Prescriptive and Descriptive Grammar 🎬 Learn English with Jennifer

Do you know what kind of movies I probably watch the most?

آیا می دانید چه نوع فیلم هایی را احتمالا بیشتر تماشا می کنم؟

Well, if you've seen my lesson on the uses of WOULD, then you know I watch a lot of romantic comedies.

خوب، اگر درس من را در مورد استفاده از WOULD دیده باشید، پس می دانید که من کمدی های رمانتیک زیادی تماشا می کنم.

Of course, that's not what I watch with my children. Together over the years, we've watched a lot of family movies.

البته این چیزی نیست که من با بچه هایم تماشا می کنم. در طول این سال‌ها، با هم فیلم‌های خانوادگی زیادی تماشا کرده‌ایم.

Family movies usually have little or no swearing,

فیلم‌های خانوادگی معمولاً فحش‌های ناچیز دارند یا اصلاً ناسزا می‌گویند،

minimal violence, and they're usually filled with innocent humor.

خشونت کمتری دارند و معمولاً مملو از طنز بی‌گناه هستند.

In this lesson, I'll recommend five good family movies that you can watch with children.

در این درس، پنج فیلم خانوادگی خوب را توصیه می کنم که می توانید با کودکان تماشا کنید.

I've seen them all dozens of times, and I still find them funny.

من همه آنها را ده ها بار دیده ام، و هنوز هم آنها را خنده دار می دانم.

So adults will find these family movies entertaining as well.

بنابراین بزرگسالان نیز این فیلم های خانوادگی را سرگرم کننده خواهند یافت.

They're not animated and they're not musicals. Those are movies genres of their own.

آنها انیمیشن نیستند و موزیکال نیستند. اینها برای خودشان ژانرهای سینمایی هستند.

As we go through my countdown, I'd like to talk about a very important language point:

همانطور که شمارش معکوس را مرور می کنیم، می خواهم در مورد یک نکته زبانی بسیار مهم صحبت کنم:

prescriptive grammar

دستور زبان تجویزی

versus descriptive grammar.

در مقابل گرامر توصیفی.

Let's begin.

شروع کنیم.

Number five: The Goonies. If you were going to be forced out of your home by a land developer,

شماره پنج: The Goonies. اگر قرار بود توسط یک توسعه‌دهنده زمین از خانه خود بیرون شوید،

what would you do?

چه می‌کنید؟

Well, in this Steven Spielberg movie a group of kids follow a treasure map and try to find pirate treasure.

خب، در این فیلم استیون اسپیلبرگ، گروهی از بچه ها نقشه گنج را دنبال می کنند و سعی می کنند گنج دزدان دریایی را پیدا کنند.

Their hope is that the pirate treasure will be enough to help their parents save all of their homes from foreclosure.

امید آنها این است که گنج دزدان دریایی برای کمک به والدینشان کافی باشد تا تمام خانه هایشان را از توقیف نجات دهند.

In grammar, there's something called the subjunctive.

در دستور زبان، چیزی به نام فاعل وجود دارد.

One of the things that the subjunctive can help us do is express an unreal situation.

یکی از مواردی که فاعل می تواند به ما کمک کند بیان یک موقعیت غیر واقعی است.

Although we're talking about the present or future, we use a past form.

اگرچه ما در مورد حال یا آینده صحبت می کنیم، از شکل گذشته استفاده می کنیم.

If you were going to be forced out of your home, what would you do?

اگر قرار بود به زور از خانه تان بیرون بیایید، چه می کنید؟

Of course, you're not being forced out of your home, but I'm asking you to imagine this.

البته، شما را مجبور نمی کنند از خانه خود بیرون بیایید، اما من از شما می خواهم این را تصور کنید.

Imagine if you were.

تصور کن اگر بودی

In the subjunctive, "were" is the form of BE used for all subjects.

در فاعل، "بودند" شکل BE است که برای همه موضوعات استفاده می شود.

I were, you were, he were, she were, and so on.

من بودم، تو بودی، او بود، او بود و غیره.

We can also use the subjunctive to give advice, as in, "If I were you, this is what I would do."

همچنین می‌توانیم از فاعل برای نصیحت کردن استفاده کنیم، مانند «اگر من جای شما بودم، این کاری است که انجام می‌دادم».

But you'll hear some American English speakers say things like, "If I was you" or "if I was in their place."

اما می شنوید که برخی از انگلیسی زبانان آمریکایی جملاتی مانند "اگر من جای شما بودم" یا "اگر من جای آنها بودم" می گویند.

Is that correct?

درسته؟

According to most textbooks and according to the rules,

طبق اکثر کتاب های درسی و طبق قوانین

no, but it's understood. And in everyday conversation it's acceptable.

