5 "Grammar Rules" (myths) your teachers HAVE BEEN LYING about!

(upbeat music)

(موسیقی شاد)

- Hello everyone and welcome back to English with Lucy.

- سلام به همه و با لوسی به انگلیسی خوش آمدید.

Today I am going to talk to you about

امروز قصد دارم در مورد

five strict English grammar rules

پنج قانون سخت گیرانه دستور زبان انگلیسی

that natives don't always follow.

که بومیان همیشه از آنها پیروی نمی کنند با شما صحبت کنم.

Yes, that's right.

بله درست است.

Your teacher may have been lying to you.

ممکن است معلمتان به شما دروغ گفته باشد.

Quickly before we get started, I would just like to thank

قبل از شروع، من فقط می خواهم

the sponsor of today's video it is italki.

از اسپانسر ویدیوی امروز که italki است تشکر کنم.

And if you haven't heard of italki before,

و اگر قبلاً نام italki را نشنیده اید،

it's a huge online database of both

این یک پایگاه داده آنلاین عظیم از

native and nonnative teachers

معلمان بومی و غیربومی است

who give one-to-one video lessons 24 hours a day,

که 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته دروس ویدیویی را به صورت یک به یک ارائه می دهند

seven days a week.

.

You can learn English and over 130 other languages

شما می توانید انگلیسی و بیش از 130 زبان دیگر را

from anywhere in the world, anytime as long as you have

از هر نقطه از جهان یاد بگیرید، در هر زمان تا زمانی که

a stable internet connection.

اتصال اینترنتی پایداری داشته باشید.

It's an incredibly affordable way of learning a language,

این یک روش فوق العاده مقرون به صرفه برای یادگیری یک زبان است،

much cheaper than an offline tutor or a language academy.

بسیار ارزان تر از یک معلم خصوصی آفلاین یا یک آکادمی زبان.

So many of my students message me

بسیاری از دانش آموزان من به من پیام می دهند

and ask me how they can meet and talk to native speakers.

و از من می پرسند که چگونه می توانند با افراد بومی صحبت کنند.

Well, italki is a really good option

خوب، italki گزینه بسیار خوبی است

because not only do they have qualified teachers,

زیرا نه تنها معلمان واجد شرایطی دارند،

they also have community teachers who will practise

بلکه معلمان جامعه نیز دارند که

conversation with you.

مکالمه را با شما تمرین می کنند.

They've given me a special offer to pass onto you.

آنها به من پیشنهاد ویژه ای داده اند تا به شما منتقل کنم.

You can get $10 worth of italki credits

شما می توانید 10 دلار اعتبار italki را

in your student wallet, 48 hours after making

در کیف پول دانشجویی خود، 48 ساعت پس از

your first purchase of any amount,

اولین خرید خود از هر مبلغی دریافت کنید،

or you've got to do is click on the link

یا باید روی پیوند

in the description box and sign up.

موجود در جعبه توضیحات کلیک کرده و ثبت نام کنید.

Right, let's get started with the lesson.

درست است، بیایید با درس شروع کنیم.

All right, let's start with the first rule of English.

بسیار خوب، اجازه دهید با قانون اول انگلیسی شروع کنیم.

There are no rules.

مقرراتی در کار نیست.

(laughs)

(می خندد)

That's just a joke.

این فقط یک شوخی است.

There are many rules,

قوانین زیادی وجود دارد،

but we don't follow all of them

اما ما از همه آنها پیروی نمی کنیم

and that is what this video is about.

و این چیزی است که این ویدیو در مورد آن است.

I just thought that was a lovely example

من فقط فکر کردم که این یک مثال دوست داشتنی

of how confusing language is.

از گیج کننده بودن زبان بود.

Let's be serious.

جدی باشیم

Now, the first rule that we like to break

اکنون، اولین قانونی که دوست داریم آن را بشکنیم

and the rule that doesn't always apply,

و قانونی که همیشه صدق نمی کند،

many teachers will tell you that you should never

بسیاری از معلمان به شما می گویند که هرگز نباید

ever end a sentence with a preposition.

