Speak English With Us: 2 Hour English Listening Practice

Vanessa: Are you ready  

to join me on a journey? For the next two hours,  you're going to immerse yourself in a wonderful  

ونسا: آیا آماده‌ای به

من در سفری بپیوندی؟ برای دو ساعت آینده، خودتان را در یک مکالمه انگلیسی فوق العاده غرق خواهید کرد

English conversation. This conversation is with  two American English speakers, me and my husband,  

. این مکالمه با دو آمریکایی انگلیسی زبان، من و شوهرم،

Dan. You asked us some wonderful questions  related to three separate topics, pregnancy,  

دان است. شما از ما سؤالات فوق‌العاده‌ای درباره سه موضوع جداگانه، بارداری،

parenting, and education. And during the next two  hours, you are going to join us on the journey.  

والدین و تحصیل پرسیدید. و طی دو ساعت آینده، در سفر به ما ملحق خواهید شد.

Make sure that you turn on your English listening  ears so that you can understand everything we're  

مطمئن شوید که گوش‌های شنیداری انگلیسی خود را روشن کرده‌اید تا بتوانید همه چیزهایی را که

talking about. You're welcome to click CC so  that you can view the full subtitles for these  

درباره آن صحبت می‌کنیم متوجه شوید. می‌توانید روی CC کلیک کنید تا بتوانید زیرنویس‌های کامل این

three conversations. Or you can just watch this  lesson and you will see the key vocabulary appear  

سه مکالمه را مشاهده کنید. یا فقط می‌توانید این درس را تماشا کنید و واژگان کلیدی   را

on the screen. This is to help you be able to  catch every important expression that we use. 

روی صفحه نمایش خواهید دید. این به شما کمک می‌کند تا بتوانید هر عبارت مهمی را که استفاده می‌کنیم درک کنید.

Hi, I'm Vanessa from speakenglishwithvanessa.com.  And like always, I have created a free PDF  

سلام، من ونسا هستم از speakenglishwithvanessa.com. و مانند همیشه، من یک کاربرگ PDF  رایگان

worksheet for you. This is not an ordinary  PDF, though. This is an extra, mega, super  

برای شما ایجاد کرده ام. اگرچه این یک PDF معمولی نیست . این یک پی‌دی‌اف اضافی، فوق‌العاده و

long PDF with all of today's important  vocabulary, expressions, definitions,  

طولانی با تمام واژگان مهم امروزی ، عبارات، تعاریف،

sample sentences. There is so much here. And  at the end of the free PDF worksheet is a quiz.  

جملات نمونه است. اینجا خیلی زیاد است. و در پایان کاربرگ PDF رایگان یک مسابقه است.

I want you to test yourself and see if you can  remember the key vocabulary that you learned over  

می‌خواهم خودتان را آزمایش کنید و ببینید آیا می‌توانید واژگان کلیدی‌ای را که در طول

this two hour conversation journey. You can click  on the link in the description to download this  

این مکالمه دو ساعته آموخته‌اید، به خاطر بسپارید. برای دانلود این

free PDF worksheet today. All right, let's get  started with the first conversation topic, which  

کاربرگ PDF رایگان امروز می‌توانید روی پیوند موجود در توضیحات کلیک کنید. بسیار خوب، بیایید با اولین موضوع مکالمه، که

is pregnancy. Let's go. All right. Are you ready  to get started with the first category, pregnancy?

بارداری است، شروع کنیم. بیا بریم. خیلی خوب. آیا برای شروع با اولین دسته، بارداری، آماده اید؟

Dan: I'm so ready.

دن: من خیلی آماده ام.

Vanessa: Okay, well, I got a big old belly  

ونسا: خوب، خوب، من یک شکم بزرگ و پیر دارم

that's ready to talk about pregnancy. Let's talk  about the first question, which comes from Olga.

که آماده صحبت در مورد بارداری است. بیایید درباره اولین سوال که از اولگا می آید صحبت کنیم.

Dan: Olga.

دن: اولگا.

Vanessa: Well, you might  

ونسا: خب،

or might not know that we have a name for our  baby. First of all, is our baby a boy or a girl?

شاید ندانید که ما نامی برای کودکمان داریم . اول اینکه بچه ما پسر است یا دختر؟

Dan: She's a girl.

دن: او یک دختر است.

Vanessa: Yes. So we have a five-year-old boy,  

ونسا: بله. بنابراین ما یک پسر پنج ساله داریم،

a three-year-old boy, and now we're going to  have a third child who's a girl. Very exciting.

یک پسر سه ساله، و اکنون می‌خواهیم فرزند سومی داشته باشیم که دختر است. خیلی هیجان انگیز.

Dan: Hooray.

Vanessa: And she has a name.

دن: هورا.

ونسا: و او یک نام دارد.

Dan: Yes. What is it?

دن: بله. چیست؟

Vanessa: Well, Olga's question is about that.

ونسا: خب، سوال اولگا در این مورد است.

Dan: Oh.

Vanessa: She says, "I love the name you chose, Matilda."

دن: اوه

ونسا: او می گوید: "من عاشق اسمی هستم که انتخاب کردی، ماتیلدا."

Dan: Matilda.

دن: ماتیلدا.

Vanessa: She said, "Matilda is my favorite Roald  

ونسا: او گفت: "ماتیلدا کتاب مورد علاقه من رولد

Dahl book for children. Did you have any specific  inspiration when choosing this beautiful name?"  

دال برای کودکان است. آیا هنگام انتخاب این نام زیبا الهام خاصی داشتید؟"

Thank you, Olga. So yeah, what do you think? Did  we have any inspiration for choosing this name?

متشکرم، اولگا. پس آره، نظرت چیه؟ آیا برای انتخاب این نام الهاماتی داشتیم؟

Dan: No, not really. I don't  

دن: نه، نه واقعا. من نمی

know if you did. So my process was to look at  the most popular names, the top ,1000, basically.

دانم که آیا شما این کار را کردید. بنابراین فرآیند من این بود که به محبوب‌ترین نام‌ها، یعنی 1000 نفر برتر نگاه کنم.

Vanessa: 1,000.

ونسا: 1000.

Dan: Yes. I scrolled  

دن: بله. من

through all of them and I just wrote down the  ones that I liked and I saw Matilda and I thought,  

همه آنها را مرور کردم و فقط آنهایی را که دوست داشتم یادداشت کردم و ماتیلدا را دیدم و فکر کردم، "

"Hmm, that's a pretty cool name, but I don't  think Vanessa will like it." So I wrote down,  

هوم، این نام خیلی باحالی است، اما فکر نمی‌کنم ونسا آن را دوست داشته باشد." بنابراین من یادداشت کردم،

I don't know, 25 names. And Vanessa does the  same thing and she writes down two names.

نمی دانم، 25 نام. و ونسا همین کار را انجام می دهد و دو نام را یادداشت می کند.

Vanessa: I said no to a lot of names.

ونسا: من به خیلی از اسم ها نه گفتم.

Dan: She wrote  

down two names. One was Louise  and the other one was Matilda.

دن: او

دو نام را یادداشت کرد. یکی لوئیز و دیگری ماتیلدا بود.

Vanessa: Yep.

ونسا: بله.

Dan: And I was like,  

"Matilda, really?" And I was like,  "Why?" And I don't even know if you  

دن: و من اینطور گفتم:

"ماتیلدا، واقعا؟" و من اینطور گفتم: «چرا؟» و من حتی نمی دانم که آیا شما

had a good answer. Well, I mean, there  is no good answer. What is your answer?

پاسخ خوبی داشتید یا نه. خب، منظورم این است که پاسخ خوبی وجود ندارد. پاسخ شما چیست؟

Vanessa: I don't know.

Dan: Because I didn't even decide it.

ونسا: نمی دانم.

دن: چون من حتی تصمیم نگرفتم.

Vanessa: I think what sold me on the name was not so much  

ونسا: فکر می‌کنم چیزی که در این نام به من فروخت،

the full name, but I really like the nickname,  which is Tilly. I think Matilda in English,  

نام کامل آن نبود، اما من نام مستعار را که تیلی است، دوست دارم. فکر می‌کنم ماتیلدا به انگلیسی،

it sounds very strong. It's not an extremely  feminine name, but I feel like the nickname,  

خیلی قوی به نظر می‌رسد. این یک نام بسیار زنانه نیست، اما من احساس می کنم نام مستعار،

Tilly, is very cute. This is absolutely unknown  in the US. It is so unusual in the US, but it's-

تیلی، بسیار بامزه است. این کاملاً در ایالات متحده ناشناخته است. در ایالات متحده بسیار غیرمعمول است، اما

Dan: To be called Matilda.

دن: ماتیلدا نامیده شود.

Vanessa: ... Yeah, to be called  

ونسا: ... آره، به نام

Matilda or Tilly, I think in the  US on those lists, it was like...

ماتیلدا یا تیلی، فکر می‌کنم در ایالات متحده در آن لیست‌ها، اینطور بود...

Dan: It's in 400s.

دن: در دهه 400 است.

Vanessa: Number 400. It was  

ونسا: شماره 400.

not popular at all. But in the UK, Australia,  a bunch of Nordic countries, it was like top  

اصلاً محبوب نبود. اما در بریتانیا، استرالیا، یک دسته از کشورهای شمال اروپا، مانند 20 کشور برتر بود.

20. I was so surprised. So I don't know why  the US is lagging behind, but we are here to-

من بسیار شگفت زده شدم. بنابراین من نمی دانم چرا ایالات متحده عقب مانده است، اما ما اینجا هستیم -

Dan: We always are.

دن: ما همیشه هستیم.

Vanessa: ... Bring back  

ونسا: ...

Matilda and it's a old-fashioned name, and  our other kids' names are old-fashioned names.

ماتیلدا را برگردان و این یک نام قدیمی است، و نام دیگر بچه های ما نام های قدیمی است.

Dan: Yeah, it definitely fits in with the other names.

دن: بله، قطعاً با نام‌های دیگر همخوانی دارد.

Vanessa: Yeah, Theodore, Frederick, Matilda. And  

ونسا: آره، تئودور، فردریک، ماتیلدا. و

each name has a shortened version, Theo, Freddie,  Tilly. So it kind of fit the theme of our family.

هر نام یک نسخه کوتاه شده دارد، تئو، فردی، تیلی. بنابراین به نوعی با موضوع خانواده ما مطابقت دارد.

Dan: We like to have big, bold names and then we  

دن: ما دوست داریم نام‌های بزرگ و پررنگ داشته باشیم و سپس

chop them up into smaller names that sound cute.  Although I think I might call her Matilda a lot.

آنها را به نام‌های کوچک‌تری که زیبا به نظر می‌رسند خرد می‌کنیم. اگرچه فکر می کنم ممکن است زیاد او را ماتیلدا صدا کنم.

Vanessa: Yeah, we've been calling her Matilda so far.

ونسا: آره، ما تا حالا او را ماتیلدا صدا می کردیم.

Dan: That name has grown on me quite  

دن: این نام کمی روی من رشد کرده است

a bit because at first I was like, it's really  strong. To Americans, it sounds really strong,  

زیرا در ابتدا واقعاً قوی بود. برای آمریکایی ها، به نظر من، واقعاً قوی به نظر می رسد

I think. Although most people we've talked to,  they've been like, "Matilda's so cute. I love it."

. اگرچه اکثر افرادی که با آنها صحبت کرده‌ایم، اینطور گفته‌اند: "ماتیلدا خیلی بامزه است. من آن را دوست دارم."

Vanessa: Yeah, it's really unusual.

Dan: We've gotten really  

good reactions about it. But the more I say it  and the more I hear my kids say it especially-

ونسا: آره، واقعا غیرعادی است.

دن: ما

واکنش‌های بسیار خوبی در مورد آن دریافت کرده‌ایم. اما هر چه بیشتر می‌گویم و بیشتر می‌شنوم که بچه‌هایم آن را می‌گویند -

Vanessa: Oh, it's so cute when they say it.

ونسا: اوه، خیلی بامزه است وقتی آن را می‌گویند.

Dan: ... Like when Theo and Freddie say,  

دن: ... مثل وقتی که تئو و فردی می گویند،

"Oh, how's Matilda in there?" It's very cute.  So I think I'm just going to call her Matilda.

"اوه، ماتیلدا اونجا چطوره؟" خیلی بامزه است بنابراین فکر می کنم فقط او را ماتیلدا صدا کنم.

Vanessa: Yeah, we'll see.

Dan: Actually her middle name is Mai, so  

ونسا: بله، خواهیم دید.

دن: در واقع نام میانی او مای است، بنابراین

that's actually my grandma's middle name. And so  we decided to take that and call her Matilda Mai.

این در واقع نام میانی مادربزرگ من است. و بنابراین تصمیم گرفتیم آن را بگیریم و او را ماتیلدا مای صدا کنیم.

Vanessa: Yeah, or Tilly Mai.

ونسا: آره، یا تیلی مای.

Dan: Or Tilly  

دن: یا تیلی

Mai. So I'll probably call  her all of those things.

مای. بنابراین احتمالاً او را با همه این چیزها صدا خواهم کرد.

Vanessa: All right, let's go on  

ونسا: بسیار خب، بیایید

to our next question. Wafa has a question  about deciding to have a third child.

به سؤال بعدی خود ادامه دهیم. وفا درباره تصمیم به داشتن فرزند سوم سؤالی دارد.

Dan: Oh, dear.

Vanessa: She said, "Many families hesitate before deciding  

دن: اوه عزیزم.

ونسا: او گفت: "بسیاری از خانواده ها قبل از تصمیم گیری

to have a third child. So was it your case? Did  you have any concerns about deciding to have a  

برای داشتن فرزند سوم تردید می کنند. آیا این مورد شما بود؟ آیا نگرانی هایی در مورد تصمیم گیری برای داشتن

third child?" This is a deeper question. Did we  have any concerns about having a third child?

فرزند سوم داشتید؟" این سوال عمیق تری است. آیا نگرانی‌ای در مورد داشتن فرزند سوم داشتیم؟

Dan: Well, yes,  

دن: خب، بله،

for sure both of us hesitated quite a bit. I  hesitated less because in my family growing up,  

مطمئناً هر دوی ما کمی تردید داشتیم. کمتر مردد بودم زیرا در خانواده‌ام که بزرگ می‌شد،

there were three of us. So actually it's  exactly the same as my family's going to be.  

سه نفر بودیم. بنابراین در واقع دقیقاً همان چیزی است که خانواده من قرار است باشد.

So I have one brother and one sister, older  brother, older sister. I'm in the middle.

بنابراین من یک برادر و یک خواهر، برادر بزرگتر، خواهر بزرگتر دارم. من در وسط هستم.

Vanessa: Younger sister.

ونسا: خواهر کوچکتر.

Dan: Younger sister. And  

دن: خواهر کوچکتر. و

so it just seemed kind of natural to me to have  three kids in the family. And so I was into the  

بنابراین داشتن سه فرزند در خانواده برای من طبیعی به نظر می رسید . بنابراین من به این

idea and I would've probably been somewhat  disappointed if we didn't shoot for three.

ایده علاقه داشتم و احتمالاً اگر سه تیراندازی نمی‌کردیم تا حدودی ناامید می‌شدم.

Vanessa: Sure, yeah, we talked about that.

ونسا: مطمئنا، بله، ما در مورد آن صحبت کردیم.

Dan: But I would've ultimately  

دن: اما در نهایت

been okay with it because yeah, when you take  out a piece of paper and you start writing down,  

با آن مشکلی نداشتم زیرا بله، وقتی یک تکه کاغذ را بیرون می آوری و شروع به نوشتن می کنی،

why do I want a third kid? And you're  like, I don't even know, this is going  

چرا من بچه سومی می خواهم؟ و شما حتی نمی‌دانم، این

to be a lot more work and we're going to have  to have a minivan forever and stuff like that.

کار بسیار بیشتر خواهد بود و ما باید برای همیشه یک مینی‌ون و مواردی از این دست داشته باشیم.

Vanessa: 

ونسا:

Yeah, and you don't have to deal  with this, so it's a lot easier for-

بله، و شما مجبور نیستید با این موضوع کنار بیای، بنابراین خیلی راحت تر است-

Dan: Well, that's another thing altogether.

دن: خب، این یک چیز دیگر است.

Vanessa: ... The man to say, "Oh sure,  

ونسا: ... مردی که می‌گوید، "اوه،

let's have three kids." And for me, I think there  is a lot more hesitation and I think rightly so,  

بیا سه بچه داشته باشیم." و برای من، فکر می‌کنم تردید بسیار بیشتری وجود دارد و به درستی فکر می‌کنم،

I want to make sure that it's a good decision  for our family. I definitely hesitate more and  

می‌خواهم مطمئن شوم که این تصمیم خوبی برای خانواده ماست. قطعاً بیشتر تردید می‌کنم و

I think that that's very normal considering  I have to be pregnant, I have to give birth,  

فکر می‌کنم با توجه به اینکه باید باردار باشم، باید زایمان کنم،

I have to breastfeed our child. There's a lot  more duties on me and run this business and take  

باید به فرزندمان شیر بدهم، این بسیار طبیعی است. وظایف بسیار بیشتری بر عهده من است و این تجارت را اداره می کنم و

care of our other children., so there's a lot of  hesitation. But in the end, I think it came down  

از فرزندان دیگرمان مراقبت می کنم. بنابراین تردید زیادی وجود دارد . اما در نهایت، من فکر می‌کنم

to the question of what if we chose not to? Would  I feel like I was missing out on the unknown? And  

به این سؤال برمی‌گردد که اگر ما این کار را نکنیم، چه؟ آیا احساس می‌کنم ناشناخته را از دست می‌دهم؟ و

I think a lot of women feel this, that when they  have one kid, maybe they expect that they'll have  

من فکر می‌کنم بسیاری از زنان این را احساس می‌کنند، که وقتی یک بچه دارند، شاید انتظار دارند که

a second kid. And then the question of, am I done?  Am I done having children? That's a big question,  

بچه دوم هم داشته باشند. و سپس این سوال که آیا کارم تمام شده است؟ آیا بچه دار شدنم تمام شده است؟ فکر می‌کنم این یک سؤال بزرگ است

I think. A lot of moms that I know feel  that really strongly, like am I done? 

. بسیاری از مادرانی که می شناسم این احساس را دارند، مثل اینکه من تمام شده ام؟ آیا

Can I be okay with being done having children?  How do I feel about that? And it's a really  

می توانم با تمام شدن بچه دار شدن مشکلی نداشته باشم؟ در مورد آن چه احساسی دارم؟ و این یک

tricky question to answer and very personal. So  if you have only two children, that can be okay  

سوال واقعاً مشکل برای پاسخگویی و بسیار شخصی است. بنابراین، اگر فقط دو فرزند دارید،

for your family. Our family's choice doesn't  have to be the same for everyone. So yeah,  

برای خانواده‌تان مشکلی ندارد. انتخاب خانواده ما نباید برای همه یکسان باشد. بنابراین بله،   به

it kind came down to, hmm, well, are we missing  out on something? I don't know. Let's see.

نوعی به این نتیجه رسید، هوم، خوب، آیا ما چیزی را از دست می‌دهیم ؟ من نمی دانم. اجازه بدید ببینم.

Dan: Were you shooting for a girl at all?

دن: اصلا برای یه دختر شلیک میکردی؟

Vanessa: You know what?

ونسا: میدونی چیه؟

Dan: Did you think about that?

دن: به این فکر کردی؟

Vanessa: I did not think  

ونسا: من

about the gender because I feel like  when you decide to have a third child,  

به جنسیت فکر نکردم زیرا احساس می‌کنم وقتی تصمیم می‌گیری فرزند سومی داشته باشی،

especially if you have two of the same gender  like us, we have two boys, you have to want a  

به خصوص اگر دو جنس مشابه با ما داشته باشی، ما دو پسر داریم، باید

third child because you're going to get a  third child. It can't be about just boy-

فرزند سومی را بخواهی چون برای داشتن فرزند سوم این نمی تواند فقط در مورد پسر باشد -

Dan: Or a girl.

Vanessa: ... Or just girl. For us,  

دن: یا یک دختر.

ونسا: ... یا فقط دختر. برای ما،

it was a very great, happy surprise to have a  girl. But I think I would have been just as happy,  

سورپرایز بسیار عالی و خوشحال کننده بود که یک  دختر داشته باشیم . اما فکر می‌کنم به همان اندازه خوشحال می‌شدم،

less surprised, but I think I would've  been just as happy to have a boy because  

کمتر تعجب می‌کردم، اما فکر می‌کنم به همان اندازه خوشحال می‌شدم که پسری داشته باشم زیرا

the idea for us was will this third child  complete our family instead of will this  

ایده ما این بود که آیا این فرزند سوم خانواده ما را تکمیل می‌کند به جای اینکه این

girl complete our family? So we'll see what  Matilda's like. I have no idea. I don't know  

دختر خانواده ما را تکمیل کند. ? بنابراین، خواهیم دید که ماتیلدا چگونه است. هیچ نظری ندارم. نمی‌دانم

if my idea of this completing our family will  be correct, if we made a good decision or not.

تصور من از تکمیل خانواده‌مان درست خواهد بود، آیا تصمیم خوبی گرفتیم یا نه.

Dan: I think it it will.

Vanessa: But-

Dan: That's just me.

دن: فکر می کنم اینطور خواهد شد.

ونسا: اما

دن: این فقط من هستم.

Vanessa: ... Yeah.

ونسا: ... آره.

Dan: Cherry on top.

Vanessa: Try to have some high hopes. All right, let's  

دن: گیلاس بالای سر.

ونسا: سعی کن امید زیادی داشته باشی. بسیار خب، بیایید

go to the next question. This question's mainly  for me, but you're welcome to have any input.

به سؤال بعدی برویم. این سؤال عمدتاً برای من است، اما شما می‌توانید نظر خود را داشته باشید.

Dan: I'll listen.

Vanessa: It is from Chelsea  

دن: من گوش میدم.

ونسا: اهل چلسی   است

and she says, "Is this pregnancy different  from your pregnancy with the boys?" Well,  

و می‌گوید: "آیا این بارداری با بارداری شما با پسرها متفاوت است؟" خب، متأسفانه،

you were not pregnant with  any of them, unfortunately.

شما با هیچ یک از آنها باردار نبودید.

Dan: Yes, very different.

دن: بله، خیلی متفاوت است.

Vanessa: I would say this pregnancy is  

ونسا: من می گویم این بارداری

different, but not because she's a girl. That's  my guess. This pregnancy is different because  

متفاوت است، اما نه به این دلیل که او یک دختر است. این حدس من است. این بارداری متفاوت است زیرا

it's my third pregnancy and that makes it a lot  harder. So my body hurts more, my belly's a lot  

این سومین بارداری من است و این امر آن را بسیار سخت‌تر می‌کند. بنابراین بدن من بیشتر درد می کند، شکمم خیلی

bigger than with them. Just everything is harder  because it's the third pregnancy. I don't know  

بزرگتر از آنهاست. فقط همه چیز سخت تر است زیرا بارداری سوم است. نمی دانم

if it's the same for everyone. I know some people  have a very smooth, easy pregnancy. For me, this  

برای همه یکسان است یا نه. من می دانم که برخی از افراد بارداری بسیار آرام و آسانی دارند. برای من، این

pregnancy is very difficult and I'm very ready  for it to be finished, so that's pretty much it.

بارداری بسیار سخت است و من برای تمام شدن آن بسیار آماده هستم، بنابراین تقریباً همین است.

Dan: Was the morning sickness about the same though?

دن: آیا حالت تهوع صبحگاهی تقریباً یکسان بود؟

Vanessa: Yeah, I'd say morning sickness,  

ونسا: بله، می‌توانم بگویم تهوع صبحگاهی،

which is when you feel nauseous during the  first trimester, that was pretty similar.  

یعنی زمانی که در سه ماهه اول احساس تهوع می‌کنید، تقریباً مشابه بود.

I think it's just that everything happened  sooner and my body hurts more in general.

فکر می کنم فقط همه چیز زودتر اتفاق افتاد و بدنم به طور کلی بیشتر درد می کند.

Dan: I have  

دن: من

noted that with every child, she  complains about her body earlier.

متوجه شده ام که با هر کودکی، او زودتر از بدن خود شکایت می کند.

Vanessa: Yes. Yeah,  

ونسا: بله. بله،

and I think that that's very possible. My body is  having a harder time this time and that's normal.  

و من فکر می کنم که این بسیار ممکن است. بدن من این بار سخت‌تر می‌شود و این طبیعی است.

So yeah, anyway, it's different. It's harder,  but not because she's a girl, I think. All right,  

بنابراین بله، به هر حال، آن متفاوت است. سخت تر است، اما نه به این دلیل که او یک دختر است. بسیار خب،

let's go to the next question. Now, this was one  of our most asked questions and sometimes this  

بریم سراغ سوال بعدی. اکنون، این یکی از سؤال‌های پرسیده‌شده ما بود و گاهی اوقات این

question can be perceived as rude, but because  I asked my students directly to ask me anything,  

سؤال ممکن است بی‌ادبانه تلقی شود، اما چون من مستقیماً از دانش‌آموزانم خواستم که هر چیزی را از من بپرسند،

it's okay that they ask this, but I want  you to be careful when you're talking with  

اشکالی ندارد که آنها این سؤال را بپرسند، اما می‌خواهم وقتی می‌پرسید مراقب باشید. صحبت کردن با

a random person who's pregnant. Do not ask  this, but now it's okay. So for those of  

یک فرد تصادفی که باردار است. این را نپرسید، اما اکنون اشکالی ندارد. بنابراین برای

you who asked me this question, it's okay.  The question is, can you guess what it is?

کسانی که از من این سوال را پرسیدند، اشکالی ندارد. سوال این است که آیا می توانید حدس بزنید چیست؟

Dan: Was she an accident or on purpose?

دن: تصادفی بود یا عمدی؟

Vanessa: That's it. That's one of the-

ونسا: همین. این یکی از آنهاست-

Dan: That's rude way to say it.

دن: این روش بی ادبانه است.

Vanessa: Yeah, so  

ونسا: بله، پس

Gloria asked this in a very nice way. She said,  "Did you plan this baby or was it a surprise?"

گلوریا این را به طرز بسیار خوبی پرسید. او گفت: «آیا برای این بچه برنامه ریزی کردی یا غافلگیرکننده بود؟»

Dan: Oh, that's-

Vanessa: Surprise is very positive word.

دن: اوه، همین-

ونسا: سورپرایز کلمه بسیار مثبتی است.

Dan: ... That's the nice way to say it is a surprise.

دن: ... این روش خوبی برای گفتن این است که یک شگفتی است.

Vanessa: Yeah. So I'd  

ونسا: آره. بنابراین می‌خواهم

like to explain really quick before we answer  this, why it can be considered rude. And it's  

قبل از اینکه به این پاسخ دهیم، خیلی سریع توضیح دهم که چرا می‌توان آن را بی‌ادب تلقی کرد. و این

not really because it's too personal,  it's more because if you did not plan  

واقعاً به این دلیل نیست که خیلی شخصی است، بیشتر به این دلیل است که اگر برای بارداری خود برنامه ریزی نکرده باشید

your pregnancy and you just got pregnant  by accident, there's kind of a concern,  

و به طور تصادفی باردار شده باشید، یک نوع نگرانی وجود دارد،

maybe for me, if I got pregnant by accident  then and someone said, "Is this an accidental  

شاید برای من، اگر به طور تصادفی باردار شدم، سپس کسی گفت: "آیا این یک

pregnancy?" And I said "Yes," I might feel like,  oh, they might think I don't love my child. It

بارداری تصادفی است؟" و من گفتم "بله"، ممکن است احساس کنم، آه، آنها ممکن است فکر کنند من فرزندم را دوست ندارم. It

Dan: It puts you on the spot.

Dan: این شما را در محل قرار می دهد.

Vanessa: Yeah, it kind  

ونسا: بله، به

of feels like maybe you don't care about  your child as much as someone who plans  

نظر می رسد که شاید شما به اندازه کسی که برای بارداری برنامه ریزی می کند به فرزندتان اهمیت نمی دهید

their pregnancy. So I think it can make,  especially the mother feel uncomfortable.  

. بنابراین فکر می‌کنم که می‌تواند باعث شود، به خصوص مادر احساس ناراحتی کند.

But for those of you who asked this to us, no  problem. I allowed you to ask any question.

اما برای کسانی از شما که این را از ما پرسیده‌اید، مشکلی نیست. اجازه دادم هر سوالی بپرسی

Dan: Yeah, we don't have a problem with it.

دان: آره، ما با آن مشکلی نداریم.

Vanessa: So answer-

ونسا: پس جواب بده-

Dan: Especially because...

دن: مخصوصاً چون...

Vanessa: ... Did we plan this baby?

ونسا: ... ما این بچه رو برنامه ریزی کردیم؟

Dan: We always plan  

دن: ما همیشه برای

all children. You cannot be married  to this woman and not have a plan.

همه کودکان برنامه ریزی می کنیم. شما نمی توانید با این زن ازدواج کنید و برنامه ای نداشته باشید.

Vanessa: Yeah. So generally I'm very careful about,  

ونسا: آره. بنابراین به طور کلی من بسیار مراقب هستم،   می‌دانم که

I know things could always happen, but I try to  be very careful about planning when we have a baby  

همیشه ممکن است اتفاقاتی بیفتد، اما سعی می‌کنم در مورد برنامه‌ریزی برای بچه دار شدن

and all of those types of things. I think that  that's important for the family unit, important  

و همه این موارد بسیار مراقب باشم. فکر می‌کنم این برای خانواده مهم است،

for me. I know that your body and your life is  often unpredictable, but that's just how it went  

برای من مهم است. من می دانم که بدن و زندگی شما اغلب غیرقابل پیش بینی است، اما برای ما اینگونه پیش رفت

for us. The next category is questions about birth  and around the birth time. So our first question  

. دسته بعدی سؤالاتی درباره تولد و زمان تولد است. بنابراین اولین سوال ما

is from Lucas and he says, "Will you give birth  at home like you did with you and Freddie?" Quick  

از لوکاس است و او می‌گوید: "آیا مثل خودت و فردی در خانه زایمان خواهی کرد؟"

correction. I gave birth in a birth center for  Theo and Freddie. So it's like a home environment,  

تصحیح سریع. من در یک مرکز زایمان برای تئو و فردی زایمان کردم. بنابراین مانند یک محیط خانه است،

but they have all of the emergency supplies should  your baby need oxygen, if you hemorrhage and you  

اما اگر نوزاد شما به اکسیژن نیاز داشته باشد، همه وسایل اضطراری را دارند، اگر خونریزی دارید و

can't stop bleeding, they can help you with all  of that and it's a very comforting environment.  

نمی‌توانید خونریزی را متوقف کنید، آنها می‌توانند با همه اینها به شما کمک کنند و این یک محیط بسیار آرامش بخش است. این

It's not the hospital, but it's kind of beside the  hospital. Anyway, it was a beautiful experience.

بیمارستان نیست، اما به نوعی در کنار بیمارستان است . به هر حال تجربه زیبایی بود.

Dan: It feels like a bedroom.

Vanessa: Yeah, it's kind of like a bedroom,  

دن: انگار اتاق خوابه.

ونسا: آره، مثل یک اتاق خواب است،

like a really nice hotel room. I feel extremely  lucky that we had that available in our city, but-

مثل یک اتاق هتل واقعاً خوب. من بسیار خوش شانس هستم که ما آن را در شهرمان در دسترس داشتیم، اما-

Dan: Now we don't.

Vanessa: ... About a year and a half ago, the birth  

دن: حالا نداریم.

ونسا: ... حدود یک سال و نیم پیش،

center had to close. There was just insurance  problems. It was really a big shame. I know the US  

مرکز تولد باید تعطیل می‌شد. فقط مشکلات بیمه وجود داشت . واقعا مایه شرمساری بود. من می‌دانم که ایالات متحده از

doesn't have a good healthcare reputation and this  is one of the problems. So the birth center closed  

شهرت بهداشتی خوبی برخوردار نیست و این یکی از مشکلات است. بنابراین مرکز تولد بسته شد

down and I needed to find an alternative and we  had two options. One was to go to the hospital and  

و من باید جایگزینی پیدا می‌کردم و ما دو گزینه داشتیم. یکی این بود که به بیمارستان بروم و

one was to have a home birth because I already  had two very smooth, pretty straightforward-

یکی برای زایمان در خانه، زیرا من قبلاً دو تا خیلی نرم و کاملاً ساده داشتم -

Dan: Successful.

