English Grammar: Sentence Patterns - What you need to know!

I hope you've watched the first part of this lesson.

Umarım bu dersin ilk bölümünü izlemişsinizdir.

It's now time to study five common sentence patterns.

Şimdi beş yaygın cümle kalıbını inceleme zamanı.

How exactly will knowledge of sentence patterns help you?

Cümle kalıpları bilgisi size tam olarak nasıl yardımcı olacak?

Is it worth learning? I think so.

Öğrenmeye değer mi? Bence de.

First, you can create a variety of sentences

İlk olarak, çeşitli cümleler oluşturabilir

and not be limited to one or two patterns each time you speak or write.

ve her konuştuğunuzda veya yazdığınızda bir veya iki kalıpla sınırlı kalmazsınız.

Second, you can more easily correct sentences

İkincisi, cümleleri daha kolay düzeltebilirsiniz

because you'll know how sentences are built.

çünkü cümlelerin nasıl kurulduğunu bileceksiniz.

You'll understand the parts of a clause and how they fit together.

Bir maddenin bölümlerini ve nasıl bir araya geldiklerini anlayacaksınız.

Lastly, you'll have an easier time when you read and come across long sentences.

Son olarak, okurken ve uzun cümlelerle karşılaştığınızda daha kolay zaman geçireceksiniz.

You'll be able to recognize clauses by identifying the subject and the verb.

Özneyi ve fiili tanımlayarak tümceleri tanıyabileceksiniz.

So let's get started.

Öyleyse başlayalım.

[title]

[başlık]

The first pattern is the most basic one: subject + verb.

İlk model en temel olanıdır: özne + fiil.

For example, we relaxed.

Rahatladık mesela.

Remember that verbs express an action or a state.

Fiillerin bir eylemi veya durumu ifade ettiğini unutmayın.

Here are some longer examples of this pattern.

İşte bu modelin bazı daha uzun örnekleri.

[reads]

[okur]

The second pattern adds one more element.

İkinci model bir öğe daha ekler.

subject + verb + object

özne + fiil + nesne

a direct object

doğrudan bir nesne

For example, they played music.

Örneğin müzik çaldılar.

Some verbs take an object. We call these transitive verbs.

Bazı fiiller nesne alır. Bunlara geçişli fiiller diyoruz.

Direct objects are objects of verbs.

Doğrudan nesneler fiillerin nesneleridir.

Someone or something is acting upon the object, performing on the object.

Birisi veya bir şey nesne üzerinde hareket ediyor, nesne üzerinde hareket ediyor.

For example, they played music. Played what? Played music.

Örneğin, müzik çaldılar. Ne oynadın? Müzik çaldı.

So recall the first pattern with our model sentence: We relaxed.

Öyleyse model cümlemizle ilk kalıbı hatırlayın: Rahatladık. Hiçbir

There was no object.

nesne yoktu.

Some verbs don't have an object.

Bazı fiillerin nesnesi yoktur.

They don't need one.

Birine ihtiyaçları yok.

We call these intransitive verbs.

Bunlara geçişsiz fiiller diyoruz.

So we have transitive and intransitive verbs.

Yani geçişli ve geçişsiz fiillerimiz var.

Only transitive verbs have an object.

Sadece geçişli fiillerin nesnesi vardır.

Here's a tip: When you learn a new verb, pay attention to the grammar.

İşte bir ipucu: Yeni bir fiil öğrendiğinde dilbilgisine dikkat et.

Is it transitive or intransitive?

Geçişli mi yoksa geçişsiz mi?

A learner's dictionary will tell you. It will show you whether that verb requires an object.

Bir öğrencinin sözlüğü size söyleyecektir. Bu fiilin bir nesne gerektirip gerektirmediğini size gösterecektir.

But some verbs can have both meanings.

Ancak bazı fiiller her iki anlama da sahip olabilir.

It can be both transitive and intransitive.

Hem geçişli hem de geçişsiz olabilir.

A verb you already know like that is "play."

Zaten böyle bildiğiniz bir fiil "oynamak"tır.

The children are playing. The children played a game.

Çocuklar oynuyor. Çocuklar bir oyun oynadılar.

Here's a quick note on objects.

İşte nesneler hakkında kısa bir not.

Objects are nouns or anything that behaves like a noun.

Nesneler isimler veya isim gibi davranan herhangi bir şeydir.

This includes pronouns, gerunds...could even be a whole clause.

