Polite Phrases in English┃Learn American English Pronunciation On the Go

Rachel: Welcome to the Rachel's English Podcast. I'm Rachel, and I make this podcast to help  

راشل: به پادکست انگلیسی راشل خوش آمدید.  من راشل هستم، و این پادکست را می‌سازم تا به

non-native speakers learn how to speak English, and understand Americans, and sound more American  

غیر بومی‌ها کمک کنم که چگونه انگلیسی صحبت کنند، و آمریکایی‌ها را بفهمند و اگر آن‌ها می‌خواهند بیشتر آمریکایی به نظر برسند

if that's their wish. This week I'm sitting down with my husband David, and we're reflecting on a  

. این هفته با شوهرم دیوید می نشینم و در حال فکر کردن به

recent trip that we took to Italy where we were struggling to find the phrases to be polite.  

سفر اخیری هستیم که به ایتالیا رفتیم، جایی که در تلاش بودیم عباراتی را برای مودب بودن پیدا کنیم.

So today we're going to talk about phrases in English that you can use in various settings like  

بنابراین امروز قصد داریم در مورد عباراتی به زبان انگلیسی صحبت کنیم که می‌توانید در تنظیمات مختلف مانند

a restaurant or a store when you're interacting with people who work for the restaurant or store,  

یک رستوران یا فروشگاه هنگام تعامل با افرادی که در رستوران یا فروشگاه کار می‌کنند،

how to be polite, how to ask for things, and how to thank people for things. Let's jump right in.  

نحوه مودب بودن، نحوه درخواست چیزها، و نحوه تشکر از مردم برای چیزها استفاده کنید. بیایید به داخل بپریم.

David, one thing I'm thinking about is remember in Rome there was that Suppli shop on our street?

دیوید، یک چیزی که به آن فکر می‌کنم این است که به یاد داشته باشید در رم آن فروشگاه سوپلی در خیابان ما بود؟

David: Right, I do remember that, yes.

دیوید: درست است، من آن را به یاد دارم، بله.

Rachel: It was so popular. There were  always ... Any time of day it was crowded.  

راشل: خیلی محبوب بود. همیشه وجود داشت ... هر زمانی از روز شلوغ بود.

David: People were constantly  going in and out, yeah.

دیوید: مردم دائماً داخل و خارج می شدند، بله.

Rachel: So we decided okay, obviously we need to eat whatever is in there. (laughs)

راشل: بنابراین ما تصمیم گرفتیم خوب باشد، بدیهی است که باید هر چیزی را که در آنجا هست بخوریم. (می خندد)

David:  Something is going on in there, yeah. Rachel: So one evening I went in,  

دیوید:  چیزی آنجا در حال وقوع است، بله. راشل: بنابراین یک شب وارد شدم،

it was probably like 9:00 or 10:00,  or no [Stoney 00:01:16], well yeah,  

احتمالاً ساعت 9:00 یا 10:00، یا نه بود [Stony 00:01:16]، خب بله،

maybe it was 9:00 or 10:00, and it was really crowded, and I didn't really know how it  

شاید ساعت 9:00 یا 10:00 بود، و واقعاً شلوغ بود، و من واقعاً نمی دانستم چگونه

worked. It was just a counter where people  could buy all sorts of deep-fried things-

کار می کند. این فقط پیشخوانی بود که مردم می‌توانستند انواع چیزهای سرخ شده بخرند-

David: Oh, right. (laughs)

دیوید: اوه، درست است. (می خندد)

Rachel: And, uh, so I told David, "Okay, I'm  going in." so David and Stony were waiting  

راشل: و اوه، پس به دیوید گفتم: "باشه، من وارد می شوم." بنابراین دیوید و استونی

for me outside, and after like 10 minutes I  came back out, and I said, "I can't do it."

بیرون منتظر من بودند و بعد از 10 دقیقه من برگشتم بیرون و گفتم: "نمی توانم این کار را انجام دهم."

David: 'Cause how it works is  very different, there's not a  

دیوید: "چون نحوه کار بسیار متفاوت است، یک

line-based system- Rachel: Right, I came out-David: ... in a lot of places like that in Italy.

سیستم مبتنی بر خط وجود ندارد - راشل: درست است، من بیرون آمدم - دیوید: ... در بسیاری از جاهای مانند آن در ایتالیا.

Rachel: I came out empty-handed. And  what I said was I couldn't do it,  

راشل: دست خالی اومدم بیرون. و چیزی که گفتم این بود که نمی‌توانم این کار را انجام دهم،

like my Italian skills aren't good enough to  figure out how to butt in. So actually for  

مثل اینکه مهارت‌های ایتالیایی‌ام به اندازه‌ای خوب نیست که بفهمم چگونه می‌توانم به عقب برگردم. بنابراین در واقع برای

me there were two things happening there,  there was like culturally I didn't know  

من دو چیز در آنجا اتفاق افتاد، از نظر فرهنگی نمی‌دانستم

how it worked because no one was like getting behind somebody, there was no f- line forming.

چطور کار می‌کند، زیرا هیچ‌کس مثل عقب ماندن از کسی نیست، هیچ خط f شکل نمی‌گیرد.

David: Mm-hmm (affirmative).

دیوید: ممممم (تأیید کننده).

Rachel: And then also I was just way too  intimidated to say ... Like in America what  

راشل: و سپس من خیلی ترسیدم که بگویم... مثل آمریکا،

would I say in that situation if it was sort of chaos and there was just a, sort of a group of  

اگر یک جور هرج و مرج بود و فقط یک گروه از

people with no sort of sense of line forming? What I would say is I think I was next, or something  

افراد بدون هیچ گونه احساس خط‌کشی وجود داشت، در آن موقعیت چه می‌گفتم؟ چیزی که می‌توانم بگویم این است که فکر می‌کنم نفر بعدی بودم، یا چیزی

like that. What would you say in a situation  like that in America if let's say you're at a  

شبیه به آن. اگر فرض کنید در یک

grocery store at the deli counter getting some ham sliced thin for some delicious sandwiches.

خواربار فروشی در پیشخوان اغذیه فروشی ها هستید، در موقعیتی مانند آن در آمریکا چه می گویید و مقداری ژامبون نازک ورقه شده برای ساندویچ های خوشمزه می گیرید.

David: I would, I might say, oh yeah,  I think I was next, but and part of,  

دیوید: می‌توانم بگویم، اوه، بله، فکر می‌کنم من نفر بعدی بودم، اما

part of what's interesting is that  as a native speaker you have a whole  

بخشی از جالب‌ترین بخش این است که شما به‌عنوان یک زبان مادری

range of things that you could say  that have a lot of nuance to them-

طیف وسیعی از چیزهایی دارید که می‌توانید بگویید که تفاوت‌های ظریف زیادی با آن‌ها دارند -

Rachel: Right.

David: ... that hopefully we're going  to be able to talk about today in the  

راشل: درست است.

دیوید: ... که امیدواریم بتوانیم امروز در پادکست در مورد آن صحبت کنیم

podcast. In other words at the deli  counter I might say, oh, I'm sorry,  

. به عبارت دیگر در پیشخوان اغذیه فروشی، ممکن است بگویم، اوه، متاسفم،

yeah, I was, I was here, thanks, you, you  know, and play it, play it sort of nice-

بله، من اینجا بودم، متشکرم، شما می دانید، و آن را پخش کنید، به نوعی خوب پخش کنید -

Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: ... or, you know, um, the  

راشل: مممم (تأیید کننده). دیوید: ... یا، می دانید، اوم،

situation might call for being a little bit more pointed just with a subtle intonation maybe.

ممکن است این وضعیت نیاز داشته باشد که فقط با یک لحن ظریف، کمی بیشتر به آن اشاره کنید.

Rachel: Mm-hmm (affirmative).

راشل: ممممم (تأیید کننده).

David: Like oh- Rachel: Or an-

David: ... yeah, um-

Rachel: ... expression, body  language too would play in  

دیوید: مانند اوه- راشل: یا آن-

دیوید: ... آره، ام-

راشل: ... بیان، زبان بدن نیز در

big here. David: Body language, yeah, right. Rachel: So this is, this is where culturally  

اینجا خیلی خوب عمل می کند. دیوید: زبان بدن، بله، درست است. راشل: بنابراین اینجاست، اینجا جایی است که از نظر فرهنگی

I think we're seeing a difference too between Italy and America. In America like it would  

فکر می‌کنم ما نیز شاهد تفاوت بین ایتالیا و آمریکا هستیم. در آمریکا مثل اینکه

be very orderly, you would be expected  to get into a line and wait your turn,  

خیلی منظم است، از شما انتظار می رود وارد صف شوید و منتظر نوبت خود باشید،

and in Italy it seems just a  little bit more casual than that. 

و در ایتالیا کمی معمولی تر از این به نظر می رسد.

Whereas in America it seems like you  know if you're approaching a deli counter  

در حالی که در آمریکا به نظر می‌رسد که می‌دانید اگر به یک پیشخوان اغذیه فروشی نزدیک می‌شوید

and there's already somebody there that  you kind of stand behind them somewhat.