یک جمله را با حرف اضافه تمام کنید.

Well, I'm about to prove your teacher's wrong.

خوب، من می خواهم ثابت کنم که معلم شما اشتباه می کند.

There are quite a few situations in which you can end

موقعیت های زیادی وجود دارد که در آن می توانید

a sentence with a preposition.

یک جمله را با حرف اضافه پایان دهید.

Now, if you can remove the preposition

حالا اگر بتوانید حرف اضافه را

from the end of a sentence without it changing the meaning

از انتهای جمله حذف کنید بدون اینکه

of the sentence, then you should do that.

معنی جمله را تغییر دهد، باید این کار را انجام دهید.

But what about situations in which the meaning has changed?

اما در مورد موقعیت هایی که در آن معنا تغییر کرده است، چطور؟

Oh, let's talk about phrasal verbs.

اوه، بیایید در مورد افعال عبارتی صحبت کنیم.

These other verbs made of a verb

این افعال دیگر از یک فعل

and at least one preposition.

و حداقل یک حرف اضافه ساخته شده اند.

Keep up, run down, get up,

نگه دارید، پایین بیایید، بلند شوید

put on, often sentences that use phrasal verbs,

، بپوشید، اغلب جملاتی که از افعال عبارتی استفاده می کنند،

end with a preposition.

با حرف اضافه ختم می شوند.

For example, I think you should get up.

مثلا من فکر می کنم باید بلند شوی.

Or I hope you can come over.

یا امیدوارم بتونی بیای

Both of these sentences end with a preposition

هر دوی این جملات با حرف اضافه به پایان می رسد

and it can't be avoided.

و نمی توان از آن اجتناب کرد.

If we remove the preposition,

اگر حرف اضافه را حذف کنیم

the meaning will change and we can't really

، معنی تغییر می‌کند و واقعاً نمی‌توانیم

rearrange it to avoid the preposition being put at the end.

آن را دوباره مرتب کنیم تا حرف اضافه در آخر قرار نگیرد.

Sometimes it's even okay to end a sentence

گاهی اوقات حتی اگر از فعل عبارتی استفاده نمی کنید، پایان دادن یک جمله

with a preposition

even if you aren't using a phrasal verb,

با حرف اضافه

اشکالی ندارد

you might be able to rewrite these sentences

، ممکن است بتوانید این جملات را بازنویسی کنید

to avoid them ending with a preposition,

تا با حرف اضافه ختم نشوند،

but it's not always necessary.

اما همیشه لازم نیست.

You might be over complicating things.

ممکن است بیش از حد مسائل را پیچیده کنید.

An example, does anyone know where he came from?

مثلا کسی میدونه از کجا اومده؟

I could rewrite the sentence to say,

می توانم جمله را بازنویسی کنم تا بگویم

does anyone know from where he came?

کسی می داند از کجا آمده است؟

But it would sound so unbelievably old fashioned.

اما خیلی باورنکردنی قدیمی به نظر می رسد.

Does anyone know where he came from?

کسی میدونه از کجا اومده؟

Is perfectly fine.

کاملا خوبه

Right, rule number two, the rule I want to debunk,

درست است، قانون شماره دو ، قانونی که می‌خواهم آن را رد کنم،

(chackles)

you should always say someone and I,

(شکل می‌زند)

شما همیشه باید بگویید من و کسی،

not someone and me.

نه کسی و من.

This one is close to my heart

این یکی به قلب من نزدیک است،

because I had it drummed into me when I was at school

زیرا وقتی در مدرسه بودم،

both by my teachers and my mother,

هم معلمانم و هم مادرم آن را در ذهنم ریختند،

and my teachers and my mother were misinformed at school.

و معلمان و مادرم در مدرسه اطلاعات نادرست داشتند.

Let's take a look at four sentences all regarding the zoo.

بیایید به چهار جمله همه در مورد باغ وحش نگاهی بیندازیم.

