How to communicate effectively & GET RESULTS!

Hello.

سلام.

My name's Ronnie.

اسم من رونی است

Are you a mother or a father, or a teacher or someone?

آیا شما مادر هستید یا پدر یا معلم یا کسی؟

Are you someone?

آیا شما کسی هستید؟

Are you a human?

آیا شما یک انسان هستید؟

Me too.

من هم همینطور.

I want to tell you something that's really, really cool and amazing.

من می خواهم چیزی را به شما بگویم که واقعاً بسیار جالب و شگفت انگیز است.

The way that we speak to students or the way that you speak to children or even other people,

نحوه صحبت ما با دانش آموزان یا نحوه صحبت شما با کودکان یا حتی افراد دیگر،

if you're a boss or you are a manager of someone or of a company - it's very, very important

اگر رئیس هستید یا مدیر کسی یا شرکتی هستید -

the way that you speak to people because if you are very direct with people, they will

نحوه صحبت شما با مردم بسیار بسیار مهم است. زیرا اگر با مردم خیلی مستقیم رفتار کنید، آنها

not respond to you, and they will close down, they will lose their confidence, and they

به شما پاسخ نمی‌دهند و کارشان را می‌بندند، اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند و

will not do what you need them to do.

کاری را که شما نیاز دارید انجام نمی‌دهند.

I'm a teacher.

من یک معلم هستم.

Surprise.

تعجب.

And in a classroom, there is certain language that you can use to help students motivate them...

و در یک کلاس درس، زبان خاصی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به دانش‌آموزان برای ایجاد انگیزه در آنها استفاده کنید...

To help motivate students, and there's also certain language that you can use with children

برای کمک به ایجاد انگیزه در دانش‌آموزان، و همچنین زبان خاصی وجود دارد که می‌توانید با کودکان

or with employees to help motivate them or encourage them.

یا کارمندان برای ایجاد انگیزه یا تشویق آنها استفاده کنید.

So, what I'm going to teach you today is English phrases that you probably use, and maybe they're

بنابراین، چیزی که امروز به شما آموزش می‌دهم عباراتی انگلیسی است که احتمالاً استفاده می‌کنید، و شاید در

not getting the results that you need in your place of work, at home with children, or in

محل کارتان، در خانه با بچه‌ها یا در

a classroom.

کلاس درس نتایج مورد نیاز شما را دریافت نمی‌کنند.

And the reason why is it's because how people react to what you say.

و دلیل آن این است که مردم چگونه به آنچه می گویید واکنش نشان می دهند.

If someone throws you negative energy, you're not going to respond very well to them.

اگر کسی به شما انرژی منفی بدهد، به او پاسخ خوبی نخواهید داد.

For example, if you're upset and someone says: -"Just relax.

به عنوان مثال، اگر شما ناراحت هستید و کسی می گوید : "فقط آرام باشید.

Don't worry."

نگران نباشید."

-"Don't tell me to relax.

-به من نگو ​​راحت

I'm angry."

باش عصبانیم.

The worst thing you can do is tell someone to relax, because it makes it worse.

بدترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به کسی بگویید آرام باشد، زیرا اوضاع را بدتر می‌کند.

So, I'm going to go through some harsh phrases and how to make them softer to encourage people

بنابراین، من قصد دارم برخی از عبارات تند را مرور کنم و چگونه آنها را نرم‌تر کنیم تا مردم را تشویق

to get them to do what you want.

کنم تا آنها را به انجام آنچه می‌خواهید تشویق کنند.

"Manipulation" is another word.

«دستکاری» واژه دیگری است.

So, as a teacher, I know that sometimes students do not understand something.

بنابراین، به عنوان یک معلم، می دانم که گاهی دانش آموزان چیزی را نمی فهمند.

Now, I know because of their faces; they have a blank stare, or they look around, or they

اکنون، من به خاطر چهره آنها می دانم. آنها یک نگاه خالی دارند یا به اطراف نگاه می کنند یا

look at the ground.

به زمین نگاه می کنند.

