A New National Park to Reclaim Indigenous Land | Tracie Revis | TED

Çeviri: Eren Gokce Gözden geçirme: Naz Gursel

In February of 2021, I landed in Atlanta, Georgia.

Şubat 2021'de Atlanta, Georgia'ya indim.

To be back in Georgia, the ancestral homelands of my people,

Halkımın atalarının ana vatanları olan Georgia’ya geri dönmek

gave me very mixed emotions.

bana çok karışık duygular verdi.

At that time, I was living in Tulsa, Oklahoma,

O zamanlar Tulsa, Oklahoma’da yaşıyordum ve

where I was serving as chief of staff

burada bu bölgenin Kızılderili kabilesi olan

to the Principal Chief of the Muscogee (Creek) Nation,

Muscogee (Creek) Ulusu’nun Baş Şefi’nin

the tribe who’s Indigenous to this area.

personel şefi olarak görev yapıyordum.

And we were in Georgia that day

Ve o gün Macon’da Ocmulgee Höyükleri’nde

for a meeting in Macon at the Ocmulgee Mounds.

bir toplantı için Georgia’daydık.

This area of Macon grew up along the beautiful Ocmulgee River.

Macon'un bu bölgesi güzel Ocmulgee Nehri boyunca büyüdü.

This area has over 17,000 years of human history

Bu bölge 17.000 yılı aşkın insanlık tarihine sahipti,

and was the former capital city of our tribal towns,

ve kabile kasabalarımızın eski başkenti,

the Atlanta of its day.

zamanının Atlanta’sı idi.

Now, you would think that to be back in the homelands

Şimdi, ana vatanlara geri dönmenin huzur ve neşe duyguları

would bring feelings of peace and joy.

getireceğini düşünürdünüz.

But for many of us, there is still a deep-rooted hurt connected to this land,

Ama çoğumuz için, hâlâ bu toprakla bağlantılı köklü bir acı var,

a hurt that comes from knowing

ailenizin zorla evlerini

that your family were forcibly required to leave their homes.

terk etmeleri gerektirildiğini bilmekten kaynaklanan bir acı.

Yet everywhere you go in this state, you see our words, our language

Yine de bu eyalette nereye giderseniz gidin, sözlerimizi, bu devletin planı

that serve as a blueprint to this state, etched on this landscape.

olarak hizmet eden dilimizi, bu manzaraya kazınmış olarak görürsünüz.

Words like Towaliga or Dalwa-leg-it’s,

Towaliga veya Dalwa-leg-it's,

Tybee or Dabe, Coweta, Muscogee, Ocmulgee.

Tybee veya Dabe, Coweta, Muscogee, Ocmulgee gibi kelimeler.

They serve as a whisper from our ancestors who were once here.

Bir zamanlar burada olan atalarımızın fısıltısı olarak hizmet ediyorlar.

(Speaks Yuchi)

(Yuchi konuşuyor)

Good morning. My name is Tracie Revis.

Günaydın. Benim adım Tracie Revis.

I am a Yuchi woman and of the Muscogee (Creek) Nation.

Ben bir Yuchi kadınıyım ve Muscogee (Creek) Ulusu’ndanım.

My Yuchi name is sahAsAfanE.

Yuchi adım sahAsAfanE.

I’m D@th@, or wolf clan,

Ben D@th@ veya kurt klanıyım

and come from the Polecat Ceremonial Ground.

ve Polecat Tören Alanı’ndan geliyorum.

And you're all on my family's ancestral lands.

Ve hepiniz ailemin atalarının topraklarındasınız.

Lands that I and others are working to reclaim.

Benim ve diğerlerinin geri almak için çalıştığı topraklar.

Now all too often,

Şimdi çok sık,

Indigenous stories often have stories of colonization

Kızılderili hikâyelerde genellikle sömürgeleştirme ve

and forced removal.

zorla kaldırma hikâyeleri var.

(Video) (Singing)

(Video) (Şarkı Söyleme)

The Trail of Tears, or The Road of Misery

Gözyaşlarının Yolu, veya Sefalet Yolu

removed tens of thousands of Indigenous people

on binlerce Kızılderili halkını

from their ancestral lands.

atalarının topraklarından uzaklaştırdı.