یا از قبل شخصی وجود دارد که تا حدودی پشت سر او ایستاده‌اید.

David: Yeah, mm-hmm (affirmative).

دیوید: آره، میلیمتر همم (تأیید کننده).

Rachel: Or if it's just a couple it's not a big  deal, but as soon as it started getting like  

راشل: یا اگر این فقط یک زوج باشد، مسئله مهمی نیست، اما به محض اینکه

more popular, more people there, then there would really be a sense of a line forming.

محبوب‌تر شد، افراد بیشتری آنجا بودند، واقعاً احساس می‌شود که یک خط ایجاد می‌شود.

David: And I think it ... There was  usually some order to it. I realized,  

دیوید: و فکر می‌کنم... معمولاً دستوری در آن وجود داشت. متوجه شدم،

this is later in the trip where I was a lot  more comfortable, and probably had picked up  

این بعداً در سفر است که من خیلی راحت‌تر بودم، و احتمالاً

on some of the cultural cues, but when I went to that market in Genoa and got the, the bread-

برخی از نشانه‌های فرهنگی را فهمیده بودم، اما وقتی به آن بازار در جنوا رفتم و نان را گرفتم،

Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: ... at that bakery.

راشل: مممم (تأییدکننده). دیوید: ... در آن نانوایی.

Rachel: I remember you telling me about ...  David saw this swarm of people. David: Yeah. 

راشل: یادم می‌آید که به من گفتی در مورد ... دیوید این انبوه مردم را دید. دیوید: آره.

Rachel: And he knew okay, I need to  go buy whatever is being sold there.

راشل: و او خوب می‌دانست، باید بروم هر چیزی را که در آنجا فروخته می‌شود بخرم.

David: Right, there were three different  bakeries at the market I think,  

دیوید: درست است، من فکر می‌کنم سه نانوایی مختلف در بازار وجود داشت،

but the one had people swarming around  it. So, you know, I joined the swarm,  

اما در یکی از آن‌ها مردم دور آن جمع شده بودند . بنابراین، می دانید، من به گروه ملحق شدم،

I paid attention to who had swarmed in after me, and everybody else had done that too,  

توجه کردم که چه کسی بعد از من ازدحام کرده است، و بقیه هم این کار را کرده بودند،

and so there was, there was some  paying attention to who was there next.

و به همین ترتیب بود، برخی توجه داشتند که بعد از من چه کسی آنجا بود.

Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: And there was a bit of  

راشل: ممممم (تأیید کننده). دیوید: و کمی ادب وجود داشت،

politeness, but it- Rachel: Did it seem- David: ... was also like-

اما آن- راشل: به نظر می رسید- دیوید: ... هم مثل

Rachel: ... like the people selling were  paying attention to who was there next,  

راشل: ... مثل افرادی که می فروختند توجه می کردند که بعداً چه کسی آنجاست،

or were they relying on you guys to do that?

یا برای انجام این کار به شما متکی بودند؟

David: Mostly it was relying on us.

دیوید: بیشتر به ما متکی بود.

Rachel: Mm-hmm (affirmative).

راشل: ممممم (تأیید کننده).

David: I- it was one person, so she was, you know, she's packaging up bread and ringing people up,  

دیوید: من- آن یک نفر بود، پس می‌دانی، او داشت نان را بسته‌بندی می‌کرد و به مردم زنگ می‌زد،

and she didn't have the ability I don't  think to manage the line. But people for  

و او توانایی مدیریت خط را نداشت. اما مردم

the most part were, you know, deferential to each other, but there was a sense of like if  

اکثراً نسبت به هم احترام قائل بودند، اما این حس وجود داشت که اگر قرار باشد

you're going to be in here screwing around,  or don't know what you want or whatever,  

اینجا باشی، یا ندانی چه می‌خواهی یا هر چیز دیگری،

or you're not going to take your turn,  I'll take it if you're not taking it"-

یا قرار نیست نوبتت را بگیری، اگر تو آن را نگیری، من آن را قبول می‌کنم.» -

Rachel: Yeah.

راشل: آره،

David: ... um, there, 'cause there wasn't a line.

دیوید: ...

Rachel: Which is funny because another  phrase I'm thinking in America that you  

خنده‌دار است، چون فکر می‌کنم

could use if this was happening is  you could say like if the person who  

اگر این اتفاق می‌افتد، می‌توانی از آن استفاده کنی، می‌توانی بگوییم اگر کسی که

is selling whatever starts giving you the  attention, I've definitely seen this happen,  

هر چیزی را می‌فروشد به شما توجه می‌کند، من قطعاً این اتفاق را دیده‌ام،

I think she was next. So rather than taking your turn you direct it to whoever had been before you.

بنابراین به جای اینکه نوبت شما باشد، آن را به کسی که قبل از شما بوده است، هدایت کنید:

David: Yeah, that's a ... Right, that's a good  

phrase. Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: Oh no, she was here first.

(تأیید کننده : اوه، او اول اینجا بود

Rachel: Right.

: درست است- دیوید:

David: Well- Rachel: I think she-

David: ... actually- Rachel: ... was next.

... در واقع - ریچل

David: Yeah, I-

Rachel: She was here- David: ... think she was-

: او اینجا بود -

Rachel: ... first.

David: ... here first.

Rachel: Yeah, exactly. So yeah, so tho- those are things that you could, you could use  

دیوید: ... اول.

راشل: آره، دقیقا. بنابراین بله، بنابراین، اینها چیزهایی هستند که می توانید، می توانید

in, in that situation. Another thing-

در آن موقعیت استفاده کنید. یک چیز دیگر-

David: You could also say oh,  

دیوید: شما همچنین می توانید بگویید اوه،

actually I was here first- Rachel: Yeah. David: ... if they start to help the  

در واقع من اول اینجا بودم- ریچل: بله. دیوید: ... اگر آنها شروع به کمک به

person who- Rachel: Right. David: ... who- whose turn-

شخصی کنند که - راشل: درست است. دیوید: ... چه کسی- نوبتش-

Rachel: And if you're in a  rush and need to get out,  

ریچل: و اگر عجله دارید و باید بیرون بیایید،

I think in many cases you would probably  just let that person cut in front you.

فکر می کنم در بسیاری از موارد احتمالاً به آن شخص اجازه می دهید جلوی شما را قطع کند.

David: Well maybe, maybe not.

دیوید: خب شاید، شاید نه.

Rachel: Yeah. I guess it's that's  a personality thing. David: Yeah. 

راشل: آره. من حدس می‌زنم این یک چیز شخصیتی است. دیوید: آره.

Rachel: Another thing I was thinking about in this situation is I could've just like as soon  

راشل: چیز دیگری که در این موقعیت به آن فکر می‌کردم این بود که می‌توانستم به محض

as I sensed, as soon I saw the guy hand a package across the counter to somebody, and I knew he  

اینکه حس کردم، به محض اینکه دیدم مرد بسته‌ای را در مقابل پیشخوان به کسی داد، و می‌دانستم که او

was ready, I could have just sort of blurted out what I wanted. I'll have two Suppli, or whatever.

آماده است، می‌توانستم چیزی را که می‌خواهم بیان کنم. من دو سوپلی یا هر چیز دیگری خواهم داشت.

David: Right, but then that's hard when  you don't know exactly what you want to  

دیوید: درست است، اما وقتی نمی‌دانی دقیقاً چه چیزی می‌خواهی

order, or- Rachel: Right, or if you- David: Um-

سفارش بدهی، سخت است، یا- راشل: درست است، یا اگر می‌خواهی- دیوید: ام-

Rachel: ... had a question about something, like I  

راشل: ... در مورد چیزی سؤال داشتم، مثلاً می‌خواستم

wanted to know is this vegetarian- David: Hmm. Rachel: ... and then I just, I had a hard time  

بدانم این گیاه‌خوار است- دیوید: هوم. راشل: ... و بعد، من به سختی توانستم

getting their attention. So the moral of the story is you might have to get aggressive sometimes,  

توجه آنها را جلب کنم. بنابراین جنبه اخلاقی داستان این است که ممکن است گاهی اوقات مجبور شوید پرخاشگر شوید،

and just sort of speak up even if you're not a, exactly sure what to say. If you're in a group  

و فقط یک جورهایی صحبت کنید، حتی اگر دقیقاً مطمئن نیستید که چه بگویید. اگر در گروهی

of people, and you need the attention of someone you might have to say, I'd like this, and then  

از افراد هستید و به توجه کسی نیاز دارید که باید بگویید، من این را می‌خواهم، و سپس می‌توانید

you can say, oh, is it vegetarian? And then after you get the attention,  

بگویید، اوه، آیا این گیاه‌خوار است؟ و بعد از اینکه توجه را جلب کردید،

after you've established you're being helped then maybe you can open it up for asking a question.

