How to Use the Passive Voice in English - English Grammar Lesson

Hi, I’m Olivier.

سلام، من اولیویه هستم.

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn about the passive voice in English.

در این درس می توانید با صدای غیرفعال در زبان انگلیسی آشنا شوید.

You can see what it is, how to form it, and how to use it.

می توانید ببینید که چیست، چگونه آن را شکل دهید، و چگونه از آن استفاده کنید.

Before we start, don’t forget to check out our website: Oxford Online English dot com.

قبل از شروع، فراموش نکنید که وب سایت ما را بررسی کنید: Oxford Online English dot com.

You can find many other free English lessons. You can

شما می توانید بسیاری از درس های رایگان انگلیسی دیگر را بیابید. همچنین می

also take online classes with one of our qualified teachers.

توانید در کلاس های آنلاین با یکی از اساتید مجرب ما شرکت کنید .

But now, let’s start with the basics.

اما اکنون، بیایید با اصول اولیه شروع کنیم.

What is the passive voice?

صدای منفعل چیست؟

Look at these sentences: ‘This dish is made with eggs and cheese.’

به این جملات نگاه کنید: «این غذا با تخم مرغ و پنیر درست می‌شود.»

‘The car was badly damaged in the accident.’

«ماشین در تصادف آسیب زیادی دیده است.» «به

‘Their house looks like it hasn’t been cleaned for months.’

نظر می‌رسد خانه آنها ماه‌هاست که تمیز نشده است .»

All of these examples use the passive voice.

همه این مثال‌ها از صدای منفعل استفاده می‌کنند. .

Can you see how and why?

می توانید ببینید چگونه و چرا؟

Let’s look.

بیایید نگاه کنیم.

In a regular, active sentence, you start with a subject, then you add a verb, which often

در یک جمله منظم و فعال، شما با یک فاعل شروع می کنید ، سپس یک فعل اضافه می کنید که

has an object.

اغلب مفعول دارد.

For example: ‘A dog bit me when I was five.’

به عنوان مثال: "یک سگ مرا گاز گرفت وقتی پنج ساله بودم."

Can you find the subject, verb and object in this sentence?

آیا می توانید فاعل، فعل و مفعول را در این جمله بیابید؟

To make the sentence passive, the subject and object change places: ‘I was bitten

برای غیرفعال کردن جمله، فاعل و مفعول جای خود را عوض

by a dog when I was five.’

می‌کنند: «وقتی پنج بودم سگی به من زده شد.»

When you make a sentence passive, you only change the subject, verb and object.

وقتی جمله‌ای را غیرفعال می‌کنید، فقط فاعل، فعل و مفعول را تغییر می‌دهید.

Everything else stays the same.

همه چیزهای دیگر به همان شکل باقی می مانند.

In this example, ‘when I was five’ isn’t part of the subject-verb-object structure,

در این مثال، «وقتی پنج ساله بودم» بخشی از ساختار فاعل-فعل-مفعول نیست،

so it’s the same whether the sentence is active or passive.

بنابراین جمله فاعل یا مفعول یکسان است.

Next, let’s see how to form the passive voice.

در مرحله بعد، بیایید ببینیم که چگونه صدای منفعل را تشکیل دهیم .

Look at three sentences from the start of the lesson again.

دوباره به سه جمله از شروع درس نگاه کنید.

They look different, but they all contain the passive.

آنها متفاوت به نظر می رسند، اما همه آنها دارای منفعل هستند.

What do the sentences have in common?

جملات چه مشترکاتی دارند؟

All three sentences contain the verb ‘be’ and a past participle—also called the 3rd

هر سه جمله حاوی فعل "be" و یک ماضی هستند که شکل سوم نیز نامیده می

form.

شود.

This is what you need to form passive sentences.

این همان چیزی است که برای تشکیل جملات غیرفعال نیاز دارید.

Let’s do some practice!

بیایید کمی تمرین کنیم!

