Perfect Your English Grammar ✅ Stative Verbs & Continuous Tenses

Well hey there! I'm Emma from mmmEnglish

خب هی اونجا! من اِما هستم از mmmEnglish

and I'm so excited to be bringing you this lesson today.

و بسیار هیجان زده هستم که امروز این درس را برای شما می آورم.

It's a grammar point that is so

این یک نکته گرامر است که

often overlooked by English teachers but one that's gonna reveal

اغلب توسط معلمان انگلیسی نادیده گرفته می شود، اما نکته ای است که

some little known secrets about English verbs.

برخی از اسرار ناشناخته در مورد افعال انگلیسی را فاش می کند.

And these secrets are gonna dramatically improve

و این رازها به طور چشمگیری

your English accuracy,

دقت انگلیسی شما را بهبود می بخشد،

particularly when it comes to continuous tenses.

به خصوص زمانی که صحبت از زمان های مداوم می شود.

We're talking about stative verbs and usually

ما در مورد افعال ثابت صحبت می کنیم و معمولاً

stative verbs can't be used in continuous tenses

افعال ثابت را نمی توان در زمان های استمراری استفاده کرد،

though this is a common mistake for a lot of my students.

اگرچه این یک اشتباه رایج برای بسیاری از دانش آموزان من است.

Now you might be thinking

اکنون ممکن است به

stative verbs, surely they're not that common?

افعال ثابت فکر کنید، مطمئناً آنها چندان رایج نیستند؟

Surely there's just a few of them that I've got to worry about.

مطمئناً فقط تعداد کمی از آنها وجود دارد که من باید نگران آنها باشم.

Well, have I got news for you.

خب من برات خبری دارم

Some of the most common English verbs are stative verbs

برخی از رایج ترین افعال انگلیسی افعال ثابت هستند

You use them every time that you speak in English.

شما هر بار که به زبان انگلیسی صحبت می کنید از آنها استفاده می کنید.

So this lesson is really important,

بنابراین این درس واقعا مهم است،

I want you to watch it all the way through and save it.

من از شما می خواهم که آن را تا آخر تماشا کنید و آن را ذخیره کنید.

So what on earth is a stative verb anyway?

پس به هر حال یک فعل ثابت چیست؟

Stative verbs are also called state verbs.

افعال ثابت را افعال حالت نیز می گویند.

They express a state, rather than an action.

آنها یک حالت را بیان می کنند، نه یک عمل.

And they're often related to things like

و اغلب به چیزهایی

our thoughts and our opinions, our senses

مانند افکار و عقاید ما، حواس

our feelings and emotions, possession

ما، احساسات و عواطف، مالکیت

and then a bunch of other verbs that aren't really actions.

و سپس یک سری افعال دیگر که واقعاً کنش نیستند، مرتبط هستند.

But don't worry, we'll take a closer look at all of those

اما نگران نباشید، ما

different types of verbs in a minute.

در عرض یک دقیقه نگاه دقیق‌تری به انواع مختلف افعال خواهیم داشت.

The most important thing that you need to know

مهمترین چیزی که باید بدانید

is that many of them are used only in the simple tenses.

این است که بسیاری از آنها فقط در زمان های ساده استفاده می شوند.

So that's the present simple, past simple,

پس حال ساده، گذشته ساده،

present perfect simple, past perfect simple

حال کامل ساده، گذشته کامل ساده

and the future simple.

و آینده ساده است.

So that means you can't use stative verbs in which tenses?

یعنی نمی توانید از افعال ثابت در چه زمان هایی استفاده کنید؟

The present continuous, the past continuous,

حال استمراری، گذشته استمراری

the present perfect continuous, the past perfect continuous

، حال کامل استمراری، گذشته کامل استمراری

and the future continuous.

و آینده استمراری.

Now unlike many things in English grammar,

اکنون بر خلاف بسیاری از موارد در دستور زبان انگلیسی،

this rule is a simple rule to remember.

این قانون یک قانون ساده برای به خاطر سپردن است.

Stative verbs can only be used in simple tenses.

افعال ثابت فقط در زمان های ساده قابل استفاده هستند.

Now there are some exceptions,

حالا استثناهایی

there's always exceptions in English, right?

