Friendships in America┃Learn American English Pronunciation On the Go

Rachel: You're listening to the Rachel's English podcast. 

راشل: شما در حال گوش دادن به پادکست انگلیسی راشل هستید.

I'm so glad to have you here. In this podcast, we discuss topics  

خیلی خوشحالم که شما را اینجا دارم. در این پادکست، موضوعاتی را

in American conversation, pronunciation, and culture. And today’s episode focuses on culture.  

در مکالمه، تلفظ و فرهنگ آمریکایی مورد بحث قرار می‌دهیم. و قسمت امروز بر فرهنگ تمرکز دارد.

If you would like a free transcript for this  podcast, just visit rachelsenglish.com/podcast  

اگر می‌خواهید رونوشت رایگان برای این پادکست داشته باشید، کافی است به rachelsenglish.com/podcast   مراجعه کنید

and look for this episode. Today, I'm  here with my husband, David. Hey, David.

و به دنبال این قسمت بگردید. امروز، با شوهرم، دیوید، اینجا هستم. هی دیوید

David: Hey, everybody.

Rachel: And we're going to talk about friendships in America.  

دیوید: هی، همه.

راشل: و ما در مورد دوستی در آمریکا صحبت خواهیم کرد.

David, you have lots of friends.

دیوید، تو دوستان زیادی داری.

David: I do.

دیوید: من دارم.

Rachel: So, I think you're probably going to have  a lot to add to this one. 

راشل: بنابراین، فکر می‌کنم احتمالاً چیزهای زیادی برای اضافه کردن به این مورد خواهید داشت.

David: All right.

دیوید: باشه.

Rachel: So, I want to—the thing that made me think about this podcast 

راشل: بنابراین، من می‌خواهم - چیزی که باعث شد در مورد این پادکست فکر کنم،

is two different emails that I got. Actually, one was a  

دو ایمیل متفاوت است که دریافت کردم. در واقع، یکی از آنها یک

comment on YouTube, and this person whose username is management courses said, you're so lucky to  

نظر در YouTube بود، و این شخصی که نام کاربری او دوره‌های مدیریتی است، گفت، شما خیلی خوش شانس هستید که

have friends who are supportive, both males and females. David, this was on a video that I made  

دوستانی دارید که از آنها حمایت می‌کنند، چه مرد و چه زن. دیوید، این در ویدیویی بود که من

with Dave at, uh, the 4th of July when we were in Clark Park talking about 4th of July traditions.

با دیو در چهارم ژوئیه درست کردم، وقتی در پارک کلارک بودیم و درباره سنت‌های چهارم جولای صحبت می‌کردیم.

David: Right, okay.

دیوید: درسته، باشه.

Rachel: Do you remember that video?

راشل: اون ویدیو رو یادت هست؟

David: Yeah, I do.

Rachel: I'll link to that video in the show notes,  

دیوید: بله، من.

راشل: من به آن ویدیو در یادداشت‌های نمایش پیوند خواهم داد،

everybody. But it was me with a friend who’s a man,

همه. اما من با یکی از دوستانم که مرد است، درباره

discussing what we like to do on the 4th of July. 

آنچه که دوست داریم در 4 ژوئیه انجام دهیم بحث می‌کردیم.

So, this person says, can you make a video 

بنابراین، این شخص می‌گوید، آیا می‌توانید ویدیویی

on how to build more supportive friendships?

درباره نحوه ایجاد دوستی‌های حمایت‌کننده‌تر بسازید؟

What do you do to be a better friend? In my culture, after marriage, the wife’s friendships suffer,  

برای دوست بهتری چه کار می‌کنید؟ در فرهنگ من، پس از ازدواج، روابط دوستانه زن دچار مشکل می‌شود،

and you can't keep close friendships with  the opposite sex. I had the misconception  

و نمی‌توان با جنس مخالف دوستی نزدیک داشت . من این تصور غلط را داشتم

that Americans don’t value friendship, or their friendships are not long-lasting or shallow. Your  

که آمریکایی‌ها برای دوستی ارزشی قائل نیستند، یا دوستی‌های آنها طولانی یا سطحی نیست.

videos showed me the opposite. So, that's great. I'm so glad that my videos showed that Americans  

ویدیوهای شما برعکس را به من نشان داد. بنابراین، این عالی است.  من خیلی خوشحالم که ویدیوهای من نشان داد که آمریکایی‌ها برای

do value friendship, and that friendships  are not just shallow, um, or short-lived.

دوستی ارزش قائل هستند و دوستی‌ها فقط سطحی، یا کوتاه مدت نیستند.

David: Absolutely.

دیوید: قطعا.

Rachel: But, so, let's try to talk a little bit about friendships.  

راشل: اما، بنابراین، بیایید سعی کنیم کمی در مورد دوستی ها صحبت کنیم.

 Let's focus in on some of the specific questions.  

بیایید روی برخی از سوالات خاص تمرکز کنیم.

How to build more supportive friendships. Now, part of what's so great about having David on  

چگونه دوستی های حمایتی بیشتری ایجاد کنیم. اکنون، بخشی از چیز فوق‌العاده داشتن دیوید در

this podcast is, not only does he have a ton of friends, but he's also a therapist. And so,  

این پادکست این است که او نه تنها دوستان زیادی دارد، بلکه یک درمانگر نیز هست. و بنابراین،

he talks to a lot of other people about their  friendships and their relationships in general,  

او با افراد زیادی درباره دوستی‌ها و روابط آنها به طور کلی صحبت می‌کند،

and, you know, has a lot of things to say  about this kind of thing, I think. David,  

و، می‌دانید، به نظر من، چیزهای زیادی درباره این نوع چیزها برای گفتن دارد. دیوید،   به

what would you say makes a better  friend? Makes someone a good friend?

نظرت چه چیزی یک دوست بهتر را می‌سازد ؟ کسی را دوست خوبی می کند؟

David: Sure. Well, I, I, first of all, I guess, while I'm  

دیوید: حتما. خب، من، من، اول از همه، حدس می‌زنم، در حالی که دارم

thinking of it, I think part of what's interesting is that, from a non-native speaker’s perspective,  

به آن فکر می‌کنم، فکر می‌کنم بخشی از چیز جالب این است که، از منظر یک فرد غیر بومی

or someone who’s new to American culture, I think it, it, because of advertising and sort of just  

یا کسی که تازه با فرهنگ آمریکایی آشنا شده است، فکر می‌کنم. به دلیل تبلیغات و نوع

the way things look from the outside, I think it's easy to assume that for all of us, really,  

ظاهری که از بیرون به نظر می رسد، فکر می کنم آسان است فرض کنیم که برای همه ما، واقعاً،

that for other people making friends is really easy. I think it's, um, something that we feel  

برای سایر افراد دوست داشتن چنین است. واقعا آسان است من فکر می‌کنم، اوم، چیزی است که ما احساس می‌کنیم

like we should be able to do, you know, that, um, everybody else is out there having a good  

باید بتوانیم انجامش دهیم، می‌دانی، اوم، همه آن‌ها بیرون هستند و اوقات خوبی را سپری می‌کنند

time. Look at everybody on TV. What in reality, I think the opposite it true. I think the majority  

. در تلویزیون به همه نگاه کنید. در واقعیت، من فکر می‌کنم برعکس آن درست است. من فکر می‌کنم اکثر

of people, uh, you know, are either wishing  they had more friendships or, uh, wishing that,  

مردم، اوه، می‌دانی، یا آرزو می‌کنند دوست‌های بیشتری داشته باشند یا، آه، آرزو می‌کنند که،

you know, things about the friendships that they do have, um, might be a little bit different.  

می‌دانی، چیزهایی درباره دوستی‌هایی که دارند، ممکن است کمی متفاوت باشد.

Like, they, they often wish that they were more close with more people. So, I think that's the  

آنها اغلب آرزو می‌کنند که با افراد بیشتری صمیمی‌تر باشند. بنابراین، فکر می‌کنم این

first thing that popped to mind, is that, you  know, a lot of people, um, non-native speakers  

اولین چیزی است که به ذهن می‌رسد، این است که، می‌دانید ، بسیاری از مردم، اوم، غیر بومی‌ها

and native speakers alike, struggle with this. Even though, I, I don’t think, I mean, I, I really  

و افراد بومی زبان به طور یکسان، با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند.  اگرچه، من، فکر نمی‌کنم، یعنی من، واقعاً از

appreciate the courage in the question, because I don’t think a lot of people bring this up.

شجاعت در این سؤال قدردانی می‌کنم، زیرا فکر نمی‌کنم افراد زیادی این موضوع را مطرح کنند.

Rachel: Yeah. No, it's a good point. 

راشل: آره. نه، این نکته خوبی است.

I mean, as I'm sitting here listening to you talk about this, I'm thinking,  

منظورم این است که وقتی اینجا نشسته‌ام و به صحبت‌های شما درباره این موضوع گوش می‌دهم، دارم فکر می‌کنم، می‌دانید

you know, I could definitely say that this is true of me living in Philadelphia.

، قطعاً می‌توانم بگویم که این درباره من که در فیلادلفیا زندگی می‌کنم صادق است.

I've been here for three years now,   

من الان سه سال است که اینجا هستم،

and I'm definitely starting to make some friends that feel like really,  

و قطعاً شروع به پیدا کردن دوستانی می کنم که احساس می کنند

really quality friendships. But I can't say  that I've made any of those by myself. They're  

دوستی های واقعاً باکیفیتی دارند. اما نمی توانم بگویم که هیچ کدام از آن ها را خودم ساخته ام.

all friends that I made through David, that  David already had established some sort of  

همه آنها دوستانی هستند که من از طریق دیوید پیدا کردم، که دیوید قبلاً نوعی رابطه با آنها برقرار کرده بود

a relationship with. Like, I haven’t met somebody that I've turned into a friend, really, on my own.

