Taking the IELTS Speaking Test┃Learn American English Pronunciation On the Go

Rachel: In today’s Episode,  

ریچل: در اپیزود امروز،

David and I sit down with our friend  Eliot Freisen, who works for Magoosh,  

دیوید و من با دوستمان الیوت فریزن، که برای Magoosh،

the test prep company, as their IELTS Expert. IETLS is a test that you can take to assess  

شرکت آمادگی آزمون، کار می کند، به عنوان کارشناس آیلتس آنها می نشینیم.  IETLS آزمونی است که می توانید برای ارزیابی

your level of English. Even for people  who have no plans to take this test,  

سطح زبان انگلیسی خود در آن شرکت کنید. حتی برای افرادی که برنامه‌ای برای شرکت در این آزمون ندارند،

Eliot has amazing tips on how to speak with more fluency as he breaks down how the speaking section  

الیوت نکات شگفت‌انگیزی در مورد نحوه صحبت کردن با تسلط بیشتر دارد و نحوه نمره‌دهی بخش اسپیکینگ آزمون آیلتس را تجزیه و تحلیل می‌کند

of the IELTS test is scored. If you would like a free copy of the transcript for this episode,  

. اگر می‌خواهید یک کپی رایگان از رونوشت این قسمت داشته باشید،

just visit RachelsEnglish.com/podcast and search for this episode. Let’s get started.

فقط کافی است از RachelsEnglish.com/podcast دیدن کنید و این قسمت را جستجو کنید. بیایید شروع کنیم.

Well, Eliot, thanks for coming on the podcast.  

خوب، الیوت، از حضور در پادکست متشکرم.

Eliot: It's my pleasure. Thank you for having me.

الیوت: خوشحالم. از اینکه من را دارید متشکرم

Rachel: So, can you tell me, what is your current job title? 

راشل: بنابراین، می‌توانید به من بگویید، عنوان شغلی فعلی شما چیست؟

Eliot: So, I'm the IELTS expert at Magoosh. Uh,  

الیوت: بنابراین، من کارشناس آیلتس در Magoosh هستم. اوه،

the IELTS curriculum manager. And so, I'm, uh, I put together the IELTS training program, and the  

مدیر برنامه درسی آیلتس. و بنابراین، من برنامه آموزشی آیلتس را آماده کردم و

IELTS is the, uh, international English language testing system. It's one of the major exams people  

آیلتس یک سیستم بین المللی آزمون زبان انگلیسی است. این یکی از آزمون‌های مهمی است که افراد

take to usually get into graduate school or, um, into, get—some jobs require IELTS scores,  

معمولاً برای ورود به دوره تحصیلات تکمیلی می‌گذرانند، برخی از مشاغل به نمرات آیلتس نیاز دارند،

and even immigration, um, some, some countries require an IELTS score for immigrations purposes.  

و حتی مهاجرت، اوم، برخی، برخی کشورها برای اهداف مهاجرت به نمره آیلتس نیاز دارند.

So, at Magoosh, we create a training program for students to help them to prepare for that exam.

بنابراین، در Magoosh، یک برنامه آموزشی برای دانش‌آموزان ایجاد می‌کنیم تا به آنها کمک کنیم تا برای آن امتحان آماده شوند.

Rachel: Does the U.S. require that test and a score?

راشل: آیا ایالات متحده به آن آزمون و نمره نیاز دارد؟

Eliot: The U.S. does not require  

الیوت: ایالات متحده نیازی به

an IELTS score. Um, in the U.S., the IELTS is primarily used by universities and some companies,  

نمره آیلتس ندارد. اوم، در ایالات متحده، آیلتس عمدتاً توسط دانشگاه‌ها و برخی شرکت‌ها استفاده می‌شود، و

uh, asking for a score from international  applicants. So, in the, in the United States,  

از متقاضیان بین‌المللی نمره می‌خواهند . بنابراین، در ایالات متحده،

the IELTS and then also the TOEFL exam are the two main exams that universities use to,  

آیلتس و سپس آزمون تافل، دو آزمون اصلی هستند که دانشگاه‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند

uh, when, uh choosing which, uh,  students to accept to the universities.

.

Rachel: Do you know, is one of them  

راشل: آیا می دانید، آیا یکی از آنها

used more right now for colleges and universities? Or are they kind of equally useful at this point?

در حال حاضر بیشتر برای کالج ها و دانشگاه ها استفاده می شود؟  یا در این مرحله به همان اندازه مفید هستند؟

Eliot: Um, so, uh, in the United States,  

الیوت: اوم، خب، در ایالات متحده،   به

traditionally, the TOEFL has been the main  exam that universities ask for. However,  

طور سنتی، تافل اصلی ترین امتحانی است که دانشگاه ها درخواست می کنند. با این حال،

in the last 10 years or so, um, many schools have chosen to accept both TOEFL and IELTS scores. Uh,  

در حدود 10 سال گذشته، بسیاری از مدارس نمرات تافل و آیلتس را انتخاب کرده‌اند. اوه،

and so, the number of schools that accept IELTS scores in the United States is increasing. Uh,  

و به همین ترتیب، تعداد مدارسی که نمرات آیلتس را در ایالات متحده می پذیرند در حال افزایش است. آه،

if we're considered, considering it globally,  the IELTS is, uh, much more common outside  

اگر در نظر بگیریم، با در نظر گرفتن آن در سطح جهانی، آیلتس در خارج از ایالات متحده بسیار رایج تر است

of the United States. Um, and, uh, that's  primarily because it's, um, created by, uh,  

. اوم، و، اوه، در درجه اول به این دلیل است که، اوم، سازمان‌های

British, Australian, uh, and, um, Canadian,  uh, organizations, and they have a much more  

بریتانیایی، استرالیایی، اوه، و، اوم، کانادایی ، و تمرکز بین‌المللی بسیار بیشتری دارند

international focus. And traditionally, schools have used that exam outside of the United States  

. و به طور سنتی، مدارس از آن امتحان خارج از ایالات متحده استفاده می‌کنند،

for the same purposes that, uh, American  schools have used the TOEFL exam. So, um,  

برای همان اهدافی که مدارس آمریکایی از آزمون تافل استفاده می‌کنند. بنابراین، اوم،

it's, it's really becoming, in the United  States, it's becoming sort of mixed now.  

، واقعاً در حال تبدیل شدن است، در ایالات متحده، اکنون به نوعی مخلوط شده است.

Outside of the United States, IELTS is definitely the more common exam students will have to take.

در خارج از ایالات متحده، آیلتس قطعاً امتحان رایج تری است که دانش آموزان باید در آن شرکت کنند.

Rachel: Got it.

راشل: فهمیدم.

David: And so, can you sort of trace for us  how you arrived here? You have this  

دیوید: و خب، می‌توانید به نوعی برای ما ردیابی کنید که چگونه به اینجا رسیدید؟ شما این

really specific expertise, and just kind of  walk us through how you got where you are.

تخصص واقعاً خاص را دارید و فقط به ما بگویید که چگونه به جایی که هستید رسیدید.

Eliot: Well, I've been, most of my career,  

الیوت: خب، من بیشتر دوران حرفه‌ام را بوده‌ام

I've, uh, taught English at, uh, at the college level. I've worked primarily in, uh, ESL programs,  

، آه، در سطح کالج انگلیسی تدریس کرده‌ام. من عمدتاً در برنامه‌های ESL کار کرده‌ام،

uh, at the Universe of California Irvine, and  then in the city colleges system in Chicago. Uh,  

اوه، در Universe of California Irvine، و سپس در سیستم کالج‌های شهری در شیکاگو. اوه،

so for the past 10 years or so, that's,  uh, primarily what I've been doing. Um,  

پس در 10 سال گذشته یا بیشتر، این همان کاری است که من انجام داده ام. اوم،   بعد از دانشگاه

I got my start teaching English, uh,  after college. I, uh, lived in Pittsburgh,  

شروع به تدریس زبان انگلیسی کردم . من، اوه، در پیتسبورگ، پنسیلوانیا زندگی می‌کردم

Pennsylvania, and I worked for a year with the Greater Pittsburgh Literacy Council and taught,  

، و یک سال با شورای سوادآموزی پیتسبورگ بزرگ کار می‌کردم و در آنجا به

uh, I taught, um, second language learners  there. And really, just fell in love with  

زبان‌آموزان زبان دوم تدریس می‌کردم . و واقعاً، فقط عاشق

it. I love language generally. I studied Dutch and German and Spanish, uh, in college. And so,  

آن شدم. من به طور کلی زبان را دوست دارم. من در کالج هلندی و آلمانی و اسپانیایی خواندم. و بنابراین،

language was an interest of mine. And then, the more I worked with people trying to learn my  

زبان مورد علاقه من بود. و سپس، هر چه بیشتر با افرادی که سعی می‌کردند زبان مادری‌ام را یاد بگیرند کار می‌کردم

native language, uh, I, I just became fascinated  in the process of how people learn languages.

، اوه، من فقط مجذوب فرآیند یادگیری زبان‌ها شدم.

Um, and so, in the, in the course of that time, I taught mainly writing classes and grammar classes  

اوم، و بنابراین، در طول آن زمان، من عمدتاً در کلاس‌های نویسندگی و کلاس‌های گرامر

at the college level, but I also, uh, at,  at those positions, I would always sort of  

در سطح کالج تدریس می‌کردم، اما همچنین، در آن موقعیت‌ها، همیشه

gravitate towards the, um, curriculum development committees that these schools would have, or,  

به سمت کمیته‌های توسعه برنامه درسی می‌رفتم که این مدارس می‌داشتند، یا، به‌طوری‌که

uh, which, which would put together sort of departmental exams, things like that. I've,  

می‌توانستند چیزهایی مانند آن را کنار هم بگذارند. من

I've always had sort of an interest in, in exams, uh, and how people assess language and how people  

همیشه به امتحانات و اینکه مردم چگونه زبان را ارزیابی می‌کنند و اینکه مردم چگونه

can sort of measure things like that. And, um, so, sort of gravitated towards that and picked up some  

می‌توانند چنین چیزهایی را اندازه‌گیری کنند، همیشه علاقه داشته‌ام. و اوم، بنابراین، به نوعی به سمت آن گرایش پیدا کردم و

experience teaching about the IELTS and TOEFL along the way as well. And so, when the, when  

در طول مسیر تجربه تدریس در مورد آیلتس و تافل را نیز کسب کردم. و بنابراین، وقتی که

I found this job here at Magoosh, it just felt  perfect, because it, it sort of combines a lot  

این شغل را اینجا در Magoosh پیدا کردم، کاملاً احساس می‌کردم ، زیرا این کار، به نوعی ترکیبی از بسیاری

of my own interests and sort of the subspecialty I'd sort of developed for myself along, uh, along  

از علایق خودم و نوعی تخصص فوق‌العاده است که در طول مسیر برای خودم ایجاد می‌کردم

the way. So, anyway, uh, I was really excited to, to get started, uh, at Magoosh in this job.

. بنابراین، به هر حال، آه، من واقعاً هیجان زده بودم، برای شروع، آه، در مگوش در این کار.

David: That's great,  

دیوید: عالی است،

and so, when did you start? How long  have you been with Magoosh, then?

و خب، از کی شروع کردی؟ پس چند وقت با مگوش بودی؟

Eliot: Uh, it's, it's been nearly a year, and  

الیوت: اوه، تقریباً یک سال می‌گذرد، و

when they brought me on, uh, the, um, uh, Magoosh had a full and well-developed, uh, TOEFL program,  

وقتی مرا آوردند، مگوش یک برنامه کامل و توسعه‌یافته تافل داشت،

and their GRE, it's another exam. It's not related to English, but, uh, their GRE exam and their GMAT  

و GRE آنها، امتحان دیگری بود. به زبان انگلیسی ربطی ندارد، اما، امتحان GRE و آزمون GMAT آن‌ها

exams have been around for years. But they didn't have an IELTS program at all. So, they brought me  

سال‌هاست که وجود دارد. اما آنها اصلاً برنامه آیلتس نداشتند. بنابراین، آنها من را

on to develop that. And, and so, that's what I've been doing every since last November.

به سمت توسعه آن سوق دادند. و بنابراین، این همان کاری است که از نوامبر گذشته تاکنون انجام داده‌ام.

Rachel: I'm so interested in the pronunciation here. I,  

راشل: من به تلفظ اینجا خیلی علاقه دارم. من،   می

you know, I'm not in the test prep world. I'm not that familiar with tests. So, you're saying,  

دانید، من در دنیای آمادگی آزمون نیستم. من آنقدرها با تست ها آشنا نیستم. بنابراین، شما می گویید،

IELTS. You're saying the acronym. You're, like, making all of the sounds into an actual word. But,  

آیلتس. شما مخفف را می گویید. مثلاً در حال تبدیل کردن همه صداها به یک کلمه واقعی هستید. اما،

for anyone who’s not sure what he's saying, it's the I- E-L-T-S exam. Is that standard?  

برای هر کسی که مطمئن نیست چه می‌گوید، این امتحان I-E-L-T-S است. آیا این استاندارد است؟

Does everyone call it IELTS?

آیا همه به آن آیلتس می گویند؟

Eliot: Yeah, well, the, the full  name, I think I said earlier,  

الیوت: بله، خوب، نام کامل، فکر می‌کنم قبلاً گفتم، سیستم

the International English Language Testing  System is kind of a mouthful. And so—

بین‌المللی تست زبان انگلیسی به نوعی لقمه‌ای است. و بنابراین -

Rachel: It is.

راشل: همینطور است.

Eliot: Yeah, so,  

الیوت: بله، پس،

so, most people will just call it, uh,  IELTS. And, yeah. So, we've sort of made  

بنابراین، بیشتر مردم آن را آیلتس می نامند. و آره بنابراین، ما به نوعی این را انجام دادیم -

that— you're right. We've made that into  a word, and it sort of lives on its own.

شما درست می گویید. ما آن را به یک کلمه تبدیل کرده‌ایم، و به نوعی خود به خود زندگی می‌کند.

Rachel: Right. Now, let’s  

راشل: درسته حالا بیایید

talk scores. I know the, sort of, lowest score that an American university might take is a 5.5.  

نمرات صحبت کنیم. من می دانم که کمترین نمره ای که ممکن است یک دانشگاه آمریکایی بگیرد 5.5 است.

Now, in, in your opinion, is a 5.5—if, if I get a  5.5, are my English skills actually good enough to  

حالا، به نظر شما، آیا 5.5 است—اگر، اگر 5.5 بگیرم، آیا واقعاً مهارت های انگلیسی من به اندازه کافی خوب است که

be able to participate in a college or university program? Or would I be struggling, do you think?

