English Greetings and Introductions - Spoken English

Hello.

سلام.

Hi.

سلام.

What's your name?

اسمت چیه؟

My name's Kasia, and you are?

اسم من کاسیا است و شما هستید؟

My name's Olivier.

اسم من اولیویه

Nice to meet you.

از ملاقات شما خوشبختم.

And you.

و شما.

What are we doing in this lesson?

ما در این درس چه می کنیم؟

We're going to talk about greetings and introductions in English.

ما قصد داریم در مورد احوالپرسی و معرفی به زبان انگلیسی صحبت کنیم.

Hi.

سلام.

I'm Olivier.

من اولیویه هستم.

Welcome to Oxford Online English.

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید.

What’s the first word you learned in English?

اولین کلمه ای که در انگلیسی یاد گرفتید چیست؟

Probably 'hello', right?

احتمالا "سلام"، درست است؟

'Hello' is the most basic way to greet someone in English.

«سلام» ابتدایی‌ترین راه برای احوالپرسی به انگلیسی است.

There are many different ways to greet people and introduce yourself in English.

راه های مختلفی برای احوالپرسی با مردم و معرفی خود به زبان انگلیسی وجود دارد.

In different situations, you’ll need to use different words and phrases to greet people

در موقعیت‌های مختلف، باید از کلمات و عبارات مختلفی برای خوشامدگویی به افراد

or make introductions.

یا معرفی استفاده کنید.

In this lesson, you can learn about greetings and introductions in English and see which

در این درس می توانید با احوالپرسی و معرفی به زبان انگلیسی آشنا شوید و ببینید

language you should use in different situations.

در موقعیت های مختلف باید از چه زبانی استفاده کنید.

Imagine that you’re on a business trip, and you’re meeting some important clients

تصور کنید که در یک سفر کاری هستید و

for the first time.

برای اولین بار با مشتریان مهم ملاقات می کنید.

Or maybe you work in service, for example in a hotel, and you need to talk to guests

یا شاید شما در خدمات، به عنوان مثال در یک هتل، کار می کنید و باید با مهمانان

and customers.

و مشتریان صحبت کنید.

In these situations, you’ll want to use more formal language.

در این شرایط، شما می خواهید از زبان رسمی تری استفاده کنید.

Good morning!

صبح بخیر!

You must be Olivier.

تو باید اولیویه باشی

Yes, good morning!

بله، صبح بخیر!

I’m sorry, and your name is…?

متاسفم، و نام شما…؟

My name’s Kasia.

اسم من کاسیا است.

Very nice to meet you.

از آشنایی با شما بسیار خوشحالم

Welcome to Madrid!

به مادرید خوش آمدید!

Thank you.

متشکرم.

How are you today?

امروز چطوری؟

Very well, thank you, and yourself?

خیلی خوب، ممنون از شما و خودتان؟

I’m good, thanks for asking.

خوبم ممنون که می پرسی.

This dialogue uses more formal language.

این گفتگو از زبان رسمی تری استفاده می کند.

Can you see what makes it formal?

می توانید ببینید چه چیزی آن را رسمی می کند؟

First, I started by saying good morning.

ابتدا با گفتن صبح بخیر شروع کردم.

The greetings good morning, good afternoon and good evening are quite formal and are

سلام صبح بخیر، عصر بخیر و عصر بخیر کاملاً رسمی است و

generally only used in formal situations.

عموماً فقط در موقعیت های رسمی استفاده می شود.

There’s one exception: you can sometimes use good morning informally with people you

یک استثنا وجود دارد: گاهی اوقات می توانید از صبح بخیر به طور غیر رسمی با افرادی

know.

که می شناسید استفاده کنید.

However, it’s common in this situation to simply say 'morning'.

با این حال، در این شرایط معمول است که به سادگی «صبح» بگویید.

Can you see any other examples of formal language in this dialogue?

آیا می توانید نمونه دیگری از زبان رسمی را در این گفتگو ببینید؟

There are many.

بسیاری وجود دارد.

Firstly, I asked Kasia’s name by saying, and your name is…?

ابتدا نام کاسیا را با گفتن این جمله پرسیدم و نام شما …؟

This is more formal than asking what’s your name?

این رسمی تر از این است که بپرسند نام شما چیست؟

After she introduced herself, Kasia said very nice to meet you.

کاسیا بعد از معرفی خودش گفت خیلی خوشحالم که با شما آشنا شدم.

Saying nice to meet you is neutral—neither formal nor informal.

گفتن خوشحالی از ملاقات شما خنثی است – نه رسمی و نه غیر رسمی.

However, adding very makes it sound much more formal.