دن: موفق.

Vanessa: ... Successful,  

ونسا: ...

simple births, I feel very lucky about that, I  know a lot of people have scary birth stories,  

تولدهای موفق،   ساده، من از این بابت احساس خوش شانسی می کنم،  می دانم که بسیاری از مردم داستان های تولد ترسناکی دارند،

but for me it was really empowering and great.  Not like fun, but certainly a positive experience  

اما برای من واقعاً قدرتمند و عالی بود. نه مانند سرگرمی، اما مطمئناً یک تجربه مثبت

overall. I felt comfortable not giving birth in  the hospital. So I interviewed a couple midwives  

به طور کلی. من احساس راحتی می کردم که در بیمارستان زایمان نکنم . بنابراین من با یک زوج ماما مصاحبه کردم

who come to your house and help you as you're  giving birth, and we found one that we really  

که به خانه شما می آیند و در حین زایمان به شما کمک می کنند ، و ما یکی را پیدا کردیم که واقعاً

liked. So I've been having appointments with her.  It's just like normal, really. She takes my blood,  

دوست داشتیم. بنابراین من با او قرار ملاقات داشتم. درست مثل عادی است، واقعا. او خون من را می گیرد،

she does various tests, all of those types of  things. And when she comes to the house when I'm  

آزمایش های مختلفی انجام می دهد، همه این چیزها. و هنگامی که او به خانه می آید، زمانی که من

in labor, she said she has three gigantic  bags of all of the emergency supplies and  

در حال زایمان هستم، گفت که سه کیسه غول پیکر از تمام لوازم اضطراری و

anything that she might need to help me or  the baby. And yeah, we'll see what happens.

هر چیزی که ممکن است برای کمک به من یا نوزاد نیاز داشته باشد، دارد. و بله، خواهیم دید چه اتفاقی می افتد.

Dan: She seems very capable.

دن: او خیلی توانا به نظر می رسد.

Vanessa: Yeah, very capable, very-

ونسا: آره، خیلی توانا، خیلی-

Dan: She's delivered thousands of babies.

دن: او هزاران بچه به دنیا آورده است.

Vanessa: ... Yeah, and I think because I've given  

ونسا: ... بله، و فکر می کنم چون

birth before, I kind of feel more comfortable  with the experience in general. So yeah, that's  

قبلاً زایمان کرده ام، به طور کلی با این تجربه احساس راحتی بیشتری می کنم. بنابراین بله، این کاری است که

what we're going to do. We'll let you know how it  turns out. All right, the next question could be  

ما قرار است انجام دهیم. به شما اطلاع می‌دهیم که چطور می‌شود . بسیار خوب، سوال بعدی می تواند

more for both of us. And a lot of people ask this.  Carmen, Michele, Evangelina, and Ofelia asked,  

برای هر دوی ما بیشتر باشد. و بسیاری از مردم این را می پرسند. کارمن، میشل، اوانجلینا و اوفلیا پرسیدند،

do you think Freddie and Theo will be jealous  of their little sister? What do you think?

فکر می‌کنید فردی و تئو به خواهر کوچکشان حسادت می‌کنند؟ شما چی فکر میکنید؟

Dan: I don't think so, no.

دن: فکر نمی کنم، نه.

Vanessa: Okay.

ونسا: باشه.

Dan: I think they're going to be just very excited  

دن: فکر می‌کنم آنها از

to see her and be with her and I think they won't  be jealous. I think they might get frustrated if  

دیدن او و بودن با او بسیار هیجان‌زده خواهند شد و فکر می‌کنم حسادت نخواهند کرد. من فکر می‌کنم اگر

we're doing something with her and they want  to play with us or talk to us or something.

ما با او کاری انجام می‌دهیم و بخواهند با ما بازی کنند یا با ما صحبت کنند، ناامید شوند.

Vanessa: That's kind of part of jealousy  

ونسا: این به نوعی بخشی از حسادت است

though. I think that's how kids  can express jealousy in a way.

. فکر می‌کنم بچه‌ها می‌توانند حسادت خود را به این شکل بیان کنند.

Dan: Oh, okay.

Vanessa: Is like extra anger, extra frustration.

دن: اوه، باشه.

ونسا: مانند خشم اضافی، ناامیدی اضافی است.

Dan: They're just kind of like that now anyways,  

دن: به هر حال، آنها الان یک جورهایی هستند،

if we're doing something and they want our  attention, they're going to be upset about it.

اگر ما کاری انجام می دهیم و آنها توجه ما را می خواهند ، از این موضوع ناراحت خواهند شد.

Vanessa: Yeah.

Dan: I don't... Jealousy?

ونسا: آره.

دن: من نه... حسادت؟

Vanessa: No, they've reacted-

ونسا: نه، آنها واکنش نشان داده اند-

Dan: I don't think so.

Vanessa: ... Really positively to other  

دن: فکر نمی کنم.

ونسا: ... واقعاً برای سایر

babies. And whenever we talk about Matilda,  it's funny because you know how as adults,  

نوزادان مثبت است. و هر وقت در مورد ماتیلدا صحبت می‌کنیم، خنده‌دار است، زیرا می‌دانی که چگونه در بزرگسالی،

whenever we're near babies, your voice kind  of goes up like oh little baby, you kind of  

هر وقت نزدیک نوزاد هستیم، صدایت به نوعی بلند می‌شود، مثل اوه عزیزم، تو

create this baby voice, our kids do that too.  They'll say, "Oh, I wonder if Matilda's going  

این صدای کودک را ایجاد می‌کنی، بچه‌های ما هم این کار را می‌کنند. آنها می گویند، "اوه، من نمی دانم که آیا ماتیلدا قرار است

to have little cute fingers." And they have that  voice too. So you can kind of tell that they are  

انگشتان ناز کوچکی داشته باشد." و آنها هم آن صدا را دارند. بنابراین می توانید به نوعی بگویید که آنها از

expecting her to be a cute little play thing. I  think it will become harder as she gets older and  

او انتظار دارند که یک بازی کوچک بامزه باشد. من فکر می‌کنم با بزرگ‌تر شدن او و

starts grabbing their things. It's always growing  pains, but I feel like in general it'll be okay.

شروع به گرفتن وسایل آنها سخت‌تر می‌شود. این درد همیشه در حال افزایش است ، اما احساس می‌کنم به طور کلی مشکلی نیست.

Dan: Yeah, and  

I associate jealousy behavior with something  like hitting the baby because they're upset-

دن: بله، و

من رفتار حسادت را با چیزی مانند ضربه زدن به نوزاد به دلیل ناراحتی آنها مرتبط می‌دانم -

Vanessa: Oh, like aggressive.

Dan: ... That mommy's holding the baby.

ونسا: اوه، مثل پرخاشگری.

دن: ... اون مامان بچه رو نگه میداره.

Vanessa: Yeah.

Dan: But I don't think they're going to be like that.

ونسا: آره.

دن: اما من فکر نمی کنم که آنها اینطور باشند.

Vanessa: In general, what I found is that having  

ونسا: به طور کلی، چیزی که من دریافتم این است که تولد

a newborn is okay. Having a three-year-old is the  problem. So I expect that the very age appropriate  

نوزاد اشکالی ندارد. مشکل داشتن یک کودک سه ساله است . بنابراین من انتظار دارم که کج

three-year-old tantrums that our three-year-old  is experiencing now will also happen later. And  

خلقی سه ساله مناسب سنی که کودک سه ساله ما اکنون تجربه می کند، بعداً نیز رخ دهد. و

it will just be harder for us because we also will  have a small baby to care for. So I don't really  

این برای ما سخت‌تر خواهد بود زیرا ما همچنین یک نوزاد کوچک برای مراقبت خواهیم داشت. بنابراین من واقعاً

expect it will be that much more, but it will just  continue and we'll have more responsibilities,  

انتظار ندارم که خیلی بیشتر باشد، اما فقط ادامه خواهد داشت و ما مسئولیت های بیشتری خواهیم داشت،

which will make it trickier for us. So yeah,  that's the idea. We'll see. All right, Ana,  

که کار را برای ما دشوارتر می کند. بنابراین بله، این ایده است. خواهیم دید. بسیار خوب، آنا،

Gualterio, and Olindo had a similar type of  question. "Will you have some kind of help with  

گوالتریو، و اولیندو سؤالات مشابهی داشتند . "آیا

the kids after she's born?" Olindo specifically  asked about the role of grandparents because he's  

بعد از تولد او برای بچه ها کمکی خواهید داشت؟" اولیندو به طور خاص درباره نقش پدربزرگ و مادربزرگ پرسید، زیرا او

a grandfather, so he helps to take care of his  grandkids, takes them to sports games, and this  

پدربزرگ است، بنابراین او به مراقبت از نوه‌هایش کمک می‌کند، آنها را به بازی‌های ورزشی می‌برد، و این

is specifically about after birth, but they asked,  "Is it normal to have help with your kids, either  

به طور خاص مربوط به بعد از تولد است، اما آنها پرسیدند: «آیا این طبیعی است که برای شما کمک داشته باشید. بچه‌ها،

paid help or grandparent help after the baby's  born?" So yeah, what will we do? Do we know?

کمک پولی یا کمک پدربزرگ و مادربزرگ بعد از تولد نوزاد؟» پس آره، چه کار خواهیم کرد؟ آیا می دانیم؟

Dan: I believe my mom will be here for a while. Right?

دان: من معتقدم مادرم برای مدتی اینجا خواهد بود. درست؟

Vanessa: We'll see how long a while is.

ونسا: ببینیم چقدر طول می کشد.

Dan: I don't think this is set in stone yet.

دن: من فکر نمی‌کنم که این موضوع هنوز مشخص نشده باشد.

Vanessa: It's not.

ونسا: اینطور نیست.

Dan: Yeah.

Vanessa: So because we're going to be,  

دن: آره

ونسا: پس چون قرار است باشیم،

because we have other children, even if we  weren't giving birth at home, even if it were at  

چون فرزندان دیگری داریم، حتی اگر در خانه زایمان نمی‌کردیم، حتی اگر در

a hospital or birth center, you still need someone  to take care of your kids while you're gone. So  

بیمارستان یا مرکز زایمان باشد، هنوز به کسی نیاز دارید که از بچه‌هایتان مراقبت کند. تو رفته ای. بنابراین

Dan's mom is going to come during the birth and  probably the next day. With Theo and Freddie,  

مادر دن قرار است در حین زایمان و احتمالاً روز بعد بیاید. با تئو و فردی،

with Theo, our oldest child, she stayed for  two weeks and then with Freddie she stayed  

با تئو، بزرگترین فرزندمان، او دو هفته ماند و سپس زمان کمتری با فردی ماند

less time. But in the end, I'm not exactly sure  what will happen this time, but we do have several  

. اما در نهایت، من دقیقاً مطمئن نیستم که این بار چه اتفاقی می‌افتد، اما ما چندین

babysitters who help in our daily lives now  so that I can film these videos and do my job.

پرستار کودک داریم که اکنون در زندگی روزمره ما کمک می‌کنند تا بتوانم از این ویدیوها فیلمبرداری کنم و کارم را انجام دهم.

Dan: And be sane.

دن: و عاقل باش.

Vanessa: And be sane.  

ونسا: و عاقل باش.

Everyone needs help in their life. So they will  also be coming to be with our oldest children  

همه در زندگی خود به کمک نیاز دارند. بنابراین آنها همراه بزرگ‌ترین بچه‌های ما خواهند بود

and we'll be with the baby. So it's kind of  perfect timing because she'll be born at the  

و ما نیز با نوزاد خواهیم بود. بنابراین به نوعی زمان‌بندی عالی است زیرا او در

beginning of June. We didn't mention she's  going to be born at the beginning of June.

ابتدای ژوئن متولد می‌شود. ما اشاره نکردیم که او در ابتدای ژوئن به دنیا خواهد آمد.

Dan: Oh yeah.

Vanessa: We don't know when,  

دن: اوه آره.

ونسا: نمی‌دانیم چه زمانی،

but sometime at the beginning of June.

اما زمانی در اوایل ژوئن.

Dan: Maybe May.

Vanessa: And Dan works at a school,  

دن: شاید می.

ونسا: و دن در یک مدرسه کار می‌کند،

so school will be out, which is perfect because  we will both be home all summer. So for me,  

بنابراین مدرسه تعطیل می‌شود، که عالی است زیرا ما هر دو در تمام تابستان خانه خواهیم بود. بنابراین برای من،

I feel like we can care for me and the  baby and then if someone helps to care  

احساس می‌کنم که می‌توانیم از من و کودک مراقبت کنیم و سپس اگر کسی برای مراقبت

for Theo and Freddie, that would be great.  Obviously we'll still spend time with them,  

از تئو و فردی کمک کند، عالی خواهد بود. بدیهی است که ما همچنان با آنها وقت می گذرانیم،

but I think I am less worried about someone  caring for the baby and if you can take care  

اما فکر می کنم کمتر نگران کسی هستم که از کودک مراقبت کند و اگر شما بتوانید

of me and I take care of her and someone else  takes care of them, we'll be good. Right?

از من مراقبت کنید و من از او مراقبت کنم و شخص دیگری از آنها مراقبت کند، ما خوب خواهیم بود. . درست؟

Dan: Right.

دن: درسته

Vanessa: Yeah. We're basically asking  

ونسا: آره. ما اساساً از

all of our friends and family to... We don't  really need baby stuff, so we're asking them,  

همه دوستان و خانواده‌مان می‌خواهیم که... ما واقعاً به وسایل کودک نیاز نداریم، بنابراین از آنها می‌خواهیم،

if you want to give us something, please give  us food, please make a meal and we can put it  

اگر می‌خواهید چیزی به ما بدهید، لطفاً به ما غذا بدهید، لطفاً یک وعده غذایی درست کنید و ما می‌توانیم آن را

in our freezer. I think that's the perfect gift  so I think we will be taking care of. I hope.

در فریزر خود قرار دهیم. من فکر می کنم این هدیه عالی است بنابراین فکر می کنم از آن مراقبت خواهیم کرد. امیدوارم.

Dan: Mm-hmm.

دن: مممم.

Vanessa: Along with the idea of help and getting help,  

ونسا: شارون و والنتینا در کنار ایده کمک و کمک گرفتن،

Sharon and Valentina had an interesting question  that shows how not American this is. Is it  

یک سوال جالب داشتند که نشان می‌دهد چقدر آمریکایی نیست. آیا

expensive to have a baby in the US and will you  receive a government subsidy for a newborn baby?  

بچه دار شدن در ایالات متحده گران است و آیا برای نوزاد تازه متولد شده یارانه دولتی دریافت خواهید کرد؟

That's what I laughed at. So my first thought,  and then you can say something about this,  

من به همین خندیدم. بنابراین اولین فکر من، و سپس شما می توانید چیزی در این مورد بگویید،

my first thought was if you are already receiving  government subsidies, maybe you are on welfare,  

اولین فکر من این بود که اگر از قبل یارانه دولتی دریافت می کنید، شاید بهزیستی هستید، یا

or you get food stamps, or something like  that, you will receive some kind of care,  

کوپن غذا دریافت می کنید، یا چیزی شبیه به آن، نوعی مراقبت دریافت خواهید کرد. ،

like some kind of extra subsidy or something to  help you pay for baby food or something like that.

مانند نوعی یارانه اضافی یا چیزی برای کمک به پرداخت هزینه غذای کودک یا چیزی شبیه به آن.

Dan: You have to be under a certain income level.

دن: شما باید زیر سطح درآمد مشخصی باشید.

Vanessa: Yeah, so if  

ونسا: بله، بنابراین اگر

you're already receiving that, you  might get something also for your  

قبلاً آن را دریافت می‌کنید، ممکن است چیزی برای کودکتان نیز دریافت کنید

baby. But for most people, the government  doesn't care if you have a baby or not.

. اما برای بیشتر مردم، دولت اهمیتی نمی‌دهد که شما بچه دارید یا نه.

Dan: Well,  

دن: خب،

you count them on your taxes  and you probably pay less taxes.

شما آنها را روی مالیات خود حساب می کنید و احتمالاً مالیات کمتری می پردازید.

Vanessa: There's a  

ونسا: مقدار کمی

little bit less taxes because you have for each  child, but it's that much, it's not worth it.

مالیات کمتر است زیرا برای هر فرزند دارید، اما این مقدار زیاد است، ارزشش را ندارد.

Dan: They certainly don't give you money.

دان: مطمئناً به شما پول نمی دهند.

Vanessa: No. And they don't give... I know some countries-

ونسا: نه. و آنها نمی دهند... من برخی از کشورها را می شناسم -

Dan: They don't give  

you a time off or anything like that.

دن: آنها به

شما مرخصی یا چیزی شبیه به آن نمی دهند.

Vanessa: ... Yeah, no time off. They won't  

ونسا: ... آره، مرخصی نیست. آنها به

give you a package. I know some countries give  a baby package to every new family and you get-

شما بسته ای نمی دهند. من می دانم که برخی کشورها به هر خانواده جدید یک بسته کودک می دهند و شما دریافت می کنید -

Dan: Oh.

Vanessa: ... It's kind of famous, I think in  

دن: اوه.

ونسا: ... خیلی معروف است، فکر می‌کنم در

Norway where they give you a baby box and the baby  box is big enough to be like a crib for a newborn  

نروژ یک جعبه بچه به شما می‌دهند و جعبه کودک به اندازه‌ای بزرگ است که مانند تخت نوزادی باشد

and they have towels, and swaddles, and bottles,  and tons of stuff for a baby. And I don't know,  

و آنها حوله، قنداق، و بطری، و هزاران تن دارند. چیزهایی برای یک نوزاد و نمی‌دانم،

that would be amazing if someone wants to send  us that, but the government does not do that.

اگر کسی بخواهد آن را برای ما بفرستد شگفت‌انگیز خواهد بود ، اما دولت این کار را نمی‌کند.

Dan: No.  

دن: نه.

Our government's more interested in making bombs.

دولت ما بیشتر به ساخت بمب علاقه دارد.

Vanessa: That's the truth of the matter. So the  

ونسا: این حقیقت ماجراست. بنابراین

first question was, is it expensive to have a baby  in the US? It depends what you think about money.

اولین سوال این بود که آیا بچه دار شدن در ایالات متحده گران است؟ این بستگی دارد که شما در مورد پول چه فکر می کنید.

Dan: Yeah, it depends on, I don't know. We've  

دن: آره، بستگی داره، نمی دونم. ما

just always really worked into our budget child  stuff. I don't think it's incredibly expensive.

همیشه روی مسائل مربوط به بودجه‌ی کودک خود کار کرده‌ایم . فکر نمی کنم خیلی گران باشد.

Vanessa: So I know a  

ونسا: بنابراین من می دانم که

couple different costs. The first one is  Americans pay health insurance monthly.  

چند هزینه متفاوت است. اولین مورد این است که آمریکایی ها بیمه درمانی را ماهانه پرداخت می کنند.

And that's around, I wouldn't say at the  moment, it's specifically a requirement,  

و این تقریباً وجود دارد، در حال حاضر نمی‌گویم، این یک الزام خاص است،

but almost everybody has some kind of  health insurance. And usually your company,  

اما تقریباً همه دارای نوعی بیمه درمانی هستند. و معمولاً شرکت شما،

if you work full-time, will pay like 50% of  the healthcare or the health insurance monthly  

اگر تمام وقت کار می کنید، تقریباً 50٪ از هزینه های ماهانه مراقبت های بهداشتی یا بیمه درمانی را پرداخت می کند

costs. So if you work for a company, your health  insurance is much cheaper than someone like us.

. بنابراین، اگر برای شرکتی کار می‌کنید، بیمه درمانی شما بسیار ارزان‌تر از کسی مثل ما است.

Dan: Yeah, we're  

دن: بله، ما

not the best people to ask  because we're self-employed.

بهترین افرادی نیستیم که بخواهیم بپرسیم، زیرا خوداشتغال هستیم.

Vanessa: Oh,  

and you get the short end of  the stick. Let me tell you why.

ونسا: اوه،

و انتهای کوتاه چوب را می گیری. اجازه بدهید به شما بگویم چرا.

Dan: Yeah.

Vanessa: You got to pay the  

دن: آره

ونسا: شما باید

full price of health insurance. You have to find  your own health insurance independently. Not fun.

هزینه کامل بیمه درمانی را بپردازید. شما باید به طور مستقل بیمه درمانی خود را پیدا کنید. سرگرم کننده نیست.

Dan: It's expensive. I mean,  

دن: گران است. منظورم این است،

America is not known for cheap healthcare.

آمریکا برای مراقبت های بهداشتی ارزان شناخته شده نیست.

Vanessa: No. Yeah, so in general,  

ونسا: نه.

I would say if you work for a company, you might  pay like $100.00 a month in health insurance. If  

اگر

you work for yourself, you might pay between  $500.00 and $1,000.00 per month in health  

برای خودتان کار می‌کنید، ممکن است بین 500 تا 1000 دلار در ماه

insurance. So thinking about that, that is part  of the cost. When we went to the birth center and  

بیمه سلامت بپردازید. بنابراین فکر کردن به آن، بخشی از هزینه است. وقتی به مرکز زایمان رفتیم و

for this home birth midwife that we're paying, the  cost is about $6,000.00. So our health insurance,  

برای این ماما زایمان در خانه که می پردازیم، هزینه آن حدود 6000 دلار است. بنابراین، بیمه درمانی ما،

we pay a lot for per month, we will get reimbursed  a big chunk of that, over 50% of that we will get  

ما هزینه زیادی را در ماه پرداخت می‌کنیم، بخش بزرگی از آن بازپرداخت می‌شویم، بیش از 50 درصد آن

reimbursed. If you have a hospital birth, I know  some friends have had a hospital birth, they had a  

بازپرداخت می‌شویم. اگر در بیمارستان زایمان کرده‌اید، می‌دانم که برخی از دوستان در بیمارستان زایمان کرده‌اند،

C-section, and they did not have insurance and  it costs $10,000.00, which is a lot of money.

سزارین شده‌اند، و بیمه نداشتند و هزینه آن 10000 دلار است، که پول زیادی است.

Dan: It's less than I would've expected.

دن: کمتر از آن چیزی است که انتظار داشتم.

Vanessa: But that's what I thought. I thought it  

ونسا: اما این چیزی بود که من فکر کردم. فکر می‌کردم

would be like $100,000.00 and usually the hospital  gives you some kind of payment plan. So you could  

100000 دلار می‌شود و معمولاً بیمارستان نوعی طرح پرداخت به شما ارائه می‌کند. بنابراین می‌توانید

pay $100.00 every month for the rest of your life  or something like that. So that's the cost that  

هر ماه ۱۰۰ دلار تا پایان عمرتان یا چیزی شبیه آن بپردازید. بنابراین این هزینه ای است که

I know. I know some people who have... I don't  know how expensive their insurance is monthly,  

من می دانم. من برخی از افراد را می شناسم که ... من نمی دانم که بیمه ماهیانه آنها چقدر گران است،

but their whole birth was like $25.00, but maybe  they're paying $500.00 a month in insurance.

اما کل تولد آنها حدود 25 دلار بوده است، اما شاید آنها 500 دلار در ماه بیمه می پردازند.

Dan: Or more.

Vanessa: Or more. So  

دن: یا بیشتر.

ونسا: یا بیشتر. بنابراین،

it's hard to say exactly. It's  a very complicated question.

گفتن دقیق آن سخت است. این یک سؤال بسیار پیچیده است.

Dan: Yeah.

Vanessa: But if you plan on  

دن: آره

ونسا: اما اگر قصد دارید

having a baby in the US, save some money.

در ایالات متحده بچه دار شوید، مقداری پول پس انداز کنید.

Dan: Don't.

Vanessa: Don't. Save some money,  

دن: نکن.

ونسا: نکن. مقداری پول پس انداز کنید،

and yeah, just check with your  insurance company. I know some  

و بله، فقط با شرکت بیمه خود بررسی کنید. من می‌دانم که برخی از

insurance companies like ours, you  can't start a new insurance company  

شرکت‌های بیمه مانند شرکت ما، اگر قبلاً باردار هستید، نمی‌توانید شرکت بیمه جدیدی راه‌اندازی کنید

if you're already pregnant. Okay. Are we  ready to move on to our next question?

. باشه. آیا آماده‌ایم که به سؤال بعدی خود برویم؟

Dan: I think we should.

دن: فکر می کنم باید.

Vanessa: Okay. The next  

ونسا: باشه.

question is also a new category.  We just talked about pregnancy,  

سؤال بعدی نیز یک دسته جدید است. ما فقط در مورد بارداری صحبت کردیم،

then we talked about birth and around the birth  time. Next is our life with three children.  

سپس در مورد تولد و حدود زمان تولد صحبت کردیم . بعد زندگی ما با سه فرزند است.

So we have a lot of people who asked the same  question. Maggy, Amaury, Elodie, Lizzy all asked,  

بنابراین ما افراد زیادی داریم که همین سوال را پرسیده اند. مگی، آموری، الودی، لیزی همه پرسیدند:

"Do you want to have another baby after Matilda?"  First of all, never ask a seven month, eight month  

«آیا می‌خواهی بعد از ماتیلدا بچه دیگری به دنیا بیاوری؟» اول از همه، هرگز از یک زن باردار هفت ماهه و هشت ماهه نپرسید که

pregnant woman if she wants another baby. That's  okay. I'm just saying that as a joke. But yeah.

آیا او بچه دیگری می خواهد. اشکالی ندارد . این را فقط به شوخی می گویم. ولی آره.

Dan: Don't ask her to her face.

دن: از او نپرس.

Vanessa: Let's answer together on three. Are you ready?

ونسا: بیایید با هم در سه مورد پاسخ دهیم. اماده ای؟

Dan: Okay.

دن: باشه.

Vanessa: Three, two, one.

Dan: No.

Vanessa: No. So this is it. I think  

ونسا: سه، دو، یک.

دن: نه.

ونسا: نه. پس همین است. فکر می‌کنم

I will do everything in my power and so will Dan  to make sure that this is it. Our family is done.

هر کاری که در توانم باشد انجام خواهم داد و همینطور دن برای اطمینان از اینکه اینطور است. خانواده ما تمام شده است.

Dan: Yeah,  

دن: آره،

three feels perfect to me. I mean, obviously  I grew up with two siblings, so it makes sense  

سه به نظرم عالیه. منظورم این است که واضح است که من با دو خواهر و برادر بزرگ شده‌ام، بنابراین منطقی است

and I know it was already quite a push for  you to go with three. So four is a bit...

و می‌دانم که از قبل برای رفتن شما با سه خواهر بسیار سخت بود. بنابراین چهار کمی است...

Vanessa: Yeah, if we-

ونسا: آره، اگر ما-

Dan: As close to out of the question as possible.

دن: تا جایی که ممکن است دور از ذهن است.

Vanessa: ... So the underlying feature here is if I said  

ونسا: ... بنابراین ویژگی اساسی در اینجا این است که اگر

in the future that, oh, guess what, we're having  a fourth baby, you'll know it was not planned.

در آینده بگویم که، اوه، حدس بزنید، ما بچه چهارم داریم، می دانید که برنامه ریزی نشده بود.

Dan: That one is an accident.

دن: این یک تصادف است.

Vanessa: Yes. So I  

ونسا: بله. بنابراین من

think three is good. My baby, my belly, and my  body is suffering a lot. So we'll stop it here.

فکر می کنم سه خوب است. کودک، شکم و بدن من خیلی عذاب می کشد. بنابراین ما آن را در اینجا متوقف می کنیم.

Dan: So you can finally recuperate after this.

دن: پس تو بالاخره بعد از این می توانی بهبود پیدا کنی.

Vanessa: Yes, it would be great to say,  

ونسا: بله، خیلی خوب است که بگوییم،

okay, now my body is mine kind of. I still have  at least another year of taking care of a baby  

خب، حالا بدن من مال من است. من هنوز حداقل یک سال دیگر برای مراقبت از یک نوزاد

with my body. But the idea that I can go to the  gym, I can work out, I can try to repair my body,  

با بدنم فرصت دارم. اما این ایده که می‌توانم به باشگاه بروم، می‌توانم ورزش کنم، می‌توانم سعی کنم بدنم را ترمیم کنم،

all of these things and that's it. I'm not going  to get pregnant again and then have to go through  

همه این چیزها و تمام. من دوباره باردار نمی شوم و بعد باید

all that again. All right, the next one is also a  big question and a lot of people asked it, Ella,  

دوباره همه اینها را پشت سر بگذارم. بسیار خوب، سوال بعدی نیز یک سوال بزرگ است و بسیاری از مردم آن را پرسیدند، الا،

Eleonora, Jeff, Ana and Claudia all asked, "How  in the world will you arrange your day between  

الئونورا، جف، آنا و کلودیا همه پرسیدند: " در دنیا چگونه روز خود را بین

your professional duties, housekeeping, and  your three beautiful children?" I don't know.

وظایف حرفه ای، خانه داری و کارهای خود ترتیب خواهید داد. سه بچه زیبا؟" من نمی دانم.

Dan: Well, babysitters are pretty key.

دن: خوب، پرستار بچه خیلی کلیدی است.

Vanessa: Mm-hmm.

Dan: We could  

ونسا: مممم.

دن:

have a nanny, honestly, but we  have good babysitters already.

صادقانه می‌توانیم یک پرستار بچه داشته باشیم، اما در حال حاضر پرستار بچه خوبی داریم.

Vanessa: Yeah. So as far as childcare, our oldest will  

ونسا: آره. بنابراین تا آنجا که مراقبت از کودک، بزرگ‌ترین ما

be going to first grade. He's in kindergarten this  year. He'll be going to first grade. Our second,  

به کلاس اول می‌رود. او امسال در مهد کودک است . او به کلاس اول می رود. دوم ما،

he's three, he will be going to preschool. And  that's nine o'clock to one o'clock, four days  

او سه ساله است، او به پیش دبستانی خواهد رفت. و ساعت نه تا یک، چهار روز

a week. And the baby will be with me and  Dan will be working at our oldest's school.

در هفته است. و کودک با من خواهد بود و دن در مدرسه قدیمی‌ترین ما کار خواهد کرد.

Dan: Our oldest son's school.

دن: مدرسه پسر بزرگ ما.

Vanessa: So he has the same hours, the same vacations.

ونسا: پس او همان ساعات، همان تعطیلات را دارد.

Dan: I take him to school, all that.

دن: من او را به مدرسه می برم، همه اینها.

Vanessa: You help to commute  

ونسا: شما کمک می‌کنید تا

him to school, so that's a good puzzle  piece in our life. As far as childcare,  

او را به مدرسه برسانیم، بنابراین این یک پازل خوب در زندگی ما است. در مورد مراقبت از کودک،

I think the hard time comes  when children are sick.

فکر می‌کنم زمان سختی زمانی فرا می‌رسد که بچه‌ها بیمار هستند.

Dan: Yeah.

دن: آره

Vanessa: You just have mad chaos-

ونسا: تو فقط هرج و مرج دیوانه وار داری-

Dan: Yeah, that throws off everything.

Vanessa: ... No matter what.  

دن: آره، این همه چیز را از بین می برد.

ونسا: ... مهم نیست.

So that's for childcare. I feel like when-

پس این برای مراقبت از کودک است. احساس می کنم وقتی-

Dan: That's also the time you work.

دن: همون زمانیه که تو کار می کنی.

Vanessa: 

... Yeah. When Matilda is young,  really young, she'll nap a lot.

Vanessa: Yeah, when Matilda is young,  

ونسا:

آره. وقتی ماتیلدا جوان است، واقعاً جوان است، خیلی چرت می‌زند.

ونسا: آره، وقتی ماتیلدا جوان است،

like really young, she'll nap a lot, and  I plan to just lower my standards. I'll  

مثل خیلی جوان، زیاد چرت می‌زند، و من قصد دارم استانداردهایم را پایین بیاورم.

still film YouTube videos. I'll  still be active in my business,  

همچنان از ویدیوهای YouTube فیلم می‌گیرم. من هنوز در تجارت خود فعال خواهم بود،

but I'm not going to be making a ton of new  courses and lots of new stuff over the next year.