Lucy and I went to the zoo with Tom.

من و لوسی با تام به باغ وحش رفتیم.

Lucy and me went to the zoo with Tom.

من و لوسی با تام به باغ وحش رفتیم.

Tom went to the zoo with Lucy and I.

تام

And Tom went to the zoo with Lucy and me.

با من و لوسی به باغ وحش رفت. و تام با من و لوسی به باغ وحش رفت.

Two of these sentences are incorrect

دو جمله از این جمله نادرست

and two of them are correct.

و دو تای آنها صحیح است.

The question of whether to use I or me,

سؤال اینکه آیا از من یا من استفاده شود، به

it comes down to whether you're using the word as a subject

این بستگی دارد که آیا شما از کلمه به عنوان فاعل

or an object in the sentence.

یا مفعول در جمله استفاده می کنید.

Both words are pronouns,

هر دو کلمه ضمیر هستند،

but I as a subject pronoun

اما من به عنوان ضمیر فاعل

and me is an object pronoun.

و من یک ضمیر مفعول است.

Native speakers, you can be forgiven

بومی زبانان، شما را می توان

for getting confused with this.

بخشید که با این اشتباه گرفته می شوید.

I never learned this at school,

من هرگز این را در مدرسه یاد نگرفتم،

so after the first two,

بنابراین بعد از دو مورد اول،

Lucy and I went to the zoo with Tom,

من و لوسی با تام به باغ وحش رفتیم،

it would be correct

درست است

because I is the subject of the sentence.

زیرا من موضوع جمله هستم.

You can work this out by removing the extra bit,

شما می توانید این کار را با حذف بیت اضافی حل کنید

the Lucy and bit does it work on its own?

، لوسی و بیت آیا به تنهایی کار می کند؟

I went to the zoo with Tom,

من با تام

or me went to the zoo with Tom.

به باغ وحش رفتم یا با تام به باغ وحش رفتم.

Well, me went, sounds very, very wrong.

خب، من رفتم، خیلی خیلی اشتباه به نظر می رسد.

So it's, I went.

پس همینطور است، من رفتم.

However, in the second two sentences

اما در دو جمله دوم

it is the opposite.

برعکس است.

Remove Lucy and again, in the second two sentences,

لوسی را حذف کنید و دوباره، در دو جمله دوم،

Tom went to the zoo with I, sounds weird.

تام با من به باغ وحش رفت، عجیب به نظر می رسد.

So it's Tom went to the zoo with me.

پس تام با من به باغ وحش رفت.

Tom went to the zoo with Lucy and me.

تام با من و لوسی به باغ وحش رفت.

In this case me is the object of the sentence.

در این صورت من موضوع جمله است.

So many native speakers

به بسیاری از گویشوران بومی

will always be taught to say someone and I,

همیشه آموزش داده می شود که بگویند یک و من، در

when actually in many cases, someone

حالی که در واقع در بسیاری از موارد، شخص

and me is the correct version.

و من نسخه صحیح است.

Number three, a big rule that came up recently after

شماره سه، قانون بزرگی که اخیراً پس

I used one of these in a title of my videos,

از استفاده از یکی از این موارد در عنوان ویدیوهایم مطرح شد،

it is that you should never split an infinitive.

این است که هرگز نباید یک مصدر را تقسیم کنید.

Many teachers will tell you this

بسیاری از معلمان این را به شما می گویند

because they are simplifying things a little bit,

زیرا آنها چیزها را کمی ساده می کنند،

but in reality we do split infinitives.

اما در واقع ما مصدرهای تقسیم را انجام می دهیم.

So infinitives are the two word forms of verbs like to run,

بنابراین مصدرها دو شکل کلمه افعال مانند دویدن

to laugh, to play.

، خندیدن، بازی کردن هستند.

When you split an infinitive,

وقتی یک مصدر را تقسیم می‌کنید،

you put something normally an adverb

یک قید معمولی

between those two words,

بین آن دو کلمه قرار می‌دهید،

for example, to quickly run, to carefully read,

برای مثال، سریع اجرا کردن، با دقت خواندن

to playfully dance.