بعد از اینکه ثابت کردید به شما کمک می‌شود، شاید بتوانید آن را برای پرسیدن سؤال باز کنید.

David: Yeah, I think that's right.

دیوید: بله، فکر می کنم درست است.

Rachel: Oh, so I ended up not buying anything that evening, but then I did come back the  

راشل: اوه، پس در نهایت آن شب چیزی نخریدم، اما

next day earlier in the morning when it  wasn't crowded, and I did buy some stuff.

روز بعد صبح زودتر وقتی شلوغ نبود، برگشتم و چیزهایی خریدم.

David: Yeah, you were persistent.

دیوید: آره، تو پیگیر بودی.

Rachel: (laughs) And I felt good about just  getting it done. It was not crowded when I  

راشل: (می خندد) و من از اینکه آن را انجام دادم احساس خوبی داشتم.

went in the next time, and I could ask, "Is this vegetarian?" and he said, "No, it has meat." And  

دفعه بعد که وارد شدم شلوغ نبود و می‌توانستم بپرسم: "این گیاهخوار است؟" و گفت: نه، گوشت دارد. و

I said, "Okay, then I'll just have one." This is  all in Italian, I said, "Okay, then I'll just have  

گفتم، "باشه، پس من فقط یکی دارم." همه اینها به ایتالیایی است، گفتم، "بسیار خوب، پس من فقط

one." Then he packaged it up and I said, "Uh, two." (laughing) and then I had some anyway.

یکی دارم." سپس او آن را بسته بندی کرد و من گفتم: "اوه، دو." (با خنده) و بعد به هر حال مقداری داشتم.

David: And do you think that they were good enough  

دیوید: و آیا فکر می کنید که آنها برای خط ثابت به اندازه کافی خوب بودند

for the constant line? Rachel: No. David: I don't know that they were.

؟ راشل: نه. دیوید: من نمی دانم که آنها بودند.

Rachel: No.

راشل: نه.

David: I think they were overrated.

Rachel: No, I think you're right. Uh, but I think I, for what they were for deep-fried street food  

دیوید: من فکر می کنم آنها بیش از حد ارزیابی شدند.

راشل: نه، فکر می کنم حق با شماست. اوه، اما فکر می‌کنم، برای غذاهای خیابانی سرخ‌شده،

it was something interesting, I've never had one of those before. It was ... I'm glad I did it,  

چیز جالبی بود، من قبلاً یکی از آن‌ها را نخورده بودم. این بود... خوشحالم که این کار را انجام دادم،

but no, it's not like that is the meal that  stands out for me in our Italian journey.

اما نه، اینطور نیست که این وعده غذایی برای من در سفر ایتالیایی ما برجسته باشد.

David: Right.

دیوید: درست است.

Rachel: Um,  

one thing that does stand out is the bread that David got from that vendor in the market in Genoa.

ریچل: اوم،

یکی از چیزهایی که برجسته است نانی است که دیوید از آن فروشنده در بازار جنوا گرفت.

David: Oh man, that was worth  joining the may-lay of people.

دیوید: اوه مرد، ارزش پیوستن به جمع مردم را داشت.

Rachel: Yeah, that was worth pushing  through your comfort zone of being  

راشل: آره، ارزش این را داشت که از منطقه راحتی خود عبور کنید،

like I'm in a crowd- David: Oh yeah. Rachel: ... of people, I don't know  

مثل اینکه من در یک جمعیت هستم- دیوید: اوه بله. راشل: ... از مردم، من نمی دانم

how this works, I'm going to  try to speak Italian anyway.

این چگونه کار می کند، به هر حال سعی می کنم ایتالیایی صحبت کنم.

David: And also, eh, we learned that the bread in  

دیوید: و همچنین، اوه، ما یاد گرفتیم که نان در

the Tuscan- the Tuscany Region  they don't use much or any salt-

توسکانی- منطقه توسکانی آنها زیاد یا نمک استفاده نمی‌کنند-

Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: ... and so the bread wasn't  

راشل: مم-هم (تأییدکننده). دیوید: ... و بنابراین، نان

that great, and then we had gone north,  and the bread was oh, my God, amazing.

آنقدرها هم عالی نبود، و ما به شمال رفته بودیم، و نان، خدای من، شگفت انگیز بود.

Rachel: Very good bread. Okay, another  situation that I found myself in was  

راشل: نان خیلی خوبی. خوب، موقعیت دیگری که در آن قرار گرفتم این بود که

we were eating out a lot because,  you know, we are, we're traveling,  

ما زیاد بیرون غذا می‌خوردیم، زیرا، می‌دانید، ما در حال سفر هستیم،

and we were often away from the house  sightseeing and stuff during the middle  

و اغلب در اواسط روز از خانه دور بودیم

of the day. So one thing I found myself wanting to do was ask if a restaurant had a highchair,  

. بنابراین یکی از کارهایی که متوجه شدم می‌خواهم انجام دهم این بود که بپرسم آیا رستورانی صندلی غذا دارد یا نه،

and I knew how to say the word for highchair. I think I even knew how to say do you have,  

و می‌دانم چگونه کلمه صندلی غذا را بگویم.  فکر می‌کنم حتی می‌دانستم چگونه بگویم آیا شما دارید،

but I just, I wasn't sure what was polite,  and I didn't know if it would read like do you  

اما مطمئن نبودم چه چیزی مؤدبانه است، و نمی‌دانستم که آیا شما

personally have a highchair when I was meaning  to ask does the restaurant have a highchair.

شخصاً صندلی غذاخوری دارید یا نه، وقتی می‌خواستم بپرسم آیا رستوران صندلی کودک دارد یا خیر.

David: Hmm.

Rachel: So I was struggling with knowing  how to like phrase that really politely,  

دیوید: هوم.

راشل: بنابراین من با دانستن اینکه چگونه این عبارت را واقعاً مودبانه دوست داشته باشم، مشکل داشتم،

and I was thinking about how in American  English like you've said there is subtlety,  

و داشتم به این فکر می‌کردم که چگونه در انگلیسی آمریکایی، همانطور که شما گفتید، ظرافت وجود دارد،

there is nuance, there are lots of different ways you could ask the same question all with a varying  

ظرافت وجود دارد، راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید یک سؤال را با

degrees of formality and politeness. So I've come up with a couple phrases you can use if  

درجات مختلف رسمی و مودبانه بپرسید. بنابراین من به دو عبارتی رسیدم که می‌توانید

you're walking into a restaurant for example and you want to know do they have a highchair,  

برای مثال اگر وارد رستورانی می‌شوید و می‌خواهید بدانید که آیا آنها صندلی کودک دارند،

or if you're walking in anywhere and  you want to know if they have something,  

یا اگر در جایی قدم می‌زنید و می‌خواهید بدانید که آیا چیزی دارند یا نه، می‌توانید از آنها استفاده کنید،

rather than just saying do you have this, which-

که-

David: R- Mm-hmm (affirmative). Rachel: ... might be a little rude.

دیوید: R- Mm-hmm (تأیید). راشل: ... ممکن است کمی بی ادب باشد.

David: Right, and this is the way more broad than  

دیوید: درست است، و این بسیار وسیع‌تر از

highchairs- Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: ... and this is great for everything  

صندلی‌های کودک است- ریچل: مممم (تأییدکننده). دیوید: ... و این برای همه چیز عالی است،

from a hardware store where you're trying  to say, you, (laughs) you need to pick up  

از یک فروشگاه سخت افزار که در آن سعی می کنید بگویید، شما، (می خندد) باید

a hammer, or, you know, a restaurant  wondering if they have a certain dish.

یک چکش بردارید، یا، می دانید، رستورانی که فکر می کنید ظرف خاصی دارند یا خیر.

Rachel: Right. Do you have gluten-free  pizza or whatever? David: Yeah. 

راشل: درسته آیا پیتزای بدون گلوتن یا هر چیز دیگری دارید؟ دیوید: آره.

Rachel: Okay, so I've come up with a couple phrases, let me know what you think. You could  

راشل: بسیار خوب، پس من چند عبارت به ذهنم می‌رسد، به من بگویید که چه فکر می‌کنید. می‌توانید

say, well you could say I need, I need, I need a  highchair, or I need a hammer, do you have one?

بگویید، خوب می‌توانید بگویید نیاز دارم، نیاز دارم، به صندلی کودک نیاز دارم، یا به چکش نیاز دارم، آیا شما یکی دارید؟

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: And that would be a simple  way- David: Mm-hmm (affirmative).  

دیوید: ممممم (تأیید کننده).

راشل: و این یک راه ساده خواهد بود- دیوید: مممم (تأیید کننده).

Rachel: ... I need this, do you have it.  You could also say do you happen to have,  

راشل: ... من به این نیاز دارم، آیا شما آن را دارید؟ همچنین می‌توانید بگویید آیا شما اتفاقاً دارید،

do you happen to have a highchair? Do  you happen to have gluten-free pasta?

آیا اتفاقاً صندلی کودک دارید؟ آیا ماکارونی بدون گلوتن دارید؟

David: Mm-hmm (affirmative).