نه، اما قابل درک است. و در مکالمات روزمره قابل قبول است.

We're talking about the difference between prescriptive and descriptive grammar.

ما در مورد تفاوت گرامر تجویزی و توصیفی صحبت می کنیم.

Prescriptive grammar tells us what structures we should use. These are the rules and the standard patterns.

دستور زبان تجویزی به ما می گوید که از چه ساختارهایی باید استفاده کنیم. اینها قوانین و الگوهای استاندارد هستند.

"Prescriptive" is an adjective.

«تصویری» یک صفت است.

It comes from the same word family as the verb "prescribe" and the noun "prescription."

این از همان خانواده کلمه ای است که فعل "تجویز" و اسم "نسخه" دارد.

Like a doctor writing a prescription. A doctor prescribing medicine.

مثل دکتری که نسخه می نویسد. دکتری که دارو تجویز می کند.

Descriptive grammar

گرامر توصیفی

acknowledges what people actually say and write.

آنچه را که مردم واقعاً می گویند و می نویسند تصدیق می کند.

This grammar describes language the way people use it, whether they follow the rules or not.

این گرامر زبان را به گونه ای توصیف می کند که مردم از آن استفاده می کنند، خواه از قوانین پیروی کنند یا نه.

I think it's good to be aware of both prescriptive and descriptive grammar.

من فکر می کنم خوب است که از دستور زبان تجویزی و تشریحی آگاهی داشته باشید.

Most of the time standard grammar will serve you best, but rules are often broken and language changes over time.

اکثر اوقات گرامر استاندارد به بهترین نحو به شما کمک می کند، اما قوانین اغلب شکسته می شوند و زبان در طول زمان تغییر می کند.

Also, in communication with other people, you need to handle variations.

همچنین، در ارتباط با افراد دیگر، باید تغییرات را کنترل کنید.

You need to understand which structures and which patterns have the same meaning.

شما باید درک کنید که کدام ساختارها و کدام الگوها معنی یکسانی دارند.

All right, let's go on.

باشه بریم ادامه بدیم

Number four:

شماره چهار:

Baby's Day Out.

روز کودک بیرون.

This adorable

این

comedy follows the adventures of a baby boy who is kidnapped and taken from his very wealthy family.

کمدی شایان ستایش ماجراهای پسر بچه ای را دنبال می کند که ربوده شده و از خانواده بسیار ثروتمندش گرفته می شود.

The three kidnappers think it will be an easy way to earn a lot of money.

این سه آدم ربا فکر می کنند که این یک راه آسان برای به دست آوردن پول زیادی خواهد بود.

But the baby turns out to be much smarter than they are.

اما معلوم می شود که کودک بسیار باهوش تر از آنهاست.

The bad guys don't really trust each other or like each other, so they're always arguing and this creates more trouble.

آدم‌های بد واقعاً به هم اعتماد ندارند یا همدیگر را دوست ندارند، بنابراین همیشه با هم دعوا می‌کنند و این مشکل بیشتری ایجاد می‌کند.

"Each other" and "one another" are reciprocal pronouns.

«یکدیگر» و «یکدیگر» ضمایر متقابل هستند.

In school, I was taught to use "each other" for two people or things and "one another" for three or more.

در مدرسه به من یاد دادند که برای دو نفر یا چیزها از "یکدیگر" و برای سه یا بیشتر از "یکدیگر" استفاده کنم.

Today there's a lot of overlap, and I don't think the distinction matters much anymore.

امروز همپوشانی های زیادی وجود دارد، و من فکر نمی کنم که تمایز دیگر اهمیت زیادی داشته باشد.

This is a case where descriptive grammar has won the battle. It's become acceptable to use these pronouns

این موردی است که گرامر توصیفی پیروز میدان شده است. استفاده از این ضمایر

interchangeably,

به جای یکدیگر قابل قبول است،

especially in spoken English.

به خصوص در زبان انگلیسی گفتاری.

The kidnappers don't like each other. The kidnappers don't like one another.

آدم رباها همدیگر را دوست ندارند. آدم رباها همدیگر را دوست ندارند

Number three: Matilda.

شماره سه: ماتیلدا.

This movie is based on a children's book, and I recommend the audio book read by Kate Winslet. It's hilarious.

این فیلم بر اساس یک کتاب کودک ساخته شده است و من کتاب صوتی خوانده شده توسط کیت وینسلت را توصیه می کنم. خنده دار است.

The story is about a highly intelligent girl born to ignorant parents.

داستان درباره دختری بسیار باهوش است که از پدر و مادری نادان متولد شده است.

The parents are truly terrible. They don't value books or good food.

والدین واقعاً وحشتناک هستند. آنها برای کتاب یا غذای خوب ارزشی قائل نیستند.

