How to Use IF and WHEN - Basic English Grammar

We are rolling. Welcome back, Internet. Welcome back to our weekly live stream.

ما در حال غلت زدن هستیم. خوش آمدید، اینترنت. به پخش زنده هفتگی ما خوش آمدید.

My name is Alisha, and this week we are going to talk about a grammar point.

اسم من عالیشاه است و این هفته قرار است در مورد یک نکته گرامر صحبت کنیم. این هفته

We are going to talk about “if” and “when” this week.

در مورد "اگر" و "وقتی" صحبت خواهیم کرد.

I'm going to talk about the difference between these two grammar points and I’m going to

من قصد دارم در مورد تفاوت بین این دو نکته گرامری صحبت کنم و

talk about some patterns you can use with them.

در مورد برخی از الگوهایی که می توانید با آنها استفاده کنید صحبت خواهم کرد.

A little bit of this might be a review for some of you, but I’m also going to include,

کمی از این ممکن است برای برخی از شما مروری باشد، اما من همچنین می‌خواهم،

maybe a kind of bonus grammar point about the word “when.”

شاید نوعی نکته گرامری اضافی را در مورد کلمه «وقتی» درج کنم.

So, we have lots to do as always.

بنابراین، مانند همیشه کارهای زیادی برای انجام دادن داریم.

So, as everybody joins, please make sure to hit the “Like” button and share if you

بنابراین، همانطور که همه می‌پیوندند، لطفاً دکمه «لایک» را بزنید و در

like as well.

صورت تمایل به اشتراک بگذارید.

You can watch us on YouTube, on Facebook, and on Twitter, and on Twitch.

می توانید ما را در یوتیوب، فیس بوک ، توییتر و توییچ تماشا کنید.

So, I hope there’s one service there that you can find that you liked.

بنابراین، امیدوارم یک سرویس وجود داشته باشد که بتوانید آن را دوست داشته باشید.

So, we’re going to start in about two minutes, so until then, a couple of points while we

بنابراین، حدود دو دقیقه دیگر شروع می کنیم، بنابراین تا آن زمان، چند امتیاز در حالی که

get everything loaded.

همه چیز را بارگذاری می کنیم.

I see Facebook is up.

می بینم فیس بوک فعال است.

Now, great, Twitter is also up.

اکنون، عالی، توییتر نیز راه اندازی شده است.

Great.

عالی.

Hello, Twitter users, Facebook users, as well.

سلام، کاربران توییتر، کاربران فیس بوک، همچنین.

Is the chat coming?

چت میاد؟

Hi, YouTube.

سلام یوتیوب

I see you on YouTube.

من شما را در یوتیوب می بینم.

Great, YouTube is up.

عالی، یوتیوب بالا رفته است.

Hi, everybody.

سلام به همه.

Jessica, Sharibar, Rosemberge, Zaidan, Habib, Computer Gadgets, Glover, hi.

جسیکا، شریبار، روزبرج، زیدان، حبیب، ابزارک های کامپیوتری، گلاور، سلام.

And on Facebook, Hone, Yorleni, Balk, Fareed, Hakeem, Emmanuel, hello everybody, welcome.

و در فیس بوک، Hone، Yorleni، Balk، Fareed، Hakeem، Emmanuel، سلام به همه، خوش آمدید.

Alright, so as I said, today, we’re talking about the difference between “if” and

خوب، بنابراین همانطور که گفتم، امروز، ما در مورد تفاوت بین "اگر" و

“when.”

"وقتی" صحبت می کنیم.

We’re going to start in just a moment.

ما فقط در یک لحظه شروع می کنیم.

So-- Look at this thumbnail they made.

بنابراین - به این تصویر کوچک که آنها ساخته اند نگاه کنید.

Oh gosh, they made me the referee.

خدایا من را داور کردند.

I’m the between “if” and “when” for today.

من برای امروز بین «اگر» و «وقتی» هستم.

Anyway, that is our topic for today.

به هر حال موضوع امروز ما همین است.

So, I chose this topic because we talked about this very, very quickly in a live stream a

بنابراین، من این موضوع را انتخاب کردم زیرا ما چند هفته پیش در یک جریان زنده در مورد این موضوع خیلی خیلی سریع صحبت کردیم

couple of weeks ago and there were a lot of questions about it, but also, I noticed people

و سؤالات زیادی در مورد آن وجود داشت، اما همچنین متوجه شدم که مردم

make a lot mistakes with this point.

با این نکته اشتباهات زیادی انجام می دهند.

So, we’re going to talk about that.

بنابراین، ما در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

But, before we do, a couple of announcements and an example sentence to begin you thinking.

اما، قبل از ما، چند اعلامیه و یک جمله مثال برای شروع فکر کردن.

So, I try to share some kind of from my life every week in this live stream.

بنابراین، سعی می کنم هر هفته نوعی از زندگی ام را در این پخش زنده به اشتراک بگذارم.

So, this week I did the same one.

بنابراین، این هفته من همین کار را انجام دادم.

I made an example sentence.

یک جمله مثال زدم

So, here it said, “Lots of posts about a different project, but” I said, “it’s

بنابراین، در اینجا نوشته شد: «پست‌های زیادی درباره یک پروژه متفاوت، اما» من گفتم، «این

business as usual for the English Class, the English Channel.”

کار طبق معمول برای کلاس انگلیسی، کانال انگلیسی است.»

I can’t see.

من نمی توانم ببینم.

So, business, as usual, means regular activities.

بنابراین، تجارت، طبق معمول، به معنای فعالیت های منظم است.

It’s business as usual, it’s regular activities for that thing.

این کار طبق معمول است، فعالیت های منظم برای آن چیز است.

Then, I said, “If you have time, join our live stream tomorrow.”

سپس، گفتم: "اگر وقت دارید، فردا به پخش زنده ما بپیوندید."

If you have time.

اگر شما وقت دارید.

So, why did I choose “if” and not “when?”

بنابراین، چرا من "اگر" را انتخاب کردم و نه "وقتی؟"

That’s what we’re going to talk about today.

این چیزی است که ما امروز در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

“If you have time” not “When you have time.”

"اگر وقت دارید" نه "وقتی وقت دارید."

So, this is a key difference there.

بنابراین، این یک تفاوت کلیدی است.

If you have time, please join us.

اگر وقت دارید به ما بپیوندید.

So, I think you guys, all had time so you’re here today now.

بنابراین، من فکر می کنم شما بچه ها، همه وقت داشتید، بنابراین امروز اینجا هستید.

Great, alright, it is three minutes past the hour so I think we’re going to get started.

عالی، خوب، سه دقیقه از ساعت گذشته است، بنابراین فکر می‌کنم شروع کنیم.

It is time to begin.

زمان شروع فرا رسیده است.

Good, lots of people watching.

خوب، افراد زیادی تماشا می کنند.

Woohoo!

وووووو

Hi, everybody.

سلام به همه.

So, let’s get rolling.

بنابراین، بیایید غلت بزنیم.

So, “if” and “when” are two points for today.

بنابراین، «اگر» و «وقتی» دو نقطه برای امروز هستند.

So, I want to start with a quick overview, a quick introduction to the differences here.

بنابراین، من می خواهم با یک مرور کلی سریع شروع کنم، یک مقدمه سریع به تفاوت های اینجا.

So, let’s start then with the word “if.”

بنابراین، اجازه دهید با کلمه "اگر" شروع کنیم.

I’m going to keep the blackboard like kind of separated like this for today’s lesson.

می خواهم برای درس امروز تخته سیاه را به گونه ای جدا نگه دارم.

So, I hope we can keep everything here.

بنابراین، امیدوارم بتوانیم همه چیز را اینجا نگه داریم.

I hope I can write clearly.

امیدوارم بتوانم واضح بنویسم.

I want to start with the word “if.”

من می خواهم با کلمه "اگر" شروع کنم.

So, one of the key points about the word “if,” we use “if” for something that has a chance

بنابراین، یکی از نکات کلیدی در مورد کلمه "اگر"، ما از "اگر" برای چیزی که

of happening.

احتمال وقوع دارد استفاده می کنیم.

