You Don't Need Permission To Speak English - The English Fluency Guide

Hi there, I am Drew Badger, The English Fluency Guide, and in this video I'm going to tell

سلام، من Drew Badger، The English Fluency Guide هستم، و در این ویدیو به

you that you don't need permission to speak. You don't need permission to speak. This is

شما می گویم که برای صحبت کردن نیازی به اجازه ندارید. برای صحبت کردن نیازی به اجازه ندارید این

going to be a very quick video but is an important, it is an important reminder for you out there.

یک ویدیوی بسیار سریع خواهد بود، اما مهم است، یادآوری مهمی برای شماست.

Especially because a lot of people, number one, they are worried about making mistakes

به خصوص به این دلیل که بسیاری از مردم، شماره یک، نگران اشتباه کردن

when they speak. And number two, this is another thing I hear even from, especially out here

هنگام صحبت کردن هستند. و شماره دو، این چیز دیگری است که من حتی از آن می شنوم، به خصوص در اینجا

in Japan because people are always very polite and they're especially trying to not make

در ژاپن، زیرا مردم همیشه بسیار مودب هستند و به ویژه سعی می کنند اشتباه نکنند

mistakes. Is they apologize for what they say or if they make a mistake, they say, "Oh,

. آیا بابت حرفی که می زنند عذرخواهی می کنند یا اگر اشتباهی می کنند می گویند: "اوه،

I'm sorry for my bad English." Or something like that. So don't say sorry about your English.

برای انگلیسی بدم متاسفم." یا چیزی شبیه به آن. پس در مورد انگلیسی خود متاسف نباشید.

Now, this is most important for you and it's slightly less important for other people you're

اکنون، این برای شما بسیار مهم است و برای سایر افرادی که با آنها صحبت می کنید کمی کمتر اهمیت

speaking with. But I'll put another phrase up here in just a second. But this is a very

دارد. اما من فقط یک ثانیه دیگر عبارت دیگری را در اینجا قرار خواهم داد. اما این ایده بسیار

important idea, because for most of people's lives they are taught to get permission to

مهمی است، زیرا در اکثر زندگی مردم به آنها آموزش داده می شود

do something from a very early age. They have to ask their parents permission to do something.

که از سنین پایین برای انجام کاری مجوز بگیرند. آنها باید برای انجام کاری از والدین خود اجازه بگیرند.

Like even going to the bathroom at school, you have to say, "Hey, can I go to the toilet?"

مانند حتی رفتن به دستشویی در مدرسه ، باید بگویید: "هی، می توانم به توالت بروم؟"

You have to ask the teacher's permission. And the opposite of this is that if you make

باید از استاد اجازه بگیرید. و برعکس این است که اگر

a mistake, you lose points or you get a bad grade and bad things happen to you. So there

اشتباه کنید، امتیاز از دست می دهید یا نمره بدی می گیرید و اتفاقات بدی برایتان می افتد. بنابراین

are lots of reasons why people worry about this, but the biggest problem is that it conditions

دلایل زیادی وجود دارد که چرا مردم در مورد این موضوع نگران هستند ، اما بزرگترین مشکل این است که مردم را مشروط می

people. It trains people. It makes people want to kind of apologize and feel nervous

کند. مردم را تربیت می کند. این باعث می شود که مردم بخواهند به نوعی عذرخواهی کنند و در

about doing things, especially when they're not very good at them.

مورد انجام کارها احساس اضطراب کنند، به خصوص زمانی که در انجام آن ها خیلی خوب نیستند.

