SPEAK vs TALK - What’s the Difference? Learn English Grammar

Wanna speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود انگلیسی واقعی صحبت کنید؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید .

Hi everybody, my name is Alisha.

سلام به همگی اسم من علیشا هست

Welcome back to EnglishClass101.com's Youtube channel.

به کانال یوتیوب EnglishClass101.com خوش آمدید .

Today I'm going to talk about the difference between “speak” and “talk,” two commonly

امروز قصد دارم در مورد تفاوت بین "صحبت" و "حرف زدن" صحبت کنم، دو فعل که معمولاً

confused verbs.

اشتباه گرفته می شوند.

So, let's get started!

بنابراین، بیایید شروع کنیم!

Okay, the first verb I want to talk about is the verb “talk.”

خوب، اولین فعل من می خواهم در مورد آن صحبت کنم فعل "تصاویر" است.

we use "talk" in casual speech in everyday conversations, if you want to talk about a

ما از "گفتگو" در گفتار گاه به گاه در مکالمات روزمره استفاده می کنیم، اگر می خواهید در مورد یک

simple topic or a casual discussion with friends, or you just want to report a conversation

موضوع ساده یا یک بحث معمولی با دوستان صحبت کنید، یا فقط می خواهید مکالمه ای را

that happened, or a discussion that happened, you can use "talk" to explain this simply

که اتفاق افتاده یا بحثی که اتفاق افتاده گزارش دهید، می توانید از "گفتگو" استفاده کنید. "این را ساده

and casually.

و معمولی توضیح دهم.

In most everyday conversations, I use "talk,” you'll hear "talk" a lot when you are listening

در اکثر مکالمات روزمره، من از "گفتگو" استفاده می کنم، وقتی به مکالمات مربوط به بحث های تلفنی گوش می دهید، "گفتگو" را زیاد می شنوید

to conversations about discussions on the phone, we use it to explain phone conversations

، ما از آن برای توضیح مکالمات تلفنی

a lot ,we use it to explain simple meetings with people, friendly interactions over coffee,

زیاد استفاده می کنیم، ما از آن برای توضیح جلسات ساده استفاده می کنیم. افراد، تعاملات دوستانه بر سر قهوه،

for example.

به عنوان مثال،

“Talk" is used in most everyday situation.

"صحبت" در بیشتر موقعیت های روزمره استفاده می شود.

So if you're reporting on something that's pretty casual, you should use the word "talk"

بنابراین، اگر در مورد چیزی گزارش می‌دهید که کاملاً معمولی است، باید از کلمه «گفت‌وگو»

to explain that.

برای توضیح آن استفاده کنید.

Also, if the person you are talking to is not someone who you have a professional relationship

همچنین، اگر فردی که با او صحبت می‌کنید فردی نیست که با او رابطه حرفه‌ای دارید

with, it's pretty good to use "talk" in that case; if you use "speak,” you might sound

، خیلی خوب است که در این مورد از "گفتگو" استفاده کنید. اگر از "صحبت کردن" استفاده می کنید، ممکن

a little too formal, we're going to talk about this in just a moment, though.

است کمی بیش از حد رسمی به نظر بیایید، اما ما در یک لحظه در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.

So please try to keep in mind that "talk" should be used in everyday conversations to

بنابراین لطفاً به خاطر داشته باشید که از "گفتگو" باید در مکالمات روزمره برای

report everyday conversations, and in more casual situations.

گزارش روزانه استفاده شود. مکالمات، و در موقعیت‌های معمولی‌تر.

Okay we can also use "talk,” the verb "talk" with “to” or “with.”

بسیار خوب، می‌توانیم از «حرف زدن»، فعل «گفت‌وگو» با «به» یا «با» استفاده کنیم.

By this I mean we can say, I want to "talk" to someone, or I want to "talk" with someone.

منظورم این است که می‌توانیم بگوییم، می‌خواهم با کسی «صحبت» کنم، یا می‌خواهم با کسی «صحبت کنم».

