English Topics - Scary Stories

Want to speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود به زبان انگلیسی واقعی صحبت کنید ؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید .

Alisha: Hi, everybody. My name is Alisha. Today, I am joined again by…

علیشا: سلام به همه. اسم من علیشاه است. امروز، دوباره به من ملحق شد…

Michael: Michael. Hello!

مایکل: مایکل. سلام!

Alisha: And today, in a special Halloween episode of English Topics, we're going to

علیشا: و امروز، در قسمت ویژه هالووین از موضوعات انگلیسی، قرار

be talking about English Scary Stories.

است در مورد داستان های ترسناک انگلیسی صحبت کنیم.

So, let's begin.

بنابراین، بیایید شروع کنیم.

Each of us have prepared a few things.

هر کدام از ما چند چیز را آماده کرده ایم.

Particularly, things that scared us when we were kids, I think.

به خصوص چیزهایی که در دوران کودکی ما را می ترساند ، فکر می کنم.

But, maybe there are some things that still scare us today.

اما، شاید برخی چیزها هنوز هم ما را می ترساند.

I don't know.

من نمی دانم.

Before we start, how are you for scary stories?

قبل از شروع، داستان های ترسناک را چگونه دوست دارید؟

Do they bother you?

آیا آنها شما را اذیت می کنند؟

Do they get to you as an adult now?

آیا آنها در حال حاضر به شما به عنوان یک بزرگسال می آیند؟

Michael: Mm.

مایکل: مم

Not really.

نه واقعا.

But, it's not, trying to be macho like, “Oh, I'm not scared.”

اما، اینطور نیست، تلاش می‌کنم مثل «اوه، من نمی‌ترسم».

When I watch scary movies, I get really scared and get really into it.

وقتی فیلم های ترسناک تماشا می کنم، واقعا می ترسم و واقعاً وارد آن می شوم.

Not “gore” as much.

نه آنقدرها "غر"

Gore, I don't care about.

گور، برام مهم نیست

I grew up with violent video games, that kind of stuff.

من با بازی های ویدیویی خشن بزرگ شدم، از این جور چیزها.

That doesn't faze me.

این من را نگران نمی کند.

Internet, you see all sorts of crazy stuff but like when it's psychological, I get into

اینترنت، انواع چیزهای دیوانه کننده را می بینید، اما مانند زمانی که روانی است، وارد

it and it stays with me, then I get scared.

آن می شوم و با من می ماند، سپس می ترسم.

But stories, I don't know, it's tough to be scared by story.

اما داستان ها، نمی دانم، ترسیدن از داستان سخت است.

I think I'm spoiled now.

فکر کنم الان خراب شدم

So, a story?

بنابراین، یک داستان؟

I don't know.

من نمی دانم.

I mean when's the last time someone told you a story and you got really into it and like—

منظورم این است که آخرین باری که کسی برایت داستانی تعریف کرد کی بود که تو واقعاً وارد آن شدی و دوست داشتی-

Alisha: Ah, just hearing the story?

علیشا: آه، تازه داستان را شنیدی؟

Michael: Yeah, just imagining.

مایکل: آره، فقط تصور می کنم.

Alisha: Probably get a little bit dark but when someone tells me about something really

آلیشا: احتمالاً کمی تاریک می‌شود، اما وقتی کسی به من در مورد اتفاقی واقعا

shocking that happened to them, not so much a ghost story but it's something scary that

تکان‌دهنده می‌گوید که برای او اتفاق افتاده است، نه آنقدر که یک داستان ارواح است، بلکه چیزی ترسناک است که

happened to them in real life.

در زندگی واقعی برای آنها اتفاق افتاده است.

Then I feel shocked.

سپس احساس شوکه می کنم.

But, when you're watching a scary movie, do you--?

اما، وقتی در حال تماشای یک فیلم ترسناک هستید، آیا...

I'm really bad with scary movies.

من واقعا با فیلم های ترسناک بد هستم.

I hide or I like to turn off the sound or turn all the lights in my house or I cry sometimes.

پنهان می شوم یا دوست دارم صدا را خاموش کنم یا تمام چراغ های خانه را روشن کنم یا گاهی گریه می کنم.

I can't handle scary at all.

من اصلا نمی توانم ترسناک را تحمل کنم.

Scary movies?

فیلم ترسناک؟

Nope.

جواب منفی.

Michael: Really.