So, as a teacher, you say: "Okay.

بنابراین، به عنوان یک معلم، شما می گویید: "خوب.

Do you have any questions?"

آیا شما سوالی دارید؟"

And, of course, you are shy.

و البته شما خجالتی هستید.

You don't want to ask the teacher a question.

شما نمی خواهید از معلم سوالی بپرسید.

Maybe you will look stupid if you ask the teacher a question.

شاید اگر از معلم سوالی بپرسید احمق به نظر می رسید.

So, teachers, instead of saying: "Do you have any questions?" and waiting in silence, it

بنابراین، معلمان، به جای این که بگویند: " آیا سوالی دارید؟" و در سکوت منتظر ماندن،

would be better to say: "I'm here to help.

بهتر است بگوییم: "من اینجا هستم تا کمک کنم.

Please ask me."

لطفاً از من بپرسید."

It's the same thing if you are in a job, or you are the manager of someone, or you are

اگر در شغلی باشی یا مدیر فلانی باشی یا

the boss of someone.

رئیس فلانی باشی، همین طور است.

Instead of saying: "Do you have any questions?" you can be nice and say: "I'm here to help

به جای اینکه بگویید: "آیا سوالی دارید؟" شما می توانید خوب باشید و بگویید: "من اینجا هستم تا به

you, so please ask me questions.

شما کمک کنم، پس لطفاً از من سؤال بپرسید. در

Feel free to ask me questions."

صورت تمایل از من سؤال بپرسید."

This makes you more approachable.

این باعث می شود که شما نزدیک تر شوید.

"Approachable" means easier to talk to, because you need to make sure that the people respect

«قابل دسترس» به معنای راحت‌تر صحبت کردن است، زیرا باید مطمئن شوید که مردم به شما احترام می‌گذارند

you, and then you can have a good relationship, whether it be in the classroom, at a job,

، و سپس می‌توانید رابطه خوبی داشته باشید، چه در کلاس، چه در محل کار،

or with your children, or anyone really.

چه با فرزندانتان یا واقعاً با هر کسی.

"Why don't you understand?

"چرا نمیفهمی؟

Oh my god, you're so stupid."

وای خدای من، تو خیلی احمقی."

So, obviously there is a problem; maybe with instructions, or language, or communication.

بنابراین، بدیهی است که یک مشکل وجود دارد. شاید با دستورالعمل، یا زبان، یا ارتباط.

Instead of asking the person: "Why don't you understand?" because they don't know why they

به جای اینکه از شخص بپرسید: "چرا نمیفهمی؟" چون نمی‌دانند چرا

understand, you could say something like: "Oh, hey.

می‌فهمند، می‌توانید چیزی شبیه این بگویید: "اوه، هی.

Let me show you again."

بگذار دوباره به تو نشان دهم."

Or: "Let me tell you again how to do it."

یا: "اجازه دهید دوباره به شما بگویم چگونه این کار را انجام دهید."

Again, you're taking the person and making them help you.

باز هم، شما آن شخص را می گیرید و کاری می کنید که به شما کمک کند.

You want to help the person.

شما می خواهید به آن شخص کمک کنید.

You don't want the person to feel stupid or feel not good about themselves; you want to

شما نمی خواهید آن شخص احساس حماقت کند یا نسبت به خودش احساس خوبی نداشته باشد. شما می خواهید

encourage people in a classroom, you want to encourage your children to learn.

مردم را در کلاس درس تشویق کنید، می خواهید فرزندان خود را به یادگیری تشویق کنید.

As soon as you stop doing that, people shut off; they don't want to learn from you, they

به محض اینکه شما این کار را متوقف کنید، مردم خاموش می شوند. آنها نمی خواهند از شما یاد بگیرند، آنها

don't want to take guidance from you, especially in a job.

نمی خواهند از شما راهنمایی بگیرند، به خصوص در یک شغل.

You're supposed to be a leader if you're a manager.

اگر مدیر هستید، قرار است یک رهبر باشید .

You're supposed to give people guidance.