دیوید: ممممم (تأیید کننده).

Rachel: And when you were ... When you're  saying do you happen to have I think here  

راشل: و زمانی که ... وقتی می گویی آیا اتفاقی داری، فکر می کنم اینجا

you're thinking, eh, maybe not, they might  not have it. Like it, you're not sure,  

داری فکر می کنی، اوه، شاید نه، ممکن است آن را نداشته باشند. آن را دوست داشته باشید، مطمئن نیستید،   به

it doesn't seem too likely  that they would have it.

نظر نمی‌رسد که آنها آن را داشته باشند.

David: And you're also, again it's a nuance thing, but you're also making them feel good if they do.

دیوید: و شما هم هستید، باز هم این یک چیز ظریف است، اما اگر این کار را انجام دهند، احساس خوبی در آنها ایجاد می کنید.

Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: Like it's do you happen to have, you would,

راشل: ممممم (تأیید کننده). دیوید: مثل اینکه شما داشته باشید،

you would really be meeting my needs  above and beyond kind of a like do-

شما واقعاً نیازهای من را فراتر و فراتر از یک نوع مثل انجام می دهید-

Rachel: Right.

David: ... you happen to  have, it's very generous to  

راشل: درست است.

دیوید: ... اتفاقاً دارید، این خیلی سخاوتمندانه است به

the person that you're asking. Rachel: Right. David: It gives them a lot of room to say no.

شخصی که می‌خواهید. راشل: درسته دیوید: این به آنها فضای زیادی برای نه گفتن می دهد.

Rachel: Right, because it's, when  you're saying do you happen to have  

راشل: درست است، زیرا وقتی می‌گویید آیا اتفاقاً دارید،

it's like you're saying I know it's  not likely that you would have it,  

مثل این است که می‌گویید من می‌دانم احتمال ندارد که آن را داشته باشید،

but maybe do you? You do, I'm going  to ask anyway, do you happen to have-

اما شاید دارید؟ می‌کنی، به هر حال می‌خواهم بپرسم، آیا اتفاقاً دارید؟

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: ... gluten-free  

راشل: ... فوکاچیا بدون گلوتن

focaccia? (laughing) David: Awful. Rachel: Oh, what else? Okay, you could  

؟ (با خنده) دیوید: افتضاح. راشل: اوه، دیگه چی؟ بسیار خوب، می‌توانید

also say could you tell me if you have highchairs? Could you tell me if you have gluten-free pasta?

همچنین بگویید آیا می‌توانید به من بگویید آیا صندلی کودک دارید؟  آیا می توانید به من بگویید که آیا ماکارونی بدون گلوتن دارید؟

David: Mm-hmm (affirmative), yeah, I, I feel  like that's, um, again there's leaving some room. 

دیوید: ممممم (تأیید کننده)، بله، من، احساس می‌کنم اینطور است، اوم، دوباره کمی جا دارد.

You, you don't quite expect the person to have it, uh, this is you think that they probably do.

شما، شما کاملاً انتظار ندارید که شخص آن را داشته باشد، اوه، شما فکر می کنید که او احتمالاً دارد.

Rachel: Mm-hmm (affirmative), right.

راشل: مممم (تأیید کننده)، درست است.

David: This is like you're in a pasta shop,  and could you tell me if you have ravioli  

دیوید: مثل این است که شما در یک مغازه ماکارونی فروشی هستید، و می توانید به من بگویید که آیا راویولی دارید

that was made today- Rachel: Right.

که امروز ساخته شده است یا خیر- ریچل: درست است.

David: ... 'cause you're expecting that  probably they do. Rachel: Mm-hmm (affirmative). 

دیوید: ... چون شما انتظار دارید که احتمالاً آنها چنین انتظاری دارند. راشل: ممممم (تأیید کننده).

David: So it's a little bit, a little bit  more direct than do you happen to have.

دیوید: پس کمی، کمی مستقیم‌تر از چیزی است که شما دارید.

Rachel: And, well I also think it's,  

راشل: و، من هم فکر می‌کنم اینطور است،

it's also more polite than do you  have ravioli that was made today?

همچنین مودب‌تر از راویولی‌هایی است که امروز ساخته شده‌ای؟

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: Could you tell me if you have, it's a  roundabout way, and it's like the roundabout  

دیوید: ممممم (تأیید کننده).

راشل: می‌توانید به من بگویید اگر دارید، این یک راه دور است، و مانند این است که

extra words using could or would add politeness. For example this next phrase that I came up with  

استفاده از کلمات اضافی می‌تواند یا می‌تواند ادب را اضافه کند.  به عنوان مثال، عبارت بعدی که من به ذهنم رسید

is way more extra words, and it's a little  convoluted but it is used, and it's sort of  

کلمات اضافی بیشتری است، و کمی پیچیده است، اما استفاده می‌شود، و به نوعی

extra formal, and m- and polite. Would you be able to tell me if you have pasta that was made today?

بیشتر رسمی، و m- و مودبانه است. آیا می‌توانید به من بگویید که آیا ماکارونی دارید که امروز درست شده است؟

David: Mm-hmm (affirmative). Rachel:  Would you be able to tell me if. 

دیوید: ممممم (تأیید کننده). راشل: آیا می‌توانی به من بگوئید.

David: It's ... (laughs) Yeah, now you're  being really generous to the person that  

دیوید: اینطور است... (می خندد) بله، اکنون شما واقعاً سخاوتمند هستید با کسی که از او می

you're asking 'cause you- you- you're, you're  not even sure that they want to talk to you-

پرسید، زیرا شما، شما، شما، حتی مطمئن نیستید که آنها می خواهند با شما صحبت کنند -

Rachel: Right.

راشل: درست است.

David: ... so would you be able to tell me  if you have, you really, what's the word?

دیوید: ... پس می توانید به من بگویید اگر دارید، واقعاً کلمه چیست؟

Rachel: I think the would and the  could of the previous sentence,  

راشل: فکر می‌کنم خواست و می‌توان جمله قبلی،

could you tell me if you have, would and could have more politeness than do you or just,  

آیا می‌توانی به من بگوئید که آیا ادب بیشتری نسبت به شما دارید یا می‌توانید داشته باشید،

yeah, just saying is there this, do  you have this. Could you tell me if,  

بله، فقط بگویید آیا این وجود دارد، آیا این را دارید؟ آیا می‌توانید به من بگویید اگر،

would you be willing to tell me if, no that's  too much. Would you be able to tell me if,  

آیا حاضرید به من بگویید اگر، نه، خیلی زیاد است. آیا می‌توانید به من بگویید،

though that, yeah, there's just an extra layer of politeness with those could, would words-

هرچند که، بله، فقط یک لایه ادب اضافی وجود دارد، با کلماتی که می‌توانستند-

David: Yeah, right.

دیوید: بله، درست است.

Rachel: ... and formality I  would say, it's a little bit  

راشل: ... و من می‌توانم بگویم رسمی، کمی

more formal. David: Mm-hmm (affirmative). Rachel: And especially would you be able  

رسمی‌تر است. دیوید: ممممم (تأیید کننده). راشل: و مخصوصاً آیا می‌توانید به

to tell me if you have. David:  Yeah, I guess formal's the word. 

من بگویید اگر دارید؟ دیوید: بله، حدس می‌زنم رسمی باشد.

Rachel: What other word are you thinking of? David: I don't know, formal, polite,  

راشل: به چه کلمه دیگری فکر می کنی؟ دیوید: نمی‌دانم، رسمی، مؤدب،

you certainly don't know the person, you know,  

مطمئناً آن شخص را نمی‌شناسی، می‌دانی،

like you wouldn't, you wouldn't say that to the little corner store that you pop into every day.

مثل اینکه نمی‌شناسی، این را به فروشگاه کوچک گوشه‌ای که هر روز به آن سر می‌زنی، نمی‌گویی.

Rachel: Right, where they  know you and you know them.

راشل: درست است، جایی که آنها شما را می شناسند و شما آنها را می شناسید.

David: Right, that gets to the  next one that we wanted to talk  

دیوید: درست است، این به مورد بعدی می رسد که می خواستیم

about. I mean in a situation like that  where you're familiar you can just,  

درباره آن صحبت کنیم. منظورم این است که در چنین موقعیتی، جایی که شما آشنا هستید، فقط

you know, pop your head in and  say, hey, do you guys have eggs?

می‌توانید سرتان را به داخل بکشید و بگویید، بچه‌ها، آیا شما تخم مرغ دارید؟

Rachel: Yeah, there you can say do you have, and it's, it's a little bit, it's less blunt,  

راشل: بله، می‌توانید بگویید آیا دارید، و این، کمی است، کمتر صریح است،

it's less lacking nuance because you already know the person, so there's some nuance there  

تفاوت‌های ظریف کمتری دارد زیرا شما از قبل آن شخص را می‌شناسید، بنابراین

just in your relationship to the person,  and your friendship with that person.