Can you see that?

میتونی اونو ببینی؟

It has a chance of happening.

احتمال وقوع دارد.

Something that is not definite.

چیزی که قطعی نیست.

It has not been decided.

تصمیم گیری نشده است.

It’s just a chance that something might happen, a possibility.

این فقط یک شانس است که ممکن است اتفاقی بیفتد، یک احتمال.

Some of you asked in a previous live stream, do we use “if” for, conditionals?

برخی از شما در یک پخش زنده قبلی پرسیدید، آیا از "اگر" برای، شرطی استفاده می کنیم؟

Yes.

آره.

We use “if” for conditions.

برای شرایط از "if" استفاده می کنیم.

I’ll write “conditions” but maybe you know the grammar point “conditionals”

من "شرایط" را می نویسم، اما شاید شما نکته گرامری "شرط" را به

kind of a point, that kind of expression, an “if conditional.”

نوعی یک نقطه، آن نوع عبارت، یک "اگر شرطی" بدانید.

We can use the word “if” to make a conditional statement.

می‌توانیم از کلمه «اگر» برای ایجاد یک عبارت شرطی استفاده کنیم.

I’ll show some examples in just a moment.

من چند نمونه را در یک لحظه نشان خواهم داد.

So, if it’s for chances, this is a big thing, a chance.

بنابراین، اگر برای شانس باشد، این یک چیز بزرگ است، یک شانس.

Something that’s just has a chance of happening.

چیزی که فقط شانس وقوع دارد.

So, that’s another one.

بنابراین، این یکی دیگر است.

We can also understand this as “unreal.”

ما همچنین می توانیم این را به عنوان "غیر واقعی" درک کنیم.

So, unreal means not real.

بنابراین، غیر واقعی به معنای واقعی نیست.

The prefix “un” means not, so unreal situations.

پیشوند "un" به معنای نه، بنابراین موقعیت های غیر واقعی است.

So, not real situations.

بنابراین، موقعیت های واقعی نیست.

This is a different way to understand the word “condition.”

این یک روش متفاوت برای درک کلمه "شرط" است.

I hope these are good keywords to keep in mind for today.

امیدوارم اینها کلمات کلیدی خوبی برای حفظ امروز باشند.

I’m going to introduce now—yeah, we’ll see in just a moment.

اکنون می خواهم معرفی کنم - بله، فقط یک لحظه دیگر خواهیم دید.

A couple of examples that you can use.

چند مثال که می توانید استفاده کنید.

Just a couple of common patterns that use the “if” word here.

فقط چند الگوی رایج که در اینجا از کلمه "اگر" استفاده می کنند.

Yes, so we’ll see this in just a moment.

بله، پس ما این را در یک لحظه خواهیم دید.

I prepared it over here, thank you.

اینجا آماده کردم ممنون

So, some examples of how to use “if” to talk about something that’s just a chance

بنابراین، چند مثال از نحوه استفاده از «اگر» برای صحبت در مورد چیزی که فقط یک

of happening or a conditional.

شانس یا شرطی است.

First one is, “If I have time this week.”

اولین مورد این است: "اگر این هفته وقت داشته باشم."

So, I used that in my tweet example earlier too.

بنابراین، من قبلاً از آن در مثال توییتم نیز استفاده کردم.

“If you have time this week.”

"اگر این هفته وقت دارید."

“If I have time.”

"اگر وقت داشتم."

Here, this “if” means there’s only a chance the person will have time, the listener

در اینجا، این «اگر» به این معنی است که فقط فرصتی وجود دارد که فرد زمان داشته باشد، شنونده

will have time.

زمان خواهد داشت.

So, I used “if” here not “when.”

بنابراین، من از «اگر» در اینجا استفاده کردم نه «وقتی».

I’ll explain “when” in a little bit.

من "وقتی" را در اندکی توضیح خواهم داد.

Same thing here, “If he gets a new job” this means there’s only a chance he’ll

همان چیزی که در اینجا وجود دارد، "اگر او یک شغل جدید پیدا کند" این بدان معنی است که فقط

get the new job.

فرصتی برای شغل جدید وجود دارد.

Same thing here, “If the project is successful.”

همان چیزی که در اینجا، "اگر پروژه موفق باشد."

So, these are all conditional statements.

بنابراین، اینها همه گزاره های شرطی هستند.

They’re not true now.

الان درست نیستند

They’re not real statements now but they might be in the future.

آنها در حال حاضر اظهارات واقعی نیستند، اما ممکن است در آینده باشند.

These are a few patterns, simple patterns we can use for “If Statements.”

اینها چند الگو هستند، الگوهای ساده ای که می توانیم برای "If Statements" استفاده کنیم.

This one is quite useful, “If I have time this week or if I have time this weekend.”

این یکی بسیار مفید است، "اگر این هفته وقت داشته باشم یا این آخر هفته وقت داشته باشم."

Okay, but these are all future situations, potential situations in the future.

خوب، اما اینها همه موقعیت های آینده، موقعیت های بالقوه در آینده هستند.

We can use “if” as I talked about.

همانطور که در مورد آن صحبت کردم می توانیم از "اگر" استفاده کنیم.

We can use “if” to talk about unreal situations in the past.

ما می توانیم از "اگر" برای صحبت در مورد موقعیت های غیر واقعی در گذشته استفاده کنیم.

I prepared two example sentences just to give you an example of this.

من دو جمله مثال آماده کردم فقط برای اینکه یک مثال در این مورد به شما بدهم.

So, these are future conditionals to talk about maybe potential situations in the future.

بنابراین، اینها شرط های آینده برای صحبت در مورد موقعیت های احتمالی در آینده هستند.

However, we can use “if,” to talk about unreal situations in the past.

با این حال، ما می توانیم از "اگر" برای صحبت در مورد موقعیت های غیر واقعی در گذشته استفاده کنیم.

Let’s look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

Yay!

آری

Alright, we got them.

خوب، ما آنها را گرفتیم.

So, first one here.

بنابراین، اول اینجا.

By the way, this is kind of tough.

به هر حال، این یک نوع سخت است.

Oh, I can’t see.

اوه، من نمی توانم ببینم.

What does it say?

چی میگه؟

“If I’d gotten ready earlier, I wouldn’t have missed the train.”

"اگر زودتر آماده می شدم، قطار را از دست نمی دادم."

So, this is kind of some advanced grammar point.

بنابراین، این یک نوع نکته گرامری پیشرفته است.

Both of these used advanced grammar points.

هر دوی اینها از نکات گرامری پیشرفته استفاده می کردند.

“If I had gotten” this is a past-perfect conditional sentence actually, past-perfect,

"If I had get" این یک جمله شرطی گذشته کامل است، در واقع گذشته-کامل،

for those of you with more advanced grammar knowledge, past-perfect here.

برای کسانی از شما که دانش دستور زبان پیشرفته تری دارند، اینجا گذشته-کامل.

“If I’d,” this “If I’d” means if I had.

«اگر می‌کردم»، این «اگر می‌کردم» یعنی اگر داشتم.

“If I had gotten ready earlier, I wouldn’t, I would not have missed the train.”

"اگر زودتر آماده می شدم، این کار را نمی کردم، قطار را از دست نمی دادم."

I would not have missed the train.

من قطار را از دست نمی دادم.

So, this is an unreal situation.

بنابراین، این یک وضعیت غیر واقعی است.

The speaker did not get ready early enough.

سخنران به اندازه کافی زود آماده نشد.

“Earlier” here the comparative form shows us the speaker wishes he or she had prepared

«قبل‌تر» در اینجا، شکل مقایسه‌ای به ما نشان می‌دهد که گوینده آرزو می‌کرد

earlier than he or she did.

زودتر از او آماده می‌شد.

So, again, an advanced grammar point here.

بنابراین، دوباره، یک نکته گرامری پیشرفته در اینجا.

But, this is a past unreal situation so we can use “if” to talk about that.

اما، این یک وضعیت غیر واقعی گذشته است، بنابراین ما می توانیم از "اگر" برای صحبت در مورد آن استفاده کنیم.

Same thing here, we see the similar grammar point, different situation.