Even if many people are very good at something, if they make a mistake, they apologize for

حتی اگر بسیاری از افراد در کاری بسیار خوب باشند، اگر اشتباهی مرتکب شوند، برای

that thing and it really hurts your own confidence to do that. So I'll give you just a quick

آن کار عذرخواهی می‌کنند و واقعاً به اعتماد به نفس شما آسیب می‌زند. بنابراین من فقط یک

example from my own life related to teaching specifically about this. I'll give you actually

مثال کوتاه از زندگی خودم در رابطه با آموزش به طور خاص در این مورد به شما می زنم. من در واقع چند مورد را به شما می دهم

a few, we'll see. I want to keep this as a short video, but when I started calling myself

، خواهیم دید. من می‌خواهم این را به‌عنوان یک ویدیوی کوتاه نگه دارم، اما زمانی که چندین سال پیش شروع به

The English Fluency Guide a number of years ago after I was talking with students and

نام‌گذاری خود به عنوان راهنمای تسلط به زبان انگلیسی کردم، بعد از اینکه با دانش‌آموزان صحبت می‌کردم و

figuring out what's... Kind of like what am I doing exactly that's different. Why is it

متوجه می‌شدم چه چیزی است... دقیقاً کاری که من انجام می‌دهم متفاوت است. چرا

successful? Why am I helping people? And I realized I was not like a teacher just focusing

موفق است؟ چرا دارم به مردم کمک می کنم؟ و متوجه شدم که مثل معلمی نیستم که فقط

on the rules of the language. I was thinking more like a guide and working with the student

روی قواعد زبان تمرکز کند. من بیشتر شبیه یک راهنما فکر می‌کردم و با دانش‌آموز کار می‌کردم

in the same way that a guide would take you through their town or into their home and

به همان شکلی که یک راهنما شما را از شهرشان یا خانه‌شان می‌برد و به

show you how things are working rather than focusing on the language, I'm focusing on

شما نشان می‌داد که کارها چگونه کار می‌کنند تا تمرکز بر زبان، من روی دانش‌آموز تمرکز می‌کنم.

the student. Obviously I'm teaching the language, but the

. بدیهی است که من زبان تدریس می کنم، اما

focus is the students. So we learn more about how the student understands things, and then

تمرکز بر دانش آموزان است. بنابراین ما در مورد نحوه درک دانش‌آموز از چیزها بیشتر یاد می‌گیریم و سپس

we can guide the student to where they want to go much more easily that way. We begin

می‌توانیم دانش‌آموز را به راحتی به جایی که می‌خواهد برود راهنمایی کنیم. ما

with the student, not the language. And so when I started calling myself this, other

با دانش آموز شروع می کنیم نه زبان. و به این ترتیب وقتی شروع به نامیدن خودم کردم،

people were saying, "Hey, who told you, you could be the English Fluency Guide? Who told

دیگران می‌گفتند، "هی، چه کسی به تو گفت، تو می‌توانی راهنمای تسلط به زبان انگلیسی باشی؟ چه کسی به

you you could do that? Who gave you permission to do that?" And at first I thought like,

تو گفت که می‌توانی این کار را انجام دهی؟ چه کسی به تو اجازه این کار را داده است؟" و در ابتدا فکر کردم،

huh, that's an interesting idea. Nobody has given me permission to do that. And I thought,

خخ، این ایده جالبی است. هیچ کس به من اجازه این کار را نداده است. و من فکر کردم،

well, I don't give a fuck. So I excuse me if young children are watching this, but I

خوب، من به لعنتی نمی پردازم. بنابراین اگر بچه های کوچک این را تماشا می کنند، ببخشید، اما من

don't care. I don't care if other people have given me permission to say I'm one thing about

اهمیتی نمی دهم. برایم مهم نیست که دیگران به من اجازه داده اند که بگویم من یک چیز در مورد هر چیزی هستم

whatever. I care about results for my students. So I

. من به نتایج برای دانش آموزانم اهمیت می دهم. بنابراین من

didn't want to be a teacher. So I don't care about having credentials like a normal teacher.

نمی خواستم معلم شوم. بنابراین من مانند یک معلم عادی به داشتن مدرک اهمیت نمی دهم.

