How Digital Culture Is Reshaping Our Faces and Bodies | Elise Hu | TED

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Moon Thit

Earlier this year, I was in Taipei, Taiwan,

ဒီနှစ်အစောပိုင်းက ထိုင်ပေ၊ ထိုင်ဝမ်မှာ ရှိခဲ့ပြီး

where I decided I wanted to make a TikTok about Cup Noodle.

Cup Noodle အကြောင်း TikTok လုပ်ချင်တယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

Only this brilliant TikTok never happened

အက်ပ်ကို ဖွင့်ပြီး ဆယ်လ်ဖီမုဒ်ကို ပြောင်းလိုက်တဲ့အခါ၊

because of the shock I got when I opened up the app

ကျွန်မ ထိတ်လန့်သွားတာကြောင့်သာ ဒီထူးခြားတဲ့

and flipped it into selfie mode.

TikTok က ဖြစ်မလာခဲ့ဘူး။

The face looking back at me was a face, but not exactly my face.

ကျွန်မကို ပြန်ကြည့်တာက မျက်နှာတစ်ခုပေမဲ့၊ ကျွန်မ မျက်နှာအတိအကျ မဟုတ်ဘူး။

A whole array of beauty filters had automatically worked me over,

အလှ စစ်ထုတ်ကိရိယာ အစုံအလင်က ကျွန်မကို အလိုအလျောက် လုပ်ဆောင်ပေးခဲ့ပြီး

ဒါတွေကို ကျွန်မ ပိတ်လို့မရခဲ့ဘူး။

and I could not turn them off.

There was so much going on here: skin smoothing, skin lightening,

ဒီမှာ အများကြီးဖြစ်နေတယ်၊ အသားအရေ ချောမွေ့တာ၊ အသားအရေ ဖြူဝင်းလာတာ၊

teeth whitening, nose narrowing, bigger eyes,

သွားဖြူလာတာ၊ နှာတံကျဉ်းတာ၊ မျက်လုံး ပိုကြီးလာတာ၊

and it gave me a thinner, softer jawline.

ပိုသွယ်ပြီး နူးညံ့တဲ့ မေးရိုးဖြစ်စေတာပါ။

This was a whole lot of nonconsensual filtering

ဒါက သဘောမတူတဲ့ ပြုပြင်မှု ဒါမဟုတ် တစ်ယောက်ယောက်က

or what someone joked was forced catfishing.

အတင်း အတုလုပ်ခံရတာလို့ နောက်ပြောင်တဲ့အရာပါ။

And for me, it's the perfect example

ကျွန်မအတွက်ကတော့ ဒါက အလုပ်မှာ

of something called the technological gaze at work.

နည်းပညာဆိုင်ရာ အကြည့်လို့ ခေါ်တာရဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ဥပမာတစ်ခုပါ။

What is it?

ဒါက ဘာလဲ။

Women have had to play to the male gaze forever, you know what that is.

အမျိုးသမီးတွေက ယောက်ျားတွေ အမြဲ ငေးဖို့ လုပ်ဖို့လိုတယ်ဆိုတာ သိကြပါတယ်။

But the technological gaze describes an algorithmically driven perspective

ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်မတို့ နှလုံးသွင်းဖို့၊ လုပ်ဆောင်ဖို့နဲ့ အကောင်းဆုံးလုပ်ဖို့

that we learn to internalize, perform for and optimize for.

သင်ယူတဲ့ အယ်လ်ဂိုရီသမ်အရ မောင်းနှင်တဲ့ အမြင်ကို နည်းပညာဆိုင်ရာ အကြည့်က ဖော်ပြတယ်။

And then, by taking in all our data,

ဒီနောက် ဒေတာအားလုံးကို ရယူရင်း၊

the machines learn to perform us, in an endless feedback loop.

စက်တွေက အဆုံးမဲ့ တုံ့ပြန်မှု ကွင်းဆက်မှာ ကျွန်မတို့ကို လုပ်ဆောင်ဖို့ သင်ယူတယ်။

ဒါကို ကျွန်မတို့ ငယ်ကတည်းက သင်ယူတယ်။

We learn it so young.

An estimated 80 percent of 13-year-old girls in America

အမေရိကက အသက် ၁၃ နှစ်အရွယ် မိန်းကလေး ၈၀% ခန့်ဟာ

have already used filters or some kind of editing

အသွင်အပြင်ကို အွန်လိုင်းမှာ ပြောင်းဖို့ ကိရိယာတွေ ဒါမဟုတ်

to alter their appearance online.