در اینجا یک چیز مشابه است، ما نقطه گرامر مشابه ، وضعیت متفاوت را می بینیم.

“If you’d” this “you’d” is “you had,” “If you’d listened to your mother,

"اگر می خواستی" این "تو می کردی" "تو داشتی" است ، "اگر به صحبت های مادرت گوش می

you wouldn’t be in trouble.”

دادی، به دردسر نمی افتادی."

So again, a past unreal situation.

بنابراین دوباره، یک وضعیت غیر واقعی گذشته.

It means the listener did not listen to his or her mother and therefore, got in trouble.

یعنی شنونده به حرف مادرش گوش نداده و در نتیجه دچار مشکل می شود.

So, this is some like advice, “If you’d listened to your mother, you wouldn’t be

بنابراین، این یک توصیه مشابه است، "اگر به حرف مادرت گوش می دادی،

in trouble.”

مشکلی نداشتی."

Again, these two sentences are more advanced grammar points.

باز هم این دو جمله نکات گرامری پیشرفته تری هستند .

I just want to give them as examples if you are at that level that you are okay if you’re

اگر در سطحی هستید که با این نوع جملات مشکلی ندارید، فقط می‌خواهم آن‌ها را مثال بزنم

comfortable with these kinds of sentences but they both use the “if” to express

، اما هر دو از «اگر» برای بیان

an unreal situation, one of our key grammar points today.

یک موقعیت غیرواقعی استفاده می‌کنند، یکی از نکات کلیدی دستور زبان امروز ما.

So, that’s a quick introduction to “if.”

بنابراین، این یک مقدمه سریع برای "اگر" است.

Now, let’s go to the word “when.”

حال، بیایید به سراغ کلمه "وقتی" برویم.

We’ve talked about how “if” is for chances conditions, not real situations.

ما در مورد اینکه چگونه "اگر" برای شرایط شانس است، نه موقعیت های واقعی صحبت کرده ایم.

We use “when” for things that are like 100%.

ما از "when" برای چیزهایی که 100٪ هستند استفاده می کنیم.

They are definite.

قطعی هستند.

They part of your schedule.

آنها بخشی از برنامه شما هستند.

They are certain actions.

آنها اقدامات خاصی هستند.

They are regular actions, regular behaviors.

آنها اعمال منظم، رفتارهای منظم هستند.

Things you do every day or every week or every year or every month whatever, something regular,

کارهایی که هر روز یا هر هفته یا هر سال یا هر ماه انجام می‌دهید

something that is planned, as well.

.

So, planned actions here.

بنابراین، اقدامات برنامه ریزی شده در اینجا.

These are things that we know are going to happen.

اینها چیزهایی است که می دانیم قرار است اتفاق بیفتد.

It’s 100% going to happen, or it’s part of a regular schedule.

100% قرار است اتفاق بیفتد، یا بخشی از یک برنامه منظم است.

They’re regular things we do.

آنها کارهای منظمی هستند که ما انجام می دهیم.

That means that if you’re using “if,” when you should use “when” you can cause

این بدان معناست که اگر از «اگر» استفاده می‌کنید، چه زمانی باید از «وقتی» استفاده کنید، می‌توانید

some serious communication problems.

مشکلات ارتباطی جدی ایجاد کنید.

So, let’s look at a couple examples of how to use the word “when.”

بنابراین، بیایید به چند مثال از نحوه استفاده از کلمه "وقتی" نگاه کنیم.

I prepared a few examples.

چند نمونه آماده کردم.

They’ll appear at the bottom down here.

آنها در پایین اینجا ظاهر می شوند.

I made three for this one.

من برای این یکی سه تا درست کردم.

Let’s look at some examples of regular actions.

بیایید به چند نمونه از اقدامات منظم نگاه کنیم.

Oops, squeaky chair.

اوه، صندلی جیرجیر.

First, right here, “When I wake up in the morning, I feel sleepy.”

اول، درست اینجا، "وقتی صبح از خواب بیدار می شوم، احساس خواب آلودگی می کنم."

So, I’ve used “when” here because every day, I hope, we wake up every morning.

بنابراین، من در اینجا از "when" استفاده کرده ام زیرا امیدوارم هر روز، هر روز صبح از خواب بیدار شویم.

This is a regular activity.

این یک فعالیت منظم است.

“When I wake up in the morning, I feel sleepy.”

"وقتی صبح از خواب بیدار می شوم، احساس خواب آلودگی می کنم."

This is a regular situation.

این یک وضعیت عادی است.

This is something that is 100%, I hope, going to happen.

این چیزی است که 100% است، امیدوارم اتفاق بیفتد.

So, we should use “when” here.

بنابراین، ما باید در اینجا از "when" استفاده کنیم.

Same thing here but you can see the position of “when” has changed.

اینجا هم همین‌طور است، اما می‌توانید موقعیت «وقتی» تغییر کرده است.

“I always drink a lot of water when I go drinking with my friends.”

من همیشه وقتی با دوستانم می‌روم آب زیادی می‌نوشم.»

Using “when” here shows this is a regular activity.

استفاده از "when" در اینجا نشان می دهد که این یک فعالیت معمولی است.

This is common for the speaker.

این برای گوینده معمول است.

“I always do this when I go drinking.”

"من همیشه وقتی می روم این کار را انجام می دهم."

Same thing here, “He always,” so, you can see this pattern “always, always”

همان چیزی که در اینجا، "او همیشه"، بنابراین، شما می توانید این الگوی "همیشه، همیشه" را ببینید،

yes?

بله؟

“He always screams when he watches scary movies.”

او همیشه هنگام تماشای فیلم های ترسناک فریاد می زند .

So, these are a couple, maybe strange, of examples of how to use “when” for regular

بنابراین، اینها چند مثال، شاید عجیب، از نحوه استفاده از «وقتی» برای

actions, regular situations.

اقدامات منظم، موقعیت‌های منظم هستند.

Using “if” in these sentences might sound strange especially this one, “If I wake

استفاده از "اگر" در این جملات ممکن است عجیب به نظر برسد، به خصوص این جمله، "اگر صبح از خواب

up in the morning I feel sleepy.”

بیدار شوم احساس خواب آلودگی می کنم."

That sounds kind of dark like there’s a chance you might not wake up in the morning,

کمی تاریک به نظر می رسد، مثل این که این احتمال وجود دارد که صبح از خواب بیدار نشوید،

so please be careful to use “when” for actions that are typical.

بنابراین لطفاً مراقب باشید که از «وقتی» برای کارهای معمولی استفاده کنید.

So, that’s a quick introduction to the differences between these two points.

بنابراین، این یک مقدمه سریع برای تفاوت بین این دو نقطه است.

I’m going to take a quick break and then we’re going to look at “if” and some

من یک استراحت کوتاه می‌کنم و سپس به «اگر» و برخی

uses of “if” and we’ll look at “when” and some uses of “when.”

از کاربردهای «اگر» و «وقتی» و برخی از کاربردهای «وقتی» را بررسی می‌کنیم.

So, for now, let’s take a break.

بنابراین، در حال حاضر، اجازه دهید استراحت کنیم.

I think there are a lot of people watching.

فکر می کنم افراد زیادی دارند تماشا می کنند.

Whoa, so many.

اوه، خیلی زیاد

Great, hi, everybody.

عالیه سلام به همگی

If you are just joining too, please make sure to hit the “Like” button.

اگر شما هم به تازگی عضو شده‌اید، لطفاً دکمه «پسندیدن» را بزنید.

And, as always, we have a bunch, a bunch means a lot, a bunch, a bunch, a bunch of free stuff

و، مثل همیشه، ما یک دسته، یک دسته معنی زیادی دارد، یک دسته، یک دسته، یک سری چیزهای رایگان

for you guys this week.

برای شما بچه ها این هفته.

What could be interesting this week?

این هفته چه چیزی می تواند جالب باشد؟

“If” and “when.”

"اگر" و "وقتی".

Oh, here’s a good one.

اوه، اینجا یک مورد خوب است.

Yes, so for travel, I know it’s spring for lots of you now.

بله، بنابراین برای سفر، می دانم که اکنون برای بسیاری از شما بهار است.