اما قرار نیست در سال آینده تعداد زیادی دوره جدید و چیزهای جدید زیادی بسازم.

Dan: She always says that.

دن: او همیشه این را می گوید.

Vanessa: That's true.  

ونسا: این درست است.

But I do have a lot of help in my business,  in Speak English with Vanessa. There's about  

اما من در کسب و کارم کمک زیادی دارم، به زبان انگلیسی با ونسا صحبت کنید. حدود

10 or so people who participate in helping make  this business run, help to edit videos, help to-

10 نفر هستند که در راه اندازی این کسب و کار، کمک به ویرایش ویدیوها، کمک به-

Dan: She's got a real team now.

دن: او اکنون یک تیم واقعی دارد.

Vanessa: ... Answer student  

ونسا: ... به سؤالات دانش‌آموز پاسخ دهید

questions. All of this, whether you know it or  not, there's a lot of work that goes into making  

. همه این‌ها، چه می‌دانید چه ندانید، کارهای زیادی برای ساخت

this run. So it's not just me. And I think that  due to other people helping, it will continue.  

این اجرا وجود دارد. پس فقط من نیستم. و من فکر می کنم که به دلیل کمک دیگران، این کار ادامه خواهد داشت.

Right now, I am working very hard to prepare  for the next six months, so I would love to,  

در حال حاضر، من خیلی سخت کار می‌کنم تا برای شش ماه آینده آماده شوم، بنابراین خیلی دوست دارم،   در حال

I'm filming a lot of YouTube videos, like four  months worth of YouTube videos. I have a lot  

فیلم‌برداری از ویدیوهای YouTube زیادی هستم، مانند ویدیوهای چهار ماهه YouTube. من

of things prepared in advance, and a lot of the  people who are working for the business are also  

چیزهای زیادی از قبل آماده کرده‌ام، و بسیاری از افرادی که برای کسب‌وکار کار می‌کنند نیز

preparing for kind of a maternity leave. I'm still going to be doing something,  

برای نوعی مرخصی زایمان آماده می‌شوند. من هنوز هم قرار است کاری انجام دهم،

but it's not going to be as busy, and  it's a good thing when you get pregnant,  

اما آنقدر شلوغ نخواهد بود، و وقتی باردار می‌شوید، چیز خوبی است،

you have nine months to prepare. So I'm using  this time to kind of prepare for the business,  

نه ماه فرصت دارید تا آماده شوید. بنابراین، از این زمان برای آماده شدن برای کسب و کار استفاده می‌کنم،

and I'm sure at some point Matilda will be taking  less naps, she'll be sleeping less, and I'll need  

و مطمئن هستم که در برخی مواقع ماتیلدا کمتر چرت می‌زند، کمتر می‌خوابد، و من نیاز دارم که

to have someone come a couple mornings a week to  watch her so that I can do my business, which is  

یک نفر چند روز صبح بیاید. یک هفته برای تماشای او تا بتوانم کسب و کارم را انجام دهم، کاری که

what we do now. But I think at the beginning  we'll just take it slow, see how it goes.

اکنون انجام می دهیم. اما من فکر می‌کنم در ابتدا ما فقط آهسته پیش می‌رویم، ببینیم چطور پیش می‌رود.

Dan: Yeah. We'll  

دن: آره ما

have some time, especially early  on, to just be with our family,  

مدتی زمان خواهیم داشت، مخصوصاً در اوایل، که فقط با خانواده خود باشیم،

build a new relationship with this child, and  then after that we'll have help via babysitters.

رابطه جدیدی با این کودک ایجاد کنیم، و بعد از آن از طریق پرستار بچه کمک خواهیم داشت.

Vanessa: Yeah. One of the  

ونسا: آره. یکی از

parts of this, it said, "Professional duties,  three beautiful children and housekeeping."

بخش‌های آن، «وظایف حرفه‌ای، سه فرزند زیبا و خانه‌داری» بود.

Dan: Oh.

دن: اوه

Vanessa: Yeah. That's why we have Dan.

ونسا: آره. به همین دلیل است که ما دن را داریم.

Dan: Who does that?  

دن: کی اینکارو میکنه؟

Yeah. Right now I'm the housekeeper.

آره در حال حاضر من خانه دار هستم.

Vanessa: Yeah. So at the moment,  

ونسا: آره. بنابراین در حال حاضر،

Dan does everything for the house, and that's  kind of a halfway through pregnancy into the  

دن همه کارها را برای خانه انجام می‌دهد، و این نیمی از بارداری به

future. Who knows? Maybe Dan will always  do all the household chores. Probably not,  

آینده است. چه کسی می داند؟ شاید دن همیشه همه کارهای خانه را انجام دهد. احتمالاً نه،

but I think it's really useful to try to help  each other out when you can. Especially when  

اما فکر می‌کنم این واقعاً مفید است که در صورت امکان به یکدیگر کمک کنید. مخصوصاً وقتی که

having a third child, having a business. Both of  us are working, part-time, but also full-time,  

فرزند سوم داشته باشید، کسب و کار داشته باشید. هر دوی ما کار می کنیم، پاره وقت، اما تمام وقت،

and there's a lot going on in our lives. You  just need to be there for each other really.

و چیزهای زیادی در زندگی ما در جریان است. شما فقط باید واقعاً در کنار یکدیگر باشید.

Dan: At least we have the robot.

دان: حداقل ما ربات را داریم.

Vanessa: Oh yeah. And we have about 10 robots-

ونسا: اوه بله. و ما حدود 10 ربات داریم - منظورم

Dan: The robo vac, I mean.

Vanessa: ... Who also live in our  

Dan: the robo vac است.

ونسا: ... که در خانه ما زندگی می کنند

house and do everything. Just kidding. Talking  about us though, we have one bonus question,  

و همه کارها را انجام می دهند. شوخی کردم اگر درباره ما صحبت کنیم، یک سوال جایزه داریم،

but before we get to the bonus question,  Edita has a question about us. She said,  

اما قبل از اینکه به سؤال جایزه برسیم، ادیتا یک سؤال درباره ما دارد. او گفت:

"How can you keep up your relationship with  each other when you have three children?"

«وقتی سه فرزند دارید، چگونه می‌توانید رابطه خود را با یکدیگر حفظ کنید؟»

Dan: We don't know yet.

دن: ما هنوز نمی دانیم.

Vanessa: 

ونسا:

How do you do it when you have  one child or two children?

وقتی یک فرزند یا دو فرزند دارید چگونه این کار را انجام می دهید ؟

Dan: Well, anytime you  

have a toddler in the house, it gets  pretty difficult, let's put it that way.

دن: خوب، هر زمان که

یک کودک نوپا در خانه دارید، خیلی سخت می‌شود، بگذارید اینطور بگوییم.

Vanessa: Yeah. I feel like-

ونسا: آره. من احساس می‌کنم-

Dan: Because by the end  

of the day, you're like, I'm done.

دن: چون تا پایان

روز، تو تمام می‌شوی، من تمام شده‌ام.

Vanessa: I'm so tired.

Dan: We don't  

ونسا: من خیلی خسته ام.

دن: ما

have time to work out our problems.  It's like, can I just pass out now?

وقت نداریم مشکلاتمان را حل کنیم. مثل این است که آیا می توانم همین الان از حال بروم؟

Vanessa: Yeah. I think  

ونسا: آره. فکر می‌کنم

anyone who has kids period realizes that  there's a big extra effort that you have  

هرکسی که پریود بچه‌دار است، متوجه می‌شود که تلاش بیشتری برای

to put into your relationship to just find the  energy for each other, and I think we try to do  

رابطه‌تان باید انجام دهید تا فقط انرژی یکدیگر را پیدا کنید، و فکر می‌کنم ما سعی می‌کنیم

that. We don't always succeed, but trying  to find some time for each other is good.

این کار را انجام دهیم. ما همیشه موفق نمی شویم، اما تلاش برای یافتن زمانی برای یکدیگر خوب است.

Dan: A big thing for  

دن: یک چیز مهم برای

us is that we have a couple's therapist that  we see every week or every other week or so,  

ما این است که ما یک زوج درمانگر داریم که هر هفته یا هر هفته در میان می‌بینیم،

and so that really helps us check in  with each other. Having a middleman  

و واقعاً به ما کمک می‌کند با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم. داشتن یک دلال

there really helps being like, "Hey,  how do I really feel right now?"

در آنجا واقعاً به این کمک می‌کند که بگوییم: "هی، الان واقعاً چه احساسی دارم؟"

Vanessa: Yeah. Highly  

ونسا: آره. به شدت

recommend talking with a couple's  therapist for anyone who is in a  

توصیه می‌کنیم با یک زوج درمانی برای هرکسی که در

relationship. You don't have to be on the  brink of divorce to go see a therapist.

رابطه است صحبت کنید. برای مراجعه به یک درمانگر لازم نیست در آستانه طلاق باشید.

Dan: You don't have to wait till then.

دن: لازم نیست تا اون موقع صبر کنی.

Vanessa: No, do not wait till then.  

ونسا: نه، تا آن زمان صبر نکن.

I know when we started meeting with him, we were  like, yeah, our relationship has normal problems,  

می دانم وقتی شروع به ملاقات با او کردیم، مثل این بودیم، بله، رابطه ما مشکلات عادی دارد،

but it's not disastrous, and it's been  so helpful for us. You don't have to be-

اما این فاجعه آمیز نیست، و برای ما بسیار مفید بوده است. لازم نیست باشی-

Dan: It's very eyeopening.

دن: خیلی چشم باز است.

Vanessa: ... At the very end of  

ونسا: ... در پایان

your relationship to do that. So I think that's  been, it's helped us to understand each other  

رابطه خود این کار را انجام دهید. بنابراین فکر می‌کنم این اتفاق افتاده است، به ما کمک کرد همدیگر را

better. And also all of these big life changes.  It's like a teacher, you have a teacher kind of  

بهتر درک کنیم. و همچنین تمام این تغییرات بزرگ زندگی. مثل یک معلم است، شما معلمی دارید که به نوعی

guiding you through that, because, I don't know,  we don't really live in a culture where you have  

شما را راهنمایی می‌کند، زیرا، نمی‌دانم، ما واقعاً در فرهنگی زندگی نمی‌کنیم که در آن شما

great-grandparents and grandparents and parents  all living together helping with your life a lot  

پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و والدین همه با هم زندگی می‌کنند و به زندگی شما کمک می‌کنند. چیزهای زیادی

and teaching you about how to do different  things. So having a professional give you  

و به شما یاد می دهد که چگونه کارهای مختلف را انجام دهید . بنابراین داشتن یک حرفه ای به شما

some insight and ask the hard questions.  Yeah, that's been really helpful for us.

اطلاعاتی می دهد و سوالات سخت را بپرسید. بله، این واقعا برای ما مفید بوده است.

Dan: Yeah.

Vanessa: So yeah, highly recommend.

دن: آره

ونسا: پس بله، به شدت توصیه می شود.

Dan: We also occasionally go on a date.

دن: ما هم گهگاه قرار ملاقات می گذاریم.

Vanessa: I think whenever we get a chance to go out to  

ونسا: فکر می‌کنم هر وقت فرصتی پیدا می‌کنیم برای ناهار بیرون برویم

lunch or drop the children off at Dan's parents'  house for a couple days. We're going to do that  

یا بچه‌ها را برای چند روز در خانه والدین دن رها کنیم. هفته آینده این کار را انجام خواهیم داد

next week. And it feels so refreshing. And I think  just try to take those chances when you can. Don't  

. و احساس طراوت می کند. و من فکر می کنم فقط سعی کنید تا زمانی که می توانید از این فرصت ها استفاده کنید.

feel guilty about enjoying spending time away  from your children. First of all, your children  

به خاطر لذت بردن از گذراندن وقت دور از فرزندانتان احساس گناه نکنید. اول از همه، فرزندان شما

need other people in their lives, not just you.  They need grandparents. They need babysitters.  

در زندگی خود به افراد دیگری نیاز دارند، نه فقط شما. آنها به پدربزرگ و مادربزرگ نیاز دارند. آنها به پرستار بچه نیاز دارند.

They need a community, not just their parents.  So it's good for us, but it's also good for them,  

آنها به یک جامعه نیاز دارند، نه فقط والدینشان. بنابراین برای ما خوب است، اما برای آنها نیز خوب است،

I think, too. All right, we have one final  question. It is a bonus question. Are you ready?

من فکر می‌کنم. بسیار خوب، ما یک سوال آخر داریم . این یک سوال پاداش است. اماده ای؟

Dan: Bonus.

Vanessa: Yes. All right. Well,  

دن: پاداش.

ونسا: بله. خیلی خوب. خب،

we've talked a lot about our experiences and our  lives, but Ava has a great question. Ava says,  

ما درباره تجربیات و زندگی‌مان زیاد صحبت کرده‌ایم ، اما آوا یک سؤال عالی دارد. آوا می‌گوید:

"Do you have any recommendations for someone  who's pregnant for the first time?" Well,  

«آیا توصیه‌ای برای کسی که برای اولین بار باردار شده است دارید؟» خوب،

we're not the world's foremost  experts, but we've gone through  

ما پیشروترین  متخصصان جهان نیستیم ، اما

this a couple times. What would you say?

چند بار این مورد را پشت سر گذاشته‌ایم. تو چی میگفتی؟

Dan: I think you're an expert. At this point.

دان: من فکر می کنم شما یک متخصص هستید. در این مرحله.

Vanessa: I think if you've gone through pregnancy one time,  

ونسا: فکر می‌کنم اگر یک بار بارداری را پشت سر گذاشته‌اید،

all of a sudden you have so much more experience  and then two times and then three times.

ناگهان تجربه‌ی بسیار بیشتری دارید و سپس دو بار و سپس سه بار.

Dan: Well,  

دن: خوب،

does she mean actually the pregnancy part or?

آیا منظور او در واقع قسمت بارداری است یا؟

Vanessa: Yeah, I would say-

ونسا: آره، من می گویم -

Dan: Because a better person to answer that part.

دن: چون فرد بهتری برای پاسخ دادن به آن قسمت است.

Vanessa: ... Pregnancy, the mindset,  

ونسا: ... بارداری، طرز فکر،

your relationship, all of that stuff. I think  we could take this question in many directions.

رابطه شما، همه این چیزها. من فکر می‌کنم می‌توانیم این سؤال را در جهات مختلف بررسی کنیم.

Dan: Yeah. Well, I hope that you have time to spend  

دن: آره خوب، امیدوارم که

with your partner for one. I hope the partner's  there. That's pretty key. Having somebody who's  

برای یکی از آنها وقت داشته باشید   با شریک زندگی خود بگذرانید. امیدوارم شریک آنجا باشد. این خیلی کلیدی است. داشتن کسی که

really your support person is extremely important.  So even if the partner's not in the picture,  

واقعاً پشتیبان شما باشد بسیار مهم است. بنابراین حتی اگر شریک زندگی در تصویر نباشد،   به

then you're going to need somebody who's super  committed to being with you during that time.

کسی نیاز خواهید داشت که متعهد باشد که در این مدت با شما باشد.

Vanessa: I think that's a good  

ونسا: من فکر می‌کنم این

starting place, is having... Well, if you're  already pregnant, it's too late, but choosing-

نقطه شروع خوبی است، داشتن... خب، اگر قبلاً باردار هستید، خیلی دیر است، اما انتخاب کنید-

Dan: Let's turn  

the chapter back a little bit. Find  the right person to get pregnant with.

دن: بیایید

فصل را کمی به عقب برگردانیم. فرد مناسب برای باردار شدن را پیدا کنید.

Vanessa: Choosing someone who you like and having  

ونسا: فردی را که دوست دارید انتخاب کنید و

kids with them. I know when one of my friends  was thinking about having a baby, she's like,  

با او بچه‌هایی داشته باشید. می‌دانم وقتی یکی از دوستانم به بچه‌دار شدن فکر می‌کرد، می‌گوید:

"I just don't know when the right time is."  And I was like, yeah, maybe there's some times  

«فقط نمی‌دانم زمان مناسب چه زمانی است.» و من فکر می‌کردم، بله، شاید بعضی اوقات

that are better than other times. But the  biggest question is, is he the right person? 

بهتر از زمان‌های دیگر باشد. اما بزرگترین سوال این است که آیا او فرد مناسبی است؟

Because it's never going to be a perfect time  to get pregnant, but if you're with the person  

زیرا هرگز زمان مناسبی برای باردار شدن نخواهد بود، اما اگر با فردی

that you want to be with, in the end it will work  out. Yes, sometimes will be harder than others,  

که می‌خواهید با او باشید، در نهایت درست می‌شود . بله، گاهی اوقات سخت تر از دیگران خواهد بود،

but I think the first question is who? And I  would say the second thing is a lot of people,  

اما فکر می کنم اولین سوال این است که چه کسی؟ و می‌توانم بگویم دومین مورد این است که بسیاری از مردم،

a lot of women who are pregnant for the first  time, it's very normal, I was like this too,  

بسیاری از زنانی که برای اولین بار باردار می‌شوند، بسیار طبیعی است، من هم همینطور بودم،

do a lot of research and feel a lot  more anxious about their first child,  

تحقیقات زیادی انجام دادم و نسبت به فرزند اول خود خیلی بیشتر احساس اضطراب می‌کردند. ،

especially for us compared to number two and  number three. It's not that they're neglected,  

مخصوصاً برای ما در مقایسه با شماره دو و شماره سه. این به این معنی نیست که آنها نادیده گرفته شده‌اند،

it's you're more realistic about what your  life is going to be like. So I would say talk  

بلکه شما در مورد اینکه زندگی‌تان چگونه خواهد بود، واقع‌بین‌تر هستید. بنابراین می‌گویم وقتی اولین فرزندتان را باردار می‌شوید،

to other people who have two or three children  or more when you're pregnant with your first  

با افرادی که دو یا سه فرزند یا بیشتر دارند صحبت کنید

child. Because I think it helps to give some  perspective when you're worried about, well,  

. چون فکر می‌کنم وقتی نگران هستید، به شما کمک می‌کند، خوب، آیا

is this type of washing detergent? I know new  mothers sometimes think I need to wash my baby's  

این نوع مواد شوینده است؟ می‌دانم که تازه مادران گاهی فکر می‌کنند باید

clothes in this specific type of soap, or those  little things that can really stress you out. 

لباس‌های کودکم را با این نوع صابون خاص بشویم، یا آن چیزهای کوچکی که واقعاً می‌توانند شما را تحت فشار قرار دهند.

Talking to someone who's had more children, just  chit-chatting with them. Or even if you, I know  

صحبت کردن با کسی که بچه های بیشتری دارد، فقط با او گپ زدن. یا حتی اگر شما، می‌دانم

there's some great YouTube channels of parents  who have 11 children. Don't look at the crazy  

چند کانال YouTube عالی از والدینی وجود دارد که ۱۱ فرزند دارند. به دیوانه ها نگاه نکنید

ones. Look at people who seem pretty normal still,  and it can be really grounding to see their kind  

. به افرادی نگاه کنید که هنوز کاملاً عادی به نظر می‌رسند، و دیدن توصیه‌های آن‌ها در جایی که به آن فکر می‌کنیم می‌تواند واقعاً منطقی باشد،

of advice where we are thinking about, oh, okay,  we have two boys and then a baby girl. Are they  

اوه، باشه، ما دو پسر داریم و سپس یک دختر. آیا

all going to sleep in the same room? What are they  going to do? We have three kids, so we have kind  

همه آنها قرار است در یک اتاق بخوابند؟ آنها می خواهند چه کار کنند؟ ما سه فرزند داریم، بنابراین

of a lot of experience, but when you hear about  someone who has six or seven children and you see  

تجربه‌های زیادی داریم، اما وقتی درباره کسی می‌شنوید که شش یا هفت فرزند دارد و

their life, living situations, it kind of helps  give you more perspective. So you feel not anxious  

زندگی، موقعیت‌های زندگی او را می‌بینید، به نوعی کمک می‌کند که دیدگاه بیشتری به شما بدهید. بنابراین

about everything. There's some things that are  worth spending a lot of time on, but in general,  

در مورد همه چیز احساس اضطراب نمی کنید. مواردی وجود دارد که ارزش صرف زمان زیادی را دارند، اما به طور کلی،

I think that can help give you good perspective.  A little tip that I am just learning now is-

فکر می‌کنم که می‌تواند به شما کمک کند دیدگاه خوبی داشته باشید. یک نکته کوچک که الان دارم یاد می‌گیرم:

Dan: A little late.

دن: کمی دیر.

Vanessa: A little late, but is  

ونسا: کمی دیر، اما

not too late yet. There's a very interesting book  called The Fourth Trimester. A lot of talk when  

هنوز خیلی دیر نشده است. یک کتاب بسیار جالب به نام سه ماهه چهارم وجود دارد. وقتی بچه دار می‌شوید صحبت‌های زیادی درباره

you have a baby is how to take care of the baby,  what do you do with the baby? But a lot of the  

نحوه مراقبت از نوزاد است، با نوزاد چه می‌کنید؟ اما

focus goes off of you when you're pregnant. It's  like, "Oh, your belly, oh, the mom, mom, mom." 

وقتی باردار هستید، تمرکز زیادی از شما خارج می‌شود. مثل این است ، "اوه، شکم تو، آه، مادر، مامان، مامان."

But then when you have the baby, a lot of the  focus is on the baby. So this book focuses on  

اما وقتی بچه دار می‌شوید، تمرکز زیادی روی بچه است. بنابراین، این کتاب بر روی

how to take care of yourself, and I guess  the spoiler is that you don't take care  

نحوه مراقبت از خود تمرکز می‌کند، و من حدس می‌زنم مهم این است که شما مراقب

of yourself. You have other people helping to  take care of you, and you kind of set up your-

خودتان نیستید. شما افراد دیگری دارید که در مراقبت از شما کمک می‌کنند، و به نوعی خود را راه‌اندازی می‌کنید -

Dan: You need your pamper people.

دان: شما به افراد دلسوز خود نیاز دارید.

Vanessa: Yes. You set  

ونسا: بله. شما

up your life so that the first couple months  after birth, you are taken care of because it  

زندگی‌تان را طوری تنظیم می‌کنید که چند ماه اول بعد از تولد، از شما مراقبت شود، زیرا

can be a really big shock. It is going to be a  big shock starting your life as a mother. And  

می‌تواند واقعاً شوک بزرگی باشد. شروع زندگی شما به عنوان یک مادر شوک بزرگی خواهد بود. و

so I think this book would be extremely helpful  to a third time mother or a first time mother to  

بنابراین فکر می‌کنم این کتاب برای مادری که بار سوم یا مادر بار اولی است بسیار مفید خواهد بود تا به

help you be able to be your best self so that  you can come out of the first three months  

شما کمک کند بتوانید بهترین خودتان باشید تا بتوانید از سه ماه اول

of having a baby and you feel stronger,  you feel more capable, and you feel ready  

بچه‌دار شدن بیرون بیایید و احساس قوی‌تری کنید، شما احساس توانایی بیشتری می کنید، و

for starting that new part of your life. I feel like that book would've been very  

برای شروع آن بخش جدید زندگی خود آماده هستید. احساس می‌کنم آن کتاب

helpful to me. Maybe you live in a culture that  really takes care of new mothers. We don't. So  

برای من بسیار مفید بود. شاید شما در فرهنگی زندگی می‌کنید که واقعاً از تازه مادران مراقبت می‌کند. ما نمی کنیم. بنابراین

I think the ideas in this book were really  helpful to me. So anyway, that's my advice.

فکر می‌کنم ایده‌های این کتاب واقعاً برای من مفید بودند. بنابراین به هر حال، این توصیه من است.

Dan: I think I have another tip.

دن: فکر می کنم نکته دیگری هم داشته باشم.

Vanessa: Oh, okay.

ونسا: اوه، باشه.

Dan: First time mother?

دن: اولین بار مادر؟

Vanessa: Yeah.

Dan: You should go to a birth class.

ونسا: آره.

دن: باید بری کلاس زایمان.

Vanessa: Definitely.

ونسا: قطعا.

Dan: Yeah.  

دن: آره

Because we went to a class together that kind of-

چون ما با هم به کلاس رفتیم،

Vanessa: Go together. Yes.

ونسا: با هم برو. آره.

Dan: Yes. Make sure  

you bring your partner, your support person.

دن: بله. مطمئن شوید

شریکتان، پشتیبانتان را بیاورید.

Vanessa: Yes.

ونسا: بله.

Dan: And yeah,  

دن: و بله،

they just went over all the different things  you can do to not basically freak out and help  

آنها همه چیزهای مختلفی را که می‌توانید انجام دهید بررسی کردند تا اساساً عصبانی نشوید و به فرد کمک نکنید،

the person through it, what all the different  signs are during the labor so you're not totally  

همه علائم مختلف در طول زایمان چه هستند، بنابراین شما کاملاً

surprised. And I probably need a refresher Last  time with Freddy, our second child, I just read  

شگفت‌زده نمی‌شوید. و من احتمالاً به یک تجدید نظر نیاز دارم آخرین بار با فردی، فرزند دوممان، فقط

the paper over and I was like, oh yeah, those are  the good tips. And so I was more prepared. With-

مقاله را خواندم و فکر کردم، اوه بله، اینها نکات خوبی هستند. و بنابراین من آمادگی بیشتری داشتم. با-

Vanessa: And he just came  

ونسا: و او

so fast that there's no time to think.

آنقدر سریع آمد که فرصتی برای فکر کردن وجود ندارد.

Dan: But with your first,  

دن: اما با اولین مورد،

it will probably take a lot longer  so it's good to be very prepared,  

احتمالاً خیلی بیشتر طول می‌کشد بنابراین خوب است که خیلی آماده باشید،

especially the husbands out there or  partners of various shapes and sizes  

مخصوصاً شوهران بیرون یا شرکای با اشکال و اندازه‌ها

and forms. Take a birth class with your wife  or partner. Yeah, you need to be prepared too.

و فرم‌های مختلف. با همسر یا همسرتان در کلاس زایمان شرکت کنید . بله، شما هم باید آماده باشید.

Vanessa: Yeah. I think  

ونسا: آره. فکر می‌کنم

that sets you up for the birth, but it sets  you up for being parents together. A lot of  

این شما را برای تولد آماده می‌کند، اما شما را آماده می‌کند که با هم والدین شوید. بسیاری از

moms will have a pregnancy app on their  phone. I remember the first day of that  

مادران یک برنامه بارداری در تلفن خود خواهند داشت . یادم می آید اولین روز آن

pregnancy or the birth class, the teacher asked  us, "So who has a pregnancy app on your phone?" 

بارداری یا کلاس زایمان، معلم از ما پرسید، "پس چه کسی یک برنامه بارداری در تلفن شما دارد؟"

All of the women raise their hands. And they said,  "Okay guys, which one of you have a pregnancy app  

همه زنها دستشان را بالا می برند. و آنها گفتند: "خوب بچه ها، کدام یک از شما برنامه بارداری

on your phone?" And none of the men raised their  hands. So if you're the one who's not pregnant,  

روی تلفن خود دارید؟" و هیچ یک از مردان دست خود را بلند نکردند . بنابراین، اگر شما باردار نیستید،

doing a birth class together, or just even having  a day where you go over some birth articles or  

با هم کلاس زایمان می‌گذرانید، یا حتی یک روز را سپری می‌کنید که در آن مقالات مربوط به زایمان را مرور می‌کنید یا

watch a couple birth videos together, those  types of things, it sets you up to be partners  

ویدیوهای مربوط به زایمان را با هم تماشا می‌کنید، از این نوع چیزها، شما را شریک زندگی می‌کند.

with your baby. It's not just the mom's duty.  There's a lot that is on the mom that the mom  

با کودک شما این فقط وظیفه مامان نیست. خیلی چیزها روی مادر است که مادر

has to do and the other person can't do. But  in general, that mindset that you're in this  

باید انجام دهد و طرف مقابل نمی تواند انجام دهد. اما به طور کلی، این طرز فکر که شما در

together is really important. So yeah, that was a good tip. 

کنار هم هستید واقعا مهم است. پس بله، این نکته خوبی بود.

Well, thank you so much for joining me on that  pregnancy conversation journey. Now we're going  

خوب، از اینکه در آن سفر مکالمه بارداری به من پیوستید، بسیار سپاسگزارم . اکنون می‌خواهیم   به سمت

to step into parenting. After having that child,  we are now deep into the three child parenting  

والدین قدم بگذاریم. پس از به دنیا آمدن آن فرزند، ما اکنون عمیقاً وارد زندگی سه فرزندی هستیم

life. So let's go on to that conversation  where you'll see some of your questions  

. بنابراین بیایید به آن مکالمه برویم جایی که برخی از سؤالات

that we answered about parenting. Let's go. Are you ready to start with the first question?

که درباره فرزندپروری به آنها پاسخ دادیم را می‌بینید. بیا بریم. آیا برای شروع با اولین سوال آماده اید؟

Dan: I'm ready.

دن: من آماده ام.

Vanessa: All right. Here goes.

ونسا: خیلی خب. اینجا می رود.

Dan: What could it be?

دن: چی میتونه باشه؟

Vanessa: The questions are from Alex,  

ونسا: سوالات از الکس،

from Brazil, Claudio, also from Brazil, and  Vera from Taiwan. They all asked questions  

از برزیل، کلودیو، همچنین از برزیل، و ورا از تایوان است. همه آنها سؤالاتی

about parenting. The first one is, "What  has it been like having three kids so far?"  

درباره فرزندپروری پرسیدند. اولین مورد این است: " تاکنون داشتن سه فرزند چگونه بوده است؟"

Maybe we should give a little background  of our children's ages and all of that.

شاید بهتر باشد کمی پیش‌زمینه از سن و سال‌های فرزندانمان و همه آن‌ها ارائه کنیم.

Dan: How many children  

do we have? We do have three. Indeed.

دن: چند تا بچه

داریم؟ ما سه تا داریم در واقع.

Vanessa: Yes. So we have Theo,  

ونسا: بله. بنابراین ما تئو را داریم

who is six now. We have Freddy, who is three,  and we have a new baby, Matilda, who is two  

که اکنون شش سال دارد. ما فردی داریم که سه سال دارد، و یک بچه جدید داریم، ماتیلدا، که

months old when you're watching this. Yeah.  What's it been like having three kids so far?

وقتی شما این را تماشا می‌کنید، دو ماهه است. آره داشتن سه تا بچه تا الان چطور بوده؟

Dan: I feel  

دن: من احساس می‌کنم

like what we've experienced so far is not  probably representative of what will happen.

آنچه تاکنون تجربه کرده‌ایم احتمالاً نمایانگر آن چیزی نیست که اتفاق خواهد افتاد.

Vanessa: Oh yeah?

ونسا: اوه آره؟

Dan: Yes. Because Matilda,  

دن: بله. زیرا ماتیلدا،

she is just a little baby and she is  actually a very, very, very good sleeper.

او یک بچه کوچک است و در واقع خواب بسیار بسیار بسیار خوبی است.

Vanessa: Oh, so easy.

ونسا: اوه، خیلی راحت.

Dan: That's really  

دن: این واقعاً

made it very helpful for us. She takes her nap  and then she wakes up and she's not that upset,  

برای ما بسیار مفید بود. او چرت می‌زند و بعد از خواب بیدار می‌شود و آنقدر ناراحت نیست،

and then she takes another nap  and then she sleeps all night.

و بعد دوباره چرت می‌زند و سپس تمام شب را می‌خوابد.

Vanessa: That's unbelievable.

ونسا: این غیر قابل باور است.

Dan: Possibly  

دن: احتمالاً

unheard of for a baby. So, so far it's been  pretty easy with Matilda, but the other two,  

برای یک نوزاد ناشناخته است. بنابراین، تا اینجای کار با ماتیلدا بسیار آسان بوده است، اما دو تای دیگر،

as they get older, I think they kind of  in their own way get a little harder.

با بزرگتر شدن، فکر می‌کنم به نوعی به روش خودشان کمی سخت‌تر می‌شوند.