They'd rather Matilda watched TV and ate frozen dinners.

آنها ترجیح می دهند ماتیلدا تلویزیون تماشا کند و شام یخ زده بخورد.

They also want her to learn the family business of crime and not learn in school.

آنها همچنین از او می خواهند که تجارت خانوادگی جنایت را یاد بگیرد و در مدرسه یاد نگیرد.

Luckily, Matilda discovers that she's not only smart, but very

خوشبختانه، ماتیلدا متوجه می شود که نه تنها باهوش است، بلکه بسیار

gifted and she uses her magical powers to change her life for the better.

با استعداد است و از قدرت جادویی خود برای تغییر زندگی خود برای بهتر شدن استفاده می کند.

If you saw my lesson on the uses of WOUILD,

اگر درس من در مورد استفاده از WOUILD را دیدید، می

you know that we can use WOULD RATHER to talk about what we want someone else to do.

دانید که ما می توانیم از WOULD RATHER برای صحبت در مورد کاری که می خواهیم شخص دیگری انجام دهد استفاده کنیم.

For example, they'd rather she watched TV.

به عنوان مثال، آنها ترجیح می دهند که او تلویزیون تماشا کند.

This is actually another use of the subjunctive.

این در واقع یکی دیگر از کاربردهای فاعل است.

The use of the simple past expresses a wish for another situation.

استفاده از گذشته ساده بیانگر آرزوی موقعیت دیگری است.

But descriptive grammar

اما گرامر توصیفی

acknowledges that the base verb is also used in American English.

تصدیق می کند که فعل پایه در انگلیسی آمریکایی نیز استفاده می شود.

They'd rather she watch TV. They'd rather she watch TV than read.

آنها ترجیح می دهند که او تلویزیون تماشا کند. آنها ترجیح می دهند که او تلویزیون تماشا کند تا اینکه بخواند.

The truth is we don't use WOULD RATHER very often to talk about what we want someone else to do.

حقیقت این است که ما معمولاً از WOULD استفاده نمی کنیم تا در مورد کاری که می خواهیم شخص دیگری انجام دهد صحبت کنیم.

There are other choices.

انتخاب های دیگری نیز وجود دارد.

Let me show you two.

بگذارید دو تا را به شما نشان دهم.

They wish you would watch TV.

آنها آرزو می کنند که شما تلویزیون تماشا کنید.

WISH + WOULD + base verb

WISH + WOULD + فعل پایه

They would prefer it if she watched TV. WOULD PREFER IT IF + simple past

اگر او تلویزیون تماشا کند ترجیح می دهند. اگر + گذشته ساده

Number two: The Parent Trap.

شماره دو: دام والدین، آن را ترجیح می‌دهید.

This is a remake of a movie from 1961.

این بازسازی یک فیلم از سال 1961 است.

This version stars Lindsay Lohan.

این نسخه با بازی لیندسی لوهان.

My daughter and I have watched this family movie many times.

من و دخترم این فیلم خانوادگی را بارها تماشا کرده ایم.

It's about two girls who have never and then when they do, they discover they're identical twins.

این در مورد دو دختر است که هرگز و سپس هنگامی که آنها انجام می دهند، متوجه می شوند که دوقلوهای همسان هستند.

They plot to get their divorced parents back together. The parents of course never planned to see each other again.

آنها نقشه می کشند تا والدین مطلقه خود را دوباره به هم برسانند. البته والدین هرگز قصد نداشتند دوباره یکدیگر را ببینند.

Well, anyone who watches a family movie knows they'll get a happy ending,

خوب، هرکسی که یک فیلم خانوادگی تماشا می‌کند می‌داند که پایان خوشی خواهد داشت،

so I'm not really giving a spoiler when I tell you that the girls get their way in the end.

بنابراین وقتی به شما می‌گویم که دخترها در نهایت راهشان را می‌گیرند، واقعاً اسپویلر نمی‌کنم.

Prescriptive grammar tells us that we should use singular reference words for indefinite pronouns like everyone,

دستور زبان تجویزی به ما می گوید که باید از کلمات مرجع مفرد برای ضمایر نامشخص مانند هرکس،

anyone, someone.

هر کسی، کسی استفاده کنیم.

But in everyday English, it's a lot easier to use plural reference words.

اما در زبان انگلیسی روزمره، استفاده از کلمات مرجع جمع بسیار ساده تر است.

Today both patterns are acceptable.

امروزه هر دو الگو قابل قبول هستند.

Anyone who watches a family movie knows they'll get a happy ending.

هر کسی که یک فیلم خانوادگی تماشا می کند می داند که پایان خوشی خواهد داشت.

Anyone who watches a family movie knows he or she will get a happy ending.