وجود دارد، همیشه استثناهایی در انگلیسی وجود دارد، درست است؟

But I will talk about those in much more detail later in this lesson.

اما بعداً در این درس با جزئیات بیشتری در مورد آنها صحبت خواهم کرد.

Here.

اینجا.

Know.

بدانید.

Have.

دارند.

Like.

پسندیدن.

Measure.

اندازه گرفتن.

These are all examples of a stative verb.

اینها همه نمونه هایی از یک فعل ثابت هستند.

Now I said that stative verbs describe a state,

حالا من گفتم که افعال ثابت یک حالت را توصیف می کنند،

but what does that really mean?

اما واقعا به چه معناست؟

The verb hear requires no action from its subject.

فعل شنیدن نیازی به عمل از فاعل خود ندارد.

Did you hear the sound?

صدا رو شنیدی؟

When the alarm goes off, you're gonna hear it

وقتی زنگ به صدا در می‌آید،

whether you choose to hear it or not, right?

چه بخواهید آن را بشنوید یا نه، آن را خواهید شنید، درست است؟

Hearing is one of the five senses,

شنوایی یکی از حواس پنج گانه است،

it's not an action that we can choose to do.

این عملی نیست که بتوانیم آن را انتخاب کنیم.

Hear is a state verb.

شنیدن یک فعل حالت است.

But the verb listen is an action verb.

اما فعل گوش دادن یک فعل عملی است.

Are you listening to me?

گوشت با منه؟

We get to choose whether or not we listen

ما باید انتخاب کنیم که به کسی یا چیزی گوش کنیم یا نه

to someone or something, right?

، درست است؟

If you don't wanna listen to the radio,

اگر نمی خواهید به رادیو گوش دهید،

it's up to you, you can turn it off.

این به شما بستگی دارد، می توانید آن را خاموش کنید.

The same rule applies with the verbs see, watch and look.

همین قاعده در مورد افعال see، watch و look صادق است.

See is a sense.

ببینید یک حس است.

Watch and look are actions.

تماشا و نگاه کن عمل است.

So far so good?

تا اینجای کار خیلی خوبه؟

Where things can get a little tricky is that some verbs

جایی که همه چیز می تواند کمی پیچیده شود این است که برخی از

have both an active and a stative meaning.

افعال هم معنای فعال و هم معنای ایستایی دارند.

The verb measure is a good example.

فعل اندازه گیری مثال خوبی است.

We can say:

می توان گفت:

The table measures sixty centimetres by sixty centimetres.

ابعاد جدول شصت سانتی متر در شصت سانتی متر است.

So here, measure is describing the quality of the table,

بنابراین در اینجا، اندازه گیری کیفیت جدول

it describes a fact.

را توصیف می کند، یک واقعیت را توصیف می کند.

So in this context, measure is a state.

پس در این زمینه، اندازه یک حالت است.

I'm measuring the window to fit the curtains.

پنجره را اندازه می‌گیرم تا پرده‌ها را جا بیاورد.

Here, measure is an action.

در اینجا، اندازه گیری یک عمل است.

So I'm carrying out the action of measuring for the curtains.

بنابراین من عمل اندازه گیری پرده ها را انجام می دهم.

There are more verbs that fit into the category

افعال بیشتری هستند که در این دسته قرار می گیرند

and I'll share a few more of them with you

و من چند مورد دیگر از آنها را با شما به اشتراک می گذارم

as we go through this lesson.

که این درس را مرور می کنیم.

But now that we've got those basics down,

اما اکنون که این اصول اولیه

let's get stuck into learning about stative verbs in context.

را درک کرده ایم، بیایید به یادگیری در مورد افعال ثابت در متن بپردازیم.

We can break stative verbs down into about five categories.

ما می توانیم افعال ثابت را به حدود پنج دسته تقسیم کنیم.

The first one is verbs of thought and opinion.

اولی افعال فکر و نظر است.

The best way to recognise and remember new words

بهترین راه برای تشخیص و به خاطر سپردن کلمات جدید

is to learn them in context.

، یادگیری آنها در متن است.

Now there are two stative verbs in that sentence,

حالا دو فعل ثابت در آن جمله وجود دارد،

can you see them?

آیا می توانید آنها را ببینید؟

Recognise and remember.

بشناسید و به خاطر بسپارید.

