How to disagree politely in English

Hi.

سلام.

What do you do when you disagree with someone?

وقتی با کسی مخالفت میکنی چیکار میکنی؟

And what do you say when you disagree with someone?

و وقتی با کسی مخالف هستید چه می گویید؟

These situations are always challenging in any language.

این موقعیت ها همیشه به هر زبانی چالش برانگیز هستند.

In this lesson, I'm going to show you how to disagree politely and respectfully with

در این درس، من به شما نشان خواهم داد که چگونه مودبانه و محترمانه با

someone in English, okay?

کسی به زبان انگلیسی مخالفت کنید، خوب است؟

Now, that's really important because in life and in this world today, we see a lot of disagreement

اکنون، این واقعاً مهم است، زیرا در زندگی و در این دنیای امروز، شاهد اختلاف نظرهای

going on, and it's important to be able to have these conversations in a respectful way.

زیادی هستیم و مهم است که بتوانیم این مکالمات را با احترام انجام دهیم.

And also, it can change your life, so it can change your personal life, your social life,

و همچنین، می تواند زندگی شما را تغییر دهد، بنابراین می تواند زندگی شخصی، زندگی اجتماعی و

your professional life.

زندگی حرفه ای شما را تغییر دهد.

So these techniques you could use with your family, your friends, your boss, your colleagues,

بنابراین این تکنیک‌ها را می‌توانید با خانواده‌تان، دوستانتان، رئیستان، همکارانتان

or anyone else, okay?

یا هر کس دیگری استفاده کنید، خوب است؟

So let's get started.

پس بیایید شروع کنیم.

Now, we're going to analyze how to disagree politely from two different points of view.

اکنون، ما قصد داریم نحوه مخالفت مؤدبانه از دو دیدگاه متفاوت را تحلیل کنیم.

One is the psychology of it, where I'm going to give you some tips, okay?

یکی روانشناسی آن است، جایی که من می خواهم نکاتی را به شما ارائه دهم، باشه؟

And that's also a good area for you to practice your listening comprehension as I explain

و این زمینه خوبی برای شما برای تمرین درک شنیداری است، همانطور که من

these strategies and tips, okay?

این استراتژی ها و نکات را توضیح می دهم، خوب؟

And the second is the actual language of disagreement.

و دومی زبان واقعی اختلاف است.

And in that, we're going to divide it into two areas.

و در آن، ما آن را به دو بخش تقسیم می کنیم.

One is body language, and the second is verbal language.

یکی زبان بدن و دومی زبان کلامی.

So I'll tell you here what to do, and here I'll tell you what to say, alright?

بنابراین من اینجا به شما می گویم که چه کاری انجام دهید، و در اینجا به شما می گویم چه باید بگویی، خوب؟

So let's begin here with what to do.

پس بیایید از اینجا با آنچه که باید انجام دهیم شروع کنیم.

How can we show with our bodies that we're listening to someone, okay?

چگونه می توانیم با بدن خود نشان دهیم که داریم به یک نفر گوش می دهیم، خوب؟

Because here, our goal is that our body language should show that yes, I'm listening.

زیرا در اینجا هدف ما این است که زبان بدن ما باید نشان دهد که بله، من گوش می کنم.

Our verbal language should show yes, I understand, okay?

زبان کلامی ما باید نشان دهد بله، می فهمم، باشه؟

Not necessarily agree, but understand.

لزوما موافق نیستید، اما درک کنید.

So, how can you show with your body that you're listening?

بنابراین، چگونه می توانید با بدن خود نشان دهید که دارید گوش می دهید؟

Now, I'm going to show you - I'm going to tell you a few strategies, but you will also

حالا می‌خواهم به شما نشان دهم - چند استراتژی را به شما می‌گویم، اما شما

learn a lot by watching movies, watching shows, and seeing what the actors are doing in those

با تماشای فیلم، تماشای نمایش‌ها، و دیدن اینکه بازیگران در آن

situations, alright?

موقعیت‌ها چه می‌کنند، چیزهای زیادی یاد خواهید گرفت، درست است؟

Because they are using the same strategies that I'm going to tell you right now.

زیرا آنها از همان استراتژی هایی استفاده می کنند که من الان به شما می گویم.

So the first thing is to stay open, okay, with your body.

بنابراین اولین چیز این است که با بدن خود باز بمانید.

When someone's talking and we don't agree, sometimes people tend to sit like this or

وقتی کسی صحبت می کند و ما موافق نیستیم، گاهی اوقات مردم تمایل دارند که اینطور بنشینند یا

stand like this.

اینطور بایستند.

They're closing themselves, okay?

آنها خودشان را می بندند، خوب؟

So try to stay open, because that message is also being communicated.

بنابراین سعی کنید باز بمانید، زیرا این پیام نیز در حال انتقال است.

And also, sometimes when we don't like what someone is saying, we tend to push back or

و همچنین، گاهی اوقات وقتی از چیزی که کسی می‌گوید خوشمان نمی‌آید، تمایل داریم به عقب برانیم یا

move back.

