Conversational Expressions with IF: Real Conditionals in English

[title]

[title]

Let’s go over the tasks from our previous lesson.

بیایید وظایف درس قبلی خود را مرور کنیم.

I asked you two questions. First:

من از شما دو سوال پرسیدم. اول:

The answer is no.

پاسخ منفی است.

Don’t confuse two different uses of IF. IF doesn’t always state a condition that goes along with a result.

دو کاربرد مختلف IF را با هم اشتباه نگیرید. IF همیشه شرطی را بیان نمی کند که همراه با نتیجه باشد.

IF can mean “whether” or “whether or not” in an embedded question.

IF در یک سوال تعبیه شده می تواند به معنای "آیا" یا "آیا یا نه" باشد.

The sentence could be rewritten as:

این جمله را می توان به صورت زیر بازنویسی کرد:

A yes-no question is implied: Should I buy the course? Yes or no?

یک سوال بله-خیر متضمن است: آیا باید دوره را بخرم؟ آره یا نه؟

So "if" when used as "whether" presents a choice.

بنابراین «اگر» وقتی به‌عنوان «آیا» استفاده می‌شود یک انتخاب را ارائه می‌کند.

Buy or not buy? Yes or no?

بخریم یا نخریم؟ آره یا نه؟

This isn’t a conditional sentence with an if-clause and a result. Instead we have one independent clause:

این یک جمله شرطی با بند if و نتیجه نیست. در عوض ما یک بند مستقل داریم:

I can’t decide. Decide what? The object of the verb is a noun clause, an embedded question.

من نمی توانم تصمیم بگیرم. تصمیم بگیر چی؟ مفعول فعل یک بند اسمی، یک سوال تعبیه شده است.

To learn more, watch my lesson on embedded questions.

برای کسب اطلاعات بیشتر، درس من را در مورد سؤالات تعبیه شده تماشا کنید.

Here's the second question I asked.

اینم سوال دومی که پرسیدم

A few of you posted your ideas, and you had really helpful answers. Let's look at three.

چند نفر از شما ایده های خود را ارسال کردید و پاسخ های واقعا مفیدی داشتید. بیایید به سه نگاه کنیم.

Claire wrote that in the first sentence...

کلر نوشت که در جمله اول ...

In the second sentence...

در جمله دوم ...

Ra'ed agrees. He wrote...

رائد موافق است. او نوشت ...

Here's more insight.

در اینجا بینش بیشتر است.

So to sum up, we cannot replace IF with WHEN as easily as we did in present and past real conditionals.

بنابراین به طور خلاصه، نمی‌توانیم IF را با WHEN به راحتی که در شرایط واقعی حال و گذشته انجام دادیم جایگزین کنیم.

The meaning difference is too big in these future conditionals about real or likely situations.

تفاوت معنا در این شرط های آینده در مورد موقعیت های واقعی یا احتمالی بسیار زیاد است.

Using WHEN would make the situation sound certain.

استفاده از WHEN وضعیت را قطعی می کند.

Now let’s talk at the bonus task. I asked you to complete these sentences with your own ideas.

حالا بیایید در مورد وظیفه پاداش صحبت کنیم. من از شما خواستم این جملات را با ایده های خود کامل کنید.

You came up with reall good examples. And very funny ones, too! Let’s take a look.

شما به نمونه های واقعا خوبی رسیدید. و آنهایی که بسیار خنده دار، بیش از حد! بیا یک نگاهی بیندازیم.

Let's take a look at the first.

بیایید نگاهی به اولی بیندازیم.

I would change this because the focus should be on what you want to do and what you intend to do,

من این را تغییر می‌دهم زیرا تمرکز باید بر روی کاری باشد که می‌خواهید انجام دهید و قصد انجام آن را دارید،

not what you're going to let someone else do.

نه کاری که قرار است به شخص دیگری اجازه انجام دهید.

So how about we say, "If it's all right with you, I'm going out."

پس چطور است که بگوییم، "اگر با تو خوب است، من می روم بیرون."

