English Punctuation Guide - English Writing Lesson

Hi, I’m Kasia.

سلام من کاسیا هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn about English punctuation.

در این درس می توانید با علائم نگارشی انگلیسی آشنا شوید .

You’ll see the most common punctuation marks in English, what they’re called, and how

متداول ترین علائم نگارشی در زبان انگلیسی، نام آنها و

to use them.

نحوه استفاده از آنها را خواهید دید.

This lesson has many sections.

این درس دارای بخش های زیادی است.

If you want, you can just watch the sections you need.

اگر می خواهید، می توانید فقط بخش های مورد نیاز خود را تماشا کنید.

Using punctuation correctly is critical for your English writing.

استفاده صحیح از علائم نگارشی برای نوشتن انگلیسی شما بسیار مهم است.

Punctuation problems can make a bad impression or lead to misunderstandings.

مشکلات نقطه گذاری می تواند تأثیر بدی ایجاد کند یا منجر به سوء تفاهم شود.

If you need to improve your English writing, check out our website: Oxford Online English

اگر نیاز به بهبود نوشتن انگلیسی خود دارید، وب سایت ما را بررسی کنید: Oxford Online English

dot com.

dot com.

There are many free lessons to help you with your writing, or you can take writing lessons

درس های رایگان زیادی وجود دارد که به شما در نوشتن کمک می کند ، یا می توانید

with one of our professional teachers.

با یکی از معلمان حرفه ای ما در کلاس های نویسندگی شرکت کنید.

But first, let’s look at one of the most basic English punctuation marks.

اما ابتدا به یکی از ابتدایی ترین علائم نگارشی انگلیسی نگاه می کنیم.

A full stop is also called a period in American English.

نقطه نقطه در انگلیسی آمریکایی دوره نیز نامیده می شود .

Use a full stop at the end of a full sentence.

در پایان یک جمله کامل از نقطه پایان استفاده کنید.

Don’t put a space before the full stop; put one after.

قبل از نقطه فاصله قرار ندهید. یکی را بعد از آن قرار دهید

A full sentence could be short and simple, like this: ‘I got there early.’

یک جمله کامل می تواند کوتاه و ساده باشد، مانند این: "من زود به آنجا رسیدم."

A full sentence could also be longer and more complex, like this: ‘Although my train arrived

یک جمله کامل همچنین می تواند طولانی تر و پیچیده تر باشد ، مانند این: "گرچه قطار من

late, and I was sure I wouldn’t make it on time, I actually got there slightly early.’

دیر رسید، و مطمئن بودم که به آن نمی رسم." به موقع، در واقع کمی زود به آنجا رسیدم.»

Be careful; the idea of a ‘full sentence’ is not flexible, and it depends on the grammatical

مراقب باشید. ایده «جمله کامل » منعطف نیست و به ساختار دستوری جمله بستگی دارد

structure of the sentence.

.

For example, can you see the mistake in this sentence?

مثلاً آیا می توانید اشتباه این جمله را ببینید؟

The first part, which ends with the word ‘there’, is a full sentence.

بخش اول که با کلمه "آنجا" به پایان می رسد ، یک جمله کامل است.

You can’t choose to put a comma and continue; you need a full stop, or a semicolon, or you

شما نمی توانید انتخاب کنید که کاما بگذارید و ادامه دهید. شما نیاز به نقطه، یا نقطه ویرگول، یا

need to add a conjunction.

باید یک حرف ربط اضافه کنید. اگر می خواهید از علائم نگارشی انگلیسی به درستی استفاده کنید

Learning about sentence structure, and how to make clauses into longer sentences, is

، یادگیری در مورد ساختار جمله و نحوه تبدیل جملات به جملات طولانی تر مهم است

important if you want to use English punctuation correctly.

.

Full stops are also used in some abbreviations—when you make words shorter.

نقطه های نقطه نیز در برخی از اختصارات استفاده می شود - زمانی که کلمات را کوتاهتر می کنید.

There are three kinds of abbreviation.

سه نوع مخفف وجود دارد.

