9 Parts of Speech in English - English Grammar Lesson

Hi, I’m Kasia.

สวัสดีฉันชื่อ Kasia

Welcome to Oxford Online English!

ยินดีต้อนรับสู่ Oxford Online English!

In this lesson, you can learn about parts of speech in English.

ในบทนี้คุณสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับชิ้นส่วน ของการพูดเป็นภาษาอังกฤษ

How many parts of speech are there in English?

มีคำพูดภาษาอังกฤษกี่ส่วน?

Can you name them, and explain what they do?

คุณสามารถตั้งชื่อพวกเขาและอธิบายสิ่งที่พวกเขาทำ?

Understanding parts of speech—nouns, verbs, adjectives, and so on—can help you to understand

การทำความเข้าใจส่วนต่าง ๆ ของคำพูด - คำนามคำกริยา คำคุณศัพท์และอื่น ๆ - สามารถช่วยให้คุณเข้าใจ

English sentence structure and how English grammar works.

โครงสร้างประโยคภาษาอังกฤษและวิธีการใช้ภาษาอังกฤษ ทำงานด้านไวยากรณ์

In this class, you’ll learn the basic information about parts of speech, you’ll see some ways

ในชั้นเรียนนี้คุณจะได้เรียนรู้ข้อมูลพื้นฐาน เกี่ยวกับบางส่วนของคำพูดคุณจะเห็นบางวิธี

that parts of speech can be more complicated than you might expect, and you’ll have several

ส่วนของคำพูดนั้นมีความซับซ้อนมากขึ้น กว่าที่คุณคาดหวังและคุณจะมีหลายอย่าง

chances to practice!

โอกาสในการฝึก!

So, first question: how many parts of speech are there?

ดังนั้นคำถามแรก: กี่ส่วนของคำพูด มีอะไรบ้าง

Well, I did a Google search, and many of the top results said ‘eight’.

ฉันทำการค้นหาโดย Google และอีกมากมาย ผลลัพธ์ยอดนิยมกล่าวว่า 'แปด'

So there must be eight parts of speech in English.

ดังนั้นจะต้องมีคำพูดแปดส่วน อังกฤษ

Wrong!

ไม่ถูกต้อง!

There are nine.

มีเก้า

Ah, what are they?

พวกเขาคืออะไร

Number one: nouns.

หมายเลขหนึ่ง: คำนาม

Nouns can be things, animals, or people, like doctor, pencil, tree or cat.

คำนามอาจเป็นสิ่งต่าง ๆ สัตว์หรือผู้คนเช่น แพทย์ดินสอต้นไม้หรือแมว

Nouns can also be ideas or abstract things, like idea, happiness, time or money.

คำนามอาจเป็นความคิดหรือสิ่งที่เป็นนามธรรม ชอบความคิดความสุขเวลาหรือเงิน

Number two: verbs.

ข้อที่สอง: คำกริยา

Verbs can be actions, like do, run, fly or win.

คำกริยาสามารถเป็นแอ็คชั่นเช่นทำวิ่งบินหรือ ชนะ.

Verbs can also describe states, like be, love, believe or understand.

คำกริยายังสามารถอธิบายสถานะต่าง ๆ เช่นรักความรัก เชื่อหรือเข้าใจ

Number three: adjectives.

ข้อที่สาม: คำคุณศัพท์

Adjectives describe nouns.

คำคุณศัพท์อธิบายคำนาม

For example: red, big, metal, or beautiful.

ตัวอย่างเช่น: แดงใหญ่โลหะหรือสวยงาม

Number four: adverbs.

ข้อที่สี่: คำวิเศษณ์

Adverbs can describe verbs, meaning they describe how someone does something.

คำวิเศษณ์สามารถอธิบายคำกริยาซึ่งหมายถึงพวกเขาอธิบาย ว่ามีคนทำอะไรบางอย่าง

For example, quickly, loudly, angrily or well.