با این حال، اضافه کردن خیلی باعث می شود که بسیار رسمی تر به نظر برسد .

One word can make a big difference!

یک کلمه می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند!

I introduced myself with a full sentence: My name’s Kasia.

خودم را با یک جمله کامل معرفی کردم: نام من کاسیا است.

When speaking less formally, you’d use a shorter introduction, like I’m Kasia or

وقتی کمتر رسمی صحبت می کنید، از مقدمه کوتاه تری استفاده می کنید، مانند I'm Kasia یا

just Kasia.

فقط Kasia.

After I introduced myself, I said Welcome to Madrid.

بعد از معرفی خودم گفتم به مادرید خوش آمدید.

Does this sound formal or informal to you?

آیا این به نظر شما رسمی است یا غیر رسمی؟

It’s quite formal.

کاملا رسمی است

Do you know why it's formal?

میدونی چرا رسمیه؟

Again, it’s a small change which makes a big difference.

باز هم، این یک تغییر کوچک است که تفاوت بزرگی ایجاد می کند.

Saying welcome by itself is neutral—it’s not formal.

خوش آمدگویی به خودی خود خنثی است - رسمی نیست.

However, adding to and a place makes it sound much more formal.

با این حال، اضافه کردن به و یک مکان باعث می شود آن را بسیار رسمی تر به نظر برساند.

So, if you say, Welcome to our office! that sounds formal, while if you just say, Welcome!

بنابراین، اگر بگویید، به دفتر ما خوش آمدید! این رسمی به نظر می رسد، در حالی که اگر فقط بگویید، خوش آمدید!

it doesn’t sound so formal.

چندان رسمی به نظر نمی رسد

It’s common when greeting someone in English to ask some kind of how are you question.

زمانی که به زبان انگلیسی احوالپرسی می‌کنید، معمولاً از شما سؤال می‌شود.

Do you remember what Kasia asked me?

یادت هست کاسیا از من چه پرسید؟

She asked How are you today?

پرسید امروز چطوری؟

Again, one word makes the difference—do you know which one?

باز هم، یک کلمه تفاوت را ایجاد می کند - آیا می دانید کدام یک؟

It’s today.

امروز است.

Asking how are you is neutral.

پرسیدن حال شما خنثی است.

Adding today makes it sound more formal.

افزودن امروز باعث می شود که رسمی تر به نظر برسد.

My answer, Very well, thank you, also sounds quite formal.

پاسخ من، بسیار خوب، متشکرم، همچنین کاملاً رسمی به نظر می رسد.

If I was speaking more neutrally, I’d say something like, Well, thanks.

اگر خنثی‌تر صحبت می‌کردم، می‌گفتم، خوب، متشکرم.

Adding very and saying thank you instead of thanks makes it sound more formal.

اضافه کردن خیلی و تشکر کردن به جای تشکر باعث می شود که رسمی تر به نظر برسد.

Finally, Olivier asked me how are you back.

بالاخره اولیویه از من پرسید چطور برگشتی؟

Do you remember how he did it?

یادت هست چطور این کار را کرد؟

He asked, and yourself?

پرسید و خودت؟

This is more formal than asking and you?

این رسمی تر از پرسیدن است و شما؟

I replied and said thanks for asking.

جواب دادم و گفتم ممنون که پرسیدی.

You wouldn’t say thanks for asking in a more informal situation.

در شرایط غیررسمی تر نمی توانید تشکر کنید .

So, you’ve seen here how small changes can make a big difference to how formal your language

بنابراین، در اینجا دیده‌اید که چگونه تغییرات کوچک می‌تواند تفاوت بزرگی در رسمی بودن زبان شما ایجاد کند

sounds.

.

Remember that formality doesn’t just depend on the words you use; other things like tone

به یاد داشته باشید که رسمیت فقط به کلماتی که استفاده می کنید بستگی ندارد. موارد دیگری مانند

of voice and body language are also important.

لحن صدا و زبان بدن نیز مهم هستند.

Next, let’s look at how to handle greetings and introductions in a neutral way.

در مرحله بعد، بیایید به نحوه برخورد با احوالپرسی و معرفی به روشی خنثی نگاه کنیم.

‘Neutral’ means neither formal nor informal.

«خنثی» به معنای نه رسمی و نه غیر رسمی است.

For example, imagine you’re at work, and you meet a new colleague.

به عنوان مثال، تصور کنید سر کار هستید و با یک همکار جدید آشنا می شوید.

You’re the same age and you’re in the same department.

شما هم سن و سال هستید و در یک بخش هستید.

This is an example of a neutral situation.