به عقب برگردیم.

But don't do that.

اما این کار را نکن

Resist that temptation, even though you might feel like it, and try to, in fact, lean forward

در مقابل این وسوسه مقاومت کنید، حتی اگر دوست داشته باشید، و در واقع سعی کنید به جلو خم شوید

to show that you are listening, okay?

تا نشان دهید که به آن گوش می دهید، خوب است؟

So that's what you can do with your body.

پس این کاری است که می توانید با بدن خود انجام دهید.

Keep it open and lean forward.

آن را باز نگه دارید و به جلو خم شوید.

If you're at a desk, you can, you know, you can sort of lean against the desk and lean

اگر پشت میز هستید، می دانید، می توانید به نوعی به میز تکیه دهید و

forward.

به جلو خم شوید.

Also, with your face.

همچنین، با چهره شما.

What can you do?

چه کاری می توانی انجام بدهی؟

Well, in English, even though you can't see my eyebrows too well, you can use your eyebrows

خوب، در انگلیسی، حتی اگر نمی توانید ابروهای من را خیلی خوب ببینید، می توانید از ابروهای خود استفاده کنید

and raise your eyebrows and say, "Hmm, okay, interesting."

و ابروهای خود را بالا ببرید و بگویید: "هوم، باشه، جالب است."

You're raising your eyebrows.

داری ابروهاتو بالا میاری

This shows the other person that you're listening.

این به طرف مقابل نشان می دهد که شما در حال گوش دادن هستید.

Also, you can nod.

همچنین، می توانید سر تکان دهید.

When they say something, it doesn't mean you agree with them.

وقتی چیزی می گویند به این معنی نیست که شما با آنها موافق هستید.

It means you're listening to what they're saying.

این بدان معناست که شما به آنچه آنها می گویند گوش می دهید.

So what does it mean to nod?

پس تکان دادن سر یعنی چه؟

This, that I'm doing, okay?

این که دارم انجام میدم، باشه؟

Mm-hmm, mm-hmm, okay?

مم-هم، مم-هم، باشه؟

This action with your head is called nodding.

این عمل با سر را تکان دادن سر می نامند.

So when you nod, you're not interrupting the person, but that person knows that you are

بنابراین وقتی سرتان را تکان می دهید، حرف شخص را قطع نمی کنید ، اما آن شخص می داند که شما به او

listening, okay?

گوش می دهید، باشه؟

And also, you can smile.

و همچنین، می توانید لبخند بزنید.

Don't laugh, even if you think what the other person is saying makes no sense.

نخندید، حتی اگر فکر می کنید حرف طرف مقابل بی معنی است.

Don't laugh, but smile.

نخند، اما لبخند بزن.

Keep it friendly, because that way there will actually be a dialogue and a discussion, okay?

دوستانه ادامه دهید، زیرا به این ترتیب در واقع یک گفتگو و بحث وجود خواهد داشت، خوب؟

So these are some of the tips for body language.

بنابراین اینها چند نکته برای زبان بدن هستند.

Now, when it comes to what you say, which is also extremely important, this is how I

حالا وقتی صحبت از حرف شما می‌شود، که خیلی هم مهم است، من

have divided it, alright?

آن را اینگونه تقسیم کردم، خوب؟

And I did a lot of research from various sources to come up with these strategies to help you.

و من تحقیقات زیادی از منابع مختلف انجام دادم تا به این استراتژی ها کمک کنم.

So the words you want to use are words to show that you understand what the other person

بنابراین کلماتی که می‌خواهید استفاده کنید، کلماتی هستند که نشان می‌دهند متوجه می‌شوید طرف مقابل

is saying, and nevertheless, you have your opinion.

چه می‌گوید، و با این وجود، شما نظر خود را دارید.

So I've divided it into four areas.

بنابراین من آن را به چهار حوزه تقسیم کرده ام.

Two areas.

دو منطقه.

The first two are a way of apologize and acknowledge, and I'll show you exactly what it means.

دو مورد اول راهی برای عذرخواهی و تصدیق است و من دقیقاً به شما نشان خواهم داد که چه معنایی دارد.

It doesn't mean you're sorry for having your opinion, no.

این بدان معنا نیست که شما برای داشتن نظر خود متاسف هستید، نه.

It's just a way to introduce your opinion, and I'm going to tell you exactly what that

این فقط راهی است برای معرفی نظر شما، و من دقیقاً به شما می‌گویم

is in our - on the next board.

که در تابلوی بعدی ما چیست.

So, apologize and acknowledge means to say, "Yes, I know what you're saying", okay?

بنابراین، معذرت خواهی و تصدیق یعنی گفتن، "بله، می دانم چه می گویی"، خوب؟

So these two strategies are basically communicating, I hear you, okay?

بنابراین، این دو استراتژی اساساً با هم ارتباط برقرار می کنند، می شنوم، خوب؟

I hear you, but we're going to say something.

