Basic English – How and when to use LOOK, SEE, and WATCH

Hi. I'm Gill at engVid, and today we're going to be looking at the verb...

سلام. من گیل در engVid هستم، و امروز قرار است به فعل نگاه کنیم...

Well, three verbs:

خوب، سه فعل:

"to look", "to see", and "to watch",

"to look"، "to see" و "to watch"

which all involve using your eyes, but they are

که همگی شامل استفاده از چشمان شما هستند. اما آنها به

used in different ways and different contexts.

روش های مختلف و زمینه های مختلف استفاده می شوند.

So, it's quite complicated, really, but we're

بنابراین، واقعاً بسیار پیچیده است ، اما

going to look at some examples, and I'll try to explain why you choose "look" in certain

ما به چند نمونه نگاه می کنیم، و من سعی می کنم توضیح دهم که چرا در موارد خاص «نگاه»، در

cases, "watch" in other cases, and "see" in other cases. Sometimes there's a choice, but

موارد دیگر «تماشا» و در موارد دیگر «دیدن» را انتخاب می کنید. . گاهی اوقات یک انتخاب وجود دارد، اما

both or all three would work; other times, it has to be one particular one for it to

هر دو یا هر سه کار می کنند. در مواقع دیگر ، باید یک مورد خاص باشد تا

sound right in English. Okay.

در انگلیسی درست به نظر برسد. باشه.

So, let's have a look at "look" to begin with. "Look" is quite an active verb, because to

بنابراین، برای شروع نگاهی به "نگاه" بیندازیم. "نگاه کردن" یک فعل کاملاً فعال است، زیرا برای

look, you have to deliberately decide to use your eyes and move... Move your head around,

نگاه کردن، باید عمدا تصمیم بگیرید که از چشمان خود استفاده کنید و حرکت کنید... سر خود را به اطراف حرکت دهید،

and look to see, look to "see" what's there. So, we'll do "see" in a minute, but you're

و نگاه کنید تا ببینید، نگاه کنید تا "دیدن" چه چیزی وجود دارد. بنابراین، ما در یک دقیقه "دیدن" را انجام می دهیم، اما شما

looking in a deliberate, active way, because you want to, maybe you want to find something.

به روشی عمدی و فعال به دنبال آن هستید، زیرا می خواهید، شاید می خواهید چیزی پیدا کنید.

So, if you're looking for something, if you start to use prepositions with it:

بنابراین، اگر به دنبال چیزی هستید، اگر شروع به استفاده از حروف اضافه با آن کردید: برای مثال

"I'm looking for my book", for example.

"من به دنبال کتابم هستم ".

Where is my book? I'm looking for it. I can't see it at the moment.

کتابم کجاست؟ من به دنبال آن هستم. در حال حاضر نمی توانم آن را ببینم.

I'm looking for it. Or you can be "looking at" something. If it's there and

من به دنبال آن هستم. یا می توانید به چیزی "نگاه کنید". اگر آنجا باشد و

you're seeing it... A picture on the wall:

شما آن را می بینید... یک عکس روی دیوار:

"Looking at the picture", and it's a deliberate

"نگاه کردن به عکس"، و این یک

looking at the details, taking in the colours, the shapes, everything in the picture, so

نگاه عمدی به جزئیات است، رنگ ها ، شکل ها، همه چیز را در تصویر می گیرد، بنابراین

it's quite an active process. Okay.

کاملاً عالی است. یک فرآیند فعال باشه.

With "watch", it's similar because it's quite an active thing again, you're watching something.

با "ساعت"، شبیه است زیرا دوباره یک چیز فعال است، شما در حال تماشای چیزی هستید.

But with "watch", it's often used when you're watching things which might be moving, either

اما با "ساعت"، اغلب زمانی استفاده می‌شود که در حال تماشای چیزهایی هستید که ممکن است در حال حرکت باشند، چه

on a film or on television, a sports match, either you're there at the sports field or

در یک فیلم یا تلویزیون، یک مسابقه ورزشی، یا در زمین ورزشی یا در

you watching sport on television. Or people, if you're sitting outside a café having

حال تماشای ورزش در تلویزیون. یا مردم، اگر بیرون از کافه نشسته

a coffee and you're watching people going by,

اید و قهوه می خورید و مردمی را که می گذرند تماشا می کنید،

or you're watching some animals in the zoo, what they're doing in their cage.