Can you add the missing verbs to these three sentences?

آیا می توانید افعال گم شده را به این سه جمله اضافه کنید؟

If you’re not sure, remember the rule from before: you need ‘be’ plus a past participle.

اگر مطمئن نیستید، قاعده قبلی را به خاطر بسپارید : به «be» به اضافه یک حرف گذشته نیاز دارید.

Here, you need to put the verbs into the past participle form.

در اینجا، شما باید افعال را در حالت ماضی قرار دهید .

Pause the video and think about your answers.

ویدیو را مکث کنید و به پاسخ های خود فکر کنید.

Ready?

آماده؟

Here are the full sentences.

این جملات کامل است.

Here’s a question: these sentences contain the verb ‘be’, but it’s different in

در اینجا یک سوال وجود دارد: این جملات حاوی فعل "be" هستند، اما در

each sentence.

هر جمله متفاوت است.

Do you know why?

میدونی چرا؟

Let’s look together!

با هم نگاه کنیم!

What do you do if you want to make a passive sentence past, or future, or present perfect?

اگر بخواهید جمله مفعولی را گذشته یا آینده یا حال کامل کنید چه می کنید؟

What changes?

چه تغییری می کند؟

Look at our last three examples again.

دوباره به سه نمونه آخر ما نگاه کنید.

Remember that the passive is made of two parts: ‘be’ plus a past participle.

به یاد داشته باشید که مفعول از دو بخش تشکیل شده است: "be" به اضافه یک فعل ماضی.

What changes, and what stays the same?

چه چیزی تغییر می کند و چه چیزی ثابت می ماند؟

The answer: you can change the verb ‘be’ to use different tenses and times.

پاسخ: می توانید فعل ‘be’ را برای استفاده از زمان ها و زمان های مختلف تغییر دهید.

The past participle *never changes.* Whether you’re talking about the past, the present,

فعل ماضی *هرگز تغییر نمی کند.* چه در مورد گذشته صحبت کنید، چه حال

or the future, the past participle stays the same.

یا آینده، فعل ماضی ثابت می ماند.

Let’s see how this works:

بیایید ببینیم این چگونه کار می کند:

Past: ‘The letters were sent to all our customers last week.’

گذشته: "نامه ها هفته گذشته برای همه مشتریان ما ارسال شد."

Present: ‘The letters are sent to all our customers every week.’

حال: "نامه ها هر هفته برای همه مشتریان ما ارسال می شوند."

Present perfect: ‘The letters have been sent to all our customers this week.’

Present perfect: "این نامه ها برای همه مشتریان ما ارسال شده است. هفته.»

Future with ‘will’: ‘The letters will be sent to all our customers next week.’

آینده با «اراده»: « هفته آینده نامه ها برای همه مشتریان ما ارسال می شود.»

Of course, there are other possible forms, but the idea is the same.

البته اشکال احتمالی دیگری نیز وجود دارد، اما ایده همان است.

There are also passive infinitives with ‘to’: ‘The letters need to be sent to all our

همچنین مصدرهای غیرفعالی با «به» وجود دارد: «نامه‌ها باید برای همه مشتریان ما ارسال شوند

customers.’

.»

And, there are passive –ing forms: ‘Many customers like being sent regular newsletters.’

و فرم‌های غیرفعال وجود دارد: «بسیاری از مشتریان دوست دارند که خبرنامه‌های معمولی ارسال شوند.»

You can see the same pattern every time: ‘be’ plus a past participle, and the verb ‘be’

هر بار می‌توانید الگوی یکسانی را ببینید. : 'be' به اضافه یک فعل ماضی، و فعل 'be'

can change to show different times or forms.

می تواند تغییر کند تا زمان ها یا اشکال مختلف را نشان دهد.

The past participle never changes, in any form of the passive!

فعل ماضی هرگز تغییر نمی کند، به هیچ شکلی از مفعول!

Let’s do a quick test.