Bu, zamirleri, ulaçları içerir... hatta bütün bir cümle olabilir.

But that's for another lesson. (See link.)

Ama bu başka bir ders için. (Bağlantıya bakın.)

Both sentences SV and SVO can add on one more unit called an adverbial.

Hem SV hem de SVO cümleleri, zarf adı verilen bir birim daha ekleyebilir.

An adverbial can be a single word, a phrase... It could even be a whole clause -

Bir zarf, tek bir kelime, bir cümle olabilir... Hatta bütün bir cümle olabilir -

an adverb clause, but that's for another lesson. (See link.)

bir zarf cümlesi, ama bu başka bir ders için. (Bağlantıya bakın.)

Here's what you need to know.

İşte bilmeniz gerekenler.

Adverbials add information.

Zarflar bilgi ekler.

This information answers questions like where, when, why, how....?

Bu bilgi nerede, ne zaman, neden, nasıl gibi sorulara cevap verir....?

Which includes other "how" questions like how long, how often, how much?

Hangisi, ne kadar süre, ne sıklıkta, ne kadar gibi diğer "nasıl" sorularını içerir?

So our first pattern subject + verb can become: subject + verb + adverbial.

Böylece ilk kalıbımız özne + fiil şu hale gelebilir: özne + fiil + zarf.

The children played in the sand.

Çocuklar kumda oynadı.

Where? In the sand.

Nerede? Kumun içinde.

Our second pattern subject + verb + object can become:

İkinci kalıbımız özne + fiil + nesne şu şekilde olabilir:

subject + verb + object + adverbial.

özne + fiil + nesne + zarf.

They sang songs last night. When? Last night.

Dün gece şarkılar söylediler. Ne zaman? Dün gece.

We can have more than one adverbial in a sentence.

Bir cümlede birden fazla zarf kullanabiliriz.

And adverbials aren't always in a final position.

Ve zarflar her zaman son konumda değildir.

They sang songs on the beach last night.

Dün gece sahilde şarkılar söylediler.

How many adverbials?

Kaç tane zarf var?

Two. Where? When?

İki. Nerede? Ne zaman?

Watch this rewrite.

Bu yeniden yazımı izleyin.

Last night they sang songs on the beach.

Dün gece sahilde şarkılar söylediler.

When you start using more than one adverbial in a sentence, they usually follow an order.

Bir cümlede birden fazla zarf kullanmaya başladığınızda, genellikle bir sıra izlerler.

Manner > place > time. Time usually goes last.

Tarz > yer > zaman. Zaman genellikle sona erer.

But be careful not to make your sentences too long and too wordy.

Ancak cümlelerinizi çok uzun ve çok uzun yapmamaya dikkat edin.

What I understand is that some adverbials are necessary, and some are optional.

Anladığım, bazı zarfların gerekli olduğu ve bazılarının isteğe bağlı olduğu.

Let's look at some examples. [reads]

Bazı örneklere bakalım. [okur]

Would these sentences make sense if we took out the adverbials?

Zarfları çıkarırsak bu cümleler bir anlam ifade eder mi?

No. They're necessary.

Hayır. Onlar gerekli.

Now look at these next two examples. [reads]

Şimdi bu sonraki iki örneğe bakın. [okur]

I'd argue that these adverbials could be omitted.

Bu zarfların atlanabileceğini iddia ediyorum.

We'll talk more about terminology in a couple minutes.

Birkaç dakika içinde terminoloji hakkında daha fazla konuşacağız.

The third basic sentence pattern has three parts:

Üçüncü temel cümle kalıbı üç bölümden oluşur:

subject + verb + complement

özne + fiil + tümleç

For example, today was fun.

Örneğin, bugün eğlenceliydi.

"Fun" is the complement.

"Eğlence" tamamlayıcıdır.

And we could add an optional adverbial to this pattern.

Ve bu kalıba isteğe bağlı bir zarf ekleyebiliriz.

Today was fun as usual.

Bugün her zamanki gibi eğlenceliydi.

That's subject + verb + complement + adverbial.

Bu özne + fiil + tamlayıcı + zarftır.

We talked about transitive and intransitive verbs.

Geçişli ve geçişsiz fiillerden bahsettik.

There's another group of verbs we need to talk about.

Konuşmamız gereken başka bir fiil grubu daha var.

Linking verbs. Have you heard of those?

Bağlayıcı fiiller. Bunları duydun mu?

Linking verbs link or connect the subject to an idea called the complement.