Like, "Do you have any objections?"

مثلاً «آیا مخالفتی دارید؟»

That's a good one.

این یکی خوب است.

Wilfried wrote...

ویلفرد نوشت...

Good example. Let's add an exclamation point.

مثال خوب. بیایید یک علامت تعجب اضافه کنیم.

Okay. Susana wrote...

باشه. سوزانا نوشت ...

Let's use a contraction to be consistent.

بیایید از انقباض استفاده کنیم تا سازگار باشیم.

That sounds very appropriate for a work context.

برای یک زمینه کاری بسیار مناسب به نظر می رسد.

You're agreeing on the schedule. Next...

شما در حال توافق بر سر برنامه هستید. بعد...

So choose: Either "If they continue bothering me, I'll scream" OR

پس انتخاب کنید: یا "اگر به آزارم ادامه دهند، جیغ می زنم" یا "

"If they bother me one more time..." Let's do that.

اگر یک بار دیگر مرا اذیت کنند..." بیایید این کار را انجام دهیم.

Gabriel wrote...

جبرئیل نوشت...

That works.

که کار می کند.

That's good. It expresses the right amount of frustration behind that expression. Good.

خوبه. میزان درستی از ناامیدی پشت آن عبارت را بیان می کند. خوب

Marat, you wrote:

مرات نوشتی:

Very good example. It's something many of us might say when we need permission to leave

مثال خیلی خوبی. این چیزی است که بسیاری از ما ممکن است بگوییم وقتی برای رفتن به اجازه نیاز داریم

and we're asking nicely...in a friendly, but polite way.

و به زیبایی می‌پرسیم... دوستانه، اما مودبانه.

Well, if you don't like barbecue sauce, that makes sense.

خوب، اگر سس باربیکیو را دوست ندارید، منطقی است.

If you'd like to see more of my corrections to student examples, then visit me on Facebook.

اگر می‌خواهید اصلاحات بیشتری را در نمونه‌های دانش‌آموز ببینید، از من در فیس‌بوک دیدن کنید. با

Thank you to everyone who posted an example.

تشکر از همه کسانی که یک نمونه ارسال کردند.

It’s important to remember in these real conditionals about the future, we don’t use WILL in the if-clause.

مهم است که در این شرایط واقعی در مورد آینده به خاطر داشته باشید، ما از WILL در بند if استفاده نمی کنیم.

We use a present tense verb.

ما از فعل زمان حال استفاده می کنیم.

In the result clause, we can use WILL, BE GOING TO, or a modal verb

در عبارت نتیجه، می‌توانیم از WILL، BE GOING TO یا یک فعل مدال استفاده کنیم

The bonus task asked you to use two expressions that are fairly common in conversation.

.

You’ll find that first one especially useful.

اولین مورد را به خصوص مفید خواهید یافت.

That's a nice, friendly way to make a request or state an intention.

این یک راه خوب و دوستانه برای درخواست یا بیان یک قصد است.

A variation is: If it’s okay with you…

یک تغییر این است: اگر با شما مشکلی ندارد…

…So if it’s okay with you, I’d like to share more conversational expressions with if-clauses.

…پس اگر برای شما مشکلی نیست، می‌خواهم عبارات محاوره‌ای بیشتری را با بندهای if به اشتراک بگذارم.

These expressions work well with real conditionals about different time periods. There are five expressions.

این عبارات با شرایط واقعی در مورد دوره های زمانی مختلف به خوبی کار می کنند. پنج عبارت وجود دارد. در

Here’s a similar expression for making requests or stating your intentions in a nice way.

اینجا یک عبارت مشابه برای درخواست یا بیان مقاصد خود به روشی زیبا وجود دارد.

A coworker asks you about a report, "Is it ready?"

یکی از همکاران در مورد گزارشی از شما می پرسد "آیا آماده است؟"

You can say...

شما می توانید بگویید...

A related expression is: If you’ll excuse me…

یک عبارت مرتبط این است: اگر ببخشید...