So they're both verbs of thought and opinion,

بنابراین آنها هر دو فعل فکر و نظر هستند،

so they're both stative verbs.

بنابراین هر دو فعل ثابت هستند.

It's incorrect to say:

این نادرست است که بگوییم:

I'm recognising the man across the street.

من مرد آن طرف خیابان را می شناسم.

I am not remembering your name.

اسمت یادم نیست

Stative verbs need simple tenses. We just say:

افعال ثابت نیاز به زمان های ساده دارند. فقط می گوییم:

I recognise that man.

من آن مرد را می شناسم.

I don't remember your name.

اسمت یادم نیست

Let's try another one.

بیایید یکی دیگر را امتحان کنیم.

I agree, it can be hard to understand the difference between

موافقم، درک تفاوت بین

English tenses. You have to know the rules inside out.

زمان های انگلیسی می تواند سخت باشد. شما باید قوانین را از درون بدانید.

So which is the stative verb there? Do you know?

پس فعل ثابت در آنجا کدام است؟ میدونی؟

Agree.

موافق.

Understand.

فهمیدن.

And know.

و بدانید.

She agrees with me.

او با من موافق است.

Not she is agreeing with me.

او با من موافق نیست

We understand you.

ما شما را درک می کنیم.

Not we are understanding you.

نه ما شما را درک می کنیم

You know him.

تو او را می شناسی.

Not you are knowing him.

نه تو او را می شناسی

There are lots more verbs that fit into the category

افعال بسیار بیشتری وجود دارد که در

of thought and opinion.

مقوله فکر و عقیده قرار می گیرند.

Believe. Concern.

ایمان داشتن. نگرانی.

Disagree. Doubt.

مخالف بودن. شک.

Forget. Imagine.

فراموش کردن. تصور کنید.

Realise. Suppose.

پی بردن. فرض کنید.

These are all stative verbs.

اینها همه افعال ثابت هستند.

Not a complete list but they're just some of the most

فهرست کاملی نیست، اما آنها فقط برخی از رایج ترین

common verbs of thought and opinion.

افعال فکر و عقیده هستند.

The second group of stative verbs are verbs of the senses.

دسته دوم از افعال ثابت، افعال حواس هستند.

Now we have five senses. Do you know what they are?

حالا ما پنج حواس داریم. آیا می دانید آنها چه هستند؟

See with your eyes.

با چشمانت ببین

Hear with your ears.

با گوش هایت بشنو

Touch with your fingers.

با انگشتان خود لمس کنید.

Taste with your mouth.

با دهان بچشید.

And smell with your nose.

و با بینی خود بو کنید.

Verbs of the senses are stative verbs so we don't usually

افعال حواس افعال ثابتی هستند، بنابراین ما معمولاً

use them in the continuous tenses.

از آنها در زمان های استمراری استفاده نمی کنیم.

Notice that I said usually,

توجه کنید که

we don't usually use them in the continuous tenses.

گفتم معمولاً در زمان های استمراری از آنها استفاده نمی کنیم.

Now verbs of the senses are a little bit special

حالا افعال حواس کمی خاص هستند

and that's because we can also use them to talk about the act of

و دلیلش این است که می توانیم از آنها برای صحبت در مورد عمل

tasting, smelling or feeling.

چشیدن، بوییدن یا احساس کردن نیز استفاده کنیم.

We can say:

می توانیم بگوییم:

I'm tasting the cake to make sure it's OK.

دارم کیک را مزه می کنم تا مطمئن شوم خوب است.

We can also say:

همچنین می توان گفت:

This cake tastes delicious.

طعم این کیک خوشمزه است.

One is an action,

یکی اکشن است،

can you guess which one?

می توانید حدس بزنید کدام یک؟

This one.

این یکی.

I'm actively tasting the cake.

من فعالانه در حال مزه کردن کیک هستم.

I'm checking to make sure that it's yummy.

دارم چک میکنم مطمئن بشم خوشمزه شده

This one is a state.

این یکی یک ایالت است.

It relates to perception.

به ادراک مربوط می شود.

My perception of the cake is that it's delicious.

برداشت من از کیک این است که خوشمزه است.

So I'm not describing an action here.

بنابراین من در اینجا یک عمل را توصیف نمی کنم.