ตัวอย่างเช่นอย่างรวดเร็วเสียงดังโกรธหรือดี

Adverbs can also describe adjectives, other adverbs, or even whole sentences.

คำวิเศษณ์ยังสามารถอธิบายคำคุณศัพท์อื่น ๆ คำวิเศษณ์หรือแม้กระทั่งประโยคทั้งหมด

For example, very is an adverb which can describe an adjective—very slow—or another adverb—very

ตัวอย่างเช่น very adverb ซึ่งสามารถอธิบายได้ คำคุณศัพท์ - ช้ามาก - หรือคำวิเศษณ์อื่น - มาก

slowly.

ช้า.

Unfortunately or sometimes are adverbs which can be used to add information to a whole

น่าเสียดายหรือบางครั้งเป็นคำวิเศษณ์ที่ สามารถใช้เพื่อเพิ่มข้อมูลให้กับทั้ง

sentence.

ประโยค.

For example:

ตัวอย่างเช่น:

Unfortunately, they missed the train and were late to their own wedding!

น่าเสียดายที่พวกเขาพลาดรถไฟไปแล้ว สายไปงานแต่งงานของตัวเอง!

Sometimes, I wish I’d made different choices in life.

บางครั้งฉันก็หวังว่าฉันจะเลือกได้หลายแบบ ในชีวิต.

So, adverbs are a little more complicated.

ดังนั้นคำวิเศษณ์จึงซับซ้อนกว่าเล็กน้อย

Here’s a good way to remember it: adjectives and adverbs both describe other words.

นี่เป็นวิธีที่ดีในการจำ: คำคุณศัพท์ และคำวิเศษณ์ทั้งสองอธิบายคำอื่น ๆ

They are both used to add information to something else.

พวกเขาทั้งสองใช้เพื่อเพิ่มข้อมูลลงในบางสิ่ง อื่น.

Adjectives describe nouns, and adverbs describe everything else: verbs, adjectives, adverbs

คำคุณศัพท์อธิบายคำนามและคำวิเศษณ์อธิบาย ทุกอย่างอื่น: คำกริยาคำคุณศัพท์คำวิเศษณ์

and whole sentences.

และประโยคทั้งหมด

Number five: pronouns.

ข้อที่ห้า: สรรพนาม

Pronouns replace or represent nouns.

คำสรรพนามแทนที่หรือแทนคำนาม

For example, I, you, she or they are pronouns which represent different people.

ตัวอย่างเช่นฉันคุณเธอหรือพวกเขาเป็นสรรพนาม ซึ่งเป็นตัวแทนของคนที่แตกต่างกัน

You use pronouns to avoid repeating the same word, or to refer to something when it’s

คุณใช้สรรพนามเพื่อหลีกเลี่ยงการทำซ้ำเหมือนกัน คำหรือเพื่ออ้างถึงบางสิ่งเมื่อมัน

obvious what you mean.

ชัดเจนว่าคุณหมายถึงอะไร

For example:

ตัวอย่างเช่น:

How was the weather there?

อากาศเป็นอย่างไรบ้าง

There is a pronoun which refers to a place.

มีสรรพนามซึ่งหมายถึงสถานที่

If you’ve already mentioned the place you’re talking about, you don’t need to say it

หากคุณพูดถึงสถานที่ที่คุณอยู่แล้ว พูดถึงคุณไม่จำเป็นต้องพูด

again.

อีกครั้ง

Another example:

ตัวอย่างอื่น:

Give me two, please.

กรุณาให้ฉันสองคน

Two is a pronoun which refers to a quantity of something which has already been mentioned.

สองคือสรรพนามซึ่งหมายถึงปริมาณ ของบางสิ่งบางอย่างที่ได้รับการกล่าวถึงแล้ว

The person you’re talking to already knows what you’re talking about.

คนที่คุณกำลังคุยด้วยรู้อยู่แล้ว สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง

Number six: prepositions.

หมายเลขหก: คำบุพบท

Prepositions usually go before a noun or noun phrase.

