Words Americans Overuse - English Topics

Want to get cheat sheets, audiobooks, lessons, apps and much more every month for free?

آیا می خواهید هر ماه به صورت رایگان برگه های تقلب، کتاب های صوتی، درس ها، برنامه ها و موارد دیگر را دریافت کنید؟

Alisha: Hi, everybody.

علیشا: سلام به همه.

Welcome back to English Topics.

به مباحث انگلیسی بازگردید.

My name is Alisha.

اسم من علیشاه است.

Today, I'm joined by…

امروز، به من ملحق شده است…

Davey: I'm Davey.

دیوی: من دیوی هستم.

Alisha: Hi, Davey.

علیشا: سلام دیوی.

Sorry. I don’t know what I was doing there.

متاسف. نمی دانم آنجا چه می کردم.

Anyway, today, we're going to talk about Words that Americans Overuse.

به هر حال، امروز، ما در مورد کلماتی که آمریکایی ها بیش از حد از آنها استفاده می کنند صحبت خواهیم کرد .

We're both American.

ما هر دو آمریکایی هستیم

We're from different areas in the US.

ما از مناطق مختلف ایالات متحده هستیم.

I'm from West Coast, he's from East Coast-ish, sort of.

من اهل ساحل غربی هستم، او اهل ساحل شرقی است.

Tennessee?

تنسی؟

Davey: More from the South.

دیوی: بیشتر از جنوب.

Alisha: What?

علیشا: چی؟

You're from Tennessee-ish, Nashville-ish, aren't you?

شما اهل تنسی، نشویل ، نیستید؟

Davey: That's the South.

دیوی: آن جنوب است.

Tennessee is the south.

تنسی جنوب است.

Alisha: I have an image of that as being more like easty coasty than southy.

علیشاه: من تصوری از آن دارم که بیشتر شبیه ساحل شرقی است تا جنوب.

Davey: Don't say that to like a real Tennessean.

دیوی: برای دوست داشتن یک تنسی واقعی این حرف را نزنید.

Alisha: Okay.

علیشا: باشه.

Davey: Watch out.

دیوی: مراقب باش.

Alisha: Okay.

علیشا: باشه.

I’m in trouble.

من در مشکل هستم.

Davey: I left when I was 18.

دیوی: وقتی 18 ساله بودم آنجا را ترک کردم.

I haven’t been back in a long time.

مدت زیادی است که برنگشتم.

Alisha: Because, then, you went to Seattle too.

علیشاه: چون پس تو هم به سیاتل رفتی .

Davey: I live in Seattle for a long time.

دیوی: من برای مدت طولانی در سیاتل زندگی می کنم.

Alisha: Okay.

علیشا: باشه.

Davey: Seattle is my second home.

دیوی: سیاتل خانه دوم من است.

Alisha: So, you've picked up all kinds of different vocabulary, perhaps, more so than

علیشا: بنابراین، شما انواع واژگان مختلف را انتخاب کرده اید، شاید بیشتر از

I have.

من.

Alright.

بسیار خوب.

Anyway, let's talk about words Americans overuse.

به هر حال، بیایید در مورد کلماتی که آمریکایی ها بیش از حد استفاده می کنند صحبت کنیم.

Let's begin.

شروع کنیم.

I have a huge stack and I'm going to make some combinations of words.

من یک پشته بزرگ دارم و می خواهم ترکیبی از کلمات را بسازم.

I'm going to start out with the one that I think I say way too often which is the word,

می خواهم با کلمه ای شروع کنم که فکر می کنم خیلی زیاد آن را می گویم که کلمه

“like.”

"مانند" است.

It's used as a filler word.

به عنوان یک کلمه پرکننده استفاده می شود.

When I'm thinking, I use, “like,” “like,” “like.”

وقتی فکر می کنم، از «پسندیدن»، «پسندیدن»، «پسندیدن» استفاده می کنم.

When I want to, of course, make a comparison, I begin it with “like” but that's a bit

البته وقتی می‌خواهم مقایسه‌ای انجام دهم، آن را با «لایک» شروع می‌کنم، اما این کمی

different.

متفاوت است.

So, used as a filler word, I use the word, “like” a lot for sure.

بنابراین، که به عنوان یک کلمه پرکننده استفاده می شود، مطمئناً از کلمه "لایک" زیاد استفاده می کنم.

For sure, I think lots of people do.

مطمئناً، من فکر می کنم بسیاری از مردم این کار را انجام می دهند.

Davey: I was going to say anything but I'm glad that you've copped to that.

دیوی: من می خواستم هر چیزی بگویم اما خوشحالم که تو به آن غلبه کردی.

Alisha: Using the word, “like” a lot.

علیشاه: استفاده از کلمه "لایک" زیاد.

Davey: Yeah.

دیوی: آره.

Alisha: Yeah, I do.

علیشا: آره، دارم.

I'm aware.

مطلع هستم.

Davey: JK.

دیوی: جی کی.

Just kidding.

شوخی کردم

Alisha: I'm “like” aware.

علیشا: من "مثل" آگاهم.

I'm very “like” aware.

من بسیار "مانند" آگاه هستم.

So, “like” is definitely a word Americans overuse.

بنابراین، "مثل" قطعا کلمه ای است که آمریکایی ها بیش از حد از آن استفاده می کنند.