فقط در رابطه‌تان با آن شخص، و دوستی‌تان با آن شخص، تفاوت‌هایی وجود دارد.

David: I also ... I'm thinking about how all of  

دیوید: من همچنین... دارم به این فکر می‌کنم که

these are different if you say them  with a smile versus a serious tone.

اگر آنها را با لبخند در مقابل لحن جدی بگویید چگونه متفاوت هستند.

Rachel: Right, friendly tone.

راشل: لحن درست و دوستانه.

David: Right, if you go in somewhere and you say in sort of a, a cold tone could you tell me if you  

دیوید: درست است، اگر وارد جایی شوید و به نوعی با لحنی سرد بگویید، می‌توانید به من بگویید که آیا

have ravioli, that's going to put the person on edge a little bit versus a big smile and you say,  

راویولی دارید یا نه، این باعث می‌شود که فرد کمی در مقابل یک لبخند بزرگ قرار بگیرد و شما بگویید،

could you tell me if you guys have ravioli today? It's such a difference in how warm your tone is.

آیا می‌توانید به من بگویید که آیا امروز راویولی دارید؟  این تفاوت در میزان گرم بودن لحن شما بسیار زیاد است.

Rachel: You know one thing that I've noticed as I've been really studying the voice over  

راشل: شما می‌دانید که وقتی در 10 سال گذشته واقعاً صدا را مطالعه می‌کردم، متوجه یک چیز شده‌ام،

the past fi- 10 years, and how we use it  in English is that when people want to be  

و نحوه استفاده ما از آن در انگلیسی این است که وقتی مردم می‌خواهند

extra polite and extra friendly they  tend to raise their pitch a little bit.

مودب و دوستانه‌تر رفتار کنند، تمایل دارند صدای خود را کمی بالا ببرند.

David: Mm-hmm (affirmative).

دیوید: ممممم (تأیید کننده).

Rachel: Could you tell me if you  have versus could you tell me if  

راشل: آیا می‌توانی به من بگوئی که

you have. David: Right. Rachel: Yeah.

دارید یا نه. دیوید: درست است. راشل: آره.

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: So that's another thing  that I noticed you just did.

دیوید: ممممم (تأیید کننده).

راشل: پس این کار دیگری است که متوجه شدم شما انجام دادید.

David: Yeah, and it's something that's good  for, for non-native speakers to know that they,  

دیوید: بله، و این چیزی است که برای افراد غیر بومی خوب است که بدانند،

if you're in a situation where you're already  uncomfortable, and you know that you need to  

اگر در موقعیتی هستید که از قبل ناراحت هستید، و می دانید که باید

be asking for something raise your tone  a little bit because that's going to be  

چیزی بخواهید، صدایتان را کمی بالا ببرید، زیرا

experienced by the listener as sort of like  a friendlier, more open way to be asked.

شنونده آن را  تجربه می کند، به عنوان چیزی شبیه یک دوست که از شما خواسته می شود.

Rachel: Actually, David, because you don't  interact with students every day you don't know  

ریچل: در واقع، دیوید، چون شما هر روز با دانش‌آموزان ارتباط برقرار نمی‌کنید،

this, but many students their pitch is already a little too high out of feeling nervousness or  

این را نمی‌دانید، اما بسیاری از دانش‌آموزان به دلیل احساس عصبی بودن یا ناخوشایند صحبت کردن به زبان انگلیسی، صدایشان در حال حاضر کمی زیاد است

uncomfortable speaking English. David: Hmm.

. دیوید: هوم.

Rachel: So actually I would say that  would be a good tip for an American  

راشل: بنابراین در واقع می‌توانم بگویم که برای آمریکایی‌هایی

who's trying to figure out how to be more polite,  

که می‌خواهند بفهمند چگونه مؤدب‌تر باشند، توصیه خوبی خواهد بود،

but for a non-native speaker I don't  think I would necessarily say that.

اما برای یک فرد غیر بومی فکر نمی‌کنم لزوماً این را بگویم.

David: Gotcha.

دیوید: گوچا.

Rachel: They may notice an American  speaking really high and be like,  

ریچل: ممکن است متوجه شوند که یک آمریکایی واقعاً بلند صحبت می‌کند و می‌گویند

why are they speaking so high-

چرا اینقدر بلند صحبت می‌کنند،

David: Mm-hmm (affirmative).

دیوید: مممم (تأییدکننده).

Rachel: ... and there are a couple of reasons. One is because they're trying to be extra friendly,  

راشل: ... و چند دلیل وجود دارد. یکی به این دلیل است که آن‌ها سعی می‌کنند بسیار دوستانه،

and energized, and positive, and the  other thing is maybe they're nervous  

پرانرژی و مثبت باشند، و چیز دیگر این است که شاید عصبی هستند،

'cause some Americans also I think they're  pitch goes up some when they're nervous.

زیرا برخی از آمریکایی‌ها نیز فکر می‌کنم وقتی عصبی هستند، تن به تنشان بالا می‌رود.

David: Mm-hmm (affirmative),  okay, that makes sense.

دیوید: ممممم (تأیید کننده)، خوب، منطقی است.

Rachel: So another situation. I'm thinking about my aunt [Eleanor 00:15:14] who came to visit me  

راشل: پس یک موقعیت دیگر. دارم به خاله‌ام فکر می‌کنم [النور 00:15:14] که

when I lived in New York City, and she's in  a wheelchair, and I wanted to take her out  

وقتی من در شهر نیویورک زندگی می‌کردم به دیدنم آمد، و او روی ویلچر نشسته بود، و می‌خواستم او را بیرون ببرم

to eat somewhere, and New York City like lots of cities there are a lot of steps. And so she has,  

تا جایی غذا بخورد، و نیویورک مانند بسیاری از شهرها، پله‌های زیادی دارد. و بنابراین،

she had like a really big mechanical, you know, not just a oh, small wheelchair that you can fold,  

او مانند یک ماشین مکانیکی واقعاً بزرگ داشت، نه فقط یک ویلچر کوچک که بتوانید آن را تا کنید،

but like an extremely heavy wheelchair. There was no way that this thing could be lifted  

بلکه مانند یک ویلچر بسیار سنگین. هیچ راهی وجود نداشت که بتوان این چیز را

up steps with her in it, so she told me, you  know, "Call restaurants and use this phrase,  

با او از پله‌ها بلند کرد، بنابراین او به من گفت، می‌دانی، "به رستوران‌ها زنگ بزن و از این عبارت استفاده کن،

do you have a no step entrance?" So when you're calling a restaurant, or a store, or whatever,  

آیا ورودی بدون پله نداری؟" بنابراین وقتی به یک رستوران، فروشگاه، یا هر چیز دیگری زنگ می‌زنید،

to ask for something and you're not seeing  somebody you could say, you know, hello, do you  

برای چیزی درخواست می‌کنید و کسی را نمی‌بینید که می‌توانید بگویید، می‌دانید، سلام، آیا دارید ،

happen to have, again it's do you happen meaning you know it's maybe not very likely. Do you happen  

دوباره این اتفاق می‌افتد، یعنی می‌دانید که ممکن است احتمالش زیاد نباشد. آیا اتفاقی می‌افتد

to have a no step entrance? I mean almost no one in New York City had a no step entrance.

که ورودی بدون پله داشته باشید؟ منظورم این است که تقریباً هیچ کس در شهر نیویورک ورودی بدون پله نداشت.

David: Mm-hmm (affirmative).

دیوید: ممممم (تأیید کننده).

Rachel: You could also say, uh, I'm calling  to see if you have, or I was wondering if you  

راشل: شما همچنین می‌توانید بگویید، اوه، من تماس می‌گیرم تا ببینم آیا شما دارید یا نه، یا می‌پرسیدم که آیا شما

have a no step entrance. I was wondering, this is a really common way to ask about something,  

یک ورودی بدون پله ندارید. تعجب کردم، این یک روش واقعاً رایج برای پرسیدن در مورد چیزی است،

and you could also use this in a store I  think, I was wondering if you guys have-

و همچنین می‌توانید از آن در فروشگاهی استفاده کنید، فکر می‌کنم، فکر می‌کنم آیا شما بچه‌ها دارید

David: Oh yeah, mm-hmm (affirmative).

؟

Rachel: ... strawberry ice cream?  And I was thinking about it,  

راشل: ... بستنی توت فرنگی؟ و من داشتم به آن فکر می‌کردم،

why do we use past tense there instead of I'm wondering if you have? We always say I was,  

چرا ما از زمان گذشته در آنجا استفاده می‌کنیم به جای اینکه بپرسم آیا دارید؟ ما همیشه می گوییم من بودم،

and was reduces so it sounds like this,  I was, was, was, I was wondering if.

و بود کاهش می یابد، بنابراین به نظر می رسد اینگونه به نظر می رسد، بودم، بودم، بودم، فکر می کردم که آیا.

David: Man, that's tough for a non-native speaker.

دیوید: مرد، برای افراد غیر بومی سخت است.