شما قرار است مردم را راهنمایی کنید.

And if you don't do that properly, no one's going to follow you.

و اگر این کار را به درستی انجام ندهید، هیچ کس شما را دنبال نخواهد کرد.

Your team, it's not going to work too well.

تیم شما، خیلی خوب کار نخواهد کرد.

So: "Shut up!

پس: "خفه شو!

Oh my god!"

خدای من!"

I understand, as a parent, children are loud, or in a classroom the classroom gets crazy;

من درک می کنم، به عنوان یک والدین، بچه ها صدای بلندی دارند، یا در کلاس درس، کلاس دیوانه می شود.

students are loud.

صدای دانش آموزان بلند است

You want to just scream: "Shut up!" or "Be quiet!"

شما می خواهید فقط فریاد بزنید: "خفه شو!" یا " ساکت باش!"

Okay, do it.

باشه انجامش بده

But if that doesn't work, another method you could say is, especially to children: "Please

اما اگر جواب نداد، روش دیگری که می‌توانید بگویید، به‌ویژه برای کودکان این است: «لطفا

speak in a quieter voice."

با صدای آرام‌تری صحبت کنید».

So, maybe your kids are running around the house, screaming and yelling, or they're just

بنابراین، شاید بچه های شما در حال دویدن در خانه هستند، جیغ می زنند و فریاد می زنند، یا

so excited: "Wah!

خیلی هیجان زده هستند: "

Oh my god!"

اوه، خدای من!"

That's good.

خوبه.

It's good to show excitement, but it's better to say to them: "Please talk in a quieter

نشان دادن هیجان خوب است، اما بهتر است به آنها بگویید: "لطفا با صدای آرام تر

voice.

صحبت کنید.

Please be more quiet.

لطفاً ساکت تر باشید

You don't have to stop talking, but just keep the level down."

. لازم نیست صحبت را متوقف کنید، بلکه فقط سطح را پایین بیاورید."

There's something I think from The Simpsons, and they had a thing: "Inside voice and outside voice."

من فکر می کنم چیزی از سیمپسون ها وجود دارد، و آنها یک چیز داشتند: "صدای درون و صدای بیرون".

So, when you go outside, you have to speak louder because there's more interference;

بنابراین، وقتی بیرون می روید، باید بلندتر صحبت کنید زیرا تداخل بیشتری وجود دارد.

when you're inside, your voice should be quieter.

وقتی داخل هستید، صدای شما باید آرامتر باشد.

So, some people say: "Use your inside voice", which means be a little quieter.

بنابراین برخی می گویند: «از صدای درونی خود استفاده کن» یعنی کمی ساکت تر باش.

Do you know people that use their outside voice all the time?

آیا افرادی را می شناسید که همیشه از صدای بیرونی خود استفاده می کنند؟

Like on the phone: "Hey, Mom!

مثل تلفن: "هی، مامان!

How's it go-..."

اوضاع چطوره..."

Hey.

هی.

Don't yell at the phone; your Mom can hear you.

سر تلفن فریاد نزنید؛ مادرت می تواند صدایت را بشنود

This is a problem with children, with other people who aren't children (adults) - a lot

این مشکل با کودکان است، با سایر افرادی که کودک نیستند (بزرگسالان) - بسیاری

of kids like to say bad words.

از بچه ها دوست دارند کلمات بد بگویند.

I say bad words.

حرف بدی میزنم

But you don't want your child to go to school and tell someone off or use bad words to children

اما شما نمی خواهید فرزندتان به مدرسه برود و به کسی حرف بزند یا از کلمات بد برای بچه ها استفاده کند

because it's not cool.

زیرا این کار جالب نیست.

So, you can say to your child: "Hey, hey, hey.

بنابراین، می‌توانید به فرزندتان بگویید: "هی، هی، هی

Do you know what?

. می‌دانی چیست؟

Let's... let's please speak with respect to other people.

بیایید... لطفاً با احترام با دیگران صحبت کنیم

You might be angry right now or you might have a problem, but bad words do not solve anything.