One: abbreviations which *never* have full stops, like ‘BBC’, ‘CIA’ or ‘UN’.

یک: اختصاراتی که *هرگز* نقطه پایان ندارند، مانند "بی بی سی"، "سیا" یا "UN".

Two: abbreviations which *always* use full stops, like ‘e.g.’, ‘i.e.’ or ‘etc.’

دو: مخفف‌هایی که *همیشه* از نقطه‌های نقطه استفاده می‌کنند ، مانند «به‌عنوان مثال»، «i.e.» یا «و غیره».

Three… wait, can you guess?

سه… صبر کنید، می‌توانید حدس بزنید؟

Some abbreviations are sometimes written with full stops, and sometimes without.

برخی از اختصارات گاهی با نقطه و گاهی بدون نقطه نوشته می شوند.

For example, mister, doctor, or AM and PM for talking about the time.

به عنوان مثال، آقا، دکتر، یا صبح و عصر برای صحبت در مورد زمان.

Titles, like ‘mister’, ‘Mrs’ or ‘doctor’, are generally written without a full stop

عناوینی مانند «آقا»، «خانم» یا «دکتر » معمولاً بدون نقطه

in British English, and with one in American English.

در انگلیسی بریتانیایی و با یک نقطه در انگلیسی آمریکایی نوشته می‌شوند .

In British English, it’s more common to write AM and PM in lower-case letters with

در انگلیسی بریتانیایی، نوشتن AM و PM با حروف کوچک و نقطه

full stops.

پایان رایج تر است.

In American English, it’s more common to use capital letters and no full stops.

در انگلیسی آمریکایی، استفاده از حروف بزرگ و بدون نقطه متداول تر است.

However, both forms are commonly used and you can choose which you prefer.

با این حال، هر دو فرم معمولا استفاده می شوند و شما می توانید انتخاب کنید که کدام را ترجیح می دهید.

Commas have three main jobs.

کاما سه کار اصلی دارد.

Two of them are very simple.

دو تا از آنها بسیار ساده هستند.

First, use a comma to separate items in a list, like this: ‘Their house has two bedrooms,

ابتدا از کاما برای جدا کردن آیتم های یک لیست استفاده کنید، مانند این: "خانه آنها دارای دو اتاق خواب،

a large living room, two bathrooms and a terrace.’

یک اتاق نشیمن بزرگ، دو حمام و یک تراس است."

After each item in your list, put a comma.

بعد از هر مورد در لیست خود، یک کاما قرار دهید.

Use the word ‘and’ between the last two items on your list: ‘To make this, you’ll

از کلمه «و» بین دو مورد آخر فهرستتان استفاده کنید: «برای تهیه این کار،

need eggs, flour and sugar.’

به تخم مرغ، آرد و شکر نیاز دارید.»

You can choose to put a comma before ‘and’ or not.

می‌توانید قبل از «و» کاما قرار دهید یا نه.

Both styles are possible!

هر دو سبک ممکن است!

You also need a comma with certain conjunctions, particularly ‘and’, ‘but’, ‘so’

شما همچنین به یک کاما با حروف ربط خاص، به ویژه «و»، «اما»، «پس»

and ‘or’.

و «یا» نیاز دارید.

For example: ‘You can ask her, but I don’t think she’ll agree.’

به عنوان مثال: «می‌توانید از او بپرسید، اما فکر نمی‌کنم او موافقت کند.» «

‘I won’t be there till ten, so don’t wait for me.’

تا ده ساعت آنجا نخواهم بود، پس منتظر من نباشید.

The last way to use commas is also the most complicated.

» آخرین روش استفاده از کاما نیز بیشترین است. بغرنج.

Use a comma—or often two commas, in a pair—to add non-essential information to your sentence.

برای اضافه کردن اطلاعات غیر ضروری به جمله خود از یک کاما - یا اغلب دو کاما، به صورت جفت استفاده کنید.

What does ‘non-essential’ mean?

"غیر ضروری" به چه معناست؟

It means that you could remove the information, and the sentence would still make sense and

این بدان معنی است که شما می توانید اطلاعات را حذف کنید، و جمله همچنان معنا دارد

have the same basic meaning.

