How to Improve Your English Writing - English Writing Lesson

Hello.

سلام.

I'm Oli.

من اولی هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn about how to improve your English writing.

در این درس می توانید با نحوه بهبود نوشتن انگلیسی خود آشنا شوید.

Learning to write well is often the most difficult skill for English learners.

یادگیری خوب نوشتن اغلب سخت ترین مهارت برای زبان آموزان انگلیسی است.

Writing well requires great control of language and extreme attention to detail.

خوب نوشتن به کنترل زبان و توجه شدید به جزئیات نیاز دارد.

Even then, it's not easy, even for native speakers.

حتی در آن زمان، حتی برای افراد بومی زبان نیز آسان نیست .

In this video, you can see some advice that will help you to improve your English writing,

در این ویدیو می توانید توصیه هایی را مشاهده کنید که به شما کمک می کند تا نوشتن انگلیسی خود را در

whatever level your English is now.

هر سطحی که اکنون در آن هستید، بهبود بخشید.

First, understand your audience.

ابتدا مخاطب خود را درک کنید.

Before you start writing, you need to answer two questions.

قبل از شروع نوشتن، باید به دو سوال پاسخ دهید.

Question one: who are you writing for?

سوال اول: برای کی می نویسی؟

Are you writing for your friend, your colleague, your teacher, your manager, an examiner, who?

آیا برای دوست خود، همکارتان، معلمتان، مدیرتان، یک ممتحن، چه کسی می نویسید؟

Secondly, what are you trying to achieve?

دوم اینکه برای رسیدن به چه چیزی تلاش می کنید؟

Are you trying to give someone information?

آیا می خواهید اطلاعاتی به کسی بدهید؟

Are you trying to convince somebody of your point of view?

آیا می خواهید کسی را از دیدگاه خود متقاعد کنید ؟

Are you trying to entertain somebody and make them laugh?

آیا سعی می کنید کسی را سرگرم کنید و او را بخندانید؟

Are you just trying to pass an exam, or are you trying to achieve several different things?

آیا فقط در تلاش برای قبولی در یک امتحان هستید یا برای دستیابی به چندین چیز مختلف تلاش می کنید؟

Thinking about your purpose in writing can really help you to organize your ideas.

تفکر در مورد هدف خود در نوشتن واقعاً می تواند به شما در سازماندهی ایده های خود کمک کند.

Now these questions: who are you writing for, and what do you want to achieve, they are

اکنون این سؤالات: برای چه کسی می نویسید و به چه چیزی می خواهید برسید،

important.

مهم هستند.

But there's an even more important question: what does your reader want?

اما یک سوال مهمتر وجود دارد: خواننده شما چه می خواهد؟

Remember, when you write, you're normally writing for someone else, unless you're writing

به یاد داشته باشید، زمانی که می نویسید، معمولاً برای شخص دیگری می نویسید، مگر اینکه

a diary or a journal for yourself, in which case you can write however you want.

برای خود یک دفتر خاطرات یا مجله بنویسید، در این صورت می توانید هر طور که می خواهید بنویسید.

Normally, however, you're writing for another person.

با این حال، معمولاً برای شخص دیگری می نویسید .

Whoever reads your writing will give their time and their attention to read what you've

هرکسی که نوشته‌های شما را می‌خواند، وقت و توجه خود را صرف خواندن آنچه

written.

نوشته‌اید می‌کند.

Why?

چرا؟

Why will someone give their time to read what you've written?

چرا یک نفر وقت خود را برای خواندن آنچه شما نوشته اید صرف می کند؟

Okay, so for example, if you're writing an essay at school or at university for your

خوب، برای مثال، اگر در مدرسه یا دانشگاه برای

teacher, your teacher will spend time reading your essay to see if you've understood the

معلم خود انشا می نویسید، معلم شما وقت خود را صرف خواندن مقاله شما می کند تا ببیند آیا موضوع را متوجه شده اید

topic or not.

یا خیر.

If you're writing an email or a letter to a friend, your friend will probably want to

اگر در حال نوشتن ایمیل یا نامه ای برای دوستی هستید، دوست شما احتمالاً می

hear some news about your life and maybe hear some funny stories.