တည်းဖြတ်တာတွေကို အသုံးပြုနေပါပြီ။

And these days, the filters are hyperrealistic

ဒီခေတ်မှာ၊ ဒါတွေကို AI ကနေ ထုတ်လုပ်လေ့ရှိတာကြောင့်

because they tend to be AI-generated.

ကိရိယာတွေက အစစ်နဲ့မခြားသလောက်ပါ။

They come with a suite of characteristics teaching us how to look,

ဒါတွေက ကျွန်မတို့ကို မျက်ခုံးကွေးတာ၊ မေးရိုးမြင့်တာ၊

things like arched eyebrows, or higher cheekbones or plump lips.

နှုတ်ခမ်းဖောင်းတာလို အရာတွေကို သင်ပေးတဲ့ လက္ခဏာအစုတွေ ပါလာတယ်။

What then happens is we see the gap between the way we look in the mirror

ဖြစ်သွားတာက မှန်ထဲမှာကြည့်ပုံနဲ့ ဒီကိရိယာတွေထဲမှာ ကြည့်ပုံကြားက

and the way we look in these filters,

ကွာဟချက်ကို မြင်ရပြီး

and the digital world begins to dictate real-world beauty standards.

ဒစ်ဂျစ်တယ် ကမ္ဘာက လက်တွေ့ကမ္ဘာရဲ့ အလှအပ စံတွေကို  စတင်သတ်မှတ်လာတာပါ။

We've seen it in celebrity culture,

ဒါကို ဆယ်လီယဉ်ကျေးမှုမှာ မြင်ဖူးပြီး

and I know this, because I saw it

လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀ နှစ်နီးပါးက

when I lived and worked in Seoul, South Korea,

NPR ဗျူရိုမှာ အကြီးအကဲအဖြစ် တောင်ကိုရီးယားက

as the NPR Bureau Chief there nearly 10 years ago.

ဆိုးလ်မှာ နေပြီး အလုပ်လုပ်တုန်းက မြင်ခဲ့လို့ ဒါကို သိတယ်။

Seoul is all about optimizing your face and your body.

ဆိုးလ်က  မျက်နှာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အကောင်းဆုံးလုပ်ပေးတဲ့နေရာပါ။

If you want your vagina rejuvenated, your skull reshaped,

လိင်အင်္ဂါကို နုပျိုချင်ရင်၊ ဦးခေါင်းခွံပုံစံ၊ ခန္ဓာကိုယ်

any part of your body lifted or enhanced, have at it.

အပိုင်းတိုင်းကို ပိုကောင်းအောင် လုပ်ချင်ရင်၊ အဲဒီမှာ လုပ်ခိုင်းပါ။

It's the cosmetic surgery capital of the world.

ဒါက ကမ္ဘာ့ အလှပြင်ခွဲစိတ်မှုမြို့တော်ပါ။

Nearly half of all Korean women

ကိုရီးယားအမျိုးသမီး ထက်ဝက်နီးပါးက

have already undergone some kind of plastic surgery

အသက် ၂၀ အရွယ်မှာ ပလတ်စတစ်ဆာဂျရီတစ်မျိုးမျိုးကို

by the time they're in their 20s.

ခွဲစိတ်ကုသမှုခံယူခဲ့ပြီးပါပြီ။

No other place comes close.

တခြားဘယ်နေရာမှ ဒီလောက်မရှိဘူး။

These days, traptox is really popular.

ဒီနေ့ခေတ်မှာ traptox က တကယ် ရေပန်းစားတယ်။

That's injecting Botox into the base of your neck, your trapezius muscles,

လည်ပင်းပိုရှည်တဲ့ အသွင်အပြင်ကို ရဖို့ လည်ပင်းအခြေနဲ့၊

to give the appearance of a longer neck.

ကျောရိုး ကြွက်သားထဲကို Botox  ထိုးသွင်းတာပါ။

Calves are being injected with Botox for the same reason.

အလားတူ အကြောင်းပြချက်အတွက် ခြေသလုံးတွေမှာလည်း Botox ထိုးတယ်။

Having a slimmer jawline is so desirable

တစ်ချိန်က  ဆိုးလ် ပလတ်စတစ်ဆာဂျရီ ဆေးခန်းရဲ့

that a Seoul plastic surgery clinic once displayed

ဧည့်ခန်း ဖန်အိုးထဲမှာ ခွဲစိတ်ထားတဲ့ လူသားမေးရိုးတွေကို

the human bones of jaws it had shaved down in a glass vase in its lobby.

