Update your resume and get a job!

Hey, there. My name's Ronnie, and we've all come through the pandemic. We've made it.

سلام. اسم من رونی است، و همه ما همه‌گیری را پشت سر گذاشته‌ایم. ما آن را ساخته ایم.

Congratulations, if you're watching this in whatever year it is. But you obviously made

تبریک می گویم، اگر در هر سالی که باشد این را تماشا می کنید . اما بدیهی است که شما

it because you're watching this, so congratulations. But some things have changed, and I don't

موفق شدید چون این را تماشا می کنید، بنابراین تبریک می گویم. اما برخی چیزها تغییر کرده است و من

know about you, but during the pandemic, there was a lot of jobs that were just made obsolete,

در مورد شما نمی دانم، اما در طول همه گیری، مشاغل زیادی وجود داشت که منسوخ شده بودند،

which means bye-bye jobs. A lot of reshifting, restructuring businesses, like to say. That

که به معنای مشاغل خداحافظی است. بسیاری از کسب‌وکارهای در حال تغییر، تغییر ساختار، دوست دارم بگویم.

means you get fired. A lot of people started working from home. A lot of people hated that.

یعنی اخراج میشی بسیاری از مردم از خانه شروع به کار کردند. بسیاری از مردم از آن متنفر بودند.

And basically, a lot of people had to look for a new job. And by the time that you kind

و اساساً افراد زیادی باید به دنبال شغل جدید می گشتند. و زمانی که به نوعی به

of look for a new job, it wasn't like looking for a job before when you had your little

دنبال شغل جدید می گردید، مثل قبل نبود که به دنبال کار بگردید، زمانی که رزومه کوچک خود را داشتید

resume and you had your employment status and all this stuff down. Basically, times

و وضعیت شغلی و همه این چیزها پایین بود. اساسا، زمان

have changed, and I'm here to update you on what you need to have a shiny, new 2000-whatever

تغییر کرده است، و من اینجا هستم تا شما را در مورد آنچه برای داشتن یک سال 2000 درخشان و جدید نیاز دارید، به‌روزرسانی کنم - هر

year this is, resume. So let's go... Actually, it's 2027. No, I don't even know what year

سالی که امسال باشد، از سرگیری آن. پس بریم... در واقع، سال 2027 است. نه، من حتی نمی دانم چه سالی

it is. Let's not bother with that. So, how to update your resume. And it's going to be

است. بیایید با آن خود را خسته نکنیم. بنابراین، چگونه رزومه خود را به روز کنید. و این

quite easy because you just have to take a lot of stuff off. You don't have to change

بسیار آسان خواهد بود زیرا شما فقط باید چیزهای زیادی را حذف کنید. لازم نیست

it too much. And honestly, I think resumes are kind of stupid. Like, you have to put

زیاد آن را تغییر دهید. و صادقانه بگویم، من فکر می کنم رزومه ها به نوعی احمقانه هستند. مثلاً باید

this here, and then you have to put this here. Why can't I put it at the top, and then this

این را اینجا بگذارید و بعد باید این را اینجا بگذارید. چرا نمی توانم آن را در بالا، و سپس این را

at the bottom? People are like, "Oh, no. Do you know what? This person's put their education

در پایین قرار دهم؟ مردم می‌گویند: "اوه، نه. می‌دانی چیست؟ این فرد تحصیلات خود را

before their work experience, so they're just not going to get the job. We're not even going

مقدم بر تجربه کاری خود می‌داند، بنابراین نمی‌خواهد کار را به دست بیاورد. ما حتی

to consider them." I don't know what happens in the minds of HR departments, but I guess

آنها را در نظر نخواهیم گرفت." نمی‌دانم در ذهن بخش‌های منابع انسانی چه اتفاقی می‌افتد، اما حدس می‌زنم که آن‌ها

they like it formal in a very structured way. But then when I look on templates, which means

آن را به شکلی رسمی و بسیار ساختاریافته دوست دارند. اما وقتی به قالب‌ها نگاه می‌کنم، به این معنی که

like an easy fill-in thing you can get on Google or Yahoo or whatever, they have a different