Vanessa: Yeah,  

ونسا: بله،

they say bigger kids, bigger  problems, generally is how it goes. 

آنها می‌گویند بچه‌های بزرگ‌تر، مشکلات بزرگ‌تر، معمولاً اینطور است.

And I'm sure it will all change as they get older  and all go through different stages. But really,  

و من مطمئن هستم که با بزرگتر شدن آنها همه چیز تغییر خواهد کرد و همه مراحل مختلفی را طی می کنند. اما واقعاً،

I think the most difficult, oftentimes parents  ask, what's the most difficult stage? I think  

فکر می‌کنم سخت‌ترین مرحله، اغلب والدین می‌پرسند، سخت‌ترین مرحله چیست؟ من فکر می‌کنم

the most difficult was going from zero kids to  one kid because it's such a huge life change. We  

سخت‌ترین کار این بود که از یک بچه به یک بچه تبدیل شویم، زیرا این یک تغییر بزرگ در زندگی است. شب دیروقت

were going to the brewery and trivia night  late at night and going with our friends.

به آبجوسازی و چیزهای بی اهمیت می رفتیم و با دوستانمان می رفتیم.

Dan: We had a nightlife.

دن: ما زندگی شبانه داشتیم.

Vanessa: 

ونسا:

Going on long hikes and  doing things spontaneously.

پیاده روی طولانی مدت و انجام کارها به صورت خودجوش.

Dan: We were camping.

دن: ما کمپینگ بودیم.

Vanessa: Going camping and-

ونسا: رفتن به کمپینگ و

Dan: Backpacking in fact.

دن: در واقع کوله‌پشتی.

Vanessa: And then when  

ونسا: و بعد از اینکه

you have a baby, all of a sudden  your life changes dramatically.

بچه دار شدی، ناگهان زندگیت به طرز چشمگیری تغییر می کند.

Dan: Now  

دن: حالا

backpacking is carrying the baby down the stairs.

کوله‌پشتی، بچه را از پله‌ها پایین می‌برد.

Vanessa: You're always  

ونسا: شما همیشه در حال

backpacking. So I feel like that was the biggest  change and probably the most difficult change. I  

کوله‌پشتی هستید. بنابراین احساس می‌کنم این بزرگترین تغییر و احتمالاً سخت‌ترین تغییر بود. من   می‌دانم که

know a lot of people say going from one kid to  two kids is the most difficult because all of  

بسیاری از مردم می‌گویند رفتن از یک بچه به دو بچه سخت‌ترین کار است، زیرا

a sudden you're juggling two different  humans. But for us, at least for me,  

ناگهان شما با دو انسان مختلف شعبده بازی می‌کنید . اما برای ما، حداقل برای من،

I would say going from zero to one was the  most difficult one to two. It was trickier.

می‌توانم بگویم رفتن از صفر به یک سخت‌ترین یک به دو بود. سخت تر بود

Dan: I think it  

gets progressively harder,  but I'm not a woman, so.

دن: فکر می‌کنم به

تدریج سخت‌تر می‌شود، اما من یک زن نیستم، بنابراین.

Vanessa: Well, everyone's got  

ونسا: خب، هرکس

their own opinion about this. I think going from  two to three so far hasn't been a huge change.

نظر خودش را در این مورد دارد. من فکر می‌کنم تا کنون رفتن از دو به سه تغییر بزرگی نداشته است.

Dan: Not too bad.

دن: خیلی بد نیست.

Vanessa: Maybe it's  

just because she's pretty chill and I think  that this summer has been really special  

ونسا: شاید

فقط به این دلیل است که او خیلی سرد است و من فکر می‌کنم که این تابستان واقعاً خاص بوده است

because you've been home. I've had another  parent at home at all times to help with all  

چون شما در خانه بوده‌اید. من همیشه یکی دیگر از والدین را در خانه داشته ام که به همه

the children. So instead of being parenting  alone, being a parent alone with three kids,  

کودکان کمک کند. بنابراین، به‌جای اینکه تنها والدین باشیم، والدینی که با سه فرزند تنها هستند،

right now, we've got two parents at home at  all times. But when you're watching this,  

در حال حاضر، همیشه دو والدین در خانه داریم . اما وقتی این را تماشا می‌کنید،

that is changing because school is starting  back. Dan's going back to work at the school  

این در حال تغییر است زیرا مدرسه دوباره شروع می‌شود. دن به مدرسه‌ای

where he works. Theo will also be going to  school. Freddy will be going to preschool,  

که در آن کار می‌کند، برمی‌گردد. تئو همچنین به مدرسه خواهد رفت . فردی به پیش دبستانی خواهد رفت،

so it'll be a little bit trickier. So maybe  we'll keep you updated. That's the final answer.

بنابراین کمی دشوارتر خواهد بود. بنابراین شاید شما را در جریان قرار دهیم. این پاسخ نهایی است.

Dan: Yeah.  

دن: آره

I think it's a lot trickier for moms,  especially when they're at home. Now  

فکر می‌کنم برای مادران بسیار پیچیده‌تر است، مخصوصاً وقتی در خانه هستند. اکنون

that I've been home for the summer,  it's actually been harder for me,  

که تابستان را در خانه بودم، در واقع برای من سخت‌تر شده است،

I think overall because you're always  holding or caring for somebody all the time.

فکر می‌کنم در کل چون شما همیشه کسی را در آغوش می‌گیری یا همیشه از او مراقبت می‌کنی.

Vanessa: There's no break.

Dan: And that's especially true with the  

ونسا: هیچ استراحتی وجود ندارد.

دن: و این به خصوص در مورد

baby. So it's just cycling through the kids. Who am I tending to now? Y.

کودک صادق است. بنابراین فقط دوچرخه سواری در میان بچه ها است. من الان به چه کسی توجه دارم؟ ی.

Vanessa: Yeah. Sometimes we say,  

ونسا: آره. گاهی اوقات می گوییم،

"If it's not one, it's the other." Somebody is  always having a problem at all times. Hopefully  

"اگر یکی نیست، دیگری است." کسی همیشه همیشه مشکل دارد. امیدوارم

it's not all three at the same time. I  think that only happened one time so far.

هر سه به طور همزمان نباشند. من فکر می‌کنم که تا کنون فقط یک بار این اتفاق افتاده است.

Dan: Wait, what?

Vanessa: When everyone was crying?

دن: صبر کن چی؟

ونسا: وقتی همه گریه می کردند؟

Dan: Oh yeah.

دن: اوه آره.

Vanessa: And we  

were almost there. We were almost crying too.

ونسا: و ما

تقریباً آنجا بودیم. ما هم تقریبا گریه می کردیم.

Dan: I don't know. At that point,  

دن: نمی دونم. در آن لحظه،

you just kind of look at each other and  you kind of laugh because you're like,  

شما فقط به همدیگر نگاه می کنید و یک جورهایی می خندید زیرا می گویید،

what am I going to do now? I  don't know. You're all crying.

حالا من چه کار کنم؟ من نمی دانم. همش داری گریه میکنی

Vanessa: Well, here we go.

ونسا: خب، بریم.

Dan: Let's let them cry.

دن: اجازه بدیم گریه کنند.

Vanessa: I know. I saw a  

ونسا: میدونم. من

picture once. There's a Facebook page, it's also  an Instagram page called Humans of New York. Maybe  

یک بار یک عکس دیدم. یک صفحه فیس بوک، همچنین یک صفحه اینستاگرام به نام Humans of New York وجود دارد. شاید

you've seen it before. If not, I highly recommend  it because it's a great way to get little snippets  

قبلاً آن را دیده باشید. اگر نه، آن را شدیداً توصیه می‌کنم زیرا راهی عالی برای دریافت تکه‌هایی

of language and culture. Anyway, there's a guy who  goes around New York taking pictures of strangers  

از زبان و فرهنگ است. به هر حال، مردی هست که به اطراف نیویورک می‌رود و از غریبه‌ها عکس می‌گیرد

and he asks them a bit about their lives and  they usually share something pretty interesting,  

و از آن‌ها کمی درباره زندگی‌شان می‌پرسد و به نظرم، آنها معمولاً چیز بسیار جالبی را به اشتراک می‌گذارند

I think. But there was one couple he took  a picture of and they had a young child  

. اما یک زوج بودند که او از آنها عکس گرفت و آنها یک فرزند خردسال

with them and he said something like, or they  said something about the process of deciding  

با آنها داشتند و او چیزی شبیه به این گفت، یا آنها درباره روند تصمیم گیری درباره

whether or not they should have children. And they're like, "I don't know. We like  

اینکه آیا باید بچه دار شوند یا نه، چیزی گفتند. و آنها می گویند، "نمی دانم. ما

our lives now. Should we have kids?" And I think  the husband, he said, "Well, having kids is the  

اکنون زندگی خود را دوست داریم. آیا باید بچه داشته باشیم؟" و من فکر می‌کنم شوهر، او گفت: "خب، بچه‌دار شدن

full human experience. Humans have been having  children and being around children for eternity."

تجربه‌ی کامل انسانی است. انسان‌ها برای همیشه بچه‌دار شده‌اند و در کنار بچه‌ها بوده‌اند."

Dan: That's right.

دن: درسته.

Vanessa: She said that when their  

ونسا: او گفت که وقتی

child is screaming in the bath or having a crazy  time, they just look at each other and say, "Full  

فرزندشان در حمام جیغ می‌زند یا اوقات دیوانه‌واری می‌گذراند، فقط به یکدیگر نگاه می‌کنند و می‌گویند: «

human experience." And really, that's kind of all  you can do. Yeah. I get frustrated sometimes. I  

تجربه کامل انسانی». و واقعاً، این تنها کاری است که می توانید انجام دهید. آره من گاهی ناامید می شوم. من

get angry sometimes, but in the end, you kind of  just got to take a step back and go, all right.

گاهی عصبانی می شوم، اما در نهایت، شما باید یک قدم به عقب بردارید و بروید، خیلی خب.

Dan: You just keep  

دن: تو فقط به

telling yourself, I hope  it'll be worth it someday.

خودت بگو، امیدوارم روزی ارزشش را داشته باشد.

Vanessa: We are experiencing the full human experience.

ونسا: ما تجربه کامل انسانی را تجربه می کنیم.

Dan: It's not really that bad though.

دن: با این حال، واقعاً بد نیست.

Vanessa: No.

ونسا: نه.

Dan: In general,  

دن: به طور کلی،

it's been very nice and very  rewarding. That's the word.

خیلی خوب و بسیار پر ارزش بود. این کلمه است.

Vanessa: Yeah. I think  

ونسا: آره. من فکر می‌کنم

that's the thing about parenting is that  on paper there's a lot of negatives. You  

نکته‌ای که در مورد فرزندپروری وجود دارد این است که روی کاغذ نکات منفی زیادی وجود دارد. شما

got to change your life. It's  expensive, it's a lot of work-

باید زندگی خود را تغییر دهید. گران است، کار زیاد است-

Dan: You got to change diapers.

دن: باید پوشک عوض کنی.

Vanessa: You got to change diapers.  

ونسا: باید پوشک عوض کنی.

There's a lot of negatives on paper involved,  but I think anyone who has been a parent,  

روی کاغذ نکات منفی زیادی وجود دارد، اما من فکر می‌کنم هرکسی که پدر یا مادر بوده،

or if you've been an aunt and you've helped to  take care of your sister's child or a grandmother  

یا اگر خاله بوده‌اید و در مراقبت از فرزند یا مادربزرگ خواهرتان کمک کرده‌اید

and taking care of other children, it's intangible  the reward, which, that's a great vocabulary word. 

و از بچه‌های دیگر مراقبت کرده‌اید، ناملموس پاداش، که یک کلمه واژگان عالی است.

Just as a little reminder, we will be talking  about some key vocabulary from this conversation  

فقط به عنوان یک یادآوری کوچک،

in a couple of weeks on my YouTube channel, so  don't miss that video. Make sure you subscribe  

چند هفته دیگر در کانال YouTube من درباره برخی از واژگان کلیدی این مکالمه صحبت خواهیم کرد، بنابراین آن ویدیو را از دست ندهید. حتماً مشترک  کانال

to the Speak English with Vanessa YouTube  channel so that you can get the vocabulary  

YouTube Speak English with Vanessa  شوید تا بتوانید

lesson coming in a few weeks about this lesson. All right, let's go to our next question. Our  

در چند هفته آینده درس واژگان مربوط به این درس را دریافت کنید. خیلی خب، بریم سراغ سوال بعدی.

next question also has to do with parenting and  it's talking about competition. How do you handle  

سؤال بعدی ما نیز مربوط به فرزندپروری است و درباره رقابت صحبت می‌کند. چگونه

competition between siblings? First of all, let's  talk about what is competition between siblings.

رقابت بین خواهر و برادر را مدیریت می کنید؟ اول از همه، اجازه دهید درباره چیستی رقابت بین خواهر و برادر صحبت کنیم.

Dan: And these are big  

questions. I don't know if  I'm ready for the surprise.

دن: و اینها سؤالات بزرگی هستند

. نمی دانم برای سورپرایز آماده هستم یا نه.

Vanessa: Alex, Vera and Claudio were not holding  

ونسا: الکس، ورا و کلودیو در پاسخ

back with their questions. Yeah, let's talk about  what is competition first? What competition means.

به سؤالات خود کوتاهی نکردند. بله، بیایید ابتدا در مورد اینکه رقابت چیست صحبت کنیم؟ رقابت یعنی چی

Dan: Competition  

دن: رقابت

is where two people can't  win. Only one person can win.

جایی است که دو نفر نمی توانند برنده شوند. فقط یک نفر می تواند برنده شود.

Vanessa: Fighting, arguing.

Dan: You're competing for the one prize, basically.

ونسا: دعوا، مشاجره.

دن: شما در حال رقابت برای یک جایزه، اساسا.

Vanessa: Which usually,  

ونسا: که معمولاً،

I think that prize in a family  is your parents' attention. 

فکر می‌کنم جایزه در خانواده توجه والدین شماست.

So there's only two of us, and sometimes  there's only one of us at home. So that  

بنابراین فقط دو نفر هستیم و گاهی فقط یکی از ما در خانه هستیم. به طوری که

competition is often, they're not thinking, I  want to be the one to get mom's attention the  

اغلب رقابت است، آنها فکر نمی‌کنند، من می‌خواهم بیشتر از همه توجه مادر را به خود جلب کنم

most. They're not really consciously thinking  that, but that's just by nature how it is,  

. آنها واقعاً آگاهانه به این فکر نمی کنند ، اما طبیعتاً این طور است،

that the limited resource is our attention. So siblings, that's brothers and sisters.  

که توجه ما به منابع محدود است. پس خواهر و برادر، این برادران و خواهران هستند.

Competition between siblings,  do we do anything about that?

رقابت بین خواهر و برادر، آیا ما کاری برای آن انجام می دهیم؟

Dan: Yes,  

دن: بله،

especially in the sense of our attention. I think  we try to give each kid attention, especially  

مخصوصاً از نظر توجه ما. من فکر می‌کنم سعی می‌کنیم به هر بچه‌ای توجه کنیم، به‌ویژه

one-on-one attention. Although I've noticed that  with Freddy, our second one, he definitely cries  

توجه تک به تک. اگرچه متوجه شده ام که با فردی، نفر دوم ما، او قطعاً

out for attention a lot more. He does more  things to make you say, "What are you doing?"

خیلی بیشتر برای جلب توجه گریه می کند. او کارهای بیشتری انجام می‌دهد تا شما را وادار کند بگویید، "چیکار می‌کنی؟"

Vanessa: Little naughty things sometimes.

ونسا: گاهی اوقات چیزهای کوچک شیطنت آمیزی.

Dan: A lot more  

naughty things and a lot more like, "Hey, look  at me, look at me, Daddy." Stuff like that. So  

دن: خیلی

چیزهای شیطنت آمیز دیگر و خیلی چیزهای دیگر مانند "هی، به من نگاه کن، به من نگاه کن، بابا." مسائل مثل این. بنابراین،

he is a lot more direct about it, I think. And  it's probably because he's the second child.

من فکر می‌کنم که او در این مورد بسیار مستقیم‌تر است. و احتمالاً به این دلیل است که او فرزند دوم است.

Vanessa: Yeah. Yeah. I mean,  

ونسا: آره. آره منظورم این است،

you're the second child. You're the  middle child. You're like Freddy.

تو فرزند دومی. شما فرزند وسطی هستید. تو مثل فردی هستی

Dan: Apparently, I was the quiet one though.

دن: ظاهراً من آدم ساکتی بودم.

Vanessa: Yeah?

ونسا: آره؟

Dan: Yeah. Easygoing. I was sneaky though.

دن: آره اسان گیر. هر چند من یواشکی بودم.

Vanessa: I think that's  

ونسا: فکر می‌کنم این

a cry for attention too. It's like doing  little things to try to get away with it,  

هم فریاد جلب توجه است. مثل انجام کارهای کوچک برای فرار از آن است،

and just, I don't know. Did you ever feel  like you lacked attention from your parents?

و فقط، نمی‌دانم. آیا تا به حال احساس کردید که از نظر والدینتان کم توجه هستید؟

Dan: Is this about my childhood now?

دن: این مربوط به دوران کودکی من است؟

Vanessa: Yes. We're turning it on you.

ونسا: بله. ما آن را به شما تبدیل می کنیم.

Dan: Yeah,  

دن: آره،

maybe a little bit. Because it was the, I was the  easy child, and my brother was a little bit more  

شاید کمی. از آنجایی که من کودک آسانی بودم، و برادرم کمی بیشتر

of the squeaky wheel is the expression we use. The  squeaky wheel gets the oil. Is that the saying?

از چرخ جیرجیر عبارتی است که ما استفاده می کنیم. چرخ جیرجیر روغن را می گیرد. آیا این گفته است؟

Vanessa: Yep.

Dan: So yeah,  

ونسا: بله.

دن: پس بله،

he was a little more of a  challenging kid than I was.

او کمی بیشتر از من بچه چالش برانگیزی بود.

Vanessa: So your parents' attention was on him?

ونسا: پس توجه پدر و مادرت به او بود؟

Dan: At least from my parents' perspective. Yeah.

دن: حداقل از دیدگاه والدینم. آره

Vanessa: Yeah. I mean that's  

ونسا: آره. منظورم این است که این چیزی است که

what I've heard, that they just put a lot  of attention on him because he was either  

من شنیده‌ام، اینکه آنها فقط به او توجه زیادی کردند زیرا او یا

more difficult or they perceived him as more  difficult. And so it's not that you got ignored,  

سخت‌تر بود یا او را سخت‌تر می‌دانستند. و بنابراین اینطور نیست که شما نادیده گرفته شده اید،

it's just that maybe they felt like  you didn't need that type of attention.

بلکه شاید آنها احساس می کردند که شما به این نوع توجه نیاز ندارید.

Dan: Well, they just thought that I was like,  

دن: خوب، آنها فقط فکر می کردند که من می گویم،

he's good. Look at him, he's happy  he's doing his thing. Yeah. And inside,  

او خوب است. به او نگاه کنید، او خوشحال است که کارش را انجام می دهد. آره و در داخل،

well, yeah, I maybe had some problems  down the road because, maybe.

خب، آره، شاید در طول جاده مشکلاتی داشتم، زیرا، شاید.

Vanessa: I think everyone  

ونسا: من فکر می‌کنم همه

wants as much of their parents' attention  as possible, and I'm sure you did too.

تا آنجا که ممکن است توجه والدین خود را می‌خواهند ، و مطمئنم که شما هم همینطور.

Dan: Yeah.  

I think Freddy is much more  direct than I was. He's pretty-

دن: آره

فکر می‌کنم فردی بسیار مستقیم‌تر از من است. او زیباست -

Vanessa: But I think  

that's good. I want to know what he's thinking.

ونسا: اما من فکر می‌کنم

این خوب است. من می خواهم بدانم او به چه فکر می کند.

Dan: He's very headstrong.  

دن: او خیلی سرسخت است.

He's more your sister than me. Her  sister is the second child too.

او بیشتر از من خواهر توست. خواهر او نیز فرزند دوم است.

Vanessa: Yeah. One that will tell you,  

ونسا: آره. یکی که به شما خواهد گفت:

"I want this and I want it now, and I'm not going  to stop until I get it." That kind of attitude.

«من این را می‌خواهم و اکنون آن را می‌خواهم، و تا زمانی که آن را به دست نیاورم، متوقف نمی‌شوم». این نوع نگرش

Dan: That's exactly what I want.

دن: این دقیقاً همان چیزی است که من می خواهم.

Vanessa: Yes. But I think  

ونسا: بله. اما فکر می‌کنم

that was one of my thoughts when we were deciding  whether or not we wanted to have a third kid was,  

وقتی تصمیم می‌گرفتیم می‌خواهیم فرزند سومی داشته باشیم یا نه، این یکی از افکار من بود،

will I be able to give enough attention to  Freddy? Because it's kind of a stereotype  

آیا می‌توانم به فردی توجه کافی داشته باشم ؟ چون این یک نوع کلیشه است

that the middle child gets glossed over or  forgotten, and I love Freddy. I don't want  

که بچه وسطی نادیده گرفته می‌شود یا فراموش می‌شود، و من فردی را دوست دارم. من نمی‌خواهم

him to be glossed over, but kind of by  default, we spent years with only Theo-

او را نادیده بگیرند، اما به‌طور پیش‌فرض، ما سال‌ها را تنها با تئودان گذراندیم

Dan: He won't let you not get attention.

: او اجازه نمی‌دهد توجهی به تو جلب نشود.

Vanessa: ... And then I have a baby,  

ونسا: ... و بعد من بچه دارم،

so I have to spend time with her. And so  what happens to the middle child? By default,  

بنابراین باید با او وقت بگذرانم. و بنابراین، چه اتفاقی برای فرزند وسط می‌افتد؟ به‌طور پیش‌فرض،   در

they get a little bit less attention their  whole lives. So I wanted to make sure that  

تمام طول عمرشان کمی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. بنابراین می‌خواستم مطمئن شوم که

that was something that I could handle. Because  yeah. I love Freddy. I don't want him to get  

این چیزی است که می‌توانم از عهده آن بر بیایم. چون آره من فردی را دوست دارم. من نمی‌خواهم که او

less attention, but I think he's ready to stand  up for himself. He's got a strong personality.

کمتر مورد توجه قرار گیرد، اما فکر می‌کنم او آماده است تا از خودش دفاع کند. او شخصیت قوی دارد.

Dan: Yeah, he does. What  

دن: بله، او این کار را می کند.

about competition with each other? Because  that's how I would've initially taken the-

رقابت با یکدیگر چطور؟ چون در ابتدا اینطوری می‌گرفتم -

Vanessa: Like fighting with each other maybe?

ونسا: دوست دارید با هم دعوا کنید؟

Dan: Yeah. Or I mean,  

دن: آره یا منظورم این است که،

I have noticed that Freddy will say, "I can  do this the best." And Theo will be like,  

متوجه شده ام که فردی خواهد گفت: "من می توانم این کار را به بهترین شکل انجام دهم." و تئو چنین خواهد گفت:

"No, I can do it better." So they  kind of have these little arguments.

«نه، من می‌توانم این کار را بهتر انجام دهم». بنابراین آنها به نوعی این استدلال های کوچک را دارند.

Vanessa: I think we try not to compare  

ونسا: فکر می‌کنم ما سعی می‌کنیم

them with each other in front of them. Sometimes  when we're talking with just each other, when the  

آن‌ها را در مقابل آنها با یکدیگر مقایسه نکنیم. گاهی اوقات وقتی فقط با هم صحبت می‌کنیم، وقتی

kids are asleep, we might say, "Is this okay?  Theo didn't do this and Freddy's doing this?" 

بچه‌ها می‌خوابند، ممکن است بگوییم، "اشکالی ندارد؟" تئو این کار را نکرد و فردی دارد این کار را می‌کند؟

We might talk amongst ourselves about that,  but I think it's really important to not say,  

ما ممکن است بین خودمان در مورد آن صحبت کنیم، اما فکر می‌کنم واقعاً مهم است که نگوییم:

"Theo does this. Freddy, you should do it too."  Or, "Freddy, Theo doesn't do that. Look at him."  

«تئو این کار را می‌کند. فردی، تو هم باید این کار را انجام دهی». یا، "فردی، تئو این کار را نمی کند. به او نگاه کن."

That kind of comparison. It's better to keep  it, I think more general, like, "Don't hit." 

این نوع مقایسه بهتر است آن را حفظ کنید ، فکر می‌کنم کلی‌تر است، مانند «نزن».

Instead of saying, "Theo doesn't hit, you  shouldn't hit too." Just don't hit. Keeping  

به جای اینکه بگویید «تئو نمی‌زند، تو هم نباید بزنی». فقط نزن حفظ

it as a rule versus a comparison. Also, I  would highly recommend if you have multiple  

آن به عنوان یک قاعده در مقابل مقایسه. همچنین، اگر چند

children or if you are a grandparent that has  multiple grandkids, there's a book called-

فرزند دارید یا پدربزرگ یا پدربزرگی هستید که دارای چندین نوه است، به شدت توصیه می‌کنم، کتابی به نام

Dan: Siblings.

Dan: خواهر و برادر وجود دارد.

Vanessa: Yes.

ونسا: بله.

Dan: Rivalry?

دن: رقابت؟

Vanessa: There's a  

book. Siblings Without Rivalry is the older-

ونسا: یک

کتاب هست. خواهران و برادران بدون رقابت بزرگتر هستند -

Dan: That's a different one.

Vanessa: ... Older version.  

دن: این متفاوت است.

ونسا: ... نسخه قدیمی تر.

It's Peaceful Parent, Happy Siblings. It took  me a moment to think of that. Peaceful parent,  

این پدر و مادر آرام است، خواهر و برادر خوشحال. لحظه ای طول کشید تا به آن فکر کنم. پدر و مادر آرام،

Happy Siblings. I'll put a picture of it right  here, on Dan's face. This book gives amazing tips  

خواهر و برادر مبارک. من عکسی از آن را همین جا، روی صورت دن خواهم گذاشت. این کتاب نکات شگفت‌انگیزی

about how to help there be less competition  between siblings and just have your kids get  

درباره نحوه کمک به کاهش رقابت بین خواهر و برادر ارائه می‌دهد و فقط فرزندانتان را با

along. I think when I see you with your siblings,  as adults, you guys get along really well. It's  

هم همراه کنید. فکر می‌کنم وقتی شما را با خواهر و برادرتان، در بزرگسالی، می‌بینم، خیلی خوب با هم کنار می‌آیید.

so nice that at Christmas when everyone  gets together. Some people dread going to-

خیلی خوب است که در کریسمس وقتی همه دور هم جمع می‌شوند. برخی از مردم از رفتن به آن وحشت دارند -

Dan: Well, that's true.

Vanessa: ... Family gatherings  

دن: خوب، این درست است.

ونسا: ... گردهمایی های خانوادگی

because they just fight with their siblings  or they just have a terrible relationship  

زیرا آنها فقط با خواهر و برادرهایشان دعوا می کنند یا فقط رابطه وحشتناکی دارند

and I feel like you guys get along,  you play games, you enjoy chatting.

و من احساس می کنم شما بچه ها با هم کنار می آیید، بازی می کنید، از گپ زدن لذت می برید.

Dan: Me and my brother can be a bit.

دان: من و برادرم می توانیم کمی باشیم.

Vanessa: But-

Dan: That's sadly,  

ونسا: اما-

دن: متأسفانه،

I don't know. I think that's brother stuff.

نمی دانم. من فکر می کنم این چیزهای برادر است.

Vanessa: Yeah. I think compared to what it could be,  

ونسا: آره. من فکر می‌کنم در مقایسه با آنچه که می‌تواند باشد،

from my opinion as an outsider, I think that  you guys have what I would want my kids to have.

از نظر من به عنوان یک فرد خارجی، فکر می‌کنم شما بچه‌ها چیزی را دارید که من می‌خواهم فرزندانم داشته باشند.

Dan: We've mellowed out with  

دن: ما هم با    سن خوب شدیم

age too. There was definitely phases in me and my  brother's life where it was pretty contentious.

. قطعاً مراحلی در زندگی من و برادرم وجود داشت که بسیار بحث برانگیز بود.

Vanessa: Yeah. What'd you guys do?

ونسا: آره. بچه ها چه کار کردید؟

Dan: We fought a lot in high school.

دن: ما در دبیرستان خیلی دعوا کردیم.

Vanessa: Did you ever-

ونسا: آیا تا به حال-

Dan: Middle school, high school.

Vanessa: ... Physically hit each other?

دن: دبیرستان، دبیرستان.

ونسا: ... به هم ضربه بدنی زد؟

Dan: Yes.

دن: بله.

Vanessa: I think that's probably normal.

ونسا: فکر می‌کنم این احتمالاً طبیعی است.

Dan: Yeah. I mean,  

دن: آره منظورم این است،

Theo and Freddy do sometimes too, but not too  often. I think Theo is actually pretty good at  

تئو و فردی نیز گاهی اوقات این کار را می‌کنند، اما نه خیلی اغلب. من فکر می‌کنم تئو واقعاً در

recognizing that he's the older brother and not  always being so serious about the competition. 

تشخیص اینکه برادر بزرگ‌تر است و همیشه آنقدر در مورد رقابت جدی نیست، خوب است.

And then Freddy will even recognize,  "Well, someday when I'm bigger,  

و پس از آن فردی حتی متوجه می‌شود: «خب، یک روز که بزرگ‌تر شوم،

I'll get better at this." So they almost  both have a little bit of recognition.

در این کار بهتر خواهم شد.» بنابراین تقریباً هر دو کمی شناخت دارند.

Vanessa: But the other day when  

ونسا: اما روز دیگر وقتی

Theo wasn't at home, he was at a friend's house,  and we were talking to Freddy and we're like,  

تئو در خانه نبود، او در خانه یکی از دوستانش بود، و ما با فردی صحبت می‌کردیم و می‌گفتیم: «

"Oh, what would it be like if you were the  oldest sibling, Freddy?" He got this look on  

اوه، اگر شما بزرگ‌ترین خواهر یا برادر بودید، فردی چه می‌شد؟ " او چنین حالتی در

his face like, I would be bigger than everyone. I  would get to do everything better than everyone.

چهره اش داشت که من از همه بزرگتر می شدم. من می‌توانم همه چیز را بهتر از همه انجام دهم.

Dan: He loves this idea.

دن: او این ایده را دوست دارد.

Vanessa: Yeah. I think that it's just,  

ونسا: آره. من فکر می‌کنم که

like I said, by default, the second kid and third  are going to have kind of a complex almost that  

همانطور که گفتم، به‌طور پیش‌فرض، بچه دوم و سومی قرار است نوعی عقده داشته باشند که تقریباً

they're not the biggest, but that's normal.  Humans have been dealing with this forever,  

بزرگ‌ترین نیستند، اما این طبیعی است. انسان‌ها برای همیشه با این موضوع سر و کار داشته‌اند،

so it's not dooming them. But it's just  going to be part of their personality.

بنابراین آنها را محکوم نمی‌کند. اما این فقط بخشی از شخصیت آنها خواهد بود.

Dan: I think a big picture with our kids,  

دن: فکر می‌کنم یک تصویر بزرگ با بچه‌هایمان،   به

it seems like maybe we're a little bit fortunate  that they're not gung-ho, crazy, competitive-

نظر می‌رسد که شاید ما کمی خوش شانس هستیم که آنها گونگ هو، دیوانه، رقابتی نیستند-

Dan: ... gung-ho, crazy competitive.  

دن: ... گونگ هو، دیوانه رقابتی

I think some kids can be a lot  more, and they're not, especially.

من فکر می‌کنم برخی از بچه‌ها می‌توانند خیلی بیشتر باشند، و مخصوصاً اینطور نیستند.

Vanessa: At least at this point.

ونسا: حداقل در این مرحله.

Dan: Yes.

Vanessa: I wonder if  

دن: بله.

ونسا: نمی‌دانم آیا

there's a developmental stage that, well,  there's lots of stages we haven't gotten  

مرحله‌ای از رشد وجود دارد که، خب، مراحل زیادی وجود دارد که

to yet. Our oldest is only six, that  maybe they'll become more competitive.