ပြသခဲ့ရလောက်အောင် ပိုသွယ်တဲ့မေးရိုးရှိတာက နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းခဲ့တယ်။

This has since been removed,

ဒါကို ဖယ်ရှားခဲ့ပေမဲ့၊

but this kind of body augmentation work isn't just accepted,

ခန္ဓာကိုယ် ပြုပြင်တဲ့ လုပ်ငန်းမျိုးကို လက်ခံရုံမျှမက၊

it is expected,

မျှော်လင့်ကြတာက

because in Seoul, looks matter so much

ဆိုးလ်မှာ အလုပ်နဲ့ တစ်ကိုယ်ရေတိုးတက်မှုအတွက်

for your professional and personal advancement.

ရုပ်ရည်က အလွန် အရေးပါတယ်လို့ မျှော်လင့်လို့ပါ။

Headshots are required on résumés.

ကိုယ်ရေးအကျဉ်းမှာ မျက်နှာပုံလိုတယ်။

Hiring bosses make character judgments based on your face.

အလုပ်ခန့်တဲ့ သူဌေးက မျက်နှာကိုအခြေခံကာ စရိုက်ကိုဆုံးဖြတ်တယ်။

You were often bullied if you were bald or big.

ထိပ်ပြောင် ဒါမှမဟုတ် ကြီးနေရင်၊ မကြာခဏ အနိုင်ကျင့်ခံရတတ်တယ်။

Trying to look better is framed as a route to economic security

ကြည့်ကောင်းအောင်ကြိုးစားတာကို စီးပွားရေး လုံခြုံမှုနဲ့ ကိုယ်ပိုင်

and a matter of personal responsibility.

တာဝန်ယူမှု လမ်းကြောင်း အဖြစ် ဘောင်ခတ်ထားတယ်။

But Korea just shows us a more concentrated and extreme example

ဒါပေမဲ့၊ ကိုရီးယားက နေရာတိုင်းမှာ ရှိနေတဲ့ အလှအပ အခွင့်ထူးရဲ့

of the pretty privilege that exists everywhere.

ပိုစူးစိုက် လွန်ကဲတဲ့ ဥပမာတစ်ခုကိုသာ ပြတာပါ။

Look at fatphobia in the United States,

 ဆီးချိုအတွက်မဟုတ်ဘဲ၊ ဝိတ်ချဖို့  

helping drive off-the-charts, off-label use of Ozempic,

ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ Ozempic   အသုံးပြုမှုကို ကူညီတဲ့ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုက

not for diabetes, but for weight loss.

အဝကြောက်ရောဂါကို ကြည့်ပါ။

It makes sense when we are so rewarded for thinness

ကျွန်မတို့ဟာ ပိန်တာအတွက် ဆုချခံရပြီး အဆီရှိတာအတွက်

and stigmatized for fatness.

ကဲ့ရဲ့ခံရတာက အဓိပ္ပါယ်ရှိနေတယ်။

And all I'm saying is we should reckon with this,

ဒါကို တွက်သင့်တယ်လို့ ကျွန်မ ပြောနေတာက

because the more narrow our idea of beauty is,

အလှအပနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အယူအဆက ပိုကျဉ်းလေ၊

the wider the pool of ugly becomes.

အကျည်းတန် လူစုက ပိုများလေ ဖြစ်နေလို့ပါ။

And digital culture is now reshaping our actual faces and bodies.

အခု ဒစ်ဂျစ်တယ် ယဉ်ကျေးမှုက တကယ့် မျက်နှာနဲ့ ခန္ဓာတွေကို ပုံစံသစ်သွင်းနေတယ်။

Under the technological gaze,

နည်းပညာဆိုင်ရာ အကြည့်အောက်မှာ၊

I worry that our bodies become projects to be worked on ... forever.

ခန္ဓာကိုယ်တွေဟာ ထာဝရ လုပ်ဆောင်ရမယ့် ပရောဂျက်တွေဖြစ်လာမှာ ကျွန်မ စိုးရိမ်တယ်။

And if we don’t slow down this body augmentation arms race

ဆိုးလ်မှာတွေ့ခဲ့ရတဲ့ ဒီခန္ဓာကိုယ် မြှင့်တင်ရေး လက်နက် ပြိုင်ပွဲကို

that I saw in Seoul,

အရှိန်မလျှော့ရင်၊

then the enhancements that were available there

အဲဒီမှာ ရရှိနိုင်တဲ့ မြှင့်တင်မှုတွေက ပိုဝေးပြီး

only get farther and farther out of reach.

အလှမ်းမမီဖြစ်သွားရုံပါ။

And not just for women.

အမျိုးသမီးများအတွက်ပဲမဟုတ်ဘူး။

Because if we are chasing digital beauty,

ဒစ်ဂျစ်တယ် အလှအပတွေကို လိုက်စားနေရင်၊

well, then, the limit does not exist.

