The Power of an Image — and the Mind behind It | Misan Harriman | TED

Çeviri: Selin Tüfekçi Gözden geçirme: Başak Gökdaş

There are so many strong opinions about how bad the internet has become.

İnternetin ne kadar kötü bir hale geldiği konusunda çok fazla keskin fikir var.

How it has weaponized mediocrity.

Sıradanlığı nasıl silahlaştırdığıyla ilgili.

Normalized mis- and disinformation.

Normalleştirilmiş yanlış ve eksik bilgi verme.

But for me,

Ancak benim için,

the information superhighway has always been my savior.

internet her zaman benim kurtarıcım oldu.

As a little boy,

Küçük bir çocukken,

I was sent from Nigeria to boarding school in the English countryside.

Nijerya'dan İngiliz kırsalında bir yatılı okula gönderildim.

It was like "Harry Potter" without the magic.

Sihirsiz "Harry Potter" gibiydi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It was a confusing and troubling time

Zaten evinden uzakta olan hassas bir çocuk için

for an already sensitive little boy who was far from home.

karmaşık ve sıkıntılı bir zamandı.

I was more like

Bir öğrenciden çok

an exotic animal in a petting zoo rather than a student.

bir evcil hayvan çiftliğinde egzotik bir hayvan gibiydim.

And to top it off, I'm dyslexic

Üstüne üstlük, disleksik

and today what would be described as neurodiverse,

ve bugün nöroçeşitliliğe sahip olarak tanımlanabilecek bir bireydim,

which for me meant that the classroom was impossibly slow

bu da benim için sınıfın inanılmaz derecede yavaş olması

and my brain was not capable of assimilating how they were teaching me.

ve beynimin bana öğretme şekillerini algılayamayacağı anlamına geliyordu.

So for a big part of my life,

Yani hayatımın büyük bir kısmında,

I was ashamed of my own mind.

zekamdan utanç duyuyordum.

And if I'm being honest, I was ashamed of myself.

Ve dürüst olmak gerekirse, kendimden utanıyordum.

Luckily, the internet had other ideas.

Neyse ki internetin başka fikirleri vardı.

Every time I consumed something online, my brain felt alive.

Ne zaman internette bir şey kullansam, beynim canlı hissediyordu.

It was an awakening of sorts.

Bu bir şeylerin dirilişiydi.

And luckily for me,

Ve neyse ki,

I am the right age to have discovered the internet in that very, very moment.

tam o anda interneti keşfetmek için doğru yaştaydım.

So what did I start doing?

Peki ne yaparak başladım?

I started realizing how my mind worked.

Zihnimin nasıl çalıştığını fark etmeye başladım.

How I could assimilate audiovisual experiences intensely.

Görsel işitsel deneyimleri nasıl güçlü bir şekilde özümseyebileceğimi.

How I could name a song within the first second or the first note.

Bir şarkının adını ilk saniyesinde veya notasında söyleyebileceğimi.

Or talk about scenes in films like I lived them.

Veya filmlerin sahneleri hakkında sanki onları yaşamışım gibi konuşabilmeyi.

And how overwhelmingly powerful artistic experiences were for me.

Ve benim için ne kadar çok güçlü sanatsal deneyimlerin var olduğunu.

This became my savior.

Bu benim kurtarıcım oldu.

And I wanted to share it with my friends.

Ve bunu arkadaşlarımla paylaşmak istedim.

So pop ballads like "More Than Words" by Extreme.

Extreme'in "More Than Words" şarkısı gibi olan pop şarkıları.

Street poetry like “Brenda’s Got a Baby” by Tupac.

Tupac'in "Brenda's Got a Baby" şarkısı gibi olan sokak şiirleri.

Films like "The Last of the Mohicans,"

"Son Mohikan,"

"Love Jones,"

"Love Jones,"

and of course, "Cinema Paradiso."

ve tabii ki, "Cennet Sineması" gibi filmler.

These experiences were way more than entertainment for me.

Bunlar benim için eğlenceden daha öteydi.

I was being raised by these experiences,

Bu deneyimlerle yetiştirildim,

and I needed to share it with as many people as possible.

ve bunu mümkün olduğunca fazla insanla paylaşmam gerekiyordu.

