AVOID Mistakes in speaking English | Speak, Talk, Say, Tell difference

Hi there this is Harry Welcome back to advanced  English lessons with Harry where I try to help  

سلام این هری است به درس‌های پیشرفته انگلیسی با هری خوش آمدید، جایی که من سعی می‌کنم به

you to get a better understanding of the  English language. And as you know in all of  

شما کمک کنم تا زبان انگلیسی را بهتر درک کنید . و همانطور که می‌دانید در همه

these lessons I always ask you to send me in your  contributions, or questions, or even if you have  

این درس‌ها، من همیشه از شما می‌خواهم که مشارکت‌ها یا سؤالات خود را برای من بفرستید، یا حتی اگر

suggestions what you would like to have included  in future lessons. Well, this particular lesson  

پیشنهاداتی دارید که می‌خواهید در درس‌های آینده گنجانده شود. خوب، این درس خاص

is exactly that. Hello there, Ruben. This is for  you. You asked me to give you some idea through  

دقیقاً همین است. سلام، روبن. این برای شماست. شما از من خواستید از طریق

a lesson about the difference of say, tell, speak  and talk and a few other words like ask that I've  

یک درس در مورد تفاوت گفتن، گفتن، صحبت کردن و صحبت کردن و چند کلمه دیگر مانند سؤالی که

thrown in. And utter and convey. So this lesson is  for all of you out there with these difficulties,  

مطرح کرده ام، به شما ایده بدهم. و به زبان بیاورم و منتقل کنم. بنابراین، این درس برای همه شما با این مشکلات است،

but in particular, it's been asked  and requested by Ruben. Okay, so...

اما به طور خاص، روبن آن را خواسته و درخواست کرده است. بسیار خوب، پس...

And if you do like this particular  lesson, then please like the video,  

و اگر این درس  خاص را دوست دارید ، لطفاً ویدیو را لایک کنید،

and you can subscribe to the channel because  you know, it does it really, really helps.

و می‌توانید در کانال مشترک شوید زیرا  می‌دانید، این کار واقعاً کمک می‌کند.

Okay, so it's an advanced English lesson and  we're looking at different ways of the differences  

بسیار خوب، پس این یک درس انگلیسی پیشرفته است و ما در حال بررسی راه‌های مختلف تفاوت

between to say, to tell, to speak, and talk. Now,  there are other verbs as I mentioned, to ask,  

بین گفتن، گفتن، صحبت کردن و صحبت کردن هستیم. اکنون، افعال دیگری نیز وجود دارند که ذکر کردم، پرسیدن،

convey, and utter and I'll mention those as we  go through the lesson. Okay, let's get started.

انتقال و ادا کردن، و در حین گذراندن درس، آنها را ذکر خواهم کرد . خوب، بیایید شروع کنیم.

Say. Say is an irregular verb, irregular verb.  And we say-said-said. There the three parts of  

گفتن. Say یک فعل بی قاعده است، فعل بی قاعده. و ما گفتیم - گفتیم - گفتیم. در آنجا سه ​​قسمت از

the verb say, said, said. Say is used with  or without a personal object. For example,  

فعل گفتن، گفتن، گفتن وجود دارد. Say با یک شی شخصی یا بدون آن استفاده می شود. برای مثال،

Sarah said that she was tired. Sarah said that  she was tired. You can also use it with them a  

سارا گفت که خسته است. سارا گفت که او خسته است. همچنین می‌توانید از آن به عنوان یک

personal object, followed by the preposition. For  example, Sarah said to me that she was tired. So  

شی شخصی و به دنبال آن حرف اضافه استفاده کنید. برای مثال، سارا به من گفت که خسته است. بنابراین

you've got two options to say it with or without  the personal object. Sara said that she was tired.  

دو گزینه برای گفتن آن با یا بدون شی شخصی دارید. سارا گفت که خسته است.

