How to Properly Use IF and WHEN - Learn English Grammar

Want to speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود به زبان انگلیسی واقعی صحبت کنید ؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید .

Hi, everybody.

My name is Alisha and today, I'm going to talk about the difference between “if”

سلام به همه.

نام من عالیشاه است و امروز قصد دارم در مورد تفاوت بین "اگر"

and “when.”

و "وقتی" صحبت کنم.

Some of you have asked questions about this and I've noticed that some people make some

برخی از شما در این مورد سوال پرسیده اید و من متوجه شده ام که برخی از افراد

key and maybe dangerous mistakes between these two words.

بین این دو کلمه اشتباهات کلیدی و شاید خطرناکی مرتکب می شوند .

So, let's talk about when to use them.

بنابراین، بیایید در مورد زمان استفاده از آنها صحبت کنیم.

Okay, let's talk about “when” first.

خوب، بیایید ابتدا در مورد "چه زمانی" صحبت کنیم.

We use “when” when there's 100% certainty something is going to happen.

زمانی که 100% اطمینان داریم که قرار است اتفاقی بیفتد، از "وقتی" استفاده می کنیم.

For example, with travel plans, “when you arrive in the country,” or “when you get

برای مثال، با برنامه‌های سفر، «وقتی وارد کشور می‌شوید» یا «زمانی که

to my house,” for example, or, “when you register for classes.”

به خانه من می‌رسی» یا «وقتی برای کلاس‌ها ثبت‌نام می‌کنید».

So, 100% certainty something is going to happen.

بنابراین، مطمئناً 100٪ چیزی قرار است اتفاق بیفتد.

I've made a timeline here, as I like to do, on a timeline here, the image you can think

من یک جدول زمانی در اینجا ایجاد کرده ام، همانطور که دوست دارم انجام دهم، در یک جدول زمانی اینجا، تصویری که می توانید

about is that when, I've used a green line here, it's going to happen, it's definitely

در مورد آن فکر کنید این است که وقتی، من از یک خط سبز در اینجا استفاده کرده ام، این اتفاق خواهد افتاد، قطعاً

going to happen.

اتفاق خواهد افتاد.

We use “when” when we know something is going to happen, there's 100% certainty here.

زمانی که می دانیم قرار است اتفاقی بیفتد، از "وقتی" استفاده می کنیم ، در اینجا 100٪ اطمینان وجود دارد.

This is a key point, it's going to happen.

این یک نکته کلیدی است، این اتفاق خواهد افتاد.

“If,” on the other hand, we use “if” if there's only a chance something is going

از سوی دیگر، اگر فقط احتمال رخ دادن اتفاقی وجود داشته باشد، از «اگر» استفاده می کنیم

to happen.

.

There's only a chance, it is not determined, it is not something that has been decided.

فقط یک شانس وجود دارد، مشخص نیست، چیزی نیست که تصمیم گرفته شده باشد.

“If” is used for a chance something will occur.

"اگر" برای یک شانس اتفاق می افتد استفاده می شود.

“If” is not used in cases where we know something is going to happen or something

"اگر" در مواردی که می دانیم قرار است اتفاقی بیفتد یا اتفاقی

should happen.

باید بیفتد استفاده نمی شود.

“If” is only used to express chance or possibility.

"اگر" فقط برای بیان شانس یا امکان استفاده می شود.

On the same timeline here in red, I've made a dotted line to express “if.”

در همان خط زمانی اینجا با رنگ قرمز، یک خط نقطه چین برای بیان «اگر» ایجاد کرده‌ام.

There's a possibility in the future something might happen, there's a chance in the future

این احتمال وجود دارد که در آینده اتفاقی بیفتد، این احتمال وجود دارد که در آینده

something might happen.

اتفاقی بیفتد.

In these cases, we use “if.”

در این موارد از "اگر" استفاده می کنیم.

For example, “if you lose your student ID card,” “if you get lost,” for example.