مایکل: واقعا.

Alisha: They're fun to a point but then I can't watch them.

علیشاه: آنها تا حدی سرگرم کننده هستند اما من نمی توانم آنها را تماشا کنم.

Okay.

باشه.

Well with that in mind maybe…

خوب با در نظر گرفتن این شاید...

Michael: Anyways, so—

مایکل: به هر حال،

Alisha: Alright.

پس- آلیشا: باشه.

I'll start off.

من شروع می کنم

I went very generic with mine.

من خیلی کلی با خودم رفتم.

The first one, again, this is something from childhood.

اولین مورد، دوباره، این چیزی از دوران کودکی است.

For me, “The Boogieman.”

برای من "بوگیمن" است.

The Boogieman is sort of a generic, it's a word that parents would use with kids, I think,

Boogieman به نوعی کلی است، این کلمه ای است که والدین با بچه ها استفاده می کنند، فکر می کنم

just for the bad guy.

فقط برای پسر بد.

So, Boogieman--if the child is misbehaving or maybe they're supposed to go to bed, they’re

بنابراین، بوگیمن - اگر کودک بدرفتاری می‌کند یا شاید قرار است به رختخواب برود،

off being mischievous or whatever.

شیطنت می‌کند یا هر چیز دیگری.

Maybe mom or dad would say, “The Boogieman will get you.”

شاید مامان یا بابا بگویند: "بوگیمن شما را خواهد گرفت."

Or “Watch out for the Boogieman.”

یا «مراقب بوگیمن باش».

The Boogieman is just a catch-all term for a bad guy or somebody bad, some bad monster

Boogieman فقط یک اصطلاح فراگیر برای یک آدم بد یا یک آدم بد، یک موجود هیولایی بد

creature.

است.

So, if there wasn't a specific name for the monster, a specific name for the bad guy or

بنابراین، اگر نام خاصی برای هیولا، نام خاصی برای آدم بد یا

the bad person, you could just call it the Boogieman.

شخص بد وجود نداشت، می‌توانید آن را Boogieman بنامید.

And it was adequately scary, I think, for most kids.

و به نظر من برای بیشتر بچه ها به اندازه کافی ترسناک بود .

Did you—?

آیا تو-؟

Michael: Yeah, everybody knows the Boogieman.

مایکل: آره، همه بوگیمن را می شناسند.

And I think that's true, it’s just kind of a catch-all, archetype monster.

و من فکر می کنم این درست است، این فقط یک هیولای کهن الگو است.

But, I think, for most families, at least I never knew anybody who said the Boogieman

اما، من فکر می‌کنم، برای اکثر خانواده‌ها، حداقل من هرگز کسی را نمی‌شناختم که بوگیمن را بگوید: «

blah, blah, blah, blah.

بله، بل، بل، بلا، بلا».

You see it in movies when people talk about monsters they say, “the Boogieman.”

شما آن را در فیلم‌ها می‌بینید وقتی مردم درباره هیولاها صحبت می‌کنند و می‌گویند: «بوگیمن».

It's kind of when you're just trying to think of a name for a person and you're “Joe”

زمانی است که شما فقط سعی می کنید نامی برای یک شخص در نظر بگیرید و "جو"

or “John.”

یا "جان" هستید.

It's just kind of a name.

این فقط نوعی نام است.

But, for me, as a kid, or if there are monsters, it was, “The blah, blah, blah monster under

اما، برای من، به عنوان یک بچه، یا اگر هیولا وجود داشته باشد، این بود: "هیولا، بلا، بلا، هیولا زیر

your bed.”

تختت."

It would have a specific the--that forest or the closet ghost or whatever.

آن جنگل یا شبح کمد یا هر چیز دیگری خواهد داشت.

Something like that.

یه چیزی شبیه اون.

I don't know.

من نمی دانم.

Just for an example, it would be a specific monster like this, I think--I never had anybody

فقط به عنوان مثال ، من فکر می کنم یک هیولای خاص مانند این است - هرگز کسی

actually tell me the Boogieman was going to get me.

به من نگفت که بوگیمن می خواهد مرا بگیرد.

I would just see it movies and you just see it when I'm talking about—

من فقط فیلم‌های آن را می‌دیدم و شما وقتی در موردش صحبت می‌کنم آن را می‌بینید-

Alisha: Maybe that’s true.

آلیشا: شاید این درست باشد.