. ممکن است همین الان عصبانی باشید یا ممکن است مشکلی داشته باشید، اما کلمات بد

Let's talk with respect and try and work out the problem."

بیایید با احترام صحبت کنیم و سعی کنیم مشکل را حل کنیم."

It's the same in an office.

در دفتر کار هم همینطور است.

If two office...

اگر دو دفتر ...

If co-workers are going crazy, and they're...

اگر همکاران دیوانه می شوند و آنها ...

They're: "Ah!"

آنها هستند: "آه!"

They hate each other, they want to kill each other or there's a problem - don't use bad

آنها از یکدیگر متنفرند، می خواهند همدیگر را بکشند یا مشکلی وجود دارد - از کلمات بد استفاده نکنید

words because, again, that escalates into violence.

، زیرا دوباره به خشونت تبدیل می شود .

Oh, that's chaos.

اوه، این هرج و مرج است.

Not that bad, but it just has bad energy.

آنقدرها هم بد نیست، اما فقط انرژی بدی دارد.

So, try and get the person to use a calmer voice and talk about things.

بنابراین، سعی کنید فرد را وادار کنید تا از صدای آرام تری استفاده کند و در مورد مسائل صحبت کند.

This is really good for children because kids love to do this.

این واقعا برای بچه ها خوب است زیرا بچه ها این کار را دوست دارند.

I guess I'm a kid; I like to make a mess, too.

حدس می زنم من یک بچه هستم؛ من هم دوست دارم قاطی کنم.

So, kids like to make a mess.

بنابراین، بچه‌ها دوست دارند آشفتگی درست کنند.

"Make a mess" means put things everywhere, get things dirty, colour on things, leave

"به هم ریختگی" یعنی همه جا چیزها را بگذارید، چیزها را کثیف کنید، روی چیزها رنگ کنید،

toys everywhere.

اسباب بازی ها را همه جا بگذارید.

Kids do this; it's natural.

بچه ها این کار را می کنند؛ طبیعی است

And you get angry because you have to clean it.

و شما عصبانی می شوید زیرا باید آن را تمیز کنید.

But, hey, how about you get your kid to clean it?

اما، هی، چطور می‌شود که بچه‌تان را مجبور کنید آن را تمیز کند؟

How about you teach them how to be responsible with their things?

چطور به آنها یاد می دهید که چگونه در مورد چیزهای خود مسئولیت پذیر باشند؟

So, instead of saying: "Ah, you made a mess!" you can say: "Woo!

بنابراین، به جای این که بگویید: "آه، شما به هم ریخته اید!" می توانید بگویید: "اووو!

It looks like you had fun today.

به نظر می رسد امروز به شما خوش

Let's clean it up now.

گذشت. بیایید اکنون آن را تمیز کنیم.

I'll help you."

من به شما کمک خواهم کرد."

Or: "You'll clean this up and it'll be better."

یا: "این را پاک می کنی و بهتر می شود."

You want to encourage the child to clean up his or her own mess.

شما می خواهید کودک را تشویق کنید تا خودش آشفتگی خود را تمیز کند.

Not you; you're not the maid of your child.

تو نه؛ تو خدمتکار فرزندت نیستی

You want to teach the kid responsibility and how to do things for themselves; very important.

شما می خواهید مسئولیت پذیری و چگونگی انجام کارها را به کودک بیاموزید. خیلی مهم.

Next one.

بعدی.

Now, this is something that is very frustrating.

در حال حاضر، این چیزی است که بسیار ناامید کننده است.

You give people instructions at a job, in a classroom, or for anyone, and they do it

شما در یک کار، در کلاس درس یا برای هرکسی به مردم دستور می دهید، و آنها این کار را اشتباه انجام می دهند

wrong or they just don't do it, and you say: "Oh my god.

یا این کار را انجام نمی دهند، و می گویید: "اوه خدای من.

I already told you how to do this.

من قبلاً به شما گفتم چگونه این کار را انجام دهید.

Why didn't you do it the correct way?