คำบุพบทมักจะไปก่อนคำนามหรือคำนาม วลี.

What’s their job?

พวกเขาทำงานอะไร

Prepositions can do two basic things: first, they can add an idea of time, place, or movement

คำบุพบทสามารถทำสองสิ่งพื้นฐานได้ก่อน พวกเขาสามารถเพิ่มความคิดของเวลาสถานที่หรือการเคลื่อนไหว

to a noun.

เป็นคำนาม

For example:

ตัวอย่างเช่น:

on Wednesday in the corner

ในวันพุธ ในมุม

towards the door

ไปที่ประตู

Secondly, prepositions can connect other words to a noun, or a pronoun.

ประการที่สองคำบุพบทสามารถเชื่อมโยงคำอื่น ๆ เพื่อคำนามหรือคำสรรพนาม

For example, think about the verb depend on.

ตัวอย่างเช่นคิดว่าคำกริยาขึ้นอยู่กับ

The preposition on connects the verb depend to the object of the verb.

คำบุพบทในการเชื่อมต่อคำกริยาขึ้นอยู่กับ ไปยังวัตถุของคำกริยา

For example:

ตัวอย่างเช่น:

It depends on the cost.

ขึ้นอยู่กับราคา

Usually, the noun or noun phrase goes after the preposition.

โดยปกติแล้วคำนามหรือวลีที่เป็นคำนามไปหลังจาก คำบุพบท

However, sometimes the preposition can link to a noun (or pronoun) earlier in the sentence.

อย่างไรก็ตามบางครั้งคำบุพบทสามารถเชื่อมโยงได้ ถึงคำนาม (หรือคำสรรพนาม) ก่อนหน้าในประโยค

For example:

ตัวอย่างเช่น:

What does it depend on?

มันขึ้นอยู่กับอะไร?

Here, on links to the pronoun what.

ที่นี่ในลิงค์ไปยังสรรพนามอะไร

Conjunctions.

คำสันธาน

Conjunctions connect two things.

คำสันธานเชื่อมสองสิ่ง

A conjunction can connect two words:

คำเชื่อมสามารถเชื่อมสองคำ:

I like cake and ice-cream.

ฉันชอบเค้กและไอศครีม

A conjunction can connect two phrases:

คำเชื่อมสามารถเชื่อมโยงสองวลี:

Do you want to go now or wait till this afternoon?

คุณต้องการที่จะไปตอนนี้หรือรอจนถึงบ่ายนี้?

You can also use a conjunction to connect two clauses:

คุณยังสามารถใช้การเชื่อมต่อเพื่อเชื่อมต่อ สองข้อ:

Although I’ve been trying to learn for years, I’m still really bad at drawing.

แม้ว่าฉันจะพยายามเรียนรู้มาหลายปี ฉันยังวาดภาพไม่ดีได้

Number eight: determiners

หมายเลขแปด: ตัวกำหนด

Determiners go before a noun.

ตัวกำหนดใช้ก่อนคำนาม

They include words like a, the, this or that, which help to specify which noun you’re

พวกเขามีคำเช่น a, the, this หรือ that, ซึ่งช่วยในการระบุคำนามที่คุณ

talking about.

พูดคุยเกี่ยวกับ.

Words like my, your, his, her, etc. are also determiners.

คำเช่นฉันของคุณเขาเธอ ฯลฯ ก็มีเช่นกัน determiners

They specify which noun you’re talking about by saying who something belongs to.

พวกเขาระบุคำนามที่คุณกำลังพูดถึง โดยบอกว่าใครเป็นของ

Determiners can also tell you how many of something there are.

เครื่องมือวัดสามารถบอกคุณได้ว่ามีจำนวนเท่าใด มีบางอย่าง

Look at three examples:

ดูตัวอย่างที่สาม:

ten bananas some people

กล้วยสิบลูก บางคน

both of my brothers

พี่น้องของฉันทั้งคู่

The words ten, some and both are determiners.