یا در حال تماشای برخی از حیوانات در باغ وحش هستید، در قفس خود چه می کنند.

It tends to be with things that are moving. So

تمایل دارد با چیزهایی باشد که در حال حرکت هستند. بنابراین

you're watching because there's a constant change happening. You're watching and it's

شما تماشا می کنید زیرا یک تغییر دائمی در حال رخ دادن است. شما تماشا می

holding your interest because it's developing, either a film, a TV program.

کنید و علاقه شما را جلب می کند زیرا در حال توسعه است، یا یک فیلم یا یک برنامه تلویزیونی.

You're watching the news, the details keep changing, the picture keeps changing; people moving around, animals.

شما در حال تماشای اخبار هستید، جزئیات مدام در حال تغییر هستند، تصویر مدام در حال تغییر است. مردم در حال حرکت هستند، حیوانات

It's a kind of watching something in a process, a process is happening. Okay.

این نوعی تماشای چیزی در یک فرآیند است، یک فرآیند در حال وقوع است. باشه.

With "see", it's a little bit different. I've already used the word.

با "ببین"، کمی متفاوت است. من قبلاً از این کلمه استفاده کردم.

It's a little bit more passive in some ways, because it's like you're receiving the image

از برخی جهات کمی منفعل تر است، زیرا مانند این است که شما تصویر را

through your eyes; you're not deliberately looking for something.

از طریق چشمان خود دریافت می کنید. شما عمدا به دنبال چیزی نیستید

If I'm not looking for my book, but I just happen

اگر به دنبال کتابم نباشم ، اما اتفاقاً

to look over that side of the room, and:

آن طرف اتاق را

"Oh, I see my book." I just happen to see my book;

نگاه کنم و بگویم: "اوه، من کتابم را می بینم." من فقط کتابم را دیدم.

I'm not looking for it, but there it is. I see it. The image comes through my eye, down

من به دنبال آن نیستم، اما وجود دارد. می بینمش. تصویر از طریق چشم من، از

my optic nerve, into my brain, and my brain tells me:

عصب بینایی من، به مغزم می آید، و مغزم به من می گوید:

-"That is your book." -"Ah, I've seen my book."

-"این کتاب شماست." -آه، من کتابم را دیدم.

Okay? So it's receiving. It's more passive. It's sort of recognizing something

باشه؟ بنابراین در حال دریافت است. منفعل تر است. این به نوعی تشخیص دادن چیزی

when it's there in front of your eyes. Okay.

است که در مقابل چشمان شما وجود دارد. باشه.

If a bird flies past the window, you're not looking... You're not deliberately looking

اگر پرنده ای از کنار پنجره بگذرد، تو نگاه نمی کنی... تو عمداً

out the window, waiting:

از پنجره بیرون را نگاه نمی کنی، منتظر:

"Oh, I'm waiting to see a bird."

"اوه، منتظر دیدن پرنده ای هستم."

You don't expect it to happen,

انتظار ندارید که این اتفاق بیفتد،

but then you say: "Oh. Oh, did you see that? Did you see that?

اما بعد می گویید: "اوه، اوه، دیدی؟ آن را دیدی

The bird flew past the window

؟ پرنده با پرهای بسیار درخشان از کنار پنجره عبور کرد

with very bright feathers. What kind of bird is that?"

. این چه نوع پرنده ای است؟"

So: "I saw a bird", so past tense.

پس: «پرنده ای دیدم» پس زمان گذشته.

I saw a bird fly past the window. You weren't looking for it. It happened,

پرنده ای را دیدم که از کنار پنجره پرواز کرد. تو دنبالش نبودی این اتفاق افتاد

and you received that image unexpectedly. Okay.

و شما آن تصویر را به طور غیرمنتظره ای دریافت کردید. باشه.

But as I said, it's a bit complicated because sometimes...

اما همانطور که گفتم، کمی پیچیده است زیرا گاهی اوقات...

Well, let me show you this example

خب، اجازه دهید این مثال را

to illustrate what can happen.

به شما نشان دهم تا نشان دهم چه اتفاقی می تواند بیفتد.