و همان معنای اصلی را خواهد داشت.

This is common when you use an adverb or linking phrase at the start of a sentence.

این امر زمانی رایج است که از یک قید یا عبارت پیوند دهنده در ابتدای جمله استفاده می کنید.

For example: ‘Apparently, he’s been suffering from depression for several years.’

به عنوان مثال: "ظاهراً او چندین سال است که از افسردگی رنج می برد ."

It’s also common when you add extra information in the middle of a sentence, like this: ‘Yakutsk,

همچنین زمانی که اطلاعات اضافی را در وسط جمله اضافه می کنید رایج است ، مانند این: "یاکوتسک،

which is in northern Siberia, has the coldest winters of any city in the world.’

که در شمال سیبری است، سردترین زمستان های هر شهر را دارد.

Colons have one main job: they introduce examples, explanations or details.

کولون ها یک کار اصلی دارند: مثال ها، توضیحات یا جزئیات را معرفی می کنند.

Look at one example: ‘Rapid urbanisation has led to multiple problems: congestion,

به یک مثال نگاه کنید: «شهرنشینی سریع منجر به مشکلات متعددی شده است: ازدحام،

air pollution and a shortage of affordable housing for families.’

آلودگی هوا و کمبود مسکن ارزان قیمت برای خانواده‌ها.»

Here, the sentence before the colon mentions a general idea—multiple problems—and the

در اینجا، جمله قبل از کولون یک ایده کلی - مشکلات متعدد - را ذکر می‌کند و

sentence after the colon explains what these problems are.

جمله بعد از کولون توضیح می‌دهد. این مشکلات چیست

This is very common with colons; you mention something general before the colon, then you

این در مورد کولون بسیار رایج است. شما یک چیز کلی را قبل از کولون ذکر می کنید، سپس بعد از کولون آن

explain it in more detail after the colon.

را با جزئیات بیشتر توضیح می دهید.

Let’s see two more examples of this: ‘I can promise you one thing: you won’t regret

بیایید دو نمونه دیگر از این را ببینیم: "من می توانم به شما یک چیز قول بدهم: از تصمیم خود پشیمان نخواهید شد

your decision.’

." "

‘He left all of his money to his best friend in the whole world: his cat.’

او تمام پول خود را به بهترین دوستش در کل جهان واگذار کرد: گربه اش."

Semicolons are most similar to a full stop.

نقطه ویرگول ها بیشتر شبیه به یک نقطه

They’re used at the end of a full sentence.

آنها در پایان یک جمله کامل استفاده می شوند.

So, what’s the difference?

بنابراین، تفاوت چیست؟

Using a semicolon shows that your ideas before and after the semicolon are connected.

استفاده از نقطه ویرگول نشان می دهد که ایده های شما قبل و بعد از نقطه ویرگول به هم متصل هستند.

For example: ‘He’s so stubborn; it’s impossible to convince him to change his ideas

به عنوان مثال: «او خیلی سرسخت است. غیرممکن است که او را متقاعد کنیم که ایده هایش را

even a little.’

حتی کمی تغییر دهد.»

Here, you have two sentences, but they’re both talking about the same idea: him and

در اینجا، شما دو جمله دارید، اما هر دو درباره یک ایده صحبت می کنند: او و

his stubborn character.

شخصیت سرسختش.

The semicolon emphasises that the ideas are connected.

نقطه ویرگول تاکید می کند که ایده ها به هم مرتبط هستند.

You never *need* to use a semicolon, but they can be very useful.

شما هرگز *نیاز به* استفاده از نقطه ویرگول ندارید، اما آنها می توانند بسیار مفید باشند.

Using a semicolon is a very easy way to make connections between your ideas, which can

استفاده از نقطه ویرگول یک راه بسیار آسان برای ایجاد ارتباط بین ایده های شما است که می

help you to write clearly and efficiently.

تواند به شما در نوشتن واضح و کارآمد کمک کند.

When you use a semicolon, you don’t need to use any conjunctions or linking phrases.