بیایید یک آزمایش سریع انجام دهیم.

Look at a sentence: ‘This problem (be) solved by our IT team.’

به یک جمله نگاه کنید: «این مشکل توسط تیم فناوری اطلاعات ما حل شود.»

Your job is to write five different versions of this sentence.

وظیفه شما نوشتن پنج نسخه مختلف از این جمله است.

One: write the sentence in the present simple.

یک: جمله را به صورت ساده بنویسید.

Two: make it present continuous Three: make it past simple.

دو: آن را حال استمراری سه: آن را گذشته ساده بساز.

Four: make it present perfect.

چهار: آن را کامل کنید.

Five: make it future with ‘going to’.

پنج: با «رفتن به» آن را آینده بسازید.

Pause the video, and write your sentences.

ویدیو را مکث کنید و جملات خود را بنویسید.

You’ll see the answers in a few seconds.

در عرض چند ثانیه پاسخ ها را خواهید دید.

Ready?

آماده؟

Here are the answers.

در اینجا پاسخ ها آمده است.

How did you do?

چطور انجامش دادی؟

Could you write the five sentences correctly?

آیا می توانید پنج جمله را به درستی بنویسید؟

If you could, then well done!

اگر توانستی، پس آفرین!

If not, then you can review this section and try to work out why you made mistakes.

اگر نه، پس می توانید این بخش را مرور کنید و سعی کنید دلیل اشتباهات خود را بیابید.

OK, now you know the most important points about how the passive is formed, but why do

خوب، اکنون مهمترین نکات را در مورد نحوه تشکیل مفعول می دانید، اما چرا

you use the passive?

از مفعول استفاده می کنید؟

There are three common reasons to use the passive voice.

سه دلیل رایج برای استفاده از صدای غیرفعال وجود دارد.

One: you want to change the emphasis of your sentence.

یک: می خواهید تاکید جمله خود را تغییر دهید .

Two: the subject of your sentence is unknown or unimportant.

دو: موضوع جمله شما ناشناخته یا بی اهمیت است.

Three: you want to sound more impersonal or indirect.

سه: شما می خواهید بیشتر غیرشخصی یا غیر مستقیم به نظر برسید .

Let’s look at these one by one.

بیایید اینها را یکی یکی بررسی کنیم.

First, use the passive to change the emphasis of your sentence.

ابتدا از مفعول برای تغییر تاکید جمله خود استفاده کنید.

Look at two sentences: ‘Leonardo da Vinci painted the Mona Lisa.’

به دو جمله نگاه کنید: «لئوناردو داوینچی مونالیزا را نقاشی کرد.»

‘The Mona Lisa was painted by Leonardo da Vinci.’

«مونالیزا توسط لئوناردو داوینچی نقاشی شد .

The first sentence is active, and the second is passive.

» جمله اول فعال و دومی غیرفعال است.

What’s the difference?

تفاوت در چیست؟

If you’re not sure, think about this: which is the most important idea in each sentence?

اگر مطمئن نیستید، به این فکر کنید : مهمترین ایده در هر جمله کدام است؟

In the first sentence, you’re more interested in Leonardo da Vinci.

در جمله اول، شما بیشتر به لئوناردو داوینچی علاقه دارید.

In the second sentence, you’re more interested in the Mona Lisa.

در جمله دوم، شما بیشتر به مونالیزا علاقه دارید.

In English, putting an idea at the beginning of a sentence shows that it’s more important.

در زبان انگلیسی، قرار دادن یک ایده در ابتدای جمله نشان می دهد که آن مهم تر است.

You can use the passive to change the emphasis of a sentence, and show what you think is

می توانید از مفعول برای تغییر تاکید یک جمله استفاده کنید و آنچه را که فکر می

the most important idea.

کنید مهمترین ایده است نشان دهید.

Secondly, use the passive when the subject is unknown or unimportant.