These are, for me, very very similar, we use them in very similar ways.

اینها برای من بسیار شبیه به هم هستند، ما از آنها به روش های بسیار مشابه استفاده می کنیم.

If you want to be extremely specific, I would say that perhaps there is a small nuance of

اگر بخواهید بسیار دقیق باشید، می‌گویم که شاید

a difference between "talk to” and "talk with.”

تفاوت کوچکی بین «صحبت کردن» و «صحبت کردن با» وجود داشته باشد.

If I say I want to "talk to” someone, maybe, it could be a more one-sided conversation,

اگر بگویم می‌خواهم با کسی «صحبت کنم»، شاید این می‌تواند یک مکالمه یک طرفه‌تر باشد

like, I want to talk to my friend; I expect my friend is going to talk to me as well.

، مثلاً می‌خواهم با دوستم صحبت کنم؛ انتظار دارم دوستم نیز با من صحبت کند

But I feel like that has a little more of a one-sided conversation feel than using "talk

. مانند آن کمی بیشتر از استفاده از "صحبت کردن با" احساس مکالمه یک طرفه دارد

with,” if I say, I want to talk with my friend, I want to talk with you, about it,

، اگر بگویم، می‌خواهم با دوستم صحبت کنم ، می‌خواهم با شما صحبت کنم، در مورد آن،

“with,” to me, sounds a little bit more like doing something together with someone

برای من صداهای "با" کمی بیشتر شبیه انجام کاری مشترک با شخص

else.

دیگری است.

So again, this is a very very small difference and perhaps this is just my style and how

بنابراین باز هم، این یک تفاوت بسیار بسیار کوچک است و شاید این فقط سبک من است و

I like to use these words, but for the most part we can use them interchangeably, we can

من دوست دارم از این کلمات استفاده کنم، اما در بیشتر موارد می توانیم آنها را به جای یکدیگر استفاده کنیم، می

use them in the same way and you're not going to really have any communication problems

توانیم آنها را به همان روش استفاده کنیم و شما اینطور نیستید.

depending on the words you choose.

بسته به کلماتی که انتخاب می کنید، واقعاً مشکل ارتباطی خواهید داشت.

But just for your information, this is how I sometimes use “to” and “with” with

اما فقط برای اطلاع شما، اینگونه است که من گاهی اوقات از "به" و "با"

the verb "talk,” and with "speak,” too, as I'll explain later.

با فعل "حرف زدن" و همچنین با "صحبت کردن" استفاده می کنم، همانطور که بعداً توضیح خواهم داد.

Okay, finally, about conjugations for the verb "talk.”

خوب، در نهایت، در مورد صرف فعل "گفتگو".

To make the past tense of the verb "talk,” talk is…

برای ساختن زمان گذشته فعل "حرف زدن"، صحبت کردن است ...

I'm sorry, start again.

متاسفم، دوباره شروع کنید.

Okay, finally, about conjugations with the verb "talk.”

خوب، در نهایت، در مورد صرف با فعل "حرف زدن".

To conjugate the verb "talk" into the past tense and the past participle, we simply add

برای تلفیق فعل "talk" به زمان گذشته و فعل ماضی، به سادگی

ED to the end of the verb.

ED را به انتهای فعل اضافه می کنیم.

So "talk" becomes “talked;” this makes past tense and past participle.

بنابراین "talk" به "talked" تبدیل می شود. این

So a very easy conjugation for the verb "talk.”

فعل ماضی و ماضی را تشکیل می دهد. بنابراین یک صرف بسیار آسان برای فعل "talk".

So we're going to use this in some example sentences later, let's take a look, though,

بنابراین، بعداً از آن در چند جمله مثال استفاده خواهیم کرد، اما بیایید نگاهی

at the verb "speak.”

به فعل "speak" بیندازیم.