وقتی از نقطه ویرگول استفاده می کنید، نیازی به استفاده از هیچ گونه حرف ربط یا پیوندی ندارید.

For example: ‘Companies won’t consider applications which look rushed; it’s better

برای مثال: «شرکت‌ها برنامه‌هایی را که عجولانه به نظر می‌رسند در نظر نمی‌گیرند. بهتر است

to apply to fewer companies, but put more time into each application.’

برای شرکت های کمتری درخواست دهید، اما برای هر برنامه زمان بیشتری بگذارید.»

However, there are some linking words which can be used with a semicolon, like ‘however’:

با این حال، برخی از کلمات پیوند دهنده وجود دارد که می توانند با نقطه ویرگول استفاده شوند، مانند «اما»:

‘I don’t regret it; however, I would do things differently if I had another chance.’

«پشیمان نیستم. با این حال، اگر فرصت دیگری داشتم، کارها را متفاوت انجام می‌دادم.»

Like commas, apostrophes have more than one job, which can make them more difficult to

مانند کاما، آپاستروف‌ها بیش از یک کار دارند که می‌تواند استفاده صحیح از آنها را دشوارتر

use correctly.

کند.

Firstly, use an apostrophe in contractions to replace a missing letter.

در مرحله اول، از آپوستروف در انقباضات برای جایگزینی حرف از دست رفته استفاده کنید.

For example: ‘She doesn’t eat cheese.’

به عنوان مثال: «او پنیر نمی‌خورد.» «

‘You’re right about that.’

در مورد آن درست می‌گویی.»

You also use an apostrophe to show that something belongs to a person: ‘Why have you got Dean’s

همچنین برای نشان دادن اینکه چیزی متعلق به یک شخص است از یک آپستروف استفاده می‌کنید: «چرا کت دین را

jacket?’

دارید؟»

You can even connect multiple nouns together like this: ‘Her mother’s cousin’s son

حتی می‌توانید چند اسم را به هم وصل کنید. با هم به این صورت: "پسر عموی مادرش

won a Nobel Prize.’

برنده جایزه نوبل شد.

What if the word you want to use already ends with ‘s’?

"

Here’s the rule: if the ‘s’ after the apostrophe is pronounced, then you should

قانون اینجاست: اگر «s» بعد از آپوستروف تلفظ می‌شود، باید

write it, too: ‘We met at Boris’s barbecue.’

آن را نیز بنویسید: «ما در باربیکیو بوریس ملاقات کردیم.»

If you don’t pronounce an extra ‘s’, then don’t write one; just add an apostrophe

اگر «s» اضافی تلفظ نمی‌کنید، پس یکی را ننویسید. فقط یک آپستروف را

to the end of the word, like this: ‘We could stay at my parents’ house for a couple of

به آخر کلمه اضافه کنید، مانند این: «ما می‌توانیم چند روز در خانه پدر و مادرم بمانیم

days.’

.»

Finally, you don’t generally use an apostrophe to write plurals.

در نهایت، شما معمولاً از آپستروف برای نوشتن جمع استفاده نمی‌کنید.

Even if you’re making a proper name plural, like: ‘There were four Ambers in my group’,

حتی اگر یک نام مناسب را جمع کنید، مانند: «در گروه من چهار آمبر وجود داشت»،

you don’t use an apostrophe for the plural.

از آپستروف برای جمع استفاده نمی‌کنید.

However, there’s one exception to this.

با این حال، یک استثنا در این مورد وجود دارد.

Do you know it?

آیا شما آن را می شناسید؟

If you need to make a letter plural, then you add an apostrophe, like this: ‘How many

اگر لازم است یک حرف را جمع کنید، یک آپستروف اضافه می‌کنید، مانند این: «چند

m’s are there in ‘accommodation’?’

m در «محل اقامت» وجود دارد؟» خط

Hyphens are used to make compound words, especially compound adjectives.

فاصله برای ساختن کلمات مرکب، به‌ویژه صفت‌های مرکب استفاده می‌شود.

Compound words are words made of two or more other words.