می شنوم، اما ما می خواهیم چیزی بگوییم.

And then the last two strategies, which are answer and ask, are basically communicating,

و سپس دو استراتژی آخر، که پاسخ و پرسیدن است، اساساً در حال برقراری ارتباط هستند،

I hear you, and, okay?

من شما را می شنوم، و خوب؟

Now, you might be wondering, is there a difference between that?

حالا ممکن است بپرسید آیا تفاوتی بین آن وجود دارد؟

I hear you, but, I hear you, and?

من تو را می شنوم، اما، تو را می شنوم، و؟

There is a little difference, and you might - you will choose, you know, which you prefer.

تفاوت کمی وجود دارد، و شما ممکن است - شما می دانید که کدام را ترجیح می دهید، انتخاب خواهید کرد.

Sometimes, when people hear the word "but", they become very defensive and they stop listening.

گاهی اوقات با شنیدن کلمه "اما" افراد بسیار حالت تدافعی پیدا می کنند و دیگر گوش نمی دهند.

So sometimes, you could express the same idea by saying "and", but I'll show you both ways

بنابراین گاهی اوقات، می‌توانید همان ایده را با گفتن «و» بیان کنید، اما من هر دو راه را به شما نشان می‌دهم

and what actual language and expressions you can use when you want to show that you understand,

و از چه زبان و عباراتی می‌توانید استفاده کنید وقتی می‌خواهید نشان دهید که می‌فهمید،

but you still disagree, okay?

اما هنوز مخالف هستید، خوب؟

Let's look at that next.

بیایید در ادامه به آن نگاه کنیم.

Okay, so now we'll start with the "I hear you, but", okay?

خوب، حالا ما با "می شنوم، اما" شروع می کنیم، خوب؟

As we said, there are two ways, apologize and/or acknowledge.

همانطور که گفتیم، دو راه وجود دارد، عذرخواهی و/یا تصدیق.

So, when we apologize and then state what our opinion is, we would - we could start

بنابراین، هنگامی که ما عذرخواهی می کنیم و سپس نظر خود را بیان می کنیم، می توانیم

like this, "Sorry, but I disagree."

اینطور شروع کنیم، "ببخشید، اما من مخالفم."

"Sorry, but I don't see it that way."

"ببخشید، اما من اینطور نمی بینم."

"Sorry, but I'm not so sure about that."

"ببخشید، اما من در این مورد مطمئن نیستم."

Okay?

باشه؟

Actually, you're not sure, you don't agree at all, but you don't say it so forcefully

در واقع شما مطمئن نیستید، اصلا موافق نیستید، اما آنقدر قاطعانه نمی گویید

because in English, we usually disagree politely and a little bit gently.

چون در انگلیسی معمولاً مودبانه و کمی ملایم با هم مخالفت می کنیم.

It doesn't mean, because somebody's being gentle, though, that they really don't disagree

این به این معنا نیست که چون کسی مهربان است، اما واقعاً

with you.

با شما مخالف نیست.

They probably might disagree with you very strongly, but they're not going to come across

آنها احتمالاً ممکن است به شدت با شما مخالف باشند ، اما قرار نیست

in a very strong way, and that's why we're learning this kind of diplomatic expressions

خیلی قوی با شما برخورد کنند، و به همین دلیل است که ما این نوع عبارات دیپلماتیک را یاد می گیریم

that you can use so that you fit into that culture and continue to make friends and have

که می توانید از آنها استفاده کنید تا با آن فرهنگ سازگار شوید و به آن ادامه دهید. دوست یابی و دوست داشته

friends, even if you disagree with their opinions, okay?

باش، حتی اگر با نظرات آنها مخالفت کنی، خوب است؟

Alright.

بسيار خوب.

Another way we can apologize without actually using the word "sorry" is by saying "I'm afraid".

راه دیگری که می‌توانیم بدون استفاده از کلمه «متاسفم» عذرخواهی کنیم، گفتن «می‌ترسم» است.

"I'm afraid I can't agree."

"می ترسم نتوانم موافق باشم."

Or "I'm afraid I don't agree with you."

یا "می ترسم با شما موافق نباشم."

Again, "I'm afraid I don't agree with you" is like a harsher tone.

باز هم، "می ترسم با شما موافق نباشم" مانند لحن تندتری است.

"I'm afraid I don't agree with you."

"میترسم با شما موافق نباشم."

You can still say what you need to say, but in a gentler way.

شما هنوز هم می توانید آنچه را که باید بگویید، اما به شیوه ای ملایم تر بگویید.

"I'm afraid that's not always the case."

می ترسم همیشه اینطور نباشد.»

Okay?

باشه؟

Somebody's stating some facts, you disagree, so you say "I'm afraid that's not always the

کسی حقایقی را بیان می کند، شما مخالف هستید، بنابراین می گویید "می ترسم همیشه

case."

اینطور نباشد."