. مثلاً من کسی را ندیده‌ام که واقعاً به تنهایی به دوستی تبدیل شده باشم.

David: You've been connected to some friends of friends.

دیوید: شما با تعدادی از دوستان دوستانتان ارتباط برقرار کرده اید.

Rachel: Yeah.

راشل: آره.

David: Also.

دیوید: همچنین.

Rachel: I mean, that's, that's always the in, right? When you move somewhere new, 

راشل: منظورم اینه که همیشه این کار هست، درسته؟ وقتی به جای جدیدی نقل مکان می‌کنید،

you look for connections you have to people that are there already.

به دنبال ارتباطاتی می‌گردید که با افرادی که قبلاً آنجا هستند، دارید.

David: Yeah.

دیوید: آره.

Rachel: But, as far as, you know, if you were moving to America to go to school or for a job or  

راشل: اما، تا آنجا که می‌دانید، اگر برای رفتن به مدرسه یا شغل یا

something where you didn't already have anyone  established in that town or in that city, that  

چیزی که قبلاً کسی را در آن شهر یا در آن شهر تأسیس نکرده‌اید به آمریکا مهاجرت می‌کردید، این

would make it really hard to know where to start. And I think, you know, for me, I could definitely  

کار را واقعاً سخت می‌کرد. تا بدانیم از کجا شروع کنیم  و فکر می‌کنم، می‌دانید، برای من، قطعاً می‌توانم به

say as an adult, three years, three years into that experience, I don’t really have people that I  

عنوان یک بزرگسال بگویم، سه سال، سه سال پس از آن تجربه، من واقعاً افرادی را ندارم که با آنها

have met because I have been introduced to them in a way other than through someone I already knew.

آشنا شده باشم، زیرا به روشی غیر از آن به آنها معرفی شده‌ام. از طریق کسی که قبلا می شناختم

David: Yeah, I follow. Right? It's not easy.

دیوید: بله، من دنبال می کنم. درسته؟ این آسان نیست.

Rachel: No, it's really not. But having said that,  

راشل: نه، واقعا اینطور نیست. اما با گفتن این موضوع،

we do have good friends here, and it is true that Americans do value friendship, even though  

ما در اینجا دوستان خوبی داریم، و درست است که آمریکایی‌ها برای دوستی ارزش قائل هستند، حتی اگر

probably a lot of people might like to have more friends or more closer friendships than they have.

احتمالاً بسیاری از مردم دوست داشته باشند دوستان بیشتری داشته باشند یا دوستی نزدیک‌تری نسبت به آنها داشته باشند.

David: Yeah. I think to answer that part of her question,  

دیوید: آره. من فکر می کنم برای پاسخ به آن بخش از سوال او،

absolutely. I think Americans very much value friendships. Uh, of course, it looks different in,  

کاملاً. من فکر می‌کنم آمریکایی‌ها برای دوستی‌ها ارزش زیادی قائل هستند. اوه، البته،

in all cultures, but I, I think also, something,  uh, in the, in the comment is also true that  

در همه فرهنگ‌ها متفاوت به نظر می‌رسد، اما من فکر می‌کنم، چیزی ، در کامنت نیز درست است که

it can, um, it can be difficult when it is, um,  across gender. I mean, that, yes, your video with  

می‌تواند، اوم، می‌تواند سخت باشد وقتی که باشد، اوم، در سراسر جنسیت منظورم این است که، بله، ویدیوی شما با

Dave at the park, it's a great video and you guys are good friends, and it is not a big deal at all.

دیو در پارک، یک ویدیوی عالی است و شما دوستان دوستان خوبی هستید، و اصلاً موضوع مهمی نیست.

Rachel: Yeah.

راشل: آره.

David: But I also think, it's not uncommon for that to be, 

دیوید: اما من همچنین فکر می‌کنم، غیرمعمول نیست، می‌دانید

you know, something that causes tension in relationships—

، چیزی که باعث تنش در روابط می‌شود—

Rachel: Yeah. Complications.

David: In this country, too. Yeah.

ریچل: بله. عوارض.

دیوید: در این کشور نیز. آره

Rachel: Yeah. I thought it—

David: Well, not even complication, but tension. You  

راشل: آره. فکر کردم-

دیوید: خب، نه حتی عارضه، بلکه تنش.

know, or like, sort of, there's a, there's a, um, a temptation to be distrustful of your partner.  

می‌دانید، یا دوست دارید، وسوسه‌ای برای بی‌اعتمادی به شریک زندگی‌تان وجود دارد.

Rachel: Yes, but I'm talking for single,  

راشل: بله، اما من برای مجردها صحبت می کنم،

for single people. There's complication there. I mean, you're talking if you're married.

برای افراد مجرد. آنجا پیچیدگی دارد  منظورم این است که اگر متاهل هستید صحبت می کنید.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: Then,  

راشل: سپس،

like, this person said, after marriage,  then friendship suffers and you can't  

مانند این شخص گفت، پس از ازدواج، دوستی آسیب می‌بیند و نمی‌توانی

keep close friends. Keep a close  friendship with the opposite sex.

دوستان صمیمی خود را حفظ کنی. دوستی نزدیک با جنس مخالف داشته باشید.

David: Yeah. Well, I was commenting on that part.

دیوید: آره. خب من داشتم در مورد اون قسمت نظر میدادم

Rachel: Okay.

راشل: باشه.

David: Mm-hmm.

Rachel: So, yes. You're  

دیوید: مممم.

راشل: خب، بله.

right. It can be complicated if David had—although you do have really close friends that are women,  

حق با شماست. اگر دیوید داشته باشد، می‌تواند پیچیده باشد - اگرچه شما دوستان واقعاً نزدیکی دارید که زن هستند،

and it's not weird for me yet, but I  suppose it could be, depending on if,  

و هنوز برای من عجیب نیست، اما فکر می‌کنم بسته به اینکه آیا،

if one friendship just really set out  from the rest, stood out from the rest  

اگر یکی از دوستی‌ها واقعاً از بقیه دوستی‌ها سرچشمه گرفته باشد، ممکن است پیچیده باشد. از بقیه

as being just extra super important to  you. That, that could be hard for me.

چون برای شما بسیار مهم است . این می تواند برای من سخت باشد.

David: Well, I'm not  

saying it should cause tension. I think it  should be the opposite. I think it should be,  

دیوید: خب، من نمی‌گویم

که باید باعث تنش شود. فکر می کنم باید برعکس باشد. فکر می‌کنم باید اینطور باشد،

the assumption should be that it's healthy  and good and fine. Um, but I'm, I'm just,  

فرض باید این باشد که سالم و خوب و خوب است. اوم، اما من هستم، فقط،

you know, to her point, it's not just  in the culture that she's coming from,  

می‌دانید، به نظر او، این فقط در فرهنگی نیست که او از آن می‌آید،

but I think you're also, um, people make undue tension out of that situation here as well.

بلکه فکر می‌کنم شما هم هستید، اوم، مردم از آن وضعیت اینجا تنش‌های بی‌رویه ایجاد می‌کنند. خوب

Rachel: Yes, in America, it's definitely allowed. 

راشل: بله، در آمریکا، قطعاً مجاز است.

It's definitely not strange to have friends of the opposite sex after you've  

قطعاً داشتن دوستانی از جنس مخالف بعد از ازدواج عجیب نیست

become married, and it sounds like she might be saying it's really frowned upon in her culture.

، و به نظر می رسد که او ممکن است بگوید در فرهنگ او واقعاً مورد ناپسندی قرار گرفته است.

David: Mm-hmm.

Rachel: Um, but I do, I do value, you know,  

دیوید: مممم.

راشل: اوم، اما من برایم ارزش قائل هستم، می‌دانی،

like, we have a friend who was one of my friends. Now, you've become really close with her, Renee.  

دوستی داریم که یکی از دوستان من بود.  حالا، تو واقعاً با او صمیمی شده‌ای، رنی.

David: Mm-hmm.

Rachel: And I love that you're so close with her,   

دیوید: مممم.

راشل: و من دوست دارم که تو خیلی با او صمیمی هستی،

because you know, I love her, too.

چون می‌دانی، من هم او را دوست دارم.

David: Yeah.

Rachel: But yeah,  

دیوید: آره.

راشل: اما آره،

I think, um, I think that can be really special. I do think when you're single and you're friends  

فکر می‌کنم، اوم، فکر می‌کنم این می‌تواند واقعاً خاص باشد.  من فکر می کنم وقتی مجرد هستید و

with someone of the opposite sex who’s also single, if that friendship gets really close,  

با فردی از جنس مخالف دوست هستید که مجرد است، اگر این دوستی واقعاً نزدیک شود،

it can start to be complicated. People might be asking you a lot if there's something going on,  

ممکن است شروع به پیچیده شدن کند. ممکن است مردم خیلی از شما بپرسند که آیا چیزی در جریان است،

and I just know from personal experience  that, at one point, at some point,  

و من فقط از تجربه شخصی می دانم که در یک نقطه، در یک نقطه،

you, you may need to have a conversation, like, are we just friends or are we more than friends?

شما ممکن است نیاز به گفتگو داشته باشید، مثلاً آیا ما فقط دوست هستیم یا بیشتر از دوستان؟

David: Yeah. I see where you're going  

دیوید: آره. من می بینم که

with this. Yeah. That's over more into—right. What's, what's romantic and what's not.

