IELTS Writing Task 2 Analysis - Understand & Correctly Answer IELTS Writing Task 2

Hi, I’m Daniel. Welcome to Oxford  Online English! In this lesson,  

سلام من دانیال هستم به آکسفورد انگلیسی آنلاین خوش آمدید! در این درس،

you can learn about an essential skill for writing  IELTS task two essays. You’ll see the single  

می‌توانید با یک مهارت ضروری برای نوشتن مقاله‌های تسک دو آیلتس آشنا شوید. شما

most important problem that we see in the IELTS  students we teach, and how you can avoid it.

مهمترین مشکلی را که در دانش آموزان آیلتس که آموزش می دهیم می بینیم و اینکه چگونه می توانید از آن اجتناب کنید، خواهید دید.

Do you have questions about another topic in English?

آیا در مورد موضوع دیگری به زبان انگلیسی سؤالی دارید؟

We might have some answers in another English video lesson.

ممکن است در یک درس ویدیویی انگلیسی دیگر پاسخ هایی داشته باشیم.

Check out our website: Oxford Online English dot com.

وب سایت ما را بررسی کنید: Oxford Online English dot com.

We also have certified English teachers who can help you with your speaking,

ما همچنین معلمان انگلیسی معتبری داریم که می توانند در صحبت

with your writing, reading, or whatever else you may need help with.

کردن، نوشتن، خواندن یا هر چیز دیگری که ممکن است به کمک نیاز داشته باشید به شما کمک کنند.

Also, do you want to watch this video with subtitles?

همچنین آیا می خواهید این ویدیو را با زیرنویس تماشا کنید؟

If so, you can turn them on.

اگر چنین است، می توانید آنها را روشن کنید.

Click on the CC button in the bottom right corner of your video player.

روی دکمه CC در گوشه سمت راست پایین پخش کننده ویدیو کلیک کنید.

If you're using a mobile device, click on 'settings'.

اگر از دستگاه تلفن همراه استفاده می کنید، روی "تنظیمات" کلیک کنید.

Are you planning to take an IELTS writing  exam soon? How do you feel about task 2? 

آیا قصد دارید به زودی در آزمون رایتینگ آیلتس شرکت کنید ؟ در مورد وظیفه 2 چه احساسی دارید؟

The task two essay in the IELTS writing exam  

مقاله تسک دو در آزمون رایتینگ آیلتس

is the most difficult part  of the test for many people.

برای بسیاری از افراد سخت‌ترین بخش  آزمون است.

Many people get stuck at a lower score than they  need, often around 5.5 to 6.5. They think the  

بسیاری از افراد در امتیازی کمتر از آنچه که نیاز دارند، اغلب در حدود ۵.۵ تا ۶.۵ گیر می‌کنند. آنها فکر می‌کنند

solution is to learn more vocabulary, or learn  more grammar, or find a template to follow.

راه حل این است که واژگان بیشتری بیاموزند، یا گرامر بیشتری بیاموزند، یا الگویی برای دنبال کردن پیدا کنند.

Probably, none of these things will help. Why?  Because there’s almost certainly a bigger problem.

احتمالاً هیچ یک از این موارد کمکی نخواهد کرد. چرا؟ زیرا تقریباً مطمئناً یک مشکل بزرگتر وجود دارد.

Many of our students on Oxford Online English,  

بسیاری از دانش‌آموزان ما در زبان انگلیسی آنلاین آکسفورد،

who we teach in online classes,  have major problems with *planning*.

که در کلاس‌های آنلاین تدریس می‌کنیم، با *برنامه‌ریزی* مشکل اساسی دارند.

Actually, the problem starts even earlier –  it starts with reading and analysing the task.  

در واقع، مشکل حتی زودتر شروع می‌شود - با خواندن و تجزیه و تحلیل کار شروع می‌شود.

What’s the problem, exactly? Let me explain.

مشکل چیست، دقیقا؟ بگذار توضیح بدهم.

We see that people often don’t pay attention to  key words in the task, or they misunderstand key  

می بینیم که مردم اغلب به کلمات کلیدی در کار توجه نمی کنند یا کلمات کلیدی را در کار اشتباه می فهمند

words in the task. Then, their answer starts going  in the wrong direction *from the very beginning*.