คำสิบบางและทั้งสองเป็นตัวกำหนด

Number nine: interjections

หมายเลขเก้า: คำอุทาน

Interjections are different, because they aren’t normally part of a sentence.

คำอุทานต่างกันเพราะพวกเขา ไม่ปกติเป็นส่วนหนึ่งของประโยค

Interjections are words or phrases which show how you feel.

คำอุทานคือคำหรือวลีที่แสดง คุณรู้สึกอย่างไร.

For example:

ตัวอย่างเช่น:

Wow!

ว้าว!

Ah, crap!

อึ!

No way!

ไม่มีทาง!

So, now you know about the nine parts of speech in English.

ดังนั้นตอนนี้คุณรู้เกี่ยวกับการพูดเก้าส่วน เป็นภาษาอังกฤษ.

Let’s practice!

มาฝึกกัน!

Look at three sentences.

ดูสามประโยค

Each sentence has five words.

แต่ละประโยคมีห้าคำ

1.

1

They told me about it.

พวกเขาบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้

2.

2

Look in the big cupboard.

ดูในตู้ขนาดใหญ่

3.

3

Put it there, but carefully.

วางไว้ที่นั่น แต่อย่างระมัดระวัง

Can you identify which part of speech each word is?

คุณสามารถระบุได้ว่าส่วนใดของคำพูดแต่ละคำ คำคืออะไร?

Pause the video and think about your answers.

หยุดวิดีโอชั่วคราวและคิดถึงคำตอบของคุณ

How did you do?

คุณเป็นอย่างไรบ้าง

Could you identify the parts of speech correctly?

คุณสามารถระบุส่วนของการพูดได้อย่างถูกต้อง?

Let’s look at one more.

ลองดูอีกหนึ่ง

I’m staying in this evening.

ฉันอยู่ในเย็นนี้

What part of speech are these words?

คำเหล่านี้เป็นส่วนใดของคำพูด?

Think about it.

ลองคิดดู

So, I is a pronoun, am is a verb, and staying is also a verb.

ดังนั้นฉันเป็นคำสรรพนามฉันเป็นคำกริยาและอยู่ ก็เป็นคำกริยา

What about in?

เกี่ยวกับอะไร

Did you say it’s a preposition?

คุณบอกว่ามันเป็นคำบุพบท?

It’s not a preposition; it’s an adverb.

มันไม่ใช่คำบุพบท มันเป็นคำวิเศษณ์

How does this work?

มันทำงานอย่างไร

We had the word in in one of the sentences you saw before, and it was a preposition.

เรามีคำศัพท์ในหนึ่งประโยค คุณเคยเห็นมาก่อนและมันก็เป็นคำบุพบท

So, what’s going on?

แล้วเกิดอะไรขึ้น

Some words can only be one thing.

บางคำสามารถมีได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น

For example, the words independence or hair can only be nouns.

ตัวอย่างเช่นคำว่าอิสรภาพหรือผม สามารถเป็นคำนามได้เท่านั้น

Believe and destroy can only be verbs.

เชื่อและทำลายได้เพียงคำกริยาเท่านั้น

However, many words can be more than one part of speech.

อย่างไรก็ตามหลายคำอาจมีมากกว่าหนึ่งส่วน ของคำพูด

There are two things happening here.

มีสองสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่

First, a word can be two different things, which have the same written form and the same

ครั้งแรกคำอาจเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน ซึ่งมีรูปแบบการเขียนเหมือนกันและเหมือนกัน

pronunciation.

การออกเสียง

Think about the word win.

คิดเกี่ยวกับคำว่าชนะ

Is it a noun or a verb?

มันเป็นคำนามหรือคำกริยา?

It can be both.

มันสามารถเป็นได้ทั้ง

I’m sure they’ll win the game this weekend.

ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะชนะเกมในสุดสัปดาห์นี้

We’ll be hoping for a win in the big game this weekend.

เราจะหวังว่าจะชนะในเกมใหญ่ สุดสัปดาห์นี้.

Many words are like this.