با این به کجا می روی. آره این بیش از بیش به - درست است.  چه چیزی، چه چیزی عاشقانه و چه چیزی نیست.

Rachel: Actually, there was a Seinfeld  

راشل: در واقع، یک قسمت Seinfeld وجود داشت

episode. Do you remember, David, where they were talking about, can men and women be friends?

. یادت هست، دیوید، جایی که در مورد آن صحبت می کردند، آیا زن و مرد می توانند با هم دوست باشند؟

David: Mm-mmm.

Rachel: And I think  

دیوید: مم-مم.

راشل: و من فکر می‌کنم

it was Seinfeld was saying, no, they can't  be. They can't be real friends. They can't  

این بود که سینفلد می‌گفت، نه، آنها نمی‌توانند باشند. آنها نمی توانند دوستان واقعی باشند. آن‌ها نمی‌توانند

be friends where there's not any thought of  romantic or physical attraction happening.

دوستانی باشند که در آن هیچ فکری درباره جذابیت رمانتیک یا فیزیکی وجود نداشته باشد.

David: Okay.

دیوید: باشه.

Rachel: That was Seinfeld’s take. I would disagree.  

راشل: این برداشت سینفلد بود. من مخالف خواهم بود.

I think you can have a friendship that exists totally outside of the romantic and the physical.

فکر می‌کنم می‌توانید دوستی داشته باشید که کاملاً خارج از روابط عاشقانه و فیزیکی باشد.

David: I agree.

دیوید: موافقم.

Rachel: Okay, but, let's, let's go back to the question. 

راشل: خوب، اما، اجازه دهید، به سوال برگردیم.

How to build more supportive friendships. I mean, I guess I would say, 

چگونه دوستی های حمایتی بیشتری ایجاد کنیم. منظورم این است که، گمان می‌کنم می‌گویم،

if it's an issue of finding the people who you want to be friends with in  

اگر در وهله اول مشکل پیدا کردن افرادی است که می‌خواهید با آنها دوست شوید

the first place, I mean, I know that this has  been an issue for me. How do I meet people?

، منظورم این است که می‌دانم که این مشکل برای من بوده است. چگونه با مردم ملاقات کنم؟

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: When I think  

راشل: وقتی

back on times when it was easy to meet  people, it's like, college where there  

به زمان‌هایی فکر می‌کنم که ملاقات با افراد آسان بود، مثل این می‌ماند که دانشگاهی که در آنجا

was this set place and time where you  were seeing people on a regular basis.  

این مکان و زمانی مشخص بود که شما به طور منظم افراد را می‌دیدید.

How do you recreate that as an adult, no  longer in school, outside of work? I mean,  

چگونه می‌توانید آن را به عنوان یک بزرگسال، که دیگر در مدرسه نیستید، خارج از محل کار بازسازی کنید؟ منظورم این است،

you could take a class. That's always a, a  popular thing. Take a class, something where  

می‌توانید در کلاس شرکت کنید. این همیشه یک چیز محبوب است. در کلاسی شرکت کنید، جایی که

you're going to be seeing the same people over and over that you have a common interest with.

همان افراد را بارها و بارها ببینید که با آنها علاقه مشترک دارید.

David: Mm-hmm. Right,  

دیوید: مممم. درست است،

I think one of the things that I suggest to  people is, you know, spend some time thinking  

فکر می‌کنم یکی از چیزهایی که به  مردم پیشنهاد می‌کنم این است، می‌دانید، زمانی را صرف فکر کردن

about what are you most interested in? What are you most passionate about? What are you,  

درباره‌ی آنچه بیشتر علاقه دارید بگذرانید؟ به چه چیزی بیشتر علاقه دارید؟ شما چه هستید،

you know, what brings out the best side of  you? Your curious, engaged self? And then,  

می دانید، چه چیزی بهترین جنبه  شما را نشان می دهد ؟ خود کنجکاو و نامزد شما؟ و سپس،

go find that out in the world somewhere,  where there are going to be other people  

بروید آن را در دنیا در جایی پیدا کنید، جایی که قرار است افراد دیگری

who are also interested in that. So, in other  words, sometimes people think they should, um,  

هم به آن علاقه مند باشند. بنابراین، به عبارت دیگر، گاهی اوقات مردم فکر می‌کنند که باید، اوم،

take up a whole interest in, um, a class. Like, I've never drawn before. So, there's this part  

به یک کلاس علاقه کامل داشته باشند. مثلاً، قبلاً هرگز نقاشی نکرده‌ام. بنابراین، بخشی

of my brain that goes, I should go take a drawing  class. Well, actually, you know, maybe that's not  

از مغز من وجود دارد که می رود، باید بروم کلاس نقاشی شرکت کنم . خوب، در واقع، می دانید، شاید این

the best idea. Go find something that you know is going to have you really, really energized and,  

بهترین ایده نباشد. برو چیزی را پیدا کن که می‌دانی واقعاً، واقعاً پرانرژی

and curious, because I think then, you're going to be, um, meeting other people who are passionate  

و کنجکاو می‌شوی، زیرا فکر می‌کنم در این صورت، اوم، با افراد دیگری ملاقات می‌کنی که

about what you are. And it can, it can make an easy bridge into some opening conversations.

به آنچه هستی اشتیاق دارند. و می تواند، می تواند پل آسانی برای برخی از مکالمات آغازین ایجاد کند.

Rachel: That's a good idea, a good point. Go  

راشل: این یک ایده خوب است، یک نکته خوب.

with something you know you love already. Another thing is, I have a friend, Cara, who just has the  

با چیزی بروید که می دانید قبلاً دوست دارید. چیز دیگر این است که من دوستی دارم، کارا، که فقط

personality for meeting people. She’ll be on the subway and strike up a conversation. She’ll be  

شخصیتی برای ملاقات با مردم دارد. او در مترو خواهد بود و مکالمه ای را آغاز خواهد کرد. او

checking out at a grocery store and she’ll, like, make friends with people in line waiting to check  

در یک خواربارفروشی چک می‌کند و می‌خواهد با افرادی که در صف منتظر بررسی هستند دوست شود

out as well. And that's not my personality, but, I mean, there's definitely something to be said  

. و این شخصیت من نیست، اما، منظورم این است که قطعاً چیزی برای گفتن وجود دارد،

for being outgoing and just saying, oh, hey. Isn't this funny how, whatever? Starting a conversation.

برای اینکه صمیمی باشم و فقط بگویم، اوه، هی. آیا این خنده دار نیست؟ شروع مکالمه

David: Right. Mm-hmm.  

دیوید: درست است. مممم

Right. The temptation is to think, well, I need to make some friends. I have to go find some big,  

درسته وسوسه این است که فکر کنم، خوب، باید چند دوست پیدا کنم. باید بروم

deep, meaningful friendships. When in reality, the only way to do that is to be always aware  

دوستی های بزرگ، عمیق و معنادار پیدا کنم. در واقع، تنها راه برای انجام این کار این است که همیشه آگاه باشید

that you're sort of currently looking for  friends, and to strike up conversations,  

که در حال حاضر به دنبال دوستان هستید و شروع به مکالمه کنید،

because you know, we don’t know who’s going to be actually be someone that we have a good  

چون می‌دانید، ما نمی‌دانیم چه کسی قرار است در واقع کسی باشد. ارتباط خوبی با آن‌ها داشته باشید،

connection with unless we actually are out  there talking to lots of different people.

مگر اینکه واقعاً در آنجا با افراد مختلف صحبت کنیم.

Rachel: Yeah. Start small.  

راشل: آره. از کوچک شروع کنید.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: And I think in the U.S.,  

ریچل: و من فکر می‌کنم در ایالات متحده،

it is very appropriate to strike up  conversations. Strike up means to start.

شروع کردن مکالمات بسیار مناسب است . Strike up یعنی شروع کردن.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: And they can be sort of out  

راشل: و آنها می‌توانند تا حدودی غیرعادی باشند

of the blue. Now, we recently recorded a podcast where I was talking about how that's my pet peeve.

. اکنون، اخیراً پادکستی ضبط کرده‌ایم که در آن در مورد اینکه چگونه حیوان خانگی من است صحبت می‌کردم.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: As an introvert, I just don’t like having these kinds of conversations, 

راشل: به عنوان یک درونگرا، من فقط دوست ندارم این نوع مکالمات داشته باشم،

but, you know, don’t let that stop you. If you're  

اما، می‌دانی، اجازه نده که مانع تو شود. اگر

an extrovert or you're trying to make friends, just go ahead and start up conversations with  

برون‌گرا هستید یا می‌خواهید دوستی پیدا کنید، فقط ادامه دهید و مکالمه‌ای را با افراد شروع کنید

people. You know, you can comment on anything. Something that's happening around you or, man,  

. می دانید، شما می توانید در مورد هر چیزی نظر دهید.  چیزی که در اطراف شما اتفاق می افتد یا، مرد،

it's so hot today, isn't it? Or something like  that. You know, or you could say to someone, oh,  

امروز خیلی گرم است، اینطور نیست؟ یا چیزی شبیه آن. می‌دانی، یا می‌توانی به کسی بگوئی، اوه،

I love your jacket. You know, compliment in some way, engage them in conversation. Um, yeah, and,  

من عاشق ژاکتت هستم. می دانید، به نوعی تعریف کنید، آنها را در گفتگو شرکت دهید. اوم، بله، و،

and just, you know, for me, that would be  really pushing myself, but for some people,  

و فقط، می دانید، برای من، این واقعاً به خودم فشار می آورد، اما برای برخی افراد،

it's not. But, okay, so, we've talked about  ways where you can try to start friendships,  

اینطور نیست. اما، بسیار خوب، پس، ما در مورد راه‌هایی صحبت کرده‌ایم که می‌توانید سعی کنید دوستی‌ها را شروع کنید،

and we've established that we think Americans are open to people striking up conversation with them.