So, if you’re traveling or if you’re going to like, business trips or whatever, you can

بنابراین، اگر در حال سفر هستید یا اگر قصد دارید سفرهای کاری یا هر چیز دیگری را دوست داشته باشید،

check out this PDF if you’re traveling, checking in to a hotel and there are some

می‌توانید این PDF را در صورت سفر، ورود به هتل بررسی کنید و عباراتی وجود دارد

phrases you can use back here that could may be used with “if” and “when” conditionals.

که می‌توانید در اینجا استفاده کنید. ممکن است با شرط های «اگر» و «وقتی» استفاده شود.

“If you have time, can you meet me for dinner at the hotel,” or something like that.

«اگر وقت دارید، می‌توانید برای شام در هتل مرا ملاقات کنید» یا چیزی شبیه به آن.

Oh, here’s maybe another good one.

اوه، شاید یکی دیگر از موارد خوب باشد.

This one is super important, I think, for today’s grammar point.

به نظر من، این یکی برای نکته گرامر امروز بسیار مهم است.

This one is super important, the romance one, for today’s grammar point.

این یکی بسیار مهم است، یکی عاشقانه، برای نکته گرامر امروز.

Like “If you have time” and “When you have time,” that’s a key difference.

مانند «اگر وقت دارید» و «وقتی وقت دارید»، این یک تفاوت کلیدی است.

“If you have time” and “When you have time,” this could be a very important topic

«اگر وقت دارید» و «وقتی وقت دارید»، این می‌تواند موضوع بسیار مهمی

for this grammar point today.

برای این نکته گرامری امروز باشد.

“If you have time, let’s get coffee” and “When you have time, please call me”

«اگر وقت داری، بیا قهوه بخوریم» و «وقتی وقت داری، لطفاً با من تماس بگیر»

or something.

یا چیزهای دیگر.

There are small differences in nuance between these two expressions.

تفاوت های جزئی در تفاوت های ظریف بین این دو عبارت وجود دارد.

We’ll talk about those in a little bit later, but anyway, these are just a couple of examples

ما کمی بعد در مورد آنها صحبت خواهیم کرد، اما به هر حال، اینها فقط چند نمونه

of the free stuff you can find at EnglishClass101.com.

از موارد رایگان هستند که می توانید در EnglishClass101.com پیدا کنید.

Please check the link below the video on Facebook and above the video on YouTube, Twitter, and

لطفاً پیوند زیر ویدیو در فیس بوک و بالای ویدیو در یوتیوب، توییتر و

Twitch.

توییچ را بررسی کنید.

You can download these, and we have a bunch more for free.

شما می توانید این ها را دانلود کنید، و ما تعداد بیشتری را به صورت رایگان در اختیار داریم.

Oh sorry, did I say below the video?

اوه ببخشید زیر ویدیو گفتم؟

Oh sorry, above the video on Facebook, and below the video on YouTube, above the video

اوه متاسفم، بالای ویدیو در فیس بوک، و زیر ویدیو در یوتیوب، بالای ویدیو

on Twitter, and I don’t know where it is on Twitch, actually but either way, please

در توییتر، و من نمی دانم کجا در توییچ است، اما در هر صورت،

check the link for these free stuff.

لطفاً پیوند را برای این موارد رایگان بررسی کنید.

You can download these for free from our website.

شما می توانید این موارد را به صورت رایگان از وب سایت ما دانلود کنید.

They are free PDFs, so please go check it out.

آنها PDF رایگان هستند، بنابراین لطفاً آن را بررسی کنید .

I think there are 13 now, a lot of different topics.

فکر کنم الان 13 تا هست، خیلی موضوعات مختلف.

These might be some good ones for today.

اینها ممکن است برای امروز خوب باشند.

Yeah, there you are.

بله، شما اینجا هستید.

You can see them.

می توانید آنها را ببینید.

Good, so, please go download these.

خوب، پس لطفا اینها را دانلود کنید.

You can download them now or you can download them after the lesson, whatever you like.

هم اکنون می توانید آن ها را دانلود کنید یا می توانید پس از اتمام درس هر چه دوست دارید دانلود کنید.

Okay, let us continue.

باشه ادامه بدیم

Phew, I’m warm today.

وای، من امروز گرمم

It’s getting warm.

داره گرم میشه

Okay.

باشه.

Let’s go on to the next part of today’s topic.

بیایید به قسمت بعدی موضوع امروز برویم .

We’re going to talk about the word “if.”

ما در مورد کلمه "اگر" صحبت خواهیم کرد.

We’re going to focus in on “if” now.

ما اکنون بر روی "اگر" تمرکز خواهیم کرد.

If you’re just joining, yes, today, we are talking about “if” and “when” so,

اگر به تازگی به عضویت می‌آیید، بله، امروز درباره «اگر» و «وقتی» صحبت می‌کنیم،

please make sure to hit the “Like” button on the video and of course, share if you like.

لطفاً دکمه «پسندیدن» را روی ویدیو بزنید و البته اگر دوست دارید به اشتراک بگذارید.

Yes, these are handy little buttons.

بله، اینها دکمه های کوچک مفیدی هستند.

Okay, please hit the “Like” button.

خوب، لطفا دکمه "لایک" را بزنید.

It’ll help other people find the video.

این به افراد دیگر کمک می کند ویدیو را پیدا کنند.

Good, okay.

خوب، باشه

Let’s continue on to our focus.

بیایید به تمرکز خود ادامه دهیم.

We introduced “if” and “when” at the beginning of today’s lesson, in the first

"اگر" و "وقتی" را در ابتدای درس امروز در

part of today’s lesson.

قسمت اول درس امروز معرفی کردیم.

Let’s go to focus on “if” now, please.

بیایید اکنون بر روی "اگر" تمرکز کنیم، لطفا.

So, I’ve talked about this point in a previous live stream and I talked about this in an

بنابراین، من در جریان زنده قبلی در مورد این موضوع صحبت کرده ام و در

episode of “Ask Alisha” on the YouTube channel, so if you want some more details

قسمتی از "از علیشاه بپرس" در کانال یوتیوب در مورد آن صحبت کردم ، بنابراین اگر جزئیات بیشتری

about this next point, please check the YouTube channel.

در مورد این نکته بعدی می خواهید، لطفاً کانال YouTube را بررسی کنید .

I said that “if” is used to introduce unreal situations.

گفتم اگر برای معرفی موقعیت های غیر واقعی استفاده می شود.

Unreal, if you missed it means not real.

غیر واقعی، اگر از دست دادید به معنای واقعی نیست.

It’s not true.

این درست نیست.

It’s not real future, past, whatever, but when we make our “if” sentences, a simple

این آینده واقعی، گذشته، هر چیزی نیست، اما وقتی جملات «اگر» خود را، یک جمله ساده

basic “if” sentence, there are two parts to the “if” sentence.

ساده «اگر» می سازیم، دو قسمت برای جمله «اگر» وجود دارد.

There’s what we call the “if clause.”

چیزی است که ما آن را «بند اگر» می نامیم.

A clause means like the part of the sentence.

یک بند به معنای مانند بخشی از جمله است.

For today, I won’t go into all these details but the part of the sentence that contains,

برای امروز، من به تمام این جزئیات نمی پردازم، اما بخشی از جمله

that includes the word “if.”

شامل کلمه "اگر" است.

That’s one part of the sentence then we also have what we can call a “main clause”

این بخشی از جمله است، پس ما همچنین چیزی را داریم که می‌توانیم آن را «بند اصلی» بنامیم

as well.

.

So, the main clause is the part of the sentence that does not include the word “if.”

بنابراین، بند اصلی بخشی از جمله است که شامل کلمه "اگر" نمی شود.

It has a suggestion, some advice, the speaker’s opinion, something like that.

این یک پیشنهاد، یک توصیه، نظر گوینده ، چیزی شبیه به آن دارد.

So, there are two parts to a simple “if conditional” statement, “if clause”

بنابراین، دو بخش برای یک عبارت ساده «اگر شرطی» وجود دارد، «اگر بند»

and “main clause.”

و «بند اصلی».