The violence of the 1830s Indian Removal Act

1830′ların Kızılderili Kaldırma Yasası’nın şiddeti,

did not end when we made it into Oklahoma,

Oklahoma’ya girdiğimizde sona ermedi

and for many of us, removal is not that far removed.

ve çoğumuz için kaldırma o kadar da kaldırılmış değil.

Its impact has stretched throughout generations.

Etkisi nesiller boyunca uzadı.

My grandmother, my father,

Büyükannem, babamın, teyzelerimin ve

my aunts and uncles were all sent

amcalarımın hepsi devlet tarafından işletilen

to the government-run Indian boarding schools.

Kızılderili yatılı okullarına gönderildi.

My grandmother, whose first language was Yuchi,

Ana dili Yuchi olan büyükannemin bu okullarda

was only allowed to speak English in these schools

sadece İngilizce konuşmasına izin verildi

and had to relearn her native tongue as an adult.

ve bir yetişkin olarak ana dilini yeniden öğrenmek zorunda kaldı.

Now to be clear, we call these buildings “schools,”

Şimdi açık olmak gerekirse, bu binalara “okullar” diyoruz,

but they really served as a place to silence the community

ama gerçekten toplumu susturmak ve geleceğin kültürünü

and to steal the future culture from generations.

nesillerden çalmak için bir yer olarak hizmet ettiler.

And as the first generation of my family

Ve ailemin devlet tarafından yönetilen

to not have been sent to these government-run schools,

bu okullara gönderilmeyen ilk nesli olarak,

I still did not escape the impacts of this trauma.

bu travmanın etkilerinden yine de kaçamadım.

But back to Georgia.

Ama Georgia’ya geri dönelim.

So that day, we're at the Ocmulgee Mounds National Historical Park.

O gün, Ocmulgee Höyükleri Ulusal Tarih Parkı’ndayız.

And we began to walk out to one of the mound sites.

Ve höyük alanlarından birine yürümeye başladık.

And as we cross a bridge,

Ve bir köprüyü geçerken,

immediately my heart skips a beat

hemen kalbim çarpıyor

and I smell a medicine, or a plant that we still use today

ve bir ilacın, ya da bugün yıllık törenlerimizde hâlâ kullandığımız

in our annual ceremonies, E’apane, or our Green Corn.

bir bitkinin, E’apane, veya Yeşil Mısır’ımızın kokusunu alıyorum.

And immediately I am transformed,

Ve hemen dönüşmüş oluyorum,

because I know in that moment that my ancestors are still here.

çünkü o anda atalarımın hâlâ burada olduğunu biliyorum.

And it was like taking a black and white photo

Ve siyah ve beyaz bir fotoğraf çekip

and turning it into color.

onu renkliye çevirmek gibiydi.

It was vibrant and real, and it was now.

Canlıydı, gerçekti ve şimdiydi.

And as we began to walk out to another mound site,

Ve başka bir höyük alanına yürümeye başladığımızda,

I hear a voice inside of me that says,

içimde, “Bu topraklarda yaşamak

"What would it feel like to ever live back in these lands?

nasıl bir his olurdu? Burada ana vatanda olmak?”

To be here in the homeland?"

diyen bir ses duyuyorum.

And as we walk a little farther into another mound site,

Ve başka bir höyük alanına biraz daha uzağa yürürken,

I hear another voice that says,

“Bu toplulukla bir ilişki

"We need to create a relationship with this community,

kurmamız gerekiyor ve birlikte iyileşmemiz gerekiyor.”

and we need to heal together."

diyen başka bir ses duyuyorum.

Fast-forward one year later,

Bir yıl sonraya ileriye sardığımızda,

I am now living in Macon, Georgia.

şimdi Macon, Georgia’da yaşıyorum.

(Applause)

(Alkış)

I proudly serve as the director of advocacy

Ocmulgee Ulusal Parkı ve Özel Alan Girişimi’nin

to the Ocmulgee National Park and Preserve Initiative.

savunuculuk direktörü olarak gururla görev yapıyorum.