. سپس، پاسخ آنها *از همان ابتدا* در جهت اشتباه حرکت می کند.

It’s like you’re going on a  long journey, and you start  

مثل این است که به یک سفر طولانی می روید و

by going in the wrong direction. The  further you go, the worse it gets.

با رفتن در مسیر اشتباه شروع می کنید. هرچه جلوتر بروید، بدتر می‌شود.

If this is your problem, then  more vocabulary won’t help you.  

اگر این مشکل شماست، پس واژگان بیشتر به شما کمکی نمی‌کند.

Learning grammar rules or correcting your  grammar mistakes won’t make much difference.

یادگیری قواعد گرامر یا تصحیح اشتباهات دستور زبان تفاوت چندانی ایجاد نخواهد کرد.

In this lesson, you’ll see how to analyse task  two questions, and how to avoid these problems.  

در این درس، نحوه تجزیه و تحلیل تکلیف دو سؤال و نحوه اجتناب از این مشکلات را خواهید دید.

Before that, let’s just look at one  point related to the scoring system,  

قبل از آن، اجازه دهید فقط به یک نقطه مربوط به سیستم امتیازدهی نگاه کنیم،

and why going off task is such a big problem.

و اینکه چرا خروج از وظیفه مشکل بزرگی است.

I’m sure you already know that your writing  score has four parts: task achievement,  

مطمئنم از قبل می‌دانید که نمره نوشتاری شما دارای چهار بخش است: موفقیت در کار،

coherence/cohesion, vocabulary and grammar.  However, these four parts are not independent.

انسجام/انسجام، واژگان و دستور زبان. اما این چهار بخش مستقل نیستند.

If you go off-task, this mostly  hurts your task achievement score.  

اگر از کار خارج می‌شوید، این بیشتر به نمره موفقیت شما آسیب می‌زند.

However, your C&C and vocabulary scores track  your task achievement scores to some extent.  

با این حال، نمرات C&C و واژگان شما تا حدی نمرات موفقیت شما را دنبال می‌کنند.

Only your grammar score is independent.

فقط نمره گرامر شما مستقل است.

For example, imagine that you write a perfect  essay, which is coherent, clear, with great use  

برای مثال، تصور کنید که یک مقاله کامل می‌نویسید، منسجم، واضح، با استفاده زیاد

of vocabulary, but you’re answering a completely  different question. What would you score? 

از واژگان، اما به سؤالی کاملاً متفاوت پاسخ می‌دهید . چه امتیازی میگیرید؟

You would score maximum one for TA, two for C&C,  and four for vocabulary. You could theoretically  

حداکثر یک برای TA، دو برای C&C، و چهار برای واژگان می‌گیرید. شما از نظر

get band nine for grammar, but even in this case,  your maximum score overall would be band four.

تئوری می‌توانید باند نه را برای گرامر دریافت کنید، اما حتی در این مورد ، حداکثر امتیاز کلی شما باند چهار خواهد بود.

Similarly, if your answer is on the right  general topic, but you don’t try to answer  

به طور مشابه، اگر پاسخ شما در مورد موضوع کلی درست باشد، اما سعی نکنید به

the question in the task, then your maximum  scores for TA, C&C and vocabulary would be four,  

سؤال موجود در کار پاسخ دهید، حداکثر امتیاز شما برای TA، C&C و واژگان به ترتیب چهار،

five and six respectively. Remember that  it doesn’t matter how good your essay is,  

پنج و شش خواهد بود. به یاد داشته باشید که مهم نیست مقاله شما چقدر خوب است،

or how good your vocabulary is! Going off task  puts hard limits on the score you can get.

یا چقدر دایره لغات شما خوب است! کنار گذاشتن وظیفه محدودیت‌های سختی را برای امتیازی که می‌توانید کسب کنید ایجاد می‌کند.

To stay on task, you need to understand  the task fully. So, what do you need to do?

برای ادامه کار، باید کار را کاملاً درک کنید. چه کاری می خواهید انجام دهید؟

First, decide which parts you  don’t need to pay attention to.