مانند یک چیز پرکننده آسان که می‌توانید در گوگل یا یاهو یا هر چیز دیگری دریافت کنید، قالب‌های متفاوتی دارند

format. So I'm really confused. I'm just like, "Just make your own. But don't put these things

. بنابراین من واقعا گیج هستم. من فقط می گویم، "فقط خودت را بساز. اما این چیزها را

on it, okay?" There you go. Choose a format you like, one you're comfortable with, one

روی آن نگذار، باشه؟" شما بروید. قالبی را که دوست دارید انتخاب کنید، قالبی که با آن راحت هستید، قالبی

that's free, and go and get that job. A really good tip that I can tell you is during the

که رایگان است، و بروید و آن شغل را پیدا کنید. نکته بسیار خوبی که می توانم به شما بگویم این است که در طول

pandemic, a lot of us were kind of doing our old jobs, and we didn't have any skills updated

همه گیری همه گیر، بسیاری از ما به نوعی کارهای قدیمی خود را انجام می دادیم و هیچ مهارتی به عنوان کنفرانس به روز نکردیم

as conferences because we couldn't go to them. But all of your virtual meetings that you

زیرا نمی توانستیم به آنها برویم. اما تمام جلسات مجازی شما که

sat through-oh, god, weren't they so boring?-anyways, you can put those on your resume to update

در آن شرکت کردید، خدایا، خیلی خسته کننده نبودند؟ - به هر حال، می توانید آنها را در رزومه خود قرار دهید تا

your skills section, like, "Oh, I did a webinar on customer service for, I don't know, COVID

بخش مهارت های خود را به روز کنید، مانند: "اوه، من یک وبینار در مورد خدمات مشتری برگزار کردم. برای، نمی دانم،

violations and all this." Anything that you've done as a webinar or anything online, courses

نقض کووید و همه اینها.» هر کاری که به عنوان یک وبینار یا هر چیز آنلاین انجام داده اید، دوره هایی

that you took, maybe you upgraded some things, don't forget to put that in your resume because

که شرکت کرده اید، شاید برخی موارد را ارتقا داده اید، فراموش نکنید که آن را در رزومه خود قرار دهید زیرا

it shows that you've still been active during COVID. You weren't just sitting in your pajamas

نشان می دهد که شما هنوز در طول کووید فعال بوده اید . تو تمام روز فقط با لباس خوابت نشسته نبودی و

all day, drinking wine from a teacup. No, you were doing the webinar, okay? Stay with

از یک فنجان چای شراب مینوشی. نه، تو داشتی وبینار انجام میدادی، باشه؟ اینجا با من بمون

me here.

So, update your resume. First of all, guess what? You're not allowed to put your address

بنابراین، رزومه خود را به روز کنید. اول از همه، حدس بزنید چیست؟ شما اجازه ندارید آدرس خود را بگذارید

because nobody's going to come to your house. Oh, and make sure you're not working. Never

زیرا کسی به خانه شما نخواهد آمد. اوه، و مطمئن شوید که کار نمی کنید. هرگز

put your address. You don't want your boss to come to your house and say, "Hey, I thought

آدرس خود را قرار ندهید. شما نمی خواهید رئیستان به خانه شما بیاید و بگوید: "هی، من فکر می کردم

you were sick today, but you're not home." So, please, please, please, remove your address.

شما امروز مریض هستید، اما شما خانه نیستید." بنابراین، لطفا، لطفا، لطفا، لطفا آدرس خود را حذف کنید.

You are allowed to put your city, apparently, and/or your country, but because a lot of

شما مجاز هستید شهر، ظاهرا، و/یا کشور خود را قرار دهید، اما چون بسیاری از

our jobs now are remote, we don't even need this. So, what you're going to put, obviously,

مشاغل ما اکنون از راه دور هستند، ما حتی به این نیاز نداریم . بنابراین، آنچه قرار است قرار دهید، بدیهی است،

"Hey, we're allowed to write our names. That's fun." And you can put your email address.

"هی، ما اجازه داریم نام خود را بنویسیم. این جالب است." و می توانید آدرس ایمیل خود را قرار دهید.

Just put one, okay? And make sure it's not a silly address that has... I don't know.