هنوز به آن‌ها نرسیده‌ایم. مسن‌ترین ما تنها شش سال دارد، شاید آنها رقابتی‌تر شوند.

Dan: Yeah.  

Or they're just not touchy about it in the same  way. Freddy will say, "I'm the best digger in the  

دن: آره

یا آن‌ها به همان روش به آن حساس نیستند . فردی خواهد گفت: "من بهترین حفار در

world and I'm doing it the best, and I'm number  one." And Theo will be kind of like, "Okay."

جهان هستم و این کار را به بهترین شکل انجام می دهم و شماره یک هستم." و تئو به نوعی مانند "خوب" خواهد بود.

Vanessa: "Okay." He  

ونسا: "باشه." او

knows you're not really, you're just  saying that because you're three.

می‌داند که شما واقعاً نیستید، فقط این را می‌گویید چون سه ساله هستید.

Dan: See, I'll show you later.

دن: ببین بعدا نشونت میدم.

Vanessa: Yeah,  

ونسا: آره،

yeah. I think that's good. That's good. And having  a good foundation for their friendship. I mean,  

آره. من فکر می کنم که خوب است. خوبه. و داشتن یک پایه خوب برای دوستی آنها. منظورم این است،

that's the goal. We want our kids  to be friends when they get older,  

هدف همین است. ما می‌خواهیم بچه‌هایمان وقتی بزرگتر می‌شوند دوست شوند،

and now too. All right, let's go to  our next question. This one pivots a  

و همینطور. بسیار خب، بیایید به سؤال بعدی خود برویم. این یکی

little bit from just talking about multiple  children. This question is a little deeper.

کمی از صحبت کردن درباره چند فرزند دور می‌شود. این سوال کمی عمیق تر است.

Dan: Oh boy.

دن: اوه پسر.

Vanessa: The challenge  

ونسا: چالش

of raising or parenting children at  a time when technology ends up taking  

بزرگ کردن یا تربیت فرزندان در زمانی که فناوری

over a parent's role. Are tech devices dumbing  down our children and what do we currently do?

نقش والدین را بر عهده می‌گیرد. آیا دستگاه‌های فناوری کودکان ما را فریب می‌دهند و ما در حال حاضر چه می‌کنیم؟

Dan: Yes, yes, yes, yes, yes, and yes.

دن: بله، بله، بله، بله، بله، و بله.

Vanessa: What do we currently do  

ونسا: در حال حاضر چه کاری انجام می دهیم

and what do we plan to do as they get older?  So I think the essence of this question is-

و با بزرگتر شدن آنها چه برنامه ای داریم؟ بنابراین من فکر می کنم ماهیت این سوال این است -

Dan: Wow, that's a great question.

دن: وای، این یک سوال عالی است.

Vanessa: ... how are  

ونسا: ...

screens and tech, I think by tech they mean  screens, affecting children in general? And  

صفحه‌نمایش‌ها و فناوری، من فکر می‌کنم منظورشان از فناوری ، صفحه‌نمایش‌ها چگونه روی کودکان تأثیر می‌گذارند؟ و

then how are we approaching that in our  family? Which, that's a big question.

سپس چگونه در خانواده خود به آن نزدیک می شویم ؟ که، این یک سوال بزرگ است.

Dan: Yeah. I think that's like-

دن: آره من فکر می‌کنم این چیزی است که

Vanessa: That's something I feel very passionate  

ونسا: این چیزی است که من نسبت به آن بسیار علاقه دارم

about. So I think this was Alex's question.  Thank you, Alex, for this great question.

. بنابراین فکر می کنم این سوال الکس بود. متشکرم، الکس، برای این سوال عالی.

Dan: Yeah. I mean,  

دن: آره منظورم این است،

I think screens have the potential to  absolutely ruin people, families, children.

من فکر می‌کنم صفحه‌نمایش‌ها این پتانسیل را دارند که مردم، خانواده‌ها، کودکان را کاملاً خراب کنند.

Vanessa: Adults too.

ونسا: بزرگسالان نیز.

Dan: Adults.

Vanessa: Yeah.

دن: بزرگسالان.

ونسا: آره.

Dan: Yeah.

Vanessa: But children are just,  

دن: آره

ونسا: اما بچه‌ها ساده‌اند،

they don't know what they're getting into. So  adults at least have control over their lives.

نمی‌دانند وارد چه چیزی می‌شوند. بنابراین، بزرگسالان حداقل بر زندگی خود کنترل دارند.

Dan: Starting them young is not probably the best idea.

دن: شروع کردن آنها در جوانی احتمالا بهترین ایده نیست.

Vanessa: Yeah.

Dan: And I don't think  

ونسا: آره.

دن: و من فکر نمی‌کنم

people appreciate the addictive qualities of these  

مردم از ویژگی‌های اعتیادآور این

things. People design these to hook you  in so you'll use them for hours and hours.

چیزها قدردانی کنند. مردم این‌ها را طراحی می‌کنند تا شما را درگیر کنند تا ساعت‌ها و ساعت‌ها از آن‌ها استفاده کنید.

Vanessa: Yeah.

ونسا: آره.

Dan: Yeah,  

دن: بله،

for us, I mean, our kids, they do watch stuff  on TV, but it's just for a little bit of time.

برای ما، منظورم بچه‌های ماست، آنها چیزهایی را از تلویزیون تماشا می‌کنند، اما این فقط برای مدتی کوتاه است.

Vanessa: Yeah, it was-

ونسا: آره، اینطور بود-

Dan: And then they just have to go outside or play.

دن: و بعد فقط باید بروند بیرون یا بازی کنند.

Vanessa: Yeah, so usually-

Dan: And then they  

ونسا: بله، معمولاً-

دن: و سپس آنها

don't have iPods. No computers,  no phones, nothing like that.

آی پاد ندارند. بدون رایانه، بدون تلفن، هیچ چیز مشابهی.

Vanessa: iPods?

Dan: iPads, iPads.

ونسا: آی پاد؟

دان: آی پد، آی پد.

Vanessa: iPods back in the '2000s.

ونسا: آی‌پادها به دهه 2000 بازمی‌گردند.

Dan: This is the future.

Vanessa: Hey, we used to have iPods back in the day.

دن: این آینده است.

ونسا: هی، ما قبلاً آی پاد داشتیم.

Dan: I've got iPods.

Vanessa: Yeah, I think that two  

دن: من آی پاد دارم.

ونسا: بله، من فکر می‌کنم تا کنون دو

decisions that we decided to make as a family  about tech so far. So our kid, our oldest is-

تصمیم خانوادگی درباره فناوری گرفته‌ایم. پس بچه ما، بزرگ‌ترین ما است-

Dan: And they're young, so it's a little easier.

دن: و آنها جوان هستند، بنابراین کمی آسان‌تر است.

Vanessa: Yeah. Our oldest is  

ونسا: آره. مسن ترین ما

only six. I mean, some people would say it's  harder because it acts as a free babysitter.

فقط شش سال دارد. منظورم این است که برخی افراد می‌گویند سخت‌تر است زیرا به عنوان یک پرستار بچه رایگان عمل می‌کند.

Dan: They don't have  

دن: آنها

the friends yet being like, "Get this  thing. Come play this video game."

هنوز دوستانی ندارند که می‌گویند "این را بگیر . بیا این بازی ویدیویی را انجام بده."

Vanessa: Yeah, but what I mean  

ونسا: بله، اما منظورم این

is people will give their kid a tablet and  it makes the parent have an easier time.

است که مردم به فرزندشان تبلت می‌دهند و این باعث می‌شود که والدین راحت‌تر باشند.

Dan: Oh, well,  

دن: اوه، خب،

that's true. The TV is really nice whenever you  need a break, that is a very true statement.

این درست است. هر زمان که به استراحت نیاز داشته باشید، تلویزیون واقعاً خوب است، این یک جمله بسیار درست است.

Vanessa: So the two things  

ونسا: بنابراین دو کاری

that we decided to do as a family with  tech is one, we don't own any tablets,  

که به عنوان یک خانواده تصمیم گرفتیم با فناوری انجام دهیم یکی است، ما تبلت نداریم،

but to not give our children a phone or a  tablet, so something personal. And instead,  

اما اینکه به فرزندانمان تلفن یا تبلت ندهیم، بنابراین چیزی شخصی است. و در عوض،

when we watch something, we watch it on the TV. So  it's kind of a community experience. Even if I'm  

وقتی چیزی را تماشا می کنیم، آن را از تلویزیون تماشا می کنیم. بنابراین این یک نوع تجربه اجتماعی است. حتی اگر من

not watching it, if I'm making lunch and they're  watching it, it's not this type of thing. Instead,  

آن را تماشا نمی‌کنم، اگر ناهار درست می‌کنم و آنها آن را تماشا می‌کنند، این نوع چیزها نیست. در عوض،

they're watching together and it's a little  bit more of a public experience. And I'm sure  

آنها با هم تماشا می‌کنند و این کمی بیشتر یک تجربه عمومی است. و من مطمئن هستم

this will change over time as they get older. But that was kind of one of our goals because  

این موضوع در طول زمان با افزایش سن تغییر خواهد کرد. اما این به نوعی یکی از اهداف ما بود، زیرا

in our relationship, we lived for a long time  without a TV in our house. And when we moved  

در روابطمان، ما برای مدت طولانی بدون تلویزیون در خانه زندگی کردیم. و وقتی

to this house, we had to kind of decide how to  use it. And especially with children, that's  

به این خانه نقل مکان کردیم، باید تصمیم می گرفتیم که چگونه از آن استفاده کنیم. و به خصوص در مورد کودکان، این کار

tricky. So we decided no personal device, just  the TV. And the second one was have a set time,  

مشکل است. بنابراین تصمیم گرفتیم که دستگاه شخصی نداشته باشیم، فقط تلویزیون. و مورد دوم این بود که یک زمان مشخص،

and also time of day when they watch something. So  this has worked well for us. Our kids are small,  

و همچنین زمانی از روز برای تماشای چیزی داشته باشند. بنابراین این برای ما خوب کار کرده است. بچه‌های ما کوچک هستند،

I'm sure if you have a 12-year-old  you're saying, "Oh, you have it so easy."

مطمئنم اگر یک بچه ۱۲ ساله دارید، می‌گویید: «اوه، خیلی راحت می‌توانی».

Dan: Well, this  

دن: خوب،

works a lot better if you start them young.

اگر آن‌ها را جوان شروع کنید، خیلی بهتر کار می‌کند.

Vanessa: Yeah.

ونسا: آره.

Dan: It's much easier to say, "Hey, this is what  

دن: گفتن «هی، این کاری است که

we do," than, "Hey, you watched all this TV, let's  take it away." That's not going to work so well.

ما انجام می‌دهیم» بسیار آسان‌تر است تا «هی، تو تمام این تلویزیون را تماشا کردی، بیا آن را برداریم.» که قرار نیست به خوبی کار کند.

Vanessa: Yeah, it's harder to go back and change.

ونسا: آره، برگشتن و تغییر دادن سخت تره.

Dan: Or here's a tablet.  

دن: یا اینم یه تبلت.

Nevermind, you can't have a tablet.

مهم نیست، شما نمی توانید تبلت داشته باشید.

Vanessa: Yeah.

Dan: That's not going to  

work so well, or it's not  going to be fun for a while.

ونسا: آره.

دن: این

خیلی خوب جواب نمی دهد، یا برای مدتی سرگرم کننده نخواهد بود.

Vanessa: Yeah, so what we  

ونسا: بله، پس کاری که ما

have done for our kids is there's a specific time  of day, usually it's before lunch or after lunch,  

برای بچه‌هایمان انجام داده‌ایم این است که زمان خاصی از روز وجود دارد، معمولاً قبل از ناهار یا بعد از ناهار،

around this time. Before maybe a couple months  ago, Freddy started to care, but Freddy didn't  

در این زمان است. شاید قبل از چند ماه پیش، فردی شروع به مراقبت کرد، اما فردی

really care about watching something. He was  too young, two years old. He didn't really  

واقعاً به تماشای چیزی اهمیت نمی داد. او خیلی جوان بود، دو ساله. او واقعاً

care. But Theo would choose one program, and  this was something that we thought was okay.  

اهمیتی نمی‌داد. اما تئو یک برنامه را انتخاب می‌کرد، و این چیزی بود که ما فکر می‌کردیم اشکالی ندارد.

So I think the quality of what they're watching is  important. And obviously that's very subjective,  

بنابراین فکر می‌کنم کیفیت چیزی که تماشا می‌کنند مهم است. و بدیهی است که آن

what you consider quality. But we had a couple of  shows that we thought were okay, and Theo could  

چیزی که شما کیفیت را در نظر می گیرید، بسیار ذهنی است. اما ما چند نمایش داشتیم که فکر می‌کردیم اشکالی ندارد، و تئو می‌توانست

choose one show, like 30 minutes. He could choose  which one he wanted to watch. And when that show  

یک نمایش را انتخاب کند، مثلاً 30 دقیقه. او می‌توانست انتخاب کند کدام را می‌خواهد تماشا کند. و وقتی آن نمایش

is finished, it's done. That's it. So he watched  something for 30 minutes. And now that Freddy is  

تمام شد، تمام شد. خودشه. بنابراین او چیزی را برای 30 دقیقه تماشا کرد. و حالا که فردی

also a little bit older and he's wanting to  choose something himself, they each choose  

هم کمی بزرگتر شده است و می‌خواهد خودش چیزی را انتخاب کند، هر کدام یک

something. And so they watch for one hour most  days, I would say. In the summer, it's every day.

چیزی را انتخاب می‌کنند. و بنابراین، من می‌گویم، بیشتر روزها یک ساعت تماشا می‌کنند . در تابستان، هر روز است.

Dan: But not during the school year.

دن: اما نه در طول سال تحصیلی.

Vanessa: During the school year,  

ونسا: در طول سال تحصیلی،

they don't watch anything except on the weekends.  But I feel like this specific time of day and a  

آنها به جز آخر هفته‌ها چیزی تماشا نمی‌کنند. اما من احساس می‌کنم در این زمان خاص از روز و

specific length, it's not just five minute YouTube  videos and then it keeps going and keeps going,  

مدت زمان مشخصی، این فقط ویدیوهای پنج دقیقه‌ای YouTube نیست و سپس به کار خود ادامه می‌دهد و ادامه می‌دهد،

and then it's hard to stop that flow. I think as  adults it's hard to stop that when you're watching  

و سپس متوقف کردن این جریان دشوار است. من فکر می‌کنم به‌عنوان بزرگسال، وقتی در حال تماشای

something, especially something short. There's  no definitive end. But for our kids, that has  

چیزی، به‌ویژه چیز کوتاهی هستید، متوقف کردن آن سخت است. پایان قطعی وجود ندارد. اما برای بچه‌های ما، این

worked so well. There's times of course when we  turn it off and they're cranky or they're fussy,  

خیلی خوب کار کرده است. البته مواقعی هم وجود دارد که ما آن را خاموش می‌کنیم و آن‌ها بداخلاق می‌شوند یا بداخلاق می‌شوند،

but overall, this has worked so well. And the  truth is, it is harder as parents because we  

اما در کل، این خیلی خوب کار کرده است. و حقیقت این است که به عنوان والدین سخت‌تر است زیرا ما

don't use the TV as a babysitter for four hours  a day. They're not watching even two hours a day. 

به مدت چهار ساعت در روز از تلویزیون به عنوان پرستار کودک استفاده نمی‌کنیم . آنها حتی دو ساعت در روز هم تماشا نمی کنند.

I think at least the science as of now, 2023,  says that one hour of TV per day for children  

من فکر می‌کنم حداقل علم تا کنون، 2023، می‌گوید که یک ساعت تلویزیون در روز برای کودکان

over the age of two is fine. There's not negative  consequences. Obviously, if they're watching, I  

بالای دو سال خوب است. پیامدهای منفی وجود ندارد . بدیهی است که اگر آن‌ها دارند،

don't know, a horror movie, it's not a good idea,  but something appropriate for children, that's the  

نمی‌دانم، یک فیلم ترسناک تماشا می‌کنند، ایده خوبی نیست، اما چیزی مناسب برای کودکان است، این

guidelines. And for me, that kind of relieved me  of some guilt because I was like, "My kids aren't  

دستورالعمل‌ها است. و برای من، این نوع احساس گناه مرا از بین می‌برد، زیرا می‌گفتم: "بچه‌های من

going to watch TV, they're not going to watch  screens." Blah, blah, blah. And then I saw that,  

قرار نیست تلویزیون تماشا کنند، صفحه نمایش را تماشا نمی‌کنند." بلا، بلا، بلا. و سپس آن را دیدم،

and I feel like I can trust that one hour, limited  time over the age of two. So under the age of two,  

و احساس می‌کنم می‌توانم به آن یک ساعت، زمان محدود بالای دو سالگی اعتماد کنم. بنابراین در سن زیر دو سال،

no screens are good for kids. But this kind of  idea that this is okay can kind of relieve you  

هیچ صفحه نمایشی برای کودکان خوب نیست. اما این تصور که مشکلی ندارد می‌تواند شما را راحت کند،

if you're the kind of parent, I think especially  moms suffer from this, who would feel guilty about  

اگر شما از آن نوع پدر و مادر هستید، فکر می‌کنم به‌ویژه مادران از این مشکل رنج می‌برند، که از

making a decision about letting your kid watch  TV or whatever it might be, something that-

تصمیم گرفتن برای اجازه دادن به فرزندتان برای تماشای تلویزیون یا هر چیز دیگری احساس گناه می‌کنند. ، چیزی که-

Dan: I think most parents let their kids watch TV.

دن: من فکر می کنم بیشتر والدین به بچه هایشان اجازه می دهند تلویزیون تماشا کنند.

Vanessa: Yes, but I think a lot of people feel guilty  

ونسا: بله، اما من فکر می کنم بسیاری از مردم

about it. They probably do it, but they might  feel guilty. So I think this kind of relieved  

در مورد آن احساس گناه می کنند. آنها احتمالاً این کار را انجام می دهند، اما ممکن است احساس گناه کنند. بنابراین فکر می‌کنم این نوع احساس گناه مرا از بین برد

me of some guilt. Anyway, that's what we do.  What about the future? Because part of this is-

. به هر حال ما همین کار را می کنیم. در مورد آینده چطور؟ چون بخشی از این است-

Dan: Well, yeah, the elephant in the room is phones.

دن: خوب، آره، فیل در اتاق تلفن است.

Vanessa: What do we plan to  

ونسا: قصد داریم چه

do? Yeah. What do we plan to do as they get older?  And the plan might be different from the reality.

کار کنیم؟ آره با بزرگتر شدن آنها چه برنامه ای داریم؟ و این طرح ممکن است با واقعیت متفاوت باشد.

Dan: Well, yeah.

دن: خب، آره.

Vanessa: But do we have a plan?

ونسا: اما آیا ما برنامه ای داریم؟

Dan: I mean, we don't have a  

solid plan yet because we're not sure.

دن: منظورم این است که ما

هنوز برنامه محکمی نداریم زیرا مطمئن نیستیم.

Vanessa: Yeah.

Dan: I have seen these phones that are, they're  

ونسا: آره.

دن: من این تلفن‌ها را دیده‌ام که

kind of like safe phones for kids and they can  chat. But I guess even chatting can be dangerous.

مانند تلفن‌های ایمن برای بچه‌ها هستند و می‌توانند چت کنند. اما حدس می‌زنم حتی چت کردن هم می‌تواند خطرناک باشد.

Vanessa: Yeah. Like text their friends kind of thing?

ونسا: آره. دوست دارند به دوستانشان پیام بدهند؟

Dan: And it's  

دن: و

got a lot of parental controls on it. So  that would be one option. But I probably  

کنترل‌های والدین زیادی روی آن وجود دارد. بنابراین این یکی از گزینه‌ها خواهد بود. اما احتمالاً

wouldn't even give them any phone until  they're in their, I don't know, mid-

حتی تلفنی به آن‌ها نمی‌دهم تا زمانی که در میانسال‌هایشان، نمی‌دانم،

Vanessa: Thirties?

ونسا: سی سالگی؟

Dan: I was going to say mid-teens.

دن: قرار بود بگم اواسط نوجوانی.

Vanessa: Yeah.

ونسا: آره.

Dan: 

دن:

I don't know. I don't see any  reason why they would need one.

نمی دانم. من هیچ دلیلی نمی‌بینم که چرا آنها به یکی نیاز داشته باشند.

Vanessa: Yeah. I  

ونسا: آره. من

think the trickiness comes when their peers-

فکر می‌کنم حیله‌گری زمانی به وجود می‌آید که همتایان آن‌ها -

Dan: Their peers  

دن: همسالانشان

are going to be pressuring them for sure.

مطمئناً آنها را تحت فشار قرار خواهند داد.

Vanessa: ... have phones.  

ونسا: ... گوشی داشته باش.

And then yeah, they come home and say,  "Mom, you're the worst mom ever. I don't  

و بعد بله، آنها به خانه می آیند و می گویند: "مامان، تو بدترین مادری هستی. من

have a phone. I hate you." Blah, blah, blah.  And that continues forever. That's tricky.

تلفن ندارم. از تو متنفرم." بلا، بلا، بلا. و این برای همیشه ادامه دارد. این مشکل است.

Dan: I don't think they'll necessarily say that.

دن: فکر نمی کنم آنها لزوماً این را بگویند.

Vanessa: Mark my words, it will be hard.

ونسا: حرف های من را علامت بزنید، سخت خواهد بود.

Dan: I was homeschooled  

دن: من در خانه درس خوانده بودم

and I never said that to my parents.

و هرگز این را به والدینم نگفتم.

Vanessa: Well, did you have peers  

ونسا: خوب، آیا شما همسالانی داشتید

though? Were you at a school where you had lots of  peers? I think you were really removed from that.

؟ آیا در مدرسه ای بودید که در آن همسالان زیادی داشتید ؟ من فکر می کنم شما واقعا از آن حذف شده اید.

Dan: Oh, well, later on, yeah.

دن: اوه، خب، بعداً، آره.

Vanessa: And we were growing  

ونسا: و ما

up in the '90s. That's very different.  My family didn't have a phone until-

در دهه 90 بزرگ می شدیم. این خیلی متفاوت است. خانواده من تا قبل از اینکه تلفن نداشتند-

Dan: I got pretty angsty about video games.

دن: من از بازی های ویدیویی خیلی عصبانی بودم.

Vanessa: There's always something to get angsty about.

ونسا: همیشه چیزی برای عصبانی شدن وجود دارد.

Dan: It's like, "Why can't you buy  

دن: مثل این است، "مامان، چرا نمی‌توانی

me a Nintendo 64, mom?"

برای من نینتندو 64 بخری؟"

Vanessa: Yeah. I  

ونسا: آره. من

think teenagers are going to be tricky no  matter what. That's just the way it goes.  

فکر می‌کنم که نوجوانان مهم نیست که چه اتفاقی بیفتد، حیله‌گر خواهند بود. این فقط راه است.

I say this as someone who has no teens at the  moment, but I feel like as parents, we have a  

من این را به عنوان کسی می گویم که در حال حاضر نوجوانی ندارد، اما احساس می کنم به عنوان والدین،

responsibility to deliver our children safely  into adulthood. That's the goal of parenting.

مسئولیت داریم که فرزندانمان را ایمن به بزرگسالی برسانیم. این هدف والدین است.

Dan: Safely and not being a drain on society.

دان: ایمن و بی خطر برای جامعه.

Vanessa: I think that's part of that.

ونسا: فکر می کنم این بخشی از آن است.

Dan: Being a productive member.

دان: عضوی سازنده بودن.

Vanessa: Yeah. So part of technology is not just,  

ونسا: آره. بنابراین بخشی از فناوری فقط این نیست،

oh, I don't want you looking at a screen,  but there are things about being addicted to  

اوه، نمی‌خواهم شما به صفحه‌نمایش نگاه کنید، بلکه مواردی در مورد اعتیاد به

technology or chatting with a stranger online that  are extremely dangerous. And yes, there will be,  

فناوری یا گپ زدن آنلاین با یک غریبه وجود دارد که بسیار خطرناک است. و بله،

I'm sure, a lot of tension about why can't I use  these apps? Why can't I use this social media?

مطمئنم، تنش زیادی در مورد اینکه چرا نمی‌توانم از این برنامه‌ها استفاده کنم وجود خواهد داشت؟ چرا نمی توانم از این شبکه اجتماعی استفاده کنم؟

Dan: Video games.

Vanessa: Why can't I play  

دن: بازی های ویدیویی

ونسا: چرا نمی‌توانم

video games all day? My friends do this. I'm  sure there will be a lot of tension with our  

تمام روز بازی‌های ویدیویی انجام دهم؟ دوستان من این کار را می کنند. من مطمئن هستم که تنش زیادی با

kids about that. That's inevitable. But I do  think that it's a tricky decision to figure  

فرزندانمان در مورد آن وجود خواهد داشت. این اجتناب ناپذیر است. اما من فکر می‌کنم که این تصمیم دشواری است که

out what's the line. But my goal is to make sure  that our kids are safe, not just physically safe,  

بفهمیم خط چیست. اما هدف من این است که مطمئن شوم که بچه‌های ما نه فقط از نظر جسمی،

but mentally and emotionally safe. And there  is more and more evidence showing that the  

بلکه از نظر روحی و روانی ایمن هستند. و شواهد بیشتری وجود دارد که نشان می‌دهد هرچه

more screen time you have, the more apps you  use that let you chat with strangers. This  

زمان بیشتری از صفحه نمایش داشته باشید، از برنامه‌های بیشتری استفاده می‌کنید که به شما امکان می‌دهد با غریبه‌ها گپ بزنید. این

is so dangerous and it's everywhere. So I really  want to be aware constantly of what our kids are  

بسیار خطرناک است و همه جا هست. بنابراین من واقعاً می‌خواهم دائماً از آنچه بچه‌های ما

exposed to and kind of train them to realize that  yes, it's hard. Yes, you're not going to like me  

در معرض آن‌ها قرار دارند آگاه باشم و به نوعی آنها را آموزش دهم که بفهمند بله، سخت است. بله، در این مورد من را دوست نخواهید داشت

about this. Yes, you're going to be different  probably from your peers due to not always-

. بله، احتمالاً با همسالان خود متفاوت خواهید بود زیرا همیشه نیستید-

Dan: To some degree.

دن: تا حدی.

Vanessa: ... looking at a phone  

ونسا: ... نگاه کردن به تلفن

and playing video games all day, but that's still  for the best. So it's going to be hard, I'm sure.

و بازی های ویدیویی در تمام طول روز، اما این هنوز برای بهترین است. پس مطمئنم سخت خواهد بود.

Dan: I've found  

دن: من

so far too, having some parents and  kids with like minds really helps.

هم تا به حال دریافته‌ام، داشتن والدین و بچه‌هایی با افکار مشابه واقعا کمک می‌کند.

Vanessa: Like-minded parents. Yeah.

ونسا: والدین همفکر. آره

Dan: Yeah, like-minded  

دن: بله،

parents and kids. Because I don't know if it's  going to continue and I think it gets harder,  

والدین و فرزندان همفکر. چون نمی‌دانم قرار است ادامه پیدا کند یا نه و فکر می‌کنم سخت‌تر می‌شود،

but as of now, a lot of parents of younger kids  are like, "We don't want them to use this stuff  

اما در حال حاضر، بسیاری از والدین بچه‌های کوچک‌تر می‌گویند: "ما نمی‌خواهیم آنها همیشه از این چیزها استفاده کنند

all the time. We've seen what it's done to  me or my family, or my brother still plays  

. ما" دیده‌ام که با من یا خانواده‌ام چه کرده است، یا برادرم هنوز

Pokemon until the wee hours of the morning.  That's kind of weird." So stuff like that.

تا ساعات اولیه صبح پوکمون بازی می‌کند. این یک جور عجیب است." بنابراین چیزهایی مانند آن.

Vanessa: 

ونسا:

If your kids have friends that are  doing the same things it's easier.

اگر بچه‌های شما دوستانی داشته باشند که همین کارها را انجام می‌دهند، راحت‌تر است.

Dan: The hope is that  

دن: امید این است که

they have friends who are  kind of doing similar things-

آنها دوستانی داشته باشند که کارهای مشابهی انجام می دهند -

Vanessa: Hopefully.

Dan: ... and then they won't feel so left out.

ونسا: امیدوارم.

دن: ... و آن وقت آنها احساس نمی کنند که اینقدر کنار گذاشته شده اند.

Vanessa: Yeah.

Dan: Hopefully  

ونسا: آره.

دن: امیدوارم که

other parents have enough  fortitude to say, you know-

والدین دیگر آنقدر شجاعت داشته باشند که بگویند، می‌دانی -

Vanessa: Yeah, and personally I don't-

ونسا: بله، و شخصاً من این کار را نمی‌کنم -

Dan: They're going to put some boundaries on it.

دن: آنها می‌خواهند حد و مرزهایی را روی آن بگذارند.

Vanessa: Yeah.

ونسا: آره.

Dan: Although I think there is some gray area,  

دن: اگرچه فکر می‌کنم یک منطقه خاکستری وجود دارد،

you can test the waters with some things and make  it very clear upfront and see how they handle it.

می‌توانید آب‌ها را با برخی چیزها آزمایش کنید و از قبل آن را خیلی شفاف کنید و ببینید که چگونه با آن برخورد می‌کنند.

Vanessa: Yeah.

Dan: But I think  

ونسا: آره.

دن: اما من فکر می‌کنم

the internet in general is so unbound, the way  that you can just, two clicks away, pornography.

اینترنت به طور کلی آنقدر نامحدود است، راهی که می‌توانید فقط با دو کلیک دورتر، پورنوگرافی.

Vanessa: Yeah.

Dan: Stuff like  

ونسا: آره.

دن: چیزهایی مانند

that is just rampant all over the place.

که در همه جا شایع هستند.

Vanessa: Really dangerous for children.

ونسا: واقعا برای کودکان خطرناک است.

Dan: And so I think  

دن: و بنابراین فکر می‌کنم

that's a really difficult area to say, "Here,  you can just, yeah, go ahead kid." Yeah, no way.

گفتن این موضوع بسیار دشوار است، «اینجا، می‌توانی ، آره، برو بچه.» بله، به هیچ وجه.

Vanessa: Yeah, that's kind of the  

ونسا: بله، این به نوعی

idea of keeping our children's minds and bodies  safe. And the internet is quite unknown, but I do  

ایده ایمن نگه داشتن ذهن و بدن فرزندانمان است . و اینترنت کاملاً ناشناخته است، اما من

have hope that as especially our generation grows  up as parents, there's more information and more  

امیدوار هستم که به‌ویژه نسل ما به‌عنوان والدین بزرگ می‌شود، اطلاعات بیشتر و

studies, and I think there is kind of a movement  away from unlimited technology for children.

مطالعات بیشتری وجود داشته باشد، و فکر می‌کنم نوعی حرکت به دور از فناوری نامحدود برای کودکان وجود دارد.

Dan: Or just people in general.

دن: یا فقط مردم به طور کلی.

Vanessa: Yeah, for people in general to say, "Yeah,  

ونسا: بله، برای اینکه مردم به طور کلی بگویند، "آره،

I don't really want to look at Facebook all day.  Yeah, I don't really want to watch YouTube all  

من واقعاً نمی خواهم تمام روز به فیس بوک نگاه کنم. بله، من واقعاً نمی خواهم تمام روز YouTube را تماشا کنم

day, except for Vanessa's videos." No, don't watch  my videos all day, please. But this kind of idea  

، به جز ویدیوهای ونسا." نه، لطفاً تمام روز ویدیوهای من را تماشا نکنید. اما این نوع ایده   این است

that we're becoming more aware of the addictive  quality. So I have hope that in the future there  

که ما بیشتر از کیفیت اعتیادآور آن آگاه می شویم . بنابراین من امیدوارم که در آینده

will be more people who want to just be careful  about their kids' consumption of technology and  

افراد بیشتری باشند که می‌خواهند فقط مراقب مصرف بچه‌هایشان از فناوری و

screens and whatnot. It's not all bad, but you  definitely have to be very careful. All right.