In that context, it's incorrect to say:

در این زمینه، این نادرست است که بگوییم

The cake is tasting delicious.

: کیک خوشمزه است.

We just say: The cake tastes delicious.

فقط می گوییم: طعم کیک خوشمزه است.

Another thing to be aware of is that the verb see

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که فعل see

has a few different meanings.

معانی مختلفی دارد.

So we can say: I saw Ruby at the supermarket.

بنابراین می توانیم بگوییم: من روبی را در سوپرمارکت دیدم.

In that sentence see is a verb of the sense so it's stative.

در آن جمله see فعل معنی است پس ثابت است.

But look at these examples.

اما به این نمونه ها نگاه کنید.

I'm seeing Ruby tomorrow.

من فردا روبی رو میبینم

He is seeing someone new.

او یک نفر جدید را می بیند.

So seeing means meeting. I'm meeting Ruby tomorrow.

پس دیدن یعنی ملاقات. من فردا با روبی ملاقات خواهم کرد.

And it also means being in a relationship.

و همچنین به معنای در یک رابطه بودن است.

He's in a relationship with someone new.

او با یک نفر جدید رابطه دارد.

So in these sentences, the verb see is describing an action.

بنابراین در این جملات، فعل see توصیف کننده یک عمل است.

And in that context,

و در این زمینه،

it's perfectly okay to use a continuous tense.

استفاده از زمان استمراری کاملاً اشکالی ندارد.

The third group is verbs of feeling and emotion.

دسته سوم افعال احساس و عاطفه هستند.

I need to find out what Gloria likes doing in her free time.

من باید بفهمم گلوریا در اوقات فراغتش دوست دارد چه کاری انجام دهد.

Now there were two verbs of feelings or emotion in that sentence.

حالا دو فعل احساس یا عاطفه در آن جمله وجود داشت.

Can you guess which ones they are?

آیا می توانید حدس بزنید کدام یک هستند؟

Need and like.

نیاز و دوست داشتن.

You can absolutely use these verbs in the simple tenses

شما می توانید این افعال را به طور مطلق در زمان های ساده استفاده کنید،

but it's incorrect to use them in the continuous form.

اما استفاده از آنها در حالت استمراری نادرست است.

I was needing some information.

من به اطلاعاتی نیاز داشتم

What is Gloria liking?

گلوریا چه چیزی را دوست دارد؟

Now of course,

there are lots of other verbs that fit into this category.

در حال حاضر، البته،

بسیاری از افعال دیگر وجود دارد که در این دسته قرار می گیرند.

Verbs like: Love

افعالی مانند: دوست

Dislike. Adore.

نداشتن. عشق ورزیدن.

Wish. Prefer.

آرزو کردن. ترجیح می دهند.

And surprise.

و تعجب

These are all verbs of feeling and emotion and you should avoid

اینها همه افعال احساس و عاطفه هستند و باید از به

using them in continuous tenses.

کار بردن آنها در زمان های استمراری خودداری کنید.

The fourth group is verbs of possession. They're verbs like

گروه چهارم افعال تملک است. آنها افعالی مانند

Belong. Own.

Belong هستند. صاحب

Possess.

در اختیار داشتن.

and have.

و دارد.

The bicycle belongs to my brother.

دوچرخه مال برادرم است.

But not: The bicycle is belonging to my brother.

اما نه: دوچرخه مال برادرم است.

She owns a red Ferrari.

او صاحب یک فراری قرمز رنگ است.

She has been owning a red Ferrari for a long time.

او مدت زیادی است که صاحب یک فراری قرمز رنگ است.

Now the verb have also falls into this category but only

اکنون فعل have نیز در این دسته قرار می گیرد اما فقط

when it means to own or possess something.

زمانی که به معنای مالکیت یا داشتن چیزی باشد.

Now have is a bit of an exception so I'm going to go into more

اکنون have کمی استثناست، بنابراین من

detail about it later on in the lesson.

در ادامه در درس به جزئیات بیشتری در مورد آن خواهم پرداخت.

The last group of stative verbs is

آخرین گروه از افعال ثابت

well it's just everything else.

خوب است، این فقط همه چیز است.

And by that I just mean any other verbs that aren't actions.

و منظور من از آن فقط هر افعال دیگری است که عمل نیست.

Like: Depend

مانند: وابسته به

Deserve.