ابتدا، تصمیم بگیرید که به کدام بخش‌ها نیازی نیست توجه کنید.

IELTS questions often have a format like this. Which parts here are important, or not important?

سوالات آیلتس اغلب دارای قالبی شبیه به این هستند. کدام بخش در اینجا مهم است یا مهم نیست؟

First, you can ignore anything  like ‘some people say…’,  

اول، می‌توانید هر چیزی مانند «بعضی‌ها می‌گویند…»، «بعضی افراد این‌طور

‘some people argue that…’, ‘other  people claim…’ or anything like that.  

استدلال می‌کنند که…»، «سایر افراد ادعا می‌کنند…» یا هر چیزی شبیه آن را نادیده بگیرید.

This is just a way to introduce different  ideas. Try to see the task like this. 

این فقط راهی برای معرفی ایده‌های مختلف است . سعی کنید کار را اینگونه ببینید.

This is true in different question types,  too. Ignore anything like ‘some people say…’  

این در انواع مختلف سؤال نیز صادق است . هر چیزی مانند "بعضی افراد می گویند..." را نادیده بگیرید

It’s just a way to introduce an idea,  and it’s not relevant for your essay.

این فقط راهی برای معرفی یک ایده است و برای مقاله شما مرتبط نیست.

Next, look at the instructions, and focus  on what they’re telling you to do, and  

سپس، به دستورالعمل‌ها نگاه کنید، و روی کارهایی که به شما می‌گویند انجام دهید، و روی

what they’re *not* telling you to do. If  the task tells you to discuss both views,  

کارهایی که *نمی‌گویند* انجام دهید تمرکز کنید. اگر تکلیف به شما می‌گوید که در مورد هر دو دیدگاه بحث کنید،

then you need to put forward  arguments on both sides of the issue.

باید استدلال‌هایی را در هر دو طرف موضوع مطرح کنید.

Simple, right? But, if the task doesn’t tell you  to discuss both sides, then *you don’t need to*.

ساده است، درست است؟ اما، اگر وظیفه به شما نمی‌گوید که در مورد هر دو طرف بحث کنید، پس *نیازی ندارید*.

This is the bigger problem: students  often add things to their essays  

این مشکل بزرگ‌تر است: دانش‌آموزان اغلب چیزهایی را به مقاله‌های خود اضافه

which are not in the instructions. For example,  we see many essays where the question asks  

می‌کنند که در دستورالعمل‌ها وجود ندارد. برای مثال، ما مقالات بسیاری را می‌بینیم که در آن سؤال می‌پرسد

‘Do you agree or disagree?’, and students  try to put forward arguments on both sides,  

«آیا موافق هستید یا مخالفید؟»، و دانش‌آموزان سعی می‌کنند از هر دو طرف استدلال‌هایی ارائه کنند،

because they think it’s necessary. It’s not.

زیرا فکر می‌کنند لازم است. این نیست.

These are the basic points. Don’t ignore them!  Mistakes with these ideas are extremely common.

اینها نکات اساسی است. آنها را نادیده نگیرید! اشتباه در این ایده ها بسیار رایج است.

But, what else should you look for?

اما، چه چیز دیگری باید جستجو کنید؟

Look at a sample task two question. 

به یک نمونه کار دو سوال نگاه کنید.

When you see a task two question, you should  look for quantifiers and limiting words.

وقتی سؤال دو کار را می‌بینید، باید به دنبال کمی‌کننده‌ها و کلمات محدودکننده باشید.

What does this mean? We mean words like ‘some’,  ‘all’, ‘most’, ‘many’, ‘no’, ‘only’ or ‘main’.

این یعنی چی؟ منظور ما کلماتی مانند «بعضی»، «همه»، «بیشترین»، «بسیاری»، «نه»، «تنها» یا «اصلی» است.

‘Only’ is an example of a limiting word.  It limits something to a specific group.

"فقط" نمونه ای از یک کلمه محدود کننده است. چیزی را به یک گروه خاص محدود می کند.