خواهد اخباری در مورد زندگی شما بشنود و شاید داستان های خنده دار بشنود.

If you're writing in an exam, the examiner will be looking for some specific things which

اگر در امتحان می نویسید، ممتحن به دنبال موارد خاصی است که

you do or don't do in your writing in order to decide your score.

شما در نوشتن انجام می دهید یا نمی کنید تا نمره شما را تعیین کند.

Understanding your reader, or your readers, and understanding what they want from your

درک خواننده یا خوانندگان شما و درک اینکه آنها از نوشته شما چه می خواهند

writing is essential.

ضروری است.

You need to think about this from the beginning to the end of the writing process.

باید از ابتدا تا انتهای فرآیند نوشتن به این موضوع فکر کنید .

So are you ready to start writing yet?

پس آیا هنوز برای شروع نوشتن آماده اید؟

Not quite.

نه کاملا.

Next, you need to plan your writing.

بعد، باید برای نوشتن برنامه ریزی کنید.

If you don't plan your writing, there's a good chance you will miss out some important

اگر برای نوشتن خود برنامه ریزی نکنید، احتمال زیادی وجود دارد که برخی از ایده های مهم را از دست بدهید

ideas, you won't include them in your writing, or you might include some unnecessary ideas

، آنها را در نوشته خود وارد نکنید، یا ممکن است ایده های غیر ضروری را بگنجانید

that will confuse your reader and make your purpose unclear.

که خواننده شما را گیج کرده و هدف شما را نامشخص می کند.

Have you ever written something and got stuck in the middle?

آیا تا به حال چیزی نوشته اید و این وسط گیر کرده اید؟

You start a paragraph, or you start a sentence, and in the middle you stop and you think,

یک پاراگراف را شروع می کنی یا یک جمله را شروع می کنی و وسط می ایستی و فکر می کنی

"What am I doing?

"من چه کار می کنم؟

Where am I going?

کجا می روم؟ بعد

What do I say next?

چه می گویم؟

Uh, help!"

اوه کمک!"

Why does this happen?

چرا این اتفاق می افتد؟

Often it happens because you haven't planned enough.

اغلب این اتفاق می افتد زیرا شما به اندازه کافی برنامه ریزی نکرده اید .

Imagine that you're in a new city and you're trying to find your way somewhere.

تصور کنید که در یک شهر جدید هستید و سعی می کنید راه خود را به جایی بیابید.

You don't have a map, you don't have a smartphone, there's nobody you can ask.

شما نقشه ندارید، گوشی هوشمند ندارید ، کسی نیست که بتوانید بپرسید.

Of course, you'll get lost.

البته شما گم خواهید شد.

You'll go down streets without knowing where they go.

شما در خیابان ها می روید بدون اینکه بدانید کجا می روند.

You'll go around in circles.

شما به صورت دایره ای می چرخید.

If you do find the place you were looking for, it will just be because you were lucky.

اگر مکانی را که به دنبالش بودید پیدا کردید ، فقط به این دلیل است که خوش شانس بودید.

Writing without planning is very similar.

نوشتن بدون برنامه ریزی بسیار شبیه است.

You'll start sentences or paragraphs without knowing where they're going.

شما جملات یا پاراگراف ها را بدون اینکه بدانید به کجا می روند شروع می کنید.

You'll waste lots of time writing things, deleting them, rewriting them, deleting them,

شما زمان زیادی را برای نوشتن چیزها، حذف آنها، بازنویسی آنها، حذف آنها و

writing them again.

نوشتن دوباره آنها تلف خواهید کرد.

If you do achieve your goal, it will only be because you were lucky.

اگر به هدفتان رسیدید، فقط به این دلیل است که خوش شانس بودید.

Remember, you're writing for someone else, and you're writing for a reason.

به یاد داشته باشید، شما برای شخص دیگری می نویسید، و به دلیلی می نویسید.

That means you have a goal, even if it's a simple goal.

یعنی شما یک هدف دارید، حتی اگر یک هدف ساده باشد.