سزاوار.

Promise.

وعده.

Owe.

مدیون.

Seem.

به نظر می رسد.

Fit.

مناسب.

Weigh.

وزن کنید.

And measure.

و اندازه گیری کنید.

So these verbs don't describe an action.

بنابراین این افعال یک عمل را توصیف نمی کنند.

I promise not to be late.

قول میدم دیر نکنم

Is promise an action?

آیا وعده عمل است؟

When I make a promise, I don't actually do anything do I?

وقتی قول می دهم، در واقع هیچ کاری انجام نمی دهم؟

I just say the words.

من فقط کلمات را می گویم.

I promise.

قول میدهم.

But there's no physical action there, is there?

اما هیچ عمل فیزیکی وجود ندارد، وجود دارد؟

It's just a stative verb.

این فقط یک فعل ثابت است.

So I can't say:

پس نمی توانم بگویم:

I am promising not to be late.

قول می دهم دیر نکنم.

That's incorrect. We just use the present simple here.

این نادرست است. ما در اینجا فقط از حال ساده استفاده می کنیم.

I promise.

قول میدهم.

How about: I owe you ten dollars.

چطور: من ده دلار به شما بدهکارم.

Is owe an action?

آیا بدهکاری یک عمل است؟

If I said: Here's ten dollars and gave you a ten dollar note

اگر من بگویم: اینجا ده دلار است و یک اسکناس ده دلاری به شما می دهم،

well giving is an action, right? But to owe someone money

خوب دادن یک عمل است، درست است؟ اما بدهکاری به کسی

that's not an action.

این یک عمل نیست.

So I can't say:

بنابراین نمی توانم بگویم:

I'm owing you ten dollars, can I?

من ده دلار به شما بدهکارم، می توانم؟

We just keep it simple.

ما فقط آن را ساده نگه می داریم.

I owe you.

من مدیون شما هستم.

I know there are a few things that are confusing about

من می دانم که چند چیز در مورد افعال ثابت گیج کننده است

stative verbs.

.

Perhaps you've seen the words loving, smelling,

شاید کلمات دوست داشتن، بوییدن

and owing around.

و بدهکاری را در اطراف دیده باشید.

And now you're wondering

و حالا شما تعجب می کنید که

why is Emma telling me that using these verbs in this form

چرا اما به من می گوید استفاده از این افعال در این

is wrong?

شکل اشتباه است؟

Just because you can't use these verbs in continuous tenses,

فقط به این دلیل که نمی توانید از این افعال در زمان های استمراری استفاده کنید،

doesn't mean

به این معنی نیست

that you won't see them in an -ing form.

که آنها را به شکل -ing نخواهید دید.

What?

چی؟

Don't worry, this is something that confuses a lot of my students.

نگران نباشید، این چیزی است که بسیاری از دانش آموزان من را سردرگم می کند.

It's one of those really annoying things about English grammar.

این یکی از آن چیزهای واقعا آزاردهنده در مورد دستور زبان انگلیسی است.

-ing forms aren't only used for continuous verb tenses.

فرم های -ing فقط برای زمان های فعل استمراری استفاده نمی شوند.

We use them as adjectives, and nouns too, don't we?

ما آنها را به عنوان صفت و اسم نیز استفاده می کنیم، اینطور نیست؟

Remember our friend, the gerund?

دوست ما، جروند را به خاطر دارید؟

But I have got a super little tip for you.

اما من یک نکته فوق العاده کوچک برای شما دارم.

A great way to check if it's an -ing form of a verb

یک راه عالی برای بررسی اینکه آیا این یک شکل -ing از یک فعل

is to look for the auxiliary verb be.

است یا نه این است که به دنبال فعل کمکی be باشید.

Be will always be there if it's a continuous verb form.

اگر یک فرم فعل استمراری باشد، be همیشه وجود خواهد داشت.

Auxiliary verb be plus the main verb in -ing form.

فعل کمکی be به اضافه فعل اصلی به شکل -ing.

That equals the continuous tense.

که برابر است با زمان استمراری.

We were listening to music.

داشتیم موسیقی گوش می‌دادیم.

Sarah is having a baby in March.

سارا در ماه مارس بچه دار می شود.

Can you see those auxiliary verbs?