For example, if I say ‘I like apples’,  

برای مثال، اگر بگویم "من سیب دوست دارم"

then it’s quite possible that I  like other kinds of fruit, too.

،   این احتمال وجود دارد که من انواع میوه های دیگر را نیز دوست داشته باشم.

If I say ‘I *only* like apples’, then  the statement becomes much stronger.  

اگر بگویم "من *فقط* سیب را دوست دارم"، این جمله بسیار قوی تر می شود.

It’s telling you that I don’t like  any other kind of fruit except apples.

این به شما می گوید که من هیچ نوع میوه دیگری را به جز سیب دوست ندارم.

So, why are these words so important?

پس چرا این کلمات اینقدر مهم هستند؟

Let’s demonstrate this by looking at  some different versions of this question. 

بیایید این را با نگاه کردن به نسخه‌های مختلف این سؤال نشان دهیم.

What do you think? Does  this make a big difference? 

شما چی فکر میکنید؟ آیا این تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند؟

It’s still the same basic topic  and task, but it *is* different.

هنوز هم همان موضوع و وظیفه اصلی است، اما *متفاوت است.

First, saying ‘most people’ is a stronger claim  than ‘many people’. ‘Most people’ means more than  

اولاً، گفتن «اکثر مردم» ادعایی قوی‌تر از «بسیاری از مردم» است. «اکثر مردم» به معنای بیش از

half. ‘Many people’ just means a significant  number, but possibly less than fifty per cent.

نیمی است. «بسیاری از مردم» فقط به معنای تعداد قابل توجهی است ، اما احتمالاً کمتر از پنجاه درصد.

If you’re agreeing or disagreeing with  this statement, these points matter.

اگر با این بیانیه موافق یا مخالف هستید ، این نکات مهم هستند.

Also, the word ‘only’ makes a *big* difference.

همچنین، کلمه "فقط" یک تفاوت *بزرگ* ایجاد می کند.

Saying that people *only* work out  of necessity means that there is no  

گفتن اینکه مردم *فقط* از روی ضرورت کار می کنند به این معنی است که

other reason why people work. Again, this is  a much stronger claim than the original task.

دلیل دیگری برای کار کردن افراد وجود ندارد. باز هم، این ادعای بسیار قوی‌تر از وظیفه اصلی است.

In the first version, you could say  that people work out of necessity,  

در نسخه اول، می‌توانید بگویید که افراد از روی ناچاری کار می‌کنند،

but also work for other reasons, and in this  way you could agree with the idea in the task.

اما به دلایل دیگری هم کار می‌کنند، و به این ترتیب می‌توانید با ایده موجود در کار موافقت کنید.

However, in the second version, if you wrote  the same thing, you would now be disagreeing.  

با این حال، در نسخه دوم، اگر همان مطلب را می نوشتید، اکنون مخالف بودید.

Why? Because the second version – with  ‘only’ – doesn’t allow for other reasons.  

چرا؟ زیرا نسخه دوم - با «فقط» - به دلایل دیگر اجازه نمی دهد.

If you say there are other reasons why  people work, then you’re disagreeing  

اگر می گویید دلایل دیگری وجود دارد که چرا افراد کار می کنند، در این صورت

with the idea that people  *only* work out of necessity.

با این ایده مخالفید که افراد *فقط* از روی ناچاری کار می کنند.

Let’s look at one more version of our task.

بیایید به یک نسخه دیگر از وظیفه خود نگاه کنیم.

What do you think? How does this change the task? 

شما چی فکر میکنید؟ چگونه این کار را تغییر می دهد؟

To be clear, this third version  is not a realistic IELTS task,  

برای روشن بودن، این نسخه سوم یک کار آیلتس واقع بینانه نیست،

because the claim it makes is too strong.  Saying ‘nobody enjoys working’ means that  

زیرا ادعای آن بسیار قوی است. گفتن "هیچ کس از کار کردن لذت نمی برد" به این

there is not even one person in the whole world  who enjoys their job, which is a ridiculous idea.

معنی است که   حتی یک نفر در کل دنیا  وجود ندارد که از کار خود لذت می برد، که این یک ایده مضحک است.