، بازیگوشی رقصیدن.

So often it's a case of it just sounding better

بنابراین اغلب اوقات،

when we split an infinitive,

زمانی که یک مصدر را تقسیم می کنیم

it sounds more natural.

بهتر به نظر می رسد، طبیعی تر به نظر می رسد.

For example, I'm going to quickly run to the shop.

مثلاً می‌خواهم سریع به سمت مغازه بروم.

This sounds better than

این به نظر بهتر از

I'm going to run to the shop quickly.

این است که من سریع به مغازه بدوم.

But in some more complex cases,

اما در برخی موارد پیچیده تر،

moving the adverb can actually change the meaning

جابجایی قید در واقع می تواند

of the sentence.

معنای جمله را تغییر دهد.

Take a look at this sentence.

به این جمله دقت کنید.

I'm going to really kiss him when I see him.

با دیدنش واقعا میبوسمش

If I say I'm going to really kiss someone,

اگر بگویم واقعاً کسی را می‌بوسم، به

it means that it's going to be quite a kiss, a big kiss,

این معنی است که یک بوسه کاملاً یک بوسه، یک بوسه بزرگ،

a very strong one.

یک بوسه بسیار قوی خواهد بود.

If I say, I am really going to kiss him when I see him,

اگر بگویم، واقعاً وقتی او را می بینم، می خواهم او را ببوسم،

rather than talking about the strength of the kiss,

به جای اینکه در مورد قدرت بوسه صحبت

I'm almost conveying a sense of determination.

کنم، تقریباً یک حس عزم را به شما منتقل می کنم.

It's only a slight difference,

این فقط یک تفاوت جزئی است،

but it does change the meaning.

اما معنی را تغییر می دهد.

Now, some sentences actually require a split infinitive,

اکنون، برخی جملات در واقع نیاز به یک مصدر تقسیم دارند،

which makes it all the more bananas

that teachers tell you to never split an infinitive.

که معلمان به شما می گویند هرگز یک مصدر را تقسیم نکنید.

Let's go straight in with an example.

بیایید مستقیماً با یک مثال برویم.

He expects the staff numbers to more than triple

او انتظار دارد تعداد کارکنان در پنج سال آینده بیش از سه برابر شود

over the next five years.

.

You can't move more than in this sentence.

بیشتر از این جمله نمی توانید حرکت کنید.

You can't put it in another place

شما نمی توانید آن را در حالی که معنی را حفظ می کنید در جای دیگری قرار دهید

whilst retaining the meaning.

.

This sentence requires a split infinitive.

این جمله مستلزم تقسیم مصدر است.

Number four is,

عدد چهار این است که

we should always use there are instead of there is

ما همیشه باید از There are به جای there is

before a plural.

قبل از جمع استفاده کنیم.

So many teachers will tell you always use

بنابراین بسیاری از معلمان به شما می گویند همیشه از

there is then a singular and there are then a plural,

there is then یک مفرد استفاده کنید و سپس یک جمع وجود دارد،

this doesn't always apply.

این همیشه صدق نمی کند.

People get very upset about it.

مردم از این موضوع بسیار ناراحت می شوند.

In the comment section, if I use there is

در بخش نظرات، اگر از وجود وجود دارد

before what they consider to be a plural,

قبل از آنچه آنها به عنوان جمع در نظر می گیرند استفاده

I'm going to explain that use

کنم، این کاربرد را توضیح می دهم،

but I would admit many native speakers, myself included,

اما اعتراف می کنم که بسیاری از زبان مادری، از جمله خود من،

do make mistakes and get confused

اشتباه می کنند و

with there is and there are,

با وجود دارد و وجود دارد اشتباه می شوند. ،

because we speak so quickly that we don't give ourselves

زیرا ما آنقدر سریع صحبت می کنیم که به خود زمان نمی دهیم

time to plan whether there is is needed

تا برنامه ریزی کنیم که آیا

or there are is needed.