I will probably forget to be hard on myself in this episode.

احتمالاً فراموش خواهم کرد که در این قسمت به خودم سخت بگیرم .

I will use it.

من از آن استفاده خواهم کرد.

Davey: I feel like a lot of people, Americans, a lot of people including Americans, really

دیوی: من احساس می‌کنم بسیاری از مردم، آمریکایی‌ها ، بسیاری از مردم از جمله آمریکایی‌ها،

sort of despise the overuse of that word, and yet, they'll still do it.

واقعاً استفاده بیش از حد از آن کلمه را تحقیر می‌کنند، و با این حال، آنها همچنان این کار را انجام خواهند داد.

Alisha: It's because it's just a filler word.

علیشاه: این فقط یک کلمه پرکننده است.

The same way we use “um” or “uh” or “hmm.”

به همان روشی که ما از "ام" یا "اوه" یا "هوم" استفاده می کنیم.

It's just a filler word so “like” also falls into that category.

این فقط یک کلمه پرکننده است، بنابراین "مانند" نیز در آن دسته قرار می گیرد.

Davey: True.

دیوی: درست است.

Alisha: Yep.

علیشا: بله.

Okay.

باشه.

Do you have another one?

یکی دیگه داری؟

What's your first one?

اولین مورد شما چیست؟

Davey: My first one is “awesome.”

دیوی: اولین مورد من "عالی" است.

“Awesome…”

"عالی..."

Alisha: “Awesome.”

علیشا: "عالیه."

Davey: …is the most generic and common adjective that Americans use, I think.

دیوی: ... عمومی ترین و رایج ترین صفتی است که آمریکایی ها استفاده می کنند، فکر می کنم.

Everything is awesome.

همه چیز عالیه.

Alisha: Mm-hmm.

علیشا: مممم.

Davey: All the time.

دیوی: همیشه.

Alisha: Right.

علیشاه: درسته.

Davey: And so, it's lost maybe some of its original meaning which is to say, “inspiring

دیوی: و بنابراین، شاید بخشی از معنای اصلی خود را از دست داده است که می‌گوید «هیبت برانگیزاننده

awe.”

» است.

Oftentimes, when this word is used now it's not to describe something that is awe-inspiring

اغلب اوقات، وقتی این کلمه اکنون استفاده می شود، برای توصیف چیزی نیست که هیبت انگیز است،

but something that is simply awesome, something that's just pretty good.

بلکه چیزی است که به سادگی عالی است، چیزی که بسیار خوب است.

Alisha: Pretty good, cool, nice.

علیشا: خیلی خوب، باحال، خوب.

Davey: A lot of people are really bothered by this word as well.

دیوی: بسیاری از مردم واقعاً از این کلمه آزار می‌دهند.

They hear people use this word a lot and they say, “Use something else.

آنها می شنوند که مردم از این کلمه زیاد استفاده می کنند و می گویند: «از چیز دیگری استفاده کن.

Be more descriptive.”

تشریح تر باشید.»

But it doesn't bother me that much, I think “awesome” is okay.

اما آنقدرها من را آزار نمی دهد، فکر می کنم "عالی" مشکلی ندارد.

Alisha: Yeah, awesome is fine.

علیشا: آره، عالی، خوبه.

Like you say, it's important to understand that person's barometer like the level or

همانطور که شما می گویید، درک فشارسنج آن شخص مانند سطح یا

maybe a meaning associated with that word because if somebody uses “awesome” as

شاید معنای مرتبط با آن کلمه مهم است، زیرا اگر کسی از "عالی" به

their least cool thing, if that's just their base level of maybe judging some things excellence…

عنوان کمترین چیز جالب خود استفاده کند، اگر این فقط سطح پایه آنها در قضاوت در مورد برخی چیزها باشد...

Davey: Okay?

دیوی: باشه؟

Alisha: … where do they go after awesome?

علیشاه: ... بعد از عالی کجا می روند؟

If they started “awesome,” what's like their next level up adjectives?

اگر آنها "عالی" را شروع کردند، صفت های سطح بعدی آنها چگونه است؟

Davey: Super awesome.

دیوی: فوق العاده عالی.

Alisha: Super awesome.

علیشا: فوق العاده عالی.

Davey: Maybe.

دیوی: شاید.

Alisha: Could be.

علیشا: ممکن است.

Okay.

باشه.

But, either way, I feel awesome should be kind of further up on the spectrum.

اما، در هر صورت، من احساس می‌کنم که فوق‌العاده باید به نوعی بالاتر از این طیف باشد.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

Should be reserved for things that are really truly awesome.

باید برای چیزهایی که واقعاً عالی هستند رزرو شود.

Alisha: Indeed.

علیشاه: واقعاً.

What is truly awesome in your mind?

واقعاً چه چیزی در ذهن شما عالی است؟

Davey: Ooh.

دیوی: اوه.

So many awesome things.

خیلی چیزهای عالی

Alisha: I had an awesome bowl of curry risotto earlier this year.

علیشا: من اوایل امسال یک کاسه عالی ریزوتو کاری خوردم .

Davey: That sounds awesome.

دیوی: عالی به نظر می رسد.

Alisha: That stands out in my mind as being an awesome meal.

علیشا: این در ذهن من به عنوان یک وعده غذایی فوق العاده برجسته است.

