A Powerful New Neurotech Tool for Augmenting Your Mind | Conor Russomanno | TED

Translator: alireza masoum Reviewer: mohammad ali masoum

I became obsessed with the relationship between the brain and the mind

من بعد از تحمل یک سری ضربه مغزی در بازی فوتبال و راگبی

after suffering a series of concussions

در دانشگاه، نسبت به رابطه بین

playing football and rugby in college.

مغز و ذهن وسواس پیدا کردم.

I felt my mind change for years after.

بعد از سال‌ها احساس کردم ذهنم تغییر کرد.

I was studying computers at the time,

من در آن زمان مشغول مطالعه کامپیوتر بودم،

and it felt as though I had damaged my hardware

و احساس می‌کردم که به سخت‌افزارم آسیب رسانده‌ام

and that my software was running differently.

و نرم‌افزارم متفاوت اجرا می‌شود.

Over the following years,

در طول سال‌های بعد،

a close friend suffered a serious neck injury

یکی از دوستان نزدیکش دچار آسیب جدی به گردن شد

and multiple friends and family members were struggling

و دوستان و اعضای خانواده متعددی

with crippling mental health issues.

با مشکلات روانی فلج‌کننده دست و پنجه نرم می‌کردند.

All around me, people that I loved dearly were being afflicted by ailments

در اطراف من افرادی که خیلی دوستشان داشتم به بیماری‌های

of the nervous system or the mind.

سیستم عصبی یا ذهن مبتلا می‌شدند.

I was grappling with all of this

من با همه این‌ها دست و پنجه نرم می‌کردم

while pursuing an MFA in Design and Technology at Parsons

در حالی که به دنبال MFA در طراحی و فناوری در پارسونز بودم

when a friend and fellow student showed me an open-source tutorial

که یکی از دوستان و همکلاسی‌های من یک آموزش منبع باز در مورد چگونگی

on how to build a low-cost single-channel EEG system

ساخت یک سیستم EEG تک کاناله ارزان قیمت

to detect brain activity.

برای تشخیص فعالیت مغز به من نشان داد.

After a couple long nights of hacking and tinkering,

بعد از چند شب طولانی هک و سرهم بندی،

I saw my brainwaves dancing across the screen for the very first time.

برای اولین بار امواج مغزی‌ام را دیدم که روی صفحه می‌رقصند

And that moment changed my life.

و آن لحظه زندگی من را تغییر داد.

In that moment,

در آن لحظه،

I felt as though I had the possibility to help myself and the people I loved.

احساس کردم که این امکان را دارم که به خودم و افرادی که دوستشان دارم کمک کنم.

And I also realized that I couldn't do it alone.

و همچنین متوجه شدم که به تنهایی نمی توانم این کار را انجام دهم.

I needed help.

نیاز به کمک داشتم.

So in 2013, in Brooklyn, with some like-minded friends,

بنابراین در سال ۲۰۱۳، در بروکلین، با تعدادی از دوستان همفکر،

I started OpenBCI, an open-source neurotechnology company.

من openbci، یک شرکت نوروتکنولوژی منبع باز را راه اندازی کردم.

In the beginning,

در ابتدا،

our goal was to build an inward-pointing telescope

هدف ما ساختن یک تلسکوپ اشاره‌ دار به داخل

and to share the blueprints with the world

و به اشتراک گذاشتن نقشه‌ها با جهان بود

so that anybody with a computer could begin peering into their own brain.

تا هرکسی که کامپیوتر دارد بتواند به مغز خود نگاه کند.

At first, we were an EEG-only company.

در ابتدا، ما فقط یک شرکت EEG بودیم.

We sold brain sensors to measure brain activity.

ما حسگرهای مغز را برای اندازه گیری فعالیت مغز فروختیم.

I thought that's what people wanted.

فکر می‌کردم این چیزی است که مردم می‌خواهند.

But over time, we discovered people doing very strange things with our technology.

اما در طول زمان، افرادی را کشف کردیم که کارهای بسیار عجیبی با فناوری ما می‌کنند.

Some people were connecting the equipment to the stomach

برخی از افراد برای اندازه گیری نورون‌های روده

to measure the neurons in the gut

و مطالعه ارتباط مغز روده و میکروبیوم

and study gut-brain connection and the microbiome.