I work every day to bring the tribal voice back to these lands,

Georgia’nın ilk millî parkı ve özel alanını yaratırken,

and to make my nation, my tribe, a co-manager,

her gün kabile sesini bu topraklara geri getirmek ve ulusumu,

all while creating Georgia's first national park and preserve.

kabilemi, ortak bir yönetici yapmak için çalışıyorum.

(Applause)

(Alkış)

In September of 2022, the Ocmulgee Mounds had its first visit ever

2022 yılının Eylül ayında, Ocmulgee Höyükleri, ilk kızılderili bakan olan

from a Secretary of the Interior, who happened to be Secretary Deb Haaland,

Bakan Deb Haaland tarafından, bir İçişleri Bakanı tarafından

the first Indigenous secretary.

şimdiye kadarki ilk kez ziyaret edildi.

(Applause)

(Alkış)

And that day, she’s in Georgia

Ve o gün, yeni edindiğimiz

to look at some land that we had just acquired

bir araziye bakmak için Georgia’daydı

and we were donating toward the expansion of the park.

ve parkın genişletilmesi için bağış yapıyorduk.

And as we go to look at this piece of land that is a very sacred piece of land ...

Ve çok kutsal bir toprak parçası olan bu toprak parçasına bakmaya giderken...

It was slated for industrialization.

sanayileşme için planlanmıştı.

This land that was very sacred,

Çok kutsal olan bu topraklar

had been raped, overmined,

tecavüze uğradı, alt üst edildi,

stripped all the way down to the silt.

tozuna kadar soyuldu.

And that day I watched the secretary bend down and place her hand on the ground

Ve o gün bakanın eğildiğini ve elini bir erozyon izinin

on an erosion scar.

üzerine yere koyduğunu izledim.

And it was in that moment that I knew

Ve o anda benim ne anlamaya

that she understood what I had come to understand.

başladığımı onun da anladığını biliyordum.

And as we began to walk back, she says,

Ve geri dönmeye başladığımızda, dedi ki,

"They are still here, your ancestors are still here,

“Onlar hâlâ buradalar, atalarınız hâlâ burada

and the land will bring back who and what it needs to heal it."

ve toprak onu iyileştirmek için kime ve neye ihtiyacı olduğunu geri getirecek.”

To which I can only reply, "Yes, ma'am."

Buna sadece “Evet, hanımefendi” cevabını verebilirim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

If my journey has taught me anything, it's that if you take care of this land,

Yolculuğum bana bir şey öğrettiyse, o da bu toprakla ilgilenirsen,

it will take care of you.

o da seninle ilgilenecek.

This land that brought me home.

Beni eve götüren bu topraklar.

In the state of Georgia, we have zero federally recognized tribes,

Georgia eyaletinde, federal olarak tanınan sıfır kabilemiz var,

but in the city of Macon, where we have now created a relationship,

ancak şimdi bir ilişki kurduğumuz Macon şehrinde,

we are seeing ourselves beyond the landscape.

kendimizi tabiatın ötesinde görüyoruz.

As we reclaim our names and our words,

İsimlerimizi ve kelimelerimizi geri aldıkça,

we are seeing ourself in a part of the culture.

kendimizi kültürün bir parçası olarak görüyoruz.

Recently, we passed legislation in the city

Geçenlerde, şehirde kabile bayrağımızın

that requires that our tribal flag, our sovereign flag,

egemen bayrağımızın, Belediye Binası üzerinde kalıcı olarak

permanently fly over City Hall.

dalgalanmasını gerektiren yasa çıkardık.

(Applause)

(Alkış)

Thank you.

Teşekkür ederim.

In a land we were never meant to return, this is extremely powerful.

Asla geri dönmememiz gereken bir toprakta, bu son derece güçlü bir şey.

Today, as we continue to heal a community,

Bugün, bir topluluğu iyileştirmeye devam ederken,

this land is healing us.

bu topraklar bizi iyileştiriyor.

And with that, I say thank you, mvto.

Ve bununla, teşekkürler derim, mvto.

(Applause)

(Alkış)