Davey: That sounds awesome.

دیوی: عالی به نظر می رسد.

The weather was awesome today.

امروز هوا عالی بود

Alisha: Indeed.

علیشاه: واقعاً.

Davey: Really awesome weather.

دیوی: واقعاً هوا عالی است.

Alisha: Mm-hmm.

علیشا: مممم.

So, something that is like a cut above, it's a bit better than average.

بنابراین، چیزی که مانند یک برش بالا است، کمی بهتر از حد متوسط ​​است.

Significantly better than average, I feel.

به طور قابل توجهی بهتر از حد متوسط، احساس می کنم.

Something that stands out.

چیزی که خودنمایی می کند.

Inspires awe?

هیبت را القا می کند؟

I would say we don't use it in that way so much.

من می گویم که ما آنقدر از آن استفاده نمی کنیم.

Davey: Not so much.

دیوی: نه چندان.

Alisha: But, definitely, oh, that's a word that we use.

علیشاه: اما، قطعا، اوه، این کلمه ای است که ما استفاده می کنیم.

Alright.

بسیار خوب.

I just used the word myself so I'm going to introduce it.

من فقط از این کلمه استفاده کردم بنابراین قصد معرفی آن را دارم.

“Definitely.”

"قطعا."

“Definitely” is a word that we overuse.

"قطعا" کلمه ای است که ما بیش از حد از آن استفاده می کنیم.

I overuse the word “definitely,” absolutely.

من از کلمه "قطعا" زیاد استفاده می کنم، مطلقا.

I definitely overuse the word, “definitely.”

من قطعا از کلمه "قطعا" بیش از حد استفاده می کنم.

“Definitely” means 100%.

"قطعا" به معنای 100٪ است.

That's all.

همین.

“Definitely.”

"قطعا."

But, it's used as an agreement phrase and it’s kind of is used to end conversations

اما، از آن به عنوان یک عبارت توافق استفاده می شود و به نوعی برای پایان دادن به مکالمات

too.

نیز استفاده می شود.

Like, when you run out of—oh, God, I'm using “like.”

مثلاً، وقتی شما تمام می‌شوید، خدایا، من از «لایک» استفاده می‌کنم.

When you run out of things to say sometimes, you can use, “Yeah, definitely.”

وقتی گاهی اوقات چیزهایی برای گفتن تمام می شود، می توانید از "آره، قطعا" استفاده کنید.

“Yeah, definitely,” in that tone.

"آره، قطعا" با آن لحن.

Especially, among young women, I feel.

به خصوص در میان زنان جوان، احساس می کنم.

They'll say, “Yeah, definitely.

آنها خواهند گفت: "آره، قطعا.

I know.

میدانم.

Definitely.”

قطعا.”

Right?

درست؟

Definitely.

قطعا.

Davey: Definitely.

دیوی: قطعا.

Alisha: Mm-hmm.

علیشا: مممم.

So, for example, just used it there because I thought, “Well, I should probably go on

بنابراین، برای مثال، فقط در آنجا از آن استفاده کردم زیرا فکر کردم، "خب، احتمالاً باید

to the next thing,” and I wanted to communicate that I agreed with you and I felt that “definitely”

به کار بعدی بروم" و می‌خواستم به شما بگویم که با شما موافقم و احساس کردم که "قطعا"

showed my agreement but also was a nice way to conclude the conversation.

موافقت من را نشان می‌دهد، اما همینطور بود. یک راه خوب برای پایان دادن به گفتگو

Davey: Yes, I agree.

دیوی: بله، موافقم.

It's often used that way.

اغلب از این طریق استفاده می شود.

It's a good kind of finisher.

این یک نوع تمام کننده خوب است.

“I don't have a lot more to say about this, definitely, I'm on the same page.”

"من چیز زیادی برای گفتن در این مورد ندارم ، قطعاً من در همان صفحه هستم."

You know, “We have we have the same opinion or feeling about this, let's move on.”

می دانید، "ما در این مورد نظر یا احساس مشابهی داریم، بیایید ادامه دهیم."

Alisha: Yep, yep.

علیشا: بله، بله.

So, it can be used to end a conversation but--and that's why I feel that it could be overused

بنابراین، می‌توان از آن برای پایان دادن به مکالمه استفاده کرد، اما - و به همین دلیل است که من احساس می‌کنم ممکن است بیش از حد از آن استفاده شود،

because maybe people aren't so good at conversations so they don't know what else to say.

زیرا ممکن است مردم در مکالمه آنقدر ماهر نباشند، بنابراین نمی‌دانند چه چیز دیگری باید بگویند.

Davey: Yeah.

دیوی: آره.

Alisha: “Yeah, definitely.”

علیشا: "آره، قطعا."

Davey: Definitely.

دیوی: قطعا.

Alisha: And, finish.

علیشاه: و، تمام کن.

Davey: I have more words but I feel like we're finished because we've been saying “definitely”

دیوی: من کلمات بیشتری دارم، اما احساس می‌کنم کارمان تمام شده است، زیرا «قطعاً»

so much.

خیلی زیاد گفته‌ایم.

Alisha: Oh, my god.

علیشاه: اوه خدای من.

Davey: Oh, we're not.

دیوی: اوه، ما نیستیم.

I've got another word.

من یک کلمه دیگر دارم.