این نمونه ای از وضعیت بی طرف است.

You don’t need to be very formal, but you also wouldn’t want to sound too casual.

لازم نیست خیلی رسمی باشید، اما همچنین نمی خواهید خیلی معمولی به نظر برسید.

Hello!

سلام!

Hello!

سلام!

Are you Olivier?

شما اولیویه هستید؟

Yes, that’s right.

بله درست است.

What’s your name?

اسمت چیه؟

Kasia.

کاسیا.

Nice to meet you.

از ملاقات شما خوشبختم.

And you.

و شما.

How are you?

چطور هستید؟

Fine, thanks, and you?

خوب، ممنون و شما؟

I’m good, thanks.

خوبم ممنون.

First, compare this dialogue to the formal one from part one.

ابتدا این گفتگو را با دیالوگ رسمی قسمت اول مقایسه کنید .

They follow the same pattern, but this dialogue is much less formal.

آنها از همین الگو پیروی می کنند، اما این گفتگو بسیار کمتر رسمی است.

Can you see the differences?

آیا می توانید تفاوت ها را ببینید؟

First, we started with a neutral greeting, hello.

ابتدا با سلام خنثی شروع کردیم سلام.

You can use hello in any situation.

در هر شرایطی می توانید از سلام استفاده کنید.

Then, I asked Olivier his name with a simple question, What’s your name?

سپس با یک سوال ساده از اولیویه نامش را پرسیدم، اسم تو چیست؟

Hello, what’s your name… pretty easy, right?

سلام، اسمت چیه... خیلی راحته، درسته؟

That’s because neutral language is generally the simplest language.

به این دلیل که زبان خنثی به طور کلی ساده ترین زبان است.

If you compare the two dialogues, you can see that this neutral dialogue is shorter

اگر این دو دیالوگ را مقایسه کنید، می بینید که این دیالوگ خنثی کوتاه

than the formal dialogue you saw in part one.

تر از دیالوگ رسمی است که در قسمت اول دیدید.

This is very common: formal language is often longer and more complex.

این بسیار رایج است: زبان رسمی اغلب طولانی تر و پیچیده تر است.

Neutral language is short and simple.

زبان خنثی کوتاه و ساده است.

You can see this throughout the dialogue: we use the basic words and phrases that you

شما می توانید این را در طول دیالوگ ببینید: ما از کلمات و عبارات اساسی استفاده می کنیم که

probably learned in lesson one of your English classes at school: nice to meet you; how are

احتمالاً در درس یکی از کلاس های انگلیسی خود در مدرسه یاد گرفته اید: خوشحالم که با شما آشنا شدم. چطور

you; fine, thanks; and so on.

هستید؛ خوب، ممنون؛ و غیره

Okay, so now you’ve learned about the differences between formal and neutral greetings and introductions.

بسیار خوب، اکنون شما در مورد تفاوت های بین سلام و احوالپرسی رسمی و خنثی و معرفی یاد گرفته اید.

What about informal greetings and introductions?

در مورد احوالپرسی و معرفی غیر رسمی چطور؟

Informal greetings and introductions are useful if you know someone well, or if you’re meeting

احوالپرسی و معرفی غیررسمی در صورتی مفید است که فردی را به خوبی می شناسید، یا اگر با

someone in a casual situation.

فردی در موقعیتی غیر عادی ملاقات می کنید.

For example, if you’re hanging out with some friends, and your friends introduce you

به عنوان مثال، اگر با چند دوست در حال معاشرت هستید و دوستانتان شما را

to one of their friends, you would probably use informal language.

به یکی از دوستان خود معرفی می کنند، احتمالاً از زبان غیر رسمی استفاده می کنید.

Let’s see how this works:

بیایید ببینیم این چگونه کار می کند:

Hi!

سلام!

Hey!

سلام!

Olivier?

اولیویه؟

Yeah.

آره

Your name?

اسم شما؟

Kasia.

کاسیا.

Good to meet you.

از آشنایی با شما خوشحالم

You too.

تو هم همینطور.

How you doing?

حال شما چطور است؟

Yeah, not bad.

آره بد نیست

You?

شما؟

Pretty good!

خیلی خوب!

So, what do you notice here?

بنابراین، در اینجا به چه چیزی توجه می کنید؟

The first thing you can see is that the dialogue is even shorter than the neutral dialogue

اولین چیزی که می توانید ببینید این است که دیالوگ حتی کوتاه تر از دیالوگ خنثی است

you saw in part two.

که در قسمت دوم دیدید.

We both used a lot of short questions and sentences.

ما هر دو از سوالات و جملات کوتاه زیادی استفاده کردیم .