و ثابت کرده‌ایم که فکر می‌کنیم آمریکایی‌ها برای افرادی که با آنها صحبت می‌کنند باز هستند.

David: Yeah, for the most part. I mean,  

دیوید: بله، در بیشتر موارد. منظورم این است که،

I think also, for better or for worse, you know, for people like yourself who are an introvert,  

من فکر می‌کنم، خوب یا بد، می‌دانی،  برای افرادی مثل خودت که یک درون‌گرا هستند،

it's also very appropriate in this country  to—the phrase is to blow people off or to  

در این کشور نیز بسیار مناسب است - این عبارت این است که مردم را بی‌علاقه کنی یا

be just pretty disinterested if someone tries to strike up a conversation with you. So, you know,  

اگر کسی تلاش کند خیلی بی‌علاقه باشیم. برای شروع مکالمه با شما. بنابراین، می‌دانید،

you have to kind of know that half or maybe even more than that of the conversations that  

باید بدانید که نیمی یا حتی بیشتر از مکالماتی که

you try to strike up with people, people are  going to be kind of disinterested, maybe not  

سعی می‌کنید با مردم برقرار کنید، مردم به نوعی بی‌علاقه خواهند بود، شاید نمی‌توانند

make eye contact with you, and quickly wrap up the conversation. And that's totally appropriate  

با شما تماس چشمی برقرار کنند، و به سرعت مکالمه را به پایان برسانید. و از

socially as well. That's called, you know, giving a subtle social cue that, you know, actually,  

نظر اجتماعی نیز کاملاً مناسب است. به این می‌گویند، می‌دانید، دادن یک نشانه اجتماعی ظریف که، می‌دانید، در واقع،

I don’t really want to talk right now. Thanks, but no thanks on your offer of a conversation. Um,  

فعلاً نمی‌خواهم صحبت کنم. متشکریم، اما از پیشنهاد شما برای گفتگو تشکر نمی‌کنم. اوم،

you know, people aren't going to come out  and say, please stop talking to me, but—

می‌دانی، مردم بیرون نمی‌آیند و می‌گویند، لطفاً با من صحبت نکن، اما -

Rachel: Right. They'll just drop hints.  

راشل: درست است. آنها فقط نکات را رها می کنند.

David: Drop hints. Yeah.

دیوید: نکات را رها کنید. آره

Rachel: And don’t let that discourage you. 

راشل: و اجازه نده این شما را دلسرد کند.

That just means that person wasn't in the mood that day,  

این فقط به این معنی است که آن فرد در آن روز حال و هوای نداشت،

but you can definitely keep trying and you  may find that you find someone who’s also in  

اما قطعاً می‌توانید به تلاش خود ادامه دهید و ممکن است متوجه شوید که فردی را پیدا می‌کنید که در

the mood to strike up a conversation or make a friend. Another thing is, where you're living,  

حال و هوای شروع گفتگو یا پیدا کردن دوست است. نکته دیگر این است که در جایی که در آن زندگی می‌کنید،

try to explore the places around there. You know, if you find a local restaurant or coffee shop or  

سعی کنید مکان‌های اطراف را کاوش کنید. می دانید، اگر یک رستوران یا کافی شاپ یا پارک محلی پیدا کردید

park, go there to try to strike up these  conversations, because then, you're very  

، به آنجا بروید تا این مکالمات را مطرح کنید، زیرا در این صورت،

likely going to be talking to people who live  around you or have the same interests as you.

احتمالاً با افرادی که در اطراف شما زندگی می کنند یا علایق مشابهی با شما دارند صحبت خواهید کرد. .

David: Mm-hmm, and that's happened to you  

دیوید: مممم، و این اتفاق برای من

and I a couple times, um, during the last year and a half since Stoney’s been born. You know,  

و تو چندین بار در طول یک سال و نیم گذشته از زمان تولد استونی رخ داده است. می دانید،

going to the play space and other areas around our house. When you see the same person three or  

به فضای بازی و سایر مناطق اطراف خانه خود می رویم. وقتی یک شخص را سه یا

four times in a row, even without having said anything, you then kind of have an idea that,  

چهار بار پشت سر هم می بینید، حتی بدون اینکه چیزی بگویید، به نوعی تصور می کنید که،

oh, this person is going to be here on a  regular basis, and it makes it easy, then,  

اوه، این شخص قرار است به طور منظم اینجا باشد ، و این کار را آسان می کند، سپس ،

to go up and say hello, uh, because it gives you a way to say, hey, you know, I noticed you guys have  

برای رفتن بالا و سلام کردن، اوه، چون راهی به شما می دهد که بگویید، هی، می دانید، من متوجه شدم که شما بچه ها در

been here a couple, the same times I have. It's sort of a bridge into starting a conversation.

همان دفعات من اینجا بوده اید. این به نوعی پلی برای شروع مکالمه است.

Rachel: Now, let's talk about going up and saying hello.  

راشل: حالا بیایید در مورد بالا رفتن و سلام کردن صحبت کنیم.

If, you know, English isn't your native language and you sometimes have a hard time understanding  

اگر، می‌دانید، انگلیسی زبان مادری شما نیست و گاهی اوقات در درک آمریکایی‌ها مشکل دارید

Americans, that could really stop somebody from doing that. That could really be a mental block.

، این واقعاً می‌تواند کسی را از انجام این کار باز دارد. این واقعا می تواند یک بلوک ذهنی باشد.

David: Yeah. I think that that's right.

دیوید: آره. من فکر می کنم که درست است.

Rachel: And I guess what I would say there is, don’t  

راشل: و من حدس می‌زنم چیزی که می‌خواهم بگویم وجود دارد،

assume that the person isn't willing to try to help you figure out conversation. Some people may  

فرض نکنید که آن شخص مایل نیست سعی کند به شما کمک کند تا مکالمه را پیدا کنید. برخی از افراد ممکن است

not be interested in trying to help you understand them, trying to say things a couple different  

علاقه ای به تلاش برای کمک به شما در درک آنها نداشته باشند و سعی کنند چیزهایی را به روش های مختلف بیان کنند

ways. But other people may be very interested. Oh, who is this person who’s from somewhere else,  

. اما افراد دیگر ممکن است بسیار علاقه مند باشند.  اوه، این کسی که از جای دیگری است،

who’s chosen to come here? So, yeah. Just  keep trying, and not, not every person you  

کیست که برای آمدن به اینجا انتخاب شده است؟ بنابراین، بله. فقط به تلاش خود ادامه دهید، و نه، هر فردی که

talk to is going to be open to who you are, but you'll probably find somebody eventually who is.

با او صحبت می‌کنید نمی‌تواند به آنچه که هستید باز باشد، اما احتمالاً در نهایت کسی را پیدا خواهید کرد که هست.

David: And I think another tip, too, is, when you initiate the conversation, 

دیوید: و من فکر می‌کنم نکته دیگری نیز این است که وقتی مکالمه را آغاز می‌کنید،

it gives you the opportunity to go first. And  

این فرصت را به شما می‌دهد که ابتدا بروید. و

what I mean by that is, you can say something along the lines of, hi, my name is David. I've  

منظور من از آن این است که شما می توانید چیزی در این مورد بگویید: سلام، نام من دیوید است. من

noticed that you guys, um, hang out here as well. And so, I thought I would come over and  

متوجه شده ام که شما بچه ها، اوم، اینجا هم وقت بگذرانید. و بنابراین، فکر کردم که بیایم و

introduce myself. I live in the neighborhood. In other words, you can be prepared to talk  

خودم را معرفی کنم. من در محله زندگی می کنم.  به عبارت دیگر، می‌توانید آماده باشید که

for 30 seconds or a minute about yourself in a  way that you kind of have a chance to rehearse  

30 ثانیه یا یک دقیقه درباره خودتان صحبت کنید، به گونه‌ای که فرصتی برای تمرین کردن داشته باشید، در

versus going up to someone and saying, you know, like, as a native speaker, I can go  

حالی که پیش کسی بروید و بگویید، می‌دانید، مثلاً به عنوان یک زبان مادری، من می‌توانم برو

up to someone and just say, hi, I'm  David. So, what are you guys, you know,  

پیش کسی و فقط بگو، سلام، من دیوید هستم. خب، بچه ها، می دانید،

what are you guys up to today? Without worrying at all about comprehending the long answer that might  

بچه ها امروز چه کار می کنید؟ بدون نگرانی درباره درک پاسخ طولانی که ممکن است

come back. But I think if you're a non-native speaker and you want to sort of avoid that,  

بازگردد. اما من فکر می‌کنم اگر یک گوینده غیربومی هستید و می‌خواهید به نوعی از آن اجتناب کنید،

you can kind of talk for a little bit  versus opening with a quick question.

می‌توانید کمی صحبت کنید، نه اینکه با یک سؤال سریع شروع کنید.

Rachel: Yeah, you  

can sort of prepare your little introduction.

راشل: بله،

می‌توانید به نوعی مقدمه کوچک خود را آماده کنید.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: So, once you’ve  

راشل: پس، وقتی

started making, like, let’s  call them light friendships.

شروع به ایجاد کردن کردید، بیایید آنها را دوستی های سبک بنامیم.

David: Mm-hmm.

Rachel: People that you know,  

دیوید: مممم.

راشل: افرادی که می‌شناسید،   که

you’re friendly with you know their name, how do you build them into more supportive friendships?