I don't know.

من نمی دانم.

I feel maybe that's true.

احساس می کنم شاید این درست باشد.

It's maybe more in movies and it is actual parental child conversations.

شاید بیشتر در فیلم‌ها باشد و صحبت‌های واقعی والدین کودک است.

Michael: But, at least nowadays, I don't know.

مایکل: اما، حداقل امروزه، من نمی دانم.

Maybe back in the day.

شاید در همان روز.

This one was an urban myth that was one of the only ones that I was told and it scared

این یک اسطوره شهری بود که یکی از تنها اسطوره هایی بود که به من گفته شد و من را خیلی ترساند

me so bad, is “Bloody Mary.”

، "مری خونین".

So, not the drink, but Bloody Mary, I wasn't sure if it should be capitalized or not.

بنابراین، نه نوشیدنی، بلکه ماری خونین، مطمئن نبودم که باید با حروف بزرگ نوشته شود یا نه.

I don't know if it's—

نمی دانم اینطور است یا نه-

Michael: Oh!

مایکل: اوه!

Alisha: Samesies!

علیشاه: سامسیس!

Michael: Samesies.

مایکل: سامزیس.

Did you do it?

آیا شما آن را انجام دادید؟

So—

پس-

Alisha: No!

علیشاه: نه!

I was too scared.

من خیلی ترسیده بودم.

Please explain what is Bloody Mary.

لطفا توضیح دهید مریم خونی چیست؟

Michael: So, Bloody Mary, I remember this in elementary.

مایکل: پس، ماری خونین، من این را در ابتدایی به یاد دارم .

There's a vivid memory and I remember most things back in elementary.

یک خاطره زنده وجود دارد و من بیشتر چیزها را در دوره ابتدایی به یاد می آورم.

But, me and my friends are sitting there in the hallway in between the classes and they're

اما، من و دوستانم در راهرو بین کلاس ها نشسته ایم و می

like, “If you go in the bathroom, turn off all the lights, look in the mirror and say,

گویند: "اگر به حمام رفتی، همه چراغ ها را خاموش کن، به آینه نگاه کن و

‘Bloody Mary,’ three times.

سه بار بگو: "مریم خونی" .

Then she'll appear and she'll get you.”

سپس او ظاهر می شود و شما را خواهد گرفت.»

And, I don't remember the backstory.

و من داستان پس زمینه را به خاطر ندارم.

It was just some dead woman.

فقط یه زن مرده بود

I think this comes from a long time ago like Queen Mary.

فکر می‌کنم این مثل ملکه مری از زمان‌های دور می‌آید .

But, at the time, as a kid, it was just a scary old lady or something and I saw her.

اما، در آن زمان، به عنوان یک بچه، فقط یک پیرزن ترسناک یا چیزی شبیه به آن بود و من او را دیدم.

And, of course, it's just my own reflection, your eyes are playing tricks on you but I

و البته این فقط انعکاس خود منه، چشمات داره تورو بازی می کنه اما من

ran out the bathroom.

از دستشویی بیرون زدم.

I was so scared, heart-pumping, out of my chest.

من خیلی ترسیده بودم، از سینه ام بیرون زده بودم .

Alisha: Yup, yup.

علیشا: بله، بله.

Absolutely.

کاملا.

That was terrifying for me, too.

این برای من هم وحشتناک بود.

I never had the guts to do it.

من هرگز جرات انجام آن را نداشتم.

You actually did it?

تو واقعا انجامش دادی؟

Michael: Yeah.

مایکل: آره.

Alisha: I didn't.

علیشاه: نداشتم.

Michael: It was stupid for me to do it.

مایکل: انجام این کار برای من احمقانه بود.

I was so scary.

خیلی ترسناک بودم

I ran into the class.

دویدم داخل کلاس

Alisha: I never had the guts to.

علیشاه: من هرگز جرات این کار را نداشتم.

There were a couple times when I thought I would try or I thought I had the guts to do

چند بار بود که فکر می‌کردم تلاش می‌کنم یا فکر می‌کردم جرات انجام

it in a slumber party with my friends.

آن را در یک مهمانی خواب با دوستانم دارم.

But I'd get to the bathroom and all the lights would be off and I'm like, “Nope, this is

اما به دستشویی می‌رفتم و همه چراغ‌ها خاموش می‌شدند و می‌گویم: «نه، این

not happening.”