بتوانم در یک برنامه کالج یا دانشگاه شرکت کنم؟ یا به نظر شما من در حال مبارزه هستم؟

Eliot: That's a, a very interesting question, and a,  

الیوت: این یک سوال بسیار جالب است،

and kind of a complicated one to answer, um, because, um—well, first of all, the IELTS score,  

و پاسخ به یک سوال پیچیده است، اوم، چون، اوم - خب، اول از همه، نمره آیلتس،

there's a general score. It has, the IELTS  has four sections to the exam. The speaking,  

یک نمره کلی وجود دارد. آیلتس دارای چهار بخش برای امتحان است. صحبت کردن،

listening, writing, and reading. So, a student is going to receive an overall score, which is  

گوش دادن، نوشتن و خواندن. بنابراین، یک دانش‌آموز نمره کلی را دریافت می‌کند که

an average of the, those four section scores. And then, it's going to be broken down into,  

میانگین نمرات آن چهار بخش است.  و سپس، به تقسیم می‌شود،

uh, where each section receives a score.  And so, um, the, the answer is complicated,  

اوه، جایی که هر بخش یک امتیاز دریافت می‌کند. و بنابراین، اوم، پاسخ پیچیده است،

because some programs are going to require really intensive writing skills, let's say. And they,  

زیرا برخی از برنامه‌ها، مثلاً به مهارت‌های نوشتاری واقعاً فشرده نیاز دارند. و آنها،

to do well in that program, if you're studying history, for example, you're going to be writing  

برای اینکه در آن برنامه خوب عمل کنند، مثلاً اگر در حال مطالعه تاریخ هستید،

a lot of 20- to 30-page papers, right?  So, a student who scores, uh, a 5.5, uh,  

مقالات 20 تا 30 صفحه ای زیادی می نویسید، درست است؟ بنابراین، دانش‌آموزی که نمره 5.5 می‌گیرد،

but does extremely well on the writing portion, it's just the other portions were bringing them  

اما در بخش نوشتن بسیار خوب عمل می‌کند، فقط بخش‌های دیگر باعث پایین آمدن آن‌ها می‌شوند،

down, that might be something that a school would take into account and say, well, you're,  

ممکن است مدرسه آن را در نظر بگیرد و بگوید، خوب، شما،

you're, you have strong scores in, in writing, and that's really something important for this  

شما، در نوشتن، نمرات قوی دارید، و این برای برنامه واقعاً چیزی مهم است

program. Maybe we can find ways for you to bump up your, your abilities in some of these other areas.

. شاید بتوانیم راه‌هایی پیدا کنیم که بتوانید توانایی‌هایتان را در برخی از این زمینه‌های دیگر تقویت کنید.

Rachel: Yeah.  

راشل: آره.

Um, you brought up the four sections.  Are they ranked equally in, like,  

اوم، شما چهار بخش را مطرح کردید. آیا آنها به طور مساوی در رتبه بندی، مانند

giving a final score? Or are some  deemed more important than others?

دادن نمره نهایی، قرار دارند؟ یا برخی از آنها مهم‌تر از دیگران تلقی می‌شوند؟

Eliot: From the IELTS, from the exam’s perspective,  

الیوت: از منظر آزمون آیلتس، با

they are all treated equally. So, the exam  measures each one separately, and then gives you  

همه آنها یکسان رفتار می شود. بنابراین، امتحان هر کدام را جداگانه اندازه‌گیری می‌کند و سپس

that overall score. Um, and, so, uh, sort of as a, I was alluding to earlier, each institution may  

آن نمره کلی را به شما می‌دهد. اوم، و بنابراین، اوه، قبلاً به آن اشاره کردم، هر مؤسسه ممکن است

prioritize, uh, different part of your score and  may wish—I, it's, it's very quite common, in fact,  

بخش های مختلفی از نمره شما را در اولویت قرار دهد و ممکن است بخواهد - من، بسیار معمول است، در واقع،

to see a school say, well, we require a 7.5 on writing for our program, but if you score, um, if  

دیدن مدرسه ای که می گوید، خوب، ما به 7.5 در نوشتن برای برنامه ما نیاز داریم، اما اگر

you score a 6.5 or a 6 in, let's say, listening or one of these other areas, that's perfectly fine.  

نمره 5 را به a، 6 می دهید. مثلاً گوش دادن یا یکی از این بخش‌های دیگر، کاملاً خوب است.

Rachel: That makes sense.

راشل: منطقی است.

Eliot: Your students may be interested in  

الیوت: دانش‌آموزان شما ممکن است به

the speaking section, is different from a lot of other exams, um, that are out there. And actually,  

بخش صحبت کردن علاقه داشته باشند، با بسیاری از امتحانات دیگر، اوم، که در آنجا وجود دارد، متفاوت است. و در واقع،

it's one reason why a lot of American schools, uh, have, are not accepting the IELTS exam, uh, um,  

این یکی از دلایلی است که بسیاری از مدارس آمریکا، اوه، امتحان آیلتس را قبول نمی‌کنند، اوه، اوم،

in addition to the TOEFL exam, which is that the speaking section is an, an, an in-person  

علاوه بر آزمون تافل، این است که بخش صحبت کردن، یک مصاحبه حضوری است

interview. It's a, uh, the interview lasts  11 to 15 minutes. You meet one-on-one with,  

. این یک، اوه، مصاحبه 11 تا 15 دقیقه طول می کشد. شما یک به یک با

uh, an IELTS representative who, who tests  you. And compared to the TOEFL, the TOEFL,  

یک نماینده آیلتس ملاقات می کنید که شما را آزمایش می کند . و در مقایسه با تافل، تافل،

you sit in front of a computer and record  answers into a microphone on the computer. Um—

جلوی رایانه می‌نشینید و پاسخ‌ها را در میکروفون رایانه ضبط می‌کنید. ام-

Rachel: Okay, wow. That is very different.

راشل: باشه، وای. که بسیار متفاوت است.

Eliot: It's quite different. And, and so,  

الیوت: کاملا متفاوت است. و بنابراین،

for some students, you know, um, some students really like to have the TOEFL format where it's  

برای برخی از دانش‌آموزان، می‌دانید، اوم، برخی از دانش‌آموزان واقعاً دوست دارند فرمت تافل را در جایی که غیرشخصی است داشته باشند

impersonal. Maybe they feel less pressure, uh, because they can just sort of speak answers into a  

. شاید فشار کمتری احساس می‌کنند، آه، چون می‌توانند به نوعی پاسخ‌ها را با

microphone. I know that for other students, having that interpersonal dynamic of the conversation,  

میکروفون بیان کنند. من می‌دانم که برای دانش‌آموزان دیگر، داشتن آن پویایی بین‌فردی مکالمه، در

uh, actually is something that can help some students to sort of feel less nervous about the,  

واقع چیزی است که می‌تواند به برخی از دانش‌آموزان کمک کند تا نسبت به این فرآیند احساس نگرانی کمتری داشته باشند

the process. So, that's another, yet another  thing here that kind of differs among,  

. بنابراین، این یک چیز دیگر است، اما در اینجا چیز دیگری است که به نوعی با هم متفاوت است،   می

you know, different will prefer one  thing or the other. But I would say,  

دانید، افراد مختلف یک چیز را ترجیح می دهند یا آن چیز. اما من می‌گویم،

if, if you're applying to a school in the United States and you have a strong preference for one  

اگر برای مدرسه‌ای در ایالات متحده درخواست می‌دهید و به یکی از

style of speaking over the other, uh, you, you might want to choose which exam you take based on,  

سبک‌های صحبت کردن نسبت به دیگری ترجیح می‌دهید، ممکن است بخواهید بر اساس آن نوع امتحان انتخاب کنید

on that kind of thing, because that can  make a big difference in your score.

، زیرا این می‌تواند تفاوت زیادی در نمره شما ایجاد کند.

Rachel: Yeah, definitely.

راشل: بله، قطعا.

David: So, Eliot,  

دیوید: بنابراین، الیوت،

in terms of those speaking, those people taking that, the IELTS and, and doing a in- person  

از نظر کسانی که صحبت می‌کنند، آن‌هایی که آن‌ها را می‌گیرند، آیلتس را می‌گیرند و یک قطعه سخنرانی حضوری انجام می‌دهند

speaking piece, what, what is being assessed? How is it being assessed? You know, sort of,  

، چه چیزی در حال ارزیابی است؟  چگونه ارزیابی می شود؟ می‌دانید، به نوعی،

I'm just trying to picture what that  would be look—what that would look like.

من فقط سعی می‌کنم تصور کنم که چه شکلی خواهد بود—چه شکلی است.

Eliot: Well, the, so, when  

الیوت: خوب، پس، وقتی

you're in this room with the person interviewing you, they have a script of questions that they're,  

شما در این اتاق با فردی که با شما مصاحبه می‌کند هستید، آنها متنی از سؤالات دارند که هستند،

they're sort of standardized questions  that they're supposed to ask you. And,  

سؤالات استاندارد شده‌ای هستند که قرار است از شما بپرسند. و،

and they do use your cues a little bit. You  know, some speakers are, are not going to  

و آنها کمی از نشانه های شما استفاده می کنند. می‌دانید، برخی از سخنرانان

be very fluent. And so, they are not going to give long answers, and the, the person leading  

خیلی مسلط نیستند. بنابراین، آن‌ها پاسخ‌های طولانی نمی‌دهند، و فردی که مصاحبه را هدایت می‌کند،

the interview is trained to sort of lead that  interview in a particular direction. Uh, and then,  

آموزش دیده است تا به نوعی آن مصاحبه را در جهت خاصی هدایت کند. اوه، و سپس،

people who are more fluent will probably answer fewer questions in the 11 to 15 minutes they have,  

افرادی که مسلط‌تر هستند احتمالاً در 11 تا 15 دقیقه به سؤالات کمتری پاسخ می‌دهند،

because they're able to, to, uh, speak at  length about certain topics. Um, and so—  

زیرا می‌توانند، آه، درباره موضوعات خاصی صحبت طولانی داشته باشند. اوم، و به همین ترتیب—

Rachel: Does that affect the score, would you say?

راشل: آیا می‌گویید این روی نمره تأثیر می‌گذارد؟

Eliot: It does—

الیوت: اینطور است—

Rachel: If you're just  

giving really short answers, does  that show, okay, not quite there?

ریچل: اگر شما فقط

پاسخ‌های کوتاهی می‌دهید، آیا این نشان می‌دهد، خوب، کاملاً وجود ندارد؟

Eliot: Well, so, they've anticipated that, and, um,  

الیوت: خب، پس، آن‌ها پیش‌بینی کرده‌اند که

the, the, the speaking exam has three parts. And the first part is just really kind of a small talk  

امتحان اسپیکینگ سه بخش دارد. و قسمت اول واقعاً یک بخش گفتگوی کوچک است

section, where it's perfectly fine to give one- or two- sentence answers. They might ask you about,  

، جایی که دادن پاسخ های یک یا دو جمله ای کاملاً خوب است. آنها ممکن است از شما بپرسند،

let's say, what's, you know, what's your favorite  food and who did most of the cooking in your house  

مثلاً، می‌دانید، غذای مورد علاقه‌تان چیست و چه کسی در دوران بزرگ‌شدن در خانه شما بیشتر آشپزی می‌کرد

growing up? And really, things that you might, uh, discuss with somebody normally if you've, even if  

؟ و واقعاً، چیزهایی که ممکن است، آه، به طور معمول با کسی بحث کنید، اگر دارید، حتی اگر

you have basic language skills, you might just have that kind of small talk conversation with  

مهارت‌های زبانی اولیه داشته باشید، ممکن است فقط آن نوع مکالمه کوچک با شخصی داشته باشید

someone, if you're living abroad or something like that. So, short answers are fine there, but then,  

، اگر در خارج از کشور زندگی می‌کنید یا چیزی شبیه به آن. بنابراین، پاسخ‌های کوتاه در آنجا خوب است، اما پس از آن،

in the middle section, you're supposed to give a, a one- to two-minute sort of monologue, uh,  

در بخش میانی، شما قرار است یک یک نوع مونولوگ یک تا دو دقیقه‌ای

speech about a topic they provide. And there's no way around it there. You have to speak for  

در مورد موضوعی که آنها ارائه می‌کنند، ارائه دهید. و هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد. باید

that long, or your score will be docked down, uh, significantly. Then, the last part, they ask kind  

آنقدر صحبت کنید، وگرنه امتیاز شما به طور قابل توجهی پایین می‌آید. سپس، بخش آخر، به

of open-ended and abstract questions. You know, so, you're supposed to analyze something. And  

نوعی سؤالات باز و انتزاعی می پرسند. می دانید، پس، قرار است چیزی را تحلیل کنید. و

there again, if you give a one- or two-sentence answer, you're just not going to give the full  

دوباره اگر یک یا دو جمله‌ای پاسخ دهید،

answer that's necessary, and that is another thing that will bring your score down. Um—

پاسخ لازم را کامل نمی‌دهید، و این چیز دیگری است که امتیاز شما را پایین می‌آورد. اوم-

Rachel: Can you give  

ریچل: می‌توانید

some examples of the one-minute prompt, and then the longer questions that you might get asked?

چند نمونه از دستور یک دقیقه‌ای و سپس سؤالات طولانی‌تری که ممکن است از شما پرسیده شود، ارائه دهید؟

Eliot: Sure. So, um, um, the, the one- to two-minute  

الیوت: حتما. بنابراین، اوم، اوم، فرمان یک تا دو دقیقه‌ای

prompt might be something like, um, talk about a, the, the, the question—for, and they give you the  

ممکن است چیزی شبیه، اوم، در مورد یک سؤال صحبت کنید، و آنها

question in writing. They give you a kind of card or a sheet of paper with it, and they say, okay,  

سؤال را به صورت مکتوب به شما می‌دهند. یک نوع کارت یا یک برگه کاغذ همراه با آن به شما می دهند و می گویند، باشه،

you've got a little bit of time to look at this  and prepare an answer. So, they give you a minute  

کمی وقت دارید که به این موضوع نگاه کنید و پاسخی را آماده کنید. بنابراین، آنها یک دقیقه به شما فرصت می‌دهند

to look at the question. And it might be something like, um, talk about a person who influenced your  

تا به سؤال نگاه کنید. و ممکن است چیزی مانند، اوم، صحبت در مورد شخصی باشد که

life significantly. And then, they give you some bullet points about that. You, so, they'll say,  

به طور قابل توجهی بر زندگی شما تأثیر گذاشته است. و سپس، آنها به شما نکات مهمی در مورد آن می‌دهند. شما، بنابراین، آنها خواهید گفت،

you must describe how you met this person, what they taught you, and how it's impacted  

باید توضیح دهید که چگونه با این شخص آشنا شدید، چه چیزی به شما آموخته است، و چگونه روی

your life moving forward. Okay, so, it's going to be something like that. And your job is to cover  

پیشرفت زندگی شما تأثیر گذاشته است. خوب، پس، چیزی شبیه به آن خواهد شد. و وظیفه شما این است که

each of those points, and then to create a, sort of the last question is always a little more open,  

هر یک از آن نکات را پوشش دهید، و سپس ایجاد یک سوال آخر همیشه کمی بازتر است،

and that's what you sort of speak at length about, and you're supposed to talk for at least  

و این همان چیزی است که شما به طور مفصل درباره آن صحبت می کنید، و قرار است حداقل

a minute or two about, you know, how you would answer each of those points for the question.