Or, if you really don't agree at all with what the other person is saying, you could

یا اگر واقعاً اصلاً با آنچه طرف مقابل می‌گوید موافق نیستید، می‌توانید

say "I'm afraid that's just not true."

بگویید «می‌ترسم این درست نباشد».

Okay?

باشه؟

Again, don't start off by getting angry very early in the game, because you can have an

باز هم، با عصبانی شدن خیلی زود در بازی شروع نکنید، زیرا می توانید

entire discussion without getting angry, okay?

بدون عصبانی شدن یک بحث کامل داشته باشید، خوب؟

That way, you will hear more of each other's views.

به این ترتیب نظرات یکدیگر را بیشتر خواهید شنید.

But you could say that, "I'm afraid that's just not true", and then tell them what you

اما می‌توانید بگویید: «می‌ترسم این درست نباشد» و سپس به آن‌ها بگویید که چه چیزی

believe is the truth, okay?

را حقیقت می‌دانید، خوب؟

So, this is one way, and it's kind of by apologizing with "sorry, but" or by using the expression

بنابراین، این یک راه است، و به نوعی با عذرخواهی با "متاسفم، اما" یا با استفاده از عبارت

"I'm afraid".

"من می ترسم" است.

Next, you can also acknowledge, which means to accept that the other person has a particular

بعد، شما همچنین می توانید تصدیق کنید، یعنی بپذیرید که طرف مقابل

point of view, which you accept, alright?

دیدگاه خاصی دارد، که شما قبول دارید، خوب؟

You understand that they have a right to that opinion.

شما درک می کنید که آنها حق دارند این نظر را داشته باشند.

So, there, but you're still saying "but", "I hear you, but".

بنابراین، وجود دارد، اما شما همچنان می گویید "اما"، "می شنوم، اما".

So, you could just say, "Yes, but", okay?

بنابراین، شما فقط می توانید بگویید، "بله، اما"، خوب؟

So let's suppose...

پس بیایید فرض کنیم...

Let's take an example, okay?

بیایید یک مثال بزنیم، باشه؟

Let's suppose somebody's discussing whether their grown-up son who just finished university

بیایید فرض کنیم کسی در حال بحث است که آیا پسر بزرگش که به تازگی دانشگاه را تمام کرده

is better off joining a big company or a smaller company, alright?

، بهتر است به یک شرکت بزرگ بپیوندد یا یک شرکت کوچکتر، خوب؟

So, this is something where people might have a different point of view.

بنابراین، این چیزی است که مردم ممکن است دیدگاه متفاوتی داشته باشند.

There are advantages to both options, right?

هر دو گزینه مزایایی دارند، درست است؟

So, somebody says, "Yes, I hear you, but", and you could also say, "Yes, I hear you,

بنابراین، یکی می گوید، "بله، من شما را می شنوم، اما"، و شما همچنین می توانید بگویید، "بله، شما را می شنوم،

but I believe it's better to start off with a small company", okay?

اما معتقدم که بهتر است با یک شرکت کوچک شروع به کار کنید، خوب؟

Or "I understand your perspective, but I think it's better to work for a larger company",

یا "من دیدگاه شما را درک می کنم، اما فکر می کنم بهتر است برای یک شرکت بزرگتر کار کنید"،

or "I see your viewpoint, but I look at it in a different way.

یا "من دیدگاه شما را می بینم، اما به گونه ای دیگر به آن نگاه می کنم.

This is how I look at it.

من اینگونه به آن نگاه می کنم.

This is what I think.

این چیزی است که من فکر می کنم.

This is what I believe", okay?

این همان چیزی است که من معتقدم، خوب؟

But you're starting it by accepting, and so that makes the other person also a little

اما شما آن را با پذیرش شروع می‌کنید، و این باعث می‌شود طرف مقابل نیز

bit calmer, and it makes it easier for them to hear your opinion by saying, "I understand,

کمی آرام‌تر شود و با گفتن «می‌فهمم،

but", or "I understand your viewpoint, but", okay?

اما» یا «من دیدگاه شما را می‌فهمم»، شنیدن نظر شما را آسان‌تر می‌کند. اما" باشه؟

You could also start with this expression.

شما همچنین می توانید با این عبارت شروع کنید.

This is a nice expression.

این تعبیر خوبی است.

That's a valid point, "but".

این یک نکته معتبر است، "اما".

It means it makes sense, but, okay, and then you say what your opinion is.

یعنی منطقی است، اما، خوب، و بعد شما نظر خود را بگویید.

For example, you could say, "That's a valid point, but I interpret it differently.

به عنوان مثال، می توانید بگویید: "این یک نکته معتبر است، اما من آن را متفاوت تفسیر می

I look at it differently", okay?

کنم. من متفاوت به آن نگاه می کنم".

I think differently, alright?

من متفاوت فکر می کنم، خوب؟

So, these are some ways with the "I hear you, but" option.

بنابراین، اینها چند راه با گزینه "می شنوم، اما" هستند.