So my friends would come with their hard drives,

Bu yüzden arkadaşlarım hard diskleriyle gelirlerdi,

and I would download and share pictures and poetry and film for them.

ve ben de onlar için resimler, şiirler, ve filmler indirir ve paylaşırdım.

For me, the internet had become an endless library of the extraordinary.

Benim için internet, olağandışı olanların sonsuz kütüphanesi haline gelmişti.

And I didn't just have the keys to this library.

Ve ben sadece bu kütüphanenin anahtarına sahip değildim.

I lived there.

Orada yaşadım.

We would talk about Fela Kuti, Joni Mitchell, Neil Young.

Fela Kuti, Joni Mitchell, Neil Young hakkında konuşurduk.

These were my heroes.

Onlar benim kahramanlarımdı.

These were the souls that have found the blueprint

Onlar, hayat denen şeyin içinde yapmanın ve başarmanın

of how to do and win in this thing called life.

yol haritasını bulan ruhlardı.

It also saved my mental health.

Bu ayrıca benim ruh sağlığımı da kurtardı.

The dancing of Misha Baryshnikov

Misha Baryshnikov'un dansı benim için

was for me, like watching a perfect sunset.

mükemmel bir günbatımını izlemek gibiydi.

The voice of Sarah Vaughan was my North Star.

Sara Vaughan'ın sesi benim Kuzey Yıldızımdı.

And of course, the words of Pablo Neruda?

Ve tabii ki, Pablo Neruda'nın sözleri?

Well, that will always be medicine for my soul.

Pekala, onlar her zaman benim ruhumun ilacı olacaklar.

So,

Peki,

how did I get to be this great observer of content

nasıl içeriğin önemli gözlemcisi haline geldim

and become an artist?

ve bir sanatçı oldum?

It was just sharing images.

Sadece görsel paylaşıyordum.

And one of the images I shared all the time was this image

Ve her zaman paylaştığım görsellerden biri

of Coretta Scott King.

Coretta Scott King'in bu görseliydi.

This image was taken by Moneta Sleet Jr.,

O görsel fotoğraf alanında Pulitzer ödülü kazanan ilk siyahi adam olan

the first Black man to win a Pulitzer for photography.

Moneta Sleet Jr. tarafından çekilmişti.

This image almost didn't happen because unbelievably,

Bu görüntü neredeyse ortaya çıkmayacaktı çünkü inanılmaz bir şekilde,

no Black media was invited

Dr. Martin Luther King'in cenazesini fotoğraflamak için

to photograph the funeral of Dr. Martin Luther King.

hiçbir Siyahi basın davet edilmedi.

When Coretta Scott realized, she said,

Coretta Scott bunu fark etti ve

"No one's coming into this church if Moneta Sleet is not allowed."

"Eğer Moneta Sleet'e izin verilmiyorsa kimse bu kiliseye gelmeyecek." dedi.

And thank the heavens that he was,

Ona şükürler olsun,

because it was his lens that captured the grace

çünkü Coretta Scott King'in zerafetini

and somehow, on an unimaginable day,

ve her nasıl olduysa, akıl almaz bir günde,

the strength of Coretta Scott King

kocasının cenazesinde, kucağında kızı Bernice ile birlikte

on the funeral of her husband with her baby girl, Bernice, in her lap.

gücünü yakalayan onun merceğiydi.

It was this image that taught me

O, bana fotoğrafçılığın düğün fotoğraflarından

that photography can be way more than wedding pics and birthday snaps.

ve doğum günü çekimlerinden daha fazlası olduğunu öğreten görüntüydü.

It was this image that let me know that at its best,

Fotoğrafçılığın, en iyi ihtimalle

photography can let us know the work that we need to do.

bize yapmamız gereken işi söylediğini bana öğreten görüntüydü.

(Applause)

(Alkışlar)

So how did I become an actual photographer?

Peki, nasıl gerçek bir fotoğrafçı oldum?

Well, the answer of that is love.

Pekala, bunun cevabı sevgi.

My wife.

Eşim.

My wife.

Eşim.

We fell in love together

Braille alfabesi gibi, birbirimizin görünmez yara izlerini hissederek

by feeling each other’s invisible scars like braille.

birbirimize aşık olduk.