فقط یکی بذار، باشه؟ و مطمئن شوید که آدرس احمقانه ای نیست که ... نمی دانم.

I like to drive cars naked at gmail.com. Make sure your email's a little bit professional.

من دوست دارم در gmail.com برهنه ماشین ها را رانندگی کنم. مطمئن شوید که ایمیل شما کمی حرفه ای است.

Go on to Gmail and get a new one that says, "I'm a professional. This is my email at gmail.com."

به جیمیل بروید و یک ایمیل جدید دریافت کنید که می گوید: "من یک حرفه ای هستم. این ایمیل من در gmail.com است."

Name, gmail. If you have LinkedIn, put that... A link to your LinkedIn, make sure it works.

نام، جیمیل اگر لینکدین دارید، آن را قرار دهید... یک لینک به لینکدین خود، مطمئن شوید که کار می کند.

Don't put your Facebook. Don't put your Instagram unless it's part of your business because

فیس بوک خود را قرار ندهید. اینستاگرام خود را قرار ندهید، مگر اینکه بخشی از کسب و کار شما باشد، زیرا

nobody wants to see you and your 10 friends going tobogganing with lollipops. No, I want

هیچ کس دوست ندارد شما و 10 دوستتان را ببیند که با آبنبات چوبی در حال بازی با آبنبات چوبی هستید. نه، من می خواهم

to see that. Send them to me. I want to see your lollipop tobogganing Instagram posts.

آن را ببینم. آنها را برای من بفرست. من می‌خواهم پست‌های اینستاگرام شما را ببینم.

Okay? That's just me. Don't send them to your boss. So, all you need, take out your address,

باشه؟ این فقط من هستم. آنها را برای رئیس خود نفرستید . بنابراین، تنها چیزی که نیاز دارید، آدرس خود را بردارید،

put in your name and your email address. This is an important one, too. If you've been working

نام و آدرس ایمیل خود را وارد کنید. این نیز یک مورد مهم است. اگر

at the same company for a long time, and now you decide, "Oh, guess what? I'm going to

مدت زیادی است که در همان شرکت کار می کنید و اکنون تصمیم می گیرید: "اوه، حدس بزنید چی؟ من می خواهم

get a new job." Anything over 15 years old, so back in, I don't know, high school or back

یک کار جدید پیدا کنم." هر چیزی که بیش از 15 سال سن دارد، بنابراین، نمی دانم، به دبیرستان یا

in university, basically after the year 2000, forget about it. 2010, you're doing well.

دانشگاه، اساساً بعد از سال 2000، آن را فراموش کنید. 2010، شما خوب کار می کنید.

So anything past 2010, you can keep on your resume. It's just not relevant. What you did

بنابراین هر چیزی که از سال 2010 گذشته است، می توانید رزومه خود را حفظ کنید . این فقط مربوط نیست. کاری که

15 years ago has nothing to do with what you want to do in the future. Hopefully you've

15 سال پیش انجام دادید هیچ ربطی به کاری که می خواهید در آینده انجام دهید ندارد. امیدوارم که شما

evolved.

تکامل یافته اید.

This was fun, too. Objective statement. "Hi. My name's Ronnie, and I really love to have

این هم سرگرم کننده بود بیانیه عینی "سلام. نام من رونی است و من واقعاً دوست دارم

a job at your company because I think you're a great company." Bullshit. We don't have

در شرکت شما شغلی داشته باشم زیرا فکر می کنم شما یک شرکت عالی هستید." مزخرف. دیگر لازم نیست

to put this bullshit anymore. The objective statement, it's out of there. What you're

این مزخرفات را بگذاریم. بیانیه عینی، از آنجا خارج است. چیزی که

going to put on the top is something wonderful about you. You know, how long you've been

قرار است در بالای صفحه قرار دهید، چیز شگفت انگیزی در مورد شماست. می دانید، چه مدت است که

doing the job for, the job you're applying for, why you'd be a great asset to their company.

کار را انجام می دهید، شغلی که برای آن درخواست می دهید، چرا یک دارایی بزرگ برای شرکت آنها خواهید بود.