صفحه نمایش و غیره باشند. همه چیز بد نیست، اما قطعاً باید بسیار مراقب باشید. خیلی خوب.

Dan: That bad is always hiding around the corner.

دن: آن بد همیشه در گوشه و کنار پنهان است.

Vanessa: Yes, lurking. All right,  

ونسا: بله، در کمین. بسیار خوب،

let's go to our final question. We do have  a bonus question, let's see if we have time  

اجازه دهید به سؤال نهایی خود برویم. ما یک سؤال جایزه داریم، ببینیم آیا وقت داریم

to get to it. But the fourth question is, how do  you and Dan usually manage the housework and the  

به آن برسیم. اما سوال چهارم این است که شما و دن معمولاً چگونه کارهای خانه و

childcare? How do you decide which of you will  take care of what? And the little extra part of  

مراقبت از کودکان را مدیریت می کنید؟ چگونه تصمیم می گیرید که کدام یک از شما مراقب چه چیزی باشد؟ و بخش کوچکی از

this question is, the student asks, "I'd like to  know some common expressions to ask someone like,  

این سؤال این است که دانش‌آموز می‌پرسد: "من می‌خواهم عبارات رایجی را بدانم تا از کسی بپرسم،

can you wash the dishes? I'll do the dishes  for you. These types of expressions." So,  

می‌توانی ظرف‌ها را بشویی؟ من ظرف‌ها را برای تو می‌شویم. این نوع عبارات." بنابراین،

little teaser. When I talk about the  vocabulary from today's lesson in a few weeks,  

تیزر کوچک. وقتی چند هفته دیگر در مورد واژگان درس امروز صحبت می‌کنم، به

I'll give you some expressions to talk about  chores, about how to delegate chores. Like, oh,  

شما عباراتی می‌دهم تا در مورد کارها صحبت کنید، درباره نحوه واگذاری کارهای خانه. مثلاً، اوه،

I'll do the dishes for you tonight, I know you're  really tired. Those types of expressions. So,  

امشب برایت ظرف ها را می شوم، می دانم که واقعاً خسته شدی. آن نوع عبارات بنابراین،

coming soon to a YouTube video near you. Yeah,  how do we decide who will take care of what?

به زودی به یک ویدیوی YouTube نزدیک شما می‌آید. بله، چگونه تصمیم بگیریم که چه کسی از چه چیزی مراقبت کند؟

Dan: Well,  

first of all, I have to preface that I think  we are pretty mid-tier in the chore category.

دن: خب،

قبل از هر چیز، من باید مقدمه کنم که فکر می‌کنم ما در رده‌های کاری متوسط ​​هستیم.

Vanessa: Oh, what's that mean?

Dan: We're not the most cleanly people on earth.

ونسا: اوه، این یعنی چی؟

دن: ما تمیزترین مردم روی زمین نیستیم.

Vanessa: Oh. Yeah, we're not-

ونسا: اوه آره، ما نیستیم-

Dan: We're maybe little more than average.

دن: ما شاید کمی بیشتر از حد متوسط ​​باشیم.

Vanessa: ... fastidious, is that the word?

ونسا: ... سختگیر، این کلمه است؟

Dan: Yeah. For example,  

دن: آره به‌عنوان مثال،

we have cleanup time with the kids at night where  we just pick up stuff and try to put it away.

شب‌ها با بچه‌ها وقت تمیزکاری داریم که فقط وسایل را جمع می‌کنیم و سعی می‌کنیم آن‌ها را کنار بگذاریم.

Vanessa: I think that's pretty normal.

ونسا: فکر می‌کنم این کاملاً طبیعی است.

Dan: Yes.

دن: بله.

Vanessa: Tidy a  

ونسا:

little bit throughout the day and at  the end of the day do it together.

در طول روز کمی مرتب کنید و در پایان روز این کار را با هم انجام دهید.

Dan: But what I was going to  

دن: اما چیزی که می‌خواستم

say is it doesn't happen every day.

بگویم این است که هر روز این اتفاق نمی‌افتد.

Vanessa: Oh, yeah.

ونسا: اوه، آره.

Dan: Some days we don't do that.

دن: بعضی روزها این کار را نمی کنیم.

Vanessa: Yeah, I think that's fine.

Dan: And then it just ends  

up probably you walking by grabbing stuff again.

ونسا: آره، فکر کنم خوبه.

دن: و بعد به

پایان می‌رسد   احتمالاً با گرفتن دوباره چیزها راه می‌روی.

Vanessa: Yeah. That's one  

ونسا: آره. این یکی

of the chores, tidying up. But other chores  are continual, like laundry and dishes and-

از کارهای خانه است، مرتب کردن. اما سایر کارها پیوسته هستند، مانند شستن لباس‌ها و ظرف‌ها و-

Dan: Yeah, the big ones.

دن: آره، کارهای بزرگ.

Vanessa: Oh, our car needs  

ونسا: اوه، ماشین ما نیاز

to be maintenance or the kids' tuition, school  needs to be paid or whatever it is. These types  

به تعمیر و نگهداری دارد یا شهریه بچه‌ها، مدرسه یا هر چیز دیگری باید پرداخت شود. این نوع

of things that just keep your life running.  How do we decide who will take care of what?

چیزها فقط زندگی شما را در جریان می‌گذارند. چگونه تصمیم بگیریم که چه کسی از چه چیزی مراقبت می کند؟

Dan: Well, when you  

دن: خوب، وقتی

were pregnant, I basically said, "I  am going to do every single chore."

باردار بودی، من اساساً گفتم، "من قرار است تک تک کارها را انجام دهم."

Vanessa: I had a big chore of growing a baby.

ونسا: من برای بزرگ کردن بچه کار بزرگی داشتم.

Dan: And so I did the dishes  

دن: و من ظرف‌ها

and the laundry. Those are the big ones to me.

و لباس‌ها را شستم. اینها برای من بزرگ هستند.

Vanessa: And tidying up and putting the kids to bed.

ونسا: و مرتب کردن و خواباندن بچه ها.

Dan: Tidying up.

Vanessa: That's a big chore.

دن: مرتب کردن.

ونسا: این کار بزرگی است.

Dan: Well, I tidied it up  

دن: خوب،

everything on the floor because  you can't get stuff on the floor.

همه چیز روی زمین را مرتب کردم چون نمی‌توانی چیزها را روی زمین بیاوری.

Vanessa: I know.  

My belly was so big, I couldn't pick up anything.

ونسا: میدونم.

شکمم آنقدر بزرگ شده بود که نمی توانستم چیزی بلند کنم.

Dan: But for a while  

دن: اما برای مدتی

I think you were still doing  cleaning off the tables and stuff.

فکر می‌کنم هنوز مشغول تمیز کردن میزها و چیزهای دیگر بودی.

Vanessa: Yeah, minor things.

ونسا: آره، چیزهای جزئی.

Dan: Lawn  

دن:

work. I used to do the lawn work. In America  that's a big thing, you got to mow your lawn.

کار چمن. کار چمن کاری را انجام می دادم. در آمریکا این چیز بزرگی است، شما باید چمن خود را بچینید.

Vanessa: Yeah.

Dan: But now we pay somebody to do that because-

ونسا: آره.

دن: اما حالا ما به کسی پول می دهیم که این کار را انجام دهد -

Vanessa: It's a big task.

ونسا: کار بزرگی است.

Dan: I had that  

دن: من آن پیرمرد

good old red-blooded American in  me that said, "No, I've got to  

خونسرخ آمریکایی خوب را در درونم داشتم که می‌گفت: "نه، من باید

mow my own lawn." And you were like, "I'd  rather you just spend some time with us."

چمن خودم را بچینم." و تو اینطور گفتی، " ترجیح می‌دهم کمی با ما وقت بگذرانی."

Vanessa: Yeah, especially because we  

ونسا: بله، به خصوص به این دلیل که ما

have a pretty big yard. So that task, especially  for this time in our life when we have small kids,  

یک حیاط بسیار بزرگ داریم. بنابراین، این کار، مخصوصاً برای این زمان از زندگی‌مان که بچه‌های کوچک داریم،

it's better to delegate that to someone else.  I feel like a big thing that worked for us was-

بهتر است آن را به شخص دیگری محول کنیم. احساس می‌کنم چیز بزرگی که برای ما کار کرد این بود -

Dan: For, excuse me, delegating.

دن: ببخشید، تفویض اختیار.

Vanessa: For delegating, yeah. It was  

ونسا: برای تفویض اختیار، بله.

just really treating it like a business, which  I think the home is kind of like a business.

واقعاً با آن مانند یک تجارت رفتار می‌کردیم، که فکر می‌کنم خانه به نوعی مانند یک تجارت است.

Dan: That's how you saw it.

دن: اینطوری دیدی.

Vanessa: We had a meeting, I remember we went-

ونسا: ما یک جلسه داشتیم، یادم می‌آید رفتیم-

Dan: Okay, we did have a meeting. That's true.

دن: باشه، ما یک جلسه داشتیم. درست است.

Vanessa: We went out on a date,  

ونسا: ما برای قرار ملاقات بیرون رفتیم،

so tried to have a little fun. We went  out on a date, went to a restaurant.

بنابراین سعی کردم کمی سرگرم شویم. ما برای قرار ملاقات بیرون رفتیم، به یک رستوران رفتیم.

Dan: Couple of drinks.

دن: چند نوشیدنی.

Vanessa: Couple of drinks, nice food.  

ونسا: چند نوشیدنی، غذای خوب.

We brought a notebook and we wrote down every  chore. Little things, like fixing the car or-

ما یک دفترچه آوردیم و همه کارها را یادداشت کردیم . چیزهای کوچک، مانند تعمیر ماشین یا -

Dan: That's not a little thing.

دن: این چیز کمی نیست.

Vanessa: Well,  

ونسا: خوب،

like maintenance on the car or checking the  bank account, looking at our health insurance,  

مانند تعمیر و نگهداری ماشین یا بررسی حساب بانکی، نگاه کردن به بیمه درمانی ما،

these little things that come up. Scheduling  doctor's appointments for the kids or ourselves  

این چیزهای کوچک که پیش می آید. برای بچه‌ها یا خودمان

or whatever. These types of things that kind of  add up. We wrote every single one down. And based  

یا هر چیز دیگری وقت‌های دکتر را تنظیم کنیم. این نوع چیزها به نوعی جمع می شوند. ما تک تک آنها را یادداشت کردیم. و بر اساس

on other things. So am I pregnant, am I not?  That's also a big responsibility. How much am  

موارد دیگر. پس آیا من باردار هستم، نه؟ این هم مسئولیت بزرگی است. چقدر

I working? How much is Dan working? And not just  hours, but that mental load of you're working on  

کار می کنم؟ دن چقدر کار می کند؟ و نه فقط ساعت‌ها، بلکه بار ذهنی شما روی

a big project or whatnot, those types of things.  Who did what chores? So we just wrote down-

یک پروژه بزرگ یا هر چیز دیگری، این نوع چیزها کار می‌کنید. چه کسی چه کارهایی انجام داد؟ بنابراین ما فقط نوشتیم -

Dan: Putting the kids to bed.

دن: بچه ها را بخوابانیم.

Vanessa: Putting the kids to bed, that's a big chore.

ونسا: گذاشتن بچه ها در رختخواب، این یک کار بزرگ است.

Dan: That's a big chore, man.

Vanessa: We just put D or V based on who did what, so this  

دن: این کار بزرگی است، مرد.

ونسا: ما فقط D یا V را بر اساس اینکه چه کسی چه کاری انجام داده است، قرار می دهیم، بنابراین این

kind of strict delegation. But there was a little  asterisk, I think, we put on this that said... And  

نوعی تفویض اختیار سختگیرانه است. اما یک ستاره کوچک بود ، فکر می‌کنم، ما این را گذاشتیم که می‌گفت... و

I think this is an important part of a healthy  relationship, if I can say this, is that when  

فکر می‌کنم این بخش مهمی از یک رابطه سالم است، اگر بتوانم این را بگویم، زمانی است که

one of us was not capable of doing one of those  chores, for example, the dishes. If the kids were  

یکی از ما قادر به انجام آن نبود. از آن کارها، برای مثال، ظروف. اگر بچه‌ها برای

having such a hard time going to bed and you were  really overwhelmed by that, I would do the dishes. 

رفتن به رختخواب چنین سختی داشتند و شما واقعاً غرق در آن شدید، من ظرف‌ها را می‌شویم.

So there's a little asterisk of we help each  other out. We're not going to say, "Nope,  

بنابراین یک ستاره کوچک وجود دارد که به یکدیگر کمک می کنیم . قرار نیست بگوییم، "نه،

it's not my chore. I will never do it." But  we were willing to help each other out. But  

این کار من نیست. هرگز این کار را نمی کنم." اما ما حاضر بودیم به یکدیگر کمک کنیم. اما

in general, you wrote down Dan does this, you  do it. It's your chore. And yeah, kind of just  

به طور کلی، شما نوشتید که دن این کار را انجام می دهد، شما آن را انجام می دهید. این کار شماست و بله، فقط می‌توان

figuring out what works well, because we both  work, we both take care of the kids. If one of  

فهمید چه چیزی خوب است، زیرا هر دو کار می‌کنیم، هر دو از بچه‌ها مراقبت می‌کنیم. اگر یکی از

us did not work, totally different situation  then because that person's job is the home.

ما کار نمی‌کرد، شرایط کاملاً متفاوت است، پس چون شغل آن شخص خانه است.

Dan: Is the household.

Vanessa: It is the children. And you take that seriously.

دان: خانه است.

ونسا: بچه ها هستند. و شما این را جدی بگیرید.

Dan: It's  

دن:

kind of harder than a regular job  really, if you do it all by yourself.

واقعاً سخت تر از یک کار معمولی است ، اگر همه آن را به تنهایی انجام دهید.

Vanessa: I think every stay at-

ونسا: فکر می‌کنم هر اقامتی در آنجا-

Dan: It gets crazy.

Vanessa: Every stay at  

home parent would absolutely say that.

دن: دیوانه می‌شود.

ونسا: هر اقامت در

خانه والدین این را کاملاً می‌گویند.

Dan: Yeah.

Vanessa: That going to work is a break.

دن: آره

ونسا: رفتن به سر کار یک استراحت است.

Dan: It depends on your job, but still.

دن: این به شغل شما بستگی دارد، اما هنوز.

Vanessa: Generally,  

ونسا: به طور کلی،

for me, taking care of the children is harder.

برای من، مراقبت از بچه‌ها سخت‌تر است.

Dan: By yourself, especially.

دن: مخصوصا خودت.

Vanessa: Especially by  

ونسا: مخصوصاً توسط

yourself is the most difficult. And then  going to work is like a break. It's like,  

خودتان سخت‌ترین کار است. و سپس رفتن به سر کار مانند یک استراحت است. انگار،

oh, it's quiet. I can focus, I accomplish a  task from the beginning to the end without  

اوه، ساکت است. من می توانم تمرکز کنم، یک کار را از ابتدا تا انتها بدون

being interrupted. That feeling  is much different. It's much-

وقفه انجام می دهم. آن احساس بسیار متفاوت است. خیلی زیاد است-

Dan: You can go to  

دن: می‌توانید

the bathroom without a child barging in on you.

بدون اینکه کودکی به شما وارد شود، به حمام بروید.

Vanessa: Wow. So yeah, I think that's  

ونسا: وای. بنابراین بله، من فکر می‌کنم که به

generally how we handle it. And we change it over  time because we have two kids and Dan worked from  

طور کلی ما با آن برخورد می‌کنیم. و به مرور زمان آن را تغییر می‌دهیم زیرا دو فرزند داریم و دن از

home with me. Actually, that's our bonus question.  Dan worked at this business, Speak English with  

خانه با من کار می‌کرد. در واقع، این سوال پاداش ما است. دن چندین سال در این تجارت کار کرد، با   ونسا انگلیسی صحبت کنید

Vanessa, for several years. So that was a very  different situation. We had similar type of jobs,  

. بنابراین این یک وضعیت بسیار متفاوت بود. ما تا حدودی مشاغل مشابهی داشتیم

somewhat. We were both home, so yeah, we had to  kind of organize and delegate our chores in a  

. ما هر دو در خانه بودیم، بنابراین بله، مجبور شدیم کارهایمان را به روشی متفاوت سازماندهی و تفویض کنیم

different way. So basically whatever works for  you. But I highly recommend having a meeting,  

. بنابراین اساساً هر چیزی که برای شما کار می کند . اما من شدیداً توصیه می‌کنم جلسه‌ای داشته باشید،

writing down all the things that need to be done,  and then determining who does what. But working  

تمام کارهایی را که باید انجام شود یادداشت کنید، و سپس تعیین کنید که چه کسی چه کاری انجام می‌دهد. اما کار

on it together because it can be a big point  of contention, I think, for a lot of couples.

روی آن با هم، زیرا فکر می‌کنم برای بسیاری از زوج‌ها می‌تواند یک نقطه اختلاف بزرگ باشد.

Dan: Yeah. And I do think it's a lot more cut and  

دن: آره و من فکر می‌کنم

dry for a lot of people. Especially if one person  does the work and makes the money for the house.  

برای بسیاری از افراد برش و خشک‌تر است. به خصوص اگر یک نفر کار را انجام دهد و پول خانه را به دست آورد. به

It seems a lot easier to be like, the other person  takes care of almost everything at the house.

نظر می رسد خیلی راحت تر باشد که شخص دیگر تقریباً از همه چیز در خانه مراقبت می کند.

Vanessa: Yeah, I think that-

ونسا: بله، من فکر می کنم که -

Dan: That just kind of makes sense.

دن: این به نوعی منطقی است.

Vanessa: It's also  

ونسا: همچنین

important to determine what happens  when that person comes home.

مهم است که تعیین کنیم وقتی آن شخص به خانه می‌آید چه اتفاقی می‌افتد.

Dan: Yeah, that's true.

دن: آره، درسته.

Vanessa: Because the person-

ونسا: چون آن شخص-

Dan: That can get contentious.

دن: ممکن است بحث برانگیز شود.

Vanessa: Yeah. I think that's why it's important to talk  

ونسا: آره. من فکر می کنم به همین دلیل مهم است که

about it and write down the stuff. What do you do  on the weekends? Because everyone needs a break.

درباره آن صحبت کنیم و مطالب را یادداشت کنیم. آخر هفته ها چه می کنی؟ چون همه به استراحت نیاز دارند.

Dan: Just know the expectations. You don't want  

دان: فقط انتظارات را بدانید. شما نمی خواهید

to assume. You don't want to be the guy who just  kicks his feet up and puts them up on the chair.

فرض کنید. شما نمی‌خواهید آن مردی باشید که فقط پاهایش را با لگد بالا می‌زند و روی صندلی می‌گذارد.

Vanessa: Oh, yeah.

ونسا: اوه، آره.

Dan: While the wife is making the dinner.

دان: در حالی که همسر در حال درست کردن شام است.

Vanessa: Yeah. And I think making sure that everyone-

ونسا: آره. و من فکر می کنم مطمئن شوم که همه -

Dan: Sometimes that's fun.

Vanessa: 

دن: گاهی اوقات این سرگرم کننده است.

ونسا:

Not fun for the person making... Actually, you  know what? In our house making dinner is a break.

برای کسی که می‌سازد جالب نیست... در واقع، می‌دانی چیست؟ در خانه ما درست کردن شام یک استراحت است.

Dan: We like making dinner.

دن: ما دوست داریم شام درست کنیم.

Vanessa: I like making  

ونسا: من دوست دارم شام درست کنم

dinner because if I've been with the  kids all day, making dinner is like,  

زیرا اگر تمام روز را با بچه ها باشم، درست کردن شام

I can focus on this task. And sometimes we make  dinner with the kids. But in general, I think  

می تواند روی این کار تمرکز کنم. و گاهی با بچه‌ها شام درست می‌کنیم. اما به طور کلی، من فکر می‌کنم

that you just decide what's best for your family,  but it's best to decide together and kind of work  

شما فقط تصمیم می‌گیرید که چه چیزی برای خانواده‌تان بهترین است، اما بهتر است با هم تصمیم بگیرید و

through that before somebody explodes, generally  that's a good idea. All right. Thank you for those  

قبل از اینکه کسی منفجر شود، به نوعی کار کنید، معمولاً این ایده خوبی است. خیلی خوب. از شما برای آن

wonderful questions. We have a bonus question.  Would you like to answer a bonus question?

سوالات فوق العاده سپاسگزارم. ما یک سوال جایزه داریم. آیا می خواهید به یک سوال جایزه پاسخ دهید؟

Dan: I thought we already did the bonus question.

دن: فکر کردم ما قبلاً سوال جایزه را انجام دادیم.

Vanessa: We did not do the bonus question.

ونسا: ما سوال پاداش را انجام ندادیم.

Dan: Oh, okay.

Vanessa: But I hinted at the bonus question.

دن: اوه، باشه.

ونسا: اما من به سوال پاداش اشاره کردم.

Dan: Okay.

دن: باشه.

Vanessa: The bonus question is,  

ونسا: سوال جایزه این است،

how is Dan feeling going back to work after  helping you to teach us English for a long time?

پس از کمک به شما برای آموزش زبان انگلیسی برای مدت طولانی، دن چگونه به سر کار باز می گردد؟

Dan: Wow. I didn't know they knew about that.

دن: وای. من نمی دانستم که آنها از این موضوع خبر دارند.

Vanessa: Yes. Yeah, well,  

ونسا: بله. بله، خوب،

some of my students in my course, The Fearless  Fluency Club, they have been a part of our lives  

برخی از دانش آموزان من در دوره من، باشگاه تسلط بی باک، آنها برای مدت طولانی بخشی از زندگی ما بوده اند

for a long time. They're privy to all that  information. So just as a little background,  

. آنها از همه آن اطلاعات مطلع هستند . بنابراین، به عنوان یک پیش‌زمینه،

Dan taught and worked with me at Speak  English with Vanessa, making videos.

دان در Speak  English with Vanessa با من تدریس کرد و با من کار کرد و ویدیو ساخت.

Dan: Behind the scenes.

Vanessa: Behind the scenes, helping with-

دن: پشت صحنه.

ونسا: پشت صحنه، کمک کردن-

Dan: Writing stories.

دن: نوشتن داستان.

Vanessa: ... courses,  

ونسا: ... دوره ها،

all of that. And then, yeah, tell us what  happened. September last year, what did you do?

همه اینها. و سپس، بله، به ما بگویید چه اتفاقی افتاد. شهریور پارسال چیکار کردی؟

Dan: Yeah, so  

دن: آره،

now I teach at my son's school. I was  an assistant teacher last year and  

حالا من در مدرسه پسرم تدریس می کنم. من سال گذشته دستیار معلم بودم و

this year I'm going to be a co-science  teacher. It's an alternative school,  

امسال قرار است معلم علوم مشترک شوم . این یک مدرسه جایگزین است،

so it's not like a regular classroom setting.  It's a little bit more integrating outdoors,  

بنابراین مانند یک کلاس درس معمولی نیست. در فضای باز کمی ادغام‌تر است،

so the kids are actually outside for half the day.  And so that's a big goal or mission of the school.  

بنابراین بچه‌ها در واقع نیمی از روز را بیرون از خانه هستند. و بنابراین این یک هدف یا ماموریت بزرگ مدرسه است.

So that's what I've been doing and I like it a  lot. I like being able to go out and do my own  

بنابراین این کاری است که من انجام داده‌ام و آن را بسیار دوست دارم . دوست دارم بتوانم بیرون بروم و کارهای خودم را انجام دهم

thing. It's not so much working with you, but  working with a partner all day long and living  

. کار کردن با شما خیلی مهم نیست، بلکه کار کردن با شریک زندگی در تمام طول روز و زندگی کردن

with them and then having kids and everybody's  in the house. I think that got a little bit old.

با آنها و سپس داشتن بچه ها و همه افراد در خانه است. فکر کنم کمی قدیمی شد

Vanessa: Yeah. I  

think it's healthy for us to be part of  the community, because especially when-

ونسا: آره.

فکر می‌کنم برای ما مفید است که بخشی از جامعه باشیم، زیرا به خصوص زمانی که-

Dan: Especially when technically you were my boss.

دن: به‌ویژه زمانی که از نظر فنی رئیس من بودی.

Vanessa: Yeah. I think deciding what works-

ونسا: آره. فکر می‌کنم تصمیم می‌گیرم چه کار می‌کند -

Dan: That can't last that long.

دن: این نمی‌تواند آنقدر طول بکشد.

Vanessa: ... best for your relationship. But  

ونسا: ... بهترین برای رابطه شما. اما

I think even for our family, you working outside  the home, you working at Theo's school especially.

فکر می‌کنم حتی برای خانواده ما، شما بیرون از خانه کار می‌کنید ، مخصوصاً در مدرسه تئو کار می‌کنید.

Dan: That's been good.

دن: خیلی خوب بود.

Vanessa: That's been  

ونسا:

great. You've been able to... At least  I feel good that Theo is with you during  

عالی بود. تو توانستی... حداقل من احساس خوبی دارم که تئو در طول روز با شماست

the day. You're not his teacher at school,  but you're at the school kind of with him.

. شما معلم او در مدرسه نیستید، اما به نوعی با او در مدرسه هستید.

Dan: Not yet.

دن: هنوز نه.

Vanessa: Someday maybe  

ونسا: روزی شاید

you'll be his teacher. But kind of connecting  us to the community more. You have coworkers. If  

شما معلم او شوید. اما به نوعی ما را بیشتر به جامعه مرتبط می کند. شما همکاران دارید. اگر

anybody has either worked from home or moved  to a new country and then worked remotely,  

کسی یا از خانه کار کرده یا به کشور جدیدی نقل مکان کرده و سپس از راه دور کار کرده است،

or just this kind of isolation that's prevalent  when you work from home. It's really nice to  

یا فقط این نوع انزوا که وقتی از خانه کار می‌کنید رایج است. واقعاً خوب است

be connected to the community in some way.  And work is a kind of easy way to do that.

به نوعی با جامعه در ارتباط باشید. و کار نوعی راه آسان برای انجام آن است.

Dan: Yeah. And I think also,  

دن: آره و همچنین فکر می‌کنم،   با

being perfectly honest, there are some patterns  that people just can develop as work partners  

صداقت، الگوهایی وجود دارد که افراد می‌توانند به عنوان شریک کاری

or even just home life. And we had kind  of developed something that was not good.

یا حتی فقط در زندگی خانگی ایجاد کنند. و ما چیزی را توسعه دادیم که خوب نبود.

Vanessa: Yeah.

Dan: That wasn't fun for us.

ونسا: آره.

دن: این برای ما جالب نبود.

Vanessa: It wasn't working long term.

ونسا: دراز مدت کار نمی کرد.

Dan: It wasn't as healthy as it could be.

دن: آنطور که می‌توانست سالم نبود.

Vanessa: Yeah.

Dan: And so we were like,  

ونسا: آره.

دن: و بنابراین ما اینطور بودیم،

we need to change something for sure.

باید حتماً چیزی را تغییر دهیم.

Vanessa: And I think  

ونسا: و من فکر می‌کنم

that was good of us to be able to  decide something needs to change.

این خوب بود که توانستیم تصمیم بگیریم چیزی باید تغییر کند.

Dan: We weren't at each other's throats or anything.

دن: ما نه در گلوی همدیگر بودیم و نه چیز دیگری.

Vanessa: No.

ونسا: نه.

Dan: Yeah.

Vanessa: Yeah, I think  

دن: آره.

ونسا: بله، فکر می‌کنم

that that's important to realize in  our relationship. So Dan works at a  

این مهم است که در رابطه‌مان متوجه شویم . بنابراین دن اکنون در یک مدرسه کار می کند

school now. And the question was, how  do you feel? You said it's going well.

. و سوال این بود که چه احساسی دارید؟ گفتی خوب پیش میره

Dan: Yeah, it feels great. Yeah,  

دن: آره، حس عالیه. آره

I like it. I think this works really  well. I get to go out and forge my own  

دوستش دارم. فکر می‌کنم این واقعاً خوب کار می‌کند . من می‌توانم بیرون بروم و

path in some ways. I don't feel like I'm kind  of tinkering around the edges of this business,  

مسیر خودم را به جهاتی بسازم. احساس نمی‌کنم به نوعی در حاشیه‌های این کسب‌وکار

which is a great business. And it's like,  yeah, it's amazing and you guys are awesome.  

که یک کسب‌وکار عالی است، دستکاری کنم. و مثل این است که، بله، شگفت‌انگیز است و شما بچه‌ها عالی هستید.

Vanessa's amazing. Amazing, amazing. But  yeah, it's just going off and doing my  

ونسا شگفت انگیز است. شگفت انگیز، شگفت انگیز اما بله، این فقط از کار می‌افتد و

own thing for at least part of the day, I  think, has done a lot for me personally.

کار خودم را حداقل برای بخشی از روز انجام می‌دهم، فکر می‌کنم، شخصاً کارهای زیادی برای من انجام داده است.

Vanessa: Yeah, I think it's done a lot for our family too.

ونسا: آره، فکر می‌کنم این کار برای خانواده ما نیز بسیار انجام شده است.

Dan: And for our family. Yeah.

دن: و برای خانواده ما. آره

Vanessa: Because I think when somebody in your house  

ونسا: چون فکر می‌کنم وقتی کسی در خانه شما

isn't feeling well, I wouldn't say you weren't  feeling well, but you weren't at your best.

حال خوبی ندارد، نمی‌توانم بگویم که شما احساس خوبی نداشتید، اما در بهترین حالت خود نبودید.

Dan: At times I wasn't so happy.

دن: گاهی آنقدر خوشحال نبودم.

Vanessa: Yeah, that  

ونسا: بله، این

really affects the whole family unit.  So I'm glad that you are feeling better.

واقعاً بر کل خانواده تأثیر می گذارد. پس خوشحالم که حالتان بهتر است.

Dan: Yeah. And  

دن: آره و   بیشتر

we just saw each other and neighbors  mostly. So that was kind of like...

همدیگر و همسایه ها را می دیدیم . پس یه جورایی شبیه بود...

Vanessa: Yeah. It's nice to have other people in our lives.

ونسا: آره. داشتن افراد دیگری در زندگی ما خوب است.

Dan: We had friends, but it just  

دن: ما دوستانی داشتیم، اما

felt different. Even though all of you are our  friends, but we don't get to see you every day.

احساس متفاوتی داشتیم. با وجود اینکه همه شما دوستان ما هستید ، اما نمی‌توانیم هر روز شما را ببینیم.

Vanessa: You know what we mean. 

ونسا: می دانید منظور ما چیست.

Well, thanks for joining me on that parenting  conversation journey. Now it's time to move on  

خوب، از اینکه در آن سفر گفتگوی والدینی به من ملحق شدید متشکریم . اکنون زمان آن است که

to a new page, education. Many of you asked us  some great questions about education in the US,  

به صفحه جدیدی بروید، آموزش. بسیاری از شما از ما سؤالات عالی درباره تحصیل در ایالات متحده،

our education experiences, and we  talk about it for the next bit.  

تجربیات تحصیلی ما پرسیده‌اید، و ما درباره آن برای قسمت بعدی صحبت می‌کنیم.

So I hope that you will immerse  yourself, learn something new,  

بنابراین امیدوارم که در خود غرق شوید، چیز جدیدی بیاموزید،

and have a great time. Let's go. All right, Dan, are you ready to  

و اوقات خوبی را سپری کنید. بیا بریم. بسیار خوب، دن، آیا آماده ای که

get started with the first question  that our students have asked us?

با اولین سوالی که دانش آموزان ما از ما پرسیده اند، شروع کنی؟

Dan: I'm ready to get educated.

دن: من آماده ام که تحصیل کنم.

Vanessa: All right, let's do it. These education questions  

ونسا: باشه، بیا انجامش بدیم. این سؤالات آموزشی

were asked by my student Carmen from Italy and  Mai in Australia. Are you ready for the first one?

توسط شاگرد من کارمن از ایتالیا و مای در استرالیا پرسیده شد. آیا برای اولین مورد آماده هستید؟

Dan: I'm ready.

Vanessa: All right. The first question is,  

دن: من آماده ام.