Rachel: Well, you know, once you study it,  once you know okay, was is going to be,  

راشل: خوب، می‌دانی، وقتی آن را مطالعه می‌کنی، وقتی می‌دانی خوب است، می‌شود، بود،

was, was- David: Yeah.

بود- دیوید: آره.

Rachel: ... then, you know,  you practice it, you get it,  

راشل: ... پس، می‌دانی، آن را تمرین می‌کنی، به دست می‌آوری،

you get it in your body. David: I'm just  thinking about the past tense combined with  

آن را در بدنت می‌آوری. دیوید: من فقط به زمان گذشته همراه با

the reduction- Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: ... I mean it's, it's tough, I was.

تقلیل فکر می‌کنم- ریچل: مممم (تأیبی). دیوید: ... منظورم این است که سخت است، من بودم.

Rachel: I was wondering if you  have, so the I was is past tense,  

راشل: می‌خواستم بدانم آیا دارید، بنابراین من بودم زمان گذشته است،

and then the you have is present tense.

و سپس the you have زمان حال است.

David: Yeah, that's a mess.

دیوید: آره، این افتضاح است.

Rachel: So I don't know why that something we use, but that's a really common phrase. A- again a  

راشل: بنابراین نمی‌دانم چرا از آن چیزی استفاده می‌کنیم، اما این یک عبارت واقعاً رایج است. الف- باز هم یک

friendly way to that's more polite than saying do you have, I was wondering if you have-

روش دوستانه برای آن مودبانه‌تر از گفتن است، می‌خواستم بدانم آیا دارید یا نه-

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: ... whatever. Okay, uh,  when we were at a restaurant,  

دیوید: مممم (تأییدکننده).

راشل: ... هر چه باشد. خوب، اوه، وقتی در یک رستوران بودیم،

and we were wanting to get the check to  pay, I knew how to say the check please-

و می‌خواستیم چک را برای پرداخت بگیریم، می‌دانستم چگونه چک را بگویم لطفاً -

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: ... but there, there are more polite ways to say that if you're willing to learn a few more  

دیوید: مممم (تأییدکننده).

راشل: ... اما اگر می‌خواهید چند کلمه دیگر را در یک عبارت یاد بگیرید، راه‌های مودبانه‌تری برای گفتن وجود دارد

words within a phrase. Uh, one thing that I was thinking about with this that, that makes me laugh  

. اوه، یک چیزی که با این داشتم به آن فکر می‌کردم، که باعث می‌شود بخندم

about how we do it in, in America, one of the really ... Well you can say, we'd like the check,  

درباره اینکه چگونه این کار را در آمریکا انجام می‌دهیم، یکی از واقعاً... خب، می‌توانید بگویید، ما چک را می‌خواهیم،

or we're ready for the check, but then we  sometimes will add when you get the change.

یا برای چک آماده‌ایم، اما گاهی اوقات وقتی پول را دریافت کردید اضافه می‌کنیم.

David: Right.

Rachel: And that (laughs) makes me laugh, it's, wh- what that means is you don't need to rush to  

دیوید: درست است.

راشل: و این (می‌خندد) باعث خنده‌ام می‌شود، این یعنی، یعنی اینکه نیازی نیست برای

do this, it's okay if you have other things  you have to do first, like if some table is  

انجام این کار عجله کنی، اشکالی ندارد اگر کارهای دیگری دارید که باید انجام دهید، مثلاً اگر برخی از میزها

waiting for their food obviously take them  their food before you bring me the check.

منتظر غذایشان هستند، واضح است که قبل از اینکه چک را برای من بیاورید، غذایشان را برای آنها ببرید.

David: Yeah, you don't want to come off  

دیوید: آره، تو نمی‌خواهی

as demanding. Rachel: Right. David: I- And, uh- (laughs)

به‌عنوان خواسته‌ای کنار بیایی. راشل: درسته دیوید: من- و اوه- (می خندد)

Rachel: You recognize-

David: ... so- Rachel: ... the server is busy.

راشل: می دانی-

دیوید: ... پس- راشل: ... سرور مشغول است.

David: And we use that to be  passive-aggressive too. You, you  

دیوید: و ما از آن برای تهاجمی - منفعل نیز استفاده می کنیم. شما، شما   می‌توانید

can say it in a way that's like when  you get the change, eh, I don't know,  

آن را به گونه‌ای بگویید که مانند وقتی تغییر را دریافت می‌کنید، نمی‌دانم،

it's almost like not passive-aggressive,  you, you want to to curry favor with them.

تقریباً مثل این است که منفعل نیستید، شما، می‌خواهید مورد لطف آنها قرار بگیرید.

Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: Like, l- if the restaurant is super packed,

راشل: ممممم (تأیید کننده). دیوید: دوست دارم، l- اگر رستوران فوق‌العاده شلوغ است،

and it's like when you get the chance,  I know you're busy, but hook me up.

و مثل زمانی است که فرصت پیدا می‌کنید، می‌دانم که سرتان شلوغ است، اما با من تماس بگیرید.

Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: Uh, I know you're busy, but-

راشل: ممممم (تأیید کننده). دیوید: اوه، میدونم سرت شلوغه، اما

Rachel: Yeah.

راشل: آره.

David: ... like come on, c-  can you get the check for us?

دیوید: ... مثل بیا، ج- می‌توانی چک را برای ما دریافت کنی؟

Rachel: I think it is, it does add  an extra layer of poli- politeness,  

راشل: فکر می‌کنم همینطور است،

niceness, when you get the chance, and it,  it does depend on how you say it, you know-

وقتی فرصت پیدا می‌کنید لایه‌ای از ادب، خوش‌رفتاری اضافه می‌کند، و این، بستگی به نحوه گفتن شما دارد، می‌دانید-

David: Yeah, you're right, it's mostly-

دیوید: آره، درست می‌گویی، بیشتر است-

Rachel: ... with everything- David: ... it's mostly being-

راشل: ... با همه چیز- دیوید: ... بیشتر بودن است-

Rachel: ... tone matters. David: ... generous to the server, it's-

راشل: ... لحن مهم است. دیوید: ... سخاوتمند به سرور، این است-

Rachel: Yep. David: ... mostly-

ریچل: بله. دیوید: ... بیشتر-

Rachel: When you get the chance, it's like saying we don't need to get out of here right now.  

ریچل: وقتی این فرصت را دارید، مثل این است که بگویید نیازی نیست فعلاً از اینجا برویم.

If you did, if you're like running late for the  theater or something you could say, you could say  

اگر این کار را انجام دادید، اگر دوست دارید برای تئاتر یا چیزی که می‌توانید بگویید دیر می‌روید، می‌توانید بگویید

something like, uh, we need to get going to make our, our movie, could you bring us the check, or  

چیزی مانند، اوه، ما باید فیلم خودمان را بسازیم، آیا می‌توانید چک را برای ما بیاورید یا

whatever, then that's obviously really different than We'd like the check when you get the chance.

هر چیز دیگری، پس واضح است که واقعاً با آنچه ما می‌خواهیم چک می‌خواهیم وقتی فرصت پیدا کردید متفاوت است.

David: Yeah, and it's totally appropriate to  say, sorry, we've got to get going. Rachel: Yeah. 

دیوید: بله، و این کاملاً مناسب است که بگوییم، متاسفم، ما باید راه بیفتیم. راشل: آره.

David: We also say, we're all set. Rachel: Yeah, we're all set. If someone comes,  

دیوید: ما هم می گوییم، ما آماده ایم. راشل: آره، ما آماده ایم. اگر کسی بیاید،

if the server comes and says, can I  get you anything else, you can say,  

اگر سرور بیاید و بگوید، آیا می‌توانم چیز دیگری به شما بدهم، می‌توانید بگویید،

nope, we're all set. We're all set  means we don't need anything more.

نه، ما آماده‌ایم. ما همه چیز آماده ایم یعنی به چیزی بیشتر نیاز نداریم.

David: Or sometimes we'll say, they'll come over  

دیوید: یا گاهی اوقات می‌گوییم، آنها می‌آیند

and say, was there anything else,  and you can say just the check.

و می‌گویند چیز دیگری وجود داشت، و شما می‌توانید فقط چک را بگویید.

Rachel: Mm-hmm (affirmative), just  the check please, we're all set. Okay,  

راشل: ممممم (تأیید کننده)، لطفاً چک کنید، ما آماده ایم. خوب،

I also learned how to say in Italian  toilet? (laughs) single word just like  

من همچنین یاد گرفتم که چگونه به ایتالیایی توالت بگویم؟ (می خندد) تک کلمه درست مثل

the bill? Single word intonation making it  a question. But, and, and if you want to  

صورت حساب؟ لحن تک کلمه ای آن را به یک سوال تبدیل می کند . اما، و اگر می‌خواهید

learn a whole phrase here you could say,  could you tell me where the bathroom is,  

یک عبارت کامل را در اینجا یاد بگیرید، می‌توانید بگویید حمام کجاست،

or we often use the word restroom in America, could you tell me where the restroom is?