But the objective, it's out of there. Oh, never do this. Your reason for leaving the

اما هدف، از آنجا خارج است. اوه هیچوقت این کارو نکن دلیل شما برای ترک

job, oh no, no, no, no. So if you got fired from your last job or they just didn't have

کار، نه، نه، نه، نه. بنابراین اگر از آخرین شغل خود اخراج شدید یا به

a position for you because you worked in a restaurant or something, don't put that on

دلیل اینکه در یک رستوران یا چیز دیگری کار می کردید موقعیتی برای شما نداشتند، آن را در

your resume. If they need to ask you, they might do it during your job interview, but

رزومه خود قرار ندهید. اگر لازم باشد از شما بپرسند، ممکن است این کار را در طول مصاحبه کاری شما انجام دهند، اما

do not put it on your resume. It's none of their business.

آن را در رزومه خود قرار ندهید. به آنها ربطی ندارد

This is one that I see a lot, too. It's just an English thing. For some reason, we do not

این یکی از مواردی است که من هم زیاد می بینم. این فقط یک چیز انگلیسی است. بنا به دلایلی، ما از

use what we call the first person pronouns, so "I", "me", and "my". Right? We don't say,

ضمایر اول شخص استفاده نمی کنیم، بنابراین "من"، "من" و "من". درست؟ ما نمی گوییم

"I studied at this university. My job was..." We completely take those out and we just use

"من در این دانشگاه درس خواندم، کارم این بود..." ما آن ها را کاملاً بیرون می آوریم و فقط از

bullet points. "University", "this time". "My duties", don't say "my duties", just say "duties

نقاط گلوله استفاده می کنیم. "دانشگاه"، "این بار". " وظایف من"، "وظایف من" را نگویید، فقط بگویید "وظایف

included". For some reason, they don't like when you use first person because they know

شامل". به دلایلی، آنها دوست ندارند که شما از اول شخص استفاده کنید زیرا می دانند که این

it's you. This is important, too.

شما هستید. این نیز مهم است .

I have a video that you have to watch about job interview questions, what they can and

من یک ویدیو دارم که باید در مورد سوالات مصاحبه شغلی ببینید که چه چیزی می توانند و چه

cannot ask you. It's really important you look at that and not give them information.

نمی توانند از شما بپرسند. واقعاً مهم است که به آن نگاه کنید و به آنها اطلاعات ندهید.

You definitely can't put personal information on your resume. Like, for example, your marital

شما قطعا نمی توانید اطلاعات شخصی را در رزومه خود قرار دهید. به عنوان مثال،

status, your religion, anything that has to do with your personal information, keep it

وضعیت تاهل، مذهب شما، هر چیزی که به اطلاعات شخصی شما مربوط می شود، آن را شخصی نگه دارید

personal because that can get into some discrimination. So, be careful. Okay? What you do after work,

زیرا ممکن است باعث تبعیض شود. خیلی مراقب باش. باشه؟ کاری که بعد از کار انجام می دهید،

it's not on your resume, just like with this one, your hobbies and interests. This is funny.

در رزومه کاری شما نیست، درست مانند این مورد، سرگرمی ها و علایق شما. خنده داره. به

I remember when I first started teaching, they always had a thing, so, like, "hobbies

یاد دارم زمانی که برای اولین بار تدریس را شروع کردم، آنها همیشه یک چیز داشتند، بنابراین، مانند "سرگرمی ها

and interests". It was like, okay, well, drinking and partying... Oh, no, no, that doesn't sound

و علایق". مثل این بود، خوب، خوب، نوشیدنی و مهمانی... اوه، نه، نه، این به

like a teacher. Oh, but you know what? I love reading. No, I hate reading. I hate reading,

نظر معلم نیست. اوه، اما می دانید چیست؟ من خواندن را دوست دارم . نه من از خواندن متنفرم من از خواندن متنفرم،

but I put it on my resume. I said that... Oh, yeah, I love books. I love reading and

اما آن را در رزومه ام قرار داده ام. گفتم که... اوه، آره، من عاشق کتاب هستم. من عاشق خواندن و

going to the library. I hate the library. I'm allergic to the library, but I always

رفتن به کتابخانه هستم. از کتابخانه متنفرم من به کتابخانه حساسیت دارم، اما همیشه

put this because, you know, people like that shit. They're like, "Oh, yeah, she's a teacher.