This is an exception to the rule about not using IF and WILL together.

این یک استثنا از قاعده عدم استفاده از IF و WILL با هم است.

"If you'll excuse me" (= if you're willing to excuse me) is a set expression and it’s a polite way to excuse yourself to leave or exit a room.

"If you'll excuse me" (= اگر مایل به معذرت خواهی بود) یک عبارت تنظیم شده است و روشی مودبانه برای بهانه گرفتن خود برای خروج یا خروج از اتاق.

This expression kind of assumes that your listener will agree and not try to stop you.

این عبارت به نوعی فرض می کند که شنونده شما موافق است و سعی نمی کند شما را متوقف کند. در

Here’s an expression you can use to make a kind offer to just about anyone...a friend, a neighbor, a coworker, a classmate.

اینجا عبارتی وجود دارد که می توانید از آن برای ارائه یک پیشنهاد محبت آمیز به تقریباً هر کسی ... یک دوست، یک همسایه، یک همکار، یک همکلاسی استفاده کنید.

The modal verb CAN is good for everyday conversation. We’re stating what we’re willing and able to do.

فعل معین CAN برای مکالمه روزمره خوب است. ما آنچه را که مایل و قادر به انجام آن هستیم بیان می کنیم.

The next expression works with IF or WHEN because we’re talking about a real situation in the present or past .

عبارت بعدی با IF یا WHEN کار می کند زیرا ما در مورد یک موقعیت واقعی در حال یا گذشته صحبت می کنیم.

If you think about it,… allows us to present something we think is very logical.

اگر در مورد آن فکر کنید، ... به ما اجازه می دهد چیزی را که فکر می کنیم بسیار منطقی است ارائه دهیم.

Our final expression is a fun one with some attitude.

بیان نهایی ما یک بیان سرگرم کننده با نگرش است.

We add this to a clear intention or a promise.

ما این را به یک نیت یا قول روشن اضافه می کنیم.

I’ll take my first example from a song sung by the famous American singer Frank Sinatra.

من اولین نمونه خود را از آهنگی که توسط خواننده مشهور آمریکایی فرانک سیناترا خوانده شده است، می گیرم.

The song is called “If It’s the Last Thing I Do.”

این آهنگ "اگر آخرین کاری است که انجام می دهم" نام دارد.

Frank Sinatra sings...

فرانک سیناترا آواز می خواند...

The man is promising to win a woman’s heart. It’s the one thing he hopes to do before he dies.

مرد قول می دهد که قلب یک زن را به دست آورد. این تنها کاری است که او امیدوار است قبل از مرگ انجام دهد.

Can you think of another example? How about this one?

آیا می توانید مثال دیگری را در نظر بگیرید؟ اینیکی چهطور؟

We’re just about done with this lesson, so let me tell you what your homework is.

ما به تازگی با این درس تمام شده ایم، بنابراین اجازه دهید به شما بگویم تکلیف شما چیست.

First, answer this question.

ابتدا به این سوال پاسخ دهید.

I’ll confirm the answer in the next lesson.

پاسخ را در درس بعدی تایید خواهم کرد.

For your bonus task, I’d like you to finish this sentence with your own ideas.

برای وظیفه پاداش شما، از شما می خواهم که این جمله را با ایده های خود به پایان برسانید.

Post your ideas in the comments.

ایده های خود را در نظرات ارسال کنید.

And remember if you share examples, I might use them in my next video.

و به یاد داشته باشید که اگر نمونه هایی را به اشتراک بگذارید، ممکن است در ویدیوی بعدی خود از آنها استفاده کنم.

That's all for now. I'll see you again soon for another lesson on conditionals.

فعلاً همین است. به زودی دوباره شما را برای یک درس مشروط می بینم.

Please remember to like this video and subscribe.

لطفا به یاد داشته باشید که این ویدیو را لایک کنید و سابسکرایب کنید.

Thanks for watching and happy studies!

با تشکر برای تماشا و مطالعات شاد!