Next we're going to look at the "I hear you, and", alright?

بعد می خواهیم به "من تو را می شنوم، و" نگاه کنیم، خوب؟

Alright.

بسيار خوب.

Now let's look at the "I hear you, and" options, okay?

حالا بیایید به گزینه های «می شنوم، و» نگاه کنیم، باشه؟

So, here, we're basically disagreeing, but we're not using the word "but".

بنابراین، در اینجا، ما اساساً مخالفیم، اما از کلمه "اما" استفاده نمی کنیم.

Let's see how it works.

بیایید ببینیم چگونه کار می کند.

So, in the answer section, you could say something like this, "Well, actually, I think", or "Well,

بنابراین، در بخش پاسخ، می توانید چیزی شبیه به این بگویید، "خب، در واقع، من فکر می کنم" یا "خب،

actually I believe", okay?

در واقع من معتقدم"، خوب؟

Those are two options, or you could say, "Well, actually, I've read that", or "Well, actually,

اینها دو گزینه هستند، یا می توانید بگویید، "خب، در واقع، من آن را خوانده ام"، یا "خب، در واقع،

I've heard that", or "Well, actually, I've noticed that", okay?

من آن را شنیده ام"، یا "خب، در واقع، من متوجه شده ام، خوب؟"

And of course, after the word "that", you're going to say whatever you think, okay?

و البته، بعد از کلمه "آن"، شما هر چه فکر می کنید می گویید، باشه؟

But you see, by just saying, "Well, actually", we're not saying "but", but we're actually

اما می بینید که فقط با گفتن «خب، در واقع»، ما نمی گوییم «اما»، اما در واقع

starting a different conversation, a different part of the conversation, alright?

یک مکالمه متفاوت، بخش متفاوتی از گفتگو را شروع می کنیم، درست است؟

We're dividing the conversation in a different way without using the word "but", which can

ما بدون استفاده از کلمه "اما" گفتگو را به روش دیگری تقسیم می کنیم، که

sometimes be a little bit harsh.

گاهی اوقات می تواند کمی خشن باشد.

Alright.

بسيار خوب.

You could also say, "Well, actually, in my opinion", da-da-da, or "Well, actually, I

شما همچنین می توانید بگویید، "خب، در واقع، به نظر من"، da-da-da، یا "خب، در واقع، من

beg to differ".

التماس می کنم که متفاوت باشم".

"I beg to differ" is an expression that's used, and it means that, well, actually, I

"من التماس می کنم که متفاوت باشم" عبارتی است که استفاده می شود، و به این معنی است که، خوب، در واقع، من

disagree, respectfully, okay?

مخالفم، محترمانه، خوب است؟

And all of this, all of these expressions are polite, diplomatic, respectful expressions,

و همه اینها، همه این عبارات عبارات مؤدبانه، دیپلماتیک، محترمانه است،

alright?

خوب؟

So, that's one way where you answer the other person's opinion by using an expression like,

بنابراین، این یکی از راه‌هایی است که می‌توانید با استفاده از عبارتی مانند

"Well, actually", and then continuing.

«خب، در واقع» به نظر طرف مقابل پاسخ دهید و سپس ادامه دهید.

Now, another very interesting strategy to disagree with someone is to ask a question.

اکنون، یکی دیگر از استراتژی های بسیار جالب برای مخالفت با کسی، پرسیدن یک سوال است.

So, in this option, you basically phrase your opinion as a question instead of as a sentence.

بنابراین، در این گزینه، شما اساساً نظر خود را به جای جمله، به صورت سوال بیان می کنید.

So, you could say something like, "What if the tables were turned?"

بنابراین، می توانید چیزی شبیه به این بگویید: "اگر جدول ها برگردانده شوند چه می شود؟"

The tables were turned is actually an idiom, and it means, what if the situation were reversed?

جدول‌ها چرخانده شدند در واقع یک اصطلاح است و به این معنی است که اگر وضعیت برعکس می‌شد چه می‌شد؟

That means, what if I were in your position and you were in my position, or whoever the

یعنی اگر من در موقعیت شما بودم و شما در موقعیت من یا هر

two sides that they're talking about, okay?

دو طرفی که آنها در مورد آنها صحبت می کنند چه می شد، خوب؟

So, what this person wants to say is really, let's look at it from a different perspective.

بنابراین، آنچه این شخص می خواهد بگوید واقعاً این است، بیایید از منظر دیگری به آن نگاه کنیم.

Let's look at it from a different point of view.

بیایید از منظر دیگری به آن نگاه کنیم.

What if the situation was the other way?

اگر اوضاع برعکس بود چه؟

So, you could use an expression like that.

بنابراین، می توانید از عبارتی مانند آن استفاده کنید.

But the most important thing is that it's being presented as a question.

اما مهمترین چیز این است که به عنوان یک سوال مطرح می شود.