اتفاق نمی‌افتد».

And then I just leave.

و بعد من فقط می روم.

I just can't handle this stuff.

من فقط نمی توانم این چیزها را اداره کنم.

The other one that I thought of, that was similar to this and I think there's a movie

دیگری که به آن فکر کردم، شبیه این بود و فکر می‌کنم فیلمی

made out of it.

از آن ساخته شده است.

I don't know.

من نمی دانم.

It’s an urban legend but it was called “Candyman.”

این یک افسانه شهری است اما «آب نباتی» نام داشت.

It was a similar thing like you say, “Candyman” in the mirror a few times but in this case,

چیزی شبیه به این بود که شما چند بار در آینه می گویید "آب نبات" اما در این مورد،

it was a man who would appear behind you and then.

این مرد بود که پشت سر شما ظاهر می شد و سپس.

I don't know.

من نمی دانم.

Cut you or something.

بریدن تو یا چیزی

I picked a really generic one that's still sort of scary.

من یک مورد واقعاً عمومی را انتخاب کردم که هنوز هم به نوعی ترسناک است.

I just went with “Haunted Houses” and what I mean by haunted houses is in your childhood,

من فقط با "خانه های جن زده" رفتم و منظورم از خانه های جن زده در دوران کودکی شماست،

at least I imagine in American childhoods, there are often be around Halloween at a school

حداقل تصور می کنم در دوران کودکی آمریکایی ، اغلب در مدرسه یا خانه محله ای در حوالی هالووین وجود دارد

or at a neighborhood house.

.

Someone's house or someone's whole school will be transformed into just this scary,

خانه یک نفر یا کل مدرسه یک نفر فقط به این

scary place.

مکان ترسناک و ترسناک تبدیل می شود.

So, they'll hang up decorations, they'll turn off all the lights, there will be all this

بنابراین، آنها تزئینات را آویزان می کنند، همه چراغ ها را خاموش می کنند، این همه

sort of scary things to do.

چیز ترسناک برای انجام دادن وجود خواهد داشت.

The one that always really scared me was they would take a bowl of grapes essentially but

چیزی که همیشه واقعاً من را می ترساند این بود که یک کاسه انگور اساساً برمی داشتند، اما

they'd peel them and put them in and put them in a dark place so you couldn't see anything.

آنها را پوست می گرفتند و داخل آن می گذاشتند و در مکانی تاریک قرار می دادند تا شما چیزی را نبینید.

But they'd say, “Put your hand inside.”

اما آنها می گفتند: "دستت را بگذار داخل."

And then maybe the next one would be like cold spaghetti and they'd say, “This is

و بعد شاید بعدی مثل اسپاگتی سرد باشد و بگویند: "این

someone's eyeballs.”

کره چشم کسی است."

“This is someone's brains.”

"این مغز کسی است."

I could never handle that kind of thing or behind curtains, people will jump out.

من هرگز نمی توانستم از عهده چنین چیزهایی بر بیایم یا پشت پرده ها، مردم بیرون خواهند پرید.

Nope.

جواب منفی.

So, I still can't do that kind of thing.

بنابراین، من هنوز نمی توانم چنین کاری را انجام دهم.

It’s still terrifying to me, I won't do it.

هنوز هم برای من وحشتناک است، من این کار را نمی کنم.

Really.

واقعا

I'm really not good at scary at all.

من واقعاً اصلاً ترسناک نیستم.

Michael: I like haunted houses.

مایکل: من خانه های جن زده را دوست دارم.

I mean there was a couple we’d go to.

منظورم این است که زن و شوهری بودند که می‌رفتیم.

There was one of those in my neighborhood and I think it was abandoned.

یکی از آن ها در محله من بود و فکر می کنم متروکه بود.

I don't think anyone lived there.

فکر نمی کنم کسی آنجا زندگی کند.

We called it “the goat house” because everyone said all we'd see is a goat on the

ما آن را "خانه بز" نامیدیم، زیرا همه می گفتند که تنها چیزی که می بینیم یک بز در

area.

منطقه است.

I didn't live in like a farm area, it was a suburb.

من مثل یک منطقه مزرعه زندگی نمی کردم، یک حومه شهر بود.

So, it was really weird.

بنابراین، واقعاً عجیب بود.

And it was just once in a blue moon, there would just be a random goat in this plot of

و فقط یک بار در یک ماه آبی بود ، فقط یک بز تصادفی در این قطعه

land.