Similarly, ‘no one would work if it  was not necessary’ means that there is  

به طور مشابه، «اگر لازم نبود هیچ‌کس کار نمی‌کرد» به این معنی است

not even *one* person in the whole world who  would choose to work if they didn’t have to.

که حتی *یک* نفر در سراسر جهان وجود ندارد که اگر مجبور نباشد کار را انتخاب کند.

We’re showing you this so that you see  

ما این را به شما نشان می دهیم تا

the difference these words make. In your exam , or when you’re practising, look for quantifiers  

تفاوت این کلمات را ببینید. در امتحان یا زمانی که در حال تمرین هستید، به دنبال کمیت‌کننده‌ها

and limiting words in the question, and think  about how they affect the meaning of the task.

و کلمات محدودکننده در سؤال باشید و به این فکر کنید که چگونه بر معنای تکلیف تأثیر می‌گذارند.

Again, let’s start with a  sample task two question. 

دوباره، بیایید با یک نمونه سوال دو کار شروع کنیم.

When you see the task, look for *value* words.

وقتی کار را می بینید، به دنبال کلمات *ارزش* بگردید.

‘Value words’ means words which express an  opinion. This includes words like ‘should’,  

«واژه‌های ارزشی» به معنای کلماتی است که یک نظر را بیان می‌کنند. این شامل کلماتی مانند «باید»،

‘need to’, ‘better’, ‘best’, ‘bad’ or ‘too’.

«نیاز به»، «بهتر»، «بهترین»، «بد» یا «بیش از حد» است.

Here’s a question: why does  ‘too’ express an opinion?

در اینجا یک سوال وجود دارد: چرا «توو» نظری را بیان می کند؟

‘Too’ expresses a negative  opinion about something.  

"Too" نظر منفی را در مورد چیزی بیان می کند.

For example, if you say ‘it’s very  hot today’, you’re simply describing  

برای مثال، اگر بگویید «امروز خیلی گرم است»، به سادگی

a fact. This doesn’t say anything about  whether you like the weather or not.

یک واقعیت را توصیف می‌کنید. این چیزی درباره اینکه هوا را دوست دارید یا نه نمی گوید.

However, if you say ‘it’s too hot today’,  this tells us something about how you feel.  

با این حال، اگر بگویید «امروز خیلی گرم است»، این به ما چیزی درباره احساس شما می‌گوید.

You’re saying ‘it’s hot and I don’t like it!’

شما می گویید «دور است و من آن را دوست ندارم!»

Look at the sample task.  Where are the value words? 

به نمونه کار نگاه کنید. ارزش کلمات کجاست؟

The value words here are ‘too’ and  ‘should’. These express opinions:  

کلمات ارزشی در اینجا «خیلی» و «باید» هستند. اینها نظرات خود را بیان

that children and teenagers spend more  time in front of screens than they should,  

می‌کنند:   کودکان و نوجوانان بیشتر از آنچه که باید وقت خود را جلوی صفحه نمایش می‌گذرانند،

and that it would be better for parents  and school to set limits on screen time.

و بهتر است والدین و مدرسه محدودیت‌هایی را برای زمان نمایش صفحه تعیین کنند.

To see why this is important, look  at a different version of this task. 

برای اینکه بفهمید چرا این مهم است، به نسخه دیگری از این کار نگاه کنید.

Obviously, the second task is a different question  type. But, there’s another important difference.  

بدیهی است که وظیفه دوم از نوع سؤال متفاوت است . اما، یک تفاوت مهم دیگر وجود دارد.

This second version doesn’t contain any value  words. It doesn’t say ‘too much time’; it says  

این نسخه دوم حاوی کلمات ارزشی نیست . نمی گوید «زمان زیاد»؛ می گوید

‘a large amount of time’, which  is a simple, factual description.

«مقدار زیادی از زمان»، که توضیحی ساده و واقعی است.

Let’s look at one more version. 

بیایید به یک نسخه دیگر نگاه کنیم.