یا ما اغلب از کلمه سرویس بهداشتی در آمریکا استفاده می‌کنیم، آیا می‌توانید به من بگویید دستشویی کجاست؟

David: Mm-hmm (affirmative), and  we pointedly don't say toilet.

دیوید: ممممم (تأیید کننده)، و به طور واضح نمی گوییم توالت.

Rachel: No, we don't, that's fr- that's  stran- that sounds strange in America,  

راشل: نه، این کار را نمی‌کنیم، این خیلی عجیب است، در آمریکا عجیب به نظر می‌رسد،

and we all get it, but it's like (laughs) for some reason we, we're scared of that word. It's the-

و همه ما آن را درک می‌کنیم، اما (می‌خندد) به دلایلی ما از آن کلمه می‌ترسیم.

David: Yeah.

Rachel: ... actually thing you sit  on, no way, we're going to reference  

دیوید: آره.

راشل: ... در واقع چیزی که روی آن نشسته اید ، به هیچ وجه، به

the room instead. David: (laughs) Right. Rachel: Now another thing I was thinking  

جای آن به اتاق اشاره می کنیم. دیوید: (می خندد) درست است. راشل: حالا یک چیز دیگری که

about is if you're like at a restaurant,  and you want to know where the bathroom is,  

به آن فکر می‌کردم این است که اگر در یک رستوران هستید، و می‌خواهید بدانید حمام کجاست،

and you walk up to the bartender, and let's say the bartender is looking at you the whole time  

و به سمت ساقی می‌روید، و فرض کنید که ساقی تمام مدت به شما نگاه می‌کند

as you're approaching then you could say  could you tell me where the bathroom is?  

وقتی به شما نزدیک می‌شوید، می‌توانید بگویید آیا می‌توانید به من بگویید حمام کجاست؟

But if the person's not looking at you and  you need to get their attention first it's-

اما اگر آن شخص به شما نگاه نمی‌کند و لازم است ابتدا توجه او را جلب کنید، این است-

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: ... it's, it's not that polite to  just blurt your question expecting that  

دیوید: مممم (تأییدکننده).

راشل: ... این مودبانه نیست که فقط سؤال خود را واضح جلوه دهید و انتظار داشته باشید که

they will look up at you. I think it's  more polite to start with pardon me,  

آنها به شما نگاه کنند. من فکر می‌کنم مودبانه‌تر است که با ببخشید،

or excuse me, or even just hi, just an initial  something to get their attention, and then-

یا ببخشید، یا حتی فقط سلام، فقط یک چیز اولیه برای جلب توجه آن‌ها، و سپس

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: ... you can ask the question. I was also thinking about walking into a store, and needing  

دیوید: مممم (تأییدکننده).

راشل: ... شما می توانید سوال را بپرسید. همچنین به این فکر می‌کردم که وارد یک فروشگاه شوم، و باید

to get some diapers for Stoney. I didn't know how to say that, I would just walk in and say,  

برای استونی پوشک بگیرم. نمی‌دانستم چگونه این را بگویم، فقط وارد می‌شوم و می‌گفتم،

like, diapers? (laughs) My Italian skills were really pretty bad. But people out there who are  

مانند، پوشک؟ (می خندد) مهارت های ایتالیایی من واقعاً خیلی بد بود. اما افرادی که در آنجا

listening, their English stil- skills are pretty  good, so let's, let's work with some phrases here.  

گوش می‌دهند، مهارت‌های زبان انگلیسی آن‌ها بسیار خوب است، بنابراین بیایید با عباراتی در اینجا کار کنیم.

So if you walk into a store and you see a clerk you could say, Could you tell me where hmm-hmm-hmm  

بنابراین، اگر وارد فروشگاهی شوید و یک منشی را ببینید، می‌توانید بگویید، می‌توانید به من بگویید هوم-هم-هم

is, or are? Could you tell me where diapers are?  Could you tell me where the baby food aisle is?

کجاست یا هست؟ میشه بگی پوشک کجاست؟ میشه بگی راهرو غذای بچه کجاست؟

David: Mm-hmm (affirmative). Rachel: Or you could also just say,  

دیوید: ممممم (تأیید کننده). راشل: یا می‌توانید فقط بگویید،

Do you have diapers, and I've also thought  you could say, Do you guys have diapers?

آیا پوشک دارید، و من همچنین فکر می‌کردم  می‌توانید بگویید، بچه‌ها پوشک دارید؟

David: Hmm.

Rachel: Guys, it seems really  casual, but we do use it in  

دیوید: هوم.

راشل: بچه‌ها، واقعاً غیرعادی به نظر می‌رسد ، اما ما

these settings sometimes to separate like  you the individual from you the store.

گاهی اوقات از آن در این تنظیمات استفاده می‌کنیم تا مثل شما فردی را از فروشگاه شما جدا کنیم.

David: Yeah, I think that's ...  Uh, we use that a lot. Rachel: Do  

دیوید: آره، فکر می‌کنم ... اوه، ما زیاد از آن استفاده می‌کنیم. راشل:

you guys have double A batteries? David: Do you guys have cold beer?

بچه ها شما دو باتری A دارید؟ دیوید: بچه ها شما آبجو سرد می خورید؟

Rachel: Right. Another thing that I've  thought about, you know, do you guys have,  

راشل: درسته چیز دیگری که من به آن فکر کرده‌ام، می‌دانید، آیا شما بچه‌ها دارید،

you could also say do you guys carry,  and that's interesting because, you know,  

همچنین می‌توانید بگویید آیا بچه‌ها حمل می‌کنید، و این جالب است زیرا، می‌دانید،

we think of the word to carry as like to pick  up and walk with something, but it, we also use  

ما کلمه حمل را مانند برداشتن و راه رفتن با چیزی می‌دانیم، اما آن را نیز

it for stores a lot to mean is this something they sell. Do you guys carry baby wipes? Do you  

برای فروشگاه‌ها استفاده می‌کنیم تا به این معنی باشد که این چیزی است که آنها می‌فروشند. بچه ها دستمال مرطوب بچه حمل می کنید؟ آیا شما

guys carry baby food? Do you guys carry organic milk? Or you could also say do you guys sell.

بچه ها غذای کودک حمل می کنید؟ بچه ها شیر ارگانیک حمل می کنید؟ یا می توانید بگویید آیا بچه ها می فروشید؟

David: Mm-hmm (affirmative).

دیوید: مممم (تأیید کننده).

Rachel: Do you guys sell  pre-made, pre-washed salad bags,  

راشل: بچه ها کیسه های سالاد از پیش ساخته و از پیش شسته شده،

salad mix (laughing) bags? I'm just trying to think of nice things that someone might sell.

کیسه های مخلوط سالاد (خنده) می فروشید؟ من فقط سعی می کنم به چیزهای خوبی فکر کنم که ممکن است کسی بفروشد.

David: (laughs) Those salad bags.

دیوید: (می خندد) آن کیسه های سالاد.

Rachel: (laughs) They're so convenient, you don't  

راشل: (می خندد) آنها خیلی راحت هستند،

have to wash- David: That's- Rachel: ... the lettuce.

لازم نیست بشویید- دیوید: همین است- راشل: ... کاهو.

David: ... terrific.

Rachel: And then if they say, you know,  they'll usually say yes, it's in aisle eight,  

دیوید: ... فوق العاده است.

راشل: و بعد اگر بگویند، می‌دانی، معمولاً می‌گویند بله، در راهروی هشت است،

or whatever, or yes, it's down here. If they  don't say that, if they just say yeah, we do,  

یا هر چیز دیگری، یا بله، اینجا پایین است. اگر آن‌ها این را نگویند، اگر فقط بگویند بله، ما می‌گوییم،

then you would then say okay, where are they? But I think it's very unlikely that if you walk  

پس شما می‌گویید باشه، کجا هستند؟  اما بعید می دانم که اگر

into a store and ask if they carry something that they would not tell you where it is. They will-

وارد فروشگاهی شوید و بپرسید که آیا چیزی حمل می کنند که به شما نگویند کجاست. آنها می خواهند-

David: Right, there's was.

Rachel: ... say yes, and then  they'll tell you where it  

دیوید: درست است، وجود داشت.

راشل: ... بگو بله، و سپس به شما خواهند گفت

is. David: Mm-hmm (affirmative). Rachel: Um, now let's go back to  

کجاست. دیوید: مممم (تأیید کننده). راشل: اوم، حالا بیایید به

the deli counter. David: Alright.

پیشخوان اغذیه فروشی بازگردیم. دیوید: باشه.

Rachel: So it's your turn, you want to get thin sliced honey ham for your sandwiches for the week-

راشل: پس نوبت شماست، می‌خواهید برای ساندویچ‌های هفته‌تان ژامبون عسل تکه‌شده نازک تهیه کنید-

David: Yep.

دیوید: بله.