You need to have a plan of how you're going to reach that goal.

شما باید برنامه ای داشته باشید که چگونه می خواهید به آن هدف برسید.

That means you need to think about these questions: what are you going to include?

این بدان معناست که شما باید در مورد این سؤالات فکر کنید: چه چیزی را می خواهید بگنجانید؟

What are you going to leave out?

چه چیزی را می خواهید کنار بگذارید؟

And, how are you going to organize your ideas?

و چگونه می خواهید ایده های خود را سازماندهی کنید؟

If you're writing something simple, you might just think for a minute or two about what

اگر چیز ساده ای می نویسید، ممکن است فقط برای یک یا دو دقیقه فکر کنید که

to say.

چه بگویید.

If you're writing something longer and more complex like a long essay, you might need

اگر چیزی طولانی تر و پیچیده تر مانند یک مقاله طولانی می نویسید، ممکن است

to make a written plan.

لازم باشد یک برنامه مکتوب تهیه کنید.

So what points should you include and what points should you leave out?

بنابراین چه نکاتی را باید در نظر بگیرید و چه نکاتی را نادیده بگیرید؟

Well, that's a general question.

خب این یک سوال کلی است.

If you're not sure, think about your goal and your reader's needs.

اگر مطمئن نیستید، به هدف خود و نیازهای خواننده خود فکر کنید.

Ask yourself, "Does my reader need to know this?

از خود بپرسید: "آیا خواننده من نیاز به دانستن این موضوع دارد؟

Will my reader want to know this?

آیا خواننده من می خواهد این را بداند؟

Does including this point, or including this idea, help me to reach my goal?"

آیا گنجاندن این نکته یا گنجاندن این ایده به من کمک می کند تا به هدفم برسم؟"

Thinking about these questions will help you to decide what to include in your writing

فکر کردن در مورد این سؤالات به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید چه چیزی را در نوشته خود بگنجانید

and what to leave out.

و چه چیزی را نادیده بگیرید.

What about the third question: how are you going to organize your ideas?

سوال سوم چطور است: چگونه می خواهید ایده های خود را سازماندهی کنید؟

Let's look.

بیایید نگاه کنیم.

You need to organize your ideas into clear paragraphs.

شما باید ایده های خود را در پاراگراف های واضح سازماندهی کنید .

Organizing your ideas into paragraphs is important for many reasons.

سازماندهی ایده های خود در پاراگراف ها به دلایل زیادی مهم است.

It helps your reader understand what your main points are.

این به خواننده شما کمک می کند تا بفهمد نکات اصلی شما چیست.

It helps your reader see where you're going and why, and it helps you to stay focused

این به خواننده شما کمک می‌کند تا ببیند به کجا می‌روید و چرا می‌روید، و به شما کمک می‌کند روی برنامه‌تان متمرکز بمانید

on your plan and reaching your goal.

و به هدفتان برسید.

So what does it mean in practice to organize your ideas into clear paragraphs?

بنابراین در عمل سازماندهی ایده های خود در پاراگراف های واضح به چه معناست؟

Firstly, each paragraph should have one main idea.

اولاً، هر پاراگراف باید یک ایده اصلی داشته باشد.

If you're writing an essay and you have a list of points to include, put one point in

اگر در حال نوشتن یک مقاله هستید و فهرستی از نکات را دارید، در

each paragraph.

هر پاراگراف یک نکته قرار دهید.

Even if you're writing something shorter or simpler, you still need to organize your ideas

حتی اگر چیزی کوتاه‌تر یا ساده‌تر می‌نویسید، باز هم باید ایده‌های خود را

into paragraphs.

در پاراگراف‌ها سازماندهی کنید.

Don't try to do too much.

سعی نکنید زیاد انجام دهید.

Your writing will be much clearer and much easier to read if each paragraph is only trying

اگر هر پاراگراف فقط

to do one thing.

یک کار را انجام دهد، نوشته شما بسیار واضح تر و خواندن آسان تر خواهد بود.

An extra point: there's no minimum or maximum length for a paragraph.