زمین وجود داشت.

Alisha: Okay.

علیشا: باشه.

Please tell me how you made a goat house scary.

لطفا به من بگویید چگونه یک خانه بز را ترسناک ساختید.

How is that scary?

چقدر ترسناک است؟

Michael: Yeah, it sounds stupid when I tell you guys but it was so creepy, man.

مایکل: آره، وقتی به شما می گویم احمقانه به نظر می رسد، اما خیلی وحشتناک بود، مرد.

Well, I'm going to kind of cheat and use this one.

خوب، من قصد دارم یک جورهایی تقلب کنم و از این یکی استفاده کنم .

This one scared me so much as a kid and I don't know if this is a universal or Western

این یکی از بچگی من را خیلی می ترساند و نمی دانم این یک چیز جهانی است یا

thing like in English movies is the “mannequin” or the “doll that's alive.”

وسترن مانند فیلم های انگلیسی «مانکن» یا «عروسکی که زنده است».

Right, that scared me so much.

درسته، این خیلی منو ترسوند.

I think once you see it, then you think it.

من فکر می کنم یک بار آن را می بینید، بعد به آن فکر می کنید.

Even the “Toy Story” because of the toys.

حتی "داستان اسباب بازی" به دلیل اسباب بازی ها.

It’s a happy movie but even that, it's in my imagination.

این یک فیلم شاد است، اما حتی این، در تخیل من است.

So, as a kid, I would just stare at my dolls and just kind of give them the skeptical eye.

بنابراین، به عنوان یک کودک، من فقط به عروسک هایم خیره می شدم و فقط به آنها نگاهی بدبین می کردم.

Are you alive?

زنده ای؟

And, I’d close my eyes and I'd do that and I try to catch him.

و چشمانم را می‌بستم و این کار را می‌کردم و سعی می‌کردم او را بگیرم.

“Chucky.”

"چاکی."

Alisha: Yeah, there are a few movies.

علیشا: آره، چند تا فیلم هست.

I think they were made at that time.

فکر می کنم در آن زمان ساخته شده اند.

It's like a killer doll or some inanimate object that would come to life and get you.

مثل یک عروسک قاتل یا یک جسم بی جان است که زنده می شود و شما را به دست می آورد.

That never got to me.

که هرگز به من نرسید.

What did get to me though was, I think, I saw that Jim Carrey movie, “The Truman Show.”

با این حال، چیزی که به ذهنم رسید این بود که، فکر می کنم، فیلم جیم کری، «نمایش ترومن» را دیدم.

There was that movie where the whole--it wasn't even meant to be a scary movie but just the

آن فیلمی وجود داشت که در آن کل - حتی قرار نبود یک فیلم ترسناک باشد، اما

whole life was not real and there were people watching around everything that you did.

تمام زندگی واقعی نبود و افرادی بودند که همه کارهایی که شما انجام می دادید را تماشا می کردند.

That made me paranoid for like a good 20 years.

این باعث شد تا 20 سال خوب پارانوئید باشم.

Michael: Amen, dude.

مایکل: آمین، رفیق.

I don't know if we talked about this before but that was the same thing that I would look.

نمی دانم قبلاً در مورد این موضوع صحبت کرده بودیم یا نه، اما این همان چیزی بود که من نگاه می کردم.

I'd be going to the bathroom and I'd be there's a hidden camera somewhere.

من به حمام می رفتم و یک دوربین مخفی در جایی وجود داشت.

This is like that movie you know--kid’s imaginations are too big.

این مثل آن فیلمی است که می دانید - تخیل بچه خیلی بزرگ است.

I think you see a movie, reality.

من فکر می کنم شما یک فیلم، واقعیت را می بینید.

And you hear a story, reality.

و شما یک داستان، واقعیت را می شنوید.

Alisha: That one's stuck with me for a really long time.

علیشاه: اون یکی خیلی وقته که با من گیر کرده .

I’d like a word with the people who made that movie.

من می خواهم با افرادی که آن فیلم را ساخته اند صحبت کنم.

I would like several words with them.

من چند کلمه با آنها می خواهم.

Anyway, you have one more, I think.

به هر حال، من فکر می کنم شما یکی دیگر دارید.

Michael: I do.

مایکل: من دارم.

Alisha: I can see it.

علیشاه: می توانم ببینم.