Now most people, they're waiting for permission to do something. They're saying, "Well, I

اکنون اکثر مردم منتظر اجازه برای انجام کاری هستند. می گویند خب من

can't teach until I have a degree in something, and then I have to get a master's and a PhD

تا مدرک فلان کار را نداشته باشم نمی توانم تدریس کنم و بعد باید فوق لیسانس و دکترا

or whatever." But what I've discovered often a lot of people who have these advanced degrees,

یا هر چیز دیگری بگیرم. اما چیزی که من کشف کرده ام اغلب بسیاری از افرادی که دارای این مدارک پیشرفته هستند،

especially in language teaching, they only focus more on the language. And they focus

به خصوص در آموزش زبان، آنها فقط بیشتر بر روی زبان تمرکز می کنند. و

less on the students. So they know so much about the language. It's amazing. Most language

کمتر روی دانش آموزان تمرکز می کنند. بنابراین آنها در مورد زبان بسیار می دانند. این شگفت انگیز است. بیشتر

teachers know way more about the language than I do. But I'm not concerned with a lot

معلمان زبان خیلی بیشتر از من در مورد زبان می دانند. اما من نگران بسیاری

of deep details about those kinds of things, that are mostly going to confuse learners.

از جزئیات عمیق در مورد این نوع چیزها نیستم، که بیشتر زبان آموزان را گیج می کند.

So when I thought about that as a guide, instead of trying to be a teacher, I said, "Well I

بنابراین وقتی به عنوان یک راهنما به این موضوع فکر کردم، به جای اینکه بخواهم معلم باشم، گفتم: "خب من

don't need any permission to do that." And I don't need basically students are saying...

برای انجام این کار نیازی به اجازه ندارم." و من اساساً نیازی ندارم که دانش آموزان می گویند ...

I mean not many but a few people, nobody says that to me now, interestingly. But years ago

منظورم نه خیلی ها بلکه چند نفر است، هیچ کس این را الان به من نمی گوید، جالب است. اما سال‌ها پیش

when it was a new thing for people, they were saying, "Well who gave you permission? Who

که برای مردم چیز جدیدی بود ، می‌گفتند خوب کی به شما اجازه داده، چه کسی

gives you the right to do something like that?" Now the reason I'm bringing this up is because

به شما این حق را می‌دهد که چنین کاری را انجام دهید؟ حالا دلیلی که من این موضوع را مطرح می کنم این است

a lot of people, like non native speakers are thinking, well kind of subconsciously,

که بسیاری از مردم، مانند افراد غیر بومی ، به نوعی ناخودآگاه

even if they don't really think about this or know it, they're thinking to themselves

فکر می کنند، حتی اگر واقعاً به این موضوع فکر نمی کنند یا آن را نمی دانند، با خودشان فکر

like, I don't have the right to speak. Or who am I to speak English and try to speak

می کنند: من حق حرف زدن ندارم یا من کی هستم که انگلیسی صحبت کنم و سعی کنم

with other people. And that's why they apologize. So they don't realize they're doing it. They

با افراد دیگر صحبت کنم. و به همین دلیل عذرخواهی می کنند. بنابراین آنها متوجه نمی شوند که این کار را انجام می دهند. آنها

don't realize why they're doing it. But when people make mistakes in conversations and

متوجه نمی شوند که چرا این کار را انجام می دهند. اما وقتی مردم در مکالمات اشتباه می‌کنند و

I make mistakes and when I'm speaking Japanese, but I don't stop what I'm doing to apologize

من اشتباه می‌کنم و وقتی ژاپنی صحبت می‌کنم، اما کاری که انجام می‌دهم را متوقف نمی‌کنم تا

for it. Because I have a right to speak Japanese just like anybody else. I might not speak

بابت آن عذرخواهی کنم. چون من حق دارم مثل هر کس دیگری ژاپنی صحبت کنم. من

it as well as a native speaker who's learned it for 50 years, but still, I'm not going

ممکن است به اندازه یک زبان مادری که 50 سال آن را یاد گرفته است، خوب صحبت نکنم، اما با این وجود،

to apologize for that. So let me give you another great quote to remember.