We can actually change the order of these two parts.

ما در واقع می توانیم ترتیب این دو قسمت را تغییر دهیم.

We can use the “main clause” first and the “if clause” second.

می توانیم ابتدا از «بند اصلی» و در مرحله دوم از «بند اگر» استفاده کنیم.

This is fine.

این خوبه.

You can choose which you prefer.

شما می توانید انتخاب کنید که کدام را ترجیح می دهید.

I’ll show you some examples of the difference here.

من چند نمونه از تفاوت را در اینجا به شما نشان خواهم داد .

Nahom on YouTube, “Is this video live?”

Nahom در YouTube، "آیا این ویدیو زنده است؟"

Yes, it is.

بله همینطور است.

You are watching live right now.

شما در حال تماشای زنده هستید.

Yes, it is live right now.

بله، در حال حاضر زنده است.

So, these are two points I want to mention.

بنابراین، این دو نکته است که می خواهم به آن اشاره کنم.

We can switch the order of these two but I want to show some examples of how it could

ما می‌توانیم ترتیب این دو را تغییر دهیم، اما می‌خواهم چند نمونه نشان دهم که چگونه

change the emphasis of your sentence.

می‌تواند تاکید جمله شما را تغییر دهد.

Let’s look at the first one, “If I have time this weekend, I think I’ll go to my

بیایید به مورد اول نگاه کنیم، "اگر این آخر هفته وقت داشته باشم، فکر می کنم به

friend’s party” and “I think I’ll go to my friend’s party if I have time this

مهمانی دوستم بروم" و "فکر می کنم اگر این آخر هفته وقت داشته باشم به مهمانی دوستم خواهم رفت

weekend.”

."

These two sentences they mean the same thing, really.

این دو جمله واقعاً معنی یکسانی دارند .

The only difference is here.

تنها تفاوت اینجاست.

“If I have time this weekend,” this is my “if clause.”

«اگر آخر هفته وقت داشته باشم»، این «بند اگر» من است.

See, here is “if” so that means it’s my “if clause,” and you can see it, I’ve

ببینید، اینجا «اگر» است، به این معنی که «بند اگر» من است، و می‌توانید آن را ببینید، من

ended it with a comma here.

آن را با کاما در اینجا به پایان رساندم.

So, if you’re using your “if clause” at the beginning of your sentence, use a comma

بنابراین، اگر از عبارت if خود در ابتدای جمله خود استفاده می کنید،

after.

بعد از آن از کاما استفاده کنید.

“If” is what’s called an “introductory clause.”

"اگر" همان چیزی است که "بند مقدماتی" نامیده می شود.

You’re introducing the idea in your sentence finish you “if clause” with a comma.

شما در حال معرفی این ایده در جمله خود هستید "اگر بند" را با کاما تمام کنید.

See, no comma here, yeah?

ببینید، اینجا کاما نیست، بله؟

Because “if” is at the end of the sentence in this one.

زیرا «اگر» در آخر جمله در این یکی است.

So, here’s my “if clause,” “If I have time this weekend,” second part, “I think

بنابراین، در اینجا «بند اگر» من است، «اگر این آخر هفته وقت داشته باشم»، بخش دوم، «فکر

I’ll go to my friend’s party.”

می‌کنم به مهمانی دوستم بروم».

This is my “main clause” here, “I think I’ll go to my friend’s party.”

این "بند اصلی" من در اینجا است، "فکر می کنم به مهمانی دوستم خواهم رفت."

On YouTube, Larissa says “Is my sentence okay?

در یوتیوب، لاریسا می‌گوید: «آیا حکم من خوب است؟

‘If you want to go to the party, must the homework.’”

«اگر می‌خواهی به مهمانی بروی، تکالیف باید انجام شود.»

Almost.

تقریباً.

“if clause,” okay.

"اگر بند" باشه.

“If you want to go to the party, you have to do your homework.”

"اگر می خواهید به مهمانی بروید، باید تکالیف خود را انجام دهید."

Close, okay, good.

ببند، باشه، خوبه

Here, we have the same two sentences.

در اینجا، ما همان دو جمله را داریم.

This one, the top one, the emphasis is on your schedule, “If I have time this weekend,

این یکی، برترین، تاکید بر برنامه شما است، "اگر آخر هفته

I’ll go to the party.”

وقت داشته باشم، به مهمانی خواهم رفت."

The second one, the emphasis is more like, “I think I’ll go to my friend’s party.”

مورد دوم، تاکید بیشتر شبیه این است: "فکر می کنم به مهمانی دوستم خواهم رفت."

So, it’s like we’re putting the party first, kind of, maybe you’re excited about

بنابراین، مثل این است که ما مهمانی را در اولویت قرار می دهیم، به نوعی، شاید شما در مورد آن هیجان زده

that or your schedule is secondary, but either way, both of these are okay.

باشید یا برنامه شما فرعی است، اما در هر صورت، هر دوی اینها مشکلی ندارد.

We can use either sentence to express this idea.

برای بیان این ایده می توانیم از هر یک از جمله ها استفاده کنیم .

Let’s look at oh--maybe I don’t have time to do that.

بیایید به اوه نگاه کنیم - شاید من برای انجام این کار وقت نداشته باشم.

Should we skip it?

آیا باید از آن بگذریم؟

We’ll have time?

وقت خواهیم داشت؟

Really?

واقعا؟

It’s okay?

مشکلی نیست؟

Yeah, okay, cool.

آره باشه باحال

Let’s look at one more example of this then.

بیایید یک مثال دیگر از آن را بررسی کنیم.

I made one more example sentence.

من یک جمله مثال دیگر زدم.

Perhaps, if you are very enthusiastic about a friend’s success, for example, let’s

شاید، برای مثال، اگر در مورد موفقیت یک دوست بسیار مشتاق هستید ، بیایید

look here.

اینجا را نگاه کنیم.

The next example of switching “if clause” and “main clause” is this next one we’ll

مثال بعدی تغییر "اگر بند" و "بند اصلی" این مورد بعدی است که

see in just a minute, thank you.

در عرض یک دقیقه خواهیم دید، متشکرم.

This one, “You should buy a new suit if you get the job,” and “If you get the

این یکی، "شما باید یک کت و شلوار جدید بخرید اگر شغل پیدا کردید" و "اگر

job, you should buy a new suit.”

کار را پیدا کردید، باید یک کت و شلوار جدید بخرید."

Okay, we see the same thing here.

خوب، ما اینجا هم همین را می بینیم.

In the first sentence, “You should buy a new suit if you get the job,” we have main

در جمله اول، "شما باید یک کت و شلوار جدید بخرید اگر کار را پیدا

clause, “you should buy a new suit,” if clause, “if you get the job.”

کردید"، بند اصلی، "شما باید یک کت و شلوار جدید بخرید"، اگر بند، "اگر کار را به دست آوردید" داریم.

The second sentence is the opposite.

جمله دوم برعکس است.

“If you get the job,” if clause.

اگر بند "اگر کار را به دست آورید".

“You should buy a new suit,” main clause.

بند اصلی "شما باید یک کت و شلوار جدید بخرید."

So, what’s the difference here?

بنابراین، تفاوت اینجا چیست؟

The meaning is the same thing.

معنا همان است.

The meaning is totally the same but, maybe, the speaker is really excited their friend

معنی کاملاً یکسان است، اما، شاید ، گوینده واقعاً هیجان زده است که دوست آنها

is applying for a new job or something.

برای یک شغل جدید یا چیزی دیگر درخواست می کند.

The speaker is really excited and gives their suggestion first, “You should get a new

سخنران واقعاً هیجان زده است و ابتدا پیشنهاد خود را می دهد : "شما باید یک

suit.”

کت و شلوار جدید تهیه کنید."

They might say it first and then “if you get the new job,” they add that at the end.

آنها ممکن است ابتدا آن را بگویند و سپس "اگر شغل جدید را بدست آورید"، در پایان آن را اضافه می کنند.

So, maybe this is a situation where if you’re super enthusiastic about supporting your friend

بنابراین، شاید این موقعیتی باشد که اگر در مورد حمایت از دوست خود یا چیزی فوق العاده مشتاق هستید

or something, you can use the main clause first.