یک یا دو دقیقه در مورد آن صحبت کنید، می دانید، چگونه به هر یک از آن نکات برای سوال پاسخ می دهید.

And then, so, so, that's part two of the IELTS speaking exam. Then, part three is going to be  

و سپس، بنابراین، بنابراین، این قسمت دوم از امتحان اسپیکینگ آیلتس است. سپس، قسمت سوم

related to that. So, the topic’s going to be  related. So, after you've given your monologue,  

مربوط به آن خواهد شد. بنابراین، موضوع مرتبط خواهد بود . بنابراین، پس از اینکه مونولوگ خود را بیان کردید،

the person doing the interview will transition. And so, for the example question about a person  

فردی که مصاحبه را انجام می‌دهد، تغییر وضعیت می‌دهد.  و بنابراین، برای مثال در مورد فردی

who impacted your life, they might ask you then a follow-up question like, what are the qualities  

که زندگی شما را تحت تأثیر قرار داده است، ممکن است از شما سؤال بعدی بپرسند، مثلاً،

of, um, you know, a person that you admire? Or what are the main qualities of, like, uh,  

اوم، می‌دانید، ویژگی‌های فردی که شما او را تحسین می‌کنید چیست؟  یا ویژگی های اصلی

somebody who would be a hero? Or something like that. So, it's related to the topic,  

کسی که قهرمان می شود چیست؟ یا چیزی شبیه به آن. بنابراین، به موضوع مربوط می‌شود،

but you can see from the question, you  would have to use more advanced vocabulary,  

اما می‌توانید از سؤال متوجه شوید، باید از واژگان پیشرفته‌تری استفاده کنید،

and you'd have to speak at length to be able to describe what kind of characteristics a  

و باید طولانی صحبت کنید تا بتوانید توصیف کنید که

person like that would have. And that just  takes a more complicated language to do.

چنین شخصی چه ویژگی‌هایی دارد. و این فقط به زبان پیچیده تری نیاز دارد.

David: Wow. And  

دیوید: وای. و

not only that, but you're,  I mean, there's a demand to  

نه تنها این، بلکه شما، منظورم این است که نیاز دارید که

be reflective as well as you search for  the vocabulary that you want to pull up.

همچنین به جستجوی واژگانی که می‌خواهید بپردازید، تأمل کنید.

Eliot: Precisely.

David: I mean, that, that's, that's pretty high-level.

الیوت: دقیقا.

دیوید: منظورم این است که سطح بالایی دارد.

Eliot: It's tough. It's tough, and, and,  

الیوت: سخت است. سخت است، و،

it's a common occurrence. You could imagine, you know, you're sitting there, I, as native speakers,  

این یک اتفاق رایج است. می‌توانید تصور کنید، می‌دانید، آنجا نشسته‌اید، من، به‌عنوان زبان مادری،

we might need a couple seconds to think of what  we truly would want to say, right? I mean, it's  

شاید به چند ثانیه نیاز داشته باشیم تا به آنچه می‌خواهیم بگوییم فکر کنیم، درست است؟ منظورم این است که

not like that kind of answer is on the tip of your tongue in daily life. So, that's another thing,  

چنین پاسخی در زندگی روزمره بر سر زبان شما نیست. بنابراین، این هم چیز دیگری است

too. I mean, it's just a normal thing on essay questions or on speaking questions. Sometimes,  

. منظورم این است که در مورد سؤالات انشا یا در مورد سؤالات سخنرانی یک چیز عادی است. گاهی

you need time to think. So, it's part of the  preparation for students to get used to that  

برای فکر کردن به زمان نیاز دارید. بنابراین، این بخشی از آماده‌سازی دانش‌آموزان برای عادت کردن به آن

sort of format and trying to practice thinking on their toes about these things. And then, frankly,  

نوع قالب و تلاش برای تمرین فکر کردن در مورد این چیزها است. و سپس، رک و پوست کنده،

sometimes you, you just need to say the thing that comes to your head first, even if it's not  

گاهی اوقات شما، فقط لازم است ابتدا چیزی را که به ذهنتان می رسد، بگویید، حتی اگر این

your true opinion about something. If you, if you had a whole day to think about something,  

نظر واقعی شما درباره چیزی نباشد. اگر شما، اگر یک روز کامل برای فکر کردن در مورد چیزی وقت داشته باشید،

you probably would say something different than you would on the top of your head for almost  

احتمالاً برای تقریباً هر چیزی که قرار است بگویید، چیزی متفاوت از آنچه می‌گویید می‌گویید

anything you're going to say, right? And so, you get practice at sort of saying, okay, this is the  

، درست است؟ و بنابراین، شما به نوعی تمرین می‌کنید که می‌گویید، خوب، این

first thing I can talk about. You know, they're not grading you on whether you're going to be  

اولین چیزی است که می‌توانم درباره آن صحبت کنم. می دانید، آنها به شما نمره نمی دهند که آیا

right or wrong or whether they like your answer or not. They're grading your language skills. So,  

درست یا اشتباه می کنید یا پاسخ شما را دوست دارند یا خیر. آنها مهارت های زبانی شما را درجه بندی می کنند. بنابراین،

you just find something to say, and that's  what you talk about, uh, on an exam like this.

فقط چیزی برای گفتن پیدا می‌کنید، و این همان چیزی است که در امتحانی مانند این صحبت می‌کنید.

David: And what a  

دیوید: و چه

great example on why it would be helpful  to practice. You know, just that, not,  

مثال خوبی در مورد اینکه چرا تمرین کردن مفید است. می‌دانی، نه، نه،

not trying to search for what do I truly, at my core, want to say about this? But to just say,  

سعی نمی‌کنم به دنبال چیزی بگردم که در هسته‌ام، واقعاً می‌خواهم در این مورد بگویم؟ اما فقط بگویم،

go with the first thing that can make sense  in the situation. But that's different than  

اولین چیزی را که می‌تواند در این موقعیت معنا پیدا کند، پیش بروید . اما این با

how we normally think and talk. So,  that, practicing would certainly help.

طرز فکر و صحبت ما معمولاً متفاوت است. بنابراین، این، تمرین مطمئنا کمک خواهد کرد.

Eliot: Absolutely. Yeah, no, and, and the  

الیوت: قطعا. بله، نه، و هر چه

more you can do this kind of thing, even if it's on your own, you know, even if you're just sitting  

بیشتر می‌توانید این نوع کارها را انجام دهید، حتی اگر به تنهایی انجام دهید، می‌دانید، حتی اگر فقط

in front of a mirror and looking at questions, or, or you have a friend who doesn't speak English  

جلوی آینه نشسته‌اید و به سؤالات نگاه کنید، یا دوستی دارید که به‌طور بومی انگلیسی صحبت نمی‌کند

natively—okay, that's, you know, obviously, it’d be wonderful to have a teacher or a native speaker  

—بسیار خوب، می‌دانید، بدیهی است که داشتن یک معلم یا یک مصاحبه معمولی برای شما عالی است

interviewing you on a regular basis. But even if you get a list of questions, um, this is something  

. اما حتی اگر لیستی از سؤالات دریافت کنید، اوم، این چیزی است که

we put, we have at, at Magoosh. We have, we have a long, we've created a really long list of IELTS  

ما در Magoosh قرار داده ایم. ما یک لیست طولانی و طولانی از

speaking questions that students can take and give to a friend or something like that. And,  

سوالات صحبت کردن آیلتس ایجاد کرده‌ایم که دانش‌آموزان می‌توانند آن‌ها را بپرسند و به یک دوست یا چیزی شبیه به آن بدهند. و،

even if they don’t speak English natively, that friend can ask the questions, you get a chance  

حتی اگر آنها به صورت بومی انگلیسی صحبت نکنند، آن دوست می‌تواند سؤالات را بپرسد، شما فرصت

within a time limit or how, whatever you can do to set up the realistic conditions of the test, to  

در مدت زمانی دارید یا اینکه چگونه، هر کاری که می‌توانید برای تنظیم شرایط واقعی آزمون انجام دهید،  به

answer those questions. It can be really helpful practice, uh, to prepare for an exam like this.

آن سؤالات پاسخ دهید. آماده شدن برای امتحانی مانند این می‌تواند واقعاً مفید باشد.

Rachel: Awesome tips. Um,  

راشل: نکات عالی اوم،

so, oh, right. I have a two-part question.  What are you being graded on specifically?  

پس، اوه، درست است. من یه سوال دو قسمتی دارم  به طور خاص به شما نمره می دهند؟

Is it vocabulary? Pronunciation? Grammar? All of them together? And knowing what exactly,  

آیا واژگان است؟ تلفظ؟ گرامر؟ همه آنها با هم؟ و با دانستن اینکه،

um, the grader is looking for, what kind of tips can you give people for getting a better score?

اوم، دانش‌آموز دقیقاً به دنبال چه چیزی است، چه نوع راهنمایی‌هایی را می‌توانید به افراد برای کسب نمره بهتر ارائه کنید؟

Eliot: Great. So, there are four main  

الیوت: عالیه بنابراین، چهار

areas of speaking, uh, skill that the IELTS are looking for and grading you on. So, we could go  

حوزه اصلی صحبت کردن وجود دارد، اوه، مهارتی که آیلتس به دنبال آن است و به شما نمره می دهد. بنابراین، می‌توانیم به

through sort of quickly each, each of those four, and then maybe a couple tips about each of those.

سرعت هر کدام، هر یک از آن چهار، و سپس شاید چند نکته در مورد هر یک از آن‌ها به سرعت مرور کنیم.

Rachel: Perfect.

راشل: عالی.

Eliot: So, so, the first one would be,  

الیوت: بنابراین، بنابراین، اولین مورد می‌تواند

uh, fluency and coherence, they call it. So,  fluency is probably something that, uh, most of  

، روانی و انسجام، به آن می‌گویند. بنابراین، تسلط احتمالاً چیزی است که اکثر

your listeners will be aware of. It's, it's how,  uh, well you're able to speak at a rate of speed  

شنوندگان شما از آن آگاه خواهند بود. به این صورت است که شما می‌توانید با سرعتی صحبت کنید

that would feel natural to a native speaker. And, and coherence is about how well you can link ideas  

که برای یک زبان مادری طبیعی است. و، و انسجام به این است که چگونه می‌توانید ایده‌ها را به یکدیگر پیوند دهید

together. Non-native speakers who do not, who are sort of at the intermediate level or not extremely  

. سخنرانان غیر بومی که این کار را نمی‌کنند، که در سطح متوسط ​​هستند یا

advanced with their skills often struggle to, to string ideas together in a logical way. So,  

مهارت‌هایشان بسیار پیشرفته نیست، اغلب در تلاش هستند تا ایده‌ها را به روشی منطقی به هم متصل کنند. بنابراین،

getting from idea A to idea B to C in a way that, that pulls all those ideas together and really  

رسیدن از ایده A به ایده B به C به گونه‌ای که همه آن ایده‌ها را با هم جمع می‌کند و واقعاً

makes sense logically kind of like you would see, you know, writing a paragraph, right? Do each of,  

منطقی است که می‌بینید، می‌دانید، نوشتن یک پاراگراف، درست است؟ آیا هرکدام از،

all, all writing teachers want to look for,  okay, okay, do all the ideas in your paragraph  

همه، همه معلمان نوشتن می‌خواهند به دنبال آن بگردند، خوب، خوب، آیا همه ایده‌های پاراگراف شما

make sense together? Are they linked together logically? Well, we do that in speaking, too. And,  

با هم معنا دارند؟ آیا آنها از نظر منطقی با هم مرتبط هستند؟ خوب، ما این کار را در صحبت کردن نیز انجام می دهیم. و،

um, that is something that they're trying to  measure on the IELTS exam, okay? So, one of  

اوم، این چیزی است که آنها سعی دارند در آزمون آیلتس اندازه گیری کنند، خوب؟ بنابراین، یکی از

the things you can work on, for fluency—all right, fluency, uh, is, is a complicated skill. Uh, you  

چیزهایی که می‌توانید روی آن کار کنید، برای تسلط - خیلی خوب، تسلط، اوه، یک مهارت پیچیده است. اوه، شما

cannot get better at fluency without speaking all the time, even if it's to yourself. You need to  

نمی‌توانید بدون صحبت کردن همیشه، حتی اگر برای خودتان باشد، در تسلط بهتر شوید. شما باید

take practice questions and not just think about what you would say, but actually say those things.

سؤالات تمرینی را مطرح کنید و نه فقط به آنچه می گویید فکر کنید، بلکه در واقع آن چیزها را بگویید.

Rachel: Thank you for saying that,  

راشل: از گفتن شما متشکرم،

because I'm constantly telling my students, just say it out loud. It must be out loud.

زیرا دائماً به شاگردانم می‌گویم، فقط آن را با صدای بلند بگویید. باید با صدای بلند باشد.

Eliot: It's a, it's like exercise. It's not like a,  

الیوت: این یک، مثل ورزش است. این مانند

a knowledge that you acquire from a book and you could spit back out on a test, right? It's like—  

دانشی نیست که از یک کتاب به دست می‌آورید و می‌توانید پس از امتحان به بیرون تف کنید، درست است؟ مثل:

Rachel: Preach it. This is exactly what I always say.

راشل: موعظه کن. این دقیقاً همان چیزی است که من همیشه می گویم.

Eliot: There we go. It's like playing a  

الیوت: ما برویم. این مانند بازی کردن یک

sport or it's like playing an instrument much more than it is like learning something that you could,  

ورزش است یا مانند نواختن یک ساز بسیار بیشتر از یادگیری چیزی است که می توانستید،

that you could write in an essay, okay? So,  it's training the mouth. It's training the  

که می توانستید در یک مقاله بنویسید، خوب؟ بنابراین، این آموزش دهان است. این آموزش

connections in the brain so that you are able to say things in a rapid pace, right? And you cannot  

اتصالات در مغز است تا بتوانید با سرعت زیاد چیزها را بگویید، درست است؟ و شما نمی توانید

do that in theory. It has to be in practice.  And so, saying things over and over and over,  

در تئوری این کار را انجام دهید. باید در عمل باشد. و بنابراین، گفتن چیزها بارها و بارها،

even if it's to yourself, is really important  to do, uh, for, for developing fluency. Um,  

حتی اگر برای خودتان باشد، برای توسعه تسلط، واقعاً مهم است. اوم،

for coherence, I think, um, you know, you can do things like study, um, sort of logical connecting  

برای انسجام، فکر می‌کنم، اوم، می‌دانید، می‌توانید کارهایی مانند مطالعه، اوم، نوعی واژه‌های مرتبط منطقی را انجام دهید

words. So, transition words. There are many, many lists of those on the Internet, uh, that students  

. بنابراین، کلمات انتقالی. فهرست‌های بسیاری از آن‌ها در اینترنت وجود دارد، آه، که دانش‌آموزان

can find and, and I would be happy to share some of the resources I provide to students for that.

