "او" را کم می کنم؟

Dropping the H?

رها کردن H؟

Wow, did we cover that?

وای، ما آن را پوشش دادیم؟

Yeah, we did.

بله، ما انجام دادیم.

That was number 28.

این شماره 28 بود.

We made it through the next set of 10.

ما از ست بعدی 10 تایی عبور کردیم.

Great job.

کار عالی بود.

We're starting to get into a few more words that are reliably stressed here.

ما شروع به وارد شدن به چند کلمه دیگر می کنیم که در اینجا به طور قابل اعتمادی تاکید شده است. به

I looked ahead and the next video has two of my favorite reductions.

جلو نگاه کردم و ویدیوی بعدی دو مورد از کاهش های مورد علاقه من را دارد.

Let's keep going down this list

بیایید به پایین آوردن این فهرست

of the 100 most common words in English to study the pronunciation,

از 100 کلمه رایج در انگلیسی ادامه دهیم تا تلفظ را مطالعه کنیم،

and I don't mean the full or official pronunciation,

و منظورم تلفظ کامل یا رسمی نیست،

I mean how the word is actually used in a sentence in American English.

منظورم این است که این کلمه واقعاً چگونه در یک جمله در انگلیسی آمریکایی استفاده می‌شود. به

Look for the next installment in this series, coming soon.

دنبال قسمت بعدی این مجموعه باشید که به زودی منتشر می شود.

That's it, and thanks so much for using Rachels English.

همین ، و از اینکه از راشل انگلیسی استفاده کردید بسیار سپاسگزاریم.