For example:

به عنوان مثال:

Olivier?

اولیویه؟

Your name?

اسم شما؟

How you doing?

حال شما چطور است؟

You?

شما؟

These are fine in informal speech, and native speakers often shorten sentences and questions

اینها در گفتار غیررسمی خوب هستند و سخنرانان بومی اغلب جملات و سوالاتی

like this.

مانند این را کوتاه می کنند.

However, you wouldn’t do this in a more formal situation.

با این حال، شما این کار را در یک موقعیت رسمی تر انجام نمی دهید .

There are also several phrases which you wouldn’t use in a more formal setting, such as:

عبارات متعددی نیز وجود دارد که در یک محیط رسمی تر از آنها استفاده نمی کنید، مانند:

Hi/Hey Yeah

سلام/هی بله

Not bad Pretty good

بد نیست خیلی

These are all good words and phrases to use in an informal situation.

خوب اینها همه کلمات و عبارات خوبی برای استفاده در یک موقعیت غیررسمی هستند.

At this point, you could go back and review the three dialogues.

در این مرحله، می توانید به عقب برگردید و سه دیالوگ را مرور کنید.

Each dialogue has exactly the same structure—only the language is different.

هر دیالوگ دقیقاً ساختار یکسانی دارد - فقط زبان متفاوت است.

See how you can use different words and phrases to greet people and introduce yourself with

ببینید چگونه می توانید از کلمات و عبارات مختلف برای احوالپرسی با مردم استفاده کنید و خود را با

different levels of formality.

سطوح مختلف رسمی معرفی کنید.

Okay?

باشه؟

Let’s look at one more thing.

بیایید یک چیز دیگر را بررسی کنیم.

When you’re making introductions, you might also need to introduce another person.

هنگامی که در حال معرفی هستید، ممکن است لازم باشد فرد دیگری را نیز معرفی کنید.

Let’s see how you can do that in formal, neutral, or informal ways.

بیایید ببینیم چگونه می توانید این کار را به روش های رسمی ، خنثی یا غیر رسمی انجام دهید.

Here’s a very formal introduction.

در اینجا یک مقدمه بسیار رسمی است.

Let me introduce my colleague, Kasia.

اجازه بدهید همکارم کاسیا را معرفی کنم.

Here’s another very formal way to introduce someone:

در اینجا یک راه بسیار رسمی دیگر برای معرفی کسی وجود دارد:

May I introduce my colleague, Olivier?

آیا می توانم همکارم، اولیویه را معرفی کنم؟

What about neutral introductions?

در مورد مقدمه های خنثی چطور؟

This is Kasia.

این کاسیا است.

Here’s another way to make in introduction using neutral language.

در اینجا روش دیگری برای معرفی با استفاده از زبان خنثی وجود دارد.

Have you met Olivier?

با اولیویه ملاقات کردی؟

Finally, what about informal introductions?

در نهایت، در مورد معرفی غیر رسمی چطور؟

In informal situations, you might not introduce people at all.

در موقعیت‌های غیررسمی، ممکن است اصلاً افراد را معرفی نکنید.

You might just let them introduce themselves, or you might prompt them to introduce themselves

ممکن است فقط به آنها اجازه دهید خودشان را معرفی کنند، یا ممکن است از آنها بخواهید که خودشان را

by asking something like:

با سؤالی مانند:

Have you guys met?

آیا شما دوستان ملاقات کرده اید؟

Do you two know each other?

شما دوتا همدیگه رو میشناسید؟

If you want to make an informal introduction, the most common way is just to say the two

اگر می‌خواهید یک معرفی غیررسمی انجام دهید ، رایج‌ترین راه این است که فقط نام دو

people’s names, then say them again in reverse.

نفر را بگویید، سپس دوباره آنها را برعکس بگویید.

For example, imagine you’re introducing two people called John and Emma to each other.

برای مثال، تصور کنید دو نفر به نام های جان و اما را به یکدیگر معرفی می کنید.

You could say:

می توانید بگویید:

John, Emma.

جان، اما.

Emma, John.

اما، جان.

So now, you should understand how to greet people and introduce yourself or someone else

پس اکنون باید نحوه احوالپرسی با مردم و معرفی خود یا شخص دیگری را

in different situations.

در موقعیت های مختلف درک کنید.

Do you want more practice with this topic?

آیا می خواهید تمرین بیشتری با این موضوع داشته باشید؟

Check out the full version of this lesson on our website: Oxford Online English.com.

نسخه کامل این درس را در وب سایت ما بررسی کنید: Oxford Online English.com.

See you next time!

بعدا می بینمت!

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!