وجود دارد یا نیاز است.

So just to cover the basics we use there is, and there are,

بنابراین فقط برای پوشش دادن به اصول اولیه ای که استفاده می کنیم وجود دارد، و وجود دارد،

when we first refer to the presence or existence

زمانی که برای اولین بار به حضور یا

of someone or something.

وجود کسی یا چیزی اشاره می کنیم.

There is and also there's are both singular forms.

وجود دارد و همچنین وجود دارد هر دو شکل مفرد هستند.

There's is the reduction of there is.

کاهش وجود دارد وجود دارد.

There is, there's.

وجود دارد، وجود دارد.

There's is most commonly used in informal speaking.

وجود دارد که بیشتر در صحبت کردن غیررسمی استفاده می شود.

So instead of saying it is a fly on my head, (laughs)

بنابراین به جای اینکه بگوییم مگس روی سر من است (می خندد)

we would say there's or there is a fly on my head.

می گوییم وجود دارد یا مگس روی سر من است.

There are is the plural form of there is and there's.

وجود دارد به صورت جمع وجود دارد و وجود دارد.

An example, there are two spots on my face.

به عنوان مثال، دو نقطه روی صورت من وجود دارد.

Now in speaking and in some informal writing,

اکنون در صحبت کردن و در برخی از نوشتارهای غیررسمی،

we sometimes use there's when it refers

ما گاهی اوقات از Theres استفاده می کنیم که

to more than one thing.

به بیش از یک چیز اشاره دارد.

Bear in mind that this use can be considered

به خاطر داشته باشید که این استفاده را می توان

incorrect in examinations.

در معاینات نادرست در نظر گرفت.

It's not uncommon to hear native speakers make this mistake.

شنیدن این اشتباه غیر معمول نیست .

I might say there's many cakes instead of,

ممکن است بگویم به جای کیک های زیادی وجود دارد، کیک های زیادی

there are many cakes because I'm just so used to saying

وجود دارد، زیرا من عادت دارم بگویم همیشه

there's all the time.

وجود دارد.

There's one apple, there's two apples.

یک سیب وجود دارد، دو سیب وجود دارد.

It feels almost natural to me.

برای من تقریبا طبیعی است.

Now this is considered to be incorrect.

اکنون این نادرست در نظر گرفته می شود.

However, there are actually some situations in which

با این حال، در واقع برخی از موقعیت‌ها وجود دارد که در آن‌ها

it is considered to be it correct to use there's

استفاده از there's

then a plural.

then یک جمع صحیح در نظر گرفته می‌شود.

Let's have a look at collecting phrases.

بیایید نگاهی به جمع آوری عبارات بیندازیم.

One in particular is a number of, a number of,

یکی به طور خاص تعدادی از، تعدادی از،

would I say there is a number of cakes for sale.

می توانم بگویم تعدادی کیک برای فروش وجود دارد.

There's a number of cakes for sale,

تعدادی کیک برای فروش

or there are a number of cakes for sale.

وجود دارد، یا تعدادی کیک برای فروش وجود دارد.

Well it's actually really difficult to work out.

خوب عمل کردن واقعاً سخت است.

In a construction like this

در ساختاری مانند

the verb is being pulled to there, number, and cakes

این، فعل به یکباره به آنجا، شماره و

all at once.

کیک کشیده می شود.

You can work out whether you should use

شما می توانید با تمرکز بر روی تاکید، متوجه شوید که آیا باید از

there is or there are in this situation

There is یا there are در این موقعیت استفاده کنید

by focusing on emphasis.

.

Use is if you want to emphasise the group as a whole,

استفاده از این است که اگر می خواهید روی گروه به عنوان یک کل تأکید کنید

there is a number of, the group cakes

، تعدادی از آن ها وجود دارد، کیک های گروهی

or use are if you want to emphasise the individual

یا استفاده از آن ها اگر می خواهید روی تک تک

members of that group,

اعضای آن گروه تأکید کنید،

each individual cake,

هر کیک جداگانه،

there are a number of individual cakes.