She fell in love with all the parts of myself

Kendimden utandığım her parçama aşık oldu.

that I was ashamed of.

She looked beyond my anxiety, my imposter syndrome,

Anksiyetemi, imposter sendromumu bir kenara bıraktı

and she saw a man that maybe had a point of view himself.

ve belki de kendi bakış açısına sahip bir adam gördü.

So she bought me a camera for my 40th birthday.

40. doğum günüm için bana bir kamera aldı.

Just five years ago.

Sadece beş yıl önce.

So I have a camera now,

Artık bir kameram var,

I don't know what to do with it.

onunla ne yapacağımı bilmiyorum.

And once again, I go online,

Ve tekrar, internete girdim,

and I teach myself about ISO and aperture on YouTube.

ve YouTube'ta kendi kendime ISO ve diyafram açıklığı öğrendim.

I teach myself about editing with Adobe Lightroom on YouTube.

YouTube'ta Adobe Lightroom ile kurgu yapmayı öğrendim

And there's a great beauty for someone like me

Ve benim gibi biri için,

to be able to fail and fail in my little office, online,

küçük ofisimde, internette, öğretici videolar izlerken

watching free tutorials.

sürekli başarısız olabilmenin muhteşem bir güzelliği var.

This is a gift of the internet.

Bu internetin bir armağanı.

Everything changed when my daughter was born.

Kızım doğduğunda her şey değişti.

You see, the thing about not loving yourself

Görüyorsunuz, kendinizi sevmemekle ilgili olan şey,

is that when something truly great,

hayatınıza bir çocuk gibi, ilahi,

something celestial, like a child, comes into your life,

gerçekten muhteşem bir şey geldiğinde,

you tell yourself you don't deserve it.

kendinize onu hak etmediğinizi söylemenizdir.

My daughter was premature,

Kızım erken doğdu,

and I was terrified to be the custodian

ve ben o kadar değerli bir şeyin

of something so beautifully precious.

koruyucusu olmaktan korktum.

So I hid behind my camera.

Böylece kameramın arkasına sığındım.

And as I kept taking pictures of this little soul and as she got stronger,

Ben o küçük ruhun fotoğraflarını çekmeye devam ederken ve o daha da güçlenirken,

the camera and my daughter taught me how to receive love

kamera ve kızım bana sevgiyi almayı,

and taught me to accept

baba olmanın sonsuz güzelliğini ve ayrıcalığını kabul etmeyi öğretti.

the immense grace and privilege of being a father.

This was the most important moment in my photographic journey.

Bu benim fotoğraf yolcuğumdaki en önemli andı.

Two years later, in 2020, George Floyd was killed.

İki yıl sonra, 2020'de, George Floyd öldürüldü.

And all of us saw that because of the power of social media.

Hepimiz bunu sosyal medyanın gücü sayesinde gördük.

And this time we refused to look away.

Ve o zaman bakışlarımızı kaçırmayı reddettik.

I looked to my wife and I said, “I have run out of tears.”

Eşime baktım ve, "Gözyaşlarım bitti." dedim.

And she said, "Look to your camera."

"Kamerana güven." dedi.

And I took my camera to the streets of London,

Ve ben beş kişiyi mi yoksa 5.000 kişiyi mi fotoğraflayacağımı bilmeden

not knowing if I would photograph five people or 5,000.

kameramı Londra sokaklarına götürdüm.

And I was able to observe

Ömrümüzdeki en büyük insan hakları hareketlerinden birini

one of the greatest civil rights movements in our lifetime.

gözlemleyebildim.

The global protests after the death of George Floyd

George Floyd'un ölümünden sonra dünya çapındaki protestolar

is something none of us would have expected.

hiçbirimizin beklediği bir şey değildi.

And my lens was there.

Ve benim merceğim oradaydı.

One morning I woke up and I couldn’t open my phone

Bir sabah uyandım ve çok fazla bildirim olduğu için

because I had so many notifications.

telefonumu açamadım.

The son of Coretta Scott King,

Coretta Scott King'in oğlu olan III. Martin Luther King,

Martin Luther King III,

nasıl olmuşsa benim görüntülerimden birine denk gelmişti

had somehow come across one of my images and posted it on his Twitter.

ve onu Twitter hesabında paylaşmıştı.