کلمات مرکب کلماتی هستند که از دو یا چند کلمه دیگر ساخته شده اند.

For example: ‘It’s a six-hour flight to Mumbai.’

به عنوان مثال: "It's a six-hour flight to Mumbai.

The adjective ‘six-hour’ is made from the two words ‘six’ and ‘hour’, and

" صفت "six-hour" از دو کلمه "six" و "hour" ساخته شده است

you use a hyphen to connect the two parts.

و برای اتصال این دو قسمت از خط فاصله استفاده می کنید.

Here’s another example: ‘It was surprisingly tasty for a five-dollar meal.’

مثال دیگری در اینجا آمده است: « برای یک وعده غذایی پنج دلاری به طرز شگفت انگیزی خوشمزه بود.»

However, hyphen use in compound words is inconsistent and changing.

با این حال، استفاده از خط تیره در کلمات ترکیبی ناسازگار و در حال تغییر است.

Generally, the trend is to use fewer hyphens, but there are some cases where you need to

به طور کلی، روند استفاده از خط تیره کمتر است، اما مواردی وجود دارد که لازم است

use a hyphen every time.

هر بار از خط فاصله استفاده کنید.

Compound words made with numbers almost always have hyphens.

کلمات مرکب که با اعداد ساخته می شوند تقریبا همیشه خط فاصله دارند.

For example: ‘They have a three-year-old daughter.’

مثلاً: «دختر سه ساله دارند.

The adjective ‘three-year-old’ is made with a number, and it’s always written with

» صفت «سه ساله» با عدد ساخته می شود و همیشه با خط تیره نوشته می شود

hyphens.

.

You also need to use hyphens when you use certain prefixes, like ‘ex-’ or ‘self-’.

همچنین هنگام استفاده از پیشوندهای خاصی مانند "ex-" یا "self-" باید از خط تیره استفاده کنید.

Words with the prefix ‘non-’ are also often hyphenated.

کلماتی که پیشوند «non-» دارند نیز اغلب خط خطی می شوند.

For example: ‘His ex-wife was promoted and is now his direct manager.’

به عنوان مثال: "همسر سابق او ترفیع گرفت و اکنون مدیر مستقیم او است." "

‘Non-smokers generally need to pay much less for health insurance.’

غیر سیگاری ها عموماً باید هزینه کمتری برای بیمه درمانی بپردازند." "

‘Self-driving cars may become popular one day, but for now the technology is too underdeveloped.’

ماشین های خودران ممکن است روزی محبوب شوند ، اما در حال حاضر فناوری خیلی توسعه نیافته است.»

If you add a prefix to a proper noun or a number, you also need a hyphen, as in: ‘anti-European’

اگر به یک اسم خاص یا یک پیشوند اضافه کنید ، به یک خط فاصله نیز نیاز دارید، مانند: «ضد اروپایی» «

‘post-1950 politics’ Finally, you also need to use a hyphen in

سیاست پس از 1950» در نهایت، باید از خط فاصله در اعداد مرکب نیز استفاده کنید.

compound numbers and fractions.

کسری

For example: ‘three-quarters of the population’

به عنوان مثال: «سه چهارم جمعیت»

‘twenty-three’ ‘twenty-three’

«بیست و سه» «بیست و سه»

If you're not sure whether to use a hyphen in a number or not, just write the number.

اگر مطمئن نیستید که از خط فاصله در یک عدد استفاده کنید یا نه، فقط عدد را بنویسید.

Dashes might look like hyphens, but they aren’t the same.

خط تیره ها ممکن است شبیه خط تیره به نظر برسند، اما یکسان نیستند.

First, there are two kinds of dashes, called en dashes and em dashes.

اول اینکه دو نوع خط تیره وجود دارد که به آنها خط تیره و خط تیره می گویند.

En dashes have a space on either side of the dash – like this.

خط تیره های En دارای یک فضای خالی در دو طرف خط تیره هستند - مانند این.

Em dashes join onto the words before and after—like this.

خط‌های Em به کلمات قبل و بعد می‌پیوندند—مانند این.

You don’t need to worry about this; both en dashes and em dashes do the same job.