این را می گذارم، زیرا، می دانید، مردم از آن چیزهای مزخرف خوششان می آید. آنها می گویند، "اوه، بله، او یک معلم است.

She likes reading. This is perfect." And then they meet me and they're like, "Hey, you kind

او خواندن را دوست دارد. این عالی است." و سپس آنها با من ملاقات می کنند و می گویند: "هی، یک جورایی دروغ

of lied because you kind of hate... I know I hate reading, so we don't need this anymore."

گفتی چون یک جورایی متنفری... می دانم که از خواندن متنفرم، پس ما دیگر به این نیاز نداریم."

So, if you like birdwatching, that's cool. Your employer doesn't need to know that. Right?

بنابراین، اگر به تماشای پرنده علاقه دارید، عالی است. کارفرمای شما نیازی به دانستن آن ندارد. درست؟

If you like going and tasting new scotches, invite me, but don't put it on your resume.

اگر دوست دارید برید و اسکاچ های جدید بچشید، من را دعوت کنید، اما آن را در رزومه خود قرار ندهید.

Okay? Because it's apparently not important anymore. I don't know if it ever was.

باشه؟ چون ظاهراً دیگر مهم نیست . نمی‌دانم تا به حال بوده یا نه.

And then photos. Ooh. Nowadays we can crop our photos, make us look like movie stars,

و بعد عکسها اوه امروزه می‌توانیم عکس‌هایمان را برش دهیم، ما را شبیه ستاره‌های سینما کنیم،

but save those for your Instagram accounts. They're not to go on resumes anymore. Growing

اما آن‌ها را برای حساب‌های اینستاگرام خود ذخیره کنیم. آنها دیگر به رزومه کاری ادامه نمی دهند. وقتی

up in Canada, we never had this option to put photos. They've always been left off of

در کانادا بزرگ شدیم، هرگز این گزینه برای قرار دادن عکس نداشتیم. آنها همیشه از رزومه کنار گذاشته شده اند

the resumes, but I know in a lot of other countries, they want to see a photo of you

، اما من می دانم که در بسیاری از کشورهای دیگر، آنها می خواهند عکسی از شما

and... On your resume. In Canada and in America, no, no, no, no, no. You can't do it. Don't

و ... را در رزومه شما ببینند. در کانادا و آمریکا، نه، نه، نه، نه، نه. شما نمی توانید آن را انجام دهید.

do it. So, good luck. Always remember to make you seem like the best you ever can be or

انجامش نده پس موفق باشی. همیشه به یاد داشته باشید که

ever will be in a job interview and on a resume. Make sure you have no grammatical or spelling

در یک مصاحبه شغلی و در یک رزومه کاری کنید که بهترین چیزی که می توانید باشید یا خواهید بود. مطمئن شوید که هیچ اشتباه گرامری یا املایی

errors on your... "I've done that. I've done that. I'm guilty of that. I'm a teacher. I'm

روی خود ندارید... "من این کار را انجام دادم.

an English teacher. And I have found, after I typed out my resume... Oh, there's a spelling

بعد از اینکه رزومه ام را تایپ کردم پیدا شد... اوه، یک اشتباه املایی وجود دارد

mistake. I have to do it again." So, you know that app on your computer? Download that,

. باید دوباره این کار را انجام دهم." بنابراین، آیا آن برنامه را در رایانه خود می شناسید؟ آن را دانلود کنید،

I have it, and you're done. Do-do-do-do. Okay, yes. Resume has no spelling mistakes, no photos.

من آن را دارم و کار شما تمام شد. انجام دهید - انجام دهید. باشه، بله. رزومه هیچ غلط املایی و عکسی ندارد.

All of these things are now gone. You're ready to go and get a new job. Good luck out there,

همه این چیزها در حال حاضر از بین رفته است. شما آماده هستید که بروید و شغل جدیدی پیدا کنید. موفق باشید،

and yum-yum-yum-yum-yum. Yeah, let me know if you got a new job, okay? Good luck.

و یام-یوم-یوم-یوم-یوم. آره، اگه کار جدیدی پیدا کردی بهم خبر بده، باشه؟ موفق باشید.