Alisha: Okay.

علیشا: باشه.

Davey: “Sure.”

دیوی: "حتما."

I wrote this down before the video and I just became conscious that I've been using it while

من این را قبل از ویدیو نوشتم و تازه متوجه شدم که در حالی

I'm sitting and listening to you.

که نشسته ام و به شما گوش می دهم از آن استفاده کرده ام.

“Sure.”

"مطمئن."

I use that a lot when I'm reacting to other people listening just to acknowledge that

وقتی به دیگران که گوش می‌دهند واکنش نشان می‌دهم، من از آن استفاده می‌کنم، فقط برای اینکه

I understand what they're saying and I'm following along.

بفهمم آنها چه می‌گویند و دنبال می‌کنم .

I'll say, “Sure.”

من می گویم: "حتما."

So, that's one that I overuse and I think other people overuse a lot too.

بنابراین، این یکی از مواردی است که من بیش از حد از آن استفاده می کنم و فکر می کنم دیگران نیز زیاد از آن استفاده می کنند.

Alisha: Yeah, that's one that I actually recognize I have heard you use that.

علیشا: آره، من واقعاً متوجه شدم که شنیده ام شما از آن استفاده می کنید.

Not specifically just today but just in general in the time that I've known you.

نه به طور خاص فقط امروز، بلکه به طور کلی در زمانی که شما را می شناسم.

You use “sure” a lot.

شما از "حتما" زیاد استفاده می کنید.

But, you always say it in a very upbeat way, though, like to show that you're listening.

اما، شما همیشه آن را به شیوه‌ای بسیار خوش‌بینانه می‌گویید، هرچند، دوست دارید نشان دهید که دارید گوش می‌دهید.

Davey: “Sure.”

دیوی: "حتما."

Alisha: You go, “Sure!

علیشاه: تو برو، «مطمئنا!

Sure.”

مطمئن."

Davey: I'm saying it now and I'm nodding, I'm not doing it ironically.

دیوی: الان دارم میگم و سر تکون میدم، از روی کنایه این کار رو نمیکنم.

I got my natural thing, I bring that you'll the natural way I want to respond is to just

من چیز طبیعی خودم را فهمیدم، می‌آورم که شما به روش طبیعی که می‌خواهم پاسخ دهید این است که فقط

say, “Sure.”

بگویید: "حتما."

Alisha: Sure.

علیشا: حتما.

Because it feels good, it’s comfortable.

چون حس خوبی دارد، راحت است.

It’s become a habit.

تبدیل به عادت شده است

These are words we use too much just like I've been saying the word, “like.”

اینها کلماتی هستند که ما بیش از حد از آنها استفاده می کنیم، درست همانطور که من کلمه "مانند" را گفته ام.

I can't stop.

نمی توانم متوقف شوم.

Davey: When I say, “sure,” I'm trying to assure you that I’m listening.

دیوی: وقتی می گویم، "حتما"، سعی می کنم به شما اطمینان دهم که دارم گوش می دهم.

Alisha: Aah.

علیشاه: آها.

Davey: So…

دیوی: پس...

Alisha: I see.

علیشا: می بینم.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

Alisha: I see.

علیشاه: می بینم.

Great.

عالی.

Totally.

کاملا.

Alright.

بسیار خوب.

And, “totally” is my next word.

و "کاملا" کلمه بعدی من است.

“Totally” is another word that I overuse and I know some Americans overuse as well.

"کاملا" کلمه دیگری است که من بیش از حد از آن استفاده می کنم و می دانم که برخی از آمریکایی ها نیز بیش از حد از آن استفاده می کنند.

“Totally” is a word that we use in the same way as we would use a word like “really”

"کلا" کلمه ای است که ما از آن به همان شیوه ای استفاده می کنیم که از کلمه ای مانند "واقعا"

or “very” or “so.”

یا "خیلی" یا "خیلی" استفاده می کنیم.

It's an emphasis word, “Yeah, totally.”

این یک کلمه تاکیدی است، "بله، کاملا".

Another agreement word, “Yeah, totally.”

یک کلمه توافقی دیگر، "بله، کاملا".

That “O” sound gets sort of opened up a bit.

صدای "O" کمی باز می شود .

“Totally, yeah, totally.”

"در کل، بله، کاملا."

So, it's a bit different from “definitely.”

بنابراین، کمی با "قطعا" متفاوت است.

“Definitely” has that finality to it, sort of that endpoint.

"قطعا" این پایان را دارد، به نوعی همان نقطه پایانی.

But, “totally” sounds like, “let's continue the conversation.

اما، "کاملا" به نظر می رسد، "بیایید گفتگو را ادامه دهیم.

Yeah, totally.

بله، کاملا.

I know right, yeah.”

من درست می دانم، بله.»

Davey: “This is totally awesome.”

دیوی: "این کاملاً عالی است."

Alisha: Mm-hmm.

علیشا: مممم.

“This is totally awesome.”

"این کاملاً عالی است."

So, totally is another one that I think Americans overuse.

بنابراین، کاملاً یکی دیگر از مواردی است که من فکر می کنم آمریکایی ها بیش از حد از آن استفاده می کنند.

I think these words, too, are also maybe not only used by young people but tend to be overused

من فکر می کنم این کلمات نیز ممکن است نه تنها توسط جوانان استفاده شود بلکه

more so by young people.

