Day 19 - Dropping the H - Understanding Fast Speech in English

Welcome to Day 19.

به روز 19 خوش آمدید.

We're almost done with our 20-day fast speech challenge.

چالش گفتار سریع 20 روزه ما تقریباً تمام شده است.

I probably should have told you sooner

احتمالاً باید زودتر به شما می گفتم

that the biggest challenge will be on Day 20.

که بزرگترین چالش در روز بیستم خواهد بود.

But don't worry.

اما نگران نباشید.

All that we've done so far has prepared you for that final task.

تمام کارهایی که تاکنون انجام داده ایم، شما را برای آن کار نهایی آماده کرده است.

English with Jennifer

انگلیسی با جنیفر

Did you hear me say, "I should have told you?"

شنیدی که گفتم "باید بهت میگفتم؟"

I said "should have" and what I'm really saying is "should have."

من گفتم "باید" و چیزی که واقعاً می گویم "باید داشته باشد".

It's common to drop the H in "have"

when we use it as a helping verb.

زمانی که از آن به عنوان یک فعل کمکی استفاده می‌کنیم، معمولاً H را در «have» می‌اندازیم.

In my sentence, "have" helps me form a perfect modal.

در جمله من، "داشتن" به من کمک می کند تا یک مدال کامل را شکل دهم.

Let's look at other examples.

بیایید به نمونه های دیگر نگاه کنیم.

Here are three.

در اینجا سه ​​مورد است.

As I read them, I'll drop the H in "have."

همانطور که آنها را می خوانم، H را در "داشتن" می گذارم.

It will sound like "of."

صدای آن شبیه "از" خواهد بود.

It's a schwa sound, yes, but it's not the word "of."

این یک صدای شوا است، بله، اما کلمه "از" نیست.

I'll write it as "uv." Listen.

من آن را به عنوان "uv" می نویسم. گوش کنید.

Another variation you'll hear is HAVE reducing to a schwa.

یکی دیگر از تغییراتی که می شنوید HAVE reducing به schwa است.

Without any V sound, simply /ə/.

بدون هیچ صدای V، به سادگی /ə/.

So you'll hear:

بنابراین می شنوید: به

Remember these are spoken forms, not written.

خاطر داشته باشید که این ها اشکال گفتاری هستند، نه نوشتاری.

Don't forget that the helping verbs HAVE, HAS, and HAD

فراموش نکنید که افعال کمکی HAVE، HAS و HAD

all contract in spoken and written speech

همگی در گفتار گفتاری و نوشتاری منقبض می شوند،

when we use them in perfect verb forms,

زمانی که آنها را در فرم های فعل کامل،

the present perfect and the past perfect.

حال کامل و گذشته کامل به کار می بریم.

So for example:

به عنوان مثال:

I have seen it. / I've seen it.

من آن را دیده ام. / من آن را دیده ام.

She has seen it. / She's seen it.

او آن را دیده است. / او آن را دیده است.

He had seen it. / He'd seen it.

او آن را دیده بود. / او آن را دیده بود. چه

When else do we drop the H? With pronouns.

زمانی دیگر H را رها کنیم؟ با ضمایر.

Listen.

گوش کنید.

To recap, the initial H is dropped in the helping verbs

برای جمع‌بندی، حرف H اولیه در افعال کمکی

have, has, and had, but only when they follow another word

have, has و had حذف می‌شود، اما فقط زمانی که آنها دنبال کلمه دیگری می‌آیند،

because we need to link.

زیرا باید پیوند دهیم.

"I shoulduv" is I should have.

"من باید" باید داشته باشم.

"It's been"...It has been.

"بود"... شده است.

We also drop that initial H in the pronouns he, him, her.

ما همچنین آن H اولیه را در ضمایر he, him, her حذف می کنیم.

Again, they have to follow another word, so we have linking.

باز هم آنها باید از کلمه دیگری پیروی کنند، بنابراین ما پیوند داریم.

"Did'e come?" Did he come?

"آمدی؟" او آمد؟

So if I start a sentence with "he," for example,

بنابراین اگر مثلاً جمله‌ای را با «او» شروع کنم،

I won't drop that H.

آن H را رها نمی‌کنم.

We also drop the H in "here" when we ask someone,

وقتی از کسی می‌پرسیم «بیا»، H را هم در «

"Come'ere."...Come here.

اینجا» می‌اندازیم.

Listen closely.

از نزدیک گوش کن

I'll say a sentence. You try to understand.

یه جمله میگم سعی کن بفهمی

That's all for now.

فعلاً همین است.

Thanks for watching and happy studies.

با تشکر از تماشای و مطالعات شاد.