یک نکته اضافی: هیچ حداقل یا حداکثر طول برای یک پاراگراف وجود ندارد.

Sometimes when I teach students writing, they try to make paragraphs longer because they

گاهی وقتی به دانش‌آموزان نوشتن آموزش می‌دهم، سعی می‌کنند پاراگراف‌ها را طولانی‌تر کنند

say, "Oh, this paragraph is too short.

، زیرا می‌گویند: "اوه، این پاراگراف خیلی کوتاه است.

It needs more words, it needs more sentences."

به کلمات بیشتری نیاز دارد، به جملات بیشتری نیاز دارد."

No, a paragraph should be as long as it needs to be to make your point.

نه، یک پاراگراف باید به اندازه ای باشد که برای بیان نظر شما طولانی باشد.

There's no minimum length.

هیچ حداقل طولی وجود ندارد.

Next, you need to decide how many paragraphs you're going to have and what you're going

در مرحله بعد، باید تصمیم بگیرید که چند پاراگراف داشته باشید و

to put in each one.

در هر کدام چه قرار دهید.

Remember, this is still part of planning.

به یاد داشته باشید، این هنوز بخشی از برنامه ریزی است.

We haven't even written a single word yet.

هنوز حتی یک کلمه هم ننوشته ایم.

Again, you could do this planning in your head, or you could make some short notes,

باز هم می‌توانید این برنامه‌ریزی را در ذهن خود انجام دهید، یا می‌توانید یادداشت‌های کوتاهی بنویسید،

or you could make a more detailed written plan.

یا می‌توانید یک برنامه مکتوب دقیق‌تر تهیه کنید.

It depends how much time you have, what you're trying to write, and how important it is.

بستگی به این دارد که چقدر زمان دارید، چه چیزی می خواهید بنویسید و چقدر مهم است.

But the important point is when you start writing, you won't have to think about questions

اما نکته مهم این است که وقتی شروع به نوشتن می کنید، مجبور نخواهید بود به سؤالاتی

like, "What do I put in this paragraph?

مانند "چه چیزی در این پاراگراف قرار دهم؟

How many more paragraphs do I need?

چند پاراگراف دیگر نیاز دارم؟

How am I going to finish this sentence?

چگونه می خواهم این جمله را تمام کنم؟" فکر نکنید. قبلاً به

You will have thought about all of these things already.

همه این چیزها فکر کرده باشید.

This will make it much easier to write whatever you're trying to write.

این کار نوشتن هر آنچه را که می خواهید بنویسید بسیار آسان تر می کند.

Okay, so now you're ready to start writing.

بسیار خوب، پس اکنون آماده شروع نوشتن هستید.

What next?

بعد چه؟

Part four: cut empty words and sentences.

قسمت چهارم: کلمات و جملات خالی را برش دهید

There's a simple rule you can use to make your English writing better and clearer: write

. قانون ساده ای که می توانید برای بهتر و واضح تر کردن نوشتار انگلیسی خود از آن استفاده کنید:

as little as possible.

تا حد امکان کمتر بنویسید.

Let's look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

First, don't use two words if you can use one word.

اول، اگر می توانید از یک کلمه استفاده کنید از دو کلمه استفاده

Don't use three words if you can use two words.

نکنید. اگر می توانید از سه کلمه استفاده نکنید. از دو کلمه استفاده کنید

For example, don't say "very tired," say, "exhausted."

، مثلاً نگویید «خیلی خسته»، بگویید «خسته شدم .»

"Very" is generally a weak word, and it should be avoided.

«بسیار» به طور کلی یک کلمه ضعیف است و باید از آن اجتناب کرد.

It doesn't add much to your meaning.

این به معنای شما زیاد نمی‌شود

The same is true for words like "really" or "absolutely."

. همینطور است. برای کلماتی مانند "واقعا" یا "کاملا" درست است.

Use these words as little as possible.

از این کلمات تا حد امکان کمتر استفاده کنید

They're very rarely necessary.

. به ندرت ضروری هستند.

Don't say "as a result" if you can say "consequently."

اگر می توانید بگویید "نتیجه" نگویید "در نتیجه"

Don't say "on the other hand" if you can say "nevertheless."