لازم نیست در این مورد نگران باشید؛ هم خط خط‌های en و هم خط‌های em یک کار را انجام می‌دهند.

Choose one and stick with it.

یکی را انتخاب کنید و به آن پایبند باشید.

So, what do you use dashes for?

بنابراین، شما از خط تیره برای چه استفاده می کنید؟

Dashes are used to add extra information to a sentence.

خط تیره برای افزودن اطلاعات اضافی به جمله استفاده می شود.

Remember that commas can also do this.

به یاد داشته باشید که کاما نیز می تواند این کار را انجام دهد.

‘Extra’ information means that you could remove the information from the sentence and

اطلاعات "اضافی" به این معنی است که شما می توانید اطلاعات را از جمله حذف کنید و

everything would still make sense.

همه چیز همچنان منطقی باشد.

Dashes are preferable when the extra information doesn’t fit well with the grammar or flow

خط تیره ها زمانی ترجیح داده می شوند که اطلاعات اضافی با دستور زبان یا جریان جمله مطابقت نداشته باشد

of the sentence.

.

For example: ‘He had escaped—or so he thought.’

به عنوان مثال: "او فرار کرده بود - یا اینطور فکر می کرد."

Whether something fits the ‘flow’ of your sentence or not is subjective.

اینکه آیا چیزی با "جریان" جمله شما مطابقت دارد یا نه، ذهنی است.

That means you can often choose whether to use dashes or commas to add some extra information

این بدان معناست که اغلب می توانید انتخاب کنید که از خط تیره یا کاما برای اضافه کردن اطلاعات اضافی

to your sentence.

به جمله خود استفاده کنید.

For example: ‘The number of stars in the Milky Way—including many which are undetectable—is

به عنوان مثال: «تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری - از جمله بسیاری که غیرقابل کشف هستند -

estimated to be over 400 billion.’

بیش از 400 میلیارد تخمین زده می‌شود.»

Here, you could replace the dashes with commas.

در اینجا، می‌توانید خط تیره‌ها را با کاما جایگزین کنید.

Both versions are correct.

هر دو نسخه صحیح است.

However, we recommend choosing dashes when you can.

با این حال، توصیه می کنیم در صورت امکان خط تیره را انتخاب کنید.

That’s because dashes only do one job, whereas commas can do multiple jobs.

به این دلیل که خط تیره ها فقط یک کار را انجام می دهند، در حالی که کاما می تواند چندین کار را انجام دهد.

Using dashes makes things clearer, because your reader doesn’t have to think about

استفاده از خط تیره همه چیز را واضح تر می کند، زیرا خواننده شما مجبور نیست به این فکر کند

why the punctuation is there.

که چرا علائم نگارشی وجود دارد.

There are two kinds of speech marks: single and double.

دو نوع علامت گفتاری وجود دارد: تک و دوتایی.

Often, they do the same thing, and it doesn’t matter which you use.

اغلب، آنها همان کار را انجام می دهند، و مهم نیست که شما از کدام استفاده می کنید.

However, we recommend that you use double speech marks when you’re quoting what someone

با این حال، توصیه می کنیم هنگام نقل قول از صحبت های شخصی از علامت های

said.

گفتاری دوگانه استفاده کنید.

For example: He stood up and said “I wouldn’t do it if you paid me a million dollars.”

به عنوان مثال: او بلند شد و گفت: " اگر شما یک میلیون دلار به من بدهید، این کار را نمی کنم." اولین سخنان او

“Being lucky is more important than being talented,” were the first words of her speech.

این بود: "خوش شانس بودن مهمتر از با استعداد بودن است."

Before the speech marks, you can put a comma, a colon, or nothing.

قبل از علامت‌گذاری گفتار، می‌توانید کاما، دو نقطه یا هیچ چیز قرار دهید.

Using a comma is more common, but we recommend you use nothing, because it’s more efficient.

استفاده از کاما رایج تر است، اما توصیه می کنیم از چیزی استفاده نکنید، زیرا کارآمدتر است.

Whatever you choose, try to be consistent!