And whenever somebody presents something to you as a question, when you decide, it's as

و هر گاه کسی چیزی را به عنوان سوال به شما مطرح می کند، وقتی تصمیم می گیرید،

if it's your choice, and not because I'm forcing it on you, but because I'm allowing you and

گویی این انتخاب شماست، نه به این دلیل که من آن را به شما تحمیل می کنم، بلکه به این دلیل است که به شما اجازه می دهم و

offering it to you as a choice.

به عنوان یک انتخاب به شما پیشنهاد می کنم.

So, it's a really good psychological technique to present your opinion as a question.

بنابراین، این یک تکنیک روانشناسی واقعا خوب است که نظر خود را به عنوان یک سؤال مطرح کنید.

Alright.

بسيار خوب.

I'm just going to give you some examples here to see how it works.

من فقط قصد دارم چند مثال در اینجا برای شما بیاورم تا ببینید چگونه کار می کند.

So, what if we ask them to pay in advance?

بنابراین ، اگر از آنها بخواهیم پیش پرداخت بدهیم چه می شود؟

So, actually, in this scenario or in this conversation, somebody - I want you to pay

بنابراین، در واقع، در این سناریو یا در این مکالمه، یک نفر - من از شما می خواهم

in advance, I want this company to pay in advance, and you say no, we shouldn't ask

پیش پرداخت کنید، من می خواهم این شرکت پیش پرداخت کند، و شما بگویید نه، ما نباید از

them for the money in advance.

آنها پول پیش پرداخت کنیم.

So, I'm going to present my opinion like a question.

بنابراین، من قصد دارم نظر خود را مانند یک سوال ارائه کنم.

What if we ask them to pay in advance instead of just saying, "Well, but I think they should

اگر به جای اینکه فقط بگوییم «خب، اما فکر می‌کنم

pay in advance."

باید پیش‌پرداخت کنند» از آنها بخواهیم پیش‌پرداخت کنند، چه می‌شود.

Okay?

باشه؟

See the difference?

تفاوت را ببین؟

Quite a difference.

کاملا تفاوت.

Or what if you went back to school?

یا اگر به مدرسه برگردید چه؟

What if you went back to university?

اگه برگردی دانشگاه چی؟

Very often in English when we say "back to school" and you're talking about an adult,

خیلی وقت ها در انگلیسی وقتی می گوییم "بازگشت به مدرسه" و در مورد یک بزرگسال صحبت

you're basically referring to university or college, okay?

می کنید، اساساً به دانشگاه یا کالج اشاره می کنید، خوب؟

You could also ask a question by using this expression.

همچنین می توانید با استفاده از این عبارت سوالی بپرسید.

Do you think the union would agree to 5%?

به نظر شما آیا اتحادیه با 5 درصد موافقت می کند؟

Again, presenting your opinion, your view as a question.

مجدداً نظر خود را، دیدگاه خود را به عنوان یک سؤال مطرح می کنم.

Or do you think he could work part-time?

یا فکر می کنید او می تواند پاره وقت کار کند؟

Is that a possibility?

آیا این یک احتمال است؟

And actually, you just want to say he should work part-time, okay?

و در واقع، شما فقط می خواهید بگویید که او باید پاره وقت کار کند، خوب؟

But you don't say it like that, you express it as a question, okay?

اما شما اینطور نمی گویید، به صورت سوال بیان می کنید، باشه؟

And then finally, if all attempts at a conversation or at agreement fail and you don't agree,

و در نهایت، اگر همه تلاش‌ها برای گفتگو یا توافق با شکست مواجه شوند و شما موافق نباشید، در

then there is an expression that we use in English which allows both sides or all sides

آن صورت عبارتی وجود دارد که ما در انگلیسی استفاده می‌کنیم که به هر دو طرف یا همه طرف‌ها

to go away peacefully, alright?

اجازه می‌دهد به طور مسالمت‌آمیز کنار بروند، خوب؟

Or relatively peacefully.

یا نسبتاً آرام.

And that is to say, alright, so let's agree to disagree, okay?

و این یعنی خوب، پس بیایید با مخالفت موافقت کنیم، باشه؟

That's a really nice expression to use if you don't want to continue the conversation

اگر نمی‌خواهید به مکالمه ادامه دهید

and, at the same time, you haven't agreed to what the other person thinks, okay?

و در عین حال با نظر طرف مقابل موافق نیستید، می‌توانید از آن استفاده کنید ، خوب؟

So, you just say, let's agree to disagree.

بنابراین، شما فقط بگویید، بیایید با مخالفت موافقت کنیم.

That means I'll go away with my opinion, you'll go away with yours, but we go away in peace,

یعنی من با نظر خودم میرم تو با نظر خودت اما ما با

alright?

خیال راحت میریم خب؟

So, these are some of the verbal strategies that you can use to disagree politely.

بنابراین، اینها برخی از راهبردهای کلامی هستند که می توانید برای مخالفت مودبانه از آنها استفاده کنید.

Next, we will look at the psychological techniques that you should keep in mind when you're disagreeing.