ثانیاً وقتی موضوع ناشناخته یا بی اهمیت است از مفعول استفاده کنید.

What does that mean?

معنی آن چیست؟

Let’s look: ‘My bike was stolen.’

بیایید نگاه کنیم: «دوچرخه ام دزدیده شد.»

‘The kitchen has been cleaned today.’

«امروز آشپزخانه تمیز شده است.»

‘She was arrested for shoplifting.’

«او به دلیل دزدی از مغازه دستگیر شد.»

Why do you think you use the passive in these three cases?

فکر می کنید چرا در این سه مورد از غیرفعال استفاده می کنید ؟

In these examples, you either don’t know or don’t care who did the action.

در این مثال‌ها، شما یا نمی‌دانید یا برایتان مهم نیست که چه کسی این عمل را انجام داده است.

My bike was stolen—by whom?

دوچرخه من توسط چه کسی دزدیده شد؟

I don’t know, and it doesn’t matter.

من نمی دانم و مهم نیست.

What matters is the fact that it was stolen.

آنچه مهم است این واقعیت است که به سرقت رفته است.

I don’t have my bicycle any more.

من دیگر دوچرخه ام را ندارم.

The kitchen has been cleaned today—by whom?

آشپزخانه امروز تمیز شده است - توسط چه کسی؟

Here, it doesn’t matter.

اینجا، مهم نیست.

You only care about the fact that the kitchen is now clean.

شما فقط به این واقعیت اهمیت می دهید که آشپزخانه اکنون تمیز است.

She was arrested—by whom?

او دستگیر شد - توسط چه کسی؟

By the police, of course!

البته توسط پلیس!

You don’t care exactly who arrested her.

برای شما مهم نیست دقیقا چه کسی او را دستگیر کرده است.

You know that the police arrested her, because it’s obvious from the context.

شما می دانید که پلیس او را دستگیر کرد، زیرا این از متن آشکار است.

No one else can arrest people.

هیچ کس دیگری نمی تواند مردم را دستگیر کند.

In these sentences, you only care about the action itself.

در این جملات فقط به خود عمل اهمیت می دهید.

You don’t know or care who did it.

شما نمی دانید یا اهمیت نمی دهید که چه کسی این کار را انجام داده است.

There’s one more common reason to use the passive: to sound impersonal.

یک دلیل رایج دیگر برای استفاده از مفعول وجود دارد: غیرشخصی به نظر رسیدن.

Here’s a question: what’s the difference between these two examples?

در اینجا یک سوال وجود دارد: تفاوت بین این دو مثال چیست؟

‘You need to do this by the end of the week.’

«شما باید این کار را تا پایان هفته انجام دهید.»

‘This needs to be done by the end of the week.’

«این باید تا پایان هفته انجام شود.»

If someone says this to you, the basic meaning is the same.

اگر کسی این را به شما بگوید، معنای اصلی یکسان است.

So what’s the difference?

پس تفاوت چیست؟

The second sentence, with the passive, is more indirect and impersonal.

جمله دوم با مفعول بیشتر غیر مستقیم و غیرشخصی است.

This is because it avoids the words ‘You need to…’ which appear in the first sentence.

این به این دلیل است که از کلمات "شما نیاز به ..." که در جمله اول ظاهر می شود اجتناب می کند.

Using the passive in this way can help you to sound more formal and polite.

استفاده از غیرفعال در این راه می تواند به شما کمک کند تا رسمی تر و مودب تر به نظر برسید.

Saying: ‘You need to do this by the end of the week’ is very direct.

گفتن: "شما باید این کار را تا پایان هفته انجام دهید" بسیار مستقیم است.

It sounds like an order, which could be rude in some situations.

به نظر می رسد دستوری است که در برخی شرایط می تواند بی ادبانه باشد .

Now you know how to form the passive, and the most common ways to use it, but there’s

اکنون می‌دانید که چگونه پسیو و رایج‌ترین روش‌های استفاده از آن را تشکیل دهید، اما

one more important point.