به خاطر آن عذرخواهی نمی کنم. بنابراین اجازه دهید یک نقل قول عالی دیگر برای یادآوری به شما ارائه دهم.

Just an interesting idea. This is always, or here, write it differently, often and people

فقط یک ایده جالب این همیشه است، یا اینجا، آن را متفاوت بنویسید، اغلب و

have... Often. I can't write and think at the same time. Some people will hear me use

مردم... اغلب. نمی توانم همزمان بنویسم و ​​فکر کنم . برخی از مردم می شنوند که من از

this as off-en or often it doesn't really matter. Again, I'm not going to apologize

این به عنوان غیرفعال استفاده می کنم یا اغلب واقعاً مهم نیست. باز هم می گویم که من

about that. So often wrong, w-R-O-N-G, but never in doubt.

در مورد آن عذرخواهی نمی کنم. اغلب اشتباه است، w-R-O-N-G، اما هرگز در شک نیست.

Often wrong, but never in doubt. So I'm not worried, I'm going to be wrong sometimes.

اغلب اشتباه است، اما هرگز در شک نیست. بنابراین من نگران نیستم، گاهی اوقات اشتباه می کنم.

But you don't see me getting nervous about it and thinking, oh no. A perfect example

اما شما نمی بینید که من از این موضوع عصبی می شوم و فکر می کنم، اوه نه. یک مثال کامل

of this. I was with some friends of mine and I was at a parking lot at a mall a few years

از این. من با تعدادی از دوستانم بودم و چند سال پیش در یک پارکینگ در یک مرکز خرید

ago. And we all were done shopping and we went back to look for the car and I said,

بودم. و خرید همه ما تمام شد و برگشتیم دنبال ماشین و من گفتم:

"Oh, the car's over here." And the car was not over there. But I had walked in there

"اوه، ماشین اینجاست." و ماشین آنجا نبود. اما من وارد آنجا

and I didn't say sorry or do anything. I just said, "Oh actually the car is over here."

شده بودم و نه متاسفم و نه کاری انجام دادم. من فقط گفتم: "اوه واقعاً ماشین اینجاست."

So I was wrong, but I was not in doubt. And my friend who was walking with me, another

بنابراین من اشتباه کردم، اما شک نداشتم. و دوستم که با من راه می رفت، یک

guy was also like, he's a smart guy, confident guy. And he was just impressed that I did

پسر دیگر نیز مثل این بود که او یک پسر باهوش و با اعتماد به نفس است . و او فقط از اینکه من این کار را کردم تحت تأثیر قرار

that. So even though I was wrong, I wasn't in doubt.

گرفت. بنابراین با وجود اینکه اشتباه می کردم، شک نداشتم.

So I wasn't nervous. I wasn't feeling unconfident about that. And this is different. I think

پس عصبی نبودم من در مورد آن احساس عدم اطمینان نداشتم. و این متفاوت است. فکر می‌کنم

somebody asked me in a video comment on a previous video, about how I developed confidence.

شخصی در یک نظر ویدیویی در مورد یک ویدیوی قبلی از من پرسید که چگونه اعتماد به نفس پیدا کردم.

I'll talk more about that maybe in another video. If you'd like to learn more about that,

شاید در ویدیوی دیگری بیشتر در مورد آن صحبت کنم . اگر می خواهید در مورد آن اطلاعات بیشتری کسب کنید، روی ... کلیک کنید در واقع اگر می خواهید در مورد آن بیشتر بدانید،

click on the... Actually just write a comment down below this video if you'd like to learn

فقط یک نظر در زیر این ویدیو بنویسید

more about that. Because I was not very confident at all as a young man, as a child. So anyway,

. چون من در جوانی، در کودکی اصلاً اعتماد به نفس زیادی نداشتم . بنابراین به هر حال،

this idea of often wrong but never in doubt. This is why you see people on television,