در مرحله بعد، به تکنیک‌های روان‌شناختی می‌پردازیم که هنگام مخالفت باید در نظر داشته باشید.

Alright, now let's look at some psychological techniques that you can use to disagree more

خوب، حالا اجازه دهید به چند تکنیک روانشناختی نگاه کنیم که می توانید از آنها برای مخالفت

politely and diplomatically.

مودبانه و دیپلماتیک استفاده کنید.

Let's look at what you should not do and what you should do, alright?

بیایید ببینیم چه کاری را نباید انجام دهید و چه کاری را باید انجام دهید، خوب؟

So, first, don't make personal attacks at somebody's morality, their lifestyle, or their

بنابراین، اولاً به اخلاق، سبک زندگی یا اعتقادات یک نفر حمله شخصی نکنید

beliefs, okay?

، خوب؟

Their political beliefs, their religious beliefs, don't attack them personally.

اعتقادات سیاسی آنها، اعتقادات مذهبی آنها، شخصاً به آنها حمله نکنید.

Because if you're discussing a subject in general, don't say, oh, but you do this, oh,

چون اگر در مورد موضوعی به طور کلی بحث می کنید، نگویید اوه، اما این کار را می کنید، اوه،

but you live like that.

اما اینطور زندگی می کنید.

No, don't do that.

نه، این کار را نکن

Don't make it personal.

آن را شخصی نکنید.

That is not considered acceptable, alright?

این قابل قبول نیست، خوب؟

Discuss the situation in general, good.

در مورد وضعیت به طور کلی بحث کنید، خوب است.

Also, don't say sentences like "but you always" or "you never", okay?

همچنین جملاتی مانند «ولی تو همیشه» یا «تو هرگز» نگویید، باشه؟

These are not useful phrases.

اینها عبارات مفیدی نیستند.

Not in your personal life, for sure, and not in your academic life, and not in your professional

نه در زندگی شخصی، نه در زندگی تحصیلی، نه در زندگی حرفه ای

life, okay?

، خوب؟

Nobody always does something or never does something.

هیچ کس همیشه کاری را انجام نمی دهد یا هرگز کاری را انجام نمی دهد.

And even if they do, it's probably best if we don't say it that way, because it's not

و حتی اگر این کار را انجام دهند، احتمالاً بهتر است که اینطور نگوییم، زیرا

going to get any kind of productive response, okay?

هیچ نوع پاسخ سازنده ای دریافت نخواهد کرد، خوب؟

So, don't say that.

پس اینو نگو

Next, don't use hostile, angry, aggressive language or actions, alright?

بعد، از زبان یا اقدامات خصمانه، عصبانی، تهاجمی استفاده نکنید ، خوب؟

So, don't yell, and shout, and abuse, or don't start banging the table, and don't call somebody

پس فریاد نزن، داد و فریاد نزن، و توهین نکن، یا شروع به کوبیدن روی میز نکن، و اسم کسی را صدا نکن

names, oh, you're a liar, you're like this, you're like that, no.

، آه، تو دروغگویی، تو این گونه ای، تو آن گونه ای، نه

That doesn't help.

این کمکی نمی کند.

Before your discussion reaches any level like that, both of you should probably walk away,

قبل از اینکه بحث شما به چنین سطحی برسد، احتمالاً هر دوی شما باید کنار بروید

and we're going to talk about that.

و ما در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

And don't forget that expression, that very useful expression, right?

و آن عبارت، آن عبارت بسیار مفید را فراموش نکنید، درست است؟

Let's agree to disagree.

بیایید با مخالفت موافقت کنیم.

Alright.

بسيار خوب.

So, let's look at some things that you can do.

بنابراین، بیایید به برخی از کارهایی که می توانید انجام دهید نگاه کنیم.

First of all, choose your battles.

اول از همه، نبردهای خود را انتخاب کنید.

What does that mean?

معنی آن چیست؟

That's an expression that we have in English, and it means - it doesn't actually mean battle,

این عبارتی است که ما در انگلیسی داریم، و به این معنی است - در واقع به معنای نبرد نیست،

which is a fight, but it means choose what you want to get into a discussion with somebody

که یک مبارزه است، بلکه به این معنی است که آنچه را که می‌خواهید با کسی وارد بحث شوید، انتخاب کنید

about.

.

Don't start discussions about every subject, small subjects, and medium subjects, and big

در مورد هر موضوعی بحث نکنید، موضوعات کوچک، موضوعات متوسط، و

subjects, no.

موضوعات بزرگ، نه.

Because it'll be too much discussing, and too much arguing, and too much disagreeing,

زیرا بحث و جدل بیش از حد و اختلاف نظر زیاد خواهد بود

and that's not very helpful.

و این خیلی مفید نیست.

Not at home, not at work, not in your social life, nowhere.

نه در خانه، نه در محل کار، نه در زندگی اجتماعی شما، هیچ جا.

Okay?