به عنوان مثال، "اگر کارت شناسایی دانشجویی خود را گم کنید"، برای مثال "اگر گم شوید".

So, please, please be careful.

پس لطفا مراقب باشید

Don't use “if” in cases where there's 100% certainty something is going to happen.

در مواردی که 100% اطمینان وجود دارد که اتفاقی خواهد افتاد، از "اگر" استفاده نکنید.

And, on the other hand, don't use “when” in cases where there's only a chance something

و از سوی دیگر، در مواردی که فقط احتمال وقوع اتفاقی وجود دارد، از «وقتی» استفاده نکنید

will happen.

.

Making a mistake between these two words can destroy relationships or it can just--it can

اشتباه بین این دو کلمه می تواند روابط را از بین ببرد یا فقط می تواند - واقعاً می تواند

really cause some serious confusion.

باعث سردرگمی جدی شود.

So, I made a few examples sentences that I've actually seen, some that are similar to these.

بنابراین، من چند نمونه از جمله‌هایی ساختم که واقعاً دیده‌ام، برخی شبیه به اینها.

Let's take a look and see why making a mistake could be really, really dangerous or could

بیایید نگاهی بیندازیم و ببینیم که اگر اشتباهی با این دو مرتکب شوید، چرا اشتباه کردن می‌تواند واقعاً خطرناک باشد یا

really damage a relationship if you make a mistake with these two.

واقعاً به یک رابطه آسیب برساند .

Let's take a look.

بیا یک نگاهی بیندازیم.

Alright, so, first sentence.

خوب، پس، جمله اول.

“Blah, blah, blah, we break up what are you going to do?

"بله، بلا، بلا، ما از هم جدا می شویم، می خواهید چه کار کنید؟

So, if you don't know the word, “breakup,” it means to end a romantic relationship, to

بنابراین، اگر کلمه "جدایی" را نمی دانید، به معنای پایان دادن به یک رابطه عاشقانه،

break up with someone.

قطع رابطه با کسی است.

Here, let's think, “if” or “when.”

در اینجا، بیایید به «اگر» یا «وقتی» فکر کنیم.

If we look at this rule, if I say “when,” if I'm speaking to my partner, if I say, “When

اگر به این قانون نگاه کنیم، اگر بگویم "چه زمانی"، اگر با شریک زندگیم صحبت می کنم، اگر بگویم "وقتی از

we break up, what are you going to do?”

هم جدا شدیم، چه کار خواهی کرد؟"

If I choose the word, “when,” it sounds like, in my mind, to me, I've decided, I know

اگر کلمه "وقتی" را انتخاب کنم، در ذهنم به نظر می رسد که تصمیم گرفته ام،

100%, I'm certain, we are going to break up.

100% می دانم، مطمئن هستم، ما از هم جدا خواهیم شد.

This sounds very, very sad and probably to my partner if my partner doesn't know my feelings.

این بسیار بسیار ناراحت کننده به نظر می رسد و احتمالاً برای شریک زندگی من اگر شریک زندگی من احساسات من را نمی داند.

So, if I say, “When we break up, what are you going to do?”

بنابراین، اگر من بگویم: "وقتی از هم جدا شدیم، چه کار خواهی کرد؟"

It sounds like I've decided to end their relationship.

به نظر می رسد تصمیم گرفته ام به رابطه آنها پایان دهم.

That's probably not what I want to say.

احتمالاً این چیزی نیست که من می خواهم بگویم.

In this case, let's use “if.”

در این مورد، بیایید از "if" استفاده کنیم.

“If we break up,” there's a chance, “If we break up, what are you going to do?”

"اگر از هم جدا شویم"، این فرصت وجود دارد، "اگر از هم جدا شویم، چه کار می‌کنی؟"

So, let's use “if” here.

بنابراین، بیایید از "if" در اینجا استفاده کنیم.

Of course, this is a very serious sentence anyway but using “if” shows there's only

البته، به هر حال، این یک جمله بسیار جدی است، اما استفاده از "اگر" نشان می دهد که

a chance of a breakup.