Okay, so we talked about how the verb "talk" is used in more casual situations, everyday

بسیار خوب، بنابراین ما در مورد نحوه استفاده از فعل "گفتگو " در موقعیت های معمولی تر

conversations, everyday discussions.

، گفتگوهای روزمره، بحث های روزمره صحبت کردیم. اما

“Speak,” however, is used in more formal situations.

"صحبت کردن" در موقعیت های رسمی تر استفاده می شود.

If you want to create a more formal nuance or to have a more formal tone when you speak

اگر می خواهید تفاوت های ظریف تری ایجاد کنید یا داشته باشید. هنگامی که با کسی صحبت می کنید، یک لحن رسمی تر

with someone, use the verb "speak.”

، از فعل "صحبت" استفاده کنید.

So I just used the verb "speak" to sound a little bit more formal in this explanation,

بنابراین من فقط از فعل "speak" استفاده کردم تا مثلاً در این توضیح کمی رسمی تر به نظر برسد

for example.

.

If you would like to sound a little more formal, try using the verb "speak" instead of the

اگر می‌خواهید کمی رسمی‌تر به نظر برسید، سعی کنید از فعل «گفتن» به جای

verb "talk.”

فعل «گفت‌وگو» استفاده کنید.

This is really useful in business situations, at work, you can use this in business emails,

این واقعاً در موقعیت‌های کاری مفید است، در محل کار، می‌توانید از آن در ایمیل‌های تجاری

as well, or in any kind of writing where you would like to sound a little more formal.

نیز استفاده کنید، یا در هر نوع نوشتاری که می‌خواهید کمی رسمی‌تر به نظر برسد.

This is more polite than, as you might have guessed so, ”talk" has a more casual nuance,

بنابراین، «صحبت کردن» ظرایف گاه به گاه تری دارد،

"speak" has a more formal nuance about it.

«صحبت کردن» ظرافت رسمی تری در مورد آن دارد.

As with "talk,” we can use this with “to” or “with,” so "speak to” someone or

مانند "صحبت"، ما می توانیم این را با "به" یا "با" استفاده کنیم، بنابراین "با کسی صحبت کن" یا

"speak with” someone.

"با کسی صحبت کن"

I want to speak to my boss.

. من می خواهم با رئیسم صحبت کنم

I want to speak with my boss.

. می خواهم با رئیسم صحبت کنم.

Like I talked about, with "talk,” we can use the two pretty much in the same way, very

در مورد صحبت کردن، با «گفتگو»، ما می‌توانیم از این دو تقریباً به یک شکل استفاده کنیم، بسیار

very similarly, I would say there's a very small nuance again.

بسیار مشابه، من می‌توانم بگویم که باز هم یک تفاوت ظریف وجود دارد.

“Talk to” might sound a little bit more one-sided, one person is reporting information,

«صحبت کردن» ممکن است کمی یک طرفه‌تر به نظر برسد، شاید یک نفر اطلاعاتی را گزارش می‌کند

perhaps, and “with” perhaps sounds more like an exchange of information.

، و «با» شاید بیشتر شبیه تبادل اطلاعات به نظر برسد.

But again, this is a very small difference in perhaps just a way that I think about how

اما باز هم، این یک تفاوت بسیار کوچک است، شاید فقط به روشی که من در مورد

to use “to” and “with” with these verbs, but you can use them essentially in

نحوه استفاده از "to" و "با" با این افعال فکر می کنم، اما شما می توانید اساساً آنها را

the same way.

به همان روش استفاده کنید.

“Speak to” or "speak with” someone.

«با کسی صحبت کن» یا «با کسی صحبت کن.»

Finally, there's one other key difference between "speak" and "talk,” and that is

در نهایت، یک تفاوت کلیدی دیگر بین «صحبت کردن» و «صحبت کردن» وجود دارد و آن در

about languages.

مورد زبان‌ها است.