آیا می توانید آن افعال کمکی را ببینید؟

They're telling us that listening and having,

آنها به ما می گویند که گوش دادن و داشتن،

they're action verbs.

آنها افعال عمل هستند.

But take a look at these sentences.

اما به این جملات نگاه کنید.

I heard some surprising news.

خبرهای غافلگیر کننده ای شنیدم.

Is surprising a verb?

آیا غافلگیری فعل است؟

Surprising is an adjective

تعجب صفت است

and it modifies the noun news.

و اسم خبر را تعدیل می کند.

Gives us some extra information.

اطلاعات اضافی به ما می دهد.

Playing football is his passion.

فوتبال بازی اشتیاق اوست.

Playing is a gerund.

نواختن یک جروند است.

Playing football is the subject of our sentence.

بازی فوتبال موضوع حکم ماست.

It's a noun phrase.

این یک عبارت اسمی است.

Seeing is believing.

دیدن یعنی باور کردن

What about here?

اینجا چطور؟

Are either of these verbs?

آیا هر کدام از این افعال هستند؟

This one's a bit tricky.

این یکی کمی مشکل است.

In this example, both seeing and believing are gerunds.

در این مثال، هم دیدن و هم باور کردن، جیراند هستند.

They're nouns but they look like verbs.

آنها اسم هستند اما شبیه افعال هستند.

So this structure is just the same as saying:

بنابراین این ساختار دقیقاً همان است که بگوییم:

Tomorrow is Monday.

فردا دوشنبه است.

Tomorrow and Monday are nouns.

فردا و دوشنبه اسم هستند.

Seeing and believing are also nouns.

دیدن و ایمان آوردن نیز اسم است.

So even though these words shouldn't be used as verbs

بنابراین حتی اگر این کلمات نباید به عنوان افعال

in -ing form, you will definitely see them around as adjectives

به شکل -ing استفاده شوند، قطعاً آنها را به عنوان صفت

and nouns.

و اسم خواهید دید.

Probably the most complicated part of this is that there's a

احتمالاً پیچیده ترین بخش این است که

groups of verbs that have both an active and a stative meaning.

گروهی از افعال وجود دارند که هم معنای فاعلی و هم معنای ایستایی دارند.

And they're the ones that require you to really think about

و آنها هستند که

the meaning of the verb before you decide

از شما می خواهند قبل از اینکه تصمیم بگیرید

which tense is appropriate to use.

کدام زمان مناسب است، واقعاً در مورد معنای فعل فکر کنید.

Now I've been pointing them out as we've been going through

اکنون در حالی که

this lesson, but I really just want to spend a couple of minutes

این درس را پشت سر گذاشته‌ایم، به آنها اشاره کرده‌ام، اما واقعاً می‌خواهم چند دقیقه

going a little deeper here on the common ones.

در اینجا کمی عمیق‌تر به موارد رایج بپردازم.

I mentioned that have is a stative verb when it means possession.

اشاره کردم که have یک فعل ثابت است وقتی به معنای مالکیت است.

Micky has a red bike.

میکی یک دوچرخه قرمز دارد.

So here, if we replace has with own, or possess,

بنابراین در اینجا، اگر has را با own یا مالک جایگزین کنیم،

we know it's a stative verb.

می دانیم که این یک فعل ثابت است.

And the meaning stays the same, right? We can assume

و معنی ثابت می ماند، درست است؟ ما می توانیم فرض کنیم

that have is stative.

که دارای ثابت است.

So that means we can't say

پس این بدان معناست که نمی توانیم بگوییم

Mickey is having a red bike.

میکی دوچرخه قرمز دارد.

It's the same when we use have to describe a quality.

زمانی که از باید برای توصیف یک کیفیت استفاده می کنیم، به همین صورت است.

They have brown hair.

موهای قهوه ای دارند.

So we can replace have with possess in this sentence.

بنابراین می توانیم در این جمله have را با مالک جایگزین کنیم.

So have in this context is stative.

بنابراین در این زمینه ثابت است.

They have brown hair.

موهای قهوه ای دارند.

We can't say: They are having brown hair.

ما نمی توانیم بگوییم: آنها موهای قهوه ای دارند.

But

but is coming up quite a bit during this lesson,

اما در طول این درس کمی مطرح می شود،

well there are a few exceptions.