با شما دوستانه هستید، نام آنها را می‌دانند، چگونه می‌توانید آنها را به دوستی‌های حمایت‌کننده‌تر تبدیل کنید؟

David: That’s the big question, right? [Laughs] Um--

دیوید: این سوال بزرگ است، درست است؟ [می‌خندد] ام--

Rachel: Actually, that brings me to another question  

ریچل: در واقع، این من را به سؤال دیگری می‌آورد

that came in, that I’d love to read now, because I think that will become part of this conversation.

که پیش آمد، که دوست دارم اکنون آن را بخوانم، زیرا فکر می‌کنم که بخشی از این گفتگو خواهد شد.

David: Okay.

Rachel: So, this is a question that came from one of my students in Rachel’s English Academy 

دیوید: باشه.

راشل: بنابراین، این سوالی است که از سوی یکی از دانش‌آموزان من در آکادمی انگلیسی راشل مطرح شد

and she’s from Germany and now she lives in the U.S. And,  

و او اهل آلمان است و اکنون در ایالات متحده زندگی می‌کند.

she has said to me, you know, I find that  American’s are really open to talking with  

با

me if I’m in a really mood and all I’m just--all I’m saying are positive things, you know, like is  

من اگر واقعاً حال و هوای من دارم و فقط دارم - همه چیزهایی که می‌گویم چیزهای مثبتی هستند، می‌دانید که

good, life is great. Everything’s good. Let’s have fun and talk about funny things. Then people are  

خوب است، زندگی عالی است. همه چیز خوب است بیایید سرگرم شویم و در مورد چیزهای خنده دار صحبت کنیم. سپس مردم

really willing to engage with her. But, she said, but if I bring up something difficult in my life,  

واقعاً مایلند با او درگیر شوند. اما، او گفت، اما اگر در زندگی‌ام چیز سختی را مطرح کنم،

something that I’m having a problem with, maybe financial difficulties, or looking for a job,  

چیزی که با آن مشکل دارم، شاید مشکلات مالی، یا به‌دنبال شغل،

having a hard time finding a job, or just a  struggle in general. When I bring that up,  

سختی پیدا کردن کار، یا به‌طور کلی یک مشکل . وقتی آن را مطرح کردم،

she said that she finds that people don’t  really seem to want to talk about it. She said,  

او گفت که متوجه شده است که مردم واقعاً نمی‌خواهند در مورد آن صحبت کنند. او گفت،

of course there are a few times where she’s found people who are willing to discuss this with her,  

البته چند بار افرادی را پیدا می‌کند که مایلند این موضوع را با او در میان بگذارند،

but in general, people seem to kind of  turn away from that kind of conversation  

اما به طور کلی، به نظر می‌رسد که مردم به نوعی از آن نوع گفتگو

about the harder things in life. But, the  things that are present for everybody. 

درباره چیزهای سخت‌تر زندگی دور می‌شوند. اما، چیزهایی که برای همه وجود دارد.

Um, what, were you going to say something?

اوم چی میخوای چیزی بگی؟

David: Well yeah. Right. I think that when we

دیوید: خب بله. درسته من فکر می‌کنم وقتی

take a risk or we’re vulnerable and share a little  

ریسک می‌کنیم یا آسیب‌پذیر هستیم و

bit of something that’s real or something  that’s deep. You know, that she gives great  

کمی چیز واقعی یا چیزی عمیق را به اشتراک می‌گذاریم. می‌دانید که او

examples there about things that are hard. When we are with someone who has been a casual friend  

در آنجا مثال‌های عالی درباره چیزهای سخت می‌دهد. وقتی با کسی هستیم که یک دوست معمولی بوده است

and we take a risk and share something  that is really, you know, deep for us,  

و ریسک می‌کنیم و چیزی را به اشتراک می‌گذاریم که واقعاً برای ما عمیق است،

that’s a real struggle, I think that’s sort  of how you figure out which of your casual  

این یک کشمکش واقعی است، فکر می‌کنم به این شکل است که می‌فهمید کدام یک از

friends are the relationships to really invest in and go for more depth with. I mean, you know,  

دوستان معمولی‌تان هستند. روابطی که واقعاً روی آنها سرمایه گذاری کنید و به دنبال عمق بیشتری باشید. منظورم این است که، می‌دانی،

just to put some numbers on it, I think if  you have ten casual friends, and with each  

فقط برای اینکه اعداد و ارقام را مشخص کنم، فکر می‌کنم اگر ده دوست معمولی داشته باشید، و با هر یک

of those ten people at some point you take a risk and really share something about yourself,  

از آن ده نفر در مقطعی ریسک کنید و واقعاً چیزی در مورد خودتان به اشتراک بگذارید،

I would expect that probably two out of those ten conversations would then go into a deeper,  

من انتظار دارم که احتمالاً دو نفر باشند. از بین این ده مکالمه وارد یک

uh, fuller conversation. You know, it’s sort of like with the initial conversation with someone  

مکالمه عمیق‌تر و کامل‌تر می‌شود. می‌دانید، مثل مکالمه اولیه با شخصی

at line at the grocery store. You strike up  ten of those conversations, probably only  

در صف فروشگاه مواد غذایی است. شما ده تا از آن مکالمات را راه‌اندازی می‌کنید، احتمالاً فقط

two of those conversations are going to be more than just a quick, casual, hey how’s it going.

دو تا از آن مکالمه‌ها بیشتر از یک مکالمه سریع و معمولی خواهند بود، هی چطور است.

So, it’s, I think it’s difficult because  when we’re being vulnerable and sharing  

بنابراین، فکر می‌کنم سخت است، زیرا وقتی آسیب‌پذیر هستیم و چیزهای سختی را به اشتراک می‌گذاریم

things that are difficult, we’re really, you  know, we’re putting ourselves out there. So,  

، واقعاً، می‌دانید ، ما خودمان را بیرون می‌گذاریم. بنابراین،

it’s hard to be rejected or--well maybe that’s too strong of a word, but maybe not. You know,  

رد شدن یا رد شدن سخت است - شاید این کلمه خیلی قوی باشد، اما شاید نه. می‌دانید،

it’s a feeling of rejection that comes up when the other person doesn’t want to engage. Well,  

این احساس طرد شدن است که وقتی طرف مقابل نمی‌خواهد درگیر شود، ایجاد می‌شود. خوب،

that’s tough when eight out of ten times  people aren’t really interested in the fact  

وقتی از هر ده برابر، هشت نفر واقعاً به این واقعیت علاقه ندارند

that you just shared something that you’re  really struggling with. The other side is,  

که شما چیزی را به اشتراک بگذارید که واقعاً با آن مشکل دارید، سخت است. طرف دیگر این است که

if you can think about it as from the positive side, you’ve found two people with whom you can  

اگر بتوانید از جنبه مثبت به آن فکر کنید، دو نفر را پیدا کرده اید که اکنون می توانید

now really invest deeply with. And, I think that’s a pretty compelling reason to say that the eight  

واقعاً با آنها سرمایه گذاری کنید. و، من فکر می‌کنم این دلیل قانع‌کننده‌ای است برای اینکه بگوییم هشت

shut downs--shoot--what’s it called? Being shot down, are worth it.

خاموش می‌شوند--تیراندازی می‌کنند--اسمش چیست؟ سرنگون شدن، ارزشش را دارد.

Rachel: Yeah, so, okay,  

راشل: بله، خوب،

a couple of things there. One, one thing is how to build more supportive, deeper friendships. One way  

چند چیز وجود دارد. یک، یک چیز این است که چگونه می‌توان دوستی‌های حمایت‌کننده‌تر و عمیق‌تر ایجاد کرد. یکی از راه‌ها این

is to simply open up more and tell more things about yourself, including things that are hard.

است که به سادگی بیشتر صحبت کنید و چیزهای بیشتری درباره خودتان بگویید، از جمله چیزهایی که سخت هستند.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: More vulnerable. Um,  

راشل: آسیب پذیرتر. اوم،

then David’s talking about, you know, when  you try to deepen a friendship by doing that,  

پس دیوید دارد در موردش صحبت می‌کند، می‌دانی، وقتی سعی می‌کنی با این کار دوستی را عمیق‌تر کنی،

there’s a maybe very good chance that that person is not ready to have that kind of friendship with  

احتمال بسیار خوبی وجود دارد که آن شخص آماده این نوع دوستی با

you and is just going to kind of find a way  to change the subject of the conversation.

شما نباشد و فقط به نوعی دوستی پیدا کند. روشی برای تغییر موضوع مکالمه

David: Right.

Rachel: But a couple will likely be willing to  be more receptive to that. 

دیوید: درست است.

راشل: اما یک زوج احتمالاً مایل خواهند بود که پذیرای آن باشند.

David: Mm-hmm.

Rachel: Um, so, maybe what this woman who submitted this comment, 

دیوید: مممم.