فقط احتمال جدایی وجود دارد.

“When” shows it's definite, you've decided already.

"When" نشان می دهد که قطعی است، شما قبلاً تصمیم گرفته اید .

So, please be careful.

پس لطفا مراقب باشید

Let's look at another very interesting sentence.

بیایید به یک جمله بسیار جالب دیگر نگاه کنیم.

“Something, something, your wallet gets stolen, call me.”

"چیزی، چیزی، کیف پول شما دزدیده شده است، با من تماس بگیرید."

“Your wallet gets stolen,” so, here, if I use “when” here, “When your wallet

"کیف پول شما دزدیده می شود"، بنابراین، در اینجا، اگر از "وقتی" در اینجا استفاده کنم، "وقتی کیف پول شما

gets stolen, call me,” means the speaker expects the listener’s wallet will be stolen.

به سرقت رفت، با من تماس بگیرید"، به این معنی است که گوینده انتظار دارد کیف پول شنونده دزدیده شود.

That sounds very, very strange, a little mysterious, right?

خیلی خیلی عجیب به نظر می رسد، کمی مرموز، درست است؟

So, “If your wallet gets stolen,” however, it sounds like there's a chance, maybe the

بنابراین، "اگر کیف پول شما دزدیده شود"، به نظر می رسد که این شانس وجود دارد، شاید

listener is going somewhere dangerous, for example.

شنونده به عنوان مثال به جای خطرناکی برود .

So, in this case, “if” is a much better choice, “when” sounds like the speaker

بنابراین، در این مورد، "اگر" انتخاب بسیار بهتری است، "وقتی" به نظر می رسد که گوینده

has some secret plan, maybe.

برنامه مخفیانه ای دارد، شاید.

“When your wallet gets stolen,” sounds like the speaker has maybe made plans or knows

«وقتی کیف پول شما دزدیده می‌شود»، به نظر می‌رسد که گوینده برنامه‌هایی را طراحی کرده است یا

mysteriously somehow that the listener’s wallet is going to get stolen.

به نحوی مرموز می‌داند که کیف پول شنونده قرار است به سرقت برود.

Let's use “if” in this sentence.

بیایید در این جمله از "اگر" استفاده کنیم.

Here's another one.

اینم یکی دیگه

“Blah, blah, blah, you hear screaming,” so, “screaming” means loud terrified voice.

"بله، بل، بلا، فریاد می شنوی" ، بنابراین، "فریاد" به معنای صدای وحشتناک بلند است.

“If you hear a loud terrified screaming voice, don't worry.”

"اگر صدای جیغ بلند وحشتناکی شنیدید ، نگران نباشید."

So, if you say, “When you hear screaming, don't worry,” or, “If you hear screaming,

بنابراین، اگر بگویید: «وقتی جیغ می‌شنوید ، نگران نباشید» یا «اگر فریاد شنیدید،

don't worry.”

نگران نباشید».

So, I suppose if it's around Halloween, for example, and you're at a haunted house, you

بنابراین، فکر می‌کنم اگر برای مثال، در حوالی هالووین باشد، و در یک خانه خالی از سکنه باشید

could say “when,” in this case.

، در این مورد می‌توانید بگویید «وقتی».

But if you're in a regular situation and someone wants to warn you of something, it sounds

اما اگر در یک موقعیت معمولی هستید و کسی می‌خواهد در مورد چیزی به شما هشدار دهد،

a bit strange to say, “When you hear screaming, don't worry.”

کمی عجیب به نظر می‌رسد که بگویید: «وقتی فریاد می‌شنوید، نگران نباشید».

But, maybe, “if” is a better choice here.

اما، شاید «اگر» در اینجا انتخاب بهتری باشد.

“If you hear screaming, don't worry,” maybe your friend, for example, is making

«اگر فریاد می‌شنوید، نگران نباشید» ، مثلاً ممکن است دوست شما در حال ساختن

a crazy video outside and they're going to shout a lot, for example.