In that case, it's without the personal object,.  Or Sara said to me, and as our personal object me,  

در این صورت، بدون شیء شخصی است. یا سارا به من گفت، و به عنوان هدف شخصی ما،

Sarah said to me that she was tired. So notice how  we structure the sentence Sarah said that she was  

سارا به من گفت که خسته است. بنابراین توجه کنید که چگونه جمله‌ای را که سارا گفت که خسته است ساختار می‌دهیم

tired. Or Sarah said to me that she was tired,  okay? It's not Sarah say me, okay. Sara said  

. یا سارا به من گفت که خسته است، خب؟ سارا نیست به من بگو، باشه. سارا

to me, or Sarah said that she was tired. Say can  also be used when we want to express an opinion or  

به من گفت، یا سارا گفت که خسته است. از Say می‌توان زمانی استفاده کرد که می‌خواهیم نظر یا

a thought, for example, I say that we should give  each person 20 tickets so that they can sell them  

فکری را بیان کنیم، مثلاً می‌گویم باید به هر نفر 20 بلیط بدهیم تا بفروشند

and raise some money for charity. That's what I  say. Okay, or we could even say, Oh, I say, what's  

و مقداری پول برای امور خیریه جمع آوری کنند. این چیزی است که من می گویم. خوب، یا حتی می‌توانیم بگوییم، اوه، من می‌گویم، آن‌جا چیست

that over there? That looks very interesting.  So we use it to raise an opinion or a view or  

؟ که خیلی جالب به نظر می رسد. بنابراین ما از آن برای مطرح کردن یک نظر یا دیدگاه یا

to get people's attention to something, Oh, I say,  what's that? So you can use it in different ways.

برای جلب توجه مردم به چیزی استفاده می‌کنیم، اوه، من می‌گویم، این چیست؟ بنابراین می توانید از آن به روش های مختلف استفاده کنید.

Okay, then let's look at the verb tell, to tell.  And again, we're talking about an irregular verb,  

خوب، پس بیایید به فعل گفتن، گفتن نگاه کنیم. و دوباره، ما در مورد یک فعل بی قاعده صحبت می کنیم،

tell-told-told. So there's your three parts  tell, told and told, okay. And tell is always,  

tell-told-told. بنابراین، سه قسمت شما را بگویید، گفتن و گفتن، باشه. و بگویید همیشه،

always followed by a personal object. For example,  She told me she was tired. Or she told me that she  

همیشه یک شی شخصی دنبال می‌شود. برای مثال، او به من گفت که خسته است. یا به من گفت که

was tired. You can either include or exclude that  she told me she was tired, or she told me that  

خسته است. می‌توانید مواردی را که او به من گفت خسته است، یا به من گفت که

she was tired. The important thing is that after  told, it's followed by that personal object. Me,  

خسته است را شامل یا حذف کنید. نکته مهم این است که پس از گفتن، آن شی شخصی به دنبال آن قرار می گیرد. من،

okay. And when we use tell, it's often used to  describe when we give orders or instructions.  

باشه. و وقتی از tell استفاده می‌کنیم، اغلب برای توصیف زمانی که دستور یا دستورالعمل می‌دهیم استفاده می‌شود.

I told them to go to bed. So when you wanted  children to get to bed early, or whenever I  

گفتم برو بخواب. بنابراین وقتی می‌خواستید بچه‌ها زودتر بخوابند، یا هر وقت به

told them to go to bed, I told them to go to bed  after their supper. I told you to ring the doctor,  

آنها گفتم به رختخواب بروند، به آنها گفتم بعد از شام بخوابند. گفتم به دکتر زنگ بزن،

did you ring him? I told you to ring the  doctor. So we're giving instructions. And  

بهش زنگ زدی؟ گفتم به دکتر زنگ بزن . بنابراین ما دستورالعمل می دهیم. و

usually we're using it in not so harsh, but  very, very dictatorial or strong way I told  

معمولاً ما از آن به روشی نه چندان خشن، اما بسیار، بسیار دیکتاتوری یا قوی استفاده می‌کنیم، به   گفتم که به

you to ring your doctor. Why didn't you? I told  the kids to go to bed. Why aren't they in bed?