หลายคำเป็นเช่นนี้

Red can be an adjective or a noun.

สีแดงสามารถเป็นคำคุณศัพท์หรือ คำนาม.

What do you think about this red for the kitchen?

คุณคิดอย่างไรกับสีแดงนี้สำหรับห้องครัว?

I like that red top she was wearing.

ฉันชอบเสื้อแดงที่เธอใส่

This is very common: very often, a word with one written form can be two (or more) different

นี่เป็นเรื่องธรรมดามาก: บ่อยครั้งที่คำพูดด้วย แบบฟอร์มที่เขียนหนึ่งสามารถแตกต่างกันสองแบบ (หรือมากกว่า)

parts of speech.

ส่วนของคำพูด

We told you there are two things happening here; what’s the other?

เราบอกคุณว่ามีสองสิ่งเกิดขึ้น นี่; มีอะไรอีกบ้าง

Sometimes, a word can be different parts of speech depending on its function in the sentence.

บางครั้งคำอาจแตกต่างกันไป การพูดขึ้นอยู่กับฟังก์ชั่นในประโยค

Look at two sentences:

ดูสองประโยค:

I have a few photos of my grandparents.

ฉันมีรูปปู่ย่าตายายของฉันอยู่สองสามรูป

Sure, you can have a few.

แน่นอนคุณสามารถมีไม่กี่

Here’s a question: what part of speech is few in these sentences?

นี่คือคำถาม: ส่วนหนึ่งของคำพูดคืออะไร มีน้อยในประโยคเหล่านี้?

In the first sentence, few is a determiner; in the second, it’s a pronoun.

ในประโยคแรกมีเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่เป็นตัวกำหนด ในวินาทีมันเป็นสรรพนาม

Can you explain why this is?

คุณอธิบายได้ไหมว่าเพราะเหตุใด

Think about what few does in these two sentences.

ลองคิดดูสักสองสามประโยคในสองประโยคนี้

In the first sentence, few adds a quantity to the noun photos.

ในประโยคแรกมีเพียงไม่กี่คนที่เพิ่มปริมาณ เพื่อภาพถ่ายคำนาม

It tells us how many photos you have.

มันบอกเราว่าคุณมีภาพถ่ายกี่ภาพ

This makes it a determiner.

สิ่งนี้ทำให้เป็นตัวกำหนด

In the second sentence, few replaces a noun.

ในประโยคที่สองไม่กี่คำแทน

You don’t know which noun it replaces, but in context, you would understand what the

คุณไม่รู้ว่าคำนามใดมาแทนที่ แต่ ในบริบทคุณจะเข้าใจในสิ่งที่

person meant.

คนหมายถึง

Maybe it was ‘a few biscuits’, or ‘a few pieces of paper.’

บางทีมันอาจเป็น 'บิสกิตน้อย' หรือ 'a กระดาษสองสามแผ่น '

We don’t know!

เราไม่รู้!

But, you do know that few replaces a noun, which makes it a pronoun.

แต่คุณรู้ไหมว่ามีน้อยคนที่เข้ามาแทนที่คำนาม ซึ่งทำให้มันเป็นสรรพนาม

Another example is the sentence we saw before:

อีกตัวอย่างคือประโยคที่เราเห็นมาก่อน:

I’m staying in this evening.

ฉันอยู่ในเย็นนี้

Prepositions go with nouns, and connect nouns to other words in the sentence.

คำบุพบทไปพร้อมกับคำนามและเชื่อมต่อคำนาม คำอื่น ๆ ในประโยค

In here doesn’t go with a noun, so it can’t be a preposition.

ในที่นี่ไม่ได้ไปด้วยคำนามดังนั้นจึงไม่สามารถ เป็นบุพบท

In here means ‘at home’, and it adds information to the verb stay.

ในที่นี่หมายถึง 'ที่บ้าน' และจะเพิ่มข้อมูล เพื่อคำกริยาอยู่

What kind of words add information to verbs?