Rachel: ... and it's your turn.  So rather than just saying a half  

راشل: ... و نوبت توست. بنابراین به جای گفتن نیم

pound of thin sliced honey ham you  could say, I would like, I'd like,  

پوند ژامبون ورقه‌ای نازک عسل، می‌توانید بگویید، می‌خواهم، می‌خواهم،

I'd like a half pound of honey ham,  or you could say, could I please have.

نیم پوند ژامبون عسل می‌خواهم، یا می‌توانید بگویید، لطفاً می‌توانم داشته باشم.

David: Mm-hmm (affirmative).

دیوید: مممم (تأیید کننده).

Rachel: Could I please have a  half pound of thinly sliced honey  

راشل: آیا می توانم لطفاً نیم پوند ژامبون ورقه ای نازک عسل بخورم

ham? David: Uh, we also say I'll take. Rachel: Mm-hmm (affirmative), I'll take  

؟ دیوید: اوه، ما هم می گوییم می گیرم. راشل: مممم (تأیید کننده)، من

a half pound of thin sliced honey  ham. David: Mm-hmm (affirmative). 

نیم پوند ژامبون ورقه‌ای نازک عسل می‌خورم . دیوید: مممم (تأیید کننده).

Rachel: So there are three phrases that you  can use that just putting those few extra  

راشل: بنابراین سه عبارت وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید که تنها قرار دادن آن چند

words in front of what you want makes it a more polite interaction. And now let's say someone,  

کلمه اضافی در مقابل آنچه می‌خواهید، باعث می‌شود تعامل مودبانه‌تری داشته باشید. و حالا فرض کنید کسی،

they hand you the honey ham, or they've just told you where diapers are, then you can,  

ژامبون عسل را به شما می دهد، یا فقط به شما گفته است که پوشک کجاست، سپس می توانید،   می

you can thank them. There are several  ways that you can say thank you.

توانید از او تشکر کنید. چندین روش وجود دارد که می‌توانید تشکر کنید.

David: Mm-hmm (affirmative). Rachel: Thanks so much.

دیوید: مممم (تأیید کننده). راشل: خیلی ممنون.

David: Yeah, and this is something that I  really struggled with when we were in Italy  

دیوید: بله، و این چیزی است که وقتی در ایتالیا بودیم، واقعاً با آن مشکل داشتم،

because I knew how to say thank you, but  there's so m- so much more you can imply.

زیرا می‌دانستم چگونه از شما تشکر کنم، اما چیزهای بسیار بیشتری وجود دارد که می‌توانید به آن اشاره کنید.

Rachel: Right.

David: You know, I picked up  then on how to say thanks very  

راشل: درسته

دیوید: می دانید، من متوجه شدم که چگونه بسیار سپاسگزارم -

much- Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: ... but yeah, here I mean I,  

راشل: مممم (تأیید کننده). دیوید: ... اما بله، در اینجا منظورم من است،

I have a whole range, we have a  whole range of things we could say.

من طیف کاملی دارم، ما طیف وسیعی از چیزهایی را داریم که می توانیم بگوییم.

Rachel: Right.

David: Thanks so much, I really appreciate  

راشل: درسته

دیوید: خیلی متشکرم، من واقعاً از

it- Rachel: Mm-hmm (affirmative). David: ... that was so kind of you,  

آن قدردانی می‌کنم - راشل: مممم (تأییدکننده). دیوید: ... آنقدر مهربان بودی،

that meant the world to me, there's all these different variations on what we could say.

که برای من معنی دنیا داشت، همه این تغییرهای متفاوتی در مورد آنچه می‌توانیم بگوییم وجود دارد.

Rachel: Yeah, that meant the  world to me would be like okay,  

راشل: بله، این بدان معنا بود که دنیا برای من خوب است،

this person really helped you out. Like let's say I don't know, you're down-

این شخص واقعاً به شما کمک کرد. مثلاً نمی‌دانم، تو خراب شدی-

David: Well you have a flat tire-

دیوید: خوب لاستیکت پنچر شده است-

Rachel: Yeah.

David: ... and somebody comes along and  helps you change your tire- Rachel: Right. 

راشل: آره.

دیوید: ... و یک نفر می آید و به شما کمک می کند تایرتان را عوض کنید- ریچل: درست است.

David: ... oh, that meant  the world, thank you so much.

دیوید: ... اوه، این به معنای دنیا بود، خیلی ممنون.

Rachel: Or let's say someone's giving  you directions, you're totally lost,  

راشل: یا فرض کنید کسی به شما دستور می‌دهد، شما کاملاً گم شده‌اید،

you could say that's so  helpful, thank you so much.

می‌توانید بگویید این خیلی مفید است، خیلی ممنون.

David: Or we say thanks a million.

دیوید: یا یک میلیون تشکر می کنیم.

Rachel: Mm-hmm (affirmative), which they, they say in, in Italy too, remember? David: Yeah, right. 

راشل: مم-هم (تأیید کننده)، که آنها می گویند در ایتالیا هم، یادتان هست؟ دیوید: آره، درسته.

Rachel: Grazie mille. Well now we know next time  we travel we can sort of think of the phrases that  

راشل: گرزی میل. خوب حالا می دانیم دفعه بعد که به سفر می رویم، می توانیم به عباراتی فکر کنیم که

we use a lot in English to be polite, and we can learn those in the language rather than, you know,  

ما در انگلیسی زیاد استفاده می کنیم تا مؤدبانه باشیم، و می توانیم آنها را به زبان یاد بگیریم نه، می دانید،

we really didn't do a great job preparing before we left on ... Like I started learning Italian,  

ما واقعاً قبل از شروع کار آماده سازی خوبی انجام ندادیم... مثل اینکه شروع به یادگیری ایتالیایی کردم،

but it was more conversational, and it  was like I want this, I would like that,  

اما بیشتر محاوره ای بود، و این مثل این بود که من این را می خواستم ، خیلی دوست داشتم،

and it wasn't so much thank you so much, or could you please tell me where blah-bity-blah is.

خیلی متشکرم. یا می‌توانید لطفاً به من بگویید بلاه بیت‌بله کجاست.

David: Mm-hmm (affirmative).

Rachel: So, but hopefully this has  helped the people out there thinking  

دیوید: مممم (تأیید کننده).

راشل: بنابراین، اما امیدواریم این به مردم کمک کرده باشد که

about different phrases that you can  use in English to add another level of  

درباره عبارات مختلفی فکر کنند که می‌توانید در انگلیسی از آنها برای افزودن سطح دیگری از

politeness when you're interacting with  somebody at a store, or at a restaurant,  

ادب استفاده کنید، وقتی با شخصی در یک فروشگاه، یا در یک رستوران،

or something like that. David, thanks for being here and for helping me brainstorm these phrases.

یا چیزی شبیه به آن صحبت می‌کنید. دیوید، از اینکه اینجا هستید و به من کمک کردید تا این عبارات را بنویسم متشکرم.

David: Yeah, that was, that was really  fun, and, and like you said next time  

دیوید: بله، واقعاً سرگرم کننده بود، و همانطور که گفتید دفعه بعد

I travel internationally I will  definitely spend some time with  

من به سفرهای بین المللی خواهم رفت، مطمئناً مدتی را با

these kinds of phrases in the language  that I'm, that I'm going to be speaking.

این نوع عبارات در زبانی که هستم و قرار است صحبت کنم، سپری خواهم کرد.

Rachel: Okay guys, that's it for today's  episode, thanks so much for listening. If  

راشل: خوب بچه ها، این برای قسمت امروز تمام شد، خیلی ممنون که گوش دادید. اگر

you're not subscribed please consider doing this in the iTunes store or on Stitcher. Also  

مشترک نیستید، لطفاً این کار را در فروشگاه iTunes یا در Stitcher انجام دهید. همچنین

leave me a review there, I read them all,  and I love to hear what you guys think of  

نظری در آنجا برای من بگذارید، من همه آنها را خواندم، و دوست دارم نظر شما را درباره

the Rachel's English Podcast. And I have another ask of you, would you be willing to share this 

پادکست انگلیسی Rachel's بشنوم. و من یک سوال دیگر از شما دارم، آیا حاضرید این

episode, or one of your favorite episodes on social media to your family, to your friends?  

قسمت یا یکی از قسمت‌های مورد علاقه‌تان در شبکه‌های اجتماعی را با خانواده‌تان و دوستانتان به اشتراک بگذارید؟

I'm really trying to spread the word about  the podcast, so share your favorite episode,  

من واقعاً سعی می‌کنم اطلاعاتی را درباره پادکست منتشر کنم، بنابراین قسمت مورد علاقه‌تان را به اشتراک بگذارید،

say why you liked the episode, and let's see if we can get more people listening, and more  

بگویید چرا این قسمت را دوست داشتید، و بیایید ببینیم آیا می‌توانیم افراد بیشتری را گوش کنند و

people learning English. That's it,  guys, we'll see you next week, bye.

افراد بیشتری انگلیسی را یاد بگیرند. همین است، بچه ها، هفته آینده شما را می بینیم، خداحافظ.