یک نکته مهم دیگر وجود دارد.

Many problems English learners have with the passive happen because they overuse it.

بسیاری از مشکلات زبان آموزان انگلیسی با غیرفعال به دلیل استفاده بیش از حد از آن اتفاق می افتد.

Here’s the important point: don’t use the passive if you don’t have a good reason

نکته مهم اینجاست: اگر دلیل خوبی

to use it.

برای استفاده از آن ندارید از غیرفعال استفاده نکنید.

If you use the passive, especially when you’re writing, think about why you’re using it.

اگر از غیرفعال استفاده می‌کنید، به‌ویژه زمانی که در حال نوشتن هستید، به این فکر کنید که چرا از آن استفاده می‌کنید.

Do you need to use it to change the emphasis of your sentence?

آیا باید از آن برای تغییر تاکید جمله خود استفاده کنید؟

Do you need to sound more formal and impersonal?

آیا باید رسمی تر و غیرشخصی تر به نظر برسید؟

Do you want to focus on the action, instead of whoever did the action?

آیا می خواهید به جای اینکه چه کسی آن عمل را انجام داده، روی عمل تمرکز کنید؟

If not, don’t use the passive.

اگر نه، از غیرفعال استفاده نکنید.

Using the passive makes your sentences longer and more complicated.

استفاده از غیرفعال جملات شما را طولانی تر و پیچیده تر می کند.

This isn’t good unless it’s necessary.

این خوب نیست مگر اینکه لازم باشد.

First, it’s inefficient, because you’ll need more words to express the same ideas.

اول، ناکارآمد است، زیرا برای بیان ایده های مشابه به کلمات بیشتری نیاز خواهید داشت.

Second, it makes your writing harder to read.

دوم، خواندن نوشته های شما را سخت تر می کند.

Let’s do some quick practice.

بیایید کمی تمرین سریع انجام دهیم.

You’re going to see five sentences.

پنج جمله را خواهید دید.

For each one, you should decide if it’s necessary to use the passive or not.

برای هر کدام، باید تصمیم بگیرید که آیا استفاده از غیرفعال ضروری است یا خیر.

Here are the five sentences: ‘We were asked by our friends to bring a dessert for the

در اینجا پنج جمله آمده است: "دوستانمان از ما خواسته بودند که یک دسر برای

party.’

مهمانی بیاوریم." "

‘The proposed policy is strongly supported by conservative voters.’

سیاست پیشنهادی به شدت توسط رای دهندگان محافظه کار حمایت می شود."

‘It was decided not to follow the recommendations outlined in the report.’

"تصمیم گرفته شد که از توصیه های ذکر شده در گزارش پیروی نکنیم." "

‘A variety of measures could be taken to diminish the detrimental effects of global

برای کاهش اثرات مخرب گرمایش جهانی می توان اقدامات مختلفی انجام داد

warming.’

.» «

‘The website will be finished and ready to launch by the end of the month.’

این وب سایت تا پایان ماه تکمیل و آماده راه اندازی خواهد شد.»

What do you think?

نظر شما چیست؟

Are these good examples of using the passive, or not?

آیا اینها مثالهای خوبی برای استفاده از مفعول هستند یا نه؟

Remember that to use the passive, you need a good reason.

به یاد داشته باشید که برای استفاده از غیرفعال، به دلیل موجهی نیاز دارید.

If there’s no reason, don’t use it.

اگر دلیلی وجود ندارد، از آن استفاده نکنید.

Pause the video if you want more time to look at these.

اگر می‌خواهید زمان بیشتری برای تماشای آن‌ها داشته باشید، ویدیو را متوقف کنید.

Otherwise, let’s look at the sentences.

در غیر این صورت، بیایید به جملات نگاه کنیم.

In the first sentence, there’s no good reason to use the passive.

در جمله اول، دلیل خوبی برای استفاده از غیرفعال وجود ندارد.