Fiilleri bağlamak, konuyu tamamlayıcı adı verilen bir fikre bağlar veya bağlar.

We need the complement to fully understand the subject.

Konuyu tam olarak anlamak için tamamlayıcıya ihtiyacımız var.

For example, she's an artist.

Örneğin, o bir sanatçı.

Shes' what? An artist.

O ne? Bir sanatçı. Kafan

You seem confused.

karışmış görünüyorsun.

You seem...like what?

Neye benziyorsun? Kafan

You seem confused.

karışmış görünüyorsun.

We need the complements to complete the idea.

Fikri tamamlamak için tamamlayıcılara ihtiyacımız var.

To fully explain the subject.

Konuyu tam olarak açıklamak için.

Complements are very often nouns or adjectives.

Tamamlayıcılar genellikle isimler veya sıfatlardır.

Here's a list of common linking verbs. [reads]

İşte yaygın bağlantı fiillerinin bir listesi. [okur]

There are a few others.

Birkaç tane daha var.

After these linking verbs you'll usually see a noun phrase or an adjective phrase.

Bu bağlayıcı fiillerden sonra genellikle bir isim tamlaması veya bir sıfat tamlaması görürsünüz.

But adverbs and prepositional phrases can also fit this sentence pattern.

Ancak zarflar ve edatlar da bu cümle kalıbına uyabilir.

She's upstairs. She's in her studio.

O yukarıda. Stüdyosunda.

Not everyone agrees on labels.

Herkes etiketler konusunda hemfikir değil.

We agree that adverbs and prepositional phrases are adverbials.

Zarfların ve edat öbeklerinin zarf olduğu konusunda hemfikiriz.

But can adverbials be complements after a linking verb?

Ancak zarflar, bir bağlayıcı fiilden sonra tümleyici olabilir mi?

I think so.

Bence de.

But if the terminology is confusing, then just remember this:

Ancak terminoloji kafa karıştırıcıysa, o zaman şunu unutmayın:

We need subject + linking verb + more information about the subject.

Konu + bağlayıcı fiil + konu hakkında daha fazla bilgiye ihtiyacımız var.

That information is necessary.

Bu bilgi gerekli. Bu

So we always need more information about the subject after a linking verb.

nedenle, bir bağlama fiilinden sonra her zaman konu hakkında daha fazla bilgiye ihtiyacımız var.

Subject complements are only one type of complement.

Konu tamamlayıcıları yalnızca bir tür tamamlayıcıdır.

Let me quickly show you another.

Size hızlıca başka bir tane göstereyim.

Look at this example. [reads]

Bu örneğe bakın. [okur]

What pattern does this sentence follow?

Bu cümle hangi modeli takip ediyor?

Well, "She was excited..."

Peki, "Heyecanlandı..."

That's subject + verb + complement.

Bu özne + fiil + tümleç.

"Excited" is an adjective. It's a subject complement.

"Heyecanlı" bir sıfattır. Bu bir konu tamamlayıcısıdır.

"About the party" is information that explains her excitement.

"Parti hakkında" onun heyecanını açıklayan bilgidir.

It explains the adjective.

Sıfatı açıklar.

It's an adjective complement.

Bu bir sıfat tamlamasıdır.

So our sentence is now subject + verb + complement + complement.

Yani cümlemiz artık özne+fiil+tümleç+tümleç şeklindedir.

The first is a subject complement that links to the subject with a linking verb.

İlki, özneye bir bağlama fiiliyle bağlanan bir özne tümlecidir.

Then we have an adjective complement directly after the adjective.

O zaman sıfattan hemen sonra bir sıfat tamlayıcımız var.

So complements define or fully explain another part of the sentence.

Yani tamamlayıcılar cümlenin başka bir bölümünü tanımlar veya tam olarak açıklar.

Adjective complements are very often prepositional phrases.

Sıfat tamlayıcıları çok sıklıkla edat cümleleridir.

If you'd like to learn more collocations like "excited about" and "afraid of,"

"Hakkında heyecanlanmak" ve "korkmak" gibi eşdizimleri daha fazla öğrenmek isterseniz

you can watch my series of videos on prepositions.

edatlarla ilgili video serimi izleyebilirsiniz.

Our fourth sentence patterns has four parts.

Dördüncü cümle kalıplarımız dört bölümden oluşmaktadır.

subject + verb + object + object

özne + fiil + nesne + nesne

How do we have two objects?