پزشک خود زنگ بزنید. چرا نکردی؟ به بچه‌ها گفتم که به رختخواب بروند. چرا آنها در رختخواب نیستند؟

Say and tell can both be used when we're talking  about either direct or reported speech. For  

وقتی درباره سخنرانی مستقیم یا گزارش شده صحبت می‌کنیم، می‌توان از «گفتن» و «گفتن» استفاده کرد. به عنوان

example, she said, 'I want to leave.' So at the  party, she said I want to leave. She said that  

مثال، او گفت، "می خواهم بروم." بنابراین در مهمانی، او گفت می‌خواهم بروم. او گفت که می‌خواهد

she wanted to leave. She said, 'I hate tea.' She  told me she hates tea. Okay, so we can use it in  

برود. او گفت: من از چای متنفرم. او به من گفت که از چای متنفر است. بسیار خوب، بنابراین می‌توانیم آن را در

that direct and reported speech and say and tell  are always interchangeable. The only thing you  

آن سخنرانی مستقیم و گزارش‌شده و گفتن و گفتن همیشه قابل تعویض استفاده کنیم. تنها کاری که باید

have to do, you have to change the structure of  the sentence to make it a little different. And  

انجام دهید، باید ساختار جمله را تغییر دهید تا کمی متفاوت شود. و البته

to make it grammatically accurate, of course. For  example, did she tell you what happened yesterday?  

برای اینکه از نظر گرامری دقیق شود. برای مثال، آیا او به شما گفته دیروز چه اتفاقی افتاده است؟

So question, did she tell you what happened  yesterday? Or did she say what happened yesterday?  

پس سوال، آیا او به شما گفت دیروز چه اتفاقی افتاد ؟ یا گفت دیروز چه اتفاقی افتاده؟

Did she tell you what happened yesterday? Did  she say what happened yesterday? The meaning is  

اون بهت گفت دیروز چی شد؟ آیا او گفت دیروز چه اتفاقی افتاد؟ معنی

exactly the same, the structure is slightly  different. What did Jack say? What did Jack  

دقیقاً یکسان است، ساختار کمی متفاوت است. جک چی گفت؟ جک به

tell you? Exactly the same. There's a different  structure we want to say, or use say or tell.

شما چه گفت؟ دقیقا همینطوره ساختار متفاوتی وجود دارد که می‌خواهیم بگوییم، یا از بگو یا بگوییم استفاده کنیم.

Now let's look at speak. Speak again  is an irregular verb. And the three  

حالا بیایید به صحبت کردن نگاه کنیم. دوباره صحبت کن یک فعل بی قاعده است. و سه

parts are different speak-spoke- spoken.  I speak, he spoke, I have spoken. Speak,  

بخش با گفتار-گفتار متفاوت هستند. من صحبت می کنم، او صحبت می کند، من صحبت کرده ام. صحبت کرد،

spoke, spoken. And make sure you get that  pronunciation speak, spoke and spoken.

صحبت کرد، صحبت کرد. و مطمئن شوید که تلفظ، صحبت کردن و صحبت کردن را دریافت می‌کنید.

Speak is used in a little bit more of a formal  way and formal situations, particularly when you  

Speak کمی بیشتر به صورت رسمی و موقعیت‌های رسمی استفاده می‌شود، به‌ویژه زمانی که می‌خواهید

want to emphasise that something is important.  For example, I will speak to you later. I will  

تاکید کنید که چیزی مهم است. مثلاً بعداً با شما صحبت خواهم کرد.

speak to you later. I will speak to management  and ask them to increase our salaries. I will  

بعداً با شما صحبت خواهم کرد. من با مدیریت صحبت خواهم کرد و از آنها می خواهم حقوق ما را افزایش دهند. من

speak to management and ask them to increase  our salary. So a little bit more formal.  

با مدیریت صحبت خواهم کرد و از آنها می خواهم که حقوق ما را افزایش دهند. بنابراین کمی رسمی تر.

And it's also used when we're referring to  languages. For example, he can speak three  

و همچنین زمانی که به زبان‌ها اشاره می‌کنیم استفاده می‌شود . برای مثال، او می‌تواند به سه

languages. He can speak German, English,  and Spanish. He can speak three languages.  