When you are explaining your language ability, for example, I speak English, I speak Japanese,

وقتی توانایی زبان خود را توضیح می دهید، به عنوان مثال، من انگلیسی صحبت می کنم، من ژاپنی صحبت می

I don't speak Chinese.

کنم، من چینی صحبت نمی کنم.

We should always use the verb "speak,” please don't use the verb "talk" to explain your

ما همیشه باید از فعل "speak" استفاده کنیم، لطفاً از فعل "Talk" برای توضیح توانایی های زبان خود استفاده نکنید

language abilities.

.

So a sentence like, I talk French is not correct, please use I speak French.

بنابراین جمله ای مانند، من فرانسوی صحبت می کنم صحیح نیست، لطفا از من صحبت می کنم فرانسوی استفاده کنید.

“Speak" is the correct verb to talk about your language abilities or to talk about your

"Speak" صحیح است. فعل صحبت کردن در مورد توانایی های زبانی یا صحبت کردن در مورد

inability, as well, so please be careful there.

ناتوانی شما نیز هست، پس لطفا در آنجا مراقب باشید.

Lastly, a couple conjugation points about this verb then.

در نهایت، چند نکته صرف در مورد این فعل پس از آن.

So "speak" in the past tense, "speak" is an irregular verb, "speak" becomes “spoke”

بنابراین "صحبت" در زمان گذشته، "صحبت" یک فعل بی قاعده است، "صحبت" در زمان گذشته به "گفتار" تبدیل می شود

in the past tense, spoke.

، صحبت کرد.

So please be careful here, also, to make the past participle form, "speak" becomes “spoken.”

بنابراین لطفاً در اینجا مراقب باشید، همچنین برای ساختن فعل ماضی، «حرف زدن» به «گفتار» تبدیل می‌شود.

Have you spoken to someone?

آیا با کسی صحبت کرده اید؟

I've never spoken with someone.

من هرگز با کسی صحبت نکرده ام

So there are two conjugations we need to consider for today's practice, spoke and spoken, past

بنابراین دو صیغه وجود دارد که باید برای تمرین امروز در نظر بگیریم، گفتاری و گفتاری،

tense and past participle tense.

زمان گذشته و زمان ماضی.

Okay, so now that we reviewed a couple points about the difference between "talk" and "speak,”

خوب، پس اکنون که چند نکته را در مورد تفاوت بین "حرف زدن" و "حرف زدن" مرور کردیم،

let's take a look at a few examples sentences, and maybe we can decide which verb is a better

بیایید به چند جمله مثال نگاهی بیندازیم، و شاید بتوانیم تصمیم بگیریم که کدام فعل

choice in each of these.

در هر یک از اینها انتخاب بهتری است.

Okay, first one, he _______ to his manager.

اولین مورد، او _______ به مدیر خود.

Our hint word here is the word “manager,” this implies it's a work situation so it's

کلمه اشاره ما در اینجا کلمه "مدیر" است، این نشان می دهد که این یک موقعیت کاری است، بنابراین

probably a good idea to sound a little more formal, let's use spoke, past tense.

احتمالاً ایده خوبی است که کمی رسمی تر به نظر برسیم، بیایید از speak، زمان گذشته استفاده کنیم.

He spoke to his manager.

او با خود صحبت کرد.

Of course, you could say he speaks to his manager, but we don't have much other information

مدیر.البته می توان گفت که با مدیرش صحبت می کند ، اما ما در اینجا اطلاعات زیادی نداریم،

here so maybe a simple sentence, he spoke to his manager.

پس شاید یک جمله ساده، با مدیر خود صحبت کرده است.

Nice.

خوب.

Let's see, the next one, you should _______ to your parents.

ببینیم، بعدی، شما باید _______ به شما پدر و مادر.

So here, we have parents, and also “you should,” this kind of gives us the feeling

بنابراین اینجا، ما والدین داریم، و همچنین "شما باید"، این نوع به ما این احساس را می دهد

that this sentence is maybe a casual advice situation, so how about "talk,” it sounds

که این جمله ممکن است یک موقعیت توصیه گاه به گاه باشد ، پس "صحبت کردن" چه طور است، آن را

more casual, so "talk" sounds better.