تجهیزات را به معده متصل می‌کردند.

Others were using the tools to build new muscle sensors and controllers

دیگران از این ابزار برای ساختن حسگرها و کنترل‌کننده‌های عضلانی جدید

for prosthetics and robotics.

برای پروتز و روباتیک استفاده می‌کردند.

And some were designing new devices

و برخی در حال طراحی دستگاه‌های جدید

and peripheral add-ons that could be connected to the platform

و افزودنی‌های جانبی بودند که می‌توانستند به پلتفرم متصل شوند تا

to measure new types of data that I had never heard of before.

انواع جدیدی از داده‌ها را اندازه‌گیری کنند که قبلاً هرگز در مورد آنها نشنیده بودم.

What we learned from all of this

چیزی که ما از همه این‌ها آموختیم این است

is that the brain by itself is actually quite boring.

که مغز به خودی خود در واقع کاملا خسته کننده است.

Turns out brain data alone lacks context.

معلوم شد داده‌های مغز به تنهایی فاقد زمینه هستند.

And what we ultimately care about is not the brain,

و آنچه در نهایت به آن اهمیت می‌دهیم مغز نیست،

but the mind, consciousness, human cognition.

بلکه ذهن، آگاهی، شناخت انسان است.

When we have things like EMG sensors to measure muscle activity

وقتی چیزهایی مانند سنسورهای EMG برای اندازه‌گیری فعالیت ماهیچه‌ها

or ECG sensors to measure heart activity,

یا سنسورهای ECG برای اندازه‌گیری فعالیت قلب،

eye trackers

ردیاب‌های چشمی

and even environmental sensors to measure the world around us,

و حتی حسگرهای محیطی برای اندازه‌گیری دنیای اطراف خود داریم،

all of this makes the brain data much more useful.

همه این‌ها داده‌های مغز را بسیار مفید تر می‌کنند.

But the organs around our body, our sensory receptors,

اما اندام‌های اطراف بدن ما، گیرنده‌های حسی ما،

are actually much easier to collect data from than the brain,

در واقع جمع‌آوری داده‌ها بسیار آسان‌تر از مغز هستند،

and also arguably much more important for determining the things

و همچنین مسلماً برای تعیین چیزهایی که واقعاً به آنها اهمیت می‌دهیم

that we actually care about: emotions, intentions and the mind overall.

بسیار مهم‌تر هستند: احساسات، نیات و ذهن به طور کلی.

Additionally,

علاوه بر این،

we realized that people weren't just interested

متوجه شدیم که مردم فقط به

in reading from the brain and the body.

خواندن از روی مغز و بدن علاقه مند نبودند.

They were also interested in modulating the mind

آنها همچنین علاقه مند به تعدیل ذهن از طریق

through various types of sensory stimulation.

انواع مختلف تحریک حسی بودند.

Things like light, sound,

چیزهایی مانند نور، صدا،

haptics and electricity.

لمسی و الکتریسیته.

It's one thing to record the mind,

ثبت ذهن یک چیز است،

it's another to modulate it.

تعدیل آن چیز دیگری است.

The idea of a combined system

ایده یک سیستم ترکیبی که

that can both read from and write to the brain or body

هم می‌تواند از مغز یا بدن بخواند و هم بنویسد،

is referred to as a closed-loop system or bidirectional human interface.

به عنوان یک سیستم حلقه بسته یا رابط انسانی دو طرفه نامیده می‌شود.

This concept is truly profound,

این مفهوم واقعاً عمیق است،

and it will define the next major revolution in computing technology.

و انقلاب بزرگ بعدی را در فناوری محاسبات تعریف خواهد کرد.

When you have products that not just are designed for the average user

وقتی محصولاتی دارید که نه تنها برای یک کاربر معمولی طراحی شده‌اند

but are designed to actually adapt to their user,

بلکه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که واقعاً با کاربر خود سازگار شوند،

that's something truly special.

این واقعاً چیز خاصی است.