Using the passive here only makes the sentence longer and more inefficient.

استفاده از مفعول در اینجا فقط جمله را طولانی تر و ناکارآمدتر می کند.

The sentence should be active and direct: ‘Our friends asked us to bring a dessert

جمله باید فعال و مستقیم باشد: «دوستان ما از ما خواستند برای مهمانی دسر بیاوریم

for the party.’

.»

In the second sentence, you probably shouldn’t use the passive.

در جمله دوم احتمالاً نباید از مفعول استفاده کنید.

You could argue that you use the passive here to emphasise the idea of ‘proposed policy’,

شما می‌توانید استدلال کنید که در اینجا از حالت منفعل برای تأکید بر ایده «سیاست پیشنهادی» استفاده می‌کنید،

but the words ‘proposed policy’ are vague, and if you haven’t defined the idea, then

اما کلمات «سیاست پیشنهادی» مبهم هستند، و اگر ایده را تعریف نکرده‌اید، پس

why emphasise it?

چرا بر آن تأکید می‌کنید؟

Again, this sentence should almost certainly be active: ‘Conservative voters strongly

باز هم، این جمله تقریباً به طور قطع باید فعال باشد: «رای دهندگان محافظه کار قویاً

support the proposed policy.’

از سیاست پیشنهادی حمایت می کنند.»

In the third sentence, there’s one possible reason to use the passive: to make the sentence

در جمله سوم، یک دلیل ممکن برای استفاده از مفعول وجود دارد:

more impersonal.

غیرشخصی کردن جمله.

Perhaps you don’t want to say exactly *who* decided to do this.

شاید شما نمی خواهید دقیقا بگویید *چه کسی* تصمیم به انجام این کار گرفته است.

In this case, using the passive is appropriate.

در این صورت استفاده از مفعول مناسب است.

The fourth sentence is a good example of passive misuse.

جمله چهارم مثال خوبی از سوء استفاده غیرفعال است.

The problem is that it’s easy to use the passive voice to make unclear, empty sentences.

مشکل این است که استفاده از صدای غیرفعال برای ساختن جملات نامشخص و خالی آسان است.

In this sentence, what exactly is the writer saying?

در این جمله نویسنده دقیقا چه می گوید؟

‘A variety of measures’ is so vague that it could mean anything.

«انواع معیارها» آنقدر مبهم است که می تواند معنایی داشته باشد.

Making this sentence active won’t solve the problem; instead, you would need to be

فعال کردن این جمله مشکل را حل نمی کند. در عوض، شما باید دقیق تر باشید

more specific and explain your ideas more precisely.

و ایده های خود را دقیق تر توضیح دهید .

By the way, this is common in IELTS essays.

به هر حال، این در مقالات آیلتس رایج است.

Again, it’s not a language problem; it’s an ideas problem.

باز هم، مشکل زبان نیست. این یک مشکل ایده است

It’s possible to construct long, complicated sentences using the passive which don’t

می توان جملات طولانی و پیچیده را با استفاده از حالت غیرفعال ساخت که چیزی نمی

say anything, but this is bad writing and it certainly won’t help you in an exam like

گوید، اما این نوشتن بد است و مطمئناً در امتحانی مانند آیلتس به شما کمکی نمی کند

IELTS.

.

The fifth sentence is a good example of using the passive.

جمله پنجم مثال خوبی برای استفاده از مفعول است.

In this case, it’s not important *who* will finish the website; it’s important that

در این مورد، مهم نیست *چه کسی* وب سایت را تمام خواهد کرد. مهم

this work will be finished by the end of the month.

این است که این کار تا پایان ماه به پایان برسد .

Don’t forget to check out the full version of this lesson on our website, and try the

فراموش نکنید که نسخه کامل این درس را در وب سایت ما بررسی کنید و امتحان کنید

quiz to see how much you’ve understood!

تا ببینید چقدر متوجه شده اید!

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!