معمولی تر به نظر می رسد، بنابراین "حرف زدن" به نظر می رسد. بهتر.

You should talk to your parents.

باید با پدر و مادرت صحبت کنی

Again, "talk with” your parents is also okay here.

باز هم، "صحبت کردن" با والدین شما نیز در اینجا مشکلی ندارد.

Alright, let's look at the next sentence.

بسیار خوب، بیایید به جمله بعدی نگاه کنیم.

Haven't they _______ to you about this?

آیا آنها در این مورد با شما ____________ نکرده اند؟

So here, we have “haven’t,” “have not.”

بنابراین در اینجا، ما "نداشتم"، " نداشتم."

a negative form here, haven't they _______ to you about this?

یک شکل منفی در اینجا، آیا آنها در این مورد به شما _______ نکرده اند؟

In this sentence, there's no clear hint word, is it a casual situation, is it a formal situation?

در این جمله، هیچ کلمه اشاره ای واضحی وجود ندارد ، آیا این یک موقعیت اتفاقی است، آیا یک وضعیت صوری است؟

So in a sentence like this, because we don't have enough information about the situation,

پس در جمله ای مانند این، چون ما نداریم اطلاعات کافی در مورد موقعیت،

both "talk" and "speak" are actually okay, but we do need to conjugate the verb correctly,

هر دو "حرف زدن" و "حرف زدن" در واقع مشکلی ندارند، اما ما باید فعل را به درستی با هم ترکیب کنیم،

so that it matches this “haven’t” at the beginning of the sentence.

به طوری که با "نداشتن" در ابتدای جمله مطابقت داشته باشد .

So we can say, haven't they talked to you?

بنابراین می توانیم بگوییم: آیا آنها با شما

Or, haven't they spoken to you about this?

صحبت نکرده اند یا در این مورد با شما صحبت نکرده اند؟

Both are correct in this case.

در این مورد هر دو درست است.

Haven't they talked to you?

آیا آنها با شما صحبت نکرده اند؟

Haven't they spoken to you?

آیا با شما صحبت نکرده اند؟

It just changes the level of formality of the sentence.

از جمله.

Okay, let's take a look at the next one.

باشه، بیایید نگاهی به مورد بعدی بیندازیم.

I really wanted to _______ to you.

من واقعاً می خواستم _______ به شما بگویم.

Again, it's a little bit difficult to determine, is this a formal situation or a casual situation?

باز هم، تعیین کمی دشوار است ، آیا این یک موقعیت رسمی است یا یک موقعیت اتفاقی؟

I would guess, I've included the word “really” here, typically “really” is only used

حدس می زنم، من کلمه "واقعا" را در اینجا گنجانده است، معمولا "واقعا" فقط

in casual situations, or it's better to use a word like “really” in less formal situation,

در موقعیت های معمولی استفاده می شود، یا بهتر است از کلمه ای مانند "واقعا" در موقعیت های کمتر رسمی استفاده شود،

so I think that is a better choice here.

بنابراین فکر می کنم اینجا انتخاب بهتری است

I really wanted to talk to you.

خیلی دلم میخواست باهات حرف بزنم

Hmm, nice.

هوم، خوبه

Alright, next one.

خوب، بعدی

She is _______ with clients at the moment.

او در حال حاضر _______ با مشتریان است.