زبان صحبت کند. او می تواند آلمانی، انگلیسی، و اسپانیایی صحبت کند. او می تواند به سه زبان صحبت کند.

Or indeed, if somebody is talking about  making an address to a large gathering or  

یا در واقع، اگر کسی در مورد سخنرانی در یک اجتماع بزرگ یا

crowd. The senior manager will speak at the  end of the conference. The senior manager  

جمعیت صحبت می کند. مدیر ارشد در پایان کنفرانس صحبت خواهد کرد. مدیر ارشد

will speak at the beginning of the party,  just to introduce. So welcome everybody  

در ابتدای مهمانی، فقط برای معرفی صحبت خواهد کرد. بنابراین به همه خوش آمدید

to this year's annual get together. Okay, so  we're using it in slightly more formal way.

در گردهمایی سالانه امسال. بسیار خوب، بنابراین ما از آن به روشی کمی رسمی‌تر استفاده می‌کنیم.

Talk. Talk is a regular verb, okay. So  the others we've looked at areirregular,  

صحبت. صحبت کردن یک فعل منظم است، خوب. بنابراین سایر مواردی که به آنها نگاه کرده‌ایم نامنظم هستند،

so talk is the regular verb. And it's talk-talked.  I talk, he talked. Now, remember when you're using  

بنابراین صحبت کردن فعل منظم است. و حرف زدن است. من صحبت می کنم، او صحبت می کند. اکنون، به یاد داشته باشید که وقتی از

it in that past tense, make sure you get the  correct pronunciation of that -ed ending. Talk  

آن در زمان گذشته استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که تلفظ صحیح آن پایان -ed را دریافت کرده‌اید. Talk

is going to sound talked. I talk, he talked.  Okay. So make sure you pronounce that -ed ending  

قرار است به نظر صحبت شود. من صحبت می کنم، او صحبت می کند. باشه. بنابراین مطمئن شوید که آن پایان -ed را

correctly. The same as walk-walked. Talk-talked.  The sound and the ending exactly the same.  

به درستی تلفظ کرده اید. همان پیاده روی. حرف زد. صدا و پایان دقیقا یکسان است.

So we use talk when we're in a much more relaxed  environment, or relaxed setting among friends or  

بنابراین وقتی در محیطی بسیار آرام‌تر یا در محیطی آرام‌تر در میان دوستان یا

family. And usually in a conversational style.  Okay, you can use talk like this. I was talking  

خانواده هستیم، از صحبت استفاده می‌کنیم. و معمولا به سبک محاوره ای. خوب، شما می توانید از این صحبت استفاده کنید.

to your mom the other day, and she said you  were enjoying your early college days. Yeah,  

روز پیش داشتم با مادرت صحبت می‌کردم، و او گفت که از روزهای ابتدایی دانشگاهت لذت می‌بری. آره،

I was talking to your mom the other day. We  talked all night about our favourite movies,  

روز پیش داشتم با مادرت صحبت می کردم. تمام شب درباره فیلم‌های مورد علاقه‌مان صحبت کردیم،

we talked forever. So the boy and girl meeting  for the first time or the second time in their  

برای همیشه صحبت کردیم. بنابراین، پسر و دختری که برای اولین بار یا دومین بار در

relationship, it's... we talked forever.  We we could have talked all night. Yeah,  

رابطه خود ملاقات می کنند، ... ما برای همیشه صحبت کردیم. ما می توانستیم تمام شب صحبت کنیم. بله،

so something a little bit more relaxed,  and a little bit more friendly and inform.

بنابراین چیزی کمی آرام‌تر، و کمی دوستانه‌تر و آگاه‌تر است.

And again, as we said before, speak and talk,  they are interchangeable, okay. And it depends  

و دوباره، همانطور که قبلاً گفتیم، صحبت کنید و صحبت کنید، آنها قابل تعویض هستند، بسیار خوب. و این

on the formality of the speech that you're  talking to. And in this situation, there's  

به رسمیت سخنرانی‌ای که با آن صحبت می‌کنید بستگی دارد. و در این شرایط،

no need to change the grammatical structure and  the sentence is usually the same. For example,  

نیازی به تغییر ساختار دستوری نیست و جمله معمولاً یکسان است. برای مثال،

I would like to speak to your manager, I would  like to speak to your manager. I would like to  

من می‌خواهم با مدیر شما صحبت کنم، می‌خواهم با مدیر شما صحبت کنم. می‌خواهم

talk with your parents. I'd like to speak to your  manager. I would like to talk with your parents.  