یک ویدیوی دیوانه‌کننده در بیرون باشد و مثلاً زیاد فریاد بزند.

So, there's a chance you may hear screaming.

بنابراین، این احتمال وجود دارد که شما صدای جیغ را بشنوید.

This one is probably better for “If you hear.”

این یکی احتمالاً برای "اگر می شنوید" بهتر است.

Of course, in some cases, like I said, in a haunted house situation, maybe you could

البته، در برخی موارد، همانطور که گفتم، در یک موقعیت خانه جن زده، شاید بتوان

use the word “when,” “When you hear screaming, don't worry.”

از کلمه «وقتی»، «وقتی صدای جیغ می‌شنوی، نگران نباش» استفاده کرد.

But, in most cases, “if” is probably a better choice here.

اما، در بیشتر موارد، «اگر» احتمالاً در اینجا انتخاب بهتری است.

Let's look at another one.

بیایید به یکی دیگر نگاه کنیم.

“Let's get a beer blah, blah, blah, the plane lands.”

"بیا یک آبجو بگیریم، بل، بل، بل، هواپیما فرود می آید."

So, this sentence, the nuance here is the speaker is on a plane, riding on a plane in

بنابراین، این جمله، تفاوت ظریف در اینجا این است که گوینده در هواپیما است، سوار بر

the air right now because I have the verb, “lands.”

هواپیما در حال حاضر در هوا است، زیرا من فعل "فرود" را دارم.

“Lands” means to touch the land, to stop flying.

«زمین» به معنای لمس زمین، توقف پرواز است.

So, here, “Let's get a beer,” “if” or “when.”

بنابراین، در اینجا، "بیایید یک آبجو بگیریم"، "اگر" یا "وقتی".

“If” sounds like there's only a chance the plane is going to land.

"اگر" به نظر می رسد که فقط احتمال فرود هواپیما وجود دارد.

“When” sounds like there's a 100% chance the plane is going to land.

«وقتی» به نظر می رسد که احتمال فرود هواپیما 100 درصد است.

So, it's probably a better choice to use “when” here.

بنابراین، احتمالاً انتخاب بهتری برای استفاده از "when" در اینجا است.

We know the plane is going to land.

می دانیم که هواپیما قرار است فرود بیاید.

Unless it's an extreme case like a plane crash, hopefully, not.

مگر اینکه این یک مورد شدید مانند یک سقوط هواپیما باشد ، امیدوارم که نه.

But, “Let's get a beer when the plane lands,” is a better choice for this sentence.

اما «بیایید وقتی هواپیما فرود آمد آبجو بگیریم» برای این جمله انتخاب بهتری است.

Okay, next one.

باشه بعدی

“Blah, blah, blah he gets fired for this, he's going to be in trouble.”

"بله، بل، بلا، او به خاطر این اخراج می شود، او به دردسر می افتد."

So, if we use “when” here.

بنابراین، اگر در اینجا از "when" استفاده کنیم.

By the way, “fired” means lose your job.

به هر حال، "اخراج" به معنای از دست دادن شغل است.

So, “When he gets fired for this,” sounds like the speaker knows, he, this person, is

بنابراین، "وقتی او به خاطر این اخراج شود"، به نظر می رسد که گوینده می داند، او، این شخص

going to lose his job here.

، شغل خود را در اینجا از دست خواهد داد.

However, if we use “if,” sounds like there's only a chance or the speaker does not know

با این حال، اگر از «اگر» استفاده کنیم، به نظر می رسد که فقط یک شانس وجود دارد یا گوینده

whether or not he is going to lose his job.

نمی داند که آیا قرار است شغل خود را از دست بدهد یا خیر.

So, “if” is probably a better choice here.

بنابراین، "اگر" احتمالاً در اینجا انتخاب بهتری است.