ریچل: اوم، پس، شاید این زنی که این نظر را ارسال کرده است،

maybe the culture where she is in, it’s more  

شاید فرهنگی که در آن است،

normal to talk about struggles with friendships  that are a little bit less deep. I mean, for me,  

طبیعی تر است که در مورد مبارزه با دوستی هایی که کمی عمیق تر هستند صحبت کنیم. منظورم این است که برای من،

if I have a casual acquaintance with someone and they start talking about something that they’re  

اگر یک آشنای معمولی با کسی داشته باشم و او شروع به صحبت در مورد چیزی کند که

struggling with, this is awful, but part of me starts to wonder, what do they, what are they  

با آن دست و پنجه نرم می‌کند، این وحشتناک است، اما بخشی از من شروع به تعجب می‌کند، آنها چه می‌کنند، چه می‌خواهند

trying to get out of me? What do they want me to do for them? Isn’t that horrible? Whereas, if it’s  

بیرون بیایند. از من؟ آنها از من می خواهند برای آنها چه کار کنم؟ این وحشتناک نیست؟ در حالی که، اگر

a good friend, then I’m all ears. I’m listening, I’m engaged, I want to help that person. You know,  

دوست خوبی است، پس من همه گوش هستم. دارم گوش می‌دهم، نامزدم، می‌خواهم به آن شخص کمک کنم. می‌دانی،

I want to be there for that person, I want to  help him or her fix whatever is wrong. But if it’s  

من می‌خواهم در کنار آن شخص باشم، می‌خواهم به او کمک کنم تا هر مشکلی را برطرف کند. اما اگر

someone that I don’t really know, and they start talking about what’s difficult in their life,  

شخصی است که من واقعاً نمی شناسم، و شروع به صحبت کردن درباره چیزهایی که در زندگی اش سخت است، می شود،

I find that I really don’t know what  to do with that and I start to think,  

متوجه می شوم که واقعاً نمی دانم با آن چه کار کنم و شروع به فکر می کنم،

why are they telling me this? Do you ever feel that? I mean, how do you--I guess it depends on  

چرا آنها این را به من می گویند؟ آیا تا به حال چنین احساسی دارید؟ منظورم این است که شما چطور - حدس می‌زنم این بستگی به

how you’re defining an acquaintance. But David’s looking at me like he maybe doesn’t agree.

تعریف شما از یک آشنا دارد. اما دیوید طوری به من نگاه می‌کند که شاید موافق نباشد.

David: I think--no,  

دیوید: فکر می کنم - نه،

no, not that I don’t agree. I think that  what’s coming up for you in those moments  

نه، نه اینکه موافق نیستم. من فکر می‌کنم آنچه در آن لحظه‌ها برای شما پیش می‌آید

is your discomfort and your disinterest in  taking that relationship to a deeper place.  

ناراحتی و بی‌علاقگی شما به بردن آن رابطه به مکان عمیق‌تری است.

I mean, again, I would focus on the two out of ten times when it does feel right. You know?

منظورم این است که، دوباره، از هر ده بار که احساس خوبی داشته باشد، روی دو مورد تمرکز می کنم. می دانی؟

Rachel: Yeah.

David: I don’t think--we  

راشل: آره.

دیوید: من فکر نمی‌کنم که ما

can spend a ton of time examining the eight out of ten, but I think your energy is much  

بتوانیم زمان زیادی را صرف بررسی هشت مورد از ده مورد کنیم، اما فکر می‌کنم انرژی شما بهتر است از هر

better spent on those two out of ten times  when somebody that is a casual friend to you,  

ده بار روی این دو مورد صرف شود، وقتی کسی که یک دوست معمولی برای شما است،

opens up and starts sharing with you. And,  you’re kind of like, oh, wow, we’re going  

باز می‌شود. بالا می رود و شروع به اشتراک گذاری با شما می کند. و، شما به نوعی مثل اوه، وای، ما به آنجا می رویم

there? Okay. That kind of--I wasn’t expecting this, but all right, this--okay, I’m listening.

؟ باشه چنین چیزی -- من انتظار چنین چیزی را نداشتم، اما خب، این -- باشه، دارم گوش می کنم.

Rachel: So, one of the things that she  

راشل: بنابراین، یکی از چیزهایی که او

had said was, she feels like Americans only want to talk about positive things. And, I guess what  

گفته بود این بود که احساس می‌کند آمریکایی‌ها فقط می‌خواهند درباره چیزهای مثبت صحبت کنند. و، حدس می‌زنم آنچه

we are saying here, is that that is probably true of acquaintances and people of a certain level of  

ما اینجا می‌گوییم، این است که احتمالاً در مورد آشنایان و افراد دارای سطح معین دوستی صادق است

friendship. But, once you are, you know, spending more time with somebody and sharing more personal  

. اما، زمانی که می‌دانید، زمان بیشتری را با کسی سپری می‌کنید و چیزهای شخصی‌تر را با کسی به اشتراک می‌گذارید،

things with somebody, and it’s reciprocated, then that person will, I think, definitely be willing  

و این متقابلاً متقابلاً انجام می‌شود، فکر می‌کنم آن شخص قطعاً مایل خواهد بود

to talk about your struggles. I mean, Americans don’t shy away from that, they just, I think,  

که درباره مشکلات شما صحبت کند. منظورم این است که آمریکایی‌ها از آن ابایی ندارند، فقط فکر می‌کنم، آن‌ها

save that kind of conversation for someone that they have a very particular kind of relationship  

این نوع مکالمه را برای کسی که رابطه خاصی با او دارند ذخیره می‌کنند

with. And, so that conversation happening outside of a friendship that they feel is very deep,  

. و به‌طوری‌که این مکالمه خارج از دوستی که آن‌ها احساس می‌کنند بسیار عمیق است،

probably feels awkward and that, I think might be where that person is feeling shutdown.  

احتمالاً احساس ناخوشایندی می‌کند و، من فکر می‌کنم ممکن است جایی باشد که آن شخص احساس تعطیلی می‌کند.

David: Yeah and I think that you’re right, that  

دیوید: بله، و من فکر می‌کنم که شما درست می‌گویید،

that is--I’m sure it’s lodged in cultural norms and is different from place to place from culture  

این یعنی -- من مطمئن هستم که در هنجارهای فرهنگی گنجانده شده است و از مکانی به مکان دیگر از فرهنگی

to culture. But, I--yeah, I think that that’s  exactly right. And, probably what’s hard is that  

به فرهنگ دیگر متفاوت است. اما، من -- آره، فکر می کنم این دقیقاً درست است. و، احتمالاً آنچه سخت است این است که

there’s no way to know where you are, sort of, with another person without testing it out. Like--

هیچ راهی برای دانستن اینکه کجا هستید، به نوعی، با شخص دیگری بدون آزمایش آن وجود ندارد. مانند -

Rachel: Right. And then  

راشل: درست است. و سپس

you either get shut down or the person’s interested.

یا تعطیل می‌شوید یا آن شخص علاقه‌مند است.

David: Yeah, you can try to, um, 

دیوید: بله، شما می توانید سعی کنید، ام،

assess and assess and assess in your mind. Like, well,  

ارزیابی و ارزیابی کنید و در ذهن خود ارزیابی کنید. مثلاً، خب،

you know they said this last time and I  almost said something, but then I didn’t,  

شما می‌دانید که آنها این آخرین بار را گفتند و من تقریباً چیزی می‌گفتم، اما بعد این کار را نکردم،

and I wonder if--you can go around and around for circles for hours and hours about whether  

و نمی‌دانم که آیا می‌توانید ساعت‌ها و ساعت‌ها در اطراف و اطراف خود بچرخید و در مورد اینکه آیا

or not this person is someone who you should take a risk with. Or, you can just go for it and, and,  

این شخص فردی است یا نه. که باید با آنها ریسک کنید یا، شما فقط می توانید آن را دنبال کنید و، به

sort of, that takes major courage. But, if you can get yourself to know, hey you know what,  

نوعی، شجاعت زیادی می طلبد. اما، اگر بتوانید خودتان را مطلع سازید، هی می‌دانید،

eight out of ten times it may not go well, but it’s worth it because those two out of ten times  

ممکن است هشت بار از ده بار خوب پیش نرود، اما ارزشش را دارد زیرا آن دو از ده بار

where it does go well, are really, really worth it to me, so I’m going to, I’m going to go for it.

که خوب پیش می‌رود، واقعاً ارزشش را دارد. من، بنابراین من می روم، من قصد دارم برای آن بروم.

Rachel: Yeah. That’s where you start building the  

راشل: آره. اینجاست که شما شروع به ایجاد

real friendships. And, actually, one way that you can test the waters, that is try, try something  

دوستی های واقعی می کنید. و در واقع، یکی از راه‌هایی که می‌توانید آب‌ها را آزمایش کنید، این است که امتحان کنید، چیزی را

out with, with somebody. Let’s say you’ve met them a couple of times, they’re an acquaintance, you  

با کسی امتحان کنید. فرض کنید چند بار آنها را ملاقات کرده اید، آنها یک آشنا هستند،

maybe consider them a friend. Rather than opening up about yourself and saying something that you’re  

شاید آنها را دوست می دانید. به جای اینکه در مورد خودتان صحبت کنید و چیزی بگویید که

struggling with or something that’s hard for you to deal with, you can ask that person a question.

با آن مشکل دارید یا چیزی که مقابله با آن برای شما سخت است، می‌توانید از آن شخص سؤالی بپرسید.

David: Mm.

Rachel: And then see how they  

respond. Do they go deep with their answer or do they just sort of just give a light,  

دیوید: مم

راشل: و سپس ببینید که آنها چگونه

پاسخ می دهند. آیا آنها در پاسخ خود عمیق می شوند یا فقط به نوعی فقط یک

surface-y answer? Then that’s a clue,  okay, this person isn’t ready to talk  

پاسخ سطحی و خفیف می دهند؟ پس این یک سرنخ است، خوب، این شخص آماده نیست

about these more important things  with me. Or, this person is ready.

درباره این چیزهای مهمتر با من صحبت کند. یا، این شخص آماده است.

David: Yeah, that’s a really good  

دیوید: بله، این نکته بسیار خوبی است

point. That thought had crossed my mind earlier and I’m glad you brought it up. Yeah, absolutely.

. این فکر قبلاً به ذهنم خطور کرده بود و خوشحالم که آن را مطرح کردید. بله، قطعا.