با پدر و مادرت صحبت کنم. من می خواهم با مدیر شما صحبت کنم . من می خواهم با پدر و مادرت صحبت کنم.

They're not very different, okay, the structure  the sentences is exactly the same. But as I said,  

آنها خیلی متفاوت نیستند، بسیار خوب، ساختار جملات دقیقاً یکسان است. اما همانطور که گفتم،

I would like to talk to your manager, or I'd like  to speak to your parents, you know, whether I say  

من می‌خواهم با مدیرت صحبت کنم، یا می‌خواهم با والدینت صحبت کنم، می‌دانی، چه بگویم

talk or speak, it's not going to change the  meaning, the intention, or what I want to do.

صحبت کن یا صحبت کنم، معنی، قصد یا آنچه می‌خواهم را تغییر نمی‌دهد. انجام دادن.

Now, we can use different prepositions. Do we  use 'with' or do we use 'to?' So let me give  

اکنون می توانیم از حروف اضافه مختلف استفاده کنیم. آیا از «با» استفاده می‌کنیم یا از «به» استفاده می‌کنیم؟ بنابراین اجازه دهید

you a couple of examples of that. When we speak TO  someone, it's usually in a way, like it's one way  

چند نمونه از آن را برای شما بیان کنم. وقتی با کسی صحبت می کنیم، معمولاً به نوعی است، مثل اینکه یک طرفه است

yeah. So if your boss is really annoyed with you.  Or your parents are really annoyed with you. Or  

بله. بنابراین اگر رئیس شما واقعاً از شما دلخور است. یا پدر و مادرت واقعاً از دستت ناراحت هستند. یا

you're really annoyed with your kids. You can use  it one way, I will speak to you later. I'll speak  

واقعاً از دست فرزندانتان دلخور هستید. می‌توانید از آن یک‌طرفه استفاده کنید، بعداً با شما صحبت خواهم کرد.

to you later. So you're going to have to sit there  and listen to mother or father. Or you're going to  

بعداً با شما صحبت خواهم کرد. بنابراین باید آنجا بنشینید و به صحبت های مادر یا پدر گوش دهید. یا باید

have to listen to the teacher, I'll speak to you  later. So it's very much one way. And if we want  

به معلم گوش دهید، بعداً با شما صحبت خواهم کرد . بنابراین بسیار یک طرفه است. و اگر بخواهیم از

to use it in a more conversational style, where  it's two way then we can use WITH. Yeah, I would  

آن به سبک مکالمه تری استفاده کنیم، جایی که دو طرفه است، می‌توانیم از WITH استفاده کنیم. بله، من

like to speak with the team and find out what they  want to do. Okay, I'll speak with you all a little  

دوست دارم با تیم صحبت کنم و بفهمم آنها می خواهند چه کار کنند. بسیار خوب، کمی بعد با همه شما صحبت خواهم کرد

later. And we can listen to whatever suggestions  you have. So it's, it's more involved, okay? It's  

. و ما می‌توانیم به هر پیشنهادی که دارید گوش دهیم. بنابراین، این بیشتر درگیر است، خوب؟

more convivial and it's more friendly. Okay, so to  speak to somebody. Maybe just one way, I'll speak  

خوشایندتر و دوستانه تر است. بسیار خوب، بنابراین با کسی صحبت کنید. شاید فقط یک راه،

to you later. Speak with be... can be involving a  few other people, and it's a two way conversation.

بعداً با شما صحبت خواهم کرد. Speak with be... می‌تواند شامل چند نفر دیگر باشد، و این یک مکالمه دو طرفه است.