خوب چند استثنا وجود دارد.

Because we use have a lot in English

چون در انگلیسی از have زیاد استفاده می

and it has different meanings each time. It can mean:

کنیم و هر بار معانی مختلفی دارد. می تواند به این معنا باشد

To host,

: میزبانی،

expect,

انتظار،

eat or drink

خوردن یا نوشیدن

or to experience.

یا تجربه کردن.

So these verbs are all action verbs

پس این افعال همگی افعال کنشی هستند

which means we can use them in the continuous tenses.

یعنی می توانیم در زمان های استمراری از آنها استفاده کنیم.

We're having a party this weekend.

آخر این هفته یک مهمانی داریم.

Have means host.

Have یعنی میزبان.

She's having a baby in June.

او در ژوئن بچه دار می شود.

Have is expect.

داشتن انتظار می رود.

They were having lunch.

داشتند ناهار می خوردند.

So now, have means eat.

بنابراین در حال حاضر، به معنی خوردن.

So just make sure you stop every now and again

پس فقط مطمئن شوید که هر از چند گاهی متوقف می شوید

and just think about the true meaning of have.

و فقط به معنای واقعی داشتن فکر می کنید.

Can you replace have with own or possess?

آیا می توانید دارای را با مالک یا دارایی جایگزین کنید؟

Or does it mean something else?

یا معنای دیگری دارد؟

This will be a really good guide if you're trying to decide

اگر می خواهید تصمیم بگیرید

whether to treat this as a stative or an active verb.

که آیا آن را به عنوان یک فعل ثابت یا فعال در نظر بگیرید، این یک راهنمای واقعاً خوب خواهد بود.

The next verb to be careful of is be.

فعل بعدی که باید مراقب آن باشیم، be است.

You are funny.

تو بامزه ای

So be in this sentence refers to

بنابراین be در این جمله به

part of your personality, so this is a fact, a state. It's who you are.

بخشی از شخصیت شما اشاره دارد، پس این یک واقعیت است، یک حالت. این چیزی است که شما هستید.

You are a funny person.

تو آدم بامزه ای هستی.

But if I say: You are being funny.

اما اگر بگویم: داری شوخی می کنی.

Here, be means you're acting or behaving in that way.

در اینجا، be به این معنی است که شما به این شکل عمل می کنید یا رفتار می کنید.

So in this context, it's perfectly okay to use the continuous form.

بنابراین در این زمینه، استفاده از فرم پیوسته کاملاً اشکالی ندارد.

The other verb I want to mention is think.

فعل دیگری که می خواهم به آن اشاره کنم فکر کردن است.

Now think can be active or stative.

حالا فکر کنید می تواند فعال یا ثابت باشد.

But when think means to have an opinion,

اما وقتی فکر کردن به معنای داشتن نظر

then it's stative.

باشد، ثابت است.

What do you think about these earrings?

نظر شما در مورد این گوشواره ها چیست؟

But when think means consider, it's an action.

اما وقتی فکر کردن به معنای در نظر گرفتن باشد، یک عمل است.

What are you thinking about ordering?

در مورد سفارش چی فکر میکنی؟

There's one more thing that I want to mention

یک چیز دیگر وجود دارد که می خواهم به

that I want you to be aware of.

آن اشاره کنم که می خواهم شما از آن آگاه باشید.

Sometimes these rules are broken by native speakers

گاهی اوقات این قوانین توسط افراد بومی

especially in informal context.

به ویژه در زمینه غیررسمی شکسته می شود.

You'll hear someone saying: I'm loving this song!

می شنوید که یکی می گوید: من عاشق این آهنگ هستم!

In the moment of enjoying the song, they'll say that.

در لحظه لذت بردن از آهنگ، آنها می گویند.

Are you wanting my help with that?

آیا در این مورد از من کمک می خواهید؟

Here in Australia I hear people saying things like this

اینجا در استرالیا می شنوم که مردم مدام چنین چیزهایی می گویند

all the time, so where does that leave us?

، پس کجا ما را رها می کند؟

Is it wrong to say: I'm loving it?

آیا این اشتباه است که بگوییم: من آن را دوست دارم؟

I mean McDonald's has kind of made that pretty standard now.

منظورم این است که مک دونالد در حال حاضر به نوعی آن را استاندارد کرده است.