คำชนิดใดที่เพิ่มข้อมูลลงในกริยา?

Adverbs!

คำกริยาวิเศษณ์!

So, in is an adverb.

ดังนั้นในเป็นคำวิเศษณ์

Wait a minute, did we ever finish explaining what parts of speech are in this sentence?

รอสักครู่พวกเราไม่เคยอธิบายให้จบ ส่วนใดของคำพูดที่อยู่ในประโยคนี้

You’re right!

คุณถูก!

We didn’t.

เราไม่ได้

Let’s do it now.

มาทำกันเถอะ

You need to say what parts of speech the words this evening are.

คุณต้องพูดว่าส่วนใดของคำพูด เย็นนี้คือ

Can you do it?

คุณทำได้มั้ย?

Maybe you said that this is a determiner, and evening is a noun.

บางทีคุณอาจพูดว่านี่เป็นตัวกำหนด และเวลาเย็นเป็นคำนาม

That’s technically correct, but it’s not the best answer.

ถูกต้องทางเทคนิค แต่ก็ไม่ได้ คำตอบที่ดีที่สุด

The best answer is that this evening is an adverb.

คำตอบที่ดีที่สุดคือเย็นนี้คือ คำวิเศษณ์

How do you explain that?

คุณอธิบายได้อย่างไร

Until now, you’ve seen single words, and how single words can be nouns, verbs, etc.

จนถึงตอนนี้คุณได้เห็นคำเดียวและ คำเดียวสามารถเป็นคำนามคำกริยา ฯลฯ

However, when you’re thinking about parts of speech, you can’t just think about single

อย่างไรก็ตามเมื่อคุณคิดถึงชิ้นส่วนต่างๆ คุณไม่สามารถคิดเพียงอย่างเดียวได้

words.

คำ.

Phrases can also be nouns, verbs, adjectives, and so on.

วลีอาจเป็นคำนามคำกริยาคำคุณศัพท์ และอื่น ๆ

Let’s do an example:

ลองทำตัวอย่าง:

Add a small spoonful of brown sugar, then turn the heat down and stir the mixture gently.

ใส่น้ำตาลทรายแดงเล็กน้อยหนึ่งช้อน เปิดความร้อนลงและกวนส่วนผสมเบา ๆ

Think about the first part of this sentence: add a small spoonful of brown sugar.

คิดถึงส่วนแรกของประโยคนี้: เพิ่มน้ำตาลทรายแดงเล็กน้อยหนึ่งช้อน

What parts of speech do we have here?

เรามีส่วนของคำพูดที่นี่?

Of course, you can go through it word by word.

แน่นอนคุณสามารถผ่านมันไปทีละคำ

You can say, add is a verb, a is a determiner, small is an adjective and so on.

คุณสามารถพูดเพิ่มเป็นกริยา a, เป็นตัวกำหนด ขนาดเล็กเป็นคำคุณศัพท์และอื่น ๆ

But, is that the most useful way of looking at it?

แต่เป็นวิธีที่มีประโยชน์ที่สุดในการมองหา ที่มัน

It makes more sense to see this as a verb—add—and a noun—a small spoonful of brown sugar.

มันเหมาะสมกว่าที่จะเห็นว่านี่เป็นคำกริยา - เพิ่ม - และ คำนาม - น้ำตาลทรายแดงหนึ่งช้อนเต็ม

The noun is made up of several parts of speech: determiners, adjectives, prepositions and

คำนามประกอบด้วยคำพูดหลายส่วน: ตัวกำหนดคำคุณศัพท์คำบุพบทและ

nouns, but together they have one meaning.

คำนาม แต่ด้วยกันพวกเขามีหนึ่งความหมาย

These words refer to one thing.

คำเหล่านี้หมายถึงสิ่งหนึ่ง

You can analyse a sentence in several different layers.

คุณสามารถวิเคราะห์ประโยคได้หลายแบบ ชั้น

So, you can see a small spoonful of brown sugar as six individual words, or one noun

ดังนั้นคุณสามารถเห็นสีน้ำตาลหนึ่งช้อนเต็ม ๆ น้ำตาลเป็นคำหกคำหรือคำนามเดียว

phrase.