Now, let's move on to the verb ask, okay.  To ask. And again, pronunciation here as  

حالا بیایید به فعل پرسیدن برویم، باشه. برای پرسیدن. و دوباره، تلفظ در اینجا به عنوان

us get that k sound at the end to ask. So ask is  used usually in indirect and reported speech when  

ما آن صدای k را در پایان برای پرسیدن دریافت می‌کنیم. بنابراین سؤال معمولاً در گفتار غیرمستقیم و گزارش شده هنگام

talking about questions, okay? Somebody might  say, Why do you want to leave your job? Why do  

صحبت درباره سؤالات استفاده می‌شود، خوب؟ ممکن است کسی بگوید، چرا می‌خواهید کارتان را ترک کنید؟ چرا می‌خواهید

you want to leave your job? Pam asked me why  I wanted to leave my job. Or my manager asked  

شغلتان را ترک کنید؟ پم از من پرسید که چرا می‌خواهم شغلم را ترک کنم. یا مدیرم از

me why I wanted to leave my job. Can you ride  a bicycle? Question. Can you ride a bicycle?  

من پرسید چرا می‌خواهم کارم را ترک کنم. آیا می توانی دوچرخه سواری کنی؟ سوال آیا می توانی دوچرخه سواری کنی؟

Ben asked Sam if he could ride a bicycle.  Ben asked Sam if he could ride a bicycle.  

بن از سام پرسید که آیا می تواند دوچرخه سواری کند؟ بن از سام پرسید که آیا می تواند دوچرخه سواری کند؟

Could you do me a favour? He  asked me to do him a favour,  

می توانی یک لطفی در حقم بکنی؟ او از من خواست که به او لطفی کنم،

he asked me to do him a favour. So we're using  it there in both indirect and reported speech.

او از من خواست که به او لطفی بکنم. بنابراین ما از آن در گفتار غیرمستقیم و گزارش شده استفاده می‌کنیم.

Now, you also asked about words utter and convey.  Now, they're not necessarily ways of talking.  

اکنون در مورد کلمات بیان و انتقال نیز سوال کردید. در حال حاضر، آنها لزوما راه صحبت کردن نیست.

Utter is a word we use when we're given a  style, okay of talking. And often it's used in  

ناطق کلمه‌ای است که وقتی به ما سبکی داده می‌شود، استفاده می‌کنیم، اشکالی ندارد. و اغلب در

the negative context. For example, sit there and  don't utter a word. So if the parents are really  

زمینه منفی استفاده می شود. برای مثال، همانجا بنشینید و کلمه ای به زبان نیاورید. بنابراین اگر والدین واقعاً از دست

annoyed with you, or they're angry, then they  just tell you sit on the sofa but don't utter  

شما عصبانی هستند یا عصبانی هستند، فقط به شما می گویند که روی مبل بنشینید اما

a word. Don't speak until you are spoken to, in  other words don't utter a word. Or he sat in the  

یک کلمه حرف نزنید. تا زمانی که با شما صحبت نشده است، صحبت نکنید، به عبارت دیگر یک کلمه به زبان نیاورید. یا او

conference all day without uttering a word, yeah.  Without uttering a word. So again, using it in a  

تمام روز را در کنفرانس نشست بدون اینکه حرفی بزند، بله. بدون بر زبان آوردن کلمه ای. بنابراین، دوباره، استفاده از آن در یک

slightly negative context, it's got nothing to  do with he uttered something or something was  

زمینه کمی منفی، ربطی به این ندارد که او چیزی را بیان کرده یا چیزی

uttered. It's not like ask or talk or speak, it's  just a method or a way of talking, but as I said,  

بیان شده است. این مانند پرسیدن یا صحبت کردن یا صحبت کردن نیست، فقط یک روش یا روشی برای صحبت کردن است، اما همانطور که گفتم،

it's usually used with a negative context. Now, be  very, very careful because there are other ways to  

معمولاً با یک زمینه منفی استفاده می شود. اکنون، بسیار بسیار مراقب باشید، زیرا راه‌های دیگری برای

use utter. Here we're using it as a verb to utter,  okay, but if it's used as an adjective, or an  

استفاده از کامل وجود دارد. در اینجا ما از آن به عنوان یک فعل برای گفتن استفاده می کنیم، بسیار خوب، اما اگر به عنوان صفت یا

adverb, it's in a completely different meaning.  And you just have to be really, really careful.  