Nasıl iki nesnemiz olur?

Well, the first is an indirect object. The second is a direct object.

İlki dolaylı bir nesnedir. İkincisi doğrudan bir nesnedir.

It will be clearer when you see an example.

Bir örnek gördüğünüzde daha net anlaşılacaktır.

Indirect objects often follow a preposition.

Dolaylı nesneler genellikle bir edatı takip eder.

For example, I tell secrets to my friends.

Mesela ben sırları arkadaşlarıma anlatırım.

To my friends.

Arkadaşlarıma.

"(My) friends" is the indirect object.

"(Benim) arkadaşlarım" dolaylı nesnedir.

I sing songs for the children.

Çocuklar için şarkılar söylüyorum.

For the children.

Çocuklar için.

"(The) children" is the indirect object.

"(The) çocuklar" dolaylı nesnedir.

But with some verbs we can drop the preposition

Ancak bazı fiillerde edatı bırakıp

and move the indirect object so that it comes between the verb and the direct object.

dolaylı nesneyi fiil ile doğrudan nesne arasına gelecek şekilde hareket ettirebiliriz.

It's the only time we can do that.

Bunu yapabileceğimiz tek zaman bu.

We don't normally separate a verb from its direct object.

Normalde bir fiili direkt nesnesinden ayırmayız.

We showed our cousins a good time.

Kuzenlerimize iyi vakit geçirdik.

What did you show? - A good time.

Ne gösterdin? - İyi zaman.

That's the direct object.

Doğrudan nesne budur.

Who did we show it to? - Our cousins.

Kime gösterdik? - Kuzenlerimiz.

That's the indirect object.

Dolaylı nesne budur.

The indirect object is often the one who receives the action.

Dolaylı nesne genellikle eylemi alan kişidir.

We showed our cousins a good time.

Kuzenlerimize iyi vakit geçirdik.

indirect object + direct object.

dolaylı nesne + doğrudan nesne.

If I tell you a secret, what did I tell? - A secret.

Sana bir sır verirsem, ne söyledim? - Bir sır.

To who? - To you.

Kime? - Sana.

Tell you a secret.

Sana bir sır vereyim.

I sang her a song. Sang her a song.

Ona bir şarkı söyledim. Ona bir şarkı söyledi.

indirect object + direct object

dolaylı nesne + doğrudan nesne

The basic pattern is subject + verb + object + object.

Temel kalıp özne + fiil + nesne + nesnedir.

We can add an adverbial. Look at these two examples.

Zarf ekleyebiliriz. Şu iki örneğe bakın.

We showed our cousins a really good time last weekend.

Geçen hafta sonu kuzenlerimize gerçekten iyi vakit geçirdik.

subject + verb + object + object + adverbial

özne + fiil + nesne + nesne + zarf

Last weekend we showed our cousins a good time.

Geçen hafta sonu kuzenlerimize güzel vakit geçirdik.

Here we have the adverbial at the beginning.

Burada başlangıçta zarf var.

We've talked about subject complements.

Konu tamamlayıcılarından bahsetmiştik.

And I've shown you adjective complements directly after an adjective.

Ve size bir sıfattan hemen sonra sıfat tamlamalarını gösterdim.

Get ready for the fifth sentence pattern.

Beşinci cümle kalıbına hazır olun.

It's subject + verb + object + object complement.

Özne + fiil + nesne + nesne tümlecidir.

Here's an example. [reads]

İşte bir örnek. [okur]

"The best trip ever" is the object complement.

"Şimdiye kadarki en iyi yolculuk" nesne tamamlayıcısıdır.

It explains or defines the object.

Nesneyi açıklar veya tanımlar.

It directly follows it, and I need that to fully understand

Doğrudan onu takip ediyor ve tam olarak anlamam için buna ihtiyacım var

...I consider that...to be what?

...Bunun...ne olduğunu düşünüyorum?

The best trip ever.

Şimdiye kadarki en iyi yolculuk.

Some sentences require an object complement, like this one.

Bazı cümleler, bunun gibi bir nesne tümleci gerektirir.

Here's a similar example.

İşte benzer bir örnek.

We consider him family.

Biz onu aile olarak görüyoruz.

Consider him...to be what?

Onu... ne olarak kabul et?

We consider him family.

Biz onu aile olarak görüyoruz.

Here's a nice example: You make each day special.

İşte güzel bir örnek: Her günü özel kılıyorsunuz.