اگر می‌توانید بگویید «با این وجود»، «

Use fewer words.

از طرف دیگر» نگویید. از کلمات کمتری استفاده کنید.

Don't say, "This will get better in the future," say, "This will improve in the future."

نگویید "این در آینده بهتر خواهد شد" ، بگویید "این در آینده بهتر خواهد شد."

Don't say, "She gave me a lot of help," say, "She helped me a lot," or even, "She helped

نگویید "او کمک زیادی به من کرد"، بگویید "او کمک زیادی به من کرد" یا حتی "او کمک

me greatly," or just cut "greatly" and say, "She helped me," if you can.

زیادی به من کرد" یا فقط "بسیار" را قطع کنید و بگویید: "او به من کمک کرد." اگه میتونی.

Use fewer words.

از کلمات کمتری استفاده کنید.

Don't say, "Maybe this will solve the problem," say, "This will solve the problem."

نگویید "شاید این مشکل را حل کند" بگویید "این مشکل را حل کند."

Words like "maybe" or "perhaps" are generally not necessary.

کلماتی مانند «شاید» یا «شاید» معمولاً ضروری نیستند.

If you're not sure about something, do you really need to include it?

اگر در مورد چیزی مطمئن نیستید، آیا واقعاً باید آن را درج کنید؟

If you do want to include something that you're not sure about, use verbs like "might" or

اگر می‌خواهید چیزی را وارد کنید که در مورد آن مطمئن نیستید، از افعالی مانند «ممکن است» یا

"could."

«می‌تواند» استفاده کنید.

Say, "This might solve the problem."

بگویید: "این ممکن است مشکل را حل کند."

Don't say, "We need to find someone who can teach our son," say, "We need to find a teacher

نگویید "ما باید کسی را پیدا کنیم که بتواند به پسرمان آموزش دهد" ، بگو "ما باید برای پسرمان معلمی پیدا

for our son."

کنیم."

Cut unnecessary words and use as few words as possible.

کلمات غیر ضروری را قطع کنید و تا حد امکان از کلمات کمتر استفاده کنید.

You can also look at sentences.

شما همچنین می توانید به جملات نگاه کنید.

In essays, many people tend to include sentences like, "There are many advantages and disadvantages

در مقاله، بسیاری از افراد تمایل دارند جملاتی مانند "این کار مزایا و معایب

to this.

زیادی دارد.

Of course, there are two sides to this issue.

البته این موضوع دو جنبه دارد.

In this essay, I will discuss all the ideas relevant to this point."

در این مقاله، من تمام ایده های مرتبط با این موضوع را مورد بحث قرار می دهم ."

What do these sentences tell you?

این جملات به شما چه می گویند؟

Do they give you any useful or relevant information?

آیا اطلاعات مفید یا مرتبطی به شما می دهند؟

No, and so they should be cut.

نه، و بنابراین آنها باید بریده شوند.

Why is this important?

چرا این مهم است؟

Well, using fewer words and fewer sentences will make your writing clearer and easier

خوب، استفاده از کلمات کمتر و جملات کمتر نوشته شما را واضح‌تر و راحت‌تر

to read.

می‌کند.

It will also help you to focus on what you want to say.

همچنین به شما کمک می کند تا بر آنچه می خواهید بگویید تمرکز کنید.

Try to look at each sentence you write and think, "What does this add to my ideas?

سعی کنید به هر جمله ای که می نویسید نگاه کنید و فکر کنید: "این چه چیزی به ایده های من اضافه می کند؟

What does this give my reader?

چه چیزی به خواننده من می دهد؟

How does this help me reach my goal in writing this?"

چگونه به من کمک می کند تا به هدفم از نوشتن این مطلب برسم ؟"

If you can't answer these questions, consider cutting it, or try to make it shorter.

اگر نمی توانید به این سؤالات پاسخ دهید، آن را کوتاه کنید یا سعی کنید آن را کوتاهتر کنید.

It's not easy to write in this way.

نوشتن به این شکل آسان نیست.

You won't be able to watch this video and go away and write like this.