تعدادی کیک جداگانه وجود دارد.

This works with a number of, (laughs)

این کار با تعدادی از، (می خندد)

collecting phrases like a variety of,

جمع آوری عباراتی مانند

there is a variety of drinks at the bar.

انواع نوشیدنی ها در بار وجود دارد.

Or there are a variety of drinks at the bar.

یا انواع نوشیدنی ها در بار وجود دارد.

Both work depending on what you want to emphasise.

هر دو بسته به چیزی که می خواهید بر آن تاکید کنید کار می کنند.

Now we do use there are when talking about a lot of,

در حال حاضر ما از there are استفاده می کنیم،

and this is a mistake that a lot of native speakers make,

و این اشتباهی است که بسیاری از زبان مادری از

myself included.

جمله من مرتکب آن می شوند.

Again, we shouldn't say there's a lot of people

باز هم نباید بگوییم که افراد زیادی

in the room.

در اتاق هستند.

We should say there are a lot of people in the room.

باید بگوییم افراد زیادی در اتاق هستند.

But you will hear this mistake made.

اما این اشتباه را خواهید شنید.

Now with the phrase, there is two dogs, ever be correct.

در حال حاضر با عبارت، دو سگ وجود دارد، همیشه درست باشد.

Well, sort of if two dogs were included as part of a list,

خوب، به نوعی اگر دو سگ به عنوان بخشی از یک لیست گنجانده شوند،

sometimes there are just sounds wrong.

گاهی اوقات فقط به نظر می رسد اشتباه است.

I wouldn't say there are a cat,

من نمی گویم یک گربه،

two dogs and a cow on the farm.

دو سگ و یک گاو در مزرعه وجود دارد.

I would say there is a cat,

من می گویم یک گربه،

two dogs and a cow on the farm.

دو سگ و یک گاو در مزرعه وجود دارد.

So that is a clear example of there is

بنابراین این یک مثال واضح از وجود است

used before a singular

که قبل از یک مفرد استفاده می شود

but a singular formed as part of a list.

اما یک مفرد به عنوان بخشی از یک لیست تشکیل شده است.

Some grammar lovers (laughs)

برخی از دوستداران دستور زبان (می خندد

will still insist that this is incorrect

) همچنان اصرار دارند که این نادرست است،

but I'm not with them on this one.

اما من در این مورد با آنها نیستم.

It just sounds wrong.

فقط اشتباه به نظر می رسد.

If you are ever in doubt, you can actually

اگر همیشه شک دارید، می توانید در واقع

rewrite the sentence to avoid using there is

جمله را بازنویسی کنید تا از استفاده از There is

and there are.

and There are اجتناب کنید.

And the last rule number five,

و آخرین قانون شماره پنج،

you should always say if I were

شما همیشه باید بگویید اگر بودم

rather than if I was.

نه اگر بودم.

Now, you will hear a lot of people making a mistake

حالا خیلی ها می شنوید که اشتباه

with if I were and if I was,

می کنند اگر بودم و اگر بودم،

they will say if I was when they are meant to say if I were,

وقتی قرار بود بگویند اگر بودم، می گویند اگر بودم،

however again, I was brought up to always say if I were,

اما باز هم تربیت شدم که همیشه بگویم اگر بودم. ،

when actually in some situations

وقتی واقعاً در برخی موقعیت ها

if I was is correct and if I were is incorrect.

اگر بودم درست است و اگر بودم نادرست است.

Shocker!

Now this grammar rule might seem a little bit complicated

شوکر!

حالا این قانون گرامری ممکن است در ابتدا کمی پیچیده به نظر برسد

at first, but actually it's not.

، اما در واقع اینطور نیست.

There is a simple trick that you can use to remember

یک ترفند ساده وجود دارد که می توانید از آن برای به خاطر سپردن استفاده کنید

and you will always get it right.