چرا "تو این کار را درست انجام نمی دهی؟

What's wrong with you?"

مشکلت چیست؟"

So this shuts the person down; they will not want to do anything for you again.

بنابراین این شخص را خاموش می کند. آنها دیگر نمی خواهند کاری برای شما انجام دهند.

So, instead of saying this, you can say: "Oh, do you know what?

بنابراین، به جای گفتن این، می‌توانید بگویید: "اوه ، می‌دانی چیست؟

Let me give you another example of how I want you to do this or how this could be done."

اجازه دهید مثال دیگری از اینکه می‌خواهم چگونه این کار را انجام دهید یا چگونه می‌توان انجام داد را برایتان بیان کنم."

Maybe the person didn't really understand you, and that's why they didn't do it the

شاید آن شخص واقعاً شما را درک نکرده است ، و به همین دلیل است که

way you wanted them to, or they're just being disrespectful.

آن‌طور که شما می‌خواستید این کار را انجام نداده است، یا فقط بی‌احترامی می‌کند.

You always have to find out the proper situation first.

همیشه باید ابتدا موقعیت مناسب را دریابید.

Is the person doing this because they just want to, or do they clearly not understand

آیا فرد این کار را به این دلیل انجام می دهد که فقط می خواهد، یا به وضوح متوجه نمی شود

what's happened?

که چه اتفاقی افتاده است؟

If that's the case, give them another example, tell them again, help them.

اگر اینطور است، یک مثال دیگر به آنها بزنید، دوباره بگویید، کمکشان کنید.

If you help them, they help you; it's a two-way street.

اگر به آنها کمک کنید، به شما کمک می کنند. این یک خیابان دو طرفه است

This is a big one, too.

این هم بزرگ است.

Now, people overreact all the time.

در حال حاضر، مردم همیشه بیش از حد واکنش نشان می دهند.

And as I told you at the beginning: "Relax.

و همانطور که در ابتدا به شما گفتم: "آرام باش.

Oh my god.

اوه خدای من.

You're taking life too seriously."

تو زندگی را خیلی جدی می گیری."

Well, everyone is entitled to their own emotions.

خب، هرکسی حق دارد احساسات خودش را داشته باشد.

If something makes you angry or something makes you sad, that's fine; those are your

اگر چیزی شما را عصبانی می کند یا چیزی شما را ناراحت می کند، خوب است. اینها

emotions, and you have the right to express them any way you want.

احساسات شما هستند و شما حق دارید آنها را هر طور که می خواهید ابراز کنید.

But if you tell someone: "You're overreacting!

اما اگر به کسی بگویید: "شما بیش از حد واکنش نشان می دهید!

Relax!

آرام باشید!

Calm down!" this makes the person sadder, makes them cry more, or it makes them more angry.

آرام باشید!" این فرد را غمگین‌تر می‌کند، او را بیشتر به گریه می‌اندازد یا بیشتر عصبانی می‌کند.

You don't want to do that.

شما نمی خواهید این کار را انجام دهید.

You want the person to relax, but without telling them.

شما می خواهید که فرد آرام باشد، اما بدون اینکه به او بگویید.

So, you can say: "Hey, hey, hey.

بنابراین، می توانید بگویید: "هی، هی، هی،

Don't worry."

نگران نباش."

Maybe you give your child a task to do and they can't do it, say: "Don't worry.

شاید به فرزندتان کاری بدهید که انجام دهد و او نتواند آن را انجام دهد، بگویید: "نگران نباشید.

Try it again.

دوباره امتحان کنید.

You can do it."

شما می توانید انجامش دهید."

You need to encourage children, you need to encourage people if they fail to do it again,

شما باید بچه ها را تشویق کنید، باید مردم را تشویق کنید اگر آنها موفق نشدند دوباره

and again, and again.

و دوباره و دوباره.

By this time, just give up.

در این زمان، فقط تسلیم شوید.

I mean, come on.

منظورم این است که بی خیال.

They're never going to do it.

آنها هرگز این کار را انجام نمی دهند.