می‌توانند آن‌ها را پیدا کنند، و من خوشحال می‌شوم برخی از منابعی را که برای این کار در اختیار دانش‌آموزان قرار می‌دهم به اشتراک بگذارم.

Um, but, finding ways to, uh, connect  ideas together. Coherence is also,  

اوم، اما، یافتن راه‌هایی برای پیوند دادن ایده‌ها به یکدیگر. انسجام همچنین

though, about grammar, in a way, because it involves things like using pronouns accurately,  

به نوعی مربوط به دستور زبان است، زیرا شامل مواردی مانند استفاده دقیق از ضمایر است،

right? When you talk about a person and then you, you later, uh, a sentence or two later say he or  

درست است؟ وقتی در مورد شخصی صحبت می کنید و بعداً، یک یا دو جمله بعد می گویید او

she or it or whatever, you're referencing that idea that came before. Uh, for intermediate and  

یا هر چیز دیگری، به آن ایده ارجاع می دهید که قبلا مطرح شده است. اوه، برای

lower-level English speakers, that is tough to do, and it's tough to keep all those things in mind,  

انگلیسی زبانان متوسط ​​و پایین تر، انجام این کار سخت است، و در نظر گرفتن همه آن چیزها سخت است

uh, but it is part of your ability to sort of,  uh, pull sentences together logically and to do  

، اما این بخشی از توانایی شما برای مرتب کردن جملات به صورت منطقی و انجام

so without repeating yourself and being redundant, using the same words over and over and over again.

این کار بدون تکرار خودتان و زائد بودن، استفاده مکرر از کلمات مشابه است.

Rachel: That's interesting. I wouldn't have  

راشل: جالب است. من

thought about that. I think that's something that we take for granted as native speakers,  

به این فکر نمی کردم. من فکر می‌کنم این چیزی است که ما به‌عنوان زبان مادری آن را بدیهی می‌دانیم،

that we, we just naturally use she after we've already established we're talking about Laura  

و ما، به‌طور طبیعی از او استفاده می‌کنیم، بعد از اینکه از قبل مشخص کردیم درباره لورا

or whatever. And I, you know, I've got to  say, I never had thought about that before.

یا هر چیز دیگری صحبت می‌کنیم. و من، می‌دانی، باید بگویم، قبلاً هرگز به آن فکر نکرده بودم.

Eliot: Yeah.

الیوت: آره.

Rachel: Also, you know,  

راشل: همچنین، می‌دانی،

the fact that you said there are these  long lists of connector phrases, that's  

این واقعیت که گفتی این لیست‌های طولانی از عبارات رابط وجود دارد،

also something I wouldn't have thought,  oh, go find those and study. Um, Eliot,  

همچنین چیزی است که فکرش را نمی‌کردم، اوه، برو آنها را پیدا کن و مطالعه کن. اوم، الیوت،

you had mentioned that you have lists for those. Is that right, that you've found? I'll put a link  

شما گفته بودید که فهرست‌هایی برای آن‌ها دارید.  آیا این درست است، که شما پیدا کرده اید؟ من پیوند

to that in the show notes along with other  important links for follow up materials. So,  

به آن را در یادداشت‌های نمایش به همراه سایر پیوندهای مهم برای مطالب بعدی قرار خواهم داد. بنابراین،

anyone who’s listening can go to the website, look for the show notes, and find those links.

هرکسی که گوش می‌دهد می‌تواند به وب‌سایت برود، یادداشت‌های نمایش را جستجو کند و آن پیوندها را پیدا کند.

Eliot: Cool. So, to continue,  

الیوت: باحال. بنابراین، برای ادامه،

then, uh, on, there are three other areas of, of grading that they do on the speaking exam. Uh,  

پس، اوه، سه بخش دیگر از نمره دادن وجود دارد که آنها در امتحان اسپیکینگ انجام می دهند. آه،

the next one would be lexical resource. Um, lexical resource is a fancy way of saying,  

مورد بعدی منبع واژگانی خواهد بود. اوم، منبع واژگانی روشی شیک برای گفتن است،

uh, how much vocabulary do you know? And how accurately can you use it? Um, and so, uh,  

اوه، چقدر واژگان می دانی؟ و چقدر می‌توانید با دقت از آن استفاده کنید؟ اوم، و خب،

do you use words appropriately, right? So,  uh, uh, we, we probably all thought of a  

آیا شما از کلمات به درستی استفاده می کنید، درست است؟ بنابراین، اوه، اوه، احتمالاً همه ما به

time when we've tried to use a word in  a language that we don’t know very well,  

زمانی فکر کرده‌ایم که سعی کرده‌ایم کلمه‌ای را در زبانی به کار ببریم که به خوبی نمی‌دانیم،

and it wasn't, maybe it was, according to the dictionary, the meaning seemed to fit well,  

و اینطور نبود، شاید طبق فرهنگ لغت، به نظر می‌رسید که این معنی به خوبی مطابقت داشته باشد،

but then somebody was like, you know, we don’t really use that word that way. Okay, well, on the  

اما بعد کسی می‌گوید، می‌دانید، ما واقعاً آن کلمه را به این صورت استفاده نمی‌کنیم. خوب، خوب، در

IELTS, that's a common thing, that people have studied vocabulary for a long, long time, and,  

آیلتس، این یک چیز رایج است، اینکه مردم برای مدت طولانی و طولانی واژگان را مطالعه کرده اند، و

uh, you know, and so, that's great, but maybe they use words, uh, in an inappropriate context. In a,  

، می دانید، و بنابراین، عالی است، اما شاید آنها از کلمات استفاده می کنند، اوه، در زمینه نامناسب. در یک،

in a context that a native speaker would not. So, that's at the really advanced level. At  

در زمینه‌ای که یک زبان مادری نمی‌خواهد.  بنابراین، این در سطح واقعا پیشرفته است. در

the lower levels, they're just looking for,  do you have to repeat words over and over?

سطوح پایین‌تر، آن‌ها فقط به دنبال این هستند، آیا باید کلمات را بارها و بارها تکرار کنید؟

Or do you have to, do you have to really talk about an idea and kind of dance around the idea,  

یا باید، آیا باید واقعاً درباره یک ایده و نوعی رقص پیرامون ایده صحبت کنید،

but not talk about it directly because you  don’t have all the vocabulary you need to  

اما مستقیماً در مورد آن صحبت نکنید زیرا تمام واژگان مورد نیاز برای

really be precise with your language, okay? And so, that's what lexical resource is. And so,  

دقیق کردن زبان خود را ندارید، خوب؟ و بنابراین، این همان چیزی است که منبع واژگانی است. و بنابراین،

the really, really, the, the key for that  is to study vocabulary every single day. Um,  

واقعاً، واقعاً، کلید آن مطالعه واژگان هر روز است. اوم،

I always advise students in general, but  also, especially ones training for an exam,  

من به طور کلی همیشه به دانش‌آموزان توصیه می‌کنم، اما به‌خصوص به آن‌هایی که برای امتحان آموزش می‌دهند،

you should try to learn 15 new words every day. Uh, more than that is too, is too tough. Uh,  

باید سعی کنید هر روز 15 کلمه جدید یاد بگیرید.  اوه، بیشتر از این هم، خیلی سخت است. اوه، به

it's too difficult for most people to remember on a daily basis, right? So, if you're studying  

خاطر سپردن روزانه برای بیشتر مردم خیلی سخت است، درست است؟ بنابراین، اگر

20 to 25 words a day, research shows that you're probably not going to retain a lot of what you're  

20 تا 25 کلمه در روز مطالعه می‌کنید، تحقیقات نشان می‌دهد که احتمالاً نمی‌توانید بسیاری از مطالبی را که مطالعه می‌کنید حفظ کنید

studying. Fifteen seems to be, 15 to 20 seems like sort of the magic number for most people  

. به نظر می رسد پانزده، 15 تا 20 برای بیشتر مردم عدد جادویی به نظر می رسد

in terms of how many new words you can kind of acquire and retain, uh, on a regular basis.

از نظر تعداد کلمات جدیدی که می توانید به طور منظم به دست آورید و حفظ کنید.

Rachel: And as part of  

راشل: و به عنوان بخشی از

this vocabulary, um, like, testing that the  grader is doing, do idioms matter? I mean,  

این واژگان، ام، مثل آزمایشی که دانش‌آموز در حال انجام آن است، آیا اصطلاحات اهمیت دارند؟ منظورم این است،

someone, um, asked a question recently about, should I use idioms? Can I use slang? Should I  

فردی، اوم، اخیراً سؤالی در مورد اینکه آیا باید از اصطلاحات استفاده کنم پرسیده است؟ آیا می توانم از زبان عامیانه استفاده کنم؟ آیا باید

stay away from those? I said, definitely  idioms are fine if you know how to use  

از آنها دوری کنم؟ گفتم، اگر بدانید که چگونه از آنها استفاده کنید، قطعاً اصطلاحات خوب هستند

them. What's your opinion on using slang? And also, if someone uses an idiom really well,  

. نظر شما در مورد استفاده از زبان عامیانه چیست؟ و همچنین، اگر کسی از یک اصطلاح واقعاً به خوبی استفاده کند،

does that sort of count extra versus just a  regular vocabulary word? Or not necessarily?

آیا این نوع در مقابل فقط یک کلمه واژگان معمولی بیشتر به حساب می‌آید ؟ یا نه لزوما؟

Eliot: Yes,  

الیوت: بله،

I think idioms are wonderful to use. And,  so, um, as long, uh, my advice would be for  

من فکر می کنم استفاده از اصطلاحات فوق العاده است. و، پس، اوم، تا زمانی که، اوه، توصیه من برای

the IELTS exam, would be, you know, don’t  use extremely informal language, right?

امتحان آیلتس است، می دانید، از زبان بسیار غیررسمی استفاده نکنید، درست است؟

Rachel: Well, and slang. Would you stay away from slang as  

راشل: خوب و عامیانه. آیا از زبان عامیانه نیز دوری می‌کنید

well? Like, if someone was describing a party as lit or, I, I don't know. This is the ones that's  

؟ مثلاً اگر کسی یک مهمانی را روشن می‌کند یا من نمی‌دانم. این مواردی است که

coming to mind. Like, would you say, stay away from slang in general in this testing environment?

به ذهن می آید. آیا می‌خواهید در این محیط آزمایشی به طور کلی از زبان عامیانه دوری کنید؟

Eliot: Yes. Yeah, and  

الیوت: بله. بله، و

that's a great example, yeah. I, I would not say that. And, and honestly, you know, they, they're,  

این یک مثال عالی است، بله. من، این را نمی‌گویم. و، صادقانه، می دانید، آنها، آنها هستند،

most of the topics they're going to provide  do not lend themselves well to using slang.

بیشتر موضوعاتی که قرار است ارائه کنند، برای استفاده از زبان عامیانه مناسب نیستند.

Rachel: Yeah.

راشل: آره.

Eliot: You know, you're not going to be  talking about parties, you know.

الیوت: می‌دانی، قرار نیست درباره مهمانی‌ها صحبت کنی، می‌دانی.

Rachel: Right. Unfortunately.

راشل: درسته متاسفانه

Eliot: Yeah. But idioms are different. Uh,  

الیوت: آره. اما اصطلاحات متفاوت است. اوه،

idioms do show, as, as long as they're not too informal, right? If this is something that you  

اصطلاحات نشان می‌دهند، تا زمانی که خیلی غیررسمی نباشند، درست است؟ اگر این چیزی است که

could see yourself saying to your employer or something that you could see yourself saying to  

می‌توانید ببینید به کارفرمایتان می‌گویید یا چیزی را می‌بینید که به

a college professor without, uh, feeling strange about it or worrying that you're going to offend  

یک استاد کالج می‌گویید بدون اینکه در مورد آن احساس عجیبی داشته باشید یا نگران نباشید که به او توهین کنید

them, uh, that might be a good rule of thumb to use about what's appropriate or not. And if you  

، اوه، ممکن است یک قانون سرانگشتی خوب برای استفاده درباره اینکه چه چیزی مناسب است یا نه. و اگر

can use idiomatic language well, it does show a, a level of mastery that, that is a good thing.

بتوانید از زبان اصطلاحی به خوبی استفاده کنید، سطحی از تسلط را نشان می‌دهد که این چیز خوبی است.

Rachel: Okay.

راشل: باشه.

Eliot: Yeah.

Rachel: Like, you just used rule of thumb perfectly.

الیوت: آره.

راشل: مثل اینکه، شما به خوبی از قانون سرانگشتی استفاده کردید.

Eliot: There we go.

Rachel: Perfectly, masterfully. Um, and actually,  

الیوت: ما برویم.

راشل: عالی، استادانه. اوم، و در واقع،

one question that I get a lot—well, I get people saying, when I'm teaching somebody and I say, you  

یک سؤال که خیلی متوجه من می‌شود - خوب، وقتی به کسی آموزش می‌دهم، می‌گویم که می‌گویم، می‌دانید

know, in spoken English, it's perfectly acceptable to use the word gonna, even if you're talking in a  

، در زبان انگلیسی گفتاری، استفاده از کلمه gonna کاملاً قابل قبول است، حتی اگر در یک

work environment. You know, we're gonna be meeting at 4:00. I say, don’t write it, but in speaking,  

محیط کاری صحبت می‌کنید. می دانید، ما ساعت 4:00 با هم ملاقات خواهیم کرد. من می گویم، آن را ننویس، اما در صحبت کردن،

it's just completely natural and, and perfect. And I have some people saying, that's not good  

کاملاً طبیعی و، و کامل است.  و برخی از مردم می گویند، این انگلیسی خوب نیست

English. What's your opinion in, you know, when the, in the testing environment here, when they're  

. نظر شما چیست، می‌دانید، وقتی در محیط تست اینجا، زمانی که آنها

being graded, if someone says, well, you know, I'm gonna talk about my mom, and they, and they use  

نمره می‌گیرند، اگر کسی بگوید، خوب، می‌دانید، من درباره مادرم صحبت می‌کنم، و آنها، و آنها استفاده می‌کنند

going to reduced to gonna. Is that something that they think is okay? I'm assuming it is.

. آیا این چیزی است که آنها فکر می‌کنند اشکالی ندارد؟ من فرض می کنم که باشد.