و همیشه آن را درست انجام خواهید داد.

You use the phrase, if I were

شما از این عبارت استفاده می کنید، اگر من در

when using the subjunctive mood,

هنگام استفاده از حالت فاعلی،

this is used to talk about hypothetical situations.

این برای صحبت در مورد موقعیت های فرضی استفاده می شود.

For example, if I were richer, I would buy a Tesla.

مثلا اگر پولدارتر بودم تسلا می خریدم.

True story, I would.

داستان واقعی، من.

I really would like an electric car,

من واقعاً یک ماشین برقی می خواهم،

but I need one that will go over farmland.

اما به ماشینی نیاز دارم که از زمین های کشاورزی عبور کند.

Anyway, if I were richer, I would buy a Tesla.

به هر حال اگر پولدارتر بودم تسلا می خریدم.

I am imagining a situation in which I am richer,

من در حال تصور موقعیتی هستم که در آن ثروتمندتر هستم،

a hypothetical situation and I'm imagining

یک موقعیت فرضی و دارم تصور

what I would do in that situation,

می کنم که در آن موقعیت

what that would mean for that version of myself.

چه می کنم، چه معنایی برای آن نسخه از خودم خواهد داشت.

Now we use the phrase, if I was,

اکنون از عبارت اگر من بودم استفاده می کنیم،

if we are referring to something that did actually happen,

اگر به چیزی اشاره می کنیم که واقعاً اتفاق افتاده

so we have, if I were hypothetical,

است، بنابراین اگر فرضی بودم،

if I was actually happened reality,

اگر واقعاً واقعیت اتفاق افتاده بودم،

so we often use it for reminiscing.

داریم، بنابراین اغلب از آن برای یادآوری خاطرات استفاده می کنیم.

An example, if I was late for registration

مثلاً اگر در مدرسه بودم برای ثبت نام دیر

when I was at school,

آمدم

it was because my bus didn't arrive.

، به خاطر نرسیدن اتوبوسم بود.

This isn't the most commonly used phrase on earth,

این رایج ترین عبارت روی زمین

but it's important to know that sometimes

نیست، اما مهم است که بدانید گاهی اوقات

if I was is correct.

اگر من بودم درست است.

Right, that's it for today's lesson.

درست است، برای درس امروز همین است.

I hope you enjoyed it.

I hope you learned something.

امیدوارم ازش لذت برده باشی.

امیدوارم چیزی یاد گرفته باشید

I really enjoyed doing the research for this video.

من واقعا از انجام تحقیق برای این ویدیو لذت بردم.

It was a quite surprising to see

دیدن

how much misinformation was spread around my primary,

اینکه چقدر اطلاعات نادرست در سراسر مدارس ابتدایی،

middle and upper schools.

راهنمایی و دبیرستان من پخش شده بود، بسیار تعجب آور بود.

(laughs)

(می خندد)

Don't forget to check out italki you can get $10 worth

فراموش نکنید که italki را بررسی کنید، می توانید 48 ساعت پس از اولین خرید خود از هر مبلغی،

of italki credits for free in your student wallet

اعتبار 10 دلاری italki را به صورت رایگان در کیف پول دانشجویی خود دریافت کنید

48 hours after making your first purchase of any amount,

،

or you've got to do is click on the link

یا باید روی لینک

in the description box to sign up.

موجود در قسمت کلیک کنید. جعبه توضیحات برای ثبت نام

Don't forget to connect with me on all of my social media.

فراموش نکنید که در تمام شبکه های اجتماعی من با من در ارتباط باشید.

I've got my Facebook,

من فیسبوک،

my Instagram, my Twitter,

اینستاگرام، توییتر

and my personal channel, Lucy Bella Earl.

و کانال شخصی‌ام، لوسی بلا ارل را دارم.

I will see you soon for another lesson.

به زودی برای یک درس دیگر می بینمت.

(smacks)

(اسمک)

(upbeat music)

(موسیقی شاد)