بیشتر توسط جوانان استفاده می شود.

Davey: I think you’re right.

دیوی: فکر می کنم حق با شماست.

Alisha: I would say, perhaps.

علیشاه: من می گویم، شاید.

Davey: I agree with you.

دیوی: من با شما موافقم.

Alisha: So…

آلیشا: پس...

Davey: Yeah, but, no, I think maybe all generations overuse certain words but that's a good point.

دیوی: بله، اما، نه، من فکر می کنم شاید همه نسل ها از کلمات خاصی بیش از حد استفاده کنند، اما این نکته خوبی است.

I think maybe young people overuse certain words and older generations might overuse

من فکر می‌کنم ممکن است جوانان در استفاده بیش از حد از برخی کلمات و نسل‌های قدیمی‌تر از کلمات مختلف بیش از حد استفاده

different words.

کنند.

So, my next word is, “yeah, no…”

بنابراین، کلمه بعدی من این است، "بله، نه..."

“No, yeah…”

"نه، بله..."

And, gosh, how do we use this word?

و خدا، چگونه از این کلمه استفاده کنیم؟

I mean we use this expression a lot I think kind of noncommittally.

منظورم این است که ما از این عبارت زیاد استفاده می کنیم، به نظر من به نوعی غیر تعهدی.

If someone asks us a question or makes a statement and you sort of a slightly agree or slightly

اگر کسی از ما سوالی بپرسد یا بیانیه ای داشته باشد و شما تا حدودی موافق یا کمی

disagree, you say, “Yeah, no…”

مخالف باشید، می گویید، "آره، نه..."

“No, yeah…”

"نه، آره..."

I think the word that comes next that's where the meaning is.

فکر می کنم کلمه ای که بعدا می آید معنایش همین است.

Alisha: Right.

علیشاه: درسته.

Davey: So, if I say, “Yeah, no…”

دیوی: بنابراین، اگر بگویم، "آره، نه..."

I'm really saying no.

واقعاً نه می گویم.

Alisha: Really?

علیشاه: واقعا؟

Davey: I think so.

دیوی: من اینطور فکر می کنم.

Alisha: I’m trying to think of how I use that expression.

علیشا: سعی می کنم به این فکر کنم که چگونه از این عبارت استفاده می کنم.

This also feels like a little bit of a filler where I can't make a decision.

این نیز کمی پرکننده است که نمی توانم تصمیمی بگیرم.

It's like the equivalent of “maybe” for me.

برای من معادل "شاید" است.

Davey: Okay.

دیوی: باشه.

Alisha: So, if someone says, for example, “Are you going to a barbecue this weekend?”

علیشاه: خب، اگر کسی مثلاً بگوید: «این آخر هفته می‌روی کباب؟»

“Yeah, no, I don’t know.

«آره، نه، نمی‌دانم.

Maybe I'm sort of thinking.

شاید یه جورایی دارم فکر میکنم

That's my thought process coming out in my words, I suppose.

فکر می کنم این روند فکری من است که در کلمات من ظاهر می شود.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

But, if you said that, if I heard you say, “Yeah, no…”

اما، اگر این را می گفتی، اگر می شنیدم که گفتی: «آره، نه…»

If I invited you to a barbecue and you said, “Yeah, no…”

اگر شما را به کباب دعوت می کردم و می گفتید: «آره، نه...»

I would assume that you're not coming.

فرض می کنم که نمی آیی.

Alisha: That's probably true.

علیشا: این احتمالاً درست است.

Well, I probably wouldn't say that to the person who invited me.

خوب، من احتمالاً این را به کسی که من را دعوت کرده است، نمی گویم.

I guess-- maybe it is different.

من حدس می زنم - شاید متفاوت باشد.

Why would I use--when do you use, “Yeah, no…?”

چرا من استفاده کنم - چه زمانی از "آره، نه..." استفاده می کنید؟

Davey: When I'm thinking but I think the word that I end on is the way that I'm leaning.

دیوی: وقتی دارم فکر می‌کنم، اما فکر می‌کنم کلمه‌ای که به آن پایان می‌دهم، روشی است که به آن تکیه می‌کنم.

Alisha: Ah, I see.

علیشاه: آه، می بینم.

I used that actually when somebody pitches me a suggestion and I definitely am not going

من از آن در واقع زمانی استفاده کردم که کسی پیشنهادی به من می‌دهد و قطعاً این کار را نمی‌کنم

to do that.

.

When someone says, “Hey, Alisha, do you want to go skydiving in an hour?”

وقتی یکی میگه هی علیشاه میخوای یه ساعت دیگه چتربازی کنی؟

I'll be like, “Yeah, no.”

من اینگونه خواهم گفت: "آره، نه."

Davey: Ah.

دیوی: آه.

That's I think the intonation then.

من فکر می کنم لحن پس از آن این است.

The way that you say it makes a lot of difference.

روشی که شما می گویید خیلی فرق می کند.

Alisha: “Yeah, no.”

علیشا: "آره، نه."

The “yeah” shows that I have heard that and the “no,” the emphatic “no,” says

"بله" نشان می دهد که من آن را شنیده ام و "نه"، "نه" تاکیدی، به

no way.

هیچ وجه نمی گوید.

Davey: Yeah, that’s true.