این ایده اغلب اشتباه است اما هرگز در شک نیست. به همین دلیل است که مردم را در تلویزیون می بینید،

especially in business news where you'll have one guy that says, "Hey, the stock market

مخصوصاً در اخبار تجاری که در آن یک مرد خواهید داشت که می گوید: "هی،

is going to go up tomorrow." And then another woman says, "Hey, the stock market is going

فردا بازار سهام بالا می رود." و بعد زن دیگری می گوید: "هی، فردا بازار سهام

to go down tomorrow." And most people are wrong. Or the same thing

پایین می آید." و اکثر مردم اشتباه می کنند. یا همین موضوع

about a psychic. So someone who's saying, "This will happen tomorrow." And then it doesn't

در مورد یک روانشناس. بنابراین کسی که می گوید: "این فردا اتفاق می افتد." و سپس این اتفاق نمی

happen. But nobody cares if you say it with confidence. Everyone forgets about the mistakes

افتد. اما هیچ کس اهمیت نمی دهد که شما آن را با اطمینان بگویید. همه اشتباهات

or the times where you were wrong. And so for a language learner, people don't remember

یا زمان هایی را که در آن اشتباه کرده اید فراموش می کنند. و بنابراین برای یک زبان آموز، مردم

even 20 minutes later that I said some grammar point wrong. They don't care. They only care

حتی 20 دقیقه بعد به یاد نمی آورند که من برخی از نکات گرامری را اشتباه گفته ام. آنها اهمیتی نمی دهند. آنها فقط اهمیت می دهند

if I make a big deal out of it. So if I am often wrong but never in doubt, then I'm going

که من کار بزرگی انجام دهم. بنابراین اگر اغلب اشتباه می‌کنم، اما هرگز شک نمی‌کنم، پس از

to feel a lot more confident about speaking. Because so what? I make a mistake, boom. I

صحبت کردن احساس اعتماد به نفس بیشتری می‌کنم. چون پس چی؟ من اشتباه می کنم، بوم. من

just keep on going. Just like I was in the parking lot. I think I didn't know where the

فقط ادامه میدم درست مثل اینکه توی پارکینگ بودم. فکر می‌کنم نمی‌دانستم

car was two or three different times, but I still, in the end I was like, "Ah, there

ماشین در دو یا سه بار مختلف کجاست، اما باز هم، در نهایت اینطور گفتم: "اوه،

it is over there." Then we finally found a car, and the reason

اینجا آنجاست." سپس ما بالاخره یک ماشین پیدا کردیم و دلیل اینکه

I did that is because nobody else had any other idea anyway. We were all lost. But you

من این کار را کردم این بود که به هر حال هیچ کس دیگری ایده دیگری نداشت . همه ما گم شده بودیم. اما شما

look to the person who feels confident, who is not in doubt, who is not feeling uncertain,

به فردی نگاه می‌کنید که اعتماد به نفس دارد، شک ندارد، احساس عدم اطمینان نمی‌کند،

who is not feeling nervous about that. So you don't need to ask for permission and you

کسی که از این موضوع عصبی نیست. بنابراین نیازی به درخواست اجازه نیست و

don't need to say, "I'm sorry." If you make a mistake. Does that make sense? This is how

نیازی نیست که بگویید "متاسفم". اگر شما اشتباه کنید. فرقی میکنه؟ به این

you build your confidence. Or it's kind of one of the about building confidence where

ترتیب اعتماد به نفس خود را ایجاد می کنید. یا به نوعی یکی از مواردی است که باعث ایجاد اعتماد به نفس می شود، جایی

it's okay to be wrong. The most important thing is to not be in doubt. So nobody is

که اشکالی ندارد. مهمترین چیز این است که شک نداشته باشید. بنابراین هیچ کس همیشه

perfect all the time, but many people are often in doubt. Does that make sense? Well,

کامل نیست، اما بسیاری از مردم اغلب در شک هستند. فرقی میکنه؟ خوب،

hopefully this idea makes sense to you. Remember you don't have to ask for permission to speak,

امیدوارم این ایده برای شما منطقی باشد. به یاد داشته باشید که برای صحبت کردن نیازی به درخواست

and you certainly don't need to ask for forgiveness if you're making a mistake and explaining

اجازه ندارید و اگر اشتباه می کنید و توضیح

that your Japanese, or your English, or your French or whatever is not perfect.