Michael: Well, this one's kind of lame but “la Chupacabra.”

مایکل: خوب، این یکی لنگ است اما "لا چوپاکابرا".

So, it's not really English but because at least in America, we're very close to Mexico,

بنابراین، واقعا انگلیسی نیست، اما چون حداقل در آمریکا، ما به مکزیک بسیار نزدیک

we have had a lot of Spanish influence.

هستیم، نفوذ اسپانیایی زیادی داشته ایم.

So, that's basically our story as well so I grew up hearing stories about this.

بنابراین، اساساً داستان ما نیز همین است، بنابراین من با شنیدن داستان‌هایی در این مورد بزرگ شدم.

It was a demon monster that would eat goats.

این یک هیولای شیطانی بود که بزها را می خورد.

Oh, men.

اوه مردان

Full circle, there we go.

دایره کامل، به آنجا می رویم.

This wasn't something that really scared me but this is one of the few urban legends that

این چیزی نبود که واقعاً من را بترساند، اما این یکی از معدود افسانه های شهری است که

I still heard and people still believed like Bigfoot or something like that.

هنوز شنیدم و مردم هنوز مانند پاگنده یا چیزی شبیه به آن را باور داشتند.

Alisha: This is a monster story, right.

علیشا: این یک داستان هیولا است، درست است.

It could eat small animals, he could eat kids or people, right.

این می تواند حیوانات کوچک را بخورد، او می تواند بچه ها یا مردم را بخورد، درست است.

Michael: But, they believed it.

مایکل: اما، آنها آن را باور کردند.

There's a lot of monsters that you're like, “That doesn't exist,” but--

هیولاهای زیادی وجود دارد که شما شبیه آنها هستید، "این وجود ندارد"، اما--

Alisha: But “Chupacabra” is one that's like, “Well there's some legitimate evidence

آلیشا: اما "Chupacabra" یکی از این هیولاها است، "خب شواهد

that there is a Chupacabra.”

قانونی وجود دارد که یک Chupacabra وجود دارد."

Michael: Yes, just like Bigfoot.

مایکل: بله، درست مثل پاگنده.

Alisha: A “Chupacabra” colony.

آلیشا: یک مستعمره "چوپاکابرا".

Okay.

باشه.

All right.

خیلی خوب.

That was actually a nice little, varied group of things that are scary especially for young

این در واقع یک گروه کوچک و متنوع از چیزها بود که مخصوصاً برای کودکان خردسال آمریکایی ترسناک است

American children.

.

Maybe if you have the guts, you can try Bloody Mary in the mirror.

شاید اگر جرات دارید، بتوانید Bloody Mary را در آینه امتحان کنید.

See how it goes for you.

ببینید برای شما چطور پیش می رود.

We're not responsible if anything bad happens to you, by the way.

اتفاقاً اگر اتفاق بدی برای شما بیفتد، ما مسئولیتی نداریم.

Alright.

بسیار خوب.

Great.

عالی.

So, maybe around Halloween you can think of a few of these and maybe try them on your

بنابراین، شاید در حوالی هالووین بتوانید به چند مورد از اینها فکر کنید و شاید آنها را روی دوستان خود امتحان کنید

friends, see how they react.

، ببینید آنها چگونه واکنش نشان می دهند.

That could be kind of fun.

این می تواند نوعی سرگرم کننده باشد.

Is there anything that you’d like to do to your friends around Halloween?

آیا کاری هست که بخواهید در حوالی هالووین با دوستان خود انجام دهید؟

Michael: Jump out and scare them.

مایکل: برو بیرون و آنها را بترسان.

Alisha: Yeah, that's a good one.

علیشا: آره، این یکی خوبه.

Michael: Drawn a blank.

مایکل: یک جای خالی کشید.

Alisha: Well, if all else fails just jump out and scare your friends this Halloween.

آلیشا: خوب، اگر همه چیز شکست خورد، فقط بپرید و دوستان خود را در این هالووین بترسانید.

Alright. Thank you very much for joining us for this episode of English Topics.

بسیار خوب. از اینکه در این قسمت از موضوعات انگلیسی با ما همراه بودید بسیار سپاسگزاریم .

We will see you again soon.

به زودی دوباره شما را خواهیم دید.

We have something else fun to talk about.

ما چیز جالب دیگری برای صحبت کردن داریم.

Bye.

خدا حافظ.