How does this change the task? This third version contains value words:  

چگونه این کار را تغییر می دهد؟ این نسخه سوم حاوی کلمات ارزشی است:

‘unhealthy’, ‘tackle’ and ‘problem’. In  this case, the task presents the situation  

«ناسالم»، «مقابله» و «مشکل». در این مورد، وظیفه وضعیت   را

as something bad. In the second version, the  task presented the situation in neutral terms.

به عنوان چیزی بد نشان می‌دهد. در نسخه دوم، تکلیف وضعیت را به صورت خنثی نشان داد.

These might seem like small differences, but  if you want to write a high-scoring essay,  

اینها ممکن است تفاوت‌های کوچکی به نظر برسند، اما اگر می‌خواهید مقاله‌ای با امتیاز بالا بنویسید

you need to notice these points, and they  need to be reflected in your writing.  

، باید به این نکات توجه کنید و باید در نوشته‌هایتان منعکس شوند.

Look for value words in the task, and think  about whether the language used is neutral,  

به دنبال کلمات ارزشمند در کار باشید، و به این فکر کنید که آیا زبان استفاده شده خنثی است،

or whether it presents the topic  in a positive or negative way.

یا اینکه موضوع را به صورت مثبت یا منفی ارائه می‌کند.

Let’s see another sample question. IELTS tasks often contain general,  

بیایید نمونه سوال دیگری را ببینیم. وظایف آیلتس اغلب حاوی

abstract words, like ‘problems’, ‘benefits’,  ‘advantages’, ‘negative effects’ and so on.

کلمات کلی و انتزاعی مانند «مشکلات»، «منافع»، «مزایا»، «اثرات منفی» و غیره است.

Often IELTS students simply reuse these  words – or, they try to paraphrase them,  

اغلب دانش‌آموزان آیلتس به سادگی از این کلمات استفاده می‌کنند – یا سعی می‌کنند آن‌ها را بازنویسی کنند،

but without thinking about what they really  mean. This often results in an essay which is too  

اما بدون اینکه به معنای واقعی آن‌ها فکر کنند . این اغلب منجر به مقاله ای می شود که بیش از حد

general and not developed enough, and which is  likely to score band six maximum for TA and C&C.

کلی است و به اندازه کافی توسعه نیافته است، و احتمالاً حداکثر نمره شش را برای TA و C&C کسب می کند.

When you analyse the task, look  for general words like this  

وقتی کار را تجزیه و تحلیل می‌کنید، به دنبال کلمات کلی مانند این بگردید

and think about what they mean  *in the context of the task*.

و به معنی آنها فکر کنید *در زمینه کار*.

In this task, these are the words  we think you should focus on. 

در این کار، اینها کلماتی هستند  که ما فکر می کنیم باید روی آنها تمرکز کنید.

First, what does ‘severe’ mean? Generally,  ‘severe’ means ‘extremely serious’. What counts as  

اول، «شدید» به چه معناست؟ به طور کلی، «شدید» به معنای «بسیار جدی» است. چه چیزی به

a ‘severe health problem’? Does traffic congestion  lead to *severe* health problems, as opposed to 

عنوان «مشکل بهداشتی شدید» به حساب می‌آید؟ آیا ازدحام ترافیک به مشکلات سلامتی *شدید* منجر می شود، در مقابل

less serious health problems? If you  think so, then what are some examples of  

مشکلات سلامتی کمتر جدی؟ اگر اینطور فکر می‌کنید، پس چند نمونه از

severe health problems caused – directly  or indirectly – by traffic congestion? 

مشکلات سلامتی شدید که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در اثر ازدحام ترافیک ایجاد می‌شوند، چیست؟

What does ‘quality of life’ mean, and how  can it be affected by traffic congestion?  

«کیفیت زندگی» به چه معناست، و چگونه می‌تواند تحت تأثیر تراکم ترافیک قرار گیرد؟

Does someone who lives in a city with bad traffic  have a worse life than someone who lives in a city  

آیا کسی که در شهری با ترافیک بد زندگی می کند، زندگی بدتری نسبت به کسی که در شهری

without major traffic problems? How? What does ‘alleviate’ mean here?  