Rachel: So, what would be  

راشل: خب،

an example of a kind of question that someone could ask an acquaintance/light new friend,  

نمونه‌ای از یک نوع سوال که کسی می‌تواند از یک آشنا/دوست جدید بپرسد،

in order to see, oh, like how can I  try to take this friendship deeper?  

برای اینکه ببیند، آه، چگونه می‌توانم سعی کنم این دوستی را عمیق‌تر کنم، چیست؟

David: Yeah, I think a couple things. I mean, 

دیوید: بله، به چند چیز فکر می کنم. منظورم این است که

one of the things is to say something that you noticed and ask about it.

یکی از چیزها این است که چیزی را بگویید که متوجه شده اید و در مورد آن بپرسید.

Rachel: Like?

راشل: دوست دارم؟

David: Um, I noticed last time we were hanging  

دیوید: اوم، آخرین باری که در حال معاشرت بودیم متوجه شدم

out that you didn’t mention how your husband’s doing, is everything going okay with you guys?

که شما به وضعیت شوهرتان اشاره نکردید، آیا همه چیز برای شما خوب است؟

Rachel: Mm-hmm. Or,  

راشل: مممم. یا،

even just how is (blank) going? Even if you have no idea if it is going to involve a good answer or  

حتی وضعیت (خالی) چگونه است؟ حتی اگر نمی‌دانید که پاسخ خوب یا

a bad answer. Just asking, oh how are things going with the kids? Or, how are things going at work?

بد است. فقط می‌پرسید، اوه اوضاع با بچه‌ها چطور پیش می‌رود؟ یا، کارها چگونه پیش می رود؟

David: Yeah. Anything  

دیوید: آره. هر چیزی

that anybody says you can follow up with, and how is that for you? How’s that going for you?

که کسی می‌گوید می‌توانید آن را پیگیری کنید، و این برای شما چگونه است؟ این برای شما چگونه است؟

Rachel: Mm-hmm. And then from there, depending  

راشل: ممممم. و سپس از آنجا، بسته

on their answer you might be able to draw them out more, see if they’re interested in being drawn  

به پاسخ آنها، ممکن است بتوانید آنها را بیشتر به تصویر بکشید، ببینید آیا آنها علاقه مند هستند که

out more. And if they are, then that conversation will grow and probably that friendship with grow.

بیشتر جذب شوند. و اگر باشند، آن گفتگو و احتمالاً دوستی با هم رشد خواهد کرد.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: I read an article, several months ago now about  

راشل: چند ماه پیش مقاله‌ای خواندم درباره

a bunch of high schools that were accepting one year--or, one to two-year International students,  

تعدادی از دبیرستان‌ها که دانش‌آموزان بین‌المللی یک ساله یا یک تا دو ساله

like from China. The article was focusing on Chinese students studying in American high  

مانند چین را می‌پذیرفتند. این مقاله بر روی دانش‌آموزان چینی که در دبیرستان‌های آمریکا تحصیل می‌کنند تمرکز داشت

schools. And the article was talking about how hard it is for these Chinese students to make  

. و مقاله درباره این بود که چقدر سخت است برای این دانشجویان چینی

friends in American. And I was like, gosh, of course. And part of it is, in a high school  

دوستی در آمریکایی پیدا کنند. و من مثل خدا بودم، البته. و بخشی از آن این است که در یک

situation, kids are using so much slang that these students are coming, who studied English formally,  

موقعیت دبیرستانی، بچه‌ها آنقدر از زبان عامیانه استفاده می‌کنند که این دانش‌آموزان می‌آیند که انگلیسی را به طور رسمی خوانده‌اند،

and they don’t understand the, the general idea of conversation. Like, they just can’t keep up.

و ایده کلی مکالمه را نمی‌فهمند. مانند، آنها فقط نمی توانند ادامه دهند.

David: Yeah.

دیوید: آره.

Rachel: And I think that would be incredibly hard. And I  

راشل: و من فکر می کنم که این فوق العاده سخت خواهد بود. و من

think if you’re in that situation, your only hope is to ask what people mean and probably be doing  

فکر می کنم اگر در چنین موقعیتی هستید، تنها امید شما این است که بپرسید منظور مردم چیست و احتمالاً

that a lot. And, for a lot of people that might be annoying and that might turn them off. But,  

این کار را زیاد انجام می دهید. و برای بسیاری از افراد ممکن است آزاردهنده باشد و ممکن است آنها را خاموش کند. اما،

for a few people, they’ll be willing to answer you and then those are the people with whom,  

برای چند نفر، آن‌ها مایلند به شما پاسخ دهند و سپس آن‌ها افرادی هستند که،

I think, you’re going to start to develop a  more real friendship. What do you think David?

فکر می‌کنم، شما شروع به ایجاد یک دوستی واقعی‌تر با آنها خواهید کرد. نظرت چیه دیوید؟

David: Right. Exactly. Yup. I think that’s exactly right.

دیوید: درست است. دقیقا. بله من فکر می کنم که دقیقاً درست است.

Rachel: So really, making friends and turning acquaintances into deeper 

راشل: بنابراین واقعاً، دوستان پیدا کردن و تبدیل آشنایان به

friends is hugely an issue of  

دوستان عمیق‌تر مسئله بزرگی برای

putting yourself out there.  That means taking a risk.

نشان دادن خودت است. یعنی ریسک کردن.

David: Mm-hmm.

Rachel: Being vulnerable.

دیوید: مممم.

راشل: آسیب پذیر بودن.

David: Mm-hmm.

دیوید: مممم.

Rachel: David, talk to me  

ریچل: دیوید،

about some of your best friends, about how you met those people, where that friendship was nurtured.

درباره برخی از بهترین دوستانت با من صحبت کن، در مورد اینکه چطور با آن افراد آشنا شدی، جایی که این دوستی در آنجا پرورش یافت.

David: Sure. So,  

دیوید: حتما. بنابراین،

one of my closest friends I met in  high school, so in 9th grade. And,  

یکی از نزدیک‌ترین دوستانم که در دبیرستان ملاقات کردم، بنابراین در کلاس نهم. و،

we had class together and we just--I think  the first time that we spoke was during an  

ما با هم کلاس داشتیم و فقط-- فکر می‌کنم اولین باری که با هم صحبت کردیم در خلال یک

assignment in the Spanish class and we  hit it off. We ended up, you know, both  

تکلیف در کلاس اسپانیایی بود و آن را شکست دادیم. می دانید، ما هر دو

playing basketball and that was the start of a friendship that’s still really close to this day.

بسکتبال بازی کردیم و این شروع دوستی بود که هنوز واقعاً به امروز نزدیک است.

Rachel: So, a friendship that carried through from childhood? 

راشل: پس، دوستی که از کودکی ادامه داشته است؟

David: Yeah. Mm-hmm.

دیوید: آره. مممم

Rachel: Mm-hmm.

David: Yeah, we would have been--what’s--  

راشل: مممم.

دیوید: آره، ما می شدیم--چی بود--

how old are you in 9th grade? Fifteen, I guess.

چند سالته کلاس نهم؟ پانزده، حدس می زنم.

Rachel: Yeah.

David: Yeah.

راشل: آره.

دیوید: آره.

Rachel: Fourteen, maybe. Okay.

راشل: چهارده، شاید. باشه

David: So, that’s one extreme.  

دیوید: بنابراین، این یک افراط است.

That’s an example of a childhood friend. And then, I guess sort of on the other end would be someone  

این نمونه ای از دوست دوران کودکی است. و سپس، حدس می‌زنم به نوعی در طرف دیگر، کسی باشد

that I met about seven years ago at work. Who, you know, just from being at work together and  

که حدود هفت سال پیش در محل کارم با او آشنا شدم. می‌دانید چه کسی، فقط از این که در محل کار با هم هستیم و با هم

having conversations there, realizing that, oh, you know what, we really get along well. And so,  

صحبت می‌کنیم و متوجه می‌شویم که، اوه، می‌دانی، ما واقعاً با هم خوب هستیم. و بنابراین،

them he and I started to hang out outside of work sometimes and, you know, that ended up  

او و من گاهی اوقات خارج از محل کار با هم می‌نشینیم و، می‌دانید، این به

becoming a very close friendship. Um, I was the officiant at their wedding and we are, you know,  

یک دوستی بسیار نزدیک تبدیل شد. اوم، من مسئول مراسم عروسی آنها بودم و می دانید،

extremely close now and see each other a lot even though we no longer work together. So,  

اکنون بسیار صمیمی هستیم و همدیگر را زیاد می بینیم، حتی اگر دیگر با هم کار نمی کنیم. بنابراین،

that’s someone who I met later in life, who,  who has become a very close friend as well.

این کسی است که من بعداً در زندگی با او آشنا شدم، که همچنین به یک دوست بسیار صمیمی تبدیل شده است.

Rachel: And then what  

راشل: و بعد

about Adrian? You have a really interesting  story about how you met him, don’t you?

آدریان چی؟ شما یک داستان بسیار جالب در مورد نحوه آشنایی با او دارید، اینطور نیست؟

David: Yeah. So, we were, we had a mutual friend.  

دیوید: آره. بنابراین، ما بودیم، ما یک دوست مشترک داشتیم.