Are the millions of English speakers using the verb love

آیا میلیون ها انگلیسی زبان از فعل love استفاده

incorrect when they say: I'm loving it?

می کنند که می گویند: I'm loving it؟

Let's just say that this is one of the many ways that English

بیایید بگوییم که این یکی از راه هایی است که زبان انگلیسی

is changing and evolving.

در حال تغییر و تحول است.

I mean, rules are made to be broken, aren't they?

منظورم این است که قوانین برای شکسته شدن ساخته شده اند، اینطور نیست؟

Are you ready to test what you've learned today?

آیا آماده هستید آنچه را که امروز آموخته اید آزمایش کنید؟

I really want you to practise using these stative verbs accurately.

من واقعاً از شما می خواهم که استفاده از این افعال ثابت را به طور دقیق تمرین کنید.

So I'm gonna give you some sentences where the verb has been

بنابراین من جملاتی را به شما می‌دهم که در آن فعل

used incorrectly and you need to correct them

اشتباه استفاده شده است و شما باید آنها

either by changing the tense or by swapping out the verb.

را با تغییر زمان یا با تعویض فعل تصحیح کنید.

Let's do the first one together.

اولی را با هم انجام می دهیم.

They were thinking it was a bad idea.

آنها فکر می کردند این ایده بدی است.

What does thinking mean in this sentence?

تفکر در این جمله به چه معناست؟

Does it mean to have an opinion

یعنی نظر داشتن

or to consider something?

یا در نظر گرفتن چیزی؟

It means to have an opinion so it's a stative verb.

یعنی نظر داشتن پس فعل ثابت است.

We can correct it by saying:

می‌توانیم آن را با گفتن این جمله تصحیح کنیم:

They thought it was a bad idea.

آن‌ها فکر می‌کردند که فکر بدی است.

Now it's your turn.

حالا نوبت شماست.

So just make sure you pause the lesson after each example

بنابراین فقط مطمئن شوید که بعد از هر مثال درس را مکث

so you have time to think about the answers.

می کنید تا زمانی برای فکر کردن به پاسخ ها داشته باشید.

And of course, write those answers down in the comments below

و البته، این پاسخ ها را در نظرات زیر بنویسید

so that I can come down and check them all out for you.

تا من بیایم و همه آنها را برای شما بررسی کنم.

I am wishing you a happy birthday.

تولدت را تبریک می گویم.

She didn't answer the phone because she was hearing music.

تلفن را جواب نمی داد چون موسیقی می شنید.

They are not believing in magic.

آنها به جادو اعتقادی ندارند.

I have been knowing Lucy for 5 years.

من 5 سال است که لوسی را می شناسم.

You are having your birthday party tomorrow.

فردا جشن تولدت رو داری

Well that's it for this lesson! I really hope that it was useful

خب برای این درس تمام شد! من واقعاً امیدوارم که

to learn about action and stative verbs,

یادگیری در مورد افعال عملی و ثابت مفید بوده باشد،

Really focusing some time and energy on learning stative verbs

واقعاً تمرکز کمی وقت و انرژی روی یادگیری افعال ثابت

will help you to understand how to use them accurately

به شما کمک می کند تا نحوه استفاده دقیق از آنها را

in your English sentences.

در جملات انگلیسی خود درک کنید.

Now I've got a few other grammar lessons that will be really useful

حالا من چند درس گرامر دیگر دارم که

for practising stative and active verbs okay? I've added the links

برای تمرین افعال ثابت و فعال واقعا مفید خواهد بود خوب؟ من پیوندها

to them down in the comments below.

را در نظرات زیر به آنها اضافه کرده ام.

As always, make sure you're subscribed to the channel,

مثل همیشه، مطمئن شوید که در کانال مشترک هستید،

turn on the notifications so I can let you know when there's a

اعلان‌ها را روشن کنید تا وقتی

new lesson here for you.

درس جدیدی در اینجا برای شما وجود دارد به شما اطلاع دهم.

I will be back next week with another lesson for you

من هفته آینده با یک درس دیگر برای شما باز خواهم گشت،

but until then, why don't you check out this one, right here?

اما تا آن زمان، چرا این یکی را در اینجا بررسی نمی کنید؟

I'll see you in there.

من شما را در آنجا می بینم.