You make each day...what?

Her gün...ne yapıyorsun?

Special. We need the adjective, we need that word as the object complement.

Özel. Sıfatlara ihtiyacımız var, nesne tamamlayıcısı olarak o kelimeye ihtiyacımız var.

To explain the object.

Nesneyi açıklamak için.

Was it worth learning these patterns?

Bu kalıpları öğrenmeye değer miydi?

Well, I want to show you the power of this new knowledge.

Pekala, size bu yeni bilginin gücünü göstermek istiyorum.

Let's try an exercise.

Bir egzersiz deneyelim. Size

I'll show you five sentences.

beş cümle göstereceğim.

I want you to find and correct the mistake in each sentence.

Her cümledeki hatayı bulup düzeltmenizi istiyorum.

I know you can do it.

Bunu yapabileceğini biliyorum.

Here's the first sentence.

İşte ilk cümle.

What's wrong with it?

Bunun nesi var?

"Put" is a transitive verb. It needs an object.

"Put" geçişli bir fiildir. Bir nesneye ihtiyacı var.

The sentence pattern should be subject + verb + object (+ adverbial).

Cümle kalıbı özne + fiil + nesne (+ zarf) olmalıdır.

You put what on the table?

Masaya ne koydun?

You put it on the table.

Masanın üzerine koyuyorsun.

You put the vase on the table.

Vazoyu masanın üzerine koyarsın.

Here's the second sentence.

İşte ikinci cümle.

This sentence has no subject.

Bu cümlenin öznesi yoktur.

The basic pattern should be (adverbial +) subject + verb + object.

Temel kalıp (zarf +) özne + fiil + nesne olmalıdır.

Who missed the bus? Put in a subject.

Otobüsü kim kaçırdı? Bir konuya girin.

This morning I missed the bus.

Bu sabah otobüsü kaçırdım.

Here's the third sentence.

İşte üçüncü cümle.

This sentence is missing a verb, a linking verb.

Bu cümlede bir fiil, bir bağlayıcı fiil eksik.

The pattern is: subject + verb + complement.

Kalıp şu şekildedir: özne + fiil + tamamlayıcı.

Let's put in a verb.

Bir fiil koyalım.

Music is a beautiful art form.

Müzik güzel bir sanat formudur.

Look at the fourth sentence.

Dördüncü cümleye bakın.

This sentence has two objects, and they're in the correct order.

Bu cümlenin iki nesnesi var ve bunlar doğru sırada.

But if you put the indirect object first, you need to drop that preposition.

Ancak dolaylı nesneyi önce koyarsanız, o edatı bırakmanız gerekir.

The pattern is subject + verb + indirect object + direct object.

Model özne + fiil + dolaylı nesne + doğrudan nesne şeklindedir.

What's the full sentence?

Tam cümle nedir?

I sent her a thank-you note.

Ona bir teşekkür notu gönderdim.

Here's the fifth sentence.

İşte beşinci cümle.

This one's more challenging.

Bu daha zorlu.

Can you figure out the relationship of all these parts?

Tüm bu parçaların ilişkisini çözebilir misin?

Identify the subject and the verb.

Konuyu ve fiili tanımlayın.

This whole experience...has made...

Tüm bu deneyim ...yarattı...

Does the verb have an object?

Fiilin bir nesnesi var mı?

Me.

Ben.

Has made me what?

Beni ne yaptı?

We need a complement, an object complement.

Bir tamamlayıcıya, bir nesne tamamlayıcısına ihtiyacımız var.

subject + verb + object + object complement

özne + fiil + nesne + nesne tümleci

Has made me what?

beni ne yaptı?

A better person.

Daha iyi bir insan.

Remember the five basic sentence patterns are:

Beş temel cümle kalıbını hatırlayın:

subject + verb

özne + fiil özne + fiil +

subject + verb + object

nesne özne + fiil + tümleç özne +

subject + verb + complement

subject + verb + indirect object + direct object

fiil + dolaylı nesne + doğrudan nesne özne

subject + verb + object + object complement

+ fiil + nesne + nesne tümleci

And we can add adverbials to these patterns.

Ve bu kalıplara zarflar ekleyebiliriz.

I hope you found this lesson useful.

Umarım bu dersi faydalı bulmuşsunuzdur.

That's all for now.

Şimdilik bu kadar.

Thanks for watching and happy studies!

İzlediğiniz için teşekkürler ve mutlu çalışmalar!