قید استفاده شود، معنای کاملاً متفاوتی دارد. و شما فقط باید واقعاً مراقب باشید.

So remember, here we are using it as a verb, to  utter. So he sat there without uttering a sound.

بنابراین به یاد داشته باشید، در اینجا ما از آن به عنوان یک فعل برای بیان استفاده می کنیم . پس بدون اینکه صدایی بر زبان بیاورد آنجا نشست.

Convey. Now, convey can be quite formal, and it's  the definition of it is about conveying or giving  

انتقال. اکنون، انتقال می‌تواند کاملاً رسمی باشد، و تعریف آن در مورد انتقال یا دادن

a message, okay? Please convey my gratitude to  your parents for their help. Please convey my  

پیام است، خوب؟ لطفاً قدردانی من را به والدینتان برای کمک آنها برسانید. لطفاً

wishes to the management. So if you're in  a hotel, and you want to be very formal,  

خواسته‌های من را به مدیریت برسانید. بنابراین، اگر در هتل هستید، و می‌خواهید خیلی رسمی رفتار کنید،

and you want to make a complaint, so  please convey my wishes to the management.  

و می‌خواهید شکایت کنید، لطفاً خواسته‌های من را به مدیریت برسانید.

If somebody has died in the family, and  somebody is really paying their respects,  

اگر فردی در خانواده فوت کرده باشد، و شخصی واقعاً به او احترام بگذارد،

they might use an expression like, I would like  to convey my condolences. I'd like you to convey  

ممکن است از عبارتی استفاده کند، می‌خواهم برای تسلیت بگویم. مایلم که

my condolences to your family and really sad to  hear about your loss. So it's all about giving or  

تسلیت مرا به خانواده‌تان برسانید و از شنیدن خبر از دست دادن شما واقعاً متأسفم. بنابراین همه چیز در مورد دادن یا

transporting something, in this case, a message  giving a message from one person to another,  

انتقال چیزی است، در این مورد، پیامی که پیامی را از فردی به فرد دیگر می دهد،

in a more formal way. Okay? So we always  convey messages. We convey our wishes,  

به روشی رسمی تر. باشه؟ بنابراین ما همیشه پیام‌ها را منتقل می‌کنیم. ما خواسته‌های خود را بیان می‌کنیم،

and we can convey our condolences.  Okay, so that's utter and convey.

و می‌توانیم تسلیت خود را اعلام کنیم. بسیار خوب، پس کامل است و قابل انتقال است.

Okay, so hopefully, Ruben that's covered those  points, I hope you understand them. As always,  

بسیار خوب، امیدوارم روبن که این نکات را پوشش داده است، امیدوارم آنها را درک کرده باشید. مثل همیشه

please practice. And if you have any more problems  or difficulties, come back to me and I'll give  

لطفاً تمرین کنید. و اگر مشکل یا مشکل دیگری دارید، به من بازگردید و من

you a few more suggestions and a few more ideas.  Okay. So as always try to practice and remember,  

چند پیشنهاد و چند ایده دیگر به شما خواهم داد. باشه. پس مثل همیشه سعی کنید تمرین کنید و به خاطر بسپارید،

practice, practice, practice, because that's  the best way to learn and to improve of  

تمرین کنید، تمرین کنید، تمرین کنید، زیرا این بهترین راه برای یادگیری و بهبود

all. As always, if you want something  else, you know, as Ruben did write to me,  

همه است. مثل همیشه، اگر چیز دیگری می‌خواهید، همانطور که روبن برای من نوشت، می‌دانید

and we'll include it in a future video  for you. Okay, this is Harry saying  

و ما آن را در ویدیوی بعدی برای شما قرار خواهیم داد. خوب، این هری است که در حال

goodbye. Thanks for listening. Thanks for  watching. Join me again for the next lesson.

خداحافظی است. متشکرم که گوش دادید. ممنون از ملاحظه تان. برای درس بعدی دوباره به من بپیوندید.