But you need to tell them to at least try to do it.

اما باید به آنها بگویید که حداقل سعی کنند این کار را انجام دهند.

It's kind of like me and math.

شبیه من و ریاضی است.

I'm terrible in math, and I just gave up.

من در ریاضیات وحشتناک هستم و من فقط تسلیم شدم.

Now I have a calculator.

حالا من یک ماشین حساب دارم.

Yes.

آره.

Thank you, cell phones.

با تشکر از شما، تلفن های همراه.

Math teachers, I don't need your help.

معلمان ریاضی، من به کمک شما نیازی ندارم.

Another thing that we do because we understand more than a student, or more than a child,

کار دیگری که ما انجام می دهیم چون بیشتر از یک دانش آموز، یا بیشتر از یک کودک،

or maybe more than a worker is we tell people: "What?

یا شاید بیشتر از یک کارگر می فهمیم این است که به مردم می گوییم: "چی؟

It's not hard; it's easy.

سخت نیست، آسان است.

Come on.

بیا.

Why can't you do this?"

چرا نمی توانید این کار را انجام دهید. ؟"

So, this makes the person feel stupid.

بنابراین، این باعث می شود فرد احساس حماقت کند.

"Oh my god.

"اوه خدای من.

I can't do this."

من نمی توانم این کار را انجام دهم."

Especially children, if you say: "Come on, you can...

مخصوصا بچه ها اگه بگی: بیا تو می

Why can't you do this?" the child feels like they don't want to try even.

تونی... چرا نمی تونی این کار رو بکنی؟ کودک احساس می کند که حتی نمی خواهد تلاش کند.

So, again, you're going to encourage them.

بنابراین، دوباره، شما آنها را تشویق خواهید کرد.

Say: "Do you know what?

بگو: "می دانی چیست؟

Oh, this is hard for you; that's okay.

اوه، این برای تو سخت است، اشکالی ندارد.

Let me help you.

بگذار کمکت کنم.

You can do it."

تو می توانی این کار را انجام دهی."

Again, when you encourage people, it makes them want to try the thing again.

باز هم، وقتی مردم را تشویق می‌کنید، آن‌ها را وادار می‌کند که دوباره این کار را امتحان کنند.

So, if you are a teacher in a classroom and you're having control issues with your class,

بنابراین، اگر در کلاسی معلم هستید و در کلاس خود با مشکلات کنترلی روبرو هستید،

or if you are a mother or a father or a babysitter or you have kids around you and you need them

یا اگر مادر یا پدر یا پرستار کودک هستید یا بچه هایی در اطراف خود دارید و نیاز دارید

to follow your instructions and respect you, if you're a boss at a job or a manager and

که دستورات شما را دنبال کنند و به شما احترام بگذارند. ، اگر رئیس یک کار یا مدیر هستید

the employees aren't working well together - I want you to examine yourself.

و کارمندان با هم خوب کار نمی کنند - می خواهم خودتان را بررسی کنید.

I want you to look to see if you are a good leader; if you are using language that actually

من از شما می خواهم که نگاه کنید تا ببینید آیا رهبر خوبی هستید یا خیر . اگر از زبانی استفاده می‌کنید که واقعاً

encourages people or most of the time-and I do this, too-we use language that makes

مردم را تشویق می‌کند یا بیشتر مواقع - و من هم این کار را انجام می‌دهم - ما از زبانی استفاده می‌کنیم که باعث می‌شود

people close up and not want to help.

مردم نزدیک شوند و نخواهند کمک کنند.

So, take a look at yourself, and then you can help the people that need your guidance.

بنابراین، نگاهی به خود بیندازید و سپس می توانید به افرادی که به راهنمایی شما نیاز دارند کمک کنید.

This is all the tips I have for today.

این تمام نکاتی است که برای امروز دارم.

Go out, have fun at work, and encourage people to be good.

بیرون بروید، در محل کار خوش بگذرانید و مردم را به خوب بودن تشویق کنید.

Don't be evil.

بد نباش