ونسا: خیلی خب. اولین سوال این است،

what age does school start in the US? That's where  we're from, the US. And what does the education  

مدرسه در ایالات متحده از چه سنی شروع می شود؟ این جایی است که ما اهل ایالات متحده هستیم. و سیستم آموزشی چگونه است

system look like? So let's start with the first  question. What age does school start in the US?

؟ پس بیایید با اولین سوال شروع کنیم. مدرسه در آمریکا از چه سنی شروع می شود؟

Dan: Yeah. So  

دن: آره بنابراین

a lot of kids go to some kind of school  around four years old. So this would be  

بسیاری از بچه‌ها در حدود چهار سالگی به نوعی مدرسه می‌روند. بنابراین این

preschool. And in a lot of cases,  this is not provided by the state.

پیش دبستانی خواهد بود. و در بسیاری از موارد، این مورد توسط دولت ارائه نمی‌شود.

Vanessa: Yeah,  

ونسا: بله،

this is something that parents  have to pay for out of pocket.

این چیزی است که والدین باید از جیب خود بپردازند.

Dan: And I would say this is kind of  

دن: و من می‌توانم بگویم که این به نوعی

like daycare except maybe a little more education  peppered in, because they're really little kids.

مانند مهدکودک است، به جز اینکه شاید کمی آموزش بیشتر انجام شود، زیرا آنها واقعا بچه‌های کوچکی هستند.

Vanessa: Yeah.

Dan: And then  

ونسا: آره.

دن: و سپس

official school is kindergarten, which  starts around five or six years old.

مدرسه رسمی مهدکودک است که حدود پنج یا شش سالگی شروع می شود.

Vanessa: Yeah.

Dan: And this is where  

ونسا: آره.

دن: و اینجاست که

real school begins. We're sitting  and trying to learn our letters  

مدرسه واقعی شروع می‌شود. ما نشسته‌ایم و سعی می‌کنیم حروف

and alphabet and reading and here's  numbers, and all that kind of thing.

و الفبای خود را یاد بگیریم و بخوانیم و اینها اعداد و این چیزها هستند.

Vanessa: Yeah.

Dan: And then elementary school would be first  

ونسا: آره.

دن: و سپس مدرسه ابتدایی از اول

through fifth grade. Yeah, first through fifth  grade, which is probably what, 7 to 11 or 12?

تا کلاس پنجم خواهد بود. بله، کلاس اول تا پنجم ، که احتمالاً چه چیزی است، 7 تا 11 یا 12؟

Vanessa: Yeah, yeah.

ونسا: آره، آره.

Dan: Something like that.

Vanessa: 10, 11 years old.

دن: یه همچین چیزی.

ونسا: 10، 11 ساله.

Dan: Yep. And then it moves  

دن: بله و سپس

on to middle school, which is everybody's  favorite time of existence, 12 to 14 ish.

به مدرسه راهنمایی می‌رود، که زمان مورد علاقه همه است، ۱۲ تا ۱۴.

Vanessa: This is a great example of sarcasm.

ونسا: این یک نمونه عالی از طعنه است.

Dan: Oh,  

yes. This is sarcasm. Yeah, middle school,  not known for being the most fun time.

دن: اوه،

بله. این طعنه است. بله، مدرسه راهنمایی، به خاطر سرگرم کننده ترین زمان شناخته نشده است.

Vanessa: No.

Dan: And it's funny because  

ونسا: نه.

دن: و این خنده دار است زیرا

a lot of kids are moving at this time. They could  be going to a different school, different classes.

تعداد زیادی از بچه ها در این زمان حرکت می کنند. آنها می‌توانند به مدرسه دیگری، کلاس‌های مختلف بروند.

Vanessa: Yeah.

Dan: And then you're  

going through this awkward time in  your life and here's some other new  

ونسا: آره.

دن: و سپس شما در حال

گذراندن این دوران ناخوشایند در زندگی خود هستید و اینجا چند نفر جدید دیگر

people for you. It'll be fun. So  yeah, that's an interesting time.

برای شما هستند. این سرگرم کننده خواهد بود. بنابراین بله، زمان جالبی است.

Vanessa: Usually middle  

ونسا: معمولاً

school has the stereotype of being  pretty rough, pretty tricky. And then  

مدرسه راهنمایی کلیشه ای است که بسیار خشن، بسیار مشکل است. و سپس

after middle school is high school. And  by that point you're what, 14 years old?

بعد از راهنمایی دبیرستان است. و در آن مرحله شما چه چیزی، 14 ساله هستید؟

Dan: You're a real man.

دن: تو یک مرد واقعی هستی.

Vanessa: 14 through 18 years old,  

ونسا: 14 تا 18 ساله،

so you're not right at the beginning,  at the cusp of puberty. Instead,  

بنابراین در آغاز، در اوج بلوغ درست نیستید. در عوض،

you're a little further in and  maybe a little more mature, maybe.

کمی جلوتر و شاید کمی بالغ‌تر هستید.

Dan: Ninth grade is still kind of awkward.

دن: کلاس نهم هنوز یه جورایی ناجوره.

Vanessa: Ninth grade is still pretty rough.

ونسا: کلاس نهم هنوز خیلی سخت است.

Dan: When you're in  

دن: وقتی در

ninth grade and you're 14 or 15 and then you see  a 17 or 18 year old, a lot of the, especially-

کلاس نهم هستید و 14 یا 15 ساله هستید و سپس یک نوجوان 17 یا 18 ساله را می بینید، به خصوص -

Dan: And then you see a 17  

دن: و سپس یک

or 18 year old, a lot of the...  especially if you're a guy like me,  

نوجوان 17 یا 18 ساله را می بینید. به خصوص اگر شما هم مثل من پسری باشید،

puberty can hit all of a sudden and then  you'll be a man versus like I was a boy.

بلوغ می تواند ناگهانی اتفاق بیفتد و بعد از آن شما مرد خواهید بود در مقابل مثل من یک پسر.

Vanessa: A little boy when you're in ninth grade.

ونسا: یک پسر بچه وقتی کلاس نهم هستی.

Dan: Hi guys.

دن: سلام بچه ها.

Vanessa: Yeah. So this is the typical progression of  

ونسا: آره. بنابراین این پیشرفت معمولی

school and there's a couple different options  in the US. You could go to public school,  

مدرسه است و چند گزینه مختلف در ایالات متحده وجود دارد. می‌توانید به مدرسه دولتی بروید

which is free. It's paid for by your taxes. So  if you pay taxes, it's technically not free.

که رایگان است. از طریق مالیات شما پرداخت می شود. بنابراین، اگر مالیات بپردازید، از نظر فنی رایگان نیست.

Dan: Free, not free.

دن: رایگان، رایگان نیست.

Vanessa: Yes, free, not free. It's paid  

ونسا: بله، رایگان، نه رایگان. هزینه آن

for by the state. You could go to public school,  you could go to a public charter school. So this  

توسط ایالت پرداخت می‌شود. شما می‌توانید به مدرسه دولتی بروید، می‌توانید به یک مدرسه دولتی عمومی بروید. بنابراین این

is kind of a nuance where you don't have to pay  extra to go to a charter school, but it's somehow-

نوعی تفاوت ظریف است که در آن لازم نیست برای رفتن به یک مدرسه چارتر هزینه اضافی بپردازید، اما به نحوی است-

Dan: It's run privately.

Dan: خصوصی اجرا می شود.

Vanessa: It's run privately,  

ونسا: به صورت خصوصی اجرا می شود،

it's smaller. Usually the programs have a  little bit higher quality. And to get into  

کوچکتر است. معمولاً برنامه ها کمی کیفیت بالاتری دارند. و برای ورود به

a charter school, you often need to do a  lottery. And this isn't like the lottery  

یک مدرسه چارتر، اغلب باید یک قرعه کشی انجام دهید. و این مانند قرعه‌کشی‌ای نیست

where you try to win a million dollars. This  is where you just sign up and they pull a  

که در آن سعی می‌کنید یک میلیون دلار برنده شوید. اینجا جایی است که شما فقط ثبت‌نام می‌کنید و آن‌ها

kid's name out of a hat. Totally random. And  if you get it, you get it. And if you don't,  

نام یک بچه را از کلاه بیرون می‌آورند. کاملا تصادفی و اگر آن را دریافت کنید، آن را دریافت خواهید کرد. و اگر این کار را نکنید،

you don't. So it's not based on your income,  it's not based on where you live, because most  

نمی کنید. بنابراین بر اساس درآمد شما نیست، بر اساس محل زندگی شما نیست، زیرا اکثر

public schools are based on where you live. You  have to go to the school in your neighborhood.

مدارس دولتی بر اساس محل زندگی شما هستند. شما باید به مدرسه محله خود بروید.

Dan: Yeah.

Vanessa: But a charter school,  

دن: آره

ونسا: اما یک مدرسه چارتر،

especially if you live in an area that's really  poor, well your school is probably not going  

مخصوصاً اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که واقعاً فقیر است، احتمالاً مدرسه‌تان

to be very high quality. And there's a lot of  controversy about that because kind of a cycle.

خیلی باکیفیت نخواهد بود. و بحث‌های زیادی درباره آن وجود دارد، زیرا یک چرخه است.

Dan: Yeah, it's definitely a cycle.

دن: آره، قطعا یک چرخه است.

Vanessa: You don't have as  

ونسا: شما

many resources to get out of poverty and all of  that. So we've got public school, charter school,  

منابع زیادی برای رهایی از فقر و همه اینها ندارید. بنابراین ما مدرسه دولتی، مدرسه منشور،

private school. I have a little statistic here  I looked up in advance. Fancy. Private schools,  

مدرسه خصوصی داریم. من یک آمار کوچک در اینجا دارم از قبل جستجو کردم. تفننی. مدارس خصوصی،

9% of students go to a private school and parents  have to pay extra for a private school. It could  

9 درصد دانش‌آموزان به مدرسه خصوصی می‌روند و والدین باید برای مدرسه خصوصی هزینه اضافی بپردازند. این می تواند

be a religious private school, it could be  a secular private school. Our child, Theo-

یک مدرسه خصوصی مذهبی باشد، می تواند یک مدرسه خصوصی سکولار باشد. فرزند ما،

Dan: He's  

تئودان: او

probably in the 1% because  he goes to a "nature" school.

احتمالاً در 1٪ است زیرا به مدرسه "طبیعت" می رود.

Vanessa: It's not religious based.

ونسا: این مبتنی بر مذهبی نیست.

Dan: He's in the 0.5%.

دن: او در 0.5٪ است.

Vanessa: It's a very unusual private school. But  

ونسا: این یک مدرسه خصوصی بسیار غیرمعمول است. اما

there's also other types of private schools like  in nature school where half of the day they spend  

انواع دیگری از مدارس خصوصی نیز وجود دارد، مانند مدرسه طبیعت که نیمی از روز را در

time outside in the woods or the teachers try to  incorporate the outside nature into the lessons.

خارج از جنگل می گذرانند یا معلمان سعی می کنند طبیعت بیرونی را در درس ها بگنجانند.

Dan: A lot of times these schools will call themselves  

دن: بسیاری از اوقات این مدارس خود را

"alternative education". So that just means,  "We're trying to do something different here".

«آموزش جایگزین» می نامند. بنابراین این فقط به این معنی است، "ما در حال تلاش برای انجام کاری متفاوت در اینجا هستیم".

Vanessa: And there's  

varying degrees of quality. Just because you're  paying for it doesn't mean that it's going to  

ونسا: و

درجات مختلفی از کیفیت وجود دارد. فقط به این دلیل که برای آن هزینه می‌کنید به این معنی نیست که

be vastly better quality than the free public  school. So if you come to the US and you think,  

کیفیت بسیار بهتری نسبت به مدرسه دولتی رایگان خواهد داشت . بنابراین، اگر به ایالات متحده می‌آیید و فکر می‌کنید،

"I want my kid to have the best education,  I think I can afford to pay for private  

"من می‌خواهم فرزندم بهترین آموزش را داشته باشد، فکر می‌کنم می‌توانم هزینه

school," make sure you check it out first  and make sure that it's actually the quality  

مدرسه خصوصی را بپردازم"، ابتدا آن را بررسی کنید و مطمئن شوید که واقعاً با کیفیت است

that you want. There are a lot of scholarships  actually. So the school that our son goes to,  

شما می خواهید. در واقع بورسیه های تحصیلی زیادی وجود دارد . بنابراین، مدرسه‌ای که پسرمان به آن می‌رود،

a lot of people have an 80% scholarship to go to  the school, which makes it very affordable. The  

بسیاری از افراد ۸۰٪ بورسیه تحصیلی برای رفتن به مدرسه دارند، که آن را بسیار مقرون به صرفه می‌کند.

state has scholarships, the school provides  some scholarships. There's some grants given  

ایالت بورسیه تحصیلی دارد، مدرسه برخی بورسیه ها را ارائه می کند. برخی از کمک‌های مالی

to the school to provide scholarships. So  they're trying to make it more accessible.

برای ارائه کمک هزینه تحصیلی به مدرسه داده می‌شود. بنابراین آنها سعی می‌کنند آن را در دسترس‌تر کنند.

Dan: Yeah. Most schools, especially private schools and  

دن: آره بیشتر مدارس، به‌ویژه مدارس خصوصی و

anything education related, you're going to find  a lot of organizations that will try to help kids  

هر چیزی که مربوط به آموزش باشد، سازمان‌های زیادی پیدا خواهید کرد که سعی می‌کنند به بچه‌ها کمک کنند تا به

get into whatever they really, really want. And  the government helps with that as well in America.

هر چیزی که واقعاً می‌خواهند وارد شوند. و در آمریکا نیز دولت در این زمینه کمک می‌کند.

Vanessa: I think a lot of it comes down to the parents  

ونسا: من فکر می‌کنم بسیاری از آن به والدین مربوط می‌شود که

having the ability to sign up, follow through with  the applications, sign up for the scholarships.

توانایی ثبت‌نام، پیگیری درخواست‌ها، ثبت نام برای بورسیه‌ها را دارند.

Dan: That doesn't mean it's easy.

دن: این به این معنی نیست که آسان است.

Vanessa: It doesn't mean it's easy, but it is an  

ونسا: به این معنی نیست که آسان است، اما یک

option. There's a fourth option, which is what Dan  experienced when he was a child, homeschooling.

گزینه است. گزینه چهارمی وجود دارد، همان چیزی است که دن وقتی کودک بود تجربه کرد، آموزش در خانه.

Dan: And look at me.

دن: و به من نگاه کن.

Vanessa: So interestingly enough,  

ونسا: خیلی جالب است،

what percent of Americans do you think homeschool?  This means that generally... don't peak, your mom-

چند درصد از آمریکایی‌ها فکر می‌کنید مدرسه خانگی هستند؟ این به این معنی است که به طور کلی... اوج نگیرید، مامان شما-

Dan: This is what I learned in homeschooling.

دن: این چیزی است که من در مدرسه در خانه یاد گرفتم.

Vanessa: Your mom or your dad is your teacher,  

ونسا: مادر یا پدرت معلمت هستند،

usually your mom. And there's local organizations  that you can join weekly like a co-op, they call  

معمولاً مادرت. و سازمان‌های محلی هستند که می‌توانید هر هفته مانند یک تعاونی به آنها ملحق شوید، آن‌ها به

it a homeschooling co-op. What percent of American  children are homeschooling as of 2021 or 2022?

آن هم‌کاری در خانه می‌گویند. چند درصد از کودکان آمریکایی از سال 2021 یا 2022 در خانه آموزش می بینند؟

Dan: Well, I would've guessed  

دن: خب، حدس می زدم

it was very low. See, I think I looked  at your phone earlier and saw it.

خیلی کم بود. ببینید، فکر می‌کنم قبلاً به تلفن شما نگاه کردم و آن را دیدم.

Vanessa: You did?

ونسا: کردی؟

Dan: Well, you showed it to me,  

دن: خوب، شما آن را به من نشان دادید،

but I would've guessed like 2% before  seeing that, but I think it's higher.

اما من قبل از دیدن آن 2٪ حدس می زدم ، اما فکر می کنم بیشتر باشد.

Vanessa: Yes, the answer is 7%.

ونسا: بله، پاسخ 7 درصد است.

Dan: Which is pretty high actually.

دن: در واقع خیلی بالاست.

Vanessa: It's almost the  

same amount as go to private school.

ونسا: تقریباً به

اندازه رفتن به مدرسه خصوصی است.

Dan: Yeah, that's crazy.

دن: آره، این دیوانه است.

Vanessa: Yeah, so 7%. And the interesting thing is-

ونسا: بله، پس 7٪. و نکته جالب این است -

Dan: I guess it probably bumped up after COVID too.

دن: حدس می‌زنم که احتمالاً بعد از کووید نیز افزایش یافته است.

Vanessa: Yes, that's the big thing. So before COVID,  

ونسا: بله، این چیز مهمی است. بنابراین قبل از کووید،

it was I think four or 5%, and now it's 7% and  it's growing 10% every year. So it's hard to  

فکر می‌کنم چهار یا پنج درصد بود، و اکنون 7 درصد است و هر سال 10 درصد رشد می‌کند. بنابراین

talk about those stats. But it's growing every  year because of all the changes in education.

صحبت درباره آن آمار سخت است. اما به دلیل همه تغییرات در آموزش، هر سال در حال رشد است.

Dan: Yeah. And public  

دن: آره و

school has gotten kind of a bad reputation  as well. I mean there's varying qualities,  

مدرسه دولتی به نوعی شهرت بدی پیدا کرده است . منظورم این است که کیفیت‌های متفاوتی وجود دارد،

but a lot of people where they live, their school  is not very good. And it is not just teachers,  

اما بسیاری از مردم در جایی که زندگی می‌کنند، مدرسه‌شان خیلی خوب نیست. و این فقط معلمان نیستند،

it's also the peers you're with. And it's  kind of... I don't know. I mean obviously  

همسالانی که با آنها هستید نیز هستند. و به نوعی... نمی دانم. منظورم بدیهی است

I teach at an alternative school, so I am not  a big fan of the traditional model and I don't  

من در یک مدرسه جایگزین تدریس می‌کنم، بنابراین طرفدار زیادی از مدل سنتی نیستم و از

like all the bureaucracy. And not to say that  there's not a lot of good-hearted people in the  

همه بوروکراسی‌ها خوشم نمی‌آید. و نگوییم که افراد خوش‌قلب زیادی در

system. I just think that the system is, well,  it might sound a little cliche, but it's broken.

سیستم وجود ندارند. من فقط فکر می کنم که سیستم، خوب، ممکن است کمی کلیشه ای به نظر برسد، اما خراب است.

Vanessa: Yeah. So those are  

ونسا: آره. بنابراین اینها

the general options in the US and I think the cool  thing is that if you choose an alternative option,  

گزینه‌های عمومی در ایالات متحده هستند و من فکر می‌کنم نکته جالب این است که اگر یک گزینه جایگزین انتخاب کنید،

private school, charter school, homeschooling,  it's not seen as very weird. It's unusual. It's  

مدرسه خصوصی، مدرسه منشور، آموزش در خانه، خیلی عجیب به نظر نمی‌رسد. غیر معمول است. این

not the majority, but you're not like  an outcast. You're not so weird like,  

اکثریت نیست، اما شما مانند یک طرد شده نیستید. شما آنقدرها هم عجیب نیستید که

"Oh my goodness, you homeschool?" It's not  like that. Generally it's just, "Oh, okay,  

«اوه خدای من، شما مدرسه خانه؟» اینطور نیست. به طور کلی فقط این است: "اوه، باشه،

someone does something different." I think  that's kind of like in the American culture.

کسی کار متفاوتی انجام می دهد." من فکر می‌کنم که این چیزی شبیه به فرهنگ آمریکایی است.

Dan: That is very much an American culture thing.

دن: این یک فرهنگ آمریکایی است.

Vanessa: You try to accept people who do different things.

ونسا: شما سعی می کنید افرادی را بپذیرید که کارهای متفاوتی انجام می دهند.

Dan: Mm-hmm. And because  

دن: مممم. و چون

we lived in South Korea for a while, we felt  that difference so big. We never met anybody  

مدتی در کره جنوبی زندگی کردیم، این تفاوت را بسیار بزرگ احساس کردیم. ما هرگز کسی را ندیدیم

who homeschooled there. We met one family  and we're like, "Whoa, this is amazing."

که در آنجا آموزش خانگی داشته باشد. ما با یک خانواده آشنا شدیم و می گوییم: "واو، این شگفت انگیز است."

Vanessa: Yeah. Everyone uses  

ونسا: آره. همه از

the same education system and deviating from  that norm is really unusual in that culture.

یک سیستم آموزشی استفاده می کنند و انحراف از آن هنجار در آن فرهنگ واقعاً غیرعادی است.

Dan: Yeah. Or even looked  

دن: آره یا حتی به پایین نگاه کرد

down on. But in America, if you do something  different like that people, they may sometimes  

. اما در آمریکا، اگر مانند آن افراد کاری متفاوت انجام دهید، ممکن است گاهی اوقات

go and whisper about it or say, "I don't really  agree with that," but they'll never tell you to  

بروند و در مورد آن زمزمه کنند یا بگویند، "من واقعاً با آن موافق نیستم"، اما هرگز به شما نخواهند گفت

your face that they have a problem with a decision  you might make, especially a personal decision.

که مشکلی دارند. با تصمیمی که ممکن است بگیرید، به خصوص یک تصمیم شخصی.

Vanessa: And Dan was homeschooled until how old?

ونسا: و دن تا چند سالگی در خانه درس خوانده بود؟

Dan: Yes, until 13.

دن: بله، تا 13.

Vanessa: 13?

Dan: I think. Yes. Until middle school.

ونسا: 13؟

دن: فکر می کنم. آره. تا مقطع راهنمایی.

Vanessa: And Dan's pretty cool.

ونسا: و دن خیلی باحاله.

Dan: Yes,  

دن: بله،

and I feel like homeschooling today is  way better than it was when I was a kid.

و من احساس می‌کنم امروز آموزش در خانه خیلی بهتر از زمانی است که من بچه بودم.

Vanessa: Way more resources.

ونسا: منابع بسیار بیشتر.

Dan: I think that  

دن: فکر می‌کنم

what I experienced, I don't want for my kids, but  today I can kind of feasibly see how you can build  

آنچه را که تجربه کردم، برای بچه‌هایم نمی‌خواهم، اما امروز می‌توانم به‌طور عملی ببینم چگونه می‌توان در

up certain social exposures, have certain  groups. There's a ton of resources online.

معرض‌های اجتماعی خاصی ایجاد کرد، گروه‌های خاصی داشت . هزاران منبع آنلاین وجود دارد.

Vanessa: Yeah. And  

ونسا: آره. و

your mom certainly did the best that she could do.

مطمئناً مادرت بهترین کاری را که می توانست انجام دهد انجام داد.

Dan: Oh yeah, my mom did a good job. I think it  

دن: اوه آره، مامانم کار خوبی کرد. فکر می‌کنم این

was just for me personally, I don't think it fit  what I probably needed as a child looking back.

فقط برای من شخصاً بود، فکر نمی‌کنم آن چیزی باشد که احتمالاً در دوران کودکی به گذشته نیاز داشتم.

Vanessa: You needed more  

ونسا:

pressure to have deadlines and stuff.

برای داشتن ضرب الاجل و موارد دیگر به فشار بیشتری نیاز داشتید.

Dan: I needed another authority other than  

دن: من به مرجع دیگری غیر از مادرم نیاز داشتم

my mom and I needed a bigger social circle and a  little more structured education I think would've  

و به یک دایره اجتماعی بزرگتر و آموزش ساختارمندتر نیاز داشتم که فکر می کنم

been good for me. Not that my mom wasn't somewhat  structured, but it is a different kind of thing.

برای من خوب بود. نه اینکه مادرم تا حدودی ساختارمند نبود، اما این یک چیز متفاوت است.

Vanessa: Yeah. Homeschooling  

ونسا: آره. آموزش در خانه

in the nineties compared to homeschooling  now 30 years later. That's crazy. All right,  

در دهه نود در مقایسه با آموزش خانگی اکنون 30 سال بعد. این دیوانه است. بسیار خوب،

let's go on to question number  two. Do most American students  

بیایید به سؤال شماره دو برویم. آیا اکثر دانشجویان آمریکایی

go to universities after their graduation? Is  it considered important? Let's talk about our  

پس از فارغ التحصیلی به دانشگاه می روند؟ آیا مهم تلقی می‌شود؟ بیایید ابتدا در مورد

general feel first and then I've got some  stats about how many people actually go.

احساس عمومی خود صحبت کنیم و سپس من آماری در مورد اینکه چند نفر واقعاً به آنجا می روند، دارم.

Dan: Yeah, good because I haven't looked  

at the stats. This time I didn't make it that far.

دن: بله، خوب است، زیرا من

به آمار نگاه نکرده‌ام. این بار تا این حد نرسیدم.

Vanessa: Let's hear what's inside your heart Dan.

ونسا: بیا بشنویم درون قلبت دن.

Dan: So I think yes,  

دن: بنابراین فکر می‌کنم بله،

people generally go to, we would  say college, but I think a lot of  

مردم معمولاً به دانشگاه می‌روند، ما می‌گوییم کالج، اما فکر می‌کنم بسیاری از

the world would say university. I don't  know the percentage, but I would say-

دنیا می‌گویند دانشگاه. من درصد را نمی دانم، اما می گویم -

Vanessa: What's your guess? What's your guess is a good-

ونسا: حدس شما چیست؟ حدس شما خوب است -

Dan: 80? No. 75%.

Dan: 80؟ شماره 75 درصد

Vanessa: Wow, really?

ونسا: وای، واقعا؟

Dan: Yeah.

دن: آره

Vanessa: Okay.

ونسا: باشه.

Dan: What is it?

Vanessa: Okay.

دن: چیه؟

ونسا: باشه.

Dan: No, 92% versus 61%.

دن: نه، 92 درصد در مقابل 61 درصد.

Vanessa: I think this is showing your bias because-

ونسا: من فکر می کنم این نشان دهنده تعصب شماست زیرا-

Dan: 50%. I don't know which way the bias is.

دن: 50%. من نمی دانم تعصب از کدام طرف است.

Vanessa: Let's say that. So for us, we have a  

ونسا: بیایید این را بگوییم. بنابراین برای ما، ما یک

four year degree, and that's what you call it when  you go to college for four years, you could have a  

مدرک    چهار ساله داریم، و این همان چیزی است که وقتی برای چهار سال به کالج می روید، به آن می گویید، می توانید

two year degree, it's called an associate's  degree or a four year degree. And we have  

مدرک  دو ساله داشته باشید، به آن مدرک کاردانی یا مدرک چهار ساله می گویند. و ما

four year degrees. And I think there's been some  studies that show if you have a four year degree,  

مدرک چهار ساله داریم. و من فکر می‌کنم برخی از مطالعات انجام شده است که نشان می‌دهد اگر مدرک چهار ساله دارید،

most of the people in your social circle also have  the same or close to the same level of education.

اکثر افراد در حلقه اجتماعی شما نیز سطح تحصیلات مشابه یا نزدیک به یکسانی دارند.

Dan: Everybody I know is educated.

دن: همه کسانی را که می شناسم تحصیل کرده اند.

Vanessa: So that's why you think it's so high.

ونسا: پس به همین دلیل است که فکر می کنی آنقدر بالاست.

Dan: Dang it. I should have thought about that.

دن: هول کن. من باید در مورد آن فکر می کردم.

Vanessa: Okay, so let's compare 1990 to 2021. In 1990,  

ونسا: بسیار خوب، پس بیایید سال 1990 را با سال 2021 مقایسه کنیم. در سال 1990،

the people who graduated high school were 77%.  So 77% of students graduated from high school  

افرادی که از دبیرستان فارغ التحصیل شدند، 77٪ بود. بنابراین 77٪ از دانش آموزان از دبیرستان

and 20% of people graduated from college. Okay.  2021, 91% of people graduated from high school,  

و 20٪ از مردم از کالج فارغ التحصیل شدند. باشه. در سال 2021، 91٪ از مردم از دبیرستان فارغ التحصیل شدند،

so much higher percentage rate. And  38% of people graduate from college.

درصد بسیار بالاتری. و 38 درصد از مردم از کالج فارغ التحصیل می شوند.

Dan: I'm way off.

Vanessa: Yeah. So it is higher.

دن: من خیلی دورم.

ونسا: آره. پس بالاتر است.

Dan: It has bumped up a lot though.

دن: با این حال خیلی زیاد شده است.

Vanessa: And all of the charts  

ونسا: و همه نمودارهایی

that I saw were all going up. So finishing high  school and college are definitely on the rise.  

که من دیدم همگی در حال بالا رفتن بودند. بنابراین اتمام دبیرستان و کالج قطعا در حال افزایش است.

Not 70% or whatever you said, but if it probably  is 70% of the people we know, which I think is  

نه 70 درصد یا هر چیز دیگری که شما گفتید، اما اگر احتمالاً 70 درصد افرادی هستند که می‌شناسیم، که فکر می‌کنم

quite interesting, and that's kind of part of the  cycle of education I think that if you don't know  

بسیار جالب است، و این بخشی از چرخه آموزش است، فکر می‌کنم اگر

anyone who's been to college, it probably won't  be a priority for you. And it will be harder for  

کسی را نمی‌شناسید. به دانشگاه، احتمالاً برای شما اولویت نخواهد بود. و رفتن برای شما سخت‌تر خواهد بود

you to go because you won't have people who know  how that process works and all of that. But if you  

زیرا افرادی را نخواهید داشت که بدانند آن فرآیند و همه اینها چگونه کار می‌کند. اما اگر شما هم

been to college like us, it will be easier for our  kids to do that process because we've been there.

مانند ما به کالج رفته‌اید، انجام این فرآیند برای فرزندانمان آسان‌تر خواهد بود زیرا ما آنجا بوده‌ایم.

Dan: Yes. I'm glad  

دن: بله. خوشحالم   من

I could be instructive of a fallacy,  but my personal experience, but...

می‌توانم درباره یک اشتباه آموزنده باشم، اما تجربه شخصی‌ام، اما...

Vanessa: Well, thanks  

ونسا: خوب، ممنون

for being willing to be the fallacy  in front of millions of people online.

که حاضرید در مقابل میلیون‌ها نفر آنلاین اشتباه کنید.

Dan: Yes. You're welcome everybody.

دن: بله. به همه خوش آمدید

Vanessa: But this is also  

ونسا: اما این هم

a part two of the question.  Is it considered important?

قسمت دوم سوال است. مهم تلقی می شود؟

Dan: Oh,  

دن: اوه،   خب،

well, again, this probably goes to your  social circle because in my social circle  

دوباره، این احتمالاً به  حلقه اجتماعی شما می رود زیرا در حلقه اجتماعی من

it was super important, and I think  this is probably family by family.

خیلی مهم بود، و فکر می کنم این احتمالاً خانواده به خانواده است.

Vanessa: I would say  

it's almost expected if your  parents are college graduates.

ونسا: می‌توانم بگویم

اگر والدین شما فارغ‌التحصیل دانشگاه باشند، تقریباً انتظار می‌رود.

Dan: Definitely.

Vanessa: It's almost expected  

دن: حتما.

ونسا: تقریباً انتظار می رود

of course you'll go to college.

البته شما به کالج بروید.

Dan: However,  

دن: با این حال،

I think I have heard from certain... like  our neighbor, I think she said she was the  

فکر می‌کنم از برخی شنیده‌ام... مانند همسایه‌مان، فکر می‌کنم او گفت که

first to go to college and it was looked upon as  great, but it wasn't expected. But as a society,  

اولین کسی بود که به کالج رفت و به نظر عالی بود، اما انتظار نمی‌رفت. اما به عنوان یک جامعه،

it is definitely encouraged. Like there's ads  playing on the TV and YouTube and every teacher  

قطعاً تشویق می شود. مثل اینکه تبلیغاتی در تلویزیون و یوتیوب پخش می‌شود و هر معلمی به

will tell you going to college... and I'm just  going to say university because more people say  

شما می‌گوید که به دانشگاه می‌روید... و من فقط می‌خواهم بگویم دانشگاه زیرا افراد بیشتری می‌گویند

that probably, going to university is going to  be a great benefit to your life and all this  

احتمالاً رفتن به دانشگاه برای زندگی شما مفید خواهد بود. و همه این

kind of stuff. So I think that is definitely  pushed in society. That probably is another  

چیزها. بنابراین من فکر می کنم که قطعاً در جامعه به آن فشار وارد می شود. این احتمالاً دلیل دیگری است

reason why I think that a lot of people go, but  I'm also forgetting about how expensive it is.