When we know what the data of an emotion or a feeling looks like

وقتی می‌دانیم داده‌های یک عاطفه یا احساس چگونه به نظر می‌رسد

and we know how to make that data go up or down,

و می‌دانیم چگونه آن داده‌ها را بالا یا پایین کنیم،

then using AI,

با استفاده از هوش مصنوعی،

we can build constructive or destructive interference patterns

می‌توانیم الگوهای تداخل سازنده یا مخرب ایجاد کنیم

to either amplify or suppress those emotions or feelings.

تا آن عواطف یا احساسات را تقویت یا سرکوب کنیم.

In the very near future,

در آینده ای بسیار نزدیک،

we will have computers that we are resonantly

ما کامپیوترهایی خواهیم داشت که به صورت منطقی

and subconsciously connected to,

و ناخودآگاه به آنها متصل هستیم،

enabling empathetic computing for the very first time.

و برای اولین بار امکان محاسبات همدلانه را فراهم می‌کنند.

In 2018,

در سال ۲۰۱۸،

we put these learnings to work

ما این آموخته‌ها را به کار انداختیم

and began development of a new tool for cognitive exploration.

و توسعه ابزار جدیدی را برای اکتشاف شناختی آغاز کردیم.

Named after my friend Gael, who passed from ALS in 2016,

به نام دوست من گائل، که در سال ۲۰۱۶ از ALS فوت کرد،

we call it Galea.

آن را Galea می نامیم.

It’s a multimodal bio-sensing headset,

این یک هدست حسگر زیستی چند وجهی است،

and it is absolutely packed with sensors.

و کاملاً مملو از حسگرها است.

It can measure the user’s heart, skin, muscles, eyes and brain,

این می‌تواند قلب، پوست، ماهیچه‌ها، چشم‌ها و مغز کاربر را اندازه گیری کند،

and it combines that capability with head-mounted displays

و این قابلیت را با نمایشگرهای روی سر یا

or augmented and virtual reality headsets.

هدست‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی ترکیب می‌کند.

Additionally, we're exploring the integration

علاوه بر این، ما در حال بررسی ادغام تحریک عصبی الکتریکی

of non-invasive electrical neural stimulation as a feature.

غیر تهاجمی به عنوان یک ویژگی هستیم.

The Galea software suite

مجموعه نرم افزار Galea

can turn the raw sensor data into meaningful metrics.

می‌تواند داده‌های خام حسگر را به معیارهای معنی دار تبدیل کند.

With some of the sensors,

با برخی از حسگرها،

we're able to provide new forms of real-time interactivity and control.

می‌توانیم اشکال جدیدی از تعامل و کنترل در زمان واقعی را ارائه دهیم.

And with all of the sensors,

و با تمام حسگرها،

we're able to make quantifiable inferences about high-level states of mind,

می‌توانیم استنباط‌ های قابل اندازه‌گیری در مورد حالت‌های ذهنی سطح بالا،

things like stress, fatigue, cognitive workload and focus.

چیزهایی مانند استرس، خستگی، حجم کار شناختی و تمرکز داشته باشیم.

In 2019,

در سال ۲۰۱۹،

a legendary neurohacker by the name of Christian Bayerlein

یک نوروهکر افسانه‌ای به نام کریستین بایرلین

reached out to me.

با من تماس گرفت.

He was actually one of our very first Kickstarter backers

او در واقع یکی از اولین حامیان ما در کیک استارتر

when we got started, early on.

در اوایل، شروع کار بود.

Christian was a very smart, intelligent, happy-go-lucky

کریستین مردی بسیار باهوش، خبره، خوش شانس

and easygoing guy.

و راحت گیر بود.

And so I worked up the courage to ask him, "Hey, Christian,

و خب شجاعت به خرج دادم و از او پرسیدم، «سلام، کریستین،

can we connect you to our sensors?"

آیا می‌توانیم تو را به حسگرهایمان وصل کنیم؟»

At which point he said,

در آن لحظه او گفت،

"I thought you would never ask."

«فکر می‌کردم هرگز نخواهی پرسید.»

(Laughter)

(خنده حضار)

So after 20 minutes,

پس بعد ۲۰ دقیقه،

we had him rigged up to a bunch of electrodes,

ما او را به یک دسته الکترود متصل کردیم،

and we provided him with four new inputs to a computer.

و چهار ورودی جدید را برای او به یک کامپیوتر ارائه کردیم.