So here the hint is “clients,” indicating it's a business situation or a more formal

بنابراین در اینجا اشاره «مشتریان» است، که نشان می‌دهد این یک موقعیت تجاری یا یک

situation, and here we have the grammar “she is,” this implies progressive or a continuous

موقعیت رسمی‌تر است، و در اینجا دستور زبان «او هست» را داریم، این به معنای یک جمله دستوری مترقی یا پیوسته است

grammar sentence, so she's _______ clients gives us the hint it's more formal, let's

، بنابراین او _______ مشتریان به ما اشاره می‌کنند که بیشتر است. رسمی، بیایید

use "speak,” but again, to change it to the progressive form, she's speaking with

از "speak" استفاده کنیم، اما دوباره، برای تغییر آن به شکل پیشرونده، او

clients at the moment.

در حال حاضر با مشتریان صحبت می کند.

It sounds nice.

به نظر خوب می رسد.

Okay, let's look at the next sentence then.

خوب، بیایید به جمله بعدی نگاه کنیم.

What were they _______ with that guy about?

آنها _______ با آن پسر در مورد چه بودند؟

Okay, so here I've used “with,” again, we can use “to” or “with” but I've

خوب، بنابراین در اینجا من دوباره از "with" استفاده کرده‌ام، می‌توانیم از "به" یا "با" استفاده کنیم، اما

included “guy” as a hint word here; “guy” sounds a little bit more casual, we use “guy”

من "پسر" را به عنوان یک کلمه اشاره در اینجا قرار داده‌ام؛ "مرد" کمی غیر عادی به نظر می‌رسد، ما استفاده می‌کنیم. «پسر»

in, maybe, more casual discussion everyday discussions so we probably want to use "talk"

در بحث‌های روزمره، شاید معمولی‌تر، بنابراین احتمالاً می‌خواهیم در این مورد از «گفت‌وگو» استفاده کنیم

in this case, a more casual choice.

، یک انتخاب معمولی

Here, we see it's past, what “were” they _______ with that guy about?

But we know this should be a past progressive tense sentence, too.

. بدانید که این باید یک جمله زمان گذشته پیش رونده نیز باشد.

What were they, just indicates something continuing, what were they talking with that guy about?

آنها چه بودند، فقط نشان می دهد که چیزی ادامه دارد، آنها با آن مرد در مورد چه چیزی صحبت می کردند؟

What were they talking with that guy about?

آنها با آن مرد در مورد صحبت می کنند؟

Great.

عالی.

Alright, next one.

خوب، بعدی

You guys should have _______ about it last week.

شما بچه ها باید _______ در مورد آن در هفته گذشته داشته باشید.

Again, we see this “you guys,” “you guys” implying something more casual.

دوباره، ما این «شما بچه‌ها»، «شما بچه‌ها» را می‌بینیم که دلالت بر چیزی معمولی‌تر دارد.

You guys should have, so again, this is probably a sentence where we need to use the verb "talk"

شما بچه ها باید داشته باشید، پس باز هم، این احتمالاً جمله ای است که باید از فعل "حرف زدن" استفاده کنیم،

because it's a more casual situation.

زیرا این یک موقعیت معمولی تر است.

We could use the verb "speak" if you like, but again it's going to sound a little more

اگر دوست داشتید می‌توانیم از فعل "speak" استفاده کنیم، اما باز هم کمی

formal.

رسمی‌تر به نظر می‌رسد.

Here we have “you guys” which sounds casual, so mixing casual and formal might sound a

در اینجا ما "شما بچه ها" را داریم که غیررسمی به نظر می رسد، بنابراین مخلوط کردن غیررسمی و رسمی ممکن است

little strange, so therefore, to match our grammar, you guys should have talked about

کمی عجیب به نظر برسد، بنابراین، برای مطابقت با دستور زبان ما، شما بچه ها باید هفته گذشته در مورد آن صحبت می

it last week, is the nice sentence here.

کردید، جمله خوب اینجاست.

Okay, let's look at the last one then.

خوب، بیایید به آخرین مورد نگاه کنیم.

She's never _______ to me.

او هرگز برای من _______ نیست.