، می توانید ابتدا از بند اصلی استفاده کنید .

“Oh, you should do this, if you get the job.”

"اوه، شما باید این کار را انجام دهید، اگر کار را به دست آورید ."

It kind of shows that you’re more enthusiastic here, but again, both of them are okay.

این به نوعی نشان می دهد که شما در اینجا مشتاق تر هستید ، اما باز هم، هر دوی آنها مشکلی ندارند.

Castro on YouTube says, “If I have money, I will buy a watch.”

کاسترو در یوتیوب می گوید: "اگر پول داشته باشم، یک ساعت می خرم."

Perfect, no problem there.

عالی، هیچ مشکلی وجود ندارد.

Good, good, good.

خوب خوب خوب.

So, these are a few examples, and yes, we can change the order, “if clause - main

بنابراین، اینها چند مثال هستند، و بله، می‌توانیم ترتیب، «اگر بند -

clause,” “main clause - if clause,” both are okay.

بند اصلی»، «بند اصلی - اگر بند» را تغییر دهیم، هر دو مشکلی ندارند.

Alrighty then, let’s take another break then we’re going to move on the next section

بسیار خب، اجازه دهید دوباره استراحت کنیم و سپس به بخش بعدی

of today’s live stream.

پخش زنده امروز می رویم.

So, break time.

بنابراین، زمان استراحت.

If you’re just joining, we are talking about “if” and “when.”

اگر به تازگی ملحق می شوید، در مورد «اگر» و «وقتی» صحبت می کنیم.

These two and this hilarious thumbnail.

این دو و این تصویر کوچک خنده دار.

I’m a referee between “if” and “when?”

من بین «اگر» و «کی» داور هستم.

“If” and “when” can be friends.

"اگر" و "وقتی" می توانند با هم دوست شوند.

They can be friends.

آنها می توانند دوست باشند.

We just need to know when to hang out with them, that’s all.

ما فقط باید بدانیم چه زمانی با آنها معاشرت کنیم، همین.

Everybody’s very peaceful here.

همه اینجا خیلی آرام هستند

Anyway, today, we are looking at “if” and “when” and if you missed it, we have

به هر حال، امروز، «اگر» و «زمان» را بررسی می‌کنیم و اگر آن را از دست دادید، فایل‌های PDF

lots of free stuff for you guys, our free PDFs.

رایگان ما برای شما بچه‌ها چیزهای رایگان زیادی داریم .

This week, I was kind of pushing this one.

این هفته داشتم به این یکی فشار می آوردم.

I think this one is a very good one to practice your “ifs” and “whens” here because

من فکر می کنم این یکی برای تمرین "اگر" و "وقتی" خود در اینجا بسیار خوب است زیرا

if you use “if” and “when” incorrectly when making date plans or even just friend-related

اگر هنگام تنظیم برنامه های قرار ملاقات یا حتی برنامه های مربوط به دوست

plans for a coffee, or a drink, or something.

برای یک قهوه یا نوشیدنی به اشتباه از "اگر" و "وقتی" استفاده کنید. ، یا چیزی

You use “if” when you mean “when,” or rather you use “when” when you mean

وقتی به معنای «وقتی» از «اگر» استفاده می‌کنید، یا به‌عنوان «وقتی» از «وقتی» استفاده می‌کنید

“if.”

.

You can make some people a little bit angry if there’s a misunderstanding.

اگر سوء تفاهمی پیش آمد، می توانید برخی از افراد را کمی عصبانی کنید.

So, good one.

پس یکی خوبه

Please check this out from EnglishClass101.com.

لطفاً این را از EnglishClass101.com بررسی کنید.

It is free and this one is also free.

رایگان است و این یکی نیز رایگان است.

You can get it from the link above the video on Facebook and below the video on YouTube,

می توانید آن را از لینک بالای ویدیو در فیس بوک و زیر ویدیو در یوتیوب،

above the video on Twitter.

بالای ویدیو در توییتر دریافت کنید.

I don’t know how many people are watching on Twitter.

من نمی دانم چند نفر در توییتر تماشا می کنند .

Anyway, there are other ones too.

به هر حال، موارد دیگری نیز وجود دارد.

And, here’s another one too.

و این هم یکی دیگر.

Oh, dining could be another good one for this grammar point, like if you have a chance or

اوه، ناهار خوری می تواند یک غذای خوب دیگر برای این نکته گرامری باشد، مثلاً اگر فرصتی دارید یا

when you have a chance like talking to staff at the restaurant, this could be another really

زمانی که فرصتی مانند صحبت با کارکنان در رستوران دارید، این می تواند یکی دیگر از موارد بسیار

good one for this grammar point.

خوب برای این نکته گرامری باشد.

Yeah, please go check this out for free on the website EnglishClass101.com.

بله، لطفاً این را به صورت رایگان در وب سایت EnglishClass101.com بررسی کنید.

Okay, let’s go to our last point for today.

خوب، اجازه دهید به آخرین نقطه خود برای امروز برویم.

Though the last point as you can probably guess is about “when.”

اگرچه آخرین نکته همانطور که احتمالاً می توانید حدس بزنید درباره "چه زمانی" است.

It’s about the word “when.”

این در مورد کلمه "وقتی" است.

We talked about “if” here.

ما در اینجا در مورد "اگر" صحبت کردیم.

Do I need to do that?

آیا لازم است این کار را انجام دهم؟

Okay.

باشه.

So, we talked about the word “when” here a little bit at the beginning of today’s

بنابراین، ما در اینجا در ابتدای درس امروز کمی در مورد کلمه "وقتی" صحبت کردیم

lesson.

.

We talked about how we use “when” for things that are definite, for regular actions,

ما در مورد نحوه استفاده از "وقتی" برای چیزهایی که قطعی هستند، برای اقدامات منظم،

for planned actions, and so on.

برای اقدامات برنامه ریزی شده و غیره صحبت کردیم.

I want to give you one more use of “when” that’s quite different from “if.”

می‌خواهم یک کاربرد دیگر از «وقتی» به شما بدهم که کاملاً با «اگر» متفاوت است.

So, kind of a bonus grammar point for today.

بنابراین، یک نوع امتیاز گرامری برای امروز.

We can also use “when” for interrupted actions.

همچنین می توانیم از "when" برای اقدامات قطع شده استفاده کنیم .

So, interrupted actions, I’ll give you a visual.

بنابراین، اقدامات منقطع، من به شما تصویری می دهم .

An interrupted action means an action that was stopped by something else.

عمل منقطع به معنای عملی است که توسط چیز دیگری متوقف شده است.

To give you a visual here’s--oh, this is quite small.

برای ارائه یک تصویر بصری در اینجا - اوه، این بسیار کوچک است.

Sorry, I’ll make it bigger.

ببخشید بزرگترش میکنم

Okay, that’s better.

خوب، بهتر است.

So, let’s imagine you’re doing some activity here and then, something happens at this point

بنابراین، بیایید تصور کنیم که شما در حال انجام برخی فعالیت‌ها هستید ، در این مقطع زمانی اتفاقی می‌افتد

in time and the activity changes.

و فعالیت تغییر می‌کند.

Can you see it?

میتونی ببینیش؟

I hope you can.

امیدوارم بتونی.

This part where something happens, your activity, your first activity stops and something else

این قسمت که اتفاقی می افتد، فعالیت شما، اولین فعالیت شما متوقف می شود و

happened in that moment.

اتفاق دیگری در آن لحظه رخ داده است.

So, this is an interrupted action.

بنابراین، این یک عمل منقطع است.

When we use this, first, for this part, I’ll call this “part one,” we use the progressive

وقتی از این استفاده می‌کنیم، اول، برای این بخش، آن را «بخش اول» می‌نامم، از زمان پیشرونده

tense to talk about your continuing action.

برای صحبت در مورد ادامه عمل شما استفاده می‌کنیم.

We use progressive tense or maybe, you know, continuous tense, both are okay.

ما از زمان پیشرونده یا شاید، می دانید، زمان استمراری استفاده می کنیم، هر دو مشکلی ندارند.