Little digital buttons, that he could control voluntarily.

دکمه‌های دیجیتال کوچکی که می‌توانست داوطلبانه آنها را کنترل کند.

This essentially doubled his number of inputs to a computer.

این اساسا تعداد ورودی‌های او را به کامپیوتر دو برابر کرد.

Years later, after many setbacks due to COVID,

سال‌ها بعد، پس از ناکامی‌های فراوان به دلیل کووید،

we flew to Germany to work with Christian in person

ما به آلمان پرواز کردیم تا شخصاً با کریستین کار کنیم

to implement the first prototype

تا اولین نمونه اولیه از آنچه امروز در

of what we're going to be demoing here today.

اینجا نمایش می‌دهیم را اجرا کنیم.

Christian then spent months training with that prototype

سپس کریستین ماه‌ها با آن نمونه اولیه تمرین کرد

and sending his data across the Atlantic to us in Brooklyn from Germany

و داده‌های خود را از آلمان برای ما در بروکلین در سراسر اقیانوس اطلس فرستاد

and flying a virtual drone in our offices.

و یک پهپاد مجازی را در دفاتر ما به پرواز درآورد.

The first thing that we did was scour Christian's body

اولین کاری که انجام دادیم این بود که بدن کریستین را

for residual motor function.

برای عملکرد حرکتی باقیمانده تمیز کنیم.

We then connected electrodes to the four muscles

سپس الکترودها را به چهار ماهیچه ای که

that he had the most voluntary control over,

او داوطلبانه‌ترین کنترل را داشت وصل کردیم،

and then we turned those muscles into digital buttons.

و سپس آن عضلات را به دکمه‌های دیجیتال تبدیل کردیم.

We then applied some smart filtering and signal processing

سپس برخی از فیلترهای هوشمند و پردازش سیگنال را

to adapt those buttons into something more like a slider

برای تطبیق آن دکمه‌ها به چیزی بیشتر شبیه یک لغزنده

or a digital potentiometer.

یا پتانسیومتر دیجیتال اعمال کردیم.

After that,

پس از آن،

we turned those four sliders

آن چهار لغزنده را برگرداندیم

and mapped them to a new virtual joystick.

و آنها را به یک جوی استیک مجازی جدید نگاشت کردیم.

Christian then combined that new joystick

سپس کریستین جوی استیک جدید را

with the joystick that he uses with his lip to control his wheelchair,

با جوی استیکی که با لبش برای کنترل ویلچر خود استفاده می‌کند ترکیب کرد،

and with the two joysticks combined,

و با ترکیب دو جوی استیک،

Christian finally had control over all the manual controls of a drone.

کریستین در نهایت کنترل تمام کنترل‌های دستی یک پهپاد را به دست آورد.

I’m going to stop talking about it, and we’re going to show you.

من صحبت در مورد آن را متوقف می‌کنم، و به شما نشان می‌دهیم.

Christian,

کریستین،

welcome.

خوش آمدی.

(Applause)

(تشویق حضار)

At this point,

در این مرحله،

I'm going to ask everybody to turn off your Bluetooth

من از همه می‌خواهم که بلوتوث خودتان را خاموش کنید

and put your phones in airplane mode

و گوشی‌های خود را در حالت هواپیما قرار دهید

so that you don't get hit in the face with a drone.

تا پهپاد به صورت شما نخورد.

(Laughter)

(خمده حضار)

How are you feeling, Christian?

چه حسی داری، کریستین؟

Christian Bayerlein: Yeah, let's do it.

کریستین بایرلین: بله، انجامش دهیم.

Conor Russomanno: Awesome.

کانر رازومانو: عالیه.

This is a heads-up display that's showing all of Christian's biometric data,

این یک نمایشگر هدآپ است که تمام داده‌های بیومتریک کریستین،

as well as some information about the drone.

و همچنین برخی اطلاعات در مورد پهپاد را نشان می‌دهد.

On the left here, we can see Christian's muscle data.

در سمت چپ اینجا، می‌توانیم داده‌های عضلانی کریستین را ببینیم.

Christian is now going to attempt to fly the drone.

کریستین اکنون قصد دارد پهپاد را به پرواز درآورد.