So “she’s,” this is an interesting contraction, be careful, it's not “she is never,” “never”

بنابراین "او"، این یک انقباض جالب است، مراقب باشید، "او هرگز نیست" نیست، "هرگز

is a big hint here, yeah, we know that “never,” we use “never” a lot in present perfect

" یک اشاره بزرگ در اینجا است، بله، ما می دانیم که "هرگز"، ما از "هرگز" زیاد در زمان حال کامل استفاده می کنیم.

tense sentences, so “she’s” here does not mean “she is,” instead this is the

جملات زمان دار، بنابراین «او» در اینجا به معنای «او هست» نیست، در عوض این

contracted form of “she has.”

شکل قراردادی «او دارد» است.

So here, she has never _______ to me.

بنابراین اینجا، او هرگز برای من _______ نکرده است.

In this sentence, we don't know if it's a casual or a formal expression so we can choose

در این جمله، نمی دانیم که آیا این یک عبارت معمولی است یا رسمی، بنابراین ما می توانیم فعل را انتخاب کنیم

either verb, so she has never talked to me is correct, or she has never spoken to me,

، بنابراین او هرگز با من صحبت نکرده است صحیح است، یا او هرگز با من صحبت نکرده است،

she's never talked to me, she's never spoken to me, both are correct, just depending on

او هرگز با من صحبت نکرده است، او هرگز با من صحبت نکرده است. با من صحبت کردم، هر دو درست هستند، فقط بسته

the situation and depending on the nuance you would like to communicate, you can choose

به موقعیت و بسته به تفاوت ظریفی که می خواهید با هم ارتباط برقرار کنید، می توانید

the better form or the better verb accordingly.

شکل بهتر یا فعل بهتر را بر اساس آن انتخاب کنید.

So these are a few cases where we use “speak" and "talk,” it might be a good idea to choose

بنابراین این چند مورد است که ما از "صحبت کردن" و "حرف زدن" استفاده می کنیم، ممکن است ایده خوبی باشد که

one or the other but I would recommend just keep in mind, if you want to sound more formal,

یکی یا دیگری را انتخاب کنیم، اما من توصیه می کنم فقط به خاطر داشته باشید، اگر می خواهید رسمی تر به نظر برسید،

please choose the verb "speak,” if you want to sound a little more casual, use the verb

لطفاً فعل را انتخاب کنید. "صحبت کنید"، اگر می خواهید کمی معمولی تر به نظر بیایید، از فعل

"talk.”

"حرف زدن" استفاده کنید.

In most cases, we will use the verb "talk,” but maybe at work, it's a good idea to use

در بیشتر موارد، ما از فعل "تکلم" استفاده می کنیم، اما شاید در محل کار، استفاده از

"speak" instead.

"صحبت" ایده خوبی باشد.

Also, don't forget to use "speak" to talk about your language abilities, too.

همچنین، فراموش نکنید که از "صحبت کردن" برای صحبت در مورد توانایی های زبانی خود نیز استفاده کنید.

Okay, so those are a few points about when to use "speak" and "talk.”

بسیار خوب. ، بنابراین این چند نکته در مورد زمان استفاده از "صحبت کردن" و "حرف زدن" است.

If you have any questions, or if you want to try to make an example sentence, give it

اگر سوالی دارید، یا اگر می خواهید سعی کنید یک جمله مثال بزنید،

a try in the comment section below this video.

آن را در بخش نظرات زیر این ویدیو امتحان کنید.

If you liked the video, please give it a thumbs up and make sure to subscribe to our channel,

اگر ویدیو را دوست داشتید، لطفاً آن را تأیید کنید و حتماً در کانال ما عضو شوید،

if you haven't already.

اگر قبلاً این کار را نکرده اید.

And check us out at EnglishClass101.com for more stuff like this.

و ما را در EnglishClass101.com برای موارد بیشتر مانند این بررسی کنید.

Thanks very much for watching this episode, and we will see you again soon.

از تماشای این قسمت بسیار متشکریم و به زودی دوباره شما را خواهیم دید.

Bye!

خدا حافظ!