دیوی: بله، این درست است.

Alisha: That's an emphasis thing.

علیشاه: این یک چیز تاکیدی است.

Davey: “Yeah, no.”

دیوی: "آره، نه."

Alisha: “Yeah, no.”

علیشا: "آره، نه."

Davey: Definitely not.

دیوی: قطعا نه.

Alisha: Mm-hmm.

علیشا: مممم.

With the emphasis there.

با تاکید وجود دارد.

“Yeah, no.”

"آره، نه."

I guess so the ending of that really indicates the true feeling of the person.

حدس می‌زنم که پایان آن واقعاً نشان‌دهنده احساس واقعی شخص است.

Davey: I think it's how you say it.

دیوی: فکر می کنم این طوری است که شما می گویید.

Alisha: Okay.

علیشا: باشه.

Davey: More than anything.

دیوی: بیش از هر چیزی.

Alisha: Okay.

علیشا: باشه.

Good one.

یکی خوبه

Alright, I'll go on to another one.

باشه برم سراغ یکی دیگه

I'll go with this one.

من با این یکی میرم

I think people of many generations use this word a lot, the phrase is “oh, my god.”

من فکر می کنم مردم نسل های زیادی از این کلمه زیاد استفاده می کنند، عبارت "اوه، خدای من" است.

And, I hear people who aren't even native English speakers use this word.

و، من می شنوم که افرادی که حتی انگلیسی زبان مادری نیستند از این کلمه استفاده می کنند.

It's overused among American English speakers.

در میان انگلیسی زبانان آمریکایی بیش از حد از آن استفاده می شود.

I guess, we, too, we will just drop the “oh, my” and just like “god!” as sort of

حدس می‌زنم، ما نیز فقط «اوه، من» را کنار می‌گذاریم و درست مثل «خدا»! به عنوان

an expression of frustration.

نوعی ابراز ناامیدی

But, “oh, my god” is used for surprise at any level.

اما، "اوه، خدای من" برای تعجب در هر سطحی استفاده می شود.

It can be a small thing or a big thing.

این می تواند یک چیز کوچک یا یک چیز بزرگ باشد.

I've seen people at weddings or people who are watching weddings go, “Oh, my god.

من دیده ام که در عروسی ها یا افرادی که عروسی را تماشا می کنند، می گویند: «اوه، خدای من.

It's so beautiful.”

خیلی زیباست.»

Or, it can be a small thing too, “Oh, my god.

یا، می تواند یک چیز کوچک نیز باشد، «اوه، خدای من.

I can't believe you got me flowers.”

من نمی توانم باور کنم که تو برای من گل آوردی.»

There's just a range of emotions that can be applied to “oh, my god.”

فقط طیف وسیعی از احساسات وجود دارد که می توان در مورد "اوه، خدای من" اعمال کرد.

Davey: That’s true.

دیوی: این درست است.

Alisha: But they don't have to be positive they can be negative as well.

علیشاه: اما آنها نباید مثبت باشند، بلکه می توانند منفی هم باشند.

You know?

میدونی؟

Davey: Yes, I agree.

دیوی: بله، موافقم.

“Oh, my god.

"اوه خدای من.

Alisha, how could you?

علیشا چطور تونستی

Alisha: I'm very sorry.

علیشا: خیلی متاسفم.

So, using “oh, my god.”

بنابراین، از "اوه، خدای من" استفاده کنید.

I think that's why “oh, my god” is overused because there are so many different situations

من فکر می‌کنم به همین دلیل است که «اوه، خدای من» بیش از حد استفاده می‌شود، زیرا موقعیت‌های مختلفی وجود دارد

where we can use it.

که می‌توانیم از آن استفاده کنیم.

Davey: That's a good point.

دیوی: این نکته خوبی است.

Alisha: Any sort of like--for anything--I used “like.”

آلیشا: هر نوع مانندی - برای هر چیزی - من از "مانند" استفاده کردم.

Laughing at myself.

به خودم میخندم

For any sort of variation in emotion, we can use “oh, my god” to describe that.

برای هر نوع تنوع در احساسات، می توانیم از "اوه، خدای من" برای توصیف آن استفاده کنیم.

“Oh, my god.

"اوه خدای من.

Did you hear about what happened yesterday?”

شنیدی دیروز چه اتفاقی افتاد؟»

Or, “Oh, my god.

یا، "اوه، خدای من.

I lost my car.”

ماشینم را گم کردم.»

What?

چی؟

I don't know what to do with my car.

نمیدونم با ماشینم چیکار کنم

That's probably--that is a situation though that should warrant--you should use something,

این احتمالاً - این وضعیتی است که باید تضمین کند - شما باید از چیزی

perhaps, stronger than “Oh, my god.

، شاید قوی تر از «اوه، خدای من» استفاده کنید.

I lost my car.”

ماشینم را گم کردم.»

Like, if at that moment, I don't know in what situation you're in where you lose your car.

مثلاً اگر در آن لحظه، من نمی دانم در چه موقعیتی هستید که ماشین خود را گم می کنید.

Davey: Big parking garage?

دیوی: پارکینگ بزرگ؟

Alisha: Could be or maybe the car is towed.

علیشاه: شاید ماشین یدک‌کش شده باشد.

I don't know.

من نمی دانم.

“Oh, my god.