شما نمی توانید این ویدیو را تماشا کنید و بروید و اینگونه بنویسید.

Even in this script, there are probably several places where I could use my own advice!

حتی در این فیلمنامه، احتمالاً چندین جا وجود دارد که می توانم از مشاوره خودم استفاده کنم!

However, you can try thinking about it the next time you write something in English.

با این حال، می توانید دفعه بعد که چیزی به زبان انگلیسی می نویسید به آن فکر کنید.

Over time you can learn the habit of cutting empty words and sentences from your writing.

با گذشت زمان می توانید عادت حذف کلمات و جملات خالی از نوشته خود را بیاموزید.

Your writing will be much better and much clearer if you can learn to do this.

اگر بتوانید این کار را یاد بگیرید، نوشته شما بسیار بهتر و واضح تر خواهد بود.

Next, let's look at some more advice to make your writing clearer and easier to read.

در مرحله بعد، اجازه دهید به توصیه های بیشتری نگاه کنیم تا نوشته شما واضح تر و خواناتر شود.

Use short simple sentences where possible.

در صورت امکان از جملات کوتاه ساده استفاده کنید.

Shorter sentences are easier to read and understand.

خواندن و درک جملات کوتاه‌تر آسان‌تر است.

That's not my opinion, that's a fact.

این نظر من نیست، این یک واقعیت است.

There's a lot of research behind it.

تحقیقات زیادی پشت آن است.

Longer sentences are harder to read and harder to understand, generally.

جملات طولانی تر به طور کلی خواندن سخت تر و درک آن سخت تر است .

If you're a non-native speaker of English, writing longer sentences is especially dangerous.

اگر شما زبان مادری زبان انگلیسی نیستید، نوشتن جملات طولانی تر به ویژه خطرناک است.

There's a higher chance you'll make some grammatical or language errors which will make your sentence

احتمال بیشتری وجود دارد که برخی از اشتباهات گرامری یا زبانی را مرتکب شوید که خواندن جمله شما را

difficult to read, or even worse, hard to understand.

دشوار می کند یا حتی بدتر از آن، درک آن را سخت می کند.

How long is too long?

چه مدت زمانی بیش از حد طولانی است؟

Well, 10 words is a good target length, 10 to 20 words is okay.

خوب، 10 کلمه طول هدف خوبی است، 10 تا 20 کلمه اشکالی ندارد.

Longer than 20 words--this is dangerous.

بیش از 20 کلمه - این خطرناک است.

There's a high chance your sentence will become unclear and difficult to read.

به احتمال زیاد جمله شما مبهم و خواندن آن دشوار است.

So how can you do this?

پس چگونه می توانید این کار را انجام دهید؟

Well first, remember what we talked about before.

خوب اول، به یاد بیاورید که قبلاً در مورد چه چیزی صحبت کردیم .

Using fewer words will make your sentences shorter and tighter.

استفاده از کلمات کمتر جملات شما را کوتاه تر و فشرده تر می کند.

Here are some other rules you can use to keep your sentences shorter and clearer.

در اینجا قوانین دیگری وجود دارد که می توانید برای کوتاه تر و واضح تر نگه داشتن جملات خود از آنها استفاده کنید.

First, don't use the passive voice unless you have a good reason.

اول، از صدای منفعل استفاده نکنید مگر اینکه دلیل موجهی داشته باشید.

Using the passive always makes a sentence longer and more complex.

استفاده از مفعول همیشه یک جمله را طولانی تر و پیچیده تر می کند.

Now, sometimes it's fine to use the passive, but not if you don't have a good reason.

حالا، گاهی اوقات استفاده از غیرفعال خوب است، اما اگر دلیل خوبی نداشته باشید، نه.

If you want to use the passive, make sure you know why you're using it, and make sure

اگر می‌خواهید از غیرفعال استفاده کنید، مطمئن شوید که چرا از آن استفاده می‌کنید، و مطمئن شوید

it's really necessary.

که واقعاً ضروری است.

Secondly, start your sentence with the subject whenever possible.

ثانیاً هر زمان که ممکن است جمله خود را با موضوع شروع کنید .