How are you feeling, Christian, feeling good?

چه احساسی داری کریستین، حالت خوب است؟

CB: Yes.

CB: بله.

CR: All right. Rock and roll.

CR: بسیار خب، شروع می‌کنیم.

Let's take this up for a joyride.

این را به فال نیک می‌گیریم.

Whenever you're ready.

هروقت آماده بودی.

CB: I'm ready.

CB: آماده هستم.

(Applause and cheers)

(تشویق و شادی حضار)

CR: All right, take her up.

CR: بسیار خب، بلندش کن.

And now let's do something we probably shouldn't do

و حالا بیایید کاری را انجام دهیم که احتمالاً نباید انجام دهیم

and fly it over the audience.

و آن را بر فراز تماشاگران پرواز دهیم.

(Laughter)

(خنده حضار)

(Cheers and applause)

(شادی و تشویق حضار)

Alright, actually, let’s do this.

بسیار عالی، در واقع، انجامش بدهیم.

I'm going to ask for people to call out some commands in the audience.

می‌خواهم از مردم بخواهم که برخی از دستورات را در بین مخاطبان صدا کنند.

So how about you?

خب شما چطور؟

Straight forward.

مستقیم به جلو.

Straight forward.

مستقیم به جلو.

(Laughter)

(خنده حضار)

Alright. How about you?

بسیار خب. شما چطور؟

Man: Up!

مرد: بالا!

(Laughter)

(خنده حضار)

CR: Not down.

CR: پایین نه.

Oh, he's doing what he wants right now.

اوه، او آنچه را که الان می‌خواهد انجام می‌دهد.

Amazing.

شگفت انگیز است.

(Cheers and applause)

(شادی و تشویق حضار)

Alright, let’s bring it back.

خب، اجازه دهید بر گردانیم.

And what I'm going to do right now is take control of the controller

و کاری که الان انجام خواهم داد این است که کنترل کنترلر را به دست بگیرم

so that you guys know

تا شما بدانید

that there isn't someone backstage flying this drone.

که کسی در پشت صحنه نیست که با این پهپاد پرواز کند.

All right, Christian, you're alright with that?

بسیار خب، کریستین، با آن خوب هستید؟

CB: Yeah.

CB: بله

CR: Unplug.

CR: قطع شد.

Forward.

مستقیم.

And we're going to land this guy now.

و می‌خواهیم این پرنده را فرود بیاوریم.

CB: I think I was better than you.

CB: فکر می‌کنم از شما بهتر بودم.

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

(تشویق حضار)

CR: Amazing.

CR: شگفت انگیز است.

(Applause)

(تشویق حضار)

Now I'm going to unplug it so it doesn't turn on on its own.

حالا می‌خواهم آن را از برق بکشم تا خود به خود روشن نشود.

Perfect.

عالی است.

Christian has repurposed dormant muscles from around his body

کریستین ماهیچه‌های خفته اطراف بدن خود را

for extended and augmented interactivity.

برای تعامل گسترده و تقویت شده تغییر کاربری داده است.

We have turned those muscles into a generic controller

ما آن ماهیچه‌ها را به یک کنترل‌کننده عمومی تبدیل کرده‌ایم

that in this case we've mapped into a drone,

که در این مورد به یک پهپاد نقشه‌برداری کرده‌ایم،

but what's really cool is that joystick can be applied to anything.

اما چیزی که واقعا جالب است این است که جوی استیک را می‌توان برای هر چیزی به کار برد.

Another thing that's really cool

چیز دیگری که واقعا جالب است

is that even in individuals who are not living with motor disabilities,

این است که حتی در افرادی که با ناتوانی حرکتی زندگی نمی‌کنند،

there exist dozens of dormant muscles around the body

ده‌ها ماهیچه خفته در اطراف بدن وجود دارد

that we can tap into for augmented and expanded control interactivity.

که می‌توانیم برای تعامل کنترلی تقویت‌شده و گسترش‌یافته از آنها استفاده کنیم.

And lastly,

و در آخر،

all the code related to that virtual joystick,

تمام کدهای مربوط به جوی استیک مجازی،

we're going to open source

ما به منبع باز می‌رویم

so that you can implement it and improve upon it.