วลี.

You could also see it as three parts: a determiner—a small spoonful, a preposition—of, and a

คุณอาจเห็นว่ามันเป็นสามส่วน: ดีเทอร์เนอร์ - ช้อนเล็กคำบุพบท - จากและ

noun—brown sugar.

คำนาม - น้ำตาลทรายแดง

Confused?

สับสน?

We understand!

พวกเราเข้าใจ!

You want to know the answer.

คุณต้องการทราบคำตอบ

You want to know which way is ‘correct’.

คุณต้องการที่จะรู้ว่าวิธีการใดที่ 'ถูกต้อง'

There isn’t one ‘correct’ way to say this.

ไม่มีวิธีพูดที่ 'ถูกต้อง' นี้.

There are different perspectives.

มีมุมมองที่แตกต่างกัน

A better question is: which perspective makes more sense?

คำถามที่ดีกว่าคือ: มุมมองใดที่ทำให้ ความรู้สึกมากขึ้น?

In this sentence, a small spoonful of brown sugar refers to one thing in the world.

ในประโยคนี้สีน้ำตาลหนึ่งช้อนเต็ม น้ำตาลหมายถึงสิ่งหนึ่งในโลก

So it makes sense to think of it as one part of speech in the sentence.

ดังนั้นจึงเหมาะสมที่จะคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่ง ของการพูดในประโยค

What about the second part of the sentence?

ส่วนที่สองของประโยคเป็นอย่างไร?

How would you analyse the parts of speech?

คุณจะวิเคราะห์ส่วนของคำพูดอย่างไร

As you saw before, there isn’t one right answer, but here’s a suggestion.

อย่างที่คุณเห็นมาก่อนไม่มีสิ่งใดถูก คำตอบ แต่นี่คือข้อเสนอแนะ

The sentence contains a conjunction—then, and then two verb phrases linked with the

ประโยคมีการรวมกัน - จากนั้น แล้วสองกริยาวลีที่เชื่อมโยงกับ

conjunction and.

ข้อต่อและ

This makes sense because the sentence is telling you to do two things: turn the heat down and

เรื่องนี้สมเหตุสมผลเพราะประโยคกำลังบอก คุณทำสองสิ่ง: ลดความร้อนและ

stir the mixture gently.

คนส่วนผสมเบา ๆ

So, it makes sense to see turn the heat down as one part of speech, because it’s telling

ดังนั้นจึงสมเหตุสมผลที่จะเห็นการลดความร้อนลง เป็นส่วนหนึ่งของการพูดเพราะมันบอก

you do to one thing.

คุณทำสิ่งหนึ่ง

Let’s put these ideas together.

เรามารวมแนวคิดเหล่านี้เข้าด้วยกัน

First, when you think about parts of speech, you can’t just memorise information.

ก่อนอื่นเมื่อคุณคิดถึงส่วนของการพูด คุณไม่สามารถจำข้อมูลได้

You have to look at each sentence individually, and think about what each word is doing.

คุณต้องดูทีละประโยค และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่แต่ละคำกำลังทำ

Secondly, always think about what the sentence means in the real world.

ประการที่สองคิดเสมอเกี่ยวกับสิ่งที่ประโยค หมายถึงในโลกแห่งความจริง

Sentences aren’t abstract things; they refer to real people, real things and real actions.

ประโยคไม่ใช่สิ่งที่เป็นนามธรรม พวกเขาอ้างถึง สำหรับคนจริงสิ่งจริงและการกระทำจริง

There is always more than one way to analyse the parts of speech in a sentence: choose

มีมากกว่าหนึ่งวิธีในการวิเคราะห์อยู่เสมอ ส่วนของคำพูดในประโยค: เลือก

the way that makes sense based on what the sentence is telling you about real life!