هر چه انتخاب می کنید، سعی کنید ثابت قدم باشید!

There are also different opinions about whether final punctuation—like a full stop at the

همچنین نظرات مختلفی در مورد اینکه آیا نقطه گذاری نهایی - مانند نقطه نقطه در

end of a quote—should go inside or outside the speech marks.

انتهای یک نقل قول - باید داخل یا خارج از علائم گفتار باشد، وجود دارد.

Again, it doesn’t really matter; the most important thing is to be consistent.

باز هم، واقعاً مهم نیست؛ مهمترین چیز این است که منسجم باشید.

Speech marks can be used in other ways, too.

علائم گفتار را می توان به روش های دیگری نیز استفاده کرد.

Look at two examples: Paying 100 euros for ‘luxury economy’ was not a good idea!

به دو مثال نگاه کنید: پرداخت 100 یورو برای "اقتصاد لوکس" ایده خوبی نبود!

Many cities in the ‘special economic development zone’ are practically ghost towns.

بسیاری از شهرهای "منطقه توسعه ویژه اقتصادی " عملا شهرهای ارواح هستند.

Speech marks can be used to express irony, sarcasm or scepticism.

علائم گفتاری را می توان برای بیان کنایه، طعنه یا بدبینی استفاده کرد.

For example, putting ‘luxury economy’ in speech marks shows that there was nothing

برای مثال، قرار دادن «اقتصاد لوکس» در علائم گفتاری نشان می‌دهد که هیچ چیز

luxurious about the plane journey.

مجللی در سفر با هواپیما وجود نداشته است.

In the second example, you put ‘special economic development zone’ in speech marks

در مثال دوم، برای بیان کنایه، «منطقه توسعه اقتصادی ویژه» را در علائم گفتاری قرار داده‌اید

to express irony; if many cities are ghost towns, then there’s clearly not much economic

. اگر بسیاری از شهرها شهرهای ارواح هستند ، پس واضح است که توسعه اقتصادی زیادی در

development there.

آنجا وجود ندارد.

You also use speech marks when you refer to words as words.

هنگامی که به کلمات به عنوان کلمات اشاره می کنید از علائم گفتاری نیز استفاده می کنید .

What does that mean?

معنی آن چیست؟

Look at two examples: ‘Millennium’ is a difficult word to spell!

به دو مثال نگاه کنید: "هزاره" کلمه ای دشوار برای املا است!

Why did you use ‘plethora’ here?’

چرا در اینجا از «plethora» استفاده کرده‌اید؟»

Here, the words ‘millennium’ and ‘plethora’ are used indirectly, to refer to the words

در اینجا، کلمات «millennium» و «plethora» به‌طور غیرمستقیم برای اشاره به

themselves, rather than the ideas.

خود کلمات، به جای ایده‌ها، استفاده می‌شوند.

Generally, we recommend using double speech marks to quote what someone said, and single

به طور کلی، توصیه می‌کنیم از علامت‌های گفتاری دوتایی برای نقل قول از صحبت‌های شخصی و از

speech marks for everything else.

علامت‌های تک گفتاری برای هر چیز دیگری استفاده کنید.

However, you may see different styles.

با این حال، ممکن است سبک های مختلفی را مشاهده کنید.

Like commas and dashes, parentheses can be used to add some extra, non-essential information

مانند کاما و خط تیره، از پرانتز می توان برای افزودن برخی اطلاعات اضافی و غیر ضروری

to your sentence.

به جمله خود استفاده کرد.

Often, the information in parentheses is a date, a name or a statistic.

اغلب، اطلاعات داخل پرانتز یک تاریخ، یک نام یا یک آمار است.

For example: ‘Vladimir Mayakovsky (1893-1930) was one of the most famous poets of the revolution

به عنوان مثال: «ولادیمیر مایاکوفسکی (1893-1930 ) یکی از مشهورترین شاعران دوران انقلاب

era.’

بود.»

‘The percentage of under-30s doing regular exercise was lower (45%) than that of people

«درصد افراد زیر 30 سال که به طور منظم ورزش می کردند کمتر (45٪) از افراد

over 45 (52%).’