باشه؟

So, choose the topics or the subjects that really matter to you, or that you really have

بنابراین، موضوعات یا موضوعاتی را انتخاب کنید که واقعاً برای شما مهم هستند، یا واقعاً

no choice but to discuss, and discuss those.

چاره ای جز بحث کردن ندارید، و درباره آنها بحث کنید.

So, choose your battles wisely.

بنابراین، نبردهای خود را عاقلانه انتخاب کنید.

Next, state the facts.

در مرحله بعد، حقایق را بیان کنید.

Okay?

باشه؟

And when it comes to - as much as you can, try to support your opinion and your arguments

و در مورد - تا جایی که می توانید سعی کنید نظر و استدلال خود را

with some facts.

با برخی حقایق پشتیبانی کنید.

And if you're discussing political views or something like that, and you actually have

و اگر درباره دیدگاه‌های سیاسی یا چیزی شبیه به آن بحث می‌کنید، و در واقع

some facts, some statistics, some history, then present it like that, because that's

حقایق، برخی آمارها، برخی از تاریخ‌ها را دارید، پس آن را به این صورت ارائه کنید،

a little bit more neutral.

زیرا کمی خنثی‌تر است.

Okay?

باشه؟

And it also might be believed by the other side more.

و همچنین ممکن است طرف مقابل آن را بیشتر باور کند.

They might question it, but at least they'll pay attention to it, and it'll be a little

آنها ممکن است آن را زیر سوال ببرند، اما حداقل به آن توجه خواهند کرد و کمی

more serious.

جدی تر خواهد بود.

And last of all, remember to take a break.

و در آخر، به یاد داشته باشید که استراحت کنید.

If a discussion is getting too intense, take a break.

اگر بحث خیلی شدید است، استراحت کنید.

Respond when - you know, both of you sort of go away for a while, or for some days,

وقتی پاسخ دهید - می دانید، هر دوی شما برای مدتی یا چند روز دور می شوید

and respond again when you're calm.

و وقتی آرام هستید دوباره پاسخ دهید.

Okay?

باشه؟

Why?

چرا؟

It's just to get some more perspective, to maybe talk to others and consult others.

این فقط برای این است که دیدگاه بیشتری داشته باشید، شاید با دیگران صحبت کنید و با دیگران مشورت کنید.

Well, what do you think about that?

خوب، نظر شما در مورد آن چیست؟

You know?

میدونی؟

Remember also to take time to consider the consequences, that if I disagree with this

همچنین به یاد داشته باشید که برای در نظر گرفتن عواقب آن وقت بگذارید، که اگر من

person about this, let's say at work, or at home, or somewhere else, what does that mean

در این مورد با این شخص مخالفم، مثلاً در محل کار، یا در خانه، یا جای دیگری، این

for me?

برای من چه معنایی دارد؟

Or in your - let's say you're in university, you disagree very much with a professor, but

یا در شما - فرض کنید شما در دانشگاه هستید، با یک استاد بسیار مخالف هستید،

what are the consequences?

اما عواقب آن چیست؟

So, think about all of those things with your professor, with your manager, with your husband

بنابراین، در مورد همه این چیزها با استاد خود، با مدیر خود، با همسر

or wife.

یا همسر خود فکر کنید.

Okay?

باشه؟

With your friends.

با دوستانت

All of these discussions have consequences for our lives, and we want to look at everything

همه این بحث ها عواقبی برای زندگی ما دارد و ما می خواهیم همه چیز

in a sensible way.

را معقولانه نگاه کنیم.

So, if you've watched this all the way to the end, I am so proud of you, I can't even

بنابراین، اگر این را تا آخر تماشا کرده باشید، من به شما افتخار می کنم، حتی نمی توانم

tell you.

به شما بگویم.

You are like me.

شما هم مثل من هستید.

You're a serious person who cares about our words and our actions, and I'm so glad and

شما فردی جدی هستید که به گفتار و کردار ما اهمیت می دهید و من بسیار خوشحالم و

I'm so thankful that you stayed all the way to the end to watch, and I hope that this

بسیار سپاسگزارم که تا آخر راه را تماشا کردید و امیدوارم این

lesson will help you to enrich your life.

درس به شما کمک کند که غنی شوید زندگی تو.

Nothing less than that.

چیزی کمتر از این نیست.

Okay?

باشه؟

And I mean that with all my heart.

و منظورم این است که با تمام وجودم.

So, if you want more lessons like this, please subscribe to my YouTube channel, I'd love

بنابراین، اگر می خواهید دروس بیشتری از این قبیل داشته باشید، لطفاً در کانال یوتیوب من مشترک شوید، من دوست

to share more of my thoughts and ideas with you about how to communicate more effectively

دارم بیشتر افکار و ایده های خود را در مورد نحوه برقراری ارتباط مؤثرتر

in English.

به زبان انگلیسی با شما به اشتراک بگذارم.

Okay, bye for now.

بسیار خب، تا بعد.