Progressive tense or continuous tense where we use “when” to mark this point when

زمان پیش رونده یا زمان استمراری که در آن از "when" برای علامت گذاری این نقطه در هنگام

something changed.

تغییر چیزی استفاده می کنیم.

“When” is this point for change and then here, “part two,” that action when we

"When" این نقطه برای تغییر است و سپس اینجا، "قسمت دوم"، آن عمل زمانی که

want to describe that action that made us change, that part, we use past tense, simple

می‌خواهیم آن عملی را که ما را تغییر داده است توصیف کنیم ، آن بخش، از زمان گذشته، زمان گذشته ساده

past tense for this example.

برای این مثال استفاده می‌کنیم.

This is a very basic introduction to this style of sentence making.

این یک مقدمه بسیار اساسی برای این سبک جمله سازی است.

I want to introduce some points.

می خواهم چند نکته را معرفی کنم.

This is sort of hard to kind of imagine, so let’s look at some examples of how to make

تصور این امر به نوعی سخت است، بنابراین بیایید به چند نمونه از نحوه ساختن

sentences with this way.

جملات با این روش نگاه کنیم.

So, first again, remember, continuing action, “part one” here, progressive tense, “ing,’

بنابراین، ابتدا دوباره، به یاد داشته باشید، ادامه عمل، «بخش اول» در اینجا، زمان پیشرونده، «ing»،

something, something “ing.”

چیزی، چیزی «ing».

Interrupted action, when we marked the interrupted action with “when.”

عمل قطع شده، زمانی که عمل قطع شده را با «وقتی» علامت گذاری کردیم.

Finally, two, Simple past tense to explain what happened at this point.

در نهایت، دو زمان گذشته ساده برای توضیح آنچه در این نقطه اتفاق افتاد.

Let’s look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

Oh, it’s already up.

اوه، در حال حاضر تمام شده است.

Sorry, I was so excited about my grammar explanation.

با عرض پوزش، من در مورد توضیحات گرامری خود بسیار هیجان زده بودم.

God, what a nerd. Okay.

خدایا چه احمقی باشه.

“I was listening to music when the doorbell rang.”

" داشتم به موسیقی گوش می دادم که زنگ خانه به صدا درآمد."

So, here is a great example, past progressive “I was listening to music,” progressive

بنابراین، در اینجا یک مثال عالی، پیشروی گذشته "من داشتم به موسیقی گوش می‌دادم"

tense, “when,” here’s my interruption, “the doorbell rang.”

، زمان پیشرونده، "وقتی" قطع من بود، "زنگ در به صدا درآمد."

So, “to ring” is my present tense verb here, “rang” is past tense.

بنابراین، "زنگ زدن" فعل زمان حال من در اینجا است، "رنگ" زمان گذشته است.

Good.

خوب

So, nice examples on YouTube, Mr. Xrel, “I was working when he called me.”

بنابراین، مثال های خوبی در یوتیوب، آقای Xrel، "من در حال کار بودم که او با من تماس گرفت."

Perfect.

کامل.

Nice.

خوب.

Good Booboo on Facebook says “When I was searching on Facebook, I found your page.”

Good Booboo در فیس بوک می گوید: "وقتی در فیس بوک جستجو می کردم، صفحه شما را پیدا کردم."

Good.

خوب

“When I was searching on Facebook, I found your page.”

"وقتی در فیس بوک جستجو می کردم، صفحه شما را پیدا کردم."

That’s okay, yes.

اشکالی ندارد، بله.

Or “I was searching on Facebook when I found your page.”

یا "در حال جستجو در فیس بوک بودم که صفحه شما را پیدا کردم."

Something like that, nice.

یه همچین چیزی خوبه

It could be good.

میتونه خوب باشه

Other examples, so past progressive again, “She was cleaning her room,” here’s

مثال‌های دیگر، دوباره پیشروی گذشته، «او

our progressive tense, “cleaning her room when,” so here’s my interruption, the

اتاقش را تمیز می‌کرد»، زمان پیشروی ما اینجاست، «وقتی اتاقش را تمیز می‌کند»، بنابراین این وقفه من است،

action stops right here.

عمل دقیقاً در اینجا متوقف می‌شود.

“She was cleaning her room when her mother called,” right here.

"او در حال تمیز کردن اتاقش بود که مادرش زنگ زد."

So, here’s our simple past tense, “called,” “when her mother called” right here.

بنابراین، در اینجا زمان گذشته ساده ما، "به نام"، "وقتی مادرش زنگ زد" است.

Another one, “He was working on his computer when his boss arrived.”

یکی دیگر، "او با کامپیوترش کار می کرد که رئیسش آمد."

Yeah, nice one on YouTube, Bharam, “Alisha was teaching English when I saw her.”

آره، بهارام، خوب در یوتیوب، "علیشا داشت انگلیسی تدریس می کرد که او را دیدم."

I would say though that the sentence is okay, but remember, there’s some change, in this

هرچند می‌توانم بگویم که جمله اشکالی ندارد، اما به یاد داشته باشید، در این مورد تغییراتی وجود دارد

case.

.

Something changes the progressive tense like, “Alisha was teaching English when she fell

چیزی زمان پیشرونده را تغییر می‌دهد، مانند «علیشا در حال آموزش انگلیسی بود که به

down.”

زمین افتاد».

You stop what you’re doing for a moment because of the change.

کاری را که انجام می دهید برای لحظه ای به دلیل تغییر متوقف می کنید.

Yes, some kind of pause, some kind of stop.

بله، نوعی مکث، نوعی توقف.

If you want to talk about two actions happening at the same time, you can use the progressive

اگر می‌خواهید در مورد دو عمل که همزمان اتفاق می‌افتند صحبت کنید، می‌توانید از زمان پیشرونده

tense to do that like, “I was listening to music and studying.”

برای انجام این کار استفاده کنید، مانند «من داشتم موسیقی گوش می‌دادم و مطالعه می‌کردم».

You can use the progressive tense, both of those together.

شما می توانید از زمان پیشرونده، هر دو با هم استفاده کنید.

Good.

خوب

“I was cleaning my clothes when it started to rain.”

"داشتم لباس هایم را تمیز می کردم که باران شروع شد."

Perfect, Clarissa, nice one.

عالی، کلاریسا، خوب.

Freedom, “I was playing football when my mother called me.”

آزادی، "داشتم فوتبال بازی می کردم که مادرم به من زنگ زد."

Perfect.

کامل.

Nana, “I was watching your video when my son called me.”

نانا، "داشتم ویدیوت را تماشا می کردم که پسرم به من زنگ زد."

Perfect.

کامل.

It’s good.

خوبه.

Emmanuel, “When I was cleaning my backyard, I found your keys.”

امانوئل، "وقتی داشتم حیاط خانه ام را تمیز می کردم، کلیدهای شما را پیدا کردم."

It’s perfect, great.

عالی است، عالی

Okay, on YouTube, you have a scandalous example, “When I was searching for my ex on Twitter,

خوب، در یوتیوب، شما یک مثال جنجالی دارید، "وقتی در توییتر دنبال سابقم جستجو می کردم،

I realized I was blocked.”

متوجه شدم که مسدود شده ام."

Whoa.

اوه

Nice one, that’s a great one.

خیلی خوبه، خیلی عالیه

Okay, good examples, you guys.

خوب، نمونه های خوبی، شما بچه ها.

Fantastic.

خارق العاده.

You can use this “when” to explain some change in your past action but also just be

می‌توانید از این «زمان» برای توضیح برخی تغییرات در عملکرد گذشته خود استفاده کنید، اما همچنین

careful too that it is quite different from “if.”

مراقب باشید که کاملاً با «اگر» متفاوت است.

Sorry, my hair is, I’m fussing a lot.

ببخشید موهام زیاده.

It’s quite different from “if” because “if” is just used for chances, “when”

این کاملاً با "اگر" متفاوت است زیرا "اگر" فقط برای شانس استفاده می شود ، "وقتی

is used for definite.

" برای قطعی استفاده می شود.

Sorry, it’s falling on my face, Producer.

با عرض پوزش، روی صورتم می افتد، تهیه کننده.