"اوه خدای من.

I lost my car.”

ماشینم را گم کردم.»

Davey: Or it looks like all the other cars.

دیوی: یا شبیه همه ماشین های دیگر است.

Alisha: Maybe.

علیشاه: شاید.

But, in a serious situation like that, perhaps, your initial reaction can be, “Oh, my god.

اما، در یک موقعیت جدی مانند آن، شاید واکنش اولیه شما می تواند این باشد: "اوه، خدای من.

I lost my car.”

ماشینم را گم کردم.»

But then, there's got to be some other higher level of shock or surprise you need to use.

اما پس از آن، باید سطح بالاتر دیگری از شوک یا غافلگیری وجود داشته باشد که باید از آن استفاده کنید.

Davey: Yeah.

دیوی: آره.

Alisha: Most people don't apply.

علیشاه: اکثر مردم درخواست نمی کنند.

Davey: “Oh, my god.”

دیوی: "اوه، خدای من."

“OMG!”

"آه خدای من!"

But, I don't know what’s—

اما، نمی‌دانم چیست-

Alisha: Well, above that would probably be--we're getting into curse word territory that would

آلیشا: خب، احتمالاً بالاتر از آن--ما وارد قلمرو کلمه نفرین می‌شویم

be…

که…

Davey: Mm-hmm.

دیوی: ممممم.

It's a different video.

این یک ویدیو متفاوت است.

Alisha: Right.

علیشاه: درسته.

But, “oh, my god,” especially with that intonation, “oh, my god.”

اما، "اوه، خدای من"، به خصوص با آن لحن، "اوه، خدای من."

“Oh, my god,” as well.

"اوه، خدای من،" همینطور.

There are so many different things we can do there.

کارهای بسیار متفاوتی وجود دارد که می توانیم در آنجا انجام دهیم.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

I've been trying really hard not to say “sure” and it's difficult.

من خیلی تلاش کرده ام که «مطمئن» نگویم و این سخت است.

Alisha: Seriously?

علیشاه: جدی؟

“Seriously” is my last word.

"جدی" آخرین حرف من است.

“Seriously” is another one of those versatile words.

"به طور جدی" یکی دیگر از آن کلمات همه کاره است .

Davey: Uh-huh.

دیوی: اوه ها.

Alisha: Where you can use it…

آلیشا: کجا میتونی ازش استفاده کنی...

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

Alisha: …to agree with somebody.

علیشاه:...با کسی موافقم.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

Alisha: You can use it to agree with somebody or you can use it to question somebody like,

علیشاه: می‌توانید از آن برای توافق با کسی استفاده کنید یا می‌توانید از آن برای سؤال کردن از کسی استفاده کنید، مانند

“Seriously?

«جدی؟

Are you saying ‘sure’ this many times in the video.”

آیا این را بارها در ویدیو می گویید "مطمئن "؟

“Seriously” or just, “Seriously,” in terms of “Yes, I agree with you.”

"جدی" یا فقط، "جدی" از نظر "بله، من با شما موافقم."

“Seriously, I know right.”

"جدی، من درست می دانم."

So, some of these words that we've talked about today, we can actually combine to make

بنابراین، برخی از این کلماتی که امروز در مورد آنها صحبت کردیم، در واقع می‌توانیم با هم ترکیب کنیم تا

sentences.

جمله بسازیم.

You will hear the native speakers use that.

خواهید شنید که زبان مادری از آن استفاده می کنند.

I'm going to lead off with like because I've been saying it this entire episode.

من با لایک شروع می‌کنم چون تمام این قسمت را گفته‌ام.

So, if you hear a native speaker say something like this, “Like, oh, my god.

بنابراین، اگر می شنوید که یک زبان مادری چیزی شبیه به این می گوید: «اوه، خدای من.

Totally.”

کاملا."

This is an emphatic agreement phrase.

این یک عبارت توافق تاکیدی است.

“Like, oh, my god.

"مثل، اوه، خدای من.

Totally.”

کاملا."

“Like, oh, my god.

"مثل، اوه، خدای من.

Definitely.”

قطعا.”

These are expressions that we use to agree, to strongly agree.

اینها عباراتی هستند که ما برای موافقت، برای موافقت شدید از آنها استفاده می کنیم .

What?

چی؟

Did I do something wrong?

من کار اشتباهی انجام دادم؟

Davey: No, it's funny.

دیوی: نه، خنده دار است.

Alisha: It's true, though, right.

علیشا: درست است، اما، درست است.

Davey: It’s true.

دیوی: درست است.

It’s totally true.

کاملا درسته

Alisha: We just do that.

علیشاه: ما همین کار را می کنیم.

Davey: You’re absolutely right.

دیوی: کاملاً حق با شماست.

Alisha: Or, we can we can put it in a different order.

علیشاه: یا، می توانیم آن را به ترتیب دیگری قرار دهیم .

“Like, seriously.

"مثل، جدی.

Oh, my god.”

اوه خدای من."

We can totally—oh, my god!

ما کاملاً می توانیم - اوه، خدای من!

We can totally do it.

ما کاملاً می توانیم آن را انجام دهیم.

It is absolutely a thing.

کاملاً یک چیز است.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

Alisha: Alright.

علیشا: باشه.

Can you do it?

آیا میتوانید آن را انجام دهید؟

Can you add anything?