هر کسی که یک فیلم خانوادگی تماشا می کند می داند که پایان خوشی خواهد داشت.

Which sounds more natural to me? The first with "they."

کدام به نظر من طبیعی تر است؟ اولی با «آنها».

The second is correct, but it sounds rather formal to me. I think descriptive grammar is winning this battle.

دومی درست است، اما برای من رسمی به نظر می رسد. من فکر می کنم گرامر توصیفی برنده این نبرد است.

Number one: The Princess Bride.

شماره یک: عروس شاهزاده خانم.

The Princess Bride and The Parent Trap have both American and British English speakers. That's good practice for your ears.

The Princess Bride و The Parent Trap هر دو انگلیسی زبان آمریکایی و انگلیسی هستند. این تمرین خوبی برای گوش شماست.

I can't say that The Princess Bride will expose you to a lot of everyday conversation,

نمی توانم بگویم که The Princess Bride شما را در معرض بسیاری از مکالمات روزمره قرار می دهد،

but it's very entertaining.

اما بسیار سرگرم کننده است.

A grandfather is reading a story to a sick grandson, and most of the movie is that book brought to life.

یک پدربزرگ در حال خواندن داستان برای یک نوه بیمار است و بیشتر فیلم همان کتابی است که زنده شده است.

The story has a bit of everything. There's romance, adventure,

داستان کمی از همه چیز دارد. صحنه های عاشقانه، ماجراجویی،

humor, and fight scenes.

طنز، و مبارزه وجود دارد.

My whole family has watched this movie together several times. We love it.

همه خانواده من چندین بار این فیلم را با هم تماشا کرده اند. ما خوشمون میاد.

I've talked about the use of THERE IS and THERE ARE in other lessons.

من در مورد استفاده از THERE IS و THERE ARE در درس های دیگر صحبت کرده ام.

The basic rule is to use "there is"

قاعده اصلی این است که قبل از اسم مفرد از « وجود دارد »

before a singular noun and "there are" before a plural noun.

و قبل از اسم جمع « وجود دارد » استفاده کنید.

But it's acceptable in American English to use "there is" or the contraction "there's"

اما در انگلیسی آمریکایی استفاده از "there is" یا انقباض "there's"

before a singular noun or uncountable noun that's the first item in a list.

قبل از یک اسم مفرد یا اسم غیرقابل شمارش که اولین مورد در لیست است، قابل قبول است.

Again descriptive grammar has probably won a little battle here.

باز هم دستور زبان توصیفی احتمالاً در نبرد کوچکی در اینجا پیروز شده است.

There are more examples of descriptive grammar, but I'll save them for a future lesson. After all, there are more movies to recommend.

نمونه های بیشتری از دستور زبان تشریحی وجود دارد، اما من آنها را برای درس آینده ذخیره می کنم. به هر حال، فیلم های بیشتری برای توصیه وجود دارد.

Let's end here. Please remember to like this video and share it with other people learning English.

بیایید اینجا را تمام کنیم. لطفاً به یاد داشته باشید که این ویدیو را لایک کنید و آن را با سایر افرادی که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند به اشتراک بگذارید.

As always, thanks for watching and happy studies!

مثل همیشه، برای تماشا و مطالعات شاد متشکریم!

Become a member of my learning community. Click the JOIN button to become a member of my YouTube channel English with Jennifer.

عضو انجمن یادگیری من شوید. برای عضویت در کانال یوتیوب من انگلیسی با جنیفر، روی دکمه JOIN کلیک کنید.

You'll get a special badge,

نشان ویژه،

bonus posts, on-screen credit, and a monthly live stream.

پست‌های جایزه، اعتبار روی صفحه و پخش مستقیم ماهانه دریافت خواهید کرد.

Note that YouTube channel memberships are not available in every country at this time.

توجه داشته باشید که عضویت کانال YouTube در حال حاضر در هر کشوری در دسترس نیست.

I'd like to say a very special thank you to the current members of my channel.

من می خواهم از اعضای فعلی کانالم تشکر ویژه ای داشته باشم.

Hopefully, more of you will join us for the next live stream.

امیدواریم تعداد بیشتری از شما برای پخش زنده بعدی به ما بپیوندید.

Follow me and gain more practice on Facebook and Twitter. I also have new videos on Instagram.

من را دنبال کنید و در فیس بوک و توییتر تمرین بیشتری کسب کنید. ویدیوهای جدید هم در اینستاگرام دارم.

If you haven't already,

اگر قبلاً این کار را نکرده اید،

subscribe to my channel so you get

در کانال من مشترک شوید تا

notification of every new video I upload to YouTube.

از هر ویدیوی جدیدی که در YouTube آپلود می کنم مطلع شوید.