Of course, if the speaker somehow knows information, they could use the word “when,” in this

البته، اگر گوینده به نحوی اطلاعاتی را بداند ، می‌تواند در این مورد از کلمه «وقتی»

case, but, it's probably better to use “if” to show there's only a chance that this person

استفاده کند، اما احتمالاً بهتر است از «اگر» استفاده شود تا نشان دهد فقط احتمال اخراج این شخص

could get fired for this situation.

برای این موقعیت وجود دارد.

Okay.

باشه.

Let's look at one more.

بیایید به یکی دیگر نگاه کنیم.

“She said she would text me, ‘when’ or ‘if’ she had time to get together.”

او گفت که به من پیام می‌دهد، «چه زمانی» یا «اگر» وقت داشته باشد دور هم جمع شویم.»

This is a situation where both “if” and “when” are possible.

این وضعیتی است که در آن هر دو "اگر" و "وقتی" امکان پذیر است.

So, we can use “if” and we can use “when” here.

بنابراین، می‌توانیم از «if» و «وقتی» در اینجا استفاده کنیم.

The nuance, though, “She will text me if she has time,” so, “if she has time,”

اما نکته ظریف، "اگر وقت داشته باشد به من پیام می دهد"، بنابراین، "اگر وقت داشته باشد"،

means there's only a chance.

به این معنی است که فقط یک فرصت وجود دارد.

“She has time,” in other words.

به عبارت دیگر «او وقت دارد».

If we use “when,” “she” in this sentence, she expects she is going to have time in the

اگر در این جمله از "when"، "she" استفاده کنیم، او انتظار دارد که در آینده زمانی داشته باشد

future.

.

“She said she would text me when she had time,” meaning she expects to have time

"او گفت که وقتی وقت داشته باشد به من پیام می دهد "، به این معنی که انتظار دارد زمان داشته باشد

and she's going to text the listener.

و به شنونده پیامک خواهد فرستاد.

If, however, the sentence is “if,” “She said she would text me if she had time,”

با این حال، اگر جمله «اگر» باشد، « او گفت اگر وقت داشت به من پیام می‌داد»

means “she,” in the sentence, this person, she says, “she” means there's only a chance

به معنای «او» است، در این جمله این شخص می‌گوید «او» به این معنی است که فقط فرصتی وجود دارد

she'll have time.

که وقت داشتن.

So, please be careful.

پس لطفا مراقب باشید

Sometimes, both “if” and “when” are correct but the nuance is a little bit different.

گاهی اوقات، هر دو "اگر" و "وقتی" صحیح هستند، اما تفاوت های ظریف کمی متفاوت است.

So, please keep sentences like these in mind.

پس لطفا جملاتی از این دست را در ذهن داشته باشید.

Sometimes, especially in a sentence like the first example we looked at, we can potentially

گاهی اوقات، به‌ویژه در جمله‌ای مانند اولین مثالی که به آن نگاه کردیم

really, really damage relationships if we make a mistake between “if” and “when.”

، اگر بین «اگر» و «وقتی» اشتباه کنیم، می‌توانیم واقعاً واقعاً به روابط آسیب برسانیم.

So, please consider this.

بنابراین، لطفا این را در نظر بگیرید.

If you have any questions, though, or if you want to try to make an example sentence, please

با این حال، اگر سؤالی دارید، یا اگر می‌خواهید سعی کنید جمله‌ای مثال بزنید، لطفاً

do so in the comment section below this video.

این کار را در بخش نظرات زیر این ویدیو انجام دهید.

Thanks very much for watching this video.

از تماشای این ویدیو بسیار سپاسگزارم.

If you liked it, please make sure to give it a thumbs up and subscribe to our channel, too.

اگر دوست داشتید، حتما به آن سر بزنید و در کانال ما نیز عضو شوید.

Check us out at EnglishClass101.com for more stuff as well.

همچنین برای چیزهای بیشتر به ما در EnglishClass101.com مراجعه کنید.

Thanks very much for watching and we'll see you again soon.

از تماشای شما بسیار متشکریم و به زودی دوباره شما را خواهیم دید.

Bye.

خدا حافظ.