วิธีที่เหมาะสมบนพื้นฐานของสิ่งที่ ประโยคกำลังบอกคุณเกี่ยวกับชีวิตจริง!

Let’s do a more challenging practice exercise so you can see these ideas in action.

มาทำแบบฝึกหัดที่ท้าทายกว่ากันเถอะ เพื่อให้คุณสามารถดูแนวคิดเหล่านี้ได้

Look at three sentences:

ดูสามประโยค:

Amazing!

น่าทึ่ง!

It’s way better than I ever thought it would be.

มันเป็นวิธีที่ดีกว่าที่ฉันเคยคิดว่ามันจะ เป็น

She was an amazing clinician, who came up with many innovative ways to treat patients.

เธอเป็นแพทย์ที่น่าทึ่งมากที่ขึ้นมา ด้วยวิธีการใหม่ ๆ ในการรักษาผู้ป่วย

I don’t believe it!

ฉันไม่เชื่อหรอก!

How would you analyse the parts of speech in these sentences?

คุณจะวิเคราะห์ส่วนของคำพูดอย่างไร ในประโยคเหล่านี้

Think about the ideas we talked about in the last section.

คิดเกี่ยวกับความคิดที่เราพูดถึงใน ส่วนสุดท้าย

Does it make sense to break the sentences into individual words, or is it better to

มันสมเหตุสมผลหรือไม่ที่จะทำลายประโยค เป็นคำเดี่ยว ๆ หรือดีกว่า

group words into phrases?

จัดกลุ่มคำเป็นวลี?

Pause the video and think about your ideas.

หยุดวิดีโอชั่วคราวและคิดเกี่ยวกับความคิดของคุณ

Ready?

พร้อมหรือยัง?

Here are our answers.

นี่คือคำตอบของเรา

You can pause the video again to look at these in more detail.

คุณสามารถหยุดวิดีโอชั่วคราวอีกครั้งเพื่อดูสิ่งเหล่านี้ ในรายละเอียดเพิ่มเติม

Notice how the same word can be different parts of speech in different sentences.

สังเกตว่าคำเดียวกันอาจแตกต่างกัน ส่วนของการพูดในประโยคที่แตกต่างกัน

For example, amazing is an interjection in one sentence, and an adjective in another.

ตัวอย่างเช่นน่าทึ่งคือการอุทาน หนึ่งประโยคและคำคุณศัพท์ในอีก

Notice also the different layers of analysis.

สังเกตการวิเคราะห์ชั้นต่าง ๆ ด้วย

For example, look at the phrase many innovative ways.

ตัวอย่างเช่นดูวลีมากมายที่เป็นนวัตกรรม วิธี

You can see this as one noun phrase, or as a determiner plus a noun phrase, or as three

คุณสามารถเห็นสิ่งนี้เป็นวลีคำนามหนึ่งคำหรือเป็น ตัวกำหนดบวกวลีคำนามหรือเป็นสาม

individual parts: a determiner, an adjective and a noun.

แต่ละส่วน: ดีเทอร์เนอร์คำคุณศัพท์ และคำนาม

Which is correct?

อันไหนถูกต้อง?

They all are!

พวกเขาทั้งหมด!

Choose the perspective which makes more sense to you.

เลือกมุมมองที่เหมาะสมกว่า ถึงคุณ.

Want more practice with this topic?

ต้องการฝึกฝนเพิ่มเติมกับหัวข้อนี้หรือไม่?

Check out the full version of this lesson on our website: Oxford Online English dot

ลองดูเวอร์ชั่นเต็มของบทเรียนนี้ บนเว็บไซต์ของเรา: Oxford Online English dot

com.

ดอทคอม

You can practice with a quiz to check your understanding of parts of speech in English.

คุณสามารถฝึกฝนด้วยคำถามเพื่อตรวจสอบของคุณ ความเข้าใจในส่วนของการพูดเป็นภาษาอังกฤษ

Thanks for watching!

ขอบคุณที่รับชม!

See you next time!

เจอกันคราวหน้า!