می توانید چیزی اضافه کنید؟

Davey: Well, mine are kind of one-off but stick an “awesome” at the end of any of

دیوی: خب، مال من به نوعی یکباره است، اما در پایان هر یک از آنها یک "عالی" است

those.

.

Alisha: Oh, “Like, seriously, awesome.

علیشاه: اوه، "به طور جدی، عالی است.

Oh, my god.”

اوه خدای من."

So, all of these words.

بنابراین، همه این کلمات.

This is an actual sentence.

این یک جمله واقعی است.

I'm sure.

من مطمئن هستم.

That’s been said.

این گفته شده است.

Davey: Yeah.

دیوی: آره.

Alisha: But, these are real sentences.

علیشاه: اما اینها جملات واقعی هستند.

These are real things people say.

اینها چیزهای واقعی است که مردم می گویند.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

Alisha: I don't have any more hands otherwise I would put something else.

علیشاه: من دیگه دست ندارم وگرنه یه چیز دیگه میذارم.

But, these are all just ways to emphasize, these are all words that are just emphasis

اما، اینها همه فقط راه هایی برای تأکید هستند، اینها همه کلماتی هستند که فقط کلمات تأکیدی هستند

words that native English speakers, specifically, American English speakers will use.

که انگلیسی زبانان بومی، به ویژه انگلیسی زبانان آمریکایی از آنها استفاده خواهند کرد.

So, as you can see, it's easy.

بنابراین، همانطور که می بینید، آسان است.

It's really easy to mix and match them and there's not really that much change in meaning.

ترکیب و تطبیق آنها واقعاً آسان است و واقعاً تغییر چندانی در معنی وجود ندارد.

Davey: No, yeah, I agree with you.

دیوی: نه، بله، من با شما موافقم.

Tried that.

آن را امتحان کرد.

It didn't feel right.

حس درستی نداشت

I'm going to stick with my “sure.”

من به "مطمئن" خود ادامه خواهم داد.

I'm staying with my “sure.”

من با "مطمئن" خود می مانم.

Staying with “sure.”

ماندن با "حتما"

Alisha: Alright.

علیشا: باشه.

Sounds good to me.

به نظر من خوب است.

Davey: It's got me this far.

دیوی: من را تا اینجا رسانده است.

Alisha: Indeed.

علیشاه: واقعاً.

I'm overusing “indeed,” lately.

من اخیراً در حال استفاده بیش از حد از "در واقع" هستم.

I don't know what's gotten into me with that.

نمی دانم چه بلایی سرم آمده است.

I like “indeed.”

من "واقعا" را دوست دارم.

Davey: Okay.

دیوی: باشه.

Alisha: But, that's just me.

علیشاه: اما این فقط من هستم.

Davey: Yeah, use it.

دیوی: آره، استفاده کن.

Rock it.

آن را تکان دهید.

Alisha: Rocking the “indeed,” definitely.

علیشاه: "واقعا" را تکان می دهم، قطعا.

Davey: Sure.

دیوی: حتما.

Alisha: Okay, let's wrap it up before we destroy each other.

علیشاه: باشه بیا قبل از اینکه همدیگه رو نابود کنیم ببندیم .

So, those are actually quite a few words that Americans overuse.

بنابراین، اینها در واقع چند کلمه هستند که آمریکایی ها بیش از حد از آنها استفاده می کنند.

That was really fun to talk about and now, I'm extremely self-conscious about my speech.

صحبت کردن در مورد آن واقعاً سرگرم کننده بود و اکنون، من به شدت نسبت به سخنرانی خود هوشیار هستم.

That was a lot of fun.

خیلی خوش گذشت.

Maybe you've noticed some other things that we say a little bit too much.

شاید شما به چیزهای دیگری توجه کرده باشید که ما کمی بیش از حد می گوییم.

Like, I've noticed I say, “I see,” or, no, I say, “let's see” too much, often

مثلاً، متوجه شده ام که می گویم، "می بینم"، یا، نه، می گویم "بیایید ببینیم" بیش از حد، اغلب

times as well, too.

اوقات نیز همینطور.

But, if there's something that you have noticed Americans use too much or if there's a word

اما، اگر متوجه شده اید که آمریکایی ها از چیزی بیش از حد استفاده می کنند یا اگر کلمه ای وجود دارد

that you know you use too much in your speech, let us know in a comment.

که می دانید بیش از حد در سخنرانی خود استفاده می کنید، در یک نظر به ما اطلاع دهید.

It’d be fun to compare too.

مقایسه کردن هم جالب خواهد بود

Thanks very much for watching this episode of English Topics.

از تماشای این قسمت از موضوعات انگلیسی بسیار متشکرم.

If you liked the video, please make sure to give it a thumbs up and subscribe to the channel

اگر ویدیو را دوست داشتید، لطفاً حتماً آن را تأیید کنید و اگر قبلاً آن را نداشته‌اید در کانال عضو شوید

if you haven't already.

.

Also, check us out at EnglishClass101.com for other good stuff to study.

همچنین، برای سایر مطالب خوب برای مطالعه، ما را در EnglishClass101.com بررسی کنید.

Thanks very much and we'll see you again soon. Bye-bye.

خیلی ممنون و به زودی دوباره شما را خواهیم دید. خداحافظ.