ကန့်သတ်ချက် မရှိဘူး။

AI's idea of attractiveness

အေအိုင်ရဲ့  ဆွဲဆောင်မှု အယူအဆက

is only increasingly inhuman ... and cyborgian.

ပိုလူစိတ်ကင်းပြီး စက်ရုပ်ဆန်တာပါ။

I don't want this.

ကျွန်မ ဒါကို မလိုချင်ဘူး။

I don't want my daughters coming up in a world

ကျွန်မရဲ့ သမီးတွေကို အသွင်တွေက သူတို့အတွက်

in which their looks are the most important things about them.

အရေးအကြီးဆုံးအရာတွေဆိုတဲ့ ကမ္ဘာထဲမှာ ရောက်မလာစေချင်ဘူး။

It is incredibly marginalizing to everybody who can’t fit in

ဒါက အံမကျနိုင်သူတိုင်းကို အံ့ဩလောက်အောင် ပထုတ်ပြီး၊

and exhausting for everyone who can,

တတ်နိုင်သူတိုင်းအတွက် မောပန်းစေတာက

because you are constantly having to make or pay for

အမီလိုက်ဖို့  စွက်ဖက်မှုတွေ

interventions in order to keep up.

အဆက်မပြတ် လုပ်နေ၊ ပေးနေရလို့ပါ။

So what do we do?

ဒါဆို ဘာလုပ်ကြမလဲ။

Filters aren't going anywhere,

ဒီကိရိယာတွေက  ဘယ်မှ  မသွားဘူး၊

but we can challenge what the system is optimized for

ဒါပေမဲ့ ဒါက လှပဖို့ဆိုတာကို ပြောင်းလဲရင်း စနစ်အတွက်

by changing what it means to be beautiful.

အကောင်းဆုံး လုပ်ထားတာကို စိန်ခေါ်နိုင်တယ်။

Just as the solution to homophobia isn't to make everyone straight,

လိင်တူဆက်ဆံတာ မုန်းတီးမှုအတွက် အဖြေက လူတိုင်းကို အစစ်မဖြစ်စေသလို

and the solution to racism isn't to make everyone white,

လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုအတွက် အဖြေက

the solution to lookism and fatphobia

လူတိုင်းကို လူဖြူ ဖြစ်စေတာမဟုတ်လို၊

isn't to make everyone interchangeably skinny and conventionally pretty.

အသွင်နဲ့ ဝတာကြောက်တာအတွက် အဖြေက လူတိုင်းကို ပိန်ပြီး သမားရိုးကျ မလှပစေဘူး။

In fact, it's the opposite.

တကယ်တော့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပါ။

It's to celebrate diversity

ကျွန်မတို့ ဘယ်သူဆိုတာဖြစ်စေတဲ့

and the differences that make us who we are,

ကွဲပြား၊ ခြားနားမှုတွေကို ဂုဏ်ပြုဖို့ပါ၊

that are inherent to the human condition.

ဒါတွေကလူသား အခြေအနေအရ မွေးရာပါတွေပါ။

And ultimately, we have to disrupt a system

နောက်ဆုံးတော့၊ အသွင်တွေအရ ထိုက်တန်မှုကို လျော့စေတဲ့

that reduces our worthiness to our looks.

စနစ်တစ်ခုကို အလျဉ်ပြတ်အောင်လုပ်ရမှာပါ။

Even though my face is rounder

ကျွန်မ မျက်နှာက အယ်လဂိုရီသမ်

and probably darker than an algorithm would like,

လိုချင်တာထက် ပိုဝိုင်းပြီး ပိုမည်းနေတာတောင်၊

I have come here tonight wearing my actual face.

ဒီည ကျွန်မရဲ့ မျက်နှာအစစ်ကို ၀တ်ပြီး ဒီကို ရောက်လာတာပါ။

And my hope for all of you is that you feel comfortable

အားလုံးအတွက် ကျွန်မရဲ့ မျှော်လင့်ချက်က သက်သောင့်သက်သာရှိပြီး

and will continue to feel comfortable doing the same.

အလားတူ လုပ်နေတာမှာ ဆက်ပြီးသက်သောင့်သက်သာရှိဖို့ပါ။

Because I see a wide variety of jawlines out here tonight,

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီညမှာ မေးရိုးမျိုးစုံကို မြင်ရတဲ့အတွက်

and let me just say they are all worthy.

ဒါတွေအားလုံး ထိုက်တန်တယ်လို့ပဲ ပြောပါရစေ။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Cheers and applause)

(လက်ခုပ်၊ဩဘာသံများ)