Eliot: Yes, it is,  

الیوت: بله، همین است،

and it, that will not raise any eyebrows. It all, I think you can say, you can clip words and say,  

و این، هیچ ابرویی را بالا نمی‌برد. همه را، فکر می‌کنم می‌توانید بگویید، می‌توانید کلمات را برش دهید و بگویید،

you know, cuz instead of because. When you're speaking fluently, okay, and that, that can  

می‌دانید، چون به جای دلیل. وقتی روان صحبت می‌کنید، خوب، و این می‌تواند

make it complicated. You know, some, it's, it's a really tough thing that our students are trying to  

آن را پیچیده کند. می‌دانید، بعضی‌ها، این یک چیز واقعاً سخت است که دانش‌آموزان ما سعی می‌کنند   به آن

navigate, and I have a lot of empathy for them, because when you're, when you are speaking,  

پی ببرند، و من با آنها همدلی زیادی دارم، زیرا وقتی صحبت می‌کنید،

uh, really fluently, uh, but you use structures that are maybe, um, that, where you, you, you're  

خیلی روان هستید، اما از ساختارهایی استفاده می‌کنید که ممکن است، اوم، آن، جایی که شما

intentionally not trying to say things like that, like going to or is not instead of isn't. I know  

قصد دارید چیزهایی را بگویید یا نمی‌خواهید  به جای اینکه نیست می‌دانم

some students try to not even contract words when they're speaking at all that would be  

برخی از دانش‌آموزان سعی می‌کنند حتی کلماتی را که در حال صحبت کردن هستند منقبض نکنند، که این

normal contractions even in writing. So, um, when you do that, you run the, you have the  

انقباضات عادی حتی در نوشتن است. بنابراین، وقتی این کار را انجام می‌دهید، این

risk of sounding too formal, and that your speech sounds too choppy and not like a native speaker.  

خطر را دارید که خیلی رسمی به نظر برسد، و گفتار شما خیلی متلاطم به نظر می‌رسد و شبیه یک زبان مادری نیست.

If you are not very fluent and your skills  are lower, but you do try to clip things,  

اگر خیلی مسلط نیستید و مهارت‌هایتان پایین‌تر است، اما سعی می‌کنید چیزهایی را کوتاه کنید،

like, you say cuz and, and, or you, you know, you, you do try to, to clip words off a little  

مثلاً می‌گویید cuz و، و یا می‌دانید، سعی می‌کنید کلمات را کمی حذف کنید،

bit, then, because you're not quite as  fluent yet, then it can sound strange.

پس، چون هنوز کاملاً مسلط نیستید، ممکن است عجیب به نظر برسد.

Rachel: Right.

راشل: درسته

Eliot: Uh, because it,  

الیوت: اوه، به این دلیل،

you're clipping words when the rest of your speech isn't very fluent, either, right? I don't know if—

وقتی بقیه صحبت‌های شما خیلی روان نیست، کلمات را بریده می‌کنید، درست است؟ نمی دانم یا نه-

Rachel: Right. It's like—

Eliot: That makes sense.

Rachel: The reductions make  

راشل: درست است. مثل

الیوت: منطقی است.

راشل: کاهش‌ها

sense as part of a smoother, more fluent  speech. Actually, Eliot, you brought up,  

به‌عنوان بخشی از یک سخنرانی روان‌تر و روان‌تر معنا پیدا می‌کنند . در واقع، الیوت، شما انقباضات را مطرح کردید

um, contractions. It's reminding me of this  hilarious video series that Tom Kelly made up,  

. این من را به یاد این سریال ویدیوی خنده‌دار می‌اندازد که تام کلی ساخت،

came up with, where we said a dialogue  using no contractions whatsoever. And then,  

با آن ساخته شد، جایی که ما دیالوگی را بدون هیچ گونه انقباضی گفتیم. و سپس،

we said it again using normal contractions, and we dressed up in formal clothing for the  

دوباره با استفاده از انقباضات معمولی آن را گفتیم، و لباس رسمی برای

one with no contractions. Just, because  it doesn't seem, it's so unnatural.

آن  بدون انقباض پوشیدیم. فقط، چون به نظر نمی رسد، خیلی غیر طبیعی است.

Eliot: It is.

الیوت: همینطور است.

Rachel: And the put  

the two next to each other to show people,  you know, this is not bad English. This is  

راشل: و

این دو را کنار هم قرار دهید تا به مردم نشان دهید، می دانید، این انگلیسی بد نیست. این

wonderful conversational English. I will  make sure that I link to that playlist.

انگلیسی محاوره‌ای فوق‌العاده است. مطمئن می‌شوم که به آن فهرست پخش پیوند می‌دهم.

Eliot: That's great. And, and, and to be clear, I, I kind  

الیوت: این عالی است. و، و برای روشن شدن، من به

of was describing how I have empathy for students, because it is a tough thing when you're thinking  

نوعی داشتم توضیح می‌دادم که چگونه با دانش‌آموزان همدلی می‌کنم، زیرا وقتی به این فکر می‌کنید که مثلاً

about, let's say, how you're going to speak on the speaking exam for the IELTS. But there's no doubt  

چگونه در امتحان اسپیکینگ آیلتس صحبت می‌کنید، کار سختی است. اما شکی

about it. Students should be learning how to make their speech sound more fluent, just like native  

در آن نیست. دانش‌آموزان باید یاد بگیرند که چگونه گفتارشان را روان‌تر کنند، درست مانند

speakers would. And part of that is, is using all of those features of spoken language where native  

سخنرانان بومی. و بخشی از آن استفاده از همه ویژگی‌های زبان گفتاری است که در آن

speakers are using contractions, they're clipping off words, they're doing all these things.  

سخنرانان بومی از انقباضات استفاده می‌کنند، کلمات را بریده می‌کنند، همه این کارها را انجام می‌دهند.

Students should be practicing that, because that is how you're going to end up sounding very,  

دانش‌آموزان باید آن را تمرین کنند، زیرا اینگونه است که در درازمدت بسیار روان به نظر خواهید رسید

very fluent in the long run.

.

Rachel: Right. Like, learning those little specific things will help you get the bigger picture.

راشل: درست است. مثلاً، یادگیری آن چیزهای کوچک به شما کمک می‌کند تصویر بزرگ‌تری داشته باشید.

Eliot: Absolutely, yep. So, the third category, then,  

الیوت: کاملاً، بله. بنابراین، دسته سومی

of, that they're looking for in IELTS speaking is, uh, grammar. They call it grammatical range  

که آنها در مکالمه آیلتس به دنبال آن هستند، گرامر است. آنها آن را محدوده گرامری

and accuracy. And what they're looking for with this category is that you can use, of course,  

و دقت می نامند. و چیزی که آنها با این دسته به دنبال آن هستند این است که می‌توانید، البته، از

grammatical structures with accuracy. You're  not making a lot of grammar mistakes. Um, now,  

ساختارهای دستوری با دقت استفاده کنید. شما اشتباهات گرامری زیادی مرتکب نمی شوید. اوم، اکنون،

a few here and there are not a huge deal, and they  will not bring your score down significantly. Uh,  

تعدادی اینجا و آنجا معامله بزرگی ندارند، و آنها امتیاز شما را به میزان قابل توجهی پایین نمی آورند. اوه،

the ones that cause problems are, uh, ones that get in, interfere with your meaning. Interfere  

آنهایی که باعث ایجاد مشکل می شوند، آنهایی هستند که وارد می شوند و در معنای شما دخالت می کنند.

with understanding what you mean. Or if you're doing something consistently, like, uh, not using,  

در درک منظورتان دخالت کنید. یا اگر کاری را به‌طور مداوم انجام می‌دهید،

uh, past tenses, for example. That's a common thing that, when people are nervous and speaking  

مثلاً از زمان‌های گذشته استفاده نمی‌کنید. این یک چیز رایج است که وقتی افراد عصبی هستند و به

another language, they remember the verbs, but they can't quite put together how to conjugate  

زبان دیگری صحبت می‌کنند، افعال را به خاطر می‌آورند، اما نمی‌توانند به خوبی آنها را با هم ترکیب کنند

them well. Uh, and so, they're looking for  that kind of thing when determining your  

. اوه، و بنابراین، آنها هنگام تعیین نمره گرامر شما به دنبال چنین چیزی هستند

grammar score. Um, so, accuracy is a piece of that. The range is, then, another piece.

. اوم، بنابراین، دقت بخشی از آن است. پس محدوده، قطعه دیگری است.

And that, that's basically, you know, do you—so,  do you use the same sentence structures over and  

و این، اساساً، می‌دانید، آیا می‌دانید، آیا شما از ساختار جمله‌های یکسانی بارها و بارها استفاده می‌کنید

over? And are they simple sentence structures? Or, or do you have mastery of more complicated,  

؟ و آیا آنها ساختار جمله ساده ای هستند؟  یا، یا بر ساختار جملات پیچیده‌تر تسلط دارید

uh, sentence structures? So, a very simple  sentence structure that's common among  

؟ بنابراین، یک ساختار جمله بسیار ساده که در بین

intermediate to lower-level students would  be to use the be verb over and over, right,  

دانش‌آموزان سطح متوسط ​​تا پایین‌تر رایج است، استفاده از فعل be مکرر، درست،

as your main verb. So, sentences that include, like, am, is, are, was, were as your main verb. 

به‌عنوان فعل اصلی است. بنابراین، جملاتی که شامل، مانند، هستم، است، هستند، بود، به عنوان فعل اصلی شما بودند.

And that pattern is repeated over and  over and over in your speaking. And this  

و این الگو بارها و بارها و بارها در صحبت کردن شما تکرار می شود. و این

also applies to writing as well. Students  who are, uh, are using that pattern, uh,  

برای نوشتن نیز صدق می کند. دانش‌آموزانی که از آن الگو استفاده می‌کنند، اوه، به‌طور

consistently will get marked down a little bit, because it’ll appear as though they don’t have  

پیوسته کمی نشانه‌گذاری می‌شوند، زیرا به نظر می‌رسد که

mastery of more complicated structures. Examples of more complicated sentence structures would be,  

بر ساختارهای پیچیده‌تر تسلط ندارند. نمونه‌هایی از ساختارهای پیچیده‌تر جمله می‌تواند این باشد،

um, can you accurately begin a sentence with  something like, uh, even though or although,  

امم، آیا می‌توانید به طور دقیق یک جمله را با چیزی شبیه به، اوه، حتی اگر یا اگرچه،   شروع کنید،

right? If you do that, you're going to  have to have a complex sentence, okay?

درست است؟ اگر این کار را انجام دهید، باید یک جمله پیچیده داشته باشید، خوب؟

It's going to have to have two subjects and two verbs in it, and we don’t need to go into the  

باید دو موضوع و دو فعل در آن باشد، و ما نیازی به وارد کردن

grammar of that, but that would be an example of a type of sentence that would show you have mastery  

دستور زبان آن نداریم، اما این نمونه‌ای از یک نوع جمله است که نشان می‌دهد شما

of more complicated sentence structures, right? And then, using different verbs, using different,  

بر ساختار جملات پیچیده‌تر تسلط دارید، درست است؟  و سپس، با استفاده از افعال مختلف، با استفاده از متفاوت،   می‌دانید،

you know, using your adverbs well to describe things instead of using adjectives all of the  

به‌خوبی از قیدهای خود برای توصیف چیزها به جای استفاده از صفت‌ها

times and focusing on descriptions of nouns. That tends to be a more basic thing that  

و تمرکز بر توصیف اسم‌ها استفاده می‌کنید.  این یک کار اساسی‌تر است که

language learners do. Using adverbs and adverbial structures, right, using things to describe time  

زبان‌آموزان انجام می‌دهند. درست است، استفاده از قیدها و ساختارهای قید، استفاده از چیزها برای توصیف زمان

and, and how actions occurred, that tends to be something that comes a little later in language  

و و نحوه انجام اقدامات، چیزی است که کمی دیرتر در

development. So, they're looking for things  like that to assess your ability with grammar.

توسعه زبان اتفاق می‌افتد. بنابراین، آنها به دنبال چیزهایی مانند آن هستند تا توانایی شما را با گرامر ارزیابی کنند.

David: So, Eliot,  

دیوید: بنابراین، الیوت، به

that seems like it would be extremely difficult. Do you have some tips for people, uh, on that one?

نظر می رسد که این کار بسیار دشوار خواهد بود.  آیا در مورد آن نکاتی برای مردم دارید؟

Eliot: So, um,  

الیوت: خب،

as, as most of your listeners will know,  learning grammar takes, uh, a long time.  

همانطور که اکثر شنوندگان شما می دانند، یادگیری گرامر زمان زیادی می برد.

David: Mm-hmm.

Eliot: It's not an easy thing. It's a major sort  

دیوید: مممم.

الیوت: این کار آسانی نیست.

of intellectual challenge to learn the grammar of a language that's not your native language. So,  

یادگیری گرامر زبانی که زبان مادری شما نیست، یک نوع چالش فکری بزرگ است. بنابراین،

um, you know, if, if a student, uh, who’s coming to me to take an exam has, you know, six months  

اوم، می‌دانید، اگر دانش‌آموزی که برای شرکت در امتحان پیش من می‌آید، شش ماه

to prepare, I would say, you know, sign up for a class. Get, get with a teacher if you can. At the  

برای آماده شدن داشته باشد، می‌گویم، می‌دانید، برای یک کلاس ثبت‌نام کنید. دریافت کنید، اگر می توانید با یک معلم تماس بگیرید.

very least, get a really good grammar book and do a lot of self-study. You know, keep trying  

حداقل، یک کتاب گرامر واقعاً خوب تهیه کنید و خودآموز زیادی انجام دهید. می دانید، به تلاش

to grow. You'll, as a, as a non-native speaker of another language, it may be that you will  

برای رشد کردن ادامه دهید. شما به‌عنوان یک فرد غیر بومی زبان دیگر، ممکن است

never fully master the grammar of another, of the language you're trying to learn. The grammars of  

هرگز به گرامر زبان دیگری، زبانی که می‌خواهید یاد بگیرید، تسلط کامل نداشته باشید. گرامر

living languages are just so complex. And so, be a student continuously and keep trying to learn,  

زبان‌های زنده بسیار پیچیده است. بنابراین، پیوسته یک دانش‌آموز باشید و به تلاش برای یادگیری ادامه دهید،  به

keep asking for feedback. Um, but, on a more practical level, um, you know, so, the example  

درخواست بازخورد ادامه دهید. اوم، اما، در سطح عملی‌تر، اوم، می‌دانید، بنابراین، مثالی را که

I gave earlier of, of students who, uh, make a lot of, um, verb tense mistakes, let's say, well,  

قبلاً آوردم از دانش‌آموزانی که خیلی اشتباهات زمان فعل مرتکب می‌شوند، بیایید بگوییم،

many of a, many of my students that I've had, uh, actually know verb tenses extremely well, right?  