تا بتوانید آن را پیاده سازی کنید و آن را بهبود ببخشید.

There's three things that have stood out to me

سه چیز وجود دارد که در طول سال‌ها

from working on this project and many others over the years.

از کار بر روی این پروژه و بسیاری دیگر برای من متمایز بوده است.

One,

اول،

we cannot conflate the brain with the mind.

ما نمی‌توانیم مغز را با ذهن ترکیب کنیم.

In order to understand emotions

برای درک احساسات

and tensions and the mind overall,

و تنش‌ها و به طور کلی ذهن،

we have to measure data from all over the body,

ما باید داده‌ها را از سراسر بدن اندازه گیری کنیم،

not just the brain.

نه فقط مغز.

Two,

دوم،

open-source technology access and literacy

دسترسی به فناوری منبع باز و دانش

is one way that we can combat the potential ethical challenges we face

یکی از راه‌هایی است که می‌توانیم با چالش‌های اخلاقی بالقوه ای

in introducing neural technology to society.

که در معرفی فناوری عصبی به جامعه با آن مواجه هستیم مبارزه کنیم.

But that's not enough.

اما این کافی نیست.

We have to do much, much more than that.

ما باید خیلی خیلی بیشتر از اینها انجام دهیم.

It's very important, imperative, that we set up guardrails

بسیار مهم، و ضروری است، که نرده‌های محافظ ایجاد کنیم

and design the future that we want to live in.

و آینده‌ای را طراحی کنیم که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم.

Three.

سوم،

It's the courage and resilience of trailblazers like Christian

این شجاعت و انعطاف‌پذیری پیشگامانی مانند کریستین است که

who don't get bogged down by what they can't do,

گرفتار کارهایی نمی‌شوند که نمی‌توانند انجام دهند،

but instead strive to prove that the impossible is in fact possible.

بلکه در عوض تلاش می‌کنند ثابت کنند که غیرممکن‌ها در واقع ممکن است.

(Applause)

(تشویق)

And since none of this would have been possible without you, Christian,

و از آنجایی که هیچ یک از این‌ها بدون تو ممکن نبود، کریستین،

the stage is yours.

صحنه متعلق به شما است.

CB: Yeah, hi, everybody.

CB: بله، سلام، به همه.

Audience: Hi.

حضار: سلام.

CB: I'm excited to be here today.

CB: هیجان زده‌ام که امروز اینجا هستم.

I was born with a genetic condition that affects my mobility

من با یک بیماری ژنتیکی به دنیا آمدم که بر تحرک من تأثیر می‌گذارد

and requires me to have assistance.

و از من می‌خواهد که کمک داشته باشم.

Despite my disability,

با وجود ناتوانی‌ام،

I'm a very happy and fulfilled person.

من یک فرد بسیار خوشحال و راضی هستم.

What truly holds me back are not my physical limitations.

چیزی که واقعاً مرا عقب نگه می‌دارد محدودیت‌های فیزیکی من نیست.

It's rather the barriers in the environment.

بلکه موانع موجود در محیط است.

I'm a tech nerd and political activist.

من یک ادم فنی و فعال سیاسی هستم.

I believe that technology can empower disabled people.

معتقدم که فناوری می‌تواند افراد ناتوان را توانمند کند.

It can help create a better,

می‌تواند به ایجاد دنیایی بهتر،

more inclusive and accessible world

فراگیرتر و قابل دسترس

for everyone.

برای همه کمک کند.

This demonstration is a perfect example.

این نمایش یک نمونه کامل است.

We saw what's possible when cutting edge technology

ما دیدیم که وقتی فناوری پیشرفته

is combined with human curiosity and creativity.

با کنجکاوی و خلاقیت انسان ترکیب شود چه چیزی ممکن است.

So let's build tools that empower people,

بنابراین بیایید ابزارهایی بسازیم که افراد را توانمند می‌کند،

applications that break down barriers

برنامه هایی که موانع را از بین می‌برند

and systems that unlock a world of possibilities.

و سیستم‌هایی که قفل دنیایی از امکانات را باز می‌کنند.

I think that's an idea worth spreading.

فکر می‌کنم این ایده ای است که ارزش انتشار دارد.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Cheers and applause)

(شادی و تشویق حضار)