And when Adrian and I met, we started to do some of the typical questions back and forth about,  

و وقتی آدریان و من با هم آشنا شدیم، شروع کردیم به انجام برخی از سؤالات معمولی در مورد،

so what do you do? And we realized that we had both done restorative justice work, which is a  

پس شما چه کار می کنید؟ و متوجه شدیم که هر دوی ما کار عدالت ترمیمی انجام داده‌ایم، که

particular type of intervention with people in conflict. Then we realized that we had both done  

نوع خاصی از مداخله با افراد درگیر در تضاد است. سپس متوجه شدیم که هر دو

work around domestic violence and we were both, um, politically engaged in sort of really similar  

درباره خشونت خانگی کار کرده‌ایم و هر دوی ما از نظر سیاسی به روش‌های کاملاً مشابهی درگیر شده‌ایم

ways and, um, just sort of had this story that kept mirroring each other at every turn. And, um,  

و، اوم، فقط این داستان را داشتیم که در هر لحظه همدیگر را بازتاب می‌داد. و، اوم،

it’s another example of how you can really quickly become close with someone when you realize you  

این نمونه دیگری از این است که چگونه می‌توانید به سرعت با کسی صمیمی شوید، وقتی متوجه می‌شوید که

have a bunch of overlapping life experiences and just can hit it off right away because of that.

مجموعه‌ای از تجربیات زندگی مشترک دارید و به همین دلیل می‌توانید فوراً آن را از بین ببرید.

Rachel: I had, I had heard the story that you guys were at  

راشل: شنیده بودم، این داستان را شنیده بودم که شما بچه ها در

a bar and you just randomly met. But you actually were there because you had a friend in common?

یک بار بودید و به طور تصادفی با هم آشنا شدید. اما شما واقعاً آنجا بودید زیرا یک دوست مشترک داشتید؟

David: Yeah. Mm-hmm.

دیوید: آره. مممم

Rachel: Oh, okay, okay. But still,  

راشل: اوه، باشه، باشه. اما هنوز،

you strike up this conversation and you find you have all these things in common and then--

این مکالمه را شروع می‌کنید و متوجه می‌شوید که همه این چیزها مشترک هستند و سپس -

David: Right.  

دیوید: درست است.

Right. Mm-hmm.

Rachel: He’s moved away now, but he just visited us last week. It was great to see him.

درسته مممم

راشل: او اکنون از آنجا نقل مکان کرده است، اما هفته گذشته به ما سر زد. دیدنش عالی بود

David: It was great.

دیوید: عالی بود.

Rachel: Let me see if I can talk about  

راشل: بگذار ببینم می‌توانم درباره

some of my friendships that I have. Um, one of them--well I definitely have friends from college,  

برخی از دوستی‌هایم صحبت کنم. اوم، یکی از آن‌ها - خب من قطعاً دوستانی از دانشگاه دارم،

that’s just where I met--You know, actually my mom has made this comment - throughout my life,  

همان جایی بود که با آن آشنا شدم - می‌دانید، در واقع مادرم این نظر را داده است - در طول زندگی‌ام،

I tend to have entered into or built around me these groups of like six to eight woman that have  

من تمایل دارم به این گروه‌ها وارد شده یا در اطرافم ایجاد کرده‌ام. مانند شش تا هشت زن که به

become really close and supportive communities. I had that in high school and growing up. I had  

جوامع بسیار نزدیک و حامی تبدیل شده اند.  من آن را در دبیرستان و بزرگ شدن داشتم. من

the same thing in college and then living in  New York. I had developed this awesome group  

همین چیز را در کالج داشتم و سپس در نیویورک زندگی می کردم . من این گروه فوق‌العاده

of women too. Um, and so that’s been lucky. And, you know, the growing up and the college,  

از زنان را نیز ایجاد کرده بودم. اوم، و این خوش شانس بوده است.  و، می دانید، بزرگ شدن و دانشگاه،

that’s obvious because you’re together  all the time in school. In New York,  

این واضح است زیرا شما همیشه در مدرسه با هم هستید. در نیویورک،

we all met because we were connected through various people and, you know, I think New York  

همه ما با هم آشنا شدیم زیرا از طریق افراد مختلفی به هم مرتبط بودیم و، می‌دانید، من فکر می‌کنم نیویورک

is the kind of place where there are so many people, that it’s actually easy to feel lost.

مکانی است که در آن افراد زیادی وجود دارند، که در واقع به راحتی می‌توان احساس گم شدن کرد.

And so, I think when you’re going there, you often reach out. Who do you know? Who do you know? Who  

و بنابراین، من فکر می‌کنم وقتی به آنجا می‌روید، اغلب دستتان را دراز می‌کنید. چه کسی را می شناسید؟ چه کسی را می شناسید؟ چه کسی

knows people in New York? And, very often there are people who know people in New York and so  

مردم نیویورک را می شناسد؟ و اغلب افرادی هستند که افرادی را در نیویورک می شناسند و به همین

that can kind of build a web for you when you go somewhere and that definitely happened for  

دلیل می توانند وقتی به جایی می روید برای شما وب بسازند و این قطعاً برای من اتفاق افتاده است

me. And one of my other really close friends, who has been in a bunch of Rachel’s English videos,  

. و یکی از دوستان واقعا صمیمی من، که در تعدادی از ویدیوهای انگلیسی ریچل حضور داشته است،

her name is Lynn, but we all call her  Beads. I met her from a singing gig and  

نام او لین است، اما همه ما او را Beads می نامیم . من او را از یک کنسرت خوانندگی ملاقات کردم و

I think when you’re in the Arts and Theatre  at the Performing Arts, you can make really,  

فکر می‌کنم وقتی در هنرهای نمایشی و تئاتر فعالیت می‌کنید، می‌توانید دوستان واقعاً،

really amazing friends because obviously  you have the same passion. And then,  

واقعاً شگفت‌انگیزی پیدا کنید، زیرا بدیهی است شما هم همین علاقه را دارید. و سپس،

when you’re in a production, you are  just hanging out together all the time.

وقتی در یک تولید هستید، همیشه با هم در حال معاشرت هستید.

David: I would also  

دیوید: همچنین می‌توانم

say that when you’re performing, you’re constantly in a state of vulnerability alongside people too.

بگویم که وقتی در حال اجرا هستید، دائماً در کنار مردم نیز در وضعیت آسیب‌پذیری قرار دارید.

Rachel: Mm, that’s interesting. Yeah,  

راشل: مام، این جالب است. بله،

and people know what you’re going through. Like if you get sick, you know, as a singer,  

و مردم می‌دانند که شما در حال چه چیزی هستید.  مثلاً اگر مریض شوی، می‌دانی، به‌عنوان یک خواننده،

if you get a cold, you know, your other  friends are like, oh it’s fine, it’s a cold,  

اگر سرما بخوری، می‌دانی، دیگر دوستانت مانند، اوه، خوب است، سرماخوردگی است، حالت

you’ll be okay. Whereas, another singer knows, oh my gosh, that’s going to have to--yeah,  

خوب است. در حالی که، یک خواننده دیگر می‌داند، خدای من، این کار باید انجام شود--آره،

going to have to figure out how to work  through that, that’s going to be tough.

باید بفهمد که چگونه از طریق آن کار کند، این کار سخت خواهد بود.

David: Mm-hmm.

Rachel: Yeah. Well,  

دیوید: مممم.

راشل: آره. خوب،

David it’s been really interesting  discussing friendships with you. And,  

دیوید، بحث درباره دوستی با شما واقعاً جالب بود. و،

just thinking about how many times you might kind of reach out to somebody and have them not be  

فقط به این فکر کنید که چند بار ممکن است به نوعی با کسی تماس بگیرید و او را

interested before you find someone where you can develop something more. And, I, I’m really  

علاقه مند نکنید قبل از اینکه فردی را پیدا کنید که بتوانید چیزی بیشتر توسعه دهید. و، من، واقعاً

curious, is this very different from what people  out there experience in their own home culture,  

کنجکاو هستم، آیا این با آنچه مردم آنجا در فرهنگ خانه خود تجربه می‌کنند بسیار متفاوت است،

or is it, is it pretty similar? Um, I, I wish that  I had the chance to talk with other people from  

یا تقریباً مشابه است؟ اوم، من، ای کاش این فرصت را داشتم که با افراد دیگری از

other cultures about this. But thank you guys so much for listening, and thank you David for  

فرهنگ‌های دیگر درباره این موضوع صحبت کنم. اما از شما بچه‌ها بسیار سپاسگزارم که گوش دادید، و از دیوید تشکر می‌کنم که

being here and sharing some about your life, your background and your perspective on friendships.

اینجا هستید و در مورد زندگی‌تان، پیشینه‌تان و دیدگاه‌تان درباره دوستی‌ها به اشتراک می‌گذارید.

David: Yeah, you’re welcome. That was really fun.

دیوید: آره، خوش اومدی. این واقعا سرگرم کننده بود.

Rachel: And, thanks for  

راشل: و، با تشکر از

the questions that got written in. Guys, if  you would like to subscribe to this podcast,  

سؤالاتی که در آن نوشته شده است. بچه ها، اگر مایلید در این پادکست مشترک شوید

I hope you do, you can visit the iTunes Store or Stitcher to subscribe. I would also love it if you  

امیدوارم که مشترک شوید، می توانید برای اشتراک به فروشگاه iTunes یا Stitcher مراجعه کنید. همچنین خوشحال می‌شوم اگر

would take the time to leave a review there. You know what? Go do it right now. I read all  

وقت بگذارید و نظری را در آنجا بگذارید.  میدونی چیه؟ برو همین الان انجامش بده من همه

of the reviews and I really love to hear what you think about the podcast. That’s it for this week,  

نظرات را خواندم و واقعاً دوست دارم نظر شما درباره پادکست را بشنوم. برای این هفته تمام شد،

we’ll be back again next week. Can’t  wait to talk to you guys. See you soon.

هفته آینده دوباره برمی گردیم. نمی‌توانم صبر کنم تا با شما صحبت کنم. به زودی می بینمت.

David: Bye guys.

دیوید: خداحافظ بچه ها.