خیلی از دانش‌آموزان من که قبلاً داشته‌ام، اوه، در واقع زمان‌های فعل را خیلی خوب می‌دانند، درست است؟

If they, if I sat down and gave them a half-  hour to finish a verb tense test, they would,  

اگر آنها، اگر من بنشینم و نیم ساعت به آنها وقت بدهم تا یک تست زمان فعل را تمام کنند،

most of them would at, let's say, an intermediate level, would get a perfect score, okay?

اکثر آنها، مثلاً در سطح متوسط، نمره کامل می گیرند، خوب؟

It's the difference, though, between  knowing and as we talked about earlier,  

با این حال، این تفاوت بین دانستن و همانطور که قبلاً در مورد آن صحبت کردیم،

and being able to do it, right? Can you,  in the, in the course of fluent speech,  

و توانایی انجام آن است، درست است؟ آیا می‌توانید در جریان گفتار روان، از

use, uh, verb tenses accurately? And  that's something that you can practice  

زمان‌های فعل به طور دقیق استفاده کنید؟ و این چیزی است که می‌توانید

again through speaking over and over.  Um, the, the best thing to do, though,  

با صحبت کردن بارها و بارها آن را تمرین کنید. با این حال، بهترین کار این

is to record yourself. Get a recording of each time that you're giving a sample answer for  

است که خودتان را ضبط کنید. هر دفعه که برای

something like the IELTS or whatever it is you're trying to improve your speaking for. And then,  

چیزی مانند آیلتس یا هر چیزی که می‌خواهید صحبت کردن خود را برای آن بهبود دهید، نمونه‌ای از پاسخ را می‌دهید، ضبط کنید. و سپس،

analyze it. You may notice that you're making verb tense mistakes or other types of mistakes  

آن را تجزیه و تحلیل کنید. ممکن است متوجه شوید که در حال مرتکب اشتباهات زمان فعل یا انواع دیگری از اشتباهات هستید

that you understand are mistakes in theory. You just weren't able to overcome them when you were  

که می‌دانید در تئوری اشتباه هستند. وقتی سعی می‌کردید روان صحبت کنید، نمی‌توانید بر آنها غلبه کنید

trying to speak fluently. That's such a common thing. So, being able to, to analyze yourself,  

. این یک چیز رایج است. بنابراین، اینکه بتوانید خودتان را تجزیه و تحلیل کنید،

either get feedback from a native speaker or to record yourself and to listen to the things that  

یا از یک سخنران بومی بازخورد دریافت کنید یا خودتان را ضبط کنید و به کارهایی که

you're doing when you're speaking can be a really good way to, to improve your grammar skills.

هنگام صحبت کردن انجام می‌دهید گوش دهید، می‌تواند راه بسیار خوبی برای بهبود مهارت‌های گرامر شما باشد.

David: Yeah, and that's something that, as I, as I've  

دیوید: بله، و این چیزی است که، همانطور که من

been learning about Rachel's English Academy and  the work that her students are doing in there, um,  

درباره آکادمی انگلیسی ریچل و کارهایی که شاگردانش در آنجا انجام می‌دهند، یاد می‌گرفتم، اوم،

there are these sound boards where people  can, you know, listen to over and over  

این تابلوهای صوتی وجود دارد که مردم می‌توانند بارها و بارها به

again the sound of their voice hitting their  own ear and hearing how it sounds. But then,  

صدای صدایشان که به گوش خودشان می‌خورد گوش دهند و صدای آن را بشنوند. اما پس از آن،

can take it a step further in Rachel's English Academy and actually post to the Facebook group,  

می‌توانید آن را در آکادمی انگلیسی راشل یک قدم جلوتر بردارید و در واقع در گروه فیس‌بوک پست کنید،

you know, with video and actually get, you know, feedback from other students about how that sounds  

می‌دانید، با ویدیو و در واقع، می‌دانید، بازخوردی از دانش‌آموزان دیگر در مورد نحوه شنیدن آن

to the other students, and Rachel’s in there as well. So, it's just, it's sort of this amazing,  

برای سایر دانش‌آموزان و همچنین راشل در آنجا دریافت کنید. بنابراین، این یک نوع

um, application of, of video and audio  together that people can use to, you know,  

کاربرد شگفت‌انگیز از ویدیو و صدا با هم است که مردم می‌توانند از آن استفاده کنند، می‌دانید،

they have to sort of put themselves out there, but it's just incredible to, to think about the  

آنها باید خودشان را در آنجا قرار دهند، اما باورنکردنی است که به

power of our own ears and the ears of other people and correcting the way things sound.  

قدرت گوش‌های خودمان و دیگران فکر کنیم و نحوه صدا را اصلاح کنیم.

Eliot: Absolutely, yeah. And getting—

الیوت: کاملاً، بله. و گرفتن-

Rachel: And—

Eliot: Yeah, go ahead, Rachel.

ریچل: و-

الیوت: آره، برو، ریچل.

Rachel: Right. Well,  

راشل: درسته خب، می‌خواستم

I was going to say, I like how you're talking  about, you know, we have this knowledge,  

بگویم، من از نحوه صحبت شما خوشم می‌آید ، می‌دانید، ما این دانش را داریم،

which is like our theory. And then, we have, like, the ability to do it on the fly as we're speaking,  

که مانند نظریه ماست. و سپس، ما توانایی انجام این کار را در حین صحبت کردن،

the practice. And I like the idea of recording yourself in practice, because when you go back  

تمرین، داریم. و من ایده ضبط کردن خود را در عمل دوست دارم، زیرا وقتی به عقب برگردید

and watch that, your knowledge, your theory mind will be able to correct your practice mind.

و آن را تماشا کنید، دانش شما، ذهن تئوری شما می‌تواند ذهن تمرینی شما را اصلاح کند.

Eliot: Yeah.

Rachel: And, like, in a situation like,  

الیوت: آره.

راشل: و در موقعیتی مانند

the, my Facebook group, if maybe your knowledge isn't quite there, but if you post it and then  

گروه فیس بوک من، اگر ممکن است دانش شما کاملاً وجود نداشته باشد، بپسندید، اما اگر آن را پست کنید و سپس

someone else’s knowledge can, can come in and say, you know, this is one thing that you should tweak,  

دانش شخص دیگری می تواند، می تواند وارد شود و بگوید، می دانید، این چیزی است که باید آن را تغییر دهید،

then—but, but even if you decide not to  do that and it's just yourself that you  

اما، حتی اگر واقعاً تصمیم بگیرید که این کار را انجام ندهید، و من فقط

can correct yourself, and this is one thing  that I really try to train my students to do,  

می توانم خودت را اصلاح کنم. انجام دهند، این

is to correct themselves. They do not have to have a teacher always telling them what to fix.  

است که خودشان را اصلاح کنند. آنها مجبور نیستند همیشه معلمی داشته باشند که به آنها بگوید چه چیزی را اصلاح کنند.

They can do an incredible amount of training on their own when they know how to do it.

زمانی که بدانند چگونه این کار را انجام دهند، می‌توانند مقدار باورنکردنی تمرین را به تنهایی انجام دهند.

Eliot: Absolutely,  

الیوت: کاملاً،

yeah. And getting that, getting the feedback from recordings and having that. Not just letting,  

بله. و دریافت آن، دریافت بازخورد از ضبط‌ها و داشتن آن. نه فقط اجازه دادن،

you know, speech is different from writing,  because once it's out of our mouths,  

می دانید، گفتار با نوشتن متفاوت است، زیرا وقتی از دهان ما خارج شود،

it's sort of gone forever, right?  It's, it, it's out there, and, and,  

برای همیشه از بین می رود، درست است؟ این است، آن، آنجاست، و، و،

and it's sort of lost unless we record it and we go back and we analyze it a little bit. And how,  

و به نوعی گم می شود مگر اینکه آن را ضبط کنیم و به عقب برگردیم و کمی آن را تحلیل کنیم. و چگونه،

you know, I'll speak for myself. Again, when I speak another language, I, I, it's probably  

می دانید، من برای خودم صحبت خواهم کرد. دوباره، وقتی به زبان دیگری صحبت می‌کنم، من، من، احتمالاً در

almost every second or third sentence, I make a mistake. I catch it, but it's too late. The  

هر دوم یا سومین جمله، اشتباه می‌کنم. گرفتمش ولی خیلی دیره

thing is already out of my mouth, right? And I've made the mistake and I thought about it,  

موضوع از قبل از دهان من خارج شده است، درست است؟ و من این اشتباه را مرتکب شدم و به آن فکر کردم،

but then I'm trying to hold a conversation. So, I let it go and I don’t think about it anymore.  

اما بعد سعی می‌کنم مکالمه‌ای داشته باشم. بنابراین، من آن را رها کردم و دیگر به آن فکر نمی‌کنم.

When you practice speaking and you record yourself, you get to listen to it again, it's,  

وقتی صحبت کردن را تمرین می‌کنید و خودتان را ضبط می‌کنید، دوباره به آن گوش می‌دهید،

it's not fun. I, I'll, you know, I don’t love  to listen to my own voice recorded on something.

جالب نیست. من، می دانم، من دوست ندارم به صدای خودم که روی چیزی ضبط شده است گوش دهم.

Rachel: Right, and your own mistakes. 

راشل: درست است، و اشتباهات خودتان.

Eliot: Yeah, and you, you're listening for mistakes. But there it is, and what you're, what I,  

الیوت: آره، و تو، به اشتباهات گوش می دهی.  اما آنجاست، و آنچه شما هستید، من،

I think what you're doing is, as you say, you're pulling the theory and the practice together every  

فکر می‌کنم کاری که شما انجام می‌دهید این است که همانطور که می‌گویید، هر

time you attend to it and you focus on it. It gets that much closer, uh, to being something that you  

بار که به آن توجه می‌کنید و روی آن تمرکز می‌کنید، تئوری و عمل را کنار هم می‌کشید. خیلی نزدیک‌تر می‌شود، آه، به چیزی که

can do in full, in fluent speech when you're  trying to do it in, in a real situation. So,  

می‌توانید آن را به طور کامل، با گفتار روان انجام دهید، وقتی می‌خواهید آن را در موقعیتی واقعی انجام دهید. بنابراین،

I, I, that, I really think it's a great thing  to have these videos and opportunities to get  

من، من، آن، واقعاً فکر می‌کنم داشتن این ویدیوها و فرصت‌ها برای دریافت

feedback and analyze yourself, but also get feedback from anyone else who can provide it.

بازخورد و تجزیه و تحلیل خودتان، اما همچنین دریافت بازخورد از هرکس دیگری که می‌تواند آن را ارائه کند، چیز خوبی است.

Rachel: And one of  

راشل: و یکی از

the things that I always tell people is, if,  like, you're saying, you record yourself in a  

چیزهایی که همیشه به مردم می‌گویم این است که اگر می‌گویید، خودتان را در یک

conversation. You go back, listen to it later  and you notice a sentence where you made a  

مکالمه ضبط می‌کنید. به عقب برمی‌گردید، بعداً به آن گوش می‌دهید و متوجه جمله‌ای می‌شوید که در آن

mistake. You know how to fix it. Then, you have the opportunity to practice that sentence, like,  

اشتباه کرده‌اید. شما می دانید که چگونه آن را تعمیر کنید. سپس، شما این فرصت را دارید که آن جمله را تمرین کنید، مانند،

10, 20, 30 times, making that connection  in the brain stronger. And, you know,  

10، 20، 30 بار، و این ارتباط را در مغز قوی‌تر کنید. و، می دانید،

you don’t, don’t just practice it once. I  always tell people, once you get it right,  

نمی کنید، فقط یک بار آن را تمرین نکنید. من همیشه به مردم می‌گویم، وقتی درست متوجه شدید،

like, that's the time to really go to town  with it, doing it over and over and over.

مثل این است که وقت آن است که واقعاً با آن به شهر بروید و بارها و بارها این کار را انجام دهید.

Eliot: Yeah.

الیوت: آره.

Rachel: In order to sort of,  

راشل: می‌دانی، برای اینکه

you know, be stronger than  the habit that's in place.

بتوانی به نوعی، از عادتی که هست، قوی‌تر باش.

Eliot: And, and actually, I think that's a nice,  

الیوت: و، و در واقع، من فکر می‌کنم که این یک

a really good segue to the last category that the IELTS used to, to, uh, judge your speaking skill,  

حرکت خوب و واقعاً خوب برای آخرین دسته‌ای است که آیلتس قبلاً برای قضاوت در مورد مهارت صحبت کردن شما استفاده می‌کرد،

because the last one is pronunciation. And, so,  they, they are looking for your pronunciation on  

زیرا آخرین مورد تلفظ است. و بنابراین، آنها به دنبال تلفظ شما در

the IELTS exam. Um, but, they're, they're not looking for, uh, they're not looking for the  

آزمون آیلتس هستند. اوم، اما، آنها به دنبال

absence of an accent of any kind, right? So, they expect that anyone, anyone who learns a language  

فقدان لهجه از هر نوع نیستند، درست است؟ بنابراین، آن‌ها انتظار دارند هر کسی، هرکسی که زبانی را

later than, uh, later than, you know, basically nine, 10 years old, uh, maybe even earlier,  

دیرتر از، اوه، دیرتر از، می‌دانید، اساساً ۹، ۱۰ سالگی، اوه، شاید حتی زودتر یاد می‌گیرد،

is going to have some kind of accent when they learn a second language. And, so, they know that.  

وقتی زبان دومی را یاد می‌گیرد، نوعی لهجه داشته باشد. و بنابراین، آنها این را می دانند.

They're not going to grade you down for it. What they're looking for are things in your speech that  

آنها قرار نیست شما را برای آن درجه بندی کنند. آن‌ها به دنبال چیزهایی در سخنرانی شما هستند که

get in the way of understanding you, right? So, are there patterns in your speaking that a native  

مانع درک شما می‌شوند، درست است؟ بنابراین، آیا الگوهایی در صحبت کردن شما وجود دارد که یک

speaker just would have trouble, uh, decoding, making sense of as you're speaking, okay?