And then the world discovered me.

Ve sonra dünya beni keşfetti.

(Applause)

(Alkışlar)

Millions of people saw these images and now, unbelievably,

Milyonlarca insan o görüntüleri gördü ve şimdi, inanılmaz bir şekilde,

British “Vogue” came calling,

Britanya "Vogue" dergisi aradı

and they commissioned a then-unknown photographer

ve o zaman tanınmayan bir fotoğrafçıyı

to shoot the September issue of British "Vogue" 2020.

Britanya "Vogue" 2020'nin Eylül sayısını çekmesi için görevlendirdi.

And in doing so, I became the first Black man

Bunu yaparak, Britanya "Vogue" dergisinin kapağını çeken ilk Siyahi erkek oldum.

to shoot any cover for British "Vogue."

(Applause)

(Alkışlar)

It took 104 years to get to my cover.

Kimliğime ulaşmam 104 yıl sürdü.

Since then, I've had this extraordinary career

O zamandan beri, inanılmaz insanları, inanılmaz anları fotoğraflayan

photographing amazing humans, amazing moments.

bu sıradışı kariyere sahibim.

But beyond all the glitz and all the glamour,

Ancak tüm parlaklık ve gösterişin ötesinde,

it is really important for me

benim için gerçekten önemli olan şey,

to recognize the intentionality

niyetin ve empatinin farkına varmaktır

and the empathy of where my lens must look.

ve objektifimin nereye bakması gerektiği.

The world is burning right now

Şu anda dünya yanıyor

and we cannot pass each other by like ships in the night.

ve biz birbirimizi gece gemilerin yaptığı gibi görmezden gelemeyiz.

So my lens has to look to where voices need to be lifted.

Merceğim, ayağa kaldırılması gereken seslerin geldiği yeri önemsemeli.

I recently have become an ambassador for Save the Children.

Yakın zamanda Save the Children kuruluşu için elçi oldum.

And I went to Somaliland to cover the famine,

Ve Somali Yarımadası'ndaki kıtlığı ve açlık krizini haber yapmak için

the hunger crisis that is in the Horn of Africa.

Doğu Afrika'ya gittim.

These brave people are suffering because of climate change,

Bu cesur insanlar, kendilerinin çok az katkıda bulunduğu

something that they add very little to.

iklim değişikliği yüzünden eziyet çekiyorlardı.

Many of the children are born into a hellscape

Birçok çocuk, kendi oluşturmadıkları bir cehenneme doğuyor.

that is not of their making.

1.6 million children are on the verge of acute malnutrition.

1.6 milyon çocuk akut yetersiz beslenmenin eşiğinde.

And I want my images to let you know

Ve görüntülerim aracılığıyla size bildirmek istiyorum ki

that you cannot say you did not know.

bilmediğinizi söyleyemezsiniz.

So I ask you to use whatever levers of power that you have,

Sizden neyin gücünü kullanabilirseniz onu kullanmanızı istiyorum,

at dinner parties, on your social media,

yemekli davetlerde, sosyal medya hesaplarınızda,

speak to those that can do something about it

eğer siz yapamıyorsanız

bunun hakkında bir şeyler yapabilecek olanlarla konuşun.

if you cannot yourself.

I will finish by saying this.

Şunu söylerek bitireceğim.

Do not be afraid to take the road less traveled.

En az tercih edilen yolu kullanmaktan korkmayın.

Wear your vulnerability with pride.

Savunmasızlığınızı gururla taşıyın.

It is what makes us human.

Bizi insan yapan şey budur.

This age of perceived perfection,

Algılanan mükemmelliğin bu çağı,

it's over.

bitti.

Very few of us are OK, and that's OK.

Çok azımız iyi durumda, ve bu sorun değil.

And to the parents and teachers

Ve farklı düşüncelere sahip çocuklarla ilgilenen

that are looking after children with different minds,

ebeveynlere ve öğretmenlere,

please let them know about the power

lütfen onlara zihinlerinin gücü ve olanakları hakkında bilgi verin.

and possibility of their minds.

Because they may have the answers

Çünkü onlar hepimizin ufka bakmasına olanak sağlayacak

that will allow all of us to look toward the horizon together.

cevaplara sahip olabilir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)