We talked about watching a film, and if you're in the present tense:

در مورد تماشای یک فیلم صحبت کردیم و اگر در زمان حال هستید:

"We are watching a film now."

«الان داریم فیلم می بینیم».

So the phone rings, a friend is there, and:

تلفن زنگ می خورد، یکی از دوستان آنجاست و:

"Oh. Can...? Sorry. Can I call you back? Because we're watching a film now. I don't want to miss it."

"اوه. می توانم...؟ ببخشید. می توانم به شما زنگ بزنم؟ چون الان داریم فیلم می بینیم. نمی خواهم آن را از دست بدهم."

So, at the moment we are watching a film. But if you are talking about yesterday:

بنابراین، در حال حاضر ما در حال تماشای یک فیلم هستیم. اما اگر از دیروز صحبت می کنید:

"We saw a film yesterday."

"ما دیروز فیلمی دیدیم."

Okay? You can say: "We saw a film."

باشه؟ می توانید بگویید: "ما یک فیلم دیدیم."

You could also say: "We watched a film yesterday",

شما همچنین می توانید بگویید: "ما دیروز فیلمی را تماشا کردیم"

which sort of makes it sound a bit more active. You can say "watched" as well,

که باعث می شود کمی فعال تر به نظر برسد . می‌توانید بگویید «تماشا شده» نیز،

but you wouldn't use "look". Wouldn't say: "We looked at a film",

اما از «نگاه» استفاده نمی‌کنید. نمی توان گفت: "ما به یک فیلم نگاه کردیم"،

that doesn't sound right.

درست به نظر نمی رسد.

You can say: "We watched a film yesterday."

می توانید بگویید: "ما دیروز یک فیلم تماشا کردیم."

or "We saw a film yesterday."

یا «دیروز فیلمی دیدیم».

For the future tense, you can say:

برای زمان آینده می توانید بگویید:

"We are going to see a film tomorrow."

" فردا قرار است فیلمی ببینیم."

And again, you can say: "We are going to watch a film tomorrow."

و دوباره می توانید بگویید: " فردا قرار است فیلمی را تماشا کنیم."

Okay? So "saw" and "watch", "see" and "watch", you

باشه؟ بنابراین "دیدم" و "تماشا"، "دیدن" و "تماشا"،

could use both of those if it's the past tense or the present te-... Future tense, sorry.

می توانید از هر دوی اینها استفاده کنید اگر زمان گذشته یا حال باشد... زمان آینده، متاسفم.

But in the present tense, what you're doing now:

اما در زمان حال، کاری که الان دارید انجام می دهید:

"We are watching a film."

"ما داریم فیلم می بینیم."

It's kind of the activity of watching. We're doing it now, so it's important.

به نوعی فعالیت تماشا کردن است. ما در حال انجام آن هستیم، بنابراین مهم است.

"We are watching, concentrating on the film now.

ما در حال تماشای فیلم هستیم و اکنون روی فیلم تمرکز می کنیم.

Yesterday we saw a film, tomorrow we're going to see a film,

دیروز یک فیلم دیدیم، فردا قرار است یک فیلم ببینیم،

but today we're watching a film at this moment."

اما امروز در این لحظه در حال تماشای یک فیلم هستیم.

So I'm sorry it's a bit complicated, but that's the way it is.

بنابراین متاسفم که کمی پیچیده است، اما این طور است.

It's just the way it feels

این همان احساسی است

to a native speaker, so I hope that's not too complicated,

که برای یک زبان مادری دارد، بنابراین امیدوارم که خیلی پیچیده نباشد،

and I hope the idea of the active versus the passive helps you to

و امیدوارم ایده فاعل در مقابل مفعول به شما کمک کند

decide which one of these three verbs to use. So,

تصمیم بگیرید کدام یک از این سه فعل را استفاده کنید. بنابراین،

if you'd like to go to the website, there is a quiz on this subject at www.engvid.com.

اگر می خواهید به وب سایت بروید، یک مسابقه در مورد این موضوع در www.engvid.com وجود دارد.

Please go and give that a try, see how you do,

لطفا بروید و آن را امتحان کنید، ببینید چگونه هستید،

and hope to see you again soon. Okay,

و امیدوارم به زودی دوباره شما را ببینم. باشه،

thanks for watching. Bye.

ممنون که تماشا کردی خدا حافظ.