گوینده بومی در رمزگشایی مشکل داشته باشد، درست است؟

That can be individual sounds that students have  problems with, uh, and that can be, that can be,  

این می‌تواند صداهای فردی باشد که دانش‌آموزان با آنها مشکل دارند، اوه، و می‌توانند

you know, sentence patterns like intonation or the rhythm of your sentence, right? So,  

الگوهای جمله‌ای مانند لحن یا ریتم جمله شما باشند، درست است؟ بنابراین،

if you're saying things, really,  on a sentence level where you're  

اگر واقعاً در سطح جمله ای چیزهایی را بیان می کنید که

putting the stress on the wrong word in the sentence or the wrong part of a longer word,  

روی کلمه اشتباه در جمله یا قسمت اشتباه یک کلمه طولانی تر تاکید می کنید،

it can really affect, uh, a listener’s ability  to understand you. And that's the kind of thing  

این واقعاً می تواند بر توانایی شنونده برای درک شما تأثیر بگذارد. و این همان چیزی است

that they're looking for in the pronunciation. So, that connects to what, what you were just  

که آنها در تلفظ به دنبال آن هستند.  بنابراین، این به آن چیزی که

saying a minute ago, uh, in the sense that one of the best ways, I think, that students can  

یک دقیقه پیش می‌گفتید مربوط می‌شود، آه، به این معنا که یکی از بهترین راه‌ها، به نظر من، دانش‌آموزان می‌توانند

prepare for this kind of exam, like the IELTS exam, uh, in, to, to work on these sort of, uh,  

برای این نوع امتحان آماده شوند، مانند امتحان آیلتس، آه، در، به، کار روی این نوع

sounds that may get in the way of meaning is to, to listen to themselves, to record themselves,  

صداهایی که ممکن است در مسیر معنا قرار بگیرند، شنیدن صدای خودشان، شنیدن صدای خودشان،

to hear their own voice. Yes, that's part of it, but then also, to do really intensive  

شنیدن صدایشان است. بله، این بخشی از آن است، اما پس از آن، انجام

practice, really deeply listening to  native speakers in how they speak.

تمرینات بسیار فشرده، واقعا عمیقاً گوش دادن به سخنرانان بومی در نحوه صحبت کردنشان.

And not just individual words, but, but snips, you know, clips of language. You know, part of a Ted  

و نه فقط تک تک کلمات، بلکه، می‌دانید، بریده‌هایی از زبان. می‌دانید، بخشی از

talk or some other kind of longer speech that they might be able to hear. Not just listening to it,  

سخنرانی تد یا نوع دیگری از سخنرانی طولانی‌تر است که ممکن است بتوانند آن را بشنوند. نه فقط گوش دادن به آن،

but, but using it kind of like, again, to use this sort of framework that we've talked out throughout  

بلکه استفاده از آن به نوعی مانند، دوباره، برای استفاده از این نوع چارچوبی است که در طول

the interview here, um, the sort of exercise or music training sort of perspective on it. So,  

مصاحبه در اینجا صحبت کرده‌ایم، امم، نوعی تمرین یا آموزش موسیقی در مورد آن. بنابراین،

stopping and starting the recording, playing it for a few seconds, listening to it deeply, and  

ضبط را متوقف کرده و شروع کنید، آن را برای چند ثانیه پخش کنید، عمیقاً به آن گوش دهید، و

then trying your best to mimic exactly what you hear. And what, what I get from my students is, I  

سپس تمام تلاش خود را برای تقلید دقیقاً آنچه می‌شنوید انجام دهید. و چیزی که من از دانش‌آموزانم دریافت می‌کنم این است که به

tell them to try this, and they, they'll, they'll  listen to a clip of, let's say, one sentence at a  

آنها می‌گویم این را امتحان کنند، و آنها، آنها، مثلاً یک جمله را هر بار به یک کلیپ گوش می‌دهند

time, and they'll try to mimic it and try to make the sounds. But it, it never ends up being perfect  

، و سعی می‌کنند آن را تقلید کنند و سعی کنند صداها را ایجاد کنند. اما این هرگز عالی نمی شود

until, uh, until they sort of allow themselves to feel silly and to allow themselves to sort of, uh,  

تا زمانی که آه، تا زمانی که به خود اجازه دهند احساس احمقانه کنند و به خود اجازه دهند یک جورهایی، آه،

go to someplace where they can make these sounds that are just completely unnatural to them. They,  

به جایی بروند که بتوانند این صداها را تولید کنند که برایشان کاملاً غیرطبیعی است. آنها،

you get practice hearing them, but actually  producing them is a different thing.

شما شنیدن آنها را تمرین می کنید، اما در واقع تولید آنها چیز دیگری است.

And your willingness to be able to actually  use your mouth and use your voice to make  

و تمایل شما به اینکه بتوانید واقعاً از دهان خود استفاده کنید و از صدای خود برای ایجاد

these sounds that are completely foreign  is something you can train with, kind of  

این صداهایی که کاملاً خارجی هستند استفاده کنید، چیزی است که می توانید با آن تمرین کنید،

like an athlete or kind of like a musician would train. Uh, and then, there's the psychological  

مانند یک ورزشکار یا مانند یک موسیقیدان. اوه، و سپس،

component of just getting over the idea that these sounds are just completely foreign and  

مولفه‌ی روان‌شناختی غلبه بر این ایده وجود دارد که این صداها کاملاً غریبه هستند و در حین

kind of uncomfortable to make as you're making them. And so, using these recordings and using,  

تولید آن‌ها به نوعی ناخوشایند هستند. و بنابراین، استفاده از این ضبط‌ها و استفاده از

you know, native, you know, examples of  native speakers speaking and really trying to,  

نمونه‌هایی از سخنرانان بومی که صحبت می‌کنند و واقعاً تلاش می‌کنند،

to speak exactly as they do, copy every feature of what they're trying to say, I think, is a really  

برای صحبت کردن دقیقاً همانطور که انجام می‌دهند، کپی کردن همه ویژگی‌های آنچه می‌خواهند بگویند، استفاده کنید، فکر می‌کنم، یک

valuable sort of practice for an exam like this, but also just generally to improve your skills.

نوع تمرین واقعاً ارزشمند برای امتحانی مانند این است، اما به طور کلی فقط برای بهبود مهارت‌های شما.

Rachel: That's so exciting to hear you say,  

راشل: شنیدن گفتن شما بسیار هیجان‌انگیز است،

because it, like, totally mirrors my own opinion on it in a couple of ways. First, I love what  

زیرا از چند جهت کاملاً منعکس کننده نظر من درباره آن است. اول، من عاشق چیزی هستم که

you're saying about, there has to be a willingness to do something that might feel very uncomfortable  

درباره آن می گویید، باید تمایلی برای انجام کاری وجود داشته باشد که ممکن است بسیار ناراحت کننده

or very different or very silly, very lazy. Whatever adjective you want to use there. Just  

یا بسیار متفاوت یا بسیار احمقانه، بسیار تنبل باشد. هر صفتی که می خواهید در آنجا استفاده کنید. فقط

do it. You know, I feel like I'm drunk. Okay, try that, you know, because the language you're coming  

این کار را انجام دهید. میدونی حس میکنم مستم خوب، می‌دانید، این را امتحان کنید، زیرا زبانی که

from might have such a different style that it, it does feel drunk to you to connect everything  

از آن می‌آیید ممکن است آنقدر سبک متفاوت داشته باشد که با اتصال همه چیز به شما احساس مستی می‌کند

and sort of be smooth with your English. Um, and, you know, I think a lot of students put  

و به نوعی با انگلیسی‌تان یکنواخت می‌شوید. اوم، و، می‌دانید، من فکر می‌کنم بسیاری از دانش‌آموزان

in a lot of time without having yet made that commitment to, to be uncomfortable and to,  

زمان زیادی را بدون اینکه هنوز این تعهد را انجام داده باشند، صرف می‌کنند تا احساس ناراحتی کنند و، می‌دانی

you know, push themselves, push their boundaries of what they think they should sound like. And if  

، به خودشان فشار بیاورند، مرزهایشان را از آنچه فکر می‌کنند باید شبیه به نظر بیایند، کنار بزنند. و اگر

you're putting a lot of time into practice before you make that commitment, I don’t think that  

قبل از انجام آن تعهد، زمان زیادی را به عمل می‌آورید، فکر نمی‌کنم این

practice is going to be as fruitful. And another thing that I love what I'm hearing you say is,  

تمرین به این اندازه مثمر ثمر باشد. و چیز دیگری که من می‌شنوم که می‌گویید را دوست دارم این است،

you know, this, I, I use Ted talks as  well for students and in my online school,  

می‌دانید، این، من، از سخنرانی‌های تد نیز برای دانش‌آموزان و در مدرسه آنلاینم استفاده می‌کنم،

where we'll take it, we'll analyze it,  you know, a little piece you can analyze.

جایی که آن را می‌گیریم، آن را تجزیه و تحلیل می‌کنیم، می‌دانید، قطعه کوچکی که می‌توانید تجزیه و تحلیل کنید.

It can take me a half-hour to analyze one  paragraph of speech. And then, I'll break it  

ممکن است نیم ساعت طول بکشد تا یک پاراگراف سخنرانی را تجزیه و تحلیل کنم . و سپس، آن را

up into little, you know, one-second, two-second sentence fragments that they can then just play  

به قسمت‌های کوچک یک‌ثانیه‌ای و دو ثانیه‌ای تقسیم می‌کنم که آن‌ها می‌توانند فقط پخش کنند

and say over and over. And Eliot, one thing that I discovered that was really exciting was, when they  

و بارها و بارها بگویند. و الیوت، یک چیز که من کشف کردم و واقعاً هیجان‌انگیز بود، این بود که وقتی

take a, a very short clip, you know, it might not even be a whole sentence, and they play it and  

یک کلیپ بسیار کوتاه می‌گیرند، می‌دانید، ممکن است حتی یک جمله کامل نباشد، و آن را پخش کنند و

they say it, and they play it again and they  say it again, and they don’t stop and correct.  

آن را بگویند، و دوباره پخش کنند و دوباره آن را بگویند، و متوقف نمی‌شوند و اصلاح نمی‌کنند.

They just play it and say it and keep going  forward, that they make all of these amazing,  

آن‌ها فقط آن را پخش می‌کنند و می‌گویند و به جلو ادامه می‌دهند، که همه این

subtle changes, and I was talking with someone on this podcast who’s a stroke survivor, an American,  

تغییرات شگفت‌انگیز   ظریف را ایجاد می‌کنند، و من در این پادکست با شخصی صحبت می‌کردم که یک نجات‌یافته از سکته مغزی است، یک آمریکایی،

who said this is actually a method they use in, um, speech pathology as well in training stroke  

که گفت این در واقع روشی است که آنها در آسیب‌شناسی گفتار و همچنین در آموزش قربانیان سکته مغزی استفاده می‌کنند،

victims as well is, you don’t stop and correct. You just rely on the ear and you keep reinforcing  

شما متوقف نشوید و اصلاح کنید.  شما فقط به گوش تکیه می کنید و

what you're hearing and you say it. Play it, say it. Play it, say it. It is awesome how people can  

آنچه را که می شنوید و می گویید، تقویت می کنید. پخش کن، بگو. پخشش کن بگو شگفت‌انگیز است که چگونه افراد می‌توانند

change without getting any feedback from a native speaker when they do that. It's unbelievable.

بدون دریافت بازخورد از یک سخنران بومی، وقتی این کار را انجام می‌دهند، تغییر کنند. این غیر قابل باور است.

Eliot: Yeah. And it's the, it's just that repetition.  

الیوت: آره. و این همان تکرار است.

And, and it involves your muscles. It involves connections in your brain. It involves things that  

و ماهیچه های شما را درگیر می کند. این شامل اتصالات در مغز شما می شود. این شامل مواردی است که

you're not necessarily in control of with your conscious brain, right? It, it's this practice  

لزوماً با مغز خودآگاه خود کنترل آنها را ندارید، درست است؟ این تمرین   است

that you go through and, and, the repetition that creates something eventually that is, is, is,  

که شما انجام می‌دهید، و تکراری که چیزی را در نهایت ایجاد می‌کند که هست، هست،

it's basically what you're, what you're striving for, this kind of fluency or this, this ability  

اساساً چیزی است که شما هستید، برای آن تلاش می‌کنید، این نوع تسلط یا این، این توانایی

to create the sounds that you are really trying so hard to create. There's no shortcut around it. It,  

برای ایجاد صداهایی که واقعاً به سختی می‌خواهید ایجاد کنید. هیچ میانبری در اطراف آن وجود ندارد. این،

it, it's this dedication to not only trying to  feel silly and make those sounds in the first  

این، این تعهد نه تنها به تلاش برای احساس احمقانه و ایجاد آن صداها در

place, but then also, the willingness to put in the, the consistent effort to do it. Absolutely.

وهله اول است، بلکه همچنین، تمایل به انجام  تلاش مداوم برای انجام آن است. کاملا.

Rachel: Now, one problem I run into is,  

راشل: اکنون، یک مشکلی که به آن برخورد کردم این است که

I can create materials until the cows come  home. I can create hours and hours of materials,  

تا زمانی که گاوها به خانه بیایند، می‌توانم مواد بسازم . من می‌توانم ساعت‌ها و ساعت‌ها مواد بسازم،

but I cannot do the work for anybody. You  know, how do you motivate your students?  

اما نمی‌توانم کار را برای کسی انجام دهم. می دانید، چگونه به دانش آموزان خود انگیزه می دهید؟

Because they have to do the work, because it's their own body. How do you motivate  

زیرا آنها باید کار را انجام دهند، زیرا بدن خودشان است. چگونه به دانش‌آموزان انگیزه می‌دهید

students to put in the time consistently  in order to make that change happen?

که به‌طور پیوسته وقت بگذارند تا این تغییر اتفاق بیفتد؟

Eliot: Yeah. It's,  

الیوت: آره. این است،

and, so, you know, what I've, what I've  found from students—now, okay, there's,  

و، می‌دانید، چه دارم، چه از دانش‌آموزان پیدا کرده‌ام - حالا، خوب،

there's a piece of this question where, where unfortunately—you know, just like, uh, you know,  

یک تکه از این سؤال وجود دارد که، متأسفانه - شما می‌دانید، درست مثل، اوه، می‌دانید،

my sister could, could learn the piano, and she's a wonderful piano player, and I sat in front of it  

خواهرم می‌توانست پیانو یاد بگیرد، و او سال‌ها یک نوازنده پیانو فوق‌العاده بود و

and struggled for years and years. Even though I practiced really hard, I, I never quite as good,  

سال‌ها در پیانو پیانو کار کردم. با وجود اینکه خیلی سخت تمرین کردم، هرگز به این خوبی نبودم،

right? Some people have this native ability  to, to get somewhere faster, right? And so,  

درست است؟ برخی افراد این توانایی بومی را دارند که سریعتر به جایی برسند، درست است؟ و بنابراین،

we see that person in your English class who seems to be speaking extremely fluently, and we wonder,  

ما آن شخص را در کلاس انگلیسی شما می‌بینیم که به نظر می‌رسد خیلی روان صحبت می‌کند، و تعجب می‌کنیم،

okay, how did they get there? Well, there may  be, there may be sort of that component of,  

باشه، چگونه به آنجا رسیده است؟ خب، ممکن است یک مولفه

of somebody’s capacity to do this thing.  But then, the second part of it that  

از توانایی کسی برای انجام این کار وجود داشته باشد. اما بعد، قسمت دوم آن که

relates to your question and this motivation piece—you know, I work with adults mostly,  

به سؤال شما و این قطعه انگیزه مربوط می‌شود - می‌دانید، من بیشتر با بزرگسالان،

or at least young adults up to—I've worked with people who are in the their 70s and 80s as well.