That’s quite a nice introduction and a little bonus grammar point here.

این یک مقدمه بسیار خوب و یک نکته گرامر کوچک در اینجا است.

So, please think about this, but the big takeaway point, I think for today is this difference

بنابراین، لطفاً در مورد این فکر کنید، اما نکته مهم مهم، من فکر می‌کنم برای امروز این تفاوت

between a chance for “if,” “If something, if I have time, if you have time,” and a

بین یک شانس برای «اگر»، «اگر چیزی ، اگر وقت داشته باشم، اگر زمان دارید» و یک

100% action.

اقدام 100٪ است.

I mentioned this can be a big problem when you’re making plans with people.

من اشاره کردم که وقتی با مردم برنامه ریزی می کنید این می تواند مشکل بزرگی باشد.

If you say, “If I have time I’ll call you.”

اگر بگویید، "اگر وقت داشته باشم، با شما تماس خواهم گرفت."

And “When I have time, I’ll call you.”

و "وقتی وقت داشته باشم، با شما تماس خواهم گرفت."

They sound very similar but if you say “When I have time, I’ll call you,” the listener

آنها بسیار شبیه به نظر می رسند، اما اگر بگویید "وقتی وقت داشته باشم، با شما تماس خواهم گرفت"، شنونده

expects that you’re going to call.

انتظار دارد که شما تماس بگیرید.

If you say, “If I have time, I’ll call you,” the listener thinks there’s a chance

اگر بگویید «اگر وقت داشته باشم، با شما تماس می‌گیرم »، شنونده فکر می‌کند این احتمال وجود دارد

that person might not call.

که آن شخص تماس نگیرد.

Keep these small differences in mind when you’re making plans with people so you don’t

این تفاوت‌های کوچک را در هنگام برنامه‌ریزی با افراد در نظر داشته باشید

give the wrong expectation.

تا انتظارات نادرست نداشته باشید.

It can be really important when you’re building relationships, work relationships, friendships,

زمانی که در حال ایجاد روابط، روابط کاری، دوستی و

whatever.

هر چیز دیگری هستید، می تواند بسیار مهم باشد.

Good stuff to know.

چیزهای خوبی برای دانستن

Let’s wrap up today’s lesson.

بیایید درس امروز را به پایان برسانیم.

Yes, I have to go already, sorry but thank you so much for coming again this week.

بله، من قبلاً باید بروم، متاسفم اما از شما بسیار متشکرم که دوباره این هفته آمدید.

I’m very excited about next week’s lesson, though.

با این حال، من در مورد درس هفته آینده بسیار هیجان زده هستم .

I hope you are excited about next week.

امیدوارم هفته آینده هیجان زده باشید.

Of course, we are going to be back with a new topic, “How to Share Previous Conversations.”

البته، ما با یک موضوع جدید، "چگونه مکالمات قبلی را به اشتراک بگذاریم."

Okay, what does this mean?

خوب، این به چه معناست؟

How to share previous conversations?

چگونه مکالمات قبلی را به اشتراک بگذاریم؟

This is about like reporting the things that people say.

این تقریباً مانند گزارش چیزهایی است که مردم می گویند.

So like, I said, he said, she was like, I was all, so how to talk about conversations,

بنابراین، گفتم، او گفت، او مثل من بود، پس چگونه در مورد مکالمات صحبت کنیم،

how to share things that people said in the past.

چگونه چیزهایی را که مردم در گذشته می گفتند به اشتراک بگذاریم .

Yes, so I want to focus on leveling up on your conversation skills not just, “said,

بله، بنابراین می‌خواهم روی ارتقای مهارت‌های مکالمه‌تان تمرکز کنم، نه فقط «

said, said,” but using some native level, at least American English style patterns to

گفت، گفت، گفت»، بلکه با استفاده از سطح بومی، حداقل الگوهای سبک انگلیسی آمریکایی برای

explain the things that other people have told you.

توضیح چیزهایی که دیگران به شما گفته‌اند.

So, this will be next week’s topic.

بنابراین، این موضوع هفته آینده خواهد بود.

Maybe, this will be a series, a conversation live series, I don’t know, we’ll give

شاید این یک سریال باشد، یک سریال زنده گفتگو، نمی دانم، ما

it a try.

آن را امتحان می کنیم.

So, this will be next week, April 18th.

بنابراین، این هفته آینده، 18 آوریل خواهد بود.

Next week, April 18th, that’s a Wednesday, 10:00 PM, Eastern Standard Time, that is 10:00

هفته آینده، 18 آوریل، چهارشنبه، ساعت 22:00، به وقت استاندارد شرقی، یعنی ساعت

PM, New York City time on Wednesday night.

10:00 شب، به وقت نیویورک در چهارشنبه شب است.

If you don’t know your time zone, please Google it.

اگر منطقه زمانی خود را نمی دانید، لطفاً آن را در گوگل جستجو کنید.

I think a time and date or something like that.

فکر می کنم زمان و تاریخ یا چیزی شبیه به آن.

Yes, we are on live, Yeshua but we are finishing the live stream now.

بله، ما در حال پخش زنده هستیم، Yeshua اما در حال اتمام پخش زنده هستیم.

So, please join us again next week, April 18th.

بنابراین، لطفاً هفته آینده، 18 آوریل، دوباره به ما بپیوندید .

We’re going to talk about sharing previous conversations.

ما در مورد اشتراک گذاری مکالمات قبلی صحبت خواهیم کرد.

Actually, this is going to be really, really fun, I think because if you watch TV, if you

در واقع، این واقعاً بسیار سرگرم کننده خواهد بود، من فکر می کنم زیرا اگر تلویزیون تماشا کنید، اگر

watch movies, you will notice this point immediately.

فیلم تماشا کنید، بلافاصله متوجه این نکته خواهید شد.

If you watch next week’s live stream, I think you will start to notice these patterns

اگر پخش زنده هفته آینده را تماشا کنید، فکر می کنم بلافاصله متوجه این الگوها خواهید

right away.

شد.

You’ll see them right after if you watch TV and movies in English, so quite useful.

اگر تلویزیون و فیلم را به زبان انگلیسی تماشا کنید، بلافاصله بعد از آن آنها را خواهید دید ، بسیار مفید است.

Anyway, let’s finish up there.

به هر حال بیایید همینجا تمام کنیم.

Thank you so, so much for joining us today.

خیلی ممنون از اینکه امروز به ما ملحق شدید.

Thanks from everybody here.

با تشکر از همه اینجا

Thank you so much for liking the video and sharing the video and sending your great example

از اینکه ویدیو را لایک کردید و ویدیو را به اشتراک

sentences and your questions.

گذاشتید و جملات مثال عالی و سوالات خود را ارسال کردید بسیار سپاسگزارم.

If you have questions, please send them to me in the chat.

اگر سوالی دارید، لطفا آنها را برای من در چت ارسال کنید.

I will check this after this live stream and collect your questions, and if I can, I’ll

این را بعد از پخش زنده بررسی می‌کنم و سؤالات شما را جمع‌آوری می‌کنم و اگر

include them in “Ask Alisha” video, or I don’t know, we’ll talk about them in

بتوانم آنها را در ویدیوی «از علیشاه بپرس» قرار می‌دهم، یا نمی‌دانم، در پخش زنده دیگری نیز در مورد آنها صحبت خواهیم کرد

another live stream too.

.

Anyway, I have to finish.

به هر حال باید تمومش کنم

Thank you again for joining us today.

باز هم از اینکه امروز به ما پیوستید سپاسگزاریم.

Have a good night, have a good day, have a good weekend, and I will see you again next

شب خوبی داشته باشید، روز خوبی داشته باشید ، آخر هفته خوبی داشته باشید و دفعه بعد دوباره شما را می بینم

time.

.

Don’t forget to go download your free stuff from the website, from EnglishClass101.com.

فراموش نکنید که به دانلود مطالب رایگان خود از وب سایت، از EnglishClass101.com بروید.

Check the link below or above the video.

لینک زیر یا بالای ویدیو را بررسی کنید.

I will see you next time, bye.

دفعه بعد میبینمت خداحافظ