که فکر می‌کنم خیلی‌ها می‌روند، اما گرانی آن را نیز فراموش می‌کنم.

Vanessa: Yeah. The other thing is that it's-

ونسا: آره. چیز دیگر این است که -

Dan: For a lot of schools.

Vanessa: It's really expensive. I would say  

دن: برای بسیاری از مدارس.

ونسا: واقعا گران است. من می‌گویم

anywhere between 30,000 and $200,000 for a four  year degree, depending on if you go to a community  

بین 30،000 تا 200،000 دلار برای یک مدرک چهار ساله، بسته به این که به یک کالج محلی   می‌روید

college or if you go to a state school or if you  go to a private school, it can range anywhere in  

یا به مدرسه دولتی می‌روید یا اگر به مدرسه خصوصی می‌روید، می‌تواند در هر جایی  در

there. And that's a big burden for a young person  starting off in their career to have to pay.

آنجا باشد. و این برای جوانی که کار خود را شروع می‌کند، بار بزرگی است که باید بپردازد.

Dan: The state schools aren't cheap or free?

دن: مدارس دولتی ارزان یا رایگان نیستند؟

Vanessa: They're not cheap, and they're not free.

ونسا: آنها ارزان نیستند و رایگان هم نیستند.

Dan: Okay.

Vanessa: They're cheaper  

دن: باشه.

ونسا: آنها ارزان تر

than private schools. It's a  very complicated system. But-

از مدارس خصوصی هستند. این یک سیستم بسیار پیچیده است. اما

Dan: I think I'm  

a little ignorant in this realm because I  haven't thought about college in a while.  

دن: فکر می‌کنم

در این حوزه کمی نادان هستم زیرا مدتی است به دانشگاه فکر نکرده‌ام.

But we went to a small private school and  that's known for being pretty expensive.

اما ما به یک مدرسه خصوصی کوچک رفتیم و به‌خاطر گران بودنش معروف است.

Vanessa: For me, I had to get  

ونسا: برای من،

a lot of scholarships to go to that school, so I  applied for tons of scholarships. The school also  

برای رفتن به آن مدرسه باید   بورس تحصیلی زیادی می گرفتم، بنابراین برای هزاران بورسیه درخواست دادم. مدرسه همچنین

had scholarships, and it was pretty much required  if I was going to go to that school, I had to have  

بورسیه تحصیلی داشت، و اگر قرار بود به آن مدرسه بروم تقریباً لازم بود، باید

a lot of money already paid for, otherwise it was  just too expensive. But I think it's interesting  

پول زیادی برای آن پرداخت شده بود، در غیر این صورت خیلی گران بود. اما فکر می‌کنم جالب است

because of our experience, we felt, I can speak  for you too, we felt pretty burdened. Even though  

به دلیل تجربه‌مان، ما احساس کردیم، می‌توانم برای شما هم صحبت کنم، ما احساس سنگینی کردیم. با وجود اینکه

we had scholarships, we felt pretty burdened  post-college to pay back our student loans. 

ما بورسیه تحصیلی داشتیم، پس از اتمام دانشگاه احساس می کردیم که برای بازپرداخت وام های دانشجویی خود فشار زیادی را تحمل می کردیم.

When you start off your life, your adult life  in debt, that's so hard. And my parents tried  

وقتی زندگی‌تان را شروع می‌کنید، زندگی بزرگسالی‌تان با بدهی، خیلی سخت است. و پدر و مادرم خیلی تلاش کردند

so hard, they paid a lot of money. I had a  lot of scholarships and I still had college  

، پول زیادی پرداخت کردند. من بورسیه های تحصیلی زیادی داشتم و هنوز بدهی دانشگاه داشتم

debt that I had to pay back. So even though I  think I was probably starting off in the best  

که باید آن را پس می دادم. بنابراین، اگرچه فکر می‌کنم احتمالاً داشتم در بهترین

possible position, it still felt like a burden.  So I think for us, at least for our children,  

موقعیت ممکن شروع به کار می‌کردم، باز هم احساس سنگینی می‌کردم. بنابراین فکر می‌کنم برای ما، حداقل برای فرزندانمان،

I have no idea what the education scene will  look like in another 15 years, but I think that  

نمی‌دانم صحنه تحصیل در 15 سال دیگر چگونه خواهد بود، اما فکر می‌کنم

we might have a different perspective on college  because we've been there, we know what it's like.  

ممکن است دیدگاه متفاوتی نسبت به دانشگاه داشته باشیم چون آنجا بوده‌ایم، می‌دانیم چه مثل اینه که.

We know if it helped us or not in our life and how  expensive it is and if it's worth it. Are there  

ما می دانیم که آیا در زندگی ما به ما کمک کرده است یا نه و چقدر گران است و آیا ارزشش را دارد. آیا

other alternatives? Yeah. And in our changing  world, those might be better. I don't know.

جایگزین های دیگری وجود دارد؟ آره و در دنیای در حال تغییر ما ، اینها ممکن است بهتر باشند. من نمی دانم.

Dan: 

I think it's a cliche among people our age that  college is not worth it and that it's just way  

دن:

فکر می‌کنم در بین افراد هم سن و سال ما کلیشه‌ای است که کالج ارزش آن را ندارد و

too expensive for what you get out of it and it  doesn't really prepare you and all this stuff.

برای چیزی که از آن به دست می‌آورید بسیار گران است و واقعاً شما و همه این چیزها را آماده نمی‌کند.

Vanessa: Mm-hmm. I think if you graduated  

ونسا: مممم. من فکر می‌کنم اگر در سال‌های

2005 to 2010, around that maybe even 2015 in  that range, you probably feel like us that your  

2005 تا 2010 فارغ‌التحصیل شده‌اید، شاید حتی در سال 2015 در آن محدوده، احتمالاً احساس می‌کنید که

degree does not mean you will get a good paying  job. It's not a given that that will happen.

مدرک تحصیلی‌تان به این معنا نیست که شغلی با درآمد خوب پیدا خواهید کرد . مسلم نیست که این اتفاق بیفتد.

Dan: Yeah,  

I think initially when we went to college,  there was a transitional phase where everything,  

دن: بله،   فکر می‌کنم

در ابتدا وقتی به دانشگاه رفتیم، یک مرحله انتقالی وجود داشت که در آن همه چیز

it was getting a lot more expensive, and that  cost benefit analysis was maybe making less sense,  

بسیار گران‌تر می‌شد، و آن تحلیل هزینه فایده شاید کمتر منطقی بود،

but a lot of our families were still saying the  same message that you just have to go even if  

اما بسیاری از خانواده‌های ما هنوز می‌گفتند که همان پیامی که شما فقط باید بروید حتی اگر

you're not even sure what you want to do which  was in my case, which I think didn't help me.

حتی مطمئن نیستید که می‌خواهید چه کاری انجام دهید که در مورد من بود، که فکر می‌کنم کمکی به من نکرد.

Vanessa: Well, my job didn't even exist when I went  

ونسا: خب، شغل من حتی زمانی که به کالج رفتم وجود نداشت

to college. This job, teaching English online was  not even an option. So I don't know. It is tricky.

. این شغل، آموزش آنلاین انگلیسی حتی یک گزینه هم نبود. بنابراین من نمی دانم. مشکل است.

Dan: Yeah. And  

دن: آره و

I don't know exactly what the future...  I don't know what the future holds, but-

من دقیقاً نمی دانم آینده چیست... نمی دانم آینده چه خواهد بود، اما-

Vanessa: Well, you don't.

Dan: I feel like the world  

ونسا: خوب، تو نمی دانی.

دن: من احساس می‌کنم که دنیا

changes really, really fast in that I will  certainly not tell my children they have  

واقعاً خیلی سریع تغییر می‌کند، زیرا مطمئناً به فرزندانم نمی‌گویم که باید

to go to college and that this will make all the  difference. I'll be like, "Well, what exactly do  

به دانشگاه بروند و این همه تفاوت را ایجاد می‌کند . من می گویم، "خب، دقیقاً می

you want to do? Let's get in that program. Let's  look at the cost benefit analysis of how much it  

خواهید چه کاری انجام دهید؟ بیایید وارد آن برنامه شویم. بیایید به تجزیه و تحلیل هزینه فایده آن نگاه کنیم که چقدر

costs and really dig in there." Unfortunately,  I don't feel like my parents did that, but-

هزینه دارد و واقعاً در آنجا جستجو کنیم." متأسفانه، احساس نمی‌کنم والدینم این کار را کردند، اما

Vanessa: I think their generation really was the  

ونسا: فکر می‌کنم نسل آنها واقعاً

last generation who said, "I'll get a university  degree and that will give me a good job," and it  

آخرین نسلی بود که گفت: "من مدرک دانشگاهی می‌گیرم و این به من شغل خوبی می‌دهد."

worked. So their expectation was what happened  to them, but that's not how it is now. Anyway,  

. بنابراین انتظار آن‌ها این بود که برایشان اتفاق افتاد ، اما اکنون اینطور نیست. به هر حال،

who knows what will happen in the next 10 to  15 years for our kids, but I certainly won't  

چه کسی می‌داند در 10 تا 15 سال آینده برای بچه‌های ما چه اتفاقی می‌افتد، اما مطمئناً به

pressure them and I won't feel disappointed  if they decide not to go to college as long as  

آنها فشار نمی‌آورم و احساس ناامیدی نمی‌کنم اگر تصمیم بگیرند تا زمانی که

they are independent adults trying to do something  different. And I'm going to transition to the last  

بزرگسالان مستقلی هستند به دانشگاه نروند. کاری متفاوت انجام دهید . و من می‌خواهم به سؤال آخر گذر کنم

question and skip one question actually, because  I think you're about to say something about it.

و در واقع از یک سؤال صرفنظر کنم، زیرا فکر می‌کنم شما می‌خواهید چیزی در مورد آن بگویید.

Dan: Oh, am I?

Vanessa: I'm going to guess. Because  

دن: اوه من؟

ونسا: من می خواهم حدس بزنم. زیرا   به این

it has to do with what happens if you don't get  a college degree? Is it hard to find a job if you  

بستگی دارد که اگر مدرک دانشگاهی نگیرید چه اتفاقی می‌افتد ؟ اگر مدرک دانشگاهی نداشته باشید، پیدا کردن کار سخت است

don't have a university degree? I did a little bit  of research about this, but what's your gut say?

؟ من کمی در این مورد تحقیق کردم، اما حس شما چیست؟

Dan: If you  

don't get a university degree,  is it harder to get a job?

دن: اگر

مدرک دانشگاهی نگیرید، آیا کار سخت‌تر است؟

Vanessa: Yeah. Yeah. Like  

ونسا: آره. آره مثلاً

if you didn't have a degree right now,  would your prospects be more difficult?

اگر در حال حاضر مدرک نداشتید، آیا آینده‌تان سخت‌تر می‌شد؟

Dan: It probably is. I don't  

دن: احتمالا همینطوره.

think it has to be, but I do think that... I don't  know if I've actually read a study about this,  

فکر نمی‌کنم اینطور باشد، اما فکر می‌کنم... نمی‌دانم واقعاً مطالعه‌ای در این مورد خوانده‌ام یا نه،

but I think I heard in a podcast that is something  that employers will look at and they'll be like,  

اما فکر می‌کنم در یک پادکست شنیده‌ام که چیزی است که کارفرمایان به آن نگاه خواهند کرد. و آنها اینگونه خواهند بود،

"All right, check off four year degree."  They'll just kind of assume that that  

"بسیار خوب، مدرک چهار ساله را بررسی کنید." آنها فقط به نوعی فرض می کنند که این

means a lot. So I do think it does mean  something unfortunately. I don't think  

معنی زیادی دارد. بنابراین من فکر می‌کنم متأسفانه معنایی دارد. من فکر نمی‌کنم که

it has to be. I think that you can probably  really get well-educated without it nowadays,  

اینطور باشد. من فکر می‌کنم که امروزه واقعاً می‌توانید بدون آن تحصیل کنید،

and I think that might even be preferable when  you consider how much it costs. So other than  

و فکر می‌کنم حتی اگر هزینه آن را در نظر بگیرید بهتر است. بنابراین، به غیر از

there's a lot of social experiences, however, a  lot of the social experiences are getting really  

تجربیات اجتماعی زیادی، بسیاری از تجربیات اجتماعی واقعا

drunk and misbehaving and stuff that doesn't  really have anything to do with keeping a job.

مست می‌شوند و بدرفتاری می‌کنند و چیزهایی که واقعاً ربطی به حفظ شغل ندارند.

Vanessa: The stereotype  

ونسا: کلیشه

of American college is that  you just go there, get drunk,  

کالج آمریکایی این است که شما فقط به آنجا می روی، مست می شوی،

sleep with a lot of people, and then  maybe you stumble into class once a week.

با افراد زیادی می خوابی، و بعد شاید هفته ای یک بار به کلاس سر بزنی.

Dan: Yeah. It doesn't really make any sense at all.

دن: آره واقعاً اصلاً منطقی نیست.

Vanessa: And then you pay lots of  

ونسا: و بعد

money for that. That wasn't my college  experience, but that is certainly-

پول زیادی برای آن می‌پردازی. این تجربه کالج من نبود ، اما مطمئناً همین است-

Dan: Oh, it was there.

دن: اوه، آنجا بود.

Vanessa: Certainly what happens to a lot of people.

ونسا: مطمئناً برای بسیاری از مردم چه اتفاقی می افتد.

Dan: 

دن:

Yeah. But I'm still saying that it does  unfortunately probably still matter.

آره. اما هنوز هم می‌گویم که متاسفانه احتمالاً هنوز هم مهم است.

Vanessa: Yeah, I would say that that's  

ونسا: بله، می‌توانم بگویم که این

probably the case for specific careers. So what I  saw was of course, if you're going to be a doctor,  

احتمالاً برای مشاغل خاص صدق می‌کند. بنابراین آنچه من دیدم این بود که اگر قرار است پزشک شوید،

if you're going to be an engineer, if you're going  to be in the medical field, those very specific  

اگر قرار است مهندس شوید، اگر قرار است در رشته پزشکی باشید، آن

technical type of jobs that require education,  that education is probably necessary. But for  

نوع مشاغل فنی بسیار خاص که نیاز به تحصیل دارند. ، که احتمالاً آموزش لازم است. اما برای

other careers, what I read online said is a  college degree necessary, yes and no. The yes was  

مشاغل دیگر، آنچه در اینترنت خواندم گفت که مدرک دانشگاهی لازم است، بله و خیر. بله،

if you want to be in those specific career fields,  yeah, if you're going to be a nurse, go get a  

اگر می‌خواهید در آن رشته‌های شغلی خاص باشید، بله، اگر قرار است پرستار شوید، بروید

degree in nursing and you'll be fine. I think it's  actually even a two year degree. That's amazing.

مدرک پرستاری بگیرید و خوب می‌شوید. فکر می‌کنم در واقع حتی یک مدرک دو ساله است. این شگفت انگیز است.

Dan: That sounds  

دن: این

preferable to me. Some kind of two year  program, I feel like you can learn maybe  

برای من ارجح تر به نظر می رسد. نوعی برنامه دو ساله ، من احساس می‌کنم شما می‌توانید در طی

not anything but a lot of things in two  years. It doesn't have to be four years.

دو سال، شاید  نه چیزی جز خیلی چیزها یاد بگیرید . لازم نیست چهار سال باشد.

Vanessa: But it said if you want a  

ونسا: اما گفته می‌شود اگر

job that usually says we require a degree or they  highly recommend a degree in their application,  

شغلی می‌خواهید که معمولاً می‌گوید ما به مدرک نیاز داریم یا آن‌ها مدرکی را در برنامه‌شان به شدت توصیه می‌کنند،

maybe like a software engineer or something  like this, if you are an assertive person who  

شاید مانند یک مهندس نرم‌افزار یا چیزی شبیه به این، اگر فردی قاطع هستید که

has done a lot of alternative experiences, now  this takes a specific personality type I think.

کارهای جایگزین زیادی انجام داده‌اید. تجربیات، اکنون فکر می‌کنم این تیپ شخصیتی خاصی را می‌گیرد.

Dan: Got to have something for that resume.

دن: باید چیزی برای آن رزومه داشته باشم.

Vanessa: Yes, you have a good resume,  

ونسا: بله، شما رزومه خوبی دارید،

you've interned, you have maybe taken some  extracurricular classes at the local college  

کارآموزی کرده اید، ممکن است در برخی کلاس های فوق برنامه در کالج محلی

or maybe even some online courses about that  specific field. It doesn't have to be a degree.

یا شاید حتی برخی دوره های آنلاین در مورد آن رشته خاص شرکت کرده باشید. لازم نیست مدرک باشد.

Dan: There's a lot of alternatives out there.

دن: جایگزین های زیادی وجود دارد.

Vanessa: That you can by your assertiveness,  

ونسا: اینکه با قاطعیت خود می توانید،

which is really what people are looking for often,  people who will see a problem and fix the problem,  

که واقعاً همان چیزی است که مردم اغلب به دنبال آن هستند، افرادی که مشکلی را می بینند و مشکل را برطرف می کنند،

the skills can really be taught, but that  personality and character quality can't  

مهارت ها را واقعاً می توان آموزش داد، اما این شخصیت و کیفیت شخصیت را نمی توان

be taught as much. So if you show that, then you  could get in. So for example, this isn't about a  

به اندازه کافی آموزش داد. . بنابراین، اگر این را نشان دهید، می‌توانید وارد شوید. برای مثال، این درباره یک

job. This is about getting into college. There  was a homeschooler who had been homeschooled  

شغل نیست. این مربوط به ورود به دانشگاه است. مدرسه‌ای بود که تمام زندگی‌اش را در خانه آموزش دیده بود

their entire life and they wanted to get into a  huge university. I don't think it was Harvard,  

و می‌خواستند وارد یک دانشگاه بزرگ شوند. فکر نمی‌کنم هاروارد بود،

but it was a really high level university.  And what they did instead is they wrote out,  

اما واقعاً دانشگاه سطح بالایی بود. و کاری که آنها انجام دادند این بود که آنها نوشتند،

of course, every charity they worked with,  every volunteer experience, all of this. But  

البته، هر مؤسسه خیریه ای که با آنها کار کردند، هر تجربه داوطلبانه، همه اینها. اما

they also wrote a list. The second page of their  application was 100 books that I read last year. 

آنها فهرستی هم نوشتند. صفحه دوم درخواست آنها 100 کتابی بود که سال گذشته خواندم.

Holy cow, that's like two books a week.  They wrote out everything that they had  

گاو مقدس، این مثل دو کتاب در هفته است. آنها همه چیزهایی را که

read in order and all of this, and it showed their  assertiveness, "I'm going to be a good student,  

خوانده بودند به ترتیب نوشتند و همه اینها را نوشتند، و این قاطعیت آنها را نشان داد، "من دانش آموز خوبی خواهم شد،

I'm going to be dedicated." And I think for a  lot of jobs, if you can be outstanding like that,  

من فداکار خواهم شد." و من فکر می‌کنم برای بسیاری از مشاغل، اگر می‌توانید این‌طور برجسته باشید،

then who cares if you have a degree ideally. A  little example too is someone who works for me,  

پس چه کسی اهمیت می‌دهد که به طور ایده‌آل مدرک داشته باشید. یک نمونه کوچک نیز کسی است که برای من کار می کند،

Laura. Hi Laura if you're watching, she  helps to write some of the sales content,  

لورا. سلام لورا، اگر تماشا می‌کنید، او به نوشتن برخی از محتوای فروش کمک می‌کند،

like sales emails. She's called a copywriter.  When I interviewed her, I don't even know if  

مانند ایمیل‌های فروش. به او می گویند کپی رایتر. وقتی با او مصاحبه کردم، حتی نمی‌دانم آیا

she has a college degree, I don't even know her  official education, but her application process,  

او مدرک دانشگاهی دارد یا نه، حتی تحصیلات رسمی او را نمی‌دانم، اما روند درخواست او،

her experience, and she had taken the initiative  to do some online copywriting classes and had been  

تجربه‌اش، و او ابتکار عمل را برای انجام برخی کلاس‌های کپی‌نویسی آنلاین انجام داده بود.

working on and off for some other businesses  doing their writing as well. So she had this  

برای برخی از کسب‌وکارهای دیگر که نوشته‌های خود را نیز انجام می‌دهند، کار می‌کرده و خاموش می‌شود. بنابراین او این

kind of initiative, and that's really what I  was looking for, was someone who was organized,  

نوع ابتکار را داشت، و این واقعاً چیزی بود که من دنبالش می‌گشتم، کسی بود که سازماندهی شده بود،

took the initiative, creative, and  was interested in the job. She had  

ابتکار عمل داشت، خلاق بود و به این کار علاقه داشت. او به

taken some classes of her own volition and  really done it, and that's why I hired her.

میل خودش چند کلاس گذرانده بود و واقعاً این کار را انجام داده بود، و به همین دلیل او را استخدام کردم.

Dan: Yeah.

Vanessa: And she's been  

دن: آره

ونسا: و او

amazing. Actually, a lot of my students  who join my courses, they say that their  

شگفت‌انگیز بوده است. در واقع، بسیاری از دانش‌آموزان من که به دوره‌های من می‌پیوندند، می‌گویند که

job didn't require them to take English  classes, but they write on their resume,  

شغلشان نیازی به شرکت در کلاس‌های انگلیسی ندارد ، اما در رزومه خود می‌نویسند،

completed a three-month English course  with Speak English With Vanessa.

یک دوره سه ماهه انگلیسی را با Speak English With Vanessa گذرانده‌اند.

Dan: Yeah.

Vanessa: And this is like the-

دن: آره

ونسا: و این مثل

Dan: You're an institution.

دن: تو یک موسسه هستی.

Vanessa: It's not a four year degree, it's  

ونسا: این مدرک چهار ساله نیست،

not an IL certificate, something official like  that, but it shows that you took the initiative.

گواهینامه IL نیست، چیزی شبیه به آن رسمی است، اما نشان می دهد که شما ابتکار عمل را به دست گرفته اید.

Dan: I think she's pretty official.

دن: من فکر می کنم او خیلی رسمی است.

Vanessa: And it showed that  

ونسا: و این نشان داد که

you're willing to go the extra mile to try to  do your best. So I think that's a good example  

شما مایلید مایل بیشتری را طی کنید و سعی کنید بهترین کار را انجام دهید. بنابراین من فکر می‌کنم که این نمونه خوبی

of a way that extracurricular education  can enhance your career as well. Well,  

از راهی است که آموزش فوق برنامه می‌تواند شغل شما را نیز ارتقا دهد. خوب،   وقتی

talking about internships, I'm curious  in your country, is it common to do an  

در مورد کارآموزی صحبت می کنیم، کنجکاو هستم در کشور شما، آیا انجام

internship? I think in Germany it's maybe  required that you do a year internship after  

کارآموزی معمول است؟ فکر می‌کنم در آلمان شاید لازم باشد که یک سال بعد از دبیرستان دوره کارآموزی انجام دهید

high school that it is part of the system. I'm  not sure if you're from Germany, let me know.

که بخشی از سیستم است. مطمئن نیستم که اهل آلمان هستید، به من اطلاع دهید.

Dan: That sounds  

like a better system to me, but  I don't know if that's real.

دن: این به

نظر من سیستم بهتری است، اما نمی‌دانم که آیا این واقعی است یا نه.

Vanessa: That you get real world experience in  

ونسا: اینکه شما تجربه دنیای واقعی را در

the world doing something. But I feel like for me,  that would've been pretty helpful just to get out  

انجام کاری در جهان کسب کنید. اما من احساس می‌کنم که برای من، این فقط برای خروج از سیستم آموزشی بسیار مفید خواهد بود

of the education system. I felt very overwhelmed  going from high school to four years of college,  

. از دبیرستان تا چهار سال کالج خیلی غرق شدم،

and then I had had part-time jobs working  in restaurants and these types of things,  

و بعد شغل پاره وقت داشتم که در رستوران‌ها و این‌جور چیزها کار می‌کردم،

but nothing like a career. And  by my third year of college,  

اما چیزی شبیه به شغل نبود. و در سال سوم کالج،

I just felt like I just want to go out into the  real world and try to get a job. I don't want to-

احساس می‌کردم فقط می‌خواهم به دنیای واقعی بروم و سعی کنم شغلی پیدا کنم. نمی خوام-

Dan: Do something.

Vanessa: Yeah, I want to do something. And  

دن: یه کاری بکن.

ونسا: آره، من می خواهم کاری انجام دهم. و

it's not common in the US to take a gap year. This  is a common thing I think in Europe and Australia,  

در ایالات متحده معمول نیست که یک سال فاصله داشته باشند. من فکر می‌کنم در اروپا و استرالیا این یک چیز رایج است،

that after high school, students will take  a gap year and go out and do something.

که دانش‌آموزان بعد از دبیرستان یک سال استراحت می‌کنند و بیرون می‌روند و کاری انجام می‌دهند.

Dan: Good job Europe.

دن: کار خوب اروپا.

Vanessa: Go be a nanny, go volunteer on a farm.

ونسا: برو یک پرستار بچه شو، برو به یک مزرعه داوطلب شو.

Dan: Yeah, I think when we were-

دن: آره، فکر می کنم وقتی ما بودیم-

Vanessa: Go travel in Southeast Asia, do something.

ونسا: برو به آسیای جنوب شرقی سفر کن، کاری انجام بده.

Dan: When we were in France that one year, we did meet  

دان: زمانی که در آن یک سال در فرانسه بودیم، با

some younger people who seemed to either be taking  a gap year or doing some kind of intern thing. I  

افراد جوان‌تری آشنا شدیم که به نظر می‌رسید یا یک سال فاصله می‌گرفتند یا نوعی کارآموزی انجام می‌دادند. من

don't know. I like that a lot. In the US, it's  kind of strange that you graduate high school and  

نمی دانم. من خیلی دوستش دارم. در ایالات متحده، عجیب است که شما از دبیرستان فارغ التحصیل می شوید و

you have this big ceremony and congratulations,  you get to move on to more school.

این مراسم بزرگ و تبریک می گیرید، می توانید به مدارس بیشتری بروید.

Vanessa: Yeah,  

I pretty much guarantee that if you were in the US  and you graduated from high school and you said,  

ونسا: بله،

من تقریباً تضمین می‌کنم که اگر در ایالات متحده بودید و از دبیرستان فارغ‌التحصیل شده بودید و می‌گفتید: «یک

"I'm going to take a gap year and then I'll decide  what I want to do," every single person will say,  

سال فاصله می‌گیرم و بعد تصمیم می‌گیرم که چه کاری می‌خواهم انجام دهم». فرد خواهد گفت،

"If you don't go to college now, you're never  going to do it. This is your chance to do it  

"اگر الان به دانشگاه نروید، هرگز نخواهید این کار را انجام دهید. این شانس شماست که این کار را انجام دهید،

now because you'll forget about it or you won't  have the motivation to do it, or you'll forget  

زیرا آن را فراموش خواهید کرد یا انگیزه انجام آن را نخواهید داشت. وگرنه تحصیلات را فراموش می‌کنید

about education and forget about math," these  types of things. But in reality, if you're not  

و ریاضیات را فراموش می‌کنید، این چیزها. اما در واقعیت، اگر

meant to go to college and you wait a year and  you decide not to go to college, well maybe that  

قرار نیست به دانشگاه بروید و یک سال صبر کنید و تصمیم بگیرید که به دانشگاه نروید، شاید این

was a better path for you. I don't know. I feel  a little biased because I saw people doing that,  

مسیر بهتری برای شما بود. من نمی دانم. من کمی مغرضانه احساس می‌کنم زیرا می‌دیدم که مردم این کار را انجام می‌دهند،

Europeans who were doing that gap year and I felt  really jealous like, "Oh, I would've loved to do  

اروپایی‌هایی که آن سال فاصله را انجام می‌دادند و من واقعاً حسادت می‌کردم که «اوه، دوست داشتم

that," but it's just not in American culture. Maybe it might start becoming part of it as  

این کار را انجام دهم»، اما این در فرهنگ آمریکایی نیست. شاید وقتی درباره اروپا بیشتر می‌آموزیم، ممکن است بخشی از آن شود

we learn more about Europe. We're 10  years behind Europe in those things,  

. ما در این موارد 10 سال از اروپا عقب هستیم،

but right now it's not part of American culture.  You just do school, possibly more school and then-

اما در حال حاضر این بخشی از فرهنگ آمریکایی نیست. شما فقط مدرسه می گذرانید، احتمالاً مدرسه بیشتری می گذرانید و سپس-

Dan: Or stop school.

Vanessa: Pay back your school with your job. So that's  

دن: یا مدرسه را متوقف کنید.

ونسا: مدرسه ات را با شغلت پس بده. پس همین است

it. All right. Well, thanks so much for joining  me on that education journey. I hope that you  

. خیلی خوب. خوب، بسیار سپاسگزارم که در آن سفر آموزشی به من پیوستید. امیدوارم   از

enjoyed immersing yourself over the last two hours  with these English conversations. And now I have a  

غرق شدن در این مکالمات انگلیسی در دو ساعت گذشته لذت برده باشید . و اکنون من یک

question for you in the comments, let me know what  topic would you like us to have a conversation  

سؤال از شما در نظرات دارم، به من بگویید که دوست دارید در مورد چه موضوعی صحبت کنیم

about next. You can ask us a topic and you  can also ask us some questions that you would  

. می‌توانید موضوعی را از ما بپرسید و همچنین می‌توانید چند سؤال از ما بپرسید که

like us to cover in our conversation and maybe  you'll be lucky and we'll make a video about it. 

دوست دارید در مکالمه خود به آنها بپردازیم و شاید خوش شانس باشید و ما ویدیویی درباره آن بسازیم.

Well, don't forget to download the free PDF  worksheet, which includes so much information. It  

خوب، فراموش نکنید که کاربرگ PDF رایگان را دانلود کنید ، که حاوی اطلاعات بسیار زیادی است. این

includes every vocabulary, expression, definition,  sample sentence, and you can take the quiz at the  

شامل همه واژگان، عبارت، تعریف، جمله نمونه است، و می‌توانید امتحان را در

bottom of the worksheet so that you never forget  the vocabulary that you've learned. You can click  

پایین کاربرگ انجام دهید تا هرگز واژگانی را که یاد گرفته‌اید فراموش نکنید. امروز می‌توانید

on the link in the description to download  that free PDF worksheet today. It's a big one,  

روی پیوند موجود در توضیحات کلیک کنید تا آن کاربرگ PDF رایگان را بارگیری کنید. خیلی بزرگ است،

but it's all for you, my gift to you. Well, thank  you so much for learning English with me and I'll  

اما همه چیز برای شماست، هدیه من به شما. خوب، از شما بسیار سپاسگزارم که با من انگلیسی یاد گرفتید و من

see you again next Friday for a new lesson here  on my YouTube channel. Bye. But wait, do you  

دوباره جمعه آینده شما را برای یک درس جدید در اینجا در کانال YouTube من می بینم. خدا حافظ. اما صبر کنید، آیا

want more? I recommend watching this video next  where you'll join me and my son, Theo, as we play  

بیشتر می خواهید؟ توصیه می‌کنم این ویدیوی بعدی را تماشا کنید، جایی که به من و پسرم، تئو، ملحق می‌شوید، زیرا ما

a great card game called Uno. You can play this  with your family and the kids in your life or the  

یک بازی با ورق عالی به نام Uno انجام می‌دهیم. می‌توانید با خانواده و بچه‌های زندگی‌تان یا

adults in your life, and you'll learn how to do  that in English in this video. I'll see you there.

بزرگسالان زندگی‌تان این بازی را انجام دهید، و در این ویدیو یاد خواهید گرفت که چگونه این کار را به زبان انگلیسی انجام دهید. اونجا میبینمت