یا حداقل با بزرگسالان جوان کار می‌کنم - با افرادی که در دهه 70 و 80 زندگی خود هستند نیز کار کرده‌ام.

And, um, the people who tend to be the most successful, not only at speaking fluently and  

و، اوم، افرادی که تمایل دارند نه تنها در صحبت کردن روان،

accurately and clearly, but also in other areas of their English language, are the ones who have  

دقیق و واضح، بلکه در سایر زمینه‌های زبان انگلیسی خود موفق‌ترین باشند، کسانی هستند که

found some way that they need to use their English in their daily life that sort of puts the pressure  

روشی را پیدا کرده‌اند که باید از انگلیسی خود در زندگی روزمره خود استفاده کنند که به نوعی فشار را

on them to continue learning and developing over time. So, that person who has a job, let's say,  

بر آنها برای ادامه یادگیری و پیشرفت در طول زمان وارد می‌کند. بنابراین، آن فردی که شغلی دارد، مثلاً،

where English is used on a daily basis—okay, not, not all of your students are going to go out and  

جایی که انگلیسی به طور روزانه استفاده می‌شود - خوب، نه، همه دانش‌آموزان شما بیرون بروند و

get a job where English is the language that they use during, uh, during the day. But, that,  

شغلی پیدا کنند که در آن انگلیسی زبانی باشد که در طول روز استفاده می‌کنند. اما،

I can say very clearly that the students I've  had who've had to, had the pressure of using  

می‌توانم خیلی واضح بگویم که دانش‌آموزانی که من داشته‌ام و مجبور بوده‌اند، فشار استفاده از

English in work circumstances, uh, I think that is something that has had a profound impact on many  

انگلیسی در شرایط کاری را داشتند، اوه، فکر می‌کنم این چیزی است که تأثیر عمیقی بر بسیاری

of my students. And I, and there's research to back that kind of thing up. So, the, the thing is,  

از دانش‌آموزان من داشته است. و من، و تحقیقاتی برای حمایت از این نوع چیزها وجود دارد. بنابراین، مسئله این است،   می‌دانید

you know, okay, not everybody’s going to get that job where they use English on a daily basis.

، بسیار خوب، همه نمی‌توانند آن شغل را در جایی که به طور روزانه از انگلیسی استفاده می‌کنند، پیدا کنند.

They may not want to. Or there may not be, they may not want to necessarily go to school in an  

آنها ممکن است نخواهند. یا ممکن است وجود نداشته باشد، ممکن است آنها نخواهند لزوماً در یک

English language setting, where the pressure would be similarly high. But can you place  

محیط انگلیسی زبان به مدرسه بروند، جایی که فشار به همان اندازه بالا باشد. اما آیا می‌توانید

yourself in situations on a daily basis or at  least a regular basis where you will have to  

خودتان را در موقعیت‌هایی به‌صورت روزانه یا حداقل به‌طور منظم قرار دهید که مجبور باشید

communicate in English at a high level? That kind of thing will do much more than what I  

در سطح بالایی به زبان انگلیسی ارتباط برقرار کنید؟ چنین کاری بسیار بیشتر از کاری که من

can do as a teacher to motivate you. It, it  is something you can arrange as part of your  

به عنوان یک معلم می‌توانم انجام دهم برای ایجاد انگیزه در شما انجام می‌دهد. این چیزی است که می‌توانید به‌عنوان بخشی از زندگی‌تان ترتیب دهید

life to make a consistent English practice  really pay off in a concrete way for you,  

تا تمرین مداوم انگلیسی واقعاً به‌طور مشخص برای شما نتیجه دهد،

because you need to use your English on a daily basis. Can you join a club? Maybe a book club  

زیرا باید به‌طور روزانه از انگلیسی خود استفاده کنید. آیا می توانید به یک باشگاه بپیوندید؟ شاید یک باشگاه کتاب

of some kind. Something where you're going to have to be talking about something on an  

نوعی. چیزی که در آن باید به طور منظم در مورد چیزی در

abstract level or a complex level on a regular basis with people who are also speaking in  

سطح انتزاعی یا پیچیده با افرادی که به

English. That kind of pressure is the kind that motivates people on an ongoing way, and tends  

زبان انگلیسی صحبت می کنند صحبت کنید. این نوع فشار، نوعی است که افراد را به‌طور مداوم برانگیخته می‌کند، و تمایل دارد

to propel students to levels higher than what they would just maybe accomplish on their own,  

تا دانش‌آموزان را به سطوحی بالاتر از آنچه که به تنهایی انجام می‌دهند سوق دهد،

without a similar kind of, uh, motivational piece that they've added to their lives in some way.

بدون نوع مشابه، آه، قطعه انگیزشی  که به نوعی به زندگی خود اضافه کرده‌اند.

Rachel: Awesome. That's great advice. So,  

راشل: عالیه این توصیه عالی است. بنابراین،

if, if your life isn't structured where you're  going to have a job, or you're applying to school,  

اگر، اگر زندگی‌تان در جایی که قرار است شغل داشته باشید، تنظیم نشده است ، یا برای مدرسه درخواست می‌دهید،

then pick something to add the pressure  of needing to learn English well.

پس چیزی را انتخاب کنید که بر فشار نیاز به یادگیری خوب زبان انگلیسی بیفزاید.

Eliot: You have to push yourself into  

الیوت: شما باید خودتان را به

different areas, areas where you're uncomfortable. You know, not only to produce sounds of English,  

حوزه‌های مختلف فشار دهید، مناطقی که در آن‌ها ناراحت هستید.  می دانید، نه تنها برای تولید صداهای انگلیسی،

right, but also, to talk about things that  maybe you're not, you're not really, uh,  

درست، بلکه برای صحبت در مورد چیزهایی که شاید نیستید، واقعاً نیستید، اوه ،

you haven’t really spoken about much before in English. Uh, you have to find those areas and,  

قبلاً در انگلیسی زیاد در مورد آنها صحبت نکرده اید. اوه، شما باید آن زمینه ها را پیدا کنید و،

and force yourself to, to put  yourself out there and try them,  

و خودتان را مجبور کنید، خودتان را در آنجا قرار دهید و آنها را امتحان کنید،

because that's the way your, your English  skills grow broadly over time, as well.

زیرا این روشی است که مهارت های انگلیسی شما نیز به طور گسترده در طول زمان رشد می کند.

Rachel: Oh, my gosh.  

راشل: اوه، خدای من.

Such amazing advice. Eliot, you  are a wealth of information.

چنین توصیه شگفت انگیزی الیوت، شما اطلاعات زیادی دارید.

Eliot: Thank you.

Rachel: I cannot thank you enough for coming  

الیوت: ممنون.

راشل: نمی توانم به اندازه کافی از شما برای حضور

on the podcast. Now, I'm sure people out there, anyone who is planning on taking this exam, is  

در پادکست تشکر کنم. اکنون، مطمئنم که مردم بیرون، هرکسی که قصد شرکت در این امتحان را دارد،

going to want to know how to learn about you and what you're doing. Where—so, tell them, please.

می خواهد بداند که چگونه درباره شما و کاری که انجام می دهید یاد بگیرند. کجا - پس، لطفا به آنها بگویید.

Eliot: Yeah. Well, we have a, we have an IELTS blog. So,  

الیوت: آره. خوب، ما یک وبلاگ داریم، ما یک وبلاگ آیلتس داریم. بنابراین،

it's, it's about the IELTS exam. Also, Magoosh has other, you know, other exams, if students are  

درباره امتحان آیلتس است. همچنین، اگر دانش‌آموزان

interested in the TOEFL or the GRE. Um, but one that I produce is, is the IELTS blog,  

به تافل یا GRE علاقه‌مند باشند، مگوش امتحان‌های دیگری نیز دارد. ام، اما یکی که من تولید می کنم، وبلاگ آیلتس است،

and I'll, uh, I'd love to share a link of  that, of, for, with you guys. And also,  

و من، اوه، دوست دارم پیوندی از آن، از، برای، را با شما دوستان به اشتراک بگذارم. و همچنین،

about the speaking topics we covered here, there's a specific blog post about, uh, you know,  

درباره موضوعات اسپیکینگ که در اینجا به آن پرداختیم، یک پست وبلاگ خاصی در مورد، اوه، می دانید،

it's a complete guide to the IELTS speaking  exam. Uh, so, if students are interested in that,  

راهنمای کاملی برای امتحان اسپیکینگ آیلتس است . اوه، بنابراین، اگر دانش‌آموزان به آن علاقه دارند،

they should go check that out. It gives a lot  of, uh, advice about how it's scored and how  

باید آن را بررسی کنند. این توصیه‌های زیادی درباره نحوه امتیازدهی و نحوه

they can practice for it to increase their score. I think there's a lot of other general information  

تمرین آن‌ها برای افزایش امتیاز می‌دهد.  فکر می‌کنم اطلاعات کلی دیگری

there that they'll find useful. And I would just encourage students to poke around on our blog and  

در آنجا وجود دارد که برای آنها مفید خواهد بود. و من فقط دانش‌آموزان را تشویق می‌کنم که در وبلاگ و وب‌سایت ما سر بزنند

on our website. We, we really, uh, you know, the main thing we, we do as a company is to offer a  

. ما، واقعاً، اوه، می‌دانید، اصلی‌ترین کاری که ما به عنوان یک شرکت انجام می‌دهیم، ارائه یک

training program, uh, to help students, uh, to do really well on these exams. It's really, we  

برنامه آموزشی است، اوه، برای کمک به دانش‌آموزان، اوه، که در این امتحانات واقعاً خوب عمل کنند. واقعاً، ما

believe really high-quality content that, that's, um, affordable for students. We try to, try to  

معتقدیم محتوای واقعاً باکیفیت است که برای دانش‌آموزان مقرون به صرفه است. ما سعی می‌کنیم، سعی می‌کنیم تا جایی

make what we create as affordable as we can. Uh, so, it's a good resource there, and that's, that's  

که می‌توانیم چیزی را که ایجاد می‌کنیم مقرون به صرفه کنیم. اوه، بنابراین، این منبع خوبی است، و این

the primary thing that we do. But we, uh, we have a YouTube channel. We have, uh, blogs for all of  

اولین کاری است که ما انجام می‌دهیم. اما ما یک کانال YouTube داریم. ما برای همه امتحاناتمان وبلاگ هایی داریم که

our exams with a lot of free stuff. And students should just feel free to go there and find  

مطالب رایگان زیادی دارند. و دانش‌آموزان باید آزادانه به آنجا بروند و

whatever is useful for, for what they're working on. Poke around and see what's there, because  

هر چیزی را که برای آن مفید است، برای کاری که روی آن کار می‌کنند، بیابند. به اطراف بگردید و ببینید چه چیزی آنجاست، زیرا

there's a lot of free stuff that we also have for students. So, um, yeah. We'll, I, yeah, I've got  

چیزهای رایگان زیادی وجود دارد که ما نیز برای دانشجویان داریم. پس، اوم، آره ما، من، بله،

some links that I can provide you and, and your students can go poke around if they’d like to.

چند پیوند دارم که می‌توانم در اختیار شما بگذارم و اگر دانش‌آموزان شما مایل باشند، می‌توانند به جستجو بپردازند.

Rachel: Sure. I will put  

راشل: حتما.

all of those links in the show notes. Um, and I think that's it until we have you on again,  

همه آن پیوندها را در یادداشت های نمایش قرار خواهم داد. اوم، و فکر می‌کنم تا زمانی که شما را مجدداً همراهی کنیم، همین است،

because I have a feeling that, that we are going to get feedback that says, bring Eliot on and ask  

زیرا احساس می‌کنم که بازخوردی دریافت می‌کنیم که می‌گوید، الیوت را بیاورید و

him this. So, this may be, this may be the first in a series. Eliot, thanks again for your time.

این را از او بپرسید. بنابراین، ممکن است این اولین مورد از یک سری باشد. الیوت، باز هم از وقتی که در اختیار شما گذاشتید متشکرم.

Eliot: Anytime.

الیوت: هر زمان.

David: Yeah. That  

was absolutely perfect. Thanks so much, Eliot.

دیوید: آره. این

کاملاً عالی بود. خیلی ممنون، الیوت.

Eliot: Yeah. Thank you.

الیوت: آره. متشکرم.

Rachel: Thanks again  

راشل: باز هم

to Eliot. So much great information there for not only people who want to improve their test score,  

از الیوت سپاسگزارم. اطلاعات بسیار عالی نه تنها برای افرادی که می‌خواهند نمره آزمون خود را بهبود بخشند،

but for anyone who wants to speak better  English. You have to train for it like a  

بلکه برای کسانی که می‌خواهند انگلیسی بهتر صحبت کنند، وجود دارد . شما باید مانند یک

musician or athlete, and there are tools  you can use to train, like the materials  

موسیقی‌دان یا ورزشکار برای آن تمرین کنید، و ابزارهایی وجود دارد که می‌توانید برای تمرین از آنها استفاده کنید، مانند مواد موجود

in Rachel’s English Academy or the test prep tools that Eliot is developing over at Magoosh.

در آکادمی انگلیسی راشل یا ابزارهای آمادگی آزمون که الیوت در Magoosh در حال توسعه است.

Don’t forget, if you want a transcript for this episode, it’s absolutely free to download. Visit  

فراموش نکنید، اگر متنی برای این قسمت می‌خواهید، دانلود آن کاملاً رایگان است. از   RachelsEnglish.com/podcast دیدن کنید

RachelsEnglish.com/podcast and look for this episode. And don’t forget to subscribe to  

و به دنبال این قسمت بگردید. و فراموش نکنید که در

this podcast if you haven’t already, you can  do so at iTunes or in Stitcher. And please,  

این پادکست مشترک شوید، اگر قبلاً مشترک نشده‌اید، می‌توانید این کار را در iTunes یا در Stitcher انجام دهید. و لطفاً،

do tell your friends and family about this  podcast. Share to your favorite episode on  

این  پادکست را به دوستان و خانواده خود بگویید . در اپیزود مورد علاقه‌تان در

social media, maybe Facebook, and encourage them to take a listen and subscribe too. Let’s spread  

رسانه‌های اجتماعی، شاید فیس‌بوک، به اشتراک بگذارید و آنها را تشویق کنید که گوش کنند و مشترک شوند. بیایید

the word about the Rachel’s English podcast. Thanks so much for listening. To get more from me,  

در مورد پادکست انگلیسی Rachel اطلاعات را منتشر کنیم. خیلی ممنون که گوش دادید برای دریافت اطلاعات بیشتر از من،

visit RachelsEnglish.com or  YouTube.com/RachelsEnglish.

از RachelsEnglish.com یا  YouTube.com/RachelsEnglish دیدن کنید .