بدون مشکل ترافیکی عمده زندگی می کند، دارد؟ چگونه؟ «تسکین دادن» در اینجا به چه معناست؟

In general, ‘alleviate’ means something like  

به طور کلی، «تسکین» به معنای چیزی شبیه به

‘improve’; more specifically, it means  ‘to reduce the effects of a problem’.

«بهبود» است. به طور خاص، به معنای «کاهش اثرات یک مشکل» است.

So, to answer this question, you need answers  to all the questions you heard just now,  

بنابراین، برای پاسخ به این سوال، به پاسخ‌هایی برای همه سؤال‌هایی نیاز دارید که هم‌اکنون شنیده‌اید،

because you need to talk about  the specific problems – health,  

زیرا باید در مورد مشکلات خاصی - سلامتی،

quality of life – which you’re  going to use in your essay.

کیفیت زندگی - که می‌خواهید در مقاله خود استفاده کنید، صحبت کنید.

Then, you need to think about what it means  to reduce the effects of these problems.

سپس، باید به معنای کاهش اثرات این مشکلات فکر کنید.

Also, the question is slightly open. You *could*  say that the only way to avoid these problems  

همچنین، سوال کمی باز است. شما *می توانید* بگویید که تنها راه برای جلوگیری از

is to solve the problem of congestion itself.  Or, you could argue that the problems caused by  

این مشکلات، حل مشکل ازدحام است. یا، می‌توانید استدلال کنید که مشکلات ناشی از

traffic congestion can be tackled without  reducing traffic congestion itself.

تراکم ترافیک را می‌توان بدون کاهش ازدحام ترافیک برطرف کرد.

Confused? Don’t worry – this isn’t something  that most people can do just like that. We’re  

سردرگم؟ نگران نباشید - این کاری نیست که اکثر مردم می توانند آن را انجام دهند. ما در

not giving you answers here, because  you need to develop your own ideas  

اینجا پاسخی به شما نمی‌دهیم، زیرا برای نوشتن یک کار موفق، باید ایده‌های خود را توسعه دهید

to write a successful task two; we’re showing  you the questions you need to think about,  

. ما سؤالاتی را به شما نشان می دهیم که باید درباره آنها فکر کنید،

and which you need to have an answer to.

و باید پاسخی برای آنها داشته باشید.

Finally, remember that all of this needs  to happen before you write. In fact,  

در نهایت، به یاد داشته باشید که همه اینها باید قبل از نوشتن اتفاق بیفتد. در واقع،

you need to do all of this  before you even start planning!

شما باید همه این کارها را قبل از شروع برنامه ریزی انجام دهید!

So, practise with task two questions. Find as  many task two questions as you can, and practise  

بنابراین، با تکلیف دو سوال تمرین کنید. تا جایی که می‌توانید سؤالات دو تکلیف را پیدا کنید و

task analysis. Look for parts of the task  which you can ignore. Look for quantifiers,  

تجزیه و تحلیل کار را تمرین کنید. به دنبال بخش‌هایی از کار باشید که می‌توانید نادیده بگیرید. به دنبال کمیت‌کننده‌ها باشید،

value words and abstract words, and  think about what they mean for the task.

برای کلمات و کلمات انتزاعی ارزش قائل شوید و به معنای آنها برای کار فکر کنید.

In the exam, you need to be able to do this  fast, so try to start developing these habits  

در امتحان، باید بتوانید این کار را سریع انجام دهید ، بنابراین سعی کنید در

while you’re practising and  preparing for your exam.

حین تمرین و آماده شدن برای امتحان، شروع به ایجاد این عادات کنید.

If you want, use the comment section to practise.  

در صورت تمایل از قسمت نظرات برای تمرین استفاده کنید.

Find a sample task two question,  and post it in the comments,  

نمونه کار دو سوالی را پیدا کنید و آن را

with your analysis. Other people can then comment  on whether they have the same idea or not.

با تجزیه و تحلیل خود در نظرات پست کنید. سپس افراد دیگر می‌توانند درباره اینکه آیا همان ایده را دارند یا خیر نظر بدهند.

Good luck if you have an IELTS  exam soon. Thanks for watching!

اگر به زودی امتحان آیلتس دارید، موفق باشید . ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!