می دهید که زبان ژاپنی، انگلیسی، یا فرانسوی یا هر چیز دیگری کامل نیست، مطمئناً نیازی به بخشش ندارید.

It doesn't matter what language you speak, never be in doubt. People are responding to

مهم نیست به چه زبانی صحبت می کنید، هرگز شک نکنید. مردم

the confidence more than what you actually say or do that causes a mistake. Hopefully

بیشتر از آنچه شما واقعاً می گویید یا انجام می دهید که باعث اشتباه می شود، به اعتماد به نفس پاسخ می دهند. امیدوارم

that makes sense. It's a very important idea. Remember it, apply it to your learning and

که منطقی باشد. این یک ایده بسیار مهم است. آن را به خاطر بسپارید، آن را در یادگیری و

your speaking. And you will become a much more confident, fluent speaker, much faster.

صحبت کردن خود به کار ببرید. و شما به یک سخنران بسیار مطمئن تر و روان تر و سریع تر تبدیل خواهید شد.

Because you will feel a lot more excited about speaking because you're just focusing on this

زیرا شما در مورد صحبت کردن بسیار هیجان زده خواهید شد زیرا فقط روی این قسمت تمرکز می کنید

part about never being in doubt. All right. Well, if you'd like to learn more about this,

که هرگز در شک و تردید قرار نگیرید. خیلی خوب. خوب، اگر می‌خواهید در این مورد بیشتر بدانید،

you can start applying these lessons more by clicking on the link in the upper right

می‌توانید با کلیک بر روی پیوند در سمت راست

of this video or on the link in the description below this video. And you can learn more about

بالای این ویدیو یا روی پیوند موجود در توضیحات زیر این ویدیو، این درس‌ها را بیشتر به کار ببرید. و شما می‌توانید در

the programs, and how I help people become much more confident speakers, not only these

مورد برنامه‌ها، و اینکه چگونه به مردم کمک می‌کنم سخنرانان بسیار مطمئن‌تری داشته باشند، بیشتر بدانید، نه تنها این

principles, but also a lot more of the vocabulary that native speakers are actually using. So

اصول، بلکه واژگانی که گویشوران بومی واقعاً از آن استفاده می‌کنند. بنابراین

click on the link in the upper right, or in the description below this video. And if you'd

روی لینک سمت راست بالا یا در توضیحات زیر این ویدیو کلیک کنید. و اگر

like to continue learning what the English Fluency Guide here on YouTube, just do these

می‌خواهید به یادگیری آنچه که راهنمای تسلط انگلیسی در اینجا در YouTube است ادامه دهید، همین حالا این

three simple things right now. 1. Click on this link to subscribe to my YouTube

سه کار ساده را انجام دهید. 1. روی این پیوند کلیک کنید تا در کانال یوتیوب من

channel for over 500 free videos. 2. Click on this link to download my #1 eBook

برای بیش از 500 ویدیو رایگان مشترک شوید. 2. برای دانلود راهنمای کتاب الکترونیکی شماره 1 من

guide to fast fluency, FREE! And… 3. Click here to watch the most popular video

برای تسلط سریع، رایگان، روی این لینک کلیک کنید! و... 3. برای تماشای محبوب ترین ویدیو

on English fluency here on YouTube!

در مورد تسلط به زبان انگلیسی اینجا در یوتیوب اینجا را کلیک کنید!