Thirdly, don't use relative clauses, with who, which, that, where, etc., unless it's

ثالثاً از بندهای نسبی با کی، که، آن، کجا و غیره استفاده نکنید، مگر اینکه

really necessary.

واقعاً لازم باشد.

When you use a conjunction, like "and" or "but," or "or," and so on, think, "Do these

وقتی از یک حرف ربط مانند "و" یا "اما" یا "یا" و غیره استفاده می کنید، فکر کنید، "آیا این

two ideas really need to go together?"

دو ایده واقعاً باید با هم باشند؟"

If they don't, consider breaking your sentence into two shorter pieces.

اگر این کار را نمی کنند، جمله خود را به دو قسمت کوتاه تر تقسیم کنید.

To be clear, long sentences are not automatically bad.

برای واضح بودن، جملات طولانی به طور خودکار بد نیستند.

Good writers can produce long sentences which are clear, and focused, and elegant.

نویسندگان خوب می توانند جملات طولانی واضح، متمرکز و ظریف تولید کنند.

If you're writing about a particularly complex topic, you might need to use longer, more

اگر در مورد یک موضوع پیچیده می نویسید، ممکن است لازم باشد از جملات طولانی تر و

complex sentences to express more complex ideas.

پیچیده تر برای بیان ایده های پیچیده تر استفاده کنید .

The point is you should only use a longer, more complex sentence if it's really necessary.

نکته این است که شما فقط در صورت لزوم باید از یک جمله طولانی تر و پیچیده تر استفاده کنید.

If you can express the same point in a shorter, simpler sentence, you should.

اگر می توانید همان نکته را در یک جمله کوتاه تر و ساده تر بیان کنید، باید.

Let's review what we've talked about today.

بیایید آنچه را که امروز در مورد آن صحبت کردیم را مرور کنیم.

First, you need to understand who you're writing for and what they want from your writing.

ابتدا باید بفهمید که برای چه کسی می نویسید و آنها از نوشته شما چه می خواهند.

Secondly, before you start writing, you need to have a plan.

ثانیاً قبل از شروع نوشتن، باید یک برنامه داشته باشید.

You need to know what you're going to include, what you're going to leave out, and how you're

شما باید بدانید که قرار است چه چیزهایی را بگنجانید، چه چیزهایی را کنار بگذارید و چگونه

going to organize your ideas.

ایده های خود را سازماندهی کنید.

Thirdly, your ideas should always be organized into clear paragraphs with one main idea per

ثالثاً، ایده های شما باید همیشه در پاراگراف های واضح با یک ایده اصلی در هر

paragraph.

پاراگراف سازماندهی شوند.

Fourth, cut unnecessary words and sentences.

چهارم، کلمات و جملات غیر ضروری را قطع کنید.

And fifth, use shorter, simpler sentences where you can.

و پنجم، تا جایی که می توانید از جملات کوتاه تر و ساده تر استفاده کنید.

Follow these points, and I guarantee your writing will get better.

این نکات را رعایت کنید، من تضمین می کنم که نوشته شما بهتر خواهد شد.

I'm not just saying that.

من فقط این را نمی گویم.

I use these points when I write something or edit something, and I see the difference.

وقتی چیزی می نویسم یا چیزی را ویرایش می کنم از این نکات استفاده می کنم و تفاوت را می بینم.

Even now, I'm still learning this.

حتی الان هم دارم اینو یاد میگیرم

You're never finished.

تو هیچ وقت تمام نشدی

Follow these points, and you will see a difference.

این نکات را رعایت کنید، تفاوت را خواهید دید.

Okay.

باشه.

That's the end of the lesson.

این پایان درس است.

Thank you very much for watching.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم.

If you want to see more of our free lessons, check out our website, oxfordonlineenglish.com.

اگر می خواهید بیشتر از درس های رایگان ما را ببینید ، به وب سایت ما، oxfordonlineenglish.com مراجعه کنید.

That's all.

همین.

Thanks again!

بازم ممنون

I'll see you next time.

دفعه بعد میبینمت

Bye-bye!

خداحافظ!