بالای 45 سال (52٪) بود. .'

Using parentheses to add statistics and figures is an efficient method to add numbers and

استفاده از پرانتز برای افزودن آمار و ارقام روشی کارآمد برای افزودن اعداد و

other supporting data to your writing.

سایر داده های پشتیبانی به نوشته شما است.

You can also use parentheses to show that your reader can choose how to understand what

همچنین می‌توانید از پرانتز استفاده کنید تا نشان دهید خواننده شما می‌تواند نحوه درک آنچه

you’re saying.

شما می‌گویید را انتخاب کند.

For example: ‘Write your suggestion(s) here.’

به عنوان مثال: «پیشنهاد(های) خود را اینجا بنویسید.»

By adding ‘s’ in parentheses, you mean that you can write one suggestion, or more

با افزودن «s» در پرانتز، به این معنی است که می توانید یک پیشنهاد یا بیش از یک پیشنهاد را به دلخواه بنویسید

than one, as you prefer.

.

Try to avoid using parentheses to add longer ideas to your sentence.

سعی کنید از استفاده از پرانتز برای افزودن ایده های طولانی تر به جمله خود اجتناب کنید.

For example: ‘Consumption of processed meat (which has been linked to many diseases, including

به عنوان مثال: «مصرف گوشت فرآوری شده (که با بسیاری از بیماری ها، از جمله

colon cancer) is rising in many parts of the world.’

سرطان روده بزرگ مرتبط است) در بسیاری از نقاط جهان در حال افزایش است.»

This is not a good example of using parentheses.

این مثال خوبی برای استفاده از پرانتز نیست.

It would be better to add the additional information using commas or dashes instead.

بهتر است اطلاعات اضافی را با استفاده از کاما یا خط تیره اضافه کنید.

In this case, commas would be best.

در این مورد، کاما بهترین خواهد بود.

Question marks are simple to use; add them at the end of a direct question, like this:

استفاده از علامت های سوال ساده است. آنها را در پایان یک سوال مستقیم اضافه کنید، مانند این:

‘What time is it?’

"ساعت چند است؟" "

‘How old are you?’

چند سال دارید؟"

Direct questions can be longer, with more complex structure: ‘Could you tell me how

سوالات مستقیم می توانند طولانی تر، با ساختار پیچیده تر باشند: "می توانید به من بگویید

to get to the train station?’

چگونه به ایستگاه قطار بروم.

However, if you’re reporting what someone else said, then it’s not a question, and

با این حال، اگر حرف دیگری را گزارش می‌دهید، پس این یک سؤال نیست

you shouldn’t use a question mark: ‘She asked me how to get to the train station.’

و نباید از علامت سؤال استفاده کنید: «او از من پرسید چگونه به ایستگاه قطار بروم.»

Exclamation marks add some emphasis or emotion to a sentence.

علامت‌های تعجب مقداری تأکید یا احساس می‌کنند. به یک جمله

For example: ‘It’s so cold in here!’

به عنوان مثال: «اینجا خیلی سرد است!»

‘There’s a snake!’

«ماری هست!»،

Unless you’re writing something very informal, it’s generally good style to use exclamation

مگر اینکه چیزی خیلی غیررسمی بنویسید ، معمولاً سبک خوبی است که از علامت تعجب حداقل استفاده کنید

marks minimally.

.

Overusing them will make them meaningless.

استفاده بیش از حد از آنها آنها را بی معنی می کند.

Like most final punctuation, you shouldn’t put a space before a question mark or an exclamation

مانند بسیاری از علائم نگارشی پایانی، نباید قبل از علامت سوال یا علامت تعجب فاصله

mark, but you do need a space afterwards.

بگذارید، اما بعد از آن به یک فاصله نیاز دارید.

OK, we have a question for you: which English punctuation do you find the most confusing?

خوب، ما یک سوال از شما داریم: کدام علامت نگارشی انگلیسی به نظر شما گیج کننده تر است؟

Please let us know in the comments!

لطفا در قسمت نظرات ما را مطلع کنید!

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!